LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Ligt er een beetje aan. Ik gebruik bevriende schrijvers, maar ik proeflees zelf ook professioneel, soms voor mensen die ik niet (goed) ken.quote:Op woensdag 2 februari 2011 22:32 schreef GeileSoeplepel het volgende:
Wat bedoelen jullie trouwens precies met de term "proeflezers"? Iemand die je kent die het grondig voor je leest en feedback geeft, of meer een onafhankelijk persoon bijvoorbeeld bij een uitgever oid?
In ieder geval NIET je moeder/buurvrouw/beste vriendin, aangezien die over het algemeen niet bepaald gedegen kritiek zullen geven, bang je te kwetsen.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Dat laatste doe ik dus wel een beetje, door goede vrienden te vragen. Maar ik geef ook duidelijk aan dat ze kritisch mogen en zelfs moeten zijn. En ik vraag ook vooral mensen van wie ik weet dat ze dat kunnen.quote:
In ieder geval NIET je moeder/buurvrouw/beste vriendin, aangezien die over het algemeen niet bepaald gedegen kritiek zullen geven, bang je te kwetsen.
allereerst dank je voor je feedback (dat geld ook voor Wonderer)!quote:
[..]
Ik denk dat het, op de manier hoe jij het uitlegt, inderdaad iets te onrealistisch is. Beste manier hoe je, naar mijn inziens, met dit verhaalelement kunt omgaan is dat het volk op een bepaalde manier zelf kan beslissen om, ergens in hun leven, te kiezen om te stoppen met ouder worden (geen weg terug dus, dan blijft het "realistisch"). Zo verdwijnen zeer waarschijnlijk wel je kinderen uit je verhaal (behalve de echte kinderen) maar dat is ook wel realistischer; een kind van vijf die stiekem een 500 jaar oude man is en ook zo denkt kan namelijk wel heel maf overkomen.
OF, als ze over magische krachten beschikken: ze zijn gewoon onsterfelijk maar kunnen, met behulp van magie, hun lichaam jonger laten lijken dan ze zijn (maar dan krijg je weer situaties dat iemand van 50 naar 5 terug naar 25 is gegaan qua uiterlijk).
Persoonlijk zou ik voor optie 1 gaan (helemaal als ze geen magie kennen natuurlijk), maar optie 2 is aardig goed uitgevoerd door Christopher Paolini in Eldest/Oudste.
Het volk kent op zich wel magie maar ze kennen het niet allemaal. Binnen een zogeheten filosofengilde waar mensen hun leven toewijden aan het vergaren van zoveel mogelijk kennis zijn er mensen die magie kunnen toepassen. In alles wat ik geschreven heb is er 1 personage die een kind van negen is van enkele eeuwen oud. Bij sommige stukken is het juist dat kinderlijke van dat persoon wat op sommige punten belangrijk is voor het verloop. In principe kan het er wel uit als ik stukken herschrijf natuurlijk, maar dan verandert het op sommige plekken ook best veel gezien hoe ik dingen nu bedacht heb.
Overigens heb ik die eerste optie toegepast in de eerste versie van mijn verhaal, voordat ik het geheel opnieuw begon te herschrijven met een interessanter plot. Toen werden de onsterfelijke mensen na 25 jaar lichamelijk niet ouder meer. Die eerste optie kan ik natuurlijk nog steeds handhaven maar dan zoals jij het zegt, want ik vind het wel leuker als niet iedereen van dat eiland er even oud uitziet. De kinderen zullen dan idd alleen dan wrs wel verdwijnen, omdat het onrealistisch is als een kind van negen dan al zegt van "ouder hoef ik niet te worden". Het idee achter die eerste honderd jaar was dat ze een normaal mensenleven konden ervaren en op basis van de periode waarin ze zich het gelukkigst voelden of de beste ervaring hadden konden kiezen als welke leeftijd ze verder wilden leven.
Ik zal er nog eens goed over nadenken - als ik klaar ben met schrijven ga ik er toch nog een keer doorheen om nog wat aanpassingen te maken. Jullie feedback zal ik dan zeker meenemen.
"najazeg heeft geen abonnement"
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
In jou heb ik wel vertrouwen dat je de juiste mensen uitzoekt, jaquote:Op woensdag 2 februari 2011 22:36 schreef DaMart het volgende:
[..]
Dat laatste doe ik dus wel een beetje, door goede vrienden te vragen. Maar ik geef ook duidelijk aan dat ze kritisch mogen en zelfs moeten zijn. En ik vraag ook vooral mensen van wie ik weet dat ze dat kunnen.
Proeflezen is niet alleen het boek lezen en zeggen "ja leuk".
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
dus als ik proeflezers zoek zou ik jou kunnen vragen?quote:
[..]
Ligt er een beetje aan. Ik gebruik bevriende schrijvers, maar ik proeflees zelf ook professioneel, soms voor mensen die ik niet (goed) ken.
In ieder geval NIET je moeder/buurvrouw/beste vriendin, aangezien die over het algemeen niet bepaald gedegen kritiek zullen geven, bang je te kwetsen.
"najazeg heeft geen abonnement"
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
@najazeg, je kunt ALLES geloofwaardig maken als je het goed beschrijft. Dus niet wegens "onrealistisch" iets laten vallen, dat ligt helemaal aan jezelf.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ja, mijn tarieven staan op mijn sitequote:
[..]
dus als ik proeflezers zoek zou ik jou kunnen vragen?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
waar dan? ik zie van alles, o.a. van je boeken maar geen tarieven...quote:
[..]
Ja, mijn tarieven staan op mijn site
"najazeg heeft geen abonnement"
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Oh, verkeerde sitequote:
[..]
waar dan? ik zie van alles, o.a. van je boeken maar geen tarieven...
http://nietoverdrijven.com/proeflezen-en-redactiewerk/
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
gezienquote:
[..]
Oh, verkeerde site
alleen met mijn aantal woorden wat de 100.000 al een tijd geleden voorbij is gegaan weet ik niet of dit me zou lukken :-/
"najazeg heeft geen abonnement"
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Alleen het eerste hoofdstuk kan ook. Dan kan ik natuurlijk niks zeggen over de verhaalopbouw/spanningsboog, maar wel over taalgebruik, karakterontwikkeling en dergelijke.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
dat kan idd, of een paar hoofdstukken en een synopsis wellicht?
hoe dan ook, ik hou het in mijn achterhoofd en denk er dan nog wel over na. Ben immers toch nog niet klaar en wil pas laten proeflezen als ik er eerst zelf nog een eigen doorlees/revisieronde overheen heb gegooid.
hoe dan ook, ik hou het in mijn achterhoofd en denk er dan nog wel over na. Ben immers toch nog niet klaar en wil pas laten proeflezen als ik er eerst zelf nog een eigen doorlees/revisieronde overheen heb gegooid.
"najazeg heeft geen abonnement"
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Synopsis kan ik niet zo heel veel mee, maar verder is het up to you.quote:
dat kan idd, of een paar hoofdstukken en een synopsis wellicht?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Zeer veel respect voor je als je 75.000 woorden in 8 uur kan controleren op spelfouten en grammaticaquote:Een gemiddeld manuscript (tot 75.000 woorden) zal op een uur of acht uitkomen.
Tenzij het echt boordevol fouten staat. Maar dan stuur ik het terug en mag je eerst de Word spellingscontrole eroverheen halen.quote:
[..]
Zeer veel respect voor je als je 75.000 woorden in 8 uur kan controleren op spelfouten en grammatica
*toch maar even aanpas*
Moet zeggen dat ik tot nu toe alleen manuscripten heb gehad van "echte" schrijvers, en die zijn over het algemeen redelijk clean.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Iig een leuk initiatief
Zou het doen als ik 385euro vrij te besteden zou hebben (inhoudelijke feedback, niet spellcheck)
Ik moet mezelf er trouwens tot aan zetten mijn Valentijnswedstrijd entry af te maken. De revolutie in Egypte is niet goed voor me productiviteit
Zou het doen als ik 385euro vrij te besteden zou hebben
(inhoudelijke feedback, niet spellcheck)Ik moet mezelf er trouwens tot aan zetten mijn Valentijnswedstrijd entry af te maken. De revolutie in Egypte is niet goed voor me productiviteit
Ik krijg binnenkort toch twee manuscripten binnen dus je hebt nog even tijd om te sparen
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ik denk dat het ik het sowieso toch pas zou doen als ik er zelf weer goed doorheen ben gegaan, en dat doe ik pas als het af is 
Ja, dan heb je er het meeste aan, als je zelf alles wat in je macht ligt gedaan hebt om het goed te maken. Beetje stom om te betalen voor het verbeteren van fouten die je zelf ook wel had kunnen fixen
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Dat neem ik dan maar als compliment
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Cadans tweeenhalf jaar (met tussenpozen), Dubbel Leven zes maanden en Deel Drie negen maanden, maar van de zomer heb ik nauwelijks geschreven wegens persoonlijke omstandigheden.quote:
Hoelang deed je over je romans Wonderer?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Klopt. De eerste proeflezer haalde er ook een aantal fouten uit, dingen die niet klopten en passages die overbodig waren.quote:
[..]
In jou heb ik wel vertrouwen dat je de juiste mensen uitzoekt, ja
Inmiddels ligt het verhaal nu echt bij 3 andere proeflezers en ga ik het zelf ook weer eens lezen. Ik ben benieuwd naar alle bevindingen
.
Okequote:
[..]
Cadans tweeenhalf jaar (met tussenpozen), Dubbel Leven zes maanden en Deel Drie negen maanden, maar van de zomer heb ik nauwelijks geschreven wegens persoonlijke omstandigheden.
Had je tijdens Cadans nog andere verplichtingen, en ben je daarna meer tijd in het schrijven gaan steken?
Toen schreef ik nog gewoon voor de lol, had geen ambitie om het uit te geven, dat kwam pas toen het bijna klaar was. Dus toen schreef ik gewoon als ik zin had. Daarna "moest" het ineens.quote:
[..]
Oke
Had je tijdens Cadans nog andere verplichtingen, en ben je daarna meer tijd in het schrijven gaan steken?
Ik schrijf redelijk vlot, dat scheelt een hoop.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ik geef toe, dit is BIJNA off topic (of niet?) maar .... ik schrijf wel eens wat, er zijn dingetjes van me gepubliceerd. Het meeste niet geheel en al fictie (wiskundige concepten introduceren en met elkaar verbinden in verhaaltjes). Ik merk dat ik nogal ..... filmisch schrijf (nadat meerdere lezers dat opmerkten) en dat stoort me; de beste plaatjes ontstaan in het hoofd van de lezer, onbewust vul je heel veel details en zo in. Dus zoals ik de neiging heb te schrijven, nogal gedetailleerd, dat ergerder me een beetje.
Schrijven is schrappen (Godfried Bomans quote)
Ik heb ook vaak het probleem dat ik dingen die ik lees te lineair vind, in de zin van dat ik denk "waarom gaat Pietje nou daar linksaf in plaats van rechts?". Nu heb ik denk ik op beide problemen iets gevonden ik schrijf geen verhalen meer maar maak interactieve fictie.
Wat ik me nou afvroeg .... zou het mogelijk zijn op die e-readers (al is het maar in zéér beperkte zin*) iets met 'interactieve fictie' te doen?
* vroeger had je van die 'choose your adventure' boeken, waar je een keuze moest maken en dan naar een andere bladzij springen.
Schrijven is schrappen (Godfried Bomans quote)
Ik heb ook vaak het probleem dat ik dingen die ik lees te lineair vind, in de zin van dat ik denk "waarom gaat Pietje nou daar linksaf in plaats van rechts?". Nu heb ik denk ik op beide problemen iets gevonden
ik schrijf geen verhalen meer maar maak interactieve fictie.Wat ik me nou afvroeg .... zou het mogelijk zijn op die e-readers (al is het maar in zéér beperkte zin*) iets met 'interactieve fictie' te doen?
* vroeger had je van die 'choose your adventure' boeken, waar je een keuze moest maken en dan naar een andere bladzij springen.
Een paar goedgeplaatste details kunnen subtiel een heel plaatje invullen. Te veel details, vooral details die er niet toe doen, werkt verstikkend en leidt af van het verhaal.
Interactieve fictie klinkt wel interessant, zeker met de opkomst van tablet pc's en alles. Heb je al voorbeelden?
Interactieve fictie klinkt wel interessant, zeker met de opkomst van tablet pc's en alles. Heb je al voorbeelden?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Zo he, eindelijk over een dood punt heen. Heb echt dagen zitten zwoegen en steunen op een punt in het verhaal dat ik de moeder van de hoofdpersoon moest beschrijven. Ik had helemaal in gedachten hoe ze er uit zag, maar hoe ik dat op papier moest krijgen was me een raadsel.
Na heel veel schrijven en schrappen uiteindelijk iets uitgeschreven waar ik tevreden mee ben en in ieder geval verder mee kan.
Na heel veel schrijven en schrappen uiteindelijk iets uitgeschreven waar ik tevreden mee ben en in ieder geval verder mee kan.
Goed zo! Lekker he, als het uiteindelijk toch weer lukt. Goeie momenten zijn dat Gefeliciteerd met je overwinning
Gefeliciteerd met je overwinning
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
@ Wonderer
nog niet klaar;
http://www.mediafire.com/?xg8jprklexvk46m
Het is misschien wat onfortuinlijk dat 't in Egypte gezet is, maar .... het idee ontstond toen ik een documentaire zag over de voorlopers van de pyramiden. Het idee is dat het spel in het hiernamaals begint (het oud Egyptisch hiernamaals), dat begin vormt een introductie in een klein gebied.
Ook ben ik er nog niet uit wat ik moet doen om de speler het eigen geslacht te laten kiezen (nu is dat niet zo belangrijk.... het enige verschil is de kleding en de reacties op [acties met] die kleding).
De basis is klaar, er moet nog een en ander in qua logica en zo (omdat er dingen in de omgeving veranderen werkt het LADEN nog niet geheel, in dat opzicht).
nog niet klaar;
http://www.mediafire.com/?xg8jprklexvk46m
Het is misschien wat onfortuinlijk dat 't in Egypte gezet is, maar .... het idee ontstond toen ik een documentaire zag over de voorlopers van de pyramiden. Het idee is dat het spel in het hiernamaals begint (het oud Egyptisch hiernamaals), dat begin vormt een introductie in een klein gebied.
Ook ben ik er nog niet uit wat ik moet doen om de speler het eigen geslacht te laten kiezen (nu is dat niet zo belangrijk.... het enige verschil is de kleding en de reacties op [acties met] die kleding).
De basis is klaar, er moet nog een en ander in qua logica en zo (omdat er dingen in de omgeving veranderen werkt het LADEN nog niet geheel, in dat opzicht).
Zit nu op 601 woorden (2e alinea). Klinkt nog niet bijster veel, maar ik schrijf vaak maar een uurtje per dag (vaak na 12'en), waarvan de meeste tijd vooralsnog gaat zitten in het uitwerken van personages, locaties, namen, de hele rambam. Veel zoeken op synoniemen, vertalingen van Engelse woorden opzoeken (jammer genoeg vind ik soms een plaatsnaam in het Engels heerlijk klinken, maar in het Nederlands is het dan helemaal niets).
Heb recent heel veel volledig omgegooid en heb nu wel weer een goed idee waar ik in ieder geval de eerste paar hoofdstukken naartoe wil.
Ben best positief.
Heb recent heel veel volledig omgegooid en heb nu wel weer een goed idee waar ik in ieder geval de eerste paar hoofdstukken naartoe wil.
Ben best positief
.
Rumille het is een oude truuk; gebruik plaatsnamen als karakter namen en namen van mensen als plaatsnamen. Maar het is een truuk die verbazend goed werkt!
grappig, daar heb ik nog nooit van gehoord. Klinkt erg interessant.quote:
Rumille het is een oude truuk; gebruik plaatsnamen als karakter namen en namen van mensen als plaatsnamen. Maar het is een truuk die verbazend goed werkt!
"najazeg heeft geen abonnement"
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Wat interactieve fictie is, weet ik niet. Maar over het gebruik van details las ik gisteren toevallig iets leuks in een interview met Hemingway, die er het volgende over zegt (ik zet de vraag er even bij voor de duidelijkheid):quote:
Ik geef toe, dit is BIJNA off topic (of niet?) maar .... ik schrijf wel eens wat, er zijn dingetjes van me gepubliceerd. Het meeste niet geheel en al fictie (wiskundige concepten introduceren en met elkaar verbinden in verhaaltjes). Ik merk dat ik nogal ..... filmisch schrijf (nadat meerdere lezers dat opmerkten) en dat stoort me; de beste plaatjes ontstaan in het hoofd van de lezer, onbewust vul je heel veel details en zo in. Dus zoals ik de neiging heb te schrijven, nogal gedetailleerd, dat ergerder me een beetje.
Schrijven is schrappen (Godfried Bomans quote)
Ik heb ook vaak het probleem dat ik dingen die ik lees te lineair vind, in de zin van dat ik denk "waarom gaat Pietje nou daar linksaf in plaats van rechts?". Nu heb ik denk ik op beide problemen iets gevonden
Wat ik me nou afvroeg .... zou het mogelijk zijn op die e-readers (al is het maar in zéér beperkte zin*) iets met 'interactieve fictie' te doen?
* vroeger had je van die 'choose your adventure' boeken, waar je een keuze moest maken en dan naar een andere bladzij springen.
Archibald MacLeish heeft het wel gehad over een methode om ervaring aan een lezer over te dragen waarvan hij zegt dat u die hebt ontwikkeld bij het kijken naar honkbalwedstrijding in uw Kansas City Star-tijd (Hemingway schreef toen dus voor de krant). Die kwam er gewoon op neer dat u ervaring weergeeft door kleine details, heel nauwgezet bewaard, te beschrijven, wat het effect heeft dat u het geheel suggereert door de lezer bewust te maken van wat hij alleen onbewust heeft gezien.
Hemingway: (...) Ik zocht naar onopgemerkte dingen die emoties opriepen, zoals hoe buitenvelders hun handschoen weggooiden zonder te kijken waar die neerkwam, het gepiep van hars op canvas onder de gymschoenen met platte zolen van een bokser, de grijze tint van de huid van Jack Blackburn als hij net uit de bajes komt (Blackburn was een zwarte Amerikaanse bokser die voor doodslag in de gevangenis zat), en andere dingen die ik noteerde zoals een schilder schetst. Je zag die vreemde kleur van Blackburn en die oude wondjes van het scheren en hoe hij een man rond liet tollen voor je zijn geschiedenis kende. Dat waren de dingen die je raakten voor je het verhaal kende.
Dat vond ik wel mooi gezegd
Ik denk dat je met details spaarzaam moet omspringen, maar de details die je gebruikt, moeten veelzeggend zijn, bijzonder. Ooit, toen ik mijn eerste boek had geschreven, legde mijn redacteur het me als volgt uit: "Als je een heel rommelige kamer beschrijft (zoals ik toen deed, in die roman), ligt het voor de hand dat je zesentwintig voorwerpen benoemt die over de grond slingeren, van kleren tot boeken tot oude tijdschriften en zo verder, maar je kunt volstaan met een páár dingen, als je maar zorgt dat die dingen opmerkelijk zijn (of emotie oproepen, zoals Hemingway het noemt) - dus bijvoorbeeld: een sinaasappel. Dat is vreemd: een rondslingerende sinaasappel. Dat blijft hangen, je hebt er meteen een beeld blij, en een kleur, terwijl een paar rondslingerende schoenen... nou ja, dat zegt niks.
quote:Op vrijdag 11 februari 2011 11:07 schreef broer het volgende:
Die anekdote is apocrief. Hemingway heeft nooit voor de Star over honkbal geschreven.
Het is wel een heel leuk boek, hè?
Hmmmmmm ..... bedankt Nadine. Het herinnert me aan iets wat een schilder van SF boeken covers zei over zijn werk (grote ruimteschepen tekenen); dat door er hier en daar wat kleine dingetjes heel gedetailleerd in te maken krijgt de rest juist de grootte die het moet hebben.
Interactieve fictie is precies dat; niet een verhaal dat de lezer stap voor stap moet volgen zoals de schrijver het heeft bedoeld, maar een met enige vrijheid rondwandelen door de setting. Het kan heel beperkt zijn (gaan we links of gaan we rechts) tot heel breed (alternatieve eindes en zo).
Interactieve fictie is precies dat; niet een verhaal dat de lezer stap voor stap moet volgen zoals de schrijver het heeft bedoeld, maar een met enige vrijheid rondwandelen door de setting. Het kan heel beperkt zijn (gaan we links of gaan we rechts) tot heel breed (alternatieve eindes en zo).
Toen ik het kocht, heb ik aanvankelijk alleen de interviews gelezen met de schrijvers die me echt interesseerden, maar nu ben ik er eens goed voor gaan zitten en lees ik ze allemaal. Het is echt een schatkist, dit boek. Het beste interview tot nu toe: John Irving. Dat is geen lievelingsschrijver van me, maar door dit interview krijg ik wel zin om weer iets van hem te lezen. Nu begin ik aan Henri Millerquote:Op vrijdag 11 februari 2011 11:19 schreef broer het volgende:
Ik heb nog lang niet alle interviews gelezen, maar het is een prachtig boek.
Wat me tot nu toe is opgevallen (en ik probeer steeds te bedenken of ik begrijp wat ermee bedoeld wordt) is dat vrijwel alle grote schrijvers, van Carver tot Delillo tot Burroughs en Faulkner, zeggen dat zij zélf, als schrijver, volstrekt onbelangrijk zijn, omdat zij - ik zeg het nu even in mijn eigen woorden - de verhalen alleen maar 'doorgeven', als een soort postduiven dus - want die verhalen waren er al, alle verhalen bestaan dus al, min of meer, en als schrijver zeggen zij niets anders te doen (nederig, irrelevant, in feite) dan die verhalen zo goed mogelijk doorvertellen aan de lezers. Die verhalen of romans zijn op zichzelf dan wél weer relevant, maar de auteur is slechts een 'doorgever'.
Ik begrijp dat niet helemaal, eerlijk gezegd. Ik begrijp wel dat ze zich ergeren aan de 'schrijvers'-cultus die nu eenmaal onlosmakelijk is verbonden met het vak (met hún vak, bedoel ik
), maar volgens mij bedoelen ze dat niet. Ik heb het idee dat ze er een soort 'Margriet de Moor'-achtige theorie op nahouden, meer spiritueel dus, zweverig, in de zin van: "Ik ben het niet zelf die mijn boeken schrijft, dat doet een hogere macht waarover ik geen controle heb. Het overkomt me. Ik ga zitten en daar begint mijn hand te bewegen - het lijkt wel tovenarij! - en aan het eind van de dag heb ik dan een verhaal geschreven dat ik helemaal niet kende, dat mij op geen enkele manier bekend voorkomt, maar dat mij dus is ingefluisterd door de muze die inspiratie heet, door een Godheid."Punt twee dat me opvalt (en ik kijk nu even uit mijn ooghoek naar Wonderer) is dat ze allemaal, onuitgezonderd, enorm worstelen met het schrijven. 'Lijden' is een woord dat je in dit verband gerust mag gebruiken
Allemaal hebben ze enorme dieptepunten, moeite om op gang te blijven, ze herschrijven zich een dubbele hernia, ze twijfelen, vechten, wanhopen, kortom: ze lijden aan het schrijverschap. Hiermee wil ik niet beweren dat de mate waarin je moeite hebt met schrijven (met dat hele project van discipline en zelfvertrouwen en 'inspiratie') iets zegt over de kwaliteit van het werk, absoluut niet, maar ik denk wel dat het erbij hoort, als onderdeel van het hele traject. Een boek wordt uiteindelijk beter van twijfel, meestal. Je komt onderweg zoveel problemen tegen, technische problemen, muren waar je doorheen moet breken maar waarin je geen enkele doorgang ziet, dat het vreemd zou zijn als je daar huppelend en blakend van zelfvertrouwen doorheen zou fietsen. Dus ja, ook voor de minderen goden onder ons is dit boek een hart onder de riem
Nog iets wat me is opgevallen: het gros van de schrijvers spiegelt zich niet aan de groten der aarde (Tolstoj wordt heel vaak genoemd, Tsjechov, Proust, Joyce, Flaubert, Stendhal, Dickens - dus er is wel degelijk zoiets als een Leerschool Voor Schrijvers), ze proberen met name zo goed te schrijven als ze zelf kunnen: "En soms heb ik geluk," zegt Hemingway, "en dan schrijf ik beter dan ik kan."
Maar is dat dan niet heel veel werk? Ik vind het al lastig en tijdrovend genoeg om één verhaal te schrijven, en één ontknoping, laat staan als ik een heel keuzemenu aan mogelijkheden zou moeten verzinnen. Bovendien: er is altijd maar één oplossing de beste, toch? Ik zou het geduld niet hebben om alle B-keuzes gedetailleerd uit te werken, simpelweg omdat er ook een A-keuze is die veel beter werkt.quote:
Hmmmmmm ..... bedankt Nadine. Het herinnert me aan iets wat een schilder van SF boeken covers zei over zijn werk (grote ruimteschepen tekenen); dat door er hier en daar wat kleine dingetjes heel gedetailleerd in te maken krijgt de rest juist de grootte die het moet hebben.
Interactieve fictie is precies dat; niet een verhaal dat de lezer stap voor stap moet volgen zoals de schrijver het heeft bedoeld, maar een met enige vrijheid rondwandelen door de setting. Het kan heel beperkt zijn (gaan we links of gaan we rechts) tot heel breed (alternatieve eindes en zo).
ah ja Nadine, het is wat meer werk, maar het is gewoon geinig. Het hoeft ook niet heel moeilijk te zijn, je kan bijvoorbeeld hoofdlijnen en bijzaken een beetje scheiden of wat kleine dingetjes verschillend maken (vandaar; gaan we links of gaan we rechts).
Ik vind het vooral leuk om met de verwachtingen te spelen, dus de speler in het begin iets dwingen te doen (water uit een amfoor drinken) en dan later, als de amfoor weer terugkomt, de speler juist te straffen (blijkt de amfoor gif te bevatten - dat soort dingen moet je wel zo doen dat de speler die een béétje oplet er niet in trapt).
Maar neem nou, wat in veel verhalen voorkomt, dat er een aantal dingen tegelijk gebeuren. Met interactieve fictie kan je, heel basaal, de lezer laten kiezen in welke volgorde die tegelijk gebeurende dingen gelezen worden - door te kiezen voor een bepaald karakter in het verhaal bijvoorbeeld.
Ik vind het vooral leuk om met de verwachtingen te spelen, dus de speler in het begin iets dwingen te doen (water uit een amfoor drinken) en dan later, als de amfoor weer terugkomt, de speler juist te straffen (blijkt de amfoor gif te bevatten - dat soort dingen moet je wel zo doen dat de speler die een béétje oplet er niet in trapt).
Maar neem nou, wat in veel verhalen voorkomt, dat er een aantal dingen tegelijk gebeuren. Met interactieve fictie kan je, heel basaal, de lezer laten kiezen in welke volgorde die tegelijk gebeurende dingen gelezen worden - door te kiezen voor een bepaald karakter in het verhaal bijvoorbeeld.
Ah, bonquote:
ah ja Nadine, het is wat meer werk, maar het is gewoon geinig. Het hoeft ook niet heel moeilijk te zijn, je kan bijvoorbeeld hoofdlijnen en bijzaken een beetje scheiden of wat kleine dingetjes verschillend maken (vandaar; gaan we links of gaan we rechts).
Ik vind het vooral leuk om met de verwachtingen te spelen, dus de speler in het begin iets dwingen te doen (water uit een amfoor drinken) en dan later, als de amfoor weer terugkomt, de speler juist te straffen (blijkt de amfoor gif te bevatten - dat soort dingen moet je wel zo doen dat de speler die een béétje oplet er niet in trapt).
Maar neem nou, wat in veel verhalen voorkomt, dat er een aantal dingen tegelijk gebeuren. Met interactieve fictie kan je, heel basaal, de lezer laten kiezen in welke volgorde die tegelijk gebeurende dingen gelezen worden - door te kiezen voor een bepaald karakter in het verhaal bijvoorbeeld.
Het is dus meer een spel, waarbij je werkt met verschillende levels en beloningen enzovoorts. Het klinkt ingenieus, maar het zou mij niet trekken. Het is, vind ik, juist de volgorde (of het ritme) dat de kracht van een verhaal bepaalt, dus dat zou ik altijd in eigen hand willen houden. Maar ik ben wel geïntrigeerd; ik had hier nog nooit van gehoord. Dus veel succes
Waarom kijk je nou naar mij? 
Volgens mij mis ik iets.
Ik ken dat boek verder niet maar ik vraag me wel af hoezeer de "nieuwe" schrijvers lijken op die oude meesters. Het vak "schrijver" is toch wel veranderd in al die jaren? Alleen al door de opkomst van internet en de POD-"uitgeverijen"...
Volgens mij mis ik iets.Ik ken dat boek verder niet maar ik vraag me wel af hoezeer de "nieuwe" schrijvers lijken op die oude meesters. Het vak "schrijver" is toch wel veranderd in al die jaren? Alleen al door de opkomst van internet en de POD-"uitgeverijen"...
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Laatst schreef je ditquote:
Waarom kijk je nou naar mij?
quote:
Tering... Ben blij dat ik daar geen last van heb, wat een gedoe. Een emotionele uitputtingsslag.
Oh nee, ik denk dat het vak schrijver al duizenden jaren hetzelfde is, en dat blijft het ook gewoon. Om maar weer eens te citeren uit het boek ('De ontdekking van de literatuur', The Paris Review Interviews, samengesteld door Joost Zwagerman):quote:Ik ken dat boek verder niet maar ik vraag me wel af hoezeer de "nieuwe" schrijvers lijken op die oude meesters. Het vak "schrijver" is toch wel veranderd in al die jaren? Alleen al door de opkomst van internet en de POD-"uitgeverijen"...
"Shakespeare, Balzac en Homerus hebben allemaal over dezelfde dingen geschrevenen en als ze nog duizend of tweeduizend jaar hadden geleefd, dan hadden de uitgevers verder niemand nodig gehad." (William Faulkner)
Wat zouden internet en POD-uitgeverijen veranderd hebben aan het feit dat een schrijver maar één ding hoeft te doen, namelijk: een goed verhaal vertellen?
Oh, dat, maar dat wil niet zeggen dat ik niet mijn onzekerheden heb en het soms echt niet meer weet, hoor Het is gewoon niet zo heftig bij mij, maar ik ben sowieso niet bepaald emotioneel.
En ik ben het wat dat laatste betreft niet met je eens. Het vak prostituee is nog veel ouder dan schrijver, en uiteindelijk komt het altijd op hetzelfde neer, maar de manier waarop is wel veranderd. Alleen al de hardware, waarmee je schrijft, zorgt voor een andere beleving: met een kroontjespen of een netbook en alles ertussenin. Forums waar je stukjes tekst kan posten en met andere schrijvers over dingen praat in plaats van in je eentje op een zolderkamer zwoegen tot het af is en hopen dat de uitgever het goed vindt.
En dan is er nog de definitie van "goed verhaal" dat met elke generatie schrijvers weer verandert.
Het is gewoon niet zo heftig bij mij, maar ik ben sowieso niet bepaald emotioneel.En ik ben het wat dat laatste betreft niet met je eens. Het vak prostituee is nog veel ouder dan schrijver, en uiteindelijk komt het altijd op hetzelfde neer, maar de manier waarop is wel veranderd. Alleen al de hardware, waarmee je schrijft, zorgt voor een andere beleving: met een kroontjespen of een netbook en alles ertussenin. Forums waar je stukjes tekst kan posten en met andere schrijvers over dingen praat in plaats van in je eentje op een zolderkamer zwoegen tot het af is en hopen dat de uitgever het goed vindt.
En dan is er nog de definitie van "goed verhaal" dat met elke generatie schrijvers weer verandert.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Als je de vergelijking met een prostituee aanhoudt, dan is het misschien wel zo dat zij tegenwoordig via internet geboekt kan worden, of misschien zelfs via Twitter of weet ik wat, maar haar core business - om het even netjes te omschrijven - verandert toch niet? Door de moderne techniek levert zij geen betere seks.quote:
Oh, dat, maar dat wil niet zeggen dat ik niet mijn onzekerheden heb en het soms echt niet meer weet, hoor
En ik ben het wat dat laatste betreft niet met je eens. Het vak prostituee is nog veel ouder dan schrijver, en uiteindelijk komt het altijd op hetzelfde neer, maar de manier waarop is wel veranderd. Alleen al de hardware, waarmee je schrijft, zorgt voor een andere beleving: met een kroontjespen of een netbook en alles ertussenin. Forums waar je stukjes tekst kan posten en met andere schrijvers over dingen praat in plaats van in je eentje op een zolderkamer zwoegen tot het af is en hopen dat de uitgever het goed vindt.
En dan is er nog de definitie van "goed verhaal" dat met elke generatie schrijvers weer verandert.
Toen ik mijn eerste boek schreef (vorige eeuw
) had ik nog geen internet, toch was de schrijfervaring niet wezenlijk anders. Tijdens mijn studie schreef ik nota bene nog wel eens essays op de typemachine, compleet met schaar en lijm, maar ook dat was - nou ja, eigenlijk was dat leuker 
. Ik houd wel van een beetje knutselen. Dus nee, ik geloof niet dat je nou zo anders gaat schrijven of denken door die technische handigheidjes. Ik geloof wél dat wij tegenwoordig (door film/computer/informatie-overvloed) een kortere aandachtspanne hebben, waardoor schrijvers meer vaart moeten aanbrengen in hun verhaal. Maar dat konden de meeste grote schrijvers vroeger ook al. Daarom waren ze groot. Daarom worden ze tot op de dag van vandaag gelezen.
Maar wel andere seks. Door internet, waardoor mensen veel makkelijker in aanraking komen met allerlei "uitwassen" (zonder daar een oordeel over te willen vellen) zal een prostituee nu (ook) andere wensen moeten gaan vervullen, en waarschijnlijk vaker (meer mannen die anaal willen omdat ze dat steeds in die filmpjes op internet zien bijvoorbeeld).quote:
[..]
Als je de vergelijking met een prostituee aanhoudt, dan is het misschien wel zo dat zij tegenwoordig via internet geboekt kan worden, of misschien zelfs via Twitter of weet ik wat, maar haar core business - om het even netjes te omschrijven - verandert toch niet? Door de moderne techniek levert zij geen betere seks.
Het vak (mannen bevredigen/goed verhaal schrijven) verandert misschien niet, maar de invulling ervan wel.
En daarmee wil ik niet de "waarheden" uit dat interviewboek ontkrachten of wat dan ook, maar ik denk dat hun boeken nu niet meer geschreven zouden worden. Net zoals de hoer niet meer met haar rokken omhoog in een steegje wordt genomen voor een paar zilveren dubbeltjes.
Personal preference, lijkt me. Judith Visser bijvoorbeeld schrijft haar boeken eerst op papier en voert ze dan pas in. Direct op de computer schrijven werkt voor haar niet, dan is het gedachtenproces anders. Ik kan dan weer niet op papier schrijven, omdat ik veel sneller tik dan ik schrijf, en met een pen kan ik mijn gedachten niet bijhouden. Dan ga ik dus anders denken en krijg ik een ander soort tekst. Ik ga met pen en papier niet ineens AVI4 schrijven of zo, maar het beinvloedt wel degelijk het proces subtiel.quote:Toen ik mijn eerste boek schreef (vorige eeuw
Ik weet niet of je die conclusie kunt trekken, dat ze daarom groot waren en daarom gelezen worden, maar ik heb geen basis of argumenten dus die laat ik even met rust.quote:Ik geloof wél dat wij tegenwoordig (door film/computer/informatie-overvloed) een kortere aandachtspanne hebben, waardoor schrijvers meer vaart moeten aanbrengen in hun verhaal. Maar dat konden de meeste grote schrijvers vroeger ook al. Daarom waren ze groot. Daarom worden ze tot op de dag van vandaag gelezen.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Volgens mij zijn al die 'veranderingen' gewoon tijdsgebonden - tegenwoordig bellen we met mobieltjes, vroeger communiceerden mensen per post, en dat soort details maken romans 'modern', maar het blijven irrelevante details. Ik bedoel: romans gaan al eeuwen over de dood, de liefde en, nou ja: het leven. What makes us tick. Dat verandert niet.quote:
[..]
Maar wel andere seks. Door internet, waardoor mensen veel makkelijker in aanraking komen met allerlei "uitwassen" (zonder daar een oordeel over te willen vellen) zal een prostituee nu (ook) andere wensen moeten gaan vervullen, en waarschijnlijk vaker (meer mannen die anaal willen omdat ze dat steeds in die filmpjes op internet zien bijvoorbeeld).
Het vak (mannen bevredigen/goed verhaal schrijven) verandert misschien niet, maar de invulling ervan wel.
En daarmee wil ik niet de "waarheden" uit dat interviewboek ontkrachten of wat dan ook, maar ik denk dat hun boeken nu niet meer geschreven zouden worden. Net zoals de hoer niet meer met haar rokken omhoog in een steegje wordt genomen voor een paar zilveren dubbeltjes.
[..]
Personal preference, lijkt me. Judith Visser bijvoorbeeld schrijft haar boeken eerst op papier en voert ze dan pas in. Direct op de computer schrijven werkt voor haar niet, dan is het gedachtenproces anders. Ik kan dan weer niet op papier schrijven, omdat ik veel sneller tik dan ik schrijf, en met een pen kan ik mijn gedachten niet bijhouden. Dan ga ik dus anders denken en krijg ik een ander soort tekst. Ik ga met pen en papier niet ineens AVI4 schrijven of zo, maar het beinvloedt wel degelijk het proces subtiel.
[..]
Ik weet niet of je die conclusie kunt trekken, dat ze daarom groot waren en daarom gelezen worden, maar ik heb geen basis of argumenten dus die laat ik even met rust.
Die verhalen zouden nu ook geschreven kunnen worden - van de grote schrijvers, dus. Was het maar zo! Ik heb twee jaar Nederlandse literatuur gerecenseerd voor Het Parool en na die twee jaar kon ik even geen Nederlandse roman meer zien. Ik dacht: ik ga nu alleen nog maar goede boeken lezen. De Nederlandse romans die ik voor de krant besprak, waren wel goed - want het niveau is behoorlijk hoog, maar goed en briljant zijn twee totaal verschillende dingen, uiteraard. (Ik las in het interviewboek ook nog iets heel leuks, ik geloof dat John Irving het zei, over recensenten. Hij zei ongeveer dit: "Volwassenen moeten niet verplicht lezen, dus zonder er plezier in te hebben. Dat doe je op school, omdat het moet. Maar als volwassene ga je toch niet tegen heug en meug zitten lezen?!" Dat was, achteraf gezien, een beetje mijn recensenten-ervaring. Door de meeste boeken, óók de 'goede' boeken, moest ik me heen worstelen.) Dus toen heb ik besloten om mijn lievelingsboeken te gaan herlezen. Madame Bovary van Flaubert, Middlemarch van George Eliot, Brideshead Revisited van Evelyn Waugh, The Great Gatsby van F. Scott FitzGerald, Le Rouge et le Noir van Stendhal en The Secret History van Donna Tartt. En de grap is dat ik (hoewel ik de meeste boeken al eerder had herlezen) bij elk boek weer op de punt van mijn stoel zat, de spanning was enorm... hoe loopt dit af? Ja, ik weet allang hoe het afloopt, dat is alleen het verhaaltje, maar ik bedoel: de manier waarop het is opgeschreven!
En waarom zou een boek als Brideshead Revisited niet opnieuw geschreven kunnen worden, door een schrijver van nu? Hooguit zou de setting anders zijn, de personages zouden andere kleren dragen, de doem van het katholicisme zou vervangen moeten worden door iets anders, een andere, meer eigentijdse doem - maar mensen veranderen niet. Madame Bovary zou vandaag de dag verslingerd kunnen raken aan chatboxen, in plaats van aan driestuiverromannetjes, en ze zou zich kunnen verliezen in een affaire met een internetgeliefde, maar het drama blijft gewoon intact.
Ondanks dat de post van Nadine26 het al heel goed heeft uitgelegd wou ik hier toch even in mijn eigen bewoordingen op terugkomen (sorry als dat arrogant klinktquote:
Ik geef toe, dit is BIJNA off topic (of niet?) maar .... ik schrijf wel eens wat, er zijn dingetjes van me gepubliceerd. Het meeste niet geheel en al fictie (wiskundige concepten introduceren en met elkaar verbinden in verhaaltjes). Ik merk dat ik nogal ..... filmisch schrijf (nadat meerdere lezers dat opmerkten) en dat stoort me; de beste plaatjes ontstaan in het hoofd van de lezer, onbewust vul je heel veel details en zo in. Dus zoals ik de neiging heb te schrijven, nogal gedetailleerd, dat ergerder me een beetje.
). Op rustige momenten in het verhaal (dus niet een ellenlange beschrijving als je net midden in een gevecht zit) kan een uitgebreidde beschrijving zeker wel iets toevoegen aan het verhaal, ookal hebben ze niets te maken met het plot (om toch nog even tegen Wonderer in te gaan ). Het helpt om bepaalde aspecten, zoals de omgeving, realistisch te maken voor lezer. Ook krijg de lezer hierdoor een betere binding met de setting; hij voelt zich meer in het verhaal getrokken.Wellicht heeft dit wel met het genre, en daarmee ook je doelgroep, te maken dat geschreven wordt. In de meeste romans kun je gewoon "huis" zeggen, maar als je dat in een fantasy verhaal doet zal de lezer mogelijk kunnen denken "Maar is er nog iets bijzonders aan dat huis...?". Maar in romans zijn dan natuurlijk weer de beschrijvingen van de emoties belangrijk.
Je moet wel oppassen dat de beschrijving niet al te lang wordt, dat leidt de lezer inderdaad alleen maar af. Ikzelf hou een maatstaaf aan van maximaal een kwart a een half a4tje voor omgevingsbeschrijving voordat er toch echt weer wat moet gebeuren (beschrijving van handelingen / dialoog). Dit lijkt erg veel maar als je het op een goede levendige manier doet hoeft het zeker niet storend te zijn. Ikzelf heb er in ieder geval nooit klachten over gehad, ondanks dat die details dus niets met het plot te maken hadden.
Overigens ben ik het ook niet helemaal eens met de algemeen bekende quote die jij daar neerzette ("Schrijven is schrappen"). Dat geldt zeker niet voor alle schrijvers. Ik (als ik me onder het kopje "schrijvers" mag scharen) schrijf meestal in een keer wel iets op wat ik achteraf niet volledig weghaal of dergelijke, maar aanpassingen maak je achteraf natuurlijk constant. Als je goed vooruit denkt over je plot voorkom je ook dat je een lang stuk moet weghalen omdat je toch een andere richting in wilt slaan.
Overigens heb ik zojuist de 80.000 woorden behaald
Zie;
http://www.mediafire.com/?3970ob6xb13vtxr
voor de actuele versie van het spel waar ik aan bezig ben ..... nog niet klaar, maar het meeste werkt naar behoren.
http://www.mediafire.com/?3970ob6xb13vtxr
voor de actuele versie van het spel waar ik aan bezig ben ..... nog niet klaar, maar het meeste werkt naar behoren.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Het duurt zo lang om af te maken omdat ik aan het programma werk én aan de inhoud; een volgende zal een stuk sneller in elkaar te zetten zijn. Is dit 'een boek schrijven' of niet? Ik denk van wel, de speler heeft iets vrijheid maar moet toch het verhaal volgen. Het zou anders zijn als het een aangekleed iets was (plaatjes, geluiden, muziek); het spel bevat twee plaatjes (goed en slecht einde) maar die dienen als ondergrond voor wat stukjes tekst.
[ Bericht 38% gewijzigd door Beardy op 14-02-2011 08:15:54 ]
Ik had eerder verwacht dat het een lap tekst zou zijn waarna de lezer bijvoorbeeld de keus zou krijgen "kies de rechterdeur" of "kies de linkerdeur" en dat het verhaal zich daar vertakt. Een verhaal schrijven is niet alleen een opsomming van gebeurtenissen, tenslotte...
In other news, ik ben begonnen met het plotten van een nieuw verhaal, nu het derde deel van mijn trilogie zo goed als klaar is. In maart gaat er weer een schrijfmarathon van start en die tijd wil ik gebruiken om een kapstok (want 30k woorden is niet genoeg) te maken voor een thriller. Onbeproefd genre, maari k heb geloof ik wel een aardig idee dat daarvoor is uit te werken. Het wordt wel, hoe groot mijn hekel aan de term ook is, een literaire thriller want ik ben nu eenmaal beter in personages dan plots dus alleen een plot gaat me niet lukken.
Maar de hoofdpersoon is geen vrouw maar een homo dus dat is al anders
Ben benieuwd of het uberhaupt gaat lukken Gelukkig kunnen mijn meelezers helpen, da's het fijne van zo'n marathon.
In other news, ik ben begonnen met het plotten van een nieuw verhaal, nu het derde deel van mijn trilogie zo goed als klaar is. In maart gaat er weer een schrijfmarathon van start en die tijd wil ik gebruiken om een kapstok (want 30k woorden is niet genoeg) te maken voor een thriller. Onbeproefd genre, maari k heb geloof ik wel een aardig idee dat daarvoor is uit te werken. Het wordt wel, hoe groot mijn hekel aan de term ook is, een literaire thriller want ik ben nu eenmaal beter in personages dan plots dus alleen een plot gaat me niet lukken.
Maar de hoofdpersoon is geen vrouw maar een homo dus dat is al anders
Ben benieuwd of het uberhaupt gaat lukken Gelukkig kunnen mijn meelezers helpen, da's het fijne van zo'n marathon.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
@ Wonderer
Ik wilde juist korte tekstjes gebruiken (zie eerdere posts dienaangaande). Dit is / wordt een erg traditioneel text adventure, gewoon omdat het de eerste is en ik een heel traditioneel basis ding wilde maken (vandaar ook de zeer traditionele 100 punten maximale eindscore die 't krijgt en zo). Deze eersteling is ook erg lineair, een volgende krijgt meer tekst en een wat spannender structuur (en in ieder geval géén 3D doolhof stukje).
Ik wilde juist korte tekstjes gebruiken (zie eerdere posts dienaangaande). Dit is / wordt een erg traditioneel text adventure, gewoon omdat het de eerste is en ik een heel traditioneel basis ding wilde maken (vandaar ook de zeer traditionele 100 punten maximale eindscore die 't krijgt en zo). Deze eersteling is ook erg lineair, een volgende krijgt meer tekst en een wat spannender structuur (en in ieder geval géén 3D doolhof stukje).
Okee dan Ik blijf het wel een leuk project vinden, maar of het echt hier in het topic past... Nou ja, daar ga ik verder niet over
Ik blijf het wel een leuk project vinden, maar of het echt hier in het topic past... Nou ja, daar ga ik verder niet over
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Klinkt leuk, ik kijk uit naar de ontwikkelingenquote:
In other news, ik ben begonnen met het plotten van een nieuw verhaal, nu het derde deel van mijn trilogie zo goed als klaar is. In maart gaat er weer een schrijfmarathon van start en die tijd wil ik gebruiken om een kapstok (want 30k woorden is niet genoeg) te maken voor een thriller. Onbeproefd genre, maari k heb geloof ik wel een aardig idee dat daarvoor is uit te werken. Het wordt wel, hoe groot mijn hekel aan de term ook is, een literaire thriller want ik ben nu eenmaal beter in personages dan plots dus alleen een plot gaat me niet lukken.
@ Beardy, ik heb het (nog) niet gespeeld, maar zoals jij het schetst zou ik het persoonlijk echt onder game plaatsen dan onder boek.
Ik ben bezig met het schrijven van een kinderboek. Wat is het voordeel van het ik-perspectief tegenover het vertelperspectief? Zijn er voorbeelden van dialogen ofzo?
Ik gebruik eigenlijk nooit het ik-perspectief. Dan wordt het zo biografisch, lijkt mij.
"najazeg heeft geen abonnement"
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Nee, en ik ga er ook geen aanschaffen, brutale vlerk!
ik heb twee eervolle vermeldingen op mijn naam staan! *O*
Bij mij gaat het inleven in de hoofdpersoon beter als ik vanuit de eerste persoon schrijf. Soms schrijf ik een stuk in de 1e pers. ev om meer diepgang te krijgen, en zet ik het daarna over naar 3e persoon ev.quote:
Ik ben bezig met het schrijven van een kinderboek. Wat is het voordeel van het ik-perspectief tegenover het vertelperspectief? Zijn er voorbeelden van dialogen ofzo?
En in hoeverre vinden jullie dat een kinderboek spannend mag zijn? Ik maak me soms best zorgen dat ouders het niet relaxed vinden als hun kinderen over enge mannen lezen. Zeker omdat ik weet hoe mijn broer met zijn kinderen is. Maarja, Roald Dahl is er weer groot mee geworden.. Hoe kijken uitgevers hier tegenaan, weet iemand dat?
Mishu,
ik maak me er meer zorgen over hoe walgelijk zoetsappig de meeste kinderboeken en zo zijn. De gebroeders Grimm verzamelden (en bewerkten) oude sprookjes en zo; daar werd niet in aan censuur gedaan. Disney was vroeger ook een stuk levendiger dan de grote dodelijke braafheid van nu (en nee, het hoeft dan niet gelijk Donald Duck in een Duits legeruniform te zijn, en ook niet die sexuele voorlichtingsfilmpjes die Walt maakte).
Niet dat je veel beren in het wild tegenkomt (zeker hier) maar beren eten kinderen
dus al dat lieve knuffelspul is enigzins gevaarlijk (en ik gebruik beren puur als voorbeeld uiteraard).
ik maak me er meer zorgen over hoe walgelijk zoetsappig de meeste kinderboeken en zo zijn. De gebroeders Grimm verzamelden (en bewerkten) oude sprookjes en zo; daar werd niet in aan censuur gedaan. Disney was vroeger ook een stuk levendiger dan de grote dodelijke braafheid van nu (en nee, het hoeft dan niet gelijk Donald Duck in een Duits legeruniform te zijn, en ook niet die sexuele voorlichtingsfilmpjes die Walt maakte).
Niet dat je veel beren in het wild tegenkomt (zeker hier) maar beren eten kinderen
dus al dat lieve knuffelspul is enigzins gevaarlijk (en ik gebruik beren puur als voorbeeld uiteraard).
Ligt eraan voor welke leeftijdsgroep je schrijft. Ik zou voor vier- tot zesjarigen geen boek over kinderlokkers schrijven, maar als je voor onderbouw middelbare school schrijft kan je best wat zwaardere onderwerpen ter sprake brengen.
Zoals je zelf al zei, Roald Dahl is er groot door geworden. Eng is voor kinderen leuk als het grappig is. Lees De Griezels eens, voor de gein.
Zoals je zelf al zei, Roald Dahl is er groot door geworden. Eng is voor kinderen leuk als het grappig is. Lees De Griezels eens, voor de gein.
Ik ken eigenlijk geen een goed kinderboek waar niet wat dood en verderf in zat. Daar bouw je juist de spanning mee op.
Wat het voordeel is weet ik niet, maar jonge(re) kinderen kunnen niet goed overweg met het ik-perspectief. Die snappen niet dat het niet over henzelf gaat, of iets in die richting. Dus daar moet je wel rekening mee houden. Sowieso is het handig om eerst de leeftijd van je doelgroep te bepalen. Voor een zevenjarige schrijf je al heel anders dan voor een negenjarige en twaalf is al helemaal anders.quote:
Ik ben bezig met het schrijven van een kinderboek. Wat is het voordeel van het ik-perspectief tegenover het vertelperspectief? Zijn er voorbeelden van dialogen ofzo?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Hier nog iemand die zo nu en dan wat probeert te schrijven
Ik ben een jaar of 8 geleden begonnen met SF-fan-fics. Hoewel ik die setting lange tijd heb gebruikt waren het wel mijn eigen personages en meer actie/avontuur dan echt SF. Daarin heb ik 3 complete verhalen geschreven (50, 300 en 100 pagina's respectievelijk) en tal van (vergevorderde) opzetten totdat ik besloot ook die setting te lozen en hedendaagse materiaal te schrijven. Nu probeer ik een 'gewoon' actie/avontuur-verhaal te schrijven geïnspireerd door de stijl van Alistair MacLean en Clive Cussler - vrij rechttoe-rechtaan materiaal dus.
Momenteel werk ik sporadisch aan zo'n verhaal wat ik gestart heb voor de NaNoWriMo - de 50.000 wel gehaald overigens - met die personages. Maar omdat het tijdelijk was voor NaNoWriMo heb ik daar toch een soort crossover van gemaakt met een tv-serie (Warehouse 13) zodat er alsnog een bovennatuurlijk tintje aan zit.
Ik ben een jaar of 8 geleden begonnen met SF-fan-fics. Hoewel ik die setting lange tijd heb gebruikt waren het wel mijn eigen personages en meer actie/avontuur dan echt SF. Daarin heb ik 3 complete verhalen geschreven (50, 300 en 100 pagina's respectievelijk) en tal van (vergevorderde) opzetten totdat ik besloot ook die setting te lozen en hedendaagse materiaal te schrijven. Nu probeer ik een 'gewoon' actie/avontuur-verhaal te schrijven geïnspireerd door de stijl van Alistair MacLean en Clive Cussler - vrij rechttoe-rechtaan materiaal dus.
Momenteel werk ik sporadisch aan zo'n verhaal wat ik gestart heb voor de NaNoWriMo - de 50.000 wel gehaald overigens - met die personages. Maar omdat het tijdelijk was voor NaNoWriMo heb ik daar toch een soort crossover van gemaakt met een tv-serie (Warehouse 13) zodat er alsnog een bovennatuurlijk tintje aan zit.
Fanfics zijn IMO een prima manier om te oefenen.Een deel van het werk is al gedaan waardoor je je beter kunt concentreren op andere zaken.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Hangt er ook een beetje vanaf hoe nauw je fanfic aansluit natuurlijk. Uiteindelijk had ik een geheel eigen groep (originele) personages, situaties en omstandigheden met een afgeleide van een bestaande setting. Ik kan niet zeggen dat nu ik die laatste niet meer gebruik het makkelijker of moeilijker is geworden
Ik heb vorig jaar in het voorjaar een stuk geschreven over de vliegramp op Tenerife, met een gedeelte fictie omdat het ook als proloog moest dienen. Omdat ik daar wel alle gegevens en dergelijke van had kon ik dat wel in een paar dagen schrijven (18 pagina's).
Ik heb vorig jaar in het voorjaar een stuk geschreven over de vliegramp op Tenerife, met een gedeelte fictie omdat het ook als proloog moest dienen. Omdat ik daar wel alle gegevens en dergelijke van had kon ik dat wel in een paar dagen schrijven (18 pagina's).
Ik heb me eerst voornamelijk beziggehouden met het schrijven van korte verhalen, maar ben nu begonnen met een jeugdboek (10+). Het verhaal speelt zich gedeeltelijk in de 'echte wereld' af en gedeeltelijk in een fantasiewereld.
Ik ben op dit moment het idee wat verder aan het uitwerken en heb enkele scenes uitgewerkt. Ik hoop vooral dat ik kan doorzetten met dit verhaal! Daarom zet ik het ook hier neer, als een soort extra motivatie
Hoe gaan jullie daarmee om? Zitten jullie ook wel eens vast? Ik heb bijvoorbeeld redelijk wat 'flarden materiaal' liggen waar ik dan weer niet mee doorgezet heb...
Ik ben op dit moment het idee wat verder aan het uitwerken en heb enkele scenes uitgewerkt. Ik hoop vooral dat ik kan doorzetten met dit verhaal! Daarom zet ik het ook hier neer, als een soort extra motivatie
Hoe gaan jullie daarmee om? Zitten jullie ook wel eens vast? Ik heb bijvoorbeeld redelijk wat 'flarden materiaal' liggen waar ik dan weer niet mee doorgezet heb...
Volgens mij mogen kinderboeken (zeker 10-12+) absoluut spannend zijn. Bovendien is Young Adult nu ook 'hot', denk aan De Hongerspelen, Gone, Twilight etc. (maar dat is meer doelgroep 15+).quote:Op woensdag 16 februari 2011 12:20 schreef Mishu het volgende:
En in hoeverre vinden jullie dat een kinderboek spannend mag zijn? Ik maak me soms best zorgen dat ouders het niet relaxed vinden als hun kinderen over enge mannen lezen. Zeker omdat ik weet hoe mijn broer met zijn kinderen is. Maarja, Roald Dahl is er weer groot mee geworden.. Hoe kijken uitgevers hier tegenaan, weet iemand dat?
En dat zijn ook behoorlijk heftige boeken (vooral de Hongerspelen).
Okee, heb er een topic aangemaakt voor dat tekst avontuur waar ik dus (nog steeds, ZUCHT) aan werk; tekst avontuur toen nu en straks zal er dus hier niet meer* over praten!
Back on topic;
Sommige kinderboeken zijn nogal heftig (Kruistocht in Spijkerbroek, bijvoorbeeld). Dat is soms om een specifieke reden; er worden boeken geschreven die min of meer bedoeld zijn om kinderen ergens op voor te bereiden - zoals een bezoek aan een ziekenhuis bijvoorbeeld.
Ander onderwerpje; hoe erg zijn inconsistenties en technische foutjes? In het donker door een beek zwemmen om aan de overkant een lucifer aan te strijken, bijvoorbeeld; natte lucifers branden niet. Een ergere is (naar mijn smaak) in Harry Potter met dat 'levend schaakspel' waarbij Ron 'ineens' begrijpt - na een aantal zetten - hoe hij moet spelen; bij een schaakspel betekent dat gewoon dat je al verloren hebt. Natuurlijk is het risico op zo'n soort fout groter als je over een niet actueel iets schrijft (een slaaf in het oude Egypte met een molensteen graan laten malen bijvoorbeeld; dat werd toen met een vijzel gedaan**).
De vraag is dus; hoe kan je dat soort foutjes voorkomen (of eigenlijk; heb je iemand die wat je schrijft voldoende kritisch wil lezen om dat soort dingetjes op te merken)?
* nou ja, na deze post dus, en in dat kader; ** in dat text adventure had ik een molensteen geplaatst! Is nu een grote kookketel dankzij een kritische tester
Back on topic;
Sommige kinderboeken zijn nogal heftig (Kruistocht in Spijkerbroek, bijvoorbeeld). Dat is soms om een specifieke reden; er worden boeken geschreven die min of meer bedoeld zijn om kinderen ergens op voor te bereiden - zoals een bezoek aan een ziekenhuis bijvoorbeeld.
Ander onderwerpje; hoe erg zijn inconsistenties en technische foutjes? In het donker door een beek zwemmen om aan de overkant een lucifer aan te strijken, bijvoorbeeld; natte lucifers branden niet. Een ergere is (naar mijn smaak) in Harry Potter met dat 'levend schaakspel' waarbij Ron 'ineens' begrijpt - na een aantal zetten - hoe hij moet spelen; bij een schaakspel betekent dat gewoon dat je al verloren hebt. Natuurlijk is het risico op zo'n soort fout groter als je over een niet actueel iets schrijft (een slaaf in het oude Egypte met een molensteen graan laten malen bijvoorbeeld; dat werd toen met een vijzel gedaan**).
De vraag is dus; hoe kan je dat soort foutjes voorkomen (of eigenlijk; heb je iemand die wat je schrijft voldoende kritisch wil lezen om dat soort dingetjes op te merken)?
* nou ja, na deze post dus, en in dat kader; ** in dat text adventure had ik een molensteen geplaatst! Is nu een grote kookketel dankzij een kritische tester
Tegenwoordig houd ik een hoop details van locaties in het verhaal bij in een apart document, om fouten daarmee zo veel mogelijk te voorkomen. Ik liet eens iemand een verhaal lezen waarin een vrouw terugblikt op haar kindertijd, en hoe ze in de tuin rondjes om het huis rende met haar broer. Alleen woonde ze in een rijtjeshuisquote:
Ander onderwerpje; hoe erg zijn inconsistenties en technische foutjes? In het donker door een beek zwemmen om aan de overkant een lucifer aan te strijken, bijvoorbeeld; natte lucifers branden niet. Een ergere is (naar mijn smaak) in Harry Potter met dat 'levend schaakspel' waarbij Ron 'ineens' begrijpt - na een aantal zetten - hoe hij moet spelen; bij een schaakspel betekent dat gewoon dat je al verloren hebt. Natuurlijk is het risico op zo'n soort fout groter als je over een niet actueel iets schrijft (een slaaf in het oude Egypte met een molensteen graan laten malen bijvoorbeeld; dat werd toen met een vijzel gedaan**).
De vraag is dus; hoe kan je dat soort foutjes voorkomen (of eigenlijk; heb je iemand die wat je schrijft voldoende kritisch wil lezen om dat soort dingetjes op te merken)?
. Historische fouten zijn niet altijd te voorkomen, denk ik, al kun je via internet natuurlijk wel e.e.a. opzoeken over de periode of het onderwerp waarover je schrijft. Sowieso is een beetje onderzoek nooit weg, natuurlijk, al is het maar omdat je daardoor misschien weer een nieuwe invalshoek krijgt om te gebruiken in je verhaal.
Ik probeer altijd zoveel mogelijk research te doen - voor zover het internet dat toelaat - om fouten te voorkomen. Soms wil dat wel zeggen dat ik een half uur moet rondneuzen om één alinea goed te hebben - soms ligt die verhouding nog schever omdat ik afgeleid raak door de informatie
Ondanks dat ik ga voor het boeken-equivalent van de popcorn-film en dus vergezochte dingen erdoor gooi wil ik het wel graag een beetje accuraat hebben. Natuurlijk dramatiseer ik het één en ander om het in het verhaal te passen, maar dat stuk wat ik over Tenerife heb geschreven klopt op cruciale punten wel volledig. Al kan je, zeker op het gebied van geschiedenis, dingen nooit helemaal correct hebben tenzij je volledige naslagwerken of experts erbij betrekt (en dat is nog geen garantie dat iedereen meent dat het feitelijk klopt). Je kan als schrijver geen expert zijn op alle gebieden, maar gelukkig is de gemiddelde lezer dat ook niet
Ondanks dat ik ga voor het boeken-equivalent van de popcorn-film en dus vergezochte dingen erdoor gooi wil ik het wel graag een beetje accuraat hebben. Natuurlijk dramatiseer ik het één en ander om het in het verhaal te passen, maar dat stuk wat ik over Tenerife heb geschreven klopt op cruciale punten wel volledig. Al kan je, zeker op het gebied van geschiedenis, dingen nooit helemaal correct hebben tenzij je volledige naslagwerken of experts erbij betrekt (en dat is nog geen garantie dat iedereen meent dat het feitelijk klopt). Je kan als schrijver geen expert zijn op alle gebieden, maar gelukkig is de gemiddelde lezer dat ook niet
Research en proeflezers. Mijn hoofdpersoon is rechercheur maar daar weet ik niks van. Ik heb dus een paar mensen die er wel iets van weten en die het voor me lezen op fouten.
Voor Cadans heb ik bijvoorbeeld het museum van communicatie gemaild om te vragen wat voor kleur de telefooncellen in 1980 hadden.
Voor Cadans heb ik bijvoorbeeld het museum van communicatie gemaild om te vragen wat voor kleur de telefooncellen in 1980 hadden.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
De afgelopen maand heb ik echt een ongekend productieve periode gehad. Ik heb verder gewerkt aan mijn verhaal uit de OP en ben daar inmiddels de 30.000 woorden genaderd, en ik ben aan een spiksplinternieuw verhaal begonnen dat al jaren door mijn hoofd heen spookte. Ik had het al eerder geprobeerd om het op te schrijven, maar stokte toen na 2 A4'tjes. Eigenlijk uit verveling weer begonnen aan het verhaal en inmiddels zit ik over de 10.000 woorden en de inspiratie blijft voorlopig maar komen. Het betreft een fantasy/thriller/horror verhaal en het is ongelooflijk spannend en moeilijk om alle spontaan bedachte vondsten in het verhaal te passen en ondertussen het lopende verhaal warm te houden. Het is voor het eerst dat ik een verhaal schrijf met daarin meerdere hoofdpersonen en het is ook voor het eerst dat ik zelfbedachte plekken moet gaan toepassen zonder dat het cheesy wordt.
Leuk he, je grenzen verleggen?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Hoezo eng? Bang dat je meer hooi op je vork neemt dan je kunt verstouwen?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ik vind het inderdaad een nogal overweldigend en intimiderend project. Dit is pas mijn tweede verhaal dat de grens van 10.000 woorden heeft bereikt en waar het eerste linear is en zich houdt aan de horrorwetten is mijn tweede verhaal een enorme cross-over van allerlei genres. Alsof je eerst een stad van lego maakt met handleiding en daarna eén zonder.quote:
Hoezo eng? Bang dat je meer hooi op je vork neemt dan je kunt verstouwen?
Maar je eigen stad bouwen is wel een stuk leuker. En af en toe kun je best spieken in een handleiding om te kijken hoe je precies een dak maakt, toch?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Het is fantastischquote:
Maar je eigen stad bouwen is wel een stuk leuker. En af en toe kun je best spieken in een handleiding om te kijken hoe je precies een dak maakt, toch?
En die handleidingen heb ik ritueel verbrand, ik wil heel graag weten hoe een boek dat puur op gevoel is geschreven eruit komt te zien.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Nog een proefgelezen manuscript terug dus weer bezig met de allerlaatste loodjes (ik moet nu echt op gaan letten dat ik het niet doodschrijf). Hierna stuur ik hem uit zelfbehoud maar op
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Goed bezig!quote:
[..]
Het is fantastisch
Verhalen die op gevoel geschreven worden, zijn in mijn beleving vaak makkelijker te schrijven (en daardoor minder gekunsteld) dan verhalen die je volgens de handleiding wilt vormgeven.
ValHallen maakte de vergelijking met een legostad bouwen, met en zonder handleiding. Ik vermoed dat de rest het meer richting schrijfboeken en alles heeft getrokken.quote:
Kan iemand uitleggen wat jullie bedoelen met 'de handleiding'?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Bij handleiding denk ik inderdaad aan boeken met schrijftips, maar ook aan vaste stramienen voor bepaalde genres. Als je je daar en daar aan houdt, dan komt het wel goed, en zo. Terwijl het veel leuker is om je eigen invulling te geven, zonder rekening te houden met die tips en stramienen.quote:
[..]
ValHallen maakte de vergelijking met een legostad bouwen, met en zonder handleiding. Ik vermoed dat de rest het meer richting schrijfboeken en alles heeft getrokken.
Oke, zoiets vermoedde ik al.
Kan me er wel wat bij voorstellen om volgens een vast stramien te werken, of om een soort boek te schrijven waar al voorbeelden van zijn.
Het heeft allebei wel wat, al heb ik wat verhalen schrijven betreft nog nooit volgens een vast stramien of voorbeeld gewerkt. Zakelijke brieven etc wel.
Kan me er wel wat bij voorstellen om volgens een vast stramien te werken, of om een soort boek te schrijven waar al voorbeelden van zijn.
Het heeft allebei wel wat, al heb ik wat verhalen schrijven betreft nog nooit volgens een vast stramien of voorbeeld gewerkt. Zakelijke brieven etc wel.
Waar gaat je eerste boek over. Ik las dat het een horror wasquote:
[..]
Het is fantastisch
. Maar ben erg benieuwd in welke kant. Nu ben je bezig met het boek te proberen te publiceren of ben je hem nog aan het afwerken?
All I do, is sit down at the typewriter, and start hittin' the keys. Getting them in the right order, that's the trick. That's the trick.
Ik ben nog volop bezig in het schrijfproces. Uitgevers komen pas over een hele tijd om de hoek kijken. Mijn eerste horrorverhaal gaat over zombies, mijn tweede over de dood en het hiernamaals. Ook heb ik nog een vampierverhaal in mijn hoofd zitten die ik binnenkort ga schrijven.quote:
[..]
Waar gaat je eerste boek over. Ik las dat het een horror was
Valt een script schrijven ook onder een boek schrijven?
Ik loop echt al jarenlang met een idee rond voor een tv-serie. Alleen om de een of andere manier kan ik er niet aan beginnen. Ik heb een heleboel ideeën ervoor maar ik weet niet goed hoe ik het moet 'vullen'.
Ik loop echt al jarenlang met een idee rond voor een tv-serie. Alleen om de een of andere manier kan ik er niet aan beginnen. Ik heb een heleboel ideeën ervoor maar ik weet niet goed hoe ik het moet 'vullen'.
Ik volg eigenlijk nooit een handleiding of iets dergelijks, misschien dat ik wel de nodige clichés gebruik maar dat hoort er ook wel een beetje bij Ik schrijf uiteindelijk wat ik zelf leuk vind. Het is ook maar hobby. Op het moment zit ik iets boven de 65.000 woorden in mijn huidige werkt, het is ook iets uitgebreider geworden dan ik verwacht had. Hoewel dat wel vaker aan de orde is
Bovendien zet ik nog wel eens stukjes online op andere fora en dan wordt er ook niets over gezegd, dus als niemand het boeit maakt het ook niet veel uit of het aan bepaalde richtlijnen voldoet
Ik schrijf uiteindelijk wat ik zelf leuk vind. Het is ook maar hobby. Op het moment zit ik iets boven de 65.000 woorden in mijn huidige werkt, het is ook iets uitgebreider geworden dan ik verwacht had. Hoewel dat wel vaker aan de orde is Bovendien zet ik nog wel eens stukjes online op andere fora en dan wordt er ook niets over gezegd, dus als niemand het boeit maakt het ook niet veel uit of het aan bepaalde richtlijnen voldoet
Het belangrijkste is natuurlijk ook dat jij zelf tevreden bent met het verhaalquote:
Ik volg eigenlijk nooit een handleiding of iets dergelijks, misschien dat ik wel de nodige clichés gebruik maar dat hoort er ook wel een beetje bij
Bovendien zet ik nog wel eens stukjes online op andere fora en dan wordt er ook niets over gezegd, dus als niemand het boeit maakt het ook niet veel uit of het aan bepaalde richtlijnen voldoet
. En lekker is dat he, dat het verhaal groter wordt dan je had bedacht
.
Je hebt opleidingen hiervoor. Kijk eens op www.scriptschool.nl, dat kan denk ik wel wat voor je zijn!quote:
Valt een script schrijven ook onder een boek schrijven?
Ik loop echt al jarenlang met een idee rond voor een tv-serie. Alleen om de een of andere manier kan ik er niet aan beginnen. Ik heb een heleboel ideeën ervoor maar ik weet niet goed hoe ik het moet 'vullen'.
Heerlijk Ik kreeg opeens een inval om een ander begin te maken met de roman, beginnend in de toekomst. Even wat getypt (nog niet veel) en het was weer heerlijk
Ik kreeg opeens een inval om een ander begin te maken met de roman, beginnend in de toekomst. Even wat getypt (nog niet veel) en het was weer heerlijk
Over het algemeen ben ik snel tevreden. Sterker nog; als het af is ben ik vaak al redelijk tevredenquote:
[..]
Het belangrijkste is natuurlijk ook dat jij zelf tevreden bent met het verhaal
En lekker is dat he, dat het verhaal groter wordt dan je had bedacht
Ik heb het niet zo met herschrijven, omdat ik heel doordacht schrijf is het doorgaans de eerste keer gelijk al zoals ik het wil hebben. Ook omdat ik mij niet in de toegankelijkheid voor anderen kan inbeelden. Soms
Soms is het ook wel vervelend als iets waarvan je denkt dat het 'zo' gedaan is veel uitgebreider blijkt te moeten zijn, maar je het wel moet schrijven omdat er wat belangrijke informatie in zit. Dat wil ik nog wel eens irritant vinden als ik erg uitkijk naar het naderende stuk met actie wat ik dan wel graag wil schrijven.
Ik had in mijn manuscript ook hele scenes overgeslagen met een korte beschrijving en [uitschrijven!] erin. Toen ik 'klaar' was zag ik ertegenop om die uit te werken, maar toen ik er eenmaal aan was begonnen was het echt zo gedaan. Ook doordat ik toen al precies wist wat ik erin wilde hebben.quote:
Soms
Mijn advies is dus: als je proces vastloopt door een vervelende scene, gewoon verder met de volgende.
Maar goed, misschien werkt dat niet voor iedereen.
Ja, die met de ballen in de bek.
Ik denk dat het voor mij niet gaat werken, daar denk ik te lineair voor. Bovendien acht ik de kans vrij groot dat als ik de soms - voor mij - minder boeiende stukken oversla ze er helemaal niet in zullen komen Meestal begin ik aan zo'n gedeelte met 'dat is maar een kort stukje, dat is zo af', maar dan blijkt dat ik toch wat meer moet vertellen om een volledige achtergrond te geven dan ik gedacht had. Dan kost het veel meer tijd en moeite dan ik gehoopt had.
Meestal begin ik aan zo'n gedeelte met 'dat is maar een kort stukje, dat is zo af', maar dan blijkt dat ik toch wat meer moet vertellen om een volledige achtergrond te geven dan ik gedacht had. Dan kost het veel meer tijd en moeite dan ik gehoopt had.
Ik kan dat ook heel slecht, omdat bij mij vaak de volgende scene organisch uit de voorgaande voortkomt. Maar soms is het wel nodig.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |