quote:
Op zaterdag 10 januari 2009 19:23 schreef B4CO het volgende:[..]
De sleutel tot de vrijheid van de palestijnen ligt bij de Hamas....
En wist je dat de normale Palestijnse bevolking het beter onder Israel vind dan onder Hamas enzo?
Wist je dat ze met Israel beter af waren?? vraag het maar aan ze.
Onder Arafat en PLO werd ook complete bevolkingsgroep compleet geterroriseerd.
![]()
Juni 2007 meldde het Israëlische Democratie Instituut dat ‘slechts de helft’ van de joodse Israëli’s ‘van mening is dat joden en Arabieren volledig dezelfde rechten moeten hebben. Onder de joodse geënquêteerden steunde 55 procent de gedachte dat de staat Arabische emigratie uit Israël moet bevorderen en 78 procent zijn tegen de deelname van Arabische politieke partijen aan de regering. Volgens een studie van de Universiteit van Haifa vindt 74 procent van de joodse jeugd dat Arabieren ‘‘vies’’ zijn. ABRI stelt dat wetsontwerpen die in de Knesset worden ingediend bijdragen aan de délegitimering van de Arabische ingezetenen van het land, zoals wetsvoorstellen om het stemrecht… te verbinden aan de militaire dienstplicht… Het gaat ook om wetsontwerpen waarbij ministers en parlementsleden verplicht worden om een eed van trouw af te leggen aan een joodse staat… “Arabische burgers worden regelmatig slachtoffer van spot op vliegvelden,” aldus het rapport. Het stelt vast dat Arabische ingezetenen onderworpen worden aan “raciale karakterschetsen” die hen classificeren als een veiligheidsgevaar. De regering bedreigt ook de vrijheid van meningsuiting van Arabische journalisten door met de zweep van economische boycot te zwaaien en door het publiceren van regeringsaankondigingen in kranten die haar politiek bekritiseren, te stoppen.
Mohammed Zeidan benadrukt het feit dat meer dan tweederde van de joden in Israël hun Palestijnse landgenoten weg wil hebben. ‘Tweederde, en dit is de toekomst van Israël. Vandaar dat steeds meer ontwikkelde Palestijnen het land willen verlaten. Ze kunnen hier geen carrière opbouwen. Vice-premier Avigdor Lieberman, die zelf uit Moldavië komt, spreekt openlijk over onze transfer, het staat in zijn partijprogramma. Hij wordt niet gezien als een Meir Kahane, wiens Kach partij nog in 1986 werd verboden vanwege racisme, integendeel Lieberman is een van de belangrijkste politici in Israël, wiens racisme salonfähig is geworden. Het gevolg is dat het vertrouwen in de politiek onder de Palestijnen in Israël almaar afneemt. Dat is ook te zien aan de opkomstcijfers tijdens verkiezingen. In toenemende mate zoekt men de oplossing in alternatieven. Het enthousiasme voor deelname aan initiatieven vanuit de civil society of vanuit de islam neemt toe. Men voelt zich in de steek gelaten, ze weten dat ze nu voor zichzelf moeten opkomen. Een belangrijk gegeven is dat de Palestijnen in Israël menen niet echt een rol in het geheel te spelen, zeker niet vergeleken met de Palestijnen op de Westoever of Gaza, of Libanon en Irak. Ze zijn geïsoleerd, in Israel zowel als van de Arabische wereld. Bovendien, wie luistert er naar Palestijnen? Als bijvoorbeeld het Internationaal Gerechtshof in Den Haag verklaart dat de Muur en de nederzettingen illegaal zijn en dat de regeringen verplicht zijn hiertegen stappen te ondernemen dan zien ze dat niemand iets doet. Sterker nog: in hetzelfde jaar dat het Hof deze conclusie trok, werd de status van Israël in de Associatie Overeenkomst met de Europese Unie opgewaardeerd. De Palestijnen, ook die in Israël, zien dat recht en mensenrechten voor de Europese Unie in de praktijk geen serieuze richtlijn zijn in hun politiek. Wij merken dat bij ons onderwijsprogramma. Het kost ons moeite uit te leggen dat mensenrechten wel degelijk belangrijke criteria zijn. De eerste reactie is: dit zijn allemaal slagzinnen, theorieën. “Welke mensenrechten?” vragen ze ons. “Gelden die ook voor ons? Waar en wanneer dan?” Wij moeten onze leerlingen echt overtuigen dat ook zij de mensen zijn waarover de mensenrechten gaan. We proberen ze het vertrouwen te geven dat ook zij aanspraak kunnen doen op internationale rechtsregels. De Palestijnen beseffen maar al te goed dat de etnische zuivering van 1948 ongestraft kon plaatsvinden. Ze weten dat Israël straffeloos het recht kan schenden. Daarom zal men niet snel Palestijnen in dit land zien deelnemen aan bijvoorbeeld een demonstratie tegen het racisme van Lieberman of de dreigende zogeheten “transfer”.
![]()
Lees dit B4CO
Voor vrede en rechtvaardigheid - Tegen alle soorten vormen van geweld.