PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #75

quote:

Op dinsdag 1 maart 2011 13:58 schreef ramakandra het volgende:

[..]

het kan een autist wel nieuwe inzichten en energie geven. dat is voor mij wel gebeurt iig (ik HAD een relatie van 7 maanden). ik ben wel gaan zien dat een relatie niet het allerbelangrijkste is, maar dat het wel fijn is om je leven met iemand te delen. je weet dan ook dat er ten minste één iemand echt van je houd om wie je bent en niet omdat ze bijv. familie zijn.

Dat is zo. Hoe is het uitgegaan?

quote:

Op dinsdag 1 maart 2011 14:28 schreef robuust89 het volgende:

[..]

+1
Een relatie kan een aanvulling zijn op je leven, geen invulling.

Idd, het moet ook geen invulling worden.

quote:

Op dinsdag 1 maart 2011 01:42 schreef Auti het volgende:

[..]

Netjes. Dat is voor mij wel een klein beetje bekend. Ruim 5 jaar geleden waren vrienden van mij daar ook mee bezig. 2 van de 3 waren daar echt goed mee bezig. Heb ik ook nog mee zitten brainstormen over een game concept voor toelating op de HKU en Rietveld. Ze zijn alleen nooit aangenomen voor de opleiding. Alles hebben ze zelf geleerd en hebben beide meegewerkt aan een grote populaire mod voor een bestaand spel door veel 3d modellen te leveren.

In die tijd waren er nog grote plannen, dat is helaas een beetje ingekakt. Die gasten waren bezig met digitaal kleien in 3d studio Max en in Maya en ik was bezig met muziek en Unreal scripts .
Verloren projecten, erg zonde. De 1 werkt nu in Engeland, heb ik geen contact meer mee en de ander heb ik soms nog contact mee en die is een mediabedrijfje gestart. Web-design of 3d presentaties en dat soort. Hij had voor SEGA kunnen werken maar heeft daarvoor bedankt

Ik hoop voor je dat jij ook iets kan vinden waar je jouw vaardigheden goed in kan gebruiken en kwijt kan Dit soort dingen vind ik mooi en je hebt echt goede ideeen.
Vooral ook in 3d omgevingen namaken, dat is wellicht iets voor in de bouw/projectontwikkeling.
Erg leuk om zoveel creativiteit te zien

Dank u wel.

Ik kan trouwens wel voorstellen dat hij niet bij Sega wilt werken, al lijkt mij dat ook wel gaaf. Game-designer schijnt een zwaar beroep te zijn en je hebt vaak niet veel invloed. Het is eigenlijk net als voor Pixar werken.
Zelf moet ik even kijken welk werk het beste bij me past en als het goed is krijg ik ook een work coage bij Centrum Autisme. Ik heb wel eens bij een reclamebureau gewerkt, maar daar ging ik ten onder.

quote:

Op zondag 27 februari 2011 17:54 schreef schaal_9 het volgende:

@EchtGaaf:
Kijk, ik vind niet zo gauw herkenning in mensen met Asperger. Juist in die moeilijke tijd leerde ik via een toevallige (?) ontmoeting God kennen en ook veel nieuwe mensen. Toen had ik trouwens nog geen diagnose.

Mooi verhaal

Die ontmoeting met God is waarschijnlijk niet zo toevallig als op het eerste gezicht lijkt.

Niks is toevallig. Buiten religie denk ik dat determinisme een feit is. Dat je persoonlijke keuzemogelijkheden slecht binnen zekere kaders mogelijk zijn.

Zes jaar is erg lang... Toch denk ik dat je je huidige baan toch een beloning is. Een soort beloofde land. Invulling van je leven. etc.

quote:

Een paar jaar later leerde ik via de post iemand kennen met wie het in het begin redelijk klikte. Mijn vermoeden (dat die jongen misschien wel autistisch is) werd later bevestigd. Vanaf dat moment maakte ik mij geen zorgen meer over mijn situatie. Ik kwam tot de ontdekking dat ik niet eens zo slecht af was. Dat sommige tistjes hun financiën aan hun ouders overlaten.

Tja, het refereren aan anderen kan in dat opzicht inderdaad je eigen situatie wat milder doen stemmen. Toch is dat lastig. In mijn studententijd leerde ik in de academische wereld de crème de la crème kennen. Dat is dan je referentiekader. Het is dan vreselijk om dan tussen het plebs te belanden. Mensen die jou niet begrijpen en omgekeerd.

quote:

Hier vond ik een interessant stukje over hiërarchie binnen de groep mensen met een beperking en de relatie tot zo normaal mogelijk overkomen:
Hiërarchie en status binnen de groep gehandicapten

Geschreven door een hoogopgeleid iemand die echt wel schaal 11 in zich heeft, maar helaas nog niet aan de bak is gekomen...

Ga ik lezen.

Edit: dit stukje kende ik al Zeer confronterend. Onderaan in de hiërarchie (hoog opgeleid of niet)

Vreselijk, ik weet uit ervaring wat het is om er buiten te vallen. Maar ik vind het voor jou leuk dat jij je stek wel hebt.

Ik loop al een tijdje rond met het idee dat ik asperger heb (of HSP voor zover dat een aandoening is), eigenlijk alles wat ik erover lees herken ik wel. Ik pen gewoon even mijn verhaal neer, misschien dat mensen zich erin herkennen.

Ben altijd al een rustig persoon geweest die nooit zoveel van sociale gebeurtenissen hield. Echter dacht ik (en mijn omgeving waarschijnlijk), dat is verlegenheid/onzekerheid gaat later wel over. Ben nu 22 en er is niet zo heel veranderd. Maar wel door steeds hogere verwachtingen vanwege het ouder worden loop ik steeds meer tegen problemen aan op o.a. school en werk en begint het m'n leven eigenlijk wel te beïnvloeden op een manier die me niet bevalt.

Wat dingen:

- Ben in grote groepen snel overprikkeld, als een leraar een verhaal houdt in een groep zit ik snel vol, kan ik me moeilijk concentreren, veel gaat het andere door snel weer uit.
- Prikkels komen hard aan, bewegingen van mensen om me heen, hoor vaak meerdere gesprekken tegelijk. Lopen in een volle winkelstraat bijv is geen pretje als ik geen afleiding heb.
- Sinds de middelbare school eigenlijk heb ik niet echt meer een vriendengroep, enkel wat losse vrienden/kennissen af en toe
- Onderhouden van sociale contacten is niet mn sterkste punt, maar ervaar het ook niet altijd (soms wel) als een heel groot gemis, kan prima alleen zijn. Verwonder me vaak over hoe vaak mensen maar anderen op blijven zoeken.
- Wat betreft sociale omgang en sociale regels voel ik me een buitenaards wezen. Wat voor anderen vanzelf gaat moet ik allemaal met mijn verstand doen zo voelt het.
- Ik heb soms een idee in een groep dat ik de helft mis vanwege non-verbale communicatie die ik niet opvang.
- Kan het ene moment heel erg in mezelf gekeerd zijn en het andere moment wel mensen opzoeken. Heeft vaak ook met hoeveelheid slaap te maken. Voor andere mensen volgens mij heel verwarrend.
- Wordt vaak gevraagd: "vind je het wel leuk" omdat ik zo bedachtzaam zit te kijken of stil ben. Terwijl ik het 9/10 keer dan wel leuk vind.
- Had problemen met rijlessen, als ik meerdere handelingen tegelijk moet doen gaat het niet in combinatie met vele prikkels van het verkeer.
- Kom sollicitaties voor baantjes niet door vanwege gebrek aan enthousiasme, en het idee dat ik maar half zit te luisteren (wat niet zo is, maar dus wel zo overkomt).
- Ik kan heel lang wikken en weken voordat ik een keuze maak. Kan bijv. 2 minuten stilstaan en nadenken voordat ik verder gaan, of heel lang blijven staan voor een rek in de supermarkt.
- In de supermarkt neem ik vaak dezelfde weg en vaak ook ongeveer dezelfde producten
- Sommige handelingen gaan niet automatisch maar moet ik heel erg voor nadenken. Bijvoorbeeld pinnen in de supermarkt, het pasje uit mijn portemonnee halen, door dat ding halen etc. Elke keer denk ik weer heel bewust na welke handeling ik na welke handeling moet verrichten.
- Als iets onlogisch is snap ik het niet
- Neem dingen vaak letterlijk
- Tijdens mijn studie (creatieve studie) loop ik er nu tegen aan dat ik op school nogal snel moe/gestressed wordt en daardoor mijn hoofd niet leeg is waardoor ik niet echt aan werken toekom.

Dit stuk herken ik ook volledig: http://www.delta.tudelft.(...)eindelijk-door/17679

Wel twee dingen: ik had vroeger als kind nooit echt veel problemen, gewoon vriendjes en partijtjes etc. Thuis waar mensen me goed kennen ervaar ik ook geen problemen. In een groep van verlegen mensen kan ik juis weer heel aanwezig zijn.

Wat is nu de beste manier om mezelf te testen? Denk dat ik eerst maar eens naar een decaan ga ofzo. Wat is jullie eerste stap geweest?

[ Bericht 0% gewijzigd door Arrow89 op 01-03-2011 19:00:10 ]

quote:

Op dinsdag 1 maart 2011 13:58 schreef ramakandra het volgende:

[..]

het kan een autist wel nieuwe inzichten en energie geven. dat is voor mij wel gebeurt iig (ik HAD een relatie van 7 maanden). ik ben wel gaan zien dat een relatie niet het allerbelangrijkste is, maar dat het wel fijn is om je leven met iemand te delen. je weet dan ook dat er ten minste één iemand echt van je houd om wie je bent en niet omdat ze bijv. familie zijn.

Precies wat jij zegt, daar ben ik het helemaal mee eens.

Wat voor mij juist erg belangrijk zou zijn is liefde en genegenheid, gewoon van zulke simpele dingetjes als even elkaars handje vasthouden of een knuffel krijgen. Ik weet dat dat nu mischien erg suf klinkt, maar het zet bij mij iig wel endorfine vrij.

Liefde en genegenheid kun je niet kopen, sex wel, alleen tussen die twee zaken zit een wereldgroot verschil.

En, het kan natuurlijk ook een motivatie zijn om nog eventjes een tandje hoger te gaan en door te zetten om iets te bereiken wat mischien in je eentje onbereikbaar lijkt.

quote:

Op dinsdag 1 maart 2011 18:21 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Tja, het refereren aan anderen kan in dat opzicht inderdaad je eigen situatie wat milder doen stemmen. Toch is dat lastig. In mijn studententijd leerde ik in de academische wereld de crème de la crème kennen. Dat is dan je referentiekader. Het is dan vreselijk om dan tussen het plebs te belanden. Mensen die jou niet begrijpen en omgekeerd.

[..]

Edit: dit stukje kende ik al Zeer confronterend. Onderaan in de hiërarchie (hoog opgeleid of niet)

Vreselijk, ik weet uit ervaring wat het is om er buiten te vallen. Maar ik vind het voor jou leuk dat jij je stek wel hebt.

Voordat ik mijn huidige baan had, werkte ik net een half jaar bij een groothandel; was er dus nog niet direct op ingesteld. Binnenkort heb ik weer contact met het bureau dat mij toen begeleid heeft (in het kader van ‘best practices’). Ze bemiddelen trouwens mensen van alle leeftijden.

Was het inderdaad crème de la crème tijdens je studie in de zin van geld en carrière?

Anno 2011 heb ik wel een prettig referentiekader. Ik sta er weer voor open om met vrienden over loopbaan te praten, en kijk af en toe op Intermediair.nl om de ontwikkelingen een beetje te volgen. Maar het verleden zal ik niet gauw vergeten. Als het op mijn werk over het minimumloon gaat, dan is dat voor mij nog steeds een redelijk bedrag, in de ogen van mijn collega’s is het bijzonder weinig.

Apart trouwens dat je ook moeite hebt met gezichten herkennen. Dat hoort ook wel bij Asperger. Volgens mij hebben we afgezien van het werk best veel met elkaar gemeen, omdat je al in meerdere dingen bij mij herkenning vindt (dacht ik...).

Grappig dat je het stukje al kende. Kom je weleens op sites als PAS Nederland en de Nederlandse Vereniging voor Autisme?

quote:

Op dinsdag 1 maart 2011 18:33 schreef Arrow89 het volgende:
Wat is nu de beste manier om mezelf te testen? Denk dat ik eerst maar eens naar een decaan ga ofzo. Wat is jullie eerste stap geweest?

Je kunt ook naar de huisarts gaan en je klachten voorleggen. Zeg dat je aan autisme denkt en dan kan hij/zij je doorsturen naar een specialist. Overigens kan dat soms wel een eventjes duren i.v.m. een wachtlijst.

quote:

Op dinsdag 1 maart 2011 22:20 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Voordat ik mijn huidige baan had, werkte ik net een half jaar bij een groothandel; was er dus nog niet direct op ingesteld. Binnenkort heb ik weer contact met het bureau dat mij toen begeleid heeft (in het kader van ‘best practices’). Ze bemiddelen trouwens mensen van alle leeftijden.

Wat deed je daar voor werk, bij die groothandel?

quote:

Was het inderdaad crème de la crème tijdens je studie in de zin van geld en carrière?

Nee, puur het niveau van de studie. Ik heb later nooit meer contact met ze gehad. Ik weet dus ook niet hoe ze terecht gekomen zijn. Dat wil ik ook niet weten. Want dat is alleen maar een slag in mijn gezicht.

quote:

Anno 2011 heb ik wel een prettig referentiekader. Ik sta er weer voor open om met vrienden over loopbaan te praten, en kijk af en toe op Intermediair.nl om de ontwikkelingen een beetje te volgen.

Dat is mooi.

quote:

Maar het verleden zal ik niet gauw vergeten. Als het op mijn werk over het minimumloon gaat, dan is dat voor mij nog steeds een redelijk bedrag, in de ogen van mijn collega’s is het bijzonder weinig.

Ik vind het ook erg weinig hoor. Maar ja, ik had altijd een zeer luxe leven voor ogen toen ik nog studeerde. Ik voelde me wel erg thuis in dat wereldje. Ik droomde vaak van een prachtige villa en grote auto en mooie maatpakken. En natuurlijk een pracht netwerk. Tja.

Tja, ik geloof niet dat het een straf van God is dat het allemaal niet uitgekomen is. (soms denk ik dat wel) Wat de bedoeling ervan is, ik weet het niet. Jarenlange soort van ballingschap... (wat is daar de bedoeling van)

quote:

Apart trouwens dat je ook moeite hebt met gezichten herkennen. Dat hoort ook wel bij Asperger.

Helemaal. Prosopagnosia (bet. letterlijk geen gezichten herkennen) heb ik zeer sterk. Bekenden, vooral vrouwen, herken ik niet op straat. Heel vervelend, ze denken dan dat je iemand niet wilt zien. Vaak heb ik ook abuis als ik mensen tegen kom.

Het liefste kom ik mensen tegen als ze in een auto zitten. Ik herken ze dan aan het kenteken en type auto.

quote:

Volgens mij hebben we afgezien van het werk best veel met elkaar gemeen, omdat je al in meerdere dingen bij mij herkenning vindt (dacht ik...).

Ik herken zeer veel in je. Dat maakt dat we denk ik vaker op elkaar "aanslaan"

quote:

Grappig dat je het stukje al kende. Kom je weleens op sites als PAS Nederland en de Nederlandse Vereniging voor Autisme?

Ja.

Vooral toen ik uitzocht wat de verschillen zijn tussen HB en ASS.

[ Bericht 0% gewijzigd door EchtGaaf op 02-03-2011 11:31:10 ]

quote:

Op dinsdag 1 maart 2011 18:33 schreef Arrow89 het volgende:
Ik loop al een tijdje rond met het idee dat ik asperger heb (of HSP voor zover dat een aandoening is), eigenlijk alles wat ik erover lees herken ik wel. Ik pen gewoon even mijn verhaal neer, misschien dat mensen zich erin herkennen.

Ben altijd al een rustig persoon geweest die nooit zoveel van sociale gebeurtenissen hield. Echter dacht ik (en mijn omgeving waarschijnlijk), dat is verlegenheid/onzekerheid gaat later wel over. Ben nu 22 en er is niet zo heel veranderd. Maar wel door steeds hogere verwachtingen vanwege het ouder worden loop ik steeds meer tegen problemen aan op o.a. school en werk en begint het m'n leven eigenlijk wel te beïnvloeden op een manier die me niet bevalt.

Wat dingen:

- Ben in grote groepen snel overprikkeld, als een leraar een verhaal houdt in een groep zit ik snel vol, kan ik me moeilijk concentreren, veel gaat het andere door snel weer uit.
- Prikkels komen hard aan, bewegingen van mensen om me heen, hoor vaak meerdere gesprekken tegelijk. Lopen in een volle winkelstraat bijv is geen pretje als ik geen afleiding heb.
- Sinds de middelbare school eigenlijk heb ik niet echt meer een vriendengroep, enkel wat losse vrienden/kennissen af en toe
- Onderhouden van sociale contacten is niet mn sterkste punt, maar ervaar het ook niet altijd (soms wel) als een heel groot gemis, kan prima alleen zijn. Verwonder me vaak over hoe vaak mensen maar anderen op blijven zoeken.
- Wat betreft sociale omgang en sociale regels voel ik me een buitenaards wezen. Wat voor anderen vanzelf gaat moet ik allemaal met mijn verstand doen zo voelt het.
- Ik heb soms een idee in een groep dat ik de helft mis vanwege non-verbale communicatie die ik niet opvang.
- Kan het ene moment heel erg in mezelf gekeerd zijn en het andere moment wel mensen opzoeken. Heeft vaak ook met hoeveelheid slaap te maken. Voor andere mensen volgens mij heel verwarrend.
- Wordt vaak gevraagd: "vind je het wel leuk" omdat ik zo bedachtzaam zit te kijken of stil ben. Terwijl ik het 9/10 keer dan wel leuk vind.
- Had problemen met rijlessen, als ik meerdere handelingen tegelijk moet doen gaat het niet in combinatie met vele prikkels van het verkeer.
- Kom sollicitaties voor baantjes niet door vanwege gebrek aan enthousiasme, en het idee dat ik maar half zit te luisteren (wat niet zo is, maar dus wel zo overkomt).
- Ik kan heel lang wikken en weken voordat ik een keuze maak. Kan bijv. 2 minuten stilstaan en nadenken voordat ik verder gaan, of heel lang blijven staan voor een rek in de supermarkt.
- In de supermarkt neem ik vaak dezelfde weg en vaak ook ongeveer dezelfde producten
- Sommige handelingen gaan niet automatisch maar moet ik heel erg voor nadenken. Bijvoorbeeld pinnen in de supermarkt, het pasje uit mijn portemonnee halen, door dat ding halen etc. Elke keer denk ik weer heel bewust na welke handeling ik na welke handeling moet verrichten.
- Als iets onlogisch is snap ik het niet
- Neem dingen vaak letterlijk
- Tijdens mijn studie (creatieve studie) loop ik er nu tegen aan dat ik op school nogal snel moe/gestressed wordt en daardoor mijn hoofd niet leeg is waardoor ik niet echt aan werken toekom.

Dit stuk herken ik ook volledig: http://www.delta.tudelft.(...)eindelijk-door/17679

Wel twee dingen: ik had vroeger als kind nooit echt veel problemen, gewoon vriendjes en partijtjes etc. Thuis waar mensen me goed kennen ervaar ik ook geen problemen. In een groep van verlegen mensen kan ik juis weer heel aanwezig zijn.

Wat is nu de beste manier om mezelf te testen? Denk dat ik eerst maar eens naar een decaan ga ofzo. Wat is jullie eerste stap geweest?

Deze signalen wijzen wel in de richting. (ik vind ze vrij sterk..)

Er zijn allerlei zelftestjes op internet te vinden. Ook vele lijstjes waaruit je eea kunt herkennen.

Een gesprek met de huisarts zou je kunnen doen, hij kan je eventueel verder verwijzen. Een GGZ kan bijvoorbeeld de diagnose doen. Als je dat zou willen tenminste. Het is nogal confronterend en je moet ook goed nadenken of het stempel je niet kan benadelen in je latere leven. (Het heeft nl z'n eigen dynamiek. ) Voordelen heeft het ook: de puzzel stukken vallen op zijn plek.

quote:

Op dinsdag 1 maart 2011 15:56 schreef DeHovenier het volgende:

[..]

Dat is zo. Hoe is het uitgegaan?

ik wilde intiemiteit en zij niet, we zouden hierover met begeleiders praten (zij heeft een mentale achterstand, ik een ASS) maar op de dag van de waarheid wilde zij niet meer. mischien om mij te testen, maar ik was haar tegen die tijd al zo kots beu... ze moest altijd over alles zeuren, niks was ooit haar schuld/verantwoordelijkheid en afspraken werden steeds afgezegd.

ik zal hier zelf ook wel niet de beste vriend zijn geweest, maar ik probeerde het tenminste. anyway, we waren niet bestemd voor elkaar dus hield de liefde op een gegeven moment op zowel voor haar als voor mij.

quote:

Op dinsdag 1 maart 2011 18:36 schreef von_Preussen het volgende:

[..]

Precies wat jij zegt, daar ben ik het helemaal mee eens.

Wat voor mij juist erg belangrijk zou zijn is liefde en genegenheid, gewoon van zulke simpele dingetjes als even elkaars handje vasthouden of een knuffel krijgen. Ik weet dat dat nu mischien erg suf klinkt, maar het zet bij mij iig wel endorfine vrij.

Liefde en genegenheid kun je niet kopen, sex wel, alleen tussen die twee zaken zit een wereldgroot verschil.

En, het kan natuurlijk ook een motivatie zijn om nog eventjes een tandje hoger te gaan en door te zetten om iets te bereiken wat mischien in je eentje onbereikbaar lijkt.

je klinkt helemaal niet suf, iedereen zoekt dat of ze het zelf nou weten of niet. wat ik zelf sowieso fijn vind aan een relatie is dat je liefde krijgt van iemand die daar eigenlijk helemaal geen reden voor heeft (behalve dan dat hij/zij verliefd op je is). en dat doet je inderdaad een tandje hoger varen.

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 11:52 schreef ramakandra het volgende:

[..]

ik wilde intiemiteit en zij niet, we zouden hierover met begeleiders praten (zij heeft een mentale achterstand, ik een ASS) maar op de dag van de waarheid wilde zij niet meer. mischien om mij te testen, maar ik was haar tegen die tijd al zo kots beu... ze moest altijd over alles zeuren, niks was ooit haar schuld/verantwoordelijkheid en afspraken werden steeds afgezegd.

ik zal hier zelf ook wel niet de beste vriend zijn geweest, maar ik probeerde het tenminste. anyway, we waren niet bestemd voor elkaar dus hield de liefde op een gegeven moment op zowel voor haar als voor mij.

Ernstig. Ik ken een jongen wiens vriendin ook niet intimiteit wilde omdat dat een regel was van de kerk waar ze bij zat. Die regel was dat je eerst 2 maanden met elkaar moest praten en elkaar beter leren kennen voordat je uberhaupt mocht zoenen

Hij was er al snel klaar mee.

Dus zo te horen was de liefde allang vertrokken bij jullie.

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 12:05 schreef DeHovenier het volgende:

[..]

Ernstig. Ik ken een jongen wiens vriendin ook niet intimiteit wilde omdat dat een regel was van de kerk waar ze bij zat. Die regel was dat je eerst 2 maanden met elkaar moest praten en elkaar beter leren kennen voordat je uberhaupt mocht zoenen

Hij was er al snel klaar mee.

Dus zo te horen was de liefde allang vertrokken bij jullie.

dat is ook lekker klote je zou denken dat religie tegenwoordig niet meer zo een grote rol speelt.

en ja de liefde was al een maand of 3 weg voordat de relatie uit ging en dat was in november :p
ik ben ook echt blij om van haar af te zijn, alleen maar gezeik moet je nie hebben in een relatie

Idd, mensen die zeuren

Je gaat je steeds meer ergeren en op een gegeven moment is de maat vol.

quote:

Een gesprek met de huisarts zou je kunnen doen, hij kan je eventueel verder verwijzen. Een GGZ kan bijvoorbeeld de diagnose doen. Als je dat zou willen tenminste. Het is nogal confronterend en je moet ook goed nadenken of het stempel je niet kan benadelen in je latere leven. (Het heeft nl z'n eigen dynamiek. ) Voordelen heeft het ook: de puzzel stukken vallen op zijn plek.

Wat bedoel je met eigen dynamiek? Ik wil het wel gewoon weten omdat ik mezelf dan beter leer kennen en kan accepteren. Maarja de vraag is of ik daarvoor naar de huisarts moet, wel voor 100% zekerheid in ieder geval.

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 11:20 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Wat deed je daar voor werk, bij die groothandel?

[..]

Nee, puur het niveau van de studie. Ik heb later nooit meer contact met ze gehad. Ik weet dus ook niet hoe ze terecht gekomen zijn. Dat wil ik ook niet weten. Want dat is alleen maar een slag in mijn gezicht.

[..]

Dat is mooi.

[..]

Ik vind het ook erg weinig hoor. Maar ja, ik had altijd een zeer luxe leven voor ogen toen ik nog studeerde. Ik voelde me wel erg thuis in dat wereldje. Ik droomde vaak van een prachtige villa en grote auto en mooie maatpakken. En natuurlijk een pracht netwerk. Tja.
[..]

Ik herken zeer veel in je. Dat maakt dat we denk ik vaker op elkaar "aanslaan"

Hoogopgeleiden met autisme hebben misschien ook wel veel overeenkomsten. Ik weet bijna zeker dat ik herkenning blijf vinden in mensen met Asperger. Zelfs al zou ik verder groeien qua carrière, dan nog heb ik na mijn werk weinig energie om nog van alles te doen (en wie vinden daar herkenning in? Vooral ASS-ers).

Wat dat vooruitzicht op het luxe leven betreft, had je ten tijde van je studie eigenlijk al Asperger (lees: een diagnose) of ben je daar in een later stadium achtergekomen? Het schijnt hoe later de diagnose, hoe moeilijker het te verwerken is.

Een prachtnetwerk is leuk en interessant. Maar je hebt ook tijd en energie nodig om het te onderhouden. Ideaal als het netwerk in je werkkring ligt, want dan ben je die tijd toch al kwijt

Net gestemd

Nog niet eens zo’n eenvoudige keuze. Een overheid kan via inkomenspolitiek moeilijk voor de belangen van sterk uiteenlopende groepen opkomen. Omdat de VVD sterk voor mensen met hoge(re) inkomens in het bedrijfsleven opkomt en fors wil bezuinigen op de overheid, viel die partij meteen af.

Mijn keuze viel op de PvdA, omdat die partij ook een aanvaardbare levenstandaard waarborgt voor mensen die wel hun mogelijkheden benutten, maar het financieel toch krap hebben.

Vandaag kwam dan eindelijk de "doodsteek" , maar die gelijktijdig ook uitsluitsel en duidelijkheid biedt en daar ben ik dan weer heel erg content mee. De komende jaren staat mijn leventje dus, zoals wel verwacht maar helaas dan niet in een eigen woning, "on hold".

Het gaat de WSNP worden, daardoor heb ik geen recht op PGB en kan ik dus ook geen woonbegeleiding krijgen van Voorzet Wonen. Maar dat was toch al niet helemaal duidelijk omdat ik dus plotseling geen recht/kans meer heb op een woning en van de Gemeente en Woningbedrijf alleen nog maar op mijzelf mag wonen met begeleiding.
Dus zonder begeleiding geen huis, en zonder huis geen status of mogelijkheid tot werken. Nu was dat laatste toch al erg lastig, understatement, maar dat is nu gewoon echt kansloos en dus de stempel "onbemiddelbaar". Mijn IRO is stopgezet.

Ik ga de komende jaren veel lezen en ik ga proberen een boek, of misschien wel meer dan één, te schrijven. En héél véél denken, maar dan helemaal teruggetrokken en zonder haast of prikkels.
Ik heb heel veel ideeen, ik moet er alleen 1 vinden die ik helemaal kan realiseren en waar ik dan ook helemaal zelf achtersta. Welicht kan ik dan over een jaartje of 5 een eigen bedrijfje beginnen.

Ik las laatst ook een verhaal over een jonge kerel die ADD heeft en moeilijke jeugd etc etc, triest verhaal en moeilijk lerend en eigenlijk zeg maar een kansloos iemand. Raakte gefaccineerd door het internet en zijn computer en ging een webwinkel beginnen. Allekabels.nl (geen spam) , en dat is in vrij korte tijd uitgegroeid tot een superbedrijf. Omzet 2 miljoen per jaar, 700 bestellingen per dag. En hij groeit nog steeds als een malle, neemt elke maand een nieuw personeelslid aan en wilt internationaal gaan uitbreiden.

Dat zijn de echte bazen Miljonair worden zonder opleiding door gewoon heel simpel en heel goed te denken en te durven. Het kan.

http://www.fdye.nl/2011/d(...)-met-miljoenenomzet/

Ik bedoel maar. Dat hedde gij goed gedaan kut!
Daar wordt ik nou vrolijk van.

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 12:42 schreef Arrow89 het volgende:

[..]

Wat bedoel je met eigen dynamiek? Ik wil het wel gewoon weten omdat ik mezelf dan beter leer kennen en kan accepteren. Maarja de vraag is of ik daarvoor naar de huisarts moet, wel voor 100% zekerheid in ieder geval.

Voor 100% duidelijkheid en dus een diagnose, zal je naar een psychiater moeten. Dus je moet inderdaad naar de huisarts voor een doorverwijzing.
Je kan een zelfanalyse doen en testjes op internet, maar dat heb je eigenlijk al gedaan of ben je nu mee bezig door hier in dit topic je vraag en verhaal te doen en erkenning te zoeken. Dus de volgende stap is je afvragen of je behoefte hebt aan een diagnose en daarmee ook een stempel voor de rest van je leven maar ook mogelijkheden/begeleiding die je kunnen helpen, of dat je genoegen neemt met een meer dan ernstig vermoeden en daar dan op eigen wijze op inspelen en mee om te gaan.
Leren leven, kan je dat leren?

Net als EG herken ik veel in je verhaal, behalve dan de rijlessen maar ik ben gewoon een excellent driver .. ik raak wel gefrustreerd van het verkeer maar ik had geen extreme moeite met rijlessen en ik heb in de jaren daarna ook aardig wat km's gereden. Ook beroepsmatig. Autorijden is iets wat ik zonder problemen kan, want gefrustreerd van het verkeer dat raakt iedereen wel eens. Ik kan alleen dan wel eens uren van slag zijn en helemaal boos omdat mensen zich niet aan regels houden of als idioten rijden, ik erger mij dan echt bijna een hartaanval. Ik kan mij daar heel druk om maken, maar ik doe niet aan verkeersruzies.

Zou je je schamen als blijkt dat je een lichte vorm van autisme hebt?

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 12:42 schreef Arrow89 het volgende:

[..]

Wat bedoel je met eigen dynamiek?

Het is een stempel met zijn eigen dynamiek. Hoe kijken vrienden, kennissen, collega's daar tegen aan? (=nadeel).

quote:

Ik wil het wel gewoon weten omdat ik mezelf dan beter leer kennen en kan accepteren. Maarja de vraag is of ik daarvoor naar de huisarts moet, wel voor 100% zekerheid in ieder geval.

Als je het zeker wilt weten, dan moet je naar een instelling die bevoegd is diagnoses te stellen. Bij mij weten heb je dan een verwijzing nodig.

Een huisarts kan sowieso adviseren of eea verstandig is.

Maar het blijft voor en nadelen behouden.

Ik hou helemaal niet van stempels. Van mag iedereen gewoon uniek zijn. Typisch Nederlands om iedereen in een hok te douwen.

Maatschappelijk is het verder onzinnig om iedereen conformistisch te laten zijn. De energie kan beter worden besteedt om het positieve uit iemand te halen. En werkgevers mogen zich ook wat meer solidair opstellen en maatschappelijk verantwoordelijkheid nemen.

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 17:39 schreef EchtGaaf het volgende:

Typisch Nederlands om iedereen in een hok te douwen.

Maatschappelijk is het verder onzinnig om iedereen conformistisch te laten zijn. De energie kan beter worden besteedt om het positieve uit iemand te halen. En werkgevers mogen zich ook wat meer solidair opstellen en maatschappelijk verantwoordelijkheid nemen.

Dat eerste is niet waar. Dat komt imho vanuit Amerika. Wij waren ooit dat uber vriendelijke molenvolkje op klompen waarbij je kon aankloppen om een kopje suiker. Dát is hollands. Niet dat multiculturele en hip moderne quasi protestante nepvolk.

Dat laatste stukje ben ik het volwaardig mee eens, solidair is een mooi verloren woord.
Onze geschiedenis is niet vlekkeloos, de VOC mentalitiet wat die knurft ophekelde was echt een mooi voorbeeld. Maar die kant moeten we niet opgaan.

Nederland was nuchter, járen lang.. totdat, en daar moet ik zelf ook nog achter komen.. waar ligt de fout? Vandaag is toch stemdag? ik heb godzijdank geen stempas mogen ontvangen, leuke bijkomstigheid van dat trage achterlijke systeem. Maar ik zou nooit en te nimmer meer stemmen, puur uit principe. Lebbis heeft daar de allermooiste verklaring voor en ik ben het meer dan grondig met hem eens. Die bewering komt dan niet puur uit mijn eigen zak maar ik kan het zelf niet beter verwoorden.

Wát een nare mensen..
"Wat dat betreft geef ik Extince groot gelijk; beter hang ik in mijn eenjte...
scheelt een hoop gezeik"

Gatverdamme wat ben ik zuur. Ik heb geen VOC mentaliteit..
Godzijdank, want dan had ik op zeker vastgezeten of TBS...

Sorry als ik weer eens in mijn eentje lul, is ook niet voor het eerst en ik zal vast wel weer niet begrepen worden of dat mensen het verkeerd opvatten. Story of my life, en ik trek het bijzonder slecht.. En dáárom lukt het mij keer op keer niet om mee te kunnen draaien. En ik vind het niet erg om anders te zijn, ik hou juist van anders. Maar het past niet meer in de "maatschappij" en dat is echt achterlijk!

AAAAARGHHHH!!!!!

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 11:52 schreef ramakandra het volgende:

[..]

ik wilde intiemiteit en zij niet, we zouden hierover met begeleiders praten (zij heeft een mentale achterstand, ik een ASS) maar op de dag van de waarheid wilde zij niet meer. mischien om mij te testen, maar ik was haar tegen die tijd al zo kots beu... ze moest altijd over alles zeuren, niks was ooit haar schuld/verantwoordelijkheid en afspraken werden steeds afgezegd.

ik zal hier zelf ook wel niet de beste vriend zijn geweest, maar ik probeerde het tenminste. anyway, we waren niet bestemd voor elkaar dus hield de liefde op een gegeven moment op zowel voor haar als voor mij.

Zoiets is bij mij ook gebeurd. Dingen bespreekbaar maken was erg moeilijk zo niet onmogelijk. En alles ging altijd over haar hobby's/leven niet erg omdat ik zelf weinig vertel.
Het gebrek aan communicatie kwam van beide kanten. Ik ASS en zij een verstandelijke beperking. Gelukkig was intiemiteit geen probleem. Toen ik het uit maakte gaf zij ook toe dat het te vaak over haar ging en dat zij niet open stond voor mijn interesses.

Hier heb ik van geleerd dat ik volgende keer meer en beter moet communiceren.

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 14:44 schreef Auti het volgende:
...

Wat vreemd dat je IRO is stopgezet. Zag UWV geen mogelijkheden meer? Als de Wajong nu al was aangescherpt had je misschien nog wel bij dat ICT-bedrijf gewerkt, zij het met bloed, zweet en tranen.

Mooi om te lezen dat er wel degelijk mensen zijn met ADD of autisme die succesvol zijn, en dat je je door hen laat inspireren. Heb je een zwak voor mensen met AD(H)D of autisme? Sja, ambities... ik moet eerlijk zijn dat ik sommige mensen met ASS ook wel een beetje als voorbeeld hanteer om te kijken wat er mogelijk is. Normale mensen hebben bepaalde (zachte) competenties waar ik moeilijk aan zou kunnen doen.

Petje af dus dat je ondanks de ergst denkbare positie (de bijstand is er niets bij) hoop houdt!

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 19:23 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Wat vreemd dat je IRO is stopgezet. Zag UWV geen mogelijkheden meer? Als de Wajong nu al was aangescherpt had je misschien nog wel bij dat ICT-bedrijf gewerkt, zij het met bloed, zweet en tranen.

Mooi om te lezen dat er wel degelijk mensen zijn met ADD of autisme die succesvol zijn, en dat je je door hen laat inspireren. Heb je een zwak voor mensen met AD(H)D of autisme? Sja, ambities... ik moet eerlijk zijn dat ik sommige mensen met ASS ook wel een beetje als voorbeeld hanteer om te kijken wat er mogelijk is. Normale mensen hebben bepaalde (zachte) competenties waar ik moeilijk aan zou kunnen doen.

Petje af dus dat je ondanks de ergst denkbare positie (de bijstand is er niets bij) hoop houdt!

Ik ken dat gevoel van hoop wel. Toen ik een gesprek bij Centrum autisme had en vertelde over mijn werk, zei die vrouw dat ze ook een andere vrouw met AS kende die ver is gekomen met haar kunst. Dat gaf mij het gevoel dat er misschien voor mijn werk ook ooit een plekje komt.

Ik zie Marnix van Rij op tv.

Dan baal ik.

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 19:54 schreef Captain_Maximum het volgende:

[..]

Ik ken dat gevoel van hoop wel. Toen ik een gesprek bij Centrum autisme had en vertelde over mijn werk, zei die vrouw dat ze ook een andere vrouw met AS kende die ver is gekomen met haar kunst. Dat gaf mij het gevoel dat er misschien voor mijn werk ook ooit een plekje komt.

Het zou mooi zijn.

De werkgelegenheid is helaas niet zo groot, maar als je creatief bent kun je er een leuke boterham mee verdienen. Voordeel als je werk hebt dat een beetje loopt, je je ambities ook weer wat omhoog bij kunt stellen. Vroeg genoeg beginnen met werken is een pré.

Ik val in de herhaling, maar ik vind het belachelijk als je goed geschoold bent, het toch met minder moet doen dan een vmbo’er.

Diploma's zijn dan ook geen sodemieter meer waard. Heb ik daar al die moeite voor gedaan

Een grote verliespost.

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 20:59 schreef EchtGaaf het volgende:
Diploma's zijn dan ook geen sodemieter meer waard. Heb ik daar al die moeite voor gedaan

Een grote verliespost.

Toen je nog werkte, had je in die tijd wel een goed salaris?
Anders kun je nog altijd software tester worden

En... nog naar de stembus geweest?

[ Bericht 13% gewijzigd door schaal_9 op 02-03-2011 21:14:22 ]

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 21:01 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Toen je nog werkte, had je in die tijd wel een goed salaris?

Nee. Ver, ver beneden het niveau om de opleiding terug te verdienen. Dat is dan ook nooit gelukt. En zelfs dan geen enkele baantje kunnen behouden.

Maar goed, dat is ook voorgoed geweest.

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 21:01 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Anders kun je nog altijd software tester worden

En... nog naar de stembus geweest?

Tja, moet je wel een groot concentratie hebben. En dat verlies ik juist als ik routinehandelingen moet doen. Ik kan dat zeker niet volhouden. Ik ben daar dus zeker niet geschikt voor.

Ik moet me maar neerleggen dat ik geen mogelijkheden zie. Al was het maar dat de wereld en arbeidsklimaat veel en veel te snel voor mij is. Ik pas totaal niet in deze tijdgeest.

Ik moet je andere post nog doen, moet even nadenken

Stembus geweest net als jij PvdA gestemd . Ik vind je overweging daarin hartverwarmend

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 21:15 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Nee. Ver, ver beneden het niveau om de opleiding terug te verdienen. Dat is dan ook nooit gelukt. En zelfs dan geen enkele baantje kunnen behouden.

Maar goed, dat is ook voorgoed geweest.

Ik ben afgestudeerd als webdesinger en kunstenaar, maar van dat eerste weet ik uit ervaring dat ik dat gewoon niet trek en met dat tweede kun je sowieso niet leven.

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 21:35 schreef Captain_Maximum het volgende:

[..]

Ik ben afgestudeerd als webdesinger en kunstenaar, maar van dat eerste weet ik uit ervaring dat ik dat gewoon niet trek en met dat tweede kun je sowieso niet leven.

ICT is een zeer intensieve branche inderdaad. Qua druk en zeerxkennisintensief . De dynamiek is groot. Ik snap absoluut dat je het niet kan trekken, daar hoef je niet voor te schamen

En ja, van kunst kunnen weing mensen van leven

Gaat erg hard hier

Andere posten wil ik morgen even naar kijken

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 18:17 schreef Auti het volgende:

Sorry als ik weer eens in mijn eentje lul, is ook niet voor het eerst en ik zal vast wel weer niet begrepen worden of dat mensen het verkeerd opvatten. Story of my life, en ik trek het bijzonder slecht.. En dáárom lukt het mij keer op keer niet om mee te kunnen draaien. En ik vind het niet erg om anders te zijn, ik hou juist van anders. Maar het past niet meer in de "maatschappij" en dat is echt achterlijk!

Er is in het leven niets ergers dan mensen die hun handelen alleen maar erop uitrichten om erkenning van anderen te krijgen, door bijvoorbeeld de "Leitkultur" te volgen in alle aspecten van hun leven. Dezelfde interesse's, dezelfde manieren om zich te uiten (bijv. kleding) en alles wat anders is is per definitie "eng" en wordt verstoten uit de groep.

Tijdens mijn studie merk ik die schifting enorm, er zijn een hele groep mensen die mij niks vinden puur omdat ik mij anders kleed en wat anders gedraag. Waar de meeste studenten op casual en de "het kan me niets schelen" attitude uitgericht zijn, heb ik wat mijn manier van uiten d.m.v. kleding e.d. een erg klassieke smaak. En het feit dat ik mij netjes kleed en ook nog wat fatsoensnormen vertoon stoot schijnbaar veel mensen tegen het hoofd, en ik merk bij deze mensen dan ook een afwijzende houding jegens mij.

Maar daar sta ik boven, ik heb niet de erkenning van anderen nodig. En gelukkig is er nog die enkeling die ook zijn eigen identiteit heeft, met zulke mensen kan ik dan meestal uitstekend opschieten. Dan maakt het niet uit of die persoon anders is dan ik (ik ben eerder kakker, maar ben ook bevriend met bijv. gothics / punkers die normaalgesproken mensen zoals mij niet in hun kring hebben).

En voor die mensen die dan een minachtende houding tegenover mij hebben heb ik slechts hoongelach over, als ik ze kan raken dan haal ik ook fel uit. Wat was dat genieten toen de carrierebitch zat te janken dat ze zo moeilijk een stage kon krijgen en ik antwoordde: "heb je geen contacten dan?", waarbij ik terloops vertelde dat ik als "trage student" op die manier een leuke stage binnen een topbedrijf had geregeld.

Ze liet het niet merken, maar onderhuids was ze enorm kwaad. En ik had mijn doel bereikt, de mensen die op mij neer kijken compleet over de zeik gekregen en laten weten waar hun plek was. Van dat soort mensen op hun nummer zetten, wat kan ik daarvan genieten.

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 22:36 schreef von_Preussen het volgende:

[..]

Er is in het leven niets ergers dan mensen die hun handelen alleen maar erop uitrichten om erkenning van anderen te krijgen, door bijvoorbeeld de "Leitkultur" te volgen in alle aspecten van hun leven. Dezelfde interesse's, dezelfde manieren om zich te uiten (bijv. kleding) en alles wat anders is is per definitie "eng" en wordt verstoten uit de groep.

Tijdens mijn studie merk ik die schifting enorm, er zijn een hele groep mensen die mij niks vinden puur omdat ik mij anders kleed en wat anders gedraag. Waar de meeste studenten op casual en de "het kan me niets schelen" attitude uitgericht zijn, heb ik wat mijn manier van uiten d.m.v. kleding e.d. een erg klassieke smaak. En het feit dat ik mij netjes kleed en ook nog wat fatsoensnormen vertoon stoot schijnbaar veel mensen tegen het hoofd, en ik merk bij deze mensen dan ook een afwijzende houding jegens mij.

Maar daar sta ik boven, ik heb niet de erkenning van anderen nodig. En gelukkig is er nog die enkeling die ook zijn eigen identiteit heeft, met zulke mensen kan ik dan meestal uitstekend opschieten. Dan maakt het niet uit of die persoon anders is dan ik (ik ben eerder kakker, maar ben ook bevriend met bijv. gothics / punkers die normaalgesproken mensen zoals mij niet in hun kring hebben).

En voor die mensen die dan een minachtende houding tegenover mij hebben heb ik slechts hoongelach over, als ik ze kan raken dan haal ik ook fel uit. Wat was dat genieten toen de carrierebitch zat te janken dat ze zo moeilijk een stage kon krijgen en ik antwoordde: "heb je geen contacten dan?", waarbij ik terloops vertelde dat ik als "trage student" op die manier een leuke stage binnen een topbedrijf had geregeld.

Ze liet het niet merken, maar onderhuids was ze enorm kwaad. En ik had mijn doel bereikt, de mensen die op mij neer kijken compleet over de zeik gekregen en laten weten waar hun plek was. Van dat soort mensen op hun nummer zetten, wat kan ik daarvan genieten.

Nice.

En trouwens, herkenbaar ja. Mijn kennissen en vrienden zijn eigenlijk een aardige mengelmoes van personen

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 19:23 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Wat vreemd dat je IRO is stopgezet. Zag UWV geen mogelijkheden meer? Als de Wajong nu al was aangescherpt had je misschien nog wel bij dat ICT-bedrijf gewerkt, zij het met bloed, zweet en tranen.

Mooi om te lezen dat er wel degelijk mensen zijn met ADD of autisme die succesvol zijn, en dat je je door hen laat inspireren. Heb je een zwak voor mensen met AD(H)D of autisme? Sja, ambities... ik moet eerlijk zijn dat ik sommige mensen met ASS ook wel een beetje als voorbeeld hanteer om te kijken wat er mogelijk is. Normale mensen hebben bepaalde (zachte) competenties waar ik moeilijk aan zou kunnen doen.

Petje af dus dat je ondanks de ergst denkbare positie (de bijstand is er niets bij) hoop houdt!

Het is nog niet helemaal officieel dus ik weet ook niet wat of hoe de reactie van hat UWV zal zijn, maar feit is dat de kans van slagen nihil is. Ook bij het ICT bedrijf was het met geen mogelijkheid vol te houden, anders had ik er nog wel gewerkt.
Het is niet te doen en nu al helemaal niet meer, ik heb er ook echt geen energie meer voor.

Ik ga nog wel heel veel stennis trappen, ik wil van iedereen een verklaring en een mening, van de wethouder en van de directeur van het woningbedrijf. Vervolgens ga ik er maar werk van maken om zoveel mogelijk van de idioot hoge kosten te verhalen, want ik pik dit absoluut niet.

Van de 637 euro huur die ik heb betaald krijg ik 118 euro terug. De rest ben ik kwijt, voor 5 dgn stressie wonen onder een zwaar gestoord figuur.
Daar komt bij, 150 euro voor overgenomen gordijen/lamellen en vloerbedekking en een kledingkast, wat regelrecht naar de vuilstort is gegaan.
100 euro annuleringskosten voor de Nuon, excl verbruikskosten gas en licht.
Rekening van het PWN (bedrag nog niet bekend)
356 euro gemeentebelastingen (!!!)

Wat heb ik er voor terug gekregen? : geen kans meer op een woning, geen kans meer op een PGB , heel veel teleurstelling en alleen maar narigheid.

Ik vind het echt niet normaal meer. Ik trek mij volledig terug van dit soort kutmensen, ik wil niet meer meedoen. Ik ben het gewoon echt spuugzat, ik zoek het allemaal wel op een ander, eigen, manier.

O god krijgen we weer die mensen die alleen het 'stereotype' autist zien met blokken geordend op kleur en weet ik t allemaal

Krijg de teru

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 22:36 schreef von_Preussen het volgende:

[..]

Er is in het leven niets ergers dan mensen die hun handelen alleen maar erop uitrichten om erkenning van anderen te krijgen, door bijvoorbeeld de "Leitkultur" te volgen in alle aspecten van hun leven. Dezelfde interesse's, dezelfde manieren om zich te uiten (bijv. kleding) en alles wat anders is is per definitie "eng" en wordt verstoten uit de groep.

Tijdens mijn studie merk ik die schifting enorm, er zijn een hele groep mensen die mij niks vinden puur omdat ik mij anders kleed en wat anders gedraag. Waar de meeste studenten op casual en de "het kan me niets schelen" attitude uitgericht zijn, heb ik wat mijn manier van uiten d.m.v. kleding e.d. een erg klassieke smaak. En het feit dat ik mij netjes kleed en ook nog wat fatsoensnormen vertoon stoot schijnbaar veel mensen tegen het hoofd, en ik merk bij deze mensen dan ook een afwijzende houding jegens mij.

Maar daar sta ik boven, ik heb niet de erkenning van anderen nodig. En gelukkig is er nog die enkeling die ook zijn eigen identiteit heeft, met zulke mensen kan ik dan meestal uitstekend opschieten. Dan maakt het niet uit of die persoon anders is dan ik (ik ben eerder kakker, maar ben ook bevriend met bijv. gothics / punkers die normaalgesproken mensen zoals mij niet in hun kring hebben).

En voor die mensen die dan een minachtende houding tegenover mij hebben heb ik slechts hoongelach over, als ik ze kan raken dan haal ik ook fel uit. Wat was dat genieten toen de carrierebitch zat te janken dat ze zo moeilijk een stage kon krijgen en ik antwoordde: "heb je geen contacten dan?", waarbij ik terloops vertelde dat ik als "trage student" op die manier een leuke stage binnen een topbedrijf had geregeld.

Ze liet het niet merken, maar onderhuids was ze enorm kwaad. En ik had mijn doel bereikt, de mensen die op mij neer kijken compleet over de zeik gekregen en laten weten waar hun plek was. Van dat soort mensen op hun nummer zetten, wat kan ik daarvan genieten.

+100

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 15:34 schreef Partyboy1991 het volgende:
O god krijgen we weer die mensen die alleen het 'stereotype' autist zien met blokken geordend op kleur en weet ik t allemaal

Krijg de teru

waar?

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 15:40 schreef Auti het volgende:

[..]

waar?

Ow kut ik dacht dat ik het niet had gepost xD excuses

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 18:17 schreef Auti het volgende:

[..]

Dat eerste is niet waar. Dat komt imho vanuit Amerika. Wij waren ooit dat uber vriendelijke molenvolkje op klompen waarbij je kon aankloppen om een kopje suiker. Dát is hollands. Niet dat multiculturele en hip moderne quasi protestante nepvolk.

Dat laatste stukje ben ik het volwaardig mee eens, solidair is een mooi verloren woord.
Onze geschiedenis is niet vlekkeloos, de VOC mentalitiet wat die knurft ophekelde was echt een mooi voorbeeld. Maar die kant moeten we niet opgaan.

Nederland was nuchter, járen lang.. totdat, en daar moet ik zelf ook nog achter komen.. waar ligt de fout? Vandaag is toch stemdag? ik heb godzijdank geen stempas mogen ontvangen, leuke bijkomstigheid van dat trage achterlijke systeem. Maar ik zou nooit en te nimmer meer stemmen, puur uit principe. Lebbis heeft daar de allermooiste verklaring voor en ik ben het meer dan grondig met hem eens. Die bewering komt dan niet puur uit mijn eigen zak maar ik kan het zelf niet beter verwoorden.

Wát een nare mensen..
"Wat dat betreft geef ik Extince groot gelijk; beter hang ik in mijn eenjte...
scheelt een hoop gezeik"

Gatverdamme wat ben ik zuur. Ik heb geen VOC mentaliteit..
Godzijdank, want dan had ik op zeker vastgezeten of TBS...

Sorry als ik weer eens in mijn eentje lul, is ook niet voor het eerst en ik zal vast wel weer niet begrepen worden of dat mensen het verkeerd opvatten. Story of my life, en ik trek het bijzonder slecht.. En dáárom lukt het mij keer op keer niet om mee te kunnen draaien. En ik vind het niet erg om anders te zijn, ik hou juist van anders. Maar het past niet meer in de "maatschappij" en dat is echt achterlijk!

AAAAARGHHHH!!!!!

Think different. (dat is het stukje dat ik van the USA hou, maar daar houdt het ook meteen weer bij op) We zouden dat hier veel vaker moeten doen of lieve gezegd ook moeten tolereren.

En praat gerust hier in je eentje, het mag van mij gerust.

Ik blijf ongerust over het politieke klimaat dat overwegen recht en neoliberaal is.

Geef mij inderdaad veel liever het Nederland tot en met de 80-er jaren.

Sorry voor mijn late reactie (overflow tot en met door alle prikkels. )

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 12:53 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Hoogopgeleiden met autisme hebben misschien ook wel veel overeenkomsten. Ik weet bijna zeker dat ik herkenning blijf vinden in mensen met Asperger. Zelfs al zou ik verder groeien qua carrière, dan nog heb ik na mijn werk weinig energie om nog van alles te doen (en wie vinden daar herkenning in? Vooral ASS-ers).

Wat dat vooruitzicht op het luxe leven betreft, had je ten tijde van je studie eigenlijk al Asperger (lees: een diagnose) of ben je daar in een later stadium achtergekomen? Het schijnt hoe later de diagnose, hoe moeilijker het te verwerken is.

Een prachtnetwerk is leuk en interessant. Maar je hebt ook tijd en energie nodig om het te onderhouden. Ideaal als het netwerk in je werkkring ligt, want dan ben je die tijd toch al kwijt

Net gestemd

Nog niet eens zo’n eenvoudige keuze. Een overheid kan via inkomenspolitiek moeilijk voor de belangen van sterk uiteenlopende groepen opkomen. Omdat de VVD sterk voor mensen met hoge(re) inkomens in het bedrijfsleven opkomt en fors wil bezuinigen op de overheid, viel die partij meteen af.

Mijn keuze viel op de PvdA, omdat die partij ook een aanvaardbare levenstandaard waarborgt voor mensen die wel hun mogelijkheden benutten, maar het financieel toch krap hebben.

Goede keus hoor, PvdA.

Tja, als je eenmaal weet wat je hebt, dan wordt je dagelijks eraan herinnerd. Dat is waar. Dat zal ook niet veranderen, al bereik je ooit schaal 13 in je carrière.

Het beste is denk ik om er maar mee te leren leven. Zeker in het sociale verkeer. Het is koorddansen.

En weet je, het gaat niet vanzelf. Wat andere mensen min of meer "automatisch" doen moeten wij bij alles nadenken. dat maakt het contact een stuk lastiger en veel minder natuurlijk.

En netwerk is belangrijker dan ooit om te hebben voor mensen in het algemeen.

Ik denk dat het niet raar is dat jij na je werk uitgeblust bent. Het kost jou nl veel meer energie om al die prikkels te verwerken. Er komt bij jou en bij ons veel meer binnen.

Tja, de VVD vind ik een verwerpelijke partij. Ik ben blij dat je daar niet op gestemd hebt.

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 17:45 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Think different. (dat is het stukje dat ik van the USA hou, maar daar houdt het ook meteen weer bij op) We zouden dat hier veel vaker moeten doen of lieve gezegd ook moeten tolereren.

En praat gerust hier in je eentje, het mag van mij gerust.

Ik blijf ongerust over het politieke klimaat dat overwegen recht en neoliberaal is.

Geef mij inderdaad veel liever het Nederland tot en met de 80-er jaren.

Sorry voor mijn late reactie (overflow tot en met door alle prikkels. )

Gaat ie sorry zeggen
Niet nodig. Ik loop ook een paar reacties achter en kom niet helemaal uit mijn woorden en stuiter alle kanten op. Ik ben ook bezig zware gesprekken voor te bereiden (ik wil volledige uitleg en reactie op vragen etc van de wethouder en van het woningbedrijf. Daarnaast moet ik alle gebeurtenissen en feiten netjes chronologisch uittypen en alles echt heel duidelijk en helemaal af en op een rijtje zodat ik daarmee naar MEE kan, want ik moet en zal naar de rechter stappen om mijn gelijk te halen en gerechtigheid te krijgen. Ik ga die gozer aanklagen en eens even een paar ernstige systeemfouten aankaarten en daarbij een haalbare oplossing voorstellen.

En dat kost heel veel moeite en ik heb er ook niet zoveel zin in, maar ik weet van mijzelf dat ik anders over 10 jaar nog loop te tieren met stoom uit mijn oren. Ik ben kwaad. Enorm kwaad, en ik heb niets verkeerds gedaan. Ik ben niet de schuldige maar ben uiteindelijk wel volledig kapot gemaakt, en dat klopt niet.

Ik ben heel erg benieuwd wat een rechter hier over gaat vinden.

Heel veel succes.

Maar zijn jullie ( bijna ) allemaal autisten ofwat

@partyboy ja ik wel.

Maar mensen wie komt het volgende wel bekend voor?

Je hebt de hele dag gezeur gehad overal en nergens zit niet lekker in je vel.
En plots is er een heel klein dingetje waar jij totaal van uit je dak gaat wat eigenlijk niet nodig is?
Ik had dit dus 2 dagen geleden hier marja...

Vroeg me af of er meer mensen waren die zich dit wel bekend in de oren lieten klinken.

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 19:44 schreef Raggingbull het volgende:
@partyboy ja ik wel.

Maar mensen wie komt het volgende wel bekend voor?

Je hebt de hele dag gezeur gehad overal en nergens zit niet lekker in je vel.
En plots is er een heel klein dingetje waar jij totaal van uit je dak gaat wat eigenlijk niet nodig is?
Ik had dit dus 2 dagen geleden hier marja...

Vroeg me af of er meer mensen waren die zich dit wel bekend in de oren lieten klinken.

Hoe kan jij aan jezelf merken dat je autist bent dan? Zeggen mensen wel eens: Waarom doe je dit of dat ..?

Nouja er zijn wel bepaalde kenmerken en er is bij mij door een instituut wat daartoe bevoegd is al meerdere keren(om de zoveel jaar moet je voor een herkeuring om voor bepaalde dingen in aanmerking te blijven komen) vastgesteld.

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 19:27 schreef Partyboy1991 het volgende:
Maar zijn jullie ( bijna ) allemaal autisten ofwat

Hmm.. eens even kijken. een duidelijke TT, een reeks, 75 stuks lang, toch vrij duidelijke posts..
Nee, dit is een circus

Ik ben geen autist, ik ben mens met de diagnose PDD-NOS ADHD gecombineerde type gesuperponeerd op een dystimische stoornis en qua persoonlijkheid moet er gedacht worden aan Borderline kenmerken. Zo staat het zwart op wit.

En jij?, op welke manier voelde jij je aangetrokken tot dit topic?

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 19:51 schreef Auti het volgende:

[..]

Hmm.. eens even kijken. een duidelijke TT, een reeks, 75 stuks lang, toch vrij duidelijke posts..
Nee, dit is een circus

Ik ben geen autist, ik ben mens met de diagnose PDD-NOS ADHD gecombineerde type gesuperponeerd op een dystimische stoornis en qua persoonlijkheid moet er gedacht worden aan Borderline kenmerken. Zo staat het zwart op wit.

En jij?, op welke manier voelde jij je aangetrokken tot dit topic?

Algemene interesse denk ik

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 19:54 schreef Partyboy1991 het volgende:

[..]

Algemene interesse denk ik

Volgende maand is de autisme week, kan iedereen helemaal los

Wie was er al op de hoogte en wie gaat er wat doen?

Autismeweek? Das een goede reden om elke avond lekker te zuipen in de kroeg en m'n wingman allemaal vrouwen mijn kant op te laten sturen. Want als ik aangeschoten ben schijn ik makkerlijker benaderbaar en symphatieker te zijn.

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 19:18 schreef Captain_Maximum het volgende:
Heel veel succes.

Dankje wel, ik ga hier echt heel veel tijd energie en alles in steken. Als het moet ben ik zelfs nog bereid om met mijn kop op tv te komen, ik heb héél wat bewijzen en alles verzameld en ik zou gek zijn als ik niet doe, en sowieso echt gestoord worden. Ik kan dit niet accepteren en dat is niet eens een gekke gedachte, het kost alleen heel veel energie en levert heel veel stress op, maar ik MOET het doen.

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 20:21 schreef von_Preussen het volgende:
Autismeweek? Das een goede reden om elke avond lekker te zuipen in de kroeg en m'n wingman allemaal vrouwen mijn kant op te laten sturen. Want als ik aangeschoten ben schijn ik makkerlijker benaderbaar en symphatieker te zijn.

http://www.autismeweek.nl/

zitten leuke opties tussen, vorig jaar deed ik niets.. dit jaar wil ik wel eens rondsnuffelen. Je weet maar nooit.

Neej maar ik ben zelf ook autist maar kan 't niet snappen dat jullie daar zo 'open' over zijn. Ik beschouw het liever als een ziekte en bijna niemand weet dus ook dat ik t heb ( wat een openbaring)

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 21:12 schreef Partyboy1991 het volgende:
Neej maar ik ben zelf ook autist maar kan 't niet snappen dat jullie daar zo 'open' over zijn. Ik beschouw het liever als een ziekte en bijna niemand weet dus ook dat ik t heb ( wat een openbaring)

Kijk das nou eventjes makkelijk inkoppertje.
Ik zeg altijd ik HEB autisme ik BEN HET NIET!
En verder mensen moeten je nemen zoals je bent en doen ze dat niet dan ben jij beter waard.

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 21:15 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Kijk das nou eventjes makkelijk inkoppertje.
Ik zeg altijd ik HEB autisme ik BEN HET NIET!
En verder mensen moeten je nemen zoals je bent en doen ze dat niet dan ben jij beter waard.

Amen.

Zo te zien is partyboy nieuw hier, en ragingbull heb ik ook niet eerder gezien! stel je eens even voor, wanneer kreeg je je diagnose etc

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 21:15 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Kijk das nou eventjes makkelijk inkoppertje.
Ik zeg altijd ik HEB autisme ik BEN HET NIET!
En verder mensen moeten je nemen zoals je bent en doen ze dat niet dan ben jij beter waard.

Nja men merkt aan mij ook niks eigenlijk maar ik heb wel moeite met oogcontact als ik daar bewust bij nadenk: Als ik met iemand praat en ik denk hè ik heb oogcontact dan ga ik juist naar boven of onderen kijken xD

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 21:22 schreef Partyboy1991 het volgende:

[..]

Nja men merkt aan mij ook niks eigenlijk maar ik heb wel moeite met oogcontact als ik daar bewust bij nadenk: Als ik met iemand praat en ik denk hè ik heb oogcontact dan ga ik juist naar boven of onderen kijken xD

Ik heb op korte termijn een belangrijk gesprek met iemand die extreem scheel kijkt, of juist andersom.. iig ogen die alle kante op draaien en scheef staan.. Try it, ik ga een zonnebril op doen.

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 21:21 schreef robuust89 het volgende:

[..]

Amen.

Zo te zien is partyboy nieuw hier, en ragingbull heb ik ook niet eerder gezien! stel je eens even voor, wanneer kreeg je je diagnose etc

Klopt ik ben wel vrij nieuw op Fok ja sinds begin januari dacht ik.

Nagoed

Hallo,

Mijn naam is raggingbull.
Ik kom uit gelderland.
En ben nu als het goed gaat over 40 dagen 17:D

Ik kreeg mijn diagnose voor syndroom van asperger toen ik eventjes denken 10 jaar oud was en in groep 6 van de basis school zat.

Waar ik met autisme het meest tegen aanloop is dat als ik een wat moeilijkere dag heb gehad ik nogal eens last heb van agressie. Dus als ik een klote dag gehad heb kan het maar zo zijn dat ik ineens om iets kleins nogal boos word(zie mijn topic What's wrong here?) voor een klein voorbeeldje.

Ik ben actief geworden op dit forum omdat, praten in real life over gevoelens toch best wel erg moeilijk is en mij dit toch wel makkelijker over praat op internet/msn etc. en ik hier mensen kan helpen met problemen(en als dat lukt ga ik me dus net eventjes een stukje beter voelen).

Voor vragen over mij PM maar.

mvg,

Raggingbull

Ik zal t zsm posten nu Oh Oh Tirol : )

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 18:08 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Goede keus hoor, PvdA.

Tja, als je eenmaal weet wat je hebt, dan wordt je dagelijks eraan herinnerd. Dat is waar. Dat zal ook niet veranderen, al bereik je ooit schaal 13 in je carrière.

Het beste is denk ik om er maar mee te leren leven. Zeker in het sociale verkeer. Het is koorddansen.

...

In grote lijnen lopen hoger opgeleide mensen met autisme allemaal tegen dezelfde dingen aan, vinden dan ook veel herkenning, soms iets te veel naar mijn idee. Van bijstandsniveau uiteindelijk toegroeien naar schaal 10 dat kan nog wel, maar iemand met Asperger moet van goede huize komen om op andere terreinen mee te komen. En binnenkort ga ik naar een dag over ‘best practices’, ik hoop daar ook te kunnen vertellen dat werken met autisme en een normale intelligentie heel goed mogelijk is.

Vandaag naar de personeelsborrel geweest

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 21:15 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Kijk das nou eventjes makkelijk inkoppertje.
Ik zeg altijd ik HEB autisme ik BEN HET NIET!
En verder mensen moeten je nemen zoals je bent en doen ze dat niet dan ben jij beter waard.

Inderdaad... het is ‘Ik heb autisme’. Op het Asperger-forum identificeren mensen zich helemaal met hun Asperger, zo sterk dat het bijna hilarisch is. Ze verzetten zich tegen de NT-wereld, sommigen denken zelfs dat Aspergers een nieuwe stap in de evolutie zijn.

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 21:42 schreef schaal_9 het volgende:

Ze verzetten zich tegen de NT-wereld, sommigen denken zelfs dat Aspergers een nieuwe stap in de evolutie zijn.

Ik ga niet mee in die gedachte maar ik denk tegelijkertijd ook dat het niet simpel te weerleggen is..
Weerleg het eens? Dat is een kwestie van doordenken heej..

Maar wat ik bij mezelf wel erg veel zie is dat ik mezelf echt dingen zelf aanleer.
Bijv. het iemand aan kijken dat durfde ik eerst nooit maar nu kijk ik iemand aan door naar de bovenkant van zijn neus te kijken waardoor het net lijkt alsof je iemand aankijkt maar dat in feite niet doet. Of kijk iemand aan en daarna weer eventjes naar buiten kijken ofzo dat werkt ook goed voor mij dan.

Gelukkig heb ik het maar heel licht en vooral last van de agressieve kant en heb daar medicijnen voor en over het algemeen valt het mensen wel op dat ik wat anders ben dan de rest maar niet dat ik echt iets mankeer ofzo.. Ik heb me ook nogal goed leren aanpasse waar ik zelf wel blij mee ben.

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 21:42 schreef schaal_9 het volgende:
sommigen denken zelfs dat Aspergers een nieuwe stap in de evolutie zijn.

Tja. Dat is ook een manier om het positief te bekijken hè.
Ik probeer als mensen me om tips vragen omdat ze kinderen hebben met een ASS of zoiets, altijd te benadrukken dat er inderdaad grote nadelen aan zitten voor degene met ASS, maar dat er ook positieve kanten aan zitten. Dat ze die moeten vinden, en dat moeten benadrukken. Al is het maar dat ze goed kunnen tekenen, of goed een instrument kunnen spelen, of apparaten uit elkaar halen en weer netjes in elkaar zetten, dat ze daar dan de nadruk op moeten leggen. "Kijk, en dát kan jij dus veel beter dan de andere kinderen in de klas!"

Overigens is dat over "een nieuwe stap in de evolutie" afkomstig uit een artikel in de Groene Amsterdammer, dat hier integraal is geplaatst (het artikel is op de site van de Groene alleen te lezen als je daar geregistreerd bent).

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 21:42 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

In grote lijnen lopen hoger opgeleide mensen met autisme allemaal tegen dezelfde dingen aan, vinden dan ook veel herkenning, soms iets te veel naar mijn idee. Van bijstandsniveau uiteindelijk toegroeien naar schaal 10 dat kan nog wel, maar iemand met Asperger moet van goede huize komen om op andere terreinen mee te komen. En binnenkort ga ik naar een dag over ‘best practices’, ik hoop daar ook te kunnen vertellen dat werken met autisme en een normale intelligentie heel goed mogelijk is.

Wat is "best practices"

quote:

Vandaag naar de personeelsborrel geweest

En hoe ging dat ?
[quote]

[..]

owke personeelsborrel lijkt me leuk.
alleen wel met dubbele medicatie anders standaard verhaal teveel indrukken van mensen en dan weer eens door draaien omdat iemand per ongeluk op me tenen staat ofzo..

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 21:58 schreef Raggingbull het volgende:
owke personeelsborrel lijkt me leuk.
alleen wel met dubbele medicatie anders standaard verhaal teveel indrukken van mensen en dan weer eens door draaien omdat iemand per ongeluk op me tenen staat ofzo..

Ik kan heel charijnig worden als iemand mij onverwacht aanstoot

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 22:02 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Ik kan heel charijnig worden als iemand mij onverwacht aanstoot

Ik ook al heb ik me daar aan leren aanpassen...
Ik kon eerst echt boosworden omdat iemand aan me vroeg mag ik een pen lenen?
Gelukkig sinds ik me ritalin en concerta heb niet meer:D

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 15:17 schreef Auti het volgende:

[..]

Zou je je schamen als blijkt dat je een lichte vorm van autisme hebt?

Nee, ik ben zoals ik ben. Een (lichte) autist is niet minder dan welk ander persoon dan ook. Ik zou me denk ik eerder schamen als ik bij de huisarts ben en uiteindelijk geen Asperger o.i.d. blijk te hebben.

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 17:39 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Het is een stempel met zijn eigen dynamiek. Hoe kijken vrienden, kennissen, collega's daar tegen aan? (=nadeel).

[..]

Ik hou helemaal niet van stempels. Van mag iedereen gewoon uniek zijn. Typisch Nederlands om iedereen in een hok te douwen.

Maatschappelijk is het verder onzinnig om iedereen conformistisch te laten zijn. De energie kan beter worden besteedt om het positieve uit iemand te halen. En werkgevers mogen zich ook wat meer solidair opstellen en maatschappelijk verantwoordelijkheid nemen.

Het is natuurlijk voor mezelf. Ik kan vervolgens zelf bepalen aan wie ik het vertel of niet. Ik denk inderdaad dat er mensen zijn die je gelijk behandelen alsof je een debiel bent. Ik zou mezelf omschrijven als een normaal iemand die wat sociaal onhandig is en misschien dingen af en toe wat te letterlijk opvat.

Het nadeel van iets als Asperger, het is een handicap, maar mensen zien het niet (anderzijds natuurlijk ook een groot voordeel). Wat ik eigenlijk zo hypocriet vind is dat mensen duizenden euro's aan goede doelen geven om mensen met weet ik veel niet wat te helpen. Niks mis mee. Maar heb dan ook gewoon respect voor iemand die net wat anders is dan jou. Daar ontbreekt het nog weleens aan.

Een vraagje verder aan mensen met Asperger, hoe is het met jullie sociale contacten. Ik probeer nu weer wat meer mensen op te zoeken. Het vreet alleen vooral energie, vooral bij mensen bij wie ik me niet op m'n gemak voel. Hoe kleiner de groep hoe beter en gezellig ik het altijd vind, alleen kom ik bijna nooit mensen tegen die dat ook vinden. Het irritante is ook dat ik de ene week lekker alleen wil zijn en de andere week behoefte heb aan sociaal contact. En afzonderen is voor veel mensen een teken: "hij mag ons niet/voelt zich te goed voor ons"...

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 23:20 schreef Arrow89 het volgende:Een vraagje verder aan mensen met Asperger, hoe is het met jullie sociale contacten. Ik probeer nu weer wat meer mensen op te zoeken. Het vreet alleen vooral energie, vooral bij mensen bij wie ik me niet op m'n gemak voel. Hoe kleiner de groep hoe beter en gezellig ik het altijd vind, alleen kom ik bijna nooit mensen tegen die dat ook vinden. Het irritante is ook dat ik de ene week lekker alleen wil zijn en de andere week behoefte heb aan sociaal contact. En afzonderen is voor veel mensen een teken: "hij mag ons niet/voelt zich te goed voor ons"...

Mijn vrienden vinden het niet erg als ik ze maar een paar keer per jaar spreek. Sowieso is kwaliteit belangrijker dan kwantiteit.