Hoe meer je nu aan jezelf werkt, hoe makkelijker dat weerzien over een halfjaar wordt.quote:Op dinsdag 30 maart 2010 20:28 schreef MOD het volgende:
...Zeker als je in het vooruitzicht heb dat je elkaar weer gaat treffen over een half jaar. Ik moet me er gewoon niet druk over maken...
Als je haar terug wil moet je juist zorgen dat ze je gaat missen, dus zo min mogelijk contact etc. En als ze je dan toch niet mist dan gaat het nooit lukken. Dus eigenlijk gewoon verdergaan met je leven en haar proberen te vergeten. Dat is en de beste manier om haar terug te krijgen en ook de beste manier om haar te vergeten.quote:Op dinsdag 30 maart 2010 21:18 schreef Mido85 het volgende:
Hebben jullie wellicht tips om je vriendin weer terug te winnen? Zij heeft het afgelopen weekend uitgemaakt. Ze had persoonlijke problemen die ze uit de weg wilde hebben. Ik snap dat ik mijzelf er overheen moet zetten en door moet gaan met mijn leven. Maar ik wil haar zo graag terug zonder iets te forceren.
Heel herkenbaar.quote:Op dinsdag 30 maart 2010 20:01 schreef MOD het volgende:
Serieus. Ik heb de hoop opgegeven en geaccepteerd dat het klaar is.
Het is nou een week of zes verder en ik merk aan me zelf dat de pijn minder en minder word.
Maar ze BLIJFT in mijn hoofd rondspoken. Het gaat ALLEEN maar over haar.
Ik heb genoeg plannen en doelen voor ogen en goede vooruitzichten, genoeg aan mijn hoofd om mij druk over te maken, maar ze BLIJFT hangen. En het gaat alleen maar over waar ze nu mee bezig is, hoe erg ze me haat, wat voor leuke dingen ze doet zonder mij, hoe het in de toekomst gaat verlopen tussen ons en wat ik moet missen zonder haar.
Zo fucked up is dat, terwijl ik donders goed besef dat er een hele wereld mensen rond lopen met wie ik het net zo leuk kan hebben. Waarom blijf ik mij vast grijpen aan haar. Aargh!
Oh, dan weet ik alvast waar ik naar op uit kan kijken.quote:Op dinsdag 30 maart 2010 21:40 schreef fokvragen het volgende:
[..]
Heel herkenbaar.
Wat doet ze?
Wat zou ze denken?
Hoe zou ze nou over mij denken?
Zou ze me ook missen?
Zou ze ook denken dat ik haar mis?
Wat zou ze denken dat ik nu doe?
Denk dat ik eerst een ander nodig heb om mijn op te storten (letterlijk en figuurlijk)
Ik ken een jongen waarbij ze zonder ruzie uit elkaar zijn gegaan en waarbij ze het er allebei wel erg moeilijk mee hadden. Alleen zij moet nog even beseffen dat ze de verkeerde keuze heeft gemaakt.quote:Op dinsdag 30 maart 2010 21:45 schreef INViCTuS het volgende:
Zijn hier of kennen jullie mensen die opzich goed uit elkaar zijn gegaan of juist wel met een beetje ruzie en na een tijd ( maand, 2,3 of nog meer maanden ) toch weer bij elkaar zijn gekomen?
Hoe ging het in die tussentijd met beiden, wat deed je wel of juist niet en hoe gaat het dan als je opnieuw begint en de tijd erna?! Ik vroeg me dat gewoon af en ben er erg beniewd naar...
quote:Op dinsdag 30 maart 2010 21:49 schreef Mido85 het volgende:
[..]
Oh, dan weet ik alvast waar ik naar op uit kan kijken.
Deze boodschap kwam voor mij te laat. Inmiddels ervaringsdeskundigequote:Op maandag 15 maart 2010 13:04 schreef Krullehoofd het volgende:
[..]
Gewoon er als een puppy achteraan blijven lopen, veel aandacht geven en naar haar problemen luisteren van hoe ze zwaar ze het wel niet heeft. En proberen haar zoveel mogelijk te overtuigen met ellenlange gesprekken om maar weer terug bij jou te komen.![]()
Bovenstaande zijn de ingrediënten voor een recept om een vrouw nog sneller dan jij "boeh" kunt zeggen haar benen te laten spreiden voor een ander.
Klopt helemaal!quote:Op dinsdag 30 maart 2010 22:03 schreef MOD het volgende:
[..]
Oh das lang niet alles.. Als je denkt de grootste klap gehad te hebben begint het gedonder pas juist.
Mijn advies: Doen als of er geen ruk veranderd is en door gaan met je leven. Klinkt heel tegenstrijdig met alles wat er in dit topic beschreven staat, maar ik haal de volgende quote uit een ander topic:
[..]
Deze boodschap kwam voor mij te laat. Inmiddels ervaringsdeskundige
Ik denk dat iedereen dat hier heeft anders kwamen ze niet in dit topic terecht. Dat maakt het verwerken ook een stuk zwaarder. Succes!quote:Op dinsdag 30 maart 2010 22:44 schreef Mido85 het volgende:
Bedankt voor het advies. Het is voor mij extra pijnlijk om haar los te laten omdat ze tevens mijn beste vriend is. We waren maatjes en deden alles samen. Die ben ik in 1 klap allebei kwijt.
Klopt, ik liet gem. om de 3 dagen nog wat van me horen maar dat vond zij ook heel fijn gaf ze aan. Maar ze begreep ook heel goed dat dat dubbel voor mij was.quote:Op dinsdag 30 maart 2010 22:42 schreef INViCTuS het volgende:
In principe is het op de vlakte / stil houden de eerste weken wel verstandig denk ik ook...Het zal toch wel blijven kriebelen maar dat zou het bij de ander ook kunnen doen...
Ja, zonder ruzie uit elkaar gegaan, zij maakte het uit en kwam na 2 maanden terug. Vervolgens is het iets langer dan een half jaar goed gegaan waarna ze het weer om dezelfde reden (twijfel over gevoelens bla bla) uitmaakte. Niet meer aan beginnen dus (vooral niet op korte termijn zoals enkele maanden).quote:Op dinsdag 30 maart 2010 21:45 schreef INViCTuS het volgende:
Zijn hier of kennen jullie mensen die opzich goed uit elkaar zijn gegaan of juist wel met een beetje ruzie en na een tijd ( maand, 2,3 of nog meer maanden ) toch weer bij elkaar zijn gekomen?
Hoe ging het in die tussentijd met beiden, wat deed je wel of juist niet en hoe gaat het dan als je opnieuw begint en de tijd erna?! Ik vroeg me dat gewoon af en ben er erg beniewd naar...
Ja het is eerder met mijn ex uit geweest en we zijn toen goed uit elkaar gegaan. Eerste 2/3 maanden amper contact en toen op den duur weer afspreken, filmpjes, concerten dat soort dingen, gewoon een vriendschap. Ik heb haar in die tijd ook gewoon met andere jongens gezien. En toen verhuisde ik en woonde ik opeens heel dichtbij en we spraken steeds vaker af en was die "vonk" er opeens weer (was na ongeveer een jaar). Die vonk stak het vuurtje weer aan maar er was blijkbaar niet genoeg hout om het brandend te houden. En nu zijn we weer "goed" uit elkaar. Binnenkort weer eens afspreken maar dan zorg ik wel dat ik water bij me hebquote:Op dinsdag 30 maart 2010 21:45 schreef INViCTuS het volgende:
Zijn hier of kennen jullie mensen die opzich goed uit elkaar zijn gegaan of juist wel met een beetje ruzie en na een tijd ( maand, 2,3 of nog meer maanden ) toch weer bij elkaar zijn gekomen?
Hoe ging het in die tussentijd met beiden, wat deed je wel of juist niet en hoe gaat het dan als je opnieuw begint en de tijd erna?! Ik vroeg me dat gewoon af en ben er erg beniewd naar...
Dat is voor mij echt heel herkenbaar. Het moet alles of niets zijn, niet iets daar tussenin. Die kleine dingen geven je onbewust toch nog hoop, al wil je van niet.quote:Op dinsdag 30 maart 2010 21:30 schreef Tegan het volgende:
Kut, nu kan ik niet meer rustig series kijken want hij kwam online.
Ik wilde nog even een ding zeggen over onze meet zondag. Het was heel gezellig enzo, maar dan doet hij toch weer dingen die ik//hij niet/nooit met vrienden doe/zou doen. Hij speelde met mijn haar om me te troosten toen ik advies vroeg, en hij dronk later ook ineens uit mijn glas (omdat die van hem leeg was). Het zijn dan toch die kleine dingen waardoor ik moeite heb om alles los te laten en het alleen als vriendschap te zien. Het moet voor mij dan echt zwart-wit zijn. Pff.
Dat moet ik mijn ex maar eens duidelijk proberen te maken.quote:Op woensdag 31 maart 2010 08:10 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Dat is voor mij echt heel herkenbaar. Het moet alles of niets zijn, niet iets daar tussenin. Die kleine dingen geven je onbewust toch nog hoop, al wil je van niet.
Poeh 3 maanden, wat zeur ik dan met mijn 4,5 weken?quote:Op woensdag 31 maart 2010 08:59 schreef EviL_AleX het volgende:
Ik blijf er persoonlijk bij dat geen contact echt belangrijk is in het begin. En dan heb ik het niet over dagen of weken, maar maanden. Het is bij mij al wel vaker uitgegaan, dus bij de vorige keer heb ik meteen aangegeven dat ik minstens 3 maanden geen enkele vorm van contact wil. Erg handig om zelf zaken op een rijtje te zetten en er snel bovenop te komen!
Jij hebt het zelf uitgemaakt?quote:Op woensdag 31 maart 2010 08:59 schreef EviL_AleX het volgende:
Ik blijf er persoonlijk bij dat geen contact echt belangrijk is in het begin. En dan heb ik het niet over dagen of weken, maar maanden. Het is bij mij al wel vaker uitgegaan, dus bij de vorige keer heb ik meteen aangegeven dat ik minstens 3 maanden geen enkele vorm van contact wil. Erg handig om zelf zaken op een rijtje te zetten en er snel bovenop te komen!
Ik zal het tegenbewijs leveren...nog 2 maanden te gaan!quote:Op woensdag 31 maart 2010 10:32 schreef Tegan het volgende:
[..]
Jij hebt het zelf uitgemaakt?
Ik denk dat jij echt klaar was met je relatie toen het uit ging, en dat maakt dit allemaal zoveel makkelijker voor jou. Ik denk dat de rest van ons echt geen drie maanden geen contact kan hebben.
3 maanden zonder contact? Lijkt me inderdaad op dit moment onmogelijk. Nou moet ik zeggen dat het in mijn geval onmogelijk is omdat we nog veel praktische dingen moeten regelen (verkoop van het huis, etc...) maar afgezien daarvan kan ik me niet inhouden om na twee weken stilte toch weer te vragen hoe het met haar gaat.quote:Op woensdag 31 maart 2010 10:32 schreef Tegan het volgende:
[..]
Jij hebt het zelf uitgemaakt?
Ik denk dat jij echt klaar was met je relatie toen het uit ging, en dat maakt dit allemaal zoveel makkelijker voor jou. Ik denk dat de rest van ons echt geen drie maanden geen contact kan hebben.
Gewoon zakelijk contact houden over het huis en dat laatste niet meer vragen. Je hebt dan kans dat ze gaat denken "waarom toont hij geen interesse meer in me?" als ze dat niet gaat doen is het sowieso beter dat het uit is.quote:Op woensdag 31 maart 2010 12:27 schreef CoendeW het volgende:
[..]
3 maanden zonder contact? Lijkt me inderdaad op dit moment onmogelijk. Nou moet ik zeggen dat het in mijn geval onmogelijk is omdat we nog veel praktische dingen moeten regelen (verkoop van het huis, etc...) maar afgezien daarvan kan ik me niet inhouden om na twee weken stilte toch weer te vragen hoe het met haar gaat.
Nee, zij maakte het uit. Ik heb het proces van mij eens volledig uitgetypt in een eerder topic hier(zie link onderaan). Als ik het voor het zeggen had gehad dan waren we nu nog samen. Maar inmiddels is het 6 maanden uit.quote:Op woensdag 31 maart 2010 10:32 schreef Tegan het volgende:
[..]
Jij hebt het zelf uitgemaakt?
Ik denk dat jij echt klaar was met je relatie toen het uit ging, en dat maakt dit allemaal zoveel makkelijker voor jou. Ik denk dat de rest van ons echt geen drie maanden geen contact kan hebben.
Wel heel herkenbaar met mijn situatie. Wij hadden ook een afstandsrelatie en dat van mij is 4 maanden ofzo voordat het uit ging ook een week uit geweest of een soort van dat ze niet wist wat ze wou...twijfel...Daarna is die twijfel toch weer teruggekomen..quote:Op donderdag 28 januari 2010 12:40 schreef EviL_AleX het volgende:
[..]
Bij deze mijn verhaal:
[Aanloop]
Het is februari 2009, en ik ben 3 jaar samen met mijn vriendin. Onze relatie bestaat vooral uit weekenden samen, omdat zij in België woont en ik in Nederland. Absoluut geen vuiltje aan de lucht, van haar krijg ik een boekwerkje met foto's van ons samen en verklaart ze haar eeuwige liefde aan mij in haar eigen woorden en met andermans gedichten. Maart en april gaan voorbij zonder iets noemenswaardigs negatiefs. Ergens halverwege mei merk ik dat er iets scheelt bij haar. Omdat ik het type ben dat eerst een patroon in gedrag wil zien voor hij het de moeite waard vindt om aan te spreken kijk ik het even aan. Halverwege juni, net wanneer ik haar wil aanspreken op haar gedrag, geeft ze zelf aan dat het niet goed gaat tussen haar en mij. Ik bevestig die indruk. Ze laat merken dat ze overweegt een punt achter de relatie te zetten. Ik slaag erin haar te overtuigen het nog een kans te geven, en we praten over dingen die we onprettig vinden in elkaars gedrag. Er wordt een doorstart gemaakt nadat we elkaar een paar weken besluiten niet te zien. In die tijd schrijf ik haar een brief van 2 A4tjes waarin ik uitleg hoe ik de situatie zie en hoe ik me erbij voel. Het is nu juni.
Dingen lijken aan de beterende hand te zijn. Ik geef haar alle ruimte die ze wenste, we zorgen ervoor dat we leuke dingen samen doen. Ik merk nog steeds wel twijfel van haar kant, maar die lijkt af te nemen. Het is nu augustus en ik merk een afname in affectie van haar kant. Gedurende de gehele doorstart kan ik alleen maar concluderen dat het is alsof alleen ik me moet bewijzen, en zij vrij passief is. Het begint me enorm te irriteren, en ik stel voor eens goed te praten. Het is nu eind september en ze komt naar mij toe. Gebasseerd op haar gedrag verwacht ik enkele weken al heel sterk dat het uit zal gaan. En zo geschiedde. Ze zegt dat ze in de war is, en ongelukkig. Ze weet niet of ze ongelukkig is omdat de relatie slecht gaat, of dat ze anderzijds ongelukkig is en dat dit de relatie verziekt. Ze geeft aan dat het niet aan mij ligt, dat ik altijd goed voor haar ben geweest, en ook dat er geen ander in het spel is. Ze kan slecht liegen, zeker over belangrijke zaken, dus ik geloof haar in de afwezigheid van aanwijzingen dat ze liegt. Ik geef haar dezelfde dag haar spullen terug die ik de dag daarvoor al verzameld had. Ze bekijkt wat ik allemaal teruggeef en wordt weer emotioneel, en zegt nu al spijt te hebben. Ik blijf de hele dag relatief rustig en respectvol naar buiten toe en vertel haar dat ik het niet zie zitten om nog een doorstart te maken. De manier waarmee ze met me omgaat is veel minder dan ik verdien, en daar is ze het mee eens. Ze geeft aan toch heel graag vrienden te willen blijven omdat ze met mij echt over alles kan praten. Ik vertel haar dat ik niet meteen vrienden kan zijn en raadt haar dan ook aan om minstens 3 maanden geen contact met me op te nemen.
Hm ja ik ook... komt mis door dit kuttopic.. En kzit net met een nieuw scharreltje te datenquote:Op woensdag 31 maart 2010 15:43 schreef Mint_Clansell het volgende:
Ik weet niet wat ik de laatste paar dagen heb, maar ik heb steeds meer de behoefte om te weten hoe het gaat met m'n ex. Zo stom.
Heb je hier toestemming voor?quote:Op woensdag 31 maart 2010 16:11 schreef MarcelMaalderink het volgende:
Ik ben bezig met een onderzoek over singles en internet. Daarbij wil ik graag weten hoe actief singles online zijn. En hoe actief singles elkaar online opzoeken.
Hiervoor heb ik een vragenlijst opgesteld. Deze vragenlijst bestaat uit totaal 17 multiple-choice vragen en het invullen duurt maximaal 5 min. Wil je mijn vragenlijst invullen?
Alvast heel erg bedankt voor je medewerking. Wanneer je bij de vragenlijst je emailadres achterlaat., dan maak je kans op een avondje gratis speeddaten. Je antwoorden worden altijd vertrouwelijk en anoniem behandeld.
Nog even stil houden misschienquote:Op woensdag 31 maart 2010 16:09 schreef Xanthas het volgende:
Vandaag na m'n tentamen weer contact gehad met mijn ex. Ze snapt niet wat ze me heeft aangedaan, zo lijkt het. Ik zit nu te dubben of ik met haar wil praten. Zij vindt de stilte niet leuk, en ik voel me nu raar na het contact. Ik wil niet weer vallen.
Op wat voor manier heb je contact gehad? Je twijfelt nu of je met haar wil praten, maar contact is toch een vorm van wederzijds contact of was het weer een e-mail?quote:Op woensdag 31 maart 2010 16:09 schreef Xanthas het volgende:
Vandaag na m'n tentamen weer contact gehad met mijn ex. Ze snapt niet wat ze me heeft aangedaan, zo lijkt het. Ik zit nu te dubben of ik met haar wil praten. Zij vindt de stilte niet leuk, en ik voel me nu raar na het contact. Ik wil niet weer vallen.
Je spreekt inderdaad voor velen. Ook ik probeer alles aan de kant te schuiven. Wetende dat dit de beste genezing is op een ongeantwoorde liefdesaanzoek. Ik voel me vandaag wel weer ietsje beter. Stiekem hou ik diep in mijn gedachte de deur open voor dat kleine beetje hoop dat het ooit weer goedkomt. Zodra ik dat denk begin ik me weer kut te voelen.quote:Op donderdag 1 april 2010 01:35 schreef MOD het volgende:
Stelselmatig mijn gevoel aan de kant schuiven zonder het te willen is wel het meest moeilijke dat er bestaat, maar het vordert en het vordert. Ik zie oude foto's en ze zijn echt super lief om te zien maar ik krijg er minder en minder een moeilijk gevoel bij. We zien er zo super blij uit en het is mooi om te zien maar niet meer de tijd dat het was. En toch hoop ik dat dat gevoel weer helemaal terug komt als ik haar zie, waarom weet ik niet. Omdat ik het niet wil los laten denk ik. Maar ik doe het toch, en het lukt. Steeds minder de behoefte. Als ik fantaseer over haar nabijheid krijg ik steeds meer oppervlakkige gevoelens. Ook als ik denk wat ze aan het doen is boeit het me minder en minder. Maar ik blijf het haten. Echt simpelweg verschrikkelijk dat ik dit aan de kant moet schuiven. Mijn leven gaat door en ik heb het weer naar mijn zin, ik mis haar minder, maar de leegte blijft. Ik zie genoeg meisjes rond lopen maar kan me niet voorstellen en wil me totaal niet overgeven aan zo iemand, omdat ik vind dat mijn liefde voor mijn ex bestemd is. Dus dan maar liever niks. Waarschijnlijk spreek ik weer voor vele. En zo is het wel weer even genoeg, lief dagboek. Ik ga slapen
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |