Het heeft bij mij ook best lang geduurd voordat ik erkend heb dat die "buien" onderdeel van een stoornis zijn. Toen ik erachter kwam dat het toch echt aan mij lag en niet aan de anderen, heb ik me een hele tijd schuldig gevoeld en mezelf veroordeeld. Soms zag ik in dat wat ik ervoer toch wel erg op borderline (en andere stoornissen) leek, maar de volgende dag kon ik het dan weer allemaal naast me neerleggen, alsof het allemaal een hersenspinsel was. Pas toen er een psychodiagnostisch onderzoek was gedaan begon het tot me door te dringen wat er aan de hand was en toen begreep ik de bizarre ideeën die ik vroeger had wat beter.quote:Op woensdag 3 februari 2010 19:59 schreef gifkwal het volgende:
Jammer... maar ja, des te beter voor jou!
Misschien dat veel borderliners het wel inzien op momenten dat het goed met ze gaat, maar wanneer ze worden getriggerd en het slecht gaat, dat ze het dan niet meer kunnen bevatten.
Wel knap als je jezelf erin kan corrigeren. Is het nu min of meer verdwenen of kan dat niet?quote:Op woensdag 3 februari 2010 20:03 schreef formerjellybean het volgende:
ja gelukkig voor mij wel.
Dat zou best een kunnen wat je zegt. Gelukkig herken ik zelf door de therapie wanneer het minder gaat en neem ik er zelf stappen voor zoals naar begeleider gaan, afleiding zoeken en je rust erin houden , dat soort dingen helpen dan juist , maar dat is het ook he dat moet je echt zelf inzien.
Volgens mij heeft Oma het ook, en onmogelijk is niets, met een beetje(veel) goede wil en stamina...quote:Op maandag 1 februari 2010 16:23 schreef gifkwal het volgende:
[..]
Daar heb je een punt. Helaas zijn deze problemen al jarenlang gaande en wil mijn oma niks weten van wat het werkelijke probleem is. Ze wil er niks van horen als je zegt dat die persoon ziek is. Maar ja... ondertussen zijn wij nu zover dat we er ons maar proberen zo weinig mogelijk van aan te trekken. Misschien is dat de enige echte 'oplossing' in het omgaan met borderliners. Je kan ze toch onmogelijk veranderen.
Nee, mijn oma is gewoon zo koppig als een ezelquote:Op woensdag 10 februari 2010 23:03 schreef Aristoo het volgende:
[..]
Volgens mij heeft Oma het ook, en onmogelijk is niets, met een beetje(veel) goede wil en stamina...
Nogmaals, het gaat hier om FAMILIE, waar ik mee om WIL gaan omdat ik er van hou. Hoe zij jij het vinden als jij borderline zou hebben en iedereen je maar dumpt omdat dat het makkelijkste is om te doen? Ik snap wat je bedoelt hoor, maar ik wil er juist mee leren omgaan ipv het maar lekker makkelijk te vermijden.quote:Op woensdag 10 februari 2010 23:23 schreef Synthesist het volgende:
met borderliners hoef je niet om te gaan, je moet ze vooral zoveel mogelijk vermijden. vooral in relaties. probeer het niet, ze zijn impulsief, kunnen dus ook niet budgetteren (met alle mogelijke problemen tot gevolg) en hebben weinig concentratievermogen.
deze personen zijn vooral slachtoffer van zichzelf. seks voor aandacht ruilen, niet nadenken over mogelijke gevolgen van daden. jaloezie (verlatingsangst)
Niet alleen omdat het gemakkelijk is hoor. Gewoon, omdat het kán!quote:Op donderdag 11 februari 2010 13:27 schreef gifkwal het volgende:
[..]
Nee, mijn oma is gewoon zo koppig als een ezel![]()
[..]
Nogmaals, het gaat hier om FAMILIE, waar ik mee om WIL gaan omdat ik er van hou. Hoe zij jij het vinden als jij borderline zou hebben en iedereen je maar dumpt omdat dat het makkelijkste is om te doen? Ik snap wat je bedoelt hoor, maar ik wil er juist mee leren omgaan ipv het maar lekker makkelijk te vermijden.
quote:
Alsof therapie heilig is. Dat soort type mensen moet gewoon eens op hardhandige wijze een spiegel voorgehouden worden. Zelfreflectie kun je leren. Zij zijn niet de koning of de koningin waar alles om draait.quote:Op maandag 1 februari 2010 13:32 schreef Xtinction het volgende:
[..]
Wie zegt dat het familielid van TS dat niet doet? Het is geen ziekte waar je van gaat genezen of zo, je leert er alleen beter mee omgaan. Zelfs na rond de 20 uur therapie per week betekent dat echt niet dat ze niet af en toe uit hun slof kunnen schieten.
Maar goed, de vraag is valide, probeert je familielid er iets aan te doen of erkent ze/hij niet dat hij een probleem heeft?
Nee, je moet juist zorgen dat ze onderdeel uitmaken van iets sociaals. Maar het is bullshit om je altijd aan te passen. Beide kanten moeten zich aanpassen.quote:Op donderdag 11 februari 2010 15:46 schreef Chanty het volgende:
Altijd leuk de topics over borderliners. Van sommige reacties kan ik echt kotsen, nog even en er wordt voorgesteld alle borderliners maar in een concentratiekamp weg te stoppen.
Met het knopje waar helemaal rechts, met dat aanhalingstekentjequote:Op donderdag 11 februari 2010 17:36 schreef Eleentje86 het volgende:
Sorry er stond een bericht op pagina 1 maar weet niet hoe ik dat bericht bij mijn bericht moet zetten.Ben nieuw
Maar heb je het contact verbroken omdat het toch eigenlijk al niet zo'n goeie vriendin was, of heb je het contact verbroken omdat ze borderline heeft?quote:Op donderdag 11 februari 2010 17:39 schreef leukvoorlater het volgende:
Een vriendin van me heeft borderline. Nou ja, het was een vriendin van me want ik heb het contact verbroken. Ik ben echt blij dat ik van dat mens af ben.
Als je de rest van mijn reactie leest dan zie je ook dat ik aangeef dat er van beide kanten aan het contact moet worden gewerkt.quote:Op donderdag 11 februari 2010 16:28 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Nee, je moet juist zorgen dat ze onderdeel uitmaken van iets sociaals. Maar het is bullshit om je altijd aan te passen. Beide kanten moeten zich aanpassen.
Mede door haar borderline werd het contact helaas onmogelijk. Het werd steeds erger, zeg maar. Ik heb het contact moeten verbreken omdat het niet meer goed voor mij was. Ik had dat echt veel eerder moeten doen.quote:Op donderdag 11 februari 2010 17:41 schreef GimmeGore het volgende:
Maar heb je het contact verbroken omdat het toch eigenlijk al niet zo'n goeie vriendin was, of heb je het contact verbroken omdat ze borderline heeft?
Kan ik me wat bij indenken. Als ik zo de criteria lees (waarvan je er dus aan 5 moet voldoen) zou mijn ex vriend ook best wel eens een vorm van borderline kunnen hebben.quote:Op donderdag 11 februari 2010 21:19 schreef leukvoorlater het volgende:
[..]
Mede door haar borderline werd het contact helaas onmogelijk. Het werd steeds erger, zeg maar. Ik heb het contact moeten verbreken omdat het niet meer goed voor mij was. Ik had dat echt veel eerder moeten doen.
Ja, ik reageerde dan ook op de stelling dat het er bijna op neerkwam dat men borderliners in concentratiekampen wil stoppen. In zekere mate ga ik dus met de rest van je verhaal meequote:Op donderdag 11 februari 2010 20:08 schreef Chanty het volgende:
[..]
Als je de rest van mijn reactie leest dan zie je ook dat ik aangeef dat er van beide kanten aan het contact moet worden gewerkt.
Dat dus. Ik heb een tijdje gescharreld met een borderliner, werd helemaal gek van die doos. Op een geveven moment zei ik 't ook tegen haar. Dat ze zich niet zo moest aanstellen etc en dat ze alleen maar liep te zeuren om niets. Toen was ik er wel van af.quote:Op maandag 1 februari 2010 13:16 schreef Buschetta het volgende:
[..]
Vroegah heette het nog aanstelleritus. Ik vertel deze vervelende figuren ook dat sociale contacten met hen te vermoeiend zijn en dat ze maar eens om hen heen moeten kijken hoe anderen omgaan met hun moodswings en andere BS.
Dus TS verbreek het contact met dit soort figuren. Niet alles is leuk en aardig moeten ze maar leren via de harde weg....
Genezen niet. Het is een stoornis die je moet overleven. Als je de 40 gepasseerd bent wordt het in de meeste gevallen rustiger in je leven (huisje, boompje, beestje) en krijgen mensen met borderline ook consistentie in het leven. De symptomen kunnen hierna afzwakken, maar blijven aanwezig net als alle littekens van de wonden die in de loop der jaren zijn aangebracht.quote:Op vrijdag 12 februari 2010 00:21 schreef Zhe-AnGeL het volgende:
Het schijnt dat ze er wel van kunnen genezen,...Zei men tijdje terug...?
Ik zie veel dingen voorbijkomen die je met ADHD ook hebt, (2, 3, 5, 8) terwijl de andere punten daar zeker een gevolg van zijn. Ik weet nu dat ik wel ADHD heb en geen borderline, maar die scheidslijn is heel erg klein, als je van die punten uitgaat. Praktisch gezien herken ik ze alle 9, maar buiten de 4 hierboven en nr.6 nooit zo heftig dat ik op de borderline-manier mensen het leven zuur kan maken. Geenszins zelfs.quote:Op vrijdag 12 februari 2010 00:21 schreef Zhe-AnGeL het volgende:
1.Extreme verlatingsangst
2.Buitengewoon impulsief (vreetbuien, seks, geld verkwisten, drank en/of drugs)
3.Extreme stemmingswisselingen (meestal van korte duur)
4.Gevoel van leegte
5.Instabiele relaties (overmatig idealiseren en kleineren)
6.Identiteitsstoornis (instabiel zelfbeeld of zelfgevoel)
7.Suïcidale neigingen (dreigingen of zelfverminking)
8.Intense woede (vechtpartijen, driftbuiten of aanhoudende woede)
9.Dissociatie en paranoïde ideeen (voorbijgaand en stressgebonden)
En volgens mij hoort liegen er ook bij!
Het schijnt dat ze er wel van kunnen genezen,...Zei men tijdje terug...?
En deze opsomming houdt dus in dat zij dat echt in extreme mate hebben.
Ik ken er nu 3....valt niet mee!
Maar geduld is een goede zaak om dingen uit te leggen etc...etc etc
gebed zonder eind etc etc..blablie
Zoals ik al vaker heb opgemerkt stond er een jaar geleden een interessant artikel in de Volkskrant, waarin onderzoekers aan het woord kwamen die bezig waren bewijs te vinden voor het vermoeden dat elke erfelijke geestesziekte een andere, persoonlijke, uiting is van precies dezelfde aandoening, namelijk een missend half chromosoom. Het zou wel lachen zijn als men daar in de toekomst vooraf rekening mee kan houden.quote:Op vrijdag 12 februari 2010 11:31 schreef Manono het volgende:
wat ik bedoel: is borderline niet gewoon een cop-out system? als uiting van iets anders?
Maar wel heel vervelend als het in een officieel dossier terecht komt, en niet terecht is. Bij mij is het echt gebruikt om me voorgoed de WAO in te krijgen.quote:Op vrijdag 12 februari 2010 11:38 schreef Re het volgende:
de diagnose borderliner personality disorder is wel een echte, en dan is er inderdaad nog een rits mensen die het daarop afschuiven
Ik denk dat tegenwoordig soms veel te veel op een diagnose wordt afgeschoven, bijv bij autisme/Asperger...het wordt er voor mensen die écht iets hebben (borderline bijv) niet makkelijker op, helaas.quote:Op vrijdag 12 februari 2010 11:31 schreef Manono het volgende:
terecht of onterecht, weet er niet genoeg van maar neem het stempel borderline als aandoening nooit zo serieus eerlijk gezegd
heb altijd een idee dat het een mode-term is voor een hele rits mega-algemene symptomen die onverwerkte ervaringen weergeven, gelinkt aan een bepaald (emotioneel en instabiel) karakter
- dat die symptomen eigenlijk een manier zijn om aandacht of erkenning te vragen voor het feit dat iemand zijn kopje te vol wordt, kantje boord van wat nog aan kan zeg maar
vraag me af: is het niet een fase ipv een ziekte? is een verslaafde of iemand in een depressie niet bijna altijd een borderliner? als een jonge soldaat terug komt uit de oorlog en hij kan maar niet wennen omdat hij hoofden heeft afgehakt lijdt hij ook aan borderline-symptomen? zeg je toch niet hij heeft 'borderline', dan noem je dat trauma..
wat ik bedoel: is borderline niet gewoon een cop-out system? als uiting van iets anders?
Als je het zo stelt valt er niks meer te roddelen en discrimineren op al die fijne, oneigenlijke grondenquote:Op zaterdag 13 februari 2010 00:20 schreef Zhe-AnGeL het volgende:
Ik zie de mens graag als uniek, jij bent jij zoals jij bent en niet ik!.
Klopt. Dat is overduidelijk. Ook de onnatuurlijke werk- en stresspatronen die door mensen zijn bedacht zijn abnormaal en niet door iedereen zomaar te volgen. Maar zo moet je het ook bekijken.quote:Op zaterdag 13 februari 2010 00:20 schreef Zhe-AnGeL het volgende:
Ok in den beginne viel er een appel van een boom, iemand schilde de appel en gooide de schil op de grond en zag daar een letter in.
.............................
Valt er een kwartje? Thnks!
Alles is nml bedacht door mensen...bestaan stoornissen?
Wat zijn stoornissen eigenlijk? Puur door mensen bedacht, ok die persoon doet zo, ok er zijn er meer die zo doen, weet je wat dan geven wij dat een naam!
Men schrijft er een proefschrift over en slaagt cum laude!
Hoezee een nieuwe stoornis is ontstaan!!!!!!
Ik zie de mens graag als uniek, jij bent jij zoals jij bent en niet ik!
Dus hoe iemand dan ook is, of er een kaartje aan hangt of niet het is aan mij, de vraag, ga ik ermee om?
Of niet.
Maar stoornissen zie ik vaak als een leidraad, meer niet.
Ik heb behoorlijk veel ontdekt inzake voeding en bepaalde problemen die men hierdoor kan ondervinden.
Zo raar is het niet dat de mensheid reageert op allerlei chemische toevoegingen, en zoetstof troep.
Als men zuiver eet, scheelt dat al enorm.
En meer zeg ik niet.
Wat is genezen? Iedereen moet met zichzelf leren omgaan. Ook onder de 'normale' mensen is de één wat labieler dan de ander. Alleen is het bij hen niet zo heftig. Sommige mensen met borderline kunnen heel veel bereiken door hun sterke karaktereigenschappen te gebruiken. Anderen zullen niet veranderen.quote:Op donderdag 11 februari 2010 20:17 schreef Dupje het volgende:
Zover ik weet is borderline niet te genezen, maar mensen die deze stoornis hebben kunnen er wel mee om leren gaan. Ook komt de stoornis voornamelijk voor bij mensen die in hun jonge jaren een traumatische ervaring (rondom hechting) hebben meegemaakt.
Bullshit, dat is het probleem met de specifieke persoon waar jij nu over spreekt.quote:Op maandag 1 februari 2010 15:51 schreef gifkwal het volgende:
Het probleem met borderliners is echter dat een goed gesprek niet bestaat.
Ik ben gestopt met 'inlezen' om die reden. Ik vraag haar dingen als ik ze weten wil en alle kromme zaken of opmerkingen (die voor zover ik kan zien nooit uit het niets komen, er is altijd een reden voor) worden uitgesproken.quote:Op dinsdag 2 februari 2010 15:17 schreef GimmeGore het volgende:
Over inlezen gesproken.
Wat voor materiaal is aan te raden?
Ik ben echt een totale leek, dus hoogdravende psychologische pillen zijn niet voor mij weggelegd.
En is het überhaupt wel verstandig?
Want de ene borderliner is de andere niet. Ik ben bang dat er een extreem scenario in die boeken geschetst wordt waardoor ik die vriend van me misschien wel in een heel ander daglicht ga zetten
8'en en 9's op de Uni, aantekeningen boekwerkjes waar je U tegen zegtquote:Op woensdag 10 februari 2010 23:23 schreef Synthesist het volgende:
met borderliners hoef je niet om te gaan, je moet ze vooral zoveel mogelijk vermijden. vooral in relaties. probeer het niet, ze zijn impulsief, kunnen dus ook niet budgetteren (met alle mogelijke problemen tot gevolg) en hebben weinig concentratievermogen.
deze personen zijn vooral slachtoffer van zichzelf. seks voor aandacht ruilen, niet nadenken over mogelijke gevolgen van daden. jaloezie (verlatingsangst)
Ik heb wel eens gehoord dat men borderline, althans jaren terug, gebruikte als men geen diagnose kon stellen.quote:Op vrijdag 12 februari 2010 11:31 schreef Manono het volgende:
terecht of onterecht, weet er niet genoeg van maar neem het stempel borderline als aandoening nooit zo serieus eerlijk gezegd
heb altijd een idee dat het een mode-term is voor een hele rits mega-algemene symptomen die onverwerkte ervaringen weergeven, gelinkt aan een bepaald (emotioneel en instabiel) karakter
- dat die symptomen eigenlijk een manier zijn om aandacht of erkenning te vragen voor het feit dat iemand zijn kopje te vol wordt, kantje boord van wat nog aan kan zeg maar
vraag me af: is het niet een fase ipv een ziekte? is een verslaafde of iemand in een depressie niet bijna altijd een borderliner? als een jonge soldaat terug komt uit de oorlog en hij kan maar niet wennen omdat hij hoofden heeft afgehakt lijdt hij ook aan borderline-symptomen? zeg je toch niet hij heeft 'borderline', dan noem je dat trauma..
wat ik bedoel: is borderline niet gewoon een cop-out system? als uiting van iets anders?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |