NWS Nieuws & Achtergronden
Discussieer hier diepgaander over de actualiteiten.
Sorry hoor. Niet zo bijdehand doen. Je ziet dat het in Teheran is, je ziet Iraanse kentekens, je ziet een nieuwe witte Hyundai Grandeur daar staan. Doe wat aan je algemene ontwikkeling i.p.v. overal uitleg van te vragen. En ja ik ga letterlijk op je in, omdat op een domme vraag een dom antwoord komt.quote:Op maandag 28 december 2009 10:48 schreef Chooselife het volgende:
[..]
Ja, door wie? En waar?
Dit soort beelmateriaal vereist natuurlijk enige uitleg. Dit is zo een contextloos propagandafilmpje wat net zo goed in 2004 in de Bijlmer opgenomen kan zijn.
Dat kan, maar het lijkt me niet waarschijnlijk dat je op een brommer rond rijdt tijdens rellen.quote:Op maandag 28 december 2009 10:50 schreef Chooselife het volgende:
[..]
Waar valt uit af te leiden dat dit individu door de oproerpolitie is aangereden?
Hij kan toch niet zo goed van een bromfiets geflikkerd zijn?
Daar twijfel ik niet aan. Ik neem direct aan dat dit ergens in Iran is. Maar domweg filmpjes (met gruwelijke inhoud) plaatsen, zonder enige uitleg over de inhoud ervan, heeft weinig zin denk ik. Want waar dient het voor? Wat moet het vertellen? Dat er gruwelijkheden en slachtoffers bij rellen komen kijken, lijkt me duidelijk.quote:Op maandag 28 december 2009 11:00 schreef Lagrinta het volgende:
[..]
Sorry hoor. Niet zo bijdehand doen. Je ziet dat het in Teheran is, je ziet Iraanse kentekens, je ziet een nieuwe witte Hyundai Grandeur daar staan. Doe wat aan je algemene ontwikkeling i.p.v. overal uitleg van te vragen. En ja ik ga letterlijk op je in, omdat op een domme vraag een dom antwoord komt.
Die filmpjes bestaan namelijk ook wel van Hoek van Holland, de banlieus van Parijs, over die gemolesteerde Roma's in Ierland.
Bovendien is het nergens verboden kritisch te zijn. Je moet juist blij zijn dat mensen zich kritisch durven op te stellen. Dat levert doorgaans veel meer informatie op. Kennelijk is het volgens bepaalde lieden in deze topicreeks not done, maar daar heb ik lak aan. Want ik houd me gewoon aan de regels en dit is een volstrekt rationele aangelegenheid voor mij.
Waarom niet? Je moet je toch verplaatsen? En een brommer is wendbaar, snel en beweegt zich makkelijk door binnensteden.quote:Op maandag 28 december 2009 11:08 schreef rece het volgende:
[..]
Dat kan, maar het lijkt me niet waarschijnlijk dat je op een brommer rond rijdt tijdens rellen.
Als de beelden jou niet interesseren, dan klik je er toch gewoon niet op? Ik althans probeer een indruk te krijgen van wat er daar gebeurt, en bij het ontbreken van pers zijn deze filmpjes de enige bron.quote:Op maandag 28 december 2009 11:09 schreef Chooselife het volgende:
[..]
Daar twijfel ik niet aan. Ik neem direct aan dat dit ergens in Iran is. Maar domweg filmpjes (met gruwelijke inhoud) plaatsen, zonder enige uitleg over de inhoud ervan, heeft weinig zin denk ik. Want waar dient het voor? Wat moet het vertellen? Dat er gruwelijkheden en slachtoffers bij rellen komen kijken, lijkt me duidelijk.
Die filmpjes bestaan namelijk ook wel van Hoek van Holland, de banlieus van Parijs, over die gemolesteerde Roma's in Ierland.
Vanaf hier kunnen wij toch niks met zekerheid zeggen. We kunnen ons alleen inleven. Vraag dan ook niet om feiten man. Dat jij gelooft in gemorste jam terwijl het gros gewoon bloed ziet is leuk. Voeg zelf iets toe, probeer zelf dingen te verklaren maar hou eens op over feiten. Feiten zie je vrijwel nergens als je niet ter plekke bent. Je kan dan ook wel stoppen met het journaal uitzenden.quote:Op maandag 28 december 2009 11:09 schreef Chooselife het volgende:
[..]
Daar twijfel ik niet aan. Ik neem direct aan dat dit ergens in Iran is. Maar domweg filmpjes (met gruwelijke inhoud) plaatsen, zonder enige uitleg over de inhoud ervan, heeft weinig zin denk ik. Want waar dient het voor? Wat moet het vertellen? Dat er gruwelijkheden en slachtoffers bij rellen komen kijken, lijkt me duidelijk.
Die filmpjes bestaan namelijk ook wel van Hoek van Holland, de banlieus van Parijs, over die gemolesteerde Roma's in Ierland.
Bovendien is het nergens verboden kritisch te zijn. Je moet juist blij zijn dat mensen zich kritisch durven op te stellen. Dat levert doorgaans veel meer informatie op. Kennelijk is het volgens bepaalde lieden in deze topicreeks not done, maar daar heb ik lak aan. Want ik houd me gewoon aan de regels en dit is een volstrekt rationele aangelegenheid voor mij.
Je moet ten eerste Perzisch kunnen verstaan om te horen wat de omstanders zeggen. Je hoort duidelijk mensen die roepen dat hij omvergereden is door de oproerpolitie. Die mensen waren namelijk getuigen van het voorval. Ten tweede lijkt het mij stug dat, gezien het feit dat alleen de regering geweld gebruikt, hij/zij uit het niets gewond is geraakt. Probeer niet zo overdreven kritisch te zijn en telkens bijdehand doen.
Je trekt alleen dingen in twijfel. Kom je daar verder mee? Probeer je in te leven.quote:Op maandag 28 december 2009 11:10 schreef Chooselife het volgende:
[..]
Waarom niet? Je moet je toch verplaatsen? En een brommer is wendbaar, snel en beweegt zich makkelijk door binnensteden.
[ Bericht 4% gewijzigd door paddy op 29-12-2009 02:01:56 ]
Ik ga nu trouwens even bezig met het maken van een samenvatting over de Islamitische revolutie van 30 jaar geleden. Zoals beloofd.
Ten eerste, azerbaycanen zijn gewoon Turken. Ze zijn azerbaycanen genoemd om Turken te verdelen. Het Russische spelletje van verdeel en heers. Ik doelde eigenlijk totaal niet op azerbaycanen in Iran. Ik weet dat zij totaal niet klagen. Ik had het eigenlijk over Baluchistan. Volgens mij is daar wel een significante seperatistische beweging. Maar goed jij weet het wel beter, dan ik natuurlijk.quote:Op maandag 28 december 2009 04:45 schreef sz90 het volgende:
[..]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Dit zijn de landkaarten van Zwitserland en Spanje. Op deze landkaarten van Zwitserland en Spanje zie je ook de taalgrenzen. Ik laat ze even zien voor de mensen die niet weten hoe het zit met de Iraniërs. Ook in Iran heb je regionale talen en dialecten zoals je in Nederland het Fries in Friesland hebt. Ik heb zelf familie uit Tabriz uit het Azarisprekende noordwesten van Iran.
Er zijn inderdaad wel separatisten in Iran. Het aantal is echter niet noemenswaardig. In mijn hele familie of andere azari Iraniërs ken ik niemand die separatistische gedachten heeft. Het valt me juist op dat mijn azari familie nationalistischere Iraniërs zijn dan veel andere Iraniërs. Ik verbaas me er dan ook vaak over als ik berichten of filmpjes op internet zie met azaris die zich zouden willen afscheiden van Iran. Meestal zijn het Azerbeidjanen of Turken (ja... vraag me niet waarom turken zich ermee bemoeien) die filmpjes plaatsen van azaris die protesteren tegen de regering, maar daar maken ze dan iets separatistisch van.
De Iraanse regering is een erg slechte regering, maar toch is het minderhedenbeleid van deze regering veel beter dan dat van de omringende landen. In Turkije was het een aantal jaar geleden bijv. niet eens toegestaan om als koerd koerdisch te spreken en bestonden koerden niet eens. Het waren 'bergturken'. Ook in Irak hebben de koerden het niet bepaald fijn gehad onder saddam.
In Iran is de leider/dictator van het land een azari (khamenei) en ook de presidentskandidaat mousavi komt uit iraans azarbaijan. In de azarisprekende gebieden in Iran sprak hij voor een groot deel azari. Een koerdische presidentskandidaat uit turkije die koerdisch praat in de koerdische gebieden zou waarschijnlijk meteen opgepakt worden wegens het beledigen van het turkszijn of iets dergelijks. Zelfs in Nederland zou het niet helemaal geaccepteerd worden dat een friese politicus in friesland fries zou spreken en dat niet-friezen het dus niet zouden verstaan.
Ook heb je azari concerten, boeken, voorstellingen, tv kanalen, radio, etc. Ons azari-zijn is verbonden met het Iraans-zijn. Dat wij ons zouden willen afscheiden van ons land is dus grote onzin en een belediging. Ik hoop dat de mensen die dit denken dit eindelijk eens begrijpen.
Hopelijk wordt dit regime zo snel mogelijk afgezet en wordt Iran een democratie.
Zendebad Iran va hame Iraniha!
Zendebad Irane azad!
Marg bar doshmane Iran!
In fact, recent observations and simulations have suggested that a network of cosmic strings stretches across the entire universe.
Nee, ook de Beloetsjistanen streven niet naar separatisme. Abdolmalek Rigi, leider van de Beloetsjistaanse verzetsbeweging Jundallah, zegt zelf:quote:Op maandag 28 december 2009 11:32 schreef Burakius het volgende:
[..]
Ten eerste, azerbaycanen zijn gewoon Turken. Ze zijn azerbaycanen genoemd om Turken te verdelen. Het Russische spelletje van verdeel en heers. Ik doelde eigenlijk totaal niet op azerbaycanen in Iran. Ik weet dat zij totaal niet klagen. Ik had het eigenlijk over Baluchistan. Volgens mij is daar wel een significante seperatistische beweging. Maar goed jij weet het wel beter, dan ik natuurlijk.
quote:Rigi described himself as an Iranian and denies that his goal is to form a separate Baluchistan autonomous region. Rather, his goal is to improve conditions for ethnic Baluchis
En die aanslagen dan?quote:Op maandag 28 december 2009 11:37 schreef AryaMehr het volgende:
[..]
Nee, ook de Beloetsjistanen streven niet naar separatisme. Abdolmalek Rigi, leider van de Beloetsjistaanse verzetsbeweging Jundallah, zegt zelf:
[..]
In fact, recent observations and simulations have suggested that a network of cosmic strings stretches across the entire universe.
Je bedoelt de aanslagen gericht tegen de Iraanse regering? Fout natuurlijk, maar het regime heeft dat zelf over zich afgeroepen.quote:
Oke dus ze zijn tegen het regime, maar zijn niet seperatistisch? Denk je dat de USA hun op één of andere manier zou kunnen manipuleren zodat ze onafhankelijkheid willen?quote:Op maandag 28 december 2009 11:43 schreef AryaMehr het volgende:
[..]
Je bedoelt de aanslagen gericht tegen de Iraanse regering? Fout natuurlijk, maar het regime heeft dat zelf over zich afgeroepen.
In fact, recent observations and simulations have suggested that a network of cosmic strings stretches across the entire universe.
Nee, voor geen goud.quote:Op maandag 28 december 2009 11:44 schreef Burakius het volgende:
[..]
Oke dus ze zijn tegen het regime, maar zijn niet seperatistisch? Denk je dat de USA hun op één of andere manier zou kunnen manipuleren zodat ze onafhankelijkheid willen?
Stel dat er een revolutie komt, en er komt een democratisch systeem á la Turkije of Frankrijk (maakt even niet uit). Wat wordt dan de nieuwe Iraanse verhouding tegenover de USA denk jij?quote:
In fact, recent observations and simulations have suggested that a network of cosmic strings stretches across the entire universe.
quote:Op maandag 28 december 2009 11:17 schreef Lagrinta het volgende:
[..]
Je trekt alleen dingen in twijfel. Kom je daar verder mee? Probeer je in te leven.
Er is niks mis met twijfel. Ik heb vanuit opleidingswegen geleerd dat de kwaliteit van je bronnen de validiteit van je aangedragen informatie bepaalt. En wat ik nu doe is niets anders dan die wetenschap hanteren. Dat het voor mensen als AryaMehr een zuiver emotionele aangelegenheid betreft heb ik uiteraard respect voor, maar dat neemt niet weg dat er altijd ruimte moet zijn voor discussie, kritiek en twijfel. De fundamenten onder een discussieforum.
[ Bericht 20% gewijzigd door paddy op 29-12-2009 02:03:04 ]
Maar je vraagt zo naar de bekende weg. Deze filmpjes en foto's zijn alles wat we hebben. Of wil je ook in twijfel trekken dat het volk opnieuw in opstand is gekomen.quote:Op maandag 28 december 2009 12:11 schreef Chooselife het volgende:
[..]
Er is niks mis met twijfel. Ik heb vanuit opleidingswegen geleerd dat de kwaliteit van je bronnen de validiteit van je aangedragen informatie bepaalt. En wat ik nu doe is niets anders dan die wetenschap hanteren. Dat het voor mensen als AryaMehr een zuiver emotionele aangelegenheid betreft heb ik uiteraard respect voor, maar dat neemt niet weg dat er altijd ruimte moet zijn voor discussie, kritiek en twijfel. De fundamenten onder een discussieforum.
[ Bericht 16% gewijzigd door paddy op 29-12-2009 02:03:44 (stuk uit de quote verwijderd) ]
Het interesseert me zeker, anders zou ik hier niet posten. Ik probeer een zuiver (lees: zo zuiver mogelijk) beeld van de situatie te krijgen. En daarin is ruimte voor beide kanten van het verhaal en alle nuances.quote:Op maandag 28 december 2009 11:14 schreef Disana het volgende:
[..]
Als de beelden jou niet interesseren, dan klik je er toch gewoon niet op? Ik althans probeer een indruk te krijgen van wat er daar gebeurt, en bij het ontbreken van pers zijn deze filmpjes de enige bron.
Tot nu toe vind ik het een warrig verhaal, vol stofwolken en onduidelijkheden. Ik kan alleen vaststellen dat er grote onvrede heerst onder een grote groep (voornamelijk) jongemannen en ze zich ernstig verzetten tegen de autoriteiten.
Alleen dan is voor mij de hamvraag. Wat willen ze? Hoe zien ze de toekomst en het ideaalbeeld? En is Mousavi dan de verlosser. Ik kan het me níet voorstellen, als je de palmares van die man bekijkt.
Zouden ze zich realiseren dat door een enorme internationale handelsboycot, op grond van zeer dubieuze argumenten, het land economisch wordt verlamd? Dan kun je je ook richten tegen diezelfde internationale lobby. Althans, ik vind dat een denkbaar signaal.
Eens, ik zie je echter alleen maar vragen stellen bij alles wat gezegd wordt. Ik zie totaal geen eigen initiatief om te denken hoe de situatie is.quote:Op maandag 28 december 2009 12:11 schreef Chooselife het volgende:
[..]
Nee, gelukkig zijn er mensen zoals jij. Die steeds -als het te ingewikkeld dreigt te worden- met een scheldwoord op de proppen komt. Sterke manier van zelfprofilering hoor. Het maakt indruk! Ik hoop dat je thuis een iets minder opvliegend karakter hebt, want anders zal je theeservies wel uit plasticbekertjes bestaan en je lapjeskat aan een angststoornis lijden.
Er is niks mis met twijfel. Ik heb vanuit opleidingswegen geleerd dat de kwaliteit van je bronnen de validiteit van je aangedragen informatie bepaalt. En wat ik nu doe is niets anders dan die wetenschap hanteren. Dat het voor mensen als AryaMehr een zuiver emotionele aangelegenheid betreft heb ik uiteraard respect voor, maar dat neemt niet weg dat er altijd ruimte moet zijn voor discussie, kritiek en twijfel. De fundamenten onder een discussieforum.
Dit topic is een mix van verslaglegging en discussie over hetgeen daar gebeurt. Jij wil alles het filter van jouw goedkeuring en opvattingen laten passeren, in wezen gaan al jouw posts over jouw wereldbeeld en wordt alles gebruikt als kapstok om je eigen mening aan op te verkondigen. En neigen daardoor vaak naar offtopic zijn.quote:Op maandag 28 december 2009 12:11 schreef Chooselife het volgende:
[..]
Nee, gelukkig zijn er mensen zoals jij. Die steeds -als het te ingewikkeld dreigt te worden- met een scheldwoord op de proppen komt. Sterke manier van zelfprofilering hoor. Het maakt indruk! Ik hoop dat je thuis een iets minder opvliegend karakter hebt, want anders zal je theeservies wel uit plasticbekertjes bestaan en je lapjeskat aan een angststoornis lijden.
Er is niks mis met twijfel. Ik heb vanuit opleidingswegen geleerd dat de kwaliteit van je bronnen de validiteit van je aangedragen informatie bepaalt. En wat ik nu doe is niets anders dan die wetenschap hanteren. Dat het voor mensen als AryaMehr een zuiver emotionele aangelegenheid betreft heb ik uiteraard respect voor, maar dat neemt niet weg dat er altijd ruimte moet zijn voor discussie, kritiek en twijfel. De fundamenten onder een discussieforum.
Maak dan een apart topic: 'de wereld zoals ik het zie'. Een soort online versie van de gpeie oude mr G.J.B. Hilterman.
Jij stelt voorwaarden aan de chaos die een opstand nu eenmaal is. Je wilt dat wij ons met onze posts van filmpjes of berichten verantwoorden en dat de makers van de filmpjes deze van context voorzien. Zo werkt een opstand nu eenmaal niet en ik begrijp niet dat je blijft vragen naar wat onmogelijk is.quote:Op maandag 28 december 2009 12:37 schreef Chooselife het volgende:
[..]
Het interesseert me zeker, anders zou ik hier niet posten. Ik probeer een zuiver (lees: zo zuiver mogelijk) beeld van de situatie te krijgen. En daarin is ruimte voor beide kanten van het verhaal en alle nuances.
Tot nu toe vind ik het een warrig verhaal, vol stofwolken en onduidelijkheden. Ik kan alleen vaststellen dat er grote onvrede heerst onder een grote groep (voornamelijk) jongemannen en ze zich ernstig verzetten tegen de autoriteiten.
Alleen dan is voor mij de hamvraag. Wat willen ze? Hoe zien ze de toekomst en het ideaalbeeld? En is Mousavi dan de verlosser. Ik kan het me níet voorstellen, als je de palmares van die man bekijkt.
Zouden ze zich realiseren dat door een enorme internationale handelsboycot, op grond van zeer dubieuze argumenten, het land economisch wordt verlamd? Dan kun je je ook richten tegen diezelfde internationale lobby. Althans, ik vind dat een denkbaar signaal.
Nou moet ik toegeven dat na cynische reacties als van Mylene (notabene een mod) op mijn persoon, mijn bijdragen ook een licht provocatief karakter krijgen. Goed, ik liet me verleiden, niet heel sterk geacteerd.quote:Op maandag 28 december 2009 12:38 schreef Lagrinta het volgende:
[..]
Eens, ik zie je echter alleen maar vragen stellen bij alles wat gezegd wordt. Ik zie totaal geen eigen initiatief om te denken hoe de situatie is.
Ik begeef mij in de fase van het vragen stellen, omdat ik het godsonmogelijk vind hier een rationeel verhaal aan op te hangen. De situatie is (historisch en actueel) complex en zeer zwaar beladen.
AryaMehr doet erg zijn best wat betreft de informatievoorziening. Maar hij is zo vooringenomen (hetgeen in volstrekt begrijp in zijn geval, alle respect daarvoor), dat ik ook benieuwd ben naar het onderbelichte gedeelte. Zelfs dit verhaal kent twee kanten en twee partijen.
Laat dat dan leerzaam voor mij zijn, als het kennelijk zo werkt.quote:Op maandag 28 december 2009 12:43 schreef Disana het volgende:
[..]
Jij stelt voorwaarden aan de chaos die een opstand nu eenmaal is. Je wilt dat wij ons met onze posts van filmpjes of berichten verantwoorden en dat de makers van de filmpjes deze van context voorzien. Zo werkt een opstand nu eenmaal niet en ik begrijp niet dat je blijft vragen naar wat onmogelijk is.
Ja, het is inderdaad een beetje zo dat je het topic een bepaalde richting die jou beter past lijkt op te sturen. Waarom onderga je de berichtgeving niet net zo als wij, met alle beperkingen die eraan zitten. Niemand weet hoe het daar precies is en waartoe dit zal leiden, dat kun je als gegeven accepteren.quote:Op maandag 28 december 2009 12:50 schreef Chooselife het volgende:
[..]
Laat dat dan leerzaam voor mij zijn, als het kennelijk zo werkt.
kunnen we ontopic gaan . please,,dat boeid mij echt meer,, dan wat choosediges er wel /niet van vind .
zonde dat er weer een topic verkracht wordt .
zonde dat er weer een topic verkracht wordt .
Maar hoe kun je ook een goed oordeel vormen als je te weinig gegevens hebt?quote:Op maandag 28 december 2009 12:38 schreef Lagrinta het volgende:
[..]
Eens, ik zie je echter alleen maar vragen stellen bij alles wat gezegd wordt. Ik zie totaal geen eigen initiatief om te denken hoe de situatie is.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Misschien vormen wij wel geen goed oordeel. Misschien het NOS knip plak journaal ook niet. Dat moet ieder voor zich weten. Maar ga geen uitleg vragen die niemand toch heeft.quote:Op maandag 28 december 2009 13:03 schreef Kees22 het volgende:
[..]
Maar hoe kun je ook een goed oordeel vormen als je te weinig gegevens hebt?
Aryamehr had wel wat extra uitleg, want hij kan verstaan wat er gezegd wordt en lezen wat er bij de filmpjes staat. En verder herkende iemand Teheran. Dat zijn nuttige verhelderingen.quote:Op maandag 28 december 2009 13:07 schreef Lagrinta het volgende:
[..]
Misschien vormen wij wel geen goed oordeel. Misschien het NOS knip plak journaal ook niet. Dat moet ieder voor zich weten. Maar ga geen uitleg vragen die niemand toch heeft.
Ik vind het wel goed dat iemand een beetje waakt tegen overhaaste conclusies. Juist in spannende situaties, zoals deze.
Overhaastig verkeerde conclusies trekken is een kwaal die erg tot uiting komt op FOK en rechtzetten is er bijna nooit bij.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
En toch krijg ik een hoop weerstand te verwerken, inclusief admin en moderators. Zelfs op persoonlijke titel, voor zover dat kan op een forum.quote:Op maandag 28 december 2009 13:24 schreef Kees22 het volgende:
[..]
Aryamehr had wel wat extra uitleg, want hij kan verstaan wat er gezegd wordt en lezen wat er bij de filmpjes staat. En verder herkende iemand Teheran. Dat zijn nuttige verhelderingen.
Ik vind het wel goed dat iemand een beetje waakt tegen overhaaste conclusies. Juist in spannende situaties, zoals deze.
Overhaastig verkeerde conclusies trekken is een kwaal die erg tot uiting komt op FOK en rechtzetten is er bijna nooit bij.
Periode voor de revolutie:
Mossadegh:
Mossadegh was een telg van de Kadjaren-familie, had gestudeerd in Parijs en Zwitserland, en was gepromoveerd in rechten. Hij had zijn hele leven gewijd aan de zaak van de Iraanse nationale soevereiniteit en een constitutioneel staatsbestel. Op zijn initiatief stemde de Majlis (Iraans parlement) op 15 maart 1951 voor nationalisatie van de Iraanse olie-industrie en op 28 april 1951 benoemde ze Mossadegh tot premier. De Britten stelden toen een blokkade in. Hierdoor kon er geen olie meer worden geëxporteerd. Met steun van de Amerikanen en Britten werd toen de eerste democratisch gekozen premier van Iran met een coup afgezet. Mossadegh werd gearresteerd, het leger en Zahedi namen de macht over en de sjah keerde terug. Mossadegh werd uiteindelijk door een militaire rechtbank schuldig bevonden aan hoogverraad, maar mocht de rest van zijn leen onder huisarrest blijven.
Dit alles zorgde voor meer vervreemding van de Iraniërs ten opzichte van de sjah. Ook werd Amerika niet langer door de Iraniërs als hun droomprins gezien. Het beroofde de VS grotendeels van de bekoring die ze eerder op het volk hadden uitgeoefend als een rechtschapen alternatief ten opzichte van de oudere mogendheden.
Na afzetting van Mossadegh:
Na de coup hield de regering van e sjah de politiek strak in het gareel. Bij de verkiezingen voor de achttiende Majlis werden de kandidaten door het regime aangewezen, met een gehoorzaam parlement als het gewenste resultaat. In 1955 ontsloeg de sjah Zahedi en nam feitelijk zelf het landsbestuur op zich. Mossadegh's Nationaal Front werd ontbonden en Tudeh-aanhangers (Iraanse marxistisch-leninistische partij) werden meedogenloos vervolgd door een veiligheidsdienst - vanaf 1957 SAVAK geheten - die met hulp van de CIA en de Israëlische veiligheidsdienst Mossad steeds efficiënter optrad, maar ook steeds gewelddadiger.
Landhervormingen en migratie naar de grote steden:
In 1960 lanceerde de sjah een wetsvoorstel voor landhervormingen. Het landhervormingsprogramma ging van start in 1963, maar met gemengde resultaten. De grootgrondbezitters die onteigend zouden worden, mochten elk één dorp houden, maar sommige landheren wisten de bepalingen te ontduiken, bijvoorbeeld door hun eigendom aan verwanten te schenken of door gemechaniseerde landbouwbedrijven op te richten, waarvoor het programma niet gold. Doordat de landhervorming gepaard ging met een algemeen beleid tot mechanisatie van de landbouw was er voor deze arbeiders bovendien opeens minder werk. Het eindresultaat was werkloosheid op het platteland en een versnelde trek van dorpsbewoners naar de steden, met name Teheran, op zoek naar banen. Volgens schattingen was de binnenlandse migratie in 1972-1973 opgelopen tot een hoogte van 8% per jaar en omstreeks was Teheran uitgedijd tot een stad van 4.5 miljoen inwoners.
In Teheran trokken deze mensen naar de armere stadsdelen aan de zuidkant, die nauwelijks meer dan sloppenwijken waren. Vaak vestigden zich hele groepen uit een dorp of streek op dezelfde plek, waarbij zich vaak ook een moellah uit dezelfde streek voegde, die in deze onzekere ontwortelde omstandigheden een zeker gezag uitoefende.
Economie raakt oververhit:
De economie raakte echter oververhit, er was te veel geld in omloop voor te weinig goederen, er waren knelpunten en tekorten en de inflatie gierde omhoog, in het bijzonder voor dingen als huishuren en levensmiddelen, en vooral in Teheran. Aanvankelijk stelde de sjah de kleinhandelaren verantwoordelijk voor de prijsstijgingen, en hij stuurde bendes, gesteund door de SAVAK, de bazaars in die zogenaamde profiteurs en hamsteraars moesten arresteren. Er werden winkels gesloten, 250.000 boetes uitgedeeld en 8000 winkeliers kregen een gevangenisstraf- maar dat alles veranderde absoluut niets aan de onderliggende economische realiteit. De arrestaties en boetes werden opgeteld bij de lijst grieven die de ambachtslieden en kooplui van de bazaar al koesterden, met als voornaamste dat ze hun producten en handel steeds verdrongen zagen door importeren, nieuwe fabrieken, wijkwinkels en supermarkten.
Anti-Amerikaanse sentimenten in Iran:
Na de coup tegen Mossadegh werd de VS al niet meer gezien als de droomprins. Wat bij veel Iraniërs kwaad bloed zette was de nieuwe wet die door het Iraans parlement, met steun van de sjah, werd aangenomen. De nieuwe wet die aan Amerikaans militair personeel in Iran het equivalent van diplomatieke onschendbaarheid toekende. Khomeini in een toespraak over de nieuwe wet:
''Ze hebben het Iraanse volk nog een trap lager gezet dan een Amerikaanse hond. Als iemand een hond overrijdt die van een Amerikaan is, wordt hij vervolgd. Zelfs als de sjah in eigen persoon een hond van een Amerikaan zou overrijden, wordt hij vervolgd. Maar als een Amerikaanse kok de sjah overrijdt, het hoofd van de staat, dan heeft niemand het recht hem iets ten laste te leggen''
In 1970 wemelde Teheran van de Amerikanen. James A. Bill heeft geschat dat er tussen 1944 en 1979 tussen 800.000 en 850.000 Amerikanen in Iran hebben gewoond of het hebben bezocht, en dat het aantal verblijvende Amerikanen steeg van minder dan 8000 in 1970 tot bijna 50.000 in 1979. Alleen al in de defensie-industrie rond Isfahan werkten zo'n tienduizend Amerikanen. Natuurlijk deden sommige Amerikanen die in Iran verbleven hun best het land te begrijpen, maar velen deden dat niet. Voor het grootste deel leefden de Amerikanen een volledig afgescheiden bestaan: ze deden hun boodschappen in het Amerikaanse legerdepot - het grootste ter wereld in zijn soort - en woonden vaak in omheinde compounds alleen voor Amerikanen - Veel Britse expats woonden ook zo.
De Amerikaanse school liet alleen kinderen toe met een Amerikaans paspoort - in tegenstelling tot Amerikaanse scholen in andere landen - en incidentele suggesties om de kinderen ook iets over Iran te leren bleven doorgaans zonder gevolg: een lid van het schoolbestuur zei in 1970 dat het beleid was samen te vatten als 'Geen Iran op school'. In het midden van de jaren 1960 nam een Amerikaans ziekenhuis in Teheran een aantal goed opgeleide Iraans verpleegkundigen in dienst als aanvulling op het eigen personeel. De Iraniërs mochten zelfs onder elkaar geen Perzisch spreken en hadden geen toegang tot de personeelskantine, die was voorbehouden aan Amerikaanse burgers. Ze moesten in de conciërgekamer eten.
Het ziekenhuis behandelde alleen Amerikaanse patiënten en toen op een dag een wanhopige vader naar binnen wilde met zijn kind dat zojuist op de straat daarbuiten door een auto was overreden, werd hij weggestuurd met de boodschap dat hij maar vervoer naar ander ziekenhuis moest regelen. Andere Amerikanen, in het bijzonder diegene die voor het Vredeskorps werkten, werkten samen met gewone Iraniërs en werden hogelijk gewaardeerd. Maar de meerderheid was in Iran voor het geld en de luxueuze levensstijl, die ze zich thuis niet hadden kunnen veroorloven. Bill zei hierover:
''Toen de goudkoorts uitbrak en de contracten werden uitgebreid, nam de Amerikaanse aanwezigheid toe. Zowel het allerbeste als het allerslechtse dat Amerika te bieden had, was in steden van Iran te aanschouwen. Naarmate de tijd verstreek en de aantallen groeiden, vond een steeds groter contingent gelukszoekers en financiële aasgieren, aangevuld door mensen die onlangs baanloos en gedesillusioneerd uit Zuidoost-Azie waren teruggekeerd, de weg naar Iran. Bedrijven met miljardencontracten hadden mankracht nodig en namen onder tijdsdruk blind en lichtzinnige mensen aan. In Isfahan kwamen haat, racisme en onwetendheid samen toen Amerikaanse werknemers negatief en agressief reageerden op de Iraanse samenleving''
Iraniërs lieten zich niet onbetuigd en er vonden incidenten tussen Amerikaanse burgers en Iraniërs plaats die leidden tot krantenartikelen over dronken en obsceen gedragende Amerikanen, wat bij droeg aan anti-Amerikaanse sentimenten.
Spanningen Zuid-Teheran:
Daarnaast bestond er nog een andere spanning, binnen de Iraanse samenleving. De jonge mannen van Zuid-Teheran, pas aangekomen uit hun traditionele gemeenschappen op het platteland, zonder werk of op z'n hoogst in het bezit van een slecht betaalde baan, met weinig vooruitzicht op de mogelijkheid om de komende jaren te trouwen of een gezin te onderhouden, werden als ze een bus of taxi naar het centrum namen geconfronteerd met aantrekkelijke jonge vrouwen uit de middenklasse die opzichtig over straat liepen, geld te over hadden, zonder begeleiding of met vriendinnen waren, zich kleedden in onthullende westerse dracht en pronkten met vrijheid, geld, schoonheid en - vanuit een bepaald gezichtspunt - zedeloosheid. Op reclamezuilen kondigden opzichtige affiches met schaars geklede vrouwen de nieuwste films aan, en het gebrek eraan, gaat niet alleen over geld - het gaat ook over seks en verlangen. Teheran was een stad van ambities, maar aan het eind van de jaren 1970 was het voor velen een stad van wrok, gefrustreerde verlangens en gefrustreerde ambities geworden.
Politiek klimaat werd repressiever en harder:
Naarmate de jaren 1970 voortschreden, werd het politieke klimaat onder de sjah repressiever en harder, terwijl het regime steeds minder voeling met de Iraanse samenleving had. De SAVAK bestreed ondertussen een nieuwe vijand: radicale bewegingen die bereid waren geweld tegen het regime te gebruiken, met name de marxistische Fedajin en de Mujaheddin e-Khalq (MKO), die allebei marxisme en islam combineerden. De SAVAK dijde steeds verder uit en het gebruik van martelmethoden werden gemeengoed. In 1975 bestempelden Amnesty International de regering van de sjah als een van de ergste schenders van mensenrechten in de wereld.
Afstand tussen de Iraniers en de sjah werd groter:
De sjah zelf ontmoette zelden gewone Iraniërs, verplaatste zich per helikopter van de ene plaats naar de andere en bezichtigde parades en andere evenementen gewoonlijk vanuit een speciale kogelvrije glazen. In 1971 hield hij een ceremonie bij de historische ruines van Persepolis en Pasargadae, om het 2500-jarige bestaan van de Iraanse monarchie te vieren. De totale kosten bedroegen maar liefst 100 of zelfs 200 miljoen dollar. Voor de meeste Iraniers toen betekenden de Achaemeniden echter weinig: ze waren waarschijnlijk nooit in Persepolis geweest, terwijl hun kennis van het antieke Iran uit de verhalen van Ferdowsi's Shahname stamde en geen verband hield met wat er al dan niet bij Herodotus te lezen viel of wat er op archeologische vindplaatsen was ontdekt. Er bestond weliswaar al vele jaren een antiklerikale, op secularistische gerichte tendens in het nationalistische denken, die zich op de pre-islamitische, monarchale traditie van Iran beriep, maar dat was wel een erg smalle basis voor deze zelfprojectie van het regime. Voor de meeste mensen was het Iraans erfgoed van islamitische origine, zodat de frivole festiviteiten te Persepolis hen slechts verbijsterden. De sjah verving ook nog eens de islamitische kalender door een kalender die als jaar 1 de troonsbestijgingen van Cyrus de Grote nam, wat onder de meeste Iraniers opnieuw ergernis en verbijstering opwekte.
Mossadegh:
Mossadegh was een telg van de Kadjaren-familie, had gestudeerd in Parijs en Zwitserland, en was gepromoveerd in rechten. Hij had zijn hele leven gewijd aan de zaak van de Iraanse nationale soevereiniteit en een constitutioneel staatsbestel. Op zijn initiatief stemde de Majlis (Iraans parlement) op 15 maart 1951 voor nationalisatie van de Iraanse olie-industrie en op 28 april 1951 benoemde ze Mossadegh tot premier. De Britten stelden toen een blokkade in. Hierdoor kon er geen olie meer worden geëxporteerd. Met steun van de Amerikanen en Britten werd toen de eerste democratisch gekozen premier van Iran met een coup afgezet. Mossadegh werd gearresteerd, het leger en Zahedi namen de macht over en de sjah keerde terug. Mossadegh werd uiteindelijk door een militaire rechtbank schuldig bevonden aan hoogverraad, maar mocht de rest van zijn leen onder huisarrest blijven.
Dit alles zorgde voor meer vervreemding van de Iraniërs ten opzichte van de sjah. Ook werd Amerika niet langer door de Iraniërs als hun droomprins gezien. Het beroofde de VS grotendeels van de bekoring die ze eerder op het volk hadden uitgeoefend als een rechtschapen alternatief ten opzichte van de oudere mogendheden.
Na afzetting van Mossadegh:
Na de coup hield de regering van e sjah de politiek strak in het gareel. Bij de verkiezingen voor de achttiende Majlis werden de kandidaten door het regime aangewezen, met een gehoorzaam parlement als het gewenste resultaat. In 1955 ontsloeg de sjah Zahedi en nam feitelijk zelf het landsbestuur op zich. Mossadegh's Nationaal Front werd ontbonden en Tudeh-aanhangers (Iraanse marxistisch-leninistische partij) werden meedogenloos vervolgd door een veiligheidsdienst - vanaf 1957 SAVAK geheten - die met hulp van de CIA en de Israëlische veiligheidsdienst Mossad steeds efficiënter optrad, maar ook steeds gewelddadiger.
Landhervormingen en migratie naar de grote steden:
In 1960 lanceerde de sjah een wetsvoorstel voor landhervormingen. Het landhervormingsprogramma ging van start in 1963, maar met gemengde resultaten. De grootgrondbezitters die onteigend zouden worden, mochten elk één dorp houden, maar sommige landheren wisten de bepalingen te ontduiken, bijvoorbeeld door hun eigendom aan verwanten te schenken of door gemechaniseerde landbouwbedrijven op te richten, waarvoor het programma niet gold. Doordat de landhervorming gepaard ging met een algemeen beleid tot mechanisatie van de landbouw was er voor deze arbeiders bovendien opeens minder werk. Het eindresultaat was werkloosheid op het platteland en een versnelde trek van dorpsbewoners naar de steden, met name Teheran, op zoek naar banen. Volgens schattingen was de binnenlandse migratie in 1972-1973 opgelopen tot een hoogte van 8% per jaar en omstreeks was Teheran uitgedijd tot een stad van 4.5 miljoen inwoners.
In Teheran trokken deze mensen naar de armere stadsdelen aan de zuidkant, die nauwelijks meer dan sloppenwijken waren. Vaak vestigden zich hele groepen uit een dorp of streek op dezelfde plek, waarbij zich vaak ook een moellah uit dezelfde streek voegde, die in deze onzekere ontwortelde omstandigheden een zeker gezag uitoefende.
Economie raakt oververhit:
De economie raakte echter oververhit, er was te veel geld in omloop voor te weinig goederen, er waren knelpunten en tekorten en de inflatie gierde omhoog, in het bijzonder voor dingen als huishuren en levensmiddelen, en vooral in Teheran. Aanvankelijk stelde de sjah de kleinhandelaren verantwoordelijk voor de prijsstijgingen, en hij stuurde bendes, gesteund door de SAVAK, de bazaars in die zogenaamde profiteurs en hamsteraars moesten arresteren. Er werden winkels gesloten, 250.000 boetes uitgedeeld en 8000 winkeliers kregen een gevangenisstraf- maar dat alles veranderde absoluut niets aan de onderliggende economische realiteit. De arrestaties en boetes werden opgeteld bij de lijst grieven die de ambachtslieden en kooplui van de bazaar al koesterden, met als voornaamste dat ze hun producten en handel steeds verdrongen zagen door importeren, nieuwe fabrieken, wijkwinkels en supermarkten.
Anti-Amerikaanse sentimenten in Iran:
Na de coup tegen Mossadegh werd de VS al niet meer gezien als de droomprins. Wat bij veel Iraniërs kwaad bloed zette was de nieuwe wet die door het Iraans parlement, met steun van de sjah, werd aangenomen. De nieuwe wet die aan Amerikaans militair personeel in Iran het equivalent van diplomatieke onschendbaarheid toekende. Khomeini in een toespraak over de nieuwe wet:
''Ze hebben het Iraanse volk nog een trap lager gezet dan een Amerikaanse hond. Als iemand een hond overrijdt die van een Amerikaan is, wordt hij vervolgd. Zelfs als de sjah in eigen persoon een hond van een Amerikaan zou overrijden, wordt hij vervolgd. Maar als een Amerikaanse kok de sjah overrijdt, het hoofd van de staat, dan heeft niemand het recht hem iets ten laste te leggen''
In 1970 wemelde Teheran van de Amerikanen. James A. Bill heeft geschat dat er tussen 1944 en 1979 tussen 800.000 en 850.000 Amerikanen in Iran hebben gewoond of het hebben bezocht, en dat het aantal verblijvende Amerikanen steeg van minder dan 8000 in 1970 tot bijna 50.000 in 1979. Alleen al in de defensie-industrie rond Isfahan werkten zo'n tienduizend Amerikanen. Natuurlijk deden sommige Amerikanen die in Iran verbleven hun best het land te begrijpen, maar velen deden dat niet. Voor het grootste deel leefden de Amerikanen een volledig afgescheiden bestaan: ze deden hun boodschappen in het Amerikaanse legerdepot - het grootste ter wereld in zijn soort - en woonden vaak in omheinde compounds alleen voor Amerikanen - Veel Britse expats woonden ook zo.
De Amerikaanse school liet alleen kinderen toe met een Amerikaans paspoort - in tegenstelling tot Amerikaanse scholen in andere landen - en incidentele suggesties om de kinderen ook iets over Iran te leren bleven doorgaans zonder gevolg: een lid van het schoolbestuur zei in 1970 dat het beleid was samen te vatten als 'Geen Iran op school'. In het midden van de jaren 1960 nam een Amerikaans ziekenhuis in Teheran een aantal goed opgeleide Iraans verpleegkundigen in dienst als aanvulling op het eigen personeel. De Iraniërs mochten zelfs onder elkaar geen Perzisch spreken en hadden geen toegang tot de personeelskantine, die was voorbehouden aan Amerikaanse burgers. Ze moesten in de conciërgekamer eten.
Het ziekenhuis behandelde alleen Amerikaanse patiënten en toen op een dag een wanhopige vader naar binnen wilde met zijn kind dat zojuist op de straat daarbuiten door een auto was overreden, werd hij weggestuurd met de boodschap dat hij maar vervoer naar ander ziekenhuis moest regelen. Andere Amerikanen, in het bijzonder diegene die voor het Vredeskorps werkten, werkten samen met gewone Iraniërs en werden hogelijk gewaardeerd. Maar de meerderheid was in Iran voor het geld en de luxueuze levensstijl, die ze zich thuis niet hadden kunnen veroorloven. Bill zei hierover:
''Toen de goudkoorts uitbrak en de contracten werden uitgebreid, nam de Amerikaanse aanwezigheid toe. Zowel het allerbeste als het allerslechtse dat Amerika te bieden had, was in steden van Iran te aanschouwen. Naarmate de tijd verstreek en de aantallen groeiden, vond een steeds groter contingent gelukszoekers en financiële aasgieren, aangevuld door mensen die onlangs baanloos en gedesillusioneerd uit Zuidoost-Azie waren teruggekeerd, de weg naar Iran. Bedrijven met miljardencontracten hadden mankracht nodig en namen onder tijdsdruk blind en lichtzinnige mensen aan. In Isfahan kwamen haat, racisme en onwetendheid samen toen Amerikaanse werknemers negatief en agressief reageerden op de Iraanse samenleving''
Iraniërs lieten zich niet onbetuigd en er vonden incidenten tussen Amerikaanse burgers en Iraniërs plaats die leidden tot krantenartikelen over dronken en obsceen gedragende Amerikanen, wat bij droeg aan anti-Amerikaanse sentimenten.
Spanningen Zuid-Teheran:
Daarnaast bestond er nog een andere spanning, binnen de Iraanse samenleving. De jonge mannen van Zuid-Teheran, pas aangekomen uit hun traditionele gemeenschappen op het platteland, zonder werk of op z'n hoogst in het bezit van een slecht betaalde baan, met weinig vooruitzicht op de mogelijkheid om de komende jaren te trouwen of een gezin te onderhouden, werden als ze een bus of taxi naar het centrum namen geconfronteerd met aantrekkelijke jonge vrouwen uit de middenklasse die opzichtig over straat liepen, geld te over hadden, zonder begeleiding of met vriendinnen waren, zich kleedden in onthullende westerse dracht en pronkten met vrijheid, geld, schoonheid en - vanuit een bepaald gezichtspunt - zedeloosheid. Op reclamezuilen kondigden opzichtige affiches met schaars geklede vrouwen de nieuwste films aan, en het gebrek eraan, gaat niet alleen over geld - het gaat ook over seks en verlangen. Teheran was een stad van ambities, maar aan het eind van de jaren 1970 was het voor velen een stad van wrok, gefrustreerde verlangens en gefrustreerde ambities geworden.
Politiek klimaat werd repressiever en harder:
Naarmate de jaren 1970 voortschreden, werd het politieke klimaat onder de sjah repressiever en harder, terwijl het regime steeds minder voeling met de Iraanse samenleving had. De SAVAK bestreed ondertussen een nieuwe vijand: radicale bewegingen die bereid waren geweld tegen het regime te gebruiken, met name de marxistische Fedajin en de Mujaheddin e-Khalq (MKO), die allebei marxisme en islam combineerden. De SAVAK dijde steeds verder uit en het gebruik van martelmethoden werden gemeengoed. In 1975 bestempelden Amnesty International de regering van de sjah als een van de ergste schenders van mensenrechten in de wereld.
Afstand tussen de Iraniers en de sjah werd groter:
De sjah zelf ontmoette zelden gewone Iraniërs, verplaatste zich per helikopter van de ene plaats naar de andere en bezichtigde parades en andere evenementen gewoonlijk vanuit een speciale kogelvrije glazen. In 1971 hield hij een ceremonie bij de historische ruines van Persepolis en Pasargadae, om het 2500-jarige bestaan van de Iraanse monarchie te vieren. De totale kosten bedroegen maar liefst 100 of zelfs 200 miljoen dollar. Voor de meeste Iraniers toen betekenden de Achaemeniden echter weinig: ze waren waarschijnlijk nooit in Persepolis geweest, terwijl hun kennis van het antieke Iran uit de verhalen van Ferdowsi's Shahname stamde en geen verband hield met wat er al dan niet bij Herodotus te lezen viel of wat er op archeologische vindplaatsen was ontdekt. Er bestond weliswaar al vele jaren een antiklerikale, op secularistische gerichte tendens in het nationalistische denken, die zich op de pre-islamitische, monarchale traditie van Iran beriep, maar dat was wel een erg smalle basis voor deze zelfprojectie van het regime. Voor de meeste mensen was het Iraans erfgoed van islamitische origine, zodat de frivole festiviteiten te Persepolis hen slechts verbijsterden. De sjah verving ook nog eens de islamitische kalender door een kalender die als jaar 1 de troonsbestijgingen van Cyrus de Grote nam, wat onder de meeste Iraniers opnieuw ergernis en verbijstering opwekte.
Khomeini:
Ruhollah Khomeini werd in september 1902 geboren in Khomein, een kleine stad tussen Isfahan en Teheran. Hij kwam uit een familie van seyyed - afstammelingen van de profeet - waarin de patriarchen vele generaties lang moellahs waren geweest en oorspronkelijk wellicht uit Nishapur afkomstig waren. Hij trok op later leeftijd naar Qom om te gaan studeren. Khomeini had een sterk gevoel van eigenwaarde - en van de waardigheid van de oelama als klasse - en ging altijd verzorgd en schoon gekleed - hij wendde niet de onverschilligheid voor kleding of uiterlijk voor die sommige jonge moellahs aan de dag legden. In de jaren 1930 studeerde hij filosofie en erfan. Hij begon te doceren en te schrijven. Hij onderscheidde zich door een combinatie van intellectuele scherpte, nieuwsgierigheid en onconventionaliteit. In het begin van de jaren '60 trokken zijn colleges over ethiek al grote en immer groeiende aantallen studenten, van wie sommige hem als hun marja beschouwden, hun rolmodel.
De gebeurtenissen van 1963-1964 maakten Khomeini tot de leidende politieke figuur in de oppositie tegen de sjah, samen met Mossadegh, die echter nog steeds onder huisarrest stond en daardoor onschadelijk was gemaakt. Khomeini, die persoonlijk afkerig was van het constitutionalisme, had er in het openbaar altijd nauwlettend voor gezorgd positief over de grondwet te spreken. Met zijn aanval op de nieuwe wet die de status van Amerikaanse militairen regelde, beoogde hij de nationalisten voor zich te winnen, van wie sommige tot dan toe wellicht wantrouwig tegenover een geestelijke hadden gestaan. Intellectuelen als Al-e Ahmad schaarden zich enthousiast achter hem. Het was deze politieke methode - het aan de orde stellen van grieven onder het volk en het vermijden van uitspraken over kwesties die zijn aanhangers konden verdelen - waarmee hij zichzelf later tot nationale leider zou maken. Khomeni was vanaf 1964 echter weg uit Iran en uit de Iraanse politiek. Binnen Iran lag de pers aan banden en heerste de censuur, waren de verkiezingen doorgestoken kaart en legde de SAVAK de Tudeh en andere dissidenten het zwijgen op met vervolgingen, arrestaties en opsluiting.
Tijdens zijn verbanning had Khomeini niet alleen het regime bedolven onder een stroom van kritische boodschappen en toespraken - die Iran werden binnengesmokkeld en vervolgens werden verspreid, vaak met behulp van cassetebandjes - maar tevens zijn gedachten uitgewerkt tot een complete theorie over islamitisch staatsbestuur. Hij zette die uiteen in een boek dat was gebaseerd op lezingen die hij in 1970 in Najaf had gehouden en dat was getiteld: Hokumat-e Eslami: Velayat-e Faqih (Islamitisch staatsbestuur: het regentschap van de jurust).
Ontevredenheid:
Het radicale islamisme van Ali Shariati (stief in 1977), dat tegelijk volledig Iraans en volledig modern was, heeft grote invloed uitgeoefend op de generatie studenten die in de jaren 1970 tot wasdom kwamen. Ten gevolge van de inflatie, gevolgd door economische neergang en deflatie, was onder veel Iraniers, inclusief welgestelde Iraniers, twijfel ontstaan over de veronderstelde gestadige groei en economisch zekerheid. Er hadden ook verscheidene incidenten plaatsgevonden waarbij de sjah zich belachelijk had gemaakt of de dingen niet meer in hand leek te hebben.
Revolutie
In januari 1978 verscheen er in de krant van Ettela'at een artikel dat de geestelijkheid en Khomeini uitmaakt voor 'zwarte reactionairen'. Het artikel was geschreven door iemand die door het regime werd vertrouwd en was goedgekeurd door het hof. Er werden feiten in verdraaid en verzinsels in opgevoerd die moesten suggereren dat Khomeini een buitenlander was, een voormalige Britse spion was en een dichter -bedoeld om afbreuk te doen aan zijn waardigheid als geestelijke. Het artikel leidde onmiddellijk tot een protestdemonstratie in Qom, waarbij duizenden religieuze studenten de 'Yazid-regering- beschimpten en een verontschuldiging, een grondwet en de terugkeer van Khomeni eisten. Er vonden gevechten met de politie plaats waarbij een aantal studenten werd doodgeschoten: de volgende dag prees de inmiddels in Parijs wonende Khomeini de studenten en riep op tot meer demonstraties.
Na een traditionele rouwperiode van 40 dagen sloten de bazaars en de universiteiten en werden er in twaalf steden vreedzame demonstraties gehouden, maar in Tabriz schoot de politie opnieuw op de menigte waarbij weer doden vielen. De demonstraties werden massaler en gewelddadiger, met leuzen als 'Dood aan de sjah'. In juni was er een geweldsincident in Mashad, waar de politie een menigte beschoot.
Op 19 augustus brandde de Rex Cinema in Abadan af - een incident dat altijd controversieel is gebleven en waarbij bijna 370 mensen omkwamen. Overheid en oppositie gaven elkaar de schuld, maar de gebeurtenissen, processen en onderzoekingen in de jaren daarna wijzen uit dat een radicale islamitische groepering die banden met oelama had verantwoordelijk was voor de ramp. In het klimaat van die dagen zagen de meeste mensen de SAVAK als de schuldige.
Inmiddels waren er demonstraties, waaraan tot dan toe vooral studenten uit de middenklasse en leden van de traditionele bazaari-middenklasse hadden deelgenomen, verder aangezwollen door stakingen en andere acties van fabrieksarbeiders en anderen, gericht tegen het deflatoire beleid van de regering. In augustus, de maand van de Ramadan, vonden er veel grote demonstraties plaats, en begin september nog meer. De regering van de sjah verbood de demonstraties en kondigde de noodtoestand af, maar op 8 september bereikten de protesten in Teheran en andere steden een hoogtepunt. In de arbeidswijken van Zuid-Teheran werden barricades opgeworpen. De regering stuurde daar tanks en gevechtshelikopters op af; de mensen op de barricaden reageerden met molotovcocktails. Toen een ongewapende menigte het Jaleh-plein weigerde zich te verspreiden, werd ze ter plekke neergemaaid.
Daarna kreeg 8 september de naam Zwart Vrijdag, en de verbittering van de mensen jegens de sjah bereikte wegens de vele doden zulke hoogten dat een compromis onmogelijk was geworden. Er resteerde nog slechts de onverbiddelijke eis dat de sjah het veld moest ruimen: een eis waar Khomeini al vanaf 1970 aan vasthield. Tegen de herfst hadden de meeste andere oppositiegroepen zich bij Khomeini en zijn programma aangesloten. Karim Sanjabi en Mehdi Bazargan vlogen naar Parijs, spraken daar met Khomeini en schaarden zich namens het Nationaal Front en de Vrijheidsbeweging achter hem. De demonstraties en rellen hielden aan, terwijl de sjah - die aan kanker leed en steeds zieker werd, hoewel dat bij het publiek onbekend was - heen er weer werd geslingerd tussen meer repressie en concessies, waaronder het vrijlaten van politieke gevangen en de ontbinding van de Rastakhiz-partij. Hij maakte in een televisie-uitzending bekend dat hij de boodschap van het volk begrepen had, vrije verkiezingen zou houden en zijn fouten uit het verleden zou goedmaken. Maar dat alles kwam te laat. Naarmat de herfst plaatsmaakte voor de winter gingen steeds meer arbeiders steeds langduriger in staking, en aan het begin van Moharram, in december, nam het geweld weer in hevigheid toe. In Qazvin werden 135 demonstranten gedood toen tanks op hen inreden. Op de dag van Ashura zelf, 11 december, demonstreerden meer dan een miljoen mensen in de straten van Teheran. Na Ashura zwierven straatbendes ongehinderd door de hoofdstad, waren er steeds meer tekenen dat het leger niet betrouwbaar was - in het bijzonder in Qom en Mashad werd er massaal gedeserteerd - en de steun van president Carter was inmiddels getaand. Na aanslagen op Amerikaanse kantoren en zelfs op de Amerikaanse ambassade verlieten veel Amerikanen het land. De sjah had alle gezag verloren en verliet het land op 16 januari 1979. Op 1 februari 1979 vloog Khomeini terug naar Iran.
Ruhollah Khomeini werd in september 1902 geboren in Khomein, een kleine stad tussen Isfahan en Teheran. Hij kwam uit een familie van seyyed - afstammelingen van de profeet - waarin de patriarchen vele generaties lang moellahs waren geweest en oorspronkelijk wellicht uit Nishapur afkomstig waren. Hij trok op later leeftijd naar Qom om te gaan studeren. Khomeini had een sterk gevoel van eigenwaarde - en van de waardigheid van de oelama als klasse - en ging altijd verzorgd en schoon gekleed - hij wendde niet de onverschilligheid voor kleding of uiterlijk voor die sommige jonge moellahs aan de dag legden. In de jaren 1930 studeerde hij filosofie en erfan. Hij begon te doceren en te schrijven. Hij onderscheidde zich door een combinatie van intellectuele scherpte, nieuwsgierigheid en onconventionaliteit. In het begin van de jaren '60 trokken zijn colleges over ethiek al grote en immer groeiende aantallen studenten, van wie sommige hem als hun marja beschouwden, hun rolmodel.
De gebeurtenissen van 1963-1964 maakten Khomeini tot de leidende politieke figuur in de oppositie tegen de sjah, samen met Mossadegh, die echter nog steeds onder huisarrest stond en daardoor onschadelijk was gemaakt. Khomeini, die persoonlijk afkerig was van het constitutionalisme, had er in het openbaar altijd nauwlettend voor gezorgd positief over de grondwet te spreken. Met zijn aanval op de nieuwe wet die de status van Amerikaanse militairen regelde, beoogde hij de nationalisten voor zich te winnen, van wie sommige tot dan toe wellicht wantrouwig tegenover een geestelijke hadden gestaan. Intellectuelen als Al-e Ahmad schaarden zich enthousiast achter hem. Het was deze politieke methode - het aan de orde stellen van grieven onder het volk en het vermijden van uitspraken over kwesties die zijn aanhangers konden verdelen - waarmee hij zichzelf later tot nationale leider zou maken. Khomeni was vanaf 1964 echter weg uit Iran en uit de Iraanse politiek. Binnen Iran lag de pers aan banden en heerste de censuur, waren de verkiezingen doorgestoken kaart en legde de SAVAK de Tudeh en andere dissidenten het zwijgen op met vervolgingen, arrestaties en opsluiting.
Tijdens zijn verbanning had Khomeini niet alleen het regime bedolven onder een stroom van kritische boodschappen en toespraken - die Iran werden binnengesmokkeld en vervolgens werden verspreid, vaak met behulp van cassetebandjes - maar tevens zijn gedachten uitgewerkt tot een complete theorie over islamitisch staatsbestuur. Hij zette die uiteen in een boek dat was gebaseerd op lezingen die hij in 1970 in Najaf had gehouden en dat was getiteld: Hokumat-e Eslami: Velayat-e Faqih (Islamitisch staatsbestuur: het regentschap van de jurust).
Ontevredenheid:
Het radicale islamisme van Ali Shariati (stief in 1977), dat tegelijk volledig Iraans en volledig modern was, heeft grote invloed uitgeoefend op de generatie studenten die in de jaren 1970 tot wasdom kwamen. Ten gevolge van de inflatie, gevolgd door economische neergang en deflatie, was onder veel Iraniers, inclusief welgestelde Iraniers, twijfel ontstaan over de veronderstelde gestadige groei en economisch zekerheid. Er hadden ook verscheidene incidenten plaatsgevonden waarbij de sjah zich belachelijk had gemaakt of de dingen niet meer in hand leek te hebben.
Revolutie
In januari 1978 verscheen er in de krant van Ettela'at een artikel dat de geestelijkheid en Khomeini uitmaakt voor 'zwarte reactionairen'. Het artikel was geschreven door iemand die door het regime werd vertrouwd en was goedgekeurd door het hof. Er werden feiten in verdraaid en verzinsels in opgevoerd die moesten suggereren dat Khomeini een buitenlander was, een voormalige Britse spion was en een dichter -bedoeld om afbreuk te doen aan zijn waardigheid als geestelijke. Het artikel leidde onmiddellijk tot een protestdemonstratie in Qom, waarbij duizenden religieuze studenten de 'Yazid-regering- beschimpten en een verontschuldiging, een grondwet en de terugkeer van Khomeni eisten. Er vonden gevechten met de politie plaats waarbij een aantal studenten werd doodgeschoten: de volgende dag prees de inmiddels in Parijs wonende Khomeini de studenten en riep op tot meer demonstraties.
Na een traditionele rouwperiode van 40 dagen sloten de bazaars en de universiteiten en werden er in twaalf steden vreedzame demonstraties gehouden, maar in Tabriz schoot de politie opnieuw op de menigte waarbij weer doden vielen. De demonstraties werden massaler en gewelddadiger, met leuzen als 'Dood aan de sjah'. In juni was er een geweldsincident in Mashad, waar de politie een menigte beschoot.
Op 19 augustus brandde de Rex Cinema in Abadan af - een incident dat altijd controversieel is gebleven en waarbij bijna 370 mensen omkwamen. Overheid en oppositie gaven elkaar de schuld, maar de gebeurtenissen, processen en onderzoekingen in de jaren daarna wijzen uit dat een radicale islamitische groepering die banden met oelama had verantwoordelijk was voor de ramp. In het klimaat van die dagen zagen de meeste mensen de SAVAK als de schuldige.
Inmiddels waren er demonstraties, waaraan tot dan toe vooral studenten uit de middenklasse en leden van de traditionele bazaari-middenklasse hadden deelgenomen, verder aangezwollen door stakingen en andere acties van fabrieksarbeiders en anderen, gericht tegen het deflatoire beleid van de regering. In augustus, de maand van de Ramadan, vonden er veel grote demonstraties plaats, en begin september nog meer. De regering van de sjah verbood de demonstraties en kondigde de noodtoestand af, maar op 8 september bereikten de protesten in Teheran en andere steden een hoogtepunt. In de arbeidswijken van Zuid-Teheran werden barricades opgeworpen. De regering stuurde daar tanks en gevechtshelikopters op af; de mensen op de barricaden reageerden met molotovcocktails. Toen een ongewapende menigte het Jaleh-plein weigerde zich te verspreiden, werd ze ter plekke neergemaaid.
Daarna kreeg 8 september de naam Zwart Vrijdag, en de verbittering van de mensen jegens de sjah bereikte wegens de vele doden zulke hoogten dat een compromis onmogelijk was geworden. Er resteerde nog slechts de onverbiddelijke eis dat de sjah het veld moest ruimen: een eis waar Khomeini al vanaf 1970 aan vasthield. Tegen de herfst hadden de meeste andere oppositiegroepen zich bij Khomeini en zijn programma aangesloten. Karim Sanjabi en Mehdi Bazargan vlogen naar Parijs, spraken daar met Khomeini en schaarden zich namens het Nationaal Front en de Vrijheidsbeweging achter hem. De demonstraties en rellen hielden aan, terwijl de sjah - die aan kanker leed en steeds zieker werd, hoewel dat bij het publiek onbekend was - heen er weer werd geslingerd tussen meer repressie en concessies, waaronder het vrijlaten van politieke gevangen en de ontbinding van de Rastakhiz-partij. Hij maakte in een televisie-uitzending bekend dat hij de boodschap van het volk begrepen had, vrije verkiezingen zou houden en zijn fouten uit het verleden zou goedmaken. Maar dat alles kwam te laat. Naarmat de herfst plaatsmaakte voor de winter gingen steeds meer arbeiders steeds langduriger in staking, en aan het begin van Moharram, in december, nam het geweld weer in hevigheid toe. In Qazvin werden 135 demonstranten gedood toen tanks op hen inreden. Op de dag van Ashura zelf, 11 december, demonstreerden meer dan een miljoen mensen in de straten van Teheran. Na Ashura zwierven straatbendes ongehinderd door de hoofdstad, waren er steeds meer tekenen dat het leger niet betrouwbaar was - in het bijzonder in Qom en Mashad werd er massaal gedeserteerd - en de steun van president Carter was inmiddels getaand. Na aanslagen op Amerikaanse kantoren en zelfs op de Amerikaanse ambassade verlieten veel Amerikanen het land. De sjah had alle gezag verloren en verliet het land op 16 januari 1979. Op 1 februari 1979 vloog Khomeini terug naar Iran.
Bronnen die ik heb gebruikt:
Michael Axworthy - Iran: Empire of the Mind
James A. Bill - The Politics of Iran
Mochten er nog vragen zijn dan hoor ik dat graag.
Michael Axworthy - Iran: Empire of the Mind
James A. Bill - The Politics of Iran
Mochten er nog vragen zijn dan hoor ik dat graag.
Fantastisch dat je die moeite voor ons hebt genomenquote:Op maandag 28 december 2009 14:12 schreef AryaMehr het volgende:
Bronnen die ik heb gebruikt:
Michael Axworthy - Iran: Empire of the Mind
James A. Bill - The Politics of Iran
Mensen van Iran.
Ik krijg een brok in me keel van jullie moed.
(Goede site; http://www.spittoon.org/)
Ik krijg een brok in me keel van jullie moed.
(Goede site; http://www.spittoon.org/)
Death solves all problems: no man, no problem.
Thanks voor deze achtergrondinformatie.quote:Op maandag 28 december 2009 14:12 schreef AryaMehr het volgende:
Bronnen die ik heb gebruikt:
Michael Axworthy - Iran: Empire of the Mind
James A. Bill - The Politics of Iran
Mochten er nog vragen zijn dan hoor ik dat graag.
Hoeveel doden zijn er in totaal gevallen?quote:Op maandag 28 december 2009 14:12 schreef AryaMehr het volgende:
Bronnen die ik heb gebruikt:
Michael Axworthy - Iran: Empire of the Mind
James A. Bill - The Politics of Iran
Mochten er nog vragen zijn dan hoor ik dat graag.
Vond het volk het niet raar dat Khomeini in Parijs verbleef? Ik zou wel argwaan krijgen iig.
Was er een soort van secularisme in Iran in de tijd van de Sjah, net zoals we die in Turkije kennen?
In fact, recent observations and simulations have suggested that a network of cosmic strings stretches across the entire universe.
Radio:
Vandaag is het opnieuw tot een confrontatie gekomen toen aanhangers van de oppositie de straat op gingen om het overlijden van de neef van Mousavi te betreuren. Iemand zou het lijk uit het ziekenhuis gehaald hebben. Ook gingen aanhangers van Ahmejinedad de straat op.
Vandaag is het opnieuw tot een confrontatie gekomen toen aanhangers van de oppositie de straat op gingen om het overlijden van de neef van Mousavi te betreuren. Iemand zou het lijk uit het ziekenhuis gehaald hebben. Ook gingen aanhangers van Ahmejinedad de straat op.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/8432297.stmquote:Iran opposition figures arrested after protests
Photo obtained by AP shows protesters in Tehran, 27 Dec
The official death toll from the latest protests is the highest since June
A number of opposition figures have been arrested in Iran, a day after violent protests in the capital left at least eight people dead.
Those detained include senior aides to opposition leader Mir Hossein Mousavi.
His nephew Seyed Ali Mousavi was among those killed in Sunday's violence, the worst since June's contested elections.
Family members say they are being prevented from holding his funeral because his body has been taken from the hospital where it was being kept.
His brother, Seyed Reza Mousavi, is quoted by the reformist website Parlemannews as saying: "Nobody accepts responsibility for taking away the body... We cannot have a funeral before we find the body."
Other opposition sources say the body has been taken by government agents in order to prevent his funeral becoming a rallying point for more protests.
Foreign media face severe restrictions in Iran and these reports cannot be verified.
Bedankt, erg interessant! Wat is er gebeurd met de vele Sjah gezinden? Mensen met bijv. functie in zijn hof, regering, leger etc? Is net zoals in Afghanistan de gehele "oude intelligentsia" gevlucht?quote:Op maandag 28 december 2009 14:12 schreef AryaMehr het volgende:
Bronnen die ik heb gebruikt:
Michael Axworthy - Iran: Empire of the Mind
James A. Bill - The Politics of Iran
Mochten er nog vragen zijn dan hoor ik dat graag.
Graag gedaan.quote:Op maandag 28 december 2009 14:12 schreef Disana het volgende:
[..]
Fantastisch dat je die moeite voor ons hebt genomen
Aantallen verschillen van 3.000 tot 60.000 mensen, maar onderzoek wees uit dat er 2.781 mensen waren gedood bij gevechten tussen demonstranten en de oproerpolitie.quote:Op maandag 28 december 2009 14:53 schreef Burakius het volgende:
[..]
Hoeveel doden zijn er in totaal gevallen?
Khomeini werd verbannen. Hij ging aanvankelijk eerst naar Turkije, vervolgens naar Irak en ten slotte in 1978 naar Parijs nadat de sjah de Iraakse regering onder druk had gezet om hem weg te sturen uit de sjiitische heilige stad Najaf. Hij kon dus niet anders dan in Parijs verblijven, en dat werd hem niet kwalijk genomen.quote:Vond het volk het niet raar dat Khomeini in Parijs verbleef?
Ja, Iran was sinds 1924 tot 1941 een seculier land. Reza Shah verbood zelfs vrouwen nog langer met een hijab of chador rond te lopen. Van 1941 tot 1953 werd het land meer democratischer, waarbij de oelema hun macht weer versterkt zagen worden. Vanaf 1953 werd onder leiding van Mohammed Reza Shah het land weer minder democratischer en hij herstelde het secularistische beleid van zijn vader. Ook werd de macht van de oelema weer teruggedrongen. Het land bleef seculier tot 1980.quote:Was er een soort van secularisme in Iran in de tijd van de Sjah, net zoals we die in Turkije kennen?
[ Bericht 1% gewijzigd door AryaMehr op 28-12-2009 17:15:05 ]
Je wordt aangesproken als onderdeel van de discussie, je kan daar ook iets mee doen natuurlijkquote:Op maandag 28 december 2009 13:31 schreef Chooselife het volgende:
En toch krijg ik een hoop weerstand te verwerken, inclusief admin en moderators. Zelfs op persoonlijke titel, voor zover dat kan op een forum.
En ik reageer als geinteresseerde daar, niet als admin.
Het merendeel vluchtte tegelijkertijd met de sjah naar het buitenland, de meeste vluchtten naar Amerika. Vlak na revolutie werden er revolutionaire comités opgericht. De comités arresteerden vooraanstaande figuren uit het Pahlavi-regime, waarna een revolutionair tribunaal dat in een klaslokaal zitting hield ze liet executeren - onder wie, op 15 februari, het voormalig hoofd van de SAVAK, generaal Nasiri. Khomeini zelf stond aan het hoofd van een Revolutionaire Raad die via de banden tussen moellahs contact met de comites kon onderhouden, en begon zich meedogenloos te ontdoen van iedereen die zijn visie voor de toekomst van het land in de weg stond.quote:Op maandag 28 december 2009 15:03 schreef _The_General_ het volgende:
Wat is er gebeurd met de vele Sjah gezinden? Mensen met bijv. functie in zijn hof, regering, leger etc?
Een deel van intelligentsia was voor de revolutie al gevlucht, wetend wat er ging gebeuren, en de rest vluchtte vlak na de revolutie naar het buitenland. Wat meespeelde was het feit dat op 12 juni 1980 de ''Cultureel Revolutie'' het hoger opleidingssysteem van Iran voor een jaar sloot totdat het geïslamiseerd werd.quote:Is net zoals in Afghanistan de gehele "oude intelligentsia" gevlucht?
Graag gedaan.quote:Op maandag 28 december 2009 16:41 schreef superworm het volgende:
@ AryaMehr: fantastische uitleg, fijn om te lezen. Ik wist een hoop al, maar veel ook niet.
Hier sluit ik mij bij aan. Ik vind het altijd leuk om dit soort goed geïnformeerde posts te lezen.quote:Op maandag 28 december 2009 16:41 schreef superworm het volgende:
@ AryaMehr: fantastische uitleg, fijn om te lezen. Ik wist een hoop al, maar veel ook niet.
De correspondent van de NRC in Iran meent dat de betogers niet langer bang zijn voor represailles. Ze doen ook nauwelijks nog moeite om onherkenbaar te blijven.
http://www.nrc.nl/buitenl(...)g_bruter_dan_de_sjahquote:Regime Iran ‘nog bruter’ dan de sjah
Gepubliceerd: 28 december 2009 12:12 | Gewijzigd: 28 december 2009 12:14
Reuters, AP, AFP
Teheran, 28 dec. Een van Irans oppositieleiders heeft het Iraanse regime vanochtend gebrandmerkt als nog bruter dan het bewind van de sjah dat dertig jaar geleden door de islamitische revolutie omver werd geworpen.
Volgens de oppositie zijn vandaag verscheidene leidende oppositie-activisten opgepakt.
Mehdi Karroubi, een van de verslagen kandidaten in de omstreden presidentsverkiezingen van juni, veroordeelde in een verklaring op internet het doden van betogers tijdens de religieuze herdenkingsdag Ashura. Volgens de Iraanse regeringszender Press TV zijn gisteren acht doden gevallen. Er zijn daarnaast onbevestigde berichten over doden in Tabriz. „Wat is er gebeurd met het religieuze systeem dat het opdracht geeft tot het doden van onschuldige mensen tijdens de heilige dag Ashura?”, aldus Karroubi, een voormalige parlementsvoorzitter die samen met ex-premier Mir Hossein Mousavi de oppositie leidt.
Volgens oppositiewebsites opende de politie het vuur op betogers in het centrum van Teheran, iets wat de autoriteiten ontkennen. Het waren de eerste doden bij straatprotest sinds de eerste weken na de verkiezingen die president Ahmadinejad aan de macht hielden.
Onder de doden van gisteren was een neef van Mousavi. De staatszender Press TV meldde dat „onbekende aanvallers” Ali Habibi Mousavi Khamene hadden gedood.
Volgens oppositiebronnen verspreidde de politie vandaag met traangas een groep aanhangers van Mousavi die zich in Teheran hadden verzameld om de oppositieleider te condoleren met de dood van zijn neef.
De Iraanse politie maakte bekend gisteren 300 betogers te hebben opgepakt. Oppositiewebsites meldden dat vanochtend zeker zeven activisten en oppositiepolitici zijn gearresteerd. Onder hen zijn volgens deze bronnen ex-minister van Buitenlandse Zaken Ibrahim Yazdi en Mousavi’s topadviseur Ali Riza Beheshti. Beiden werden eerder ook al opgepakt maar later vrijgelaten. Ook is volgens deze bronnen de mensenrechtenactivist Emad Baghi gearresteerd.
Verder zouden medewerkers van de hervormingsgezinde ex-president Mohammad Khatami zijn opgepakt. Een regeringspersbureau meldde daarnaast de aanhouding van prominente geestelijken in de shi’itische heilige stad Qom.
Bedankt mensen.
Lijst van mensen die gisteren en vandaag zijn gearresteerd:
Lijst van mensen die gisteren en vandaag zijn gearresteerd:
quote:Ebrahim Yazdi (former Foreign Minister)
Emad-e’Din Baghi (Human Rights Activist)
Morteza Hadji (Minister of educaion during Khatami era)
Leila Tavassoli, daughter of Mohammad Tavassoli
Seyed Hosein Mousavi Tabrizi (Head of the clerical Association of Teachers and Researchers of Qom)
Alireza Beheshti Shirazi (Editor in Chief of Mousavi’s online journal Kalameh Sabz)
Ghorban Behzadian Nejad (Mousavi consultant)
Mohamad Bagherian (Mousavi consultant)
Rasouli (deputy of President Khatami’s Baran Foundation)
Forouzandeh (Manager of Mousavi’s office)
Mohammad Sadegh Rabbani (retired university professor who used to be the general prosecutor 20 years ago, arrested yesterday 27 December)
Mohammad Moin (son of former Presidential candidate Mostafa Moin, the former Minister of Science and higher education, arrested 27 December)
Heshmatollah Tabarzadi (Student Activist)
Haleh Sahabi (Women’s Rights activist)
Echt hequote:
I am a Chinese college students, I have a loving father, but I can not help him, he needs to do heart bypass surgery, I can not help him, because the cost of 100,000 or so needed, please help me, lifelong You pray Thank you!
Het is ongehoord bruut.quote:Op maandag 28 december 2009 19:43 schreef superworm het volgende:
[..]
Amen to that.
Dat ze bruter zijn dan de sjah? Dat zijn ze al sinds 1980. Alleen beseffen sommige geestelijken dat nu ook.quote:Op maandag 28 december 2009 19:43 schreef superworm het volgende:
[..]
Amen to that.
Vanzelfsprekend ook, dat bedoelde ik alleen niet. Dat kun je verwachten van dictatoriale regimes. Ik bedoelde: zulke ongezouten kritiek klinkt (uit angst) toch haast nooit of helemaal nooit aldaar?quote:
Ik zal wel weer hartstikke gek zijn, maar hoe zit het dan met het regime destijds verantwoordelijk voor de massa-executies in 1980 en 1981 en in de zomer van 1988 waarbij 30.000 politieke gevangenen werden geëxecuteerd en begraven in massagraven?quote:Op maandag 28 december 2009 19:43 schreef superworm het volgende:
[..]
Amen to that.
Dat is toch een bruutheid van een heel andere categorie?
Stond Iran toen ook zo hoog op de agenda?
Zie bovenstaande reactie, ik bedoelde niet 'goh wat verrassend dat ze brute zakken zijn', maar 'goh wat verrassend dat er zulke ongezouten kritiek wordt geleverd'.quote:Op maandag 28 december 2009 19:49 schreef Chooselife het volgende:
[..]
Ik zal wel weer hartstikke gek zijn, maar hoe zit het dan met het regime destijds verantwoordelijk voor de massa-executies in 1980 en 1981 en in de zomer van 1988 waarbij 30.000 politieke gevangenen werden geëxecuteerd en begraven in massagraven?
Dat is toch een bruutheid van een heel andere categorie?
Stond Iran toen ook zo hoog op de agenda?
Mousavi was destijds premier. Dat vind ik nog het meest schokkende aan alles. En die loopt nu hoog van de toren te blazen met z'n vrijheid en hervormingen.quote:Op maandag 28 december 2009 19:51 schreef superworm het volgende:
[..]
Zie bovenstaande reactie, ik bedoelde niet 'goh wat verrassend dat ze brute zakken zijn', maar 'goh wat verrassend dat er zulke ongezouten kritiek wordt geleverd'.
Er zijn veel mensen die destijds aan de kant van de regering stonden, maar nu tegen de regering zijn gekeerd. Je moet alles natuurlijk wel in zijn context plaatsen. Iran was destijds een heel ander land, al wil ik het natuurlijk niet goedpraten. Bovendien was Mousavi destijds wel premier, maar in feite had hij het niet voor het zeggen. Zie bijvoorbeeld Khatami die in 1998 premier van Iran was, maar desondanks zijn progressieve gedachten en mildheid jegens andersdenkenden vond toch een golf van moorden op schrijvers en dissidenten plaats. En het bevel voor die moorden kwam niet van zijn hand, maar van de hardliners binnen de MOIS.quote:Op maandag 28 december 2009 19:52 schreef Chooselife het volgende:
[..]
Mousavi was destijds premier. Dat vind ik nog het meest schokkende aan alles. En die loopt nu hoog van de toren te blazen met z'n vrijheid en hervormingen.
Daarom ben ik zeer pessimistisch over de uiteindelijke afloop: de boeven blijven aan de macht, al zullen er mogelijk enkele poppetjes worden vervangen.quote:Op maandag 28 december 2009 19:52 schreef Chooselife het volgende:
[..]
Mousavi was destijds premier. Dat vind ik nog het meest schokkende aan alles. En die loopt nu hoog van de toren te blazen met z'n vrijheid en hervormingen.
Mousavi is weliswaar niet degene die de trekker overhaalt, maar wel de eerste vertegenwoordiger oftewel hoofdminister namens een regime. Dus absoluut één van de hoofdverantwoordelijken voor de gruwelijkheden. 30.000 Executies. Dat is waar we het over hebben.quote:Op maandag 28 december 2009 20:01 schreef AryaMehr het volgende:
[..]
Er zijn veel mensen die destijds aan de kant van de regering stonden, maar nu tegen de regering zijn gekeerd. Je moet alles natuurlijk wel in zijn context plaatsen. Iran was destijds een heel ander land, al wil ik het natuurlijk niet goedpraten. Bovendien was Mousavi destijds wel premier, maar in feite had hij het niet voor het zeggen. Zie bijvoorbeeld Khatami die in 1998 premier van Iran was, maar desondanks zijn progressieve gedachten vond toch een golf van moorden op schrijvers en dissidenten plaats. En het bevel voor die moorden kwamen niet van zijn hand, maar van de hardliners binnen de MOIS.
En als ik dan zie hoe Mousavi internationaal naar voren geschoven wordt, en in diplomatieke kringen moed ingesproken krijgt, onder andere door het Angelsakisch verbond, dan is dat uiterst hypocriet en misselijkmakend.
Dit soort ondergestopte en weggemoffelde walgelijkheden doet mij de wenkbrauwen ernstig fronsen en zegt genoeg over de scheve schaats die het Westen rijdt inzake de kwestie. De focus ligt alsmaar op Ahmadinejad met zijn "brute" regime. Maar die groene rakker die heel schijnheilig het hardst van de daken schreeuwt, daar huist de duivel in.
Nee, de demonstraties worden steeds heviger en de leuzen steeds gerichter op Khamenei. De mensen zijn nu niet meer voor hertelling van de stemmen, maar voor het aftreden van khamenei, waardoor er in feite geroepen wordt om afschaffing van het regentschap van de jurist.quote:Op maandag 28 december 2009 20:12 schreef uiterstaardig het volgende:
[..]
Daarom ben ik zeer pessimistisch over de uiteindelijke afloop: de boeven blijven aan de macht, al zullen er mogelijk enkele poppetjes worden vervangen.
Je vergeet even wat ik daarvoor zei? Ik zei toch dat het destijds heel andere tijden waren. Het politiek klimaat was veel grimmiger. Bovendien heeft Mousavi nu de kans om het goed te maken, om het maar even op die manier te zeggen. En dat gevoel hebben de meeste Iraniers ook. Bovendien maken de Iraniers ook gewoon gebruik van Mousavi om hun ontevredenheid kenbaar te maken. Dat neemt niet weg dat ik van mening ben - mocht het systeem vallen en de revolutie slagen - er onafhankelijk moet worden gekeken naar de rol die Mousavi destijds speelde. En ik ben niet de enige. Er zijn bovendien genoeg familieleden van de 30.000 politieke dissidenten die nog steeds de verantwoordelijken berecht willen zien worden. Wees maar niet bang, mocht de revolutie echt slagen dan wordt er met iedereen ''afgerekend''.quote:Op maandag 28 december 2009 20:18 schreef Chooselife het volgende:
[..]
Mousavi is weliswaar niet degene die de trekker overhaalt, maar wel de eerste vertegenwoordiger oftewel hoofdminister namens een regime. Dus absoluut één van de hoofdverantwoordelijken voor de gruwelijkheden. 30.000 Executies. Dat is waar we het over hebben.
En als ik dan zie hoe Mousavi internationaal naar voren geschoven wordt, en in diplomatieke kringen moed ingesproken krijgt, onder andere door het Angelsakisch verbond, dan is dat uiterst hypocriet en misselijkmakend.
Dit soort ondergestopte en weggemoffelde walgelijkheden doet mij de wenkbrauwen ernstig fronsen en zegt genoeg over de scheve schaats die het Westen rijdt inzake de kwestie. De focus ligt alsmaar op Ahmadinejad met zijn "brute" regime. Maar die groene rakker die heel schijnheilig het hardst van de daken schreeuwt, daar huist de duivel in.
Ja, de EU veroordeelt het Iraanse regime nu openlijk wegens de doden die tijdens de rellen van de afgelopen dagen gevallen zijn. -Terecht-, denk ik.
Maar ik had graag ook gezien dat de EU de NAVO veroordeelt wegens het doden van 10 onschuldige burgers, waaronder 8 schoolkinderen bij een misplaatst bombardement vandaag in Afghanistan.
Gelijke monniken, gelijke kappen. Anyone?
Maar ik had graag ook gezien dat de EU de NAVO veroordeelt wegens het doden van 10 onschuldige burgers, waaronder 8 schoolkinderen bij een misplaatst bombardement vandaag in Afghanistan.
Gelijke monniken, gelijke kappen. Anyone?
Dat zijn vragen - waar ik met alle respect - op dit moment weinig om geef. Het gaat nu om Iran en haar gewelddadigheden jegens demonstranten. Er zijn genoeg andere topics waar je dergelijke vragen kan stellen, maar hou het hier gewoon ontopic.quote:Op maandag 28 december 2009 20:30 schreef Chooselife het volgende:
Ja, de EU veroordeelt het Iraanse regime nu openlijk wegens de doden die tijdens de rellen van de afgelopen dagen gevallen zijn. -Terecht-, denk ik.
Maar ik had graag ook gezien dat de EU de NAVO veroordeelt wegens het doden van 10 onschuldige burgers, waaronder 8 schoolkinderen bij een misplaatst bombardement vandaag in Afghanistan.
Gelijke monniken, gelijke kappen. Anyone?
Om het goed te maken? Sorry hoor, maar 30.000 executies. Dat poets je niet even weg met een knipoogje en een afkeurend gebaar. Andere tijden, ongetwijfeld, maar het doet niks af aan die gruwelijkheden.quote:Op maandag 28 december 2009 20:29 schreef AryaMehr het volgende:
[..]
Je vergeet even wat ik daarvoor zei? Ik zei toch dat het destijds heel andere tijden waren. Het politiek klimaat was veel grimmiger. Bovendien heeft Mousavi nu de kans om het goed te maken, om het maar even op die manier te zeggen. En dat gevoel hebben de meeste Iraniers ook. Bovendien maken de Iraniers ook gewoon gebruik van Mousavi om hun ontevredenheid kenbaar te maken. Dat neemt niet weg dat ik van mening ben - mocht het systeem vallen en de revolutie slagen - er onafhankelijk moet worden gekeken naar de rol die Mousavi destijds speelde. En ik ben niet de enige. Er zijn bovendien genoeg familieleden van de 30.000 politieke dissidenten die nog steeds de verantwoordelijken berecht willen zien worden. Wees maar niet bang, mocht de revolutie echt slagen dan wordt er met iedereen ''afgerekend''.
De man moet natuurlijk door een internationaal strafhof aangepakt worden, à la Milosevic en Karadzic.
Hoe hard lopen we wel niet te schreeuwen over de Transavia piloot Julio Poch, die -slechts- een stuurknuppel in de hand hield terwijl Junta-leden politiek gevangenen door het deurtje naar buiten flikkerden, op hoge poten uitgeleverd moet worden? Vanuit die gedachte mag Mousavi onmiddelijk een strop en een laatste chocotoff ontvangen, exact zoals Saddam die gezien heeft.
Laten we hopen dat deze misselijkmakende engel des doods krijgt wat hij verdient.
Om het goed te maken inderdaad. Dat er later - zoals ik al eerder zei - onafhankelijk naar de zaak moet worden gekeken is een tweede. De mensen in Iran hebben nu meer belang bij een levende Mousavi dan bij een dode. Ze maken dus slim gebruik van iemand met connecties binnen de regering. Bovendien zijn er genoeg figuren in de geschiedenis te vinden die in het begin van hun tijdperk zich schuldig maakten aan allerlei onmenselijke handelingen, maar later tegen dergelijke handelingen keerden. Die mensen worden nu nog geprezen om hun moed, en worden in sommige gevallen zelfs in ere hersteld.quote:Op maandag 28 december 2009 20:39 schreef Chooselife het volgende:
[..]
Om het goed te maken? Sorry hoor, maar 30.000 executies. Dat poets je niet even weg met een knipoogje en een afkeurend gebaar. Andere tijden, ongetwijfeld, maar het doet niks af aan die gruwelijkheden.
De man moet natuurlijk door een internationaal strafhof aangepakt worden, à la Milosevic en Karadzic.
Hoe hard lopen we wel niet te schreeuwen over de Transavia piloot Julio Poch, die -slechts- een stuurknuppel in de hand hield terwijl Junta-leden politiek gevangenen door het deurtje naar buiten flikkerden, op hoge poten uitgeleverd moet worden? Vanuit die gedachte mag Mousavi onmiddelijk een strop en een laatste chocotoff ontvangen, exact zoals Saddam die gezien heeft.
Laten we hopen dat deze misselijkmakende engel des doods krijgt wat hij verdient.
Dat is wel gebeurd ja, maar dat kan feitelijk totaal niet door de beugel. Helemaal niet volgens beschaafde normen- en waarden, zoals wij Westerlingen die pretenderen te hebben. Zulk opportunisme is hartstikke immoreel en onjuist. Bovendien een schoffering van de slachtoffers en talloze nabestaanden.quote:Op maandag 28 december 2009 20:45 schreef AryaMehr het volgende:
[..]
Bovendien zijn er genoeg figuren in de geschiedenis te vinden die in het begin van hun tijdperk zich schuldig maakten aan allerlei onmenselijke handelingen, maar later tegen dergelijke handelingen keerden. Die mensen worden nu nog geprezen om hun moed, en woorden in sommige gevallen zelfs in ere hersteld.
Als het werkelijk zo zat, hadden we vader Zorreguita ook wel vaker op de koffie gehad. Als -ex minister van landbouw, ongetwijfeld ver verwijderd van de vuurpelotons. Maar hem kan kennelijk ook niks vergeven worden want hij slaapt nog steeds stiekem in het tuinhuisje en vertrekt steevast voor zonsopgang.
We begrijpen het nu wel, Chooselife.
I am a Chinese college students, I have a loving father, but I can not help him, he needs to do heart bypass surgery, I can not help him, because the cost of 100,000 or so needed, please help me, lifelong You pray Thank you!
Zou me niks verbazen dat tijdens de Irak inval de NOS gewoon de Iraakse minister van informatie op z'n woord geloofde. De NOS faalt echt vrijwel altijd. 9/11 kwamen ze ook erg laat aankakken.quote:Op maandag 28 december 2009 18:15 schreef Doler12 het volgende:
RTL nieuws liet Thomas Erdbrink aan het woord. De NOS liet staatspropaganda zien
Het zijn prutsers en dat is al erg, maar ze zijn ook zo vol van zichzelf.
Jongen jongen wat wil jij nu eigenlijk? Drees was ook premier tijdens de politionele acties. Dacht je dat hij contole had over wat er gebeurde daar? Mousavi kan je niet als hoofdverantwoordelijke zien want Iran is geen democratie. Lees je eens in over welke macht de premier in Iran heeft en welke niet.quote:Op maandag 28 december 2009 20:18 schreef Chooselife het volgende:
[..]
Mousavi is weliswaar niet degene die de trekker overhaalt, maar wel de eerste vertegenwoordiger oftewel hoofdminister namens een regime. Dus absoluut één van de hoofdverantwoordelijken voor de gruwelijkheden. 30.000 Executies. Dat is waar we het over hebben.
En als ik dan zie hoe Mousavi internationaal naar voren geschoven wordt, en in diplomatieke kringen moed ingesproken krijgt, onder andere door het Angelsakisch verbond, dan is dat uiterst hypocriet en misselijkmakend.
Dit soort ondergestopte en weggemoffelde walgelijkheden doet mij de wenkbrauwen ernstig fronsen en zegt genoeg over de scheve schaats die het Westen rijdt inzake de kwestie. De focus ligt alsmaar op Ahmadinejad met zijn "brute" regime. Maar die groene rakker die heel schijnheilig het hardst van de daken schreeuwt, daar huist de duivel in.
Wat wil je nu eigenlijk van Mousavi? Denk nou eens na man. Weet jij hoe het politieke systeem van Iran in elkaar zit? Zo nee dan is het handig om je daar eerst in te verdiepen. Een of andere jan doedel kan daar niet verkozen worden.
En daarnaast zoals aangegeven zijn tijden veranderd. Mousavi is niet ideaal maar wel het minst slechte van twee kwaden. Iets anders valt er niet te kiezen maar men is het nu zo zat, dat men wil dat de IRI verdwijnt.
Dat weet je niet, maar we zijn allen heel benieuwd. Je bent pessimistisch maar ik denk niet dat men het pikt als er boeven aan de macht blijven. In juni wellicht wel.quote:Op maandag 28 december 2009 20:12 schreef uiterstaardig het volgende:
[..]
Daarom ben ik zeer pessimistisch over de uiteindelijke afloop: de boeven blijven aan de macht, al zullen er mogelijk enkele poppetjes worden vervangen.
Nee natuurlijk niet. Staat Sudan op de agenda?quote:Op maandag 28 december 2009 19:49 schreef Chooselife het volgende:
[..]
Ik zal wel weer hartstikke gek zijn, maar hoe zit het dan met het regime destijds verantwoordelijk voor de massa-executies in 1980 en 1981 en in de zomer van 1988 waarbij 30.000 politieke gevangenen werden geëxecuteerd en begraven in massagraven?
Dat is toch een bruutheid van een heel andere categorie?
Stond Iran toen ook zo hoog op de agenda?
Je hebt echt geen goed beeld. Als je een marionet bent word je niet zomaar vervolgd vriend.quote:Op maandag 28 december 2009 20:39 schreef Chooselife het volgende:
[..]
Om het goed te maken? Sorry hoor, maar 30.000 executies. Dat poets je niet even weg met een knipoogje en een afkeurend gebaar. Andere tijden, ongetwijfeld, maar het doet niks af aan die gruwelijkheden.
De man moet natuurlijk door een internationaal strafhof aangepakt worden, à la Milosevic en Karadzic.
Hoe hard lopen we wel niet te schreeuwen over de Transavia piloot Julio Poch, die -slechts- een stuurknuppel in de hand hield terwijl Junta-leden politiek gevangenen door het deurtje naar buiten flikkerden, op hoge poten uitgeleverd moet worden? Vanuit die gedachte mag Mousavi onmiddelijk een strop en een laatste chocotoff ontvangen, exact zoals Saddam die gezien heeft.
Laten we hopen dat deze misselijkmakende engel des doods krijgt wat hij verdient.
Vertel mij eens even wat Mousavi destijds had moeten doen? En ik wil nu een antwoord ook.
quote:Op maandag 28 december 2009 22:06 schreef Lagrinta het volgende:
[..]
Jongen jongen wat wil jij nu eigenlijk? Drees was ook premier tijdens de politionele acties. Dacht je dat hij contole had over wat er gebeurde daar? Mousavi kan je niet als hoofdverantwoordelijke zien want Iran is geen democratie. Lees je eens in over welke macht de premier in Iran heeft en welke niet.
Wat wil je nu eigenlijk van Mousavi? Denk nou eens na man. Weet jij hoe het politieke systeem van Iran in elkaar zit? Zo nee dan is het handig om je daar eerst in te verdiepen. Een of andere jan doedel kan daar niet verkozen worden.
En daarnaast zoals aangegeven zijn tijden veranderd. Mousavi is niet ideaal maar wel het minst slechte van twee kwaden. Iets anders valt er niet te kiezen maar men is het nu zo zat, dat men wil dat de IRI verdwijnt.
Nou ja, dat zijn feiten en eigen uitspraken. En natuurlijk kunnen mensen veranderen en blabla, maar ik vind het ontzettend triest om te zien hoe die mensen in de straat hun leven aan het wagen zijn voor wat hopelijk een goede zaak is, terwijl je je hart gewoon vasthoudt bij de gedachte wat er ná dit regime komt. Dit soort mensen doen burgers geen goed.quote:Mir-Hossein Mousavi, a cousin of Khamenei has worked in the Expediency Council for last twenty years or so. Mousavi was also responsible for closing the universities immediately after the hijacking of the revolution of 78, to conduct cultural re-education. During the Iran-Iraq war he served as the Islamic Republic’s prime minister, helping extend the war for 5 long years even though at a point Iran had taken back all its cities from Iraq and the Arabs were willing to end the war and make huge financial compensations. Mr. Mousavi presided over mass executions of 80-81 and the dark summer of 1988 where over thirty thousand political prisoners were executed and buried and mass graves. Given the amount of blood on his hands it’s difficult to not to laugh when Mousavi speaks of creating a human rights council if [s]elected. As far as his anti-West views go, he stated in 1981 in the magazine Payameh Enghelab that “We are ready to participate within an armed force to fight Israel… We have repeatedly announced that we are ready to have an actual, real and military presence in Southern Lebanon and on the borders of the occupied Palestinian lands…we believe that with the support of the popular forces in Lebanon we shall be able to gradually find effective and powerful bases in the area for fighting Israel …we believe if the flow of oil in Muslim Lands is in the hands of Muslims and if the ideology of Islam controls the opening or closing of the oil valves we shall be able to bring the World Arrogance to its knees, to strike Israel and to destroy it.”
http://marzeporgohar.org/en/content/this-a-selection-not-election
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team
Juiste en dat achterlijke NOS journaal gaf met tegenzin toe dat mensen nu ook demonstreerden tegen de hoogste leider Khamenei. Zo zeg: stop de persen! Wat is het NOS journaal toch ongelofelijk oninteressant.quote:Op maandag 28 december 2009 20:19 schreef AryaMehr het volgende:
[..]
Nee, de demonstraties worden steeds heviger en de leuzen steeds gerichter op Khamenei. De mensen zijn nu niet meer voor hertelling van de stemmen, maar voor het aftreden van khamenei, waardoor er in feite geroepen wordt om afschaffing van het regentschap van de jurist.
Kijk, hier hebben we nu iets aan. Maar mensen geloven niet zozeer in Mousavi maar zoals Aryamehr aangaf is hij een tool en heeft men meer aan een levende dan dode Mousavi. Zo'n Mousavi beseft ook wel dat hij nu gebruikt wordt maar hij wil dat ook.quote:Op maandag 28 december 2009 22:16 schreef Mwanatabu het volgende:
[..]
[..]
Nou ja, dat zijn feiten en eigen uitspraken. En natuurlijk kunnen mensen veranderen en blabla, maar ik vind het ontzettend triest om te zien hoe die mensen in de straat hun leven aan het wagen zijn voor wat hopelijk een goede zaak is, terwijl je je hart gewoon vasthoudt bij de gedachte wat er ná dit regime komt. Dit soort mensen doen burgers geen goed.
'quote:Op maandag 28 december 2009 20:30 schreef Chooselife het volgende:
Ja, de EU veroordeelt het Iraanse regime nu openlijk wegens de doden die tijdens de rellen van de afgelopen dagen gevallen zijn. -Terecht-, denk ik.
Maar ik had graag ook gezien dat de EU de NAVO veroordeelt wegens het doden van 10 onschuldige burgers, waaronder 8 schoolkinderen bij een misplaatst bombardement vandaag in Afghanistan.
Gelijke monniken, gelijke kappen. Anyone?
Zou het met je eens willen zijn. Maar "Collateral damage" wordt niet gezien als mensenrechtenschendingen. Dat zou jij moeten weten. Ik vind het ook eigenlijk te gek voor woorden maar zo is het wel.
Tja, maar Mousavi is dus wel een tool dat deel is van het politieke kader sinds de revolutie. Iemand als Mugabe is inmiddels ook een tool van zijn eigen kliek, maar dat maakt zo'n gek niet minder gevaarlijk.quote:Op maandag 28 december 2009 22:21 schreef Lagrinta het volgende:
[..]
Kijk, hier hebben we nu iets aan. Maar mensen geloven niet zozeer in Mousavi maar zoals Aryamehr aangaf is hij een tool en heeft men meer aan een levende dan dode Mousavi. Zo'n Mousavi beseft ook wel dat hij nu gebruikt wordt maar hij wil dat ook.
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team
Non sequitur. Als het ergens fout gaat of veel erger is zonder consequenties, wil dat niet zeggen dat er nergens meer wat van gezegd mag worden.quote:Op maandag 28 december 2009 20:30 schreef Chooselife het volgende:
Ja, de EU veroordeelt het Iraanse regime nu openlijk wegens de doden die tijdens de rellen van de afgelopen dagen gevallen zijn. -Terecht-, denk ik.
Maar ik had graag ook gezien dat de EU de NAVO veroordeelt wegens het doden van 10 onschuldige burgers, waaronder 8 schoolkinderen bij een misplaatst bombardement vandaag in Afghanistan.
Gelijke monniken, gelijke kappen. Anyone?
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team
Een tool betekent dat hij in dat geval misbruikt wordt voor hogere doelen ( het vallen van de IRI). Iraniërs weten dat ze hem daarbij nodig hebben. Je kan je vijand toch misbruiken? Niks mis mee. Hem negeren levert aanzienlijk minder kansen op lijkt mij.quote:Op maandag 28 december 2009 22:27 schreef Mwanatabu het volgende:
[..]
Tja, maar Mousavi is dus wel een tool dat deel is van het politieke kader sinds de revolutie. Iemand als Mugabe is inmiddels ook een tool van zijn eigen kliek, maar dat maakt zo'n gek niet minder gevaarlijk.
Vakitsiz öten horozun başı kesilir.
Literal translation: The head of the rooster that crows out of time will be cut off.
Meaning: Know where to speak.
Literal translation: The head of the rooster that crows out of time will be cut off.
Meaning: Know where to speak.
In fact, recent observations and simulations have suggested that a network of cosmic strings stretches across the entire universe.
quote:Op maandag 28 december 2009 22:06 schreef Lagrinta het volgende:
Drees was ook premier tijdens de politionele acties. oorlog
Calm down, your nervous state
I'll sing you a lullaby.
Calm down, cause no mistake
Should keep you up all night
I'll sing you a lullaby.
Calm down, cause no mistake
Should keep you up all night
wanneer loopt de politie en leger nu eens over naar de demonstranten.
ook binnen die gelederen moet toch veel verzet zijn tegen het regime?
ook binnen die gelederen moet toch veel verzet zijn tegen het regime?
Oké dan nu een paar serieuze vragen:
Wat is de meest conservatieve stad in Iran?
Komen daar ook de meeste stemmen voor Ahmeddinnejad uit?
Wat is de meest liberale stad in Iran?
Komen daar de minste stemmen uit voor Ahmeddinnejad?
Stemmen Soennieten graag op Ahmeddinnejad?
Stemmen Soennieten helemaal niet?
Wat is de meest conservatieve stad in Iran?
Komen daar ook de meeste stemmen voor Ahmeddinnejad uit?
Wat is de meest liberale stad in Iran?
Komen daar de minste stemmen uit voor Ahmeddinnejad?
Stemmen Soennieten graag op Ahmeddinnejad?
Stemmen Soennieten helemaal niet?
In fact, recent observations and simulations have suggested that a network of cosmic strings stretches across the entire universe.
Goed werk.quote:Op maandag 28 december 2009 14:12 schreef AryaMehr het volgende:
Bronnen die ik heb gebruikt:
Michael Axworthy - Iran: Empire of the Mind
James A. Bill - The Politics of Iran
Mochten er nog vragen zijn dan hoor ik dat graag.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Ten eerste zijn azerbeidjanen gewoon azerbeidjanen. Het gebied in Iran dat azarbaijan heet heeft altijd al zo geheten en komt van azarabadegan, perzisch voor "the place of the keeper of fire". Het land azerbeidjan heette toen arran en die naam is door de russen en 'arani's' veranderd om aanspraak te maken op iraans azarbaijan. Dat het land azerbeidjan zo heet is dus meer iets om Iraniërs te verdelen.quote:Op maandag 28 december 2009 11:32 schreef Burakius het volgende:
[..]
Ten eerste, azerbaycanen zijn gewoon Turken. Ze zijn azerbaycanen genoemd om Turken te verdelen. Het Russische spelletje van verdeel en heers. Ik doelde eigenlijk totaal niet op azerbaycanen in Iran. Ik weet dat zij totaal niet klagen. Ik had het eigenlijk over Baluchistan. Volgens mij is daar wel een significante seperatistische beweging. Maar goed jij weet het wel beter, dan ik natuurlijk.
Dat azeri's 'gewoon' turken zijn is natuurlijk onzin en is waarschijnlijk gebaseerd op het feit dat azeri en turks beide turkic talen zijn. ze behoren tot dezelfde taalgroep maar dat betekent niet dat ze hetzelfde zijn. Dan zouden nederlanders duitsers zijn omdat duits en nederlands uit de zelfde taalfamilie komen, maar duitsers zijn duitsers en nederlanders zijn nederlanders.
Als je het baseert op taalfamilies zijn mensen met een taal uit de iraanse taalgroep verwant aan bijvoorbeeld nederlanders (allebei indo-europese taalfamilie) en turks en mongools ook (ook allebei altaïsche talen). Op deze manier kun je natuurlijk aan de halve wereld verwant zijn maar dat slaat natuurlijk nergens op.
Daarnaast zijn azeri-iraniers gewoon Iraans en daarom gaf ik het voorbeeld van zwitserland, waar duits, frans, italiaans, retromaans wordt gesproken maar waar ze allemaal zwitsers zijn. De duitssprekende zwitsers zijn niet meer verwant aan Zweden dan aan franssprekende zwitsers omdat zweeds en duits allebei germaanse talen zijn en frans een romaanse taal. Het zijn gewoon zwitsers. Duitssprekende zwitsers zullen zich niet duitsers noemen maar zwitsers omdat ze niet uit duitsland komen maar uit zwitserland (ook al spreken ze dezelfde taal).
Azari-Iraniërs zijn dus 'gewoon' Iraans.
Over de verdeel en heers-strategie van de russen heb je helemaal gelijk.
je had het wel over 'een groter azerbaycan' door separatisten in Iran dus dan ga ik er dan vanuit dat je het over azari Iraniërs hebt.
Over de baluchi Iraniërs weet ik niet veel. Wij hebben wel een kennis die uit zahedan (baluchestan) komt en die heeft zich laatste tijd heel erg ingezet voor Iran en is trots op zijn Iraanszijn en ik heb hem eigenlijk nooit horen zeggen dat hij baluchi is ofzo.
De protesten in Iran zijn dan ook meestal tegen de regering en niet tegen Iran of andere Iraniërs ofzo.
Hij is niet niet echt met je eens, en tevens zit je er nogal naast. De Azeri's komen uit Centraal-Azië.
In fact, recent observations and simulations have suggested that a network of cosmic strings stretches across the entire universe.
Er zijn een aantal mogelijkheden:quote:Op maandag 28 december 2009 22:16 schreef Mwanatabu het volgende:
[..]
[..]
Nou ja, dat zijn feiten en eigen uitspraken. En natuurlijk kunnen mensen veranderen en blabla, maar ik vind het ontzettend triest om te zien hoe die mensen in de straat hun leven aan het wagen zijn voor wat hopelijk een goede zaak is, terwijl je je hart gewoon vasthoudt bij de gedachte wat er ná dit regime komt. Dit soort mensen doen burgers geen goed.
1. Er wordt een compromis gevonden en het regime blijft zitten
2. Het regime valt, er breek chaos uit en vijandige machten grijpen hun kans om Iran te verscheuren
3. Het regime valt, het nieuwe regime blijkt net zo erg of nog erger te zijn dan het huidige
4. Het regime valt en Iran bloeit op onder een democratischer en vriendelijker regering
Er zullen weinig zijn die geld durven inzetten op optie vier terwijl jij terecht stelt dat er mensen zijn die hun leven ervoor wagen. Ik weet niet of ik ze heldhaftig of dom moet vinden eerlijk gezegd.
Als het regime valt denk ik dat optie 2 het meest reeel is. Dan zal het land waarschijnlijk een lange periode van chaos en bloedvergieten ingaan. Het westen samen met Israel en enkele Arabische landen zullen er alles aan doen te voorkomen dat Iran zich ooit nog als machtige natie zal kunnen manifesteren. En omdat dit imo de meest reeële uitkomst is hoop ik voor de bevolking dat het regime niet door een soort van revolte valt. Het beste voor de bevolking is een langzame verandering van hervormingen en modernisering.
Ben je nou echt serieus?quote:Op dinsdag 29 december 2009 02:15 schreef Burakius het volgende:
Hij is niet niet echt met je eens, en tevens zit je er nogal naast. De Azeri's komen uit Centraal-Azië.
Dat een nederlandse turkoloog de halve wereld turks vindt, is toch geen argument. Ik ben zelf een Iraanse azari en ik weet denk ik zelf wel wie en wat ik ben en hoe en wat Tabriz is. Er wordt in Tabriz azari gesproken en behalve bij officiele (overheids)instellingen ben je vrij om de taal te spreken die je wil. Ik was 2 jaar geleden in de zomer in Tabriz en de voertaal is voor een groot deel azari en soms perzisch. Dit in contrast met Turkije, waar de koerden niet eens hun eigen taal mochten spreken en je naar de gevangenis gestuurd kon worden voor het spreken van je eigen taal.
Dit geeft alleen aan hoe er met regionale talen in Iran wordt omgegaan.
Als iraanse azaris turks zijn, zijn de koerden in oost-turkije Iraans en hebben ze een iraanse cultuur, spreken ze iraans, is hun literatuur iraans, de steden zijn iraans, de feesten zijn iraans, de geschiedenis is Iraans. Oost-turkije is eigenlijk Iraans gebied. Er wonen in Turkije ongeveer 20 miljoen Iraniërs. Het verschil is dat die Iraniërs in turkije in een achtergesteld gebied wonen, geen iraans mochten spreken, etc.
Vindt je dit niet een rare logica? Om mensen in taalgroepen te benaderen in plaats van hun taal en land. Het feit dat jullie turken steeds maar weer 'turkstaligen' buiten turkije opzoeken en je meer aan hen verwant voelen dan aan koerdische landgenoten is ook interessant. Hoe moet een koerd zich turks kunnen voelen als turken buitenlanders, als bijv. azerbeidjanen, turkser vinden? Jullie voelen je meer verwant aan een turkmeen dan aan koerden. Als jullie die linguistische binding met mensen die historisch maar ook genetisch (of dacht je dat je genetisch dichter bij een turkmeen staat dan bij een koerd) niets met jullie te maken hebben zouden opgeven en meer met mensen uit je eigen land zouden bezighouden zouden jullie veel minder problemen hebben. Iraniërs hebben het toch ook niet steeds over de "Iraniërs in in turkije".
Wees blij met je eigen geschiedenis en eigen land en probeer niet steeds jezelf te verbinden aan mensen uit andere landen. Ik voel me echt totaal niet aan jou verbonden omdat jij turks bent en ik een Iraniër uit Tabriz.
Accepteer nu gewoon dat ik niet turks ben en andere azari iraniërs ook niet, dan zijn we ook klaar met deze discussie. wat je van anderen denkt moet je zelf weten.
Ontopic:
Het beste zou zijn als het regime langzaam zou veranderen en democratiseren. Dat zal naar alle waarschijnlijkheid echter niet gebeuren en er zal waarschijnlijk veel geweld en chaos voor nodig zijn om dit regime af te zetten. Als dit regime vervangen wordt door een democratisch regime zal Iran daarna geen grote problemen meer hebben. Iran is namelijk in staat om op termijn een welvarend, stabiel land te worden. Het heeft verschillende klimaten, veel exportmogelijkheden, grondstoffen en een relatief hoogopgeleide bevolking. Het enige probleem is het afzetten van dit regime en de overgang naar een nieuw regime wat door bemoeienis door het buitenland kan veranderen in grote chaos in het land met dramatische gevolgen.
optie 5 . de meest voor de hand liggendequote:Op dinsdag 29 december 2009 03:17 schreef NorthernStar het volgende:
[..]
Er zijn een aantal mogelijkheden:
1. Er wordt een compromis gevonden en het regime blijft zitten
2. Het regime valt, er breek chaos uit en vijandige machten grijpen hun kans om Iran te verscheuren
3. Het regime valt, het nieuwe regime blijkt net zo erg of nog erger te zijn dan het huidige
4. Het regime valt en Iran bloeit op onder een democratischer en vriendelijker regering
Het Regime blijft zitten, en de bevolking legt zich er na verloop van tijd bij neer. (Shit aint changing, to many need Iran as "the enemy" )
Welcome Mr. President, How can we serve you,
Obama veroordeelt het optreden van de overheid.
http://news.yahoo.com/s/afp/20091228/pl_afp/iranunrestusobamaquote:Obama demands freedom for Iran protesters
KANEOHE, Hawaii (AFP) – US President Barack Obama on Monday strongly condemned Iran's crackdown on protesters and called on the Islamic regime to immediately free those "unjustly detained."
"The United States joins with the international community in strongly condemning the violent and unjust suppression of innocent Iranian citizens," Obama said in Hawaii where he is on vacation.
"We call for the immediate release of all who have been unjustly detained within Iran," Obama said.
Obama promised to stand behind Iranians during the "extraordinary events," saying that he was "confident that history will be on the side of those who seek justice."
But he said that the events were "not about the United States," which is vilified by hardline President Mahmoud Ahmadinejad, or "any other country."
"It's about the Iranian people and their aspirations for justice and a better life for themselves," Obama said.
"The decision of Iran's leaders to govern through fear and tyranny will not continue," he said. "It's telling when governments fear the aspirations of their own people more than the power of any other nation."
Opposition websites said at least eight people were killed in fierce clashes after thousands of people took to the streets, renewing opposition to Ahmadinejad who was returned to power in a hotly disputed election in June.
Security forces responded with force despite Shiite Muslims' observance of their sacred day of Ashura, which marks the seventh-century martyrdom of Imam Hussein.
"For months, the Iranian people have sought nothing more than to exercise their rights," Obama said.
"Each time they have been met with the iron fist of brutality, even on solemn occasions and holy days," he said.
"Each time, the world watched with deep admiration for the courage and conviction of the Iranian people who are part of Iran's great and enduring civilization."
Waarom Iran nu dan wel, en Sudan totaal niet?quote:Op maandag 28 december 2009 22:13 schreef Lagrinta het volgende:
[..]
Nee natuurlijk niet. Staat Sudan op de agenda?
Goh, wat makkelijk zeg. Je kunt je distantieren van politieke keuzes?quote:Op maandag 28 december 2009 22:15 schreef Lagrinta het volgende:
[..]
Je hebt echt geen goed beeld. Als je een marionet bent word je niet zomaar vervolgd vriend.
Vertel mij eens even wat Mousavi destijds had moeten doen? En ik wil nu een antwoord ook.
Zo hadden alle nazi's ook wel vrijgesproken kunnen worden.
Ik zeg niet dat alleen Mousavi hoofdverantwoordelijk is. Ik constateer alleen dat hij bovenin de boom zit, oftewel één-van-de, dus zeker medeverantwoordelijk gehouden kan worden.quote:Op maandag 28 december 2009 22:06 schreef Lagrinta het volgende:
[..]
Jongen jongen wat wil jij nu eigenlijk? Drees was ook premier tijdens de politionele acties. Dacht je dat hij contole had over wat er gebeurde daar? Mousavi kan je niet als hoofdverantwoordelijke zien want Iran is geen democratie. Lees je eens in over welke macht de premier in Iran heeft en welke niet.
Wat wil je nu eigenlijk van Mousavi? Denk nou eens na man. Weet jij hoe het politieke systeem van Iran in elkaar zit? Zo nee dan is het handig om je daar eerst in te verdiepen. Een of andere jan doedel kan daar niet verkozen worden.
En daarnaast zoals aangegeven zijn tijden veranderd. Mousavi is niet ideaal maar wel het minst slechte van twee kwaden. Iets anders valt er niet te kiezen maar men is het nu zo zat, dat men wil dat de IRI verdwijnt.
Mousavi is helemaal niet de minst slechte van de twee kwaden! De "gruweldaden" onder bewind Ahmadinejad staan totaal niet in verhouding met de horror-reputatie van Mousavi. Dus ik weet niet wat je gisteren gedronken hebt, maar laat het in het vervolg alsjeblieft staan.
[ Bericht 1% gewijzigd door Chooselife op 29-12-2009 09:39:37 ]
