er is nog hoop voor me.quote:Op donderdag 19 november 2009 11:47 schreef sempron2400 het volgende:
[..]
Het meest autistisch lijkt me om naar de leiding te gaan, uit angst om gekwetst te worden voor die collega.
En dan op een harde, directe manier te vertellen wat er loos is.
De normale manier is om het eerst proberen met de collega te praten, en als het structureel niet lukt, voorzichtig een balletje op te gooien bij de leiding.
Klinkt bekend. Heb je van al die dingen die je moet doen (huiswerk, inhaalvakken etc.) een overzicht?quote:Op donderdag 19 november 2009 13:58 schreef robuust89 het volgende:
ha, probleem!
(pas op, een niet vrolijke tekst op dit vrolijke topic!)
Situatieschets: ik zit achter me pc, sinds tijden weer eens te gamen, vraagt me moeder zo: heb je nog iets te doen voor voor school? Ik zeg, nee (want het blok is net begonnen, dus heb je weinig tot niks aan huiswerk. Natuurlijk kan ik wat doen, in de vorm van programmeren om te oefenen (ik doe Technische informatica, HBO) maar dat hoeft ook niet altijd)
Efin, ze zegt oke, ik blij en ik speel verder.
Komt ze een half uur later weer, pissig, dat het onmogelijk is dat ik niks te doen heb, omdat ik nog vakken van het vorige jaar moet inhalen (heb maar 30 studiepunten gehaald van de 60, is niet veel
Dan wordt er gevraagd naar mijn tentamens, en laat ik die nou niet zo goed gemaakt hebben, dus poep aan de knikker
ik krijg een reprimande tijdens het eten, tot zover logisch.
Grap is, als iemand boos op me wordt (vooral me ouders) dan klap ik gewoon dicht, dan zeg ik niks, wat ze dus nog kwader maakt, omdat ze denken dat ik het niet begrijp.
Deze keer waren ze wat milder, en een uitgebreid verhaal over dat je wat moet presteren in het leven, anders wordt het niks met je.
Ik hoor het verhaal aan, en ik zeg dat ik moeite heb met dingen, omdat ik een beetje autisme heb
Woei, het hek is van de dam
Ik citeer "je stelt je enorm aan" en nog meer dingen waarmee ze willen zeggen dat autisme bullshit isElk argument dat ik geef wordt van tafel geveegd, ik zeg dat ik moeite heb met concentratie, zeggen hun, "wat een onzin, met dat stomme spelletje van je kan je wel uren achter elkaar spelen, en op school niet? ja hoor!" (parafraseren)
Ook zeggen ze zoiets van, "je MOET je school afmaken, met goede resultaten, want je bent eraan begonnen ook! punt"
Hun zeggen dat ik erbij MOET horen, ik moet een baan, ook al is dat het laatste wat je doet.
theorieën die ze hebben:
Je bent lui
Het is te makkelijk
Je kan het niet
Je weet niet wat je moet doen
Mijn visie? ik WIL een baan! graag zelfs! Ik wil iets bijdragen aan de wereld, en dat is beter als je dat als wetenschapper doet dan als putjesschepper, zo ver ben ik dan nog welIk ervaar nu dat zij mij lui vinden, een niksnut.
Ik denk dat een deel van het probleem ligt aan het feit dat ze a) geen reet snappen van wat ik doe op school (de rest van het gezin zit in de metaal, werktuigbouwkunde als achtergrond) en b) het is volwassenenonderwijs, dus communicatie gaat via mij, en niet via hun, dus ze hebben er geen grip op, denk ik.
(moeilijk te formuleren, dit stukje)Wat ik wil, is dat mijn ouders me begrijpen. ze blijven doorhameren op het probleem, maar ze staan niet open voor hoe ik deze situatie kan verbeteren. Alsof ze niet willen accepteren dat ik "anders" ben. Begrijp me niet verkeerd, ik ben 9 van de 10 keer heel blij met mezelf, kan sociaal goed meekomen, niemand merkt wat, kortom, ik ben normaal
Ik pik heleboel dingen op, zogenaamde survival skills en ben positief ingesteld. Ik kom er wel! maar zo is dat dus niet zo makkelijk
Hoe kan ik mijn ouders me beter laten begrijpen? klinkt lekker wollig zo, maar ik denk dat dat het aardig samenvat
Jij denkt nu "protip! wat als je nou iets aan je school ging doen?"
welja, goeie! treffend autisme ding: niet weten wat je nou precies moet doen. Kijk ik weet wel wat ik globaal moet doen heur, maar op deze school voelt het soms een beetje dat je zonder zwembandjes in het diepe gegooid wordt. ik ben hoogbegaafd, denk ik, dunno of dat invloed heeft.
vraag 2: vind je je opleiding leuk?
ja.
er ontbreekt structuur, dat is volgens mij het hele eieren eten.
magoed, danku voor het lezen
Even een toevoeging: plan tijd in om het geleerde te herhalen. In een actieve bui ben ik ook een keer via een planning gaan werken. Toen kwam de tentamenperiode eraan. Ik snapte niets van alles dat ik braaf volgens mijn planning had doorgenomen. Vergeten tijd in te ruimen voor herhaling.quote:Op donderdag 19 november 2009 14:30 schreef Thrackan het volgende:
Klinkt bekend. Heb je van al die dingen die je moet doen (huiswerk, inhaalvakken etc.) een overzicht?
De manier om hier bewust mee om te kunnen gaan lijkt me om dit eerst in kaart te brengen, en vervolgens elke dag op een vaste tijd hier even aandacht aan te besteden.
Voorbeeld:
Van vorig jaar moet je nog een stuk wiskunde, een stuk NL en een stuk scheikunde inhalen.
Zet op een rijtje, vak voor vak, wat je daarvoor moet doen.
Houd dit schema ergens waar je het snel kan vinden.
Plan elke dag, of een paar dagen per week, vaste tijden in dat je hier aandacht aan gaat besteden.
Maak aan het eind van de week je nieuwe planning. Plan dit ook in!
Schrijf in deze planning ook daadwerkelijk op wát je gaat doen! "Hoofdstuk 3, paragraaf 1 t/m 5, sommen maken" bijvoorbeeld. Hoe concreter, hoe makkelijker het is om het uit te voeren.
Ik zou het eerst onderling proberen op te lossen. Werkt dat niet dan naar je leidinggevende toe gaan. Het ligt wel aan de aard van het probleem.quote:Op donderdag 19 november 2009 09:44 schreef Cassandra87 het volgende:
Wat een begin van de dag. In het kader van eerlijk zijn.. Als je een probleem hebt met iemand op t werk, stap je dna naar diegene toe of naar de leiding?
Succesquote:Op donderdag 19 november 2009 17:14 schreef robuust89 het volgende:
super, wat fijn, begrip!
ik zat vanmiddag nog te twijfelen toen ik het postte, omdat ik even dacht dat ik me aanstelde ofzo
@tijn
ik heb een heuse diagnose, ben daar ook mee naar school geweest, en hiervoor hebben ze mij een externe begeleider gegeven. deze snapt ook weinig van mijn studie, maar met deze persoon bespreek ik wat ik afgelopen week heb gedaan, wat ik gehaald heb, en wat ik nog moet doen.
dat helpt dus ook niet super, hmmm
ik heb ook pas geleden gevraagd of ze niet meer konden doen, en het antwoord was nee. ja, ik kan een 4e jaars omkopen me laten helpen met het programmeren bijvoorbeeld, dunno
zoals trackan zei, ik ruim een stuk muur in, print me schema uit en hang m op:) should work!
excuses, robuust is even weg, hij is aan het schematiseren
Ja, dat is waar, mensen met autisme zijn vaak sterk in wiskunde. Dit bevindt zich op het snijvlak met analyse. Overlevingsdrang, denk ik ook: allerlei situaties analyseren, daarop inspelen.quote:Op donderdag 19 november 2009 17:33 schreef francis998 het volgende:
net ff gewoon de "stukken" van anderen doorgelezen ik moet zeggen dat ik me er wel in herken, vooral kwa studie en in het diepe gegooid te worden.
En tja..dat van volgens een schema werken vind ik stom..ik heb een "hekel" aan routine, en volgens een schema werken, ach op mn mbo heb ik dat gehad.."planmatig werken" maar ik moet zeggen dat ik me nooit aan mn schema hield..ook niet tijdens de proefwerkweken op de HAVO, mijn ma moest echter achter "mn kont" aanlopen zodat ik me er een beetje aan hield.
Maar ik weet niet wat ik heb..dus kan ik er niks over zeggen.
Verder klopt het wat ze zeggen dat asperger/autisten etc(asutistspectrum personen) goed zijn in wiskunde??Want meestal neigen ze dat te zeggen..maar mij lijkt dat me meer over 1 kam scheren??
Niet iedere autist zal goed zijn in wiskunde. Ik in ieder geval niet.quote:Op donderdag 19 november 2009 17:33 schreef francis998 het volgende:
net ff gewoon de "stukken" van anderen doorgelezen ik moet zeggen dat ik me er wel in herken, vooral kwa studie en in het diepe gegooid te worden.
En tja..dat van volgens een schema werken vind ik stom..ik heb een "hekel" aan routine, en volgens een schema werken, ach op mn mbo heb ik dat gehad.."planmatig werken" maar ik moet zeggen dat ik me nooit aan mn schema hield..ook niet tijdens de proefwerkweken op de HAVO, mijn ma moest echter achter "mn kont" aanlopen zodat ik me er een beetje aan hield.
Maar ik weet niet wat ik heb..dus kan ik er niks over zeggen.
Verder klopt het wat ze zeggen dat asperger/autisten etc(asutistspectrum personen) goed zijn in wiskunde??Want meestal neigen ze dat te zeggen..maar mij lijkt dat me meer over 1 kam scheren??
Mijn zusje is goed in wiskunde. Ze had het hoogste cijfer op haar lijst van het examenjaarquote:Op donderdag 19 november 2009 21:14 schreef Perico het volgende:
Mijn broer, een NT-er, is een wiskundig genie, expert op gebied van speltheorie.
Ik daarentegen ben het absolute uiterste, had op 4 VWO een 3 voor wiskunde en werd erom beschimpt. Niemand snapte er wat van, familie incluis (was blij dat ik het mocht laten vallen, wat niemand deed)..
Fameuze blinde vlek voor een autist. Met wiskunde is het zo: als eenmaal je iets boven de pet gaat, haal je het niet meer in, omdat alles steeds op elkaar voortbouwt. Het was best traumatisch allemaal, door het contrast met mijn wiskundige broer. Dan voel je je echt een faalhaas.
Ik ben juist van mening dat je aan het gelaat, en ook ogen, juist heel veel kunt aflezen.quote:Op woensdag 18 november 2009 21:58 schreef Wii-Style het volgende:
[..]
Omdat ogen niet veel zeggen & omdat het raar voelt.
Herkenbaar. Maar ik kan mijn familie niet verdragen omdat ik het gewoon boerenpummels vind.quote:Op donderdag 19 november 2009 06:09 schreef Perico het volgende:
Ik vind oogcontact erg intiem, maar deins er niet voor terug. Ik moet er wel erg bij nadenken dat ik het doe, vermijd het doorgaans.
Zelfde als dat ik het niet kan verdragen als familieleden me willen omhelzen of zoenen, dat komt te dichtbij. Daarentegen had ik er met vriendinnen geen moeite mee.
Met deze notie ben ik door mijn moeder dus mee dood gegooid vroeger. 'Doe maar normaal, dan ben je al gek genoeg'. En 'niet luisteren naar dat, het is onzin die je tegen houd'.quote:Op donderdag 19 november 2009 13:58 schreef robuust89 het volgende:
Ik citeer "je stelt je enorm aan" en nog meer dingen waarmee ze willen zeggen dat autisme bullshit is![]()
Jij en je ouders hebben overduidelijk een groot meningsverschil, en daar moet gewoon over gepraat worden. Simpel als dat.quote:Op donderdag 19 november 2009 13:58 schreef robuust89 het volgende:
Hoe kan ik mijn ouders me beter laten begrijpen? klinkt lekker wollig zo, maar ik denk dat dat het aardig samenvat![]()
En laat je dat dus vooral niet aanlullen. Denk maar in: Bill Gates heeft nooit z'n school afgemaakt, en kijk wat hij bereikt heeft.quote:Op donderdag 19 november 2009 13:58 schreef robuust89 het volgende:
Ook zeggen ze zoiets van, "je MOET je school afmaken, met goede resultaten, want je bent eraan begonnen ook! punt"
Hun zeggen dat ik erbij MOET horen, ik moet een baan, ook al is dat het laatste wat je doet.
Ik deel dit met je. Ik heb ook een hekel aan planmatig werken. Ook zo lekker tegendraads met het beeld dat geschetst wordt over autisten, niet waar?quote:Op donderdag 19 november 2009 17:33 schreef francis998 het volgende:
net ff gewoon de "stukken" van anderen doorgelezen ik moet zeggen dat ik me er wel in herken, vooral kwa studie en in het diepe gegooid te worden.
En tja..dat van volgens een schema werken vind ik stom..ik heb een "hekel" aan routine, en volgens een schema werken, ach op mn mbo heb ik dat gehad.."planmatig werken" maar ik moet zeggen dat ik me nooit aan mn schema hield..ook niet tijdens de proefwerkweken op de HAVO, mijn ma moest echter achter "mn kont" aanlopen zodat ik me er een beetje aan hield.
Maar ik weet niet wat ik heb..dus kan ik er niks over zeggen.
Verder klopt het wat ze zeggen dat asperger/autisten etc(asutistspectrum personen) goed zijn in wiskunde??Want meestal neigen ze dat te zeggen..maar mij lijkt dat me meer over 1 kam scheren??
quote:Op vrijdag 20 november 2009 10:58 schreef Cassandra87 het volgende:
Robuust, als je maar vertrouwen in je zelf hebt en in jezelf gelooft komt t goed. Ik heb écht een hele periode gehad dat ik ging leven naar de opmerkingen van mijn ouders. Pas later besloot ik tegengas te geven en laten zien dat ze het bij het verkeerde eind hadden. En ach laat ze nu maar opscheppen over hoe trots ze zijn.. Beter late valse erkenning dan helemaal geen.
Heb je nog broers en/of zussen? Wat ik heb gemerkt is dat ze bij mij een enorme 'slagingsdrang' hadden en toen ik vmbo ging doen, het gevoel hadden te falen. Mijn zusje mocht moeiteloos vmbo doen terwijl zij een evengoed stel hersens heeft. Maar 2e kind is altijd soepeler denk ik.
Heb je later nog met je ouders gesproken?
haha omg, same here. ik had voor me eindexamen zelfs een 8 gehaaldquote:WiskundeMoet wel eerlijk zeggen dat ik in de 3e geen interesse had en gemiddeld een 3 stond. Wilde toch over, ben er echt voor gaan zitten, en door de inzet ging t me vrij makkelijk af. Gemiddeld 8 voor toetsen en uiteindelijk geslaagd met een 7-.
Dus ik denk dat ik in wezen redelijk slim benMaar gewoon lui.
ik moet inderdaad zeggen, ik ben er trots op wat ik nu al allemaal bereikt heb, op sociale vlakken vooral. het is inderdaad niet makkelijk, je hebt veel kans dat je in een negatieve spiraal blijft hangen, omdat "je het toch niet luktquote:Op donderdag 19 november 2009 13:58 schreef robuust89 het volgende:
Ik citeer "je stelt je enorm aan" en nog meer dingen waarmee ze willen zeggen dat autisme bullshit is
Met deze notie ben ik door mijn moeder dus mee dood gegooid vroeger. 'Doe maar normaal, dan ben je al gek genoeg'. En 'niet luisteren naar dat, het is onzin die je tegen houd'.
Hoewel ik dit heel erg frustrerend vond als een kind, ben ik het nu wel enorm met haar eens, sterker nog, ik ben haar dankbaar dat ze me niet heeft laten blijven hangen in het zijn van een autist. Geeft me toch een gevoel dat ik beter mee heb kunnen doen met de maatschappij dan mijn jongere neef en veel oudere nicht die ook autisme hebben en die wél zijn blijven hangen daarin.
Het spijt me als dit erg hard klinkt voor sommigen, maar ik deel de opvatting nu eenmaal dat ik het 'blijven hangen' in autisme als 'bullshit' ervaar. En deze opvatting bij me is sterk.
Ik wil niet blijven hangen, ik wil juist vooruit. En doordat ik hierin 'hard' ben gemaakt door mijn opvoeding heb ik juist het gevoel dat ik ook de eigenschappen heb om dit te kunnen doen. Me niet in een syndroom laten lullen.
Dat het niet makkelijk is, zal ik zeker niet ontkennen.
dank voor het advies. Yes we can!quote:quote:
Op donderdag 19 november 2009 13:58 schreef robuust89 het volgende:
Hoe kan ik mijn ouders me beter laten begrijpen? klinkt lekker wollig zo, maar ik denk dat dat het aardig samenvat
Jij en je ouders hebben overduidelijk een groot meningsverschil, en daar moet gewoon over gepraat worden. Simpel als dat.
Vraag waarom ze zo blijven hameren. Als ze stellen 'omdat we het beste met je voor hebben' (of dingen in die trant) dan zet ze schaakmat door te zeggen dat ze je niet laten voelen als geaccepteerd. En ga daar vervolgens verder over praten.
Het ligt er helemaal aan wat je er zelf mee doet. Jij bent degene die de dingen kan breken of maken.
quote:
Op donderdag 19 november 2009 13:58 schreef robuust89 het volgende:
Ook zeggen ze zoiets van, "je MOET je school afmaken, met goede resultaten, want je bent eraan begonnen ook! punt"
Hun zeggen dat ik erbij MOET horen, ik moet een baan, ook al is dat het laatste wat je doet.
En laat je dat dus vooral niet aanlullen. Denk maar in: Bill Gates heeft nooit z'n school afgemaakt, en kijk wat hij bereikt heeft.
Hier hebben we een hele mooie term voor: Auto Didact.
goed van je zeg.quote:Op vrijdag 20 november 2009 14:55 schreef Thrackan het volgende:
Ik ben toch stiekem wel trots op mezelf de laatste tijdVan alles geregeld, mensen gebeld, mensen gesproken, dingen gevraagd en zo, allemaal dingen waar ik best wel moeilijk over kan doen, of het gewoon niet doe.
Een onderzoek onder 78 mensen is ook lekker repressentatief.quote:Op donderdag 19 november 2009 22:29 schreef sempron2400 het volgende:
Nu breekt mijn klomp! Ik less dat het Godsbeeld van autisten minder positief is. Ik zou echt van die diagnose af willen. Zelfs op dit soort terreinen weten mensen met autisme anders te zijn dan de NT’er. Ik geloof en heb helemaal geen minder positief godsbeeld; kerkmensen zien mij juist als heel enthousiast.
Klopt denk ik helemaal: als ze dit onderzoek ook onder protestanten 'in het algemeen' zouden houden krijgen ze waarschijnlijk ook de uitkomst dat er flink wat gelovigen zijn die bang zijn voor hun god, in tegenstelling tot bijvoorbeeld inderdaad Rooms-Katholieken met hun god.quote:Op vrijdag 20 november 2009 18:44 schreef Perico het volgende:
Ik denk overigens dat dat stukje over dat godsbeeld WEL klopt, in het algemeen bezien... het ging specifiek over (streng) protestanten. Waar de mensen (nu generaliseer ik) niet waardig zijn god onder ogen te komen en hem moeten vrezen en alleen door hard werken zonder plezier op de goede weg zijn.
Denk dat dat erg intimiderend is voor de protestantse autist, die gevoelig is voor autoriteit, en volgens de regels dingen doen. Denk dat de katholieke autist al wat positiever in zijn godsbeeldzal zijn, omdat de zonde daar niet centraal staat. Ben overigens zelf van huis uit katholiek (zoals iedereen in het zuiden), maar al heel lang atheist.
Sowieso mensen die in angst zijn voor een god hebben het verkeerde geloof ongeacht welk geloof ze aanhangen.quote:Op vrijdag 20 november 2009 20:46 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Klopt denk ik helemaal: als ze dit onderzoek ook onder protestanten 'in het algemeen' zouden houden krijgen ze waarschijnlijk ook de uitkomst dat er flink wat gelovigen zijn die bang zijn voor hun god, in tegenstelling tot bijvoorbeeld inderdaad Rooms-Katholieken met hun god.
Overigens hebben ze het allebei over dezelfde god...
hier ben ik het wel mee eens..alhoewel het geeft wel heel veel houvast.quote:Op vrijdag 20 november 2009 20:47 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Sowieso mensen die in angst zijn voor een god hebben het verkeerde geloof ongeacht welk geloof ze aanhangen.
Ik heb liever houvast aan iets wat tastbaar is en dat is geloof nu niet echt.quote:Op vrijdag 20 november 2009 22:04 schreef francis998 het volgende:
[..]
hier ben ik het wel mee eens..alhoewel het geeft wel heel veel houvast.
En verder moet ik zeggen dat een enquete of onderzoek onder 70 personen is niet echt representatief, maar geeft wel een beeld..realistischer dan een mening.
Dus ik denk dat ik het deels maar gewoon geloof..alhoewel ik het toch niet helemaal representatief vind.
voor zover ik weet klopt it helemaal...quote:Op zondag 22 november 2009 17:36 schreef tijnbrein het volgende:
[ afbeelding ]
Een leuk plaatje voor in de OP
Heb je die ook in een grotere versie?quote:Op zondag 22 november 2009 17:36 schreef tijnbrein het volgende:
[ afbeelding ]
Een leuk plaatje voor in de OP
Nee helaas, ik heb gevonden op autisme.pdd-nos.startpagina. Geen idee waar het orgineel vandaan komt.quote:Op zondag 22 november 2009 20:14 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Heb je die ook in een grotere versie?
Even gegoogled en kwam deze tegen:quote:Op zondag 22 november 2009 20:17 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Nee helaas, ik heb gevonden op autisme.pdd-nos.startpagina. Geen idee waar het orgineel vandaan komt.
Coolquote:Op zondag 22 november 2009 21:06 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Even gegoogled en kwam deze tegen:
[ afbeelding ]
Deze vind ik ook wel aardig:
[ afbeelding ]
Even slikken:
[ afbeelding ]
Het schijnt dat in de VS kort geleden(?) een jaar van het autisme is geweest. Meestal komen dit soort plaatjes er dan, net als in Nederland, gewoon bij.quote:
Dat plaatje doet mij vrij weinig eigenlijk.quote:Op zondag 22 november 2009 21:14 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Het schijnt dat in de VS kort geleden(?) een jaar van het autisme is geweest. Meestal komen dit soort plaatjes er dan, net als in Nederland, gewoon bij.
Maar die laatste doet me toch wel iets, het plaatje verwoordt goed hoe ik de wereld ervaar.
De tekst.quote:Op zondag 22 november 2009 21:49 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Dat plaatje doet mij vrij weinig eigenlijk.
De tekst ook niet.quote:
hoi..ik ben nog in onderzoek..waarvoor weet ik neit precies maar ik heb 't vermoeden om asperger/autisme in of uit te sluiten, en of andere stoornissen.quote:Op maandag 23 november 2009 03:02 schreef bjarki het volgende:
hoi![]()
Ik heb (zeer) recentelijk de diagnose PDD-NOS gekregen.. daarvoor was ik al jaren lang in therapie, maar voor sociale fobie / OPS. De angst verdween geleidelijk, maar ik bleef alles in m'n uppie doen.![]()
Toen heb ik opnieuw een diagnostisch onderzoek gekregen van een meer gespecialiseerd iemand, et voila, hier ben ik dan
Nu is het de bedoeling dat ik informatie vergaar over zaken, personen of instellingen, die mij kunnen helpen. Het werd mij aangeraden lid te worden van PAS, dus ben ik op zoek naar mensen die hier enige ervaring mee hebben. Ik heb op de homepage even gekeken wat het zo'n beetje inhield, maar ik twijfel nog of ik er enige baat bij heb..
Ik heb namelijk niet zo'n behoefte aan contact, zij het met 'normale' mensen danwel met autisten. Misschien dat dat nog wel eens gaat komen, maar zoals gezegd.. er is geen evidente behoefte en na enkele goede pogingen (en minder goede resultaten) hoeft het van mij niet meer zo.![]()
Wellicht dat jullie me kunnen overtuigen?![]()
Ik maak me verder ook een beetje ongerust over het hele proces dat ik nu ga doorlopen. Ik heb er zelf mee ingestemd in de hoop betere begeleiding te krijgen (met wat dan ook), maar het voelt nu toch wel als een sprong in het diepe.![]()
Ik hoop dat jullie me dan ook een beetje kunnen helpen.. ik wil graag weten wat het inhoudt de diagnose PDD-NOS te hebben. Welke hulp krijg je / kun je krijgen en op welke gebieden? Ben ook benieuwd wat voor therapie (if any) jullie krijgen, wat je moet doen en waar enzo..
---------
En dan nog even over G.o.d.:
De voornaamste reden die ik kan bedenken is het onvermogen van mensen met autisme om hun eigen leven vorm te geven.
Ik reageer nogal passief op situaties, laat alles over me heen komen zonder dat ik het gevoel heb een actieve rol te kunnen spelen in de dingen die mij overkomen. Wanneer me dan weer iets negatiefs overkomt kan ik het enkel ondergaan. Dan heb ik sterk de neiging om de schuld te geven aan het lot (verkeerde plek, verkeerde tijd) of op God te schuiven.. dat Hij er blijkbaar plezier in heeft mijn leven tot een hel te maken
Cognitieve therapie heeft daar wel aan geholpen overigens.. ik zie nu (beter) in dat het erom gaat hoe je met een situatie omgaat.. dat situaties in feite neutraal zijn en dat enkel in je (innerlijke) reactie daarop zo'n gebeurtenis uitgroeit tot een tragedie danwel een overwinning. Met God of het lot heeft het niet zoveel van doen..![]()
Maar goed, af en toe heb ik nog steeds zin Hem een gigantische schop voor Z'n kont te geven als iets me weer tegenzit.
Nou, het is wel een gevoelig onderwerp.. want ik doe er dus niet aan. Wel aan zelfhulp enzo, maar niet aan sex... ik wil wel, maar het komt er niet van/ lukt niet/ gaat niet/ [x]ongeschikt/ etc.quote:Op maandag 23 november 2009 15:56 schreef francis998 het volgende:
hm..vraagje net naar aanleiding van een gesprek met een bekende, hoe kijken jullie als autisten tegen seksualiteit en seks aan?
Voor mij is het iig alsof het niet bestaat, ik sta er bijna nooit bij stil(behalve vlak voor mijn maandelijkse periode). Maar verder sta ik er niet echt bij stil, en soms krijg ik het idee dat dat niet normaal is..
Dus uit nieuwsgierigheid hoe kijken jullie daar tegen aan, mede ook doordat relaties enzo al vrij lastig kunnen zijn!
Net zoals bij iedere mens NT-er of niet heb ik gewoon behoefte aan seks. Helaas is het moeilijk om een relatie te vinden/krijgen/behouden dus logisch gevolg seks hebben is ook lastig.quote:Op maandag 23 november 2009 15:56 schreef francis998 het volgende:
hm..vraagje net naar aanleiding van een gesprek met een bekende, hoe kijken jullie als autisten tegen seksualiteit en seks aan?
Voor mij is het iig alsof het niet bestaat, ik sta er bijna nooit bij stil(behalve vlak voor mijn maandelijkse periode). Maar verder sta ik er niet echt bij stil, en soms krijg ik het idee dat dat niet normaal is..
Dus uit nieuwsgierigheid hoe kijken jullie daar tegen aan, mede ook doordat relaties enzo al vrij lastig kunnen zijn!
Dat is mooi Autidudequote:Op maandag 23 november 2009 16:53 schreef Autidude het volgende:
Hey hallo!
Even een grote warrige update;
Ik zat er bijna doorheen, echt het grootste dieptepunt ooit in mijn leven. The end of time.
Maar heel miraceleus, zoals altijd, is het op het allerlaatste moment nog helemaal goed gekomen.
Zo raar, en zo fucking lastig.. het is al een wervelstorm, en keer op keer valt je bek open van verbazing of wat dan ook. Blijkbaar heb ik duidelijk een reden om te bestaan ofzo.
Ik heb dus nogal wat achterstanden in betalingen en schulden e.d. En dat is dit jaar flink opgelopen omdat het voor de zoveelste (tig) keer fout is gegaan en ik zonder inkomsten zit etc etc. Eerder dit jaar heb ik ook voor de zoveelste keer hulp gezocht maar dit keer echt doorgezet en toen is "alles" eindellijk echt naar boven gekomen en heb ik een diagnose etc.
Om een lang verhaal kort te maken, na al het gedoe en geklooi en frustraties is het nu eindelijk rond en heb ik een WA-Jong uitkering, en ik krijg hem met terugwerkende kracht. Voldoende om in 1 keer van mijn problematische schulden/achterstanden af te komen en helemaal met een frisse schone lei te beginnen met de garantie dat ik altijd een, welliswaar minimaal, inkomen zal hebben om huisvesting en eten van te kunnen betalen.![]()
3 weken geleden heb ik nog een ZM poging gedaan door een overdosis... en nu is alles weer helemaal anders, super positief.. naar het schijnt. Het is zo vreemd allemaal. Ik zit nu middenin de afwikkeilng, maar strakjes is alles geregeld en dan heb ik veel meer rust.
Ik ga ook dmv een urgentie verklaring via het GGZ op mezelf wonen, dat duurt nog heel even maar dat is de volgende stap.. dat ik strakjes een eigen huisje heb.
Ik kan mij wel vinden in wat jij zegt.quote:Op maandag 23 november 2009 17:32 schreef Cassandra87 het volgende:
Over seks.. Kan een seksloze relatie?
Wat maakt een relatie een relatie? Ik vind t wel een mooi puntje van discussie.
Jezelf (mentaal) volledig geven, aan een persoon, en niet de wens of behoefte hebben om gedachtes of tijd of aandacht met een ander nog te delen, is dat genoeg exclusiviteit om tóch van een relatie te spreken, of is dat zo'n maatschappelijk beeld dat seks daar bij hoort?
Ik ben er nog steeds niet over uit..
Ik denk dat dat sowieso een heikel punt is want ik zie het vaak (bij sommige) terugkomen, niet alleen in dit topic mnaar in de maatschappij dat geluk gelijk staat aan een partner en een goed seksleven. Dat intimiteit gelijk staat aan sex. Terwijl je ook intimiteit en intensiteit kunt delen zonder sex. Bijvoorbeeld..
Misschien ben ik naief hoor, kan ook
Zelfmoord is eigenlijk geen oplossing van problemen, maar een ontwijking. Maar goed, in ieder geval blij dat het niet doorgegaan is en dat je nu wel een oplossing hebt gevonden.quote:Op maandag 23 november 2009 16:53 schreef Autidude het volgende:
Hey hallo!
Even een grote warrige update;
Ik zat er bijna doorheen, echt het grootste dieptepunt ooit in mijn leven. The end of time.
Maar heel miraceleus, zoals altijd, is het op het allerlaatste moment nog helemaal goed gekomen.
Zo raar, en zo fucking lastig.. het is al een wervelstorm, en keer op keer valt je bek open van verbazing of wat dan ook. Blijkbaar heb ik duidelijk een reden om te bestaan ofzo.
Ik heb dus nogal wat achterstanden in betalingen en schulden e.d. En dat is dit jaar flink opgelopen omdat het voor de zoveelste (tig) keer fout is gegaan en ik zonder inkomsten zit etc etc. Eerder dit jaar heb ik ook voor de zoveelste keer hulp gezocht maar dit keer echt doorgezet en toen is "alles" eindellijk echt naar boven gekomen en heb ik een diagnose etc.
Om een lang verhaal kort te maken, na al het gedoe en geklooi en frustraties is het nu eindelijk rond en heb ik een WA-Jong uitkering, en ik krijg hem met terugwerkende kracht. Voldoende om in 1 keer van mijn problematische schulden/achterstanden af te komen en helemaal met een frisse schone lei te beginnen met de garantie dat ik altijd een, welliswaar minimaal, inkomen zal hebben om huisvesting en eten van te kunnen betalen.![]()
3 weken geleden heb ik nog een ZM poging gedaan door een overdosis... en nu is alles weer helemaal anders, super positief.. naar het schijnt. Het is zo vreemd allemaal. Ik zit nu middenin de afwikkeilng, maar strakjes is alles geregeld en dan heb ik veel meer rust.
Ik ga ook dmv een urgentie verklaring via het GGZ op mezelf wonen, dat duurt nog heel even maar dat is de volgende stap.. dat ik strakjes een eigen huisje heb.
Sex met iemand anders, daar kan ik mij eik niets bij voorstellen Zegt dat genoeg?quote:Op maandag 23 november 2009 15:56 schreef francis998 het volgende:
hm..vraagje net naar aanleiding van een gesprek met een bekende, hoe kijken jullie als autisten tegen seksualiteit en seks aan?
Voor mij is het iig alsof het niet bestaat, ik sta er bijna nooit bij stil(behalve vlak voor mijn maandelijkse periode). Maar verder sta ik er niet echt bij stil, en soms krijg ik het idee dat dat niet normaal is..
Dus uit nieuwsgierigheid hoe kijken jullie daar tegen aan, mede ook doordat relaties enzo al vrij lastig kunnen zijn!
Mooi dat je een financiële basis hebt. Dat is een hele geruststelling, zeker dat je straks ineens van je schulden af bent. De uitkering met terugwerkende kracht is soms meerdere duizenden euro’s (ook netto). Veel mensen met autisme zijn je voorgegaan, wat betreft een onzekere financiële situatie. Ik heb de Bijstand gekend, en ook de Wajong (momenteel een nuluitkering). Bij die laatste uitkering heb je niet de verplichtingen die de Sociale Dienst stelt.quote:Op maandag 23 november 2009 16:53 schreef Autidude het volgende:
Hey hallo!
Even een grote warrige update;
Ik zat er bijna doorheen, echt het grootste dieptepunt ooit in mijn leven. The end of time.
Maar heel miraceleus, zoals altijd, is het op het allerlaatste moment nog helemaal goed gekomen.
...
Om een lang verhaal kort te maken, na al het gedoe en geklooi en frustraties is het nu eindelijk rond en heb ik een WA-Jong uitkering, en ik krijg hem met terugwerkende kracht. Voldoende om in 1 keer van mijn problematische schulden/achterstanden af te komen en helemaal met een frisse schone lei te beginnen met de garantie dat ik altijd een, welliswaar minimaal, inkomen zal hebben om huisvesting en eten van te kunnen betalen.![]()
even uit nieuwsgierigheid, omdat je t gevoel niet hebt/krijgt of uit gebrek aan ervaring?quote:Op maandag 23 november 2009 20:16 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Sex met iemand anders, daar kan ik mij eik niets bij voorstellen Zegt dat genoeg?
Ik ben blij dat ik tenminste in dit bereik net als een NT-er ben. Alhoewel ik aanrakingen van familie niet kan verdragen zonder ineen te krimpen, heb ik hier in mijn 2 lange relaties nooit last van gehad. Ook niet in een korte affaire.quote:Op maandag 23 november 2009 15:56 schreef francis998 het volgende:
hm..vraagje net naar aanleiding van een gesprek met een bekende, hoe kijken jullie als autisten tegen seksualiteit en seks aan?
Daar ben ik het nou helemaal mee eens !!quote:Op maandag 23 november 2009 20:51 schreef Perico het volgende:
[..]
Het bleek heel natuurlijk en goed te gaan, steeds... ik heb er dus wel (nog steeds) behoefte aan, maar ik ben nu al 4 jaar zonder relatie, omdat heel veel vrouwen toch wel veeleisend zijn, en je met autisme en WAJONG zonder baan, niet veel hebt dat in je voordeel spreekt.
De maatschappij is sowieso veeleisender geworden. Maar toch geloof ik dat het mogelijk is om een relatie te krijgenquote:Op maandag 23 november 2009 20:56 schreef sempron2400 het volgende:
[..]
Daar ben ik het nou helemaal mee eens !!
De Nederlandse vrouw is sowieso al veeleisend. Los daarvan: autisme en geen werk zijn bijna een garantie voor een leven als vrijgezel. Misschien dat het met een Wajong’ster lukt... kun je elkaar ook nog financieel helpen (schaalvoordelen).
Ik denk dat ik mijn autisme maar eens op Marktplaats ga zetten, mijn uitkering heb ik al aan UWV verkocht.
Wat moet mijn ambitie dan zijn, om uit de WAJONG te geraken? Of mogen het ook ambities zijn, als, je huis in een bescheiden paleisje omtoveren? Moet het ambitie zijn om toch meer te verdienen via een omweg?quote:Op maandag 23 november 2009 20:59 schreef Cassandra87 het volgende:
we zijn niet allemaal veeleisend
Eerlijk is eerlijk! Zonder baan zou ik nog mee kunnen leven, autisme ook geen probleem, maar waar ik níet mee overweg kan en zou kunnen, is geen ambitie (gecombineerd met luiheid).
Je ambitie moet zijn om iets van je leven te maken.quote:Op maandag 23 november 2009 21:35 schreef Perico het volgende:
[..]
Wat moet mijn ambitie dan zijn, om uit de WAJONG te geraken? Of mogen het ook ambities zijn, als, je huis in een bescheiden paleisje omtoveren? Moet het ambitie zijn om toch meer te verdienen via een omweg?
Maar volgens mij is dit een eerder gevoerde discussiequote:Op maandag 23 november 2009 21:35 schreef Perico het volgende:
[..]
Wat moet mijn ambitie dan zijn, om uit de WAJONG te geraken? Of mogen het ook ambities zijn, als, je huis in een bescheiden paleisje omtoveren? Moet het ambitie zijn om toch meer te verdienen via een omweg?
Geen ervaring. Hoe bedoel je 'het gevoel'?quote:Op maandag 23 november 2009 20:44 schreef Cassandra87 het volgende:
[..]
even uit nieuwsgierigheid, omdat je t gevoel niet hebt/krijgt of uit gebrek aan ervaring?
Je hebt mensen die gewoon niet verliefd kunnen worden. Of iets in die trant. Maar dan nog is de oorzaak discutabel.quote:Op maandag 23 november 2009 21:49 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Geen ervaring. Hoe bedoel je 'het gevoel'?
Dat laatste twijfel ik dus aan... als je de kans krijgt om meer te verdienen, waarom die dan niet groots aanpakken? Het kan best zijn dat je na een paar jaar op minimuminkomen denkt: en nu wordt het tijd voor het echte leven (?!). Ik zou niet meer terug willen. Veel vaker lekker eten zie ik als het grootste voordeel van meer geld. Een uitgebreide vakantie is voor mij niet weggelegd.quote:Op maandag 23 november 2009 21:35 schreef Perico het volgende:
[..]
Wat moet mijn ambitie dan zijn, om uit de WAJONG te geraken? Of mogen het ook ambities zijn, als, je huis in een bescheiden paleisje omtoveren? Moet het ambitie zijn om toch meer te verdienen via een omweg?
Wat is verliefd zijn eigenlijk?quote:Op maandag 23 november 2009 21:51 schreef Cassandra87 het volgende:
[..]
Je hebt mensen die gewoon niet verliefd kunnen worden. Of iets in die trant. Maar dan nog is de oorzaak discutabel.
Ik ben het er wel mee eens dat geluk niet uit geld bestaat. Maar je hebt wel een bepaalde hoeveelheid geld nodig om redelijk van te kunnen leven, om een beetje mee te komen in de maatschappij. Daarvoor vind ik een uitkering op lange termijn niet voldoende. Het is dan echt roeien met de riemen die je hebt; je ziet om je heen dat anderen veel meer mogelijkheden hebben (en de ene na de andere salarisstap maken). Een pleister op de wonde is wel dat je meer vrije tijd hebt. Daardoor kon ik naar omstandigheden toch gelukkig zijn. Het geeft me ook wel een kick om wat meer geld te hebben, nu nog een leuke invulling er aan geven.quote:Op maandag 23 november 2009 21:59 schreef Cassandra87 het volgende:
Over ambitie..
Laat ik het zo zeggen. Ik houd écht niet van luie mensen. Je hoeft iets niet te kunnen, als de wil er maar is. Wanneer de wil er niet is..
En dan heb ik t nog niet over dingen tegen je zin doenmaar wel bereid zijn dingen te doen, grenzen te verleggen.
Mijn ex is (door verslaving) volledig afgestompt. Deed niks in t huishouden, was altijd moe, wilde nooit een dagje op stap, en ik slikte maar en pikte maar. Zo zou ik een dagje ijslanders rijden in groningen, kostte nogal wat, had geen rijbewijs maar hij beloofde me te brengen. Afijn, geboekt, 2 maanden later zou de rit zijn, zegt ie af omdat ie geen zin heeft anderhalf uur te rijden.
Ja en waarom ik 4,5 jaar bij m ben gebleven?![]()
Daarentegen kan ik t heerlijk vinden als iemand iets raars besteld in t restaurant, zoals een dozijn slakken, gewoon om eens een 'uitdaging' aangaan. Of mee naar een concert als je weet dat de muziek niets voor jou is maar de andere kant van t verhaal is dat t een gezellige avond samen met iemand speciaal is.
Geluk bestaat niet uit geld. Het is makkelijk als je elke keer benzine of een treinkaartje moet betalenmaar meer ook niet. Dus een baan is niet (het) belangrijk(ste) omdat het gevoel telt, en niet het salarisstrookje.
Ik hoef alleen echt geen luie donders die nooit iets willen.
Dát weet ik dus niet..quote:Op maandag 23 november 2009 21:53 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Wat is verliefd zijn eigenlijk?
quote:Op maandag 23 november 2009 20:16 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Sex met iemand anders, daar kan ik mij eik niets bij voorstellen Zegt dat genoeg?
Helemaal mee eens cassandra, en ik moet zeggen vroeger had ik zelf die mentaliteit van:"als je iets wilt dan kan het ook, je moet je er maar keihard voor inzitten". Maar mede door een ervaring die ik pasgeleden heb opgelopen is die mentaliteit totaal weggeschopt.quote:Op maandag 23 november 2009 22:24 schreef Cassandra87 het volgende:
Joh sempron als je als partner verdient is dat toch niet zo'n probleem met betrekking tot redelijk kunnen leven?
Met onderste stukje sla je de spijker op zijn kop.
Francis, dat is wat ik wilde zeggen, heb ik dat ook gezegd? Er zit een wezenlijk verschil tussen iets niet willen en niet kunnen. Voor de laatste kan ik nog diep respect opbrengen. Voor niet willers.. weg ermee. Nare is dat je zo moeilijk kunt inschatten of iemand iets niet wil of niet kan, er wordt gauw uitgegaan van het niet willen. Mede omdat het moeilijk is voor de meeste mensen om zich dusdanig in te leven dat iets ook écht onmogelijk is omdat je toch al snel vanuit eigen perspectief beredeneert. Hoezo autisten geen inlevingsvermogenvolgens mij zijn t de nt-ers die er ook wel wat van kunnen!
Nou, dat dus niet. Als ik verliefd ben dan merk ik dat echt wel.quote:Op maandag 23 november 2009 21:51 schreef Cassandra87 het volgende:
[..]
Je hebt mensen die gewoon niet verliefd kunnen worden. Of iets in die trant. Maar dan nog is de oorzaak discutabel.
Het hangt er maar helemaal van af wat je zelf wilt. Daarom is het vaak wel handig om kansen op een hoger inkomen te pakken zodat je later, als je weet wat je wilt, dat ook kan doen. Aan de andere kant: geld is niet alles, helemaal niet. Dat de maatschappij en veel mensen denken dat het dat wel is is eigenlijk een vrij trieste zaak.quote:Op maandag 23 november 2009 21:53 schreef sempron2400 het volgende:
[..]
Dat laatste twijfel ik dus aan... als je de kans krijgt om meer te verdienen, waarom die dan niet groots aanpakken? Het kan best zijn dat je na een paar jaar op minimuminkomen denkt: en nu wordt het tijd voor het echte leven (?!). Ik zou niet meer terug willen. Veel vaker lekker eten zie ik als het grootste voordeel van meer geld. Een uitgebreide vakantie is voor mij niet weggelegd.
Maar er zijn ook heel wat mensen met autisme (en ook zonder) die niet mee willen met de grote massa en voor een heel eigen invulling kiezen.
Daar kan ik je heel veel over vertellen, maar het komt er op neer dat er om een bepaalde reden een reactie in je lichaam tot stand komt die een heleboel mogelijk maakt.quote:Op maandag 23 november 2009 21:53 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Wat is verliefd zijn eigenlijk?
quote:Op maandag 23 november 2009 22:26 schreef francis998 het volgende:
[..]
Ik kan je helemaal begrijpen...aan de ene kant heb ik zoiets van het lijkt me leuk om te proberen.
maar het lijkt me totaal niet prettig richting vies zelfs.
En ach..ik heb zelf ook 0 ervaring met seks, heb iig 1 reele kans gehad..maar greep die niet...een leven zonder seks zou voor mij ideaal zijn, maar het verkleint de kans op een redelijke relatie..en dat lijkt mij weer fundamenteel.
Maar iig ik vind de maatschappij(hier en overal) ook maar oversekst...en sowieso ben ik anti-sek(sualiteit) als het aan mij zou liggen zou er geen verschil tussen man/vrouw bestaan..maar ja..dat is de dromer/irrealist in mij.![]()
Hm...een deel van mij is het er mee eens..maar een ander deel niet echt.quote:Op maandag 23 november 2009 22:58 schreef Cassandra87 het volgende:
Een redelijke relatie zonder seks is wel degelijk mogelijk, een goede relatie zelfs! Wat overblijft is een solide basis en verstandhouding met een partner die je door en door kent of begint te kennen en waar je je geborgen bij voelt. Inderdaad, onvoorwaardelijke liefde.
Het spijt me, maar ik kan het me eerlijk waar niet herinneren.. maar je hebt nu wel duidelijk uitgelegd wat je met ambitie bedoelt.quote:Op maandag 23 november 2009 21:44 schreef Cassandra87 het volgende:
Maar volgens mij is dit een eerder gevoerde discussieEn weet je hoe ik er over denk
Kweenie, als ik een kernpunt van autisme persoonlijk moet noemen is, dat ik tenminste ontzettend moeilijk dingen kan doen die ik niet wil. Ik kan het dan nog wel kortstondig opbrengen voor 1 dagdeel, maar zelfs dan word ik al misselijk.quote:Op maandag 23 november 2009 22:32 schreef francis998 het volgende:
Helemaal mee eens cassandra, en ik moet zeggen vroeger had ik zelf die mentaliteit van:"als je iets wilt dan kan het ook, je moet je er maar keihard voor inzitten". Maar mede door een ervaring die ik pasgeleden heb opgelopen is die mentaliteit totaal weggeschopt.
Je kan iets nog zo graag willen..maar soms zijn het persoonlijke factoren en soms factoren van buitenaf die het niet mogelijk maken.
Maakt niet uit.quote:Op maandag 23 november 2009 23:15 schreef Perico het volgende:
[..]
Het spijt me, maar ik kan het me eerlijk waar niet herinneren.. maar je hebt nu wel duidelijk uitgelegd wat je met ambitie bedoelt.
[..]
Kweenie, als ik een kernpunt van autisme persoonlijk moet noemen is, dat ik tenminste ontzettend moeilijk dingen kan doen die ik niet wil. Ik kan het dan nog wel kortstondig opbrengen voor 1 dagdeel, maar zelfs dan word ik al misselijk.
Denk dat ambitie vooral te maken heeft, met dingen ook echt doen. In principe wil ik best veel dingen doen, denk ik ook dat ik er de aanleg en kwaliteiten voor heb, maar begin ik er gewoon niet aan, of weet ik niet hoe ik het moet organiseren.
Ja, dat bestaat.quote:Op maandag 23 november 2009 23:19 schreef Cassandra87 het volgende:
Bestaat écht onvoorwaardelijk wel? want ik ben sowieso iemand die tot het uiterste gaat voor anderen zelfs ten kosten van mijzelf. Misschien juíst ten kosten van mijzelf. Want als ik één groot minpunt moet opnoemen van mijzelf is het dat ik mijn grenzen niet ken, dat ik voor anderen kies tot ik er zelf aan onderdoor ga. Dus onvoorwaardelijk is wellicht niet onvoorwaardelijk, maar wel alles wat mogelijk is.
Je mag het noemen wat je wilt, grosso modo zal het een relatie genoemd worden.quote:Ik zei al, ik heb 2 uitersten meegemaakt. Een lange relatie vol met seks, en geen/weinig liefde (meer). En nu een relatie met géén seks maar vol liefde. Of dit een relatie te noemen is? Geen idee, daar ben ik nog steeds niet achter.
Ik gok eerder op verliefdheidquote:Ik weet dat hij de enige is die ik ooit ben tegen gekomen die me begrijpt, of waarvan ik t idee heb dat hij me begrijpt. En al voel ik me nog zo rot, dat gevoel verdwijnt als ik bij m ben. En als dit een relatie is, of dat dat een 'monogame' relatie is?
[..]
Bij mij snel genoeg voor zover ik kan herinneren.quote:Op dinsdag 24 november 2009 17:23 schreef francis998 het volgende:
hier weer terug van de testjes...moet zeggen dat ik het de afgelopen keren saai vind. Grotendeels een vragenlijst invullen..een jeetje vandaag eentje van bijna 600 vragen..pfffffffffff
Ik zag wel vragen terugkomen die te maken hebben met schizofrenie, autisme spectrum..enz..
Ik moet zeggen het is lastig die vragenlijsten in te vullen..want iig bij hangt veel af van de situatie..
Nog maar 1x te gaan.volgende week woensdag
![]()
Ow..enne vraagjes voor degene die zich de diagnose enzo nog herinneren..hoe lang duurde het tot de uitslag van de testjes kwam??? Ben namelijk iets te nieuwsgierig
Hier ben ik het totaal mee eens. Maar ik heb ook iig minimaal 4 gesprekken met een psycholoog achter de rug, en een andere persoon die de testjes afneemt.quote:Op dinsdag 24 november 2009 18:24 schreef bjarki het volgende:
[..]
Bij mij snel genoeg voor zover ik kan herinneren.
Vragenlijstjes vind ik overigens niet zo betrouwbaar, ik geloof dat daar bij iedereen wel iets uitkomt (sla het internet er maar op na. Nu is een vragenlijst van 600 vragen wel wat nauwkeuriger, maar ik denk dat een persoonlijk interview veel beter uitsluitsel kan geven.. dan kan je ook uitleggen waarom je iets doet of iets vindt en welke aspecten het meeste meespelen. Dat is echt noodzakelijk om een goede diagnose te krijgen. De DSM heeft namelijk een enorm grote overlap. Zelfs als je aan alle symptomen van een stoornis voldoet kun je nog beter thuishoren bij iets anders. Het gaat erom dat je voldoet aan de 'essentie' van een stoornis.. een vragenlijst meet in de eerste plaats symptomen. Mijn 2 eurocent.
In principe kan niemand je helpen, ze kunnen je het enkel makkelijker maken om die beslissing te nemen. Uiteindelijk ben jij de enige die dat kan.quote:Op dinsdag 24 november 2009 19:04 schreef francis998 het volgende:
[..]
Hier ben ik het totaal mee eens. Maar ik heb ook iig minimaal 4 gesprekken met een psycholoog achter de rug, en een andere persoon die de testjes afneemt.
Dus dan vind ik het wat meer objetief, goed te beoordelen.
Maar verder tja..heb ik gewoon het idee dat ik bij geen van allen thuishoor.
Maar daarom zijn de personen ook speciaal daarvoor opgeleid o.a. en ergens in gespecialiseerd.
En nog een vraagje..stel het blijkt dat ik een vorm van autisme heb...ik zit tijdelijk ook met een lichtelijke depressie..waarvan het zwaarste voorbij is, maar dan nog zit ik met vooral 1 gigantisch besluit dat ik moet nemen.
Maar daarbij kan een psycholoog niet echt helpen.
Eigenlijk niet veel meer, misschien helpen bij vervolgtrajecten (bijvoorbeeld het aanvragen van een uitkering)quote:Ik ga ervanuit dat de behandeling na de diagnose nog een tijdje doorgaat..maar ik vraag me af..wat kan een psycholoog nog verder doen..behalve je te helpen ermee te leren om te gaan, en vooral om te gaan met de beperkingen die het voor je meebrent?
Wat heb je er dan eigenlijk aan om met iemand(psycholoog) te gaan praten??
Heel veel testen gaan van bepaalde zaken uit, alsof dat standaard zou zijn. Als je aangeeft dat jij niet bij die standaard hoort (met name autisten), dan krijg je vaak het antwoord dat je dan maar moet antwoorden als je dat zou gaan doen... alsof dat de test niet zou beďnvloedenquote:Verder moest ik vandaag een test doen..die ik eigenlijk al een keer bij een vorige behandeling had gedaan...maar dit was ik zelf beter bereid mee te werken, want de vorige keer...zat 1 ding heel erg in mn hoofd..en daardoor antwoorde ik alleen dingen met dat 1 ding te maken hadden.
En sowieso alle testjes zijn redelijk makkelijk te manipuleren/faken, ook vragenlijsten..zo zat ik soms gigantisch te twijfelen...en waren er aspecten met name over seks(ualiteit) waar ik eigenlijk 0 ervaring mee heb..die zou ik dan eigenlijk niet kunnen beantwoorden..wat wel moest..en je had alleen akkoord/niet akkoord.
Dat is wel een goeie omschrijving van verliefd zijn.quote:Op maandag 23 november 2009 22:18 schreef francis998 het volgende:
@tijnbrein goede vraag. Wat is verliefdheid eigenlijk? Want als je het gaat omschrijven als het "onvoorwaardelijk" houden van iemand en er van alles voor overhebben en zoveel mogelijk tijd met die persoon willen doorbregen..tja..dan ben ik toch een vreemde vogel, want dat heb ik met mn ma.
Maar ik ben ook allesbehalve een romanticus(vrouwelijk) ik geloof niet in die dingen..ben te reel/rationeel daarvoor.
Knip
Misschien kunnen NT-ers zich dan beter inleven in autistenquote:Ik moet wel zeggen dat dit een interesant topic is, ook voor niet autisten...
Jij weet hoe je ex is zij nietquote:Op maandag 23 november 2009 22:20 schreef Cassandra87 het volgende:
[..]
Dát weet ik dus niet..
Ik heb 2 uitersten mee gemaakt. Met mijn ex was ik verliefd, een combinatie van wow-gevoelens en lust (die na een tijdje overgingen in gewenning.. dus tevens de reden dat ik t 4,5 jaar volhield) tot t kwartje viel en ik echt dacht, wtf doe ik nog in deze sleur?? (grappige is dat veel meiden die ik spreek spontaan verliefd worden op hem, lekker ding, rustig en lief, maar ik bedank er toch voor)
En nu ben ik stapel 'verliefd' hoewel dat niets met verliefdheid te maken heeft. Maar meer met het tegen komen van een persoon waar je op alle fronten mee klikt, waar je moeiteloos uren en dagen achter elkaar mee kunt doorbrengen. Dat je toch graag bij die persoon wilt zijn, omdat je daar eindelijk 100% jezelf kan zijn. Dat je moeite hebt met t feit dat je diegene meerdere dagen achter elkaar níet ziet.
En eigenlijk, eigenlijk zou elk willekeurig ander dit beschrijven als verliefdheid.
Had ik een paar maanden geleden ook gedaan.
Maar ik snap nu heel goed wat een vriend van mij zei, toen hij het had over het verschil tussen liefde en verliefdheid. Ik ben verliefd op de persoon (karakter), ik ben verliefd op de klik die we hebben, verliefd op het feit dat ik een x-aantal avonden in de week 'thuis' kom. Maar het is niet meer dan dat.
Het is wel liefde die ik voel.
Vandaar dat ik eerder al vroeg, wat maakt een relatie een relatie?
ik geloof niet in verliefdheid. Maar misschien is dat de enigszins verbitterde vrijgezel in mij. 4,5 jaar samen geweest, relatie verbroken en mijn ex gaat vrolijk verder met een andere meid waar hij al die tijd om heen hing, om vervolgens mij zwart te maken. Als dát verliefdheid is geweest waar je zo snel over heen raakt, geef mij dan maar liefde tussen 2 beste vrienden.
Als je het niet erg vind pas ik daarvoor.quote:Op maandag 23 november 2009 22:26 schreef francis998 het volgende:
[..]
Ik kan je helemaal begrijpen...aan de ene kant heb ik zoiets van het lijkt me leuk om te proberen.
maar het lijkt me totaal niet prettig richting vies zelfs.
En ach..ik heb zelf ook 0 ervaring met seks, heb iig 1 reele kans gehad..maar greep die niet...een leven zonder seks zou voor mij ideaal zijn, maar het verkleint de kans op een redelijke relatie..en dat lijkt mij weer fundamenteel.
Maar iig ik vind de maatschappij(hier en overal) ook maar oversekst...en sowieso ben ik anti-sek(sualiteit) als het aan mij zou liggen zou er geen verschil tussen man/vrouw bestaan..maar ja..dat is de dromer/irrealist in mij.![]()
Dat weet ik wel zekerquote:Op maandag 23 november 2009 22:42 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Nou, dat dus niet. Als ik verliefd ben dan merk ik dat echt wel.
[..]
Het hangt er maar helemaal van af wat je zelf wilt. Daarom is het vaak wel handig om kansen op een hoger inkomen te pakken zodat je later, als je weet wat je wilt, dat ook kan doen. Aan de andere kant: geld is niet alles, helemaal niet. Dat de maatschappij en veel mensen denken dat het dat wel is is eigenlijk een vrij trieste zaak.
En niet meegaan met de massa? Ik merk vaak dat de massa mij volgt, juist omdat ik mijn eigen weg kies![]()
[..]
Daar kan ik je heel veel over vertellen, maar het komt er op neer dat er om een bepaalde reden een reactie in je lichaam tot stand komt die een heleboel mogelijk maakt.
Waarom, dat weten we niet.
Desondanks, mocht het je overkomen, geniet er van, daar is het voor bedoelt![]()
Autisten leven in dezelfde wereld als NT'ers, net zoals Chinezen op dezelfde aarde levens als wij. Het verschil zit hem hier in dat Chinezen door een andere cultuur anders denken en doen dan wij, maar groeit een Chinees in Nederland op, dan denkt en doet ie wel zoals wij. Een autist denkt en doet anders, niet omdat zijn/haar cultuur anders is, maar omdat hij/zij anders is. Het is geen ziekte, het is geen aandoening, het is gewoon 'anders'. Veel mensen zijn daar bang voor, maar gelukkig veel mensen ook niet.quote:Op dinsdag 24 november 2009 22:28 schreef francis998 het volgende:
hmmm...aan de ene kant denk ik ook dat het moeilijk is te weten wanneer je verliefd bent, iedereen ervaart het anders. Zowel een autist als non-autist.
Maar een ding is denk ik duidelijk dan ben je het liefst bij die persoon in de buurt. En zo terugkijkend ben ik in mijn 23 levensjaren 1x verliefd geweest..alleen dat had 0% kans om ooit iets te worden. En je merkt het eigenlijk pas achteraf..goed..want op dat moment voel je alleen...en maakt dat voelen je blij.
Kortom het tegenovergestelde van woede/haat...
En iig liefde moet je gewoon over je heen laten gaan.
Maar verder meegaan met de massa vind ik niks..ik ga liever mijn eigen weg, en ben vaak genoeg als van alles en nog wat bestempeld..en tja..het doet soms pijn..en kwetst wel..maar verder is het beter om jezelf te zijn, en te kunnen zijn.
En ik denk dat het voor tisten nog belangerijker is..omdat ze (zeggen dat) meer behoefte hebben aan zekerheid..
maar wat ik wel merk..is dat het beeld die films enzo schetsen van tisten te extreem is..autisten leven miss in een eigen wereld..maar niet zo extreem als geschetst word.
Verder baal ik op het afwachten..van de volgende test en daarmee de diagnose..want ik wil weten wat er met me is..of het een simpele depressie is of een "ziekte" (verkeerde woord..maar is de beste die ik kan bedenken)..het enige dat ik weet..is dat iig op dit moment voor de 2ex weer vast gelopen ben..en grotendeels vanwege hetzelfde als vorige keer..alleen dit keer nog iets erbij.
Maar ik moet zeggen voor mij helpt dit topic iig om autisten beter te begrijpen, ook al heb ik er zelf nog nooit mee te maken gehad. (op nu na dan)
hmm..krijg het idee dat iets verkeerd is geinterpreteerd..uit mijn voorgaande post.quote:Op dinsdag 24 november 2009 22:34 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Autisten leven in dezelfde wereld als NT'ers, net zoals Chinezen op dezelfde aarde levens als wij. Het verschil zit hem hier in dat Chinezen door een andere cultuur anders denken en doen dan wij, maar groeit een Chinees in Nederland op, dan denkt en doet ie wel zoals wij. Een autist denkt en doet anders, niet omdat zijn/haar cultuur anders is, maar omdat hij/zij anders is. Het is geen ziekte, het is geen aandoening, het is gewoon 'anders'. Veel mensen zijn daar bang voor, maar gelukkig veel mensen ook niet.
Anders zijn levert veel problemen op, maar juist ook dat anders zijn levert veel voordelen op.
Het is bij mij in het verleden ook een aantal keren mis gegaan, eigenlijk omdat ik niet wist wat ik had en hoe daar mee om te gaan. Nu weet ik dat wel en kost het mij nog steeds veel moeite om het niet mis te laten gaan. Maar als ik om mij heen kijk, dan doet het mij goed om te zien dat ik ondanks het anders zijn toch tot zover ben weten te komen (en ik ben van plan nog veel verder te gaan...)
Wat goed, dat je er in slaagde om aan een stempeltje te ontkomen. Sociaal wenselijk gedrag is alleen maar een voordeel. Ik ben het met je eens dat het verschilt per persoon. Iedereen met autisme is anders. Leuk, dat je het woord tistjes gebruikt. Lukt het je ook om begrip voor iemand op te brengen die sociaal nog echt heel veel moet leren? Zoiets kost mij vooral energie, en dan denk ik gauw: autisme oké, maar probeer het s.v.p. een beetje leuk te houden.quote:Op woensdag 25 november 2009 00:32 schreef Cassandra87 het volgende:
Je denkt te weten wat liefde en verliefdheid is.. Maar weet dat pas zeker als je meer hebt mee gemaakt. Zou ik nu iemand als mijn ex tegen komen had ik daar niet langer dan een week bij gebleven. Andersom geldt ook, dat ik had gedacht dat sex bij een relatie hoort.
Grappig.
Over testjes en stempeltjes, meerdere testen gehad. Meerdere wensen van ánderen om een stempel op mij te drukken. Ik heb nooit een stempeltje gekregen, alleen de opmerking dat ik sociaal wenselijk gedrag vertoon. Ik denk dat ik gewoon sociaal wenselijk ben
Autisten en nt-ers, met sommige tistjes kan ik erg goed opschieten, sommige nt-ers kan ik wel schieten. Ik probeer me uberhaupt altijd in de ander te verplaatsen. Vind t wel erg leuk en interessant om het anders zijn te ervaren. Zet dingen en ook mijzelf in een geheel ander perspectief.
Zo wil ik nog wel eens moeilijk doen over bepaalde dingen, normen en waarden, teveel nadenken. En dan hoor of ervaar ik dat bij een ander en denk ik, verrek wat loop ik ook te zeiken
Andersom ook natuurlijk, ben ik weer wat makkelijker.
Denk trouwens niet dat dat ligt aan autisme of juist niet, is denk ik net de persoon die je treft.
Maar ik laat altijd iedereen in zijn waarde en zoals dit topic helpt me echt beter om in anderen te verplaatsen
In films gebruiken ze vrijwel altijd klassiek autisme, vandaar ook t onbegrip en wellicht een stukje angst bij de meeste nt-ers.
dankuquote:Anders zijn levert veel problemen op, maar juist ook dat anders zijn levert veel voordelen op.
Het is bij mij in het verleden ook een aantal keren mis gegaan, eigenlijk omdat ik niet wist wat ik had en hoe daar mee om te gaan. Nu weet ik dat wel en kost het mij nog steeds veel moeite om het niet mis te laten gaan. Maar als ik om mij heen kijk, dan doet het mij goed om te zien dat ik ondanks het anders zijn toch tot zover ben weten te komen (en ik ben van plan nog veel verder te gaan... )
Tistheid, innerlijke tist, autisme begint een cultuur te worden. 90 procent van de dingen waar je tegenaan loopt, komt waarschijnlijk door autisme. Wat houdt het voor jou in dat dat je zelfbewuster bent geworden?quote:Op woensdag 25 november 2009 09:03 schreef robuust89 het volgende:...
o, nog een staartje van mijn verhaal the other day, ik ben 20 (twin-tig) jaar oud, en krijg huisarrest omdat ik niet bepaald denderend had gescoord op mijn tentamenweek.
dr was ook helemaal geen vet feest dit weekend ofzo hoor, en dat kaartje kostte ook geen 60 euro
goed dat de vraag hoog is, ander kwam ik er niet vanaf.![]()
goed, ontopic
over stempeltjes, vroeger was ik mij helemaal niet bewust van mijn tistheidnu des de meer! dat is tegelijk een kracht en een zwakte, omdat ik hierdoor erg zelfbewust ben geworden, maar soms ben je geneigd om aan je innerlijke tist de schuld te geven dat iets fout gaat
...
ik geef het beestje een naam eigenlijkquote:Op woensdag 25 november 2009 09:26 schreef sempron2400 het volgende:
[..]
Tistheid, innerlijke tist, autisme begint een cultuur te worden. 90 procent van de dingen waar je tegenaan loopt, komt waarschijnlijk door autisme. Wat houdt het voor jou in dat dat je zelfbewuster bent geworden?
Vrijdag weer naar de tistjes op de soos voor cultureel onderzoek
Waar ik weleens bang voor ben is dat als mensen zich gaan identificeren met autisme, dat de integratie met normale mensen wat belemmert. Omdat ze zich sterk richten op autisme.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |