R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Laatste bericht uit het vorige topic:
Op maandag 5 april 2010 23:20 schreef Hank- het volgende:
Iedereen succes met het verwerken van deze onplezierige nieuwe levenservaringen!! Ik volg dit forum nu ook al een poosje omdat ik een 2 maanden geleden ook een relatiebreuk heb meegemaakt ... nu krijg ik toch ook langzaam de behoefte om wat dingen van me af te schrijven...
Na anderhalf jaar waarvan de laatste 3 maanden samenwonend waren schenen een aantal negatieve kanten van mij bij m'n ex toch diep te zitten waardoor het voor haar niet langer mogelijk was om samen te blijven,.. althans, ze had wat tijd nodig voor haarzelf. Dit vertelde ze me toen ik haar weer voor het eerst dit jaar zag (ik was bij familie rond oud en nieuw, en zij bij die van haar). Omdat ik al aanvoelde dat er de afgelopen weken ervoor dingen niet lekker liepen van mij als zowel haar kant kwamen er bij mij niet direct emoties los, en bij haar wel ... ik vertelde haar dat ik beloofde mezelf te beteren omdat ik haar gewoonweg niet kwijt wilde.
De paar dagen die erop volgde kreeg ik langzaam de emotionele klap te verwerken, ik bleef maar denken aan wat ze tegen mij vertelde, en ik kon me gewoon nergens meer op concentreren op school/werk, en dus kon ik haar ook niet in korte tijd laten zien wat ik voor iemand ik wél kon zijn voor haar.
Nog geen 2 weken na oud en nieuw wist ze me te vertellen dat ze voorlopig onze relatie wilde stopzetten, maar ik hoefde niet perse op zoek te gaan naar een andere woning, ze wilde haar school en gedachten even op een rijtje zetten ... begrijpelijk. Hoewel het de periode erna als vanouds leek te worden, bleef het aan me vreten dat we eigenlijk 'geen' relatie hadden met elkaar. Toen kreeg ik op een dag de genadeklap in m'n gezicht toen ik zag dat zij met schijnbaar 'onbekenden' op MSN zat te flikflooien, voor het eerst schoot ik gewoon uit m'n slof tegen haar. Ze schrok er zelf ook van en vroeg me wat ze kon doen om het goed te maken, maar ik kon het haar niet vertellen :S... De dagen erna was ik echt compleet van slag, ik leefde in een droomwereld leek het.
Vanaf toen ben ik me onbewust wat gaan afzonderen om mezelf wat tijd te gunnen, maar helaas deed zij hetzelfde. Ik ben een aantal weekenden terug naar huis gegaan en heb mezelf bedenktijd gegeven over alles. Eenmaal teruggekomen bij haar thuis werd zij ook steeds afstandelijker tegenover mij, ze wist me ook te vertellen of ik niet eens naar een andere woonplaats zou gaan zoeken... Haar hele gedrag tegenover mij was gewoon 180 graden omgeslagen
, niks meer emoties, geen enkel gevoel van haat of missen ... ik was met stomheid geslagen en het heeft me heel veel verdriet gedaan. Een aantal dagen later wist ze me te melden dat ze een ander leuk vond ... en ironisch genoeg kregen zij rond mijn verjaardag 'officieel' wat.
Mijn hele leven in 1 maand volledig naar de klote, en zij heeft binnen no-time een nieuwe gozer,... en ik woonde notabene nog gewoon bij haar in huis! Ik kan het zelf nog steeds niet bevatten..
Die hele periode is gaande gegaan met heel veel emotionele stress, huilen, boos zijn, proberen het te vergeten, en mezelf groot houden. Sindsdien zit ik met dezelfde symptonen als die jullie allemaal hier hebben beschreven. Ik heb nog af en toe contact met haar gehad, ik heb nadat het uit was mailtjes gestuurd, gesms't, tegen haar gepraat maar ik kon maar geen emoties te zien krijgen van haar, hoe kan dat in godsnaam na anderhalf jaar? Ik heb ook weken gehad dat ik alsmaar haar Hyves bleef checken, maar inmiddels heb ik me daar ook van afgezonderd, nooit meer doen! Het ergste was nog dat ik in deze hele fase haar e-mailtjes heb lopen lezen tussen haar en haar nieuwe vriend. Kan het nu nog steeds doen, maar de drang is weg gelukkig ..
Inmiddels heb ik al 2 maanden een nieuwe verblijfplaats voor de tijd dat ik hier nog moet zijn voor m'n opleiding. Ik heb haar slechts een paar keer gezien sindsdien maar het gaat steeds beter gelukkig, ze heeft me in de tijd nog wel een paar keer laten weten dat ze me soms wel mist, en dat als ze nu geen vriend had dat ze het wel weer met mij zou willen proberen ... maarja wat schiet je daar nou mee op, het geeft me alleen maar valse hoop. Daarnaast is het ook bizar om te wachten totdat het misschien op korte termijn over zou gaan tussen hun 2 . Verleden week nodigde ze me uit om bij haar even wat te komen eten, leek mij wel oké. Ik merkte gelukkig dat ik deze keer veel minder gevoelens over had dan de vorige keer dat ik haar zag, maar op de terugweg naar huis heb ik toch lopen janken ... Waarom besef ik het nog niet wat zij mij heeft aangedaan! Ik miste haar zo vreselijk veel, en doe dat nog steeds een beetje, zelfs weer over haar gedroomd een aantal keer...
Zo toch weer een aardig verhaal, meerendeel van m'n emoties heb ik al verwerkt gelukkig vandaar dat het een wat droge lap text is misschien, maar ik ben even m'n ei kwijt op deze manier! Ik hoef haar gelukkig nog maar 1 keer te zien (wat spulletjes nog ophalen). Maar mijngod, wat een kut begin van 2010 was dit ...
Op maandag 5 april 2010 23:20 schreef Hank- het volgende:
Iedereen succes met het verwerken van deze onplezierige nieuwe levenservaringen!! Ik volg dit forum nu ook al een poosje omdat ik een 2 maanden geleden ook een relatiebreuk heb meegemaakt ... nu krijg ik toch ook langzaam de behoefte om wat dingen van me af te schrijven...
Na anderhalf jaar waarvan de laatste 3 maanden samenwonend waren schenen een aantal negatieve kanten van mij bij m'n ex toch diep te zitten waardoor het voor haar niet langer mogelijk was om samen te blijven,.. althans, ze had wat tijd nodig voor haarzelf. Dit vertelde ze me toen ik haar weer voor het eerst dit jaar zag (ik was bij familie rond oud en nieuw, en zij bij die van haar). Omdat ik al aanvoelde dat er de afgelopen weken ervoor dingen niet lekker liepen van mij als zowel haar kant kwamen er bij mij niet direct emoties los, en bij haar wel ... ik vertelde haar dat ik beloofde mezelf te beteren omdat ik haar gewoonweg niet kwijt wilde.
De paar dagen die erop volgde kreeg ik langzaam de emotionele klap te verwerken, ik bleef maar denken aan wat ze tegen mij vertelde, en ik kon me gewoon nergens meer op concentreren op school/werk, en dus kon ik haar ook niet in korte tijd laten zien wat ik voor iemand ik wél kon zijn voor haar.
Nog geen 2 weken na oud en nieuw wist ze me te vertellen dat ze voorlopig onze relatie wilde stopzetten, maar ik hoefde niet perse op zoek te gaan naar een andere woning, ze wilde haar school en gedachten even op een rijtje zetten ... begrijpelijk. Hoewel het de periode erna als vanouds leek te worden, bleef het aan me vreten dat we eigenlijk 'geen' relatie hadden met elkaar. Toen kreeg ik op een dag de genadeklap in m'n gezicht toen ik zag dat zij met schijnbaar 'onbekenden' op MSN zat te flikflooien, voor het eerst schoot ik gewoon uit m'n slof tegen haar. Ze schrok er zelf ook van en vroeg me wat ze kon doen om het goed te maken, maar ik kon het haar niet vertellen :S... De dagen erna was ik echt compleet van slag, ik leefde in een droomwereld leek het.
Vanaf toen ben ik me onbewust wat gaan afzonderen om mezelf wat tijd te gunnen, maar helaas deed zij hetzelfde. Ik ben een aantal weekenden terug naar huis gegaan en heb mezelf bedenktijd gegeven over alles. Eenmaal teruggekomen bij haar thuis werd zij ook steeds afstandelijker tegenover mij, ze wist me ook te vertellen of ik niet eens naar een andere woonplaats zou gaan zoeken... Haar hele gedrag tegenover mij was gewoon 180 graden omgeslagen
, niks meer emoties, geen enkel gevoel van haat of missen ... ik was met stomheid geslagen en het heeft me heel veel verdriet gedaan. Een aantal dagen later wist ze me te melden dat ze een ander leuk vond ... en ironisch genoeg kregen zij rond mijn verjaardag 'officieel' wat. Mijn hele leven in 1 maand volledig naar de klote, en zij heeft binnen no-time een nieuwe gozer,... en ik woonde notabene nog gewoon bij haar in huis! Ik kan het zelf nog steeds niet bevatten..
Die hele periode is gaande gegaan met heel veel emotionele stress, huilen, boos zijn, proberen het te vergeten, en mezelf groot houden. Sindsdien zit ik met dezelfde symptonen als die jullie allemaal hier hebben beschreven. Ik heb nog af en toe contact met haar gehad, ik heb nadat het uit was mailtjes gestuurd, gesms't, tegen haar gepraat maar ik kon maar geen emoties te zien krijgen van haar, hoe kan dat in godsnaam na anderhalf jaar? Ik heb ook weken gehad dat ik alsmaar haar Hyves bleef checken, maar inmiddels heb ik me daar ook van afgezonderd, nooit meer doen! Het ergste was nog dat ik in deze hele fase haar e-mailtjes heb lopen lezen tussen haar en haar nieuwe vriend. Kan het nu nog steeds doen, maar de drang is weg gelukkig ..
Inmiddels heb ik al 2 maanden een nieuwe verblijfplaats voor de tijd dat ik hier nog moet zijn voor m'n opleiding. Ik heb haar slechts een paar keer gezien sindsdien maar het gaat steeds beter gelukkig, ze heeft me in de tijd nog wel een paar keer laten weten dat ze me soms wel mist, en dat als ze nu geen vriend had dat ze het wel weer met mij zou willen proberen ... maarja wat schiet je daar nou mee op, het geeft me alleen maar valse hoop. Daarnaast is het ook bizar om te wachten totdat het misschien op korte termijn over zou gaan tussen hun 2
. Verleden week nodigde ze me uit om bij haar even wat te komen eten, leek mij wel oké. Ik merkte gelukkig dat ik deze keer veel minder gevoelens over had dan de vorige keer dat ik haar zag, maar op de terugweg naar huis heb ik toch lopen janken ... Waarom besef ik het nog niet wat zij mij heeft aangedaan! Ik miste haar zo vreselijk veel, en doe dat nog steeds een beetje, zelfs weer over haar gedroomd een aantal keer... Zo toch weer een aardig verhaal, meerendeel van m'n emoties heb ik al verwerkt gelukkig vandaar dat het een wat droge lap text is misschien, maar ik ben even m'n ei kwijt op deze manier
! Ik hoef haar gelukkig nog maar 1 keer te zien (wat spulletjes nog ophalen). Maar mijngod, wat een kut begin van 2010 was dit ...
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
Dat emotieloze is zo een bitch. Ik snapte het ook niet dat je na zo een lange tijd zo tegen over iemand kan zijn. Achteraf valt het wel te verklaren, maar op dat moment is het zo wrang en klopt het gewoon niet. En dat maakt mij dan ook weer boos.
Dat je ziet hoe ze verder gaat met haar leven zonder jou als of het haar niks doet. Het is zo gemeen maar wat doe je er tegen. Dan is het inderdaad maar afwachten tot je zelf weer tot rust gekomen ben, kan je later nog eens kijken wat ze uitspookt. Maar nu heb je er niks aan en doet het pijn.
Maar wat is dat voor een opmerking? "als ze nu geen vriend had dat ze het wel weer met mij zou willen proberen" Ik zou keihard de deur dicht smijten en haar vertellen dat ze het maar moet laten weten als het er op aankomt. En dan is het nog maar de vraag of ik er zelf op zou wachten. Het zou voor mij slechts een dooddoener zijn. Als of je op de tweede plaats komt.
Maar ja ik schuif dat gedrag altijd maar af op de manier waarop zij met haar emoties om gaat. Er is geen goede weg om te laten weten dat je niet meer verliefd bent. Het blijft altijd een bitch.
Nog even blijven volhouden en het komt wel weer goed..
Dat je ziet hoe ze verder gaat met haar leven zonder jou als of het haar niks doet. Het is zo gemeen maar wat doe je er tegen. Dan is het inderdaad maar afwachten tot je zelf weer tot rust gekomen ben, kan je later nog eens kijken wat ze uitspookt. Maar nu heb je er niks aan en doet het pijn.
Maar wat is dat voor een opmerking? "als ze nu geen vriend had dat ze het wel weer met mij zou willen proberen" Ik zou keihard de deur dicht smijten en haar vertellen dat ze het maar moet laten weten als het er op aankomt. En dan is het nog maar de vraag of ik er zelf op zou wachten. Het zou voor mij slechts een dooddoener zijn. Als of je op de tweede plaats komt.
Maar ja ik schuif dat gedrag altijd maar af op de manier waarop zij met haar emoties om gaat. Er is geen goede weg om te laten weten dat je niet meer verliefd bent. Het blijft altijd een bitch.
Nog even blijven volhouden en het komt wel weer goed..
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
gaat hard he.. raak niet uitgesproken over dit onderwerp...quote:Op dinsdag 6 april 2010 00:26 schreef Tegan het volgende:
Oh, ik had niet door dat hij bijna vol was.
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
IK volg ook maar mee....
Never Stop Exploring!
Life begins at the end of your comfort zone!
Follow me on Twitter: https://twitter.com/EdwinKr83 Instagram: https://www.instagram.com/edwinkr83/
Life begins at the end of your comfort zone!
Follow me on Twitter: https://twitter.com/EdwinKr83 Instagram: https://www.instagram.com/edwinkr83/
Dan kon ze er van mij blijven. Nadat je jaren op de eerste plaats staat en alles voor haar doet ben je nu iemand die maar even moet wachten tot de ander uitgespeeld is. Ben je gek, denk aan je eigenwaarde! Met zo iemand ga je jezelf meer pijn doen dan waar je nu even door heen moet.quote:Op dinsdag 6 april 2010 00:28 schreef MOD het volgende:
Maar wat is dat voor een opmerking? "als ze nu geen vriend had dat ze het wel weer met mij zou willen proberen" Ik zou keihard de deur dicht smijten en haar vertellen dat ze het maar moet laten weten als het er op aankomt. En dan is het nog maar de vraag of ik er zelf op zou wachten. Het zou voor mij slechts een dooddoener zijn. Als of je op de tweede plaats komt.
Wat naar..
De ontkenning, onderhandelingen, smeekbedes, symbolisme, boosheid, furie, wanhoop, etc. zijn min of meer op zijn eind. Ik kan geen actie bedenken waarbij ik haar duidelijk kan maken en over de streep kan trekken om toch weer bij mij te komen en tevens is dat voor mijn gevoel ook niet meer nodig of heb ik er geen gevoel van genoegdoening bij.
Ik weet dat ik met dit meisje leuk en gelukkig kan zijn, maar voor als nog kan ik niets anders dan verder leven door het me zelf naar mijn zin te maken zonder haar aanwezigheid.
Ik lees mailtjes van toen en bekijk foto's en zie wel degelijk het zelfde meisje dat ik altijd al zag en nu nog steeds zie. Het gevoel van blijdschap is er maar ik kan er niks mee, het zijn slechts herinneringen en ze zijn mooi.
Het enige waar ik nu mee zit is de leegte. Het is niet anders. Ik heb het geaccepteerd en kan niet langer mijn gevoelens, ervaringen en andere dingen met haar delen.
Het is niet dat ik haar persé terug wil als mijn partner. Ik merk gewoon dat er slechts een paar mensen op aarde zijn bij wie ik het gevoel heb dat ik daar terecht kan, mij op mijn gemak voel en waar het gevoel van saamhorigheid bevestigd wordt zonder het letterlijk uit te spreken.
En dat was tussen mij en mijn ex meer dan aanwezig en wederzijds. Uiteindelijk heb ik het kapot gemaakt door bepaalde acties. Waardoor zij nu een metershoge muur gebouwd heeft tegen mij. En dat is de rede dat ze afstand wilt. Afstand zo ver mogelijk van mij vandaan, Afkeer en kattig doen, laten zien dat ze het met andere beter kan hebben en zich zelf vooral niet kwetsbaar opstellen. Want alleen dan voelt ze zich weer veilig met mij in haar omgeving.
Ik verwacht dat ik dit topic binnenkort niet meer hoef te bezoeken omdat ik merk dat ik het meer en meer aan het afsluiten ben. Ik dacht dat ik er al was, maar voor het eerst heb ik ook het gevoel dat het echt klaar is. Ik mis haar nog enorm, maar daar doe ik niks tegen.
Ik hoop dat ik in de toekomst een goede vriendschap met haar kan opbouwen.
De ontkenning, onderhandelingen, smeekbedes, symbolisme, boosheid, furie, wanhoop, etc. zijn min of meer op zijn eind. Ik kan geen actie bedenken waarbij ik haar duidelijk kan maken en over de streep kan trekken om toch weer bij mij te komen en tevens is dat voor mijn gevoel ook niet meer nodig of heb ik er geen gevoel van genoegdoening bij.
Ik weet dat ik met dit meisje leuk en gelukkig kan zijn, maar voor als nog kan ik niets anders dan verder leven door het me zelf naar mijn zin te maken zonder haar aanwezigheid.
Ik lees mailtjes van toen en bekijk foto's en zie wel degelijk het zelfde meisje dat ik altijd al zag en nu nog steeds zie. Het gevoel van blijdschap is er maar ik kan er niks mee, het zijn slechts herinneringen en ze zijn mooi.
Het enige waar ik nu mee zit is de leegte. Het is niet anders. Ik heb het geaccepteerd en kan niet langer mijn gevoelens, ervaringen en andere dingen met haar delen.
Het is niet dat ik haar persé terug wil als mijn partner. Ik merk gewoon dat er slechts een paar mensen op aarde zijn bij wie ik het gevoel heb dat ik daar terecht kan, mij op mijn gemak voel en waar het gevoel van saamhorigheid bevestigd wordt zonder het letterlijk uit te spreken.
En dat was tussen mij en mijn ex meer dan aanwezig en wederzijds. Uiteindelijk heb ik het kapot gemaakt door bepaalde acties. Waardoor zij nu een metershoge muur gebouwd heeft tegen mij. En dat is de rede dat ze afstand wilt. Afstand zo ver mogelijk van mij vandaan, Afkeer en kattig doen, laten zien dat ze het met andere beter kan hebben en zich zelf vooral niet kwetsbaar opstellen. Want alleen dan voelt ze zich weer veilig met mij in haar omgeving.
Ik verwacht dat ik dit topic binnenkort niet meer hoef te bezoeken omdat ik merk dat ik het meer en meer aan het afsluiten ben. Ik dacht dat ik er al was, maar voor het eerst heb ik ook het gevoel dat het echt klaar is. Ik mis haar nog enorm, maar daar doe ik niks tegen.
Ik hoop dat ik in de toekomst een goede vriendschap met haar kan opbouwen.
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
Ik moet nodig bij lezen blijkt.
Ik zit nu in het zonnetje in het vondelpark. Nu mis ik mijn ex pas. Samen op het gras, vorige zomer nog de grootste lol. Ik weet dat het nooit meer goed komt, maar zo alleen in de zon voelt gewoon bagger.
Ik zit nu in het zonnetje in het vondelpark. Nu mis ik mijn ex pas. Samen op het gras, vorige zomer nog de grootste lol. Ik weet dat het nooit meer goed komt, maar zo alleen in de zon voelt gewoon bagger.
If there is evil in this world, it lies in the heart of mankind!" -Edward D. Morrison
Hier heb je inderdaad meer kapot meegemaakt dan je lief is. Je kan namelijk niet iemand overtuigen om van je te houden. Dat moet diegene uit zichzelf doen. Een relatie die meer van 1 kant komt is trouwens ook niets aan hoor, dan kan je nog beter alleen af zijn. Vroeg of laat zou dat toch stuk lopen met veel verdriet en frustratie als gevolg.quote:Op dinsdag 6 april 2010 15:35 schreef MOD het volgende:
De ontkenning, onderhandelingen, smeekbedes, symbolisme, boosheid, furie, wanhoop, etc. zijn min of meer op zijn eind. Ik kan geen actie bedenken waarbij ik haar duidelijk kan maken en over de streep kan trekken om toch weer bij mij te komen en tevens is dat voor mijn gevoel ook niet meer nodig of heb ik er geen gevoel van genoegdoening bij.
Je had haar gewoon volledig met rust moeten laten zoals ik nu ook al 5 weken doe en als ze dan uit zichzelf bij je terugkomt is dat mooi. Maar probeer haar zeker niet over te halen.
Ik heb nadat het uit ging ook nog 2 maanden contact met haar gehad. Dit kwam van 2 kanten en ik heb me totaal niet aan haar opgedrongen. Altijd gezegd dat ze moet doen waar ze zich goed bij voelt en dat ik het wel jammer vind maar dat het haar eigen keuze is. Dat werkt veel beter dan jouw gevoel aan haar opdringen.
Ja dat is iets waar ik het wel mee eens kan zijn, maar ze heeft mij zelf in die tijd nooit de indruk gegeven dat ze niks meer met me wilde. Ergo, ze gaf mij alle kansen om te laten zien wat ik voor haar voelde en zelfs op momenten waarbij ik zelf het gevoel had dat het toch niks meer uitmaakte gaf ze als antwoord "dus je wilt dat het stopt? 
"
Dus ik kan wel stellen dat ik me als een aars gedragen heb en een complete lul van me zelf gemaakt heb, ik weet dat ik op meerdere vlakken enorm fout bezig ben geweest, maar het is niet altijd mijn "schuld" geweest. Het is gegaan zoals het is gegaan. Door haar gedrag heeft ze min of meer bevestigd dat ik wel degelijk enorm belangrijk voor haar ben.
Ik heb ook geen zin meer om mijn acties te analyseren of ergens een rede toe te schuiven. Het is gegaan zoals het is gegaan en ja, ik kan zelf wel stellen dat ik haar terug wil en de wereld met haar wil delen, maar ze moet het zelf ook willen en dat laten blijken. Ik weet waar mijn fouten liggen, het is aan haar om in te zien dat ik dat besef heb en daar naast ook dat zij de stap zet om een goede vriendschappelijke relatie met mij aan te gaan.
Zoals het nu is slaat het kant noch wal en dat weet ze zelf ook, het is alleen dat ze waarschijnlijk genoeg vrienden, werk, hobby's, school en ander afleiding heeft waarbij ze niet het gevoel, de behoefte of drang heeft contact met mij op te nemen en het te laten voor wat het is. Ze is veilig en hecht daar waarde aan, meer dan aan de persoon die haar veilige wereldje om zeep heeft geholpen.
Treffen doe ik haar binnenkort sowieso en ik zie wel hoe het gaat. Ik hoop dat we weer samen kunnen lachen en dat er geen sprake is van aanstellerij en dat er weer oude koeien uit de sloot gehaald worden. Want waar het uiteindelijk op neer komt is dat er naast een hoop drama, ook enorm veel leuke dingen gebeurd zijn en er dus ook de wetenschap zit dat je met elkaar kan lachen.
Maar dat is mijn kant van het verhaal en ik weet niet op wat voor manier zij er tegen aan kijkt, dus ja, ik zie het wel.
"Dus ik kan wel stellen dat ik me als een aars gedragen heb en een complete lul van me zelf gemaakt heb, ik weet dat ik op meerdere vlakken enorm fout bezig ben geweest, maar het is niet altijd mijn "schuld" geweest. Het is gegaan zoals het is gegaan. Door haar gedrag heeft ze min of meer bevestigd dat ik wel degelijk enorm belangrijk voor haar ben.
Ik heb ook geen zin meer om mijn acties te analyseren of ergens een rede toe te schuiven. Het is gegaan zoals het is gegaan en ja, ik kan zelf wel stellen dat ik haar terug wil en de wereld met haar wil delen, maar ze moet het zelf ook willen en dat laten blijken. Ik weet waar mijn fouten liggen, het is aan haar om in te zien dat ik dat besef heb en daar naast ook dat zij de stap zet om een goede vriendschappelijke relatie met mij aan te gaan.
Zoals het nu is slaat het kant noch wal en dat weet ze zelf ook, het is alleen dat ze waarschijnlijk genoeg vrienden, werk, hobby's, school en ander afleiding heeft waarbij ze niet het gevoel, de behoefte of drang heeft contact met mij op te nemen en het te laten voor wat het is. Ze is veilig en hecht daar waarde aan, meer dan aan de persoon die haar veilige wereldje om zeep heeft geholpen.
Treffen doe ik haar binnenkort sowieso en ik zie wel hoe het gaat. Ik hoop dat we weer samen kunnen lachen en dat er geen sprake is van aanstellerij en dat er weer oude koeien uit de sloot gehaald worden. Want waar het uiteindelijk op neer komt is dat er naast een hoop drama, ook enorm veel leuke dingen gebeurd zijn en er dus ook de wetenschap zit dat je met elkaar kan lachen.
Maar dat is mijn kant van het verhaal en ik weet niet op wat voor manier zij er tegen aan kijkt, dus ja, ik zie het wel.
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
Iedereen nogmaals bedankt voor de lieve reacties van gister, deed me echt goed.
Achteraf heb ik me druk gemaakt om niets.
Ik heb een heel goed gesprek gehad over vanalles en nog wat.
Er is mijn leven de afgelopen 6 maand heel veel gebeurt en helaas loop ik elke dag wel weer ergens tegen aan.
Echter heb ik nu wel dingen aangereikt gekregen waar ik iets mee kan.
Ik weet waar ik nu sta en nog belangerijker ... waar ik naartoe wil (of moet).
Er is ook meer inzicht gekomen in het feit waarom mijn relatie op de klippen is gelopen, want dat snapte ik ook nog niet allemaal.
Nu is het zaak mezelf op pad te tillen dat ik voor me hebben en daar van te gaan genieten.
Ik heb een oude jeugdvriend weer terug gevonden en we hebben vrijdag afgesproken.
Zelf probeer ik leuke dingnen te doen en ik leef van leuke dingen, naar leuke dingen (athans probeer ik).
Wel loop ik nog een poosje in dit topic rond denk ik zomaar, want ergens heb ik het gevoel (idee) dat mijn relatie gestopt is, omdat mijn ex het traject dat ze koos alleen wou doen (ze vond al jaren dat ze een blok was aan mijn been).
Nu kijk ik met andere ogen naar haar.
Ik sta nu open voor alles, zowel voor haar, maar ook voor anderen.
En dat voelt erg goed!
(pfff volgens mij ben ik weer eens onsamenhangend?)
Achteraf heb ik me druk gemaakt om niets.
Ik heb een heel goed gesprek gehad over vanalles en nog wat.
Er is mijn leven de afgelopen 6 maand heel veel gebeurt en helaas loop ik elke dag wel weer ergens tegen aan.
Echter heb ik nu wel dingen aangereikt gekregen waar ik iets mee kan.
Ik weet waar ik nu sta en nog belangerijker ... waar ik naartoe wil (of moet).
Er is ook meer inzicht gekomen in het feit waarom mijn relatie op de klippen is gelopen, want dat snapte ik ook nog niet allemaal.
Nu is het zaak mezelf op pad te tillen dat ik voor me hebben en daar van te gaan genieten.
Ik heb een oude jeugdvriend weer terug gevonden en we hebben vrijdag afgesproken.
Zelf probeer ik leuke dingnen te doen en ik leef van leuke dingen, naar leuke dingen (athans probeer ik).
Wel loop ik nog een poosje in dit topic rond denk ik zomaar, want ergens heb ik het gevoel (idee) dat mijn relatie gestopt is, omdat mijn ex het traject dat ze koos alleen wou doen (ze vond al jaren dat ze een blok was aan mijn been).
Nu kijk ik met andere ogen naar haar.
Ik sta nu open voor alles, zowel voor haar, maar ook voor anderen.
En dat voelt erg goed!
(pfff volgens mij ben ik weer eens onsamenhangend?)
Je hoeft de wereld niet te snappen, je hoeft er alleen maar je weg in te vinden
Haha geeft niet Sjechov, als het voor je eigen maar helder en duidelijk is. That's what it's all about eventually!
Denk dat het voor iedereen geldt dat er wel dingen zijn die moeten veranderen aan de eigen persoon (bedoel ik niet specifiek zaken waarop de relatie stuk is gegaan) maar je leert gewoon veel over jezelf, anderen en het hebben van een relatie. Dit geeft simpelweg inzichten die je anders niet tegen was gekomen of in had gezien.
Aan iedereen die dit leest, put hoop en rust uit het feit dat je hier sterker uit zult gaan komen! Je zult het nu nog niet zo zien maar uiteindelijk zul je een sterker persoon zijn die juist door dit soort ongelukkige zaken meer van het leven zal kunnen genieten.
Ik voel mij goed, vandaar mijn inspiratie hierboven. Het is nu denk ik bijna 3 week uit maar ben een echte doorzetter en probeer te gaan genieten. Ben echt iemand die uit praktijk ervaringen leert. Zowel als het werk als persoon en sta altijd open om mijzelf te ontwikkelen. Zie dat zelf ook als uitgangspunt waarbij ik mijzelf in de toekomst kan zien als iemand die nog meer liefde te geven heeft en ontvangen kan door gebeurtenissen als dit.
Zo! Voelt goed om met zo'n insteek te kijken. Natuurlijk heeft mijn hart momenten dat het minder zal gaan.. Heb net nog lopen janken door een goed gesprek met de moeder van mijn ex via msn, heb daar nog enigszins contact mee omdat het zulke fijne mensen zijn. Maar begin toch het gevoel te krijgen dat het niet lang meer gaat duren dat ik mij vaker gelukkig zal voelen dan verdrietig, in de war of vermoeid door de tweestrijd.
Trouwens, mocht je je echt heerlijk relaxed voelen ga dan onder de zonnebank. Dubbel en dwars het geld waard, je ontspant nog meer en je krijgt de geweldige vitamine D'tjes binnen. Ook voel ik mij nu helemaal in de zomer fibe door dit heerlijke weer van vandaag en de heerlijke zomerse muziek die ik draai.
Zo sorry voor het offtopic gaan maar deze gevoelens moest ik ook gewoon delen.
Denk dat het voor iedereen geldt dat er wel dingen zijn die moeten veranderen aan de eigen persoon (bedoel ik niet specifiek zaken waarop de relatie stuk is gegaan) maar je leert gewoon veel over jezelf, anderen en het hebben van een relatie. Dit geeft simpelweg inzichten die je anders niet tegen was gekomen of in had gezien.
Aan iedereen die dit leest, put hoop en rust uit het feit dat je hier sterker uit zult gaan komen! Je zult het nu nog niet zo zien maar uiteindelijk zul je een sterker persoon zijn die juist door dit soort ongelukkige zaken meer van het leven zal kunnen genieten.
Ik voel mij goed, vandaar mijn inspiratie hierboven. Het is nu denk ik bijna 3 week uit maar ben een echte doorzetter en probeer te gaan genieten. Ben echt iemand die uit praktijk ervaringen leert. Zowel als het werk als persoon en sta altijd open om mijzelf te ontwikkelen. Zie dat zelf ook als uitgangspunt waarbij ik mijzelf in de toekomst kan zien als iemand die nog meer liefde te geven heeft en ontvangen kan door gebeurtenissen als dit.
Zo! Voelt goed om met zo'n insteek te kijken. Natuurlijk heeft mijn hart momenten dat het minder zal gaan.. Heb net nog lopen janken door een goed gesprek met de moeder van mijn ex via msn, heb daar nog enigszins contact mee omdat het zulke fijne mensen zijn. Maar begin toch het gevoel te krijgen dat het niet lang meer gaat duren dat ik mij vaker gelukkig zal voelen dan verdrietig, in de war of vermoeid door de tweestrijd.
Trouwens, mocht je je echt heerlijk relaxed voelen ga dan onder de zonnebank. Dubbel en dwars het geld waard, je ontspant nog meer en je krijgt de geweldige vitamine D'tjes binnen. Ook voel ik mij nu helemaal in de zomer fibe door dit heerlijke weer van vandaag en de heerlijke zomerse muziek die ik draai.
Zo sorry voor het offtopic gaan maar deze gevoelens moest ik ook gewoon delen.
Ja dat is wel lekker. Afleiding zoeken en lekker in de zon chillen. Nu de zon weer begint te schijnen word ik zelf ook energieker en krijg meer zin om dingen te doen. En dan ook de hele tijd de behoefte om haar te bellen van "zullen we wat doen" maar ja.
Bla. Ik zie het een beetje als of al die afleiding nep is met het doel je ex te vergeten maar het werkt niet, maar wat moet je anders. Was ik vanmiddag nog op en top blij en had ik hoop dat het wel goed zou komen tussen ons qua vriendschap en dergelijk, ben ik nu weer depri dat ik haar mis en bemerk dat ik steeds minder het gevoel begin te krijgen dat ik boeiende dingen aan haar te melden heb. Ik haat het maar het moet maar. Fucking downers.
Bla. Ik zie het een beetje als of al die afleiding nep is met het doel je ex te vergeten maar het werkt niet, maar wat moet je anders. Was ik vanmiddag nog op en top blij en had ik hoop dat het wel goed zou komen tussen ons qua vriendschap en dergelijk, ben ik nu weer depri dat ik haar mis en bemerk dat ik steeds minder het gevoel begin te krijgen dat ik boeiende dingen aan haar te melden heb. Ik haat het maar het moet maar. Fucking downers.
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
Het is al fijn als je het contact hebt met de mensen waarmee het kan en lukt.
Met mijn ex kan het nog niet ivm haar behandeling, maar ik krijg gewoon de signalen dat ook dat weer gaat komen.
Het zou me goed als we gewoon weer als goede vrienden over straat kunnen.
Voor de rest geniet ik van het contact met leden van haar familie en zolang dat haar niet stoort spreek ik af wanneer het mij uitkomt.
Het is ook een soort van therapie, want de meesten (zo niet allemaal) kennen mijn situatie heel goed en dat praat makkelijk(er).
Mijn eigen moeder weet het ook wel, maar echt snappen kan ze het gewoon niet.
Heeft niet het contact gehad met die familie als ik.
Zodoende staat ze er veel negatiever in als ik.
Ik wordt er nu heel sterk van en contact verbreken zou meer kwaad doen dan goed.
Met mijn ex kan het nog niet ivm haar behandeling, maar ik krijg gewoon de signalen dat ook dat weer gaat komen.
Het zou me goed als we gewoon weer als goede vrienden over straat kunnen.
Voor de rest geniet ik van het contact met leden van haar familie en zolang dat haar niet stoort spreek ik af wanneer het mij uitkomt.
Het is ook een soort van therapie, want de meesten (zo niet allemaal) kennen mijn situatie heel goed en dat praat makkelijk(er).
Mijn eigen moeder weet het ook wel, maar echt snappen kan ze het gewoon niet.
Heeft niet het contact gehad met die familie als ik.
Zodoende staat ze er veel negatiever in als ik.
Ik wordt er nu heel sterk van en contact verbreken zou meer kwaad doen dan goed.
Je hoeft de wereld niet te snappen, je hoeft er alleen maar je weg in te vinden
Boh...ik heb ook wel aardig wat weg van MOD. Vaak genoeg vind ik dat ook jammer en helaas dat ik nu nog met die gevoelens zit en in dit schuitje. Ik weet verder ook niet hoe zij er nu eigenlijk voor staat met alles...Ik doe juist niet m'n best om haar terug te winnen. Deed dat eerst wel maar op het moment zie ik als loslaten als beste voor haar, mij en ons. Ik kan later ook nog aantonen en laten zien dat het anders kan en dat ik er nog voor wil vechten als het ware. Op een goede manier dat dan wel. Wel kan het op den duur natuurlijk heel anders zijn.
Ik heb ook het idee dat alles naar mij toe en mijn kant zeg maar wordt genegeerd en de laatste tijd ook niet echt gewaardeerd.Ik zit ook erg in dubio over de volgende situatie; ons vorige huis was deels gemeubileerd en we hebben er deels gebruik van gemaakt. Er stonden bijvoorbeeld 2 banken ( hele oude en slechtzittende ) waarvan we er 1 in gebruik hebben genomen en de ander op zolder hebben gezet. We hebben 1 ( geen nieuwe ) bank van haar in gebruik genomen om op te zitten en 1 bank van haar gestalt bij een oom van mij die 3 straten verder woont en tevens een tv uit 1970 ofzo. Heel veel ander oud prut hebben we allemaal op zolder gezet. Nu is zij iets meer dan een week eerder verhuist dan ik en heeft verder in het huis niks gedaan behalve 1 bank van het zolder gehaald zodat ik er op kon gaan zitten en haar eigen bank meegenomen. Schoonmaken e.d deed ze al een maand niet meer en nadat ik eruit ging heb ik alles zelf kunnen schoonmaken en de spullen weer terug kunnen zetten van de zolder.
Goed, punt is nu dat zij haar oude bank en tv niet meer op wilt ruimen bij mijn oom en zegt dat ik dat maar moet doen...nu vind ik dat niet echt fair. Dat ding pas zeker niet in een auto en moet naar de stort wat ook weer geld kost.Zij schuift het gewoon af op mij terwijl ik vind dat of zij dat moet of wij dat moeten doen. Mocht ze het alsnog niet doen dat zit ik dus met dat ding wat weg MOET. Enige voorwaarde dat ik het wel wil doen is dat ik dan de kat terug neem die zij meegenomen heeft. Dat tolereert ze niet dat weet ik nu al.Op die manier zal de onderlinge relatie in ieder geval niet beter worden terwijl ik juist nog met die gevoelens zit. Allemaal erg dubbel en moeilijk. Wat vinden jullie of zouden jullie doen...
Ik heb ook het idee dat alles naar mij toe en mijn kant zeg maar wordt genegeerd en de laatste tijd ook niet echt gewaardeerd.Ik zit ook erg in dubio over de volgende situatie; ons vorige huis was deels gemeubileerd en we hebben er deels gebruik van gemaakt. Er stonden bijvoorbeeld 2 banken ( hele oude en slechtzittende ) waarvan we er 1 in gebruik hebben genomen en de ander op zolder hebben gezet. We hebben 1 ( geen nieuwe ) bank van haar in gebruik genomen om op te zitten en 1 bank van haar gestalt bij een oom van mij die 3 straten verder woont en tevens een tv uit 1970 ofzo. Heel veel ander oud prut hebben we allemaal op zolder gezet. Nu is zij iets meer dan een week eerder verhuist dan ik en heeft verder in het huis niks gedaan behalve 1 bank van het zolder gehaald zodat ik er op kon gaan zitten en haar eigen bank meegenomen. Schoonmaken e.d deed ze al een maand niet meer en nadat ik eruit ging heb ik alles zelf kunnen schoonmaken en de spullen weer terug kunnen zetten van de zolder.
Goed, punt is nu dat zij haar oude bank en tv niet meer op wilt ruimen bij mijn oom en zegt dat ik dat maar moet doen...nu vind ik dat niet echt fair. Dat ding pas zeker niet in een auto en moet naar de stort wat ook weer geld kost.Zij schuift het gewoon af op mij terwijl ik vind dat of zij dat moet of wij dat moeten doen. Mocht ze het alsnog niet doen dat zit ik dus met dat ding wat weg MOET. Enige voorwaarde dat ik het wel wil doen is dat ik dan de kat terug neem die zij meegenomen heeft. Dat tolereert ze niet dat weet ik nu al.Op die manier zal de onderlinge relatie in ieder geval niet beter worden terwijl ik juist nog met die gevoelens zit. Allemaal erg dubbel en moeilijk. Wat vinden jullie of zouden jullie doen...
Never Stop Exploring!
Life begins at the end of your comfort zone!
Follow me on Twitter: https://twitter.com/EdwinKr83 Instagram: https://www.instagram.com/edwinkr83/
Life begins at the end of your comfort zone!
Follow me on Twitter: https://twitter.com/EdwinKr83 Instagram: https://www.instagram.com/edwinkr83/
Dit klinkt meer naar een manier om iets uit te spelen dan een issue over een oude tv. Als ze er lak aan heeft wat er met die spullen gebeurd zou ik het heft in eigen handen nemen en dan maar een paar centen neer tellen om dat ding de deur uit te gooien. Dit zijn van die standaard dingen die ik ook bleef doen. Een reden zoeken om contact op te nemen en daar maak je alleen maar meer bonje mee.
Zo spraken wij vrijdag af geen contact meer te hebben voor onbepaalde tijd waarbij ik zaterdag ging mailen om een stompzinnige reden als het overmaken van 5 euro. Het slaat nergens op maar ik snap je idee.
Maar zo herken ik ook weer dingen in jouw post. Het is raar maar ik heb het al eerder aangegeven. Iedere relatie is anders, maar de gevoelens die er bij komen kijken zijn het zelfde. Het is universeel en iedereen praat over precies het zelfde alleen dan met andere woorden. Sommige zitten verder in het proces en daar putten "beginnelingen" weer hoop uit.
Maar ja. Ik had vandaag dus een openbaring. Of zo.
Ik heb me de laatste tijd als een malloot gestort op dingen ondernemen, plannetjes maken en dergelijk. En het helpt om mijn ex uit mijn hoofd te krijgen. Maar mijn gevoel en de verlangens blijven het zelfde. En dat moet ik ook kwijt. Maar dat gaat niet gebeuren en dat wil ik niet.
Ik wil niet vergeten, niet ontnemen, niets laten verwateren of niks meer voelen voor mijn ex. Ik ben verliefd op haar. Ik voel compassie en heb interesse in haar. Mijn gevoel voor haar is meer dan positief en ik hou echt van dat mens. De mooie herinneringen en ervaringen. Het is er niet meer, niet meer wederzijds. Maar het is wel mijn gevoel. Ik voel me lekker met mijn ex in mijn gedachte, dan heb ik iets waar ik warm van wordt. Zij was mijn alles en ik ben haar dankbaar voor alles. Maar het is niet meer. Dus verder leven.
Dat mijn liefde voor haar niet wordt beantwoord.. Jammer dan, maar ik voel wat ik voel en ik blijf voelen wat ik voel en dat hou ik bij mij zelf. Ze mag het hebben, maar wilt ze het niet, dan krijgt ze het niet. Ik ben er blij mee dat ik in ieder geval uberhaupt zo iets voor iemand kan voelen.
Ik ga ook niks meer ondernemen om haar uit mijn hoofd te zetten, het zit er en zolang als dat het er zit zit het er. Dus ik leef verder en ik zie het wel.
Zo spraken wij vrijdag af geen contact meer te hebben voor onbepaalde tijd waarbij ik zaterdag ging mailen om een stompzinnige reden als het overmaken van 5 euro. Het slaat nergens op maar ik snap je idee.
Maar zo herken ik ook weer dingen in jouw post. Het is raar maar ik heb het al eerder aangegeven. Iedere relatie is anders, maar de gevoelens die er bij komen kijken zijn het zelfde. Het is universeel en iedereen praat over precies het zelfde alleen dan met andere woorden. Sommige zitten verder in het proces en daar putten "beginnelingen" weer hoop uit.
Maar ja. Ik had vandaag dus een openbaring. Of zo.
Ik heb me de laatste tijd als een malloot gestort op dingen ondernemen, plannetjes maken en dergelijk. En het helpt om mijn ex uit mijn hoofd te krijgen. Maar mijn gevoel en de verlangens blijven het zelfde. En dat moet ik ook kwijt. Maar dat gaat niet gebeuren en dat wil ik niet.
Ik wil niet vergeten, niet ontnemen, niets laten verwateren of niks meer voelen voor mijn ex. Ik ben verliefd op haar. Ik voel compassie en heb interesse in haar. Mijn gevoel voor haar is meer dan positief en ik hou echt van dat mens. De mooie herinneringen en ervaringen. Het is er niet meer, niet meer wederzijds. Maar het is wel mijn gevoel. Ik voel me lekker met mijn ex in mijn gedachte, dan heb ik iets waar ik warm van wordt. Zij was mijn alles en ik ben haar dankbaar voor alles. Maar het is niet meer. Dus verder leven.
Dat mijn liefde voor haar niet wordt beantwoord.. Jammer dan, maar ik voel wat ik voel en ik blijf voelen wat ik voel en dat hou ik bij mij zelf. Ze mag het hebben, maar wilt ze het niet, dan krijgt ze het niet. Ik ben er blij mee dat ik in ieder geval uberhaupt zo iets voor iemand kan voelen.
Ik ga ook niks meer ondernemen om haar uit mijn hoofd te zetten, het zit er en zolang als dat het er zit zit het er. Dus ik leef verder en ik zie het wel.
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
Sterkte, en ik kan alleen maar zeggen: hulde dat je voor jezelf duidelijk hebt hoe je het wilt doen en niet laat leiden door anderen. Let er alleen wel op dat je tips van anderen van harte neemt en niet simpelweg wegwuift. We zitten hier met z'n allen en proberen elkaar er doorheen te helpen. Heerlijk zo'n groepsgevoel 
Doe het op je eigen manier, daar leer je het meeste van!
Doe het op je eigen manier, daar leer je het meeste van!
Het is een tv en een dikke 2-zits. Gaat mij erom dat zij er totaal de moeite niet voor doet terwijl het haar oude bank is/was.Ik heb nog kleding van haar en moest maar op de mail zetten wat het is, ik heb nog post van haar en ik kan het brengen of op de bus doen. Zij mag ook wel wat doen...zoiets mag je best samen oplossen terwijl zij alles op mij afschuift heb ik het idee.
Zij is weggegaan met de kat en denkt volgens mij een beetje van zo ik zit hier lekker en niet helemaal alleen en spreek hem over een tijd wel weer is. Ik zit er gewoon over te denken om haar maar is te vragen wanneer ze die bank en tv bij mijn oom gaat ophalen en daar wil ik haar best bij helpen.Het is nou eenmaal een beetje de nasleep die je hebt. Anders werk ik het weg en neem ik dat beesje gelijk mee.. ( kan daar best over doorgaan want die mis ik ook
)
Goed, het is natuurlijk ook zo dat ik geen mot wil en zij ook nog steeds in m'n hoofd zit en dat gaat er ook echt de komende tijd nog niet uit. Hoe moeilijk dat ook allemaal is maar vind wel dat het fair moet...
Zij is weggegaan met de kat en denkt volgens mij een beetje van zo ik zit hier lekker en niet helemaal alleen en spreek hem over een tijd wel weer is. Ik zit er gewoon over te denken om haar maar is te vragen wanneer ze die bank en tv bij mijn oom gaat ophalen en daar wil ik haar best bij helpen.Het is nou eenmaal een beetje de nasleep die je hebt. Anders werk ik het weg en neem ik dat beesje gelijk mee.. ( kan daar best over doorgaan want die mis ik ook
) Goed, het is natuurlijk ook zo dat ik geen mot wil en zij ook nog steeds in m'n hoofd zit en dat gaat er ook echt de komende tijd nog niet uit. Hoe moeilijk dat ook allemaal is maar vind wel dat het fair moet...
Never Stop Exploring!
Life begins at the end of your comfort zone!
Follow me on Twitter: https://twitter.com/EdwinKr83 Instagram: https://www.instagram.com/edwinkr83/
Life begins at the end of your comfort zone!
Follow me on Twitter: https://twitter.com/EdwinKr83 Instagram: https://www.instagram.com/edwinkr83/
Heel kort door de bocht zou ik persoonlijk zoiets hebben van: het is het niet waard om ruzie over te maken, deal with it en zie verder maar. Je moet er voor jezelf ook geen probleem van maken want dan blijf je er alleen maar langer in hangen. Ik zou die paar euro's wel overhebben om rust te hebben in plaats van er over een bitchfight te houden.
Maar that's just me
Maar that's just me
Op sommige momenten zou ik willen dat onze relatie nooit verder was gegaan dan alleen vriendschap. Dan had ik nu nog van haar kunnen genieten op MSN of aan de telefoon. Zelfs nu ik een nieuwe meid heb ontmoet moet ik nog aan mijn ex denken. Het is allemaal zo dubbel. Ik heb haar al 5 weken niet meer gesproken maar toch denk ik elke dag aan d'r. Ik zou zo graag willen weten hoe zij zich voelt... wat ze doet op een dag... maar ik ben bang om weer contact op te nemen en dan een ongeinteresseerde reply te krijgen, dus dat doe ik maar niet... En ik ben bang om oude wonden weer open te rijten. Ik hoop ooit nog wel op vriendschap, maar zoals het nu gaat heb ik er een hard hoofd in. Meh.
Vijf weken is ook wel wat vroeg, niet waar? Ik denk dat je nog wel even moet wachten en na verloop van tijd zal dat missen en afvragen ook wel vervagen denk ik. En dan kan je na een tijd zelf het heft in handen nemen als jij eenmaal over je gevoel heen bent, dat je contact kan opnemen. Dan kan je haar bellen of smsen of mailen en hoor of zie je wel aan haar reactie hoe ze doet. En tegen die tijd doet het geen pijn meer denk ik. Maar het klopt wel. Dat je liever vrienden had kunnen blijven in eerste instantie, maar wat dat betreft hou ik mijn hoofd hoog. Als je echt vrienden wilt blijven komt dat later ooit wel terug. Angst is een slechte raadgever en ik heb ervaren dat je best over het verleden kan praten als je dit alles eenmaal achter de rug heb.
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
Dat klopt ook wel...zo zit ik eigenlijk ook niet in elkaar maar wil haar wel even wijzen op het feit dat ze dat allemaal maar even van zich afschuift en nergens rekening mee houdt.quote:Op dinsdag 6 april 2010 22:47 schreef Lallend het volgende:
Heel kort door de bocht zou ik persoonlijk zoiets hebben van: het is het niet waard om ruzie over te maken, deal with it en zie verder maar. Je moet er voor jezelf ook geen probleem van maken want dan blijf je er alleen maar langer in hangen. Ik zou die paar euro's wel overhebben om rust te hebben in plaats van er over een bitchfight te houden.
Maar that's just me
Ik wil haar ook graag te vriend houden en vooral geen mot krijgen ook met die gevoelens die ik nu nog heb want dan kan ik dat helemaal uit m'n hoofd gaan zetten
Toch nog wel vaak de neiging om haar aan te spreken als ik weet dat ze online is.Tot nu toe nog niet gedaan in ieder geval dus dat is al heel wat
Never Stop Exploring!
Life begins at the end of your comfort zone!
Follow me on Twitter: https://twitter.com/EdwinKr83 Instagram: https://www.instagram.com/edwinkr83/
Life begins at the end of your comfort zone!
Follow me on Twitter: https://twitter.com/EdwinKr83 Instagram: https://www.instagram.com/edwinkr83/
Vandaag mijn eerste irl encounter gehad met mijn ex en het ging goed, misschien een heel klein beetje awkward. Met een wederzijdse vriend naar de bios geweest en eigenlijk een beetje gedaan alsof het de normaalste zaak van de wereld is (wat het ook is eigenlijk). Niet zoveel gezegd tegen elkaar eigenlijk, had ook het idee dat ze niet zoveel te zeggen had, misschien niet wist wat ze moest zeggen of misschien mij zelfs een beetje negeerde (geld ook voor mij trouwens). Meer met die vriend gepraat over de standaard dingen waar we het meestal over hebben. Het kletsen met haar komt ook wel weer, het was toch eerst een beetje kijken en aftasten hoe het zou gaan zo'n 'eerste' ontmoeting.
Dus heb er totaal geen spijt van, vond het allemaal wel positief. Ook totaal geen gevoelens gehad vond het gewoon leuk om haar weer eens te zien. En ik denk dat we ook wel zonder problemen als vrienden kunnen blijven afspreken. Ik had me al over de relatie heen gezet maar het heeft ook wel geholpen dat ik sinds vorige week weet dat zei het er ook niet makkelijk mee heeft gehad, dat is iets wat me toch wel dwars heeft gezeten dat zei mij het idee gaf (of dat maakte ik mijzelf wijs) dat het haar niks deed en gewoon vrolijk verder ging met haar leven.
Al met al ben ik tevreden en kan ik weer rustig verder leven en daarbij, ga ik van uit iig, gewoon weer vrienden met haar kan zijn
Dus heb er totaal geen spijt van, vond het allemaal wel positief. Ook totaal geen gevoelens gehad vond het gewoon leuk om haar weer eens te zien. En ik denk dat we ook wel zonder problemen als vrienden kunnen blijven afspreken. Ik had me al over de relatie heen gezet maar het heeft ook wel geholpen dat ik sinds vorige week weet dat zei het er ook niet makkelijk mee heeft gehad, dat is iets wat me toch wel dwars heeft gezeten dat zei mij het idee gaf (of dat maakte ik mijzelf wijs) dat het haar niks deed en gewoon vrolijk verder ging met haar leven.
Al met al ben ik tevreden en kan ik weer rustig verder leven en daarbij, ga ik van uit iig, gewoon weer vrienden met haar kan zijn
Life is a waste of time. Time is a waste of life.
So let's get wasted and have the time of our lives.
So let's get wasted and have the time of our lives.
Nee hoor...quote:Op donderdag 8 april 2010 21:59 schreef Tegan het volgende:
Rustig hier. Iedereen is over zijn/haar ex heen?
There are three ways of running this place, the wrong way, the right way, or my way
Vandaag toch de stoute schoenen aangetrokken en mijn ex gebeld na 6 weken radiostilte. Ik weet nu dat het nooit meer wat gaat worden in de toekomst en op één of andere manier vind ik dat wel prima zo. Ik hoef dan niet meer te hopen en kan me richten op andere dingen.
Ik wist wel dat het niets meer zou worden maar onbewust blijft het toch in je achterhoofd hangen. Nu kan ik verder.
Ik wist wel dat het niets meer zou worden maar onbewust blijft het toch in je achterhoofd hangen. Nu kan ik verder.
Overheen wel, over, nee!quote:Op donderdag 8 april 2010 21:59 schreef Tegan het volgende:
Rustig hier. Iedereen is over zijn/haar ex heen?
Je hoeft de wereld niet te snappen, je hoeft er alleen maar je weg in te vinden
Wel goed, beetje koetjes en kalfjes..hoe het is enzo... Toen het net uit was, twijfelde ze nog of het in de toekomst nog wat zou worden, maar ze was er nu wel uit dat ze zich beter voelde nu en dat het voor later geen toekomst meer heeft. Ik heb haar gezegd dat ik blij voor haar ben dat ze zich nu beter voelt.quote:
Toch wel raar om te beseffen dat je altijd je best hebt gedaan om het haar naar haar zin te maken en dat ze dan nu nog gelukkiger is
. Maar iemand zijn geluk heb je geen controle op.Ik merk dat het me nu rust geeft en dat ik niet meer hoef te denken over hoe zij zich zal voelen.
Klinkt tot mij als juist echt een klotegesprekquote:Op donderdag 8 april 2010 22:15 schreef fokvragen het volgende:
[..]
Wel goed, beetje koetjes en kalfjes..hoe het is enzo... Toen het net uit was, twijfelde ze nog of het in de toekomst nog wat zou worden, maar ze was er nu wel uit dat ze zich beter voelde nu en dat het voor later geen toekomst meer heeft. Ik heb haar gezegd dat ik blij voor haar ben dat ze zich nu beter voelt.
Toch wel raar om te beseffen dat je altijd je best hebt gedaan om het haar naar haar zin te maken en dat ze dan nu nog gelukkiger is
Ik merk dat het me nu rust geeft en dat ik niet meer hoef te denken over hoe zij zich zal voelen.
.
Ik heb echt een raar/klote gevoel momenteel. Ik mis de persoon die me altijd kan opvrolijken.
Ookal heb ik 'genoeg' vrienden, en redelijk goed contact met mijn ex, ik heb het nu nodig, en daar is niemand voor .
Ookal heb ik 'genoeg' vrienden, en redelijk goed contact met mijn ex, ik heb het nu nodig, en daar is niemand voor
.
Virtuele knufffel!quote:Op donderdag 8 april 2010 22:19 schreef Tegan het volgende:
Ik heb echt een raar/klote gevoel momenteel. Ik mis de persoon die me altijd kan opvrolijken.
Ookal heb ik 'genoeg' vrienden, en redelijk goed contact met mijn ex, ik heb het nu nodig, en daar is niemand voor
Je hoeft de wereld niet te snappen, je hoeft er alleen maar je weg in te vinden
Ik heb eindelijk voldoende afleiding. Ik ben niet over haar heen, maar ben lekker druk bezig. Helaas schijnt ze het niet te begrijpen: geen contact is voor haar weer willen praten met mij. Ik vraag me af waarom ze mij niet los kan/wil laten.quote:Op donderdag 8 april 2010 21:59 schreef Tegan het volgende:
Rustig hier. Iedereen is over zijn/haar ex heen?
If there is evil in this world, it lies in the heart of mankind!" -Edward D. Morrison
Ik ben toe aan een echte knuffel ... een oprechte, maargoed.quote:Op donderdag 8 april 2010 22:35 schreef Tegan het volgende:
[..]
Thanks. Niet genoeg, maar toch, fijn
Voor de rest aardig (denk ik).
Met jou voor de rest?
Je hoeft de wereld niet te snappen, je hoeft er alleen maar je weg in te vinden
Valt mee. Ik heb er begrip voor en weet nu waar ik aan toe ben. Kan en wil niemand iets verplichten. Steek mijn energie liever in een meisje die het wel kan waarderen dat ik voor haar door het vuur ga en leuke/lieve dingen voor terug krijgquote:Op donderdag 8 april 2010 22:17 schreef Tegan het volgende:
[..]
Klinkt tot mij als juist echt een klotegesprek
Het gemis wat er nu nog is, is het leuke dingen doen en de familie/zaken er om heen. Dat krijg ik bij een ander meisje ook wel terug, daar heb ik haar niet persé voor nodig.
Welterusten allemaal.
Jep ik ben er over heenquote:Op donderdag 8 april 2010 21:59 schreef Tegan het volgende:
Rustig hier. Iedereen is over zijn/haar ex heen?
. Andersom nog niet helemaal het geval. Komende donderdag nog weer een babbel met een ex-vriendin na 6 maand met haar te hebben gesproken. Nu ik er zo over na denk heb ik nog met alle exen wel contact op 1tje na. Ook geen problemen, geen gezeik. Ik hoop nooit in 1 van de situaties die hier wel eens gepost worden terecht te komen. Ook al heb ik daar niet echt het karakter voor. Uit is uit bijv.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
ik doe heel even weer mee.
Soms zit het mee, voor de rest zit het tegen. Dat is geen pessimisme, dat is realisme.
Goedemorgen 
Ik wil ook graag aanschuiven.....
in 't kort... ong. 5 weken geleden ging het uit (was bijna 7 jaar)
Daar ik ongeveer twee jaar geleden al heb aangegeven dat ik somige dingen zo zat was... heb ik het toen gelaten voor wat het was... toen " 't gesprek " eenmaal kwam, bleef ik rustig maar nu heb ik zo'n onbestemd gevoel....net of er iets niet klopt...
Wat ik het meeste mis ....is het feit dat ik niet zo ff kan bellen... om mijn blunders van de dag te vertellen....dat we niet meer automatisch met een groep richting stad ofzo gaan...en vooral de knuffels is wat ik nu mis....
Ik wil ook graag aanschuiven.....
in 't kort... ong. 5 weken geleden ging het uit (was bijna 7 jaar)
Daar ik ongeveer twee jaar geleden al heb aangegeven dat ik somige dingen zo zat was... heb ik het toen gelaten voor wat het was... toen " 't gesprek " eenmaal kwam, bleef ik rustig maar nu heb ik zo'n onbestemd gevoel....net of er iets niet klopt...
Wat ik het meeste mis ....is het feit dat ik niet zo ff kan bellen... om mijn blunders van de dag te vertellen....dat we niet meer automatisch met een groep richting stad ofzo gaan...en vooral de knuffels is wat ik nu mis....
Dat had ik geschreven kunnen hebben. Pff. Gister ruzie met mijn ex gehad. Ik zat er compleet doorheen, te horen gekregen dat iemand in mijn directe omgeving kanker heeft, en mijn ouders zitten in Italië en dus had ik niemand om me op te vangen op dat moment. Ik had 'm zó hard nodig en hij belde me 3 uur later pas.quote:Op donderdag 8 april 2010 22:19 schreef Tegan het volgende:
Ik heb echt een raar/klote gevoel momenteel. Ik mis de persoon die me altijd kan opvrolijken.
Ookal heb ik 'genoeg' vrienden, en redelijk goed contact met mijn ex, ik heb het nu nodig, en daar is niemand voor
Ik weet nu in ieder geval dat ik door moet, zonder hem. Heb hem gezegd dat het me speet dat ik me zó vergist heb in hem, omdat ik meteen bij hem op de stoep had gestaan als hij in deze situatie had gezeten. Daarop sprak hij voor het eerst echt DUIDELIJk uit dat hij het echt erg vind hoe ik nu 'over hem denk' en dat 'ie zich daar rot om voelt. En dat 'ie niet wil dat ik een andere jongen dan hem zie.
Mijn reactie daarop; 'Weet je waarom ik een andere jongen zie? ÉÉN andere jongen?! Omdat JIJ me steeds zegt dat het 'toch niets meer word'. Maar je hebt gelijk, het word inderdaad niets meer tussen jou en mij. Dus je weet wat jij moet doen.'
(Dat laatste bedoelde ik dus mee dat hij maar één ding voor mij kan doen als hij écht om me geeft, en dat is mij met rust laten, zodat ik verder kan met m'n leven.)
Dat is altijd zo misselijk he. Wel er niet voor mij willen zijn als ik je nodig heb, en niet teveel contact willen hebben omdat hij ook wat ademruimte wil nu het uit is, maar dan zegt hij er wel even bij dat hij niet wil dat je een ander hebt. Verwachten ze dan echt dat je als een hondje achter ze aan blijft gaan, en nu gewoon ff rustig aan doetquote:
[..]
Dat had ik geschreven kunnen hebben. Pff. Gister ruzie met mijn ex gehad. Ik zat er compleet doorheen, te horen gekregen dat iemand in mijn directe omgeving kanker heeft, en mijn ouders zitten in Italië en dus had ik niemand om me op te vangen op dat moment. Ik had 'm zó hard nodig en hij belde me 3 uur later pas.
Ik weet nu in ieder geval dat ik door moet, zonder hem. Heb hem gezegd dat het me speet dat ik me zó vergist heb in hem, omdat ik meteen bij hem op de stoep had gestaan als hij in deze situatie had gezeten. Daarop sprak hij voor het eerst echt DUIDELIJk uit dat hij het echt erg vind hoe ik nu 'over hem denk' en dat 'ie zich daar rot om voelt. En dat 'ie niet wil dat ik een andere jongen dan hem zie.
Mijn reactie daarop; 'Weet je waarom ik een andere jongen zie? ÉÉN andere jongen?! Omdat JIJ me steeds zegt dat het 'toch niets meer word'. Maar je hebt gelijk, het word inderdaad niets meer tussen jou en mij. Dus je weet wat jij moet doen.'
(Dat laatste bedoelde ik dus mee dat hij maar één ding voor mij kan doen als hij écht om me geeft, en dat is mij met rust laten, zodat ik verder kan met m'n leven.)
? voor jou. Ik weet niet of je er behoefte aan hebt, maar als je ooit iets kwijt wilt kan je me altijd PMen .
Volgens mij is het contact met mijn ex het leukste wat me momenteel overkomtquote:
[..]
Ik ben toe aan een echte knuffel ... een oprechte, maargoed.
Voor de rest aardig (denk ik).
Met jou voor de rest?
.
Dat vraag ik me dus ook af. Wilde hem net bellen om te vragen of we even konden praten, maar toen bedacht ik me dat als hij echt om me gaf hij ondanks onze ruzie nu BIJ MIJ zou zijn aangezien hij wéét dat ik er doorheen zit na dat slechte nieuws en het lichamelijk ook niet goed met me gaat. Nouja ik zoek gewoon redenen om mezelf tegen te houden hem te SMSen want ik weet dat het uiteindelijk beter gaat worden.quote:Op vrijdag 9 april 2010 18:43 schreef Tegan het volgende:
[..]
Dat is altijd zo misselijk he. Wel er niet voor mij willen zijn als ik je nodig heb, en niet teveel contact willen hebben omdat hij ook wat ademruimte wil nu het uit is, maar dan zegt hij er wel even bij dat hij niet wil dat je een ander hebt. Verwachten ze dan echt dat je als een hondje achter ze aan blijft gaan, en nu gewoon ff rustig aan doet
Je bent een lieverd Tegan! Dankjewel!
Ja, heel herkenbaar. Kun je nagaan hoe triest m'n dagen momenteel zijn.quote:Op vrijdag 9 april 2010 18:44 schreef Tegan het volgende:
[..]
Volgens mij is het contact met mijn ex het leukste wat me momenteel overkomt
Ik weet dat ik het in die situatie zo hard nodig had, maar er nooit iemand was, dus nu probeer ik anderen te helpenquote:
[..]
Dat vraag ik me dus ook af. Wilde hem net bellen om te vragen of we even konden praten, maar toen bedacht ik me dat als hij echt om me gaf hij ondanks onze ruzie nu BIJ MIJ zou zijn aangezien hij wéét dat ik er doorheen zit na dat slechte nieuws en het lichamelijk ook niet goed met me gaat. Nouja ik zoek gewoon redenen om mezelf tegen te houden hem te SMSen want ik weet dat het uiteindelijk beter gaat worden.
Je bent een lieverd Tegan! Dankjewel!
.Ja, en vooral omdat het contact met mijn ex al zo weinig is momenteel, ik leef toch nog naar de momenten toe dat ik hem zie. Gelukkig nog geen ruzie gehad.quote:[..]
Ja, heel herkenbaar. Kun je nagaan hoe triest m'n dagen momenteel zijn.
Ik besef nu pas dat ik zo graag bevestiging wil dat hij om me geeft.. Hoe zielig is dat na alles..
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Bij mij niet.quote:Op vrijdag 9 april 2010 18:44 schreef Tegan het volgende:
[..]
Volgens mij is het contact met mijn ex het leukste wat me momenteel overkomt
Maar ik weet dat ze me nodig heeft, maar het simpelweg niet kan.
Dus ik zorg dat ik op een vriendschappelijke manier "beschikbaar" ben.
Mocht voor haar de tijd rijp zijn, dan weet ze mij echt wel te vinden.
Maar ze kan momenteel met niemand spreken.
Zelfs haar zus en haar vader is al teveel.
Ergens vind ik het dan logisch dat ook ik nog buitenspel sta.
Dat deel vind ik persoonlijk erg moeilijk, maar weer op een andere manier dan in/uit de relatie.
Je hoeft de wereld niet te snappen, je hoeft er alleen maar je weg in te vinden
Heb het ook met vlagen erg zwaar. We hebben al een tijd geen contact en ja dat geeft wel rust. Maar ik wil zo graag naar hem toe en bijkletsen. Ik ben erg trots dat ik daar nog niet aan toe gegeven heb. Ik hou het eigenlijk vooral vol omdat ik niet wil dat hij weet dat ik me zo rot voel. Hij heeft er vast allemaal veel minder last van en ik heb geen zin om daar mee geconfronteerd te worden. Soms voel ik me zo alleen..
Dat heb ik met haar exact hetzelfde...:P gelukkig is het weer weekend dat wel. Dat is altijd beter dan alleen doordeweeks. In het weekend is het ook soms erg dubbel maar dan is er meer afleiding. Morgen maar is naar Tivoli..quote:Op vrijdag 9 april 2010 20:01 schreef Everlong het volgende:
Heb het ook met vlagen erg zwaar. We hebben al een tijd geen contact en ja dat geeft wel rust. Maar ik wil zo graag naar hem toe en bijkletsen. Ik ben erg trots dat ik daar nog niet aan toe gegeven heb. Ik hou het eigenlijk vooral vol omdat ik niet wil dat hij weet dat ik me zo rot voel. Hij heeft er vast allemaal veel minder last van en ik heb geen zin om daar mee geconfronteerd te worden. Soms voel ik me zo alleen..
Never Stop Exploring!
Life begins at the end of your comfort zone!
Follow me on Twitter: https://twitter.com/EdwinKr83 Instagram: https://www.instagram.com/edwinkr83/
Life begins at the end of your comfort zone!
Follow me on Twitter: https://twitter.com/EdwinKr83 Instagram: https://www.instagram.com/edwinkr83/
Wel erg herkenbaar en heb ik de afgelopen 4 maanden ook regelmatig gehad. Gelukkig heeft ze nu aangegeven dat het niets meer zal worden in de toekomst en kan ik mij weer richten op mezelf. Ongewild blijf je anders toch een beetje hoop houden en blijft de ander in je hoofd.quote:Op vrijdag 9 april 2010 20:01 schreef Everlong het volgende:
Heb het ook met vlagen erg zwaar. We hebben al een tijd geen contact en ja dat geeft wel rust. Maar ik wil zo graag naar hem toe en bijkletsen. Ik ben erg trots dat ik daar nog niet aan toe gegeven heb. Ik hou het eigenlijk vooral vol omdat ik niet wil dat hij weet dat ik me zo rot voel. Hij heeft er vast allemaal veel minder last van en ik heb geen zin om daar mee geconfronteerd te worden. Soms voel ik me zo alleen..
Hopelijk kan mijn ex ditmaal wel zich houden aan het geen contact. Ik vind het ergens wel jammer, contact met haar was wel leuk vandaag, maar ze is zo onbeschoft door constant weg te lopen. Er is zo niet mee te praten. Het klinkt hard, maar dan heeft contact met haar houden ook geen nut, want ze kan niets meer betekenen voor mij. Enkel een last dus. Nu even weer genieten, gelukkig zitten dit soort momenten me steeds minder dwars. Al mis ik nog steeds het intieme.
"Tot ziens... We nemen afscheid zoals wij zijn"
[ Bericht 5% gewijzigd door Xanthas op 09-04-2010 23:48:49 ]
"Tot ziens... We nemen afscheid zoals wij zijn"
[ Bericht 5% gewijzigd door Xanthas op 09-04-2010 23:48:49 ]
If there is evil in this world, it lies in the heart of mankind!" -Edward D. Morrison
Yo,... wat verwacht je van je "ex",.. dat hij je nog steeds doorheeft?,.. precies weet wat jou drijft,. wat je voelt?,.. heb je ge-smst?,. gebeld?,.. sorry hoor,. misschien klink ik hard,.. maar,.. je doet dus (nog) steeds een beroep op zijn gevoel,.. terwijl de relatie over is?,... vaag,... in mijn ogen en oren,.. of ik snap het niet helemaal,.....quote:Op vrijdag 9 april 2010 18:38 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Dat had ik geschreven kunnen hebben. Pff. Gister ruzie met mijn ex gehad. Ik zat er compleet doorheen, te horen gekregen dat iemand in mijn directe omgeving kanker heeft, en mijn ouders zitten in Italië en dus had ik niemand om me op te vangen op dat moment. Ik had 'm zó hard nodig en hij belde me 3 uur later pas.
Ik weet nu in ieder geval dat ik door moet, zonder hem. Heb hem gezegd dat het me speet dat ik me zó vergist heb in hem, omdat ik meteen bij hem op de stoep had gestaan als hij in deze situatie had gezeten. Daarop sprak hij voor het eerst echt DUIDELIJk uit dat hij het echt erg vind hoe ik nu 'over hem denk' en dat 'ie zich daar rot om voelt. En dat 'ie niet wil dat ik een andere jongen dan hem zie.
Mijn reactie daarop; 'Weet je waarom ik een andere jongen zie? ÉÉN andere jongen?! Omdat JIJ me steeds zegt dat het 'toch niets meer word'. Maar je hebt gelijk, het word inderdaad niets meer tussen jou en mij. Dus je weet wat jij moet doen.'
(Dat laatste bedoelde ik dus mee dat hij maar één ding voor mij kan doen als hij écht om me geeft, en dat is mij met rust laten, zodat ik verder kan met m'n leven.)
ach,. ex-en,..... praat me er niet over,....erover zijn ze nooit helemaal,....
soms fijn,. soms lastig,.. als je contact houd,...
sterkte iig.
Morgen (of eigenlijk vandaag) gaat mijn ex verhuizen naar de stad waar ze nu studeert. Maandag heb ik de spullen van mij die nog bij haar lagen terug gekregen via een wederzijdse vriendin, mijn ex heb ik al bijna 2 maanden niet gezien, alleen gesproken toen ik haar belde om af te spreken dat ik die spullen eens terug zou krijgen. Nou ja daar kwam dus uit dat ik ze via die vriendin terug zou krijgen.
Nou is het zo dat ik een aantal, niet echt noodzakelijke maar wel bruikbare, spullen miste bij de dingen die ze me terug heeft gegeven. Die wil ik toch ooit wel eens terug, maar niet per sé gelijk nu meteen.
Ik wil haar eigenlijk morgen wel sms-en om haar succes te wensen met haar verhuizing, en voor die laatste spullen die ze met het inpakken toch wel is tegengekomen. Misschien kan ik het beter niet doen, maar ik heb het in m'n hoofd gehaald en dan breng ik mezelf er moeilijk meer vanaf.
Misschien is het de drank die ik nu op heb (uitje van m'n werk en nog even in de kroeg geweest, heb best een leuk leven eigenlijk) maar ik wil haar helemaal niet loslaten. Ik wil haar keihard terug. En dat terwijl ik het vermoeden heb dat ze allang een ander heeft, iemand die zodra ze verhuisd is ineens wél bij haar in de buurt woont. Maar ook iemand die, in tegenstelling tot mijzelf, niet de eigenschappen heeft van het ideale vriendje zoals ze het, voor ze iets met mij kreeg, omschreef. Ik weet het even niet meer.
Advies is welkom, maar ik ben waarschijnlijk toch te eigenwijs. Ik wil haar verdomme terug.
Nou is het zo dat ik een aantal, niet echt noodzakelijke maar wel bruikbare, spullen miste bij de dingen die ze me terug heeft gegeven. Die wil ik toch ooit wel eens terug, maar niet per sé gelijk nu meteen.
Ik wil haar eigenlijk morgen wel sms-en om haar succes te wensen met haar verhuizing, en voor die laatste spullen die ze met het inpakken toch wel is tegengekomen. Misschien kan ik het beter niet doen, maar ik heb het in m'n hoofd gehaald en dan breng ik mezelf er moeilijk meer vanaf.
Misschien is het de drank die ik nu op heb (uitje van m'n werk en nog even in de kroeg geweest, heb best een leuk leven eigenlijk) maar ik wil haar helemaal niet loslaten. Ik wil haar keihard terug. En dat terwijl ik het vermoeden heb dat ze allang een ander heeft, iemand die zodra ze verhuisd is ineens wél bij haar in de buurt woont. Maar ook iemand die, in tegenstelling tot mijzelf, niet de eigenschappen heeft van het ideale vriendje zoals ze het, voor ze iets met mij kreeg, omschreef. Ik weet het even niet meer.
Advies is welkom, maar ik ben waarschijnlijk toch te eigenwijs. Ik wil haar verdomme terug.
There are three ways of running this place, the wrong way, the right way, or my way
Mijn ex weet inderdaad wat mij drijft, wat ik voel, en ik weet dat ook van hem. Dat is 't probleem juist en dat is wat 't moeilijk maakt. De relatie is nooit helemaal over geweest, dat heb ik ook beschreven in eerdere posts en topics van deze topic-reeks.quote:Op vrijdag 9 april 2010 23:50 schreef Rahtel het volgende:
[..]
Yo,... wat verwacht je van je "ex",.. dat hij je nog steeds doorheeft?,.. precies weet wat jou drijft,. wat je voelt?,.. heb je ge-smst?,. gebeld?,.. sorry hoor,. misschien klink ik hard,.. maar,.. je doet dus (nog) steeds een beroep op zijn gevoel,.. terwijl de relatie over is?,... vaag,... in mijn ogen en oren,.. of ik snap het niet helemaal,.....
ach,. ex-en,..... praat me er niet over,....erover zijn ze nooit helemaal,....
soms fijn,. soms lastig,.. als je contact houd,...
sterkte iig.
Wie is dit geweest? 
Casanova zet overval in scène
De Grote Markt in Den Haag, vorige week dinsdag. Een man met een witte bivakmuts bedreigt een 17-jarig meisje met een mes en eist haar tas op. Uit het niets komt een 18-jarige jongen tevoorschijn die de achtervolging inzet op de overvaller en het tasje terug pakt. De redder in nood blijkt heel toevallig de ex-vriend van het meisje te zijn.
Maar goed, toeval bestaat niet. Het meisje deed aangifte en de politie startte een onderzoek. Camerabeelden werden bestudeerd en daaruit bleek dat de jongen en de man met de bivakmuts de overval in scène hadden gezet. De bedoeling van het improv straattheater was om het meisje terug te winnen.
Zonder succes. Een politiewoordvoerder liet weten dat de actie niet het beoogde effect had.
Bron
Casanova zet overval in scène
De Grote Markt in Den Haag, vorige week dinsdag. Een man met een witte bivakmuts bedreigt een 17-jarig meisje met een mes en eist haar tas op. Uit het niets komt een 18-jarige jongen tevoorschijn die de achtervolging inzet op de overvaller en het tasje terug pakt. De redder in nood blijkt heel toevallig de ex-vriend van het meisje te zijn.
Maar goed, toeval bestaat niet. Het meisje deed aangifte en de politie startte een onderzoek. Camerabeelden werden bestudeerd en daaruit bleek dat de jongen en de man met de bivakmuts de overval in scène hadden gezet. De bedoeling van het improv straattheater was om het meisje terug te winnen.
Zonder succes. Een politiewoordvoerder liet weten dat de actie niet het beoogde effect had.
Bron
Nope, het enige wat ik gedaan heb is natuurlijk de toevallige ontmoeting (omlopen om haar van de andere kant te benaderen) en het volgen van een extra college om met haar te kunnen praten. Maar daar hield ik ook na twee weken mee op. Het is voorbij, ik ontloop haar volledig op de uni, ze maakt me me zo rot voelen. I wanted more and ended up with nothing.
If there is evil in this world, it lies in the heart of mankind!" -Edward D. Morrison
Ik ken ook nog het moment waarbij ik in de kroeg in tranen uitbarstte. Eigenlijk was dat, voor mij, best een trieste situatie op dat moment, maar goed. Wat drank allemaal wel niet kan doen he. Het gevoel van verlangen is soms zo intens aanwezig maar je kan er simpelweg niks mee doen. Laten gaan. Als jij kan laten zien dat je een bikkel ben en je sterk kan houden heeft ze daar meer respect voor dan wanneer je dronken en huilend voor haar deur staat. Misschien belt ze dan zelfs de politie.quote:Op zaterdag 10 april 2010 02:11 schreef SRF het volgende:
Misschien is het de drank die ik nu op heb (uitje van m'n werk en nog even in de kroeg geweest, heb best een leuk leven eigenlijk) maar ik wil haar helemaal niet loslaten. Ik wil haar keihard terug. En dat terwijl ik het vermoeden heb dat ze allang een ander heeft, iemand die zodra ze verhuisd is ineens wél bij haar in de buurt woont. Maar ook iemand die, in tegenstelling tot mijzelf, niet de eigenschappen heeft van het ideale vriendje zoals ze het, voor ze iets met mij kreeg, omschreef. Ik weet het even niet meer.
Advies is welkom, maar ik ben waarschijnlijk toch te eigenwijs. Ik wil haar verdomme terug.
Maar echt hoor. Ik wil mijn ex ook enorm graag terug, ook al zijn al mijn gevoelens de afgelopen weken zo afgevlakt dat ik laatst zonder veel moeite een date had met een ander meisje. Het leven gaat door hoor. Maar ik wacht nog liever met een nieuwe relatie. Ergens vind ik dat ik het niet kan maken tegen over mijn ex om nu met andere meisjes te gaan daten, maar het is inmiddels "toegestaan".
Enfin, ik hoor vaak dat meisjes na een breuk totaal de andere kant op gaan als het op jongens komt. Ik weet niet of er mensen zijn die dat kunnen bevestigen. Maar als mijn ex al heel symbolisch een plek heeft gevonden ver afgezonderd van mij, weg van alles dat met mij te maken heeft, lijkt het mij logisch dat ze niet een type op zoekt dat erg op mij lijkt en 'zo erg aan haar ex laat denken' of zo.
Maar goed, ik heb inmiddels genoeg stomme acties uitgehaald waardoor mijn ex me nu absoluut niet meer wilt zien, en dat doet me pijn, maar aan de andere kant.. Fuck it. Inmiddels heb ik er voor gekozen om heel deze rit, liefdesverdriet, heel bewust en tot in het laatste rauwe gevoel mee te maken. Waarschijnlijk omdat het gewoon een onderdeel van het leven is en omdat ik er al genoeg leerstof uit heb gehaald dat ik er nu van bewust ben, hoe kut het ook voelt, ik er uiteindelijk beter en sterker uit kom.
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
dit klinkt zo herkenbaar....quote:Op vrijdag 9 april 2010 20:01 schreef Everlong het volgende:
Heb het ook met vlagen erg zwaar. We hebben al een tijd geen contact en ja dat geeft wel rust. Maar ik wil zo graag naar hem toe en bijkletsen. Ik ben erg trots dat ik daar nog niet aan toe gegeven heb. Ik hou het eigenlijk vooral vol omdat ik niet wil dat hij weet dat ik me zo rot voel. Hij heeft er vast allemaal veel minder last van en ik heb geen zin om daar mee geconfronteerd te worden. Soms voel ik me zo alleen..
wat ik mis, zijn vooral de knuffelmomenten
het onderstreepte is precies wat ik nu al doe...quote:Op vrijdag 9 april 2010 21:16 schreef fokvragen het volgende:
[..]
Wel erg herkenbaar en heb ik de afgelopen 4 maanden ook regelmatig gehad. Gelukkig heeft ze nu aangegeven dat het niets meer zal worden in de toekomst en kan ik mij weer richten op mezelf. Ongewild blijf je anders toch een beetje hoop houden en blijft de ander in je hoofd.
Je moet eigenlijk altijd bij jezelf blijven (maar soms is dat echt moeilijk)
Ja, ik denk dat het wel klopt... (als ik kijk naar wat voor jongens ik nu wel interessant vind en welke niet)quote:Op zaterdag 10 april 2010 17:16 schreef MOD het volgende:
Enfin, ik hoor vaak dat meisjes na een breuk totaal de andere kant op gaan als het op jongens komt. Ik weet niet of er mensen zijn die dat kunnen bevestigen.
Het kan ook slechts een fase zijn (maar hoe kom je daar dan achter)
Dat was het eerste wat een vriendin tegen mij zei... meid weet gewoon dat je beter bent...quote:Waarschijnlijk omdat het gewoon een onderdeel van het leven is en omdat ik er al genoeg leerstof uit heb gehaald dat ik er nu van bewust ben, hoe kut het ook voelt, ik er uiteindelijk beter en sterker uit kom.
(hmm klinkt nu toch iets anders enfin "alles komt goed" klopt nog altijd wel
In tranen uitbarsten heb ik niet meer gedaan sinds de eerste week dat het uit is. Ik denk niet eens aan haar als ik aan het werk ben, in de kroeg sta of met vrienden wat doe. Als ik het aantal vrijgezelle vrouwen ga tellen waarmee ik een afspraak heb gehad sinds het uit is kom ik op een stuk of 7. Kortom wat is er mis.quote:Op zaterdag 10 april 2010 17:16 schreef MOD het volgende:
[..]
Ik ken ook nog het moment waarbij ik in de kroeg in tranen uitbarstte. Eigenlijk was dat, voor mij, best een trieste situatie op dat moment, maar goed. Wat drank allemaal wel niet kan doen he. Het gevoel van verlangen is soms zo intens aanwezig maar je kan er simpelweg niks mee doen. Laten gaan. Als jij kan laten zien dat je een bikkel ben en je sterk kan houden heeft ze daar meer respect voor dan wanneer je dronken en huilend voor haar deur staat. Misschien belt ze dan zelfs de politie.
Maar echt hoor. Ik wil mijn ex ook enorm graag terug, ook al zijn al mijn gevoelens de afgelopen weken zo afgevlakt dat ik laatst zonder veel moeite een date had met een ander meisje. Het leven gaat door hoor. Maar ik wacht nog liever met een nieuwe relatie. Ergens vind ik dat ik het niet kan maken tegen over mijn ex om nu met andere meisjes te gaan daten, maar het is inmiddels "toegestaan".
Enfin, ik hoor vaak dat meisjes na een breuk totaal de andere kant op gaan als het op jongens komt. Ik weet niet of er mensen zijn die dat kunnen bevestigen. Maar als mijn ex al heel symbolisch een plek heeft gevonden ver afgezonderd van mij, weg van alles dat met mij te maken heeft, lijkt het mij logisch dat ze niet een type op zoekt dat erg op mij lijkt en 'zo erg aan haar ex laat denken' of zo.
Maar goed, ik heb inmiddels genoeg stomme acties uitgehaald waardoor mijn ex me nu absoluut niet meer wilt zien, en dat doet me pijn, maar aan de andere kant.. Fuck it. Inmiddels heb ik er voor gekozen om heel deze rit, liefdesverdriet, heel bewust en tot in het laatste rauwe gevoel mee te maken. Waarschijnlijk omdat het gewoon een onderdeel van het leven is en omdat ik er al genoeg leerstof uit heb gehaald dat ik er nu van bewust ben, hoe kut het ook voelt, ik er uiteindelijk beter en sterker uit kom.
Ik heb m'n ex vandaag overigens gesmst, geen reactie gehad en daar ben ik vooralsnog blij mee. M'n smsje was ook oppervlakkig eigenlijk.
Mijn hele probleem is dat ik er nog echt niet klaar mee was toen het uitging. Bij vorige relaties was ik dat wel, me eroverheen zetten was dan ook geen probleem. Maar nu, ik voel me na 2 maanden nog steeds rot over alles wat er gebeurd is. Zij gaat verder, waarschijnlijk zelfs met een ander. Ik ga ook verder, maar nog steeds met haar in m'n achterhoofd. Het ging heel slecht tussen ons, maar ik heb ook genoeg harde signalen gekregen dat ze er juist nog wel toekomst in zag. Kortom ik heb het in een heel korte tijd wel erg verneukt. Kon ik dat maar terugdraaien.
En nou ga ik tukken. Nog een wonder dat ik dit redelijk foutloos kon typen!
There are three ways of running this place, the wrong way, the right way, or my way
Ik lees hier best vaak dat mensen al vrij snel (binnen 3 maanden)weer aan iets nieuws beginnen. Dat vind ik dus echt te vroeg. Je zit dan nog met je ex, en daardoor is je eigen keuzemechanisme niet zo betrouwbaar. Bij mezelf merkte ik dat ik iemand ineens heel erg leuk begon te vinden, maar dat bleek projectie te zijn. Naar mate ik meer over mijn ex was vond ik die andere meid ook steeds minder leuk. Ik kan me ook voorstellen dat je juist iemand leuk gaat vinden die compleet anders is dan je ex omdat je anders te veel aan je ex herinnerd wordt. Maar in deze beide gevallen wordt je keuze té sterk beïnvloed door je meest recente breuk. Persoonlijk ben ik voorstander van 6 maanden single zijn voor je weer iets aanknoopt met een ander. Dan is je beoordelingsvermogen meestal weer 'helder', en kan je zien of je iemand nodig hebt die écht heel anders is dan je ex, of juist alleen op een paar punten.
vind ik allemaal heel mooi... maar ik heb wel bepaalde behoeftes...(en die zijn schaars buiten een relatie om)quote:Op zondag 11 april 2010 08:44 schreef EviL_AleX het volgende:
Ik lees hier best vaak dat mensen al vrij snel (binnen 3 maanden)weer aan iets nieuws beginnen. Dat vind ik dus echt te vroeg. Je zit dan nog met je ex, en daardoor is je eigen keuzemechanisme niet zo betrouwbaar. Bij mezelf merkte ik dat ik iemand ineens heel erg leuk begon te vinden, maar dat bleek projectie te zijn. Naar mate ik meer over mijn ex was vond ik die andere meid ook steeds minder leuk. Ik kan me ook voorstellen dat je juist iemand leuk gaat vinden die compleet anders is dan je ex omdat je anders te veel aan je ex herinnerd wordt. Maar in deze beide gevallen wordt je keuze té sterk beïnvloed door je meest recente breuk. Persoonlijk ben ik voorstander van 6 maanden single zijn voor je weer iets aanknoopt met een ander. Dan is je beoordelingsvermogen meestal weer 'helder', en kan je zien of je iemand nodig hebt die écht heel anders is dan je ex, of juist alleen op een paar punten.
Het is niet per sé verkeerd om die behoeftes te volgen, maar daar zit gewoon risico aan vast. Ik heb zeker ook behoeftes die als vrijgezel niet te vervullen zijn, maar ik wil dan wél een juist persoon daarvoor. En wanneer mijn visie daarop vertroebeld is schiet de kans omhoog dat ik een verkeerd persoon kies. En dan moet ik, hopelijk vroeger dan later, weer bij 0 beginnen. Iets even voor een avondje, of een rebound, dat is niks voor mij.quote:Op zondag 11 april 2010 10:11 schreef -Engel- het volgende:
[..]
vind ik allemaal heel mooi... maar ik heb wel bepaalde behoeftes...(en die zijn schaars buiten een relatie om)
ben ik met je eens.. maar ja wat dan....quote:Op zondag 11 april 2010 10:17 schreef EviL_AleX het volgende:
[..]
Het is niet per sé verkeerd om die behoeftes te volgen, maar daar zit gewoon risico aan vast. Ik heb zeker ook behoeftes die als vrijgezel niet te vervullen zijn, maar ik wil dan wél een juist persoon daarvoor. En wanneer mijn visie daarop vertroebeld is schiet de kans omhoog dat ik een verkeerd persoon kies. En dan moet ik, hopelijk vroeger dan later, weer bij 0 beginnen. Iets even voor een avondje, of een rebound, dat is niks voor mij.
6 maanden zonder knuffels red ik niet...
Het enige wat ik hierop kan zeggen is dat knuffelen erg fijn is.quote:Op zondag 11 april 2010 10:28 schreef -Engel- het volgende:
[..]
ben ik met je eens.. maar ja wat dan....
6 maanden zonder knuffels red ik niet...
En dat het wel 6 maanden vol te houden is, maar veel liever niet, natuurlijk. Als je knuffelbaar bent is er vast wel iemand die je daarin wil voorzien 
* Xanthas geeft -Engel- een knuffel
Iedereen is verschillend. Ik zou het ook niet kunnen om snel na een break-up een relatie te beginnen, omdat ik daar te emotioneel voor ben. Maar als jij het wel kan, dan is dat toch goed. Ik zou het ergens ook wel willen om weer met beide benen p de grond te staan zodat ik weer een relatie aan kan
Iedereen is verschillend. Ik zou het ook niet kunnen om snel na een break-up een relatie te beginnen, omdat ik daar te emotioneel voor ben. Maar als jij het wel kan, dan is dat toch goed. Ik zou het ergens ook wel willen om weer met beide benen p de grond te staan zodat ik weer een relatie aan kan
If there is evil in this world, it lies in the heart of mankind!" -Edward D. Morrison
nee... dus....quote:Op zondag 11 april 2010 10:38 schreef EviL_AleX het volgende:
Als je knuffelbaar bent is er vast wel iemand die je daarin wil voorzien
erom vragen is ook niet hetzelfde... en spontane knuffels krijg ik zelden (ik woon op mijzelf enzo)
Ik zou een huisdier kunnen lenen of met mijn kleine nichtjes gaan spelen... maar dat is ook al niet hetzelfde
Dat noemen ze een rebounder.quote:Op zondag 11 april 2010 08:44 schreef EviL_AleX het volgende:
Ik lees hier best vaak dat mensen al vrij snel (binnen 3 maanden)weer aan iets nieuws beginnen. Dat vind ik dus echt te vroeg. Je zit dan nog met je ex, en daardoor is je eigen keuzemechanisme niet zo betrouwbaar. Bij mezelf merkte ik dat ik iemand ineens heel erg leuk begon te vinden, maar dat bleek projectie te zijn. Naar mate ik meer over mijn ex was vond ik die andere meid ook steeds minder leuk. Ik kan me ook voorstellen dat je juist iemand leuk gaat vinden die compleet anders is dan je ex omdat je anders te veel aan je ex herinnerd wordt. Maar in deze beide gevallen wordt je keuze té sterk beïnvloed door je meest recente breuk. Persoonlijk ben ik voorstander van 6 maanden single zijn voor je weer iets aanknoopt met een ander. Dan is je beoordelingsvermogen meestal weer 'helder', en kan je zien of je iemand nodig hebt die écht heel anders is dan je ex, of juist alleen op een paar punten.
Je hoeft niet gelijk een relatie te hebben om sex te hebben of te knuffelen hoor. Ik heb met meerdere meisjes gedate de afgelopen tijd en dat was allemaal erg leuk en spannend. Het klopt dat je eerst minder kritisch bent naar hun innerlijk en zodra ze te close worden ging ik afstand houden. Paar weken later kom ik er vaak wel achter dat het innerlijk van het meisje toch niet zo goed bij me pastquote:Op zondag 11 april 2010 10:28 schreef -Engel- het volgende:
[..]
ben ik met je eens.. maar ja wat dan....
6 maanden zonder knuffels red ik niet...
In dat date-proces heb ik geen zin wanneer ik dan toch iets ontdek wat ik al weet.quote:Op zondag 11 april 2010 10:55 schreef fokvragen het volgende:
[..]
Je hoeft niet gelijk een relatie te hebben om sex te hebben of te knuffelen hoor. Ik heb met meerdere meisjes gedate de afgelopen tijd en dat was allemaal erg leuk en spannend. Het klopt dat je eerst minder kritisch bent naar hun innerlijk en zodra ze te close worden ging ik afstand houden. Paar weken later kom ik er vaak wel achter dat het innerlijk van het meisje toch niet zo goed bij me past
quote:Op zondag 11 april 2010 10:28 schreef -Engel- het volgende:
[..]
ben ik met je eens.. maar ja wat dan....
6 maanden zonder knuffels red ik niet...
Knuffel geeft... Dit ervaar ik precies zo...
Ik vind dat ook vroeg, maar je ziet het in de praktijk toch wel echt vaker gebeuren. Zo heb ik het vermoeden dat mijn ex na een week of 2-3 al iets met haar nieuwe vlam begonnen is.quote:Op zondag 11 april 2010 08:44 schreef EviL_AleX het volgende:
Ik lees hier best vaak dat mensen al vrij snel (binnen 3 maanden)weer aan iets nieuws beginnen. Dat vind ik dus echt te vroeg. Je zit dan nog met je ex, en daardoor is je eigen keuzemechanisme niet zo betrouwbaar. Bij mezelf merkte ik dat ik iemand ineens heel erg leuk begon te vinden, maar dat bleek projectie te zijn. Naar mate ik meer over mijn ex was vond ik die andere meid ook steeds minder leuk. Ik kan me ook voorstellen dat je juist iemand leuk gaat vinden die compleet anders is dan je ex omdat je anders te veel aan je ex herinnerd wordt. Maar in deze beide gevallen wordt je keuze té sterk beïnvloed door je meest recente breuk. Persoonlijk ben ik voorstander van 6 maanden single zijn voor je weer iets aanknoopt met een ander. Dan is je beoordelingsvermogen meestal weer 'helder', en kan je zien of je iemand nodig hebt die écht heel anders is dan je ex, of juist alleen op een paar punten.
Achja, ik vind het dan maar van een stukje ruggengraat getuigen dat ik niemand nodig heb om mezelf erbovenop te helpen. Niet dat ik over haar heen ben, maar ik zit nu beter in m'n vel dan op het einde in mijn relatie. Maar dat heeft dan weer met andere factoren te maken...
There are three ways of running this place, the wrong way, the right way, or my way
Lustquote:Op zondag 11 april 2010 11:00 schreef EviL_AleX het volgende:
[..]
In dat date-proces heb ik geen zin wanneer ik dan toch iets ontdek wat ik al weet.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |