Ik ken geen twee samenwonende geestelijk gehandicapten, maar ik ken wel een hele hoop mensen bij wie ik mijn kind voor geen goud zou achterlaten. Maar dat is mijn norm, niet de norm. En dat zou het ook nooit mogen zijn.quote:Op vrijdag 31 oktober 2008 03:43 schreef SeventhWave het volgende:
Ik weet bijna zeker dat niemand hier die krokodillen tranen aan het huilen is, en persoonlijk twee samenwonende geestelijk gehandicapten kent, zijn/haar kroost bij hen zou achterlaten.
Nikk, dit is onzin. Het commentaar waar het mis ging, kwam vooral omdat bij die gezinnen al vanalles gebeurd was en er niet ingegrepen werd. Dat zelfs de omgeving erom vroeg, en niet ingegrepen werd.quote:Op vrijdag 31 oktober 2008 10:24 schreef nikk het volgende:
Als het om verstandelijk gehandicapten gaat vind ik het niet meer dan logisch dat het kind is weggehaald. Je doet het als toezichthoudende instantie ook nooit goed in dit soort gevallen. Haal je een kind weg, dan is het altijd te vroeg. Ben je te laat, dan deugt er ineens niets meer van de jeugdzorg/etc of hadden ze (natuurlijk) veel eerder moeten ingrijpen.
Hallo zeg...quote:Op vrijdag 31 oktober 2008 06:20 schreef Picchia het volgende:
Aandoenlijk dat jij toestaat dat instanties zulk werk verrichten. Het preventief ruimen van kindertjes.
Tja.quote:Op vrijdag 31 oktober 2008 12:05 schreef Gia het volgende:
[..]
Nikk, dit is onzin. Het commentaar waar het mis ging, kwam vooral omdat bij die gezinnen al vanalles gebeurd was en er niet ingegrepen werd. Dat zelfs de omgeving erom vroeg, en niet ingegrepen werd.
Hier is helemaal niks gebeurd, het kind is niet eens thuis geweest. Het is op een achterbakse, ja achterbakse manier van de ouders afgenomen.
http://www.volkskrant.nl/(...)ut_gaat_met_kinderenquote:'Regel is dat het fout gaat met kinderen'
INTERVIEW, Van onze verslaggevers Marc Peeperkorn Ellen de Visser
gepubliceerd op 29 april 2004 02:29, bijgewerkt op 18:54
DEN HAAG - 'Verstandelijk gehandicapten realiseren zich niet waar ze aan beginnen', zegt staatssecretaris Ross van Volksgezondheid. Daarom moeten de meesten van hen ontmoedigd worden om kinderen te krijgen.
De CDA-bewindsvrouw is geschrokken. Gesprekken met verstandelijk gehandicapten, hun ouders en hulpverleners hebben haar de afgelopen maanden doen inzien dat de kinderwens van de meeste verstandelijk gehandicapten beter kan worden ontmoedigd. Waar de Gezondheidsraad twee jaar geleden in een advies het recht op ouderschap benadrukte, stelt Ross het belang van het kind voorop.
'Verstandelijk gehandicapten realiseren zich niet waar ze aan beginnen. De kinderwens is groot, maar de praktische consequenties zijn nog groter. Te groot, voor de meesten. Er zijn kinderen die aan een stoelpoot worden vastgebonden, omdat de ouder niet weet wat te doen met één kind in de hand en een ander die rondkruipt. Dat is heel triest. Ook voor de ouders, want die voelen zich ontzettend onmachtig.
'Veel kinderen worden uit huis geplaatst. Het meest schokkende is dat deze drama's zich blijven herhalen. De ouders kunnen één kind al niet aan en dan komt er nog een tweede, een derde. Terwijl je van tevoren weet: dit gaat mis.'
De problemen doen zich vooral voor bij de (licht) verstandelijk gehandicapten die zelfstandig in de wijk wonen, zegt Ross. 'Instellingen hebben vaak een gespecialiseerde arts. Die kent de bewoners, weet wat er speelt. Maar de verstandelijk gehandicapten in de wijk onttrekken zich aan het zicht. Zij komen pas in beeld als ze zwanger zijn en bij de huisarts of de verloskundige terecht komen.'
Een kind werd gezien als de bekroning van de emancipatie van de verstandelijk gehandicapte. Zijn we doorgeschoten?
'We zijn doorgeschoten in het idee dat het zelfbeschikkingsrecht door iedereen op dezelfde wijze kan worden ingevuld. De jaren zestig en zeventig brachten seksuele bevrijding. Maar voor verstandelijk gehandicapten heeft deze emancipatieslag helemaal niet plaatsgevonden. Seksualiteit was een vergeten thema met als gevolg dat er een heleboel kinderen zijn geboren die vervolgens uit huis zijn geplaatst. Allemaal gebroken gezinnen, een hele treurige constatering.
'Natuurlijk is voor verstandelijk gehandicapten de seksuele vrijheid belangrijk. Eindelijk kunnen zij ook eens iemand ontmoeten en trouwen. Maar je moet in zulke relaties meer dingen bespreekbaar maken dan in andere.'
U pleit voor een protocol om na te gaan of verstandelijk gehandicapten in staat zijn tot verantwoord ouderschap.
'Het moet een soort handleiding voor hulpverleners zijn waarin is vastgelegd hoe zij moeten handelen. Ze kunnen een lijst langslopen: hoe is het denkniveau van de verstandelijk gehandicapten en hun partners, kunnen ze zelfstandig een kind opvoeden, krijgen ze steun van familie? Het is geen toelatingsexamen voor ouderschap, we kunnen uiteindelijk niets verbieden. Maar hulpverleners hebben grote behoefte aan een leidraad waarmee ze zich een oordeel kunnen vormen over de capaciteiten van verstandelijk gehandicapten. Zodat ze kunnen afspreken wat ze met een kinderwens moeten aanvangen en hoe ze het vervolgens aan kunnen pakken.'
Gehandicapten die geen verantwoorde ouders kunnen zijn, moeten worden ontmoedigd en dienen anticonceptie te krijgen. Hoe stelt u zich dat voor?
'Het werkt niet als je alleen maar tegen ze zegt dat ze niet aan kinderen moeten beginnen. Je zult ze moeten overtuigen door uitgebreid alle praktische gevolgen van hun keuze te bespreken. En anders moet je het ze laten ervaren, bijvoorbeeld door ze te laten oefenen met speciale poppen of door ze onder begeleiding op kinderen te laten passen.'
Gaat het niet te ver om te discrimineren bij ouderschap?
'Het is een onderscheid dat zin heeft, omdat mensen niet gelijk zijn. En, dat is voor mij doorslaggevend: het is in het belang van een toekomstig kind
http://www.ad.nl/binnenla(...)heel_grootrsquo.htmlquote:Kans op verwaarlozing baby is heel groot’
ROTTERDAM - Hoe je kinderen moet maken, weten verstandelijk gehandicapten heel goed. ,,Daar doet hun beperking helemaal niets aan af,'' zegt Kees Korthals, directeur van MEE, een organisatie die gehandicapten ondersteunt in hun dagelijkse leven.
En mensen met een verstandelijke beperking hebben zeker het recht kinderen te krijgen, zegt de overheid. Discriminatie mag niet, ook niet op basis van intelligentie. Maar met het maken van een kind, komt ook de verantwoordelijkheid voor goede zorg. In de praktijk blijkt dat zestig procent van de verstandelijk gehandicapte ouders te maken krijgt met de kinderbescherming.
In het geval van baby Hendricus kwam die inmenging al na één dag. De rechter bepaalde dat de verstandelijk beperkte ouders Henk en Miranda uit Geldermalsen hun kind niet uit het ziekenhuis mochten meenemen, maar dat het jongetje tijdelijk naar een pleeggezin moest. Binnen twee weken doet de rechter haar definitieve uitspraak in de zaak.
MEE kreeg ‘één à twee maanden' voor de bevalling het echtpaar in het vizier, na een doorverwijzing van de sociale werkplaats waar vader Henk werkt. Henk kon geen crècheplek vinden en vroeg zijn baas om hulp. De organisatie hield het zelfstandig wonende echtpaar vervolgens tegen het licht en attendeerde het Advies en Meldpunt Kindermishandeling op de situatie.
,,We hebben veel te laat contact gekregen met dit echtpaar,’’ zegt MEE-directeur Korthals. ,,Verstandelijk gehandicapten moeten bevatten, doorvóelen wat de consequenties zijn van hun keus. Om hen die verantwoordelijkheid bij te brengen is tijd nodig.’’
Verstandelijk beperkten hebben soms de neiging zichzelf te overschatten, zegt Korthals. ,,Onze organisatie is gespecialiseerd daarmee om te gaan. Het is een vak met die mensen te praten.’’
Korthals ziet een grotere rol weggelegd voor huisartsen, verloskundigen, chefs van sociale werkplaatsen en andere hulpverleners. Zeker nu driekwart van de verstandelijk gehandicapten buiten een instelling woont. Zij zouden instanties als MEE moeten attenderen op een kinderwens of zwangerschap, zegt Korthals. ,,Hoe moeten we er anders achterkomen. We kunnen moeilijk maandelijks elke verstandelijke beperkte vrouw naar een spreekuur laten komen.’’
Die signalering gebeurt nu veel te weinig, zegt ook Arjen Louisse, voorzitter van de Vereniging voor Artsen voor Verstandelijk Gehandicapten. Hulpverleners zijn terughoudend uit angst de privacy van hun patiënten te schaden. ,,En huisartsen zijn geneigd alles zelf op te willen lossen,’’ zegt hij. Eerder een ouderpaar met een verstandelijke beperking coachen, kan veel leed voorkomen, zegt Louisse.
Hij is kritischer op de kinderwens van verstandelijk beperkten dan Korthals, die erop wijst dat in een derde van de gevallen de opvoeding wel goed verloopt. ,,De kans op verwaarlozing van het kind is heel groot,’’ zegt de arts. Hij somt op: ,,Niet verschonen, er op gaan liggen in bed, te weinig eten geven, niet onderkennen dat een kind koorts heeft. De normale signalen die een kind een ouder geeft, worden in veel gevallen niet opgemerkt.’’
Pas ingrijpen als het fout loopt, zoals nu vaak gebeurt, vindt hij veel te laat. ,,Vanuit het perspectief van het kind is het zaak de knoop snel door te hakken over uithuisplaatsing. Wat overigens niet betekent dat er geen contact meer is met de ouders.’’
Ik ben het er wel mee eens dat het ontmoedigd moet worden. Ik ben het er ook mee eens dat, wanneer het mis gaat, kinderen uit huis worden geplaatst.quote:Op vrijdag 31 oktober 2008 12:22 schreef nikk het volgende:
[..]
Tja.
[..]
http://www.volkskrant.nl/(...)ut_gaat_met_kinderen
[..]
http://www.ad.nl/binnenla(...)heel_grootrsquo.html
en op basis van dat gegeven wordt dus gerechtvaardigd dat bij die andere 40% het kind preventief afgepakt mag worden ..quote:In de praktijk blijkt dat zestig procent van de verstandelijk gehandicapte ouders te maken krijgt met de kinderbescherming.
Alsof het bij de overige 40% goed gaat... En dan nog, het kindje is maar een paar dagen oud. Die wil je niet achterlaten bij twee verstandelijk gehandicapten waarbij een kans bestaat van 60% dat het mis gaat.quote:Op vrijdag 31 oktober 2008 12:51 schreef moussie het volgende:
[..]
en op basis van dat gegeven wordt dus gerechtvaardigd dat bij die andere 40% het kind preventief afgepakt mag worden ..
In beginsel is dat al fout. Dat kind is van die mensen. De overheid moet daar, zonder goede reden, geen zeggenschap over hebben. Een laag IQ alleen is nog geen reden.quote:Op vrijdag 31 oktober 2008 14:13 schreef nikk het volgende:
[..]
Alsof het bij de overige 40% goed gaat... En dan nog, het kindje is maar een paar dagen oud. Die wil je niet achterlaten bij twee verstandelijk gehandicapten waarbij een kans bestaat van 60% dat het mis gaat.
Dat ben ik wel met je eens. Maar deze situatie is potentieel gevaarlijk. Totdat er zekerheid is vind ik het niet meer dan logisch dat het kind uit huis wordt geplaatst. Misschien besluit de rechter over twee weken wel dat deze ouders wel in staat zijn een kind op te voeden.quote:Op vrijdag 31 oktober 2008 14:25 schreef Gia het volgende:
[..]
In beginsel is dat al fout. Dat kind is van die mensen. De overheid moet daar, zonder goede reden, geen zeggenschap over hebben. Een laag IQ alleen is nog geen reden.
De beste band met je kind bouw je juist de eerste weken op. Als die ouders over een paar weken dit kindje krijgen, zal dat toch vreemd voor ze zijn. Ik vind dat echt intriest. Dit had ook op een andere manier gekund.quote:Op vrijdag 31 oktober 2008 14:30 schreef nikk het volgende:
[..]
Dat ben ik wel met je eens. Maar deze situatie is potentieel gevaarlijk. Totdat er zekerheid is vind ik het niet meer dan logisch dat het kind uit huis wordt geplaatst. Misschien besluit de rechter over twee weken wel dat deze ouders wel in staat zijn een kind op te voeden.
Wat een onzin. Sowieso kwamen die mensen op mij echt wel over als volwassenen.quote:En stel dat alles jarenlang goed gaat. Dan is het kind op een gegeven moment een tiener en zitten de ouders op het niveau van een 10-jarige. Dat is geen leven.
Dat argument werkt twee kanten op. Het is ook potentieel gevaarlijk dat de overheid je kind mag weghalen totdat de ouders zijn goedgekeurd.quote:Op vrijdag 31 oktober 2008 14:30 schreef nikk het volgende:
[..]
Dat ben ik wel met je eens. Maar deze situatie is potentieel gevaarlijk. Totdat er zekerheid is vind ik het niet meer dan logisch dat het kind uit huis wordt geplaatst.
Niet verbazingwekkend zijn de reacties niet al te rationeel. Ik zou m'n kind ook niet bij 99.9999% van de bevolking achterlaten omdat ook ik m'n kind niet bij een vreemde zou achterlaten, maar dat was de vraagstelling niet.quote:Op vrijdag 31 oktober 2008 10:24 schreef miss_dynastie het volgende:
Ik ken geen twee samenwonende geestelijk gehandicapten, maar ik ken wel een hele hoop mensen bij wie ik mijn kind voor geen goud zou achterlaten. Maar dat is mijn norm, niet de norm. En dat zou het ook nooit mogen zijn.
Dus, omdat er kinderbijslag bestaat, mag de overheid de baas spelen over mijn kinderen?quote:Op vrijdag 31 oktober 2008 15:06 schreef SeventhWave het volgende:
Ik kan me voorstellen dat het niet de taak van de overheid is om kinderen weg te halen bij ouders, maar dan moet je consequent zijn en ook de kinderbijslag afschaffen hetgeen dan ook niet de taak is van de overheid.
Hoezo dat? Als dit kindje mishandeld was, of verwaarloosd, dan was ik de eerste die had gezegd: haal dat kind daar weg. Als vantevoren al gebleken was dat deze mensen niet voor zichzelf of anderen kunnen zorgen, dan was ik het er ook mee eens geweest. Maar dat is juist niet het geval. Integendeel.quote:De 'mensenrechten' club is ook inconsequent, want de rechten van de ouders tellen zwaarder dan de rechten van het kind, met getouwtrek als gevolg.
Ik heb bij de geboorte van mijn kinderen gevraagd of ze het ermee eens waren dat ze bij ons kwamen wonen.quote:Dan heb je nog de individualisten die vinden dat iedereen het voor zichzelf mag uitmaken, maar wederom wordt het kind niets gevraagd, blijkbaar is een kind voor hen, net zoals een dildo, een gebruiksvoorwerp.
Als er een risico bestaat van 60% of meer dan is dat niet meer dan terecht.quote:Op vrijdag 31 oktober 2008 15:01 schreef Picchia het volgende:
[..]
Dat argument werkt twee kanten op. Het is ook potentieel gevaarlijk dat de overheid je kind mag weghalen totdat de ouders zijn goedgekeurd.
Nee, dat is het niet. Je kunt niet iedere minder begaafde over dezelfde kam scheren.quote:Op vrijdag 31 oktober 2008 15:25 schreef nikk het volgende:
[..]
Als er een risico bestaat van 60% of meer dan is dat niet meer dan terecht.
Yup, als ik jou elke week 50 dollar geef, en zie dat jij je kinderen niet slaat, en zeg.. hey.. daar ben ik het niet mee eens geef die krengen een tik als ze lastig zijn.. dan zit jij toch even in een lastig parket als je afhankelijk bent van die extra 200 dollar per maand. De overheid heeft er een handje van om mensen afhankelijk van ze te maken.quote:Op vrijdag 31 oktober 2008 15:23 schreef Gia het volgende:
Dus, omdat er kinderbijslag bestaat, mag de overheid de baas spelen over mijn kinderen?
Alsof deze ouders een kind met een normale intelligentie iets te bieden hebben. Dit is typisch een brood van de 'all you need is love' plank.quote:Op vrijdag 31 oktober 2008 15:23 schreef Gia het volgende:
Hoezo dat? Als dit kindje mishandeld was, of verwaarloosd, dan was ik de eerste die had gezegd: haal dat kind daar weg. Als vantevoren al gebleken was dat deze mensen niet voor zichzelf of anderen kunnen zorgen, dan was ik het er ook mee eens geweest. Maar dat is juist niet het geval. Integendeel.
quote:Op vrijdag 31 oktober 2008 15:23 schreef Gia het volgende:
Ik heb bij de geboorte van mijn kinderen gevraagd of ze het ermee eens waren dat ze bij ons kwamen wonen.
Ik kreeg geen antwoord. Wie zwijgt stemt toe.
Je kan geen beleid voeren op die enkele uitzondering waarbij het goed gaat. De regel is dat het fout gaat, en dan mag je als overheid ook optreden.quote:Op vrijdag 31 oktober 2008 15:30 schreef Gia het volgende:
[..]
Nee, dat is het niet. Je kunt niet iedere minder begaafde over dezelfde kam scheren.
Ik heb het niet over vreemden, helder licht, ik heb het over bekenden. Zat mensen in mijn kennissenkring die hun kinderen opvoeden op een manier die niet de mijne is en bij wie ik ze voor geen goud zou achterlaten. Maar nogmaals, mijn norm is niet dé norm.quote:Op vrijdag 31 oktober 2008 15:06 schreef SeventhWave het volgende:
Niet verbazingwekkend zijn de reacties niet al te rationeel. Ik zou m'n kind ook niet bij 99.9999% van de bevolking achterlaten omdat ook ik m'n kind niet bij een vreemde zou achterlaten, maar dat was de vraagstelling niet.
Helemaal niet, want zoiets kun je niet vantevoren weten en dus kun je dat bureau jeugdzorg dat ook niet kwalijk nemen.quote:Op vrijdag 31 oktober 2008 15:35 schreef MikeyMo het volgende:
ik vraag me af hoe men zou reageren als het kind niet weggehaald zou zijn en over een half jaar bekend werd dat de kinderbescherming op de hoogte was van een dergelijke situatie als het kind dood wordt aangetroffen door verwaarlozing oid.
dan roept iedereen om het hardst dat dat kind vanaf dag 1 weggehaald had moeten worden.
Ik zeg niet dat ik het met het handelen eens ben, maar een dergelijke instelling kan het in principe nooit goed doen
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |