Het Grote Beatles topic - Deel 49

quote:

Op woensdag 14 juli 2010 21:32 schreef Aisumasen het volgende:
Weet uit m'n hoofd niet waar hij het in de jaren '70 allemaal wel niet in heeft verwerkt, maar het was een liedje wat hij altijd voor zijn kinderen speelde, net als "Bip Bop", "Hey Diddle" etc. Pas in 1992 een volledige versie opgenomen, wat pas 5 jaar later werd uitgebracht, zelfs na "Off The Ground". Van de live-versie uit 2003 zijn geen video-opnames, wel de soundcheck en het optreden zelf in audio.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 14 juli 2010 16:50 schreef Aisumasen het volgende:
Setlist B gisterenavond in Salt Lake City. Geen "Got To Get You Into My Life", "I'm Looking Through You" en "Two Of Us", maar daarvoor in de plaats "Drive My Car", "I've Just Seen A Face" and "And I Love Her". [..]

quote:

The iconic Liverpool artist is one of six heavyweights of British history, including Jane Austen and Sir Walter Raleigh battling for a place in the line-up, but so far he is placed fourth.

quote:

Op woensdag 21 juli 2010 17:46 schreef webfreak het volgende:
Lennon krijgt zonder meer de meeste stemmen. Kan me bijna niet anders voorstellen.
Hij heeft waarschijnlijk meer fans dan al die historische figuren bij elkaar.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 16:01 schreef Aisumasen het volgende:

[..]

Daar zeg je me wat, de meeste personen uit de lijst hebben wel wat meer voor Engeland betekend dan Lennon...

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 18:57 schreef addictivebeat het volgende:
Ik ben the Beatles aan het ontdekken, geweldige muziek, momenteel luister ik john lennon

de leukste nummers vind ik tot nu toe:

John Lennon - Instant Karma
John Lennon - Stand by me
John Lennon - Imagine
The Beatles - Help
The Beatles - Let it be

Hebben jullie nog aanraders?

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 17:31 schreef Aisumasen het volgende:

The ReBeatles Project - Beautiful

Behalve dat het een draak van een liedje blijft, is het grappig hoe bij dit soort sound-alikes altijd gelijk naar voren komt dat de stijl van The Beatles niet in één song te vatten is. Het klinkt toch altijd als een suf aftreksel van óf een psychedelische song als "Lucy In The Sky With Diamonds" óf een nummer uit de beginperiode, maar dan zonder sterke compositie. En veel geluiden die bij dat soort (novelty-)acts als karakteristiek worden beschouwd hebben The Beatles niet eens zo vaak gebruikt.

En (net zoals bij vele tribute-bands) hoor je gelijk hoe goed The Beatles al vanaf het begin als individuele muzikanten waren. Heb vorige maand in Liverpool _{- ja, verslag komt als het verslag over McCartney in Dublin daar is -} vele tribute-acts gezien. Wat dan vooral opvalt is hoe ijzersterk en innovatief de ritmesectie van The Beatles was. "All My Loving" is een klassiek voorbeeld. Sowieso de beste song die hij tot die tijd had geschreven, misschien zelfs wel m'n favoriete McCartney-nummer. McCartney raakt van boven naar beneden zo'n beetje alle basnoten aan die hij zou kunnen aanraken in z'n partij, Ringo maakt het zichzelf ook flink moeilijk (al hebben ze een totaal andere stijl, speelt zelfs Abe het een stuk simpeler), en natuurlijk Lennon's razendsnelle triplets als ritmegitaar. Allemaal ongeëvenaard, ook als je het vergelijkt met de meeste andere acts uit hun tijd.

All My Loving by the beatles bass cover(TAKE2)

all my loving - rhythm guitar

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 20:50 schreef webfreak het volgende:

[..]

Ja, zonder meer...
Maar daar gaat het nu natuurlijk niet om.
Men stemt op zijn idool, zo werkt het nu eenmaal.
Ergo: Niemand heeft posters van Sir Walter Raleigh op z'n kamer hangen. En wie wil je op die munt? Je idool.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 22:17 schreef blckbb het volgende:

[..]

All My Loving op de bas is leuk om te spelen Zeer beweeglijk stuk, en de rhythm gitaar is erg lastig. Uiteindelijk best een ingewikkeld muziekstuk

quote:

Op zaterdag 24 juli 2010 08:10 schreef Arn0 het volgende:

[..]

Eindelijk heb ik hem na bijna een jaar gevonden! Echt prachtig Mijn dag kan niet meer stuk
http://misterbluejeans.multiply.com/video/item/245

quote:

Op zaterdag 24 juli 2010 17:20 schreef Aisumasen het volgende:
Mooi, hoor. Dit komt van die nieuwe DVD zeker?

edit: Oh wow, die speech uit 1999, een jaar nadat Linda overleed. Damn .

Paul McCartney accepts.mp4

quote:

Op zaterdag 24 juli 2010 17:20 schreef Aisumasen het volgende:

Paul McCartney accepts.mp4

quote:

Op zaterdag 24 juli 2010 18:57 schreef psychedelicate het volgende:

[..]

Mike Love die laat zien dat hij de grootste klootzak ooit is

quote:

Op zaterdag 24 juli 2010 18:43 schreef GekruldeMondhoek het volgende:
The Beatles!



_{Kan alleen helaas nergens een cool Beatles-shirt vinden.}

quote:

Op zaterdag 24 juli 2010 18:40 schreef webfreak het volgende:

[..]

Haha, waanzinnig moment!
Dat zou 'ie vaker moeten doen: iets spontaans. En ook lekker eerlijk.

"About fucking time" is natuurlijk een understatement.
George werd, ondanks dit commentaar van Paul, pas 3 jaar na zijn dood in 2004 erkend in de R&R Hall of Fame. Redelijk debiel.
Bij Ringo wachten ze ook tot 'ie dood is. Wat zou de gedachte daar achter zijn?

Paul McCartney Speech At the London Q Awards

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 17:31 schreef Aisumasen het volgende:

The ReBeatles Project - Beautiful

Behalve dat het een draak van een liedje blijft, is het grappig hoe bij dit soort sound-alikes altijd gelijk naar voren komt dat de stijl van The Beatles niet in één song te vatten is. Het klinkt toch altijd als een suf aftreksel van óf een psychedelische song als "Lucy In The Sky With Diamonds" óf een nummer uit de beginperiode, maar dan zonder sterke compositie. En veel geluiden die bij dat soort (novelty-)acts als karakteristiek worden beschouwd hebben The Beatles niet eens zo vaak gebruikt.
.....

quote:

Op zondag 25 juli 2010 13:40 schreef sciter het volgende:
Waarom heb ik dit geweldige topic nog nooit opegemerkt?

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 17:31 schreef Aisumasen het volgende:

The ReBeatles Project - Beautiful

The ReBeatles mit "Postman"

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 17:31 schreef Aisumasen het volgende:

The ReBeatles Project - Beautiful

Behalve dat het een draak van een liedje blijft, is het grappig hoe bij dit soort sound-alikes altijd gelijk naar voren komt dat de stijl van The Beatles niet in één song te vatten is. Het klinkt toch altijd als een suf aftreksel van óf een psychedelische song als "Lucy In The Sky With Diamonds" óf een nummer uit de beginperiode, maar dan zonder sterke compositie. En veel geluiden die bij dat soort (novelty-)acts als karakteristiek worden beschouwd hebben The Beatles niet eens zo vaak gebruikt.

quote:

Op dinsdag 27 juli 2010 17:35 schreef psychedelicate het volgende:

[..]

Net wanneer ik dacht dat het niet erger kon:

The ReBeatles mit "Postman"

quote:

McCartney was so fond of the concert — which he called "a little club gig" — that he has already rewatched it, and plans to again. Sir Paul took a moment out of his North American tour to reflect on his trip to the White House.

AP: Why was this particular gig a "biggie," as you called it?
McCartney: I'm a fan of the president. I believe that he's been dealt a bad hand. He came into that job with a lot of difficulties on his plate that weren't of his creation. So I was eager to meet him, being a fan of his and his wife. I had never actually been to the White House, so that was great. And the idea of playing in the White House was very interesting. We wondered what the acoustics would be like, but they turned out to be great. So we had a great time, just the event of it all. We were all very excited. From me, myself, to the lowliest crew member, we were all buzzing.

AP: You joked that you were worried the president might punch you after you sang "Michelle."
McCartney: It was such a nice, friendly atmosphere. It was almost like a little family gathering. So I felt free to say anything I wanted to, just like he was a cousin, like a family wedding or something — just goofy stuff. We found his whole family very relaxing to be with, and I think he found us, hopefully, the same way. So it was nice on that level. And he didn't punch me out, thank goodness.

AP: Was playing "Ebony and Ivory" for the first black president a moment that resonated?
McCartney: One of the highs was singing "Ebony and Ivory" with Stevie because we'd never done it live together, so that was great. To sing it live together for the very first time with the first black president there, it suddenly gave a great significance to the song. Sometimes you write a song in a certain era and it's got a certain kind of significance. I don't think I would have imagined then that it would be quite so soon that America would elect a black president. It wasn't that soon, but it was a relatively short period of time. To sing it with Stevie in front of President Obama was very emotional. The lyrics to the song suddenly seemed to have more significance to me in that setting.

AP: What else was memorable from your first trip to the White House?
McCartney: Getting through the security of the White House. For the rehearsal, we got through fine. But for the actual gig, we were sort of not let in. At the gate we said, "We're the entertainment." He said, "No, you'll have to walk around the other block." It was heavy traffic, so we're going, "Oh geesh. Wouldn't you just know it."

AP: What was your impression of the president?
McCartney: At the very end, President Obama leaves the stage and he shook hands with my longtime associate, my guitar roadie John Hammel. John was quite taken aback. The president said, "That was fun, wasn't it? Thank you." But then the thing that I thought was amazing was he then reached over to our keyboard technician who was a little out of the way, and he didn't need to do that. He reached over to this guy D.J. — who is a big admirer of Obama's — and he took his hand and he said, "Thank you, thank you." I was blown away. For me, the fact that he reached out to my crew was very heartwarming. It takes a great man to do that. In this business, some people are just jerks.

AP: A night like that, with fellow musicians and dignitaries, are you able to quite fathom the impact of the Beatles and yourself on music and culture?
McCartney: That's what's so amazing: It isn't quite possible. It's nearly possible. I think as time goes by I kind of understand a little bit more, just the reflective lens lends a bit of clarity to it. I meet so many people that just sort of say, "I want to thank you for your music. It really helped me" or "It changed my life." I think back and I think, well, the interesting thing about the Beatles was: The music was one thing, but we kind of symbolized a certain kind of freedom at a time when people of our generation were just growing up and just becoming adults. This idea that you could maybe do anything with your life instead of just going down the road that was laid out for you. And it affected a lot of people. It's hard to take it in, but it's very gratifying.

AP: The namesake of the honor is George Gershwin, and you grew up a devoted fan of Tin Pan Alley songwriting. What do you think is the most important thing that makes a song work?
McCartney: The most important ingredient to making a song work is the magic. You've got a melody, you've got words, but on the more successful songs, there's a sort of magic glow that just happens and you can feel it happening. It just makes the songs sort of roll out. So something like "Yesterday," which I dreamed, that was the magic — the mere fact that I had the whole thing in a dream. And in other songs like "Let it Be," that actually came from a dream where I saw my mother in the dream. "Hey Jude" just rolls out — "The Long & Winding Road." But the ones that have become the most successful — "Eleanor Rigby" — something about them just felt kind of magical. So I suppose I'd say the one ingredient that was special to all of them was the magic in them. Does that make sense?

quote:

Op zaterdag 31 juli 2010 15:37 schreef Aisumasen het volgende:
"One of the highs was singing "Ebony and Ivory" with Stevie because we'd never done it live together, so that was great."

Een selectief geheugen ? McCartney speelde het nummer al tijdens zijn tournee in 1989, en aan het eind van dat jaar deed Stevie Wonder op een avond mee.

quote:

Op zaterdag 31 juli 2010 15:59 schreef Arn0 het volgende:

[..]

Ja, zoiets zei hij bij David Letterman. En ach, dat hij dit vergeet kan ik ook wel begrijpen. Dat hij er jaren naast zat bij de eerste komst van The Beatles naar Amerika, vind ik wel wat erger