R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ben net bij het cwi geweest voor wat testuitslagen. Ik heb tests gemaakt waaruit moet blijken hoe ik in mijn werk zit en wat mijn motiveert.
Bij de uitslagen kwam mijn adhd wel erg naar voren. Secuur een 2, creativiteit een 9. Globaal kwam eruit dat ik een baan moet hebben waarbij ik op mijn eigen manier moet kunnen werken, niet te veel herhaling van dingen en juist veel spanning. En dat het liefst lekker in mijn eentje en met mensen die het niet erg vinden dat ik af en toe een beetje vreemd doe.
De uitslagen helpen wel bij het bekijken wat voor beroep ik beter kan. Nu nog beroepen erbij vinden
Bij de uitslagen kwam mijn adhd wel erg naar voren. Secuur een 2, creativiteit een 9. Globaal kwam eruit dat ik een baan moet hebben waarbij ik op mijn eigen manier moet kunnen werken, niet te veel herhaling van dingen en juist veel spanning. En dat het liefst lekker in mijn eentje en met mensen die het niet erg vinden dat ik af en toe een beetje vreemd doe.
De uitslagen helpen wel bij het bekijken wat voor beroep ik beter kan. Nu nog beroepen erbij vinden
Ik kan het alleen als ik er een hele middag voor ga zitten, het een leuk boek is en ik het in een ruk uit lees.quote:Op donderdag 10 september 2009 16:22 schreef RRGJL het volgende:
Ik zou willen dat ik eens een boek uit kon lezen
Dat kan ik sowieso al niet, zelfs op een leuk boek kan ik me niet concentreren. Elke 2 minuten is mijn aandacht wel weer weg. Toch heb ik het idee dat toen ik jonger was ik wel nog helemaal kon verdrinken in een boek. Dan zat ik er echt in. Helemaal afgesloten van de buitenwereld bij wijze van spreken. Dat heb ik al jaren niet meer gehad, terwijl ik de stof op zich gewoon mateloos boeiend vind. 
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 10-09-2009 16:33:20 ]
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 10-09-2009 16:33:20 ]
Wat gebeurt er in je hoofd op het moment dat je afgeleid wordt?quote:Op donderdag 10 september 2009 16:32 schreef RRGJL het volgende:
Dat kan ik sowieso al niet, zelfs op een leuk boek kan ik me niet concentreren. Elke 2 minuten is mijn aandacht wel weer weg. Toch heb ik het idee dat toen ik jonger was ik wel nog helemaal kon verdrinken in een boek. Dan zat ik er echt in. Helemaal afgesloten van de buitenwereld bij wijze van spreken. Dat heb ik al jaren niet meer gehad, terwijl ik de stof op zich gewoon mateloos boeiend vind.
Komt er een gedachte op? Is dat altijd dezelfde gedachte? Is het een geluid? Een beeld?
Als je de oorzaak van je afleiding weet kun je er misschien wat aan doen namelijk
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Ja dat kon ik vroeger ook.quote:Op donderdag 10 september 2009 16:32 schreef RRGJL het volgende:
Dat kan ik sowieso al niet, zelfs op een leuk boek kan ik me niet concentreren. Elke 2 minuten is mijn aandacht wel weer weg. Toch heb ik het idee dat toen ik jonger was ik wel nog helemaal kon verdrinken in een boek. Dan zat ik er echt in. Helemaal afgesloten van de buitenwereld bij wijze van spreken. Dat heb ik al jaren niet meer gehad, terwijl ik de stof op zich gewoon mateloos boeiend vind.
Dan kon je me ook echt 'wakker' maken uit mijn boek.
Een gedachte en telkens iets anders. Ik kan me ook zomaar bedenken dat ik toch echt mijn aandacht bij het boek moet houden en er dan zo mee bezig ben dat ik dus alsnog niet oplet maar bezig ben met opletten dat ik opletquote:Op donderdag 10 september 2009 16:41 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Wat gebeurt er in je hoofd op het moment dat je afgeleid wordt?
Komt er een gedachte op? Is dat altijd dezelfde gedachte? Is het een geluid? Een beeld?
Als je de oorzaak van je afleiding weet kun je er misschien wat aan doen namelijk
En verder euh.. Tja vanalles. Iets dat ik nog voor mijn studie moet doen. Een grapje dat iemand maakte waar ik ineens aan denk. Dat ik geen melk meer in huis heb. Dat ik morgen een afspraak bij de psycholoog heb, met erachteraan me afvragen wat ik daar wil gaan zeggen, tja, zoveel.
Er is niet echt een vinger op te leggen. Het is geen bepaald terugkerend onderwerp ofzo. Ik kan bijvoorbeeld ook niet lezen wanneer er muziek of de tv aan staat, of wanneer er iemand de hele tijd rondloopt. Ik ben erg bewust, gewoon van alles. Ik zie en hoor alles om me heen, krijg veel 'prikkels' binnen die ik niet buiten kan sluiten. Ik kon vroeger ook om legio aan redenen niet slapen. Nu wordt langzaam duidelijk wat daar wel eens de oorzaak van zou kunnen zijn...Edit: oh en trouwens is het ook vaak zo dat een boek / stuk tekst me ergens aan doet denken en dan ga ik daar aan denken. Of ik krijg ineens een leuk idee / er schiet me een onderwerp te binnen waar ik even over wil filosoferen. Maarja, het gebeurt allemaal net iets te vaak
Edit2: Ik weet niet of andere mensen dit trouwens ook hebben, maar ik hoor echt heel vaak muziek in mijn hoofd
Alsof mijn hersenen zich vervelen wanneer ik niet echt iets specifieks aan het doen ben, en dat ze dan maar muziek af gaan spelen Soort 'hold' - muziekje [ Bericht 9% gewijzigd door #ANONIEM op 10-09-2009 16:58:40 ]
Inderdaad. Heerlijk was dat, om zo je zondag om te krijgen. Kippenvel, de Griezelbusquote:
[..]
Ja dat kon ik vroeger ook.
Net ook weer, ik begin met het lezen van een boek, 2 zinnen, en ineens denk ik: verdomme, ben ik nog vergeten om dat bestand als bijlage toe te voegen aan die mail. *en weer naar pc, bestand versturen en verder lezen*
ja ik heb er tegenwoordig ook meer moeite mee dan vroeger. vroeger had je ook gewoon minder aan je hoofd ofzo. geen mail en dat soort dingen, en geen verantwoordelijkheid voor een baan een huis etc.... volgens mij scheelt dat in de concentratiequote:
Net ook weer, ik begin met het lezen van een boek, 2 zinnen, en ineens denk ik: verdomme, ben ik nog vergeten om dat bestand als bijlage toe te voegen aan die mail. *en weer naar pc, bestand versturen en verder lezen*
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ja lezen is een rare.. vroeger als kind leende ik bij de bibliotheek altijd het maximale aantal boeken, en las ik er vaak zowat één per dag (las vaak de halve nacht nog door met zaklamp onder mijn dekbed 
).
Tegenwoordig kan ik de aandacht er echt amper bijhouden, en haak ik al af als ik een hele lange lap tekst op een forum zie staan..
Overigens had ik vroeger al wel dat ik bij strips altijd die 'tussenhokjes' met alleen maar tekst en informatie (bijv. van die historische achtergronden in een Suske en Wiske) altijd oversloeg omdat ik dat teveel gedoe vond
).Tegenwoordig kan ik de aandacht er echt amper bijhouden, en haak ik al af als ik een hele lange lap tekst op een forum zie staan..
Overigens had ik vroeger al wel dat ik bij strips altijd die 'tussenhokjes' met alleen maar tekst en informatie (bijv. van die historische achtergronden in een Suske en Wiske) altijd oversloeg omdat ik dat teveel gedoe vond
Lezen is heel raar...
Ik zit vaak gewoon simultaan te lezen en na te denken
Vaak herken ik iets uit een boek en begin ik na te denken over een persoon. Ouders, vrienden ofzo. Iets in die richting. Apart.
Sorry, soms post ik helemaal niet en soms post ik teveel. Man van extremen
Ik zit vaak gewoon simultaan te lezen en na te denken
Vaak herken ik iets uit een boek en begin ik na te denken over een persoon. Ouders, vrienden ofzo. Iets in die richting. Apart.
Sorry, soms post ik helemaal niet en soms post ik teveel. Man van extremen
Op zich wel herkenbaarquote:Op donderdag 10 september 2009 16:52 schreef RRGJL het volgende:
[..]
Een gedachte en telkens iets anders. Ik kan me ook zomaar bedenken dat ik toch echt mijn aandacht bij het boek moet houden en er dan zo mee bezig ben dat ik dus alsnog niet oplet maar bezig ben met opletten dat ik oplet
En verder euh.. Tja vanalles. Iets dat ik nog voor mijn studie moet doen. Een grapje dat iemand maakte waar ik ineens aan denk. Dat ik geen melk meer in huis heb. Dat ik morgen een afspraak bij de psycholoog heb, met erachteraan me afvragen wat ik daar wil gaan zeggen, tja, zoveel.
Edit: oh en trouwens is het ook vaak zo dat een boek / stuk tekst me ergens aan doet denken en dan ga ik daar aan denken. Of ik krijg ineens een leuk idee / er schiet me een onderwerp te binnen waar ik even over wil filosoferen. Maarja, het gebeurt allemaal net iets te vaak
Edit2: Ik weet niet of andere mensen dit trouwens ook hebben, maar ik hoor echt heel vaak muziek in mijn hoofd
Ik ben de laatste tijd bezig mezelf zodanig te conditioneren dat ik op dat soort momenten even stop, stilsta en letterlijk tegen mezelf opmerk dat ik "dit en dat" aan het denken ben.
Lukt me lang niet altijd, maar hoe vaker ik het doe, hoe meer ik merk dat ik die gedachte dan kan afdoen als slechts een gedachte.
Met voornamelijk die methode heb ik de laatste weken echt het gevoel dat ik meer ruimte in mijn hoofd heb, en vooral dat ik me niet meer zo laat meeslepen met gedachtenkronkels. Ik word er happy van
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Ja, gewoon om de 'thrill' in je hersenen aan te laten zeg maar. MAar ik heb er ook last van hoor. Daarom ben ik gestopt met studeren op de universiteit. Ik ging bij elk onderwerp heel erg de diepte in nadenken, omdat ik het verschrikkelijk interessant vond, terwijl ik vaak nog maar n paar dagen te leren had. En dat kon ik niet uitzetten. Heel vervelend. En je bent vervolgens gesloopt zonder dat je het gevoel hebt opgeschoten te zijnquote:Op donderdag 10 september 2009 16:52 schreef RRGJL het volgende:
[..]
Een gedachte en telkens iets anders. Ik kan me ook zomaar bedenken dat ik toch echt mijn aandacht bij het boek moet houden en er dan zo mee bezig ben dat ik dus alsnog niet oplet maar bezig ben met opletten dat ik oplet
En verder euh.. Tja vanalles. Iets dat ik nog voor mijn studie moet doen. Een grapje dat iemand maakte waar ik ineens aan denk. Dat ik geen melk meer in huis heb. Dat ik morgen een afspraak bij de psycholoog heb, met erachteraan me afvragen wat ik daar wil gaan zeggen, tja, zoveel.
Edit: oh en trouwens is het ook vaak zo dat een boek / stuk tekst me ergens aan doet denken en dan ga ik daar aan denken. Of ik krijg ineens een leuk idee / er schiet me een onderwerp te binnen waar ik even over wil filosoferen. Maarja, het gebeurt allemaal net iets te vaak
Edit2: Ik weet niet of andere mensen dit trouwens ook hebben, maar ik hoor echt heel vaak muziek in mijn hoofd
Fijn dat in elk geval wat mensen het probleem herkennen. Geeft toch weer wat extra bevestiging, al twijfel ik nog steeds over of het nou echt ADD is of dat het probleem ergens anders zit. Maarja...
Zitten jullie trouwens ook nog op AD(H)D-specifieke forums? Was ik wel even benieuwd naar
Zitten jullie trouwens ook nog op AD(H)D-specifieke forums? Was ik wel even benieuwd naar
Ja precies, maar dat schijnt ook wel gerelateerd te zijn aan een begrip dat nog niet helemaal sociaal geaccepteerd isquote:
[..]
Ja, gewoon om de 'thrill' in je hersenen aan te laten zeg maar. MAar ik heb er ook last van hoor. Daarom ben ik gestopt met studeren op de universiteit. Ik ging bij elk onderwerp heel erg de diepte in nadenken, omdat ik het verschrikkelijk interessant vond, terwijl ik vaak nog maar n paar dagen te leren had. En dat kon ik niet uitzetten. Heel vervelend. En je bent vervolgens gesloopt zonder dat je het gevoel hebt opgeschoten te zijn
ik wil wel maar weet geen fijn forum, als jullie er 1 kennen?quote:Op donderdag 10 september 2009 20:46 schreef RRGJL het volgende:
Fijn dat in elk geval wat mensen het probleem herkennen. Geeft toch weer wat extra bevestiging, al twijfel ik nog steeds over of het nou echt ADD is of dat het probleem ergens anders zit. Maarja...
Zitten jullie trouwens ook nog op AD(H)D-specifieke forums? Was ik wel even benieuwd naar
Net op werk een avond cursus gehad. Degene die de cursus gaf zei aan het eind : normaal heb ik altijd mensen die gaat zitten, gaan knikken en zeggen niks, maar dit keer niet.
Tjah, voor iemand die gaat zitten, knikt bij wat gezegd wordt en niks zegt ben je toch echt bij het verkeerde adres
Tjah, voor iemand die gaat zitten, knikt bij wat gezegd wordt en niks zegt ben je toch echt bij het verkeerde adres
Af en toe is het zo gek nog nietquote:Op donderdag 10 september 2009 21:31 schreef DrD00m het volgende:
Net op werk een avond cursus gehad. Degene die de cursus gaf zei aan het eind : normaal heb ik altijd mensen die gaat zitten, gaan knikken en zeggen niks, maar dit keer niet.
Tjah, voor iemand die gaat zitten, knikt bij wat gezegd wordt en niks zegt ben je toch echt bij het verkeerde adres
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Zijn er trouwens meer mensen die na groepsbijeenkomsten met "soortgenoten" de behoefte hadden om gillend weg te rennen? Ik ben nog nooit zo overprikkeld geweest volgens mij 
Hmm dat heb ik dus weer niet. Ik kan helemaal niets uitvoeren wanneer tijdens een les iedereen is aan het vertellen ofzo. Meestal ga ik dan ook vrijwel voor niets naar school, maarja aanwezigheidsplicht he. Maar ik ben nog nooit overprikkeld geraakt. Tenminste.. dat denk ik danquote:
Zijn er trouwens meer mensen die na groepsbijeenkomsten met "soortgenoten" de behoefte hadden om gillend weg te rennen? Ik ben nog nooit zo overprikkeld geweest volgens mij
Ik ben wel vaak / snel moe.[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 11-09-2009 07:41:56 ]
Met overprikkeld bedoel ik hoofdpijn, nekpijn en een laat me met rust stand waarin ik erg fel kan reageren. Een drukke schooldag kon ik overiegns goed negeren maar een groep "ADHD'ers 
Na een tijd van afwezigheid zal ik ook maar weer eens reageren. Tijd niks laten horen omdat het allemaal niet zo lekker stond en mn hoofd helemaal niet stond naar mn ADHD probleempjes.
Laatste keer dat ik wat liet horen was ik met mn scriptie bezig, en dat ging allemaal niet zo lekker. Scriptie is nu afgerond, dankzij een vriendin van mn moeder. Zij heeft mij echt enorm geholpen en begreep ook heel goed waar ik tegenaan liep om dat ze zelf ook ADHD heeft. Toppertje dus.
Met mijn medicijnen ben ik ondertussen gestopt. Ik heb 3 maanden Concerta geslikt, 36 mg. Toen ik een paar keer vergeten was in te nemen besefte ik dat ik me hetzelfde voelde als met medicijnen, alleen wat minder opgejaagd.
Op dit moment zit ik werkeloos thuis, wat ook niet helpt bij een behandeling. Volgende week een afspraak met het CWI om te kijken of ze me kunnen helpen, nog geen idee hoe dat gaat uitpakken. Wat denken jullie, moet ik het CWI inlichten over mijn ADHD?
Laatste keer dat ik wat liet horen was ik met mn scriptie bezig, en dat ging allemaal niet zo lekker. Scriptie is nu afgerond, dankzij een vriendin van mn moeder. Zij heeft mij echt enorm geholpen en begreep ook heel goed waar ik tegenaan liep om dat ze zelf ook ADHD heeft. Toppertje dus.
Met mijn medicijnen ben ik ondertussen gestopt. Ik heb 3 maanden Concerta geslikt, 36 mg. Toen ik een paar keer vergeten was in te nemen besefte ik dat ik me hetzelfde voelde als met medicijnen, alleen wat minder opgejaagd.
Op dit moment zit ik werkeloos thuis, wat ook niet helpt bij een behandeling. Volgende week een afspraak met het CWI om te kijken of ze me kunnen helpen, nog geen idee hoe dat gaat uitpakken. Wat denken jullie, moet ik het CWI inlichten over mijn ADHD?
"Does it worry you that you don't talk any kind of sense? "
he bah, dat klinkt niet fijn.quote:
Na een tijd van afwezigheid zal ik ook maar weer eens reageren. Tijd niks laten horen omdat het allemaal niet zo lekker stond en mn hoofd helemaal niet stond naar mn ADHD probleempjes.
Laatste keer dat ik wat liet horen was ik met mn scriptie bezig, en dat ging allemaal niet zo lekker. Scriptie is nu afgerond, dankzij een vriendin van mn moeder. Zij heeft mij echt enorm geholpen en begreep ook heel goed waar ik tegenaan liep om dat ze zelf ook ADHD heeft. Toppertje dus.
Met mijn medicijnen ben ik ondertussen gestopt. Ik heb 3 maanden Concerta geslikt, 36 mg. Toen ik een paar keer vergeten was in te nemen besefte ik dat ik me hetzelfde voelde als met medicijnen, alleen wat minder opgejaagd.
Op dit moment zit ik werkeloos thuis, wat ook niet helpt bij een behandeling. Volgende week een afspraak met het CWI om te kijken of ze me kunnen helpen, nog geen idee hoe dat gaat uitpakken. Wat denken jullie, moet ik het CWI inlichten over mijn ADHD?
ik zou het ze wel vertellen ja. dan kunnen ze je beter helpen denk ik.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Je geeft aan dat het af en toe een probleem voor je is dus ja, het CWI inlichten is verstandig.quote:Op vrijdag 11 september 2009 13:28 schreef TumTum het volgende:
Na een tijd van afwezigheid zal ik ook maar weer eens reageren. Tijd niks laten horen omdat het allemaal niet zo lekker stond en mn hoofd helemaal niet stond naar mn ADHD probleempjes.
Laatste keer dat ik wat liet horen was ik met mn scriptie bezig, en dat ging allemaal niet zo lekker. Scriptie is nu afgerond, dankzij een vriendin van mn moeder. Zij heeft mij echt enorm geholpen en begreep ook heel goed waar ik tegenaan liep om dat ze zelf ook ADHD heeft. Toppertje dus.
Met mijn medicijnen ben ik ondertussen gestopt. Ik heb 3 maanden Concerta geslikt, 36 mg. Toen ik een paar keer vergeten was in te nemen besefte ik dat ik me hetzelfde voelde als met medicijnen, alleen wat minder opgejaagd.
Op dit moment zit ik werkeloos thuis, wat ook niet helpt bij een behandeling. Volgende week een afspraak met het CWI om te kijken of ze me kunnen helpen, nog geen idee hoe dat gaat uitpakken. Wat denken jullie, moet ik het CWI inlichten over mijn ADHD?
Daarnaast hoef je natuurlijk niet kortaf te zeggen "Ik heb ADHD" maar kan je vast wel even uitleggen hoe en wanneer het een beperking of een vervelende eigenschap voor je is.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Vervelend mbt de medicijnen?quote:Op vrijdag 11 september 2009 13:35 schreef Murmeli het volgende:
he bah, dat klinkt niet fijn.
ik zou het ze wel vertellen ja. dan kunnen ze je beter helpen denk ik.
Ja, aan de ene kant wel, aan de andere kant heb ik nooit zoveel verwacht van ze. Het was natuurlijk 'leuk' geweest als zo'n pilletje de oplossing zou zijn, maar 'k vind het niet heel erg dat het niet werkt.
Als het is met betrekking tot werkeloos zijn, ja. Ik had liever nu aan het werk gewild, maar de markt is niet helemaal open voor mensen die eigenlijk niet weten wat ze willen en die eigenlijk alles wel leuk vinden.
In eerste instantie ga ik er heen om een uitkering aan te vragen, gewoon voor het geval DAT. Ik weet dat ik mezelf het beste kan concentreren op één ding, dus in dit geval een baan zoeken. Ik kan er wel een baantje onder mn niveau bij nemen, maar die zitten ook niet te wachten op mensen die zo snel mogelijk weg willen en bovendien denk ik dat zo'n baan me erg ind e weg zou gaan zitten bij het vinden van passend werk.quote:Op vrijdag 11 september 2009 14:15 schreef Thrackan het volgende:
Je geeft aan dat het af en toe een probleem voor je is dus ja, het CWI inlichten is verstandig.
Daarnaast hoef je natuurlijk niet kortaf te zeggen "Ik heb ADHD" maar kan je vast wel even uitleggen hoe en wanneer het een beperking of een vervelende eigenschap voor je is.
Misschien kunnen ze me wel helpen bij het bepalen wat voor soort baan het beste bij me zou passen. Daar heb ik nu, na 4 jaar studie, nog steeds geen idee van.
"Does it worry you that you don't talk any kind of sense? "
Volgens mij hebben veel volwassenen last van dat probleem en ik denk niet dat er voor dit probleem een algemene oorzaak is. Voor de één kan het een overkill aan informatie, maar voor de ander weer te veel stres. Sowieso is het moeilijk om in een stresvolle omgeving te kunnen ontspannen.quote:Op donderdag 10 september 2009 20:46 schreef RRGJL het volgende:
Fijn dat in elk geval wat mensen het probleem herkennen. Geeft toch weer wat extra bevestiging, al twijfel ik nog steeds over of het nou echt ADD is of dat het probleem ergens anders zit. Maarja...
Zitten jullie trouwens ook nog op AD(H)D-specifieke forums? Was ik wel even benieuwd naar
ROBODEMONS..................|:(
hee droompjequote:
He murm, weet jij al wat meer?
Ik heb as maandag mijn vervolg-gesprek. Spannend!
wel teruglezen he ik heb maandag gesprek dan hoor ik de resultaten van mn onderzoeken 
@TumTum, het hele verhaal klonk naar.... vooral het stukje werkloos en meds niet niet werken. maar nu ik het goed lees ben je net klaar met je studie dus het hoeft nog geen probleem te zijn. dan zou ik het misschien ook niet zeggen. je kan natuurlijk wel zeggen dat je er moeite mee hebt te bepalen wat je wilt. mochten ze doorvragen dan kan je alsnog over adhd vertellen
(ik zal beter lezen de volgende keer...)
vandaag weer een briljante actie. zat op mn werk lekker relaxed aan de telefoon, toen dacht ik: shiiiiit ik moet wegwezen, moet half 6 bij de kapper zijn. dus tram gemist, volgende tram te laat, dus ik de kapper bellen van ik ga het niet halen. Oh zegt ze je afspraak is om kwart voor 6, dat wordt lastig uit den haag. Ik: oh kwart voor 6 pas... dat ga ik wel halen
duh! Ik dacht altijd dat ik wel goed was met afspraken.... en als dit nou mn enige rare actie was
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Nou, heb mijn uitslag. Volgens de onderzoekster is het geen ADD omdat er in mijn jeugd te weinig tekenen van waren.
Verder denkt ze nu dat het wel eens zo zou kunnen zijn dat ik deze problemen ervaar door mijn opleidingsniveau. Dat zou wel eens te hoog kunnen zijn, en dat ik het daardoor druk heb in mijn hoofd. Lol. Ik fiets met 2 vingers in mijn neus door mijn studie heen tot nu toe.. eerste 3 kwartalen. Dat heb ik haar ook al verteld. Hoe kan ze dan zoiets denken? Pff. Ben aan het denken over een second opinion ofzo, weet niet goed wat ik moet doen
Verder denkt ze nu dat het wel eens zo zou kunnen zijn dat ik deze problemen ervaar door mijn opleidingsniveau. Dat zou wel eens te hoog kunnen zijn, en dat ik het daardoor druk heb in mijn hoofd. Lol.
Ik fiets met 2 vingers in mijn neus door mijn studie heen tot nu toe.. eerste 3 kwartalen. Dat heb ik haar ook al verteld. Hoe kan ze dan zoiets denken? Pff. Ben aan het denken over een second opinion ofzo, weet niet goed wat ik moet doen
nja dat is nogal kortzichtig van haar. het kan schijnbaar wel zijn nl dat je er als kind niet zoveel last van had en later wel. dan speelt je omgeving dus een grote rol in het ontstaan van je klachten. volgens de psych van mijn scharrel kan datquote:
Nou, heb mijn uitslag. Volgens de onderzoekster is het geen ADD omdat er in mijn jeugd te weinig tekenen van waren.
Verder denkt ze nu dat het wel eens zo zou kunnen zijn dat ik deze problemen ervaar door mijn opleidingsniveau. Dat zou wel eens te hoog kunnen zijn, en dat ik het daardoor druk heb in mijn hoofd. Lol.
die heeft ook last van te weinig uitdaging in zn werk waardoor ie al die adhd klachten krijgt.... (adhd zit dan wel ook in je maar het komt er dus op latere leeftijd meer uit door de omgeving waarin je leeft zeg maar, zoiets begreep ik ervan)dus dan ben je te intelligent en verveel je je endan ga je adhd gedrag vertonen ofzo. moet je in ieder geval op zoek gaan naar meer uitdaging...en datis nogal lastig...
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Oh, tsjongequote:Op zaterdag 12 september 2009 11:14 schreef RRGJL het volgende:
Nou, heb mijn uitslag. Volgens de onderzoekster is het geen ADD omdat er in mijn jeugd te weinig tekenen van waren.
Verder denkt ze nu dat het wel eens zo zou kunnen zijn dat ik deze problemen ervaar door mijn opleidingsniveau. Dat zou wel eens te hoog kunnen zijn, en dat ik het daardoor druk heb in mijn hoofd. Lol.
.Het voordeel bij mij was dat het uitgangspunt al was dat ik qua leerstof met 3 vingers in de neus door de opleiding ging en vooral moeite had om me te concentreren en motiveren tijdens projecten. Daardoor ging het balletje rollen en dan krijg je dit gezeik wat jij nu hebt ook niet.
Wat ik heb gedaan is echt mn "levensverhaal" opschrijven (komt binnenkort in de handel: "wallofdolls - mijn leven als ADD'er"
) op basis van de eerste gesprekken en dan vooral focussen op wat je herkent aan ADHD symptomen. Dan komt er nog best veel naar boven hoor. Zo'n lijst als die van levante.nl kan daar ook mee helpenIk kan je overigens mijn psychologen niet aanraden, want ze doen meestal een week over het reageren op een telefoontje
intelligent != adhdquote:Op zaterdag 12 september 2009 11:21 schreef Murmeli het volgende:
[..]
nja dat is nogal kortzichtig van haar. het kan schijnbaar wel zijn nl dat je er als kind niet zoveel last van had en later wel. dan speelt je omgeving dus een grote rol in het ontstaan van je klachten. volgens de psych van mijn scharrel kan dat
dus dan ben je te intelligent en verveel je je endan ga je adhd gedrag vertonen ofzo. moet je in ieder geval op zoek gaan naar meer uitdaging...en datis nogal lastig...
Meer uitdaging krijg ik in elk geval wel wanneer ik straks op de universiteit zit.
Ik denk ook dat ze deze conclusie getrokken heeft uit de uitslag van mijn IQ test, die mijns inziens niet klopt en ik heb genoeg redenen om dat te denken. In dat lijstje met redenen komt arrogantie, naïviteit en narcisme overigens niet voor.
Misschien moet ik daar gewoon weg gaan en met een compleet andere insteek me ergens anders aanmelden, ik weet het niet
Ze wilde nu in elk geval een persoonlijkheidsonderzoek gaan doen, maar het probleem is gewoon dat zij duidelijk al haar ideeën heeft en zij vindt dat ik die maar gewoon als zoete koek moet slikken. Ze zei ook al tegen me dat ze hoopte dat ik wel haar conclusie zou aanvaarden. Oftewel, ze denkt dat ik er tegenin ga en is daar bang voor. Waarom? Als je je conclusie gewoon kunt onderbouwen dan is gezonde scepsis toch geen probleem?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 12-09-2009 11:32:39 ]
Ik denk ook dat ze deze conclusie getrokken heeft uit de uitslag van mijn IQ test, die mijns inziens niet klopt en ik heb genoeg redenen om dat te denken. In dat lijstje met redenen komt arrogantie, naïviteit en narcisme overigens niet voor.
Misschien moet ik daar gewoon weg gaan en met een compleet andere insteek me ergens anders aanmelden, ik weet het niet
Ze wilde nu in elk geval een persoonlijkheidsonderzoek gaan doen, maar het probleem is gewoon dat zij duidelijk al haar ideeën heeft en zij vindt dat ik die maar gewoon als zoete koek moet slikken. Ze zei ook al tegen me dat ze hoopte dat ik wel haar conclusie zou aanvaarden. Oftewel, ze denkt dat ik er tegenin ga en is daar bang voor. Waarom? Als je je conclusie gewoon kunt onderbouwen dan is gezonde scepsis toch geen probleem?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 12-09-2009 11:32:39 ]
Dat was ook wat ik dacht inderdaadquote:
Lijkt wel alsof hij ergens anders 'last' van heeft Men gebruikt termen als hoogbegaafd volgens mij niet zo graag. Zeker bang dat mensen arrogant worden ofzo.
Het spijt me dat ik het zo uitdruk, maar zo'n persoonlijkheidsonderzoek is fucking bullshit. Waarom? Als je ADHD hebt ga je sowieso van elke bekende geestesziekte wel kenmerken vertonen. Zo kwamen ze bij mij dus op borderline. Allemaal goed en wel, ik vertoon ook wel enkele borderlinekenmerken, maar als ik het vergelijk met andere gevallen herken ik me daar tótaal niet in. En dan willen ze je daar vervolgens per se voor behandelen, terwijl achteraf dus die behandeling totaal geen zin zou hebben gehadquote:Op zaterdag 12 september 2009 11:31 schreef RRGJL het volgende:
Meer uitdaging krijg ik in elk geval wel wanneer ik straks op de universiteit zit.
Ik denk ook dat ze deze conclusie getrokken heeft uit de uitslag van mijn IQ test, die mijns inziens niet klopt en ik heb genoeg redenen om dat te denken. In dat lijstje met redenen komt arrogantie, naïviteit en narcisme overigens niet voor.
Misschien moet ik daar gewoon weg gaan en met een compleet andere insteek me ergens anders aanmelden, ik weet het niet
Ze wilde nu in elk geval een persoonlijkheidsonderzoek gaan doen, maar het probleem is gewoon dat zij duidelijk al haar ideeën heeft en zij vindt dat ik die maar gewoon als zoete koek moet slikken. Ze zei ook al tegen me dat ze hoopte dat ik wel haar conclusie zou aanvaarden. Oftewel, ze denkt dat ik er tegenin ga en is daar bang voor. Waarom? Als je je conclusie gewoon kunt onderbouwen dan is gezonde scepsis toch geen probleem?
hoe heb jijdan voor elkaar gekregen dat ze je toch voor adhd gingen behandelen? want ik denk dat ze dat bij mij ook gaan doen ja (afschuiven op persoonlijkheidsstoornissen).quote:
[..]
Het spijt me dat ik het zo uitdruk, maar zo'n persoonlijkheidsonderzoek is fucking bullshit. Waarom? Als je ADHD hebt ga je sowieso van elke bekende geestesziekte wel kenmerken vertonen. Zo kwamen ze bij mij dus op borderline. Allemaal goed en wel, ik vertoon ook wel enkele borderlinekenmerken, maar als ik het vergelijk met andere gevallen herken ik me daar tótaal niet in. En dan willen ze je daar vervolgens per se voor behandelen, terwijl achteraf dus die behandeling totaal geen zin zou hebben gehad
Wat ik opschreef over mn scharrel is denk ik niet duidelijk, ik krijg het niet goed onder woorden gebracht, dus laat maar....
(en nee, intelligent is niet hetzelfde als ADHD)
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
zou kunnen dat ie hoogbegaafd is, geen idee. heb wel de indruk dat hij intelligenter is dan ik.quote:
[..]
Dat was ook wat ik dacht inderdaad
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ik heb ook wel lichtelijk het idee dat PsyQ bij mij ook op een andere manier tegen wat ik verteld heb aankijkt.
Komende woensdag dus nog een persoonlijkheidstest ("Ik heb vast wel een persoonlijkheid.." was mijn reactie ) en voor eind september zou ik meer weten, dat is me toegezegd.
Mocht ik gelijk hebben en mochten ze de plank voor mijn gevoel compleet mis slaan, dan is het simpelweg
PsyW en dan ga ik me volledig focussen op hetgene dat me nu ook al helpt: Bewustwording, leven in dit moment en zo.
Natuurlijk zijn zij een professionele instantie, maar het blijven mensen met hun beperkingen. Het kan best dat ze iets gewoon totaal niet/verkeerd zien. Daarbij is DSM-IV een oude standaard die hoognodig aan vernieuwing toe is, in ieder geval op het gebied van autistiforme stoornissen en ADD/ADHD. Zolang DSM-V niet door is blijft dat zo.
Komende woensdag dus nog een persoonlijkheidstest ("Ik heb vast wel een persoonlijkheid.." was mijn reactie
) en voor eind september zou ik meer weten, dat is me toegezegd.Mocht ik gelijk hebben en mochten ze de plank voor mijn gevoel compleet mis slaan, dan is het simpelweg
PsyW en dan ga ik me volledig focussen op hetgene dat me nu ook al helpt: Bewustwording, leven in dit moment en zo.Natuurlijk zijn zij een professionele instantie, maar het blijven mensen met hun beperkingen. Het kan best dat ze iets gewoon totaal niet/verkeerd zien. Daarbij is DSM-IV een oude standaard die hoognodig aan vernieuwing toe is, in ieder geval op het gebied van autistiforme stoornissen en ADD/ADHD. Zolang DSM-V niet door is blijft dat zo.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Wat ik vooral merk is dat de (geestelijke) gezondheidszorg soms nogal star is en erg vasthoud aan bepaalde principes en ideeën. Ze houden ook compleet geen rekening met uitzonderingsgevallen. Ze staan er niet eens bij stil dat iets wel eens anders zou kunnen zijn dan wat logisch is volgens bepaalde tests of persoonlijkheidsomschrijvingen of wat dan ook.quote:
Ik heb ook wel lichtelijk het idee dat PsyQ bij mij ook op een andere manier tegen wat ik verteld heb aankijkt.
Komende woensdag dus nog een persoonlijkheidstest ("Ik heb vast wel een persoonlijkheid.." was mijn reactie
Mocht ik gelijk hebben en mochten ze de plank voor mijn gevoel compleet mis slaan, dan is het simpelweg
Natuurlijk zijn zij een professionele instantie, maar het blijven mensen met hun beperkingen. Het kan best dat ze iets gewoon totaal niet/verkeerd zien. Daarbij is DSM-IV een oude standaard die hoognodig aan vernieuwing toe is, in ieder geval op het gebied van autistiforme stoornissen en ADD/ADHD. Zolang DSM-V niet door is blijft dat zo.
Mensen in zo'n organisatie zijn vaak totaal niet in staat om zelf te denken. Vaak zijn dit ook mensen die weliswaar gestudeerd hebben op het gebied van geestelijk welzijn, maar op geen manier weten hoe zoiets precies voelt. Dat is het grote probleem: de combo niet willen inleven in anderen en het gevoel niet kennen slaat eigenlijk een veel te grote brug en leidt heel vaak tot onverantwoorde keuzes (JIJ BENT ZIEK, JIJ MÓET BEHANDELD WORDEN) in plaats van een persoonlijke aanpak.quote:Op zaterdag 12 september 2009 15:44 schreef Thrackan het volgende:
Ik heb ook wel lichtelijk het idee dat PsyQ bij mij ook op een andere manier tegen wat ik verteld heb aankijkt.
Komende woensdag dus nog een persoonlijkheidstest ("Ik heb vast wel een persoonlijkheid.." was mijn reactie
Mocht ik gelijk hebben en mochten ze de plank voor mijn gevoel compleet mis slaan, dan is het simpelweg
Natuurlijk zijn zij een professionele instantie, maar het blijven mensen met hun beperkingen. Het kan best dat ze iets gewoon totaal niet/verkeerd zien. Daarbij is DSM-IV een oude standaard die hoognodig aan vernieuwing toe is, in ieder geval op het gebied van autistiforme stoornissen en ADD/ADHD. Zolang DSM-V niet door is blijft dat zo.
Meestal zijn het ook mensen van boven de 50 die snappen hoe ze met je om moeten gaan. Daarvoór kun je dat praktisch uit je hoofd zetten. Veel te naief
Nog niet eens uitzonderingsgevallen... gewoon dat hele "jij gedraagt je niet volgens ons robotesque ideaalplaatje dus ben je ernstig ziek"-gedoequote:Op zaterdag 12 september 2009 15:55 schreef RRGJL het volgende:
[..]
Wat ik vooral merk is dat de (geestelijke) gezondheidszorg soms nogal star is en erg vasthoud aan bepaalde principes en ideeën. Ze houden ook compleet geen rekening met uitzonderingsgevallen. Ze staan er niet eens bij stil dat iets wel eens anders zou kunnen zijn dan wat logisch is volgens bepaalde tests of persoonlijkheidsomschrijvingen of wat dan ook.
. In plaats van dat ze je alledaagse hulpmiddelen aanreiken
Daar had ik dan weer geen last van, ik heb 2 redelijk jonge stagiairs gehad, waarvan ik wel het idee had dat ze met me meedachten en echt aandacht voor me hadden.quote:Op zaterdag 12 september 2009 18:21 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Mensen in zo'n organisatie zijn vaak totaal niet in staat om zelf te denken. Vaak zijn dit ook mensen die weliswaar gestudeerd hebben op het gebied van geestelijk welzijn, maar op geen manier weten hoe zoiets precies voelt. Dat is het grote probleem: de combo niet willen inleven in anderen en het gevoel niet kennen slaat eigenlijk een veel te grote brug en leidt heel vaak tot onverantwoorde keuzes (JIJ BENT ZIEK, JIJ MÓET BEHANDELD WORDEN) in plaats van een persoonlijke aanpak.
Meestal zijn het ook mensen van boven de 50 die snappen hoe ze met je om moeten gaan. Daarvoór kun je dat praktisch uit je hoofd zetten. Veel te naief
De interpretatie van die gesprekken zal alleen vast weer wel met starre figuren erbij verlopen, vandaar dat de conclusies tot nu toe nergens op slaan naar mijn idee.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Ik zit een beetje in het zelfde schuitje en het CWI heeft ervoor gezorgd dat ik nu wat testen heb gedaan. Die maakten wat meer duidelijk over hoe ik fijn werk en wat me motiveert. Er kwam geen reeks beroepen uit maar wel wat richtingen. Dat is op zich al een winst voor mij.quote:Op vrijdag 11 september 2009 14:50 schreef TumTum het volgende:
[..]
Vervelend mbt de medicijnen?
Ja, aan de ene kant wel, aan de andere kant heb ik nooit zoveel verwacht van ze. Het was natuurlijk 'leuk' geweest als zo'n pilletje de oplossing zou zijn, maar 'k vind het niet heel erg dat het niet werkt.
Als het is met betrekking tot werkeloos zijn, ja. Ik had liever nu aan het werk gewild, maar de markt is niet helemaal open voor mensen die eigenlijk niet weten wat ze willen en die eigenlijk alles wel leuk vinden.
[..]
In eerste instantie ga ik er heen om een uitkering aan te vragen, gewoon voor het geval DAT. Ik weet dat ik mezelf het beste kan concentreren op één ding, dus in dit geval een baan zoeken. Ik kan er wel een baantje onder mn niveau bij nemen, maar die zitten ook niet te wachten op mensen die zo snel mogelijk weg willen en bovendien denk ik dat zo'n baan me erg ind e weg zou gaan zitten bij het vinden van passend werk.
Misschien kunnen ze me wel helpen bij het bepalen wat voor soort baan het beste bij me zou passen. Daar heb ik nu, na 4 jaar studie, nog steeds geen idee van.
Brrr ja. Dat gevoel had ik heel erg bij Psyq.quote:Op zaterdag 12 september 2009 18:23 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Nog niet eens uitzonderingsgevallen... gewoon dat hele "jij gedraagt je niet volgens ons robotesque ideaalplaatje dus ben je ernstig ziek"-gedoe
Ik vond trouwens de hulpgids ADHD daar een verademing in. Eindelijk eens mensen die er gewoon en relaxed over doen in plaats van je het gevoel te geven dat je zwaar in de shit zit.
Goed om te weten. Ben benieuwd wat er uitkomt vrijdag dan.quote:Op maandag 14 september 2009 12:39 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Ik zit een beetje in het zelfde schuitje en het CWI heeft ervoor gezorgd dat ik nu wat testen heb gedaan. Die maakten wat meer duidelijk over hoe ik fijn werk en wat me motiveert. Er kwam geen reeks beroepen uit maar wel wat richtingen. Dat is op zich al een winst voor mij.
Heb al wat ervaring bij het CWI, en in die ervaring heb ik vooral geleerd dat je gewoon heel veel mazzel moet hebben met wie je treft daar.
We zien wel. Jij hebt dus je ADHD ook gewoon ter sprake gebracht? Dat blijkt voor mij toch altijd een beetje een drempel.
"Does it worry you that you don't talk any kind of sense? "
Ik ervaar PsyQ inderdaad ook als heel erg probleemgericht qua insteek. Gelukkig sluit mijn psych goed aan bij wat ik belangrijk vind en laat ze mij m'n eigen doelen stellen.quote:
[..]
Brrr ja. Dat gevoel had ik heel erg bij Psyq.
Ik heb nu weer zo'n periode dat ik weer zo ontzettend lusteloos ben en niks gedaan kan krijgen.. Ik zit nu ook alweer een week thuis in de ziektewet omdat ik zo lusteloos als ik weet niet wat ben. Tevens heb ik het gevoel dat ik wellicht meer dan ADD heb. Mischien wel Asperger of PDD-NOS.
Alleen ik heb niet zo'n hoge pet op van psychiaters en die hele molen. Ik denk dat bewustwording van het feit dat ik anders ben, en hoe daar mee om te gaan, een stuk beter werken dan volgedrukt te worden met medicatie waar je toch maar op staat te trippen.
Het vervelende is alleen dat het zo verdomde moeilijk is uit te leggen wat je mankeert, althans in mijn geval. Ik krijg over het algemeen het gevoel dat; als ik uitspreek waar ik last van heb, ik mezelf zo ontzettend aanstel.. (misschien wel omdat mensen in mijn omgeving dat onbewust uitstralen? ik weet het niet)
Ook zit ik in een redelijk sociaal isolement op het ogenblik...
mensen die dit herkennen en hierover mee kunnen praten?
Alleen ik heb niet zo'n hoge pet op van psychiaters en die hele molen. Ik denk dat bewustwording van het feit dat ik anders ben, en hoe daar mee om te gaan, een stuk beter werken dan volgedrukt te worden met medicatie waar je toch maar op staat te trippen.
Het vervelende is alleen dat het zo verdomde moeilijk is uit te leggen wat je mankeert, althans in mijn geval. Ik krijg over het algemeen het gevoel dat; als ik uitspreek waar ik last van heb, ik mezelf zo ontzettend aanstel.. (misschien wel omdat mensen in mijn omgeving dat onbewust uitstralen? ik weet het niet)
Ook zit ik in een redelijk sociaal isolement op het ogenblik...
mensen die dit herkennen en hierover mee kunnen praten?
I have not failed. I've just found 10,000 ways that won't work.
Ik herken de lusteloosheid en het gevoel van isolatie wel, maar ik zou je eerlijk gezegd niet kunnen vertellen wat nou precies datgene was waardoor ik er uit ben gekomen.quote:Op maandag 14 september 2009 14:35 schreef Robbiej het volgende:
Ik heb nu weer zo'n periode dat ik weer zo ontzettend lusteloos ben en niks gedaan kan krijgen.. Ik zit nu ook alweer een week thuis in de ziektewet omdat ik zo lusteloos als ik weet niet wat ben. Tevens heb ik het gevoel dat ik wellicht meer dan ADD heb. Mischien wel Asperger of PDD-NOS.
Alleen ik heb niet zo'n hoge pet op van psychiaters en die hele molen. Ik denk dat bewustwording van het feit dat ik anders ben, en hoe daar mee om te gaan, een stuk beter werken dan volgedrukt te worden met medicatie waar je toch maar op staat te trippen.
Het vervelende is alleen dat het zo verdomde moeilijk is uit te leggen wat je mankeert, althans in mijn geval. Ik krijg over het algemeen het gevoel dat; als ik uitspreek waar ik last van heb, ik mezelf zo ontzettend aanstel.. (misschien wel omdat mensen in mijn omgeving dat onbewust uitstralen? ik weet het niet)
Ook zit ik in een redelijk sociaal isolement op het ogenblik...
mensen die dit herkennen en hierover mee kunnen praten?
Tenminste, in mijn geval zat ik voornamelijk vast omdat ik me druk maakte over bepaalde dingen (in dit geval mijn privesituatie), ook al deed ik dat in mijn achterhoofd.
Is er iets waar je je op dit moment aan ergert, waar je je druk om maakt, misschien iets wat al langere tijd speelt, wat je energie op aan het vreten is? Misschien is het juist die ontevredenheid met je huidige diagnose?
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
