De LHC deeltje 2

tvp, ik zie nu trouwens pas hoe groot dat ding is. Mits de schaal op de foto klopt

Ik denk dat ze het vorige topic gesloten hebben om een reden. Ik respecteer dat. Je weet hoe ik erover denk en daar laat ik het bij.
Ik vind het wel jammer dat je op deze dwangmatig kinderlijke manier iedereen laat zien dat je het laatste woord wilt hebben. Het zij zo. Tis jouw feestje.

quote:

Op woensdag 29 april 2009 13:49 schreef Matteüs het volgende:
Ik denk dat ze het vorige topic gesloten hebben om een reden. Ik respecteer dat. Je weet hoe ik erover denk en daar laat ik het bij.
Ik vind het wel jammer dat je op deze dwangmatig kinderlijke manier iedereen laat zien dat je het laatste woord wilt hebben. Het zij zo. Tis jouw feestje.

Een heel duidelijke reden zelfs. Het maximaal aantal posts in een topic was bereikt en dan wordt het topic automatisch gesloten.
De discussies worden dus niet opnieuw aangegaan, omdat iemand het laatste woord dient te hebben, de discussies worden simpelweg voortgezet. En we hebben een topic nodig om nieuwe ontwikkelingen over de LHC in kwijt te kunnen

Val ik ff goed op mijn bek...

hoe ver zijn ze nu btw?

quote:

Op woensdag 29 april 2009 14:09 schreef Matteüs het volgende:
Val ik weer ff goed op mijn bek...

gniffel

quote:

Op vrijdag 1 mei 2009 10:53 schreef Haushofer het volgende:
Zal ff kijken om een goeie up-to-date site, als iemand anders die weet dan mag zij/hij em hier neerplempen

http://boinc.berkeley.edu/
+
http://lhcathome.cern.ch/lhcathome/

Leest mee

Zo'n gruwelijk mooi apparaat, wat verwacht jij hier nu van Haushofer?

tvp

De LHC was laatst ook weer een onderwerp van The Daily Show (30-4-09). Hier zeiden zo ook iets van het aan elkaar schakelen van de LHC rond eind mei. (So when is this massive metal penis going into the giant metal vagina? )

Hebben ze dat ding trouwens gegraven middels zo'n chunnel-boor of gewoon een grote circel gegraven? Dan zou dit toch zichtbaar moeten zijn middels google.maps?

quote:

Op maandag 4 mei 2009 17:05 schreef Haushofer het volgende:

[..]

De vondst van het Higgs-deeltje en de eventuele vondst van superdeeltjes. De bevestiging voor supersymmetrie is enorm belangrijk, ook bijvoorbeeld voor snaartheorie. Zonder SUSY (supersymmetrie) is de snaartheorie zover ik weet van weinig nut meer wegens haar restrictieve karakter.

En als ze het Higgs particle niet kunnen vinden? Dat zou een blamage zijn aangezien dat de hoofdreden is van LHC.

Als ze dat deeltje niet kunnen vinden, heb ik ergens gelezen, denken ze dat ze het met een grotere deeltjesversneller wel kunnen vinden, omdat deze niet voldoende energie zou kunnen opwekken. Maar geen flauw idee meer waar ik dat gelezen heb

Maar ben erg benieuwd wat ze gaan vinden als ze verder gaan met testen

Voor zover ik het begrijp is het idee van de LHC om deeltje met genoeg energie op elkaar te laten botsen, dat de kans dat je een Higgs boson creeert groot genoeg wordt om er ook daardwerkelijk genoeg te creeren om zo genoeg data te krijgen om er iets over te kunnen zeggen. Ik denk ook begrepen te hebben dat de op dit moment wel actieve deeltjes versnellers wel een Higgs boson zouden kunnen creeeren, maar dat de kans daarop zo klein is dat het nauwelijks zal gebeuren.

Overigens, voor de liefhebbers van RSS feeds: http://www.hasthelhcdestroyedtheearth.com/rss.xml
(geen idee of die al eerder gepost is)

quote:

Op maandag 4 mei 2009 22:45 schreef Handschoen het volgende:
Als ze dat deeltje niet kunnen vinden, heb ik ergens gelezen, denken ze dat ze het met een grotere deeltjesversneller wel kunnen vinden, omdat deze niet voldoende energie zou kunnen opwekken. Maar geen flauw idee meer waar ik dat gelezen heb

Maar ben erg benieuwd wat ze gaan vinden als ze verder gaan met testen

Dus eigenlijk gaan ze ervan uit dat het standaard model van deeltjes fysica moet kloppen, ondanks dat het Higgs deeltje nog niet gevonden is.

quote:

Op dinsdag 5 mei 2009 01:58 schreef Matteüs het volgende:

[..]

Dus eigenlijk gaan ze ervan uit dat het standaard model van deeltjes fysica moet kloppen, ondanks dat het Higgs deeltje nog niet gevonden is.

Als er geen deeltjes gevonden worden klopt het model niet en hebben we ook wat geleerd.

quote:

Op dinsdag 5 mei 2009 01:58 schreef Matteüs het volgende:

[..]

Dus eigenlijk gaan ze ervan uit dat het standaard model van deeltjes fysica moet kloppen, ondanks dat het Higgs deeltje nog niet gevonden is.

Dat is het model dat het meest waarschijnlijk lijkt.
Het model voorspelt dit deeltje en met de LHC testen ze onder andere of dit klopt. Als het deeltje niet blijkt te bestaan dan moet het standaardmodel op de schop.

Wetenschap neemt niet klakkeloos aan dat het model wel klopt, dit proberen ze experimenteel aan te tonen.

quote:

Op dinsdag 5 mei 2009 10:59 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Nee, natuurlijk niet.

Jij bent het type persoon wat alleen een experiment zou uitvoeren waarvan je al zeker weet dat de uitkomst je theorie zal bevestigen?

Ja, blader maar terug

quote:

Op maandag 4 mei 2009 16:56 schreef Flat---- het volgende:
De LHC was laatst ook weer een onderwerp van The Daily Show (30-4-09). Hier zeiden zo ook iets van het aan elkaar schakelen van de LHC rond eind mei. (So when is this massive metal penis going into the giant metal vagina? )

Speaking of which:
http://www.dumpert.nl/med(...)ltjesversneller.html

Leuk topik.

tvp

Higgs boson vindpost

12-05-2009

Oostenrijk wil uit CERN stappen


Deel van de kilometers lange tunnel waarin de deeltjesversneller is gebouwd. Foto AP

De Oostenrijkse minister van Wetenschappen, Johannes Hahn, wil eind 2010 stoppen met de Oostenrijkse bijdrage aan het CERN, het Europese centrum voor deeltjesonderzoek bij Genève. Dat maakte hij afgelopen zaterdag bekend. Het voorstel van de minister komt krap een half jaar voordat bij CERN de LHC-deeltjesversneller opnieuw zal opstarten, na bijna een jaar reparatie. Het parlement en de president moeten het plan nog goedkeuren. Oostenrijk betaalt jaarlijks 16 miljoen euro aan CERN – ongeveer 2 procent van het budget van het instituut. Er werken ongeveer 170 Oostenrijkse onderzoekers aan de twee grote LHC-experimenten, ATLAS en CMS. Het land was in 1959 één van de eerste lidstaten van het instituut en het leverde twee keer een CERN-directeur.

In een toelichting zei Hahn dat het voor de Oostenrijkse wetenschap ook belangrijk is om aan nieuwe internationale projecten op andere terreinen mee te werken: de sociale en menswetenschappen, het biomedische onderzoek en het materiaalonderzoek. Dat 70 procent van het budget voor internationaal onderzoek naar CERN gaat, blokkeert volgens de minister zinvolle deelname aan zulke nieuwe projecten. Zijn budget krimpt niet.

Oostenrijkse deeltjesfysici zijn geschokt. „Dit is verschrikkelijk voor het imago van Oostenrijk”, zegt prof. dr. Christian Fabjan, directeur van het Instituut voor Hoge Energiefysica in Wenen. „Op CERN werken we aan misschien wel de grootste menselijke onderzoeksinspanning ooit, en het is een van de best functionerende en meest productieve instellingen van Europa.” Minister Hahn noemt de wetenschappelijke verdienste van CERN ‘onbetwist’, maar de zichtbaarheid van kleine landen in de LHC-experimenten ‘veeleer gering’. Daarnaast, zo zei een woordvoerder van de minister tegen het wetenschapsblad Nature, kunnen Oostenrijkse bedrijven meer profiteren van de andere, nieuwe onderzoeksprojecten.

Directeur Fabjan bestrijdt dat. Wanneer je rekening houdt met de reclame die een CERN-contract ook voor een bedrijf vormt, betaalt de investering in CERN zich helemaal terug in het Oostenrijkse bedrijfsleven, zegt hij.

Gisteren heeft Hahn zijn standpunt toegelicht in een gesprek met CERN-directeur Rolf Heuer, heeft CERN bekendgemaakt. Er zullen nog meer gesprekken volgen.

(nrc)

19-05-2009

Oostenrijk stapt toch niet uit CERN

Oostenrijk blijft toch deelnemen aan CERN, het Europees centrum voor deeltjesonderzoek bij Genève. Dat zei gisteren de Oostenrijkse bondskanselier Werner Faymann, die daarmee zijn minister van wetenschap, Johannes Hahn, terugfloot. „Oostenrijk is al 50 jaar een lidstaat van CERN, en dat zal in de toekomst zo blijven”, zei de sociaaldemocratische bondskanselier op een persconferentie met de conservatieve minister.

Eerder hadden Oostenrijkse fysici geschokt gereageerd op het plan van de minister om uit CERN te stappen. Daar gaat dit najaar de grootste deeltjesversneller op aarde, de LHC-versneller, draaien.

Oostenrijk betaalt jaarlijks 20 miljoen euro aan CERN, ongeveer 2,2 procent van het totale CERN-budget.

(nrc)

oeps, foutje bedankt

[ Bericht 99% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 19-05-2009 23:34:12 ]

tvp

tvp

Geen winterstop voor de LHC:

quote:

The Large Hadron Collider, currently undergoing repairs, will change its schedule and run through the winter to make sure the experiment provides workable results.

The European Centre for Nuclear Research (Cern) flagship particle accelerator has been out of action since September, when an electrical fault called a halt to an experiment to understand the fundamental physics of matter. It is scheduled to restart in September 2009.

On Wednesday, James Gillies, head of communications at Cern, said that the LHC could carry on running over the subsequent months. Normally, Cern particle-acceleration operations cease in November for the winter, because energy costs throughout the winter months are prohibitively high.

"The schedule is fairly tight," Gillies told ZDNet UK. "Instead of shutting down for the winter, this year, we will start up in September, October, or later, and run continually until we have enough data in the can. We will run straight through the winter if necessary."

Cern is able to cover the energy cost of running the LHC during outside its schedule because it had had less expenditure while the experiment was halted, Gilles said. "We're getting the money from the standard Cern budget," he said. "If we hadn't had the incident last year, we would be running the LHC."

Gillies added that Cern would continue to be supplied by EDF on the French side and EOS on the Swiss side, and that EOS would provide energy through the cold season.

Read this
[PSCS3]
Photos: A look at the damage that halted the LHC

Cern has released pictures of the impact of a liquid helium leak in September...

Read more +

The energy demands of the LHC are high. The particle beams are designed to run at a maximum of 7 TeV, and have run at around 5 TeV. There is 350MJ stored in each beam, which Cern scientists estimate has enough energy to drill a 30m hole in copper.

The LHC experiment, designed to smash beams of nuclear particles into each other, was brought to a halt nine days after it was started. A fault in a copper bus-bar caused a resistive zone, which then prevented the normal operation of a quench. This caused an electrical arc, which punctured the cavity containing liquid helium used to supercool both the experiment and the magnets which direct and focus the particle beams.

The fault was the result of an insufficiently welded joint between two of the bus-bars, which are used to carry the superconducting cable. A Cern beams department scientist Jorg Wenninger said in a presentation on Monday that all the approximately 1,700 joints had been inspected. Many were found to have bad soldering or reduced electrical contact, the same problem that caused the initial incident.

A new quench-monitoring and protection system has been implemented that will give an early warning if any part of the superconducting coils or bus-bars develops high resistance, Gilles noted. He also said that more helium safety valves with a higher capacity were being installed.

bron

29-05-2009

In de ban van de Ring: De LHC

Dit najaar wordt de Large Hadron Collider, de grootste machine op aarde, eindelijk in gebruik genomen. Wat kunnen we verwachten?
Van quark tot kosmos

De toekomst van de elementaire-deeltjesfysica ligt in het verleden van ons heelal. Het standaardmodelmodel, om aan te geven dat men (nog) niet te maken heeft met een volwaardige theorie – zegt namelijk dat de hele materiële wereld bestaat uit een drietal families van elementaire deeltjes, iedere familie bestaande uit vier deeltjes: twee soorten quarks en twee soorten leptonen (elektron en neutrino) terwijl alle twaalf deeltjes verschillende massa’s hebben en ieder deeltje een anti-deeltje bezit.

Tevens werken er twee soorten krachten: de elektrozwakke kracht die wisselwerkt via fotonen en Z˚-, W+-, W--bosonen, en de sterke kracht die tussen de quarks werkt via de uitwisseling van gluonen. (De derde kracht, de zwaartekracht, is vanwege de relatief geringe massa van de deeltjes in het standaardmodel niet of nauwelijks betrokken). Naast de krachtvelden is er ook nog een constant veld, het Higgs-veld, en de wisselwerking van dat veld met de deeltjes via de higgsboson(en) verleent aan de deeltjes hun massa.

Het Standaardmodel


In het Standaardmodel van deeltjes komen drie verschillende soorten deeltjes voor: leptonen, quarks en bosonen of krachtdeeltjes. De materie zoals we die om ons heen zien is gemaakt van een combinatie van quarks en leptonen. Deze deeltjes kennen drie families. De bekendste, en degene waar wij van gemaakt zijn, is de meest linkse kolom in het schema. Onze atomen hebben een kern van protonen en neutronen, die op hun beurt van up- en down-quarks gemaakt zijn. Om die kern heen vliegen elektronen. Neutrino’s, in de derde rij in het groen, zijn hele kleine, bijna massaloze deeltjes die nodig zijn voor de energiebalans. De tweede en derde kolom zijn andere families van materie, die qua eigenschappen erg op de onze lijken. Ze komen minder voor, en hebben vaak een korte levensduur. In de rechterkolom staan nog vier deeltjes om het verhaal compleet te maken: de deeltjes die verantwoordelijk zijn voor de vier fundamentele krachten. © Fermilab

De grondslag van het standaardmodel vindt men terug in de oerknal, de begintoestand van het heelal, die zo’n 13,7 miljard jaar geleden een aanvang nam. Daarbij bevonden de deeltjes zich in hun fundamentele elementaire toestand in een plasma met gigantisch grote dichtheden en met extreem hoge temperaturen en energieën. Door expansie van de ruimte ontstond afkoeling en onder invloed van de krachten samenklontering tot mesonen, baryonen, kernen, atomen, moleculen en al de verschillende vormen van materie en straling die we nu kennen. Om de deeltjes in hun geïsoleerde elementaire vorm te kunnen bestuderen heeft men versnellers ontwikkeld, waarmee de deeltjes met elkaar in botsing worden gebracht en waarmee men probeert de energieën van de oerknal zoveel mogelijk te benaderen. De grootste en krachtigste van die versnellers is de Large Hadron Collider (LHC) van het Conseil Européen pour la Recherche Nucléaire (CERN) te Genève. Het woord Large in de naam is eigenlijk een eufemisme: voor de beschrijving van LHC zijn bijna uitsluitend superlatieven van toepassing. De LHC is het grootste instrument dat ooit voor fysisch onderzoek is gebouwd.

Samen met het Tevatron van het Fermi Accelerator Laboratory te Batavia, Illinois, vormt het de enige versneller in de teraschaal (1 TeV = 1012 eV). Als zodanig kan het de processen waarnemen die zich op een onderlinge afstand van 10-18 m afspelen. De LHC wordt daarom ook wel de grootste en krachtigste microscoop genoemd. De samenhang tussen de kleinst- en grootstschalige verschijnselen ofwel tussen elementaire deeltjesfysica en kosmologie komt ook tot uiting in de opkomst van een nieuw onderzoeksgebied: de astrodeeltjesfysica.

De Large Hadron Collider
In de LHC worden twee tegengesteld gerichte pakketjes protonen versneld tot 7 GeV – ongeveer 7500 maal hun rustmassa van mp = 938,26 MeV – waarbij een snelheid wordt bereikt van 99,9999991 % van de lichtsnelheid c, dat wil zeggen slechts 2,7 m/s langzamer dan c = 299.792.458 m/s. De versnelling gebeurt in een bijna cirkelvormige tunnel met een diameter van 3,8 m en een omtrek van 26.659 m die gemiddeld 100 m (tussen 50 m en 175 m) onder de grond tussen Frankrijk en Zwitserland is uitgegraven – een tunnel die eerder voor de Large Electron-Positron (LEP) deeltjesverneller werd gebruikt.
De tunnel bestaat uit acht identieke cirkelboogsegmenten, octanten genaamd, verbonden door rechte stukken. Om de protonenstraal van 7 TeV te buigen en rond te laten lopen worden 9593 supergeleidende magneten met een maximale sterkte van 8,3 tesla gebruikt: 1232 dipoolmagneten om de bundel om te buigen en 8361 multipolaire magneten om de bundel te corrigeren en te focusseren. De dipoolmagneten zijn in de octanten geplaatst, 154 per octant, die zorgen voor een verschuiving van 6 mm per meter baanlengte. Ze wegen elk 34 ton, zijn 15 m lang en werken in supergeleidende toestand met een nominale stroom van 11.850 ampères. De andere multipolaire magneten kunnen de protonenstraal focusseren tot een diameter van 16 micron (1 μm = 10-6 m) – dunner dan een menselijke haar. Om de magneten op een heliumtemperatuur van 4,2 K te brengen is 94 ton vloeibaar helium nodig. Door de druk van het helium te verlagen kan in een koeltijd van zes weken de temperatuur op 1,9 K worden gebracht.


Overzicht LHC-faciliteit. De protonen en loodionen worden in de lineaire versnellers (LINAC) gegenereerd. Via een cascadesysteem van steeds krachtigere synchrotrons worden de deeltjes tot hogere energieën versneld, alvorens ze in de LHC worden geïnjecteerd. © CERN

De versnelling van de protonen gebeurt in gedeelten (zie schema). In de lineaire versneller LINAC 2 worden protonen van 50 MeV gegenereerd die via de Proton Synchrotron Booster (PSB) op 1,4 GeV worden gebracht. Vervolgens worden ze in de ring van de Proton Synchrotron (PS) verder versneld tot 26 GeV. Daarna worden ze in de Super Proton Synchrotron (SPS) met een diameter van 2 km nog verder versneld tot 450 GeV voordat ze in de twee verschillende ringen van de LHC worden geïnjecteerd. Daar worden ze in 20 minuten in tegengestelde richtingen versneld tot 7 TeV – dat is 7500 maal hun rustenergie (en dus rustmassa). Op vier plaatsen in het traject zijn de detectoren geplaatst en daar worden de twee bundels gekruist en de protonen met een totale energie van 14 TeV met elkaar in botsing gebracht.

Om een periode in de tunnel te doorlopen heeft een proton minder dan 90 microseconden nodig, dat betekent ongeveer 11.000 perioden per seconde. De protonenstroom is echter niet continu maar wordt ‘samengedrukt’ tot 2808 ‘pakketjes’ (bunches) die elkaar met een onderlinge afstand van 7,5 m en een tussentijd van 25 ns (1 nanoseconde = 10-9 s) opvolgen. Ieder pakketje bevat ruim 1011 protonen, maar daarvan zullen slechts een miniem klein aantal met elkaar in botsing treden, naar verwachting ongeveer 20 protonenbotsingen tussen twee pakketjes, dat maakt 800 miljoen botsingen per seconde per detector.

Mede vanwege de botsingen neemt de energie en het aantal protonen in een pakketje af en de levensduur van zo’n protonenpakketje is beperkt. Eén- of tweemaal per etmaal wordt een nieuwe protonenstroom in de LHC geïnjecteerd. Protonen zijn echter composietdeeltjes, bestaande uit de elementaire deeltjes quarks en gluonen. Per botsing van twee elementaire deeltjes is gemiddeld slechts een zevende van de totale proton-protonbotsingsenergie beschikbaar – voor de LHC is dat dus 2 TeV. De totale werkzame doorsnede van een proton-protonbotsing bij 14 TeV is 100 millibarn (1 millibarn = 10-31 m2).

Ionenbotsingen
Naast de proton-protonbotsingen is de LHC ook geschikt gemaakt voor botsingen van zware lood-208 ionen met een totale botsingsenergie van 1148 TeV. Daarbij worden vanuit 500 kg uiterst zuiver Pb208 in een tweede lineaire versneller Linac3 loodatomen eerst gestript van 29 elektronen en daarna versneld tot een energie van 875 MeV, dat is 4,2 MeV per nucleon (het loodisotoop Pb208 (Plumbum) komt het meest (52,3 %) voor en heeft 208 nucleonen en 82 elektronen). Door de ionen op een koolstoflaagje te laten botsen worden ze van nog eens 25 elektronen ontdaan. In de LEIR (Low Energy Ion Ring) krijgen ze een energie van 72 MeV per nucleon waarna ze rechtstreeks (en niet via de Proton Synchrotron Booster zoals bij de protonen) in de Proton Synchrotron worden geïnjecteerd, die ze versnelt tot 5,9 GeV per nucleon. Een tweede laag koolstof neemt ook de laatste 28 elektronen weg. In de Super Proton Synchrotron worden de nucleonen versneld tot 177 GeV, waarna ze in de LHC worden gebracht die ze versnelt tot 2,76 TeV per nucleon, dat is 574 TeV per Pb-ion.


Als twee zware ionen op elkaar botsen vormt zich een zogenaamd quark-gluonplasma. Die hete en chaotische vorm van materie kan ons veel leren over het vroege heelal. De hoeveelheid informatie die van één zo’n botsing komt is enorm, en het wordt voor de onderzoekers van bij ionenexperiment ALICE dan ook een grote uitdaging om de speld interessante informatie uit de hooiberg van metingen te vissen. Op dit plaatje is het resultaat van een botsing tussen twee goud-ionen te zien, in het Brookhaven National Laboratory in de V.S.. © Brookhaven National Laboratory

Protonen en ionen zijn samengestelde deeltjes. Hun grote massa maakt het weliswaar mogelijk om hoge botsingsenergieën te verkrijgen, maar de eindproducten van de botsing zijn moeilijk te interpreteren. Men is niet meer zeker van de energie van elke quark bij de botsing en dat maakt het weer moeilijk om de eigenschappen te bepalen van mogelijke nieuwe deeltjes die bij de botsing kunnen ontstaan. Daarom bestaan er sinds 1995 ook reeds plannen om, als vervolg op de LHC, een International Linear Collider (ILC) te bouwen, waarin elektronen en positronen tot bijna de lichtsnelheid kunnen worden versneld. Elektronen en positronen zijn fundamentele deeltjes, waardoor hun botsingsenergieën nauwkeurig bekend zijn en de eigenschappen van nieuwe ontstane deeltjes precies kunnen worden bepaald. De LHC fungeert als het ware als hamer om een nieuw gebied op teraschaal open te breken; de ILC als een preciezer instrument om de resultaten in detail te kunnen bestuderen.

Het Grid
Het aantal botsingen resulteert in een gigantische vloed van data – ongeveer een megabyte (109) per botsing ofwel een petabyte (1015) per seconde. Per detector zou de datastroom 100.000 dvd’s per seconde vullen, een stapel die in een half jaar tot aan de maan zou reiken. Om die datavloed te beheersen is een gelaagd of getrapt trigger- en dataverwerkingssysteem ontwikkeld, dat werkt als een spamfilter waarbij gegevens van bekende reacties (events) meteen worden afgescheiden en alleen ‘veelbelovende’ events worden doorgelaten. Zo registreert bijvoorbeeld de ATLAS-detector slechts 1 dvd per minuut aan data, die ‘nieuwe fysica’ vertonen. Op een hoger niveau worden deze events gereconstrueerd, zodat een coherente verzameling gegevens – energie, impuls, baan – ervan ontstaat, die aan de World Wide LHC Computing Grid (WLCG) kan worden doorgegeven.

Reconstructie gebeurt in theorie ook op het Grid, namelijk in Trap-0. Het Grid is een wereldwijd computernetwerk waaraan zo’n vijftigtal landen deelnemen. Het is weliswaar eveneens getrapt, maar die getraptheid is een structuur die CERN (WLCG) op het Grid legt – het Grid zelf is ongestructureerd.


Eén van de computerzalen van CERN. © David Parker/Science Photo Library

Trap-0 bevindt zich op CERN zelf en bestaat uit 5000 commerciële pc’s, die de data op magneetbanden archiveren. Trap-0 stuurt die ruwe, onbewerkte data in gecomprimeerde vorm naar 12 Trap-1 centra, die in de Verenigde Staten, Canada en in verschillende Europese en Aziatische landen staan opgesteld, zodat de data op meer dan één plaats liggen opgeslagen. Nikhef/SARA in Amsterdam is zo’n Trap-1 centrum. Voor nadere analyse sturen de Trap-1 centra deelverzamelingen van de data naar landelijke Trap-2 centra – kleinere computercentra van zo’n veertigtal universiteiten en researchinstellingen. In totaal kan aldus WLCG gebruik maken van 50.000 over de wereld verspreide maar met elkaar verbonden computers.

Detectoren
In de LHC-ring zijn vier grote en twee kleinere detectoren geplaatst. ‘Groot’ betekent hier inderdaad: GROOT. ATLAS bijvoorbeeld is 44 m lang, met een diameter van 25 m en een gewicht van 7000 ton. CMS heeft een gewicht van 12.500 ton, is 21,5 m lang met een diameter van 15 m.

ATLAS (A Toroidal LHC Apparatus) is een algemene deeltjesdetector met een toroïdale (donutvormige) magneet, die alle events kan registreren. Voornaamste doel is de ontdekking van het higgsboson en de supersymmetrische deeltjes, die wellicht onderdeel kunnen zijn van de donkere materie. ATLAS staat opgesteld in botsingspunt 1 tussen de octanten 1-2 en 1-8.


De Atlas-detector van CERN’s nieuwe deeltjesversneller LHC is 44 meter lang en 22 meter hoog. De lagen en lagen van meetapparatuur zijn elk gevoelig voor andere soorten deeltjes. Atlas gaat vanaf eind 2007 op zoek naar het Higgs-deeltje, dat volgens natuurkundigen alle andere materie van massa voorziet. © CERN Photo

ALICE (A Large Ion Collider Experiment) staat opgesteld in de tweede octant, voor de registratie van de botsing tussen de Pb-ionen. Doel is om quasivrije quarks en gluonen te genereren, zoals die in een quark-gluon plasma na de oerknal voorkomen.

CMS (Compact Muon Solenoid), heeft dezelfde doelen als ATLAS, maar meet de events op een alternatieve manier om aldus een zelfstandige confirmatie van de metingen te kunnen geven. Aangezien de LHC een uniek instrument is en de metingen niet door een ander instrument kunnen worden geëvenaard, dient LHC zélf voor een ‘onafhankelijke confirmatie’ te zorgen door twee onafhankelijke experimenten. CMS staat in botsingspunt 5.

LHCb (LHC beauty experiment) kijkt naar ‘beauty-’ of ‘bottom-quarks’ en hun antiquarks om te onderzoeken waarom geen antimaterie meer in het heelal aanwezig is en geen CP-behoud (CP violation) geldt.

TOTEM (Total cross section, elastic scattering and diffraction dissociation), geplaatst vlak bij CMS) meet de totale werkzame doorsnede van de 14 TeV proton-proton botsingen.

LHCf (LHC forward experiment) is 140 m ver van ATLAS geplaatst om de elastische verstrooiing onder kleine hoek (very forward scattering) te meten. Dergelijke reacties zijn van groot belang voor het begrijpen van botsingen van de hoogenergetische kosmische stralen met de aardatmosfeer.
De injectie van de protonen vindt plaats in octanten 1-2 (dat is: tussen ATLAS en ALICE) en in octanten 1-8 (Tussen ATLAS en LHCb).


Peter Higgs voor de CMS detector, die misschien het Higgs deeltje zal vinden © CERN

Energieverbruik
Door zijn unieke ligging op de grens van Frankrijk en Zwitserland kan CERN de benodigde energie van beide landen betrekken. Het nominale jaarlijkse elektriciteitsverbruik van CERN is ongeveer 1000 GWh, waarvan 8 % nodig is voor de infrastructurele werkzaamheden en 92 % voor de versnellerfaciliteiten. Daarvan wordt het verbruik voor LHC (machine, experimenten, infrastructuur) geschat op 700 GWh. In de piekmaand juli is de gemiddelde totale elektriciteitsconsumptie van CERN zo’n 180 MW per dag, waarvan 120 MW door de LHC-faciliteit. Daarvan is 27,5 MW nodig voor de koeling van de supergeleidende magneten en 22 MW voor de experimenten. LHC werkt echter alleen in de lente- en zomermaanden, wanneer het elektriciteitsverbruik in Frankrijk laag is. Met een goedkoop tarief kan CERN namelijk via Électricité de France (EDF) stroom uit Frankrijk betrekken, maar van 1 november tot 31 maart hanteert het EDF de Effacement Jour de Pointe (EJP), waarbij de prijs viermaal zo hoog komt te liggen. In die periode werken de versnellers niet (al kost het opwarmen en weer afkoelen van LHC veel tijd en moeite) en daalt het elektriciteitsverbruik van CERN tot 35 MW per dag. Bij storing kan CERN automatisch overschakelen op het Zwitserse net en bij storing van zowel het Franse als het Zwitserse net komen op CERN massieve back-up dieselgeneratoren tot leven. “We can’t keep the machine and experiments running on diesel”, aldus een fysicus van CERN, “but we can supply enough emergency power to safely shut them down”. Het gehele energiesysteem van CERN wordt centraal geregeld vanuit het CERN Control Center (CCC).

De test
Op 10 september 2008 vond op CERN in bijzijn van autoriteiten van de 20 lidstaten, die in totaal 6,4 miljard euro voor de bouw van LHC hadden bijgedragen, een geslaagde test plaats, waarbij voor het eerst om 10:28 uur lokale tijd een protonenstroom in de klokrichting de gehele LHC doorliep. Via tv-verbindingen kon de succesvolle test op vele laboratoria over de gehele wereld worden waargenomen. Door een kortsluiting in de elektrische verbinding tussen twee magneten steeg op 19 september 2008 de temperatuur in de ring tot 100 K waardoor een quench (plotselinge overgang naar de normale toestand) in ongeveer 100 supergeleidende magneten in het 3 km lange octant 3–4 ontstond. Dit ging gepaard met een verlies van zes ton vloeibaar helium terwijl ook het vacuüm in de ringbuis verloren ging. Reparaties zullen tot midden zomer 2009 duren.

(Kennislink)

Hoop niet dat deze al gepost is, maar ik vind 'm wel erg interessant!



Uitleg over de super string theorie in goed te begrijpen taal. Er wordt ook uitgelegd hoe de LHC die theorie kan bewijzen.

quote:

Op maandag 1 juni 2009 18:43 schreef Haushofer het volgende:
Hoe kan de LHC dan precies de snaartheorie experimentele onderbouwing geven (buiten supersymmetrie om)?

Ik ben natuurlijk maar een leek, maar uit het filmpje maak ik op:
De deeltjes botsen. Ze spatten uit elkaar. De restanten zouden normaal logischerwijs hetzelfde gewicht hebben, bij elkaar opgeteld, als de deeltjes voordat ze botsten. Als dat gewicht niet hetzelfde is, wil dat zeggen dat een deel van de materie mist. Die is dan, volgens deze theorie, 'naar een andere dimensie "geknald" '. Ik hoop niet dat ik rare dingen zeg, maar zo begrijp ik het uit dit filmpje

Ik citeer verder natuurlijk ook alleen maar wat die kerel zegt. Hij lijkt overtuigd om met de LHC te kunnen bewijzen dat deze theorie klopt.

Edit: _{Beetje slecht gelezen. Wat ik hierboven zeg is dus die supersymmetrie waarschijnlijk.}

[ Bericht 7% gewijzigd door JJ.Johnson op 01-06-2009 20:18:36 ]

quote:

Op maandag 1 juni 2009 18:43 schreef Haushofer het volgende:
Hoe kan de LHC dan precies de snaartheorie experimentele onderbouwing geven (buiten supersymmetrie om)?

Zit je ons nou uit te dagen?

11-06-2009

Vaticaan praat met de mannen van de deeltjesversneller



Het Vaticaan heeft onlangs een afvaardiging gestuurd naar het CERN in Genève, als Europees onderzoekscentrum naar deeltjesfysica een van de grootste wetenschappelijke centra ter wereld, zo heeft de religieuze site KatholiekNederland.nl donderdag gemeld.

De kerk heeft daarmee opnieuw een dialoog tussen geloof en wetenschap op het hoogste niveau tot stand gebracht, voegt de site daaraan toe.

Delegatie
De delegatie bestond uit de president van het gouvernement van Vaticaanstad, kardinaal Giovanni Lajolo; de Vaticaanse vertegenwoordiger bij de VN in Genève, aartsbisschop Silvano Tomasi, het hoofd van de Vaticaanse sterrenwacht, pater Jose Funes; en de Amerikaanse astronoom en jezuïet Guy Consolmagno.

Het idee voor de ontmoeting kwam volgens de Nederlandse site van Ugo Amaldi, president van de TERA-stichting. Dit wetenschappelijk instituut werkt nauw samen met het CERN op het gebied van de toepassing van nucleaire technologie bij de behandeling van kanker.

CERN is vooral bekend door de grootste deeltjesversneller ter wereld die vorig jaar in gebruik werd genomen en die op zoek moet gaan naar de laatste bouwstenen van de materie. Wegens een storing moest het gevaarte snel stil worden gezet. Enkele dagen geleden meldde het Russische staatspersbureau Ria Novosti dat de herstellingen bijna rond zijn.

Zin van het leven
Aartsbisschop Tomasi zei tegenover het katholieke persagentschap CNS dat er gesproken is over de grote wijsgerige vragen, zoals naar de zin van het leven. Zowel theologen en wetenschappers houden zich met die vraag bezig maar doen dit in "twee totaal verschillende werelden", zei de Vaticaanse VN-gezant volgens KatholiekNederland.nl. "Er bestaat geen vijandschap tussen de twee, maar er is wel behoefte om over de grenzen heen met elkaar te spreken en te kijken hoe de menselijke kennis kan worden bevorderd".

Bernini
Zowel het CERN als Vaticaanstad vormen het decor in de Hollywood-film "Angels and Demons", gebaseerd op het boek "Het Bernini Mysterie" van Dan Brown, ook al auteur van het boek "De Da Vinci Code" dat op zijn zachtst gezegd op weinig bijval in het Vaticaan kon rekenen, zeker nadat het werd verfilmd. In het "Bernini Mysterie" staat de moeilijke relatie tussen het CERN en het Vaticaan centraal. (belga/mvl)

(HLN)

23-07-2009

Nieuwe tegenslag voor de LHC

Net nu de reparaties aan de Large Hadron Collider (LHC) bijna afgerond waren, is er een nieuw defect gevonden in de deeltjesversneller. Twee van de ‘koude’ sectoren van de LHC blijken niet geheel vacuüm te worden. De reparatie zal naar schatting twee maanden extra kosten. CERN verwacht nu in november pas de eerste botsingen.

Het zit niet mee voor CERN, het Europese centrum voor deeltjesonderzoek. Jarenlang bouwden ze aan de grootste en krachtigste deeltjesversneller ter wereld: de Large Hadron Collider (LHC). Vorig jaar september was de reuzemachine eindelijk af, en op de eerste testdag leek alles goed te gaan. Maar ongeveer een week later was er slecht nieuws: er waren heliumlekken opgetreden in de tunnel. De machine moet uit voor grondige reparaties. Niet bijzonder ingewikkeld, maar omdat de machine een paar maanden nodig heeft om het noodzakelijke vacuümniveau te bereiken zou de LHC zeker tot de winter in de steigers staan.


Enkele sectoren van de tunnel worden dichtgelast, na de reparaties aan het eerste heliumlek. © CERN

.Kleine tegenslagen en verdere reparaties duwden de nieuwe opstartdatum steeds verder weg in de tijd, totdat september 2009 de richtlijn werd die haalbaar leek. En nu is het weer mis. Ditmaal lekt niet in de pijp, maar in twee sectoren van het isolatiesysteem daaromheen het vacuüm langzaam weg. Een geluk bij een ongeluk is er wel: om de sectoren te repareren hoeft niet weer de hele tunnel opgewarmd te worden. De LHC-technici kunnen volstaan met de plaatselijke opwarming van de twee kapotte plaatsen.

Als alles nu wel goed gaat, staat de grootste machine ter wereld half november klaar voor de start. Tot die tijd wrijft het Amerikaanse Fermilab zich in de handen: zij hopen nog snel even het Higgs-deeltje te vinden voordat de grote Europese concurrent de betere machine in gebruik kan nemen

(Kennislink)

Vorig jaar verbaasde me het dat de LHC zo makkelijk en zonder problemen gewoon in een keer opgestart kon worden. Zo grote machine met zo veel verschillende onderdelen die allemaal zo complex zijn. En het is ook een uniek instrument waarvan men nooit weet of het ontwerp precies zo werkt als het hoort.

En als er dan een probleem is, probeer het maar eens op te sporen.

Er zijn zoveel onderdelen dat je bijna zou denken dat er altijd wel eentje moet zijn welke niet goed functioneert.

En nu is het precies zo als ik me voor had gesteld.

quote:

GENEVE - De grootste deeltjesversneller ter wereld, die bij de grens van Zwitserland en Frankrijk onder de grond ligt, gaat in november van start. Dat heeft het CERN, het instituut achter het wetenschappelijke apparaat, donderdag bekendgemaakt.

bron

11-09-2009

Deeltjesversneller van CERN in Genève is volledig hersteld



De herstelling van de grootste deeltjesversneller ter wereld, de LHC, van het Europese nucleaire onderzoekscentrum CERN in Genève is afgerond. De Large Hadron Collider (LHC) moet midden november opnieuw opstarten na een panne die meer dan een jaar duurde. Dat heeft een verantwoordelijke van het CERN vrijdag bekendgemaakt.

"De LHC is volledig hersteld, we moeten het systeem opnieuw koelen. We plannen een opstart in midden november", verklaarde de CERN-directeur tijdens een bezoek aan Madrid. De werken kosten 23 miljoen euro.

"De deeltjesversneller is zeer complex en we kunnen niet honderd procent uitsluiten dat er geen moeilijkheden zullen optreden", aldus de directeur.

Hoge verwachtingen
Toen de LHC in september opstartte, ging hij enkele dagen later stuk. De versneller moet de kennis over de structuur van materie en het universum vooruithelpen. Natuurkundigen koesteren hoge verwachtingen.

De LHC steekt honderd meter onder de grond, zit in een ring van 27 kilometer nabij de Frans-Zwitserse grens en kostte 3,76 miljard euro. Om hem te bouwen waren er twaalf jaar en zevenduizend natuurkundigen nodig.

De doorstart was aanvankelijk gepland voor het voorjaar van 2009 en werd vervolgens uitgesteld tot september en nadien dus tot november. (belga/jv)

(HLN)

eindelijk

Leuk artikel van de New York Times.

http://www.nytimes.com/2009/10/13/science/space/13lhc.html?_r=3
Een paar stukjes van het artikel. Maar het artikel is een stuk langer.

quote:

[...]
Then it will be time to test one of the most bizarre and revolutionary theories in science. I’m not talking about extra dimensions of space-time, dark matter or even black holes that eat the Earth. No, I’m talking about the notion that the troubled collider is being sabotaged by its own future. A pair of otherwise distinguished physicists have suggested that the hypothesized Higgs boson, which physicists hope to produce with the collider, might be so abhorrent to nature that its creation would ripple backward through time and stop the collider before it could make one, like a time traveler who goes back in time to kill his grandfather.
[...]
Holger Bech Nielsen, of the Niels Bohr Institute in Copenhagen, and Masao Ninomiya of the Yukawa Institute for Theoretical Physics in Kyoto, Japan, put this idea forward in a series of papers with titles like “Test of Effect From Future in Large Hadron Collider: a Proposal” and “Search for Future Influence From LHC,” posted on the physics Web site arXiv.org in the last year and a half.
[...]
“It must be our prediction that all Higgs producing machines shall have bad luck,” Dr. Nielsen said in an e-mail message. In an unpublished essay, Dr. Nielson said of the theory, “Well, one could even almost say that we have a model for God.” It is their guess, he went on, “that He rather hates Higgs particles, and attempts to avoid them.”( )

Voor deze meteen naar TRU wordt gekicked wegens op het eerste gezicht redelijk begrijpelijke redenen even wat achtergrond over die Nielsen

Uit het artikel:

quote:

Dr. Nielsen is well-qualified in this tradition. He is known in physics as one of the founders of string theory and a deep and original thinker, “one of those extremely smart people that is willing to chase crazy ideas pretty far,” in the words of Sean Carroll, a Caltech physicist and author of a coming book about time, “From Eternity to Here.”

Wikiwiki

quote:

Holger Bech Nielsen (born 25 August 1941) is a Danish theoretical physicist, professor at the Niels Bohr Institute, at the University of Copenhagen, where he started studying physics in 1961.

Holger Bech Nielsen has made original contributions to theoretical particle physics specifically in the field of string theory. Independently of Nambu and Susskind, he was the first to propose that the Veneziano model was actually a theory of strings and this is why he is considered among the fathers of string theory. He was awarded the highly esteemed Humboldt Prize in 2001 for his scientific research. Several nuclear physics concepts are named after him, e.g. Nielsen-Olesen Vortex and the Nielsen-Ninomiya no-go theorem for representing chiral fermions on the lattice. He is known in Denmark for his enthusiastic public lectures on physics, his latest being at University of Southern Denmark in Odense (March 10, 2005), Kulturhuset i Skanderborg (January 26, 2006), at EUCVest in Esbjerg (March 21, 2006), and at Regensen in Copenhagen (April 12, 2006). In July 2008 he lectured for children at the summer camp for the Danish Association of Gifted Children

Op zich geen lichtgewicht dus , er staat ook weinig over enige controverse van die man zoals wel eens het geval is bij pseudo-wetenschappers en all out nutcases.

En zijn homepage: http://www.nbi.dk/~hbech/ staat verder niet veel op overigens.

[ Bericht 0% gewijzigd door jogy op 14-10-2009 02:17:51 ]

gelieve hier te plaatsen

De LHC deeltje 2

Dat doet me een beetje denken aan een uitspraak van Douglas Adams (en theorieën over tijdreisparadoxen natuurlijk).

quote:

There is a theory which states that if ever anyone discovers exactly what the Universe is for and why it is here, it will instantly disappear and be replaced by something even more bizarre and inexplicable. There is another which states that this has already happened.

meh , DAT artikel is ALLEEN gebaseerd op liniaire tijd ( tijd gezien als een lijn van punt a naar b)...


...echter ,

als tijd NIET iets lineair is , dus dat bij elke gebeurtenis/beslissing die je maakt naast zeg maar tijdlijn 1 een

afslpitsing onstaat en dan weer , enz, enz ... , dan zijn er dus een oneindig aantal parallelle tijdlinen.

dAN is er ook nog een theorie dat tijd misschien helemaal niet liniair of parallel loopt ....maar zoiets als

statisch(ALLES(verleden/heden/en toekomst gebeurt in het EEUWIGE NU) is volgens de kwantum-Mechanica .

Wij nemen maar een fractie van de werkelijke realiteit waar met onze gelimiteerde 5 zintuigen.

Tijd is niet liniear maar is de vierde dimensie die statisch is in het geheel. Als men naar de vijfde dimensie gaat (Wat onmogelijk is want wij bestaan uit materie en materie verdwijnt in het niets in de vijfde dimensie)is de tijd net zo zichtbaar als HxBxL. Dan verkrijg men axbxcxt of te wel XxYxZxT. Alleen zitten wij gevangen in een tijdsflux van bewustzijn. Je wordt geboren leeft en gaat dood en elke keer beleef je het weer opnieuw maar dan met een ander levensweg. Dus je beslist nu dat je mee doet met een beleging. Je raakt alles kwijt. Leef je weer opnieuw je doet nu niet mee en je levens patroon veranderd. That's all.

Klink in elk geval als een cool idee voor een science-fiction boek

De man is al aardig op leeftijd, en bij sommigen kan het dan opeens hard achteruitgaan, helaas. In de wiskunde heb je ook wel mensen die ooit briljant waren maar nu alleen onzinbewijzen voor de Riemannhypothese produceren of andere vormen van seniliteit vertonen.

Als ik die wetenschappers was zou ik maar oppassen. Straks loop je onder de tram voordat je echt je ideen in een theorie kunt publiceren omdat de Higgs boson ook jouw deze 'pech' geeft.

Komen twee Higgsbosonen elkaar tegen: "Je ziet er vandaag beter uit dan morgen."

http://www.nu.nl/wetensch(...)zende-deeltjes-.html

Higgs boson zit in m'n broek.

Heb ik een jaar geleden al geopperd

quote:

Op dinsdag 16 september 2008 18:08 schreef UncleScorp het volgende:
Misschien wordt het wel een tijdmachine

Time-machine design made simpler

"Tijdreizende deeltjes saboteren deeltjesversneller "

Nog maar eens tegenslag voor de deeltjesversneller Large Hadron Collider (LHC) van het Europese nucleaire onderzoekscentrum CERN in Genève. Nadat de LHC ruim een jaar stil lag voor herstellingswerken, lijkt hij nu te kampen met sabotage. Niet door de spion van al-Qaida die vorige week ontmaskerd werd, maar door zogenaamde Higgs-deeltjes die "door de tijd reizen".

Mysterieus
Die opmerkelijke theorie wordt in een wetenschappelijk artikel door een Deense en een Japanse wetenschapper uit de doeken gedaan. Hun theorie richt zich dus op het zogenaamde Higgs-deeltje, een mysterieus deeltje dat voorlopig alleen in theorie bestaat en andere deeltjes hun massa geeft.

De twee wetenschappers suggereren nu dat Higgs-deeltjes in staat zijn om terug in de tijd te reizen en te verhinderen dat de Large Hadron Collider ze zichtbaar maakt. Het proces zou vergelijkbaar zijn met een tijdreiziger die terug in de tijd gaat om zijn grootvader te doden, zodat hij zelf ook niet meer kan bestaan..

God
In de New York Times voorspelt Nielsen dat alle machines die Higgs-deeltjes produceren ongeluk zullen hebben. Hij denkt met zijn theorie zelfs te kunnen aantonen dat er een god bestaat. "Je zou zelfs kunnen zeggen dat we een model hebben voor god", aldus Nielsen. "We vermoeden dat hij Higgs-deeltjes haat en probeert om ze te vermijden." Al geeft Nielsen wel meteen toe dat enig scepticisme aan de orde is.

Opzet van de deeltjesversneller van het CERN is de resterende fundamentele vragen over materie helpen oplossen. Dit gebeurt door protonen aan bijna lichtsnelheid doorheen de 24 kilometer lange tunnel onder de Frans-Zwitserse grens nabij Genève af te vuren en de daaruit volgende botsingen nauwgezet te observeren. Wetenschappers hopen zo meer te leren over wat er gebeurd is vlak na de Big Bang. Vrij algemeen wordt aangenomen dat dit het ontstaan van de kosmos was. (sps)
14/10/09 17u29

www.hln.be

Via Scienceblogs, ik citeer inline omdat er geen citaten in citaten mogelijk zijn:

Higgs Hates Us?
^{Posted on: October 14, 2009 12:55 PM, by Matt Springer}

Supposedly there's no such thing as bad publicity, and indeed just about every large organization from business to charity spends tremendous amount of time and money trying to get noticed by the public. You'd think therefore that it would be a good thing that particle physics gets the press it does. You'd think, but then you see news stories like this, from which we can get the gist by quoting the second paragraph:

quote:

...Then it will be time to test one of the most bizarre and revolutionary theories in science. I'm not talking about extra dimensions of space-time, dark matter or even black holes that eat the Earth. No, I'm talking about the notion that the troubled collider is being sabotaged by its own future. A pair of otherwise distinguished physicists have suggested that the hypothesized Higgs boson, which physicists hope to produce with the collider, might be so abhorrent to nature that its creation would ripple backward through time and stop the collider before it could make one, like a time traveler who goes back in time to kill his grandfather.

"Otherwise distinguished." Well, I have to admit that's a nice touch. Because this idea ain't distinguished. In fact if I had to bed I'd say it wasn't even serious. Physicist humor tends to run along these lines, and if the media latched onto it as though it were serious. I'm not entirely blaming the media, however. It's not as though the various popularizers of high-energy physics haven't done a thorough job of making the general public think physics consists entirely of acid-trip hippie speculations about superposed cats, strings, and some of the more bizarre interpretations of entanglement. (You know who you are.)

Which is doubly irritating because not only does high-energy physics not resemble its popular TV/book persona, most physics isn't high-energy physics in the first place. Solid state, AMO, nuclear, and the various other sub-disciplines get almost no press despite comprising the great bulk of professional physicists. Oh well, some things just have to be lived with.

So with the caveat that the idea probably isn't serious and that even if it were the media is probably getting it wrong, let's take a look at the idea to assess its plausibility. It rests on two data points. 1) The LHC broke down in dramatic and expensive fashion. 2) Congress canceled the SSC in the 90s, which would have been America's next-generation particle accelerator and would have done some of the same things as the LHC.

quote:

According to the so-called Standard Model that rules almost all physics, the Higgs is responsible for imbuing other elementary particles with mass...

This malign influence from the future, they argue, could explain why the United States Superconducting Supercollider, also designed to find the Higgs, was canceled in 1993 after billions of dollars had already been spent, an event so unlikely that Dr. Nielsen calls it an "anti-miracle."

The standard model rules almost all physics? I've never used it, neither has anyone else in my (AMO) research group. The standard model is currently the most fundamental low-level description of the universe that we yet have, but most physics is in no sense reliant on it any more than you are reliant on knowledge of the internals of the Bureau of Engraving and Printing when you use cash. If the whole thing turns out to need major revision (as well it might), most physics will go on without a hiccup.

But the points again are two supposedly unlikely events. In reality, neither were at all unlikely. The LHC broke because engineers tried to cut too fine a compromise between the ability to redirect excess current and the ability to detect it in the first place. It wasn't an arcane and unlikely glitch, it was a plain-and-simple major design flaw. Large projects tend to have them, and after repair they tend to work again. The Hubble Telescope is the canonical example here.

Ditto congress and the SSC. It was never unlikely that it would get canceled. Congress wanted a sacrificial lamb (with few constituents) to maintain the pretense of fiscal responsibility to the voters. It was the SSC or the Space Station, and nobody wanted to wreck NASA's then-current raison d'etre and all its juicy contractor pork. Bye bye SSC.

The whole thing is like assuming you are Cosmically Forbidden to finish your TPS report because your computer crashed in the middle of it. Unless the LHC is repaired and then immediately attacked by zombie ghosts, I'm pretty sure we can work under the assumption that the universe doesn't care what our physics experiments do.

quote:

Op woensdag 14 oktober 2009 17:26 schreef Diabox het volgende:
Higgs boson zit in m'n broek.

Geeft je zeker een hadron!

ba doom tish

14-10-2009

"Tijdreizende deeltjes saboteren deeltjesversneller "



Nog maar eens tegenslag voor de deeltjesversneller Large Hadron Collider (LHC) van het Europese nucleaire onderzoekscentrum CERN in Genève. Nadat de LHC ruim een jaar stil lag voor herstellingswerken, lijkt hij nu te kampen met sabotage. Niet door de spion van al-Qaida die vorige week ontmaskerd werd, maar door zogenaamde Higgs-deeltjes die "door de tijd reizen".

Mysterieus
Die opmerkelijke theorie wordt in een wetenschappelijk artikel door een Deense en een Japanse wetenschapper uit de doeken gedaan. Hun theorie richt zich dus op het zogenaamde Higgs-deeltje, een mysterieus deeltje dat voorlopig alleen in theorie bestaat en andere deeltjes hun massa geeft.

De twee wetenschappers suggereren nu dat Higgs-deeltjes in staat zijn om terug in de tijd te reizen en te verhinderen dat de Large Hadron Collider ze zichtbaar maakt. Het proces zou vergelijkbaar zijn met een tijdreiziger die terug in de tijd gaat om zijn grootvader te doden, zodat hij zelf ook niet meer kan bestaan.

God
In de New York Times voorspelt Nielsen dat alle machines die Higgs-deeltjes produceren ongeluk zullen hebben. Hij denkt met zijn theorie zelfs te kunnen aantonen dat er een god bestaat. "Je zou zelfs kunnen zeggen dat we een model hebben voor god", aldus Nielsen. "We vermoeden dat hij Higgs-deeltjes haat en probeert om ze te vermijden." Al geeft Nielsen wel meteen toe dat enig scepticisme aan de orde is.

Opzet van de deeltjesversneller van het CERN is de resterende fundamentele vragen over materie helpen oplossen. Dit gebeurt door protonen aan bijna lichtsnelheid doorheen de 24 kilometer lange tunnel onder de Frans-Zwitserse grens nabij Genève af te vuren en de daaruit volgende botsingen nauwgezet te observeren. Wetenschappers hopen zo meer te leren over wat er gebeurd is vlak na de Big Bang. Vrij algemeen wordt aangenomen dat dit het ontstaan van de kosmos was. (sps)

(HLN)

Is dit TRU?

scary shit

quote:

Op woensdag 14 oktober 2009 02:58 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
gelieve hier te plaatsen

De LHC deeltje 2

Is nu samengevoegd, vandaar wat overlap in de discussie.

quote:

Op woensdag 14 oktober 2009 22:15 schreef oompaloompa het volgende:

[..]

Geeft je zeker een hadron!

ba doom tish

Ik moest lachen.

quote:

Op donderdag 15 oktober 2009 12:23 schreef Haushofer het volgende:
Onze conclusie was eigenlijk dat er kennelijk bar weinig goede wetenschapsjournalisten zijn.

Gat in de markt Haushofer!

Dat doet u prima en als ik sommige reacties lees denk ik het gaat hun boven hun pet anders doet men niet lacherich erover. Het is en blijf een serieus onderwerp ook al kan men nog geen bevredigend antwoordt vinden.

quote:

Op donderdag 15 oktober 2009 13:28 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Ja, daar heb ik serieus wel over nagedacht. Ook omtrent de berichtgeving over de LHC; ik kan me best ergeren aan al die flauwekul wat in populaire bladen en zelfs kranten staan.

Tot dan vervul ik mijn roeping hier op Fok!

Ik heb er speciaal een plek aan gewijd! Wetenschapsjournalistiek met een kritisch oog bekeken.

quote:

LHC gets colder than deep space

The Large Hadron Collider (LHC) experiment has once again become one of the coldest places in the Universe.

All eight sectors of the LHC have now been cooled to their operating temperature of 1.9 kelvin (-271C; -456F) - colder than deep space.

The large magnets that bend particle beams around the LHC are kept at this frigid temperature using liquid helium.

The magnets are arranged end-to-end in a 27km-long circular tunnel straddling the Franco-Swiss border.

The cool-down is an important milestone ahead of the collider's scheduled re-start in the latter half of November.

The LHC has been shut down since 19 September 2008, when a magnet problem called a "quench" caused a tonne of liquid helium to leak into the LHC tunnel.

After the accident, the particle accelerator had to be warmed up so that repairs could take place.

The most powerful physics experiment ever built, the Large Hadron Collider will recreate the conditions just after the Big Bang. It is operated by the European Organization for Nuclear Research (Cern), based in Geneva.

Two beams of protons will be fired down pipes running through the magnets. These beams will travel in opposite directions around the main "ring" at close to the speed of light.

At allotted points around the tunnel, the proton beams cross paths, smashing into one another with cataclysmic energy. Scientists hope to see new particles in the debris of these collisions, revealing fundamental new insights into the nature of the cosmos.

Awesome energy

The operating temperature of the LHC is just a shade above "absolute zero" (-273.15C) - the coldest temperature possible. By comparison, the temperature in remote regions of outer space is about 2.7 kelvin (-270C; -454F).

The LHC's magnets are designed to be "superconducting", which means they channel electric current with zero resistance and very little power loss. But to become superconducting, the magnets must be cooled to very low temperatures.

For this reason, the LHC is innervated by a complex system of cryogenic lines using liquid helium as the refrigerant of choice.

No particle physics facility on this scale has ever operated in such frigid conditions.

But before a beam can be circulated around the 27km-long LHC ring, engineers will have to thoroughly test the machine's new quench protection system and continue with magnet powering tests.

Particle beams have already been brought "to the door" of the Large Hadron Collider. A low-intensity beam could be injected into the LHC in as little as a week.

This beam test would involve only parts of the collider, rather than the whole "ring".

Officials now plan to circulate a beam around the LHC in the second half of November. Engineers will then aim to smash low-intensity beams together, giving scientists their first data.

The beams' energy will then be increased so that the first high-energy collisions can take place. These will mark the real beginning of the LHC's research programme.

Collisions at high energy have been scheduled to occur in December, but now look more likely to happen in January, according to Cern's director of communications James Gillies.

Feeling the squeeze

Mr Gillies said this would involve delicate operation of the accelerator.

"Whilst you're accelerating [the beams], you don't have to worry too much about how wide the beams are. But when you want to collide them, you want the protons as closely squeezed together as possible.

He added: "If you get it wrong you can lose beam particles - so it can take a while to perfect. Then you line up the beams to collide.

"In terms of the distances between the last control elements of the LHC and the collision point, it's a bit like firing knitting needles from across the Atlantic and getting them to collide half way."

Officials plan a brief hiatus over the Christmas and New Year break, when the lab will have to shut down.

Although managers had discussed working through this period, Mr Gillies said this would have been "too logistically complicated".

The main determinant in the decision to close over winter were workers' contracts, which would have needed to be re-negotiated, he said.

An upgraded early warning system, or quench protection system, should prevent incidents of the kind which shut the collider last year, officials say.

This has involved installing hundreds of new detectors around the machine.

Cern has spent about 40m Swiss Francs (£24m) on repairs following the accident, including upgrades to the quench protection system.

Bron: BBC.