Turks FruitSchandalig dat ik deze Nederlandse film nog niet gezien had natuurlijk, maar tis er van gekomen hoor. Ik heb in al die tijd niet zo heel veel gemist denk ik zo. Erg veel bloot en banaliteiten passeren de revue. Van wat ordinaire smeerlapperij ben ik niet vies van, maar de maat was voor mij vol nadat een hondje uitgebreid schijtend in beeld werd genomen. Voor dat shot zitten veel borsten, piemols, vagina's en een kostelijke kotspartij. Later zou Paul Verhoeven dit soort dingen meer doseren in zijn films gelukkig, maar hier gaat ie eigenlijk te ver.
Turks Fruit is niet bepaald een hoogstaand niveau. Rutger Hauer is een eersteklas lul en neukt zich een weg door het leven. Dat is het verhaal, dat heel losflodderig uit de doeken wordt gedaan. De dialogen doen soms heel oubollig aan en dat werkte natuurlijk vermakelijk. Menigmaal heb ik in een deuk gelegen om alle idiote zinnen die de cast weet uit te brengen en vooruit, stiekem moest ik ook hard lachen om wat viezigheid... Maar het is voor mij onbegrijpelijk dat Turks Fruit als één van de beste Nederlandse films gezien wordt. Wat dat betreft zijn er echt toch betere Nederlandse werken te vinden die serieuzer en beter qua niveau zijn. Cijfer: 6,5
BrünoNa Borat had ik geen hoge verwachtingen van Sacha Baron Cohens nieuwste experiment: als übernicht kijken welke reacties het bij deze en gene oproept. Het leek me zeer flauwe onderbroekenlol worden dat uiteraard allemaal vooropgezet is, maar het viel nog mee. De humor is erg wisselend. Het personage Brüno zelf is erg irriterend met continu dat flauwe Duitse accent. Echter heeft de film nog best wel sterke en geslaagde scenes her en der. Vooral de talkshowscene met baby O.J. was geniaal. En die eindscene was ook geslaagd natuurlijk

. Cijfer: 6
The Last of the MohicansNauwelijks memorabel. In het begin wordt een oorlogsfilm ingezet met diverse strijdende partijen: Fransen, Engelsen en verschillende Indianenstammen. Het is nogal warrig allemaal, maar de vechtscenes zijn zoals je van Mann gewend mag zijn, desondanks oke. Maar dan maakt de film plots een ommezwaai die je al vanaf de eerste minuten aan zag komen: Daniel Day-Lewis, een blanke die bij de Indianen is opgegroeid raakt verliefd op zowat het enige Engelse meisje dat zich in de mooi gefilmde bosrijke omgeving bevindt. Uiteindelijk vond ik deze film een nogal suf gedoe. Cijfer: 6
Tenkû no shiro Rapyuta (Laputa: Castle in the Sky)![Laputa_Castle_in_the_Sky_01.jpg]()
Ik heb enige ghibli's versleten, maar vond ze nooit echt heel fantastisch. Soms ronduit irritant, vooral als het fantasieverhaal alle kanten opvliegt al dan niet in combinatie met krijsende kinderen. Deze film heeft gelukkig niets van dat, sterker nog, hij was erg leuk om te zien. Een meisje slaat op de vlucht wanneer verschillende partijen een magische steen van haar in bezit willen krijgen. Het verhaaltje is eenvoudig in opzet, maar erg leuk om te volgen. De animatie steelt daarbij de show en dan vooral de stedelijke omgevingen, die prachtig vormgegeven zijn. Cijfer: 7,5
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=yIl_jGh-LWE" target="_blank" rel="nofollow">Afleidingsmanoeuvre</a>