PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #75

quote:

Op zondag 27 februari 2011 18:18 schreef Auti het volgende:
Dank je wel, maar in situaties als deze heb ik echt wel mijn momentjes hoor. Al lopen er figuren rond die echt gestoord doordraaien en de vreselijkste dingen uithalen, ik niet. Maar ik kom ook geen stap verder, althans niet in de progressie die ik zou willen. En ik wéét gewoon dat er nog iets op mijn pad komt, dat is onmiskenbaar en daarom weiger ik op simpele wijze op te geven.
Maar ik kan het echter niet alleen, ik heb hulp nodig en ik hoop dat ze mij hier doorheen weten te trekken. Ik kan momenteel niet veel meer doen dan wachten.

Succes ermee. Ik herken me wel in je verhaal, maar ik kan het moeilijk omschrijven. Ben inmiddels al weer een half jaar van de academie en nog steeds niks mee gedaan. Zonder vlotte babbel is het gewoon moeilijk in de kunstwereld. Ik heb zoveel ideeën, maar helaas niet de ruimte en geld ervoor. Hopelijk komt ook ooit mijn tijd.

quote:

Op zondag 27 februari 2011 20:15 schreef Auti het volgende:

[..]

Hou op schei uit! Ik zit mij al dik een half uur in te houden om geen filmpjes tirade te posten

te laat jonguh..


BAM!! i want one

Its time to take over the world!

quote:

Op zondag 27 februari 2011 20:17 schreef Captain_Maximum het volgende:

[..]

Succes ermee. Ik herken me wel in je verhaal, maar ik kan het moeilijk omschrijven. Ben inmiddels al weer een half jaar van de academie en nog steeds niks mee gedaan. Zonder vlotte babbel is het gewoon moeilijk in de kunstwereld. Ik heb zoveel ideeën, maar helaas niet de ruimte en geld ervoor. Hopelijk komt ook ooit mijn tijd.

Oh kunst, ja.. Maar dat moet je niet doen voor het commerciele of voor het brood. Dat werkt niet, letterlijk en figuurlijk. Kunst is statements droppen op een uiterst sophisticated wijze, dat verkoop je niet... dat breng je.
Kunst is mooi, ik ben er fan van, in alle soorten en maten, maar je kan er geen baan van maken.
Zelfs de meest lucratieve sector, muziek, is harde business. Daarom moet men gewoon lekker jammen.

Kunst is geen werk/baan, wel een lifestyle, een hele mooie

quote:

Op zondag 27 februari 2011 20:23 schreef Auti het volgende:

[..]

Oh kunst, ja.. Maar dat moet je niet doen voor het commerciele of voor het brood. Dat werkt niet, letterlijk en figuurlijk. Kunst is statements droppen op een uiterst sophisticated wijze, dat verkoop je niet... dat breng je.
Kunst is mooi, ik ben er fan van, in alle soorten en maten, maar je kan er geen baan van maken.
Zelfs de meest lucratieve sector, muziek, is harde business. Daarom moet men gewoon lekker jammen.

Kunst is geen werk/baan, wel een lifestyle, een hele mooie

Ben ik wel mee eens, maar het wordt helaas steeds meer als een commercieel iets gezien. Vandaar dat ik veel postmoderne kunst in musea en galeries niet interessant vind. Ik heb ook geen behoefte om er geld mee te verdienen. Het is meer dat ik mijn fantasieën aan de buitenwereld wil tonen.

quote:

Op zondag 27 februari 2011 21:01 schreef Captain_Maximum het volgende:

[..]

Ben ik wel mee eens, maar het wordt helaas steeds meer als een commercieel iets gezien. Vandaar dat ik veel postmoderne kunst in musea en galeries niet interessant vind. Ik heb ook geen behoefte om er geld mee te verdienen. Het is meer dat ik mijn fantasieën aan de buitenwereld wil tonen.

Ik kan er veel over vertellen.. Kunst is mooi, ben er mee opgegroeid en heb/had er vrienden in en ik hou zelf ook van knutselen/rommelen en frutselen. Creatiefiteit is een sleutel
Maar je vind geen grond, het is geen werk, wel een overtuiging en meer dan een hobby, maar het is geen werk.. Dat past niet in de maatschappij en dat pakt soms heel verkeerd uit. Want het moet ook niet zo zijn dat elke hippie zomaar met subsidie de "kunstenaar" uit kan hangen. En zo wordt er tegenwoordig naar kunst gekeken.

Terwijl in mijn ogen kunst een toppunt van intelligentie en vrijheid van geest betekent.
Ik wil zelf ook weer gaan tekenen en als ik geld heb voor spullen ook weer beats/muziek gaan maken, gewoon omdat het essentie is. En zoals jij zegt, je fantasie aan de buitenwereld kan tonen.
Dat is kunde, en dat is mooi.. het is een uitweg die niet verloren mag gaan.

Ik hou zelf meer van muzikale vormen, maar kan ook genieten van beeld.
En in muziek hou ik van veel vormen en stijlen, maar rap/hiphop en die beats dat trekt mij het meest omdat je daar heel veel emotie in kan leggen maar gelijktijdig ook veel info en dat allemaal in ritme.
Dit is een actueel nummer wat ik helemaal te gek vind en waar ik kippenvel van krijg, het is gewoon af;


Dat is gewoon echt kippenvel en uiterst goed afgemixed, en als ik dat zeg dan zegt dat wat

Het is niet zo dat iedereen zomaar een subsidie kan krijgen. Het is nog altijd een klein groepje die bepaald wat wel of niet onder 'kunst' valt en daar kan ik dus niet tegen. Niet dat iedereen maar zomaar een subsidie moet krijgen, maar naar mijn mening is kunst veel meer dan wat je tegenwoordig in galeries ziet. Dat moet vooral verkoopbaar zijn.
Tijdens mijn studie heb ik ook geleerd hoe het echt gaat. Te afwijkend is niet goed, want dan begrijpen die 'kunstmensen' het niet. Tijdens de schoolexpo waren het ook vooral jongeren die mijn werk mooi vonden, terwijl de lui van galeries iets hadden van . Aan de ene kant ben ik er wel blij mee omdat ik geen werk wil gaan maken voor de elite, maar het is natuurlijk wel een klap voor je kop als je zo weer in de realiteit gebracht wordt.

Je merkt dan ook dat er een generatieverschil is. Een aantal docenten op school vonden mijn werk wel interessant, maar een deel begreep het gewoon niet. Ik wilde nieuwe werelden creëren op een manier wat je niet vaak ziet op academies. Zo heb ik met legopoppetjes een politiestaat gemaakt en een ruimte nagemaakt uit het spel GTA.

Ik wil wel weer installaties maken, maar daar heb ik de ruimte niet voor. Begin eerst wat kleiner. zo heb ik bijvoorbeeld het idee om levels van games na te maken met strijkkralen en zo'n kraal te gebruiken als pixel. Ook wil ik doorgaan in 3D omgevingen te maken. Je ziet vaak foto's van verlaten omgevingen, maar door het met 3D programma na te maken, wordt de omgeving nog killer.

Maar ja, ik zie het allemaal wel.

quote:

Op zondag 27 februari 2011 21:21 schreef Auti het volgende:

[..]

Ik kan er veel over vertellen.. Kunst is mooi, ben er mee opgegroeid en heb/had er vrienden in en ik hou zelf ook van knutselen/rommelen en frutselen. Creatiefiteit is een sleutel
Maar je vind geen grond, het is geen werk, wel een overtuiging en meer dan een hobby, maar het is geen werk.. Dat past niet in de maatschappij en dat pakt soms heel verkeerd uit. Want het moet ook niet zo zijn dat elke hippie zomaar met subsidie de "kunstenaar" uit kan hangen. En zo wordt er tegenwoordig naar kunst gekeken.

Terwijl in mijn ogen kunst een toppunt van intelligentie en vrijheid van geest betekent.
Ik wil zelf ook weer gaan tekenen en als ik geld heb voor spullen ook weer beats/muziek gaan maken, gewoon omdat het essentie is. En zoals jij zegt, je fantasie aan de buitenwereld kan tonen.
Dat is kunde, en dat is mooi.. het is een uitweg die niet verloren mag gaan.

Ik hou zelf meer van muzikale vormen, maar kan ook genieten van beeld.
En in muziek hou ik van veel vormen en stijlen, maar rap/hiphop en die beats dat trekt mij het meest omdat je daar heel veel emotie in kan leggen maar gelijktijdig ook veel info en dat allemaal in ritme.
Dit is een actueel nummer wat ik helemaal te gek vind en waar ik kippenvel van krijg, het is gewoon af;

Diggy Dex ft. Jenny Lane - Dezelfde spijt

Dat is gewoon echt kippenvel en uiterst goed afgemixed, en als ik dat zeg dan zegt dat wat

Gast, wat een plaat! Kippenvel.

Het is echt ongelofelijk: alweer de godganse dag geen straaltje zon

Een gebrek aan genot dus, wat dan weer op een andere manier moet worden gecompenseerd.
Verder hier wel alles op orde. Ik merk dat ik wel dat je eigenlijk wel vrijwel continu oog moet hebben voor je omgeving en dat is weleens vermoeiend ;-)

Toch een autistisch trekje?
Voorbeeld: als ik een beetje moe ben, en denk... eindelijk rust. dan ineens een bekende tegenkomen op het station. Soms loop ik per ongeluk bekenden voorbij omdat mijn ogen recht vooruit gericht zijn (en ik vrij snel loop).

[ Bericht 44% gewijzigd door schaal_9 op 28-02-2011 15:50:48 ]

Daar heb ik zo'n hekel aan, als onbekende mensen je groeten als je hem/haar voorbijloopt/fietst. Zij kennen jou wel maar jij hen niet, en meestal ben je nog te laat om iets terug te zeggen.

En het is vandaag lekker weer, temperatuur goed en mooie bewolkt.

ik raak al paniekerig van de gedachte...
Over het algemeen heb ik helemaal geen zin in plotselinge opgedwongen en gespeelde nepgesprekjes //(ik schat de kans dat ik toevallig een interessante bekende die ik een tijd niet heb gesproken tegenkom bijzonder klein in) .
Zeker niet als ik behoefte heb aan rust of ergens naar op weg ben.
Ik kap zoiets graag snel af, en dat is best aso maar ik kan er bijna niet anders op inspelen.

Ik kom ook wel eens vrienden van vroeger tegen, en dan raak je aan de praat en wordt je spontaan uitgenodigd en zit ik inene ongepland bij iemand door te zakken en diepe gesprekken te voeren, dan ga ik weg met de belofte dat we online contact gaan onderhouden en daar hou ik mij tot nog toe nooit aan.

quote:

Op zondag 27 februari 2011 21:39 schreef Captain_Maximum het volgende:
Het is niet zo dat iedereen zomaar een subsidie kan krijgen. Het is nog altijd een klein groepje die bepaald wat wel of niet onder 'kunst' valt en daar kan ik dus niet tegen. Niet dat iedereen maar zomaar een subsidie moet krijgen, maar naar mijn mening is kunst veel meer dan wat je tegenwoordig in galeries ziet. Dat moet vooral verkoopbaar zijn.
Tijdens mijn studie heb ik ook geleerd hoe het echt gaat. Te afwijkend is niet goed, want dan begrijpen die 'kunstmensen' het niet. Tijdens de schoolexpo waren het ook vooral jongeren die mijn werk mooi vonden, terwijl de lui van galeries iets hadden van . Aan de ene kant ben ik er wel blij mee omdat ik geen werk wil gaan maken voor de elite, maar het is natuurlijk wel een klap voor je kop als je zo weer in de realiteit gebracht wordt.

Je merkt dan ook dat er een generatieverschil is. Een aantal docenten op school vonden mijn werk wel interessant, maar een deel begreep het gewoon niet. Ik wilde nieuwe werelden creëren op een manier wat je niet vaak ziet op academies. Zo heb ik met legopoppetjes een politiestaat gemaakt en een ruimte nagemaakt uit het spel GTA.

Ik wil wel weer installaties maken, maar daar heb ik de ruimte niet voor. Begin eerst wat kleiner. zo heb ik bijvoorbeeld het idee om levels van games na te maken met strijkkralen en zo'n kraal te gebruiken als pixel. Ook wil ik doorgaan in 3D omgevingen te maken. Je ziet vaak foto's van verlaten omgevingen, maar door het met 3D programma na te maken, wordt de omgeving nog killer.

Maar ja, ik zie het allemaal wel.

Dat is wel cool, ik zie leuke gave ideeen Super! Welke academie heb je gezeten? en welke software gebruik je? En het strijkkraaltjes idee vind ik ook fantastisch
Heb je nooit gedacht aan game-design dan? Gezien je ideeen, 3d werk en inspiraties?

quote:

Op maandag 28 februari 2011 15:05 schreef robuust89 het volgende:

[..]

Gast, wat een plaat! Kippenvel.

Bazenspul BENG!
Zo simpel maar zo treffend. En echt alles klopt en is goed, simpele maar geniale beat, de Edith Piaf tik en de stem van Jenny Lane, en een goede maar ouderwetse standaard flow die weer helemaal goed wordt gemaakt door de tekst ansich.
Ik vind het een meesterwerk in het genre right on the spot

quote:

Op maandag 28 februari 2011 16:51 schreef Auti het volgende:

[..]

Dat is wel cool, ik zie leuke gave ideeen Super! Welke academie heb je gezeten? en welke software gebruik je? En het strijkkraaltjes idee vind ik ook fantastisch
Heb je nooit gedacht aan game-design dan? Gezien je ideeen, 3d werk en inspiraties?

Bij de HKU.
Ik heb ook nog aan game-design gedacht, maar ik was bang dat het te zwaar zou worden. Bij beeldende kunst is het ook nog zo dat je je eigen media mag kiezen. Zo werkte ik vooral met de programma's zoals 3D Studio Max, Photoshop, Director, Flash en Illustrator.

Voor de kunstacademie had ik nog multimedia vormgeven aan het GLU gevolgd.

quote:

Op maandag 28 februari 2011 19:42 schreef Captain_Maximum het volgende:

[..]

Bij de HKU.
Ik heb ook nog aan game-design gedacht, maar ik was bang dat het te zwaar zou worden. Bij beeldende kunst is het ook nog zo dat je je eigen media mag kiezen. Zo werkte ik vooral met de programma's zoals 3D Studio Max, Photoshop, Director, Flash en Illustrator.

Voor de kunstacademie had ik nog multimedia vormgeven aan het GLU gevolgd.

Netjes. Dat is voor mij wel een klein beetje bekend. Ruim 5 jaar geleden waren vrienden van mij daar ook mee bezig. 2 van de 3 waren daar echt goed mee bezig. Heb ik ook nog mee zitten brainstormen over een game concept voor toelating op de HKU en Rietveld. Ze zijn alleen nooit aangenomen voor de opleiding. Alles hebben ze zelf geleerd en hebben beide meegewerkt aan een grote populaire mod voor een bestaand spel door veel 3d modellen te leveren.

In die tijd waren er nog grote plannen, dat is helaas een beetje ingekakt. Die gasten waren bezig met digitaal kleien in 3d studio Max en in Maya en ik was bezig met muziek en Unreal scripts .
Verloren projecten, erg zonde. De 1 werkt nu in Engeland, heb ik geen contact meer mee en de ander heb ik soms nog contact mee en die is een mediabedrijfje gestart. Web-design of 3d presentaties en dat soort. Hij had voor SEGA kunnen werken maar heeft daarvoor bedankt

Ik hoop voor je dat jij ook iets kan vinden waar je jouw vaardigheden goed in kan gebruiken en kwijt kan Dit soort dingen vind ik mooi en je hebt echt goede ideeen.
Vooral ook in 3d omgevingen namaken, dat is wellicht iets voor in de bouw/projectontwikkeling.
Erg leuk om zoveel creativiteit te zien

quote:

Op zondag 27 februari 2011 20:07 schreef robuust89 het volgende:
Hieperdefiep.

Draaiende voorwerpen vind ik fascinerend. Zeker turbopropmotoren.

Wat ben je als mens toch gezegend als je een vliegtuig kan en mag besturen.

Dat is eigenlijk nog moeilijke dan een relatie krijgen. (wat het allerhoogste goed is)

Een relatie hebben is echt niet het allerhoogste goed hoor.

quote:

Op dinsdag 1 maart 2011 12:54 schreef DeHovenier het volgende:
Een relatie hebben is echt niet het allerhoogste goed hoor.

Op sociaal gebied vind ik dat weer wel

Maar ja, eerlijk, het is maar hoe je er tegen aan kijkt.

quote:

Op maandag 28 februari 2011 15:36 schreef schaal_9 het volgende:
Het is echt ongelofelijk: alweer de godganse dag geen straaltje zon

Een gebrek aan genot dus, wat dan weer op een andere manier moet worden gecompenseerd.
Verder hier wel alles op orde. Ik merk dat ik wel dat je eigenlijk wel vrijwel continu oog moet hebben voor je omgeving en dat is weleens vermoeiend ;-)

Toch een autistisch trekje?
Voorbeeld: als ik een beetje moe ben, en denk... eindelijk rust. dan ineens een bekende tegenkomen op het station. Soms loop ik per ongeluk bekenden voorbij omdat mijn ogen recht vooruit gericht zijn (en ik vrij snel loop).

Tja, dat weer.... Heeft iedereen wel last van denk ik. Iedereen wordt daar wel somber van.

Ik loop bekenden ook straal voorbij. Als ik ze al uberhaupt herken, waar ik veel moeite mee heb.

quote:

Op dinsdag 1 maart 2011 12:54 schreef DeHovenier het volgende:
Een relatie hebben is echt niet het allerhoogste goed hoor.

het kan een autist wel nieuwe inzichten en energie geven. dat is voor mij wel gebeurt iig (ik HAD een relatie van 7 maanden). ik ben wel gaan zien dat een relatie niet het allerbelangrijkste is, maar dat het wel fijn is om je leven met iemand te delen. je weet dan ook dat er ten minste één iemand echt van je houd om wie je bent en niet omdat ze bijv. familie zijn.

quote:

Op dinsdag 1 maart 2011 12:54 schreef DeHovenier het volgende:
Een relatie hebben is echt niet het allerhoogste goed hoor.

+1
Een relatie kan een aanvulling zijn op je leven, geen invulling.

quote:

Op dinsdag 1 maart 2011 13:58 schreef ramakandra het volgende:

[..]

het kan een autist wel nieuwe inzichten en energie geven. dat is voor mij wel gebeurt iig (ik HAD een relatie van 7 maanden). ik ben wel gaan zien dat een relatie niet het allerbelangrijkste is, maar dat het wel fijn is om je leven met iemand te delen. je weet dan ook dat er ten minste één iemand echt van je houd om wie je bent en niet omdat ze bijv. familie zijn.

Dat is zo. Hoe is het uitgegaan?

quote:

Op dinsdag 1 maart 2011 14:28 schreef robuust89 het volgende:

[..]

+1
Een relatie kan een aanvulling zijn op je leven, geen invulling.

Idd, het moet ook geen invulling worden.

quote:

Op dinsdag 1 maart 2011 01:42 schreef Auti het volgende:

[..]

Netjes. Dat is voor mij wel een klein beetje bekend. Ruim 5 jaar geleden waren vrienden van mij daar ook mee bezig. 2 van de 3 waren daar echt goed mee bezig. Heb ik ook nog mee zitten brainstormen over een game concept voor toelating op de HKU en Rietveld. Ze zijn alleen nooit aangenomen voor de opleiding. Alles hebben ze zelf geleerd en hebben beide meegewerkt aan een grote populaire mod voor een bestaand spel door veel 3d modellen te leveren.

In die tijd waren er nog grote plannen, dat is helaas een beetje ingekakt. Die gasten waren bezig met digitaal kleien in 3d studio Max en in Maya en ik was bezig met muziek en Unreal scripts .
Verloren projecten, erg zonde. De 1 werkt nu in Engeland, heb ik geen contact meer mee en de ander heb ik soms nog contact mee en die is een mediabedrijfje gestart. Web-design of 3d presentaties en dat soort. Hij had voor SEGA kunnen werken maar heeft daarvoor bedankt

Ik hoop voor je dat jij ook iets kan vinden waar je jouw vaardigheden goed in kan gebruiken en kwijt kan Dit soort dingen vind ik mooi en je hebt echt goede ideeen.
Vooral ook in 3d omgevingen namaken, dat is wellicht iets voor in de bouw/projectontwikkeling.
Erg leuk om zoveel creativiteit te zien

Dank u wel.

Ik kan trouwens wel voorstellen dat hij niet bij Sega wilt werken, al lijkt mij dat ook wel gaaf. Game-designer schijnt een zwaar beroep te zijn en je hebt vaak niet veel invloed. Het is eigenlijk net als voor Pixar werken.
Zelf moet ik even kijken welk werk het beste bij me past en als het goed is krijg ik ook een work coage bij Centrum Autisme. Ik heb wel eens bij een reclamebureau gewerkt, maar daar ging ik ten onder.

quote:

Op zondag 27 februari 2011 17:54 schreef schaal_9 het volgende:

@EchtGaaf:
Kijk, ik vind niet zo gauw herkenning in mensen met Asperger. Juist in die moeilijke tijd leerde ik via een toevallige (?) ontmoeting God kennen en ook veel nieuwe mensen. Toen had ik trouwens nog geen diagnose.

Mooi verhaal

Die ontmoeting met God is waarschijnlijk niet zo toevallig als op het eerste gezicht lijkt.

Niks is toevallig. Buiten religie denk ik dat determinisme een feit is. Dat je persoonlijke keuzemogelijkheden slecht binnen zekere kaders mogelijk zijn.

Zes jaar is erg lang... Toch denk ik dat je je huidige baan toch een beloning is. Een soort beloofde land. Invulling van je leven. etc.

quote:

Een paar jaar later leerde ik via de post iemand kennen met wie het in het begin redelijk klikte. Mijn vermoeden (dat die jongen misschien wel autistisch is) werd later bevestigd. Vanaf dat moment maakte ik mij geen zorgen meer over mijn situatie. Ik kwam tot de ontdekking dat ik niet eens zo slecht af was. Dat sommige tistjes hun financiën aan hun ouders overlaten.

Tja, het refereren aan anderen kan in dat opzicht inderdaad je eigen situatie wat milder doen stemmen. Toch is dat lastig. In mijn studententijd leerde ik in de academische wereld de crème de la crème kennen. Dat is dan je referentiekader. Het is dan vreselijk om dan tussen het plebs te belanden. Mensen die jou niet begrijpen en omgekeerd.

quote:

Hier vond ik een interessant stukje over hiërarchie binnen de groep mensen met een beperking en de relatie tot zo normaal mogelijk overkomen:
Hiërarchie en status binnen de groep gehandicapten

Geschreven door een hoogopgeleid iemand die echt wel schaal 11 in zich heeft, maar helaas nog niet aan de bak is gekomen...

Ga ik lezen.

Edit: dit stukje kende ik al Zeer confronterend. Onderaan in de hiërarchie (hoog opgeleid of niet)

Vreselijk, ik weet uit ervaring wat het is om er buiten te vallen. Maar ik vind het voor jou leuk dat jij je stek wel hebt.

Ik loop al een tijdje rond met het idee dat ik asperger heb (of HSP voor zover dat een aandoening is), eigenlijk alles wat ik erover lees herken ik wel. Ik pen gewoon even mijn verhaal neer, misschien dat mensen zich erin herkennen.

Ben altijd al een rustig persoon geweest die nooit zoveel van sociale gebeurtenissen hield. Echter dacht ik (en mijn omgeving waarschijnlijk), dat is verlegenheid/onzekerheid gaat later wel over. Ben nu 22 en er is niet zo heel veranderd. Maar wel door steeds hogere verwachtingen vanwege het ouder worden loop ik steeds meer tegen problemen aan op o.a. school en werk en begint het m'n leven eigenlijk wel te beïnvloeden op een manier die me niet bevalt.

Wat dingen:

- Ben in grote groepen snel overprikkeld, als een leraar een verhaal houdt in een groep zit ik snel vol, kan ik me moeilijk concentreren, veel gaat het andere door snel weer uit.
- Prikkels komen hard aan, bewegingen van mensen om me heen, hoor vaak meerdere gesprekken tegelijk. Lopen in een volle winkelstraat bijv is geen pretje als ik geen afleiding heb.
- Sinds de middelbare school eigenlijk heb ik niet echt meer een vriendengroep, enkel wat losse vrienden/kennissen af en toe
- Onderhouden van sociale contacten is niet mn sterkste punt, maar ervaar het ook niet altijd (soms wel) als een heel groot gemis, kan prima alleen zijn. Verwonder me vaak over hoe vaak mensen maar anderen op blijven zoeken.
- Wat betreft sociale omgang en sociale regels voel ik me een buitenaards wezen. Wat voor anderen vanzelf gaat moet ik allemaal met mijn verstand doen zo voelt het.
- Ik heb soms een idee in een groep dat ik de helft mis vanwege non-verbale communicatie die ik niet opvang.
- Kan het ene moment heel erg in mezelf gekeerd zijn en het andere moment wel mensen opzoeken. Heeft vaak ook met hoeveelheid slaap te maken. Voor andere mensen volgens mij heel verwarrend.
- Wordt vaak gevraagd: "vind je het wel leuk" omdat ik zo bedachtzaam zit te kijken of stil ben. Terwijl ik het 9/10 keer dan wel leuk vind.
- Had problemen met rijlessen, als ik meerdere handelingen tegelijk moet doen gaat het niet in combinatie met vele prikkels van het verkeer.
- Kom sollicitaties voor baantjes niet door vanwege gebrek aan enthousiasme, en het idee dat ik maar half zit te luisteren (wat niet zo is, maar dus wel zo overkomt).
- Ik kan heel lang wikken en weken voordat ik een keuze maak. Kan bijv. 2 minuten stilstaan en nadenken voordat ik verder gaan, of heel lang blijven staan voor een rek in de supermarkt.
- In de supermarkt neem ik vaak dezelfde weg en vaak ook ongeveer dezelfde producten
- Sommige handelingen gaan niet automatisch maar moet ik heel erg voor nadenken. Bijvoorbeeld pinnen in de supermarkt, het pasje uit mijn portemonnee halen, door dat ding halen etc. Elke keer denk ik weer heel bewust na welke handeling ik na welke handeling moet verrichten.
- Als iets onlogisch is snap ik het niet
- Neem dingen vaak letterlijk
- Tijdens mijn studie (creatieve studie) loop ik er nu tegen aan dat ik op school nogal snel moe/gestressed wordt en daardoor mijn hoofd niet leeg is waardoor ik niet echt aan werken toekom.

Dit stuk herken ik ook volledig: http://www.delta.tudelft.(...)eindelijk-door/17679

Wel twee dingen: ik had vroeger als kind nooit echt veel problemen, gewoon vriendjes en partijtjes etc. Thuis waar mensen me goed kennen ervaar ik ook geen problemen. In een groep van verlegen mensen kan ik juis weer heel aanwezig zijn.

Wat is nu de beste manier om mezelf te testen? Denk dat ik eerst maar eens naar een decaan ga ofzo. Wat is jullie eerste stap geweest?

[ Bericht 0% gewijzigd door Arrow89 op 01-03-2011 19:00:10 ]

quote:

Op dinsdag 1 maart 2011 13:58 schreef ramakandra het volgende:

[..]

het kan een autist wel nieuwe inzichten en energie geven. dat is voor mij wel gebeurt iig (ik HAD een relatie van 7 maanden). ik ben wel gaan zien dat een relatie niet het allerbelangrijkste is, maar dat het wel fijn is om je leven met iemand te delen. je weet dan ook dat er ten minste één iemand echt van je houd om wie je bent en niet omdat ze bijv. familie zijn.

Precies wat jij zegt, daar ben ik het helemaal mee eens.

Wat voor mij juist erg belangrijk zou zijn is liefde en genegenheid, gewoon van zulke simpele dingetjes als even elkaars handje vasthouden of een knuffel krijgen. Ik weet dat dat nu mischien erg suf klinkt, maar het zet bij mij iig wel endorfine vrij.

Liefde en genegenheid kun je niet kopen, sex wel, alleen tussen die twee zaken zit een wereldgroot verschil.

En, het kan natuurlijk ook een motivatie zijn om nog eventjes een tandje hoger te gaan en door te zetten om iets te bereiken wat mischien in je eentje onbereikbaar lijkt.