De Onrendabelen

Ik ben erg benieuwd naar deze documentaire.

Ik vind dat het sociaal vangnet niet zo verstrekkend moet zijn als in de jaren '80. Dat betekent echter niet dat ik het systeem dat daar als een soort harde tegenreactie op is gekomen, laten we het dus maar even het neoliberalisme noemen, goedkeur.

Het neoliberalisme is wat mij betreft een misschien wel net zo extremistische visie op het kapitalisme als het Marxisme dat is bij het socialisme. Het bied geen langetermijnvisie omdat het zich alleen maar richt op het vrijer maken van de economie om economische vooruitgang te genereren. Daartoe is enorm veel geprivatiseerd en geliberaliseerd. Op de korte termijn werkt dat fantastisch. Als er echter niets meer valt te privatiseren of liberaliseren, houdt die groei dus op.

Het enige wat je dan over houdt zijn de nadelige gevolgen van het neoliberalisme. Lager opgeleiden die niet mee kunnen komen omdat hun waarde wordt getoetst aan hun rendement waardoor dus de beter opgeleiden een voorsprong krijgen. "Als je maar wilt dan kun je alles!" werd ons verteld in de jaren '90. Volstrekt naïef vind ik. Sommige mensen hebben nu eenmaal niet de intellectuele capaciteiten of de gunstige afkomst die anderen wel hebben. Dat zijn de "Onrendabelen". Tegelijkertijd moest de verzorgingsstaat zo ver op de schop dat we er haast het tegenovergestelde van de jaren '80 voor in de plaats hebben gekregen. Marktwerking in de zorg was nodig om de verzorgingsstaat betaalbaar te houden zo vertelde toenmalig VVD-minister Hoogervorst ons enige jaren geleden nog.

Tegelijkertijd legde het neoliberalisme een tijdbom onder diezelfde verzorgingsstaat en de collectieve sector in het algemeen door de dereguleringen in de financiële secto. Deze hebben tot de kredietcrisis geleid, waardoor er minder geld is terwijl sociale zekerheid meer dan ooit nodig is. De "Onrendabelen" zijn dan het eerste de dupe. Het is goed dat Van Dam deze mensen een stem geeft met deze film.

Marktwerking was het toverwoord in alle sectoren van de maatschappij. In tijden van crisis, zoals nu, is er echter vrij weinig overgebleven van de collectieve sector om terug te vallen. Het is nog wel begrijpelijk dat liberalen als Gerrit Zalm dit systeem verdedigden, maar dat ook sociaal-democraten en de PvdA dit zo makkelijk lieten gebeuren vind ik erg treurig. Het is misschien ook een beetje toe te schrijven aan ons poldermodel, de PvdA zat toen in de regering met de liberalen van D66 en VVD en moest dus concessies doen, maar ik kan mij toch echt niet aan de indruk onttrekken dat de PvdA zich heeft laten meeslepen en verblinden door de economische groei die het neoliberalisme met zich meebracht op de korte termijn. De PvdA had, als sociaal-democratische partij, echter als eerste moeten constateren dat die situatie niet eindeloos kon blijven duren. De opkomst van de SP links van de PvdA is daar voor een belangrijk deel aan toe te schrijven.

Kortom: Het neoliberalisme is, net als het communisme, een radicale en utopische maar volstrekt onhoudbare economische ideologie. Als we dit systeem doorzetten is het resultaat van het kapitalisme in potentie ook hetzelfde als bij het communisme: Een minuscule toplaag die alles heeft en de rest er meteen onder. Dit keer alleen in de vorm van de particuliere in plaats van de collectieve sector.

Marcel van Dam is vanavond ook bij Pauw&Witteman te zien.

quote:

Op donderdag 19 november 2009 12:02 schreef EchtGaaf het volgende:
IEDEREEN heeft recht op werk.

Waar ga je dat recht vandaan halen dan?

Nepbanen creëren met subsidies? Men zeurt teveel in dit land. Men wil niet naar school, wil niet hard leren, niet hard of vies werken. Maar wel een mooi huis, een auto, pentium 6 PC met 1000 GB en een RL shirt en weer op vakantie..

En gek genoeg kon dat jarenlang lang ook nog; aardgasbaten, babyboom en uitzuigen van de 3e wereld maakten veel mogelijk. Maar nu de bomen niet meer tot in de hemel groeien zal je toch je best moeten doen om er wat van te maken.

Helaas zijn velen hier lui geworden in de goede jaren en denken ze dat het wel komt aanwaaien; ze hebben er immers "recht op"...

quote:

http://omroep.vara.nl/De-Onrendabelen.5701.0.html
Tot het begin van de jaren tachtig was onze verzorgingsstaat gebaseerd op de gedachte dat iedereen, ongeacht afkomst en mogelijkheden, recht heeft op een menswaardig bestaan. Tijdens de economische crisis van begin jaren tachtig begon daar de klad in te komen. Het uit Amerika en Engeland overgewaaide neoliberalisme van Reagan en Thatcher kreeg ook in Nederland voet aan de grond. Burgers moesten zelf verantwoordelijk worden gehouden voor hun welvaart en veel overheidsdiensten werden verzelfstandigd of geprivatiseerd. Geld werd de norm voor succes, niet het welzijn van mensen. De koopkracht van uitkeringen en het sociale minimum werden op of onder het niveau van 1980 gehouden.

Terwijl de welvaart voor de meerderheid aanzienlijk steeg, werden de achterblijvers op een steeds grotere achterstand gezet. Iedereen moest zich geschikt maken voor de prestatiemaatschappij, niet alleen door zijn vaardigheden te vergroten, maar ook door zijn gedrag aan te passen. Maar ontwikkelingen in de wetenschap, met name in de neurobiologie en de sociale wetenschappen, lieten juist zien dat vaardigheden goeddeels zijn vastgelegd door aanleg en opvoeding in de vroegste jeugd. Mensen zijn niet in staat zich aan eigen haren op te trekken.

Het gevolg is geweest dat een steeds grotere groep niet zelfstandig in eigen levensonderhoud kon voorzien: zij werden ‘onrendabel’. In economische termen: onrendabelen kosten meer dan ze opbrengen. Ondanks de groei van de welvaart in Nederland kwamen steeds meer mensen onder de in Europa afgesproken armoedegrens terecht. In 1980 leefde 4% van de huishoudens onder de armoedegrens, nu is dat 11%. De film ‘De Onrendabelen’ laat zien welke mensen getroffen worden en wat de gevolgen zijn. Armoede is de belangrijkste oorzaak van achterstand. Dat gaat gepaard met talloze maatschappelijke problemen, zoals schooluitval, slechte gezondheid, opvoedingsproblemen, arbeidsongeschiktheid, werkloosheid, verslaving, overlast en criminaliteit.

Initiatiefnemer en eindredacteur Marcel van Dam: ‘De boodschap van de film ‘De Onrendabelen’ is dat Nederland vanaf ongeveer 1980 door bewust beleid op een glijbaan is terechtgekomen naar een ruwer, harder en minder humaan sociaal klimaat, met een groeiend aantal verliezers. Wat door beleid is scheef gegroeid, kan met beleid ook weer worden recht getrokken. Als voldoende mensen dat willen. Maar ze moeten het eerst natuurlijk wel weten. De film ‘De Onrendabelen’ wil daar aan bijdragen.

De film ‘De Onrendabelen’ is geproduceerd door de VARA. Overigens volgt een week ná de film, op vrijdag 27 november bij de VARA op Nederland 2, een wetenschappelijk discussieprogramma onder leiding van Paul Witteman. Toonaangevende wetenschappers discussiëren dan over de vraag of de mens te allen tijde geheel verantwoordelijk kan worden gehouden voor het eigen handelen. Zo ontstaat een tweeluik (een film én een praatprogramma) over het thema van de ‘achterblijvers’ in de maatschappij.

‘De Onrendabelen’, een film van Hans Heijnen en Marcel van Dam (120 minuten), op vrijdag 20 november 2009 om 20.15 uur op Nederland 2

Ah gut, daar is Marcel van Dam weer om voor eigen parochie te prediken. Hij gebruikt een door de VARA gemaakte 'documentaire' om zijn eigen idealen kracht bij te zetten. Tja, zo kan ik ook zeggen dat het bewijs dat God bestaat in de bijbel te vinden is. Er zitten zoveel ongenuanceerde flutopmerkingen in zijn betoog dat er geen beginnen aan lijkt.

Wat hij in elk geval even vergeet is dat bijv. Engeland geteisterd werd door inflatie, werkloosheid en verlies van nationale eer totdat Thatcher aantrad. Onder invloed van denkers als Hayek e.a. liberale economen hervormde zij er op los, om zo de staat te verkleinen en de eigen verantwoordelijkheid terug te brengen. Maar voor zover ik weet is de verzorgingsstaat nooit afgebroken, hooguit meer ter discussie gesteld en er is geprobeerd om wat te bezuinigen.
Echter het principe van een minimum bestaan is er nog steeds.
van Dam maakt er een karikatuur van en stelt lukraak dat de armen in de kou worden gezet, zonder zich overigens af te vragen hoe het zoal komt dat bepaalde mensen een armzalig bestaan hebben. Is het aantal verliezers groeiend? Ik weet het niet eigenlijk.
Wel weet ik dat er iets is dat veel bepalender is voor het welzijn van mensen dan een aantal linkse wetsvoorstellen: de houding van mensen zelf, het niveau van beschaving, het inzicht dat wedekeer nuttig is en dat het dus goed is iets voor elkaar te doen uit eigen beweging.

Dankzij progressieve fossielen als van Dam zelf, is juist de Westerse beschaving achteruit gegaan, indien we dat überhaupt zien als een bewezen feit. Want juist het gevoel dat armoede een reden is om te gaan stelen is funest. Juist het idee dat je je vooral moet afvragen waar je zoal recht op hebt, ipv wat je zelf kunt doen, is funest. Niet voor niets is het volgens mij zo, dat men in derdewereldlanden veel creatiever omgaat met barre levensomstandigheden. Ik wil niet ruilen hoor; maar ik wijs erop dat het rondstrooien van privileges een keerzijde heeft, nl. dat het eroderent werkt op het besef dat je primair je eigen redder moet zijn, of anders toch dat mensen uit je directe leefomgeving dat kunnen zijn. In plaats daarvan is er nu het gemeenteloket, dat volgens 1000 regels werkt met een stagair die er ook maar zit als excuuspersoon en ook niet weet welk regeltje op jou van toepassing is. Dusja, bedankt van Dam!

quote:

In 1980 leefde 4% van de huishoudens onder de armoedegrens, nu is dat 11%

Wat is die armoedegrens dan? En zijn mensen nu armer dan in 1980? Tja, dat krijg je als je alleen naar cijfertjes kijkt en niet naar de mensenlevens daarachter. Salonsocialisme heet zoiets.
Kijk, ik vind er best iets voor te zeggen om regelingen te treffen voor de 'onrendabelen'. De markteconomie is nuttig en goed, maar niet perfect omdat er altijd mensen buiten de boot vallen. Ook zijn er gewoon heel veel mensen die op zich wel kunnen, maar niet willen. Dan moet je niet al te ruimhartig zijn. Dan moet je een vangnet bieden om mensen in een huis te laten wonen en om hun kinderen naar school te laten gaan, en om in geval van nood evt. zorg te dragen voor operaties en opvang van psychisch gestoorden. Daarnaast moet je de geholpene prikkelen (desnoods met dwang) om zich te ontworstelen uit zijn afhankelijkheidspositie. Maar dat zijn dus noodmaatregelen, geen gegeven rechten en geen radertjes in een mechaniek dat erop uit is om het totale economische leven van de mens te reguleren. Want de uiterste gevolgen daarvan zijn nogal wat onsmakelijker dan het zgn. harde beleid van de neoliberalen.

Of om even Nietzsche maar weer 'ns te vertalen:
'Heeft gij een vriend die lijdt? Wees dan een rustplaats voor zijn lijden, maar gelijktijdig een veldbed! Zo bent u hem het best tot dienst'.

[ Bericht 3% gewijzigd door sneakypete op 20-11-2009 00:32:59 ]

quote:

Op donderdag 19 november 2009 13:17 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

En zal je dan niet als de wiedeweerga het systeem repareren waarin een grote groep inactieven weer wel mee KUNNEN doen?

Graag. Maar besef dan wel dat een dergelijk systeem ook verliezers blijft kennen, net zoals nu. Dat een dergelijk systeem meer verantwoordelijkheid ofwel druk bij deelnemers plaatst. Besef dan wel dat er strengere eisen voor een eventuele uitkering komen.

quote:

Op donderdag 19 november 2009 21:44 schreef RensWisse het volgende:


Kortom: Het neoliberalisme is, net als het communisme, een radicale en utopische maar volstrekt onhoudbare economische ideologie. Als we dit systeem doorzetten is het resultaat van het kapitalisme in potentie ook hetzelfde als bij het communisme: Een minuscule toplaag die alles heeft en de rest er meteen onder. Dit keer alleen in de vorm van de particuliere in plaats van de collectieve sector.

Wat je hierbij vergeet is dat het neoliberalisme eigenlijk vooral is geadopteerd (aanvankelijk) door de conservatieve flank, niet door 'echte' liberalen want die zijn er bijna niet, zeker niet in Amerika en de UK. Pure liberalen zijn er niet zoveel. De ideeën van Friedman, Hayek enz. zijn maar in zeer beperkte mate ten uitvoer gebracht. Je post is best sterk overigens. Je geeft terecht aan dat beide uitersten hun nadelen hebben. Ik denk dat we niet zo extreem ver van elkaar afzitten, als het nu misschien lijkt. Maar als ik dan toch moet kiezen aan welke kant ik primair sta, dan is het toch die van de (economisch) liberalen. Dit omdat ik vind dat mensen uiteindelijk zelf verantwoordelijk moeten zijn. Er blijven uitzonderingen natuurlijk, maar die zijn er mondjesmaat. Zodra echter ieders loon de uitkomst is van een vergadering van de staat is het mis.
De eerder genoemde economen Friedman en Hayek stelden niet dat alles aan de markt overgelaten moet worden, maar wel dat de markt weer een fundamentele rol moest gaan spelen (dit om tirannie te voorkomen) en dat het economisch gewoon werkt. Daarnaast hielden zij zich eigenlijk vooral bezig met de werking van geld. En laat dat nu al helemaal iets zijn waar totaal geen gehoor aan is gegeven!

Ik stel dus: het kapitalisme is goed, want economisch nuttig. Het creeërt een welvaart als nooit te voren en is de enige remedie tegen een moderne samenleving waarin de staat nu eenmaal niet voor God kan spelen.
Los daarvan wil ik erkennen dat er een ondergens aan zit, dat er dus ook wel wat regels nodig zijn bijv. als het gaat om veiligheid op de werkvloer, voedselproductie, enz. Maar dat wisten Hayek en Friedman (nogmaals, het betreft hier iconen van het neoliberalisme) ook al. Lees hun boekjes erop na en je vindt meer nuance dan je denkt. Alleen de radicale libertariërs menen dat letterlijk alles aan de markt overgelaten mag worden.

Oja: Wat bepaalde publieke sectoren als onderwijs en rechtsspraak betreft: ik denk dat een beetje marktwerking nuttig kan zijn. Maar het is voor mij niet echt heel belangrijk, zolang er maar genoeg checks & balances zijn. Belangrijker is het dat de staat gewoon meetbaar klein blijft. Dwz dat het BNP bijv. voor maar een relatief klein deel naar de staat gaat. In Nederland zitten we rond de 40% al lopen schattingen uiteen obv hun criteria. We zitten in een gevarenzone vind ik. Dus hoog tijd om minder te innen en minder uit te geven. Het alternatief bestaat immers al duizenden jaren: vrijwillig, particulier initiatief.

quote:

Burgers moesten zelf verantwoordelijk worden gehouden voor hun welvaart en veel overheidsdiensten werden verzelfstandigd of geprivatiseerd.

Die 'eigen verantwoordelijkheid' is er natuurlijk niet zomaar voor de lol, maar die komt voort uit bittere noodzaak omdat middelen in onze maatschappij schaars zijn. Wie dus een uitkering wil verschaffen aan iemand zal dat geld weg moeten halen bij iemand anders, socialisten denken vaak dat al dat geld gehaald kan worden bij een groep die vaag omschreven wordt met 'rijken', maar in werkelijkheid zijn het mensen die heel gemiddeld verdienen die verreweg de grootste belastingbasis hebben. Die eigen verantwoordelijkheid komt totaal niet voort uit cynisme of afgunst maar juist uit de gedachte dat mensen die hun bezit op eerlijke wijze verdiend hebben, daar ook vrij over moeten kunnen bezitten. In een omgeving waarin schaarste heerst heeft dat automatisch gevolgen voor uitkeringen/belastinginkomsten van de overheid.

Ook hoor je Marcel van Dam nooit over de exhibitionistische geldverspillingen van veel overheden. Alles wat los en vast zit moet subsidie krijgen, subsidies die bij gelijkblijvende belastinginkomsten onherroepelijk ten koste gaan van andere uitgaven, zoals bijvoorbeeld voorzieningen voor mensen die het echt nodig hebben, zoals gehandicapten en zieken. Deze man is een smerige socialistische demagoog, die feiten verdraaid zodat ze in zijn straatje passen.

Het verhaaltje over koopkracht is daar een goed voorbeeld van. Dankzij technologische ontwikkeling kan de welvaart weldegelijk toenemen bij een gelijkblijvende koopkracht. De koopkracht is namelijk gedefinieerd als het reële inkomen, prijsontwikkelingen in relatie tot het inkomen, dat is het enige waar koopkracht wat over zegt. Het zegt totaal niks over de welvaart, producten zijn van veel betere kwaliteit dan vroeger, en zij kunnen ook veel meer, dat kan ik niet ander betitelen dan een toename van welvaart.

Geen spat veranderd sinds Pim Fortuyn.

Je blijft toch wel mijn favo Rotterdammer

Het is idd absurd om te ontkennen dat mensen in eerste instantie zelf verantwoordelijk zijn. Wat ik vooral ontzettend irritant en schadelijk vind, is dat de denkwijze van dit soort 'intellectuelen' enorme implicaties heeft. Het liedje 'de dievenwagen' van WIlly Alberti geldt niet meer, als het al ooit gold. Dit soort denkpatronen slopen gewoon het morele besef en daardoor raken er per saldo veel meer mensen afhankelijk vaan een inefficiënte bureaucratie dan wanneer men er dus een ander wereldbeeld op nahield. Elke dag zie ik ze: mensen die hun 'rechten' willen verdedigen. Mensen die de eierschaal op de kop zetten en op een fictieve zeepkist schreeuwen dat ze slecht behandeld zijn, om vervolgens hun eigen problemen te verergeren waardoor ze alleen maar nog grotere slaven worden en bovendien de omgangsvormen verrotten.

Daarnaast is dat koopkracht verhaal ook zoiets. Koopkracht, in mijn optiek draait dat om de hoeveelheid goederen in economie X die je kunt kopen voor een X hoeveelheid geld: het is dus de hoeveelheid productie die tegenover een munt staat. Maar sinds de opkomst van de macro-economie en het logisch positivisme (hoewel het zeker zijn nut heeft, dat ontken ik niet) is de betekenis veranderd. Nu gaat koopkracht gewoon om wat persoon XYZ zoal aan meubeltjes koopt. Wat daar de oorzaken dan weer van zijn, wordt onderbelicht. Economie draait niet meer om de fundamenten, om de essentie ervan. Het draait alleen nog om de jaarcijfers. Zowel in de bovenlaag (rijke bedrijven, beurzen) als de onderlaag (perceptie van armoede, politieke beslissingen).
Het kan mij bovendien aan het hol roesten wat iemands koopkracht is. Ik wil gewoon weten wat iemands leefomstandigheden zijn en ik vraag me dan af waar dat door komt en wat er de gevolgen van zijn.
Mijn conclusie is simpel: een klein groepje mensen is afhankelijk en moet verzorgd worden door ofwel de staat ofwel de liefdadigheid. Als bewijsbaar is dat de liefdadigheid onvoldoende is, moet de staat ingrijpen. Gelijktijdig moet dan de vraag gesteld worden waar dit gebrek aan samenhang vandaan komt. Want de allerarmste arbeiders van allochtone komaf uit buitenwijken kunnen wél 200 euro p/m missen voor hun familieleden in het buitenland. Deels ook een mentaliteitskwestie dus.

Maarja, van Dam e.a. salonsocialisten/nepeconomen/utopisten willen mensen reduceren tot statistische gegevens zonder er logica of zingeving bij te zoeken.. Het bijbehorende citaat van Stalin hoef ik vast niet te typen.

Nog zoiets, de armoedegrens, die is zo gedefinieerd dat het haast een onuitroeibare factor is:

quote:

De Europese armoedegrens is door de Europese Raad vastgesteld om de omvang van armoede in de lidstaten te kunnen vergelijken en is vastgesteld op 60% van het mediane besteedbare inkomen van het land.

De armoede kan dus alleen maar afnemen als de procentuele inkomensverschillen tussen de mediaan en het onderste uiteinde van de verzameling kleiner worden. En dan gaat het hier nota bene ook nog over het besteedbaar inkomen, daar zijn dus lasten gerelateerd aan eerste levensbehoeften al uit geschrapt. Een definitie op basis van wat men aan basisbehoeften zich kan veroorloven zou veel zinniger zijn, een huis, eten, medische zorg, dat zijn zo ongeveer wel de zaken waarvan je aan de vuilnisman, de bakker, de groenteboer en de verpleegster redelijk kunt beargumenteren waarom zij daar belasting of premie voor moeten betalen. Een definitie op basis van het besteedbaar inkomen past totaal niet in dat plaatje.

*Raadt geïnteresseerden sterk aan het laatste nr. van Idee, het blad van het kenniscentrum van D66, te lezen; over meritocratie.*

(want dat is waar het hier over gaat; de rechtvaardigheid van een meritocratie, waarin niet je achtergrond/ras/leeftijd bepaalt of je 'slaagt', maar je 'verdienste'. En of mensen met wat minder talent en prestatiedrang hierin wel mee kunnen komen)

Incl. beschouwingen over bijv. de samenhang met onderwijs en een groot drieluik over arbeidsparticipatie en uitsluiting.

Ik hoop dat dit niet geldt als reclame, het is in ieder geval niet zo bedoeld, ik wilde het melden als erg interessant leesvoer in deze discussie.

quote:

Op vrijdag 20 november 2009 01:25 schreef Kjerring het volgende:


(want dat is waar het hier over gaat; de rechtvaardigheid van een meritocratie, waarin niet je achtergrond/ras/leeftijd bepaalt of je 'slaagt', maar je 'verdienste'. En of mensen met wat minder talent en prestatiedrang hierin wel mee kunnen komen)

Die vraag is voor mij niet van het hoogste belang eigenlijk. Want het blijft draaien om nut. Nuttig is een samenleving waarin men aanneemt dat je voor jezelf en elkaar zorgt. Wanneer je de rollen omdraait en er van uit gaat dat anderen plichten jegens jouw hebben (denken in rechten) ga je de afgrond al in.
Natuurlijk moet je verdienste je rijkdom vooral bepalen; daarnaast moeten ook de zwakkeren geholpen worden. Idealiter vrijwillig. Anders via de staat, maar dan wel met checks erin.

Oh, had ik al vermeld dat het typische D66 denken me niet zo aanspreekt? Het is een intelligente partij, maar te links voor mij

Feit is dat de welvaart steeds slechter wordt verdeeld. Een graaiende top, steeds groter verschillen. Een steeds groter groep die afgeschreven wordt. Wordt harder, harder..

quote:

Op vrijdag 20 november 2009 01:21 schreef Bolkesteijn het volgende:
Nog zoiets, de armoedegrens, die is zo gedefinieerd dat het haast een onuitroeibare factor is:
[..]

De armoede kan dus alleen maar afnemen als de procentuele inkomensverschillen tussen de mediaan en het onderste uiteinde van de verzameling kleiner worden.

Natuurlijk. Als iedereen een ton verdient is niemand rijk, dan kost een brood 50 euro. Mensen kunnen alleen rijk worden als daar armoede tegenover staat.

De internationale armoedegrens ligt op 1 dollar per dag. In NL heb je echt wel wat meer nodig om niet dood te gaan van de honger. Hoe rijker je omgeving, hoe sneller je armoede krijgt.

quote:

Op vrijdag 20 november 2009 12:01 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Natuurlijk. Als iedereen een ton verdient is niemand rijk, dan kost een brood 50 euro. Mensen kunnen alleen rijk worden als daar armoede tegenover staat.

De internationale armoedegrens ligt op 1 dollar per dag. In NL heb je echt wel wat meer nodig om niet dood te gaan van de honger. Hoe rijker je omgeving, hoe sneller je armoede krijgt.

Dat je het allemaal uit je toetsenbord krijgt. Economie is geen zero-sum game, dat is al zo ontzettend lang bekend, ook is het goed mogelijk om bij stijgende inkomen dat prijzen niet mee stijgen, prijzen zijn in een gezonde economie namelijk grotendeels kosten gedreven, en niet inkomsten gedreven (elektronica is daar een heel goed voorbeeld van). Dat is alleen het geval bij inflatie.

Trouwens, Hoeveel mensen leefden in armoede in het jaar:
0
1000
1500
1900

Kan iemand mij die getallen geven. En volgens mij was de armoede toen veel schrijnender. We mogen best wel wat relativeren. Ik zou liever arm zijn in Nederland nu als toen.

En als je armoede wil uitbannen zul je ook rijdom moeten uitbannen. Zonder armoede geen rijkdom, net als jing en jang zijn rijk en arm onlosmakelijk met elkaar verbonden volgens mij.

quote:

Op vrijdag 20 november 2009 12:54 schreef Boris_Karloff het volgende:
En als je armoede wil uitbannen zul je ook rijdom moeten uitbannen. Zonder armoede geen rijkdom, net als jing en jang zijn rijk en arm onlosmakelijk met elkaar verbonden volgens mij.

Een definitie van hoe mensen moeten kunnen leven lijkt mij veel zinvoller, een lijstje met basisbehoeften, zoals bijvoorbeeld eten, drinken, een woning, een verzekering voor ziektekosten, en dan kijk je gewoon wat die dingen kosten, iedereen die minder inkomen heeft dan dat bedrag kun je dan als arm definiëren. Ik denk dat er dan heel veel armoede verdwijnt in Nederland.

Kan iemand mij trouwens vertellen waarom inkomstenverschillen erg zijn? Ik heb er totaal geen problemen mee dat er mensen zijn die een miljoen per jaar binnen harken, 50000 % meer dan ik in de meeste jaren haal.

In P&W gisteren enkele fragmenten gezien. Daar waren naast een aantal ontzettend vervelende types als die onverstaanbare moeder en de jongen uit Roermond ook wat oudere mensen aan het woord. Die hielen na aftrek van de vaste lasten respectievelijk 50 euro per week en 300 per maand over om van te leven. Misschien dat het aan mij ligt, maar ik heb een aantal huisgenoten die het ook wel eens aan jaarte op 40 per week doen, kun je prima van eten en drinken. Kijk de kroeg ingaan wordt dan wat lastiger, maar van 300 per maand, man dat is 10 euro per dag voor eten en drinken en kleding.. kun je elke dag biefstuk eten lijkt me!

quote:

Op vrijdag 20 november 2009 13:09 schreef Kopstoot het volgende:
In P&W gisteren enkele fragmenten gezien. Daar waren naast een aantal ontzettend vervelende types als die onverstaanbare moeder en de jongen uit Roermond ook wat oudere mensen aan het woord. Die hielen na aftrek van de vaste lasten respectievelijk 50 euro per week en 300 per maand over om van te leven. Misschien dat het aan mij ligt, maar ik heb een aantal huisgenoten die het ook wel eens aan jaarte op 40 per week doen, kun je prima van eten en drinken. Kijk de kroeg ingaan wordt dan wat lastiger, maar van 300 per maand, man dat is 10 euro per dag voor eten en drinken en kleding.. kun je elke dag biefstuk eten lijkt me!

10 euro per dag is echt geen vetpot. Ja, het kan, ik leef als student ook ruwweg op dat bestedingsniveau, maar dan moet je hopen dat je nooit en te nimmer een onverwachte uitgave krijgt.

quote:

Op vrijdag 20 november 2009 13:16 schreef ethiraseth het volgende:

[..]

10 euro per dag is echt geen vetpot. Ja, het kan, ik leef als student ook ruwweg op dat bestedingsniveau, maar dan moet je hopen dat je nooit en te nimmer een onverwachte uitgave krijgt.

Voor onverwachte uitgaven kun je bij de gemeente aankloppen, de bijzondere bijstand, dat is natuurlijk ook geen pretje, maar de mogelijkheid is er.
Tuurlijk is het geen vetpot, maar is dat dan wat je moet verwachten als je niet werkt? Kijk ik ken de achtergronden natuurlijk niet, dus misschien is het allemaal iets te kort door de bocht. Maar bij dat onverstaanbaar pratende moedertje denk ik wel een beetje, culpa in causa, leer dan in ieder geval de taal zodanig dat je verstaanbaar bent, dan kom je in ieder geval aan een baan die je enigzins goed betaald.

Het is wel een beetje wat Jack de Vries zei, de mensen leven niet in armoede door de hoogte van de uitkeringen, maar vaak door aanverwante problemen als schulden, gok,rook en drugverslavingen. Daar kun je als overheid bijzonder weinig aan doen. Zaken als het bestaan van de voedselbank zie ik dan ook niet als een overheidsfalen.

quote:

Op vrijdag 20 november 2009 13:09 schreef Kopstoot het volgende:
In P&W gisteren enkele fragmenten gezien. Daar waren naast een aantal ontzettend vervelende types als die onverstaanbare moeder en de jongen uit Roermond ook wat oudere mensen aan het woord. Die hielen na aftrek van de vaste lasten respectievelijk 50 euro per week en 300 per maand over om van te leven. Misschien dat het aan mij ligt, maar ik heb een aantal huisgenoten die het ook wel eens aan jaarte op 40 per week doen, kun je prima van eten en drinken. Kijk de kroeg ingaan wordt dan wat lastiger, maar van 300 per maand, man dat is 10 euro per dag voor eten en drinken en kleding.. kun je elke dag biefstuk eten lijkt me!

Ik vraag me bij dat soort verhalen altijd af wat de exacte inkomsten en uitgaven zijn. Je kunt een willekeurig mens simpelweg niet vertrouwen objectief naar eigen situatie te kijken. Het is zelfs 'normaal' dat men denkt als waarnemer objectief te kunnen oordelen. Wat natuurlijk niet zo is gezien de talloze misvatting die elk mens heeft.

Ik heb net even vijf minuten gekeken, ik moest eigenlijk gelijk aan de film van Al Gore denken. De mevrouw die ik in beeld zag had overigens wel een hond en twee katten, een ideale bezuinigingspost dunkt me.

Allemaal zielige mensen waar de zieligheid in deze docu nog even aangestipt wordt.

Het wachten was op de eerste "fuck you, got mine" mensen.

quote:

Op vrijdag 20 november 2009 20:47 schreef ethiraseth het volgende:
Het wachten was op de eerste "fuck you, got mine" mensen.

Waar, waar? Ik zie ze niet.