R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Vond ik leuk klinken. Enfin. Ik heb dus een schoonmoeder. Min of meer. Doe het nu al een paar maanden met haar dochter, maar ben er nog nooit thuis geweest. Ik wilde best wel, maar m'n vriendin zag dat eigenlijk niet zo zitten omdat haar moeder nu eenmaal "een beetje moeilijk is".
Nu willen we gaan samenwonen, per juli permanent maar we hadden nu al een tof huisje gevonden. Ik zou de huur in die tijd zelf wel dragen, ondanks dat ze er waarschijnlijk wel 24/5 zal wonen, maar enfin, geen punt. Huurcontract kwam op beide namen te staan en de waarborg gaat via Korfina. Wordt vastgezet op een rekening en komt pas vrij na een handtekening van ons en van de huisbaas.
Nu is het 'probleem' dat vriendinnetje de borg heeft betaald. Dat weet mamsie inmiddels aangezien er een brief van Korfina naar haar huisadres was gestuurd. Mamsie over de zeik, is gaan Googelen op Korfina en is gaan bellen. (veronderstelling). Kan ook goed zijn dat ze de bende gewoon heeft geopend, maar goed. Maakt niet uit.
Mamsie weet dus dat vriendinnetje 14honderdnogwat heeft overgemaakt op rekening van Korfina. En mamsie wil dat terug! Jawel! Nu begon het redelijk ongeschuldig met het bellen van mamsie naar vriendinnetje met hoe dat nu zit, maar al snel kreeg ze te horen dat ze het terug moest vragen en dat ze 'slecht bezig was'. Nu wíl vriendinnetje het niet eens terugvragen aan mij. Dat heeft ze duidelijk gemaakt aan mamsie en toen ging het drama verder. #1, naar de politie gaan. (haha) #2, mijn ouders bellen (haha x2) en nu kreeg ik gisteren ineens een mailtje dat ze vrijdag een gesprekje met ons drieën wilde. Ik zit daar zo langzamerhand niet echt op te wachten, en heb dat via vriendinnetje naar mamsie laten communiceren.
Was blijkbaar niet goed, nu ik net een mailtje kreeg dat ik voor morgen 18:00 haar moet mailen dat ik het geld terug ga storen of anders belt ze mijn ouders op. En ik kan het best terugstorten, dat is het probleem niet, maar het gaat me om het principe. Waarom zou ik in godsnaam doen wat haar moeder zegt? Zolang vriendinnetje het niet terugwil (dat krijgt ze vanzelf na afloop van ons huurcontract) dan is het toch goed?
Wat moet ik hier nu weer mee? Ik heb altijd leuke schoonouders gehad en nu dit. :-(
En ja, ze is ouder dan 18.
Nu willen we gaan samenwonen, per juli permanent maar we hadden nu al een tof huisje gevonden. Ik zou de huur in die tijd zelf wel dragen, ondanks dat ze er waarschijnlijk wel 24/5 zal wonen, maar enfin, geen punt. Huurcontract kwam op beide namen te staan en de waarborg gaat via Korfina. Wordt vastgezet op een rekening en komt pas vrij na een handtekening van ons en van de huisbaas.
Nu is het 'probleem' dat vriendinnetje de borg heeft betaald. Dat weet mamsie inmiddels aangezien er een brief van Korfina naar haar huisadres was gestuurd. Mamsie over de zeik, is gaan Googelen op Korfina en is gaan bellen. (veronderstelling). Kan ook goed zijn dat ze de bende gewoon heeft geopend, maar goed. Maakt niet uit.
Mamsie weet dus dat vriendinnetje 14honderdnogwat heeft overgemaakt op rekening van Korfina. En mamsie wil dat terug! Jawel! Nu begon het redelijk ongeschuldig met het bellen van mamsie naar vriendinnetje met hoe dat nu zit, maar al snel kreeg ze te horen dat ze het terug moest vragen en dat ze 'slecht bezig was'. Nu wíl vriendinnetje het niet eens terugvragen aan mij. Dat heeft ze duidelijk gemaakt aan mamsie en toen ging het drama verder. #1, naar de politie gaan. (haha) #2, mijn ouders bellen (haha x2) en nu kreeg ik gisteren ineens een mailtje dat ze vrijdag een gesprekje met ons drieën wilde. Ik zit daar zo langzamerhand niet echt op te wachten, en heb dat via vriendinnetje naar mamsie laten communiceren.
Was blijkbaar niet goed, nu ik net een mailtje kreeg dat ik voor morgen 18:00 haar moet mailen dat ik het geld terug ga storen of anders belt ze mijn ouders op.
En ik kan het best terugstorten, dat is het probleem niet, maar het gaat me om het principe. Waarom zou ik in godsnaam doen wat haar moeder zegt? Zolang vriendinnetje het niet terugwil (dat krijgt ze vanzelf na afloop van ons huurcontract) dan is het toch goed?Wat moet ik hier nu weer mee? Ik heb altijd leuke schoonouders gehad en nu dit. :-(
En ja, ze is ouder dan 18.
Dus je hebt een schoonmoeder die je nog nooit hebt ontmoet? Laat ze zich eerst maar eens netjes voorstellen.
Erst kommt das Fressen und dann kommt die Moral
Ik snap best je punt maar misschien als je praat met haar dat veel dingen uit de wereld zijn. Ik weet jouw leeftijd en die van je vriendin niet maar misschien kunnen jullie nog het een ander bespreken. 1 ding weet ik zeker als ik zoiets zou flikken bij mijn ouders zouden ze gelijk juichen en me koffers pakken 
Ik snap er niks van. Als je vriendin geld stort wat heeft je schoonmoeder daar dan mee te maken? Of is dat geld geleend van schoonmoeder?
There is no love sincerer than the love of food.
Precies mijn idee dus. En nee, dat geld is gewoon van haar, daar werkt ze voor.quote:Op woensdag 14 januari 2009 23:56 schreef MinderMutsig het volgende:
Ik snap er niks van. Als je vriendin geld stort wat heeft je schoonmoeder daar dan mee te maken? Of is dat geld geleend van schoonmoeder?
Leeftijden zijn overigens 25 & 22.
Waarom zou je niet even met z´n 3en om de tafel gaan zitten? In principe heeft ze er natuurlijk niets mee te maken maar even normaal kennismaken en wat dingen ophelderen lijkt me vrij normaal.
Kan me voorstellen dat ze even pissed is dat haar dochter een beetje sneaky doet over samenwonen met een knul die moeders nog nooit gezien heeft.
Kan me voorstellen dat ze even pissed is dat haar dochter een beetje sneaky doet over samenwonen met een knul die moeders nog nooit gezien heeft.
Zonder het op te willen nemen voor de evil mother in law.... misschien is moeders pissig omdat jullie beider handtekeningen en die van de huisbaas nodig zijn om het geld vrij te laten komen?
Met andere woorden: mochten jullie uit elkaar gaan dan krijgt haar dochter haar borg misschien niet terug omdat jij het, na de ruzie over de Hema-bordjes van ¤ 1,50 en de goudvis, een manier vindt om haar te stangen.
Het zou natuurlijk ook zo kunnen zijn dat moeders sowieso niet blij is dat haar dochter gaat samenwonen met iemand die ze nog nooit ontmoet heeft...
Met andere woorden: mochten jullie uit elkaar gaan dan krijgt haar dochter haar borg misschien niet terug omdat jij het, na de ruzie over de Hema-bordjes van ¤ 1,50 en de goudvis, een manier vindt om haar te stangen.
Het zou natuurlijk ook zo kunnen zijn dat moeders sowieso niet blij is dat haar dochter gaat samenwonen met iemand die ze nog nooit ontmoet heeft...
Losing it
Mja, schoonmoeders kan je ook niet helemaal ontlopen dus ik zou wel met z'n beiden naar dat gesprek gaan maar daar dan wel voet bij stuk houden en haar duidelijk maken dat wat jullie met je geld doen niet haar zaak is.
En dan op zo'n manier dat je niet volgend jaar met de kerst niet meer bij elkaar aan tafel kunt zitten.
En voor het R&P sausje: Misschien dat ze wat onzeker is omdat haar dochter ineens van alles zelf regelt en haar niet meer nodig lijkt te hebben? Haar duidelijk maken dat haar rol misschien verandert maar dat ze nog steeds wel degelijk belangrijk is kon wel eens een hoop schelen.
En dan op zo'n manier dat je niet volgend jaar met de kerst niet meer bij elkaar aan tafel kunt zitten.
En voor het R&P sausje: Misschien dat ze wat onzeker is omdat haar dochter ineens van alles zelf regelt en haar niet meer nodig lijkt te hebben? Haar duidelijk maken dat haar rol misschien verandert maar dat ze nog steeds wel degelijk belangrijk is kon wel eens een hoop schelen.
There is no love sincerer than the love of food.
Maar je vriendin heeft haar moeder niks verteld over jullie samenwoonplannen? Da's misschien ook niet helemaal handig.. En aangezien je moeder ook nog nooit gezien heeft denkt ze misschien wel dat jij een of andere loverboy bent die haar dochter geld afhandig heeft gemaakt. Natuurlijk moet ze zich hier niet mee bemoeien, maar ik denk dat ik wel een klein beetje snap waar die reactie vandaan komt..
*Kleine muisjes hebben kleine wensjes; beschuitjes met gestampte mensjes*
Uiteraard. Het geval is echter dat mamma niet zo makkelijk is, het is niet voor niets dat ze mij, vriendinnen, wie dan ook, liefst niet mee naar huis neemt omdat het altijd miserie is. Het is gewoonweg niet bespreekbaar, in mamma d'r hoofd zou ze nooit uit huis gaan. Maar ze woont ook niet thuis, ze komt er enkel nog in het weekend. Zit gewoon op kamers, net als ik.quote:Op donderdag 15 januari 2009 00:02 schreef Vandaag... het volgende:
Kan me voorstellen dat ze even pissed is dat haar dochter een beetje sneaky doet over samenwonen met een knul die moeders nog nooit gezien heeft.
Eens.quote:Op donderdag 15 januari 2009 00:04 schreef Naamah het volgende:
Maar je vriendin heeft haar moeder niks verteld over jullie samenwoonplannen? Da's misschien ook niet helemaal handig.. En aangezien je moeder ook nog nooit gezien heeft denkt ze misschien wel dat jij een of andere loverboy bent die haar dochter geld afhandig heeft gemaakt. Natuurlijk moet ze zich hier niet mee bemoeien, maar ik denk dat ik wel een klein beetje snap waar die reactie vandaan komt..
Mijn moeder zou mij slaan trouwens als ik doodleuk kwam vertellen dat ik ging samenwonen met iemand die ze niet kent en dat ik even de borg van 1400,- had neergelegd. Wat dat betreft reageert deze moeder dus nog best wel redelijk.
There is no love sincerer than the love of food.
Nee, want ze weet niet dat het contract op beide namen staat. Ze wilde het in juli vertellen als ze er permanent bij zou komen wonen. In deze periode houdt ze haar kamer namelijk nog.quote:Op donderdag 15 januari 2009 00:03 schreef Troubled_Soul het volgende:
Zonder het op te willen nemen voor de evil mother in law.... misschien is moeders pissig omdat jullie beider handtekeningen en die van de huisbaas nodig zijn om het geld vrij te laten komen?
Dus in de ogen van je schoonmoeder heb jij haar dochter zo ver gekregen dat zij jouw borg á ¤1400,- heeft voorgeschoten.quote:
[..]
Nee, want ze weet niet dat het contract op beide namen staat. Ze wilde het in juli vertellen als ze er permanent bij zou komen wonen. In deze periode houdt ze haar kamer namelijk nog.
You loverboy!
There is no love sincerer than the love of food.
Dat dus, geen wonder dat moeders "not amused" is...quote:Op donderdag 15 januari 2009 00:12 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Dus in de ogen van je schoonmoeder heb jij haar dochter zo ver gekregen dat zij jouw borg á ¤1400,- heeft voorgeschoten.
You loverboy!
Losing it
Misschien kun je beter de gulden middenweg kiezen.
Zij heeft de borg betaald, dus stel een contract op waarin staat dat zodra dat huurcontract opgezegd wordt of zij uit het huis gaat, ze de 1400E van jou terug krijgt. De huur neem je op je voor de tijd dat jij er woont, dat is begrijpelijk. Deel de huur daarna door 2 of wat je ook wilt, maar leg dat ook vast in een contract.
Op deze manier is het voor je dinnetje en jij goed geregeld, en hoeft mammie zich geen zorgen te maken over de 1400E.
Zij heeft de borg betaald, dus stel een contract op waarin staat dat zodra dat huurcontract opgezegd wordt of zij uit het huis gaat, ze de 1400E van jou terug krijgt. De huur neem je op je voor de tijd dat jij er woont, dat is begrijpelijk. Deel de huur daarna door 2 of wat je ook wilt, maar leg dat ook vast in een contract.
Op deze manier is het voor je dinnetje en jij goed geregeld, en hoeft mammie zich geen zorgen te maken over de 1400E.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Langs gaan bij je schoonmoeder, zeggen dat je het overmaakt en haar overtuigen dat je on the side gewoon best een aardige jongen bent.
Settled for life, toch ?
Settled for life, toch ?
zzz
Ik snap trouwens niet helemaal waarom je vriendin die borg heeft betaalt terwijl jij aangeeft dat je dat zelf ook prima zou kunnen betalen. Zij woont pas over een paar maanden in dat huis.
There is no love sincerer than the love of food.
Raar verhaal in veel opzichten: waarom heeft jouw vriendin alleen de borg betaald en hebben jullie dit niet gedeeld?
Hoezo wil "schoonmoeder" het geld terug, het was toch niet haar geld? Hoezo de politie bellen, het geld is toch niet van haar gestolen (of wel?). En je ouders bellen tenslotte is ook wel vreemd, je bent meerderjarig, dus wat hebben je ouders er mee te maken?
Hoezo wil "schoonmoeder" het geld terug, het was toch niet haar geld? Hoezo de politie bellen, het geld is toch niet van haar gestolen (of wel?). En je ouders bellen tenslotte is ook wel vreemd, je bent meerderjarig, dus wat hebben je ouders er mee te maken?
Anders bel je toch even met je ouders om te zeggen hoe het zit? Vervolgens geef je via een omweg het nummer aan je schoonmoeder, heb je het achter de rug.
That's quite enough, thank you.
Precies. Nogal wiedes dat schoonmoeder dat niet pikt. Betaal die 1400 euro aan je vriendin terug, dan ben je klaar.quote:Op donderdag 15 januari 2009 00:12 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Dus in de ogen van je schoonmoeder heb jij haar dochter zo ver gekregen dat zij jouw borg á ¤1400,- heeft voorgeschoten.
You loverboy!
Die schoonmoeder moet zich sowieso niet meer bemoeien met de financiën van haar 22-jarige dochter.quote:
[..]
Precies. Nogal wiedes dat schoonmoeder dat niet pikt. Betaal die 1400 euro aan je vriendin terug, dan ben je klaar.
That's quite enough, thank you.
Sowieso, ontmoet die schoonmoeder man, heb je er nu niet mee te maken, dan wel later als je wil gaan trouwen oid...
Hoi, jammer dat schoonmamsie een beetje over de zeik is. Ik zou toch even gaan babbelen. Ten eerste kun je dan met eigen ogen zien of ze zo'n heks is als je vriendin beweert (let op zwarte katten, grote collectie bezems), ten tweede kun je dan ook je trouwe hondenogen opzetten om haar te overtuigen. Die werken namelijk niet via e-mail, sms of telefoon.
Als 't uiteindelijk inderdaad een heks is kun je twee dingen doen: of je betaalt die 1400 euro terug aan je vriendin, of je ontvoert de heks naar Oudewater om d'r op de waag terecht te stellen.
Het lijkt me een lastige situatie, maar het feit dat je schoonmoeder jou nog nooit ontmoet heeft maakt het op zich wel begrijpelijk dat ze wat piept.
Als 't uiteindelijk inderdaad een heks is kun je twee dingen doen: of je betaalt die 1400 euro terug aan je vriendin, of je ontvoert de heks naar Oudewater om d'r op de waag terecht te stellen.
Het lijkt me een lastige situatie, maar het feit dat je schoonmoeder jou nog nooit ontmoet heeft maakt het op zich wel begrijpelijk dat ze wat piept.
Niet alles wat geen nut heeft
heeft geen zin.
Stijn De Paepe
heeft geen zin.
Stijn De Paepe
Wel als ze een dikke zak poen bijdraagt aan kamerhuur en/of studie.quote:
[..]
Die schoonmoeder moet zich sowieso niet meer bemoeien met de financiën van haar 22-jarige dochter.
Niet alles wat geen nut heeft
heeft geen zin.
Stijn De Paepe
heeft geen zin.
Stijn De Paepe
Tenzij schoonmoeders de huur van de kamer betaald.quote:Op donderdag 15 januari 2009 09:33 schreef Em.ster het volgende:
[..]
Die schoonmoeder moet zich sowieso niet meer bemoeien met de financiën van haar 22-jarige dochter.
Samenwonen terwijl je je schoonmoeder nog niet eens ontmoet hebt, lijkt me een goed begin 
.
.
Behulpzaam als een waterkraan.
Op woensdag 29 april 2015 16:30 schreef seto het volgende:
als je niet #teamhenk bent ben je gewoon een *weggeFopt*homo
Op woensdag 29 april 2015 16:30 schreef seto het volgende:
als je niet #teamhenk bent ben je gewoon een *weggeFopt*homo
Is het niet gewoonweg zo dat de vriendin hier een probleem heeft met haar moeder en dat die eerst hun onderlingee problemen moeten oplossen voordat zee jou erin gaan betrekken?
Eerlijk gezegd vind ik het een vreemde gang van zaken, maar evenzeer weinig vertrouwen wekkend is het gedrag van je vriendin: alsof die ergens misschien wat te verbergen heeft of niet altijd de hele waarheid verteld ...
Als die moeder kenneelijk total onvoorbereid er via anderen achter komt dat haar dochter binnekort niet langer bij haar woont maar op zichzelf gaat wonen komt het niet over alsof daar een grote mate van communicatie-talent in die hele familie zit (en meestal kan dat ook wel erfbaar zijn of een kwestie van gewenning aan een familie-cultuur)
Je moet niet onderschatten dat iemand die zelf voorkomt uit een totaal onwrichte familie en kennelijk gewend is in een weinig sociale omgeving te wonen met anderen, meestal ook nieet de eenvoudigste woon-partner zal zijn voor jou.
Eerlijk gezegd vind ik het een vreemde gang van zaken, maar evenzeer weinig vertrouwen wekkend is het gedrag van je vriendin: alsof die ergens misschien wat te verbergen heeft of niet altijd de hele waarheid verteld ...
Als die moeder kenneelijk total onvoorbereid er via anderen achter komt dat haar dochter binnekort niet langer bij haar woont maar op zichzelf gaat wonen komt het niet over alsof daar een grote mate van communicatie-talent in die hele familie zit (en meestal kan dat ook wel erfbaar zijn of een kwestie van gewenning aan een familie-cultuur)
Je moet niet onderschatten dat iemand die zelf voorkomt uit een totaal onwrichte familie en kennelijk gewend is in een weinig sociale omgeving te wonen met anderen, meestal ook nieet de eenvoudigste woon-partner zal zijn voor jou.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Mams betaalt de kamer wel. Maar die houdt ze ook zolang ze nog studeert, tot juli. Vandaar het pas permanent samenwonen vanaf die datum. Maar zij wil ook op haar manier bijdragen aan onze toekomst, en het huis hebben we samen gekozen, en met die borg neemt ze ook geen risico's. Ze mist misschien wat rente, maar dat is het ook wel.quote:Op donderdag 15 januari 2009 09:40 schreef Duvel het volgende:
Wel als ze een dikke zak poen bijdraagt aan kamerhuur en/of studie.
Tuurlijk kan ik daar best m'n kop laten zien, maar ik hoor al weken/maanden hoe fijn het daar gaat en dan sta ik ook niet echt te trappelen om daar aan te kloppen. En ik vind eigenlijk dat dit iets tussen mams + dochter is, dat mams best op het oordeel van haar 22-jarige dochter mag vertrouwen. Ze is immers niet zwakzinnig oid.
ehm als mams wél moet betalen heeft ze recht betrokken te zijn bij hoe het financiel geregeld is...quote:Op donderdag 15 januari 2009 12:44 schreef Nairua het volgende:
Tuurlijk kan ik daar best m'n kop laten zien, maar ik hoor al weken/maanden hoe fijn het daar gaat en dan sta ik ook niet echt te trappelen om daar aan te kloppen. En ik vind eigenlijk dat dit iets tussen mams + dochter is, dat mams best op het oordeel van haar 22-jarige dochter mag vertrouwen. Ze is immers niet zwakzinnig oid.
dat mams maar op het oordeelsvermogen moet vertrouwen van haar dochter die kennelijk zo lastert over haar eigen moeder tegenover haar partner dat die niet eens dr durft te ontmoeten én kennelijk geen openheid geft over wat er precies geregeld is, doet vermoeden dat het hier de dochter is die zeker bijna 100% fout zit..
ik zou zeggen, ort het geld terug naar de moeder en geef je vriendin een schop onder dr hol dat die eerst dr zaakjess op orde dient te hebben voordat ze dingen doet met andermans geld ...
klinkt hard, maar voor jee heet weet woon je langer amen een heebben jullie een gelddeelde bankrekening en gedeelde financieele belangen en als je vriendin dan net zulke dingen blijft doen, ben jij erder de lul.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Ik zou als ik jou was schoonmoeder een brief sturen waarin je het van jouw kant uitlegt. Daarna openstaan voor een gesprek. Die vrouw klinkt namelijk niet als het type wat in een gesprek nu kalm jouw kant gaat aanhoren, die gaat gewoon flippen. Dus ik zou een brief schrijven waarin je uitlegt dat je je voor had willen stellen maar dat je vriendin dat een beetje afhield / dat het er niet van gekomen is, maar dat je dat echt wel alsnog wil doen. Uitleggen dat het contract op beide namen staat, wat de afspraken zijn, enzovoort. Benadrukken dat je vriendin dit zo wil omdat die het anders oneerlijk vind dat jij alles betaalt. Dat je prima je borg had kunnen betalen maar wil dat het een huisje van jullie samen wordt, niet jouw huis waar zij dan bij in komt wonen, en dat jullie het daarom zo hebben afgesproken. Dat je schoonmoeder niet voor het hoofd hebt willen stoten maar vind dat het aan je vriendin is om dit soort dingen met haar moeder te bespreken. Zoiets. Vind een volwassen, vriendelijke, rustige toon en sluit af met dat je best eens rond de tafel wil maar niet zolang schoonmoeder blijft dreigen met politie en ouders bellen omdat je niet denkt dat dat een productief gesprek wordt met die insteek. Zet het telefoonnummer van je ouders er bij als alternatieve optie et voila.
Je hebt nog maar een paar maanden verkering. Jullie besluiten nu dat jullie vanaf juli gaan samenwonen. Je schoonmoeder heb je nog nooit ontmoet. Zij betaalt de kamerhuur voor je vriendin. Je vriendin tekent nu een huurcontract/betaalt nu de 1400 euro borg voor het huisje waar ze vanaf juli met jou in gaat wonen. Onduidelijk is waarom je vriendin dat betaalt (edit: dat wilde ze dus zelf graag), terwijl jij er al gaat wonen en de huur ook alleen gaat betalen.
Misschien vertrouwt schoonmoeder de zaak niet omdat haar dochter haar vriend nog niet eens is komen voorstellen (hoe serieus is de relatie dan?), maar haar dochter heeft al wel een borg van 1400 euro betaald. Als je schoonmoeder haar huur betaalt, heeft je schoonmoeder natuurlijk wel iets te maken met de financiën van je vriendin. Als je vriendin die 1400 euro zo makkelijk ophoest, waarom betaalt ze dan niet haar eigen kamerhuur (oftewel, waarom is ze dan niet financieel onafhankelijk van haar moeder)?
Raar verhaal.
Misschien vertrouwt schoonmoeder de zaak niet omdat haar dochter haar vriend nog niet eens is komen voorstellen (hoe serieus is de relatie dan?), maar haar dochter heeft al wel een borg van 1400 euro betaald. Als je schoonmoeder haar huur betaalt, heeft je schoonmoeder natuurlijk wel iets te maken met de financiën van je vriendin. Als je vriendin die 1400 euro zo makkelijk ophoest, waarom betaalt ze dan niet haar eigen kamerhuur (oftewel, waarom is ze dan niet financieel onafhankelijk van haar moeder)?
Raar verhaal.
The love you take is equal to the love you make.
Serieus..dat mensen nog geloven dat die schoonmoeder een kreng is, is BEYOND me.
Allereerst vraag ik me af hoe lekker je in je hoofd bent als je een vriendje van een paar maanden gaat vertellen dat je moeder een evil bitch is.
Daarnaast moet je eens antwoord geven op de vraag waarom zij de borg betaald.
Dan hebben we nog het krankzinnige verhaal dat je binnen een paar maanden gaat samenwonen, terwijl je niet eens weet uit wat voor nest ze komt, en vice versa.
Jullie zijn allebei volkomen zwakzinnig volgens mij, maar goed dat dat kind een moeder heeft die het wel boeit wat ze allemaal voor onzin uithaalt.
Allereerst vraag ik me af hoe lekker je in je hoofd bent als je een vriendje van een paar maanden gaat vertellen dat je moeder een evil bitch is.
Daarnaast moet je eens antwoord geven op de vraag waarom zij de borg betaald.
Dan hebben we nog het krankzinnige verhaal dat je binnen een paar maanden gaat samenwonen, terwijl je niet eens weet uit wat voor nest ze komt, en vice versa.
Jullie zijn allebei volkomen zwakzinnig volgens mij, maar goed dat dat kind een moeder heeft die het wel boeit wat ze allemaal voor onzin uithaalt.
Betaal dan gewoon zelf die borg, oetlul.quote:Op donderdag 15 januari 2009 12:44 schreef Nairua het volgende:
[..]
Mams betaalt de kamer wel. Maar die houdt ze ook zolang ze nog studeert, tot juli. Vandaar het pas permanent samenwonen vanaf die datum. Maar zij wil ook op haar manier bijdragen aan onze toekomst, en het huis hebben we samen gekozen, en met die borg neemt ze ook geen risico's. Ze mist misschien wat rente, maar dat is het ook wel.
Tuurlijk kan ik daar best m'n kop laten zien, maar ik hoor al weken/maanden hoe fijn het daar gaat en dan sta ik ook niet echt te trappelen om daar aan te kloppen. En ik vind eigenlijk dat dit iets tussen mams + dochter is, dat mams best op het oordeel van haar 22-jarige dochter mag vertrouwen. Ze is immers niet zwakzinnig oid.
Goed idee. Dank. :-)quote:Op donderdag 15 januari 2009 12:57 schreef Dipkip het volgende:
Ik zou als ik jou was schoonmoeder een brief sturen waarin je het van jouw kant uitlegt. Daarna openstaan voor een gesprek. Die vrouw klinkt namelijk niet als het type wat in een gesprek nu kalm jouw kant gaat aanhoren, die gaat gewoon flippen. Dus ik zou een brief schrijven waarin je uitlegt dat je je voor had willen stellen maar dat je vriendin dat een beetje afhield / dat het er niet van gekomen is, maar dat je dat echt wel alsnog wil doen. Uitleggen dat het contract op beide namen staat, wat de afspraken zijn, enzovoort. Benadrukken dat je vriendin dit zo wil omdat die het anders oneerlijk vind dat jij alles betaalt. Dat je prima je borg had kunnen betalen maar wil dat het een huisje van jullie samen wordt, niet jouw huis waar zij dan bij in komt wonen, en dat jullie het daarom zo hebben afgesproken. Dat je schoonmoeder niet voor het hoofd hebt willen stoten maar vind dat het aan je vriendin is om dit soort dingen met haar moeder te bespreken. Zoiets. Vind een volwassen, vriendelijke, rustige toon en sluit af met dat je best eens rond de tafel wil maar niet zolang schoonmoeder blijft dreigen met politie en ouders bellen omdat je niet denkt dat dat een productief gesprek wordt met die insteek. Zet het telefoonnummer van je ouders er bij als alternatieve optie et voila.
Vriendinnetje wil ook bijdragen, blabla, le-zen. Ook al zou ik het terugstorten, dat lost het probleem van een controlfreak mammie niet op.quote:Op donderdag 15 januari 2009 13:12 schreef Scorpie het volgende:
Betaal dan gewoon zelf die borg, oetlul.
We kennen elkaar al drie jaar. Verder is het bij hun thuis gewoonweg nooit makkelijk geweest. Ze weet niet beter of haar moeder heeft haar al van jongs af aan gemanipuleerd. Moeder van moeder zit in de psychiatrie, wellicht is het erfelijk.quote:Op donderdag 15 januari 2009 13:07 schreef SHE het volgende:
Allereerst vraag ik me af hoe lekker je in je hoofd bent als je een vriendje van een paar maanden gaat vertellen dat je moeder een evil bitch is.
.
Tuurlijk wel, mammie heeft haar dochter behoed voor een misstap met jou, jij bent niet de boosaardige vriend die niet eens het fatsoen heeft moeders te ontmoeten, eind goed al goed.quote:Op donderdag 15 januari 2009 13:23 schreef Nairua het volgende:
[..]
Vriendinnetje wil ook bijdragen, blabla, le-zen. Ook al zou ik het terugstorten, dat lost het probleem van een controlfreak mammie niet op.
Sowieso ben je niet slim bezig door je vriendin nu al te betrekken in je huurperikelen/constructies, maar das mijn persoonlijke mening.
Dat valt voor TS in elk geval uitermate mee, dus je oordeelt hier veel te snel.quote:Op donderdag 15 januari 2009 13:07 schreef SHE het volgende:
Jullie zijn allebei volkomen zwakzinnig volgens mij, maar goed dat dat kind een moeder heeft die het wel boeit wat ze allemaal voor onzin uithaalt.
Niet alles wat geen nut heeft
heeft geen zin.
Stijn De Paepe
heeft geen zin.
Stijn De Paepe
Controlfreak mammie die nu wel de huur voor haar dochters kamer moet betalen... ze onderhoudt haar (volwassen) kind dus deels, en daarmee hangt hoe dan ook samen dat ze enig inzicht wil hebben in hoe haar dochter haar geld over de balk smijt.quote:
[..]
Vriendinnetje wil ook bijdragen, blabla, le-zen. Ook al zou ik het terugstorten, dat lost het probleem van een controlfreak mammie niet op.
En als jullie toch al weten dat je gaat samenwonen, je vriendin daarin al investeert, dan mag mammie dus een half jaar lang voor de katzeviolen de huur voor haar kamer betalen terwijl ze wel 24/5 bij jou in "jullie" huisje zit?
Losing it
Het is gezien de OP heel makkelijk om mee te gaan met het idee dat de schoonmoeder een evil bitch is, maar het verhaal ligt veel genuanceerder.. Ik vind het heel interessant allemaal, vandaar een tvp om te zien hoe het afloopt. Oh en Nairua? Waag het niet om niet te vertellen hoe het afloopt 
quote:Op donderdag 15 januari 2009 13:31 schreef Troubled_Soul het volgende:
[..]
Controlfreak mammie die nu wel de huur voor haar dochters kamer moet betalen... ze onderhoudt haar (volwassen) kind dus deels, en daarmee hangt hoe dan ook samen dat ze enig inzicht wil hebben in hoe haar dochter haar geld over de balk smijt.
En als jullie toch al weten dat je gaat samenwonen, je vriendin daarin al investeert, dan mag mammie dus een half jaar lang voor de katzeviolen de huur voor haar kamer betalen terwijl ze wel 24/5 bij jou in "jullie" huisje zit?
Dat natuurlijk ook. Vriendlief en vriendinlief doen wel heul stoer met het samenwonen, maar feit is en blijft dat ze niet eens voor haar eigen kamer qua inkomsten kan zorgen, en dan zie je als moeder zijnde opeens zo`n lapzwans opduiken die dochterlief ff 1400 eurotjes aftroggelt.
Dan zou ik ook wel eens die persoon willen ontmoeten, eerlijk gezegd.
Kennelijk werkt z'n vriendin wel voor d'r geld. Dat staat hierboven ergens.quote:Op donderdag 15 januari 2009 @ 13:48 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Dat natuurlijk ook. Vriendlief en vriendinlief doen wel heul stoer met het samenwonen, maar feit is en blijft dat ze niet eens voor haar eigen kamer qua inkomsten kan zorgen, en dan zie je als moeder zijnde opeens zo`n lapzwans opduiken die dochterlief ff 1400 eurotjes aftroggelt.
Dan zou ik ook wel eens die persoon willen ontmoeten, eerlijk gezegd.
En het is niet zo raar dat ouders de kamer van hun kroost betalen tijdens hun studie. Dat hoor ik veel vaker in mijn omgeving. Niet dat er altijd voor uitkomen, toegegeven
Ben het er wel mee eens dat het 't beste is dat de TS kennis maakt met de moeder van z'n vriendin. Of het nu een moeilijk en bemoeizuchtig mens is of niet, zíj wil ook weten waar haar dochter mee omgaat, zéker als er sprake is van samenwonen.
Dus verbijt je, ga erheen, maak een babbeltje. Laat zien dat je geen lulhannes bent met verkeerde bedoelingen.
(Un)masking for the greater good.
¤ 1400,00 is een boel geld. Zeker voor een meisje van 22. Hoelang heeft ze daar wel niet voor moeten werken?
Ik begrijp niet waarom je vriendin dat wilde betalen, en ik begrijp al helemaal niet waarom jij dat geld hebt aangenomen.
Het is niet alsof jullie een langdurige, stabiele relatie hebben.
Kan nog komen natuurlijk, maar dat is het nu niet.
Als ik jou was zou ik het geld overmaken naar je vriendin, het haar zelf met haar moeder laten uitvechten en je dan eens netjes gaan voorstellen aan schoonmams.
Ik begrijp niet waarom je vriendin dat wilde betalen, en ik begrijp al helemaal niet waarom jij dat geld hebt aangenomen.
Het is niet alsof jullie een langdurige, stabiele relatie hebben.
Kan nog komen natuurlijk, maar dat is het nu niet.
Als ik jou was zou ik het geld overmaken naar je vriendin, het haar zelf met haar moeder laten uitvechten en je dan eens netjes gaan voorstellen aan schoonmams.
Toen wij een voorschot op de huur moesten betalen voorafgaand aan het betrekken onze woning (ook een soort borg, zeg maar) hebben we dat volgens een 'verdeelsleutel' gedaan. Onze beide ikomens bekeken en een procentueel gelijkwaardig percentage ingelegd.
Misschien een idee voor de TS voor de volgende keer
Misschien een idee voor de TS voor de volgende keer
(Un)masking for the greater good.
2 maanden huur, 700 euro per maand. Lijkt me vrij normaal.quote:Op donderdag 15 januari 2009 15:10 schreef Allesleim het volgende:
Ik weet niet hoe hoog je huur is, maar is 1400 euro borg niet belachelijk hoog?
Hoe anti-empathisch moet je trouwens zijn? Dochter heeft een vriend, al een aantal maanden, die moeder nog nooit heeft gezien. Dan komt moeder erachter dat haar dochter gaat samenwonen, zonder dat te vertellen. Moeder is niet blij. Lijkt me allemaal vrij logisch.
Ik zou zeggen, ga jezelf eens netjes voorstellen, zoals een volwassen vent dat doet. 'Goedemiddag, wat leuk om u eindelijk te ontmoeten'. Je laat je door je vriendin toch niet weerhouden van normale omgangsvormen?
Wat zou jij zeggen als je zus (of iemand anders uit je omgeving) gaat samenwonen met iemand die ze een paar maanden kent en die jij nog nooit hebt gezien?
Coincidence
Makes sense
Only with you
Makes sense
Only with you
Vriendin zonder account wil ook even iets kwijt:
Vriendinlief zou dit zelf kunnen bekostigen want ze werkt hier ook voor, maar mag haar kamer niet zelf betalen omdat moederlief ook vier jaar de kamer van zoonlief heeft betaald en dit gelijk wil houden.
Vriendinlief zou dit zelf kunnen bekostigen want ze werkt hier ook voor, maar mag haar kamer niet zelf betalen omdat moederlief ook vier jaar de kamer van zoonlief heeft betaald en dit gelijk wil houden.
En reager dan ook eens op de andere punten die worden aangedragen?quote:Op donderdag 15 januari 2009 15:39 schreef Nairua het volgende:
Vriendin zonder account wil ook even iets kwijt:
Vriendinlief zou dit zelf kunnen bekostigen want ze werkt hier ook voor, maar mag haar kamer niet zelf betalen omdat moederlief ook vier jaar de kamer van zoonlief heeft betaald en dit gelijk wil houden.
The love you take is equal to the love you make.
En leg me nu nog eens uit waarom jij de borg niet betaald, maar vriendinlief?quote:Op donderdag 15 januari 2009 15:39 schreef Nairua het volgende:
Vriendin zonder account wil ook even iets kwijt:
Vriendinlief zou dit zelf kunnen bekostigen want ze werkt hier ook voor, maar mag haar kamer niet zelf betalen omdat moederlief ook vier jaar de kamer van zoonlief heeft betaald en dit gelijk wil houden.
Lees: Moeder wil controle houden.quote:Op donderdag 15 januari 2009 15:39 schreef Nairua het volgende:
Vriendin zonder account wil ook even iets kwijt:
Vriendinlief zou dit zelf kunnen bekostigen want ze werkt hier ook voor, maar mag haar kamer niet zelf betalen omdat moederlief ook vier jaar de kamer van zoonlief heeft betaald en dit gelijk wil houden.
Dat geld van moeke, is dat gratis, of alleen onder de voorwaarde dat ze doet wat moeder wil? Ik vermoed het laatste.
Ik denk eigenlijk dat moeder geflipt in paniek is geraakt omdat haar dochter ineens zoiets zelfstandigs blijkt te kunnen doen als ¤1400,- op tafel leggen voor een stukje extra onafhankelijkheid.
Ik weet niet wat je al aan moeder hebt teruggemaild, maar ik zou vrijdag zeker niet komen. Het gaat namelijk (zoals iemand al schreef) totaal geen prettig kennismakingsgesprek worden.
Moeder flipt gewoon omdat haar dochter aan haar controle ontglipt. En jij mag je gaan verdedigen tegen de rol die jij in haar kwade fantasiën hebt gespeeld.
Je wordt dus aangevallen op de waanideeën van een geflipte controlfreak. Je kunt niet winnen. Je kunt haar begrip niet krijgen want dat heeft ze zelf uitgeschakeld.
Niet echt een nuttige besteding van de vrijdagmiddag.
Hoe lang? 3 weken op een stoeltje bij Center Parcs als redster. Als je het graag wil weten. En het is ook niet echt 'al haar spaargeld' of iets dergelijks. Als ik haar zoiets afhandig wilde maken dan reed ik nu met een nieuwe full option Saab 93 Aero.quote:Op donderdag 15 januari 2009 14:43 schreef vergeetmewelletje het volgende:
¤ 1400,00 is een boel geld. Zeker voor een meisje van 22. Hoelang heeft ze daar wel niet voor moeten werken?Ik begrijp niet waarom je vriendin dat wilde betalen, en ik begrijp al helemaal niet waarom jij dat geld hebt aangenomen. Het is niet alsof jullie een langdurige, stabiele relatie hebben.
Kan nog komen natuurlijk, maar dat is het nu niet.
.Enfin, terug naar het waarom. Ik zit in m'n eigen appartementje met een huur van 450pm. Ze zit zowat permanent bij mij thuis, en dan ga je al snel over ruimte nadenken. Nu kwamen we iets heel leuks tegen voor 700. Aardig wat meer voor mij, maar mevrouw studeert nog en kan er moeilijk nu direct bij in komen. Vooral gezien ze d'r kamer nog heeft, die ma betaalt. Maar ze/we wilde/willen het nieuwe huis wel erg graag, en ze wilde toch op een één of andere manier bijdragen. Dat via de borg gedaan, immers, dat krijgt ze toch weer terug en verliest er wellicht enkel wat rente mee. Dat zij dat zelf wilt doen is voor mij ook gewoon een teken dat ze het meent, en heb daar dan ook geen problemen mee. And again, ik kan het wel terug gaan storten, maar mamsie blijft dan waarschijnlijk over de zeik gaan en als ik het al doe heeft vriendinnetje al gezegd dat ze het net zo hard weer terugstort. En dat schiet ook niet op.
Oh, en langdurig, nee, stabiel, ja.
U begrijpt het helemaal. Maar ik ga mamsie wel mailen, maar niet direct f2f, want ik geloof niet dat dat positief gaat worden.quote:Op donderdag 15 januari 2009 15:50 schreef mgerben het volgende:
Lees: Moeder wil controle houden.
Dat geld van moeke, is dat gratis, of alleen onder de voorwaarde dat ze doet wat moeder wil? Ik vermoed het laatste.
Ik denk eigenlijk dat moeder geflipt in paniek is geraakt omdat haar dochter ineens zoiets zelfstandigs blijkt te kunnen doen als ¤1400,- op tafel leggen voor een stukje extra onafhankelijkheid.
Ik weet niet wat je al aan moeder hebt teruggemaild, maar ik zou vrijdag zeker niet komen. Het gaat namelijk (zoals iemand al schreef) totaal geen prettig kennismakingsgesprek worden.
Moeder flipt gewoon omdat haar dochter aan haar controle ontglipt. En jij mag je gaan verdedigen tegen de rol die jij in haar kwade fantasiën hebt gespeeld.
Je wordt dus aangevallen op de waanideeën van een geflipte controlfreak. Je kunt niet winnen. Je kunt haar begrip niet krijgen want dat heeft ze zelf uitgeschakeld.
Niet echt een nuttige besteding van de vrijdagmiddag.
Natuurlijk staat niet vast dat schoonmoeder een evil bitch is - maar waarom is het TS zn taak om te zorgen dat zijn vriendin goed met haar moeder om gaat? Sorry, maar ik vind het juist goed van TS dat hij vriendin laat beslissen hoe ze met haar moeder omgaat. Als zijn vriendin besluit niet alles aan haar moeder te vertellen, is dat niet ineens TS zn schuld. Als zijn vriendin hem niet aan haar moeder wil voorstellen, is dat niet ineens TS zn schuld. Dat is tussen die twee. Het enige wat moet gebeuren is dat moeder duidelijk wordt gemaakt dat ze geen probleem heeft met haar schoonzoon maar met haar dochter. Immers, als dochter anders met moeder was omgegaan, was moeder nu niet aan het dreigen met politie. Dan kan ze het niet eens zijn met beslissingen van haar dochter zoals samenwonen en daar geld in investeren, maar ze kan er weinig tegen doen. Ze kan stoppen met het betalen van de kamer, maar dan gaat vriendin gewoon wat eerder verhuizen.
Dit zijn jonge mensen, maar wel volwassen mensen, en ze mogen zelf weten of ze veel te snel gaan samenwonen moeder mag daar op tegen zijn maar verder kan ze weinig doen. Het enige wat moet gebeuren is dat moeder overtuigd raakt dat dochter deze beslissingen zelf neemt en niet er toe overgehaald wordt door een fout vriendje. Ik vind dat dochter in deze fouter zit dan TS, maar je weet nooit waarom ze tot deze beslissing is gekomen. Zulk nieuws hou je niet zomaar voor je, zeker niet als je al 22 bent en op jezelf woont.
Dit zijn jonge mensen, maar wel volwassen mensen, en ze mogen zelf weten of ze veel te snel gaan samenwonen
moeder mag daar op tegen zijn maar verder kan ze weinig doen. Het enige wat moet gebeuren is dat moeder overtuigd raakt dat dochter deze beslissingen zelf neemt en niet er toe overgehaald wordt door een fout vriendje. Ik vind dat dochter in deze fouter zit dan TS, maar je weet nooit waarom ze tot deze beslissing is gekomen. Zulk nieuws hou je niet zomaar voor je, zeker niet als je al 22 bent en op jezelf woont.
Zo gaan we iig de huur verdelen. :-)quote:Op donderdag 15 januari 2009 14:55 schreef Natalie het volgende:
Misschien een idee voor de TS voor de volgende keer
En ik vind dat wanneer je partner niet op een 'normale' manier met zijn/haar ouders omgaat, je dan niet opeens alle sociale omgangsvormen overboord dient te gooien.quote:
Sowieso, dat de communicatie d.m.v. mailen gaat is echt beyond me. Geen wonder dat de communicatie zo lekker loopt....
Coincidence
Makes sense
Only with you
Makes sense
Only with you
Nee, het hele zaakje voor je uitschuiven en je gezicht nog steeds niet laten zien, dat werkt! Ga nou gewoon es langs, dan weet ze ook met wie haar dochter aanpapt, gaat samenwonen en ¤1400 heeft voorgeschoten. Zo'n recht op een eerste kennismaking verdient ze als moeder zijnde, debiel of niet.quote:Op donderdag 15 januari 2009 15:53 schreef Nairua het volgende:
[..]
U begrijpt het helemaal. Maar ik ga mamsie wel mailen, maar niet direct f2f, want ik geloof niet dat dat positief gaat worden.
TS, vertrouw je genoeg in de beweegredenen van je vriendin of heb je daar zelf ook je twijfels bij? Om eerlijk te zijn, ik vind dat ook wel gek van haar kant.
That's quite enough, thank you.
quote:Op donderdag 15 januari 2009 16:11 schreef VonHinten het volgende:
[..]
Nee, het hele zaakje voor je uitschuiven en je gezicht nog steeds niet laten zien, dat werkt! Ga nou gewoon es langs, dan weet ze ook met wie haar dochter aanpapt, gaat samenwonen en ¤1400 heeft voorgeschoten. Zo'n recht op een eerste kennismaking verdient ze als moeder zijnde, debiel of niet.
Gast...jij hebt issues.quote:Op donderdag 15 januari 2009 15:50 schreef mgerben het volgende:
[..]
Lees: Moeder wil controle houden.
Dat geld van moeke, is dat gratis, of alleen onder de voorwaarde dat ze doet wat moeder wil? Ik vermoed het laatste.
Ik denk eigenlijk dat moeder geflipt in paniek is geraakt omdat haar dochter ineens zoiets zelfstandigs blijkt te kunnen doen als ¤1400,- op tafel leggen voor een stukje extra onafhankelijkheid.
Ik weet niet wat je al aan moeder hebt teruggemaild, maar ik zou vrijdag zeker niet komen. Het gaat namelijk (zoals iemand al schreef) totaal geen prettig kennismakingsgesprek worden.
Moeder flipt gewoon omdat haar dochter aan haar controle ontglipt. En jij mag je gaan verdedigen tegen de rol die jij in haar kwade fantasiën hebt gespeeld.
Je wordt dus aangevallen op de waanideeën van een geflipte controlfreak. Je kunt niet winnen. Je kunt haar begrip niet krijgen want dat heeft ze zelf uitgeschakeld.
Niet echt een nuttige besteding van de vrijdagmiddag.
Heb d'r moeder trouwens gemaild. Overigens heeft ze me al wel een keertje gezien toen ze met haar dochter kwam winkelen in de winkel waar ik werkte. Toen leek ik nog een "lieve, eerlijke, spontane knappe jongen die graag een meisje wilt waar hij voor wilt zorgen". Eerste indruk was dus wel okay.
Natuurlijk moet je daar een kop koffie gaan drinken. Als ik het goed begrijp zit de relatie tussen jullie nu op het nulpunt, dan kan het toch nooit slechter gaan?
Verwacht niet dat je daar op een rode loper naar binnen of naar buiten gaat maar allicht is er een begin van wederzijds begrip. Die vrouw heeft jou nooit eerder gezien; ik zou ook sceptisch zijn.
Verwacht niet dat je daar op een rode loper naar binnen of naar buiten gaat maar allicht is er een begin van wederzijds begrip. Die vrouw heeft jou nooit eerder gezien; ik zou ook sceptisch zijn.
Wat precies? Relatie tussen mijn vriendin en haar moeder vind ik zelf ook wat vreemd, maar goed, vind ook niet dat dat mijn zaken zijn. Ik vertrouw haar erop dat ze weet wat ze doet.quote:Op donderdag 15 januari 2009 16:15 schreef Em.ster het volgende:
TS, vertrouw je genoeg in de beweegredenen van je vriendin of heb je daar zelf ook je twijfels bij? Om eerlijk te zijn, ik vind dat ook wel gek van haar kant.
het is wel je schoonmoeder hoor... dus je hebt er wel degelijk mee te maken... in principe toch ook beetje jouw zaken..quote:Op donderdag 15 januari 2009 16:38 schreef Nairua het volgende:
[..]
Wat precies? Relatie tussen mijn vriendin en haar moeder vind ik zelf ook wat vreemd, maar goed, vind ook niet dat dat mijn zaken zijn. Ik vertrouw haar erop dat ze weet wat ze doet.
TS, je ontwijkt posts. Ga hier es op in:
enquote:Op donderdag 15 januari 2009 16:11 schreef VonHinten het volgende:
[..]
Nee, het hele zaakje voor je uitschuiven en je gezicht nog steeds niet laten zien, dat werkt! Ga nou gewoon es langs, dan weet ze ook met wie haar dochter aanpapt, gaat samenwonen en ¤1400 heeft voorgeschoten. Zo'n recht op een eerste kennismaking verdient ze als moeder zijnde, debiel of niet.
quote:Op donderdag 15 januari 2009 16:37 schreef SpotlessMind00 het volgende:
Verwacht niet dat je daar op een rode loper naar binnen of naar buiten gaat maar allicht is er een begin van wederzijds begrip. Die vrouw heeft jou nooit eerder gezien; ik zou ook sceptisch zijn.
Misschien een idee om de topictitel te laten wijzigen naar 'het schoonmoedervermijdingssyndroom'?
The love you take is equal to the love you make.
Ik heb het contact met mijn vader verbroken, en als mijn vriend het flikt contact met die man op te nemen, dan ga ik bij mijn vriend ook iets 'verbreken'. Ouders zijn niet heilig, en hij heeft altijd nog eerst met mij te maken en dan pas met mijn familie. Als ie mijn wensen daarin niet respecteert kan ie ophoerenquote:Op donderdag 15 januari 2009 16:10 schreef ioko het volgende:
En ik vind dat wanneer je partner niet op een 'normale' manier met zijn/haar ouders omgaat, je dan niet opeens alle sociale omgangsvormen overboord dient te gooien.
Een buitenstaander kan nooit zomaar iemand anders' familie begrijpen en als je vriendin niet wil dat je contact hebt met haar moeder kun je dat maar beter respecteren. Tis belangrijker dat je je vriendin steunt dan dat je een voor jou onbekende niet voor het hoofd stoot.
Ik heb het ook over ideale gevallen, niet over een situatie waarin een partner afstand neemt van zijn/haar ouders. Ik krijg niet de indruk dat het zo erg gesteld is in dit geval.quote:Op donderdag 15 januari 2009 17:10 schreef Dipkip het volgende:
[..]
Ik heb het contact met mijn vader verbroken, en als mijn vriend het flikt contact met die man op te nemen, dan ga ik bij mijn vriend ook iets 'verbreken'. Ouders zijn niet heilig, en hij heeft altijd nog eerst met mij te maken en dan pas met mijn familie. Als ie mijn wensen daarin niet respecteert kan ie ophoeren
Een buitenstaander kan nooit zomaar iemand anders' familie begrijpen en als je vriendin niet wil dat je contact hebt met haar moeder kun je dat maar beter respecteren. Tis belangrijker dat je je vriendin steunt dan dat je een voor jou onbekende niet voor het hoofd stoot.
Als zij nog gewoon in het weekend naar haar moeder gaat zal het zo erg toch niet zijn? Iemand van afstand meemaken en alleen via je partner verhalen te horen krijgen draagt ook niet echt bij tot een goed beeld van iemand.
Coincidence
Makes sense
Only with you
Makes sense
Only with you
Nee, ik ontwijk ze niet.quote:Op donderdag 15 januari 2009 16:46 schreef VonHinten het volgende:
TS, je ontwijkt posts. Ga hier es op in:
Q1: Gezien de verstandshouding tussen moeder en dochter, welke, op het moment zeker, ik als verre van ideaal beschouw voel ik er weinig voor om daar vrolijk op de koffie te gaan. Vandaar dat ik enkel even d'r moeder heb gemaild om mijn visie te geven.
Q2: Ze heeft me al eens gezien, en uiteraard ook al veel over me gehoord.
Willen jullie me nu echt verwijten dat ik niet sta te springen om een moeder te ontmoeten die haar dochter keer op keer manipuleert en een slecht gevoel geeft?
Nog meer reden om erheen te gaan dus.quote:Op donderdag 15 januari 2009 16:37 schreef Nairua het volgende:
Heb d'r moeder trouwens gemaild. Overigens heeft ze me al wel een keertje gezien toen ze met haar dochter kwam winkelen in de winkel waar ik werkte. Toen leek ik nog een "lieve, eerlijke, spontane knappe jongen die graag een meisje wilt waar hij voor wilt zorgen". Eerste indruk was dus wel okay.
Hoezo, is er meer dan? Dat vertel je er niet bij. Jouw idee van de hele situatie is gebaseerd op een kant van het verhaal.quote:Op donderdag 15 januari 2009 19:22 schreef Nairua het volgende:
Willen jullie me nu echt verwijten dat ik niet sta te springen om een moeder te ontmoeten die haar dochter keer op keer manipuleert en een slecht gevoel geeft?
Wat was eigenlijk jouw indruk van haar toen je haar ontmoette en heb jij zelf het idee dat het terecht is dat je vriendin niet aan haar moeder heeft vertelt hoe de vork in de steel zit o.a. wat betreft het contract?
Ah ja, verbied vooral dingen in een relatie. Dat werkt goedquote:Op donderdag 15 januari 2009 17:10 schreef Dipkip het volgende:
[..]
Ik heb het contact met mijn vader verbroken, en als mijn vriend het flikt contact met die man op te nemen, dan ga ik bij mijn vriend ook iets 'verbreken'. Ouders zijn niet heilig, en hij heeft altijd nog eerst met mij te maken en dan pas met mijn familie. Als ie mijn wensen daarin niet respecteert kan ie ophoeren
En je kinderen, mogen die ook ophoeren als ze opa willen leren kennen?
Hoe je het ook wend of keert; de schoonmoeder van TS maakt een wezenlijk onderdeel uit van het leven van vriendin. Dat vriendin allerlei verhalen oplepelt over hoe kuthoer het wel niet is doet niks af aan het feit dat a) TS zich nog niet heeft laten zien b) Vriendin bij hem samen gaat wonen na een korte relatie en c) ze hiervoor geld aanwend.quote:Een buitenstaander kan nooit zomaar iemand anders' familie begrijpen en als je vriendin niet wil dat je contact hebt met haar moeder kun je dat maar beter respecteren. Tis belangrijker dat je je vriendin steunt dan dat je een voor jou onbekende niet voor het hoofd stoot.
Als moeder zijnde is het dan nogal logisch dat je wat kritische vragen gaat stellen. En blijkbaar terecht ook; de TS geeft al blijk totaal geen sociale omgangsvormen te kennen en blijft liever anoniem voor moeders. Waardoor moeders achterdocht alleen maar meer gevoed wordt.
Als je dan vervolgens de TS confronteert met de situatie en hem verschillende oplossingen aanbied, wordt er alleen maar vanuit hemzelf geredeneerd; "Waarom zou IK dit" en "Waarom zou IK dat". Dit is natuurlijk al een indicatie van het feit dat hij zich totaal niet bekommerd om een goede verstandhouding tussen hun drieeen; hij is alleen uit op persoonlijk gewin (lees; vriendin bij hem houden).
Ik zou teleurgesteld zijn in mijn partner als diegene mij niet eens op rationele wijze zou proberen te overtuigen van het feit dat het toch echt beter is een aantal meningsverschillen de wereld uit te helpen. Maar hey, als jij van je partner alleen een braaf pootje verwacht, be my guest
Tuurlijk niet, maar je weet er het fijne niet van. De appel valt niet ver van de boom, dus misschien is je nieuwe liefde ook wel een manipulatieve biatchquote:Op donderdag 15 januari 2009 19:22 schreef Nairua het volgende:
[..]
Nee, ik ontwijk ze niet.
Q1: Gezien de verstandshouding tussen moeder en dochter, welke, op het moment zeker, ik als verre van ideaal beschouw voel ik er weinig voor om daar vrolijk op de koffie te gaan. Vandaar dat ik enkel even d'r moeder heb gemaild om mijn visie te geven.
Q2: Ze heeft me al eens gezien, en uiteraard ook al veel over me gehoord.
Willen jullie me nu echt verwijten dat ik niet sta te springen om een moeder te ontmoeten die haar dochter keer op keer manipuleert en een slecht gevoel geeft?
Natuurlijk moet je je vriendin steunen, maar het blijft haar moeder en er 1 ding waar je nooit mee moet fucken en dat is met je schoonmoeder.
Ga er neutraal naartoe en kies geen kant. Een kant kiezen gaat je namelijk hoe dan ook je kop kosten.
Wel vind ik je bijzonder naief en onhandig. Je bent dan wel maar een paar jaar ouder, maar je hebt dit gewoon niet zo heel clever aangepakt.
Persoonlijk denk ik dat moeke wel meevalt en dat ze misschien wat beschermend is naar haar dochter toe. Dat is de mijne nog steeds en ik ben 30.
Je leert daar op een gegeven moment mee om gaan en grenzen stellen kan ook zonder haar te kwetsen.
Rotzooi trappen kan altijd nog, maar vooralsnog zou ik maar de ideale schoonzoon uithangen. Dat lijkt me de meeste vruchten afwerpen.
En als je schoonmama in je pocket hebt, dan heb je de wereld
Succes hoor! En wel updaten he?
quote:Op donderdag 15 januari 2009 19:43 schreef SHE het volgende:
Godverdomme zeg, ik ben het met Scorpie eens. Niet 1 keer, maar herhaaldelijk.
*ril*
ik zal het niet meer doen !
Als je vriendin wil bijdragen, waarom betaalt ze dan niet gewoon de helft van de huur per maand dat ze er woont + 700 euro als ze het huis in komt? Op die manier zijn iig zij en haar moeder tevree.quote:Op donderdag 15 januari 2009 15:51 schreef Nairua het volgende:
[..]
Hoe lang? 3 weken op een stoeltje bij Center Parcs als redster. Als je het graag wil weten. En het is ook niet echt 'al haar spaargeld' of iets dergelijks. Als ik haar zoiets afhandig wilde maken dan reed ik nu met een nieuwe full option Saab 93 Aero.
Enfin, terug naar het waarom. Ik zit in m'n eigen appartementje met een huur van 450pm. Ze zit zowat permanent bij mij thuis, en dan ga je al snel over ruimte nadenken. Nu kwamen we iets heel leuks tegen voor 700. Aardig wat meer voor mij, maar mevrouw studeert nog en kan er moeilijk nu direct bij in komen. Vooral gezien ze d'r kamer nog heeft, die ma betaalt. Maar ze/we wilde/willen het nieuwe huis wel erg graag, en ze wilde toch op een één of andere manier bijdragen. Dat via de borg gedaan, immers, dat krijgt ze toch weer terug en verliest er wellicht enkel wat rente mee. Dat zij dat zelf wilt doen is voor mij ook gewoon een teken dat ze het meent, en heb daar dan ook geen problemen mee. And again, ik kan het wel terug gaan storten, maar mamsie blijft dan waarschijnlijk over de zeik gaan en als ik het al doe heeft vriendinnetje al gezegd dat ze het net zo hard weer terugstort. En dat schiet ook niet op.
Oh, en langdurig, nee, stabiel, ja.
Overigens, stel, het zou mijn dochter zijn, dan zou ik het ook achterlijk vinden dat ze 1400E betaalt aan iets waar ze pas in na haar studie profijt van heeft. Er kan nog zoveel gebeuren tot die tijd, stel het gaat uit, waar blijft het geld dan?
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Genoeg TS gebash.
Zijn vriendin, 22 jaar, volwassen en handelsbekwaam, gaat een overeenkomst met hem aan.
Schoonmoeder opent post die niet voor haar bestemt is en eist, zonder dat ze weet hoe het zit, op hoge poten dat TS geld aan haar dochter gaat geven.
In plaats van allerlei verdelingen te presenteren onder het motto 'ik had het zo gedaan' is het natuurlijk ook mogelijk om de beslissingen die TS en zijn vriendin samen nemen in beginsel gewoon te respecteren.
De enige vraag die dan nog overblijft is: Waar bemoeit die schoonmoeder zich mee?
[ Bericht 15% gewijzigd door mgerben op 15-01-2009 20:39:45 ]
Zijn vriendin, 22 jaar, volwassen en handelsbekwaam, gaat een overeenkomst met hem aan.
Schoonmoeder opent post die niet voor haar bestemt is en eist, zonder dat ze weet hoe het zit, op hoge poten dat TS geld aan haar dochter gaat geven.
In plaats van allerlei verdelingen te presenteren onder het motto 'ik had het zo gedaan' is het natuurlijk ook mogelijk om de beslissingen die TS en zijn vriendin samen nemen in beginsel gewoon te respecteren.
De enige vraag die dan nog overblijft is: Waar bemoeit die schoonmoeder zich mee?
[ Bericht 15% gewijzigd door mgerben op 15-01-2009 20:39:45 ]
Ik zou ze uitnodigen voor een etentje in een restaurant, met de woorden dat het begin van jullie kennismaking tot je spijt niet naar ieders tevredenheid is verlopen en dat je die graag over zou willen doen.
Dan zit je op neutraal terrein met als gevolg dat het minder snel met potten en pannen gooien is.
Tenzij je vriendin de ervaring heeft dat ze zich niet zoveel aantrekt van de omgeving, want dekking zoeken achter de eerste de beste ober is ook niet precies hoe je een hernieuwde kennismaking in het ideale geval voorstelt.
Zeker als je vriendin gemanipuleerd wordt dan is zo'n thuisomgeving de ideale manier om weer in haar oude gedrag te vervallen (want je vriendin heeft zich ook laten manipuleren). (Wat ik haar overigens niet aanreken oid, maar je staat sterker op neutraal terrein...)
Dan zit je op neutraal terrein met als gevolg dat het minder snel met potten en pannen gooien is.
Tenzij je vriendin de ervaring heeft dat ze zich niet zoveel aantrekt van de omgeving, want dekking zoeken achter de eerste de beste ober is ook niet precies hoe je een hernieuwde kennismaking in het ideale geval voorstelt.
Zeker als je vriendin gemanipuleerd wordt dan is zo'n thuisomgeving de ideale manier om weer in haar oude gedrag te vervallen (want je vriendin heeft zich ook laten manipuleren). (Wat ik haar overigens niet aanreken oid, maar je staat sterker op neutraal terrein...)
Ik verbied helemaal niks. Ik zeg alleen dat ik ontzettend kwaad word als mn vriend dit zou doen. Als hij het toch wil doen, moet ie dat zelf weten, maar riskeert ie dus wel fikse ruzie en mogelijk dat de relatie dan stopt.quote:Op donderdag 15 januari 2009 19:33 schreef Scorpie het volgende:
Ah ja, verbied vooral dingen in een relatie. Dat werkt goed
En je kinderen, mogen die ook ophoeren als ze opa willen leren kennen?
Er is geen enkele reden waarom mijn vriends belangen bij contact met mijn vader zwaarder zouden wegen dan mijn belangen bij geen contact met mijn vader. Dat mijn vriend geinteresseerd zou zijn in hoe mijn vader is of het beleefd vind mijn vader te vertellen hoe het met me gaat, weegt niet op tegen het feit dat ik eindelijk ergens woon waar mn vader me niet kan vinden. Zou mijn vriend er aan voorbij gaan hoe belangrijk dat voor mij is en mij dus mijn veiligheid ontnemen enkel omdat hij beleefd wil zijn of ergens benieuwd naar is, dan hebben wij een gróót probleem.
En ik heb geen kinderen, en als ik die krijg gaat hún veiligheid ook vóór eventuele zieligheid omdat ze 5 opa's en oma's zouden kunnen hebben in plaats van 4.
Haar kind? Die ze op 22 jarige leeftijd 1400 euro ziet lappen voor een relatie waarvan zij de vriend niet eens gezien heeft?quote:Op donderdag 15 januari 2009 20:22 schreef mgerben het volgende:
De enige vraag die dan nog overblijft is: Waar bemoeit die schoonmoeder zich mee?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 15-01-2009 20:46:51 ]
Is je vader een seriemoordenaar dan, dat je zo para bent?quote:Op donderdag 15 januari 2009 20:44 schreef Dipkip het volgende:
[..]
Ik verbied helemaal niks. Ik zeg alleen dat ik ontzettend kwaad word als mn vriend dit zou doen. Als hij het toch wil doen, moet ie dat zelf weten, maar riskeert ie dus wel fikse ruzie en mogelijk dat de relatie dan stopt.
Er is geen enkele reden waarom mijn vriends belangen bij contact met mijn vader zwaarder zouden wegen dan mijn belangen bij geen contact met mijn vader. Dat mijn vriend geinteresseerd zou zijn in hoe mijn vader is of het beleefd vind mijn vader te vertellen hoe het met me gaat, weegt niet op tegen het feit dat ik eindelijk ergens woon waar mn vader me niet kan vinden. Zou mijn vriend er aan voorbij gaan hoe belangrijk dat voor mij is en mij dus mijn veiligheid ontnemen enkel omdat hij beleefd wil zijn of ergens benieuwd naar is, dan hebben wij een gróót probleem.
En ik heb geen kinderen, en als ik die krijg gaat hún veiligheid ook vóór eventuele zieligheid omdat ze 5 opa's en oma's zouden kunnen hebben in plaats van 4.
Met het leven van haar dochter, die na een paar maanden verkering gaat samenwonen met een jongen die ze nog niet ontmoet heeft, maar voor wie de dochter al wel 1400 euro heeft opgehoest voor een woning waar ze later pas in gaat wonen (en dit alles niet aan haar moeder wilde vertellen tot ze bij die jongen ging intrekken). Dan is het niet meer dan normaal dat je als moeder om opheldering vraagt. TS doet dat middels een mailtje, terwijl hij - als hij haar vertrouwen wil winnen - natuurlijk even bij 'mamsie' (quote:[b]Op donderdag 15 januari 2009 20:22
De enige vraag is: Waar bemoeit ze zich mee?
) langs moet gaan met zijn vriendin. TS kiest in deze kwestie (op zich begrijpelijk) geheel voor (het verhaal van) zijn vriendin, maar blokkeert op deze manier wel alle mogelijkheden op een normale relatie met zijn schoonmoeder in de toekomst.
Goed idee. Verder lijkt het me belangrijk dat je probeert zo neutraal mogelijk het gesprek in te gaan. Als je vriendin het niet erg vindt, zou je ook zelf met je schoonmoeder rond de tafel kunnen zitten om te kijken of jullie zo goed met elkaar om kunnen gaan zonder dat je vriendin haar oordeel opdringt (of dat oordeel nou terecht is of niet). Ik begrijp dat je je vriendin graag wil geloven als zij zegt dat haar moeder manipulatief is, maar lijkt het je niet belangrijk om erachter te komen of je er zelf ook zo over denkt?quote:Op donderdag 15 januari 2009 20:41 schreef Allesleim het volgende:
Ik zou ze uitnodigen voor een etentje in een restaurant, met de woorden dat het begin van jullie kennismaking tot je spijt niet naar ieders tevredenheid is verlopen en dat je die graag over zou willen doen.
Dan zit je op neutraal terrein met als gevolg dat het minder snel met potten en pannen gooien is.
Tenzij je vriendin de ervaring heeft dat ze zich niet zoveel aantrekt van de omgeving, want dekking zoeken achter de eerste de beste ober is ook niet precies hoe je een hernieuwde kennismaking in het ideale geval voorstelt.
Zeker als je vriendin gemanipuleerd wordt dan is zo'n thuisomgeving de ideale manier om weer in haar oude gedrag te vervallen (want je vriendin heeft zich ook laten manipuleren). (Wat ik haar overigens niet aanreken oid, maar je staat sterker op neutraal terrein...)
Mijn moeder zou in zo'n geval aandringen op een ontmoeting. Het geld zou ze niets over zeggen. En TS heeft de wens van zijn vriendin maar te respecteren.quote:
[..]
Met het leven van haar dochter, die na een paar maanden verkering gaat samenwonen met een jongen die ze nog niet ontmoet heeft, maar voor wie de dochter al wel 1400 euro heeft opgehoest voor een woning waar ze later pas in gaat wonen (en dit alles niet aan haar moeder wilde vertellen tot ze bij die jongen ging intrekken). Dan is het niet meer dan normaal dat je als moeder om opheldering vraagt. TS doet dat middels een mailtje, terwijl hij - als hij haar vertrouwen wil winnen - natuurlijk even bij 'mamsie' (
TS kiest volledig in deze kwestie (op zich begrijpelijk) geheel voor (het verhaal van) zijn vriendin, maar blokkeert op deze manier wel alle mogelijkheden op een normale relatie met zijn schoonmoeder in de toekomst.
That's quite enough, thank you.
Dat geld kan de directe aanleiding zijn. Misschien wilde ze altijd al de nieuwe vlam van haar dochter ontmoeten, maar helemáál toen ze hoorde dat dochterlief 1400 euro voor hem heeft opgehoest. Misschien is ze wat al te doortastend geweest door achter die brief aan te gaan bellen, maar dat geeft alleen maar meer reden om het op korte termijn recht te zetten. Ze is kennelijk ongerust.quote:Op donderdag 15 januari 2009 20:53 schreef Em.ster het volgende:
[..]
Mijn moeder zou in zo'n geval aandringen op een ontmoeting. Het geld zou ze niets over zeggen. En TS heeft de wens van zijn vriendin maar te respecteren.
Welke wens van zijn vriendinquote:Op donderdag 15 januari 2009 20:53 schreef Em.ster het volgende:
[..]
Mijn moeder zou in zo'n geval aandringen op een ontmoeting. Het geld zou ze niets over zeggen. En TS heeft de wens van zijn vriendin maar te respecteren.
Het enige wat ze zegt is dat haar moeder een bitch is
Owja, en ze trekt geld van dr moeder.
Lijken me idd hele valide regels om de omgang met schoonmoeders te verbieden
[ Bericht 18% gewijzigd door #ANONIEM op 15-01-2009 21:04:03 ]
Gast, dat geld, daar staat haar moeder toch op? Dat moet je dan maar accepteren als kind, kan me best voorstellen dat haar moeder het gelijk wil trekken.quote:Op donderdag 15 januari 2009 21:03 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Welke wens van zijn vriendin
Het enige wat ze zegt is dat haar moeder een bitch is
Owja, en ze trekt geld van dr moeder.
Lijken me idd hele valide regels om de omgang met schoonmoeders te verbieden
Het zou het meest logische zijn geweest dat moeder met dochter om de tafel was gaan zitten en advies had gegeven over die 1400 euro, of haar bedenkingen had geuit en erop had laten volgen dat ze vriendlief graag beter wil leren kennen.
Nu gaat ze de ouders??? van ts opbellen, terwijl ts al 25 is (hoe komt ze trouwens aan het telnr van je ouders?) en eist ze het geld terug, dat niet van haar is en dat haar dochter ook helemaal niet kwijt is. Het zit in de borg en het is op papier vastgelegd.
Dat vind ik op zn minst wel frappant...
Hoi, ik ben de vriendin van de TS en heb me ook even geregistreerd. Indrukwekkende ervaring om al jullie reacties te lezen, de ene al wat ruimdenkender en empatischer dan de andere, maar goed. Er zijn heel wat dingen waarop ik zou willen reageren, zoniet op alles:).
Hoe de relatie is tussen mijn moeder en mij: goed als ik alles doe op de manier dat zij het in de had heeft, slecht als ik daarvan afwijk. Ik krijg geen gevoel van haar dat ze me vertrouwt, maar daar heeft ze het met iedereen lastig mee, ze draagt enorm veel negatieve ervaringen met zich mee en sleurt het gezin vaak mee in dat dal. Ik vind dat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn eigen beslissingen en geluk. De reden waarom ik het niet verteld heb tegen haar dat er plannen zijn om te gaan samenwonen is, al zullen er heel wat onder jullie zich dit niet kunnen inbeelden, is dat ik doodsbang ben voor haar reacties. Zelf is ze enorm bang om verlaten te worden en alleen achter te blijven. Door haar angst voor zoveel is ze in de loop van de tijd alles meer en meer beginnen controleren, op het dwangmatige af. Zowel op menselijke als op materieel vlak. Het is vreemd dat velen van jullie zo snel een oordeel klaar hebben over mijn moeder, mijn vriend of mij. Je maakt altijd op een bepaald moment beslissingen omdat ze je op dat moment het beste lijken en dat heb ik toen ook gedaan. Ik heb het heus niet slecht met haar voor en zij ook niet met mij omdat ik weet dat ze handelt uit angst en bezorgdheid, maar het geeft soms een enorm benauwend gevoel om op elke manier gecontroleerd te worden en dan probeer ik dat te vermijden. Misschien niet altijd op de beste manier volgens de buitenwereld. Ik probeer zelf mijn toekomst op te bouwen, ik probeer heel mijn leven om mijn best te doen voor haar, om te compenseren wat zij gemist heeft als dochter, en dan is het logisch dat deze dingen voorvallen als ik probeer los te geraken van die rol als dochter die aan alle verwachtingen moet doen.
Mijn vriend heeft, zoals hij zei, een fijne mail naar haar gestuurd die ik pas las nadat het verzonden was, dus ik heb geen evil invloeden op hem gehad. Het is misschien moeilijk om zoals jullie buitenstaander te beseffen dat een ontmoeting nu voor permanente schade zou zorgen omdat alle partijen nogal opgejaagd zijn en het beter is om op een rustige manier contact op te nemen. Ben bereid om al jullie hersenspinsels te beantwoorden, het kan ook voor mij verhelderend zijn om alles op die manier beter in beeld te krijgen voor mezelf.
Hoe de relatie is tussen mijn moeder en mij: goed als ik alles doe op de manier dat zij het in de had heeft, slecht als ik daarvan afwijk. Ik krijg geen gevoel van haar dat ze me vertrouwt, maar daar heeft ze het met iedereen lastig mee, ze draagt enorm veel negatieve ervaringen met zich mee en sleurt het gezin vaak mee in dat dal. Ik vind dat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn eigen beslissingen en geluk. De reden waarom ik het niet verteld heb tegen haar dat er plannen zijn om te gaan samenwonen is, al zullen er heel wat onder jullie zich dit niet kunnen inbeelden, is dat ik doodsbang ben voor haar reacties. Zelf is ze enorm bang om verlaten te worden en alleen achter te blijven. Door haar angst voor zoveel is ze in de loop van de tijd alles meer en meer beginnen controleren, op het dwangmatige af. Zowel op menselijke als op materieel vlak. Het is vreemd dat velen van jullie zo snel een oordeel klaar hebben over mijn moeder, mijn vriend of mij. Je maakt altijd op een bepaald moment beslissingen omdat ze je op dat moment het beste lijken en dat heb ik toen ook gedaan. Ik heb het heus niet slecht met haar voor en zij ook niet met mij omdat ik weet dat ze handelt uit angst en bezorgdheid, maar het geeft soms een enorm benauwend gevoel om op elke manier gecontroleerd te worden en dan probeer ik dat te vermijden. Misschien niet altijd op de beste manier volgens de buitenwereld. Ik probeer zelf mijn toekomst op te bouwen, ik probeer heel mijn leven om mijn best te doen voor haar, om te compenseren wat zij gemist heeft als dochter, en dan is het logisch dat deze dingen voorvallen als ik probeer los te geraken van die rol als dochter die aan alle verwachtingen moet doen.
Mijn vriend heeft, zoals hij zei, een fijne mail naar haar gestuurd die ik pas las nadat het verzonden was, dus ik heb geen evil invloeden op hem gehad. Het is misschien moeilijk om zoals jullie buitenstaander te beseffen dat een ontmoeting nu voor permanente schade zou zorgen omdat alle partijen nogal opgejaagd zijn en het beter is om op een rustige manier contact op te nemen. Ben bereid om al jullie hersenspinsels te beantwoorden, het kan ook voor mij verhelderend zijn om alles op die manier beter in beeld te krijgen voor mezelf.
Wist ik niet dat ik geld van mijn moeder trok, wel fijn om te horen.quote:Op donderdag 15 januari 2009 21:03 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Het enige wat ze zegt is dat haar moeder een bitch is
Owja, en ze trekt geld van dr moeder.
Objectiviteit alom. Mensen van wie je het meeste houdt,kwetsen je het meest en dat is bij ons ook zeker het geval.
Welkom.quote:Op donderdag 15 januari 2009 21:31 schreef LPS het volgende:
Hoi, ik ben de vriendin van de TS en heb me ook even geregistreerd. Indrukwekkende ervaring om al jullie reacties te lezen, de ene al wat ruimdenkender en empatischer dan de andere, maar goed. Er zijn heel wat dingen waarop ik zou willen reageren, zoniet op alles:).
En heb je daar al met haar over gesproken? Hulp gezocht?quote:Hoe de relatie is tussen mijn moeder en mij: goed als ik alles doe op de manier dat zij het in de had heeft, slecht als ik daarvan afwijk. Ik krijg geen gevoel van haar dat ze me vertrouwt, maar daar heeft ze het met iedereen lastig mee, ze draagt enorm veel negatieve ervaringen met zich mee en sleurt het gezin vaak mee in dat dal.
Als je zelf verantwoordelijk bent voor je geluk, waarom weiger je dan het geld voor de huur van je kamer niet en verbreek je het contact met je moeder niet? Nu blijf je verbonden aan je moeder, ook al is het slechts door het geld. Daarnaast klopt het natuurlijk niet wat je zegt; als jij werkelijk zo verantwoordelijk wilt zijn voor je geluk en je beslissingen ben je niet bang voor je moeder`s reactie, want die kan je dan simpelweg counteren.quote:Ik vind dat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn eigen beslissingen en geluk. De reden waarom ik het niet verteld heb tegen haar dat er plannen zijn om te gaan samenwonen is, al zullen er heel wat onder jullie zich dit niet kunnen inbeelden, is dat ik doodsbang ben voor haar reacties.
Nogmaals; heb je hier al hulp voor gezocht?quote:Zelf is ze enorm bang om verlaten te worden en alleen achter te blijven. Door haar angst voor zoveel is ze in de loop van de tijd alles meer en meer beginnen controleren, op het dwangmatige af. Zowel op menselijke als op materieel vlak. Het is vreemd dat velen van jullie zo snel een oordeel klaar hebben over mijn moeder, mijn vriend of mij.
Je hebt niet het slechtste met haar voor, maar echt rekening houden met haar angsten doe je ook niet he? Je gaat achter haar rug om samenwonen en zij komt erachter door 1 of andere lullige brief. Dan ben je niet echt empathisch ingesteld op je moeders angsten, vind je zelf ook niet? Sterker nog, ik denk dat je het (onbewust) aanwakkerd met dit soort sneaky acties.quote:Je maakt altijd op een bepaald moment beslissingen omdat ze je op dat moment het beste lijken en dat heb ik toen ook gedaan. Ik heb het heus niet slecht met haar voor en zij ook niet met mij omdat ik weet dat ze handelt uit angst en bezorgdheid, maar het geeft soms een enorm benauwend gevoel om op elke manier gecontroleerd te worden en dan probeer ik dat te vermijden.
Prima, maar je spreekt jezelf wederom tegen; je probeert weliswaar een toekomst op te bouwen, maar ook je moeder probeer je tevreden te houden. Hoe sneller je accepteert dat beide doelen halen niet gaat lukken hoe beter.quote:Misschien niet altijd op de beste manier volgens de buitenwereld. Ik probeer zelf mijn toekomst op te bouwen, ik probeer heel mijn leven om mijn best te doen voor haar, om te compenseren wat zij gemist heeft als dochter, en dan is het logisch dat deze dingen voorvallen als ik probeer los te geraken van die rol als dochter die aan alle verwachtingen moet doen.
Besides, die verwachtingen die je moeder aan jou stelt, die wil je zelf onbewust ook halen, anders ben je niet zo bang voor haar reacties.
Dat is natuurlijk helemaal aan jou en je vriend om te besluiten. Ik vind het vreemd om te stellen dat een ontmoeting bij voorbaat al schade toericht; jullie zijn immers met zijn 2en, zij is in haar eentje. Zolang jullie rustig blijven zijn jullie toch echt de situatie meester hoor.quote:Mijn vriend heeft, zoals hij zei, een fijne mail naar haar gestuurd die ik pas las nadat het verzonden was, dus ik heb geen evil invloeden op hem gehad. Het is misschien moeilijk om zoals jullie buitenstaander te beseffen dat een ontmoeting nu voor permanente schade zou zorgen omdat alle partijen nogal opgejaagd zijn en het beter is om op een rustige manier contact op te nemen.
Oke, here goes; hoe rijm jij het feit dat je onafhankelijk wil zijn van je moeder met het feit dat je geld ontvangt van haar?quote:Ben bereid om al jullie hersenspinsels te beantwoorden, het kan ook voor mij verhelderend zijn om alles op die manier beter in beeld te krijgen voor mezelf.
Dat zegt je eigen vriend toch echt hoor:quote:Op donderdag 15 januari 2009 21:40 schreef LPS het volgende:
[..]
Wist ik niet dat ik geld van mijn moeder trok, wel fijn om te horen.
Objectiviteit alom. Mensen van wie je het meeste houdt,kwetsen je het meest en dat is bij ons ook zeker het geval.
Dus, betaalt je moeder nou wel of niet je huur?quote:Op donderdag 15 januari 2009 12:44 schreef Nairua het volgende:
[..]
Mams betaalt de kamer wel. Maar die houdt ze ook zolang ze nog studeert, tot juli.
Onzin, dit kind is 22 jaar verdomme! Oud genoeg om eigen beslissingen te nemen. Misschien niet de meest verstandige situatie om het je ma nog niet te vertellen, maar wel je eigen keuze! En daar heeft mamsie geen ene reet over te zeggen. Bah, schoonmoeders....wat kunnen ze toch verrekte bezitterig zijn!quote:Op donderdag 15 januari 2009 00:08 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Eens.
Mijn moeder zou mij slaan trouwens als ik doodleuk kwam vertellen dat ik ging samenwonen met iemand die ze niet kent en dat ik even de borg van 1400,- had neergelegd. Wat dat betreft reageert deze moeder dus nog best wel redelijk.
Leer je vriendin maar dat ze wat van zich moet afbekken en dat moeders haar neus in eigen zaken moet steken in plaats van die in die van haar dochter. En dat ze geen f*cking puber van 14 meer is, en dus wel ff lekker zelf bepaald wat ze wel en niet doet. Al gooide ze die 1400 in de sloot!
Beste LPS. Welkom in de wereld die internet heet, waar iedereen het beter weet dan jij, en zijn oordeel klaar heeft.
Ik vind je verhaal duidelijk, en jij bent nog altijd degene die de beslissing neemt. Maar ik wil je toch wat vragen:
Denk je nu echt, dat je moeder, die duidelijk een vorm van verlatingsangst heeft, er op een betere manier mee omgaat dat jij het huis uitgaat als je het op deze manier aanpakt?
Het lijkt mij namelijk de perfecte manier om alle vertrouwen die ze nog had de grond in te slaan. Geef haar minstens de kans om hier op een normale manier op te reageren. Mijn ouders zie ik als vrij tolerant en niet bezitterig (tot nu toe), maar als ik dit zou flikken, dan zouden ze zo voor mijn deur staan. Of dat terecht is, laat ik in het midden.
Ik vind je verhaal duidelijk, en jij bent nog altijd degene die de beslissing neemt. Maar ik wil je toch wat vragen:
Denk je nu echt, dat je moeder, die duidelijk een vorm van verlatingsangst heeft, er op een betere manier mee omgaat dat jij het huis uitgaat als je het op deze manier aanpakt?
Het lijkt mij namelijk de perfecte manier om alle vertrouwen die ze nog had de grond in te slaan. Geef haar minstens de kans om hier op een normale manier op te reageren. Mijn ouders zie ik als vrij tolerant en niet bezitterig (tot nu toe
), maar als ik dit zou flikken, dan zouden ze zo voor mijn deur staan. Of dat terecht is, laat ik in het midden.
Coincidence
Makes sense
Only with you
Makes sense
Only with you
Kan je vriendin niet in het nieuwe huis komen wonen en de kamer in onderverhuur zetten?
En ga alsjeblieft eens praten met die moeder. Zeg eens tegen je vriendin dat jij, nu jullie gaan samenwonen, daar wel eens recht op hebt. Ik weet dat je er tegenop ziet, maar het moet ooit eens gebeuren, en liefst snel.
En ga alsjeblieft eens praten met die moeder. Zeg eens tegen je vriendin dat jij, nu jullie gaan samenwonen, daar wel eens recht op hebt. Ik weet dat je er tegenop ziet, maar het moet ooit eens gebeuren, en liefst snel.
Rot lekker een eind op als je niet normaal kan doen. Denk je nou echt dat ik zo zou doen als mn vader een gezellige vent was. Ja natuurlijk is er iets ergs aan de hand, en nee, het gaat je geen fuck aan wat hij heeft gedaan.quote:Op donderdag 15 januari 2009 20:46 schreef Scorpie het volgende:
Is je vader een seriemoordenaar dan, dat je zo para bent?
Prima, maar reageer dan niet alsof jouw reactie op zulke situaties doodnormaal is. Beetje rationeel blijven met zulke situaties zou geen kwaad kunnen; de TS zit NIET in dezelfde situatie als jij.quote:Op donderdag 15 januari 2009 22:03 schreef Dipkip het volgende:
[..]
Rot lekker een eind op als je niet normaal kan doen. Denk je nou echt dat ik zo zou doen als mn vader een gezellige vent was. Ja natuurlijk is er iets ergs aan de hand, en nee, het gaat je geen fuck aan wat hij heeft gedaan.
Ja, is al heel vaak aan bod gekomen. Als twee mensen bij hun standpunt blijven is er weinig plaats voor oplossingen. Hulp gezocht ja, heb professioneel advies gekregen hoe ik het best met dit soort situaties kan omgaan om mezelf en anderen zo min mogelijk te schaden. Heb geen intentie om opzettelijk mijn moeder te kwetsen.quote:Op donderdag 15 januari 2009 21:45 schreef Scorpie het volgende:
En heb je daar al met haar over gesproken? Hulp gezocht?
Mijn geluk hangt niet af van het feit of ze mijn kamer betaalt of niet. Er moet geld gestort worden op een rekening van de huisbaas dus kan ze moeilijk tegenhouden of al zeker niet de huisbaas vragen dit terug te storten. Mijn geluk zou niet groter worden door het contact met haar te verbreken aangezien ik vind dat ik daar geen reden toe heb. Mijn geluk zou groter worden als ze me wat vrijheid en vertrouwen zou geven, dan zou ik ook opener en directer kunnen zij tegen haar zonder een hoop problemen op iedereen zijn nek te halen. Ik beschouw dit nog steeds als een op te lossen zaak. Het is een vervelende situatie maar het is geen werelddrama, want zo wordt het bijna voorgesteld. Volwassen mensen geraken hier op een fatsoenlijke manier uit, maar het heeft tijd nodig om te weten wat iedereen wil met deze situatie.quote:Op donderdag 15 januari 2009 21:45 schreef Scorpie het volgende:
Als je zelf verantwoordelijk bent voor je geluk, waarom weiger je dan het geld voor de huur van je kamer niet en verbreek je het contact met je moeder niet? Nu blijf je verbonden aan je moeder, ook al is het slechts door het geld. Daarnaast klopt het natuurlijk niet wat je zegt; als jij werkelijk zo verantwoordelijk wilt zijn voor je geluk en je beslissingen ben je niet bang voor je moeder`s reactie, want die kan je dan simpelweg counteren.
Ik heb het haar gevraagd maar als ze het niet wil, kan ik ze niet verplichten. Spijtig want denk wel dat ze dan kan leren hoe ze beter met haar angsten kan omgaan.quote:Op donderdag 15 januari 2009 21:45 schreef Scorpie het volgende:
Nogmaals; heb je hier al hulp voor gezocht?
Er is een tijd van oneindig je best doen om te voldoen en er zelf aan onderdoor gaan en er is een tijd van accepteren dat je die ijdele hoop moet laten gaan. We moeten beiden inzien dat we dingen moeten kunnen loslaten, met respect voor elkaar.quote:Op donderdag 15 januari 2009 21:45 schreef Scorpie het volgende:
Je hebt niet het slechtste met haar voor, maar echt rekening houden met haar angsten doe je ook niet he? Je gaat achter haar rug om samenwonen en zij komt erachter door 1 of andere lullige brief. Dan ben je niet echt empathisch ingesteld op je moeders angsten, vind je zelf ook niet? Sterker nog, ik denk dat je het (onbewust) aanwakkerd met dit soort sneaky acties.
Hypothetisch..quote:Op donderdag 15 januari 2009 21:45 schreef Scorpie het volgende:
Dat is natuurlijk helemaal aan jou en je vriend om te besluiten. Ik vind het vreemd om te stellen dat een ontmoeting bij voorbaat al schade toericht; jullie zijn immers met zijn 2en, zij is in haar eentje. Zolang jullie rustig blijven zijn jullie toch echt de situatie meester hoor.
Het enige wat ik verwacht is dat ze probeert los te laten waar ze overal mee zit of er op een redeilijke manier haar mening over geeft zonder vanalles te beginnen eisen en me vrij te laten in mijn keuzes. Dit wil niet zeggen dat ik totaal onafhankelijk wil zijn, want dat zou ik immers op 2 seconden kunnen bekomen door haar te laten weten dat ik niets meer van haar moet weten en meteen ga samenwonen. Mijn punt is dat ik mentaal onafhankelijk wil zijn. Ik betaal schoolgeld, boeken, voeding,... zelf. Hetgeen zij betaalt is enkel de kamer en dat geeft haar een gevoel dat ze voor me zorgt. Ze wil dit niet opgeven, ben ik dan in het recht om te eisen dat dat niet mag?quote:Op donderdag 15 januari 2009 21:45 schreef Scorpie het volgende:
Oke, here goes; hoe rijm jij het feit dat je onafhankelijk wil zijn van je moeder met het feit dat je geld ontvangt van haar?
Ik heb nergens gezegd dat mijn situatie doodnormaal is. Ik zeg dat ik vind dat je vriendin voor je schoonmoeder gaat. Als je vriendin besluit schoonmoeder niet in te lichten, is het niet netjes dat op eigen houtje wel te doen. Dan moet je op je vriendin inpraten. Het enige wat ik duidelijk probeerde te maken is dat het aan de vriendin van TS is om het met schoonmoeder te bespreken, en dat TS niet ineens een huichelachtige loverboy is omdat hij naar zn vriendin luistert. Dát is namelijk wél een normale situatie.quote:Op donderdag 15 januari 2009 22:13 schreef Scorpie het volgende:
Prima, maar reageer dan niet alsof jouw reactie op zulke situaties doodnormaal is. Beetje rationeel blijven met zulke situaties zou geen kwaad kunnen; de TS zit NIET in dezelfde situatie als jij.
Leuk dat je dit topic naar jezelf toe trekt maar het is toch van de zotte om te insinueren dat de schoonmoeder van TS vreselijke dingen heeft gedaan waardoor TS haar niet zou moeten ontmoeten.quote:Op donderdag 15 januari 2009 22:03 schreef Dipkip het volgende:
[..]
Rot lekker een eind op als je niet normaal kan doen. Denk je nou echt dat ik zo zou doen als mn vader een gezellige vent was. Ja natuurlijk is er iets ergs aan de hand, en nee, het gaat je geen fuck aan wat hij heeft gedaan.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Natuurlijk is dit niet de beste manier. Maar het is ook niet de beste situatie en niet de beste reactie.. Ik zit op het moment in de examens en zou op een later tijdstip hierover een rustig gesprek gehad hebben, al zal de meerderheid nu denken: "ja, zal wel". Aan jullie om te geloven wat je wil. Soms maak je goede keuzes, soms niet, maar vindt het nogal vreemd dat iedereen steeds blijft terug komen op het feit of ik dit goed aangepakt heb of niet, al is dat wss ook opdat jullie me zouden kunnen begrijpen of er minstens kunnen 'inkomen'. Een ruzie is er steeds door een actie en een reactie en iedereen heeft wel een beetje zijn aandeel. Jaja, wie het grootste aandeel volgens de meerderheid hierin heeft voel ik wel, maar een mens beschikt niet over alle levenswijsheid op zijn 22ste.quote:Op donderdag 15 januari 2009 21:54 schreef ioko het volgende:
Ik vind je verhaal duidelijk, en jij bent nog altijd degene die de beslissing neemt. Maar ik wil je toch wat vragen:
Denk je nu echt, dat je moeder, die duidelijk een vorm van verlatingsangst heeft, er op een betere manier mee omgaat dat jij het huis uitgaat als je het op deze manier aanpakt?
Ik wil nog even vermelden dat ik Belgische ben (vriend is Nederlands) en het, denk ik, in Belgie iets gebruikelijker is dat ouders de volledige studies van hun kinderen betaal en dat er in Nederland een iets vrijere mentaliteit hierover is en iets meer openminded zijn. Hier gaan zo goed als alle studenten elk weekend naar huis, terwijl ik de indruk heb dat Nederlandse studenten langere tijden op kamers zitten waardoor de ouders al sneller het legenestsyndroom lere aanvaarden. Dus dat is ook wel even een verschil waar je rekening mee zou mogen houden omdat ieder vanuit zijn eigen belevingswereld oordeelt.
Trouwens wel fijn dat jullie zo actief reageren.
Trouwens wel fijn dat jullie zo actief reageren.
Laat maar eens zien waar ik dat gezegd heb.quote:Op donderdag 15 januari 2009 22:16 schreef Maanvis het volgende:
Leuk dat je dit topic naar jezelf toe trekt maar het is toch van de zotte om te insinueren dat de schoonmoeder van TS vreselijke dingen heeft gedaan waardoor TS haar niet zou moeten ontmoeten.
Het enige wat ik zeg is dat het aan de vriendin is te bepalen hoe het contact en de informatieverstrekking verloopt, want het is háár moeder. Het is niet TS zn schuld als zn vriendin niet wil dat hij haar moeder ontmoet, dat is alles wat ik zeg. Daar kun je het mee eens zijn of niet maar ga me geen woorden in de mond leggen
Het begint er echter, zeker nu de vriendin zich heeft gemeld in dit topic, steeds meer op te lijken dat we de situatie in dit topic inderdaad moeten zien als een situatie waarin het waarschijnlijk gerechtvaardigd is de schoonmoeder anders te behandelen dan je normaal met je schoonmoeder zou doen.quote:Op donderdag 15 januari 2009 22:16 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Leuk dat je dit topic naar jezelf toe trekt maar het is toch van de zotte om te insinueren dat de schoonmoeder van TS vreselijke dingen heeft gedaan waardoor TS haar niet zou moeten ontmoeten.
Wel denk ik dat Scorpie gelijk heeft dat de manier waarop het wordt aangepakt door de TS en de vriendin waarschijnlijk averechts werkt. Dat is ook niet onbegrijpelijk. Het is een erg complexe situatie en eentje waarbij je op je kop kunt staan, maar je doet het toch nooit goed. En inderdaad heeft toch iedereen een oordeel klaar.. (mijzelf niet uitgezonderd
) Ik heb geen oplossing klaar liggen en ik denk niet dat ik het veel beter zou doen.LPS, ik denk dat je het anders aan had moeten pakken, maar je komt wel heel wijs over. Ik heb meer begrip voor je situatie nu je zelf ook wat dingen verklaart.
LPS, hoe de verhouding met je moeder ook is, ze blijft onderdeel van je leven. Je moet er rekening mee houden dat als jullie relatie serieus is, jullie gaan immers samenwonen, dat mams straks bij jullie over de vloer komt, verjaardagen, etc. Misschien krijgen jullie ooit kinderen, dan gaat zij ook een rol spelen als oma.
Ik vind op zich dat je moeder niets met jouw financiën te maken heeft. Wel heeft ze het recht om op een normale manier kennis te maken met haar aanstaande schoonzoon. Dan is het bepaald niet handig om die twee min of meer bij elkaar vandaan te houden of zodanig op je vriend in te praten dat hij helemaal geen trek meer heeft om haar te ontmoeten.
Een etentje o.i.d. met alle partijen, zoals hier eerder voorgesteld, lijkt me een goede start
Ik vind op zich dat je moeder niets met jouw financiën te maken heeft. Wel heeft ze het recht om op een normale manier kennis te maken met haar aanstaande schoonzoon. Dan is het bepaald niet handig om die twee min of meer bij elkaar vandaan te houden of zodanig op je vriend in te praten dat hij helemaal geen trek meer heeft om haar te ontmoeten.
Een etentje o.i.d. met alle partijen, zoals hier eerder voorgesteld, lijkt me een goede start
Erst kommt das Fressen und dann kommt die Moral
Of je kunt besluiten net zoals Dipkip het contact maar te verbreken, maar ik denk niet dat je daar echt behoefte aan hebt..
Mooie binnen komer bij je schoonfamilie
Ik hoop dat je met moederdag toch een mooi boeketje voor d'r mee brengt ter compensatie!
Dat je vriendin moeite heeft met d'r moeder wil niet zeggen dat jij dat ook hebt mocht je haar ontmoeten...
Ik hoop dat je met moederdag toch een mooi boeketje voor d'r mee brengt ter compensatie!
Dat je vriendin moeite heeft met d'r moeder wil niet zeggen dat jij dat ook hebt mocht je haar ontmoeten...
N/A
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Heb ik inderdaad geen behoefte aan en vind ik ook niet noodzakelijk. Voordat je het contact verbreekt moet er wel heel wat meer of iets heel anders aan de hand zijn, lijkt me.quote:Op vrijdag 16 januari 2009 00:17 schreef Black_Tulip het volgende:
Of je kunt besluiten net zoals Dipkip het contact maar te verbreken, maar ik denk niet dat je daar echt behoefte aan hebt..
Dus adviseer je dr dan maar het contact met haar moeder te breken, want dan zou ze pas echt 'vrij' zijn.quote:Op donderdag 15 januari 2009 22:13 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Prima, maar reageer dan niet alsof jouw reactie op zulke situaties doodnormaal is. Beetje rationeel blijven met zulke situaties zou geen kwaad kunnen; (...)
Pot>ketel=zwart
Maar hoe gaat het verder? Zie jij iets voor de optie om in een neutrale omgeving je vriend en je moeder met elkaar kennis te laten maken? Hoe zie je dat in de toekomst zich ontwikkelen? Of denk je daar liever nog niet over na?
Ik begrijp dat je van je moeder verwacht dat ze je wat meer vrijheid geeft, maar wat doe je als ze dat niet kan?
Ik begrijp dat je van je moeder verwacht dat ze je wat meer vrijheid geeft, maar wat doe je als ze dat niet kan?
Ik zou heel graag willen dat zij elkaar leren kennen, al weet ik nog niet in welke omgeving:) Het is niet omdat dit nu gebeurd is, dat ik wil dat ze elkaar nooit te zien of te horen krijgen. Door altijd te vertellen aan mijn vriend hoe de situatie is en wat er gebeurt, weet ik dat ik mijn moeder geen eerlijke kans geef om elkaar met een objectieve instelling te leren kennen. Het is ook niet zo dat hij haar nu als de 'slechte' ziet, hij is ook wel verstandig genoeg om te beseffen vanuit welke overtuiging mijn moeder handelt. Langs de andere kant, als ik de schijn hoog zou houden tov mijn vriend, ben ik ook niet eerlijk tegenover hem en dat vind ik al helemaal niet kunnen omdat hij uiteindelijk diegene is waar ik mee verder wil.quote:Op vrijdag 16 januari 2009 00:34 schreef Black_Tulip het volgende:
Maar hoe gaat het verder? Zie jij iets voor de optie om in een neutrale omgeving je vriend en je moeder met elkaar kennis te laten maken? Hoe zie je dat in de toekomst zich ontwikkelen? Of denk je daar liever nog niet over na?
Ik begrijp dat je van je moeder verwacht dat ze je wat meer vrijheid geeft, maar wat doe je als ze dat niet kan?
Als mijn moeder me niet meer vrijheid wil geven, zal het vemoedelijk verlopen zoals het nu gegaan is: op een manier die niet fijn is, en als een soort schok aankomt voor haar. Al vermoed ik wel dat ze er in de toekomst op een andere manier mee zal omgaan, en wss meer een je m'en fous-reactie zal hebben.
Ik 'adviseer' helemaal niks, zou nogal raar zijn op afstand. Ik geef haar een aantal opties op haar statement dat ze helemaal "vrij en onafhankelijk" wil zijn.quote:Op vrijdag 16 januari 2009 00:33 schreef Allesleim het volgende:
[..]
Dus adviseer je dr dan maar het contact met haar moeder te breken, want dan zou ze pas echt 'vrij' zijn.
Pot>ketel=zwart
Een van die opties is al het contact verbreken met je moeder. En ja, dat is een rationeel statement, of wil je dat gaan ontkennen?
[ Bericht 9% gewijzigd door #ANONIEM op 16-01-2009 08:17:47 ]
En vertel je omgekeerd wel iets over je vriend aan je moeder? Of zeg je daar helemaal niks over?quote:Op vrijdag 16 januari 2009 01:01 schreef LPS het volgende:
[..]
Ik zou heel graag willen dat zij elkaar leren kennen, al weet ik nog niet in welke omgeving:) Het is niet omdat dit nu gebeurd is, dat ik wil dat ze elkaar nooit te zien of te horen krijgen. Door altijd te vertellen aan mijn vriend hoe de situatie is en wat er gebeurt, weet ik dat ik mijn moeder geen eerlijke kans geef om elkaar met een objectieve instelling te leren kennen.
Nou, sorry dat ik het zeg, maar je vriend heeft zijn mening al gevormd aan de hand van jouw verhalen, als ik zijn posts hier zo lees.quote:Het is ook niet zo dat hij haar nu als de 'slechte' ziet, hij is ook wel verstandig genoeg om te beseffen vanuit welke overtuiging mijn moeder handelt. Langs de andere kant, als ik de schijn hoog zou houden tov mijn vriend, ben ik ook niet eerlijk tegenover hem en dat vind ik al helemaal niet kunnen omdat hij uiteindelijk diegene is waar ik mee verder wil.
Het gaat er niet om wat jouw moeder gaat doen in de toekomst, het gaat er ook om wat JIJ gaat doen in de toekomst. Je redeneert net zoals je vriend puur en alleen uit je eigen standpunt, maar je vergeet en passant even in haar situatie te verplaatsen. De reactie die je moeder nu gegeven heeft op je samenwoon plannen zijn natuurlijk ook voor een groot gedeelte aan jouw handelingen te wijten; zolang jij niet in gaat zien dat jouw handelingen zulke gevolgen kunnen hebben blijf je inderdaad in dit cirkeltje zitten: actie <> reactie.quote:Als mijn moeder me niet meer vrijheid wil geven, zal het vemoedelijk verlopen zoals het nu gegaan is: op een manier die niet fijn is, en als een soort schok aankomt voor haar. Al vermoed ik wel dat ze er in de toekomst op een andere manier mee zal omgaan, en wss meer een je m'en fous-reactie zal hebben.
Waarbij aangetekend dat het alleen maar erger kan worden imo. Wat doe jij specifiek om deze situatie te de-escaleren?
Nogmaals LPS, het is niet mijn bedoeling om jou manier van handelen af te kraken, alleen om je aan het denken te zetten door een andere benadering te schetsen.
Ik denk namelijk dat je het heel zakelijk kunt aanpakken en toch je moeder normaal kunt informeren. Misschien is het veel te principeel wat ik voorstel, en is de echte situatie veel te ingewikkeld hiervoor.
Mijn (theoretische) insteek zou zijn: ga met je vriend bij je moeder langs en vertel samen wat jullie plannen en overwegingen zijn. Ga jezelf niet verdedigen, maar leg het gewoon uit.
Ik denk dat je een goede kans maakt dat dit het probleem kleiner zal maken. Als jij denkt dat je moeder dit gesprek niet aankan, niet wil luisteren of er juist erg van streek door raakt, dan is het inderdaad aan jou of je dit wilt.
Als laatste wil ik opmerken dat je aangeeft dat je met andere dingen bezig bent (examens) en dat je op een later moment rustig wil gaan zitten. Ik snap dat vanuit jou gezien, maar:
- Je kunt dit moment niet zomaar uitstellen, je moeder zit er nu mee, het probleem speelt nu.
- Blijkbaar verwacht je dat je over een tijdje wel rustig met je moeder hierover kunt praten, waarom is dat?
Nogmaals, ik wil geen waardeoordeel hebben, het is enkel mijn mening van afstand.
Ik denk namelijk dat je het heel zakelijk kunt aanpakken en toch je moeder normaal kunt informeren. Misschien is het veel te principeel wat ik voorstel, en is de echte situatie veel te ingewikkeld hiervoor.
Mijn (theoretische) insteek zou zijn: ga met je vriend bij je moeder langs en vertel samen wat jullie plannen en overwegingen zijn. Ga jezelf niet verdedigen, maar leg het gewoon uit.
Ik denk dat je een goede kans maakt dat dit het probleem kleiner zal maken. Als jij denkt dat je moeder dit gesprek niet aankan, niet wil luisteren of er juist erg van streek door raakt, dan is het inderdaad aan jou of je dit wilt.
Als laatste wil ik opmerken dat je aangeeft dat je met andere dingen bezig bent (examens) en dat je op een later moment rustig wil gaan zitten. Ik snap dat vanuit jou gezien, maar:
- Je kunt dit moment niet zomaar uitstellen, je moeder zit er nu mee, het probleem speelt nu.
- Blijkbaar verwacht je dat je over een tijdje wel rustig met je moeder hierover kunt praten, waarom is dat?
Nogmaals, ik wil geen waardeoordeel hebben, het is enkel mijn mening van afstand.
Coincidence
Makes sense
Only with you
Makes sense
Only with you
quote:Op donderdag 15 januari 2009 22:15 schreef LPS het volgende:. Mijn geluk zou groter worden als ze me wat vrijheid en vertrouwen zou geven, dan zou ik ook opener en directer kunnen zij tegen haar zonder een hoop problemen op iedereen zijn nek te halen. Ik beschouw dit nog steeds als een op te lossen zaak.
[meer verhaal]
Het enige wat ik verwacht is dat ze probeert los te laten waar ze overal mee zit of er op een redeilijke manier haar mening over geeft zonder vanalles te beginnen eisen en me vrij te laten in mijn keuzes.
Sorry LPS, maar dit vind ik wel heel veel op je moeder afgeven. Zij moet veranderen, zij moet je vrijheid geven... ga je lang op kunnen wachten. JIJ hebt het probleem dat je haar reacties niet kan verdragen, JIJ hebt het probleem dat ze je vriend met de politie dreigt... ongetwijfeld vindt je moeder het vervelend dat jullie niet een betere band hebben, maar het lijkt erop dat JIJ toch echt wat moet gaan doen als je niet wilt dat jullie relatie verpest wordt.
Jouw manier van vrijheid opeisen door gewoon niets te vertellen en je eigen plan te trekken is gewoon de doodsteek voor een vriendschappelijke band. Als vrienden van je dat zouden doen zonder over jouw gevoelens na te denken, zou je boos zijn... als je vriend dit zou doen... zou je hem dumpen, maar je mag het wel bij je moeder doen?! Want ja, uhm, zij is zo vervelend? Neem verantwoordelijkheid voor je eigen gedrag, wat je gedaan hebt is gewoon niet goed.
Natuurlijk is het klote dat de situatie zo is dat jij bang bent voor je moeders reacties. Het klinkt ook alsof je je heel verantwoordelijk voelt voor haar en het liefst hebt dat ze happy is, wat ze dus niet is, als ze extreem controle wil hebben en verlatingsangst heeft.
JIJ hoeft je moeder niet blij te maken hoor, dat moet ze zelf leren. Wat me handiger lijkt is dat je je moeder goed behandelt, dat je je angst voor haar laat varen en dat je leert omgaan met haar reacties. Als ze overdreven reageert dan moet je maar gewoon bij jezelf denken: "Ik heb het recht om te kiezen wat goed voor mij is".
Je moeder geeft je de emotionele vrijheid niet om van je keuzes te genieten, dat doe je zelf, door om te gaan met negatieve reacties van mensen die om je geven en toch nog zelf je leven in te richten!
Tuurlijk kán dat. Maar ze wilde het niet ivm haar moeder.quote:Op donderdag 15 januari 2009 21:55 schreef katerwater het volgende:
Kan je vriendin niet in het nieuwe huis komen wonen en de kamer in onderverhuur zetten?
.
Weet je wel op welk tijdstip? Ben je bereid om je vriend en je moeder binnenkort elkaar te laten leren kennen of stel je hen elkaar laten leren kennen (dus iets meer dan kennismaken) liever uit totdat je al vijf jaar een relatie hebt?quote:Op vrijdag 16 januari 2009 01:01 schreef LPS het volgende:
Ik zou heel graag willen dat zij elkaar leren kennen, al weet ik nog niet in welke omgeving:)
Ik krijg juist uit Nairua's posts de vibe dat je moeder maar een evil bitch is.quote:Het is niet omdat dit nu gebeurd is, dat ik wil dat ze elkaar nooit te zien of te horen krijgen. Door altijd te vertellen aan mijn vriend hoe de situatie is en wat er gebeurt, weet ik dat ik mijn moeder geen eerlijke kans geef om elkaar met een objectieve instelling te leren kennen. Het is ook niet zo dat hij haar nu als de 'slechte' ziet, hij is ook wel verstandig genoeg om te beseffen vanuit welke overtuiging mijn moeder handelt.
Ik weet niet of wat ik nu ga zeggen echt zo is, maar als het zo is, vrees ik dat je op een gegeven moment zult moeten accepteren dat je moeder haar gedrag niet zal kunnen verbeteren. Dergelijke dingen zullen altijd heel moeizaam voor haar zijn. Je krijgt niet meer vrijheid, ze gaat niet minder drammerig reageren naarmate je meer vrijheid opeist. Je zult echt moeten gaan kijken of er een bepaalde manier is waarop jij jouw eigen gedrag kunt aanpassen zodat je moeder en jij nog samen door een deur kunnen.quote:Als mijn moeder me niet meer vrijheid wil geven, zal het vemoedelijk verlopen zoals het nu gegaan is: op een manier die niet fijn is, en als een soort schok aankomt voor haar. Al vermoed ik wel dat ze er in de toekomst op een andere manier mee zal omgaan, en wss meer een je m'en fous-reactie zal hebben.
Het zal vast wel meevallen, maar door haar verhalen en de telefoontjes die ze met haar moeder heeft kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat het daar zo ge-wel-dig is.quote:Op vrijdag 16 januari 2009 12:23 schreef Black_Tulip het volgende:
Ik krijg juist uit Nairua's posts de vibe dat je moeder maar een evil bitch is.
Dan moet je eens gaan praten met je vriendin, want die denkt dat jij er anders over denkt:quote:Op vrijdag 16 januari 2009 12:32 schreef Nairua het volgende:
[..]
Het zal vast wel meevallen, maar door haar verhalen en de telefoontjes die ze met haar moeder heeft kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat het daar zo ge-wel-dig is.
quote:Op vrijdag 16 januari 2009 01:01 schreef LPS het volgende:
[..]
.Het is ook niet zo dat hij haar nu als de 'slechte' ziet, hij is ook wel verstandig genoeg om te beseffen vanuit welke overtuiging mijn moeder handelt.
Ja hoor, ik vertel dingen over hem aan mijn moeder, zowel wat zijn goede als minder goede kantjes zijn, net zoals ik die van mijn moeder tegen mijn vriend vertel. Ja, het is een beeld van hem en van haar met mijn eigen inkleuring, maar is ook logisch dat ik uit naam van mijn eigen gevoelens praat. Ze heeft van in het begin geweten dat hij er was en zoals mijn vriend hierboven schreef had ze bij die ene ontmoeting ook een positief gevoel bij hem. Wees gerust, als ze hem geen goede kerel voor me zou vinden zou ze haar mond echt niet houden:)! Daarom dat ik contact tussen hun twee ook wil omdat ik weet dat ze hem niet slecht vindt maar gewoon hoe de situatie door mij is aangepakt.quote:Op vrijdag 16 januari 2009 08:16 schreef Scorpie het volgende:
[..]
En vertel je omgekeerd wel iets over je vriend aan je moeder? Of zeg je daar helemaal niks over?
[..]
Nou, sorry dat ik het zeg, maar je vriend heeft zijn mening al gevormd aan de hand van jouw verhalen, als ik zijn posts hier zo lees.
[..]
Het gaat er niet om wat jouw moeder gaat doen in de toekomst, het gaat er ook om wat JIJ gaat doen in de toekomst. Je redeneert net zoals je vriend puur en alleen uit je eigen standpunt, maar je vergeet en passant even in haar situatie te verplaatsen. De reactie die je moeder nu gegeven heeft op je samenwoon plannen zijn natuurlijk ook voor een groot gedeelte aan jouw handelingen te wijten; zolang jij niet in gaat zien dat jouw handelingen zulke gevolgen kunnen hebben blijf je inderdaad in dit cirkeltje zitten: actie <> reactie.
Waarbij aangetekend dat het alleen maar erger kan worden imo. Wat doe jij specifiek om deze situatie te de-escaleren?
Ik vind het logisch dat zowel mijn vriend als ik uit eigen standpunt praten omdat je toch steeds handelt uit jezelf en in funtie van je eigen toekomst. En dat loopt niet altijd op een manier die aanvaardbaar is voor alle partijen. Ik vind dat ik nu al meerdere malen het volgende heb aangegeven, maar voor de duidelijkheid nog een keer: Als ik me in mijn moeder verplaats, begrijp ik ook heel goed waarom ze zo reageert, ik geef toe dat mijn aanpak niet de beste was, ik begrijp dat mijn handelingen dat soort reacties uitlokken. Ze mag kwaad en teleurgesteld reageren, dat neem ik ze niet kwalijk. Daar heeft ze ook recht toe. Wat ik ze wel kwalijk neemt is dat het al jaren een subtiel spel van vooral teren op schuldgevoel ten opzichte van haar, manipuleren, aantrekken en afstoten is, en ik wil graag uit die sfeer weg. Ik heb me verplaatst in mijn moeder, in mijn vriend, het zou ook fijn zijn als iedereen dat heel even in mijn plaats zou doen, al is het maar heel even, om mijn motieven van mijn handelen te proberen begrijpen.
Inmiddels hebben we een mailtje van haar terug gehad met de boodschap dat mijn vriend zijn mail veel verduidelijking heeft gebracht voor haar, maar nu even niet verder wil ingaan op alles. Hoe het verder zal verlopen of wat ze nu zou willen, wordt hier niet duidelijk uit.
Waar lees je dat? Natuurlijk heeft d'r moeder het beste met haar voor, blablabla, maar dat wil niet zeggen dat ik het eens met met de manier waarop zij haar dochter benadert. Niet dat dat uitmaakt, het is mijn zaak niet, maar ik zit achteraf wel weer met een boze/verdrietige/bange/-noem maar iets negatiefs- vriendin.quote:Op vrijdag 16 januari 2009 12:39 schreef Scorpie het volgende:
Dan moet je eens gaan praten met je vriendin, want die denkt dat jij er anders over denkt:
Je zegt hier dat het daar geweldig is. Ik denk dat er een 'niet' ontbreekt.quote:Op vrijdag 16 januari 2009 12:32 schreef Nairua het volgende:
[..]
Het zal vast wel meevallen, maar door haar verhalen en de telefoontjes die ze met haar moeder heeft kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat het daar zo ge-wel-dig is.
The love you take is equal to the love you make.
Ik wil niets zeggen, maar jij opent een topic met de titel Het Schoonmoedersyndroom.. Uit jouw posts krijg ik vooral het idee dat je het vervelend vindt dat je het niet zo getroffen hebt met je schoonmoeder. Daarmee haal je alle negatieve connotaties naar voren van het woord schoonmoeder. Dat klinkt niet alsof je bereid bent zelf een objectiever beeld over haar te vormen. Ze heeft het in feite al voor jou verpest zonder dat je haar echt goed hebt leren kennen.quote:Op vrijdag 16 januari 2009 12:50 schreef Nairua het volgende:
[..]
Waar lees je dat? Natuurlijk heeft d'r moeder het beste met haar voor, blablabla, maar dat wil niet zeggen dat ik het eens met met de manier waarop zij haar dochter benadert. Niet dat dat uitmaakt, het is mijn zaak niet, maar ik zit achteraf wel weer met een boze/verdrietige/bange/-noem maar iets negatiefs- vriendin.
1: na mijn en na zijn examens zal er wel een weekend zijn dat ik hem meeneem naar mijn moeder.quote:Op vrijdag 16 januari 2009 12:23 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Weet je wel op welk tijdstip? Ben je bereid om je vriend en je moeder binnenkort elkaar te laten leren kennen of stel je hen elkaar laten leren kennen (dus iets meer dan kennismaken) liever uit totdat je al vijf jaar een relatie hebt?
[..]
Ik krijg juist uit Nairua's posts de vibe dat je moeder maar een evil bitch is.
[..]
Ik weet niet of wat ik nu ga zeggen echt zo is, maar als het zo is, vrees ik dat je op een gegeven moment zult moeten accepteren dat je moeder haar gedrag niet zal kunnen verbeteren. Dergelijke dingen zullen altijd heel moeizaam voor haar zijn. Je krijgt niet meer vrijheid, ze gaat niet minder drammerig reageren naarmate je meer vrijheid opeist. Je zult echt moeten gaan kijken of er een bepaalde manier is waarop jij jouw eigen gedrag kunt aanpassen zodat je moeder en jij nog samen door een deur kunnen.
2: de forumleden hebben haar toch zelf het etiket 'evil bitch', opgeplakt want noch ik noch Nairua hebben deze woorden in de mond genomen.
3: ik probeer al lange tijd te accepteren dat ik haar gedrag of reacties niet kan verbeteren, en dat aanvaarden gaat met vallen opstaan. Ze blijft mijn moeder en ik wil toch ook dat zij zich goed voelt, en elke reactie heeft een reden en moet in een context geplaatst worden.
Ze noemen dat 'ironie'.quote:Op vrijdag 16 januari 2009 12:51 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Je zegt hier dat het daar geweldig is. Ik denk dat er een 'niet' ontbreekt.
Mijn idee.quote:Op vrijdag 16 januari 2009 12:52 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Ik wil niets zeggen, maar jij opent een topic met de titel Het Schoonmoedersyndroom.. Uit jouw posts krijg ik vooral het idee dat je het vervelend vindt dat je het niet zo getroffen hebt met je schoonmoeder. Daarmee haal je alle negatieve connotaties naar voren van het woord schoonmoeder. Dat klinkt niet alsof je bereid bent zelf een objectiever beeld over haar te vormen. Ze heeft het in feite al voor jou verpest zonder dat je haar echt goed hebt leren kennen.
Verpest nee, dat niet. Maar door alles heb ik natuurlijk er geen positief beeld van. En het gaat me niet zozeer om mezelf, het gaat me vooral om de relatie tussen mijn vriendin en haar moeder.quote:Op vrijdag 16 januari 2009 12:52 schreef Black_Tulip het volgende:
Ik wil niets zeggen, maar jij opent een topic met de titel Het Schoonmoedersyndroom.. Uit jouw posts krijg ik vooral het idee dat je het vervelend vindt dat je het niet zo getroffen hebt met je schoonmoeder. Daarmee haal je alle negatieve connotaties naar voren van het woord schoonmoeder. Dat klinkt niet alsof je bereid bent zelf een objectiever beeld over haar te vormen. Ze heeft het in feite al voor jou verpest zonder dat je haar echt goed hebt leren kennen.
Ik red me wel.
.
Even taaltechnisch gesproken, dan had dat 'zo' er niet moeten staan.quote:
The love you take is equal to the love you make.
Mooiquote:Op vrijdag 16 januari 2009 12:53 schreef LPS het volgende:
[..]
1: na mijn en na zijn examens zal er wel een weekend zijn dat ik hem meeneem naar mijn moeder.
Ik weet dat de forumleden zelf het etiket hebben opgeplakt, maar dat zoveel mensen tot die conclusie komen aan de hand van de posts van Nairua onderbouwt wel mijn stelling.quote:2: de forumleden hebben haar toch zelf het etiket 'evil bitch', opgeplakt want noch ik noch Nairua hebben deze woorden in de mond genomen.
Veel succes daarmee. Het lijkt me niet makkelijk.quote:3: ik probeer al lange tijd te accepteren dat ik haar gedrag of reacties niet kan verbeteren, en dat aanvaarden gaat met vallen opstaan. Ze blijft mijn moeder en ik wil toch ook dat zij zich goed voelt, en elke reactie heeft een reden en moet in een context geplaatst worden.
Ik kan er nog steeds niet bij dat je je moeder blijft beschuldigen van manipulatie enz. maar wel net zo vrolijk afhankelijk van haar blijft door in een door haar betaalde kamer te blijven wonen.
Sorry hoor, maar als je je daar echt zo aan ergert dan heb je niets te maken met "het is in België gewoon dat de ouders dat betalen" of "ze heeft het voor m'n broer ook betaald en wil het gelijk houden"
Wat er gewoon is of gelijkgehouden moet worden is jouw probleem niet, maar daarin meegaan is dat wel, want het heeft tot gevolg dat je moeder een bepaalde mate aan invloed houdt.
Juist nu, nu je toch al met je vriend gaat samenwonen en je sowieso al 24/5 bij hem bent zou je kunnen zeggen: "Mam, ik heb je kamer niet meer nodig, ik heb andere woonruimte waarbij ik niet van jou afhankelijk ben"
Maar dat doe je niet, je blijft nota bene nog een half jaar extra op je moeders kosten wonen, en dus "afhankelijk" van haar, terwijl dat helemaal niet nodig is.
Mijn conclusie: je vindt het wel lekker dat ze zich tegen dingen aan kan bemoeien, want je blijft zelfs in die situatie hangen terwijl je er zo uit kunt stappen, je hebt immers vervangende woonruimte.
Sorry hoor, maar als je je daar echt zo aan ergert dan heb je niets te maken met "het is in België gewoon dat de ouders dat betalen" of "ze heeft het voor m'n broer ook betaald en wil het gelijk houden"
Wat er gewoon is of gelijkgehouden moet worden is jouw probleem niet, maar daarin meegaan is dat wel, want het heeft tot gevolg dat je moeder een bepaalde mate aan invloed houdt.
Juist nu, nu je toch al met je vriend gaat samenwonen en je sowieso al 24/5 bij hem bent zou je kunnen zeggen: "Mam, ik heb je kamer niet meer nodig, ik heb andere woonruimte waarbij ik niet van jou afhankelijk ben"
Maar dat doe je niet, je blijft nota bene nog een half jaar extra op je moeders kosten wonen, en dus "afhankelijk" van haar, terwijl dat helemaal niet nodig is.
Mijn conclusie: je vindt het wel lekker dat ze zich tegen dingen aan kan bemoeien, want je blijft zelfs in die situatie hangen terwijl je er zo uit kunt stappen, je hebt immers vervangende woonruimte.
Losing it
Maar heb je er dan geen behoefte aan om de moeder van jouw vriendin beter te leren kennen?quote:Op vrijdag 16 januari 2009 12:57 schreef Nairua het volgende:
[..]
Verpest nee, dat niet. Maar door alles heb ik natuurlijk er geen positief beeld van. En het gaat me niet zozeer om mezelf, het gaat me vooral om de relatie tussen mijn vriendin en haar moeder.
Ik red me wel.
Right.quote:Op vrijdag 16 januari 2009 12:57 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Even taaltechnisch gesproken, dan had dat 'zo' er niet moeten staan.
Ik weet het niet hoor. Ik krijg juist de indruk dat ze helemaal niet wil dat haar moeder voor haar de kamer betaalt, maar dat de hel losbarst als ze ook haar kamer zou betalen en zo financieel volledig onafhankelijk is. Voor de lieve vrede is het juist wél nodig als ze een beetje afhankelijk blijft.quote:Op vrijdag 16 januari 2009 12:58 schreef Troubled_Soul het volgende:
Maar dat doe je niet, je blijft nota bene nog een half jaar extra op je moeders kosten wonen, en dus "afhankelijk" van haar, terwijl dat helemaal niet nodig is.
Mijn conclusie: je vindt het wel lekker dat ze zich tegen dingen aan kan bemoeien, want je blijft zelfs in die situatie hangen terwijl je er zo uit kunt stappen, je hebt immers vervangende woonruimte.
Ze kan er niet zomaar uitstappen. Ze wordt hier verweten dat ze respectloos met haar moeder omgaat. Er zomaar uitstappen, dát is respectloos.
Die moeder betaalt die kamer waarschijnlijk al jaren (immers bijna klaar met haar studie) en als je echt wat respect bij je manipulerende moeder wilt kweken dan weiger je gewoon dat ze betaalt.quote:
[..]
Ik weet het niet hoor. Ik krijg juist de indruk dat ze helemaal niet wil dat haar moeder voor haar de kamer betaalt, maar dat de hel losbarst als ze ook haar kamer zou betalen en zo financieel volledig onafhankelijk is. Voor de lieve vrede is het juist wél nodig als ze een beetje afhankelijk blijft.
Ze kan er niet zomaar uitstappen. Ze wordt hier verweten dat ze respectloos met haar moeder omgaat. Er zomaar uitstappen, dát is respectloos.
Maar dat heeft de vriendin van TS nooit geweigerd, ze is ook niet elders gaan wonen, dus ze vindt/vond het wel best.
Losing it
Ik denk niet dat het zo werkt. Het gaat hier niet om de manipulatieve kant van haar moeder, maar om de verlatingsangst. Die moeder kan het niet goed hebben niet langer de verzorgende rol te hebben, dus probeert ze die met man en macht naar zich toe te trekken. LPS kiest ervoor om dat voorlopig te accepteren, ook al weet zowel moeder als dochter dat het op een gegeven moment niet langer gaat.quote:Op vrijdag 16 januari 2009 13:05 schreef Troubled_Soul het volgende:
[..]
Die moeder betaalt die kamer waarschijnlijk al jaren (immers bijna klaar met haar studie) en als je echt wat respect bij je manipulerende moeder wilt kweken dan weiger je gewoon dat ze betaalt.
Maar dat heeft de vriendin van TS nooit geweigerd, ze is ook niet elders gaan wonen, dus ze vindt/vond het wel best.
Als Belg kan ik je verzekeren dat dat niet gemakkelijk is: je studies zonder hulp betalen. Studieleningen bestaan hier niet, en de studies zijn voltijds. Je hebt nauwelijks tijd om genoeg te verdienen.quote:Op vrijdag 16 januari 2009 13:05 schreef Troubled_Soul het volgende:
[..]
Die moeder betaalt die kamer waarschijnlijk al jaren (immers bijna klaar met haar studie) en als je echt wat respect bij je manipulerende moeder wilt kweken dan weiger je gewoon dat ze betaalt.
Maar dat heeft de vriendin van TS nooit geweigerd, ze is ook niet elders gaan wonen, dus ze vindt/vond het wel best.
Dat is waar en dat zal blijken uit het volgende. Update.quote:Op vrijdag 16 januari 2009 13:02 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Ik weet het niet hoor. Ik krijg juist de indruk dat ze helemaal niet wil dat haar moeder voor haar de kamer betaalt, maar dat de hel losbarst als ze ook haar kamer zou betalen en zo financieel volledig onafhankelijk is. Voor de lieve vrede is het juist wél nodig als ze een beetje afhankelijk blijft.
Ze kan er niet zomaar uitstappen. Ze wordt hier verweten dat ze respectloos met haar moeder omgaat. Er zomaar uitstappen, dát is respectloos.
Vandaag was het terug-naar-huis-keer-dag. Er is een gesprek geweest tussen moeder, broer en mij. Ze zei haar mening en gevoelens erbij, ik de mijne. Ze is geschrokken van alles en heeft schrikt dat ik foute beslissingen maak. Ze staat niet achter mijn keuze, maar langs de andere kant heeft ze wel gezegd dat ze graag zou willen dat ik in de weekends nog steeds naar huis blijf komen en dat ze daarvoor haar hoeveelheid commentaar en negativiteit zal proberen inperken omdat ze nu inziet dat het me kwetst. Ik heb mijn excuses aangeboden voor de manier waarop het is gegaan. Dit apprecieerde ze. Ze wil me in de toekomst helpen met papierwerk dat in orde moet gebracht worden, met de verhuis,.. zolang er wederzijds respect is naar elkaar toe en er gecommuniceerd wordt. Natuurlijk waren er ook momenten dat ze onredelijke dingen (mijn visie) zei, maar algemeen genomen doet ze haar best om te aanvaarden dat ik over x-aantal maanden het nest zal verlaten. Toen we aan het punt 'kamerbetalen' kwamen, zei ze dat ze dit wil blijven verder betalen t.e.m. juni 2009. Dit omdat ze zich aan haar woorden wil houden en omdat ze vindt dat ze dat "moet" doen. Op zich geen echte duidelijke reden, maar ze wil het absoluut niet anders. Vanaf juli moet ik voor mezelf zorgen. Dus samengevat: ze is het niet eens met mijn beslissing, ze staat ook niet achter die beslissing en is hier heel kwaad en verdrietig om, maar vindt het het niet waard om me hiervoor te laten vallen. Beetje dubbel allemaal maar voel me er toch overwegend oké bij. Het heeft ook tijd nodig voor haar om aan het idee te wennen. Het enige wat ze verlangde was dat ik haar toonde en op een blad zou schrijven over welk algemeen bedrag ik beschik als ik het huis verlaat. Dit heeft voor haar de achterliggende reden dat ze me enigszins gerust kan laten gaan (en toch nog een beetje controle heeft gekregen). Ik heb haar duidelijk gemaakt dat ze eigenlijk op puur financieel gebied niet kan eisen dat ik dat aan haar meedeel omdat ik meerderjarig ben, maar dat ik het wel doe opdat ze zich hierbij goed voelt en toch gerust gesteld is op dat gebied. De motieven van haar en van mijn gedrag zijn duidelijk voor elkaar, dus waarschijnlijk begint de acceptatie-fase bij deze. Als ik het verhaal zo herlees, ziet het er allemaal nogal kalm en vredig uit, maar het ging er met momenten stevig aan toe aangezien de opgekropte frustratie en vragen, dat wou ik er nog aan toevoegen om een zo duidelijk mogelijk beeld van de situatie te schetsen.
Ik ben blij dat het ondanks alle problemen die er nog bestaan al iets meer in de juiste richting lijkt te gaan.quote:
LPS, waarom wil je moeder je het resterende huurbedrag niet gewoon overmaken, want dit is weggegooid geld...
Overigens, uit bovenstaand verhaal zie ik duidelijk wat je met manipuleren bedoelt. Je WILT je moeder je 'vermogen' niet laten zien, maar ze weet je toch zover te krijgen.
Mijn ouders hebben me altijd gestimuleerd om zelfstandig te worden en ieder weekend bij hen op de bank zitten, hoort daar niet bij.
Als ik jou was, zou ik nu alvast beginnen met weekenden overslaan, want straks heeft je vriend 'je gehersenspoeld' sinds je met hem samenwoont, als je dan (begrijpelijkerwijs) het aantal bezoeken vermindert.
Je ouders kunnen niet van je eisen dat je dit soort dingen voor ze doet.
Overigens weet ik in de weekenden een hele hoop leukere dingen te doen dan bankzitten. En als ik dan een keer in de zoveel tijd wel bij mijn ouders langsga, is het ook gewoon gezellig, ipv een gewoonte.
Overigens, uit bovenstaand verhaal zie ik duidelijk wat je met manipuleren bedoelt. Je WILT je moeder je 'vermogen' niet laten zien, maar ze weet je toch zover te krijgen.
Mijn ouders hebben me altijd gestimuleerd om zelfstandig te worden en ieder weekend bij hen op de bank zitten, hoort daar niet bij.
Als ik jou was, zou ik nu alvast beginnen met weekenden overslaan, want straks heeft je vriend 'je gehersenspoeld' sinds je met hem samenwoont, als je dan (begrijpelijkerwijs) het aantal bezoeken vermindert.
Je ouders kunnen niet van je eisen dat je dit soort dingen voor ze doet.
Overigens weet ik in de weekenden een hele hoop leukere dingen te doen dan bankzitten. En als ik dan een keer in de zoveel tijd wel bij mijn ouders langsga, is het ook gewoon gezellig, ipv een gewoonte.
Sja ik zou ook raar staan te kijken als mijn dochter ineens thuis kwam met de mededeling dat ze ging samenwonen met een gozert die ik nog nooit gezien had!
Wel goed lezen eh mannen, mijn moeder heeft hem al wel een keertje gezien:)quote:Op maandag 19 januari 2009 02:38 schreef mcDavid het volgende:
Sja ik zou ook raar staan te kijken als mijn dochter ineens thuis kwam met de mededeling dat ze ging samenwonen met een gozert die ik nog nooit gezien had!
Dat is niet meer aan bod geweest, het was al zwaar genoeg voor dat weekend, maar het zal een volgend weekend, als ik terug naar haar ga, wellicht ter sprake komen.. I'll let you know.quote:Op zaterdag 17 januari 2009 19:34 schreef Dipkip het volgende:
Het klinkt wel goed, hebben jullie ook nog gesproken over het voorstellen van je vriend?
Waarom ze me het resterende huurbedrag niet gewoon wil overmaken, is omdat ze dat bij mijn broer ook niet heeft kunnen doen en dan geldt voor haar de 'wet van de gelijkheid'. Beide kinderen krijgen dezelfde kansen.quote:Op zondag 18 januari 2009 17:38 schreef Allesleim het volgende:
LPS, waarom wil je moeder je het resterende huurbedrag niet gewoon overmaken, want dit is weggegooid geld...
Overigens, uit bovenstaand verhaal zie ik duidelijk wat je met manipuleren bedoelt. Je WILT je moeder je 'vermogen' niet laten zien, maar ze weet je toch zover te krijgen.
Als ik jou was, zou ik nu alvast beginnen met weekenden overslaan, want straks heeft je vriend 'je gehersenspoeld' sinds je met hem samenwoont, als je dan (begrijpelijkerwijs) het aantal bezoeken vermindert.
Je ouders kunnen niet van je eisen dat je dit soort dingen voor ze doet.
Overigens weet ik in de weekenden een hele hoop leukere dingen te doen dan bankzitten. En als ik dan een keer in de zoveel tijd wel bij mijn ouders langsga, is het ook gewoon gezellig, ipv een gewoonte.
En ja, dat van die rekeningen is weer een voorbeeldje van manipuleren, maar ik heb het toch maar globaal laten weten opdat ik er vanaf zou zijn. Anders blijft het er weekenden lang over gaan en dat is lastiger voor mij dan het gewoon even op te schrijven en me er niets meer van aan te moeten trekken.
Er zijn ook afspraken gemaakt over de weekends. Ik heb gezegd dat ik niet meer elk wknd van vrijdagavond tot zondagavond thuis zal zijn, maar dit zal minderen aangezien ik memijn vriend ben, maar ook owv stage waar ik mee bezig ben, en dat leek geen probleem te zijn. Toen ik nog in het middelbaar zat, was het zo goed als elke dag drama, ook van mijn kant hoor, geef ik toe, maar sinds ik op kamers zit en we elkaar minder zien is het sowieso al beter en rustiger tussen ons. Dus ik zie dat alleen maar verbeteren in de toekomst als we proberen op een degelijke manier met elkaar om te gaan.
Wie gaat er dan ook samenwonen als je niet eens je schoonmoeder hebt ontmoet.
Op woensdag 28 januari 2009 21:37 schreef 2cv het volgende:
Een tokkie had je whopper af moeten pakken, er op moeten spugen, zeiken en schijten en het ding dan in je strot moeten rammen.
Een tokkie had je whopper af moeten pakken, er op moeten spugen, zeiken en schijten en het ding dan in je strot moeten rammen.
Wij.quote:Op vrijdag 23 januari 2009 00:30 schreef Ice22 het volgende:
Wie gaat er dan ook samenwonen als je niet eens je schoonmoeder hebt ontmoet.
Jij bent nu volwassen, je bent als het ware ontsnapt omdat op je eigen houtje te doen. Waar het nu om gaat is de relatie met je moeder te handhaven. Je kan daar op de bank gaan zitten en haar het oude plaatje te laten afdraaien en haar als triest topic van gesprek houden en steeds minder contact te hebben of je neemt de leiding. Bij die laatste keuze kan je de zaken wat veranderen en je moeder kennis laten maken met de geest van deze tijd. Praat met haar over haar verbittering en angsten, hoe zijn die ontstaan en hoe ze haar gevangen houden, maar doe dat met liefde. Je hebt nu de stap naar volwassenheid genomen en zij groeit daarin mee of blijft achter. Inwendig zal ze allang blij zijn te weten hoe sterk en volwassen je nu geworden bent. Jij bent in relatie met haar volwassen geworden en nu kan zij als jij dat wenst verder gaan groeien in relatie met jou. Ze zal wel tegensputteren maar daar moet je als volwassene overheen stappen, die truukjes ken je allang, zorg dat ze hobbies ed ontwikkeld zodat jij en je broer het makkelijker krijgen.
Aan jou de keuze.
[ Bericht 8% gewijzigd door Krocky op 25-01-2009 06:58:03 ]
Aan jou de keuze.
[ Bericht 8% gewijzigd door Krocky op 25-01-2009 06:58:03 ]
Heel mooi, ik ga dit eens proberen in plaats van mens-erger-je-niet-familie-zondag.quote:Op zondag 25 januari 2009 06:50 schreef Krocky het volgende:
Jij bent nu volwassen, je bent als het ware ontsnapt omdat op je eigen houtje te doen. Waar het nu om gaat is de relatie met je moeder te handhaven. Je kan daar op de bank gaan zitten en haar het oude plaatje te laten afdraaien en haar als triest topic van gesprek houden en steeds minder contact te hebben of je neemt de leiding. Bij die laatste keuze kan je de zaken wat veranderen en je moeder kennis laten maken met de geest van deze tijd. Praat met haar over haar verbittering en angsten, hoe zijn die ontstaan en hoe ze haar gevangen houden, maar doe dat met liefde. Je hebt nu de stap naar volwassenheid genomen en zij groeit daarin mee of blijft achter. Inwendig zal ze allang blij zijn te weten hoe sterk en volwassen je nu geworden bent. Jij bent in relatie met haar volwassen geworden en nu kan zij als jij dat wenst verder gaan groeien in relatie met jou. Ze zal wel tegensputteren maar daar moet je als volwassene overheen stappen, die truukjes ken je allang, zorg dat ze hobbies ed ontwikkeld zodat jij en je broer het makkelijker krijgen.
Aan jou de keuze.
Numbers and figures.
Dankje, echt. Fijn dat je me deze raad geeft. Het is inderdaad wel zo, denk ik, dat ze nu beseft dat ze niet meer alle touwtjes in handen heeft en ze het er moeilijk mee heeft om daar mee om te gaan. Het afgelopen weekend ben ik weer thuis geweest en het verloopt erg moeizaam. Ze probeert me te raken op manieren die kwetsen en ik heb het er erg moeilijk mee. Een voorbeeld: ik doe al vijftien jaar ballet en het interesseert me enorm. De buurman kwam langs met twee kaarten voor een voorstelling van het Koninklijk Ballet van Vlaanderen en gaf ze aan mijn moeder omdat zijn vrouw ziek was en ze niet konden gaan. Mijn moeder zegt dat ze verslag zal komen uitbrengen hoe het geweest is en met wie ze gegaan is. Hij vraagt wie ze zal meenemen. Hierop zegt ze dat zowel mijn broer als ik niet mee zullen willen. (ik sta in dezelfde ruimte en een meter van hun af). De buurman vraagt zich af waarom, omdat ik toch al heel mijn leven ballet doe. Hierop zegt ze: "Mijn zoon interesseert zich daar niet voor en LPS, ja, ik weet zeker dat ze dat niet wil."quote:Op zondag 25 januari 2009 06:50 schreef Krocky het volgende:
Jij bent nu volwassen, je bent als het ware ontsnapt omdat op je eigen houtje te doen. Waar het nu om gaat is de relatie met je moeder te handhaven. Je kan daar op de bank gaan zitten en haar het oude plaatje te laten afdraaien en haar als triest topic van gesprek houden en steeds minder contact te hebben of je neemt de leiding. Bij die laatste keuze kan je de zaken wat veranderen en je moeder kennis laten maken met de geest van deze tijd. Praat met haar over haar verbittering en angsten, hoe zijn die ontstaan en hoe ze haar gevangen houden, maar doe dat met liefde. Je hebt nu de stap naar volwassenheid genomen en zij groeit daarin mee of blijft achter. Inwendig zal ze allang blij zijn te weten hoe sterk en volwassen je nu geworden bent. Jij bent in relatie met haar volwassen geworden en nu kan zij als jij dat wenst verder gaan groeien in relatie met jou. Ze zal wel tegensputteren maar daar moet je als volwassene overheen stappen, die truukjes ken je allang, zorg dat ze hobbies ed ontwikkeld zodat jij en je broer het makkelijker krijgen.
Aan jou de keuze.
Ik zwijg gewoon en voel me behoorlijk aan de kant gezet maar rep er geen woord over, hoewel het heel erg steekt omdat ze weet dat ik doodgraag naar zo'n exclusief optreden ga kijken. Maar goed, ik probeer het te begrijpen het en bewaar de vrede. 's Avonds vraagt ze me of ik toch niet mee wil gaan. Ik zei van niet omdat ze goed genoeg wist dat ik dat dolgraag zou willen, maar nadat er simpelweg over me heen werd gepraat, ik er geen zin meer in had. Achteraf bleek dat ze zeven mensen had gebeld en die allemaal niet konden. Dus wie was achtste keus? Moi.
Het kan voor buitenstaanders als een kleinigheid overkomen, maar ze weet dat ze me er mee raakt en dan vraag ik me af of ze wel bereid is om moeite te doen om onze relatie te proberen terug op te bouwen. Ik ben daar wel toe bereid en dat merkt ze, dus zoekt ze een zwakke plek om me terug bij haar te krijgen.
Ik voel me zo verantwoordelijk voor haar geluk en dat kweekt enorm veel schuldgevoel, maar ik zal het van me moeten afzetten dat dat niet 100 procent mijn taak is. En dat blijft moeilijk omdat ze toch mijn moeder blijft. Wat is dan het beste wat ik kan doen? Ik ben er nog naar op zoek en ik vermoed zij ook.
Dit is eerder bedoeld als opmerking op bovenstaande verhaal en dus niet als commentaar op de algemene manier waarop je met je moeder omgaat. Maar had je dit niet anders kunnen aanpakken?
Geen idee of mijn oplossing beter is hoor, maar dit is wat ik had gedaan:
1 Wanneer de buurman langs komt gelijk luidkeels uitroepen dat ik dolgraag daarheen zou willen gaan. Dan kan moeder zeggen wat ze wil, maar dat kan zij of de buurman niet negeren.
2 Ik zou denken dat moeder gewoon is vergeten dat ik ballet zo interessant vind en dat ik graag daarheen zou willen gaan, of misschien had ze een reden om jou niet mee te willen nemen? Jij maakt ervan dat zij je manipuleert en dat ze kwade bedoelingen heeft, maar was dat in dit specifieke geval echt zo?
3 Ik had 'ja' geantwoord op moeders vraag of ik misschien toch mee zou willen en negeren dat ik keuze nummer 8 was. Ik ga me geen geluk ontzeggen vanwege een moeizame relatie met moeder.
Maar dat ben ik
Geen idee of mijn oplossing beter is hoor, maar dit is wat ik had gedaan:
1 Wanneer de buurman langs komt gelijk luidkeels uitroepen dat ik dolgraag daarheen zou willen gaan. Dan kan moeder zeggen wat ze wil, maar dat kan zij of de buurman niet negeren.
2 Ik zou denken dat moeder gewoon is vergeten dat ik ballet zo interessant vind en dat ik graag daarheen zou willen gaan, of misschien had ze een reden om jou niet mee te willen nemen? Jij maakt ervan dat zij je manipuleert en dat ze kwade bedoelingen heeft, maar was dat in dit specifieke geval echt zo?
3 Ik had 'ja' geantwoord op moeders vraag of ik misschien toch mee zou willen en negeren dat ik keuze nummer 8 was. Ik ga me geen geluk ontzeggen vanwege een moeizame relatie met moeder.
Maar dat ben ik
1. Had ik kunnen doen, maar ben niet iemand die zijn enthousiasme luidkeels uit:)quote:Op zondag 25 januari 2009 19:04 schreef Black_Tulip het volgende:
Dit is eerder bedoeld als opmerking op bovenstaande verhaal en dus niet als commentaar op de algemene manier waarop je met je moeder omgaat. Maar had je dit niet anders kunnen aanpakken?
Geen idee of mijn oplossing beter is hoor, maar dit is wat ik had gedaan:
1 Wanneer de buurman langs komt gelijk luidkeels uitroepen dat ik dolgraag daarheen zou willen gaan. Dan kan moeder zeggen wat ze wil, maar dat kan zij of de buurman niet negeren.
2 Ik zou denken dat moeder gewoon is vergeten dat ik ballet zo interessant vind en dat ik graag daarheen zou willen gaan, of misschien had ze een reden om jou niet mee te willen nemen? Jij maakt ervan dat zij je manipuleert en dat ze kwade bedoelingen heeft, maar was dat in dit specifieke geval echt zo?
3 Ik had 'ja' geantwoord op moeders vraag of ik misschien toch mee zou willen en negeren dat ik keuze nummer 8 was. Ik ga me geen geluk ontzeggen vanwege een moeizame relatie met moeder.
Maar dat ben ik
2. Ja, ze heeft letterlijk gezegd dat ze dat toen zei omdat ze vindt dat ik dit in deze situatie niet verdien omdat ik niet goed met haar ben omgegaan. Ze gaf toe dat ze dat erg impulsief zei, maar daarna volgde er ook niets in de aard van: ik zou toch graag hebben dat je meegaat. En ze is zich zeker bewust van het feit dat het me interesseert. Dus als haar intentie was om me te straffen voor mijn gedrag op die manier, vond ik het al minder aantrekkelijk worden, zeker als ik nog eens laatste keus ben. Dan zwijg ik wel liever en maak er verder geen probleem meer van.
3. Hoe graag ook, nee, te moeilijk om mijn principes in dit geval aan de kant te zetten.
Het gaat me eigenlijk vooral om twee. Het is zo hard van haar..
1 en 3 vind ik jammer, maar je bent zoals je bent. Hoe je moeder zich gedraagt is uiterst onbeschoft: 'zo doe je dat niet'. Maar dat je moeder zich af en toe niet gedraagt, wisten we al...quote:Op zondag 25 januari 2009 19:47 schreef LPS het volgende:
1. Had ik kunnen doen, maar ben niet iemand die zijn enthousiasme luidkeels uit:)
2. Ja, ze heeft letterlijk gezegd dat ze dat toen zei omdat ze vindt dat ik dit in deze situatie niet verdien omdat ik niet goed met haar ben omgegaan. Ze gaf toe dat ze dat erg impulsief zei, maar daarna volgde er ook niets in de aard van: ik zou toch graag hebben dat je meegaat. En ze is zich zeker bewust van het feit dat het me interesseert. Dus als haar intentie was om me te straffen voor mijn gedrag op die manier, vond ik het al minder aantrekkelijk worden, zeker als ik nog eens laatste keus ben. Dan zwijg ik wel liever en maak er verder geen probleem meer van.
3. Hoe graag ook, nee, te moeilijk om mijn principes in dit geval aan de kant te zetten.
Het gaat me eigenlijk vooral om twee. Het is zo hard van haar..
Het lijkt wel een psychologisch drama.. Op zich zegt ze dingen die egenlijk echt niet kunnen, maar als ik haar dan afwijs door te zeggen dat ik toch niet meega naar dat ballet, voel ik me echt immens rot. En dat weet zij ook.quote:Op zondag 25 januari 2009 20:16 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
1 en 3 vind ik jammer, maar je bent zoals je bent. Hoe je moeder zich gedraagt is uiterst onbeschoft: 'zo doe je dat niet'. Maar dat je moeder zich af en toe niet gedraagt, wisten we al...
En eigenlijk ben ik dan gewoon net even hard als haar. Ik ben intussen een brief aan het schrijven om haar een aantal dingen duidelijk te maken. Geen verwijtende brief, aar eentje waar ze iets aan zal hebben, en me mss beter door zal gaan begrijpen.Want als we bellen of we zien elkaar, zit het na 1 minuut al op zijn hoogteput en vliegen er verwijten rond. Een brief kan ze rustig lezen en herlezen en denk dat dat beter is. Tijdens een gesprek zegt ze impulsief wat ze denkt en voelt en met een brief zal ze eerder nadenken over de commentaar de ze erop heeft.
Ze zal er in ieder geval iets rustiger door worden doordat ze iets heeft waar ze telkens naar terug kan grijpen, op elk moment. Ik hou de geinteresseerden op de hoogte. Het valt me wel op dat er bijna enkel mensen nog reageren die me raad willen geven en niet zomaar hun commentaar spuien. Apprecieer ik wel.quote:Op zondag 25 januari 2009 23:28 schreef Black_Tulip het volgende:
Ik hoop dat die brief zal helpen...
Nou, bij die 1e kan ik me nog enigzins wat voorstellen (als je bijvoorbeeld geen contact meer hebt met je ouders is het wel handig om dat even uit te leggen).quote:Op donderdag 15 januari 2009 13:07 schreef SHE het volgende:
Serieus..dat mensen nog geloven dat die schoonmoeder een kreng is, is BEYOND me.
Allereerst vraag ik me af hoe lekker je in je hoofd bent als je een vriendje van een paar maanden gaat vertellen dat je moeder een evil bitch is.
Daarnaast moet je eens antwoord geven op de vraag waarom zij de borg betaald.
Dan hebben we nog het krankzinnige verhaal dat je binnen een paar maanden gaat samenwonen, terwijl je niet eens weet uit wat voor nest ze komt, en vice versa.
Jullie zijn allebei volkomen zwakzinnig volgens mij, maar goed dat dat kind een moeder heeft die het wel boeit wat ze allemaal voor onzin uithaalt.
Voor de rest heb je volkomen gelijk
Geen wonder dat mamsie boos is, als dochterlief gaat samenwonen met een vriend die zij nog nooit gezien heeft, en al helemaal als dochterlief even de borg betaalt à 1400 euro. Gewoon netjes langsgaan of een brief sturen en het allemaal uitleggen. Buiten dat, samenwonen na een paar maanden... en al helemaal zonder de moeder (waarmee dochter nog wel contact heeft) ontmoet te hebben vind ik gewoon een beetje vreemd.
Edit: ik loop een beetje heel erg achter
[b]Op dinsdag 27 januari 2009 21:01 schreef MariaEtcetera het volgende:[/b]
We zijn gewoon een topic vol dysfunctional awesomeness! And proud of it!
We zijn gewoon een topic vol dysfunctional awesomeness! And proud of it!
Na een paar maanden al gaan samenwonen
Zo slecht.
Zo slecht.
Op zondag 21 juni 2009 14:23 schreef steeg het volgende:
haha als je BED in kleine letters schrijft... bed dan lijkt het ook op een bed! wooooowwwww!
haha als je BED in kleine letters schrijft... bed dan lijkt het ook op een bed! wooooowwwww!
In mijn visie probeert ze met dit soort streken je terug in de kinder rol te krijgen. Leuk truukje en het zal vast wel steken. Het is aan jou nu je eigen beeld te veranderen:Je bent NIET MEER AFHANKELIJK VAN HAAR BUIEN!
Dit zijn de eerste van de serie stuiptrekkingen die ze gaat proberen om alles weer terug naar "normaal" te krijgen.
Schilder een plaatje voor je zelf hoe jij het (de relatie) wil hebben en ga dan denken hoe je dat op een liefdevolle manier voor elkaar krijgt. (mooie voorbereiding op het opvoeden van kinderen)
Volgende truukjes en dat zullen er vele zijn, moet je om lachen en denk hoe je dit zou behandelen als je kind dit zo zou proberen. (en geloof me die halen alles uit de kast om hun zin te krijgen)
Belangrijk is het een sterke houding in te nemen en liefdevol (is echt heel belangrijk, moet woede bereik je niets) en kalm op je punt te blijven staan. Kinderen hebben duidelijke veilige vaststaande grenzen nodig en helaas sommige ouderen vaak ook.
[ Bericht 9% gewijzigd door Krocky op 31-01-2009 01:09:34 ]
Dit zijn de eerste van de serie stuiptrekkingen die ze gaat proberen om alles weer terug naar "normaal" te krijgen.
Schilder een plaatje voor je zelf hoe jij het (de relatie) wil hebben en ga dan denken hoe je dat op een liefdevolle manier voor elkaar krijgt. (mooie voorbereiding op het opvoeden van kinderen)
Volgende truukjes en dat zullen er vele zijn, moet je om lachen en denk hoe je dit zou behandelen als je kind dit zo zou proberen. (en geloof me die halen alles uit de kast om hun zin te krijgen)
Belangrijk is het een sterke houding in te nemen en liefdevol (is echt heel belangrijk, moet woede bereik je niets) en kalm op je punt te blijven staan. Kinderen hebben duidelijke veilige vaststaande grenzen nodig en helaas sommige ouderen vaak ook.
[ Bericht 9% gewijzigd door Krocky op 31-01-2009 01:09:34 ]
Hmmm moeilijk die relatie met je moeder, maar ik denk toch dat je dit geen jaren vol gaat houden.. Want je bent jezelf niet en je moeder is niet zoals je wilt dat ze is en verandert ook niet.. Dat betekent dat je gigantisch over je heen laten lopen..
Ik spreek uit ervaring namelijk, want die moeizame relatie belemmerde me in alles om mij heen, slecht gehumeurd of verdrietig waardoor ik prive niet te genieten was in 75% van de tijd en op het werk zou niet zo geweldig kon presteren..
Ik heb mijn moeder dan ook voor het laatst gezien met oud en nieuw 2005/2006 en nu sinds een jaar helemaal geen contact meer gehad met haar.. Ik kon het niet meer opbrengen.. En ik moet zeggen, het gaat nu geweldig met me, ik ben in 99% van de tijd vrolijk of gewoon goed gehumeurd en er zit promotie aan te komen op mijn werk.. Maar ik moet wel zeggen dat het af en toe nog wel verdomd zwaar is, inmiddels heeft het wel een plekje gekregen en het enigste wat ik er nog over kan zeggen is dat ik het jammer vind dat het zo gelopen is..
Of het ooit nog goed komt? Geen idee.. Maar het zal nooit meer zo worden zoals het was, want mijn moeder is een heel ander persoon geworden..
De psycholoog heeft me trouwens wel heel erg hiermee geholpen
Ik spreek uit ervaring namelijk, want die moeizame relatie belemmerde me in alles om mij heen, slecht gehumeurd of verdrietig waardoor ik prive niet te genieten was in 75% van de tijd en op het werk zou niet zo geweldig kon presteren..
Ik heb mijn moeder dan ook voor het laatst gezien met oud en nieuw 2005/2006 en nu sinds een jaar helemaal geen contact meer gehad met haar.. Ik kon het niet meer opbrengen.. En ik moet zeggen, het gaat nu geweldig met me, ik ben in 99% van de tijd vrolijk of gewoon goed gehumeurd en er zit promotie aan te komen op mijn werk.. Maar ik moet wel zeggen dat het af en toe nog wel verdomd zwaar is, inmiddels heeft het wel een plekje gekregen en het enigste wat ik er nog over kan zeggen is dat ik het jammer vind dat het zo gelopen is..
Of het ooit nog goed komt? Geen idee.. Maar het zal nooit meer zo worden zoals het was, want mijn moeder is een heel ander persoon geworden..
De psycholoog heeft me trouwens wel heel erg hiermee geholpen
Vind het zoiezo vreemd als je gaat samen wonen met ''het meisje met wie ik het een paar maanden doe'' ..
Waarom vind je dat vreemd?quote:Op donderdag 12 februari 2009 14:17 schreef Boowtje het volgende:
Vind het zoiezo vreemd als je gaat samen wonen met ''het meisje met wie ik het een paar maanden doe'' ..
Ik vind dat je moet doen wat JIJ wilt doen. Je moeder heeft in realiteit niks te willen. Met alle respect, maar zo is het. Dit los van het feit dat je natuurlijk geen dingen doet om haar te kwetsen, maar daar ligt juist de crux; zij is door jouw acties gekwetst omdat ze het op een bepaald niveau persoonlijk neemt terwijl het voor jou helemaal niet persoonlijk is. Dit heeft (voor jou) helemaal niets met haar te maken (en daar is natuurlijk niks slechts aan)
Hetgeen dat dit compliceert is dat de moeder-kind verhouding scheefloopt in macht en autoriteit waardoor er een besef kan blijven bestaan dat een moeder het recht op inspraak behoudt. Dit is wat mij betreft altijd ongezond en schadelijk voor een mens.
[ Bericht 31% gewijzigd door LikeRedRum op 16-02-2009 04:30:33 ]
Hetgeen dat dit compliceert is dat de moeder-kind verhouding scheefloopt in macht en autoriteit waardoor er een besef kan blijven bestaan dat een moeder het recht op inspraak behoudt. Dit is wat mij betreft altijd ongezond en schadelijk voor een mens.
[ Bericht 31% gewijzigd door LikeRedRum op 16-02-2009 04:30:33 ]
Ik heb een hele toffe schoonmoeder, werkelijk waar zou geen betere weten.
Ben zelf wat eigenwijs en houd mijn bek ook niet.
[ Bericht 28% gewijzigd door #ANONIEM op 16-02-2009 04:32:39 ]
Ben zelf wat eigenwijs en houd mijn bek ook niet.
[ Bericht 28% gewijzigd door #ANONIEM op 16-02-2009 04:32:39 ]
Mmm, na alles doorgelezen te hebben, vind ik toch dat er 1 basaal gegeven recht overeind blijft staan, waar ook geen afdoende verklaring over is gegeven:
TS, als jij met LPS wilt samenwonen, had gewoon bij de eerste gedachte hieraan een bezoek aan je schoonmoeder gehoord. En niets te gemaar over, dat hun relatie stroef is, en dat ze manipulatief is... je gaat gewoon langs, dat hoort erbij, anders ben je ook als man geen knip voor de neus waard.
Een vluchtige ontmoeting in een winkel telt dan niet, je moet gewoon grootmoedig zijn en gaan, ook al zou je daar dan wellicht een beetje een moeilijke middag krijgen. Het is niet meer dan chique, en gebruikelijk. Ik heb het zelf ook 2 keer moeten doen, bij schoonmoeders die niet direct op me zaten te wachten, op zijn zachtst gezegd. Maar ik heb hun scepsis kunnen wegnemen gaandeweg en dan is het ijs wel gebroken en na verloop van tijd lopen ze zelfs nog met je weg..
Maar hoe het ook verloopt, het is iets dat je allang had moeten doen, met een open houding. Dan was ook al een gedeelte van de kou meteen uit de lucht.
[ Bericht 4% gewijzigd door Perico op 16-02-2009 05:47:33 ]
TS, als jij met LPS wilt samenwonen, had gewoon bij de eerste gedachte hieraan een bezoek aan je schoonmoeder gehoord. En niets te gemaar over, dat hun relatie stroef is, en dat ze manipulatief is... je gaat gewoon langs, dat hoort erbij, anders ben je ook als man geen knip voor de neus waard.
Een vluchtige ontmoeting in een winkel telt dan niet, je moet gewoon grootmoedig zijn en gaan, ook al zou je daar dan wellicht een beetje een moeilijke middag krijgen. Het is niet meer dan chique, en gebruikelijk. Ik heb het zelf ook 2 keer moeten doen, bij schoonmoeders die niet direct op me zaten te wachten, op zijn zachtst gezegd. Maar ik heb hun scepsis kunnen wegnemen gaandeweg en dan is het ijs wel gebroken en na verloop van tijd lopen ze zelfs nog met je weg..
Maar hoe het ook verloopt, het is iets dat je allang had moeten doen, met een open houding. Dan was ook al een gedeelte van de kou meteen uit de lucht.
[ Bericht 4% gewijzigd door Perico op 16-02-2009 05:47:33 ]
Is dit idee niet een beetje achterhaald?quote:Op maandag 16 februari 2009 05:36 schreef Perico het volgende:
Mmm, na alles doorgelezen te hebben, vind ik toch dat er 1 basaal gegeven recht overeind blijft staan, waar ook geen afdoende verklaring over is gegeven:
TS, als jij met LPS wilt samenwonen, had gewoon bij de eerste gedachte hieraan een bezoek aan je schoonmoeder gehoord. En niets te gemaar over, dat hun relatie stroef is, en dat ze manipulatief is... je gaat gewoon langs, dat hoort erbij, anders ben je ook als man geen knip voor de neus waard.
Een vluchtige ontmoeting in een winkel telt dan niet, je moet gewoon grootmoedig zijn en gaan, ook al zou je daar dan wellicht een beetje een moeilijke middag krijgen. Het is niet meer dan chique, en gebruikelijk. Ik heb het zelf ook 2 keer moeten doen, bij schoonmoeders die niet direct op me zaten te wachten, op zijn zachtst gezegd. Maar ik heb hun scepsis kunnen wegnemen gaandeweg en dan is het ijs wel gebroken en na verloop van tijd lopen ze zelfs nog met je weg..
Maar hoe het ook verloopt, het is iets dat je allang had moeten doen, met een open houding. Dan was ook al een gedeelte van de kou meteen uit de lucht.
Ijkvraag: Vind je ook dat een meisje / jonge vrouw de schoonouders van de jongen moet ontmoeten voordat ze kunnen 'hokken'?
Ik vind een ontmoeting geen must, het zijn twee volwassen mensen. Eisende houding is daarbij misplaatst. Als het nou vanuit het meisje zo is dat zij hieraan wil voldoen, a la, dan doe je het voor haar, maar zij lijkt er hetzelfde over te denken.
Aanpappen met schoonouders --> optioneel.
Vroeger was de dochter een onderdeel van het familiebezit wat door de familie werd 'weggegeven' aan een andere familie. Lijkt me a la 2009 dat volwassen mensen (ook) zelf kunnen kiezen wanneer ze aan het liefdesritueel willen deelnemen zonder deze overdrachtelijke conventies die voor veel mensen een eis zijn.
[ Bericht 7% gewijzigd door LikeRedRum op 16-02-2009 06:51:37 ]
Ik denk dat je gewoon niet zo zwaar aan een onmoeting moet tillen. Die neemt sowieso al heel veel kou uit de lucht. De schoonmoeder ziet het ook als een gebaar van goede wil, en TS gaat er niet dood aan.quote:Op maandag 16 februari 2009 06:09 schreef LikeRedRum het volgende:
Ik vind een ontmoeting geen must, het zijn twee volwassen mensen. Eisende houding is daarbij misplaatst. Als het nou vanuit het meisje zo is dat zij hieraan wil voldoen, a la, dan doe je het voor haar, maar zij lijkt er hetzelfde over te denken.
Aanpappen met schoonouders --> optioneel.
Ik vind samenwonen best een grote stap en als dit gebeurt zonder dat een beleefdheids danwel kennismakingsbezoek aan de schoonmoeder is gebracht, dan lijkt me dat een valse start.
Principieel hoef je niet te gaan, als je van opvatting bent dat je alleen maar omgaat met mensen die jezelf leuk of de moeite waard vindt... Maar het geeft ook de schoonmoeder een kans om te zien hoe TS in mekaar steekt, en om eventuele vragen aan hem te stellen. Desnoods zie je het als: even door de zure appel heenbijten.
Kan TS wel begrijpen, het geheel klinkt niet echt vrolijk en om dan op de koffie te gaan.. Nope ik zou het ook niet trekken, maar wel doen. Wat ik gedaan zou hebben is een afspraak 1uur na de afspraak met je 'schoonmoeder' te plannen zodat je snel weg kan. Voorstellen, 1 glas cola of koffie en dan weer weg. Gezicht laten zien en tot de volgende kerst oid. Maar daar is het te laat voor...
Vind de reactie van de schoonmoeder wel raar om de politie te bellen en TS ouders, dat wijst toch wel weer aan dat het een niet zo stabiele vogel is. Maar dat TS zelf ook fouten gemaakt heeft staat niet ter discussie, dat staat al vast.
Daarnaast vind ik de borg laten betalen door 1 van de partijen niet zo'n grote issue, zolang maar duidelijk is dat het geld terug komt.
Brief schrijven en daarin neerzetten hoe het zit zou afdoende moeten zijn, ik denk niet dat de relatie met schoonmoeders ooit normaal zal zijn... Je zal dit altijd door horen dreunen.
[ Bericht 13% gewijzigd door #ANONIEM op 16-02-2009 16:43:25 ]
Vind de reactie van de schoonmoeder wel raar om de politie te bellen en TS ouders, dat wijst toch wel weer aan dat het een niet zo stabiele vogel is. Maar dat TS zelf ook fouten gemaakt heeft staat niet ter discussie, dat staat al vast.
Daarnaast vind ik de borg laten betalen door 1 van de partijen niet zo'n grote issue, zolang maar duidelijk is dat het geld terug komt.
Brief schrijven en daarin neerzetten hoe het zit zou afdoende moeten zijn, ik denk niet dat de relatie met schoonmoeders ooit normaal zal zijn... Je zal dit altijd door horen dreunen.
[ Bericht 13% gewijzigd door #ANONIEM op 16-02-2009 16:43:25 ]
Dit weekend was het 'zover'. We hadden al een tijdje geleden gepland met vriendinnen dat de vriendjes zouden meekomen naar de plaats waar ik altijd gewoond heb en dat we er een gezellige avond van zouden maken. Dit is ook goed gelukt. De dag erna werd de verjaardag van mijn grootmoeder gevierd. Dit ook in dezelfde stad. Ik vond het een fijn idee om mijn vriend mee te nemen. (het is niet de familie van mijn moeder, maar van mijn vader, dus daar was ze ook niet bij) Daaruit kwam het idee om dan ook maar ineens een keer een eerste ontmoeting te regelen met mijn moeder. En jaja, het is er ook van gekomen:) Na de familiebijeenkomst zijn we langs mijn moeder gegaan. Ze was hier van op de hoogte. Wat volgt is een pure beschrijving van de feiten. Later volgt de interpretatie van de feiten.
Dus:
Hij begroet haar door haar aan te spreken en haar een hand te geven. Hij zette zijn beste beentje voor zonder te overdrijven. Mijn moeder geeft hem terug een hand, kijkt hem niet aan en zegt droogjes 'Dag'. Ze draait zich om en gaat weg. Wat later eten we samen een sobere maaltijd. Er wordt gepraat aan de tafel en iedereen mengt zich in de conversaties (iedereen lekker sociaal) maar het blijft oppervlakkig. Geen van beiden richt zich specifiek tot de ander. Goed of niet goed? Ik weet het niet, maar het liep in ieder geval oppervlakkig en goed. Tijdens het eten werden de familieleden van het feest 's middags besproken. Wat opviel was ze over elke persoon wel iets negatief wist te vertellen had en commentaar leverde op hun levensstijl. Na het eten neemt mijn vriend spontaan een handdoek en helpt afwassen. Dit gebeurt allemaal zonder al teveel woorden. Hij blijft rustig, open en vriendelijk. Na de afwas zit hij even alleen op de bank, terwijl ik nog even snel iets anders doe. Mijn moeder gaat bij hem zitten. Op dat moment heeft hij een kleine laptop op zijn schoot, die ik van hem voor mijn verjaardag cadeau gekregen heb om mijn stage goed te doorlopen. Het eerste wat ze vraagt is letterlijk: "Van wie is die laptop?"
Hij: "Van LPS"
Zij: "Hoe komt ze daaraan, heeft zij die gekocht?"
Hij: "Neen, die heb ik voor haar gekocht, deels voor haar verjaardag maar ook om er op haar stage mee te kunnen werken."
Zij: "Hoeveel heeft dat gekost?"
Hij: "349 euro".
Hierna begon ze tegen mij. Er kwam een discussie van tussen mijn moeder en mij over mijn stage (die tegenvalt). Ze argumenteerde dat het er bij hoort dat iets niet leuk is en dat ik twaalf uur per dag onderweg ben. Hier ging ik tegenin. Het bleef argumenteren heen en weer. Mijn moeder uit haar onbegrip. Hierop pikt mijn vriend in door te zeggen dat het natuurlijk niet altijd loopt zoals je wilt met stages maar dat het toch ook een beetje begrijpelijk is dat ik me er slecht bij voel dat het niet zo vlot gaat op stage, los van het feit dat dat soms kan gebeuren. Dit zegt hij op een heel rustige toon. Mams zwijgt. We moesten onze trein halen en mijn koffers moesten nog gepakt worden. Dit was dus het einde van 'een gesprek'. Ze heeft geen vragen gesteld aan hem hoe het met de studie gaat ofzo. Hij heeft geen vragen rechtstreeks aan haar gevraagd. Maar goed, mijn vriend is steeds netjes en kalm gebleven. We zijn vertrokken en beide partijen hebben braaf afscheid van elkaar genomen. Mijn vriend bedankte haar voor het eten en voegde er een 'tot ziens' aan toe.
Tot zover de beschrijving van de feiten die waarschijnlijk 98% objectief zal geweest zijn.
Nu onze interpretatie.
Begrijpelijk dat ze wat afstandelijk is bij een eerste ontmoeting maar mijn vriend totaal niet aankijken en meteen uitvragen op een moment dat hij alleen is? Ik weet niet zo goed of ze hiermee een positief eerste contact mee wil bewerkstelligen. Mijn vriend heeft zich opengesteld ten opzichte van haar door mee te praten en te helpen. Ik vermoed dat ze dit wel apprecieerde maar zich niet over haar koppigheid kan zetten en liever bij haar standpunt blijft. Het is veiliger om iemand te wantrouwen dan je open te stellen voor een nieuwe persoon en niet weten wat er gaat volgen. Ik vind dat mijn vriend dat wel heeft gedaan. Hij hoorde vaak negatieve verhalen maar is er met een glimlach, hulpvaardigheid en vriendelijkheid binnengestapt en ook weer buiten gegaan. Achteraf bespraken we de het weekend in de trein. Daar kwam uit dat mijn vriend vindt dat ik nogal heftig reageer op mijn moeder en me misschien te snel aangevallen voel. Daar heeft hij gelijk in. Het is een mechanisme geworden om me bij de minste 'dreiging' onmiddellijk te beschermen. Ik zou rustiger kunnen reageren en dit zou de communicatie tussen haar en mij verbeteren, ookal zal zij blijven roepen. Ik kan erboven staan en volwassener reageren dan zij op dit moment doet. Dit wat betreft de omgang tussen mijn moeder en mij. Wat betreft haar aanpak ten opzichte van mijn vriend waren we het er over eens dat het geen fijne eerste ontmoeting was, desondanks hij zijn beste been had voorgezet.
In ieder geval, deze stap is gezet en het is een opluchting. Het had erger gekund, het had beter gekund, maar het is ieder geval achter de rug.
Het is nu een 6-tal weken geleden dat alles naar boven is gekomen. Weekend na weekend ligt er een lijstje voor me klaar vol verwijten en letterlijke woorden als: 'Je hebt geen normen en waarden meer en bent heel slecht bezig.' Elk weekend is het zo. Twee weekends geleden vond ik het genoeg en ben ik vervroegd terug vertrokken. Elke keer we bellen of ik in het weekend nog een dag naar daar ga is het een negatieve sfeer en volgen er verwijten. Ze probeert angstvallig uit me te sleuren wat ik de komende weken ga doen en welk weekend ik wanneer en hoe laat van plan ben om langs te komen, terwijl ik dat zo ver op voorhand niet weet. Het is erg zwaar om bij elk contact terug die negatieve spiraal in te komen en op aanraden van een hoop mensen zal ik ook minder weekends naar huis gaan zodat alles wat meer kan bekoelen tussen mijn moeder en mij. Het zal ons goed doen, al ziet zij dit waarschijnlijk als nog een verwijdering meer van haar af. Ik voel me er absoluut niet meer goed bij om elk weekend van vrijdag- tot zondagavond de put in geboord te worden en dan lijkt het me verstandiger om wat afstand te nemen.
Dus:
Hij begroet haar door haar aan te spreken en haar een hand te geven. Hij zette zijn beste beentje voor zonder te overdrijven. Mijn moeder geeft hem terug een hand, kijkt hem niet aan en zegt droogjes 'Dag'. Ze draait zich om en gaat weg. Wat later eten we samen een sobere maaltijd. Er wordt gepraat aan de tafel en iedereen mengt zich in de conversaties (iedereen lekker sociaal) maar het blijft oppervlakkig. Geen van beiden richt zich specifiek tot de ander. Goed of niet goed? Ik weet het niet, maar het liep in ieder geval oppervlakkig en goed. Tijdens het eten werden de familieleden van het feest 's middags besproken. Wat opviel was ze over elke persoon wel iets negatief wist te vertellen had en commentaar leverde op hun levensstijl. Na het eten neemt mijn vriend spontaan een handdoek en helpt afwassen. Dit gebeurt allemaal zonder al teveel woorden. Hij blijft rustig, open en vriendelijk. Na de afwas zit hij even alleen op de bank, terwijl ik nog even snel iets anders doe. Mijn moeder gaat bij hem zitten. Op dat moment heeft hij een kleine laptop op zijn schoot, die ik van hem voor mijn verjaardag cadeau gekregen heb om mijn stage goed te doorlopen. Het eerste wat ze vraagt is letterlijk: "Van wie is die laptop?"
Hij: "Van LPS"
Zij: "Hoe komt ze daaraan, heeft zij die gekocht?"
Hij: "Neen, die heb ik voor haar gekocht, deels voor haar verjaardag maar ook om er op haar stage mee te kunnen werken."
Zij: "Hoeveel heeft dat gekost?"
Hij: "349 euro".
Hierna begon ze tegen mij. Er kwam een discussie van tussen mijn moeder en mij over mijn stage (die tegenvalt). Ze argumenteerde dat het er bij hoort dat iets niet leuk is en dat ik twaalf uur per dag onderweg ben. Hier ging ik tegenin. Het bleef argumenteren heen en weer. Mijn moeder uit haar onbegrip. Hierop pikt mijn vriend in door te zeggen dat het natuurlijk niet altijd loopt zoals je wilt met stages maar dat het toch ook een beetje begrijpelijk is dat ik me er slecht bij voel dat het niet zo vlot gaat op stage, los van het feit dat dat soms kan gebeuren. Dit zegt hij op een heel rustige toon. Mams zwijgt. We moesten onze trein halen en mijn koffers moesten nog gepakt worden. Dit was dus het einde van 'een gesprek'. Ze heeft geen vragen gesteld aan hem hoe het met de studie gaat ofzo. Hij heeft geen vragen rechtstreeks aan haar gevraagd. Maar goed, mijn vriend is steeds netjes en kalm gebleven. We zijn vertrokken en beide partijen hebben braaf afscheid van elkaar genomen. Mijn vriend bedankte haar voor het eten en voegde er een 'tot ziens' aan toe.
Tot zover de beschrijving van de feiten die waarschijnlijk 98% objectief zal geweest zijn.
Nu onze interpretatie.
Begrijpelijk dat ze wat afstandelijk is bij een eerste ontmoeting maar mijn vriend totaal niet aankijken en meteen uitvragen op een moment dat hij alleen is? Ik weet niet zo goed of ze hiermee een positief eerste contact mee wil bewerkstelligen. Mijn vriend heeft zich opengesteld ten opzichte van haar door mee te praten en te helpen. Ik vermoed dat ze dit wel apprecieerde maar zich niet over haar koppigheid kan zetten en liever bij haar standpunt blijft. Het is veiliger om iemand te wantrouwen dan je open te stellen voor een nieuwe persoon en niet weten wat er gaat volgen. Ik vind dat mijn vriend dat wel heeft gedaan. Hij hoorde vaak negatieve verhalen maar is er met een glimlach, hulpvaardigheid en vriendelijkheid binnengestapt en ook weer buiten gegaan. Achteraf bespraken we de het weekend in de trein. Daar kwam uit dat mijn vriend vindt dat ik nogal heftig reageer op mijn moeder en me misschien te snel aangevallen voel. Daar heeft hij gelijk in. Het is een mechanisme geworden om me bij de minste 'dreiging' onmiddellijk te beschermen. Ik zou rustiger kunnen reageren en dit zou de communicatie tussen haar en mij verbeteren, ookal zal zij blijven roepen. Ik kan erboven staan en volwassener reageren dan zij op dit moment doet. Dit wat betreft de omgang tussen mijn moeder en mij. Wat betreft haar aanpak ten opzichte van mijn vriend waren we het er over eens dat het geen fijne eerste ontmoeting was, desondanks hij zijn beste been had voorgezet.
In ieder geval, deze stap is gezet en het is een opluchting. Het had erger gekund, het had beter gekund, maar het is ieder geval achter de rug.
Het is nu een 6-tal weken geleden dat alles naar boven is gekomen. Weekend na weekend ligt er een lijstje voor me klaar vol verwijten en letterlijke woorden als: 'Je hebt geen normen en waarden meer en bent heel slecht bezig.' Elk weekend is het zo. Twee weekends geleden vond ik het genoeg en ben ik vervroegd terug vertrokken. Elke keer we bellen of ik in het weekend nog een dag naar daar ga is het een negatieve sfeer en volgen er verwijten. Ze probeert angstvallig uit me te sleuren wat ik de komende weken ga doen en welk weekend ik wanneer en hoe laat van plan ben om langs te komen, terwijl ik dat zo ver op voorhand niet weet. Het is erg zwaar om bij elk contact terug die negatieve spiraal in te komen en op aanraden van een hoop mensen zal ik ook minder weekends naar huis gaan zodat alles wat meer kan bekoelen tussen mijn moeder en mij. Het zal ons goed doen, al ziet zij dit waarschijnlijk als nog een verwijdering meer van haar af. Ik voel me er absoluut niet meer goed bij om elk weekend van vrijdag- tot zondagavond de put in geboord te worden en dan lijkt het me verstandiger om wat afstand te nemen.
Ik zal het even samenvatten. Kom daar, en er word me amper een blik waardig gegund. Terwijl ze me x maanden geleden al eens had gezien toen ik ook niet samen was met d'r dochter en ze toen juist erg positief over me was, qua eerste indruk. Waarschijnlijk omdat LPS toen nog een ander vriendje had. .
Enfin, er wordt de hele tijd, +/- 2 uur, niets tegen mij gezegd, direct of indirect. Ja, buiten het moment op de bank toen ze ineens de woonkamer binnen liep en vroeg van wie die laptop was. Zie boven voor de woordenwisseling. Daarna ging LPS nog even weg en begon mams tegen mij dat LPS naar Antwerpen was gekomen voor d'r studie blablabla en dat als ze het daar(stage) het zo zwaar heeft ze maar bij haar had moeten blijven wonen want dan zou ze uit stage elke keer een maaltijd hebben en zou ze het minder zwaar hebben. (Logica?) En dat zij als enige dagelijks verslagen moet maken van 20 medestudenten daar moet ze niet over zeiken maar gewoon doen. (Duh, maar een beetje empathie is wel leuk)
Ze begon er ook nog tegen mij over dat het 3 jaar studeren van LPS handenvol geld kost en dat het maar goed is dat ze het niet naar de universiteit is gegaan want dat zou ze nooit gehaald hebben. Oh, over dat geld. Ze zei tegen me dat haar dat 500.000 frank had gekost. Vroeg neutraal hoeveel dat in euro's is omdat ik die currency nooit heb meegemaakt. "Nou dat zoek je zelf maar uit" was haar reactie.
LPS had vandaag d'r punten gekregen van d'r examen. 2x een 5, een 6, 2x een 7,5 en een 8. (is ze mee door, mits de stage goed gaat) LPS belt mams met het goede nieuws, kan haar niet bereiken en spreekt d'r voicemail in. Mams belt terug met 'dat het niet goed is', dat ze 'haar best niet doet', etcetera. (In die negatieve trant) Dat je als ouder meer verwacht dan een 5 of een 6, mwa, kan ik me iets bij inbeelden. Maar als je weet dat die resultaten in lijn zijn met die van voorgaande jaren, en je dan zó reageert.... goed bezig. (Y)
Vraag me ook af of ze(mams) wel beseft dat ze hiermee d'r dochter alleen maar meer naar mij toe duwt. Hypothese: Alsof ze zelf niet geslaagd is in het leven en nu enkel kan proberen te slagen als moeder door te zorgen dat de kinderen gelukkig zijn. Goed uitgangspunt, maar niet iedereen gebruikt hetzelfde recept om te wokken.
LPS moet doen wat ze zelf wilt, maar ik heb haar aangeraden wat minder bij mams over de vloer te komen. Mijn eigen thuissituatie was vroeger ook nooit positief -gelukkig ook niet altijd negatief-, maar sinds ik uit huis ben en destijds om de twee weken tot een maand langs kwam hangt de spreekwoordelijke vlag buiten als ik voor de deur sta.
.Enfin, er wordt de hele tijd, +/- 2 uur, niets tegen mij gezegd, direct of indirect. Ja, buiten het moment op de bank toen ze ineens de woonkamer binnen liep en vroeg van wie die laptop was. Zie boven voor de woordenwisseling. Daarna ging LPS nog even weg en begon mams tegen mij dat LPS naar Antwerpen was gekomen voor d'r studie blablabla en dat als ze het daar(stage) het zo zwaar heeft ze maar bij haar had moeten blijven wonen want dan zou ze uit stage elke keer een maaltijd hebben en zou ze het minder zwaar hebben. (Logica?) En dat zij als enige dagelijks verslagen moet maken van 20 medestudenten daar moet ze niet over zeiken maar gewoon doen. (Duh, maar een beetje empathie is wel leuk)
Ze begon er ook nog tegen mij over dat het 3 jaar studeren van LPS handenvol geld kost en dat het maar goed is dat ze het niet naar de universiteit is gegaan want dat zou ze nooit gehaald hebben. Oh, over dat geld. Ze zei tegen me dat haar dat 500.000 frank had gekost. Vroeg neutraal hoeveel dat in euro's is omdat ik die currency nooit heb meegemaakt. "Nou dat zoek je zelf maar uit" was haar reactie.
LPS had vandaag d'r punten gekregen van d'r examen. 2x een 5, een 6, 2x een 7,5 en een 8. (is ze mee door, mits de stage goed gaat) LPS belt mams met het goede nieuws, kan haar niet bereiken en spreekt d'r voicemail in. Mams belt terug met 'dat het niet goed is', dat ze 'haar best niet doet', etcetera. (In die negatieve trant) Dat je als ouder meer verwacht dan een 5 of een 6, mwa, kan ik me iets bij inbeelden. Maar als je weet dat die resultaten in lijn zijn met die van voorgaande jaren, en je dan zó reageert.... goed bezig. (Y)
Vraag me ook af of ze(mams) wel beseft dat ze hiermee d'r dochter alleen maar meer naar mij toe duwt. Hypothese: Alsof ze zelf niet geslaagd is in het leven en nu enkel kan proberen te slagen als moeder door te zorgen dat de kinderen gelukkig zijn. Goed uitgangspunt, maar niet iedereen gebruikt hetzelfde recept om te wokken.
LPS moet doen wat ze zelf wilt, maar ik heb haar aangeraden wat minder bij mams over de vloer te komen. Mijn eigen thuissituatie was vroeger ook nooit positief -gelukkig ook niet altijd negatief-, maar sinds ik uit huis ben en destijds om de twee weken tot een maand langs kwam hangt de spreekwoordelijke vlag buiten als ik voor de deur sta.
Over 2 jaar is het einde relatie bij jullie, en is je vriendin ook nog eens vervreemd van dr moeder. Goed bezigquote:Op dinsdag 17 februari 2009 01:20 schreef Nairua het volgende:
LPS moet doen wat ze zelf wilt, maar ik heb haar aangeraden wat minder bij mams over de vloer te komen. Mijn eigen thuissituatie was vroeger ook nooit positief -gelukkig ook niet altijd negatief-, maar sinds ik uit huis ben en destijds om de twee weken tot een maand langs kwam hangt de spreekwoordelijke vlag buiten als ik voor de deur sta.
Klassieke situatie dit.
Van wat je in het topic kon lezen was het vervreemdingsproces reeds gaande, niet iedereen heeft een goede relatie met zijn ouders.quote:Op dinsdag 17 februari 2009 08:45 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Over 2 jaar is het einde relatie bij jullie, en is je vriendin ook nog eens vervreemd van dr moeder. Goed bezig
Klassieke situatie dit.
En waar basseer je dat eerste op? En dat tweede is inderdaad al aan de gang. Was het ook al. En ik zeg dat niet uit eigenbelang, ik vind het nml ook wel een prettig het huis voor mezelf te hebben. Maar als ze minder vrolijk thuiskomt dan wanneer ze vertrekt richting mams, what's the use?quote:Op dinsdag 17 februari 2009 08:45 schreef Scorpie het volgende:
Over 2 jaar is het einde relatie bij jullie, en is je vriendin ook nog eens vervreemd van dr moeder. Goed bezig
LPS en Nairua, echt top dat jullie zijn langs gegaan, ook met de juiste instelling. Toch is het een eerste begin, ook van je schoonmoeders kant. Negatieve dingen opmerken over mensen, dat is gewoon de aard van het beestje. Een directe vraag over de laptop, is ook een begin.
Maar niet direct vragen aan jou stellen, maar via LPS ("wat wil Nairua drinken?") dat is heeeeel gewoon hoor, met schoonmoeders. Dat heb ik ook meegemaakt, en zo gaat het met mijn broer nog steeds, en die is al jaren getrouwd. Ik vind het niet hopeloos verloren, en hoop niet dat LPS de banden doorsnijdt.
Maar niet direct vragen aan jou stellen, maar via LPS ("wat wil Nairua drinken?") dat is heeeeel gewoon hoor, met schoonmoeders. Dat heb ik ook meegemaakt, en zo gaat het met mijn broer nog steeds, en die is al jaren getrouwd. Ik vind het niet hopeloos verloren, en hoop niet dat LPS de banden doorsnijdt.
Nou, dat dacht ik dus niet, en als mijn ouders dat zouden doen tegenover mijn vriendin zou ik ze eruit tyfen.quote:Op dinsdag 17 februari 2009 17:11 schreef Perico het volgende:
Maar niet direct vragen aan jou stellen, maar via LPS ("wat wil Nairua drinken?") dat is heeeeel gewoon hoor,
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
Oeps, sorry voor de kick, zie nu pas dat het een oud topic is.
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
Zal direct nog eventjes updaten. Ben er nog een tweede keer geweest, in verband met de verjaardag van LPS in maart. We zijn toen uit eten geweest, ik/LPS/schoonmoeder/schoonbroer. Ging allemaal wel okee, niet geweldig maar ook niet slecht.quote:Op dinsdag 17 februari 2009 01:20 schreef Nairua het volgende:
Ik zal het even samenvatten. Kom daar, en er word me amper een blik waardig gegund.
Volgende contact was dat schoonmoeder het nodig vond om langs mijn ouders te gaan. Quote van m'n eigen ouders: "ze heeft zichzelf uitgenodigd". Raar, we wisten er niets van maar bon, zal wel. Schoonmoeder en mijn ouders vonden het verder wel okee, m'n ouders viel het enkel op dat ze vrij negatief was over LPS.
Begin april waren we gaan kamperen, en ergens in de ochtend belt m'n moeder me op. Dat de moeder van LPS had gebeld en ongerust was. Er waren rekeningafschriften van LPS op haar ouderlijk adres gekomen en dat baarde haar zorgen. (IKEA, paar dingen voor de auto, supermarkt, etc.) Maar dat was niet alles, ook een aangetekende brief van de Lijn (Connecxxion achtig iets) was getracht te overhandigen aan LPS. Maar die was het niet, dus ging moeders het maar ophalen. Zonder haar pas of wat dan ook, en moest natuurlijk ook geopend worden. Enfin, mijn moeder belde mij er dus over want wat de moeder van LPS zei maakte haar ongerust. LPS zou geen spaargeld meer hebben! LPS d'r bankrekening dacht daar anders over. Van 13k naar 8k, niet onredelijk als je gaat samenwonen. Mijne had immers ook zo'n slag gehad.
Maar, het werd nog mooier. De moeder van LPS wist haar te vertellen dat ik "geen kinderen wilde" & "niets van kinderen moest weten". Dit zouden mijn ouders gezegd hebben. Helaas is LPS vrij open tegen me, dus kreeg ik het ook te horen. Dat soort informatie is verifieerbaar, dus heb ik m'n ouders gebeld... Niets van waar, zelfs niet iets in die richting. Ook nogal vreemd, gezien mijn vrijwilligerswerk met kinderen.
Lijkt erop dat de moeder van LPS nogal een handje heeft van manipuleren om te krijgen wat ze wil.
Ah well, na die vakantie er toch nog een ontmoeting aan gewaagd. We gingen naar haar oma -wij apart- en haar moeder + broer ook. Die ontmoeting met haar oma was blijkbaar op woensdag geregeld en wij kregen het zondag te horen dat het maandag om 15h te doen was. Om te voorkomen dat de moeder van LPS haar moeder van te voren zou beinvloeden vond ik het handig om iets eerder naar oma te gaan. Om 14h waren we er, en geen vuiltje aan de lucht. Oma vertelde dat mama om er om 14:30(!) zou zijn, vreemd aangezien tegen LPS 15h was gezegd. Enfin, mama komt binnen en gunt ons geen blik waardig. We gaan iets drinken met oma + semi opa en nog altijd zegt mamsie niets. Op een gegeven moment gaat het om school, LPS haar stage en op het moment dat ze een kans ziet een negatief punt te maken doet ze het ook. Ik moet even later naar het toilet en zodra ik terug kom zie ik dat LPS aangeslagen is. Blijkbaar was dat voor d'r moeder het signaal even lekker negatief te doen. Weet helaas niet meer exact wat er is gezegd, maar dat LPS er verdrietig bij zit is wel weer genoeg.
LPS heeft het gehad, en vraagt of ze straks nog even thuis is op kan komen halen. Ze krijgt een nee, want ze wil dat zij + haar zoon aanwezig zijn als LPS haar spullen op wilt halen. En dat zou vanavond niet zo zijn, want haar broer zou nog naar het ziekenhuis gaan. Op dat moment horen we dat haar andere oma blijkbaar in het ziekenhuis ligt. Fijn om dat zo even te horen. Blijkbaar was het niet boeiend genoeg om ook even aan ons door te bellen. We waren al in de buurt, dus zouden wij ook direct naar het ziekenhuis gaan. Het 'iets drinken' verhaal voorbij zijn we onderweg naar haar huis, ze wil eerst nog even haar reeds geopende post ophalen + bankzaken. We komen aan en wachten op de rest, LPS moet dringend naar het toilet en gaat alvast naar binnen. Een minuut later komt haar moeder en broer aan, ik bleef in de auto zitten en zodra LPS weer naar buiten komt heeft ze alleen een fotoboekje mee kunnen nemen. Ze mocht blijkbaar op elk moment naar huis komen, ze zou altijd welkom zijn, maar nu niet. Wat drama later zijn we vertrokken, en heeft dit voor LPS de deur dicht gedaan.
En nu zit ze dus nog met het drama van de schenking van haar oma... The joy.
schenking aan kleindochter in foute handen
Is het niet zo dat je schoonmoeder op jou neerkijkt? Het lijkt mij dat je schoonmoeder denkt dat jij niet goed genoeg bent voor haar dochter. Dat is iets wat ik tussen de regels door lees.
Ja ze heeft er moeite mee om hem te vertrouwen. Hier heeft ze al heel haar leven moeite mee bij iedereen, en uiteraard bij een vreemde die haar dochter op het eerste zicht zomaar ljkt weg te kapen. Maar zoals uit het andere topic blijkt, komt dit vertrouwen beetje bij beetje wel op gang.
ik heb precies zo een moeder als lps. en nu dat ze kleinkinderen heeft moet je eens kijken hoe ze is.
de perfecte oma. maar mijn leven was een hel en daarna ging mijn man eraan.
nu 10 jaar later ziet ze toch wel in dat ik goede beslissingen heb gemaakt.
mijn man en ik stonden beide op straat. ja van je ouders moet je het hebben.
een negatieve moeder heb ik ook gehad en dat is ze nu nog. zoals van de week begon ze te klagen en te tieren.
mijn schoonmoeder probeert hier controle te hebben en mij klein te krijgen dat ze het nu zover heeft dat ik geen contact meer heb en haar kleinkids ook niet. wat manlief doet moet hij weten is zijn eigen keus.
maar als je al die jaren zo negatief word behandeld wat voor moeder ben je dan? dat negatieve(geestelijke mishandeling) moet je echt mee maken voor je het begrijpt. ik kreeg soms dagelijks te horen dat ze mij nooit wilde hebben en dat ik moest koken en owee als ik naar school ging dat mocht niet enz
voor lps word het tijd om eens met een vuist op tafel te slaan.
zet het door en laat die achterlijke moeder haar eigen zooi opruimen.
de perfecte oma. maar mijn leven was een hel en daarna ging mijn man eraan.
nu 10 jaar later ziet ze toch wel in dat ik goede beslissingen heb gemaakt.
mijn man en ik stonden beide op straat. ja van je ouders moet je het hebben.
een negatieve moeder heb ik ook gehad en dat is ze nu nog. zoals van de week begon ze te klagen en te tieren.
mijn schoonmoeder probeert hier controle te hebben en mij klein te krijgen dat ze het nu zover heeft dat ik geen contact meer heb en haar kleinkids ook niet. wat manlief doet moet hij weten is zijn eigen keus.
maar als je al die jaren zo negatief word behandeld wat voor moeder ben je dan? dat negatieve(geestelijke mishandeling) moet je echt mee maken voor je het begrijpt. ik kreeg soms dagelijks te horen dat ze mij nooit wilde hebben en dat ik moest koken en owee als ik naar school ging dat mocht niet enz
voor lps word het tijd om eens met een vuist op tafel te slaan.
zet het door en laat die achterlijke moeder haar eigen zooi opruimen.
mama van 3 kids!
Ik vind mijn schoonmoeder ook een strontwijf
[b]Op vrijdag 7 november 2008 08:54 schreef santax het volgende:[/b]
[..]
Blij dat er nog mensen hier zijn waar ik me wel in herken.
U, meneer MikeyMo, bent mijn nieuwe FOK!-held _O_
[..]
Blij dat er nog mensen hier zijn waar ik me wel in herken.
U, meneer MikeyMo, bent mijn nieuwe FOK!-held _O_
Dat je zo iemand niet ver bij je eigen kinderen vandaan houdt.quote:Op woensdag 6 mei 2009 19:00 schreef Popples het volgende:
dat negatieve(geestelijke mishandeling) moet je echt mee maken voor je het begrijpt. ik kreeg soms dagelijks te horen dat ze mij nooit wilde hebben en dat ik moest koken en owee als ik naar school ging dat mocht niet enz
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
nou ze is veranderd. dat meen ik echt.quote:Op woensdag 6 mei 2009 20:40 schreef heiden6 het volgende:
[..]
Dat je zo iemand niet ver bij je eigen kinderen vandaan houdt.
ik merk aan haar dat ze ook spijt heeft dat ze het gezegd heeft want sinds wij kids hebben is het net of ze omgedraaid is. ze kan ze niet vaak genoeg zien en niet vaak genoeg zeggen hoe mooi en geweldig ze zijn.
als ik maar ook 1 keer merk dat mijn opvoeding terug kom dan kan ze de wind van voren krijgen.
nee ik houd mijn bek niet dicht als het om mijn kids gaat. dat weet ze ook. vaak genoeg met haar aan de stok gehad om dingen
mama van 3 kids!
Ik heb min of meer net zo'n schoonmoeder, maar kom toch redelijk vaak bij ze langs, simpelweg omdat mijn vriendin nog thuis woont en 't maar 3 minuten fietsen is.
Thuis wordt ze ook helemaal gek gemaakt met verwijten, kleine leugentjes, lullige opmerkingen, e.d.. Als ik er ben heeft ze een gigantisch masker op, en is ze niet zoals ze werkelijk is volgens mijn vriendin.
Het belangrijkste wat TS kan doen is regelmatig langs blijven komen, en zijn beste beentje voor blijven zetten, hoe moeilijk dat ook is. Ik merk nu na een aantal maanden dat haar moeder mij ook werkelijk vertelt wat haar dwars zit, en waarom ze soms dat soort lullige dingetjes doet. Ik blijf neutraal in deze kwestie (haar pa heeft beginnende kanker, dus snap de houding van haar moeder soms wel), maar soms laat ik wel subtiel weten dat sommige dingen écht niet door de beugel kunnen.
Wat TS vooral NIET moet doen is tussen zijn vriendin en haar moeder gaan staan en/of de wereldverbeteraar willen uithangen. Het is niet verkeerd om met LPS te praten over haar thuissituatie, haar tips te geven over hoe ze daar het beste mee om kan gaan, maar je moet het hoe dan ook uit elkaar blijven houden. Laat merken dat je gewoon van LPS houdt, en dat je tegelijkertijd ook bereid bent om de schoonmoeder beter te leren kennen. Conclusies trekken na 2/3 bezoekjes mág je gewoon niet doen, ook al is dat heel makkelijk.
Doe af en toe eens iets voor haar, waarschijnlijk heeft de schoonmoeder het ook niet makkelijk alleen (ik lees niks over een pa). Ik doe bijvoorbeeld regelmatig de tuin van mijn schoonouders, haal wel eens boodschappen voor hun, kom regelmatig bij hun eten, ben zelf open over mijn eigen problemen, noem maar op. Ik merk steeds vaker dat mijn schoonmoeder dit als heel prettig ervaart, en dat is voor ons beiden alleen maar beter. Het kweekt ook vertrouwen.
Thuis wordt ze ook helemaal gek gemaakt met verwijten, kleine leugentjes, lullige opmerkingen, e.d.. Als ik er ben heeft ze een gigantisch masker op, en is ze niet zoals ze werkelijk is volgens mijn vriendin.
Het belangrijkste wat TS kan doen is regelmatig langs blijven komen, en zijn beste beentje voor blijven zetten, hoe moeilijk dat ook is. Ik merk nu na een aantal maanden dat haar moeder mij ook werkelijk vertelt wat haar dwars zit, en waarom ze soms dat soort lullige dingetjes doet. Ik blijf neutraal in deze kwestie (haar pa heeft beginnende kanker, dus snap de houding van haar moeder soms wel), maar soms laat ik wel subtiel weten dat sommige dingen écht niet door de beugel kunnen.
Wat TS vooral NIET moet doen is tussen zijn vriendin en haar moeder gaan staan en/of de wereldverbeteraar willen uithangen. Het is niet verkeerd om met LPS te praten over haar thuissituatie, haar tips te geven over hoe ze daar het beste mee om kan gaan, maar je moet het hoe dan ook uit elkaar blijven houden. Laat merken dat je gewoon van LPS houdt, en dat je tegelijkertijd ook bereid bent om de schoonmoeder beter te leren kennen. Conclusies trekken na 2/3 bezoekjes mág je gewoon niet doen, ook al is dat heel makkelijk.
Doe af en toe eens iets voor haar, waarschijnlijk heeft de schoonmoeder het ook niet makkelijk alleen (ik lees niks over een pa). Ik doe bijvoorbeeld regelmatig de tuin van mijn schoonouders, haal wel eens boodschappen voor hun, kom regelmatig bij hun eten, ben zelf open over mijn eigen problemen, noem maar op. Ik merk steeds vaker dat mijn schoonmoeder dit als heel prettig ervaart, en dat is voor ons beiden alleen maar beter. Het kweekt ook vertrouwen.
Op woensdag 15 juni 2011 01:02 schreef Bluezz het volgende:
Xeb heeft altijd gelijk, Staal
Xeb heeft altijd gelijk, Staal
je moet dr gewoon naar toe gaan - echt duidelijk vertellen hoe zit en dat ze op mioet tyfen met dr gestook. Vertel het gewoon - zoals het is - er niet om heen draaien - de keiharde waarheid. Niets weglaten / niets toevoegen.
Dus gewoon duidelijk vertellen dat haar bemoeienis in dezen nergens op slaat - dat haar dochter is meerderjarig en kan doen en laten wat ze wil.
Een enkele krachtterm erbij om duidelijk te maken dat het je mensns is.
Er zijn dan 2 mogelijkheden:
1. ze accepteert het - niet waarschijnllijk trouwens. Maar ja: als het lukt is het mooi.
2. ze accepteert het niet: tja - voortaan gewoon negeren voor de rest dan.
Ik heb het ooit ook zo eens gedaan bij mijn schoonmoeder en gezegd dat ik voortaan alitjd eerlijk zou zeggen als ik ergens mee zat bij haar gedrag.
Als ik nu dus aangeef: "dit ben ik niet met je eens - zal ik je even uit gaan leggen"- is het meteen: oh nee hoor - je doet toch gewoon zoals je het zelf wilt.
Is gewoon veel handiger dan allerlei lul-sessies en gedoe.
zoekt en gij zult vinden
maar of je het gevondene waardeeert?
maar of je het gevondene waardeeert?
Ben er nog eens geweest, LPS moest spullen ophalen. Ging mee als backup.
Mamsie deed moeilijk over fotoboeken/rekeningafschriften die ze wilde meenemen. Daarna kwam ze nog naar beneden en vroeg ze haar zoon of ik iets wilde drinken. Waar ik bij zat. Toen nog even gezeik gehad over hoeveel studiefinanciering ik krijg, of ze m'n examenresultaten van begin juni mocht zien. Heeft nog even gezeverd in het 'Hollands' want ze 'wilde zich aanpassen'. Klonk erg sneu.
Toen maar eens gezegd dat als ze zo doorgaat ze d'r dochter kwijt raakt. En of ze dat ook wel beseft.
Wat drama later zijn we vertrokken, LPS ging alvast door, ik stond er nog even bij een huilende moeder en broer. Die moeder snapt echt niet wat ze fout doet. Heb -vergeef me- m'n hand nog even op d'r schouder gelegd en een kus op d'r hoofd gegeven. Gezegd dat LPS nog wel zou bellen als we thuis zouden zijn.
Blijkbaar zat ik op dat moment echt even in over haar, maar goed, dit valt toch niet op te lossen met die houding van haar. Het zit er echt 'in'.
Leek een paar dagen beter te gaan, maar sinds de nodige onzin bij de vrederechter is het weer stil tussen familie LPS & LPS. D'r moeder heeft het bij mij ouders ook al wel verpest door LPS te zeggen dat ik niet van kinderen zou houden. Die heeft echt niet door dat je zulke uitspraken kunt verifiëren.
Dus met moederdag zaten we bij mijn ouders in NL... En LPS heeft het er nog altijd moeilijk mee dat die mensen zo aardig voor haar zijn. Heeft niet het gevoel dat ze het verdient.
Ah well, komt wel goed. Uiteindelijk.
Mamsie deed moeilijk over fotoboeken/rekeningafschriften die ze wilde meenemen. Daarna kwam ze nog naar beneden en vroeg ze haar zoon of ik iets wilde drinken. Waar ik bij zat. Toen nog even gezeik gehad over hoeveel studiefinanciering ik krijg, of ze m'n examenresultaten van begin juni mocht zien. Heeft nog even gezeverd in het 'Hollands' want ze 'wilde zich aanpassen'. Klonk erg sneu.
Toen maar eens gezegd dat als ze zo doorgaat ze d'r dochter kwijt raakt. En of ze dat ook wel beseft.
Wat drama later zijn we vertrokken, LPS ging alvast door, ik stond er nog even bij een huilende moeder en broer. Die moeder snapt echt niet wat ze fout doet. Heb -vergeef me- m'n hand nog even op d'r schouder gelegd en een kus op d'r hoofd gegeven. Gezegd dat LPS nog wel zou bellen als we thuis zouden zijn.
Blijkbaar zat ik op dat moment echt even in over haar, maar goed, dit valt toch niet op te lossen met die houding van haar. Het zit er echt 'in'.
Leek een paar dagen beter te gaan, maar sinds de nodige onzin bij de vrederechter is het weer stil tussen familie LPS & LPS. D'r moeder heeft het bij mij ouders ook al wel verpest door LPS te zeggen dat ik niet van kinderen zou houden. Die heeft echt niet door dat je zulke uitspraken kunt verifiëren.
Dus met moederdag zaten we bij mijn ouders in NL... En LPS heeft het er nog altijd moeilijk mee dat die mensen zo aardig voor haar zijn. Heeft niet het gevoel dat ze het verdient.
Ah well, komt wel goed. Uiteindelijk.
Idd. Nu dumpen. Straks wordt je schoonmoeder bijvoorbeeld ziek, krijgt zij toch goede gevoelens en jij hebt discussies.quote:
Overigens goed dat je haar een deel van de borg laat betalen etc. En fuck die schoonmoeder, geef aan dat je geen vertrouwen meer in haar hebt, omdat ze aangifte heeft gedaan. Laat haar dochter er maar tussen staan.
Lees ik nu dat LPS (vriendin) een buitenlandse schoonmoeder heeft? Tjah, geen vader. Je dochter gaat het huis uit en cultuur maakt emotionele verschillen.
Lastug.
LPS haar moeder is inderdaad een vrij moeilijke en bemoeizuchtige vrouw. Jij bent echter ook wel een behoorlijke zak hooi.quote:Op maandag 20 april 2009 19:15 schreef Nairua het volgende:
En nu zit ze dus nog met het drama van de schenking van haar oma... The joy.
schenking aan kleindochter in foute handen
Verzachtende omstandigheden LPS's moeder:
1) Het duurde ontzettend lang voordat jij je uberhaupt aan haar voorstelde en toen je je uiteindelijk voorstelde was het per mail
. De eerste echte ontmoeting liet je ook nog eens bufferen door een huis vol familieleden 2) Ze kwam erachter dat jullie samen wilden gaan wonen doordat jouw vriendin 1400 borg overmaakte voor een huis waarin jullie eventueel samen zouden gaan wonen. Allemaal voordat ze jou ook maar had ontmoet.
3) Moeder heeft altijd de studie van dochterlief bekostigd, zowel kamerhuur als collegegeld (en doet dit nog steeds
)4) Dit wordt door jullie als volstrekt normaal gezien. Dat dochterlief vervolgens zonder schaamte 1400 overboekt voor jouw borg (ja, jouw borg, zelf hield ze immers gewoon haar kamer aan aangezien mams die toch wel dokte) is geen enkel probleem en moet mams maar begrijpen.
5) Doordat mams altijd het handje van haar dochter heeft vastgehouden en alles heeft betaald heeft dochter kunnen sparen. 13.000 euro had ze al op de bank en moeders was blij dat dochter iets had om een leven op te bouwen na haar studie.
6) Nadat dochterlief met jou een relatie aanging begon dit spaargeld rap te verdampen. Ze betaalt de borg, betaalt reparaties en/of gadgets voor jouw auto en koopt huisraad.
Conclusie van bovenstaande:
- Moeders mag jou niet.
Vervolgens:
- Vraagt dochterlief de 23 k die ze van oma heeft gekregen terug (had ze nooit bij haar moeder onder moeten brengen maar affijn)
Moeders heeft nog goed in haar achterhoofd hoe jij schaamteloos je vriendin de borg voor jouw huisje laat ophoesten en hoe er binnen 3 maanden 5000 euro van haar spaargeld verdampte en denkt "bekijk het maar, ik hou het voor je vast en later ben je me dankbaar". "Laat eerst maar eens zien dat je het een jaar met die lamzak kan uithouden en dan kan je het geld van oma krijgen"
Ik zal niet ontkennen dat haar moeder een bemoeizichtig en moeilijk mens is maar ze handeld niet uit slechte motieven. Zij houdt van haar dochter en doet wat zij denkt dat het beste voor haar is. Dat ze hier niet helemaal alleen in staat en niet volledig irrationeel is blijkt wel uit het feit dat de broer van je vriendin niet eens de kant van je vriendin kiest.
Als jouw vriendin mijn dochter was geweest dan zou ik je ook niet mogen. Als ik dan ook nog dit topic op FOK! zou vinden en in de openingspost "het meisje waarmee ik het nu een aantal maanden doe" zou lezen zou ik je nog een schop voor je hol verkopen bovendien.
Laat ons Δωδεκάθεον's lied'ren zingen!
1), 2), 3): is excuses voor aangeboden en besef is er dat dit niet de ideale manier was, maar logisch dat ze hem heeft afgeschrikt.
4) dat mijn moeder mijn studie volledig bekostigt, is niet volledig waar, ik werk elke vakantie om het jaar rond te komen, samen met een financiering van school uit. Zij betaalt de kamer. 1400 euro is met plezier overgeboekt omdat het op een rekening staat waar niemand aan kan en het ook voor mezelf was zodra ik er ook ging wonen.
5) dat is waar
6) is dat? rekeningafschriften in bezit?
Dat mijn moeder niet vanuit slechte motieven handelt, is allang duidelijk maar is geen reden om manipulatie goed te keuren. Mijn broer kan niet echt anders aangezien hij wel financieel afhankelijk is en geen andere kant op kan.
Na alle ontmoetingen intussen is ze vooral bang en verdrietig dat ik niet meer thuis woon. Vanuit deze grond handelt ze. Ze vindt mijn vriend niet slecht, ze kent hem alleen niet door en door en dat schrikt af want je wil het beste voor je kind. En 'het meisje waarmee ik het nu een aantal maanden doe' is een manier van omschrijven, geen manier van kleineren.
Maar voor een buitenstaander is het altijd moeilijk om te oordelen aangezien heel veel feiten toch min of meer uit hun context gerukt worden, wel begrijpelijk.
4) dat mijn moeder mijn studie volledig bekostigt, is niet volledig waar, ik werk elke vakantie om het jaar rond te komen, samen met een financiering van school uit. Zij betaalt de kamer. 1400 euro is met plezier overgeboekt omdat het op een rekening staat waar niemand aan kan en het ook voor mezelf was zodra ik er ook ging wonen.
5) dat is waar
6) is dat? rekeningafschriften in bezit?
Dat mijn moeder niet vanuit slechte motieven handelt, is allang duidelijk maar is geen reden om manipulatie goed te keuren. Mijn broer kan niet echt anders aangezien hij wel financieel afhankelijk is en geen andere kant op kan.
Na alle ontmoetingen intussen is ze vooral bang en verdrietig dat ik niet meer thuis woon. Vanuit deze grond handelt ze. Ze vindt mijn vriend niet slecht, ze kent hem alleen niet door en door en dat schrikt af want je wil het beste voor je kind. En 'het meisje waarmee ik het nu een aantal maanden doe' is een manier van omschrijven, geen manier van kleineren.
Maar voor een buitenstaander is het altijd moeilijk om te oordelen aangezien heel veel feiten toch min of meer uit hun context gerukt worden, wel begrijpelijk.
Lees jij topics wel eens?
Oh, en die opmerking: pas me graag aan het niveau aan. Wat blijkbaar een juiste inschatting was aangezien je de eerste bent die erover valt.
Ik heb me nooit voorgesteld per mail. D'r moeder had me al eens gezien/gesproken nog voordat we een relatie hadden. Bufferverhaal: Nee. We waren met vier. Haar broer was er ook bij. 0 buffer dus.quote:Op donderdag 21 mei 2009 12:20 schreef Hanoying het volgende:
1) Het duurde ontzettend lang voordat jij je uberhaupt aan haar voorstelde en toen je je uiteindelijk voorstelde was het per mail
Niets eventueel. We gingen er samenwonen. Ik zat immers prima waar ik zat, maar aangezien LPS er al 5 op 7 was wilden we iets groters. LPS is toen ingesprongen omdat ze ook wilde bijdragen.quote:Op donderdag 21 mei 2009 12:20 schreef Hanoying het volgende:2) Ze kwam erachter dat jullie samen wilden gaan wonen doordat jouw vriendin 1400 borg overmaakte voor een huis waarin jullie eventueel samen zouden gaan wonen. Allemaal voordat ze jou ook maar had ontmoet.
Alleen kamerhuur.quote:Op donderdag 21 mei 2009 12:20 schreef Hanoying het volgende:3) Moeder heeft altijd de studie van dochterlief bekostigd, zowel kamerhuur als collegegeld (en doet dit nog steeds
Dat d'r moeder principieel die huur wil blijven betalen van die kamer, nu nog, moet ze zelf weten. Niet ons probleem. Rest: zie boven.quote:Op donderdag 21 mei 2009 12:20 schreef Hanoying het volgende:4) Dit wordt door jullie als volstrekt normaal gezien. Dat dochterlief vervolgens zonder schaamte 1400 overboekt voor jouw borg (ja, jouw borg, zelf hield ze immers gewoon haar kamer aan aangezien mams die toch wel dokte) is geen enkel probleem en moet mams maar begrijpen.
Eh ja, net als ik. En als je het perse wilt weten, aan het einde van het Ikea festijn had LPS 48% betaald en ik 52%. En ze heeft inderdaad een keer iets voor de auto betaald. Met haar creditcard. Waarom? Omdat ik er geen heb/wil. Heb je de mogelijkheid overwogen dat ik het misschien weer cash aan haar heb terugbetaald?quote:Op donderdag 21 mei 2009 12:20 schreef Hanoying het volgende:
6) Nadat dochterlief met jou een relatie aanging begon dit spaargeld rap te verdampen. Ze betaalt de borg, betaalt reparaties en/of gadgets voor jouw auto en koopt huisraad.
Noemen ze 'indoctrinatie'. Haar broer is totaal anders als mams er niet bij is.quote:Op donderdag 21 mei 2009 12:20 schreef Hanoying het volgende:
Dat ze hier niet helemaal alleen in staat en niet volledig irrationeel is blijkt wel uit het feit dat de broer van je vriendin niet eens de kant van je vriendin kiest.
En ik zou me dan doodergeren aan je kortzichtigheid. Dus het is maar goed ook.quote:Op donderdag 21 mei 2009 12:20 schreef Hanoying het volgende:
Als jouw vriendin mijn dochter was geweest dan zou ik je ook niet mogen.
Oh, en die opmerking: pas me graag aan het niveau aan. Wat blijkbaar een juiste inschatting was aangezien je de eerste bent die erover valt.
Mijn moeder kon er ook wat van. En ik was toen ook al volwassen. Ergens herken ik het verhaal wel: dat je als dochter bepaalde zaken achterhoudt omdat je zeker weet dat je á la minute heel gezeik over je heen krijgt terwijl je er goed over nagedacht hebt, volwassen bent en het je eigen beslissing is.
Ik heb toen eens goed ruzie gemaakt met ze. Dat desondanks ik m'n fouten maak ik tenminste niet schuw dingen zelf te beslissen, zal toch ook mijn eigen fouten moeten maken en ervan leren. Dit was wel moeilijk omdat mijn ouders me nog altijd onderhouden: ze betalen mijn school en zorgverzekering. Toch is het helemaal goedgekomen. Mijn ouders beseffen dat ik wat geld betreft echt niet onverantwoordelijk ben en ik inderdaad bepaalde dingen zelf moet leren.
Misschien is het nodig een keer de confrontatie aan te gaan als dochter van. Heb het dan vooral over dat dit jouw leven is en je je eigen weg moet kunnen gaan, en dat je je moeder niet wilt verliezen, maar ook niet verstikt wilt worden.
Toch begrijp ik wel dat die moeder pissed was over dat samenwonen en geld aangezien ze er via via een beetje achter moest komen. Als je vertouwen van je moeder wilt, zul je haar ook het vertrouwen moeten geven dat je eerlijk bent en niet zulke belangrijke beslissingen achterhoudt.
Ik heb toen eens goed ruzie gemaakt met ze. Dat desondanks ik m'n fouten maak ik tenminste niet schuw dingen zelf te beslissen, zal toch ook mijn eigen fouten moeten maken en ervan leren. Dit was wel moeilijk omdat mijn ouders me nog altijd onderhouden: ze betalen mijn school en zorgverzekering. Toch is het helemaal goedgekomen. Mijn ouders beseffen dat ik wat geld betreft echt niet onverantwoordelijk ben en ik inderdaad bepaalde dingen zelf moet leren.
Misschien is het nodig een keer de confrontatie aan te gaan als dochter van. Heb het dan vooral over dat dit jouw leven is en je je eigen weg moet kunnen gaan, en dat je je moeder niet wilt verliezen, maar ook niet verstikt wilt worden.
Toch begrijp ik wel dat die moeder pissed was over dat samenwonen en geld aangezien ze er via via een beetje achter moest komen. Als je vertouwen van je moeder wilt, zul je haar ook het vertrouwen moeten geven dat je eerlijk bent en niet zulke belangrijke beslissingen achterhoudt.
Vive le moment
Viva l'amitié
Viva la mémoire
Viva l'amitié
Viva la mémoire
|
|
