ADHD & ADD #22. De paradox van mindfulness?

quote:

Op vrijdag 11 september 2009 13:28 schreef TumTum het volgende:
Na een tijd van afwezigheid zal ik ook maar weer eens reageren. Tijd niks laten horen omdat het allemaal niet zo lekker stond en mn hoofd helemaal niet stond naar mn ADHD probleempjes.

Laatste keer dat ik wat liet horen was ik met mn scriptie bezig, en dat ging allemaal niet zo lekker. Scriptie is nu afgerond, dankzij een vriendin van mn moeder. Zij heeft mij echt enorm geholpen en begreep ook heel goed waar ik tegenaan liep om dat ze zelf ook ADHD heeft. Toppertje dus.

Met mijn medicijnen ben ik ondertussen gestopt. Ik heb 3 maanden Concerta geslikt, 36 mg. Toen ik een paar keer vergeten was in te nemen besefte ik dat ik me hetzelfde voelde als met medicijnen, alleen wat minder opgejaagd.

Op dit moment zit ik werkeloos thuis, wat ook niet helpt bij een behandeling. Volgende week een afspraak met het CWI om te kijken of ze me kunnen helpen, nog geen idee hoe dat gaat uitpakken. Wat denken jullie, moet ik het CWI inlichten over mijn ADHD?

Je geeft aan dat het af en toe een probleem voor je is dus ja, het CWI inlichten is verstandig.
Daarnaast hoef je natuurlijk niet kortaf te zeggen "Ik heb ADHD" maar kan je vast wel even uitleggen hoe en wanneer het een beperking of een vervelende eigenschap voor je is.

quote:

Op vrijdag 11 september 2009 13:35 schreef Murmeli het volgende:

he bah, dat klinkt niet fijn.
ik zou het ze wel vertellen ja. dan kunnen ze je beter helpen denk ik.

Vervelend mbt de medicijnen?
Ja, aan de ene kant wel, aan de andere kant heb ik nooit zoveel verwacht van ze. Het was natuurlijk 'leuk' geweest als zo'n pilletje de oplossing zou zijn, maar 'k vind het niet heel erg dat het niet werkt.

Als het is met betrekking tot werkeloos zijn, ja. Ik had liever nu aan het werk gewild, maar de markt is niet helemaal open voor mensen die eigenlijk niet weten wat ze willen en die eigenlijk alles wel leuk vinden.

quote:

Op vrijdag 11 september 2009 14:15 schreef Thrackan het volgende:

Je geeft aan dat het af en toe een probleem voor je is dus ja, het CWI inlichten is verstandig.
Daarnaast hoef je natuurlijk niet kortaf te zeggen "Ik heb ADHD" maar kan je vast wel even uitleggen hoe en wanneer het een beperking of een vervelende eigenschap voor je is.

In eerste instantie ga ik er heen om een uitkering aan te vragen, gewoon voor het geval DAT. Ik weet dat ik mezelf het beste kan concentreren op één ding, dus in dit geval een baan zoeken. Ik kan er wel een baantje onder mn niveau bij nemen, maar die zitten ook niet te wachten op mensen die zo snel mogelijk weg willen en bovendien denk ik dat zo'n baan me erg ind e weg zou gaan zitten bij het vinden van passend werk.

Misschien kunnen ze me wel helpen bij het bepalen wat voor soort baan het beste bij me zou passen. Daar heb ik nu, na 4 jaar studie, nog steeds geen idee van.

quote:

Op donderdag 10 september 2009 20:46 schreef RRGJL het volgende:
Fijn dat in elk geval wat mensen het probleem herkennen. Geeft toch weer wat extra bevestiging, al twijfel ik nog steeds over of het nou echt ADD is of dat het probleem ergens anders zit. Maarja...

Zitten jullie trouwens ook nog op AD(H)D-specifieke forums? Was ik wel even benieuwd naar

Volgens mij hebben veel volwassenen last van dat probleem en ik denk niet dat er voor dit probleem een algemene oorzaak is. Voor de één kan het een overkill aan informatie, maar voor de ander weer te veel stres. Sowieso is het moeilijk om in een stresvolle omgeving te kunnen ontspannen.

He murm, weet jij al wat meer?
Ik heb as maandag mijn vervolg-gesprek. Spannend!

quote:

Op vrijdag 11 september 2009 22:27 schreef DrD00m het volgende:
He murm, weet jij al wat meer?
Ik heb as maandag mijn vervolg-gesprek. Spannend!

hee droompje wel teruglezen he ik heb maandag gesprek dan hoor ik de resultaten van mn onderzoeken

@TumTum, het hele verhaal klonk naar.... vooral het stukje werkloos en meds niet niet werken. maar nu ik het goed lees ben je net klaar met je studie dus het hoeft nog geen probleem te zijn. dan zou ik het misschien ook niet zeggen. je kan natuurlijk wel zeggen dat je er moeite mee hebt te bepalen wat je wilt. mochten ze doorvragen dan kan je alsnog over adhd vertellen
(ik zal beter lezen de volgende keer...)

vandaag weer een briljante actie. zat op mn werk lekker relaxed aan de telefoon, toen dacht ik: shiiiiit ik moet wegwezen, moet half 6 bij de kapper zijn. dus tram gemist, volgende tram te laat, dus ik de kapper bellen van ik ga het niet halen. Oh zegt ze je afspraak is om kwart voor 6, dat wordt lastig uit den haag. Ik: oh kwart voor 6 pas... dat ga ik wel halen
duh! Ik dacht altijd dat ik wel goed was met afspraken.... en als dit nou mn enige rare actie was

quote:

Op zaterdag 12 september 2009 11:14 schreef RRGJL het volgende:
Nou, heb mijn uitslag. Volgens de onderzoekster is het geen ADD omdat er in mijn jeugd te weinig tekenen van waren.
Verder denkt ze nu dat het wel eens zo zou kunnen zijn dat ik deze problemen ervaar door mijn opleidingsniveau. Dat zou wel eens te hoog kunnen zijn, en dat ik het daardoor druk heb in mijn hoofd. Lol. Ik fiets met 2 vingers in mijn neus door mijn studie heen tot nu toe.. eerste 3 kwartalen. Dat heb ik haar ook al verteld. Hoe kan ze dan zoiets denken? Pff. Ben aan het denken over een second opinion ofzo, weet niet goed wat ik moet doen

nja dat is nogal kortzichtig van haar. het kan schijnbaar wel zijn nl dat je er als kind niet zoveel last van had en later wel. dan speelt je omgeving dus een grote rol in het ontstaan van je klachten. volgens de psych van mijn scharrel kan dat die heeft ook last van te weinig uitdaging in zn werk waardoor ie al die adhd klachten krijgt.... (adhd zit dan wel ook in je maar het komt er dus op latere leeftijd meer uit door de omgeving waarin je leeft zeg maar, zoiets begreep ik ervan)
dus dan ben je te intelligent en verveel je je endan ga je adhd gedrag vertonen ofzo. moet je in ieder geval op zoek gaan naar meer uitdaging...en datis nogal lastig...

quote:

Op zaterdag 12 september 2009 11:14 schreef RRGJL het volgende:
Nou, heb mijn uitslag. Volgens de onderzoekster is het geen ADD omdat er in mijn jeugd te weinig tekenen van waren.
Verder denkt ze nu dat het wel eens zo zou kunnen zijn dat ik deze problemen ervaar door mijn opleidingsniveau. Dat zou wel eens te hoog kunnen zijn, en dat ik het daardoor druk heb in mijn hoofd. Lol. Ik fiets met 2 vingers in mijn neus door mijn studie heen tot nu toe.. eerste 3 kwartalen. Dat heb ik haar ook al verteld. Hoe kan ze dan zoiets denken? Pff. Ben aan het denken over een second opinion ofzo, weet niet goed wat ik moet doen

Oh, tsjonge .

Het voordeel bij mij was dat het uitgangspunt al was dat ik qua leerstof met 3 vingers in de neus door de opleiding ging en vooral moeite had om me te concentreren en motiveren tijdens projecten. Daardoor ging het balletje rollen en dan krijg je dit gezeik wat jij nu hebt ook niet.

Wat ik heb gedaan is echt mn "levensverhaal" opschrijven (komt binnenkort in de handel: "wallofdolls - mijn leven als ADD'er" ) op basis van de eerste gesprekken en dan vooral focussen op wat je herkent aan ADHD symptomen. Dan komt er nog best veel naar boven hoor. Zo'n lijst als die van levante.nl kan daar ook mee helpen

Ik kan je overigens mijn psychologen niet aanraden, want ze doen meestal een week over het reageren op een telefoontje

quote:

Op zaterdag 12 september 2009 11:21 schreef Murmeli het volgende:

[..]

nja dat is nogal kortzichtig van haar. het kan schijnbaar wel zijn nl dat je er als kind niet zoveel last van had en later wel. dan speelt je omgeving dus een grote rol in het ontstaan van je klachten. volgens de psych van mijn scharrel kan dat die heeft ook last van te weinig uitdaging in zn werk waardoor ie al die adhd klachten krijgt.... (adhd zit dan wel ook in je maar het komt er dus op latere leeftijd meer uit door de omgeving waarin je leeft zeg maar, zoiets begreep ik ervan)
dus dan ben je te intelligent en verveel je je endan ga je adhd gedrag vertonen ofzo. moet je in ieder geval op zoek gaan naar meer uitdaging...en datis nogal lastig...

intelligent != adhd

quote:

Op zaterdag 12 september 2009 11:31 schreef RRGJL het volgende:
Meer uitdaging krijg ik in elk geval wel wanneer ik straks op de universiteit zit.
Ik denk ook dat ze deze conclusie getrokken heeft uit de uitslag van mijn IQ test, die mijns inziens niet klopt en ik heb genoeg redenen om dat te denken. In dat lijstje met redenen komt arrogantie, naïviteit en narcisme overigens niet voor.

Misschien moet ik daar gewoon weg gaan en met een compleet andere insteek me ergens anders aanmelden, ik weet het niet
Ze wilde nu in elk geval een persoonlijkheidsonderzoek gaan doen, maar het probleem is gewoon dat zij duidelijk al haar ideeën heeft en zij vindt dat ik die maar gewoon als zoete koek moet slikken. Ze zei ook al tegen me dat ze hoopte dat ik wel haar conclusie zou aanvaarden. Oftewel, ze denkt dat ik er tegenin ga en is daar bang voor. Waarom? Als je je conclusie gewoon kunt onderbouwen dan is gezonde scepsis toch geen probleem?

Het spijt me dat ik het zo uitdruk, maar zo'n persoonlijkheidsonderzoek is fucking bullshit. Waarom? Als je ADHD hebt ga je sowieso van elke bekende geestesziekte wel kenmerken vertonen. Zo kwamen ze bij mij dus op borderline. Allemaal goed en wel, ik vertoon ook wel enkele borderlinekenmerken, maar als ik het vergelijk met andere gevallen herken ik me daar tótaal niet in. En dan willen ze je daar vervolgens per se voor behandelen, terwijl achteraf dus die behandeling totaal geen zin zou hebben gehad

quote:

Op zaterdag 12 september 2009 11:47 schreef wallofdolls het volgende:

[..]

Het spijt me dat ik het zo uitdruk, maar zo'n persoonlijkheidsonderzoek is fucking bullshit. Waarom? Als je ADHD hebt ga je sowieso van elke bekende geestesziekte wel kenmerken vertonen. Zo kwamen ze bij mij dus op borderline. Allemaal goed en wel, ik vertoon ook wel enkele borderlinekenmerken, maar als ik het vergelijk met andere gevallen herken ik me daar tótaal niet in. En dan willen ze je daar vervolgens per se voor behandelen, terwijl achteraf dus die behandeling totaal geen zin zou hebben gehad

hoe heb jijdan voor elkaar gekregen dat ze je toch voor adhd gingen behandelen? want ik denk dat ze dat bij mij ook gaan doen ja (afschuiven op persoonlijkheidsstoornissen).
Wat ik opschreef over mn scharrel is denk ik niet duidelijk, ik krijg het niet goed onder woorden gebracht, dus laat maar.... (en nee, intelligent is niet hetzelfde als ADHD)

quote:

Op zaterdag 12 september 2009 11:32 schreef RRGJL het volgende:

[..]

Dat was ook wat ik dacht inderdaad Lijkt wel alsof hij ergens anders 'last' van heeft Men gebruikt termen als hoogbegaafd volgens mij niet zo graag. Zeker bang dat mensen arrogant worden ofzo.

zou kunnen dat ie hoogbegaafd is, geen idee. heb wel de indruk dat hij intelligenter is dan ik.

Ik heb ook wel lichtelijk het idee dat PsyQ bij mij ook op een andere manier tegen wat ik verteld heb aankijkt.
Komende woensdag dus nog een persoonlijkheidstest ("Ik heb vast wel een persoonlijkheid.." was mijn reactie ) en voor eind september zou ik meer weten, dat is me toegezegd.

Mocht ik gelijk hebben en mochten ze de plank voor mijn gevoel compleet mis slaan, dan is het simpelweg PsyW en dan ga ik me volledig focussen op hetgene dat me nu ook al helpt: Bewustwording, leven in dit moment en zo.

Natuurlijk zijn zij een professionele instantie, maar het blijven mensen met hun beperkingen. Het kan best dat ze iets gewoon totaal niet/verkeerd zien. Daarbij is DSM-IV een oude standaard die hoognodig aan vernieuwing toe is, in ieder geval op het gebied van autistiforme stoornissen en ADD/ADHD. Zolang DSM-V niet door is blijft dat zo.

quote:

Op zaterdag 12 september 2009 15:44 schreef Thrackan het volgende:
Ik heb ook wel lichtelijk het idee dat PsyQ bij mij ook op een andere manier tegen wat ik verteld heb aankijkt.
Komende woensdag dus nog een persoonlijkheidstest ("Ik heb vast wel een persoonlijkheid.." was mijn reactie ) en voor eind september zou ik meer weten, dat is me toegezegd.

Mocht ik gelijk hebben en mochten ze de plank voor mijn gevoel compleet mis slaan, dan is het simpelweg PsyW en dan ga ik me volledig focussen op hetgene dat me nu ook al helpt: Bewustwording, leven in dit moment en zo.

Natuurlijk zijn zij een professionele instantie, maar het blijven mensen met hun beperkingen. Het kan best dat ze iets gewoon totaal niet/verkeerd zien. Daarbij is DSM-IV een oude standaard die hoognodig aan vernieuwing toe is, in ieder geval op het gebied van autistiforme stoornissen en ADD/ADHD. Zolang DSM-V niet door is blijft dat zo.

Mensen in zo'n organisatie zijn vaak totaal niet in staat om zelf te denken. Vaak zijn dit ook mensen die weliswaar gestudeerd hebben op het gebied van geestelijk welzijn, maar op geen manier weten hoe zoiets precies voelt. Dat is het grote probleem: de combo niet willen inleven in anderen en het gevoel niet kennen slaat eigenlijk een veel te grote brug en leidt heel vaak tot onverantwoorde keuzes (JIJ BENT ZIEK, JIJ MÓET BEHANDELD WORDEN) in plaats van een persoonlijke aanpak.

Meestal zijn het ook mensen van boven de 50 die snappen hoe ze met je om moeten gaan. Daarvoór kun je dat praktisch uit je hoofd zetten. Veel te naief

quote:

Op zaterdag 12 september 2009 15:55 schreef RRGJL het volgende:

[..]

Wat ik vooral merk is dat de (geestelijke) gezondheidszorg soms nogal star is en erg vasthoud aan bepaalde principes en ideeën. Ze houden ook compleet geen rekening met uitzonderingsgevallen. Ze staan er niet eens bij stil dat iets wel eens anders zou kunnen zijn dan wat logisch is volgens bepaalde tests of persoonlijkheidsomschrijvingen of wat dan ook.

Nog niet eens uitzonderingsgevallen... gewoon dat hele "jij gedraagt je niet volgens ons robotesque ideaalplaatje dus ben je ernstig ziek"-gedoe . In plaats van dat ze je alledaagse hulpmiddelen aanreiken

quote:

Op zaterdag 12 september 2009 18:21 schreef wallofdolls het volgende:

[..]

Mensen in zo'n organisatie zijn vaak totaal niet in staat om zelf te denken. Vaak zijn dit ook mensen die weliswaar gestudeerd hebben op het gebied van geestelijk welzijn, maar op geen manier weten hoe zoiets precies voelt. Dat is het grote probleem: de combo niet willen inleven in anderen en het gevoel niet kennen slaat eigenlijk een veel te grote brug en leidt heel vaak tot onverantwoorde keuzes (JIJ BENT ZIEK, JIJ MÓET BEHANDELD WORDEN) in plaats van een persoonlijke aanpak.

Meestal zijn het ook mensen van boven de 50 die snappen hoe ze met je om moeten gaan. Daarvoór kun je dat praktisch uit je hoofd zetten. Veel te naief

Daar had ik dan weer geen last van, ik heb 2 redelijk jonge stagiairs gehad, waarvan ik wel het idee had dat ze met me meedachten en echt aandacht voor me hadden.
De interpretatie van die gesprekken zal alleen vast weer wel met starre figuren erbij verlopen, vandaar dat de conclusies tot nu toe nergens op slaan naar mijn idee.

quote:

Op vrijdag 11 september 2009 14:50 schreef TumTum het volgende:

[..]

Vervelend mbt de medicijnen?
Ja, aan de ene kant wel, aan de andere kant heb ik nooit zoveel verwacht van ze. Het was natuurlijk 'leuk' geweest als zo'n pilletje de oplossing zou zijn, maar 'k vind het niet heel erg dat het niet werkt.

Als het is met betrekking tot werkeloos zijn, ja. Ik had liever nu aan het werk gewild, maar de markt is niet helemaal open voor mensen die eigenlijk niet weten wat ze willen en die eigenlijk alles wel leuk vinden.
[..]

In eerste instantie ga ik er heen om een uitkering aan te vragen, gewoon voor het geval DAT. Ik weet dat ik mezelf het beste kan concentreren op één ding, dus in dit geval een baan zoeken. Ik kan er wel een baantje onder mn niveau bij nemen, maar die zitten ook niet te wachten op mensen die zo snel mogelijk weg willen en bovendien denk ik dat zo'n baan me erg ind e weg zou gaan zitten bij het vinden van passend werk.

Misschien kunnen ze me wel helpen bij het bepalen wat voor soort baan het beste bij me zou passen. Daar heb ik nu, na 4 jaar studie, nog steeds geen idee van.

Ik zit een beetje in het zelfde schuitje en het CWI heeft ervoor gezorgd dat ik nu wat testen heb gedaan. Die maakten wat meer duidelijk over hoe ik fijn werk en wat me motiveert. Er kwam geen reeks beroepen uit maar wel wat richtingen. Dat is op zich al een winst voor mij.

quote:

Op zaterdag 12 september 2009 18:23 schreef wallofdolls het volgende:

[..]

Nog niet eens uitzonderingsgevallen... gewoon dat hele "jij gedraagt je niet volgens ons robotesque ideaalplaatje dus ben je ernstig ziek"-gedoe . In plaats van dat ze je alledaagse hulpmiddelen aanreiken

Brrr ja. Dat gevoel had ik heel erg bij Psyq.

Ik vond trouwens de hulpgids ADHD daar een verademing in. Eindelijk eens mensen die er gewoon en relaxed over doen in plaats van je het gevoel te geven dat je zwaar in de shit zit.

quote:

Op maandag 14 september 2009 12:39 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Ik zit een beetje in het zelfde schuitje en het CWI heeft ervoor gezorgd dat ik nu wat testen heb gedaan. Die maakten wat meer duidelijk over hoe ik fijn werk en wat me motiveert. Er kwam geen reeks beroepen uit maar wel wat richtingen. Dat is op zich al een winst voor mij.

Goed om te weten. Ben benieuwd wat er uitkomt vrijdag dan.
Heb al wat ervaring bij het CWI, en in die ervaring heb ik vooral geleerd dat je gewoon heel veel mazzel moet hebben met wie je treft daar.
We zien wel. Jij hebt dus je ADHD ook gewoon ter sprake gebracht? Dat blijkt voor mij toch altijd een beetje een drempel.

quote:

Op maandag 14 september 2009 12:46 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Brrr ja. Dat gevoel had ik heel erg bij Psyq.

Ik ervaar PsyQ inderdaad ook als heel erg probleemgericht qua insteek. Gelukkig sluit mijn psych goed aan bij wat ik belangrijk vind en laat ze mij m'n eigen doelen stellen.

Ik heb nu weer zo'n periode dat ik weer zo ontzettend lusteloos ben en niks gedaan kan krijgen.. Ik zit nu ook alweer een week thuis in de ziektewet omdat ik zo lusteloos als ik weet niet wat ben. Tevens heb ik het gevoel dat ik wellicht meer dan ADD heb. Mischien wel Asperger of PDD-NOS.

Alleen ik heb niet zo'n hoge pet op van psychiaters en die hele molen. Ik denk dat bewustwording van het feit dat ik anders ben, en hoe daar mee om te gaan, een stuk beter werken dan volgedrukt te worden met medicatie waar je toch maar op staat te trippen.

Het vervelende is alleen dat het zo verdomde moeilijk is uit te leggen wat je mankeert, althans in mijn geval. Ik krijg over het algemeen het gevoel dat; als ik uitspreek waar ik last van heb, ik mezelf zo ontzettend aanstel.. (misschien wel omdat mensen in mijn omgeving dat onbewust uitstralen? ik weet het niet)

Ook zit ik in een redelijk sociaal isolement op het ogenblik...

mensen die dit herkennen en hierover mee kunnen praten?

quote:

Op maandag 14 september 2009 14:35 schreef Robbiej het volgende:
Ik heb nu weer zo'n periode dat ik weer zo ontzettend lusteloos ben en niks gedaan kan krijgen.. Ik zit nu ook alweer een week thuis in de ziektewet omdat ik zo lusteloos als ik weet niet wat ben. Tevens heb ik het gevoel dat ik wellicht meer dan ADD heb. Mischien wel Asperger of PDD-NOS.

Alleen ik heb niet zo'n hoge pet op van psychiaters en die hele molen. Ik denk dat bewustwording van het feit dat ik anders ben, en hoe daar mee om te gaan, een stuk beter werken dan volgedrukt te worden met medicatie waar je toch maar op staat te trippen.

Het vervelende is alleen dat het zo verdomde moeilijk is uit te leggen wat je mankeert, althans in mijn geval. Ik krijg over het algemeen het gevoel dat; als ik uitspreek waar ik last van heb, ik mezelf zo ontzettend aanstel.. (misschien wel omdat mensen in mijn omgeving dat onbewust uitstralen? ik weet het niet)

Ook zit ik in een redelijk sociaal isolement op het ogenblik...

mensen die dit herkennen en hierover mee kunnen praten?

Ik herken de lusteloosheid en het gevoel van isolatie wel, maar ik zou je eerlijk gezegd niet kunnen vertellen wat nou precies datgene was waardoor ik er uit ben gekomen.

Tenminste, in mijn geval zat ik voornamelijk vast omdat ik me druk maakte over bepaalde dingen (in dit geval mijn privesituatie), ook al deed ik dat in mijn achterhoofd.

Is er iets waar je je op dit moment aan ergert, waar je je druk om maakt, misschien iets wat al langere tijd speelt, wat je energie op aan het vreten is? Misschien is het juist die ontevredenheid met je huidige diagnose?