ziek zijn, maar werkgever wil gesprek

quote:

Op woensdag 7 januari 2009 23:30 schreef r_one het volgende:

[..]

De werkgever is doorgaans geen medicus. Punt.
Lapt de werkgever de gehele medische kant aan z'n laars, kun je met recht weigeren op zijn matje te verschijnen. In je eigen medisch belang. De werkgever kan wel ik-weet-niet-wat eisen, je hoeft niet onbeperkt daar gevolg aan te geven hoor.

Klopt, maar zoals ik al zei is het toch mogelijk dat werkgever overleg heeft gehad met de arbo arts? Zo gaat dat toch doorgaans, dat de arbo arts zegt : werknemer kan het beste weer voor 3 halve dagen in de week beginnen, en dat werkgever dan de werknemer uitnodigt voor een afspraak om dat nader in te vullen?

quote:

Op woensdag 7 januari 2009 23:33 schreef king_of_the_night het volgende:

Ja.

Ah, terugtreiteren. De burnout is gesimuleerd? Of gaat hij straks met een burnout sollicitatiegesprekken in?

quote:

Op woensdag 7 januari 2009 23:32 schreef Maanvis het volgende:
Klopt, maar zoals ik al zei is het toch mogelijk dat werkgever overleg heeft gehad met de arbo arts? Zo gaat dat toch doorgaans, dat de arbo arts zegt : werknemer kan het beste weer voor 3 halve dagen in de week beginnen, en dat werkgever dan de werknemer uitnodigt voor een afspraak om dat nader in te vullen?

Dan krijgt toch echt eerst de werknemer dat al van de arboarts te horen op diens spreekuur. Ik zie TS hier nergens gewag van maken.

quote:

Op woensdag 7 januari 2009 23:28 schreef king_of_the_night het volgende:

[..]

Heeft wel met werkgever te maken, werkgever is hem stelselmatig aan het treiteren.

Ach gos, boehoe...
Hoeveel werkgevers zullen personeel dat naar behoren functioneert in godsnaam wegtreiteren?

Oftewel; het is een prutser die sowieso zijn werk al niet goed deed en nu ook nog eens thuis zijn handje aan het ophouden is op kosten van de baas.
Dat soort chronische "Het ligt niet aan mij, ik ben zo zielig"-jankzakken zouden ze op water en brood moeten zetten; werken ze binnen een week weer.

Ach, ik doe dat ook regelmatig hoor. Medewerkers verzoeken om een gesprek aan te gaan als ze zich ziek hebben gemeld. Ik laat me hierbij wel leiden door het oordeel van de bedrijfsarts.

Het is dan zeker niet de bedoeling om de medewerker te dwingen weer te gaan werken. De bedoeling is om te kijken wat we kunnen doen om de situatie voor beide partijen (werkgever/werknemer) zo gunstig mogelijk te maken. Te signaleren of er geen bijzaken zijn die stiekem hoofdzaken zijn geworden (slechte relatie leidinggevende, mogelijke conflicten onderling met collega's, etc.). Wellicht is de werkdruk te hoog en kunnen we hierin aanpassingen doen. Negen van de tien keer speelt er zoiets bij burn out. Zodra het hoge woord eruit is, zoeken we naar oplossingen die meestal gevonden worden. Dan kun je nog een rustperiode afspreken waarna consult met bedrijfsarts volgt. Dan een reïntegratietraject waarbij de uren langzaam aan worden opgebouwd.

Ik vind dit helemaal niet onredelijk.

Indien werkgevers zieke werknemers zouden uitnodigen om de boel op de spits te drijven dan zijn ze verkeerd bezig.

quote:

Op woensdag 7 januari 2009 23:44 schreef kastanova het volgende:

[..]

Ach gos, boehoe...
Hoeveel werkgevers zullen personeel dat naar behoren functioneert in godsnaam wegtreiteren?

Oftewel; het is een prutser die sowieso zijn werk al niet goed deed en nu ook nog eens thuis zijn handje aan het ophouden is op kosten van de baas.
Dat soort chronische "Het ligt niet aan mij, ik ben zo zielig"-jankzakken zouden ze op water en brood moeten zetten; werken ze binnen een week weer.

quote:

Op woensdag 7 januari 2009 23:44 schreef kastanova het volgende:

Ach gos, boehoe...
Hoeveel werkgevers zullen personeel dat naar behoren functioneert in godsnaam wegtreiteren?

Ehm, fusies, reorganisaties, werknemers die 'te mondig' zijn. Er kunnen tal van redenen zijn voor een werkgever om een werknemer weg te pesten die te duur is om met ontslagvergoeding te ontslaan.

quote:

Op woensdag 7 januari 2009 23:47 schreef DennisMoore het volgende:

[..]

Ehm, fusies, reorganisaties, werknemers die 'te mondig' zijn. Er kunnen tal van redenen zijn voor een werkgever om een werknemer weg te pesten die te duur is om met ontslagvergoeding te ontslaan.

Het mes snijdt aan twee kanten. In dit verhaal is duidelijk sprake van een vertrouwensbreuk naar aanleiding van de ziekmelding met het bloedende oor.
Gezien de lengte van het verzuim, kan ik me voorstellen dat de werkgever hier toch vraagtekens bij zet.

[ Bericht 0% gewijzigd door djenneke op 07-01-2009 23:59:38 ]

quote:

Op woensdag 7 januari 2009 23:47 schreef king_of_the_night het volgende:
Werkgever treitert hem sinds een voorval met een bloedend oor en enkele weken ziekte. Darrvoor was er nooit sprake van problemen. Toen de oorklachten terugkwamen na enkele weken en hij weer thuis zat, begon werkgever er genoeg van te krijgen. Zo is alle spanning ontstaan.

Ik hoop dat je een keer met dezelfde klachten en dan zo;n werkgever te maken krijgt, dan lul je wel anders.

Enkele weken ziekte vanwege een bloedend oor?
Moest hij pallets versjouwen met zijn oren ofzo? Je gaat toch goddomme niet weken op je luie reet thuiszitten vanwege een "bloedend oor"?!
En dan een paar weken later nogmaals omdat hij er wéér last van had.

Echt serieus, dit is zó standaard voor dat soort teringpaupers; net zolang ziekte verzinnen tot de werkgever het niet meer vertrouwd en er dan maar 1 verzinnen die sowieso niet of nauwelijks ontkracht kan worden zodat ze nog maanden hun handje op kunnen houden zonder te werken.
Dat je dergelijk werkschuw tuig uberhaupt tracht te hélpen spreekt al in je nadeel .

quote:

Op woensdag 7 januari 2009 23:47 schreef DennisMoore het volgende:

[..]

Ehm, fusies, reorganisaties, werknemers die 'te mondig' zijn. Er kunnen tal van redenen zijn voor een werkgever om een werknemer weg te pesten die te duur is om met ontslagvergoeding te ontslaan.

In geval van een chronisch zieke werknemer / hypochonder is het toch echt aanzienlijk goedkoper om hem een ontslagvergoeding te bieden dan hem weg te pesten.
Oftewel: De conclusie dat het een incompetent stuk vreten is, is meer dan gerechtvaardigd.
Gezien zijn werkschuwe kutgedrag nu al helemaal.

En dat dat soort profiterende teringlijertjes dan ook nog daadwerkelijk het léf hebben om de schuldvraag bij de werkgever af te schuiven, echt niet te geloven.

quote:

Op woensdag 7 januari 2009 23:45 schreef king_of_the_night het volgende:

[..]

Ja, het arbo-gesprek zal plaatsvinden op 22 januari, dus ik heb geen idee wat voor ene gesprek dit is. De vorige keer dat hij ene gesprek had, kwam het er ook op neer dat ze aan het pushen waren om hem aan het werk te krijgen.

Als dat naar aanleiding van een bloedend oor was, kan ik me daar wel iets bij voorstellen...

quote:

Op woensdag 7 januari 2009 23:47 schreef king_of_the_night het volgende:

[..]

Werkgever treitert hem sinds een voorval met een bloedend oor en enkele weken ziekte. Darrvoor was er nooit sprake van problemen. Toen de oorklachten terugkwamen na enkele weken en hij weer thuis zat, begon werkgever er genoeg van te krijgen. Zo is alle spanning ontstaan.

Ik hoop dat je een keer met dezelfde klachten en dan zo;n werkgever te maken krijgt, dan lul je wel anders.

Ach, wat een kwats. Iemand die een meerwaarde is binnen het bedrijf, wordt niet weggepest. Iemand die niet presteert wel, omdat de wetgeving in NL het haast onmogelijk maakt om niet-presterende lamzakken de laan uit te sturen.

quote:

Op woensdag 7 januari 2009 23:45 schreef king_of_the_night het volgende:

[..]

Ja, het arbo-gesprek zal plaatsvinden op 22 januari, dus ik heb geen idee wat voor ene gesprek dit is. De vorige keer dat hij ene gesprek had, kwam het er ook op neer dat ze aan het pushen waren om hem aan het werk te krijgen.

Excusez-moi, maar het is toch logisch dat ze hem pushen om hem aan het werk te krijgen? Dat je een burnout hebt betekent niet dat je nooit meer, zelfs niet stapsgewijs, kunt reintegreren toch?

Dat je vriend/kennis er over denkt om niet te gaan (anders had jij dit topic niet geopend) impliceert eigenlijk al dat de werkgever en arbo-arts waarschijnlijk redenen hebben om hem te pushen weer aan het werk te gaan.

quote:

Op woensdag 7 januari 2009 23:45 schreef king_of_the_night het volgende:

[..]

Ja, het arbo-gesprek zal plaatsvinden op 22 januari, dus ik heb geen idee wat voor ene gesprek dit is. De vorige keer dat hij ene gesprek had, kwam het er ook op neer dat ze aan het pushen waren om hem aan het werk te krijgen.

Ja wat verwacht je dan, dat ze bloemen sturen met een briefje erbij dat ie op 1 september langs mag komen, mocht ie dat trekken en als het niet te slecht weer is? Flikker toch stief. Zoals al eerder is opgemerkt, als het zo'n briljante kracht was had dit topic niet bestaan. Kennelijk is er een historie van ziekmeldingen waarmee het nu eens klaar moet zijn. Als die 'vriend' van je zo gehecht is aan zijn werk, gaat ie gewoon en werkt ie mee aan zijn (/haar) integratie.
Zelfs al is het zo dat de werkgever de werknemer treitert, dan is dat niet omdat het de held van het bedrijf is. De werkgever zou wel gek zijn, daar ben je zuinig op.
Ik laat de 'officiële' gesprekken altijd via de arbodienst lopen, maar te allen tijde nodig ik langer/vaker zieke werknemers uit om langs te komen voor een kop koffie, voor mijn part betaal ik de taxi. Maar ik wil weten hoe het met ze gaat, en als ze vertikken om langs te komen weet ik wel genoeg.

Waarom toont het gros van de mensen hier helemaal geen respect voor iemand met een burnout? Uitspraken als 'als hij naar de dokter gaat kan hij ook aan het werk' slaan natuurlijk nergens op. Wat nou als hij met machines werkt en door zijn burnout een fout kan maken waardoor er ongelukken gebeuren of dat hij in de zorg werkt en medicijnen verwisseld oid. Of gewoon op kantoor op een inkoop afdeling oid en een fout maakt met een bestelling en zo het bedrijf schade toe brengt. Dan is het toch helemaal niet handig als hij weer aan het werk gaat?

En waarom gaat iedereen er vanuit dat de zieke persoon verkeerd bezig is door niet 'gewoon' te gaan. Waarom kan de leidinggevende verkeerd bezig zijn? Ze hebben tenslotte in de eerste instantie allebei andere belangen. De werknemer wil zo snel mogelijk beter worden (een burn out hebben is echt niet voor de lol) en de werkgever wil een werknemer die aan het werk is.

In de OP staat trouwens dat de werkgever bij de vorige ziekmelding ook heeft aangegeven dat de werknemer langs moest komen voor een gesprek. Hoe is dat toen gegaan, is hij geweest en wat was de bedoeling en de toon van de werkgever bij dat gesprek?

quote:

Op donderdag 8 januari 2009 00:31 schreef maok het volgende:
Waarom toont het gros van de mensen hier helemaal geen respect voor iemand met een burnout?

Dat is erg simpel. Het gros van de mensen hier werkt en heeft dus erg veel last van niet-presterende collega´s met het modeverschijnsel "burnout".

quote:

Op dinsdag 6 januari 2009 22:59 schreef Wickedangel het volgende:
Het lijkt me te bizar voor woorden om te moeten langskomen op de plek waar je nou juist je burn-out aan hebt overgehouden.
Is het een gesprek met de werkgever zelf of met de Arbodienst? Want ik meen dat je altijd moet voldoen aan een verzoek van de Arbo, maar misschien weet iemand hoe de vork exact in de steel zit.

x2, je hoeft helemaal niet met je werkgever te praten,het kan ook via de arbo arts lopen.
Het is mij eigen lijk duidelijk dat de werkgever van jou af wilt, kost hem alleen maar geld mensen die ziek zijn!

quote:

Op donderdag 8 januari 2009 00:33 schreef Halcon het volgende:

[..]

Dat is erg simpel. Het gros van de mensen hier werkt en heeft dus erg veel last van niet-presterende collega´s met het modeverschijnsel "burnout".

En dit soort reacties lokt dus reacties zoals die boven de jouwe uit. Ik zal de laatste zijn om te zeggen dat een burn-out een modeverschijnsel is, maar ik probeer wel onderscheid te maken tussen degenen die de kluit belazeren en degenen die echt klem zitten. Dat is af en toe confronterend voor de betrokken personen, maar in de meeste gevallen heb je snel zat in de peiling wie er écht doorheen zitten (door wat voor omstandigheden dan ook) of mensen die 'gewoon' geen zin meer hebben om te werken omdat de laatste reorganisatie ze niet bevalt of omdat de poes zwanger is.

quote:

Op woensdag 7 januari 2009 09:50 schreef _Flash_ het volgende:

[..]

Hmm op staande voet lijkt me wel kunnen als iemand zich ziek meldt en vervolgens gaat stappen.

nee hoor, de arbo bepaald of iemand ziek is of niet, het betekent niet dat je kan gaan werken, als je wel gaat stappen.

maok, er zitten een aantal 'verdachte' dingen in dit verhaal, vandaar waarschijnlijk deze reacties.

1) Werknemer wil het gesprek met de arbo-arts en de werkgever weigeren en laat zijn vriend op FOK informeren of dit kan.
2) Werknemer blijft weken thuis vanwege een bloedend oor.
3) Werknemer claimt dat arbo arts en werkgever 'onder 1 hoedje' spelen.
4) Werknemer geeft aan dat hij absoluut weg wil bij dat bedrijf.

Verder vind ik het heel normaal dat een burnout serieus genomen wordt. Maar ik vind het ook normaal dat een werknemer er alles aan doet om weer aan het werk te gaan en een productieve bijdrage te leveren aan de samenleving, en niet gaat kijken naar uitwegen om onder een gesprek uit te komen.