OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
quote:Op maandag 13 september 2010 10:43 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Nou, ik ben vroeger zo vervelend geweest af en toe dat een tik dan op zijn plaats was ja. Sorry, maar maak het nu niet zo dramatisch aub.
Pardon? Wat is er dramatisch aan het feit dat alles in mij zich ertegen verzet degene van wie ik het meest houd pijn te doen? Tnx Snake!Yep, zit ook wel weer wat in. Maar zoals Trui het beschrijft, zit er nog een rem op. Als je handelt uit onmacht/verlies van je geduld/oplopen van emoties is die rem er niet en is het meer onbeheerst waardoor het imo sneller uit de hand kan lopen.quote:Op maandag 13 september 2010 10:43 schreef Swetsenegger het volgende:
[..]
Hmz, ik weet eigenlijk niet welke situatie ik nou verraderlijker vind. Wanneer je het BEWUST doet vind je fysiek straffen gewoon een goed idee en helemaal bon ton.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Inderdaad, op het moment dat een kind een tik krijgt is het bezig met de tik en de aandacht van hetgene wat ze verkeerd deed gewoon al verdwenen.quote:Op maandag 13 september 2010 10:49 schreef Ticootje het volgende:
Ik merk dat het gewoon geen zin heeft. Dan krijgt madam een tik op de vingers omdat ik na 3x waarschuwen bij de hete thee het gewoon genoeg vind. Maar het effect is dat ik me nog meer erger aan het drama dat volgt. En dat als jen klaar is met het drama hetgene waarvoor ze een tik kreeg meteen weer doet, gewoon om haar punt te maken. Het heeft dus gewoon geen enkele zin.
Ik ben er nog niet echt achter hoe ik haar wel goed bereik. Op de gang zetten heeft namelijk ook al zo weinig zin.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Julian slaat zelf nu wel. En dat komt niet doordat ik hem heb geslagen (is nog niet gebeurd) maar doordat hij eens een keer in m'n gezicht sloeg toen hij boos was en ik van de schrik begon te lachen. Nu denkt die dondersteen dat het leuk is om te slaan en doet ie het te pas en onpas, bij mij, papa, oma, de hond, enz.
Ik pak hem nu wel bij zijn kin en zeg dan wel op een boze toon dat slaan niet leuk is en dat we dat hier niet doen maar tot nu toe helpt het niet veel. Maar als ik het gewoon tegen hem zeg zonder hem bij z'n kin te pakken zodat ie mij in de ogen moét kijken kijkt ie alsof we het over een ander hebben.
Moeilijk hoor. Maar ja, het zal wel over gaan, deze fase.
Ik pak hem nu wel bij zijn kin en zeg dan wel op een boze toon dat slaan niet leuk is en dat we dat hier niet doen maar tot nu toe helpt het niet veel. Maar als ik het gewoon tegen hem zeg zonder hem bij z'n kin te pakken zodat ie mij in de ogen moét kijken kijkt ie alsof we het over een ander hebben.
Moeilijk hoor. Maar ja, het zal wel over gaan, deze fase.
grappig, ik was voorheen juist altijd van mening (en nog steeds wel) dat het geen goede opvoedmethode is, maar ik ben in de praktijk een minder geduldige moeder gebleken dan ik vooraf dacht te zijn.quote:Op maandag 13 september 2010 10:43 schreef Swetsenegger het volgende:
Anyway, voordat ik kinderen kreeg was ik van mening dat een corrigerende tik een prima opvoed methode was. Tegenwoordig ben ik daar niet meer zo zeker van en merk ik dat ik het vooral deed in momenten van onmacht. Dan realiseer je je ook dat het opvoedkundige effect nihil moet zijn.
in de haak.
Och, als je kwaad ben heb je toch nog steeds een rem? En wanneer je fysiek straffen een goed idee vind en je merkt dat een zachte tik niet werkt kan het imo net zo snel uit de hand lopen omdat 'een beetje harder dan maar' geheel binnen je overtuiging past.quote:Op maandag 13 september 2010 10:53 schreef Moonah het volgende:
Yep, zit ook wel weer wat in. Maar zoals Trui het beschrijft, zit er nog een rem op. Als je handelt uit onmacht/verlies van je geduld/oplopen van emoties is die rem er niet en is het meer onbeheerst waardoor het imo sneller uit de hand kan lopen.
Hm.quote:Op maandag 13 september 2010 10:54 schreef Swetsenegger het volgende:
[..]
Och, als je kwaad ben heb je toch nog steeds een rem? En wanneer je fysiek straffen een goed idee vind en je merkt dat een zachte tik niet werkt kan het imo net zo snel uit de hand lopen omdat 'een beetje harder dan maar' geheel binnen je overtuiging past.
Tja... Wellicht.Bah, je zult toch maar zo in elkaar zitten en zo redeneren.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Moét een corrigerende tik pijn doen?quote:Op maandag 13 september 2010 10:53 schreef Moonah het volgende:
[..]
Ik ben even ongeduldig als ik altijd al vermoed hadquote:
[..]
grappig, ik was voorheen juist altijd van mening (en nog steeds wel) dat het geen goede opvoedmethode is, maar ik ben in de praktijk een minder geduldige moeder gebleken dan ik vooraf dacht te zijn.
Maar als resultaat voelen we ons alletwee niet prettig bij de corrigerende tik 
nou ja, het idee is wel om je kind even te laten schrikken, zodat ie stopt met wat ie deed, niet?quote:Op maandag 13 september 2010 10:57 schreef nummer_zoveel het volgende:
Moét een corrigerende tik pijn doen?
in de haak.
Persoonlijk vind ik een niet-buitenspeelstraf of een niet-metvriendjesafspreekstraf erger dan een corrigerende tik. De corrigerende tik is een uitstekende manier om aan te geven dat je kind écht te ver is gegaan. En nee... Dat doe je niet als het een vaas per ongeluk heeft omgegooid of als het veel te laat thuis is gekomen. Dat doe je alleen als het waarschuwing na waarschuwing negeert. Als laatste 'redmiddel'. Al klinkt dat behoorlijk desperate.quote:
Ik denk dat een klap geven meestal een teken is van je zelfbeheersing verliezen. Zelf sla ik mijn kinderen nooit. Ik straf ze op andere manieren. Toen ze kleiner waren de hoek in, en nu ze groter zijn werkt bijvoorbeeld (dreigen met) een niet-gamestraf of niet-buitenspeelstraf of niet-meteenvriendjeafspreekstraf uitstekend. (Belangrijk is dat je consequent blijft, dus als je dreigt te straffen en ze luisteren niet, dan wordt een straf daadwerkelijk uitgevoerd. Maar dat is weer een andere punt dan de wel/niet slaan-discussie.)
Bij mij werkte het in ieder geval, net als bij TS, erg goed. De keren dat ik een corrigerende tik heb gekregen zullen net niet op één hand te tellen zijn, maar veel meer zullen er niet langs zijn gekomen. En ik wist erg goed dat die tik op zijn plaats was. Dan was ik namelijk flink te ver gegaan. Dat doet een kind nou eenmaal eens in de zoveel tijd. Grenzen opzoeken.
Alternatieve straffen zoals huisarrest of het niet met vriendjes af mogen spreken heb ik nooit gehad. Daar zal een kind nooit beter van worden.
"In case of dissension, never dare to judge till you've heard the other side."
nou ja, het idee is wel om je kind even te laten schrikken, zodat ie stopt met wat ie deed, niet?quote:Op maandag 13 september 2010 10:57 schreef trui het volgende:
quote]Op maandag 13 september 2010 10:57 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Moét een corrigerende tik pijn doen?
[/quote]
Inderdaad. Het doel is niet je kind pijn te doen, dat dat er van wordt gemaakt is in mijn ogen overdreven ja.
Aan het melodrama wat mijn zes-jarige tevoorschijn tovert bij de minste fysieke aanraking (Nee, niet door mij maar ook door broertjes en zusjes en vriendjes) zou ik zeggen, nee.quote:
[..]
Moét een corrigerende tik pijn doen?
Wat is het nut er dan van?quote:Op maandag 13 september 2010 10:57 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Moét een corrigerende tik pijn doen?
Als het om het schrikeffect gaat kan je hard in je handen klappen of een boze toon gebruiken.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
ik denk toch dat een tik per definitie pijnlijk is.quote:Op maandag 13 september 2010 10:58 schreef nummer_zoveel het volgende:
Inderdaad. Het doel is niet je kind pijn te doen, dat dat er van wordt gemaakt is in mijn ogen overdreven ja.
in de haak.
Of ' Boe!' roepen!quote:Op maandag 13 september 2010 10:58 schreef snakelady het volgende:
[..]
Wat is het nut er dan van?
Als het om het schrikeffect gaat kan je hard in je handen klappen of een boze toon gebruiken.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik kan me voorstellen dat je bij een ouder kind, wat kan praten en begrijpen wat je zegt en uitlegt, en wat vervelend is en na uitleggen, waarschuwen en boos worden blijft etteren en vervelend doen eens een tik kan geven ja. Dus die boze toon hebben we dan al gehad. En in je handen klappen werkt niet bij een acht-jarige denk ik.quote:Op maandag 13 september 2010 10:58 schreef snakelady het volgende:
[..]
Wat is het nut er dan van?
Als het om het schrikeffect gaat kan je hard in je handen klappen of een boze toon gebruiken.
Maar goed, we zijn wel. Misschien hoef ik het ook niet te doen.
hoe weet je dat zo zeker?quote:Op maandag 13 september 2010 10:58 schreef Karammel het volgende:
Alternatieve straffen zoals huisarrest of het niet met vriendjes af mogen spreken heb ik nooit gehad. Daar zal een kind nooit beter van worden.
bovendien kun je je ook afvragen of straf sowieso nodig is. je kunt wel eens boos worden, laten merken dat je iets niet goed vindt, zonder daar meteen een straf aan te koppelen. belonen van goed gedrag schijnt veel beter te werken dan het straffen van slecht gedrag.
in de haak.
Overigens gaat het bij een corrigerende tik om de schrikreactie. Als de tik echt pijn doet ga je te ver. Een tik met de vlakke hand klapt lekker hard en de eerste seconde doet het wellicht een beetje pijn, maar het gaat voornamelijk om het schrikeffect ervan. Als je rode handafdrukken achterlaat ben je echt niet goed bezig. Slaan op het hoofd is trouwens ook not done wat mij betreft.
"In case of dissension, never dare to judge till you've heard the other side."
Inderdaad. Het doel is niet je kind pijn te doen, dat dat er van wordt gemaakt is in mijn ogen overdreven ja.quote:Op maandag 13 september 2010 10:58 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
[quote]
nou ja, het idee is wel om je kind even te laten schrikken, zodat ie stopt met wat ie deed, niet?
[/quote]het zal wellicht niet het doel zijn, maar in de praktijk is het wel snel wat je bereikt.
voor de duidelijkheid: ik ben heus niet strak tegen lijfstraffen. ik vind het alleen voor ons geen goed idee omdat ik er zelf negatieve ervaringen mee heb. er zullen heus wel ouders en kinderen zijn bij wie het prima werkt. ik denk wel dat je als ouder sterk in je schoenen moet staan dan omdat het snel uit de hand kan lopen.
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Als de straf gelijk staat aan het gene wat het kind gedaan heeft vind ik het een effectieve methode en ja, ik merk dat mijn kinderen daar beter van worden.quote:Op maandag 13 september 2010 10:58 schreef Karammel het volgende:
[..]
Persoonlijk vind ik een niet-buitenspeelstraf of een niet-metvriendjesafspreekstraf erger dan een corrigerende tik. De corrigerende tik is een uitstekende manier om aan te geven dat je kind écht te ver is gegaan. En nee... Dat doe je niet als het een vaas per ongeluk heeft omgegooid of als het veel te laat thuis is gekomen. Dat doe je alleen als het waarschuwing na waarschuwing negeert. Als laatste 'redmiddel'. Al klinkt dat behoorlijk desperate.
Bij mij werkte het in ieder geval, net als bij TS, erg goed. De keren dat ik een corrigerende tik heb gekregen zullen net niet op één hand te tellen zijn, maar veel meer zullen er niet langs zijn gekomen. En ik wist erg goed dat die tik op zijn plaats was. Dan was ik namelijk flink te ver gegaan. Dat doet een kind nou eenmaal eens in de zoveel tijd. Grenzen opzoeken.
Alternatieve straffen zoals huisarrest of het niet met vriendjes af mogen spreken heb ik nooit gehad. Daar zal een kind nooit beter van worden.
Aangezien de oudste bv nu zelf zonder mokken haar kamer opruimt, ze maakt het leuk ( net als mama) met wat muziek en danst als opruimens haar kamertje door.
De jongste vind opruimen gewoon leuk dus die doet het zonder mokken, ook al hoeft ze het vanwege haar leeftijd niet alleen te doen.
Kan me niet voorstellen dat ze dat ook zou hebben gedaan als ik haar een tik had geveven inplaats van zeggen dat als je kamer niet opgeruimd is er geen vriendinnetjes mogen spelen.
Nadeel is alleen wel dat ze het ook tegen me gebruikt, vorige week was het nogal een bende in de huiskamer en een vriendin belde op om op visite te komen, zegt ze "Mama, je moet wel eerst opruimen hoor anders mag er niemand komen spelen"
Ach, hebben we snel even samen opgeruimd onder gezellige muziek.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Ik weet niets zeker. Het is slechts mijn bescheiden idee van hoe opvoeden werkt.quote:
[..]
hoe weet je dat zo zeker?
bovendien kun je je ook afvragen of straf sowieso nodig is. je kunt wel eens boos worden, laten merken dat je iets niet goed vindt, zonder daar meteen een straf aan te koppelen. belonen van goed gedrag schijnt veel beter te werken dan het straffen van slecht gedrag.
En soms moet je als ouder laten zien wie de baas is. Kinderen proberen constant de grens op te zoeken, waar helemaal niets mis mee is, maar als je enkel het beloonmechanisme kent zullen ze snel over je heen lopen. Straffen hoeft verder inderdaad eigenlijk niet. Boos worden is in de meeste gevallen voldoende. Een straf is echter wel handig om achter de hand te hebben.
"In case of dissension, never dare to judge till you've heard the other side."
Dat heb ik inderdaad ook, wat doe je als de corrigerende tik niet meer werkt, en blijkbaar werkt het bij vele niet aangezien ze de corrigerende tik moeten herhalen.quote:Op maandag 13 september 2010 11:04 schreef simmu het volgende:
het zal wellicht niet het doel zijn, maar in de praktijk is het wel snel wat je bereikt.
voor de duidelijkheid: ik ben heus niet strak tegen lijfstraffen. ik vind het alleen voor ons geen goed idee omdat ik er zelf negatieve ervaringen mee heb. er zullen heus wel ouders en kinderen zijn bij wie het prima werkt. ik denk wel dat je als ouder sterk in je schoenen moet staan dan omdat het snel uit de hand kan lopen.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Nou, gezien de stelligheid waarmee je eea beweert mag je dat ' bescheiden' er wel af laten!quote:Op maandag 13 september 2010 11:06 schreef Karammel het volgende:
[..]
Ik weet niets zeker. Het is slechts mijn bescheiden idee van hoe opvoeden werkt.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Een corrigerende tik is daar dan ook totaal niet op zijn plaats.quote:
[..]
Als de straf gelijk staat aan het gene wat het kind gedaan heeft vind ik het een effectieve methode en ja, ik merk dat mijn kinderen daar beter van worden.
Aangezien de oudste bv nu zelf zonder mokken haar kamer opruimt, ze maakt het leuk ( net als mama) met wat muziek en danst als opruimens haar kamertje door.
De jongste vind opruimen gewoon leuk dus die doet het zonder mokken, ook al hoeft ze het vanwege haar leeftijd niet alleen te doen.
Kan me niet voorstellen dat ze dat ook zou hebben gedaan als ik haar een tik had geveven inplaats van zeggen dat als je kamer niet opgeruimd is er geen vriendinnetjes mogen spelen.
Nadeel is alleen wel dat ze het ook tegen me gebruikt, vorige week was het nogal een bende in de huiskamer en een vriendin belde op om op visite te komen, zegt ze "Mama, je moet wel eerst opruimen hoor anders mag er niemand komen spelen"
Ach, hebben we snel even samen opgeruimd onder gezellige muziek.
En verder ben ik totaal geen tegenstander van straffen hoor. Alleen vind ik buitenspelen en het spelen met vriendjes dermate belangrijk dat ik ze dat niet ga verbieden. Dan maar een keer geen zakgeld of wat eerder naar bed/eerder thuiskomen.
"In case of dissension, never dare to judge till you've heard the other side."
Vele mensen zijn dan ook gewoon slechte opvoeders. Reken maar dat mijn kinderen echt weten dat ze te ver zijn gegaan als ik de corrigerende tik moet hanteren. Die tik hoef ik echt niet te herhalen.quote:
[..]
Dat heb ik inderdaad ook, wat doe je als de corrigerende tik niet meer werkt, en blijkbaar werkt het bij vele niet aangezien ze de corrigerende tik moeten herhalen.
Sommige ouders trekken nou eenmaal heel snel aan de noodrem. Kinderen die meerdere keren in de week zonder eten naar bed gaan. Kinderen met dagenlang huisarrest. Kinderen die de ene klap na de andere moeten incasseren. Kinderen die constant worden uitgescholden. Veel ouders kunnen nou eenmaal niet opvoeden.
"In case of dissension, never dare to judge till you've heard the other side."
Als ze een paar dagen niet afspreekt is dat geen ramp hoor, op school speelt ze ook met haar vriendinnen.quote:Op maandag 13 september 2010 11:10 schreef Karammel het volgende:
[..]
Een corrigerende tik is daar dan ook totaal niet op zijn plaats.
En verder ben ik totaal geen tegenstander van straffen hoor. Alleen vind ik buitenspelen en het spelen met vriendjes dermate belangrijk dat ik ze dat niet ga verbieden. Dan maar een keer geen zakgeld of wat eerder naar bed/eerder thuiskomen.
Aangezien ze vaak al 3x in de week afspreekt.
Heb het nu wel over een 5 jarige overigens, ze krijgt nog geen zakgeld en eerder naar bed, zal haar niet zoveel uitmaken eigenlijk.
Wij straffen overigens weer nooit met haar kamertje, haar kamertje is haar veilige plek en geen strafplek ( naar mijn mening)
En je kan iets wat ze niet leuk vinden ook gewoon leuker maken.
En zeg ook niet dat dit de manier is voor ieder kind, ieder kind is anders en ieder kind reageerd anders op een bepaalde straf, maar er valt altijd wel iets op te verzinnen.
Bv geen tv kijken, eventueel spelcomputer afnemen, dat zijn zaken die geen kwaad kunnen voor de ontwikkeling als ze dat een aantal dagen missen.
De dames mogen iedere dag ongeveer een uur tv kijken, gaan ze daar ruzie over maken dan gaat de tv uit.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Hier weleens een tik gegeven, maar daar voel ik me echt niet prettig bij. Wel uit onmacht, omdat ze weer agressief tegen Tyler doet.
Kim gaat tegenwoordig de gang in als ze stout doet. Wel eerst een waarschuwing, tot 3 tellen etc.
Kim gaat tegenwoordig de gang in als ze stout doet. Wel eerst een waarschuwing, tot 3 tellen etc.
Het lijkt me niet meer dan normaal dat verschillende ouders er verschillende methodes op na houden. En de één hoeft echt niet beter te werken dan de ander. Mijn ouders waren er erg goed in om de indruk te geven dat slecht gedrag niet beloond wordt. Daar begint het allemaal bij. Daarnaast was boos worden vrijwel altijd voldoende. De straffen die ik net opperde hebben ze geloof ik een enkele keer gebruikt om mee te dreigen, maar ik ben zelden echt gestraft.quote:
[..]
Als ze een paar dagen niet afspreekt is dat geen ramp hoor, op school speelt ze ook met haar vriendinnen.
Aangezien ze vaak al 3x in de week afspreekt.
Heb het nu wel over een 5 jarige overigens, ze krijgt nog geen zakgeld en eerder naar bed, zal haar niet zoveel uitmaken eigenlijk.
Wij straffen overigens weer nooit met haar kamertje, haar kamertje is haar veilige plek en geen strafplek ( naar mijn mening)
En je kan iets wat ze niet leuk vinden ook gewoon leuker maken.
En zeg ook niet dat dit de manier is voor ieder kind, ieder kind is anders en ieder kind reageerd anders op een bepaalde straf, maar er valt altijd wel iets op te verzinnen.
Bv geen tv kijken, eventueel spelcomputer afnemen, dat zijn zaken die geen kwaad kunnen voor de ontwikkeling als ze dat een aantal dagen missen.
De dames mogen iedere dag ongeveer een uur tv kijken, gaan ze daar ruzie over maken dan gaat de tv uit.
Heel goed overigens dat haar kamer als veilige plek wordt gezien. Bij mij was het ook absoluut geen strafplek. Al hoorde buiten spelen en met vriendjes spelen ook niet tot de opties. Niet omdat het echt kwaad kan, maar omdat het niet lekker voelt net als de kamer als strafplek gebruiken. De spelcomputer en tv zijn wat dat betreft goede opties inderdaad.
"In case of dissension, never dare to judge till you've heard the other side."
En een tik/mep/klap zou wel lekker voelen?quote:
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ja, want als we misschien aan een corrigerende tik doen zijn we brute mishandelaars.quote:Op maandag 13 september 2010 11:09 schreef Moonah het volgende:
[..]
Nou, gezien de stelligheid waarmee je eea beweert mag je dat ' bescheiden' er wel af laten!
Ik veroordeel jou toch ook niet dat jij weet dat je nooit aan corrigerende tikken zal doen?
dat zegt toch niemand? waarom reageer je zo boos? niemand maakt je toch uit voor brute mishandelaar?quote:Op maandag 13 september 2010 11:34 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Ja, want als we misschien aan een corrigerende tik doen zijn we brute mishandelaars.
Ik veroordeel jou toch ook niet dat jij weet dat je nooit aan corrigerende tikken zal doen?
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Daar heb ik bijzonder weinig bezwaar bij inderdaad. Het kletst ook zo lekker.quote:Op maandag 13 september 2010 11:28 schreef Moonah het volgende:
[..]
En een tik/mep/klap zou wel lekker voelen?
"In case of dissension, never dare to judge till you've heard the other side."
Op de billen he. Blote billen.quote:Op maandag 13 september 2010 11:40 schreef Karammel het volgende:
[..]
Daar heb ik bijzonder weinig bezwaar bij inderdaad. Het kletst ook zo lekker.
Ik ben niet boos. Ik snap niet waarom Moonah zo reageert. Zij reageert alsof mensen die misschien aan corrigerende tikken doen brute mishandelaars zijn.quote:Op maandag 13 september 2010 11:37 schreef simmu het volgende:
[..]
dat zegt toch niemand? waarom reageer je zo boos? niemand maakt je toch uit voor brute mishandelaar?
dat lees ik er niet uit hoor. enkel dat zij er niet aan moet denken om zelf een dergelijk beleid te voeren bij haar kind.quote:Op maandag 13 september 2010 11:43 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Ik ben niet boos. Ik snap niet waarom Moonah zo reageert. Zij reageert alsof mensen die misschien aan corrigerende tikken doen brute mishandelaars zijn.
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Nou... opvoeden doet pijn, vind ik. Jij hebt het hier over fysieke pijn, maar alle correctie geeft pijn, op wat voor manier je het ook doet. Het kind voelt zich beperkt/onbegrepen/tekortgedaan etc. En dat gevoel kun je niet altijd voorkomen als ouder (en ik denk dat dat ook niet goed zal zijn voor de weerbaarheid van je kind). Correcties zijn regelmatig nodig.quote:Op maandag 13 september 2010 10:38 schreef Moonah het volgende:
En bovenal: Hoe kun je nu iemand van wie je zo immens veel houdt, een kind dat afhankelijk van je is, nu pijn doen? Werkelijk, ik kan daar niet bij. Als ik het me alleen al probeer voor te stellen krijg ik al buikpijn.
Je kunt het hebben over de manier waarop je dat doet, maar ik kan niet zeggen dat de ene manier van corrigeren meer kans op mishandeling geeft dan de andere. Er zijn meer manieren van mishandeling dan alleen fysiek. Ik snap dan ook altijd niet die ophef over een corrigerende tik (->fysieke mishandeling) en dat er niet wordt gesproken over bijvoorbeeld stemverheffing (->schelden) of verbale terechtwijzingen (->denigrerende opmerkingen).
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Ben ik niet met je eens. Grenzen aangeven geeft een kind een gevoel van veiligheid. En weerbaarheid leert een kind ook in andere situaties dan alleen middels correcties. Thuis dient imo een vertrouwde, veilige haven te zijn, zonder angst voor wat voor pijn dan ook.quote:Op maandag 13 september 2010 13:34 schreef Grijs het volgende:
[..]
Nou... opvoeden doet pijn, vind ik. Jij hebt het hier over fysieke pijn, maar alle correctie geeft pijn, op wat voor manier je het ook doet. Het kind voelt zich beperkt/onbegrepen/tekortgedaan etc. En dat gevoel kun je niet altijd voorkomen als ouder (en ik denk dat dat ook niet goed zal zijn voor de weerbaarheid van je kind). Correcties zijn regelmatig nodig.
Grijs, natuurlijk weet ik dat er meerdere vormen van mishandeling bestaan. En verbale mishandeling kan net zulke of zelfs ergere schade aanrichten als fysieke. Maar in dit topic gaat het over de ' tik'. Vandaar.quote:Je kunt het hebben over de manier waarop je dat doet, maar ik kan niet zeggen dat de ene manier van corrigeren meer kans op mishandeling geeft dan de andere. Er zijn meer manieren van mishandeling dan alleen fysiek. Ik snap dan ook altijd niet die ophef over een corrigerende tik (->fysieke mishandeling) en dat er niet wordt gesproken over bijvoorbeeld stemverheffing (->schelden) of verbale terechtwijzingen (->denigrerende opmerkingen).
Oh en Nummer_Zoveel..... lees mijn posts zoals je ze wil lezen, maar leg ,me geen woorden in de mond aub.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Met een tik kun je in principe natuurlijk ook heel duidelijk grenzen aangeven. Daar staat tegenover dat een boze ouder ook bedreigend is als ie alleen verbaal corrigeert, want geeft aan dat het kind iets verkeerd heeft gedaan.quote:Op maandag 13 september 2010 13:43 schreef Moonah het volgende:
Ben ik niet met je eens. Grenzen aangeven geeft een kind een gevoel van veiligheid. En weerbaarheid leert een kind ook in andere situaties dan alleen middels correcties. Thuis dient imo een vertrouwde, veilige haven te zijn, zonder angst voor wat voor pijn dan ook.
Dat is nooit leuk, ongeacht de manier waarop het gebracht wordt.
Ik doe wel mee in de opvoeden doet nou eenmaal pijn gedachte.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Ja, Vanyel je geeft precies weer wat ik bedoel.
Als ik een grens aangeef (op wat voor manier ook), is mijn kind niet direct dankbaar daarvoor, zelfs niet als ik duidelijk aangeef waarom...
Als ik een grens aangeef (op wat voor manier ook), is mijn kind niet direct dankbaar daarvoor, zelfs niet als ik duidelijk aangeef waarom...
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Ik geef liever als laatste 'redmiddel' een niet-buitenspeelstraf of een niet-metvriendjesafspreekstraf dan een corrigerende tik.quote:Op maandag 13 september 2010 10:58 schreef Karammel het volgende:
[..]
Persoonlijk vind ik een niet-buitenspeelstraf of een niet-metvriendjesafspreekstraf erger dan een corrigerende tik. De corrigerende tik is een uitstekende manier om aan te geven dat je kind écht te ver is gegaan. En nee... Dat doe je niet als het een vaas per ongeluk heeft omgegooid of als het veel te laat thuis is gekomen. Dat doe je alleen als het waarschuwing na waarschuwing negeert. Als laatste 'redmiddel'. Al klinkt dat behoorlijk desperate.
Bij mij werkte het in ieder geval, net als bij TS, erg goed. De keren dat ik een corrigerende tik heb gekregen zullen net niet op één hand te tellen zijn, maar veel meer zullen er niet langs zijn gekomen. En ik wist erg goed dat die tik op zijn plaats was. Dan was ik namelijk flink te ver gegaan. Dat doet een kind nou eenmaal eens in de zoveel tijd. Grenzen opzoeken.
Alternatieve straffen zoals huisarrest of het niet met vriendjes af mogen spreken heb ik nooit gehad. Daar zal een kind nooit beter van worden.
Vroeger heb ik ook best wat keren corrigerende tikken gekregen, en ben daar maar in 1 opzicht beter van geworden: dat ik weet dat ik mijn kind dat niet aan wil doen.
Mn moeder was ook regelmatig geslagen door haar vader, sinds ze weet hoe het was wist ze dat ze het bij haar eigen kinderen niet wilde toepassen.quote:Op maandag 13 september 2010 16:10 schreef Spuuglokje het volgende:
[..]
Ik geef liever als laatste 'redmiddel' een niet-buitenspeelstraf of een niet-metvriendjesafspreekstraf dan een corrigerende tik.
Vroeger heb ik ook best wat keren corrigerende tikken gekregen, en ben daar maar in 1 opzicht beter van geworden: dat ik weet dat ik mijn kind dat niet aan wil doen.
En ik heb gewoon goede opvoeding gehad zonder te slaan.
Vader van mn moeder ook verontwaardigd hoeveel geduld ze had... tja als je je best doet zijn er meer mogelijkheden.
Scholen en kinderdagverblijven kunnen kinderen toch ook dingen leren en corrigeren zonder te slaan.
Zelfs misdadigers worden niet meer geslagen of mishandeld wanneer ze een straf krijgen, maar ouders blijven het nog wel steeds doen.
Mens, wat kan jij toch dom zwetsen, je bent werkelijk niet in staat een discussie te voeren zonder anderen te beschuldigen van oneerlijkheid omdat het niet mogelijk voor je is buiten je eigen straatje te denken. En vervolgens voel je je over van alles aangevallen. En ja, ik vind je een slechte opvoeder als je je kind slaat. Ik ben tenminste eerlijkquote:Op maandag 13 september 2010 11:43 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Ik ben niet boos. Ik snap niet waarom Moonah zo reageert. Zij reageert alsof mensen die misschien aan corrigerende tikken doen brute mishandelaars zijn.
.En ik vind het eigenlijk nog enger om je kind te slaan vanuit een berekende gemoedstoestand, more so dan uit een schrikreflex.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Volledig mee eens!quote:Op maandag 13 september 2010 13:43 schreef Moonah het volgende:
[..]
Ben ik niet met je eens. Grenzen aangeven geeft een kind een gevoel van veiligheid. En weerbaarheid leert een kind ook in andere situaties dan alleen middels correcties. Thuis dient imo een vertrouwde, veilige haven te zijn, zonder angst voor wat voor pijn dan ook.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Oh god, komt zij ook weer de hoek om kijken.quote:Op maandag 13 september 2010 16:49 schreef Vivi het volgende:
[..]
Mens, wat kan jij toch dom zwetsen, je bent werkelijk niet in staat een discussie te voeren zonder anderen te beschuldigen van oneerlijkheid omdat het niet mogelijk voor je is buiten je eigen straatje te denken. En vervolgens voel je je over van alles aangevallen. En ja, ik vind je een slechte opvoeder als je je kind slaat. Ik ben tenminste eerlijk
En ik vind het eigenlijk nog enger om je kind te slaan vanuit een berekende gemoedstoestand, more so dan uit een schrikreflex.
Laat me eens met rust, troela. Jij bent echt zo'n griet die een opmerking die ik ooit eens tegen je maakte niet vergeet, en steeds terug komt om me op te zoeken en aan te vallen. Kreng.
En nu negeer ik je. Voor altijd. Zeg en scheld maar wat je wilt, ik reageer nooooit meer op jou.
Hmmm iets over goede voorbeeld en de achterkant van een varken of zoiets en had ik een paar maanden terug ook al niet een discussie met jou over je kortzichtigheid (Attachment Parenting topic).
Maar goed volgens mij is iedereen lichtelijk irritant vandaag waarvan ik waarschijnlijk de grootste ben dus ik stop maar even met reageren voor vandaag denk ik zo.
Maar goed volgens mij is iedereen lichtelijk irritant vandaag waarvan ik waarschijnlijk de grootste ben dus ik stop maar even met reageren voor vandaag denk ik zo.
Dan zullen jouw ouders de corrigerende tik anders begrepen hebben dan mijn ouders. Ik heb me thuis nooit, maar dan ook nooit onveilig gevoeld. Ook hebben mijn ouders mij nooit pijn gedaan op welke manier dan ook. De corrigerende tik doet geen pijn, maar laat je wel schrikken.quote:
[..]
Ik geef liever als laatste 'redmiddel' een niet-buitenspeelstraf of een niet-metvriendjesafspreekstraf dan een corrigerende tik.
Vroeger heb ik ook best wat keren corrigerende tikken gekregen, en ben daar maar in 1 opzicht beter van geworden: dat ik weet dat ik mijn kind dat niet aan wil doen.
Er zijn momenten geweest dat ik samen met mijn broertje het bloed onder de nagels van mijn ouders heb gehaald. Een kind doet dat soort dingen nou eenmaal zo eens in de zoveel tijd. Dan wist ik erg goed dat ik meerdere grenzen had gepasseerd en dus écht te ver ging. Als op dat moment de corrigerende tik langs kwam werkte dat echt als een wake-up call. Júist omdat het zo enorm sporadisch voorkwam. Op dat soort momenten waren straffen wel het laatste waar ik om gaf.
Ik kan me overigens goed voorstellen dat vele kinderen nooit in aanmerking zullen komen voor een tik, maar twee broertjes bij elkaar kunnen erg ver gaan.
De corrigerende tik an sich is een uitstekend middel om aan te geven waar de grenzen liggen. Het is alleen jammer dat talloze ouders veel te snel naar dit redmiddel grijpen.
"In case of dissension, never dare to judge till you've heard the other side."
Hoezo doet een corrigerende tik geen pijn? Je slaat toch? Je laat met kracht je hand op je kind neer komen. En vaak dus als je al je zelfbeheersing verliest.. Je kan dan dus wel je klap onder controle houden, maar het lukt je niet om je kind te bedaren? Daar geloof ik niet in.
Bovendien is het zo vernederend om je kind te slaan. Het is schijnbaar bedoeld om een schrikreactie te weeg te brengen, maar uiteindelijk voelt je kind zich alleen maar heel erg klein
Bovendien is het zo vernederend om je kind te slaan. Het is schijnbaar bedoeld om een schrikreactie te weeg te brengen, maar uiteindelijk voelt je kind zich alleen maar heel erg klein
Het zien duurt een seconde, de gedachte blijft voor altijd.
Ik kreeg ze vroeger ook en nee, zo'n tik hoeft echt geen pijn te doen. Je laat je hand op een kind neerkomen, dat hoeft niet met grote kracht om een schrikreactie op gang te brengen. Corrigerend tikken is geen slaan.quote:Op maandag 13 september 2010 18:12 schreef Jurk het volgende:
Hoezo doet een corrigerende tik geen pijn? Je slaat toch? Je laat met kracht je hand op je kind neer komen. En vaak dus als je al je zelfbeheersing verliest.. Je kan dan dus wel je klap onder controle houden, maar het lukt je niet om je kind te bedaren? Daar geloof ik niet in.
Bovendien is het zo vernederend om je kind te slaan. Het is schijnbaar bedoeld om een schrikreactie te weeg te brengen, maar uiteindelijk voelt je kind zich alleen maar heel erg klein
Toen ik ouder werd, ging ik het als vernederend ervaren, maar dat kwam pas rond de 11/12 jaar oid. Toen deden mijn ouders het dan ook niet meer.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Zoals ik eerder schreef en geen reactie op kreeg, wat als je kind op school een ander kind een tik geeft, hoe zou je dat vinden?
Zou je zeggen dat dat niet mag?
Zou je zeggen dat dat niet mag?
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Ik zou d'r een mep geven!quote:Op maandag 13 september 2010 17:39 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Oh god, komt zij ook weer de hoek om kijken.
Laat me eens met rust, troela. Jij bent echt zo'n griet die een opmerking die ik ooit eens tegen je maakte niet vergeet, en steeds terug komt om me op te zoeken en aan te vallen. Kreng.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Echt, dit vind ik zo'n goedpraterij...quote:Op maandag 13 september 2010 18:25 schreef Vanyel het volgende:
[..]
Ik kreeg ze vroeger ook en nee, zo'n tik hoeft echt geen pijn te doen. Je laat je hand op een kind neerkomen, dat hoeft niet met grote kracht om een schrikreactie op gang te brengen. Corrigerend tikken is geen slaan.
Toen ik ouder werd, ging ik het als vernederend ervaren, maar dat kwam pas rond de 11/12 jaar oid. Toen deden mijn ouders het dan ook niet meer.
Dus tot een jaar of 11/12 ervaart een kind een 'tik' niet als vernederend? Hoe dan?
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
He, erg veel linkse softies hier. Een corrigerende tik is geen uiting van geweld. Door middel van het toedienen van een pijnprikkel wordt een grens aangegeven. Dat werkt erg efficiënt en effectief.
Een corrigerende tik is geen uiting van geweld. Door middel van het toedienen van een pijnprikkel wordt een grens aangegeven. Dat werkt erg efficiënt en effectief.
Ik heb mijn zoon twee keer een tik gegeven.
Uit onmacht gegeven, niets corrigerend dus. Die moet je mijn inziens bewust doen.
En dat zou ik niet willen/kunnen, een kind bewust een tik geven.
Immers als je je bewust bent, is er een scala aan correctiemogelijkheden.
Als je zorgt niet meer in die situatie te komen, hoef je niet te tikken ook. Ben je zelf bij.
Toen ie ouder was heb ik er met hem over gesproken. Hij vond ze niet erg, verdiend noemde hij ze zelf.
Nu snapt hij wel dat ze onnodig geweest zijn. Armoedig vind ik het, Armoede in je kunnen als ouder.
Uit onmacht gegeven, niets corrigerend dus. Die moet je mijn inziens bewust doen.
En dat zou ik niet willen/kunnen, een kind bewust een tik geven.
Immers als je je bewust bent, is er een scala aan correctiemogelijkheden.
Als je zorgt niet meer in die situatie te komen, hoef je niet te tikken ook. Ben je zelf bij.
Toen ie ouder was heb ik er met hem over gesproken. Hij vond ze niet erg, verdiend noemde hij ze zelf.
Nu snapt hij wel dat ze onnodig geweest zijn. Armoedig vind ik het, Armoede in je kunnen als ouder.
Dan zou ik eerst naar het achterliggende verhaal vragen, maar hoogstwaarschijnlijk zal ik het inderdaad afkeuren. Mijn kind zal dan ook leren niet te slaan.quote:
Zoals ik eerder schreef en geen reactie op kreeg, wat als je kind op school een ander kind een tik geeft, hoe zou je dat vinden?
Zou je zeggen dat dat niet mag?
Puur en alleen omdat ik er niet vanuit ga dat mijn kind in de situatie komt dat slaan een noodzaak is.
"In case of dissension, never dare to judge till you've heard the other side."
Uit onmacht? Het is een instrument om een doel te bereiken. Als het kind niet wil luisteren en niet bereid is om zijn/haar gedrag aan te passen na een verbale correctie, dan is een corrigerende tik een prima middel. Natuurlijk kijkt jouw zoon daar nu niet met posttraumatische stressverschijnselen op terug. Het heeft niets geen negatieve impact.quote:Op maandag 13 september 2010 18:49 schreef -sabine- het volgende:
Ik heb mijn zoon twee keer een tik gegeven.
Uit onmacht gegeven, niets corrigerend dus. Die moet je mijn inziens bewust doen.
En dat zou ik niet willen/kunnen, een kind bewust een tik geven.
Immers als je je bewust bent, is er een scala aan correctiemogelijkheden.
Als je zorgt niet meer in die situatie te komen, hoef je niet te tikken ook. Ben je zelf bij.
Toen ie ouder was heb ik er met hem over gesproken. Hij vond ze niet erg, verdiend noemde hij ze zelf.
Nu snapt hij wel dat ze onnodig geweest zijn. Armoedig vind ik het, Armoede in je kunnen als ouder.
Ik "corrigeerde" zijn ge-etter, ontstaan al eerder op de middag. Had met gemak allemaal voorkomen kunnen worden, iig door mijn toedoen.
Ik kan me niet heugen dat een tik beter op zijn plek geweest was dan een andere correctie.
Ik kan me niet heugen dat een tik beter op zijn plek geweest was dan een andere correctie.
Je maakt er een veel te groot probleem van. Achteraf ergens op terugkijkend is het altijd makkelijk om aan te wijzen hoe het anders en beter had gekund. Maar feit blijft dat kinderen soms gruwelijk irritant kunnen zijn. En als dat uitmondt in een corrigerende tik, dan zij het zo.quote:Op maandag 13 september 2010 19:01 schreef -sabine- het volgende:
Ik "corrigeerde" zijn ge-etter, ontstaan al eerder op de middag. Had met gemak allemaal voorkomen kunnen worden, iig door mijn toedoen.
Ik kan me niet heugen dat een tik beter op zijn plek geweest was dan een andere correctie.
Niet mee eensch, maar dat hoeft ook niet.quote:Op maandag 13 september 2010 19:12 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
Je maakt er een veel te groot probleem van. Achteraf ergens op terugkijkend is het altijd makkelijk om aan te wijzen hoe het anders en beter had gekund. Maar feit blijft dat kinderen soms gruwelijk irritant kunnen zijn. En als dat uitmondt in een corrigerende tik, dan zij het zo.
Ach ligt aan de ouders, domme ouders die geen oplossing van het probleem kunnen vinden zullen wel moeten slaan.quote:Op maandag 13 september 2010 19:12 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
Je maakt er een veel te groot probleem van. Achteraf ergens op terugkijkend is het altijd makkelijk om aan te wijzen hoe het anders en beter had gekund. Maar feit blijft dat kinderen soms gruwelijk irritant kunnen zijn. En als dat uitmondt in een corrigerende tik, dan zij het zo.
Maar normale ouders hebben een vermogen om een probleem te erkennen en te kunnen oplossen doormiddel van geen geweld.
Als een kind slimmer is dan de ouders, moet je jezelf vragen gaan stellen.
Een corrigerende tik is heel wat anders dan slaan, laat staan dat je het kunt classificeren als geweld.quote:Op maandag 13 september 2010 19:15 schreef DeRakker. het volgende:
[..]
Ach ligt aan de ouders, domme ouders die geen oplossing van het probleem kunnen vinden zullen wel moeten slaan.
Maar normale ouders hebben een vermogen om een probleem te erkennen en te kunnen oplossen doormiddel van geen geweld.
Als een kind slimmer is dan de ouders, moet je jezelf vragen gaan stellen.
Corrigerende tik is gewoon slaan.quote:Op maandag 13 september 2010 19:20 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
Een corrigerende tik is heel wat anders dan slaan, laat staan dat je het kunt classificeren als geweld.
Wat is het dan? per ongeluk met je hand het kind aanraken?
Het is ook gewoon strafbaar.
Als ik jou een tik geef, vind je dat geen geweld?
ik vind slaan heel wat anders dan een corrigerende tik.quote:Op maandag 13 september 2010 19:22 schreef DeRakker. het volgende:
[..]
Corrigerende tik is gewoon slaan.
Wat is het dan? per ongeluk met je hand het kind aanraken?
Het is ook gewoon strafbaar.
Als ik jou een tik geef, vind je dat geen geweld?
een tik op de vingers van niet aankomen om uit snelligheid om hem te beschermen oke.
een klap in het gezicht vind ik slaan en mishandeling.
mama van 3 kids!
Iemand slaan om hem te beschermenquote:Op maandag 13 september 2010 19:26 schreef Popples het volgende:
[..]
ik vind slaan heel wat anders dan een corrigerende tik.
een tik op de vingers van niet aankomen om uit snelligheid om hem te beschermen oke.
een klap in het gezicht vind ik slaan en mishandeling.
Slaan is slaan.
En slaan op de blote kont? wat is dat dan?
Marja nogmaals, zegt veel over mensen als je alleen maar kunt slaan... en niet kunt nadenken.
Kortom, je hebt als kind snel geleerd dat je niet hoefde te reageren op andere zaken dan die tik, dat was de grens die je als kind hebt opgezocht.quote:Op vrijdag 10 september 2010 13:12 schreef Lentilka het volgende:
Ik had het er met mijn vriend laatst over of we ons toekomstige kind later een klap gingen geven als het te ver ging of niet. Ik ben er voor; als kind haalde ik vaak kattelwaad uit en luisteren deed ik niet, hoe streng mijn ouders ook waren en hoevaak ze ook zeiden wat ik niet moest doen. maar als ik een klap kreeg wist ik dat ik echt te ver was gegaan. Lichamelijke pijn vond ik altijd erger dan dat ze boos waren.
Mijn vriend is er tegen en denkt dat je er niks mee bereikt. Wat te doen?
Elk kind zoekt grensen, het is aan jou als ouder om die te stellen en hoe, doe je dat met die tik dan zal je veel vaker tegen die tik aanlopen, want dat is dan de grens die ze zetten, tot daar en niet verder, als jij als ouder eerder een grens stelt zonder lichamelijk te worden dan zal dat de grens worden.
De corrigende tik als opvoedmiddel(niet als uitzondering in wanhoopssituatie's) is vreselijk achterhaald wat mij betrefd.
Ik ben als kind nooit geslagen, heb dan ook weleens aan mijn vader gevraagd of ik niet gewoon een pak op mijn broek mocht, leek me heerlijk makkelijk, even auw en dan is alles klaar, maar helaas, dat sterkte ze alleen maar meer in hun manier van doen
Dat laat wel zien dat het de ouder is die de grens steld en dat er verschillende manieren zijn om die grensen echt duidelijk te stellen.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Ja, als kind redeneer je op die manier inderdaad. Lekker realistisch.quote:Op maandag 13 september 2010 19:32 schreef erodome het volgende:
Ik ben als kind nooit geslagen, heb dan ook weleens aan mijn vader gevraagd of ik niet gewoon een pak op mijn broek mocht, leek me heerlijk makkelijk, even auw en dan is alles klaar, maar helaas, dat sterkte ze alleen maar meer in hun manier van doen
Nee, een corrigerende tik is wat het is: een corrigerende tik. Slaan doe je met je vlakke hand, niet met je vinger even een tik geven over de vingers.quote:Op maandag 13 september 2010 19:22 schreef DeRakker. het volgende:
[..]
Corrigerende tik is gewoon slaan.
Wat is het dan? per ongeluk met je hand het kind aanraken?
Het is ook gewoon strafbaar.
Een corrigerende tik heeft een opvoedende functie in de relatie tussen ouder en kind. Van andermans kinderen en volwassenen blijf je af.quote:Op maandag 13 september 2010 19:22 schreef DeRakker. het volgende:
Als ik jou een tik geef, vind je dat geen geweld?
In al die jaren dat ik de nanny uithang voor kinderen uit de familie en voordat ik een eigen kind had ook voor andermans kinderen heb ik nooit begrepen wat het nut is van een tik op de vingers.quote:Op maandag 13 september 2010 19:41 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
Nee, een corrigerende tik is wat het is: een corrigerende tik. Slaan doe je met je vlakke hand, niet met je vinger even een tik geven over de vingers.
Ik vind het stom, vernederend en vooral belachelijk onnodig.
Het heeft echt geen enkel toegevoegd nut, kinderen die op de vingers getikt worden leren dingen niet sneller dan kinderen die niet op de vingers getikt worden.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Sry hoor maar als in de hoek zetten niet helpt en mijn kind weer aan de spullen op de salontafel zou komen of ergens anders aan dan kreeg hij toch echt een tik op de vingers.
En kom nu niet aan met dan haal je je spullen van tafel af ze hebben er gewoon met hun tengels vanaf te blijven.
En kom nu niet aan met dan haal je je spullen van tafel af ze hebben er gewoon met hun tengels vanaf te blijven.
Ik zet mijn kind niet eens in de hoek.quote:Op maandag 13 september 2010 20:14 schreef Sorella het volgende:
Sry hoor maar als in de hoek zetten niet helpt en mijn kind weer aan de spullen op de salontafel zou komen of ergens anders aan dan kreeg hij toch echt een tik op de vingers.
En kom nu niet aan met dan haal je je spullen van tafel af ze hebben er gewoon met hun tengels vanaf te blijven.
Is tot nu toe ook niet nodig geweest. Slaan zal ook niet nodig zijn.
Als een kind het met woorden al niet snapt dan helpt een klap ook niks.
quote:Op maandag 13 september 2010 19:37 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
Ja, als kind redeneer je op die manier inderdaad. Lekker realistisch.
Ik kreeg ze ook, en meestal deed dat geen pijn, maar ik weet wel dat ik me heel erg vernedert voelde als het gebeurde. En hoe truttig het ook klinkt, ik werd er echt verdrietig van.quote:Op maandag 13 september 2010 18:25 schreef Vanyel het volgende:
[..]
Ik kreeg ze vroeger ook en nee, zo'n tik hoeft echt geen pijn te doen. Je laat je hand op een kind neerkomen, dat hoeft niet met grote kracht om een schrikreactie op gang te brengen. Corrigerend tikken is geen slaan.
Toen ik ouder werd, ging ik het als vernederend ervaren, maar dat kwam pas rond de 11/12 jaar oid. Toen deden mijn ouders het dan ook niet meer.
Ik ben nog nooit zo kwaad op mijn kinderen geweest dat ik vond dat ze het verdiende om zich zo nietig te voelen. En nee, ik ben absoluut geen softie. Inmiddels zijn mijn kinderen 11 en 15 en ik weet zeker dat een corrigerende tik hier en daar ze geen betere mensen zou maken.
Het zien duurt een seconde, de gedachte blijft voor altijd.
Corrigerende tik, wat een gelul.
Als je bewust als opvoedingsinstrument een tik besluit te geven dan ben je ook in staat op dat moment een ander instrument te kiezen. Als je slaat ben je dus onmachtig, ofwel omdat je je emoties niet in bedwang hebt óf omdat het ontbreekt aan kennis over andere middelen.
Ik kan mij iedere "corrigerende tik" van vroeger nog herinneren en ben er niks beter door geworden, integendeel.
Ik vind het goed dat TS het hier nu al over heeft met haar vriend, dit soort verschillen in inzicht over opvoeding kunnen voor grote problemen zorgen in een relatie. Ik zou dan ook nooit voor kinderen kiezen met een man die hier anders over denkt dan ik.
Als je bewust als opvoedingsinstrument een tik besluit te geven dan ben je ook in staat op dat moment een ander instrument te kiezen. Als je slaat ben je dus onmachtig, ofwel omdat je je emoties niet in bedwang hebt óf omdat het ontbreekt aan kennis over andere middelen.
Ik kan mij iedere "corrigerende tik" van vroeger nog herinneren en ben er niks beter door geworden, integendeel.
Ik vind het goed dat TS het hier nu al over heeft met haar vriend, dit soort verschillen in inzicht over opvoeding kunnen voor grote problemen zorgen in een relatie. Ik zou dan ook nooit voor kinderen kiezen met een man die hier anders over denkt dan ik.
Ik heb nooit dingen weggehaald voor ukkepukken, ok geen hete thee op de rand van de tafel, maar wel gewoon op tafel.quote:Op maandag 13 september 2010 20:14 schreef Sorella het volgende:
Sry hoor maar als in de hoek zetten niet helpt en mijn kind weer aan de spullen op de salontafel zou komen of ergens anders aan dan kreeg hij toch echt een tik op de vingers.
En kom nu niet aan met dan haal je je spullen van tafel af ze hebben er gewoon met hun tengels vanaf te blijven.
Gewoon een kwestie van opletten en begeleiden waar nodig.
Ging meer dan prima zonder getik en gedoe, wat mij betrefd veel beter dan van die kindjes die ik ken die zelfs bij dingen die wel ok zijn(maar zij het nog niet van weten) al in schrik hun handjes wegtrekken zodra paps of mams kijkt, tot zelfs hun handen verstoppen aan toe.
Ze hebben er gewoon met hun tengels vanaf te blijven, helowww zeg, gezellige praat over je eigen kinderen!
Ik neem aan dat we het over peutertjes hebben als het over een tik op de vingers gaat?
Beetje vreemd om je dan zo te uiten, want zo'n klein ding weet gewoon nog niet wat mag en wat niet mag, dat dien jij als ouder te begeleiden zonder knorrig te worden om iets wat ze gewoon nog niet weten.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Pardon?quote:Op maandag 13 september 2010 18:44 schreef Moonah het volgende:
[..]
Echt, dit vind ik zo'n goedpraterij...
Dus tot een jaar of 11/12 ervaart een kind een 'tik' niet als vernederend? Hoe dan?
Dat ik het als klein kind niet als vernederend heb ervaren is goedpraterij van wat precies?
Elk kind/gezin is anders en elk kind zal zoiets dus anders ervaren. Misschien goed om je te realiseren dat jouw realiteit niet de enige absolute waarheid is, hoe graag je dat ook zou willen.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Je hoeft een kind niet om ieder wissewasje een tik over de vingers of een schop onder de achterste (als ze alweer wat ouder zijn) te geven. Mij gaat het om situaties waarin kinderen erg vervelend zijn en niet willen luisteren. Natuurlijk ga je een kind niet straffen als het voor de eerste keer iets doet wat het niet behoort te doen.quote:Op maandag 13 september 2010 20:51 schreef erodome het volgende:
Beetje vreemd om je dan zo te uiten, want zo'n klein ding weet gewoon nog niet wat mag en wat niet mag, dat dien jij als ouder te begeleiden zonder knorrig te worden om iets wat ze gewoon nog niet weten.
quote:Op maandag 13 september 2010 20:44 schreef Vandaag... het volgende:
Ik kan mij iedere "corrigerende tik" van vroeger nog herinneren en ben er niks beter door geworden, integendeel.
Wat een leed. Wat een leed.quote:Op maandag 13 september 2010 20:42 schreef Jurk het volgende:
Ik kreeg ze ook, en meestal deed dat geen pijn, maar ik weet wel dat ik me heel erg vernedert voelde als het gebeurde. En hoe truttig het ook klinkt, ik werd er echt verdrietig van.
Ik heb jou dan ook niet zulke taal zien uiten....ik vind het een hele nare manier van over je kinderen praten, maar goed, het is maar tekst, dus vast niet zo bedoeld.quote:Op maandag 13 september 2010 21:02 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
Je hoeft een kind niet om ieder wissewasje een tik over de vingers of een schop onder de achterste (als ze alweer wat ouder zijn) te geven. Mij gaat het om situaties waarin kinderen erg vervelend zijn en niet willen luisteren. Natuurlijk ga je een kind niet straffen als het voor de eerste keer iets doet wat het niet behoort te doen.
Maar nogsteeds kan ik niets verzinnen waarbij ik een tik nodig had gehad en het niet anders op kon lossen.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Kan je belachelijk over doen, maar maak je je dan geen zorgen dat je kind het later ook zo ziet?quote:Op maandag 13 september 2010 21:12 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
[..]
Wat een leed. Wat een leed.
Dit hoor je namelijk best vaak, dat kinderen als ze groter worden uiten dat ze het niet ok vonden en dat ze als ze zelf kinderen zullen krijgen het iig anders zullen doen om die reden.
Als zo'n ukkepuk zich zo kon uiten, zou je je dan niet schamen, zou je niet verschrikkelijk schrikken als ze dan uiten dat ze het vernederend vinden?
Daarmee schiet je toch het doel van die corrigerende tik ruim voorbij, of ben ik nu gek?
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Natuurlijk, veel kinderen hebben als ze groot zijn het gevoel dat ze het beter zouden hebben gedaan als hun ouders.quote:Op maandag 13 september 2010 21:20 schreef erodome het volgende:
[..]
Kan je belachelijk over doen, maar maak je je dan geen zorgen dat je kind het later ook zo ziet?
Dit hoor je namelijk best vaak, dat kinderen als ze groter worden uiten dat ze het niet ok vonden en dat ze als ze zelf kinderen zullen krijgen het iig anders zullen doen om die reden.
En heb hier ook wel een paar posts gelezen van users die af en toe een tik kregen en niet het gevoel hebben er slechter van te zijn geworden.
Ik kan me gewoonweg niet voorstellen dat je geen alternatief kan vinden voor de tik op de vingers, er zijn legio kinderen goed opgegroeid met een tik op de vingers dus ga alsjeblieft niet noed alsof het nodig is voor een goede opvoeding.
Mijn kinderen zijn een voorbeeld van nette, lieve en behulpzame kinderen die goed luisteren zonder tik op de vingers.
Mijn kinderen zijn een voorbeeld van nette, lieve en behulpzame kinderen die goed luisteren zonder tik op de vingers.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Ik zeg nergens dat je het moet doen, of dat het nodig is.quote:Op maandag 13 september 2010 21:31 schreef snakelady het volgende:
Ik kan me gewoonweg niet voorstellen dat je geen alternatief kan vinden voor de tik op de vingers, er zijn legio kinderen goed opgegroeid met een tik op de vingers dus ga alsjeblieft niet noed alsof het nodig is voor een goede opvoeding.
Mijn kinderen zijn een voorbeeld van nette, lieve en behulpzame kinderen die goed luisteren zonder tik op de vingers.
Dit is een discussie waar men het toch nooit eens over wordt.
Mijn man kreeg vroeger ook vaak een tik/klap, mijn schoonmoeder ( schoonvader deed het niet) heeft er nu spijt van en zou onze kinderen nooit een tik geven.quote:Op maandag 13 september 2010 21:20 schreef erodome het volgende:
[..]
Kan je belachelijk over doen, maar maak je je dan geen zorgen dat je kind het later ook zo ziet?
Dit hoor je namelijk best vaak, dat kinderen als ze groter worden uiten dat ze het niet ok vonden en dat ze als ze zelf kinderen zullen krijgen het iig anders zullen doen om die reden.
Mijn man heeft er ook geen fijne herinneringen aan, voelde ook vernederend, toen hij 13 was gaf hij zijn moeder een klap terug.
Maar mijn schoonmoeder komt uit een boerengezin en ze wist niet beter.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Als het niet nodig is waarom dan doen?quote:Op maandag 13 september 2010 21:34 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Ik zeg nergens dat je het moet doen, of dat het nodig is.
Dit is een discussie waar men het toch nooit eens over wordt.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Eh, ik doe het niet hoor?quote:Op maandag 13 september 2010 21:34 schreef snakelady het volgende:
[..]
Als het niet nodig is waarom dan doen?
Het ene kind is het andere niet en zal er anders op reageren. Maar waarom zou je het risico nemen als het niet nodig is?quote:Op maandag 13 september 2010 21:27 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Natuurlijk, veel kinderen hebben als ze groot zijn het gevoel dat ze het beter zouden hebben gedaan als hun ouders.
En heb hier ook wel een paar posts gelezen van users die af en toe een tik kregen en niet het gevoel hebben er slechter van te zijn geworden.
Ik heb hier werkelijk nog geen een argument gehoord waarom een tik beter zou helpen dan een andere methode Of kennen de tik-voorstanders gewoon geen andere methode?
Sorry, ik was niet helemaal duidelijk. Ik reageerde op dit stukje wat je zei:quote:Op maandag 13 september 2010 20:53 schreef Vanyel het volgende:
[..]
Pardon?
Dat ik het als klein kind niet als vernederend heb ervaren is goedpraterij van wat precies?
Dat vind ik goedpraterij.quote:Op maandag 13 september 2010 18:25 schreef Vanyel het volgende:
zo'n tik hoeft echt geen pijn te doen. Je laat je hand op een kind neerkomen, dat hoeft niet met grote kracht om een schrikreactie op gang te brengen. Corrigerend tikken is geen slaan.
Over hoe jij eea hebt ervaren kan ik natuurlijk weinig vinden.
Al vraag ik me nog steeds af hoe een kind jonger dan 11/12 jaar het zal ervaren als het volgens jou tot dan nog niet als vernederend wordt ervaren. beetje kromme zin...
Overigens wil ik Erodome nog even quoten. Gewoon, omdat ik dat nou een heel duidelijk en waar stukje vind.
quote:Op maandag 13 september 2010 19:32 schreef erodome het volgende:
[..]
Kortom, je hebt als kind snel geleerd dat je niet hoefde te reageren op andere zaken dan die tik, dat was de grens die je als kind hebt opgezocht.
Elk kind zoekt grensen, het is aan jou als ouder om die te stellen en hoe, doe je dat met die tik dan zal je veel vaker tegen die tik aanlopen, want dat is dan de grens die ze zetten, tot daar en niet verder, als jij als ouder eerder een grens stelt zonder lichamelijk te worden dan zal dat de grens worden.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik weet niet of de tikvoorstanders van mening zijn dat de tik beter of slechter is dan andere methodes, dat wordt ook nergens gezegd. Er wordt volgens mij ook door geen voorstander beweerd dat het de enige methode is. Het is een methode waar je wel of niet gebruik van kunt maken.quote:Op maandag 13 september 2010 21:36 schreef Vandaag... het volgende:
[..]
Het ene kind is het andere niet en zal er anders op reageren. Maar waarom zou je het risico nemen als het niet nodig is?
Ik heb hier werkelijk nog geen een argument gehoord waarom een tik beter zou helpen dan een andere methode Of kennen de tik-voorstanders gewoon geen andere methode?
Persoonlijk vind ik het vooral onzinnig om er een enorm issue van te maken dat je je kind voor eeuwig beschadigt als je het af en toe op de vingers tikt.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Ik geef uit ervaring aan dat bij mij de tik geen pijn deed. Ik snap dus nog steeds de goedpraterij niet (behalve wellicht dat ik eerder niet aangaf dat het geen-pijn-doen ook ervaring was).quote:Op maandag 13 september 2010 21:37 schreef Moonah het volgende:
Dat vind ik goedpraterij.
Over hoe jij eea hebt ervaren kan ik natuurlijk weinig vinden.
Al vraag ik me nog steeds af hoe een kind jonger dan 11/12 jaar het zal ervaren als het volgens jou tot dan nog niet als vernederend wordt ervaren. beetje kromme zin...
Hoe 'een kind' het zal ervaren weet ik niet. Voor mij was het een nogal acuut teken dat ik echt over elke grens ging of iets gevaarlijks ging doen (zoals mijn vingers in de haard steken). Niet meer, niet minder.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Ik reageer even op mijn eigen ervaringen in mijn jeugd, en heb ik al eerder gepost: ik kon als kind heel vervelend zijn en heel ver gaan, en heel af en toe kwam het dan tot een pets van m'n vader en dan was ik wel weer even met beide benen op de grond. Dan wist ik dat ik het te bont had gemaakt en de grens was bereikt.quote:Op maandag 13 september 2010 21:36 schreef Vandaag... het volgende:
[..]
Het ene kind is het andere niet en zal er anders op reageren. Maar waarom zou je het risico nemen als het niet nodig is?
Ik heb hier werkelijk nog geen een argument gehoord waarom een tik beter zou helpen dan een andere methode Of kennen de tik-voorstanders gewoon geen andere methode?
En dit gebeurde dus zeer zelden, maar was imo wel een corrigerende tik.
Of ik het zelf ga doen: geen idee en ik hoop het niet. Ik hoop niet dat het ooit nodig is. Maar ik kan me voorstellen dat het in zo'n geval als wat ik was het wel duidelijk was waar de grens was bereikt. En die klap kreeg ik nadat ik tig keer was gewaarschuwd en al een tijdje was aan het etteren en waarschuwingen genoeg had gehad. Dus niet zomaar uit het niets.
Wat is een tik op de vingers? Een tik op de vingers omdat het kind hete thee wil pakken? Een tik omdat het hysterisch is? Een pak op de broek als het kind verdomd zijn kamer op te ruimen? Naar achteren meppen als het kind op de achterbank zit te klieren. Een klap tegen de kop als het vreselijk brutaal is en alle grenzen overgaat?quote:Op maandag 13 september 2010 21:39 schreef Vanyel het volgende:
[..]
Persoonlijk vind ik het vooral onzinnig om er een enorm issue van te maken dat je je kind voor eeuwig beschadigt als je het af en toe op de vingers tikt.
Of mag een klap tegen het hoofd niet? En op de kont wel? EN elke dag een keer is dat teveel? Mag 1 keer per week wel? Of maximaal 1 keer per jaar? En tot het 11e jaar? of is het vanaf 8 al taboe? Of mag je een puber van 15 ook nog wel eens een tik geven?
En het verschil tussen wanneer een kind (of op zn minst de ouder-kind band) beschadigd raakt of niet is niet te zeggen. Ziedaar het probleem.
Dus waarom zou je er aan beginnen als het niet nodig is? Ik kan werkelijk geen andere reden bedenken dan dat mensen dus denken dat het wel nodig is. Dan mis je wat opvoedtechnieken imho.
Ik vind het gewoon erg overdreven. Kijk, als je het nu hebt over mishandeling, dan is het een heel ander verhaal. Maar mijn God, we hebben het over een tik hier en daar en misschien een schop onder je achterste. Heb ik ook voldoende gehad en geheel terecht wat mij betreft. Ik lig er in ieder geval niet wakker van. Geen enkele ouder doet het perfect en er is altijd iets voor kinderen om het op hun beurt, als zij zelf kinderen krijgen, beter te doen. Ik vind het echt een ophef om niks.quote:Op maandag 13 september 2010 21:20 schreef erodome het volgende:
[..]
Kan je belachelijk over doen, maar maak je je dan geen zorgen dat je kind het later ook zo ziet?
Dit hoor je namelijk best vaak, dat kinderen als ze groter worden uiten dat ze het niet ok vonden en dat ze als ze zelf kinderen zullen krijgen het iig anders zullen doen om die reden.
Als zo'n ukkepuk zich zo kon uiten, zou je je dan niet schamen, zou je niet verschrikkelijk schrikken als ze dan uiten dat ze het vernederend vinden?
Daarmee schiet je toch het doel van die corrigerende tik ruim voorbij, of ben ik nu gek?
Aangezien de 'tik-voorstanders' die hier reageren, zelf aangeven dat ze hiervan nauwelijks gebruik maken, zullen ze ongetwijfeld andere methodes kennen. Waarschijnlijk schieten die andere methodes op dat moment tekort...quote:Op maandag 13 september 2010 21:36 schreef Vandaag... het volgende:
[..]
Het ene kind is het andere niet en zal er anders op reageren. Maar waarom zou je het risico nemen als het niet nodig is?
Ik heb hier werkelijk nog geen een argument gehoord waarom een tik beter zou helpen dan een andere methode Of kennen de tik-voorstanders gewoon geen andere methode?
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Nou ja, het blijkt wel weer dat over dit soort dingen moeilijk overeenstemming te vinden is op een forum met mensen met zoveel diverse achtergronden en ervaringen.
Dus om terug te komen op de OP en de kwestie van de partner in deze: als je hier grondig over van mening verschilt en het ligt gevoelig bij een van de twee, zou ik er heel goed over nadenken voor ik aan kinderen zou beginnen samen.
Ik zit me persoonlijk al te ergeren aan de meningen van sommigen hier, laat staan van een partner die er zo over zou denken.
Dus om terug te komen op de OP en de kwestie van de partner in deze: als je hier grondig over van mening verschilt en het ligt gevoelig bij een van de twee, zou ik er heel goed over nadenken voor ik aan kinderen zou beginnen samen.
Ik zit me persoonlijk al te ergeren aan de meningen van sommigen hier, laat staan van een partner die er zo over zou denken.
Daar haal je een mooi voorbeeld aan. Wat doe jij op dat moment? Welke moderne pedagogisch-verantwoorde methode pas jij toe?quote:Op maandag 13 september 2010 21:46 schreef Vandaag... het volgende:
Naar achteren meppen als het kind op de achterbank zit te klieren.
Gewoon verder gaan met op de weg te letten en in ieder geval beide handjes aan het stuur houden.quote:Op maandag 13 september 2010 21:58 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
Daar haal je een mooi voorbeeld aan. Wat doe jij op dat moment? Welke moderne pedagogisch-verantwoorde methode pas jij toe?
Terwijl het kind zit door te etteren? Veel succes dan met dat opletten.quote:Op maandag 13 september 2010 22:03 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Gewoon verder gaan met op de weg te letten en in ieder geval beide handjes aan het stuur houden.
Wat eventueel ook kan helpen is stoppen, het kind uit de auto zetten met de mededeling het achter te laten als het niet onmiddellijk staakt met vervelend doen.
Ja want dat werkt vast heel goed.
Ik zou mijn kind er op aanspreken.. Waarom ik het niet kan waarderen en wat ik wel verwacht.
Plus graag weten waarom?? Is het verveling? Onrust van binnen (even de beentjes strekken)
Nare dag gehad? even daar over praten? etc
Ik zou mijn kind er op aanspreken.. Waarom ik het niet kan waarderen en wat ik wel verwacht.
Plus graag weten waarom?? Is het verveling? Onrust van binnen (even de beentjes strekken)
Nare dag gehad? even daar over praten? etc
|
|
