Vargtimmen (Hour of the Wolf) (1968, Zw, Ingmar Bergman)Kijk jongens en meisjes, zo maak je een goede psychologische horror. Als je cast dan bestaat uit Max von Sydow en Liv Ullman helpt dat natuurlijk wel een handje.
cijfer: 8.5
Underground (1995, Joe, Emir Kusturica)Dit was een erg bijzondere film. Aan de ene kant is het allemaal redelijk realistisch, maar aan de andere kant is het net iets absurder dan de werkelijkheid. Het is een ultieme mix van bizare komedie en tragedie. Qua stijl wordt de film vergelijken met Fellini, Jeunet en Gilliam. Dat is een terechte en goede vergelijking. Kusturica maakt ook ingenieus gebruik van archiefbeelden alla Forrest Gump. De typische Balkan muziek zorgt voor extra sfeer. Als een film, die bijna 3 uur duurt voorbij is voor je het door hebt, is dat altijd een goed teken.
cijfer: 8.5
Forgotten Silver (1995. NZ, Costa Botes & Peter Jackson)Forgotten Silver is een mockumentary over een Nieuw-Zeelandse filmmaker, Colin McKenzie. Die iedereen totaal vergeten was, maar nu wegens nieuw archief materiaal opnieuw ontdekt is. Colin McKenzie bleek een genie te zijn. Hij was zo blijkt steeds iets eerder met vernieuwingen qua film, dan tot nu toe werd aangenomen.
Het verhaal over Colin McKenzie is leuk verzonnen. Vooral als je iets weet van filmgeschiedenis, is het leuk om te zien. Maar de film slaat plank iets te vaak mis. Vooral de nep-interviews eromheen zijn vaak gewoon saai en ongrappig. Daardoor is de grappenratio iets aan de lage kant imo. Ook moeten we op het einde naar een gereconstructeerde nep-film kijken. Wat saai is. Al verdient Jackson wel lof voor de manier waarop hij die oude films heeft nagemaakt.
cijfer: 6
In Search of a Midnight Kiss (2007, VS, Alex Holdridge)Er is een kus, waarbij alle andere kussen verbleken. De kus om middernacht tijdens de jaarwisseling. In die kus komen alle teleurstellingen en goede momenten van het afgelopen jaar en alle hoop voor een goed nieuw jaar samen. Dus als het er naar uit ziet dat Wilson, na een heel slecht jaar, alleen oud en nieuw moet vieren, plaatst hij een datings advertentie op craiglist. Tot zijn verbazing komt er zelfs een reactie, namelijk van de neurotische, hyperactieve, zelfverzekerde Vivian, die in het begin op het irritante af is. Vivian verklaart meteen aan het begin van de date, dat als hij irritant doet ze zo weg is. Ook heeft ze met meerdere mannen afgesproken en zou ze daarna kiezen wie het leukst is. Na de date met Wilson heeft ze bijvoorbeeld een date met een andere man, die ze na 30 secondes al wegstuurd. Wilson blijkt toch de leukste te zijn. De rest van de avond lopen Vivian en Wilson door de stad, praten ze met elkaar, gaan naar een feest, etc. Alles wordt nog een beetje spannend door de overjaloerze redneck ex-vriend van Vivian.
Zoals je misschien al begrijpt is het zo'n typische indie/festival film (de film is in zwart-wit) met realistische en hippe dialogen en geloofwaardige karakters. Zo'n film staat en valt natuurlijk met het acteerwerk. Scoot McNairy en vooral Sara Simmonds verdienen dan ook een ovatie voor hun prestatie.
Wat verder opvalt is de manier waarop Holdrigde LA in beeld brengt. Wat NY is voor Woody Allen in Manhattan, dat is LA voor Holdridge in deze film. Maar het is niet het romantische LA, dat we kennen uit de meeste films, maar een down-to-earth LA. Als ze over Hollywood Boulevard lopen, ziet die straat er uit als elke andere grote straat in een stad en niet als een soort overromantisch beeld van Hollywood. Wilson en Vivian zijn typische LA'ers. Mensen, die daar gekomen zijn op zoek naar de grote doorbraak, maar die er natuurlijk nog niet is.
Voor liefhebbers van films als Before Sunrise is dit een aanrader. Dat de soundtrack voor een groot deel bestaat uit Shearwater en Okkervil River is voor mij ook een pluspunt.
cijfer: 8
Good Time Max (2007, VS, James Franco)James Franco speelt in deze door hemzelf geregisseerde film een hoogbegaafde jongen Max. Max is zo hoog begaafd, dat hij voor school en werk heel weinig moeite hoeft te doen. Daarom verdoet hij zijn tijd liever met plezier maken met vrienden, waarbij heel wat drugs bij van pas komt. Z'n broer, Bruce, daarentegen moet wel gewoon hard werken om goede resultaten en daarna een goede carriere te krijgen. Daardoor heeft hij zijn zaakjes ook beter op orde. Als Max na een mislukte coke-deal samen met zijn broer naar LA vlucht, lijkt alles in het begin goed te gaan. Als Max echter door een nieuwe vriend aan de crystal meth raakt, gaat alles snel van kwaad tot erger.
James Franco heeft goed gekeken naar andere regisseurs en vergelijkbare films. Maar dat is ook een beetje het probleem van de film. Het heeft een heel erg "been there, done that" gevoel en mist dat beetje je ne sais pas, dat hem boven de middelmaat tilt. Ik kon met geen van beide broers een band opbouwen. Wat redelijk funest is voor een film als dit.
cijfer: 6
Elegy (2008, VS, Isabel Coixet)Een oudere professor en kunstcriticus, kortom een typisch intelectueel, wordt verliefd op een studente in deze verfilming van een boek van Philip Roth.
Ben Kingsley is me toch een bofkont. Hij mag in deze film tegenover de adem ontnemende, betoverende Penélope Cruz spelen. Die qua acteerwerk ook verassend goed tegengas geeft. Doordat ze zo lekker is vergeet je bijna dat Cruz ook gewoon kan acteren. Iets dat ze vooral in haar Spaanstalige film al liet zien.
Dat Cruz met haar 34 jaar eigenlijk aan de oude kant is om een studente te spelen, zie ik dan maar door vingers. Ze komt er iig mee weg qua uiterlijk. Kingsley zelf hoeft niet heel veel moeite de doen om een rol als dit te doen slagen.
Maar verder is het typisch zo'n gevalletje boek was waarschijnlijk (ik heb het niet gelezen) beter. Want als het boek even middelmatig is als de film, was het vast niet verfilmd. Coixet haalt duidelijk niet helemaal uit de film wat erin zat.
cijfer: 6.5