MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Ach, een 22A of B is zo gemaakt toch pfaf?quote:Op maandag 15 december 2008 11:38 schreef pfaf het volgende:
Over jammer gesproken. The Nebulous Dreams van Kiss The Anus Of A Black Cat was ook van dit jaar. Ergens in de grochten van m'n harde schijf verloren geraakt en daardoor uit m'n jaarlijst. Mochten er nog users aan het "wikken en wegen" zijn. Niet vergeten The Nebulous Dreams in je lijst te zetten!!
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Disbanded 2005.quote:Op maandag 15 december 2008 18:45 schreef Z het volgende:
Ik kan niet zo veel met Air France.
Karate is idd een prima bandje alhoewel ze wel wat in herhaling vielen (bestaan ze nog?).
Die Starfucker filmpjes doen je toch in Amerika willen wonen?
Naja herhaling, ik weet het niet. Ik heb twee albums en de ene is compositioneel wel sterk terwijl de andere meer naar gitaar virtuoso neigt. Zn zang is inderdaad wel heel vervelend als je dat twee albums moet doorluisteren. Dat heb je na 1 album wel gehad.
Die zanger speelt nu wel in Glorytellers. Niet dat ik nou meteen helemaal kapot ben van die band, maar Trovato Suono vindi k wel een erg goed nummer. Met het voor hem karakteristieke gitaarspel in iets wat meer op een een liedje lijkt.
De 21 van KindaMuzik is er! Zoals verwacht het beste jaarlijstje (op die van mij na natuurlijkquote:
FLEET FOXES | Fleet Foxes
Twang » 4AD/V2
Vanaf opener 'Sun It Rises' laten Fleet Foxes op dit donderse debuut met afgewogen, perfect uitgebalanceerde composities de luisteraar op het puntje van zijn of haar stoel zitten. Vereenzaamde vocalen worden op het juiste moment vervangen door krachtige, opzwepende samenzang. Zowel in het naar change en de goede, oude tijd hunkerende Amerika als daarbuiten laten muziekliefhebbers zich dit jaar massaal verwarmen door de folky harmonieën en de verheerlijking van natuur en familieleven van dit bebaarde vijftal.
Illustratie door Martien Ontwerpt
FOALS | ANTIDOTES
Rock » Transgressive/Konkurrent
Springerige artrock met tegendraadse melodieën die bij vlagen zweverig aandoet. Foals leeft zich uit in een muzikaal landschap waar je ook de jongens van Battles, Klaxons en Bloc Party (met wie de band onlangs toerde) tegenkomt.
Illustratie door Bruce Tsai
ELBOW | The Seldom Seen Kid
Rock » Fiction/Universal
Guy Garvey en zijn kornuiten weten nog steeds diep en doeltreffend te raken, door kleine liedjes groot te maken. Je moet de nummers even de tijd geven om je te omarmen, maar dan breekt de zon ook door. The Seldom Seen Kid is een plaat die wederom van begin tot eind de spanning weet vast te houden en waarop de schoonheid in deeltjes voorbijzweeft.
Illustratie door Kat.
DE JEUGD VAN TEGENWOORDIG | DE MACHINE
Beats » TopNotch/Magnetron/Universal
Misschien nog wel moeilijker dan een debuutalbum is een succesvolle tweede plaat. Alle ogen waren in 2008 dan ook gericht op de jongens van De Jeugd van Tegenwoordig. Hadden ze gewoon geluk en waren ze niet meer dan een gehypte eendagsvlieg? Niets van dat alles, want De Machine groeide uit tot de beste Nederhopplaat van 2008. Tekstueel van een zeer hoog niveau en het trio is alleen maar beter geworden.
Illustratie door Nozzman
BON IVER | For Emma Forever Ago
Twang » 4AD/V2
Een enkeling vindt singer-songwriter Justin Vernon een mietje. Tja, er bestaan stoerdere kerels, maar Vernon staat zijn mannetje. Deze gevoelige jongen weet menig luisteraar met zijn eerlijke document For Emma, Forever Ago te raken door alle pijn doeltreffend en uiterst summier met een akoestische gitaar en wat minuscule samples, drums en blazerpartijtjes van zich af te zingen.
Illustratie door Mako Sushi
FUCKED UP | THE CHEMISTRY OF THE COMMON LIFE
Loud » Matador/V2
Op The Chemistry of Common Life blijven de felheid en bruutheid die je van een hardcoreformatie mag verwachten fier overeind dankzij de opgefokte zang van Pink Eyes en de opeengestapelde agressieve gitaarpartijen.
Illustratie door Enkeling
THE DODOS | VISITER
Rock » French Kiss/Import
The Dodos combineren de dynamiek tussen ritme en akoestiek zoals bekend van een groep als Love, plus de freakfolkgekte van een band als Animal Collective, met de country-inslag van een recente act als Blitzen Trapper. Visiter is geen toegankelijk album, maar wie de zenuwen weet te bedwingen en op zoek is naar de meest spannende en eigenzinnige muziek van dit moment, is hier aan het juiste adres.
Illustratie door Ckoe
MGMT | ORACULAR SPECTACULAR
Rock » Red Ink/Columbia
Oracular Spectacular is inderdaad een orakelende en spectaculaire plaat. Recht uit het hart van Brooklyn - dé multiculturele keuken op het muzikale wereldtoneel - verzorgt MGMT je tijdelijke transitie naar de verheffende extase van een parallel universum. Vlucht uit de dagelijkse werkelijkheid met deze hallucinerende en psychedelische muziek.
ATMOSPHERE | WHEN LIFE GIVES YOU LEMONS YOU PAINT THAT SHIT GOLD
Beats » Rhymesayers/Rough Trade
Met When Life Gives You Lemons, You Paint That Shit Gold heeft duo Atmosphere eindelijk eens echt success. Het album krijgt overwegend lovende kritieken. Terecht, want het is een van de sterkste hiphopplaten van 2008. Het werk heeft misschien tijd nodig om te rijpen, maar beschikt op den duur over een haast verslavende werking.
VOICST | A TALE OF TWO DEVILS
Rock » PIAS/PIAS
Verdomme, ze hebben het geflikt. Voicst komt met een opvolger die het debuut 11-11 ruimschoots overtreft. Een plaat vol pop, energieke gitaarsongs en een paar oprechte ballads met en voor gevoelige snaren. Weerhaakjes slaan zich in je gehoorgang en voor je het weet, zit je hardop mee te loeien.
THE BLACK KEYS | ATTACK & RELEASE
Twang » Nonesuch/V2
The Black Keys zetten hun muzikale ontwikkeling op Attack & Release met succes voort, maar lopen ook tegen een grens aan. Ze kunnen zich ontwikkelen wat ze willen, maar het blijven twee trashy scharminkels die alles rauw en bluesy laten klinken. Een hiphopproducer (Danger Mouse), een keur aan instrumenten en zelfs pogingen om iets anders dan blues te spelen doen daar, godzijdank, niets aan af.
THE LAST SHADOW PUPPETS | THE AGE OF THE UNDERSTATEMENT
Rock» Domino/Munich
The Age of the Understatement is een theatraal en meeslepend popalbum, waarmee Alex Turner nogmaals benadrukt een van de grootste Britse talenten van deze eeuw te zijn. Samen met Miles Kane (The Rascals) heeft hij dit album in twee weken opgenomen en het laat horen hoe divers zijn songschrijverkwaliteiten inmiddels zijn. Als twee mannen, jongens eigenlijk nog, op hun 21e al zo'n indrukwekkend album afleveren, wat zal de toekomst dan nog brengen?
FUCK BUTTONS | STREET HORRRSING
Mars » ATP/Konkurrent
Enge mannetjes hebben ondertussen al verklaard dat dit geen echte noise is, want het is te melodieus en te aangenaam om naar te luisteren. Noem het dus maar pop-noise. Da's ongetwijfeld een volledig nieuw genre; zodoende is Fuck Buttons eigenlijk weer zeer cutting edge.
FLYING LOTUS | LOS ANGELES
Beats » WARP/Rough Trade
In Los Angeles gebeurt het. Flying Lotus' subtiele hiphop is grotendeels instrumentaal, maar af en toe drijven er wat flarden zang voorbij. Zijn beats zijn zacht en pluizig als kattenpootjes en zijn samples zo delicaat dat ze dreigen te breken zodra ze uit je speakers vallen. Stel je voor dat Theo Parrish samen met Autechre de vloer aanveegt in DJ Shadows stoffige studio en je komt in de buurt. Dit sfeervolle album is de bom. Een van de beste releases op Warp sinds tijden.
MICAH P HINSON | AND THE RED EMPIRE ORCHESTRA
Twang » Full Time Hobby/PIAS
Micah P Hinsons derde is een bijzonder fraaie en evenwichtige plaat. Het laat een muzikant horen die zich sterk ontwikkeld heeft. Die niet langer uitsluitend degelijke countryplaten maakt, zoals de twee vorige albums, maar het vertrouwen heeft om verder te kijken. De luisteraar kijkt graag met hem mee.
PORTISHEAD | THIRD
Beats » Universal
De slow motion hiphopbeats en Lalo Schifrinsamples die de eerste twee albums domineerden, zijn grotendeels foetsie. Gebleven is de nog immer hese en intense zang van Beth Gibbons, die een prachtig contrast vormt met een inktzwarte, broeierige mix van gitaar, drums en rammelende orgeltjes, opgenomen ergens halverwege de hel en de verduisterde woonkamer van Quentin Tarantino. En jongens, wat een fantastische plaat is Third. Misschien wel de beste van het trio uit Portishead.
BLACK MOUNTAIN | IN THE FUTURE
Rock »Jagjaguwar/Konkurrent
In the Future klinkt allesbehavle futuristisch, maar Black Mountain kan behoorlijk spacen en lanceert op die manier de jaren zeventig de eenentwintigste eeuw in. De donderende gitaren, gierende orgeltjes en hoge zang doen denken aan Led Zeppelin; de betoverende zang van Amber Webber kan zich goed meten met die van Grace Slick. Het album vormt één grote trip, met logge stonerriffs en meeslepende vocalen van episch formaat.
VAMPIRE WEEKEND | VAMPIRE WEEKEND
Rock » XL/V2
Ze bestaan pas sinds 2006, maar sinds XL Vampire Weekend heeft opgepikt, is het de bedoeling dat de rest van de wereld voor de bijl gaat. De band is opgebouwd rond een origineel idee: ze vermengen Afropop-elementen met hun doordeweekse indiepop. De uitvoering mist nog wat overtuiging, maar charmant is het wel.
TV ON THE RADIO | DEAR SCIENCE
Rock » DGC/Interscope/Universal
Hun twee eerste platen zijn te donker om door te breken, maar deze derde zou het wel eens kunnen schoppen tot 'koffietafelalbum' voor 'mensen met goede smaak'. Dear Science is een fenomenaal album, dat je direct bij je nekvel grijpt. Op de lange duur misschien minder aangrijpend, maar ze blinkt zo mooi.
GRAMPALL JOOKABOX | ROPECHAIN
Rock » AsthmaticKitty/Konkurrent
Het doorgaans zo rustige Asthmatic Kitty heeft met Grampall Jookabox heel andere koek binnengehaald. Ropechain gaat vanaf het eerste nummer los met pompende elektronica, intrigerende samples en het idioom dat je kent van de vernieuwende hiphop. Het is een krachtig samengesteld allegaartje van veel stijlen, zoals Animal Collective, Beck en TV on the Radio dat ook zo goed doen. Bijzonder mooi, spannend en vervreemdend.
FRIENDLY FIRES | FRIENDLY FIRES
Rock » XL/V2
Als deze plaat twee jaar eerder in de winkel had gelegen, waren het misschien wel deze Friendly Fires en niet Klaxons geweest die als vaandeldragers mochten doorgaan van de nu-rave. Gelukkig is die vage revivalbeweging alweer voltooid verleden tijd en één luisterbeurt is voldoende om te horen dat dit trio veel te goed is om samen met dat door de pers verzonnen modeverschijnsel ten onder te gaan.
) tot nu toe. Al snap ik de Fleet Foxes nog steeds niet.
Fuck, die alternatieve hoes van Fucked Up is briljant. Meesterwerk van een album ook, hierom houd ik zoveel van KindaMuzik.
Fleet Foxes begon bij mij op 1 maar heeft nu nog moeite om in de top 10 te komen.
Fleet Foxes begon bij mij op 1 maar heeft nu nog moeite om in de top 10 te komen.
eindelijk een lijst die the black keys vermeldt
dat "the last shadow puppets' genoemd worden verbaast me ook. Leuke eerste single, maar de rest is allemaal daarop voortgekauwd waardoor je een album overhoudt die erg vervelend is om helemaal uit te luisteren.
dat "the last shadow puppets' genoemd worden verbaast me ook. Leuke eerste single, maar de rest is allemaal daarop voortgekauwd waardoor je een album overhoudt die erg vervelend is om helemaal uit te luisteren.
Yup, KindaMuzik is gewoon tof.
Ondertussen heeft PitchFork de eerste 50 van de 100 beste nummers van het jaar online gezet. Ook fijn.
http://www.pitchforkmedia(...)-best-tracks-of-2008
Met een nummer van Annie.
Ondertussen heeft PitchFork de eerste 50 van de 100 beste nummers van het jaar online gezet. Ook fijn.
http://www.pitchforkmedia(...)-best-tracks-of-2008
Met een nummer van Annie.
Die snap ik ook niet, maar ik ben ook allergische voor de Arctic Monkeys, dus dat vind ik niet zo vreemd.quote:Op dinsdag 16 december 2008 11:25 schreef placebeau het volgende:
eindelijk een lijst die the black keys vermeldt
dat "the last shadow puppets' genoemd worden verbaast me ook. Leuke eerste single, maar de rest is allemaal daarop voortgekauwd waardoor je een album overhoudt die erg vervelend is om helemaal uit te luisteren.
The Black Keys horen inderdaad ook gewoon op de lijsten, ik zet ze in mijn top 5. Attack & Release is subliem!
Na elke dag in FIFA Cut Copy gehoord te hebben, ben ik Lights and Music automatisch leuk gaan vinden. Rest van het album is ook niet mis, niet mijn ding maar leuk voor af en toe.
Nou, de top 100 tracks van Pitchfork is weer erg bijzonder. Zoals altijd ken ik de ene helft niet en ben ik het met de andere helft compleet niet eens. De nummer 1 is niet zo belachelijk als toen ze een paar jaar terug Amerie op 1 zetten, maar het is nog steeds een imho behoorlijk belachelijke nummer 1. Ik houd m'n hart vast voor de album top 50...
Ik heb er nog een beetje moeite mee. De opdeling in 2 CD's vind ik behoorlijk overbodig, want nu staan er eigenlijk teveel nummers op, en de balans raakt zoek doordat alle ballads op één CD staan en alle uptempoige dingen op de andere. Nummers als Elephants en Duet zijn natuurlijk juweeltjes. En Sunday Afternoon valt me ook 100% mee, was een beetje bang voor een studioversie, aangezien ik al 3 jaar lang verliefd ben op een akoestische liveversie. Dus het is zeker geen slecht album, maar het is ook geen Happenstance.
Wat vind jij ervan?
Wat vind jij ervan?
Hercules and Love Affair op nummer één, bleeeeech.quote:Op dinsdag 16 december 2008 14:07 schreef Tom_Tom- het volgende:
Nou, de top 100 tracks van Pitchfork is weer erg bijzonder. Zoals altijd ken ik de ene helft niet en ben ik het met de andere helft compleet niet eens. De nummer 1 is niet zo belachelijk als toen ze een paar jaar terug Amerie op 1 zetten, maar het is nog steeds een imho behoorlijk belachelijke nummer 1. Ik houd m'n hart vast voor de album top 50...
En Cut Copy ook nog in de top 10. Wat een bizarre keuzes, weer.
Ik vind het een fascinerend lijstje, steeds minder begrijpelijk. Misschien moeten ze volgend jaar alleen maar gitaar bandjes gaan recenseren. Dan wordt het voor on allemaal weer te snappen.
Aldus.
Wie kent dit: {{{Sunset}}}
Die hebben dit jaar een album utigebracht genaamd The Glowing City. Volledig te beluisteren op last.fm ook trouwens. Maar: het is een fijn album alleen redelijk lastig te beluisteren als je weinig tijd hebt. Staan ruim 18 nummers op die allemaal de volle 4 minuten pakken.
Die hebben dit jaar een album utigebracht genaamd The Glowing City. Volledig te beluisteren op last.fm ook trouwens. Maar: het is een fijn album alleen redelijk lastig te beluisteren als je weinig tijd hebt. Staan ruim 18 nummers op die allemaal de volle 4 minuten pakken.
ja, ik denk ook dat had ze teeth sinking into sand en elephants door elkaar gemixt op één cd, het een leuker en evenwichtiger album was geweest. Een dubbelcd ben ik op zich net tegen, maar zo'n conceptuele opsplitsing vind ik toch wat sneu. Het meest overbodige nummer is natuurlijk die instrumentale versie van Elephants, maar voor de rest vind ik het zeker geen tegenvaller. Het heeft wel wat tijd gekost, maar nu dringt hij helemaal tot me door. Sowieso is het minder toegankelijk allemaal dan happenstance. faster, brown eyes, what if I leave en uiteraard sunday afternoon schieten er op dit moment voor mij uit. Duets viel me wat tegen, maar mss had ik teveel van een duet tss ray en rachael verwacht.quote:Op dinsdag 16 december 2008 14:17 schreef Tom_Tom- het volgende:
Ik heb er nog een beetje moeite mee. De opdeling in 2 CD's vind ik behoorlijk overbodig, want nu staan er eigenlijk teveel nummers op, en de balans raakt zoek doordat alle ballads op één CD staan en alle uptempoige dingen op de andere. Nummers als Elephants en Duet zijn natuurlijk juweeltjes. En Sunday Afternoon valt me ook 100% mee, was een beetje bang voor een studioversie, aangezien ik al 3 jaar lang verliefd ben op een akoestische liveversie. Dus het is zeker geen slecht album, maar het is ook geen Happenstance.
Wat vind jij ervan?
Ik ben zo iemand met veel te weinig tijd. Probeer het eens een beetje te verkopen.quote:Op dinsdag 16 december 2008 14:35 schreef emokid het volgende:
Wie kent dit: {{{Sunset}}}
[ afbeelding ]
Die hebben dit jaar een album utigebracht genaamd The Glowing City. Volledig te beluisteren op last.fm ook trouwens. Maar: het is een fijn album alleen redelijk lastig te beluisteren als je weinig tijd hebt. Staan ruim 18 nummers op die allemaal de volle 4 minuten pakken.
Waar is het mee te vergelijken?
klinkt als
Alt-Ctrl-Sleep
Have A Nice Life
Benoît Pioulard
Deerhunter
Parenthetical Girls
zegt last.fm
Alt-Ctrl-Sleep
Have A Nice Life
Benoît Pioulard
Deerhunter
Parenthetical Girls
zegt last.fm
Dromerige indie rock, met Arcade Fire die een paar keer op visite komen -> afgewisseld met Bradford Cox momenten (die nog steeds zoekende is naar het ultieme ambient geluid) en het pakt aardig uit. Aan folk ontbreekt het er niet, 'chamber pop' is ook een terechte tag. Het is een heuse groep van ik denk ruim 8 man die eraan mee heeft gewerkt, van mandoline's tot geluiden van lege drankblikjes.
Ik heb ze via rym opgemerkt waar ze redelijk hoog staan dit jaar, samen met Colour Haze ( ) de mooiste ontdekkingen die ik daar gevonden heb dit jaar.
Ik heb ze via rym opgemerkt waar ze redelijk hoog staan dit jaar, samen met Colour Haze (
) de mooiste ontdekkingen die ik daar gevonden heb dit jaar.
Oh die!
En dan hebben ze dit jaar ook nog eens twee albums uitgebracht!
Enfin, ik ben aan het downloaden en zal zo eens zien.
En dan hebben ze dit jaar ook nog eens twee albums uitgebracht!
Enfin, ik ben aan het downloaden en zal zo eens zien.
Ik ken alleen Have A Nice Life uit het lijstje en daar kan het mee vergeleken worden, alleen veel meer folky.quote:Op dinsdag 16 december 2008 14:45 schreef placebeau het volgende:
klinkt als
Alt-Ctrl-Sleep
Have A Nice Life
Benoît Pioulard
Deerhunter
Parenthetical Girls
zegt last.fm
Dat andere album van ze ben ik trouwens nog niet aan begonnen. Deze is al veel te lastig om in te komen.
Van de nieuwe Animal Collective zijn nog maar twee nummers gelekt en het is nu al het beste album van 2009. Knap, de nieuwste J. Tillman is wel erg goed trouwens.
ah, die had ik ook gekocht, helemaal vergeten te beluisterenquote:Op dinsdag 16 december 2008 15:04 schreef emokid het volgende:
Van de nieuwe Animal Collective zijn nog maar twee nummers gelekt en het is nu al het beste album van 2009. Knap, de nieuwste J. Tillman is wel erg goed trouwens.
