quote:Op maandag 4 mei 2009 21:41 schreef Troel het volgende:
leonieke, misschien een rare vraag hoor (en hij komt misschien vervelend over, zo is hij zeker niet bedoeld, ik hoop op het andere scenario):
mocht de inseminatie nou niet lukken, word je dan gewoon ongesteld? Want ik neem aan dat je nu de hormonen niet neemt om ongesteld te worden enzo? Ik heb geen flauw idee hoe dat in zijn werk gaat, vroeg het me af.
quote:Op maandag 4 mei 2009 21:55 schreef leonieke het volgende:
Zeker niet vervelend![]()
Normaalgezien word ik gewoon ongesteld. Dat is de vorige keren toch gebeurd toen ik Menopur en Pregnyl moest spuiten. Menopur zorgt ervoor dat de follikels groeien, pregnyl zorgt voor de eisprong. Dus als de hormonen goed hun werk doen, heb ik gewoon een eisprong en word ik dus ongesteld. Moest ik niet ongesteld worden, betekent dit volgens mij dat ik geen eisprong heb gehad en dan moeten ze het toch iets grondiger opnieuw bekijken, denk ik.
Op dag 3 van mijn nieuwe cyclus doen ze zowieso een bloedprik om de hormonenspiegel te bekijken. Ik veronderstel ook deels om na te gaan of er effectief een eisprong heeft plaatsgevonden.
En uiteraard (want als ik het teruglees, lijkt het niet zo) wil ik heel graag dat het lukt (ik wil voor de moment echt niets liever) maar heb zo'n schrik dat als ik er te veel op hoop ik in een diepe put zal geraken.
We zijn begonnen aan maand 16. In vergelijking met velen die hier posten is dat natuurlijk niets, maar het voelt tegenwoordig als "zo lang" en "zo zwaar" aan. Zeker omdat de babyboom weer begonnen is. En damn, wat zijn al die baby's zo schattig
17 mei is nog mooier!quote:Op dinsdag 5 mei 2009 10:21 schreef Troel het volgende:
Dank je voor je antwoord leonieke.
En ik hoop gewoon op 2 streepjes op 16 mei, want dat is een heel mooie dag
quote:Op dinsdag 5 mei 2009 09:39 schreef McLaura het volgende:
Lieve Leonieke,
Ik wil je er graag even op wijzen dat 'leed' niet meetbaar is aan een aantal maanden, of jaren, maar aan hoe je er zelf mee omgaat. Een vriendin van me heeft bijna 10 jaar moeten wachten op haar dochter. Zij wilde het traject niet in, en uiteindelijk werd haar geduld beloond met een mooie meid van inmiddels 5.
Ook de vriendin heeft dalen gekend, en pieken, maar heeft een bijzonder talent voor berusting. Ik daarentegen niet. Het is dus maar net hoe je ergens mee omgaat, en daaraan kun je de impact van iets beter meten dan aan tijd.
En toen had Ireth stoere Laura aan het huilen.....quote:Hierna volgde wat normalere relaties tot ik in 1994 Willem leerde kennen. Het gevoel van thuiskomen was daar. Het gevoel van veiligheid en geborgenheid. Het gevoel van er gewoon mogen 'zijn'. Omdat ik, ik was. In 1995 zijn we gaan samenwonen en hebben we de pil de deur uit gegooid. Met als gevolg dat dat samenwonen perfect ging.. en die pil weinig veranderde. Het eerste jaar ben je nog laconiek. Het lukt toch vaak nooit in het eerste jaar. Het tweede jaar vraag je je af hoe lang het gaat duren. Het derde jaar voel je je hoop beetje bij beetje afbrokkelen. Het vierde jaar komt er de woede. Waarom niet? Het vijfde jaar is er intens verdriet.. het mag schijnbaar niet. Het zesde jaar is er berusting, dan maar niet. Het zevende jaar is er rust, soort enge rust. Niet over praten, dan bestaat het niet. En het achtste jaar is er ongeloof. En een tweede streepje. Hoelang ik over tijd ben? Geen idee? We waren er niet mee bezig? Ik kan toch niet zwanger worden? Maar toch issie er.. een dikke vette streep.
Om 8u bloedprik en tussen 15u en 18u bellen ze op met het resultaat. Dan wéét ik het idd gewoon (13 mei = 15 dagen na inseminatie)quote:Op dinsdag 5 mei 2009 10:39 schreef Vlindur het volgende:
[..]
17 mei is nog mooier!![]()
*Edit, krijg je dan al de uitslag?! Oh, dat scheelt stressen zeg! Dan wéét je het gewoon! Mocht het negatief zijn is het natuurlijk klote, maar daar gaan we voor het gemak maar even niet vanuit!![]()
Nog eentje die zit te duimen ...quote:Op dinsdag 5 mei 2009 21:30 schreef leonieke het volgende:
Thx hoor allemaal voor het duimen
Ik hoop zo hard dat het allemaal helpt
Daar is hopelijk van alles bezig in je baarmoeder, ooh ik hoop het toch zo ontzettend!!!quote:Op vrijdag 8 mei 2009 20:37 schreef leonieke het volgende:
Mijsje het nieuws was inderdaad een beetje te verwachten, maar wat fijn dat ze zo snel zullen handelen
Hier enkel krampen in mijn buik op dag 10 na de inseminatie... Ik weet echt niet wat ik er moet van denken
Ik ken het, die dagen zijn slopend.... Mijn buuf en vriendin in één werd vaak 'te vroeg' ongesteld na een iui, die haalde ècht de 14de dag niet!quote:Op maandag 11 mei 2009 13:50 schreef leonieke het volgende:
lol
neenog helemaal niet
![]()
Nog twee dagen en nachten constant naar het toilet lopen omdat ik steeds denk dat ik ongesteld ben geworden.
Dat haat ik nog het meeste eigenlijk. De eerste 10 dagen na inseminatie maakte ik mij niet druk want dan kan je toch niet ongesteld worden, maar nu kan het elk moment gebeuren... of niet gebeuren. Vreselijke periode
Wat spannend Leonieke! Ik blijf stug duimen voor je hoor!quote:Op maandag 11 mei 2009 21:25 schreef snoopy het volgende:
Oeh ik lees nu pas hoe spannend het nu voor je is Leonieke! Ik duim voor je![]()
SaffierIk hoop dat dat brusje nu toch echt in zicht gaat komen!
Snap ik...quote:Op maandag 11 mei 2009 21:21 schreef leonieke het volgende:
Maar man, wat zou ik morgen graag kotsend boven het toilet hangen
Gewoon een doosje eieren opsturen, gaat ook heel hard stinkenquote:Op maandag 11 mei 2009 22:09 schreef prinseszondererwt het volgende:
[..]
Snap ik...![]()
Ik zal een doosje stinkbommen je kant op sturen...
* Troel stuurt een beetje misselijkheid richting het zuidenquote:Op maandag 11 mei 2009 21:21 schreef leonieke het volgende:
Maar man, wat zou ik morgen graag kotsend boven het toilet hangen
Ik wilde ook adopteren, en we zouden na de eerste IVF naar een voorlichting gaan als de poging mislukte.quote:Op dinsdag 12 mei 2009 14:51 schreef Pyttpytt het volgende:
*duimt mee*
Vroeg me iets af, wat misschien al eerder besproken is hier, maar ik ben nieuw, dus vraag het gewoon
Vriend en ik rammelen beiden als gekken, maar wachten nog even met proberen totdat de situatie daar rijp voor is. Voor ons is het echter wel duidelijk dat als het via de 'normale' weg niet kan, we dan al snel voor adoptie gaan (mits financieel mogelijk).
Ik merk dat veel mensen bezwaar hebben op adoptie (en dan dus niet financieel). Die willen gewoon per se letterlijk een eigen kindje, of anders liever geen. Ik vind dat moeilijk te begrijpen.
Hoe zit dat voor jullie?
*Hopend hiermee geen zout op wonden te strooien*
Hm ik snap dat je het zwanger zijn wil ervaren. Het lijkt me dat elke vrouw die kinderen wil dat in eerste instantie wil. Maar dat absoluut geen kinderen van een ander willen, daar kan ik de essentie niet van begrijpen, eigenlijk. Waarom ik kinderen wil, is omdat ik graag veel liefde wil geven aan iets dat klein begint en met mijn hulp hopelijk uitgroeit tot een mooi mens. Ze de wereld laten ontdekken tot ze er alleen in kunnen staan. Ik wil niet eens zozeer een kind voor mezelf, maar omdat ik denk dat ik een kind iets te bieden heb, en dan maakt het me echt niet uit of het nou mijn eigen kind zou zijn of niet.quote:Op dinsdag 12 mei 2009 22:13 schreef mijsje het volgende:
pyttpytt, ik wil heel graag het zwanger zijn ervaren. En dan kindjes te hebben die qua uiterlijk en innerlijk op me lijken...
mocht het helemaal nooit lukken van mezelf (bij ons ligt het probleem bij mij), dan blijven we kinderloos. mijn man wil absoluut geen kinderen "van een ander", hoeveel ze ook van jezelf zijn als je ze opvoedt... ik zal me daar in dat geval bij neer moeten leggen, al zou ik daar minder moeite mee hebben...
Leonieke, ik ben nog steeds aan het duimendraaien...hoop zo op goed nieuws...
quote:Op woensdag 13 mei 2009 09:28 schreef flugeltje het volgende:
Verdorie,hettyptzolastigzonderduimenkanikdespatiebalknietbedienen....
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |