PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 25

*hoe schop je een topic naar een nieuw deel? Houd een eenzijdige monoloog met jezelf *over dubbelingen in 1 zin gesproken*

Nu gaat ik echt

quote:

Op maandag 23 november 2009 16:53 schreef Autidude het volgende:
Hey hallo!

Even een grote warrige update;

Ik zat er bijna doorheen, echt het grootste dieptepunt ooit in mijn leven. The end of time.
Maar heel miraceleus, zoals altijd , is het op het allerlaatste moment nog helemaal goed gekomen.
Zo raar, en zo fucking lastig.. het is al een wervelstorm, en keer op keer valt je bek open van verbazing of wat dan ook. Blijkbaar heb ik duidelijk een reden om te bestaan ofzo.

Ik heb dus nogal wat achterstanden in betalingen en schulden e.d. En dat is dit jaar flink opgelopen omdat het voor de zoveelste (tig) keer fout is gegaan en ik zonder inkomsten zit etc etc. Eerder dit jaar heb ik ook voor de zoveelste keer hulp gezocht maar dit keer echt doorgezet en toen is "alles" eindellijk echt naar boven gekomen en heb ik een diagnose etc.

Om een lang verhaal kort te maken, na al het gedoe en geklooi en frustraties is het nu eindelijk rond en heb ik een WA-Jong uitkering, en ik krijg hem met terugwerkende kracht. Voldoende om in 1 keer van mijn problematische schulden/achterstanden af te komen en helemaal met een frisse schone lei te beginnen met de garantie dat ik altijd een, welliswaar minimaal, inkomen zal hebben om huisvesting en eten van te kunnen betalen.

3 weken geleden heb ik nog een ZM poging gedaan door een overdosis... en nu is alles weer helemaal anders, super positief.. naar het schijnt. Het is zo vreemd allemaal. Ik zit nu middenin de afwikkeilng, maar strakjes is alles geregeld en dan heb ik veel meer rust.
Ik ga ook dmv een urgentie verklaring via het GGZ op mezelf wonen, dat duurt nog heel even maar dat is de volgende stap.. dat ik strakjes een eigen huisje heb.

Zelfmoord is eigenlijk geen oplossing van problemen, maar een ontwijking. Maar goed, in ieder geval blij dat het niet doorgegaan is en dat je nu wel een oplossing hebt gevonden.
Je hebt er misschien niet zo veel aan, maar hoge pieken en diepe dalen ken ik ook en zijn best wel lastig.
Maar nogmaals, blij dat het allemaal weer beter gaat

quote:

Op maandag 23 november 2009 15:56 schreef francis998 het volgende:
hm..vraagje net naar aanleiding van een gesprek met een bekende, hoe kijken jullie als autisten tegen seksualiteit en seks aan?

Voor mij is het iig alsof het niet bestaat, ik sta er bijna nooit bij stil(behalve vlak voor mijn maandelijkse periode). Maar verder sta ik er niet echt bij stil, en soms krijg ik het idee dat dat niet normaal is..
Dus uit nieuwsgierigheid hoe kijken jullie daar tegen aan, mede ook doordat relaties enzo al vrij lastig kunnen zijn!

Sex met iemand anders, daar kan ik mij eik niets bij voorstellen Zegt dat genoeg?

[ Bericht 4% gewijzigd door Stupendous76 op 23-11-2009 20:37:46 ]

quote:

Op maandag 23 november 2009 16:53 schreef Autidude het volgende:
Hey hallo!

Even een grote warrige update;

Ik zat er bijna doorheen, echt het grootste dieptepunt ooit in mijn leven. The end of time.
Maar heel miraceleus, zoals altijd , is het op het allerlaatste moment nog helemaal goed gekomen.
...

Om een lang verhaal kort te maken, na al het gedoe en geklooi en frustraties is het nu eindelijk rond en heb ik een WA-Jong uitkering, en ik krijg hem met terugwerkende kracht. Voldoende om in 1 keer van mijn problematische schulden/achterstanden af te komen en helemaal met een frisse schone lei te beginnen met de garantie dat ik altijd een, welliswaar minimaal, inkomen zal hebben om huisvesting en eten van te kunnen betalen.

Mooi dat je een financiële basis hebt. Dat is een hele geruststelling, zeker dat je straks ineens van je schulden af bent. De uitkering met terugwerkende kracht is soms meerdere duizenden euro’s (ook netto). Veel mensen met autisme zijn je voorgegaan, wat betreft een onzekere financiële situatie. Ik heb de Bijstand gekend, en ook de Wajong (momenteel een nuluitkering). Bij die laatste uitkering heb je niet de verplichtingen die de Sociale Dienst stelt.

Op korte termijn moet ik gaan kiezen of ik 30-32 uur wil blijven werken of door naar 36. Ik vind het al heel wat dat ik met mijn beperking in aanmerking kom voor 36
Het reizen vind ik wel enigszins vermoeiend. Als ik 36 uur ga werken, overweeg ik wel een upgrade naar 1e klas treinvervoer.

quote:

Op maandag 23 november 2009 20:16 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Sex met iemand anders, daar kan ik mij eik niets bij voorstellen Zegt dat genoeg?

even uit nieuwsgierigheid, omdat je t gevoel niet hebt/krijgt of uit gebrek aan ervaring?

quote:

Op maandag 23 november 2009 15:56 schreef francis998 het volgende:
hm..vraagje net naar aanleiding van een gesprek met een bekende, hoe kijken jullie als autisten tegen seksualiteit en seks aan?

Ik ben blij dat ik tenminste in dit bereik net als een NT-er ben. Alhoewel ik aanrakingen van familie niet kan verdragen zonder ineen te krimpen, heb ik hier in mijn 2 lange relaties nooit last van gehad. Ook niet in een korte affaire.

Het bleek heel natuurlijk en goed te gaan, steeds... ik heb er dus wel (nog steeds) behoefte aan, maar ik ben nu al 4 jaar zonder relatie, omdat heel veel vrouwen toch wel veeleisend zijn, en je met autisme en WAJONG zonder baan, niet veel hebt dat in je voordeel spreekt.

Dus heb ik nu ook al heel lang geen seks, dientengevolge. Te moeilijk om te organiseren zeg maar, lol. Ik heb ook al heel lang geen date gehad uit passiviteit. Maar als het morgen gebeurt, voel ik me toch zelfverzekerd genoeg om er absoluut geen problemen mee te hebben.

quote:

Op maandag 23 november 2009 20:51 schreef Perico het volgende:

[..]

Het bleek heel natuurlijk en goed te gaan, steeds... ik heb er dus wel (nog steeds) behoefte aan, maar ik ben nu al 4 jaar zonder relatie, omdat heel veel vrouwen toch wel veeleisend zijn, en je met autisme en WAJONG zonder baan, niet veel hebt dat in je voordeel spreekt.

Daar ben ik het nou helemaal mee eens !!
De Nederlandse vrouw is sowieso al veeleisend. Los daarvan: autisme en geen werk zijn bijna een garantie voor een leven als vrijgezel. Misschien dat het met een Wajong’ster lukt... kun je elkaar ook nog financieel helpen (schaalvoordelen). Zoek anders eens in het spectrum

Ik denk dat ik mijn autisme maar eens op Marktplaats ga zetten, mijn uitkering heb ik al aan UWV verkocht.

we zijn niet allemaal veeleisend

Eerlijk is eerlijk! Zonder baan zou ik nog mee kunnen leven, autisme ook geen probleem, maar waar ik níet mee overweg kan en zou kunnen, is geen ambitie (gecombineerd met luiheid).

quote:

Op maandag 23 november 2009 20:59 schreef Cassandra87 het volgende:
we zijn niet allemaal veeleisend

Eerlijk is eerlijk! Zonder baan zou ik nog mee kunnen leven, autisme ook geen probleem, maar waar ik níet mee overweg kan en zou kunnen, is geen ambitie (gecombineerd met luiheid).

Wat moet mijn ambitie dan zijn, om uit de WAJONG te geraken? Of mogen het ook ambities zijn, als, je huis in een bescheiden paleisje omtoveren? Moet het ambitie zijn om toch meer te verdienen via een omweg?

iets willen bereiken, heel simpel. Een doel stellen. En dan heb ik het écht niet over een leuke baan vinden en veel centjes verdienen. Doelen heb je met meer dingen in t leven.

Zelf zit ik erg te twijfelen want ik heb een carriere ambitie en een sociale ambitie. Ik kan carriere maken, richting procesbeheer, over niet al te lange tijd toch flink veel verdienen maar dan achter de coulissen, wel werk dat ik leuk vind maar daar ligt mijn hart niet. Mijn hart ligt in de zorg, in de hulpverlening. Dus zit ik eraan te denken om carriere te maken zodat ik 3 dagen kan werken (financieel er niet op achteruit gaan) en de overige dagen vrijwilligerswerk te doen in de zorg.
Dat is mijn ambitie.

quote:

Op maandag 23 november 2009 21:35 schreef Perico het volgende:

[..]

Wat moet mijn ambitie dan zijn, om uit de WAJONG te geraken? Of mogen het ook ambities zijn, als, je huis in een bescheiden paleisje omtoveren? Moet het ambitie zijn om toch meer te verdienen via een omweg?

Maar volgens mij is dit een eerder gevoerde discussie En weet je hoe ik er over denk

quote:

Op maandag 23 november 2009 20:44 schreef Cassandra87 het volgende:

[..]

even uit nieuwsgierigheid, omdat je t gevoel niet hebt/krijgt of uit gebrek aan ervaring?

Geen ervaring. Hoe bedoel je 'het gevoel'?

quote:

Op maandag 23 november 2009 21:49 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Geen ervaring. Hoe bedoel je 'het gevoel'?

Je hebt mensen die gewoon niet verliefd kunnen worden. Of iets in die trant. Maar dan nog is de oorzaak discutabel.

quote:

Op maandag 23 november 2009 21:35 schreef Perico het volgende:

[..]

Wat moet mijn ambitie dan zijn, om uit de WAJONG te geraken? Of mogen het ook ambities zijn, als, je huis in een bescheiden paleisje omtoveren? Moet het ambitie zijn om toch meer te verdienen via een omweg?

Dat laatste twijfel ik dus aan... als je de kans krijgt om meer te verdienen, waarom die dan niet groots aanpakken? Het kan best zijn dat je na een paar jaar op minimuminkomen denkt: en nu wordt het tijd voor het echte leven (?!). Ik zou niet meer terug willen. Veel vaker lekker eten zie ik als het grootste voordeel van meer geld. Een uitgebreide vakantie is voor mij niet weggelegd.

Maar er zijn ook heel wat mensen met autisme (en ook zonder) die niet mee willen met de grote massa en voor een heel eigen invulling kiezen.

Over ambitie..
Laat ik het zo zeggen. Ik houd écht niet van luie mensen. Je hoeft iets niet te kunnen, als de wil er maar is. Wanneer de wil er niet is..
En dan heb ik t nog niet over dingen tegen je zin doen maar wel bereid zijn dingen te doen, grenzen te verleggen.
Mijn ex is (door verslaving) volledig afgestompt. Deed niks in t huishouden, was altijd moe, wilde nooit een dagje op stap, en ik slikte maar en pikte maar. Zo zou ik een dagje ijslanders rijden in groningen, kostte nogal wat, had geen rijbewijs maar hij beloofde me te brengen. Afijn, geboekt, 2 maanden later zou de rit zijn, zegt ie af omdat ie geen zin heeft anderhalf uur te rijden.
Ja en waarom ik 4,5 jaar bij m ben gebleven?

Daarentegen kan ik t heerlijk vinden als iemand iets raars besteld in t restaurant, zoals een dozijn slakken, gewoon om eens een 'uitdaging' aangaan. Of mee naar een concert als je weet dat de muziek niets voor jou is maar de andere kant van t verhaal is dat t een gezellige avond samen met iemand speciaal is.

Geluk bestaat niet uit geld. Het is makkelijk als je elke keer benzine of een treinkaartje moet betalen maar meer ook niet. Dus een baan is niet (het) belangrijk(ste) omdat het gevoel telt, en niet het salarisstrookje.
Ik hoef alleen echt geen luie donders die nooit iets willen.

quote:

Op maandag 23 november 2009 21:59 schreef Cassandra87 het volgende:
Over ambitie..
Laat ik het zo zeggen. Ik houd écht niet van luie mensen. Je hoeft iets niet te kunnen, als de wil er maar is. Wanneer de wil er niet is..
En dan heb ik t nog niet over dingen tegen je zin doen maar wel bereid zijn dingen te doen, grenzen te verleggen.
Mijn ex is (door verslaving) volledig afgestompt. Deed niks in t huishouden, was altijd moe, wilde nooit een dagje op stap, en ik slikte maar en pikte maar. Zo zou ik een dagje ijslanders rijden in groningen, kostte nogal wat, had geen rijbewijs maar hij beloofde me te brengen. Afijn, geboekt, 2 maanden later zou de rit zijn, zegt ie af omdat ie geen zin heeft anderhalf uur te rijden.
Ja en waarom ik 4,5 jaar bij m ben gebleven?

Daarentegen kan ik t heerlijk vinden als iemand iets raars besteld in t restaurant, zoals een dozijn slakken, gewoon om eens een 'uitdaging' aangaan. Of mee naar een concert als je weet dat de muziek niets voor jou is maar de andere kant van t verhaal is dat t een gezellige avond samen met iemand speciaal is.

Geluk bestaat niet uit geld. Het is makkelijk als je elke keer benzine of een treinkaartje moet betalen maar meer ook niet. Dus een baan is niet (het) belangrijk(ste) omdat het gevoel telt, en niet het salarisstrookje.
Ik hoef alleen echt geen luie donders die nooit iets willen.

Ik ben het er wel mee eens dat geluk niet uit geld bestaat. Maar je hebt wel een bepaalde hoeveelheid geld nodig om redelijk van te kunnen leven, om een beetje mee te komen in de maatschappij. Daarvoor vind ik een uitkering op lange termijn niet voldoende. Het is dan echt roeien met de riemen die je hebt; je ziet om je heen dat anderen veel meer mogelijkheden hebben (en de ene na de andere salarisstap maken). Een pleister op de wonde is wel dat je meer vrije tijd hebt. Daardoor kon ik naar omstandigheden toch gelukkig zijn. Het geeft me ook wel een kick om wat meer geld te hebben, nu nog een leuke invulling er aan geven.

Gebrek aan ambitie houd ik ook niet van. Doet me denken aan een oude vriend, die het steeds op autisme gooide en daardoor alle verandering uit de weg ging. ‘Iedereen met autisme is anders.’ Dat vind ik geen excuus om niet af en toe iets heel nieuws te doen.

@tijnbrein goede vraag. Wat is verliefdheid eigenlijk? Want als je het gaat omschrijven als het "onvoorwaardelijk" houden van iemand en er van alles voor overhebben en zoveel mogelijk tijd met die persoon willen doorbregen..tja..dan ben ik toch een vreemde vogel, want dat heb ik met mn ma.

Maar ik ben ook allesbehalve een romanticus(vrouwelijk) ik geloof niet in die dingen..ben te reel/rationeel daarvoor.

@ discussie over ambitie(noem het ff zo)

Tja...ambitie is gezond..en leven van een minimum is niet prettig(dat weet ik uit ervaring, ma leeft van uitkering en ik leefde van stufie of mn ma) en tja...geluk geld bestaat niet, maar geld helpt om gelukkig te zijn, want dan heb je minder zorgen.
En sommige personen kunnen gewoon weinig energie opbregen..en dan kan de wil er nog zoveel zijn..maar als je het niet aankan...tja dan word het lastig.

En je moet verschil maken tussen luie donders of mensen die het niet kunnen(opbrengen).
Ik wil zelf zoveel....waarvan 3 dingen fundamenteel maar ik weet dat die niet reel zijn..want die dingen heb ik niet in de hand...er zijn veel factoren die er invloed op hebben.

En tja..het meeste hier..hangt af van persoonlijkheid.
En je kan je waardering nooit baseren op hoe iemand zich gedraagt..maar moet meer zijn op hoe meer iemand is. Ik ben bijvoorbeeld niet echt spontaan..en ben iemand die de persoon voor me volgt, MIts het een persoon is die ik waardeer.


Ik moet wel zeggen dat dit een interesant topic is, ook voor niet autisten...

quote:

Op maandag 23 november 2009 21:53 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Wat is verliefd zijn eigenlijk?

Dát weet ik dus niet..
Ik heb 2 uitersten mee gemaakt. Met mijn ex was ik verliefd, een combinatie van wow-gevoelens en lust (die na een tijdje overgingen in gewenning.. dus tevens de reden dat ik t 4,5 jaar volhield) tot t kwartje viel en ik echt dacht, wtf doe ik nog in deze sleur?? (grappige is dat veel meiden die ik spreek spontaan verliefd worden op hem, lekker ding, rustig en lief, maar ik bedank er toch voor)

En nu ben ik stapel 'verliefd' hoewel dat niets met verliefdheid te maken heeft. Maar meer met het tegen komen van een persoon waar je op alle fronten mee klikt, waar je moeiteloos uren en dagen achter elkaar mee kunt doorbrengen. Dat je toch graag bij die persoon wilt zijn, omdat je daar eindelijk 100% jezelf kan zijn. Dat je moeite hebt met t feit dat je diegene meerdere dagen achter elkaar níet ziet.
En eigenlijk, eigenlijk zou elk willekeurig ander dit beschrijven als verliefdheid.
Had ik een paar maanden geleden ook gedaan.
Maar ik snap nu heel goed wat een vriend van mij zei, toen hij het had over het verschil tussen liefde en verliefdheid. Ik ben verliefd op de persoon (karakter), ik ben verliefd op de klik die we hebben, verliefd op het feit dat ik een x-aantal avonden in de week 'thuis' kom. Maar het is niet meer dan dat.
Het is wel liefde die ik voel.
Vandaar dat ik eerder al vroeg, wat maakt een relatie een relatie?

ik geloof niet in verliefdheid. Maar misschien is dat de enigszins verbitterde vrijgezel in mij. 4,5 jaar samen geweest, relatie verbroken en mijn ex gaat vrolijk verder met een andere meid waar hij al die tijd om heen hing, om vervolgens mij zwart te maken. Als dát verliefdheid is geweest waar je zo snel over heen raakt, geef mij dan maar liefde tussen 2 beste vrienden.

Joh sempron als je als partner verdient is dat toch niet zo'n probleem met betrekking tot redelijk kunnen leven?
Met onderste stukje sla je de spijker op zijn kop.

Francis, dat is wat ik wilde zeggen, heb ik dat ook gezegd? Er zit een wezenlijk verschil tussen iets niet willen en niet kunnen. Voor de laatste kan ik nog diep respect opbrengen. Voor niet willers.. weg ermee. Nare is dat je zo moeilijk kunt inschatten of iemand iets niet wil of niet kan, er wordt gauw uitgegaan van het niet willen. Mede omdat het moeilijk is voor de meeste mensen om zich dusdanig in te leven dat iets ook écht onmogelijk is omdat je toch al snel vanuit eigen perspectief beredeneert. Hoezo autisten geen inlevingsvermogen volgens mij zijn t de nt-ers die er ook wel wat van kunnen!

quote:

Op maandag 23 november 2009 20:16 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Sex met iemand anders, daar kan ik mij eik niets bij voorstellen Zegt dat genoeg?

Ik kan je helemaal begrijpen...aan de ene kant heb ik zoiets van het lijkt me leuk om te proberen.
maar het lijkt me totaal niet prettig richting vies zelfs.
En ach..ik heb zelf ook 0 ervaring met seks, heb iig 1 reele kans gehad..maar greep die niet...een leven zonder seks zou voor mij ideaal zijn, maar het verkleint de kans op een redelijke relatie..en dat lijkt mij weer fundamenteel.

Maar iig ik vind de maatschappij(hier en overal) ook maar oversekst...en sowieso ben ik anti-sek(sualiteit) als het aan mij zou liggen zou er geen verschil tussen man/vrouw bestaan..maar ja..dat is de dromer/irrealist in mij.

quote:

Op maandag 23 november 2009 22:24 schreef Cassandra87 het volgende:
Joh sempron als je als partner verdient is dat toch niet zo'n probleem met betrekking tot redelijk kunnen leven?
Met onderste stukje sla je de spijker op zijn kop.

Francis, dat is wat ik wilde zeggen, heb ik dat ook gezegd? Er zit een wezenlijk verschil tussen iets niet willen en niet kunnen. Voor de laatste kan ik nog diep respect opbrengen. Voor niet willers.. weg ermee. Nare is dat je zo moeilijk kunt inschatten of iemand iets niet wil of niet kan, er wordt gauw uitgegaan van het niet willen. Mede omdat het moeilijk is voor de meeste mensen om zich dusdanig in te leven dat iets ook écht onmogelijk is omdat je toch al snel vanuit eigen perspectief beredeneert. Hoezo autisten geen inlevingsvermogen volgens mij zijn t de nt-ers die er ook wel wat van kunnen!

Helemaal mee eens cassandra, en ik moet zeggen vroeger had ik zelf die mentaliteit van:"als je iets wilt dan kan het ook, je moet je er maar keihard voor inzitten". Maar mede door een ervaring die ik pasgeleden heb opgelopen is die mentaliteit totaal weggeschopt.
Je kan iets nog zo graag willen..maar soms zijn het persoonlijke factoren en soms factoren van buitenaf die het niet mogelijk maken.
Kortom alles is een miljoen factoren bij elkaar.

Tja..en als (nog)niet-autist...zeg ik idd dat het inschatten van mensen super lastig is, zelf heb ik mensen wel eens totaal verkeerd ingeschat..en ik ben meer dan 1x verkeerd ingeschat.
Maar als iemand niet wil vind ik wel dat er moet worden gekeken naar de reden waarom men niet wil...er zijn bepaalde dingen die ik bijv. totaal niet wil..omdat ik me er zo ongemakkelijk bij voel..dat ik "niet mezelf kan zijn".
En sowieso iig in een relatie..zij het vriendschap of wtf dan ook...moet je voordat je iemand in een hokje plaatst kijken naar meerdere zaken zoals:-opvoeding, levenstijl, gezinssituatie...want alles heeft invloed op iemand...en dan kom je weer..op de miljoen factoren.
En een mens is gewoon een ingewikkeld wezen