Ik hoop voor je dat het werkt. Ik zat in een relatie waar het ondertussen nu dus 4 keer is uitgeweest zowel van zijn als mijn kant. Maar elke keer wil ik toch een kans. Gewoon omdat ik weet dat het gewoon wel kon/ kan. In de maanden dat het niet zo goed ging, waren er ook maanden bij dat het wel goed ging.quote:Op donderdag 30 juli 2009 01:21 schreef VASND het volgende:
Ik moet hier even reageren, dit ziet er allemaal zo enorm bekend uit.
Paar weken geleden heeft mijn vriendin het uit gemaakt, ik was er niet genoeg voor haar, ze heeft (in 2 jaar tijd) 2 keer Pfeiffer achter de rug en is nu overspannen.
Ik hielp haar daar niet genoeg in. Ze deed het gros van het werk en ik profiteerde daarvan. Verder heb ik een erg lui karakter wat daar niet in hielp.
We hebben in de 1,5 jaar dat we wat hadden veel geruzied en uiteindelijk was zij altijd degene die zich er bij neerlegde, op de een of andere reden drong het nooit tot me door wat ze zei.
Toen maakte ze het uit. Ze ging minder voor me voelen en besefte hoe slecht ik voor haar geweest was.
Mijn wereld storte in en was een week lang een hel.
Vooral omdat ik vanaf dat ze me duidelijk maakte waarom het niet meer ging nu wél snapte wat haar dwars zat.
Vanaf dat moment had ik dus ook echt het idee dat ik dat kon veranderen, dat ik er voor haar kan zijn en haar kan helpen beter worden.
Het is erg zuur als je je realiseert dat het geen zin meer heeft, dat je niet meer voor haar zult kunnen veranderen, dat het daar inmiddels te laat voor is.
Ik had het gewoon verkloot.
Van haar kreeg ik die week vooral signalen dat ze het fijn vond van de last af te zijn, weer haar eigen ding kunnen doen. Maar vooral dat het nooit weer wat zou worden tussen ons, dat kon ze zichzelf niet aan doen en over een tijdje haar best zou doen iemand beters te vinden.
Ik zit op kamers en ben naar mijn ouderlijk huis gegaan omdat ik mensen om me heen nodig had.
Daarna was ik door het eerste zware deel heen. Het zwarte gat, het huilen zonder dat het je boeit dat je een vent bent, het je helemaal alleen voelen en het gevoel dat je de liefde van je leven kwijt raakt.
Ik stond op het punt de volgende stap te maken. Het afsluiten en doorgaan ook al zou het lastig worden. Iets anders vinden om mijn leven aan te wijden.
De volgende middag wordt ik gebeld, of ik even naar buiten kon komen. Met ongeloof loop ik naar de deur en daar staat mijn ex, en ze valt huilend in mijn armen. Ze heeft net een uur in de auto gezeten (ook zij zat bij haar ouders thuis) en kwam me vertellen dat ze echt niet zonder me kon, dat ze de grootste fout in haar leven gemaakt heeft en zich enorm kut voelde.
Na de rest van de aanwezige familie even uitgelegd te hebben wie er stond te snikken in de hal heb ik haar binnen gelaten en zijn we gaan praten.
Eindoordeel: ze gaat ons me die laatste kans geven, vooral om er achter te komen of ze hier mee niet de liefde van haar leven laat gaan.
We beginnen rustig en hopen het weer op te bouwen naar een relatie op het niveau van hiervoor. Die rustige opbouw is erg belangrijk omdat we het beiden niet meer willen zoals het was.
Ik moet zeggen dat ik nog nooit zo gemotiveerd ben geweest om wat te gaan doen met mijn leven.
Conclusie: het is mogelijk..
Het niet verpestenquote:Op donderdag 30 juli 2009 13:59 schreef WeirdlyWired het volgende:
[..]
Ik hoop voor je dat het werkt. Ik zat in een relatie waar het ondertussen nu dus 4 keer is uitgeweest zowel van zijn als mijn kant. Maar elke keer wil ik toch een kans. Gewoon omdat ik weet dat het gewoon wel kon/ kan. In de maanden dat het niet zo goed ging, waren er ook maanden bij dat het wel goed ging.
Dus heel veel succes en niet verpesten he!!
Het terugvallen in een bekend patroon/routine is iets wat héél gemakkelijk gaat, daarom zijn mensen ook echt routine dieren.quote:Op donderdag 30 juli 2009 14:46 schreef WeirdlyWired het volgende:
Nou ik bedoelde met verpesten dat ie niet meteen op moet geven en in zijn oude routine valt. Hij is wel gemotiveerd, maar de meesten zullen toch wel gedeeltelijk terugvallen in hun oude gewoontes. Vind jij niet dan?
Jammer genoeg had mijn ex niet genoeg geduld. Ik wilde mijn houding verbeteren, maar hij zag er geen verbetering in. Terwijl ik het wel in de kleine dingen zag, maar ja.quote:Op donderdag 30 juli 2009 14:53 schreef Chev het volgende:
[..]
Het terugvallen in een bekend patroon/routine is iets wat héél gemakkelijk gaat, daarom zijn mensen ook echt routine dieren.
Je kan bijvoorbeeld maanden/jaren iets doen op puur wilskracht maar als het even tegen zit val je toch terug in je oude patroon, dat zelfde geld voor bijvoorbeeld verslavingen en slechte gewoontes.
Het is altijd goed als je jezelf wilt veranderen kwa gedrag of gewoonte maar het zal tijd en moeite kosten, met vallen en opstaan
Lastig Weirdy, geduld is iets raars, je kan een ongelovelijk gedult hebben met iemand maar als ze een grens overschreiden dan kan het soms lastig zijn om dat over het hoofd te zien, zeker als je op elkaars lip zitquote:Op donderdag 30 juli 2009 15:38 schreef WeirdlyWired het volgende:
Jammer genoeg had mijn ex niet genoeg geduld. Ik wilde mijn houding verbeteren, maar hij zag er geen verbetering in. Terwijl ik het wel in de kleine dingen zag, maar ja.
Same here. Inderdaad dat er een sterk therapeutische werking vanuit gaat, merkte ik ook. Hier ook lange relatie 8/9 jaar die nu breekt. Dus tvp..quote:Op woensdag 29 juli 2009 23:06 schreef Barbusse het volgende:
Gelukkig lees ik ook jullie verhalen waaruit blijkt dat het ooit over gaat. Ik ben zelf verbaasd over de therapeutische werking die ervan uit gaat. Dank daarvoor.
Dat is dus het punt, bij de realisatie dat ik haar zo veel pijn gedaan heb kwam ook eindelijk de motivatie om wat aan mezelf te veranderen.quote:Op donderdag 30 juli 2009 @ 12:29 schreef Chev het volgende:
Zolang het geen ultimatum is dan kan het werken VASND, je bent wie je bent je hebt een eigen karakter, en sommige dingen kan je veranderen als je het zelf wilt, zolang je het maar voor jezelf doet en niet voor een ander (omdat die het eist)
Dit is dus ook iets wat ik al jaren echt wil veranderen aan mezelf. Ik heb er al te veel mee verkloot en vergooit.quote:Op donderdag 30 juli 2009 @ 14:53 schreef Chev het volgende:
[..]
Het terugvallen in een bekend patroon/routine is iets wat héél gemakkelijk gaat, daarom zijn mensen ook echt routine dieren.
Je kan bijvoorbeeld maanden/jaren iets doen op puur wilskracht maar als het even tegen zit val je toch terug in je oude patroon, dat zelfde geld voor bijvoorbeeld verslavingen en slechte gewoontes.
Het is altijd goed als je jezelf wilt veranderen kwa gedrag of gewoonte maar het zal tijd en moeite kosten, met vallen en opstaan
Erg herkenbaar dit... Alleen lag de schuld bij ons beiden. Maar als de een er geen zin meer in heeft, wat moet je dan?quote:Op donderdag 30 juli 2009 15:38 schreef WeirdlyWired het volgende:
[..]
Jammer genoeg had mijn ex niet genoeg geduld. Ik wilde mijn houding verbeteren, maar hij zag er geen verbetering in. Terwijl ik het wel in de kleine dingen zag, maar ja.
Bij ons lag de schuld natuurlijk ook bij ons beiden. Alleen had ik de laatste maand meer hoop dan hij. Ik ga vandaag op vakantie, maar het liefst zou ik hier blijven om gewoon nog met hem te kunnen praten. Nu wordt het een week geen enkele manier contact onderhouden. Zo frustrerend. Ik mis mijn maatjequote:Op vrijdag 31 juli 2009 01:33 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Erg herkenbaar dit... Alleen lag de schuld bij ons beiden. Maar als de een er geen zin meer in heeft, wat moet je dan?
Ah goed om te horen, ik zit nu ook in zo een positieve lijn als jij nu zit. Gister heel even een schok tegengekomen, kreeg te horen dat ze in bed lag met haar buurjongen, maar 1min later boeide het me eigenlijk niet meer (of niet in de zin dat het mijn gedachten domineerde). Ook een nieuw meisje leren kennen, heel veel sms en msn verkeer, en eigenlijk de eerste die ik leuk vind sinds het uit is met mijn ex. Zullen zien hoe het gaat daarmeequote:Op zondag 2 augustus 2009 00:57 schreef Just-Lost het volgende:
Inmiddels is het weer even geleden dat ik hier schreef dat het net uit was met m'n ex. (3.5 jaar samen)
Het is nu precies 5 maanden geleden, heel veel gebeurt in die tijd. Veel gevallen, en ook veel weer opgestaan. Krijg nu gelukkig het gevoel dat het echt de goede kant op gaat. Het blijft alleen raar om te zien dat je soms om de kleinste dingen van slag kan raken... Een liedje, een opmerking van iemand.
Redelijk snel nadat het uit was weer contact gekregen met een meisje dat ik al langer kon, maar een tijd niet mee gesproken had. Wat mee afgesproken.. begon als vrienden. Zat meer in. Alleen kon ik het op de één of andere manier niet voor elkaar krijgen om tijd en energie in haar te steken. En dan vraag je jezelf af : komt dit omdat ik nog niet over m'n ex heen ben... of vind ik dit meisje niet leuk genoeg voor een relatie. Het blijkt gelukkig dat laatste te zijn.
Heb pas een meisje leren kennen, vriendin van een goede vriendin. Beetje kort gesproken nog maar, met het stappen. Wat hyves-verkeer... Maar wat een ontzettend leuk iemand.. waar ik echt alle tijd van de wereld in zou willen steken! Dat gevoel van bang zijn om nooit iemand meer leuk te kunnen vinden is dus voor het grootste gedeelte weg. Moet maar is gaan kijken of hier serieus werk van gemaakt kan gaan worden.
Wat nog wel raar blijft? Iemand waar je zo lang heel intensief mee samen bent geweest aan de deur te zien staan... zien dat ze naar de kapper is geweest, en het niet weten. andere kleren. Beseffen dat levens doorgaan.. Vakantie foto's zien, en die vakantie niet samen beleefd hebben.
En dan waarschijnlijk het moeilijkste, horen dat ze met andere jongens om gaat.. hoe definitief wil je het hebben? Heb wel eens de hoop dat ik eerder iets serieus met een ander meisje heb dan zij met een andere jongen.. Waarschijnlijk slaat het nergens op, maar het voelt gewoon beter.
En kom inderdaad uit je tent als je dit mee maakt... blijf niet binnen zitten. Super moeilijk, maar in hetzelfde leventje blijven zitten maakt het zwaarder. Probeer wat dingen te veranderen in je leven, in je omgeving.
Wat nieuwe kleren, wat dingen die jij zelf hebt uitgezocht en verzonnen hebt. Leer met jezelf te zijn!
Ga is een keer alleen lopen, sporten, fietsen. In je eentje!
nouuu, Ik ga deze positieve lijn proberen door te zetten.. Ow neeee! wacht. IK GA deze positieve lijn doorzettenDat is hoe het zit, en niet anders! Successs allemaal...!
Misschien neemt ze haar buurjongen ook wel mee.. even serieus ; haar uitnodigen is toch zelfkastijding voor gevorderden?quote:Op zondag 2 augustus 2009 01:20 schreef dreamzk het volgende:
Maandag de grote test, ik vier dan mijn verjaardag en ik heb mijn ex ook uitgenodigd. Ik heb het gevoel dat ik over haar heen ben, en we hebben het altijd heel gezellig gehad dus ik hoop dat het even leuk blijft nu. We shall see...
Mee eensquote:Op zondag 2 augustus 2009 09:29 schreef Max_Aue het volgende:
[..]
Misschien neemt ze haar buurjongen ook wel mee.. even serieus ; haar uitnodigen is toch zelfkastijding voor gevorderden?
Klinkt alsof je alleen thuis zit dit weekend. Lijkt mij niet handig op zo'n moment.quote:Op zondag 2 augustus 2009 16:06 schreef Barbusse het volgende:
Waarom, waarom, WAAROM ging ze weg?!?! Ik kan het gewoon niet begrijpen, waarom zo abrupt een punt achter een jarenlange relatie zetten als deze zeer zeker nog gered had kunnen worden? Ik word hier godverdomme langzaam aan helemaal gek van! Ik eet niet meer, slaap niet meer, en ik WIL DAT HET OPHOUDT!!!![]()
Sorry voor het gevloek, maar ik zie het momenteel echt niet meer zitten......
Het is waarschijnlijk definitief ja. Ze heeft me al haar prijs- en verlanglijstje gemailed met wat ze wil hebben. Maar het is niet alleen dat. Ze heeft me niet alleen berooft van een toekomst die ik voor me zag, ze gaat me waarschijnlijk ook beroven van een eventuele toekomst zonder haar...gaat ervoor zorgen dat ik niet kan groeien en haar van me af kan zetten.quote:Op zondag 2 augustus 2009 17:23 schreef Max_Aue het volgende:
[..]
Klinkt alsof je alleen thuis zit dit weekend. Lijkt mij niet handig op zo'n moment.
Hoe definitief is het bij jou dan? Huis al verkocht, spullen verdeeld?
Heb je geen vrienden waar je op terug kan vallen en bij kan crashen? Je zal jezelf uiteindelijk aan je haren uit het moeras moeten trekken.quote:Op zondag 2 augustus 2009 17:27 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Het is waarschijnlijk definitief ja. Ze heeft me al haar prijs- en verlanglijstje gemailed met wat ze wil hebben. Maar het is niet alleen dat. Ze heeft me niet alleen berooft van een toekomst die ik voor me zag, ze gaat me waarschijnlijk ook beroven van een eventuele toekomst zonder haar...gaat ervoor zorgen dat ik niet kan groeien en haar van me af kan zetten.
En ik ben meer dan alleen maar dit weekend alleen...
Vind je het goed dat ik me via pm verklaar? Het mag dan wel een anoniem forum zijn, dit is me toch te persoonlijk om zomaar hier neer te plempen.quote:Op zondag 2 augustus 2009 18:31 schreef Max_Aue het volgende:
[..]
Heb je geen vrienden waar je op terug kan vallen en bij kan crashen? Je zal jezelf uiteindelijk aan je haren uit het moeras moeten trekken.
misschien slim om een afspraak te maken bij een maatschappelijk werker.. (in het geval je nergens anders je verhaal kwijt kan)quote:Op zondag 2 augustus 2009 18:35 schreef Barbusse het volgende:
[..]
En ja, ik moet het gewoon van me af schrijven...
Ik loop al bij een psycholoog... Omdat de relatie me bijna letterlijk sloopte. Maar die man kan alleen maar zijn eigen kijk op depressie opdissen. En mijn vrienden? Tsja...die leer ik nu wel kennen ja...quote:Op zondag 2 augustus 2009 18:44 schreef JohnDorian het volgende:
[..]
misschien slim om een afspraak te maken bij een maatschappelijk werker.. (in het geval je nergens anders je verhaal kwijt kan)
het is echt beter om erover te praten.
tbh heb ik enkele weken geleden een doorverwijzing gekregen van de huisarts naar een mw..(zit zelf ook in een kloteperiode) heb er zelf nog geen gebruik van gemaakt omdat ik tot nu genoeg heb aan vriend(inn)en waar ik mijn verhaal kwijt kan, maar hou het wel achter de hand. je kan zelf kiezen of je na 1 keer nog vaker wilt gaan (mocht het klikken). klikt het niet dan stop je er meteen mee.
zolang je het maar niet op propt.. dat sloop je jezelf! je moet erover praten met iemand. helemaal perfect als je 2 mensen hebt. 1tje die dicht bij je staat (een vriend/kennis ofzo) en iemand die neutraal is (een maatschappelijk werker?)
dat is dus een reden dat ik zelf geen gebruik maak van de verwijzing naar de psycholoog bij mijn huisarts.. ze kunnen luisteren.. niet echt het dat ze daarnaast iets kunnen veranderen..quote:Op zondag 2 augustus 2009 18:52 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Ik loop al bij een psycholoog... Omdat de relatie me bijna letterlijk sloopte. Maar die man kan alleen maar zijn eigen kijk op depressie opdissen. En mijn vrienden? Tsja...die leer ik nu wel kennen ja...
Gefeliciteerd!;)quote:Op zondag 2 augustus 2009 23:51 schreef dreamzk het volgende:
Nou die positieve lijn kon ook niet blijven lopen godver. Krijg net te horen dat die chick wie ik nu leuk vind het mischien weer wil beginnen met haar ex. Ze geeft wel beetje aan dat ze me leuk vind, maar ja, ik ken haar amper, 2 avonden gezien op vakantie, dus ik kan moeilijk druk op haar gaan uitoefenen. 12 min voor mijn verjaardag en de depresieviteit slaat weer toe. En mijn ex komt morgen ook nog eens een keer langs, wat een ontzettende kutsituatie. Ik ga me maar weer eens de tering in zuipen, geen zin om hierover na te denken tijdens mijn verjaardag. Komt dinsdag wel
Liefde maakt meer kapot dan drank kan goedmaken.quote:
Das dan ook weer waar....quote:Op maandag 3 augustus 2009 23:56 schreef SuperrrTuxxx het volgende:
[..]
Liefde maakt meer kapot dan drank kan goedmaken.![]()
Daar heb ik ook last van.quote:Op dinsdag 4 augustus 2009 02:51 schreef JohnDorian het volgende:
en daar lig je dan op bed.. te denken aan haar..
de nachten zijn het moeilijkst...
Same here.quote:Op dinsdag 4 augustus 2009 18:59 schreef vosss het volgende:
[..]
Daar heb ik ook last van.
Voorheen duurde het meestal een half uur voordat ik sliep.
Tegenwoordig lig ik vaak meerdere uren wakker in bed te piekeren over het waarom.
De dagen kom ik goed door met werken en vrienden enzo, maar 's nachts alleen in bed is het gewoon kut.
quote:Op maandag 27 juli 2009 20:31 schreef DurQ het volgende:
Moet ik dit topic ook eens doorlezen, nu mn vriendin t vandaag heeft uit gemaakt.....in je kontSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Steam id : Kim the boss.
Goed om te horen kerel!quote:Op woensdag 5 augustus 2009 00:41 schreef dreamzk het volgende:
Was uiteindelijk toch wel een succesje om mn ex uit te nodigen op mijn verjaardag. We hbben het heel gezellig gehad en er waren bijna geen spanningen. Toen ik haar ophaalde van het station pakte zei me vol op de mond, klein zoentje, maar toch even verwarring van wat ik moest doen. Ze draagt wel nog steeds de ring die ik haar heb gegeven en ze noemt mij nog steeds met mijn koosnaampje. Deed wel goed om dat weer te horen
Maar ik ben blij dat ik dus redelijk over haar heen ben...
Ja het is ook de gewoonte, vroeger zoende je elkaar altijd, en en uit gewoonte/automatisme gingen we allebei per ongeluk naar de mond. En donderdag komt een nieuw projectje van mij langs van vakantie, dus als dat ook nog even goed uitpakt dan ben ik weer terugquote:Op woensdag 5 augustus 2009 00:44 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Goed om te horen kerel!En die tijdelijke verwarring is logisch, ik denk dat zij die ook wel gevoeld heeft.
Juh dat dusquote:Op dinsdag 4 augustus 2009 18:59 schreef vosss het volgende:
[..]
Daar heb ik ook last van.
Voorheen duurde het meestal een half uur voordat ik sliep.
Tegenwoordig lig ik vaak meerdere uren wakker in bed te piekeren over het waarom.
De dagen kom ik goed door met werken en vrienden enzo, maar 's nachts alleen in bed is het gewoon kut.
quote:Op woensdag 5 augustus 2009 13:25 schreef Morphs het volgende:
Als het uitgaat zijn er verschillende fases die je doormaakt. Ik heb zelf gemerkt dat deze fases wel behoorlijk goed kloppen. Kijk eens in hoeverre het op jezelf van toepassing is.
1. Verbazing en ontreddering. Niet kunnen geloven dat het uit is, de realiteit is voor je gevoel ingestort.
2. Boosheid uit onmacht dat het uit is. Allerlei verwijten bedenken naar je ex toe om te zorgen dat zij de boosdoener was.
3. Superioriteit. Je voelt je beter en superieur aan je ex, echter kan je nog wel helemaal van streek raken als je iets van je ex ziet of hoort.
4. Acceptatie. Geen boosheid of superiorieit meer. Je accepteert dat de relatie voorbij is en dat jullie fijne momenten samen hebben gehad. Je wenst de ander het beste toe.
Fases 2 en 3 kunnen elkaar afwisselen. Dat was bij mij het geval. Gelukkig is mijn ex een schat van een meid en kon ik ook toen het uit was bij haar terecht om te praten over dingen. Hiervan heb ik spaarzaam maar dankbaar gebruik gemaakt.
Veel mensen blijven een hele tijd hangen in 2 en 3 en dat is slecht. Je krijgt van die over-en-weer situaties waarbij de een de ander dwars probeert te zitten...
Euh...je hebt ook wel het recht om boos te zijn zeg... Na 7 jaar via de mail uitmaken, wat is dat voor een 15-jarige actie?quote:Op woensdag 5 augustus 2009 13:46 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Ik zit absoluut nog in fase 1
Vooral omdat ze het na bijna 7 jaar (waarvan 3 jaar samenwonen) heeft uitgemaakt via de fucking EMAIL! terwijl ze voor een stage in Amerika zit.
Ik heb haar al een dikke maand niet meer gezien. Toen ze weg ging was alles nog okay, was ze gewoon mijn vriendinnetje... en nu is het over, en het enige wat ik heb gehad zijn een paar emails. En zij zit aan de andere kant van de oceaan en ze komt over alsof het haar allemaal niks doet.
Dit is de meest walgelijke pijn die ik ooit in mijn leven heb meegemaakt en ook omdat ze het na al die jaren op deze manier beëindigd, zorgt ervoor dat ik intens KWAAD ben.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |