Zover ik het boek ken (kom het wel es bij de boekenzaken tegen) is het een vrij historisch boek, in elk geval niet echt theologisch te noemen; vergelijk het maar een beetje met Armstrongs boeken.quote:Op dinsdag 31 maart 2009 21:47 schreef Zith het volgende:
Even snel en kort vraagje, zouden jullie dit boek zien als een academisch (theologie bijv) boek, of toch wat minder inhoudelijk/simpel?
Karen Armstrongs "Een geschiedenis van God"quote:Op woensdag 1 april 2009 00:29 schreef Zith het volgende:
[..]
Ja zoiets is ook goed, ben op zoek naar een boek over god(en) (geschiedenis/filosophie erachter) op academisch niveau als cadeautjeDe uitstraling doet wat kinderachtig/HBO'ig aan en daar kan ik natuurlijk niet mee aankomen. Misschien zijn er wat andere aanraders (theorie, uitleg, geen verhalen van Lewis ofzo
) naast de Bijbel...
Wat dacht je van een Bijbel openslaan of zo?quote:Op zondag 5 april 2009 20:58 schreef stievun1234 het volgende:
Hoi, ik zoek voor een verslag van Godsdienst en Levensbeschouwing drie verhalen die Jezus vertelde. Zelf ben ik geen Christen maar op het internet vind ik alleen boeken enzo daarover. Dus weten jullie voor mij drie verhalen?
Ik had wel over een verhaal gehoord van een man die op de grond lag en dat iedereen hem negeerde behalve iemand van het andere volk ofzo, hoe heet dat verhaal?
-laat maar zitten ik heb er al 3-
Oh die vind ik lekker uh ... nogal niet vanzelfsprekend ... sla de krant op en zo vanzelfsprekend is het niet dat houden van je vrienden en familie ...quote:Op vrijdag 13 maart 2009 17:56 schreef boyv het volgende:
[..]
Houden van je familie en vrienden is niet per se christelijk, meer menselijk.
Mmm je zult het moeten doen met wat ik er van denk, en waarom ik denk dat ze het kunnen denken :quote:Op donderdag 26 maart 2009 17:15 schreef TheMagnificent het volgende:
Ik had een vraag voor mijn christelijke broeders hier.Evolutionisten roepen vaak dat (sommige) christenen geloven dat de wereld ca. 6000 jaar oud is. Waar baseren zij zich hierbij dan op? Staat het in de Bijbel? Zo ja, wat staat er dan over in?
Dingen die in de krant komen zijn meestal ook niet vanzelfsprekendquote:Op vrijdag 24 april 2009 01:00 schreef Tiesemans het volgende:
[..]
Oh die vind ik lekker uh ... nogal niet vanzelfsprekend ... sla de krant op en zo vanzelfsprekend is het niet dat houden van je vrienden en familie ...![]()
Prachtig hé. En tegenwoordig gebruiken mensen die tekst om een krampachtig en letterlijk geloof in het scheppingsverhaal stand te laten houden.quote:
Ach laat ze ... de mens maakt graag onderscheidt, de dood maakt geen onderscheidt ...quote:Op vrijdag 24 april 2009 08:56 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Prachtig hé. En tegenwoordig gebruiken mensen die tekst om een krampachtig en letterlijk geloof in het scheppingsverhaal stand te laten houden.
Ik denk ook dat Paulus en Jezus de wederkomst snel verwachtten. Jezus zegt zelfs dat sommige de dood niet zullen smaken voordat hij wederkomt. Twijfels over de wederkomst kom je ook in de bijbel tegen. Paulus moet mensen gerust stellen dat de mensen die inmiddels overlijden weer tot leven zullen komen. Een van de laatste boeken in het NT die geschreven zijn, II Petrus, gaat er ook nog op in:quote:Op maandag 27 april 2009 09:47 schreef Haushofer het volgende:
Ik zit de laatste dagen es wat te zoeken naar hoe mensen als Paulus, maar ook Jezus zelf, tegen de terugkomst aankeken. Zoals ik het in de brieven lees was Paulus vrij overtuigd van een spoedige terugkomst, en spoorde hij ook aan om hiervoor maatregelen te nemen. Op internet kom ik beide kanten van het verhaal tegen. Is er iemand die zich hier es wat verder in verdiept heeft?
quote:Vergeet vooral niet dat er aan het einde van de tijd spotters zullen komen, die hun eigen begeerte volgen en smalend 4 vragen: ‘Waar blijft hij nu? Hij had toch beloofd te komen? De generatie voor ons is al gestorven, maar alles is nog steeds zoals het sinds het begin van de schepping geweest is.’
[...]
De Heer is niet traag met het nakomen van zijn belofte, zoals sommigen menen; hij heeft alleen maar geduld met u, omdat hij wil dat iedereen tot inkeer komt en niemand verloren gaat.
Sceptisch tegenover welk element in die teksten? Dat ik skeptisch moet zijn tegenover de wederkomst van Christus? Dat ben ik niet. Ik sta wel sceptisch tegenover mensen die denken toch weer te moeten aanwijzen dat nu toch echt de tijd is dat het bijna zo ver is.quote:Op maandag 27 april 2009 21:19 schreef Haushofer het volgende:
Sta je zelf niet skeptisch tegenover dit soort teksten, gezien alle sektes in de geschiedenis die dezelfde soort beloftes hadden?
Bronquote:LONDEN - De Britse essayist A.N. Wilson (58) heeft het christelijk geloof hervonden. Twintig jaar geleden bekeerde hij zich tot het atheïsme.
Sindsdien schreef hij kritische boeken over Jezus en Paulus. ,,Mijn afscheid van het christelijk geloof was als een bekering op de weg naar Damascus. Mijn terugkeer voltrok zich langzaam, aarzelend, twijfelend. Zo zal het altijd zijn; maar ik weet dat ik nooit meer dezelfde fout zal maken.'' schrijft A.N. Wilson in het Britse magazine The New Statesman.
Wilson heeft zich geprofileerd in boeken als Jesus. A Life (1992) en Paul. The mind of the Apostle (1997). Hij wilde een historische analyse schrijven over Jezus en Paulus en toonde zich daarin begripvol maar kritisch tegenover religie.
In Jesus. A Life kwam hij tot de conclusie dat de arrestatie van Jezus en wat erop volgde in de Bijbelse evangeliën, fictie moet zijn. Hij duidde Jezus als een heilige man uit Galilea die in de profetische traditie stond en over charismatische genezingskracht beschikte. Het leek hem onwaarschijnlijk dat Jezus ooit zou hebben geloofd dat hij de tweede persoon van de Drie-eenheid was.
Wilson, ook bekend van zijn biografieën over de Russische auteur Tolstoi en de Britse auteur C.S. Lewis, stond ooit voorgesorteerd voor het kerkelijk ambt. Hij begon aan een anglicaanse theologische opleiding, maar vertrok er voortijdig. Later stapte hij over naar de Rooms-Katholieke Kerk en kwam vervolgens terug naar de Anglicaanse Kerk. Eind jaren tachtig verklaarde hij atheïst te zijn geworden.
Hij ervoer het als een (omgekeerde) bekering zoals de apostel Paulus die ooit op weg naar Damascus had beleefd: Wilson werd getroffen door een nieuwe zekerheid, die hem enorm opluchtte. Hij was in de wolken. In die tijd interviewde hij dr. Billy Graham, de Amerikaanse evangelist. Graham zou naar Engeland komen voor een evangelisatiecampagne, waar, zo wist Wilson, gewoontegetrouw mensen naar voren liepen, om hun bekering tot Jezus Christus tot uitdrukking te brengen. Als een aarzelende, twijfelende christen had hij nooit gevoeld, wat deze bekeerlingen meemaakten. ,,Maar als een wedergeboren atheïst wist ik precies welke bevrediging ervan uitging.''
,,Voor de eerste keer in mijn 38 levensjaren was ik één met mijn generatie.'' Hij kwam in die tijd bekenden van hem tegen, zoals Richard Dawkins en Christopher Hitchens - twee gerenommeerde atheïsten, die nog veel van zich doen spreken. Eindelijk kon Wilson zeggen dat hij hun levensvisie deelde.
Twijfel bleef hem parten spelen. Toen de glans van zijn 'bekering' wegebde, bleek religie niet alleen kwestie van argumenteren, schrijft hij. Zo bleef de vraag prangen, waarom zoveel mensen die hij bewonderde of liefhad - in directe contacten of via de literatuur, zoals Tolstoi en Lewis - gelovigen waren. De materialistische levensvisie - die alles in het leven beschouwt als stoffelijk, zonder geestelijk bestaan - kwam hem soms even ongeloofwaardig over als ,,geloven in de historiciteit van de ark van Noach''. Hij durft het bijna niet te zeggen, maar Wilson bleef trouw luisteren naar meditaties op de BBC-radio. Langzaam kwam het christelijk geloof terug.
Hij wijst op de Britse filosoof Gilbert Ryle (1900-1976), die God een fundamentele fout noemde. Volgens Wilson gaat de echte fundamentele fout die atheïsten maken, niet over God maar over mensen. De mens, gemaakt uit stof, is een levende ziel geworden, zoals te lezen in het Bijbelboek Genesis. Dat kan nooit verklaard worden door de visie dat alles in het leven materie/stof is, aldus Wilson.
Schaamte
In een andere Britse krant, The Daily Mirror, schrijft hij over het paasevangelie. Nooit zal er bewijs boven tafel komen dat het geloof in Pasen ontmantelt of ondersteunt. Alleen harde bewijzen zullen secularisten overtuigen, weet Wilson. ,,Maar door de tijd en na herhaald lezen van het verhaal ben ik zonder harde bewijzen overtuigd.''
Op de vraag in The New Statesman waarmee Wilson nog worstelt, zegt hij: ,,Kinderlijke speelplein-dingen - religieuze mensen zijn niet cool, zij hebben sproeten, dragen brillen - al dergelijke gevoelens: schaamte om hetzelfde te zijn als mensen wier overtuiging absurd klinkt en het misschien ook wel is; of erger dan absurd. Het verontrustende gevoel dat bepaalde psychologische types (vaak zeer onaantrekkelijke) aangetrokken lijken tot godsdienst. Ik heb ook een grondige hekel aan de intolerantie en het moralisme van veel christenen, en voel meer sympathie voor eerlijke twijfelaars dan voor hen.''
Op de rest reageer ik misschien later, maar dit vind ik een hoogst opmerkelijke uitspraakquote:Volgens Wilson gaat de echte fundamentele fout die atheïsten maken, niet over God maar over mensen. De mens, gemaakt uit stof, is een levende ziel geworden, zoals te lezen in het Bijbelboek Genesis. Dat kan nooit verklaard worden door de visie dat alles in het leven materie/stof is, aldus Wilson.
Ik herken dit gevoel zelf ook: de wil om te geloven dat er meer is dan de materialistische levensvisie. Ik vind dit materialistische beeld echter niet ongeloofwaardig, maar dat komt ook mede door m'n studie; ik zie ook genoeg schoonheid in dit beeld, en ik denk dat veel mensen die schoonheid missen.quote:Zo bleef de vraag prangen, waarom zoveel mensen die hij bewonderde of liefhad - in directe contacten of via de literatuur, zoals Tolstoi en Lewis - gelovigen waren. De materialistische levensvisie - die alles in het leven beschouwt als stoffelijk, zonder geestelijk bestaan - kwam hem soms even ongeloofwaardig over als ,,geloven in de historiciteit van de ark van Noach''. Hij durft het bijna niet te zeggen, maar Wilson bleef trouw luisteren naar meditaties op de BBC-radio. Langzaam kwam het christelijk geloof terug.
Het verlangen van de mens naar een eindtijd, een wederkeer, een totale omslag in het dagelijks leven. Ik stelde in een topic van Ali_Kannibali ook aan dat ik neig naar het idee dat dit gevoel een soort van collectieve ontevredenheid tegenover de status quo van de wereld is, en van alle tijden is.quote:Op maandag 27 april 2009 22:00 schreef Dwerfion het volgende:
[..]
Sceptisch tegenover welk element in die teksten? Dat ik skeptisch moet zijn tegenover de wederkomst van Christus? Dat ben ik niet. Ik sta wel sceptisch tegenover mensen die denken toch weer te moeten aanwijzen dat nu toch echt de tijd is dat het bijna zo ver is.
Ik ben het grotendeels met je eens. Alleen denk ik dat Jezus echt is opgestaan, ten hemel is gevaren en ook weer terug zal komen.quote:Op dinsdag 28 april 2009 09:52 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Het verlangen van de mens naar een eindtijd, een wederkeer, een totale omslag in het dagelijks leven. Ik stelde in een topic van Ali_Kannibali ook aan dat ik neig naar het idee dat dit gevoel een soort van collectieve ontevredenheid tegenover de status quo van de wereld is, en van alle tijden is.
Als ik dat zo lees in bv Paulus' brieven of in de evangelieën, neig ik steeds meer naar dat Jezusbeeld waarin men grote verwachtingen van Hem had, dat Hij desalniettemin gekruisigd werd (wat wel of niet volgens Zijn plan zou kunnen zijn), dat mensen erg teleurgesteld waren en een reden zochten naar Zijn sterven. Vervolgens ontstond er op basis van het Joodse Messianisme het idee dat Jezus voor onze zonden is gestorven, zelfs Goddelijk was, en dat Hij weer terug zou komen.
Zulke christenen zijn er ook.quote:Vervolgens blijft dat moment uit, zelfs na 2000 jaar. Ik krijg daar wat een verdacht smaakje vanWanneer gaan Christenen denken dat het moment wellicht helemaal niet komt? Hoe lang moet dat nog duren, denk je?
Prof. HJ de Jongequote:Het probleem is natuurlijk, dat de eschatologische verwachting die aan
de erkenning van Jezus als Christus ten grondslag ligt, niet is uitgekomen.
Jezus heeft de definitieve komst van Gods koninkrijk zeer nabij geacht
(Lc. 11:20; 16:16), en haar in elk geval binnen zijn generatie verwacht (Lc.
13:35).1 Paulus rekende er omstreeks het jaar 50 op de parousia (het verschijnen,
de komst) van Christus nog bij zijn leven mee te maken (l Thess.
4:15, 17); althans zou zij binnen een generatie plaats hebben (l Kor. 15:51).
Ook Marcus, Matteüs en Lucas rekenen er alle drie op, dat de parousia zal
plaats vinden op een moment waarop mensen van hun generatie het nog
zullen meemaken (Mc. 9:1, 13:30; Mt. 16:28, 24:34; Lc. 9:27, 21:32).
Deze verwachting is niet uitgekomen. In plaats daarvan is de komst van
Gods rijk steeds verder in de toekomst geplaatst. Wat ooit moest komen
binnen een mensenleven, of althans binnen een generatie, wordt na bijna
twee millennia nog steeds verwacht als iets toekomstigs.
Dit lijkt mij langzaamaan niet meer redelijk. Het tast de geloofwaardigheid
van de prediking van de kerk aan. Het bemoeilijkt de toetreding tot het
christelijk geloof en de kerk. En eigenlijk is het blijven verwachten van de
parousia in de toekomst niet in overeenstemming met het bijbels getuigenis.
Dit is mijn voornaamste bezwaar. Nu nog de komst van Christus te verwachten
in de toekomst, is in strijd met de zienswijze en het getuigenis van Jezus,
Paulus en alle evangelisten. Die rekenden met de parousia immers als met
iets dat zeer nabij was - dat heet hun 'Naherwartung' -, niet als met iets dat
nog twee millennia kon uitblijven.
Klopt, maar ik geloof dat die collectieve ontevredenheid door God in de mens is ingebakken, omdat deze wereld ook niet meer is zoals Hij het bedoeld had.quote:Op dinsdag 28 april 2009 09:52 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Het verlangen van de mens naar een eindtijd, een wederkeer, een totale omslag in het dagelijks leven. Ik stelde in een topic van Ali_Kannibali ook aan dat ik neig naar het idee dat dit gevoel een soort van collectieve ontevredenheid tegenover de status quo van de wereld is, en van alle tijden is.
Dat lijkt me nogal apart. Volgens de Christelijke theologie is Adam voor de zondeval naar Gods evenbeeld geschapen, maar leidde zijn vrije wil naar de zondeval. Hoe is die ontevredenheid "erin gebakken"? Waarom? Dat is toch dan slechts een wisselwerking tussen de wereld en de mens?quote:Op dinsdag 28 april 2009 14:27 schreef LoudGirl het volgende:
[..]
Klopt, maar ik geloof dat die collectieve ontevredenheid door God in de mens is ingebakken, omdat deze wereld ook niet meer is zoals Hij het bedoeld had.
Wanneer het goed met de wereld gaat, dan gaat het goed met mij? En daarvan zijn er vast nog tal.quote:Op dinsdag 28 april 2009 17:49 schreef Haushofer het volgende:
Ok. Dan is het de vraag of je dat verlangen psychologisch kunt verklaren
Goed met de wereld in de zin van?quote:Op dinsdag 28 april 2009 18:39 schreef hardromacore het volgende:
[..]
Wanneer het goed met de wereld gaat, dan gaat het goed met mij? En daarvan zijn er vast nog tal.
Overbodige vraag, goed in de zin van niet slechtquote:
Geen parels voor de zwijnen!quote:Wat bedoel je precies met de waarheid van de bijbel? De bijbel is een verzameling boeken waar christenen van zeggen dat deze door God zelf geinspireerd is. De boeken zijn gewoon door mensen geschreven en ook met de kennis die de mensen toen hadden. Dat ontkennen christenen niet.
Wat betekent dan die "vrije wil", tegenover een almachtige god? Kan Adam dingen willen die God hem niet toestaat te willen? Is de wil van Eva strijdig met die van God?quote:Op dinsdag 28 april 2009 17:17 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Dat lijkt me nogal apart. Volgens de Christelijke theologie is Adam voor de zondeval naar Gods evenbeeld geschapen, maar leidde zijn vrije wil naar de zondeval. Hoe is die ontevredenheid "erin gebakken"? Waarom? Dat is toch dan slechts een wisselwerking tussen de wereld en de mens?
Tsja, lastige vragenquote:Op donderdag 4 juni 2009 09:55 schreef Marlies1981 het volgende:
[..]
Wat betekent dan die "vrije wil", tegenover een almachtige god? Kan Adam dingen willen die God hem niet toestaat te willen? Is de wil van Eva strijdig met die van God?
Is dat niet gewoon heel simpel omdat de mens gewoon ontzettend hard leers is? Hoe vaak heeft God met zijn goede bedoelingen bijvoorbeeld Israel gered, maar telkens weer valt het volk terug. Hardleers? Ja ik denk het welquote:Op vrijdag 5 juni 2009 07:52 schreef Marlies1981 het volgende:
Nu blijf ik maar hangen op de vraag waarom God de mens laat lijden, terwijl hij het in zijn macht heeft om het bedoelde effect daarvan te kunnen realiseren zonder al dat lijden.
inderdaad. Maar door het te duiden gaat het niet weg natuurlijk. Logisch is simpelweg te bewijzen dat, gegeven het feit dat er lijden is, een almachtige goede god niet kan bestaan, en daar is geen speld tussen te krijgen. Ik krijg het gevoel dat de kerk en de christenen dat gewoon maar besloten hebben te negeren.quote:Op vrijdag 5 juni 2009 08:59 schreef Haushofer het volgende:
Sowieso is "almacht" een beroerd begrip, het is eigenlijk hetzelfde als Russell's paradox: het begrip is niet gedefinieerd zoals mensen het vaak naar voren schuiven. Maar dan probeer je God te doorgronden met je ratio. Waar jij naar refereert is The Problem of Evil .
Nu ja, wat is almacht?quote:Op vrijdag 5 juni 2009 10:57 schreef Marlies1981 het volgende:
[..]
inderdaad. Maar door het te duiden gaat het niet weg natuurlijk. Logisch is simpelweg te bewijzen dat, gegeven het feit dat er lijden is, een almachtige goede god niet kan bestaan, en daar is geen speld tussen te krijgen. Ik krijg het gevoel dat de kerk en de christenen dat gewoon maar besloten hebben te negeren.
Nee, dit klopt niet. Het is niet te bewijzen dat in de aanwezigheid van lijden er geen goede, almachtige God kan zijn. Als je denkt dat dit wel lukt: succes! Een christelijke kijk op de analyse van het probleem van het lijden kun je bijvoorbeeld hier vinden. Het probleem van het lijden is geen intellectueel probleem, maar een existentieel (of emotioneel) probleem. Tegelijk hebben theisten hier een zeer hoopvol antwoord op: God die herstel in de schepping zal brengen.quote:Op vrijdag 5 juni 2009 10:57 schreef Marlies1981 het volgende:
[..]
Logisch is simpelweg te bewijzen dat, gegeven het feit dat er lijden is, een almachtige goede god niet kan bestaan, en daar is geen speld tussen te krijgen.
Dat zou kunnen, god zou al het (zinloze) lijden in de wereld kunnen voorkomen maar hij doet het niet. Is dat een goede god?quote:Op vrijdag 5 juni 2009 11:12 schreef Xa1pt het volgende:
[..]
Nu ja, wat is almacht?Een passieve almacht ofzo, is ook mogelijk.
quote:Op vrijdag 5 juni 2009 14:42 schreef Marlies1981 het volgende:
[..]
Dat zou kunnen, god zou al het (zinloze) lijden in de wereld kunnen voorkomen maar hij doet het niet. Is dat een goede god?
Als dat waar is, is hij dus niet almachtig, ergo QEDquote:Op vrijdag 5 juni 2009 14:53 schreef Xa1pt het volgende:
[..]
Keuzemogelijkheden, de macht om iets wel of niet te doen ligt bij mij, bij jou, bij ons. Dus ook de macht om lijden te laten ontstaan, of om dat te voorkomen. Het niet ingrijpen zou een eventuele god niet minder 'goed' maken, omdat hij beperkt wordt door onze macht, door onze keuzes.
Daarom zeg ik dus: passief almachtig. Wel kúnnen ingrijpen, maar dat niet doen. Almachtigheid houdt (voor mij) niet in dat een eventuele god alles naar zijn wil 'schikt', maar alles wel binnen zijn 'kunnen' ligt.quote:Op vrijdag 5 juni 2009 15:21 schreef Marlies1981 het volgende:
[..]
Als dat waar is, is hij dus niet almachtig, ergo QED
dan heb je het niet begrepen. Stel je ziet iemand in het water liggen, hij kan niet zwemmen. Jij wel. Je kunt nu kiezen: laten verdrinken of redden. Als je 'm laat verdrinken, ben je dan niet schuldig aan zijn dood? (Onze wet denkt van wel, iig). Zo is het met god niet anders: hijkan ons lijden wegnemen maar kiest ervoor dat niet te doen. Hoe kan hij dan welwillend zijn?quote:Op vrijdag 5 juni 2009 17:49 schreef Xa1pt het volgende:
[..]
Daarom zeg ik dus: passief almachtig. Wel kúnnen ingrijpen, maar dat niet doen. Almachtigheid houdt (voor mij) niet in dat een eventuele god alles naar zijn wil 'schikt', maar alles wel binnen zijn 'kunnen' ligt.
Als je het stukje gelezen had waar ik naar linkte, dan zou je best spelden kunnen vinden. Je zult bijvoorbeeld eerst moeten aantonen dat een bepaalde hoeveelheid kwaad niet kan resulteren in een nog groter goed. Als een hoeveelheid lijden nodig is, om een groter goed te bereiken, dan zou het juist slecht van God zijn indien hij dat lijden niet toe zou laten.quote:Op vrijdag 5 juni 2009 14:41 schreef Marlies1981 het volgende:
Het bewijs is toch simpel:
Stel God bestaat, is welwillend en almachtig. Dat betekent dat er dus niets zou behoeven te gebeuren dat niet de wil van god is. En voor alles dat gebeurt wat wel gods wil is kan god dat laten gebeuren zonder lijden te veroorzaken, en een welwillende almachtige zou dit doen. Mocht er dus toch lijden zijn dan is dat lijden dus zinloos.
Er is echter wel lijden, dus ofwel god kan dat zinloze lijden niet voorkomen (en is dus niet almachtig) of wil dat zinloze lijden niet vookomen (en is dus niet werwillend).
Geen speld tussen te krijgen, lijkt mij.
Whatever.quote:
Dat lijkt me een kromme vergelijking. In dit voorbeeld laat je de mens geen keuze, terwijl hij dat wel heeft.quote:Stel je ziet iemand in het water liggen, hij kan niet zwemmen. Jij wel. Je kunt nu kiezen: laten verdrinken of redden. Als je 'm laat verdrinken, ben je dan niet schuldig aan zijn dood? (Onze wet denkt van wel, iig).
Als god ons lijden zou wegnemen, neemt hij daarmee ook de mogelijkheid om 'het slechte te doen' weg.quote:Zo is het met god niet anders: hijkan ons lijden wegnemen maar kiest ervoor dat niet te doen. Hoe kan hij dan welwillend zijn?
Onder "welwillend" versta jij dan iets als "al het leed gelijk wegnemen" oid?quote:Op vrijdag 5 juni 2009 19:33 schreef Marlies1981 het volgende:
Hoe kan hij dan welwillend zijn?
Uiteraard geheel gelezen, maar er stond niks zinnigs bijquote:Op vrijdag 5 juni 2009 22:00 schreef Dwerfion het volgende:
[..]
Als je het stukje gelezen had waar ik naar linkte, dan zou je best spelden kunnen vinden.
Onzin: een almachtige kan er voor zorgen dat er niet meer lijden nodig isquote:Je zult bijvoorbeeld eerst moeten aantonen dat een bepaalde hoeveelheid kwaad niet kan resulteren in een nog groter goed. Als een hoeveelheid lijden nodig is, om een groter goed te bereiken, dan zou het juist slecht van God zijn indien hij dat lijden niet toe zou laten.
tja, vrije wil kan natuurlijk niet, met een almachtige in je buurt. Je zou bijvoorbeeld niks kunnen willen dat God niet wil. Ergo: bustedquote:Verder kun je aan een verdediging op basis van vrije wil denken. Als God mensen schiep die werkelijk een keuze konden maken, dan kon dat pas echt een keuze zijn indien de mens ook kon kiezen voor kwade dingen, die lijden tot gevolg hebben.
ja, lachen he, de een nog krommer dan de ander. Maar misschien zie jij er wel iets tussen staan dat je aanspreekt? Ik vind het allemaal nogal oppervlakkig, het gaat steeds maar voorbij aan het feti dat een almichtige god alles wat hij zou willen bereieken ook zou kunnen bereiken langs een weg die geen lijden veroorzaakt, en god ons dus welbewust en doelloos laat lijdenquote:Ik zie nu dat de Nederlandse Wiki een hele lijst aan theodicees heeft.
Nee, onder welwillend versta ik: niet nodeloos laten lijden. Een almachtige heeft geen lijden nodig want hij kan als zijn doelen ook zonder lijden realiseren. Dus is al het lijden zinloos. Als hij het dus toch laat bestaan is hij niet welwillend. Eigenlijk meer een soort van supersadist, die doelloos miljoenen doodmartelt, uithongerd, noem maar op.quote:Op zondag 7 juni 2009 17:54 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Onder "welwillend" versta jij dan iets als "al het leed gelijk wegnemen" oid?
Tja, het leven van een almachtige gaat niet altijd over rozen. Wat wil je nu eigenlijk zeggen? Waarom zou ik het slechte willen doen? Volgens mij ontstaat veel slechts uit lijden en ons streven dat lijden te beeindigen of te verminderen, als God ons niet zou laten lijden zouden we ook minder slechts doen.quote:Op zondag 7 juni 2009 12:12 schreef Xa1pt het volgende:
[quote]
Als god ons lijden zou wegnemen, neemt hij daarmee ook de mogelijkheid om 'het slechte te doen' weg.
quote:Op maandag 8 juni 2009 14:07 schreef Marlies1981 het volgende:
Onzin: een almachtige kan er voor zorgen dat er niet meer lijden nodig is
[..]
tja, vrije wil kan natuurlijk niet, met een almachtige in je buurt. Je zou bijvoorbeeld niks kunnen willen dat God niet wil. Ergo: busted
[..]
ja, lachen he, de een nog krommer dan de ander. Maar misschien zie jij er wel iets tussen staan dat je aanspreekt? Ik vind het allemaal nogal oppervlakkig, het gaat steeds maar voorbij aan het feti dat een almichtige god alles wat hij zou willen bereieken ook zou kunnen bereiken langs een weg die geen lijden veroorzaakt, en god ons dus welbewust en doelloos laat lijden
Nee, daarvoor is het OT te divers. Het bevat niet alleen geschiedenisboeken maar ook wetboeken, gedichten, profetische boeken enz. Het beslaat bovendien een periode van duizenden jaren.quote:Op maandag 8 juni 2009 14:02 schreef Individual het volgende:
Nu heb ik het nieuwe testament gelezen (kadootje van religieuze -Pentecoast- vriendin in Amerika), maar kwam er moeilijk doorheen en het kostte me wat tijd.
Ik hoor dat het oude testament nog veel moeilijker te lezen is en dus daarom ben ik op zoek naar een goed oude testament bijbel documentaire/drama/animatie op een enkele DVD die het liefst alle boeken vrij accuraat behandelt in chronologische volgorde.
Bestaat er zoiets?
Dat doodmartelen en uithongeren doen mensen zelf volgens mij. Ikzelf lig niet echt wakker van dit soort vragen, maar ik kan me voorstellen dat het botst met het beeld wat een deel van de Christenen heeft. Inderdaad, als God werkelijk almachtig was geweest (in de zin: Hij is tot alles in staat wat logisch consistent is) was het hele zondevalgebeuren niet nodig geweest, zo simpel is het.quote:Op maandag 8 juni 2009 14:09 schreef Marlies1981 het volgende:
[..]
Nee, onder welwillend versta ik: niet nodeloos laten lijden. Een almachtige heeft geen lijden nodig want hij kan als zijn doelen ook zonder lijden realiseren. Dus is al het lijden zinloos. Als hij het dus toch laat bestaan is hij niet welwillend. Eigenlijk meer een soort van supersadist, die doelloos miljoenen doodmartelt, uithongerd, noem maar op.
Kijk es bij bv de Boekenvoordeel voor een boek van Porter over de bijbel; het is een soft-cover, en kost maar een tientje. Het is nogal uitgebreid, maar voor die prijs is het in mijn ogen een erg goed boek met veel achtergrond en ook korte samenvattingen van alle bijbelboekenquote:Op maandag 8 juni 2009 14:02 schreef Individual het volgende:
Nu heb ik het nieuwe testament gelezen (kadootje van religieuze -Pentecoast- vriendin in Amerika), maar kwam er moeilijk doorheen en het kostte me wat tijd.
Ik hoor dat het oude testament nog veel moeilijker te lezen is en dus daarom ben ik op zoek naar een goed oude testament bijbel documentaire/drama/animatie op een enkele DVD die het liefst alle boeken vrij accuraat behandelt in chronologische volgorde.
Bestaat er zoiets?
Da's leuk gezegd, maar die almachtigheid - waarvan we dus inderdaad vast kunnen stellen dat die in ieder geval niet waar kan zijn - is wel de basis voor heel wat onderdelen in het geloof. Hoe kan God nu hemel en aarde geschapen hebben als hij niet almachtig? En wat heeft het voor zin te bidden voor een god die mijn lijden niet kan verminderen? Dat gaat toch wel wat verder dan ""een beetje apart"...da's meer zoiets van ""daar klopt iets niet"...quote:Op maandag 8 juni 2009 17:57 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Dat doodmartelen en uithongeren doen mensen zelf volgens mij. Ikzelf lig niet echt wakker van dit soort vragen, maar ik kan me voorstellen dat het botst met het beeld wat een deel van de Christenen heeft. Inderdaad, als God werkelijk almachtig was geweest (in de zin: Hij is tot alles in staat wat logisch consistent is) was het hele zondevalgebeuren niet nodig geweest, zo simpel is het.
Maar we nemen waar dat er wel lijden is. Op basis daarvan is mede het scheppingsverhaal geschreven. En vervolgens gaat men na een paar eeuwen filosofische ontwikkelingen vervolgens terugkijken op het verhaal en denkt men: "Hey, da's eigenlijk best wel wat apart".
Maar religie is geen wetenschapZoals ik zei: besef je goed dat je vooral het begin van Genesis niet echt kunt betrappen op weldoordachte theologische/filosofische overpeinzingen van God; het is een nogal primitief Godsbeeld.
Zou je eerst eens een definitie van almachtig kunnen geven die je hier gebruikt? Dan valt er wat beter te discussiëren. Wikipedia heeft al vast 6 versies opgeschreven waar vast vele varianten op te bedenken zijn:quote:Op dinsdag 9 juni 2009 01:04 schreef Marlies1981 het volgende:
[..]
Da's leuk gezegd, maar die almachtigheid - waarvan we dus inderdaad vast kunnen stellen dat die in ieder geval niet waar kan zijn - is wel de basis voor heel wat onderdelen in het geloof. Hoe kan God nu hemel en aarde geschapen hebben als hij niet almachtig? En wat heeft het voor zin te bidden voor een god die mijn lijden niet kan verminderen? Dat gaat toch wel wat verder dan ""een beetje apart"...da's meer zoiets van ""daar klopt iets niet"...
Dat Hij hemel en aarde heeft geschapen, zie ik niet als vorm van onlogische almacht. De natuur is toch sowieso ontstaan? Zie je dat ook als onmogelijk?quote:Op dinsdag 9 juni 2009 01:04 schreef Marlies1981 het volgende:
[..]
Da's leuk gezegd, maar die almachtigheid - waarvan we dus inderdaad vast kunnen stellen dat die in ieder geval niet waar kan zijn - is wel de basis voor heel wat onderdelen in het geloof. Hoe kan God nu hemel en aarde geschapen hebben als hij niet almachtig?
Hij kan misschien je lijden wel verminderen, maar Hij zal niet met de vingers knippen zodat iedereen fijn met bloemenkransjes op het hoofd rondjes gaat dansen.quote:En wat heeft het voor zin te bidden voor een god die mijn lijden niet kan verminderen? Dat gaat toch wel wat verder dan ""een beetje apart"...da's meer zoiets van ""daar klopt iets niet"...
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |