Hoe wordt het volgens jou door de maatschappij opgelegd?quote:Op dinsdag 8 maart 2011 14:27 schreef Re het volgende:
[..]
gelukslat, welzijnslat, levensstandaardlat, prestatielat, ik denk dat het allemaal wel met elkaar te maken heeft en wordt (ongezien) door de maatschappij opgelegd of je het nu wil of niet en natuurlijk zijn er heel veel mensen die sterk in hun schoenen staan maar ik denk ook een grote groep die de moed hierdoor in de schoenen zakt
Vroeger moest je vooral dingen kunnen verdragen en ermee leren leven. Tegenwoordig moet je jezelf voordurend bewijzen (en nergens mee leren leven). Het is een ander soort probleem.quote:Op dinsdag 8 maart 2011 14:31 schreef eleusis het volgende:
Ik zie het heel anders!
Volgens mij is er een groeiende openheid om over (negatieve) gedachten en gevoelens te praten, en een bereidheid om een depressie te behandelen.
Ik denk dat men vroeger net zo doodongelukkig was, of erger. Vrouwen als kindermachines, en mannen als koempels in de mijnen (7 dagen per week natuurlijk) of de facto slaven van hun fabrieksbaas of broodheer. Iedereen zwichtend onder het juk van religie. Alleen daar werd natuurlijk niet gepraat over wat zo'n omgeving met je doet, want dan werd je uitgestoten. Nogal wiedes dat daar alle klachten onder de pet gehouden worden...
Daardoor hebben we geen (kwantitatieve) gegevens, en lijkt het tegenwoordig misschien erger, omdat we alleen van de laatste paar jaar gegevens hebben. Die ook al twijfelachtig zijn (van veel depressie scales kun je afvragen of ze nog valide zijn gezien huidige ontwikkelingen)
Ik geloof er dus geen bal van dat de huidige maatschappij veeleisender is. Vroeger was je straf ziekte en de hongerdood. Tweede helft vorige eeuw, excommunicatie van je zuil. Nu heb je het 'gevoel dat je er niet bij hoort' of 'dat je je potentieel niet maximaliseert'. Die zorgen zijn buitengewoon valide, maar ze zijn vooral intern opgelegd. De maatschappij interesseert het geen bal wat je doet!
Ik heb het idee van wel. Vraag aan je ouders maar eens of er vroeger op het werk veel mensen ziek waren omdat ze met psychische problemen kampten.quote:Op dinsdag 8 maart 2011 14:33 schreef Keep_Walking het volgende:
Maar is Nederland wel ongelukkiger dan 40 jaar geleden? Komen depressief werkelijk meer voor nu, dan vroeger?
Al die maatstaven blijven een surrogaat. Als jij geen ontslagbescherming hebt, dan meld je je niet zo snel ziek. In de recessie sinds vorig jaar is men ook minder ziek (angst voor ontslag).quote:Op dinsdag 8 maart 2011 14:37 schreef Maanvis het volgende:
Ik heb het idee van wel. Vraag aan je ouders maar eens of er vroeger op het werk veel mensen ziek waren omdat ze met psychische problemen kampten.
Objectief gezien zouden mensen nu veel gelukkiger moeten zijn. Daar is alle reden toe (hogere welvaart, betere medische zorg, meer inzicht, meer vrijheid). Dat valt dus toch tegen.quote:Op dinsdag 8 maart 2011 14:33 schreef Keep_Walking het volgende:
Maar is Nederland wel ongelukkiger dan 40 jaar geleden? Komen depressief werkelijk meer voor nu, dan vroeger?
Ik denk geluk en de prestatielat zeker samenhangen, maar toch verschillende dingen zijn.quote:Op dinsdag 8 maart 2011 14:27 schreef Re het volgende:
[..]
gelukslat, welzijnslat, levensstandaardlat, prestatielat, ik denk dat het allemaal wel met elkaar te maken heeft en wordt (ongezien) door de maatschappij opgelegd of je het nu wil of niet en natuurlijk zijn er heel veel mensen die sterk in hun schoenen staan maar ik denk ook een grote groep die de moed hierdoor in de schoenen zakt
Maar dat is het hem nou juist met een depressie, da's niet te vergelijken met een griepje waarmee je vroeger door bleef werken en nu voor ziekmeldt; Als je echt depressief bent dan geef je ook echt niets meer om je werk en om je ontslag. Dus ontslagbescherming is niet van toepassing als reden om je wel/niet ziek te melden.quote:Op dinsdag 8 maart 2011 14:38 schreef eleusis het volgende:
[..]
Al die maatstaven blijven een surrogaat. Als jij geen ontslagbescherming hebt, dan meld je je niet zo snel ziek. In de recessie sinds vorig jaar is men ook minder ziek (angst voor ontslag).
Middelmatigheid krijgt juist eens steeds prominentere plek in de maatschappij naar mijn mening. We specialiseren allemaal, en weten dus allemaal steeds meer van een klein beetje... Maar van steeds meer weinig tot niets.quote:Op dinsdag 8 maart 2011 13:50 schreef Murvgeslagen het volgende:
Ik moet wel toegeven dat het vaak erg vervelend is dat er steeds meer wordt geeist om in elk onderdeel van je leven uit te blinken.
Middelmatigheid heeft voor mijn gevoel steeds minder plaats binnen onze maatschappij. Daarnaast is het door het groeiend aantal verantwoordelijkheden steeds lastiger om tijd te vinden voor jezelf.
Dat is ook een gevolg van de markt. Eindeloze specialisatie en arbeidsdeling zodat je zelf de controle volledig kwijt bent.quote:Op dinsdag 8 maart 2011 14:47 schreef Transport_Ink het volgende:
[..]
Middelmatigheid krijgt juist eens steeds prominentere plek in de maatschappij naar mijn mening. We specialiseren allemaal, en weten dus allemaal steeds meer van een klein beetje... Maar van steeds meer weinig tot niets.
Dat gapende gat wordt opgevuld met stupide lifestyle geleuter waar de grauwe massa (de grootste gemene deler en al die schapen die hard hun best doen zich hier aan te conformeren in een poging hun uniciteit tentoon te spreiden - hoe ironisch) klaarblijkelijk best tevreden mee is.
Ik bedoel middelmatigheid in het bereiken van dingen. Er wordt in allerlei terreinen van het leven gevraagd te exceleren.quote:Op dinsdag 8 maart 2011 14:47 schreef Transport_Ink het volgende:
[..]
Middelmatigheid krijgt juist eens steeds prominentere plek in de maatschappij naar mijn mening. We specialiseren allemaal, en weten dus allemaal steeds meer van een klein beetje... Maar van steeds meer weinig tot niets.
welnee, niemand verwacht van mij dat ik ergens in excelleer.quote:Op dinsdag 8 maart 2011 14:57 schreef Murvgeslagen het volgende:
[..]
Ik bedoel middelmatigheid in het bereiken van dingen. Er wordt in allerlei terreinen van het leven gevraagd te exceleren.
Nee, er wordt in veel gevallen gevraagd bepaalde resultaten te behalen op een bepaalde voorgeschreven manier.quote:Op dinsdag 8 maart 2011 14:57 schreef Murvgeslagen het volgende:
[..]
Ik bedoel middelmatigheid in het bereiken van dingen. Er wordt in allerlei terreinen van het leven gevraagd te exceleren.
Klopt.quote:Op dinsdag 8 maart 2011 14:57 schreef dawg het volgende:
ik vind dat je sociale uitsluiting min of meer vergeet. en dat is voor zover ik weet nog veel ernstiger dan depressie of een angststoornis (denk aan killing spree, wat ook sociale uitsluiting ten grondslag heeft).
sociale isolatie was hier ten grondslag aan kan liggen is inderdaad ook een groot puntquote:Op dinsdag 8 maart 2011 14:57 schreef dawg het volgende:
ik vind dat je sociale uitsluiting min of meer vergeet. en dat is voor zover ik weet nog veel ernstiger dan depressie of een angststoornis (denk aan killing spree, wat ook sociale uitsluiting ten grondslag heeft).
Nee, niet de maatschappij is verantwoordelijk, maar het individu zelf.quote:Dus eigenlijk is de maatschappij zelf verantwoordelijk
Klopt dit een beetje?
Maar ik mag toch hopen dat je niet denkt dat wat in die docu uiteen wordt gezet de voornaamste verklaring is van de ogenschijnlijke toename van de problemen?quote:Op dinsdag 8 maart 2011 16:32 schreef Culthit. het volgende:
[..]
Nee, niet de maatschappij is verantwoordelijk, maar het individu zelf.
Een perfecte illustratie van wat er in de OP genoemd wordt zag ik in deze docu:
http://www.hollanddoc.nl/(...)s-wat-we-wilden.html
Jonge, slimme en succesvolle mensen die alleen maar meer wilden en terecht kwamen in een zwart gat.
Nee, absoluut niet. De docu is een voorbeeld van een groep jonge mensen die kampen met verminderd geestelijk welzijn (ik mijd het woord depressie even omdat het niet duidelijk is of de mensen in de docu eraan lijden) doordat ze de lat steeds hoger legden. Ik denk wel dat we steeds meer kunnen en dat je in deze tijd van maakbaarheid, je de lat hoog kunt leggen.quote:Op dinsdag 8 maart 2011 16:34 schreef Transport_Ink het volgende:
[..]
Maar ik mag toch hopen dat je niet denkt dat wat in die docu uiteen wordt gezet de voornaamste verklaring is van de ogenschijnlijke toename van de problemen?
Ja... En dan komen we weer terug op de grootste gemene deler waar we steeds minder omheen kunnenquote:Op dinsdag 8 maart 2011 16:45 schreef Culthit. het volgende:
Ik denk trouwens dat de huidige tendens is dat als je afwijkt van de norm je nu sneller als ziek of abnormaal bestempeld wordt.
onzin. Vroeger had je toch ook dorpsgekken en mensen die uitgesloten werden omdat ze bestempeld werden als gestoord? het is alleen wel zo dat mensen steeds vaker zichzelf als een kapotte auto zien, dat er altijd wel iets is om te repareren met een labeltje, ad's of met therapie, terwijl je vaker gewoon zelf op de oplossing moet komen.quote:Op dinsdag 8 maart 2011 16:45 schreef Culthit. het volgende:
Ik denk trouwens dat de huidige tendens is dat als je afwijkt van de norm je nu sneller als ziek of abnormaal bestempeld wordt.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |