De kunst van het loslaten van je ex #63

tnx voor de reactie's in ieder geval.
Heb al keer met beste maat afgesproken en lekker bij gepraat, dat lucht ook op en die brief had ik idd al gemaakt en zat toen te twijfelen om op te sturen ben blij dat ik het niet heb gedaan maar luchte ook op.
En films kijken ook idd gedaan;) en heb besloten om operatie voor blessure(afgescheurde kruisband) te gaan doen, zodat ik weer kan volleyballen, want dat was voor mij het geen waar ik mijn frustraties en alles kwijt kon en dat mis ik nu. En ben idd bezig om sommige vrienden/contacten weer is aan te spreken en ja ik snap best als sommige niets meer willen horen Zag dit topic ik denk zat er gewoon wat neer, want praten erover helpt heel veel merk ik en vind ik ook prettig en lucht soms op.

God wat word ik moe van die emoties.. net me weer druk gemaakt omdat mailtje van m'n ex.. ze zorgt er iedere keer weer voor dat ik met mijn hoofd bij haar ben

Net m'n bed aan het opmaken even een wegpinken en dacht ´help, iemand!´ maar ik ga dit niet doorvertellen aan vrienden of m´n ouders.. is niet de moeite, zo´n aanstellerige schreeuw voor aandacht vind ik het dan... dus val ik jullie maar even lastig

Maar na zo'n opwelling voel ik me zó moe joh , nu last van m'n knieën van de spanning maar m´n hooft wel weer leeg, dat gaan sneller tegenwoordig, als ik ´t gewoon ergens kwijt kan.

Ben hier nog lang niet klaar mee merk ik al

Zeer de behoefte om m´n 6 trapiste bier met een zak chips naar binnen te werken, maar ga maar voor de cola light en een schaaltje chips denk ik wil tenslotte ´n beetje aan m´n body werken volgende met fitniss.

101 redenen om het niet te doen... dat denken .......

Ik zit er ook steeds aan te denken.... probeer het niet te doen.. maar ik weet gewoon dat hij in deze dagen bezig is met zijn plannen om te verhuizen. Daarnaast weet ik gewoon dat we over een maand tegelijkertijd in Istanbul zullen zijn. Ik ben als de dood om hem tegen te komen in een bar. I weet niet hoe ik zou reageren als hij met een ander was.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 01:29 schreef HiZ het volgende:
Ik zit er ook steeds aan te denken.... probeer het niet te doen.. maar ik weet gewoon dat hij in deze dagen bezig is met zijn plannen om te verhuizen. Daarnaast weet ik gewoon dat we over een maand tegelijkertijd in Istanbul zullen zijn. Ik ben als de dood om hem tegen te komen in een bar. I weet niet hoe ik zou reageren als hij met een ander was.

Dat lijkt mij ook niet zo'n prettig idee HiZ, ik hoop voor je dat je hulp heb van vrienden, kennissen of je ouders die je erdoorheen slepen, dat had ik wel gelukkig..

Jullie gaan naar dezelfde plek op vakantie? Hmm Istambul is een wereldstad toch? Lijkt me dat jullie elkaar niet hoeven te zien, probeer ervan te genieten ookal is dat moeilijk, omdat je toch over je schouder kijk iedere keer (dat heb ik tenmiste nog steeds).

quote:

.

Ik heb toen het 1 maand uit was voor mezelf opgeschreven wat ik vond dat er allemaal fout is gegaan in de relatie met mijn ex. Nu een maand later vallen er een hoop stukjes toch weer op zijn plaats.

Iedere keer als ik me rot en klote voel lees ik het door en herinnerd me eraan wat ze allemaal gedaan heeft, en wat ik zelf juist niet gedaan heb.. is iedere keer toch wel verhelderend.

Gisteren voelde ik me onwijs sterk en zelfstandig en onafhankelijk van haar, maar na haar mailtje gister voel ik me vanmorgen vol zenuwen wakker geworden, veel gedroomd en niet uitgerust, ik sta stijf van de stres moet en ik moet dit ff van me afschudden

Mijn ex ken ik nit meer.. nu ik alles van een veilige afstand bekijk is zó onwijs verschillend van mij!
Controllerend, onzeker,en afhankelijk van haar ouders en egoistisch, tijdens de laatste 6 maanden was ik zelf alleen maar onzeker, en afhankelijk van haar, en ik zou er inderdaad een grote punt achter moeten zetten.

Wil dit veranderen dan gaat dit zeker nog wel 'n jaar duren al dan niet jaren want je moet het eerst willen om het te doen, en toch bljift die hoop...

Ik wil niet op haar mail reageren, want dan geef ik toe aan haar, en dan volgt er een mail wisseling dat weet ik zeker, en dat wil ik niet, dit mailtje kan ik nog wel hebben maar ik weet niet of ik het volgende mailtje aankan..

Maar ik vind het moeilijk..... ik hield zoveel van haar dat ik mezelf een 'breakdown' heb bezorgt.. ik kan even geen liefde voelen voor iemand behalve voor vriendschap met échte vrienden en m'n ouders.., want gevoel voor echte liefde dat heb ik héél diep weggedrukt, maar om het missen van een mooie vertrouwens band die we 3 1/2 jaar lang die we samen hebben gdeeld, en die wil ik terug *zucht*.

Op het laatst ging het alleen maar over het huis, toekomst, geld en dat ik niet geneog aan mezelf werkte, zelf ziet ze misschien nu in dat ze zelf ook een aantal dingen niet goed gedaan heeft? Of is dat weer ijdelehoop..

When the things get tough the tough get going

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik weet dat er vast nog wel iemand rondloopt die misschien wel beter bij mij past dan haar .. maar ik zie dat nog niet helemaal, ik straal het niet uit, en mijn hoofd staat er niet nar, de hoop dat ze op korte termijn veranderd is erg klein.

Tijdens de relatie had ik figuurlijk de deur uit het kozijn gesloopt en liet over me heen walsen, had ik geen grens, waarschijnlijk had ze toen gehoopt dat ik het uit zou maken, maar ik kon het niet, nu heb ik een grens voor mezelf zou nu wel beslissingen kunnen maken als het niet verder kan, ben ik trots op!

Dus dit alles is wel positief voor mezelf.
Maar haar beeld, woorden en de dingen die we meegemaakt hebben zit nog op mijn entvlies gebrand, zowel de goede als de slechte..

Mensen veranderen alleen voor hunzelf als ze dat zelf willen

[ Bericht 6% gewijzigd door Chev op 31-08-2008 12:07:28 ]

zit sinds gisteravond veel met agressie en frustraties is niet normaal meer
In het begin van de relatie heeft me vriendin pheiffer gehad en konden dus ook niet uitgaan was een moeilijke tijd maar we hadden elkaar, duurde anderhalf jaar en daarna zijnw e langzaam samen is weer wat ergens gaan drinken maar nooit echt stappen. Nu is het uit en vervolgens hoor ik of zie ik op msn dat ze donderdag en zaterdag is gaan stappen en alles, en tijdens onze relatie had ze het er nooit over als ik zei we gaan er even op uit was het ook maar even omdat ze dacht dat ze te moe werd. Ene kant voel ik me best wel genaaid, want zei heeft lekker plezier en doet weer nieuwe contacten op, en ik zit hier weer met fucking veel frustraties, praat mezelf ook beetje moed in van, komt allemaal wel weer en dan ga ik ook weer genieten maar op dit moment kan ik wel een deur eruit rammen van ergernis
Dacht dat ik het ergste wel had gehad maar heb soms van die dagen dan bereik ik het kookpunt.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 11:47 schreef arjan1202 het volgende:
zit sinds gisteravond veel met agressie en frustraties is niet normaal meer
In het begin van de relatie heeft me vriendin pheiffer gehad en konden dus ook niet uitgaan was een moeilijke tijd maar we hadden elkaar, duurde anderhalf jaar en daarna zijnw e langzaam samen is weer wat ergens gaan drinken maar nooit echt stappen. Nu is het uit en vervolgens hoor ik of zie ik op msn dat ze donderdag en zaterdag is gaan stappen en alles, en tijdens onze relatie had ze het er nooit over als ik zei we gaan er even op uit was het ook maar even omdat ze dacht dat ze te moe werd. Ene kant voel ik me best wel genaaid, want zei heeft lekker plezier en doet weer nieuwe contacten op, en ik zit hier weer met fucking veel frustraties, praat mezelf ook beetje moed in van, komt allemaal wel weer en dan ga ik ook weer genieten maar op dit moment kan ik wel een deur eruit rammen van ergernis
Dacht dat ik het ergste wel had gehad maar heb soms van die dagen dan bereik ik het kookpunt.

Klinkt alsof ze compleet uit haar ban gesprongen is Arjan, heeft mijn ex de eerste weken gedaan heel veel drank zuipen, feesten met haar nieuwe vriendje.

Niks van aantrekken, je bent nu gewoon bezorgt en boos tegelijkertijd, ze komt haarzelf wel tegen, maar daar kan jij niks meer aan doen.

Kan ook zijn dat door de sleur ze destijds niet uit wilde gaan, nu het over is en ze zichzelf terug vindt heeft ze weer wel zin om te feesten, of haar vrienden/innen hebben haar meegenomen...
Maar daar moet je niet aan denken, aan jezelf denken!!!

Het kan trouwens ook zo zijn dat zij een soortgelijke gedachte heeft als ze hoort dat jij je laat opereren om weer te kunnen sporten, weet niet of dat een keer een punt van discussie is geweest tijdens de relatie...
Maar laat je niet gek maken door wat de ex nu allemaal wel en niet doet, want alle exen zoeken iets anders dan wat ze hadden, daarom is het ook over, een partij vond niet wat hij/zij zocht en gaat het op een ander zoeken.
En ja dan herken je die partij niet meer.

Mensen veranderen inderdaad alleen maar voor zichzelf, anders houd je jezelf alleen maar voor de gek als je het voor een ander doet en houd je dat niet op de lange termijn vol.
Ik ben ook veranderd omdat ik dat 3,5 jaar geleden zelf wilde maar mijn ex heeft daar ook een groot aandeel in gehad en daar ben ik haar dankbaar voor, net zoals zij is veranderd en ik daar een groot aandeel in heb gehad.
Op dat moment hadden wij elkaar nodig maar nu niet meer, nu is het tijd om alleen te veranderen.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 12:08 schreef Takk... het volgende:
Mensen veranderen inderdaad alleen maar voor zichzelf, anders houd je jezelf alleen maar voor de gek als je het voor een ander doet en houd je dat niet op de lange termijn vol.
Ik ben ook veranderd omdat ik dat 3,5 jaar geleden zelf wilde maar mijn ex heeft daar ook een groot aandeel in gehad en daar ben ik haar dankbaar voor, net zoals zij is veranderd en ik daar een groot aandeel in heb gehad.
Op dat moment hadden wij elkaar nodig maar nu niet meer, nu is het tijd om alleen te veranderen.

dat hebben wij dus beide, we zijn beide in positieve zin veranderd en daar zijn we elkaar ook dankbaar voor.
Maar de dingen die zij nu wel doet, heb ik altijd gemist in de relatie en daar baal ik dan van. Vind het ook moeilijk om der niet aan te spreken, zit tegen mezelf ook te zeggen geen contact laat maar even gaan voorlopig. En inderdaaddat van het opereren kan ook zijn, maar heb ik ook tegen der gezegd dat ik spijt heb dat ik het niet eerder heb gedaan, want ik val nu in zo'n groot gat geen sport en relatie meer was bij elkaar toch 50% van me leven en die andere 50% werkte ik. Dus daar heb ik wel van geleerd om ook als ik weer een relatie heb tijd voor vrienden en mezelf hou, want merk nu dat ik te afhankelijk van de relatie was en daar betaal ik nu de prijs voor helaas want heb aardig wat kennissen laten zitten in die 2 jaar heel erg stom! Maar is me eigen schuld geweest.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 10:54 schreef Chev het volgende:

[..]

Dat lijkt mij ook niet zo'n prettig idee HiZ, ik hoop voor je dat je hulp heb van vrienden, kennissen of je ouders die je erdoorheen slepen, dat had ik wel gelukkig..

Jullie gaan naar dezelfde plek op vakantie? Hmm Istambul is een wereldstad toch? Lijkt me dat jullie elkaar niet hoeven te zien, probeer ervan te genieten ookal is dat moeilijk, omdat je toch over je schouder kijk iedere keer (dat heb ik tenmiste nog steeds).
[..]
<knip>

Ik woon part-time in Istanbul, en zijn ouders wonen er. De eerstvolgende keer dat ik erheen ga is de Ramadan net afgelopen en dan gaan de meeste mensen in Turkije naar hun ouders toe. Omdat we een beetje dezelfde vriendenkring hebben en naar dezelfde plaatsen gaan, is er een reëel risico elkaar tegen te komen.

Tjongen.. ik ben vandaag erg zwak zeg.. Kan echt aan niets anders denken.. Ik ben blij als het weer morgen is.

HiZ, nu al bang zijn voor een confrontatie heeft erg weinig zin. Probeer je zoveel mogelijk te sterken voor je weer naar Istanbul gaat. (ongelooflijk mooie stad trouwens)

Miesjel.. ik leef met je mee joh.

Vandaag heb ik ook een slechte dag, ik snap niet dat ik m'n ex neit uit mijn hoofd kan zetten, ben nu weer alleen thuis, geen slaap, en mis de warmte van gezeldschap en liefde...

Een email die ik van haar ontving hielp ook niet echt veel.. verdomme ex-mens laat me met rust, je hebt me genoeg pijn gedaan!

Als ze nog niet over mij heen kan komen is dat haar eigen schult had ze maar niet naar alle zorgen van haar ouders moeten luisteren en me moeten vertrouwen in plaats van het op te geven en alles van me te willen hebben, en niet binnen 3 dagen over moeten stappen naar haar nieuwe lover..

Ik ben blij dat ik ook in nuzie hoe stom ik geweest ben door geen grenzen te stellen, of ik dat anders wel had gedaan als het niet uit was gegaan.. ik denk het niet, ik was gewoon een ja knikken en on intressant denk ik.

GRR klotestreek!

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 23:40 schreef Chev het volgende:
Miesjel.. ik leef met je mee joh.

Vandaag heb ik ook een slechte dag, ik snap niet dat ik m'n ex neit uit mijn hoofd kan zetten, ben nu weer alleen thuis, geen slaap, en mis de warmte van gezeldschap en liefde...

Een email die ik van haar ontving hielp ook niet echt veel.. verdomme ex-mens laat me met rust, je hebt me genoeg pijn gedaan!

Als ze nog niet over mij heen kan komen is dat haar eigen schult had ze maar niet naar alle zorgen van haar ouders moeten luisteren en me moeten vertrouwen in plaats van het op te geven en alles van me te willen hebben, en niet binnen 3 dagen over moeten stappen naar haar nieuwe lover..

Ik ben blij dat ik ook in nuzie hoe stom ik geweest ben door geen grenzen te stellen, of ik dat anders wel had gedaan als het niet uit was gegaan.. ik denk het niet, ik was gewoon een ja knikken en on intressant denk ik.

GRR klotestreek!

Er zijn mensen die blijven doorgaan idd en erop uit zijn om je pijn te doen, ik vind dat zo laag niveau als ze dat doen, geen greintje respect voor de ander waar je toch een deel van je leven mee hebt gedeeld. Een andere ex van mij voor deze relatie die zat meteen al op hyves te reageren ff onder de gordel, zo is het alweer lekker uit. Ik heb met haar toen uitgemaakt en al het contact verbroken msn,telefoon noem het maar op maar zelfs na 2 jaar blijft ze door etteren, nu trek ik er me erweinig van aan, maar opzienbarend hoe gemeen mensen kunnen zijn! Zij zelf had na 2 dagen toen al een ander was een goede keuze van mij want dat zei toen genoeg. Maar toch blijft ze af en toe dat contact zoeken terwijl ik niks van der wil weten.

Maar goed nu ben ik er wel goed ziek van, het is gewoon echt een achtbaan zaterdagavond en zondagochtend was ik zo opgefockt en agressief en nu voel ik me weer beter, probeer mezelf ook op te peppen, er loopt dus ergens anders toch nog de ware, en dat het op den duur wel weer goed komt, maar het blijft ontzettend zwaar helaas. Hoop dat als ik operatie heb gehad en na 2 maanden thuis zitten dan, weer langzaam aan wat kan gaan oppakken en als ik weer kan volleyballen met mijn teammaten dat ik weer lekker kan genieten!

quote:

Op maandag 1 september 2008 08:18 schreef arjan1202 het volgende:
Er zijn mensen die blijven doorgaan idd en erop uit zijn om je pijn te doen, ik vind dat zo laag niveau als ze dat doen, geen greintje respect voor de ander waar je toch een deel van je leven mee hebt gedeeld.

Ik tik dit even van me af hoor..

Zo ver zou ik ook weer niet gaan met haar ze is niet lelijk tegen me, al is ze me wel behoorlijk afgevallen in de laatste maanden van onze relatie, maar ze blijft me wel contacten terwijl we anders hadden afgesproken.. wel irritant, al hoop ik toch echt dat ze de boodschap begrepen heeft dit keer en ik volgende week niet weer een berichtje krijg van haar met een of andere zinloze text.

Het is over en voorbij, dat weet zij ook, zij is nota bene degene geweest die vorige week smste dat we maar beter geen contact meer konden hebben.

Zij zal niet geloven of willen horen hoe ik er over denk, dat haar ouders en broer haar onzeker hebben gemaakt met allerlei angst theoriën over een financiele toekomst met mij, kinderen, koophuis ('slechte tijden'), en zij zal blijven denken dat ik niet goed genoeg mijn best gedaan heb voor de relatie (wat me wel pijn doet/deed)... ik was ook onzeker maar meer omdat zij zo raar deed, en ik zelf geen grens kon trekken met haar kritiek, heb ik wel spijt van, had me enkele maanden pijn kunnen besparen, en misschien wel meer kunnen redden, maar ik denk dat het toch wel uitgegaan was op den duur..

Ze zei: "Tja, op een gegeven moment ga je wel nadenken over de toekomst hè" en "voor een toekomst voor onze kinderen hebben we toch wel geld nodig hè", en "ik wil onze kinderen het beste kunnen geven" (en ik niet?), en "ik geloofte er niet meer in dat je meer aan je studie/carriere/conditie zou gaan werken" en toen had ze 't al gehad over dat ik maar 'carriere' moest gaan maken.. met een salaris iets onder de 2000 euro bruto per maand kan ik best rondkomen hoor, en zij verdiende in 3 1/2 jaar tijd nog niet eens de helf hiervan met haar eigen bedrijf en had een bijbaan, ze vond dat ze met haar 'cursussen zelfstudie' erg goed bezig was met haar toekomst.. terwijl ze dit bijna nooit afmaakte of in de praktijd gebruikte

Ofwel hier had ze zelf niet opgekomen.. dat is gewoon (toen ik er niet was) door haar ouders 'bevestigd' of 'versterkt' omdat haar hele familie ("succesvol") ondernemers zijn (en zogenaamd bakken met geld hebben).. grote beloftes, hoge eisen en een verpest zelfbeeld

Een wat realistischer beeld van het leven en wat écht belangrijk is, namelijk geven en nemen en gelijk zijn aan je partner is het belangrijkste wat in een relatie belangrijk is.

Met een minimum inkomen hadden we kunnen huren, had ik gelukkig mee geweest, maar ik had meer dan genoeg gespaart in 9 jaar tijd om een huis te kopen (mijn droom mij en voor ons samen) met een 'lichte hypotheek' lasten van +-500 euro per maand+aflossing voor een tussenwoning eengezins woning van 111 vierkante meter.

Maar zij zag het dus niet zitten en heeft volgens mij 'onbewust/bewust' besloten dat het voor haar makkelijker was om te zien of het gras bij een ander groener is, wat het natuurlijk altijd is als het wat minder gaat in een relatie..

aanvulling:
*zucht* sommige mensen leren het nooit, wat denken jullie?

Zelf denk ik dat ik niet met haar om kan gaan zolang ze met die van een kennis van me is.. en dat ze hier ook niet gelukkig van word tot ze zich realiseerd dat ze heel wat meer moet doen om een succesvol en gelukkig leven te hebben en dat dat niet afhangt van geld en macht/controlle, want alles kan niet gaan zoals je wilt, en je kan best met een gezamelijk inkomen en een lage hypotheek prima kinderen opvoeden.. mijn ouders konden het ook, ik ook, en die studie die komt wel als ik me happy voel

[ Bericht 2% gewijzigd door Chev op 01-09-2008 10:24:24 (spellingsfoutjes + aanvulling) ]

sommige mensen zijn hardleers, ik ben ook van mening als je samen er aan werkt kom je er altijd wel uit. Geld is handig maar moet geen reden zijn om daarom een relatie te beeindigen.
Geld maakt niet gelukkig liefde wel. (Altans liefde maakt niet altijd gelukkig kijk maar als 1 het uitmaakt dan voel je je ellendig zacht gezegd.
Ik wordt in ieder geval niet gelukkig van macht/controlle, wordt gelukkig van iemand waar ik van hou waarmee je alles deelt en lacht en huilt. Die bij je is die om je geeft die je de warmte geeft. Elkaar steund in moeilijke tijden.
Dit alles mis ik het meeste, kan niet ergens me ei meer kwijt zeg maar, naar ouders of een goede vriend toe is toch anders.
Dus chev ben het helemaal met je eens sommige leren het nooit.

quote:

Op maandag 1 september 2008 09:05 schreef Chev het volgende:


Ze zei: "Tja, op een gegeven moment ga je wel nadenken over de toekomst hè" en "voor een toekomst voor onze kinderen hebben we toch wel geld nodig hè", en "ik wil onze kinderen het beste kunnen geven" (en ik niet?), en "ik geloofte er niet meer in dat je meer aan je studie/carriere/conditie zou gaan werken" en toen had ze 't al gehad over dat ik maar 'carriere' moest gaan maken.. met een salaris iets onder de 2000 euro bruto per maand kan ik best rondkomen hoor,

nounounou, wat een slap excuus zeg. Alsof mensen die iets minder verdienen van de honger omkomen in dit land. Ik ken zat mensen met een dergelijk salaris die ook nog eens een paar kinderen hebben en zich prima redden en vermaken.

Zal wel komen door die tv programma's waarin tegenwoordig alles om geld draait en niet om de liefde, helaas denkt zij dat die fictie werkelijkheid is.

quote:

Op maandag 1 september 2008 14:27 schreef ThaBrain het volgende:

Gisteren date gahad. Is wel goed verlopen We zijn zelfs niet meer aan de film toegekomen omdat we veel hebben gepraat (en uiteindelijk wel gezoend). Maar toch...she's just not 'that' into me. Maar misschien komt dat nog wel tezijnertijd. Aan het eind van de avond was dat namelijk al een stuk meer. We doen het gewoon rustig aan en zien wel waar het schip strand. Ik ga er alleen niet op zitten wachten.

NIce Brain, bedankt voor je bericht, had ik wel eventjes nodig.. krijg het idee dat ik het steeds makkelijker krijg om haar los te laten. misschien zijn alle dingen die zeg over haar ouders/fam die ik intype geen fijten, maar wel sterke vermoedens.. want ze komen niet zomaar ergens vandaan..

quote:

.

EDIT: Nog meer reacties! Bedankt mensen.. die quotes van jullie zijn inderdaad echt gezegt door haar en ik wist het wel.. maar toch erg blij om meerdere mensen dit te horen zeggen zijn er toch nog mensen die geloven in de ware betekenis van een relatie en ware liefde . en tja.. zoals ik al zei dat had ze vast niet van haarzelf.. (neem ik haar toch weer in verdediging grr.. deed ze misschien alleen zodat ik haar zou 'dumpen' en het niet andersom hoefte.. maakt ook niet meer uit hè )

Over je date

Een kus op je 2e date, is nogmaal iets voor de 3e date hehe, doe je 't toch wel goed
En praten is goed, alleen niet over de ex hè (maar heb je vast niet gedaan)

Tja rustig aan doen naar jezelf luisteren, maar geef haar wel een kans hè 'n mens moet een beetje open blijven..
tja praat ook voor mezelf (doe m'n best!)

[ Bericht 10% gewijzigd door Chev op 01-09-2008 14:48:35 ]

Geen dank chev.
Vind het zelf ook fijn om hier wat dingen kwijt te kunnen, lucht heel erg op.
Merk dat praten erover helpt en ook natuurlijk dat andere hetzelfde meemaken heb je toch wat gemeen met elkaar praat makkelijker.

En @ ThaBrain mooi dat je weer wat anders hebt gevonden hoop dat het wat wordt voor je! Het blijft natuurlijk een hoorlijk gevoel als je weer wat begint te voelen voor iemand

Vandaag ook wel wat grappigs meegemaakt.

Moest net op mijn werk een dame helpen in een vergaderzaal met haar laptop voor een presentatie, ben er heen gegaan ze zag er wel leuk uit blonde stijle hare, roze blouse, heb er dus zo'n 20 minuten naast haar gezeten terwijl ze luisterde naar de presentatie, het probleem verholpen en haar mijn (prive) mobiele nummer gegeven dat ze me kon bellen als er nog problemen waren met de laptop (had ook het helpdesk nummer kunnen geven).

Geen idee hoe oud ze was of dat ze iemand had of wat dan ook, maar gaf me toch wel 'n beetje een happy gevoel

Edit: En 'n uurtje later is het wel een vreemd gevoel maarja ze zag er wel lief uit bang voor 't onbekende denk ik

[ Bericht 7% gewijzigd door Chev op 01-09-2008 16:31:22 ]

Miesjel: Moeder ik ben niet blij en weet niet precies waarom. Ex spookt weer door mijn hoofd
Moeder: Je hebt een huis gekocht en wil dat heel graag vertellen aan ex, maar dat kan niet.

Ineens wist ik het.. Ik heb er niet zoveel aan, maar nu weet ik tenminste waarom ik me zo kut voel. Moeders zijn echt goed.

quote:

Op maandag 1 september 2008 19:04 schreef Miesjel het volgende:
Miesjel: Moeder ik ben niet blij en weet niet precies waarom. Ex spookt weer door mijn hoofd
Moeder: Je hebt een huis gekocht en wil dat heel graag vertellen aan ex, maar dat kan niet.

Ineens wist ik het.. Ik heb er niet zoveel aan, maar nu weet ik tenminste waarom ik me zo kut voel. Moeders zijn echt goed.

Hé Miesjel, ik snap 't wel., moeders kennen hun kinderen, 't is freaky maar ze zijn er voor je en weten meer dan je denkt...

Vanavond ook even kort met mijn moeder gepraat, zij heeft me eigenlijk tot de drempel geleid en ik sta nu in een tweestrijd, gooi ik de deur dicht of laat ik hem open voor mijn mijn ex.

Alles in mijn verstand zegt me dat ik hem dicht moet gooien, maar er staat een schim van mezelf er tussen die hem heel hard tegenhoud met alle kracht die die heeft, en wat ik ook doe ik zie hem alleen maar nee schudden, dat er iets nog niet af is...

quote:

Op maandag 1 september 2008 15:49 schreef ThaBrain het volgende:
EDIT
Volgens mij moet ik het terugnemen dat ze misschien toch niet "that into me" is Ik ben net uitgenodigd om vrijdag bij haar te blijven eten en daarna te blijven slapen

Lucky dog, maar doe 't rustig aan en blijf de baas

quote:

Op maandag 1 september 2008 20:02 schreef Chev het volgende:

[..]

Hé Miesjel, ik snap 't wel., moeders kennen hun kinderen, 't is freaky maar ze zijn er voor je en weten meer dan je denkt...

Vanavond ook even kort met mijn moeder gepraat, zij heeft me eigenlijk tot de drempel geleid en ik sta nu in een tweestrijd, gooi ik de deur dicht of laat ik hem open voor mijn mijn ex.

Alles in mijn verstand zegt me dat ik hem dicht moet gooien, maar er staat een schim van mezelf er tussen die hem heel hard tegenhoud met alle kracht die die heeft, en wat ik ook doe ik zie hem alleen maar nee schudden, dat er iets nog niet af is...
[..]

Lucky dog, maar doe 't rustig aan en blijf de baas

Klinkt allemaal heel bekend. Het is alsof 'ik' nog moet besluiten om het uit te maken of zo. Terwijl dat onzin is. Het is al uit.

Bleh wat een naar topic is dit eigenlijk.. ik ga maar slapen, kan het niet verder lezen allemaal

Tijd voor pagina 5

[ Bericht 78% gewijzigd door Chev op 02-09-2008 20:44:54 ]

ahja "berichten per pagina" op 50 gezet onder 'opties' bedankt brain

Zo moet zeggen voel me sinds gister en tot nu toe nog steeds lekker in me vel.
Ik weet niet waarom, heb gisteravond ook super veel lol gehad en veel gelachen.
Maar focus mezelf ook meer op de toekomst, heb zoiets van straks knie operatie achter te rug en dan gaan we weer lekker verder. Kan ik weer sporten en lol trappen en weer genieten. Dat houd me het meeste op de been, en weer een paar mensen gesproken die ik tijd niet meer heb gesproken, om daar weer is mee af te spreken en bij te praten. Doet me allemaal heel erg goed
Zo natuurlijk soms ook dagen hebben dat het minder gaat hoort er allemaal bij, maar voel me op dit moment sterk ene kant moet ik mezelf ook niet teveel verheugen op dingen want het kan altijd tegenvallen natuurlijk, is ook weer gevaarlijk.
Denk ik post nu is maar een wat positiever bericht

Op dit moment heb ik "cold turkey" mis haar vreselijk, en weet dat ik maar 1 smsje verwijderd ben om haar weer te zien en het gezellig te hebben.. its killing me!

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 12:38 schreef Bdijk het volgende:
Op dit moment heb ik "cold turkey" mis haar vreselijk, en weet dat ik maar 1 smsje verwijderd ben om haar weer te zien en het gezellig te hebben.. its killing me!

Tja en dan? Op 'oude' voet verder?
Voorspeld niks goeds, mijn ex en ik zijn ook 1 week uit elkaar geweest heeft niks veranderd.. 7 weken daarna was het weer kapot

En vind je het echt zó leuk om het gezellig met haar te hebben zonder dat je vriend& vriendin kan zijn?
Ik in ieder geval niet

Het is nu 2 weken geleden dat ik mijn ex voor het laatst gezien heb. de zaterdag erna maakte ze het uit en nu heeft ze alweer een ander.

Kut is alleen dat ik helemaal niet vond dat het uit moest raken. Kan er maar slecht mee omgaan.
Hopelijk gaat het gevoel snel over

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 18:11 schreef PoepSnoet het volgende:
Het is nu 2 weken geleden dat ik mijn ex voor het laatst gezien heb. de zaterdag erna maakte ze het uit en nu heeft ze alweer een ander.

Kut is alleen dat ik helemaal niet vond dat het uit moest raken. Kan er maar slecht mee omgaan.
Hopelijk gaat het gevoel snel over

Dat gevoel kennen we allemaal, maar ze heeft bewust die keuze gemaakt snoet.

Ik dacht ook dat het niet uit hoefte met m´n ex, dat de naar mijn idee relatief vele kleine dingen, waarmee ze me verdriet en pijn deed toch wel opgelost konden worden, maar soms wil je dat zó graag dat je jezelf wegcijfer en veranderd alles gelijdelijk zonder dat je er erg in heb.

Je kan er beter nu achter komen dan op een tijdstip dat het minder goed uit kwam.. zoals als je samenwoond en kinderen heb als dat enige troost bied.

Het hoe en waarom is zowat onmogelijk om te achterhalen.. misschien over een paar weken zie je de dingen wat duidelijker.

Sterkte

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 18:11 schreef PoepSnoet het volgende:
Het is nu 2 weken geleden dat ik mijn ex voor het laatst gezien heb. de zaterdag erna maakte ze het uit en nu heeft ze alweer een ander.

Kut is alleen dat ik helemaal niet vond dat het uit moest raken. Kan er maar slecht mee omgaan.
Hopelijk gaat het gevoel snel over

Ik heb het zelfde gehad net als iedereen hier ongeveer denk ik.
Soms is het onbegrijpenlijk waarom het uitgaat. Dat was bij ook, ik snap het nog steeds niet.
Ik heb haar een paar x geprobeerd te bellen en te smsen.
Laatste keer was 9 dagen geleden. Toen smsje gestuurd om het af te sluiten, naar haar en haar ouders.
Hierna werd ik gebeld daar de moeder dat ik hun niet telefonisch lastig moest vallen.. wtf dacht ik!!!!

Nou ik ziet vol met vragen en snap er helemaal niets van!!
Maar ik ben over haar heen, ik denk soms nog wel aan haar van wat zal ze nu aan het doen zijn.
Maar ik heb weer contact met andere vrouwen, niets van daten ofzo maar komt er wel aan.

Maar het is gewoon zo moeilijk soms. Dat je het niet snapt en geen antwoorden kan krijgen en hoe je daar mee om moet gaan enzo...

Dus heel veel succes en type het van je af, val je ex niet lastig, als ze je terug wilt komt ze wel, maar ik zou zeggen neem je ex niet terug, het is niets voor niets uitgegaan.

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 20:14 schreef Pim26 het volgende:
Dus heel veel succes en type het van je af, val je ex niet lastig, als ze je terug wilt komt ze wel, maar ik zou zeggen neem je ex niet terug, het is niets voor niets uitgegaan.

Ik zou willen dat ik deze raad had opgevolgd de vorige keren dat het uitging. Echt beter is het nooit geworden en ik werd alleen maar steeds depressiever omdat ik nooit wist waar ik aan toe was.

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 20:37 schreef HiZ het volgende:

[..]

Ik zou willen dat ik deze raad had opgevolgd de vorige keren dat het uitging. Echt beter is het nooit geworden en ik werd alleen maar steeds depressiever omdat ik nooit wist waar ik aan toe was.

Het zijn altijd van die achteraf verhalen "had ik maar". Op het moment zelf heb je hele andere behoeften natuurlijk.

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 20:44 schreef PoepSnoet het volgende:

[..]

Het zijn altijd van die achteraf verhalen "had ik maar". Op het moment zelf heb je hele andere behoeften natuurlijk.

Dan wil je je partner niet kwijt, dank denk je dat alles goed komt en dat je voor altijd samen blijft.
Ik heb het vaak gedacht maar ben nu eindelijk zo ver om te weten dat dit niet altijd zo is.

Nu ben ik zover om te weten dat niet alles voor altijd is. Tenzij je er samen voor vecht en voor knokt, maar juist dit is het probleem van tegenwoordig. We ruilen liever onze moeilijke, zeurende, vervelende partner in voor een ander die veel ''beter'' is.

http://www.gedichtenweb.nl/gedicht/Blikken-kruisen.html

Dit gedicht vond ik op internet...
Zo was mijn laatste week ongeveer met mijn ex, echter was het ineens zij die haar spullen pakte en ik die achterbleef. Het was maar voor even zei ze, ze bedoelde dat ze nooit meer terug kwam.

Ik vind het knap van degene die ineens uit een relatie stapt. Terwijl je lange tijd, soms jaren bij elkaar geweest bent. Zonder stukje gevoel de ander laat zitten. Je vraagt je op die moment echt af of jij de enige was die van de ander hield/houdt. Volgens mij is je ex loslaten helemaal geen kunst, het is meer uitzieken van een langdurige slopende ziekte. Niets kunstigs aan.

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 21:54 schreef PoepSnoet het volgende:
Ik vind het knap van degene die ineens uit een relatie stapt. Terwijl je lange tijd, soms jaren bij elkaar geweest bent. Zonder stukje gevoel de ander laat zitten. Je vraagt je op die moment echt af of jij de enige was die van de ander hield/houdt. Volgens mij is je ex loslaten helemaal geen kunst, het is meer uitzieken van een langdurige slopende ziekte. Niets kunstigs aan.

Zo is het ook. Het is iets loslaten waar je dagen, weken, maanden of zelfs jaren iets mee hebt gedeeld. En het moeilijkste is om iemand los te laten die bij je in heeft gewoond, want dan ben je al zover in de relatie. Alles doet je herinneren aan hem/haar.
Maar het is inderdaag gewoon uitzieken, zie het als stoppen met roken of drugs of drank.
Het kost heel veel pijn en moeite en duurt heel lang, daarom gebruiken veel mensen ook gebruik van een reboundje om de ex te vergeten.

je zit met zoveel vragen maar dat trekt na een tijd wel weg.
Tijd heelt alle wonden, en soms heeft het lang nodig.
Voor mij voelde het als een sterf geval klinkt heel erg, maar zo voel je je wel op dat moment, en ben er ook letterlijk ziek van geweest, want sliep niet en at niet, en kreeg toen buikgriep. Na die eerste week zie je dat het soms alweer wat beter gaat

Het voelt inderdaad bijna als een sterfgeval; er is wel iemand die een belangrijk deel van je leven uitmaakte weggevallen en die persoon komt waarschijnlijk niet meer terug. En in ieder geval nooit meer in de rol die hij speelde voorheen.

Al die vragen, daar komt waarschijnlijk nooit een antwoord op. Gewoon omdat er geen antwoord is. Degene die het uitmaakte voelde gewoon niet meer dat hij gelukkig werd van de relatie. Werd er waarschijnlijk ongelukkig van.

Ik durf zachtjes aan wel te beweren dat het misschien erger is dan een sterfgeval voor je gevoel aandoet.
Als iemand komt te overlijden is het niet anders. dan is die persoon er echt niet meer en kun je het afsluiten.
Iemand die, voor jouw gevoel, spontaan bij je weggaat laat je achter met onbeantwoorde vragen. Iemand die overleden is wil je meestal niet vergeten. Een persoon die jou verlaat MOET je vergeten om jezelf niet kapot te maken.

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 21:47 schreef Pim26 het volgende:
http://www.gedichtenweb.nl/gedicht/Blikken-kruisen.html

-knip-

Wauw wat een herkenbare text, mooi gedicht!

Hier gaat het met een wel zwakjes maar toch stijgende lijn steeds beter, denk steeds minder aan mijn ex, heb ook door studie meer afleiding, vakantie voorbij dus spreek een hoop mensen weer
Voor nu dus positief...

Wel vervelend om weer nieuwe namen te zien in dit topic
Snoet ik denk niet dat iemand zomaar uit een langdurige relatie stapt, daar heeft hij/zij wel over nagedacht lijkt mij, anders stelde de relatie echt helemaal niks voor en moet je er ook echt niet om rouwen dat je zo iemand kwijt bent.
Durf niks te zeggen over het wel of niet verschillen van een relatie-beeindiging of een sterfgeval, omdat ik met de tweede gelukkig geen directe ervaring heb.
Ik wens iedereen veel sterkte toe met het (verder) verwerken van alle emoties.

Ooit hoop ik ook in het volgende topic te kunnen melden dat ik een hele lievere nieuwe vriendin heb
Dankje Takk...

Oh Oh Oh, wat voel ik met kut nu. 2 maanden geleden uitgemaakt mijn vriendin na 2enhalf jaar. Ze bleef maar achter mij aan zitten, en als ze dronken was achter al mijn vrienden aan om mij jaloers te maken (we hebben zelfde studentenvereniging, waar ik societeitsbestuur van doe en alles zie wat er gebeurt en haar dus dagelijks tegenkom)...

En al die tijd maar hopen dat ze iemand anders tegenkwam, zodat ze mij met rust liet (liep echt de spuigaten uit)... En dat heeft ze nu dus gedaan was er toch minder overheen dan ik zelf dacht... Weet nu gewoon dat ze een wip aan het maken zijn, , en kan er niet om slapen. Echt heel erg kut dit. sorry voor het lastigvallen mensen, maar moest het ff kwijt.

quote:

Op woensdag 3 september 2008 05:00 schreef steve2003 het volgende:
En al die tijd maar hopen dat ze iemand anders tegenkwam, zodat ze mij met rust liet (liep echt de spuigaten uit)... En dat heeft ze nu dus gedaan was er toch minder overheen dan ik zelf dacht... Weet nu gewoon dat ze een wip aan het maken zijn, , en kan er niet om slapen. Echt heel erg kut dit. sorry voor het lastigvallen mensen, maar moest het ff kwijt.

Dat soort dingen gaat bij iedereen wel door zijn hoofd.
Als ze weer een ander heeft dat je gaat denken dat ze lekker liggen te wippen.
Ik probeer het maar zo te zien, op den duur krijg je dat zelf ook weer
En dit forum is er om het eruit te gooien en ik moet zeggen het helpt
Ik moet er vanaf dat ik steeds op der hyves zit te kijken met wie ze praat, ik blijf steeds controleren, en als ik dan heb gekeken heb ik spijt want dan ben ik weer gefrustreerd dat ze met zoveel jongens contact heeft en allemaal zo vrolijk doet. Dan ga je allemaal dingen denken wat nergens voor nodig is. Heb je jezelf alleen maar mee.

Je moet haar hyves verwijderen, stuur haar een berichtje en zeg dat je dat ff doet omdat dit beter is voor je.
En met de tijd helen alle wonden, ik hoopte dat ik binnen een week erover heen zou zijn. Nu bijna 4 weken verder ben ik al heel ver. Ik dacht omdat ze mij uit hyves had verwijderd dat al haar berichtjes ook weg waren, dat viel tegen. Dat deed me wel wat, al die ''lieve krabbels'' maar ik ga ze niet verwijderen, te veel werk en te confronterend..

Ik weet gewoon dat het vanzelf slijt, als je maar bezig bent met dingen. De eerste week blijf je echt wel aan je ex denken, of je het wil of niet, hierna word het vanzelf minder.
Ik heb alle herinneringen, ( alles wat weg kan ) weggestopt of terug gegeven aan haar.
Maar we hadden ook samen dingen bij ikea gekocht omdat ze bij mij introk, die dingen moeten helaas blijven staan, ze doen me nog wel herinneren aan haar, maar doet me niets meer.

Dus al met al, het gaat hier goed

Hoop met jullie ook een beetje beter met de dag

Foto's opgeruimd, brieven opgeruimd, ring af gedaan heb ik na een week gedaan. Spulletjes die ik heb gekregen van der heb ik gewoon staan dat stoort me ieder geval niet.
Zelf heeft ze nog shirts van me daar sliep ze in, had ook nog een foto op canvas doek laten maken die was voor der nieuwe kamer die is er alleen nog niet. Dus die heeft nooit kunnen hangen.
Kan der wel verwijderen, maar je kan altijd nog zoeken op hyves, dus opzich ligt dat aanmezelf, moet gewoon niet gaan kijken en me inhouden.
Ben nu zelf 3 weken verder is nog heel kort eigenlijk, andere zeggen ook hier blijf je toch een paar maanden mee lopen totdat het helemaal weg is.
Maar goed ik richt me nu op me werk, en ben weer mensen gaan contacten waar ik binnenkort mee ga afspreken, en ik probeer zoveel mogelijk naar de toekomst te kijken. En heb nu ook een knie operatie in het vooruitzicht dus dat leid mij gelukkig af Dat vooruitzicht naar een operatie toch positief kan zijn hehe

Tja nu we het er over hebben, wil ik ook even mijn ei kwijt

Nu even ruim 2 maanden uit nu hier.

Na veel praten met mensen en na alle chatlogs nog een keer nagelezen te hebben, lijkt alles alles opeens zo weinig te betekenis te hebben gehad...

Haar harde, kwetsende, onlogische woorden en omgekeerde psychologische redenen die ik van haar te horen heb gekregen via de mail en chat tot zo'n 2-3 weken geleden ken ik uit mijn hoofd.

Van de eerste week nadat het uit was voelde ze spijt, pijn en onmacht en werd met met de dag zakelijk, harder en ongeïnteresseerder, waarschijnlijk uit zelf bescherming.

Nog het laatste contact nog geen 1 1/2 maand later, waarna ik zelf had beslist dat dat het beste was om het contact te beëindigen.

In het laatste half jaar heb ik tijdens de relatie, na vele weken vergeefs geprobeerd té hebben haar duidelijk te maken dat ik voor een toekomst samen werkte, (en aan haar totaal geen eisen stelde dat we het samen wel zouden redden), het opgegeven, en ben te zwak geweest in mijn beslissingen tegenover haar, uit onmacht gehandeld omdat ik bang was om haar kwijt te raken, omdat alles alleen goed was op de manier zoals zij dat in haar hoofd had.

De vele dingen die zij eisten van mij als 'deadline' de laatste 2 maanden, en ik haar beloofd had om het 'goed te maken' werkte niet, wel geprobeerd maar kon niet alles tegelijk, en had ik niet moeten beloven, en toonde dus totaal geen ruggengraat.

In de laatste weken probeerde ik dat wel, en heb bepaalde dingen aangekaart en aangepakt, haar beslissingen en mijn beloftes even helemaal stop gezet en haar uitgelegd waarom, omdat het niet goed voelde dat ik iets moest doen, en een streep getrokken voor mezelf omdat ik dacht dat dit zou helpen, maar waarschijnlijk gaf haar dit het laatste zetje..

Door alle stres, onduidelijkheidheden en het niet samen kunnen praten over het oplossingen van de problemen (zó vaak geprobeerd maar altijd ging dat mis) was het plezier om samen te zijn er af was in de laatste maanden samen.

We hielden nog wel van elkaar tot op het laatste moment maar met scheven verhoudingen en verwachtingen van elkaar gaat het niet werken.

Hoe dit heeft kunnen gebeuren weet ik niet, het kunnen invloeden zijn van buitenaf op haar, haar angsten die versterkt werden over samenwonen, kwestie van vertrouwen in de toekomst, of gewoonweg het verliefdheid zijn op een ander, ik weet het niet.

Wat ik wel weet is dat ik haar goed behandeld heb tot op het laatste moment, terwijl ik dat niet had hoeven doen, en zó realistisch (en naar mijn idee zo goed mogelijk) gehandeld heb in de tijden van problemen, en geprobeerd heb de relatie te redden en dat dat mijn eigen "ondergang". Maar dat doet er niet meer toe nu..

In ieder geval heeft ze me een hoop kwetsende woorden gestuurd die in mijn hoofd geprent staan en die er niet snel uit komen.

Zelfs nu ik deze woorden geschreven heb, en mijn gevoel nu leeg is, weet ik dat mijn liefde voor haar er nog steeds is, ergens diep weggestopt en die elke dag, vooral in de avonden eventjes te voorschijn komt, welke ik dan weer onderdruk en wegduw.

Dat ik wil geloven dat zij niet de reden is dat ze zo raar is gaan denken over mij en de toekomst.

Ja, het zal slijten en dat duurt nog wel even.
Zou ik haar ooit terug nemen?

Misschien als het binnenkort is, op een zwak moment, dat ik er aan toe geef, maar dat kan nooit goed gaan, dus ik zeg nu 'nee'

Maar zeg nooit nooit, alleen dat de kans klein is, want 3 1/2 mooie jaren heb je ook voor een reden.

Er bij stilstaan en wachten werkt niet, want dan sla ik over in zelfmedelijden en hoop, en dat zijn de dingen die me kapot kunnen maken en mijn leven kunnen beheersen.

Een hoop gedaan, een hoop geleerd, en genoten.. maar:
Het leven is te kort om er niet van te genieten!!!

[ Bericht 0% gewijzigd door Chev op 03-09-2008 10:30:23 ]

quote:

Op woensdag 3 september 2008 10:47 schreef ThaBrain het volgende:

[knip]
Ik heb vandaag een beetje gemengde gevoelens.

Ik heb gisteravond voor het eerst sinds lange tijd weer eens gekeken op de hyves van mn ex. Er staan berichtjes op van haar nieuwe vlam geloof ik...tenminste...ik heb het vermoeden dat dat haar nieuwe vlam is. Hij ziet er echt uit als een sukkel Dat ze daar op kan vallen zeg! Aan de andere kant ben ik er weer een beetje down door... Heel vreemd...

[knip]
Al met al een beetje gemengde gevoelens vandaag

Je moet maar zo denken brain.. ze heeft je niet goed genoeg behandeld zoals een mens, een liefde behandeld hoort te worden, en jij hebt de kans om het opnieuw te proberen

Mijn ex is ook met een lul van een gozer.. en had me in geen miljoen jaar verwacht dat zij op zo iemand als hem kon vallen (ik lang, breed, stabiel en hij korter, iel en slungelig) maarja liefde kruipt net als bloed waar het niet gaan kan

Denk/hoop dat het een reboundertje is en dat ze op haar bek gaat en zich alles realiseerd en spijt krijgt, maarja boeit nu niet eigenlijk

En hou verdorie op met het kijken naar je ex haar hyves.. hyves is dodelijk!!!!
Nu zit je weer met je gedachten ergens waar je niet zijn moet, je moet bij jou leven en met jou nieuwe liefde, teruglijken is geen optie weet je nog... want daar heb nu NU niks aan.

Ik laat het ook uit mijn hoofd hoor, ben ook blij dat ik geen hyves meer heb anders was het wel verleidelijk denk ik...

ja het kan ook tegen je werken inderdaad.
Inderdaad niet proberen te kijken jezelf inhouden!
Dat gaat ook wel is door me heen wat als ze een reboundertje heeft en dan gaat realiseren wat ze mist.
Maar dat is jezelf valse hoop geven dus dat probeer ik mezelf maar niet aan te praten is slecht.
Probere met jezelf bezig te gaan en niet te gaan kijken naar je ex, krijg je zo down gevoel van idd

[ Bericht 0% gewijzigd door arjan1202 op 03-09-2008 11:22:56 (Taalfout) ]

Wat een kunst zeg, wees een man en ga door met je leven.

quote:

Op woensdag 3 september 2008 11:26 schreef emokid het volgende:
Wat een kunst zeg, wees een man en ga door met je leven.

Het is duidelijk dat jij het gevoel niet kent, of in ieder geval niet zo sterk als sommige mensen het ervaren.

quote:

Op woensdag 3 september 2008 10:19 schreef arjan1202 het volgende:
Foto's opgeruimd, brieven opgeruimd, ring af gedaan heb ik na een week gedaan. Spulletjes die ik heb gekregen van der heb ik gewoon staan dat stoort me ieder geval niet.

Tja ik heb mijn ex ook alles teruggegeven 2 weken nadat het uit was toen ik m'n spullen kwam halen.. maar ik was furieus toen ze me vertelde dat ze al lang met ht idee speelde om het uit te maken... wat natuurlijk ook eigenlijk achteraf wel voorspelbaar was..

quote:

Zelf heeft ze nog shirts van me daar sliep ze in, had ook nog een foto op canvas doek laten maken die was voor der nieuwe kamer die is er alleen nog niet. Dus die heeft nooit kunnen hangen.

Verbaas je niet als ze dat alsnog doet hé.. zal ze later weer weghalen zo zijn mensen eenmaal.

Toen ik m'n ex mijn ring terug gaf (achteraf wisselvallige gedachten over gehad..) heb ik hem héél lang gemist om mijn hand.. en soms nog steeds maar die ring maakt de relatie niet hè.

quote:

Kan der wel verwijderen, maar je kan altijd nog zoeken op hyves, dus opzich ligt dat aanmezelf, moet gewoon niet gaan kijken en me inhouden.

Precies zal lastig zijn en de fout ga je misschien nog wel maken maar doe geen dingen die slecht voor jezelf zijn.

quote:

Ben nu zelf 3 weken verder is nog heel kort eigenlijk, andere zeggen ook hier blijf je toch een paar maanden mee lopen totdat het helemaal weg is.

Je hebt net een begin gemaakt, je zal denken dat je er snel overheen komt, je zal op een gegeven moment zelfs dat tegen jezelf zeggen en dat geloven en dan loop je misschien wel weer tegen een muur aan.. dat hoort erbij, "gewoon" doorgaan meer kunnen we niet

quote:

Maar goed ik richt me nu op me werk, en ben weer mensen gaan contacten waar ik binnenkort mee ga afspreken, en ik probeer zoveel mogelijk naar de toekomst te kijken. En heb nu ook een knie operatie in het vooruitzicht dus dat leid mij gelukkig af Dat vooruitzicht naar een operatie toch positief kan zijn hehe

Doe je goed, kijk naar jouw toekomst te kijken en niet naar wat die van jullie had kunnen zijn, ookal snap ik wel als dat nog niet geheel lukt

De operatie is een goede stap..'t is raar, maar ik denk dat we toch de dingen doen die onze ex partners ons al eerder gevraagt of verteld hebben hebben, terwijl we dat niet konden toen we samen waren, zo van: "We zijn toch gelukkig dat heb ik niet nodig" hehe.

Maar zo'n beslissing kost nou eenmaal meer tijd binnen een relatie, die beslissing had er uiteinderlijk toch wel gekomen, maar nu heb je niks anders te doen dan die beslissing alleen te maken, en komt het dus sneller.


Succes kerel en revalideer ze (al mag ik dat vast niet zeggen ben je in iedergeval bezig!)

we hebben allebei de ring gehouden maar wel opgeborgen.
Ze mag hem houden, want we hebben ook een mooie tijd gehad. En die ring is bijzaak idd, maar toch heeft die waarde
Iedereen zegt het waarom heb je het niet eerder gedaan, en precies wat jij zegt "we zijn toch gelukkig heb ik niet nodig" iedereen maakt het mee zulke beslissingen idd
Ieder geval bedankt voor het suc6 zal nog wel paar weken duren voor het gebeurt.

Ik kan me er nog niet toe zetten zijn nummer en msn te verwijderen. Maar in het geval van de MSN heb ik nu wel gezorgd dat ik hem niet meer zie als ik online ga. Misschien dat ik als volgende stap ga besluiten om hem te blokkeren. Voor foto's en zo heb ik bedacht dat ik die allemaal op één plek bij elkaar ga brengen (album of zo) wat ik dan ergens achter in een kast leg. De herinneringen wil ik niet kwijt, maar ik wil er voorlopig ook niet teveel me worden geconfronteerd.

Doe je goed HIZ.. 't heft mij ook bijna 6 weken gekost voordat ik haar kon blokkeren en verwijderen op msn.. véél ste lang maargoed, die delete knop kon ik gewoon niet aanraken

Zou mijn ex (en haar nieuwe lover) ook zó graag achter me laten, maar kan ik nog niet, misschien omdat ik haar pas zo'n 3-4 weken niet gesproken heb.

Dus stop ik het maar weg, op dit moment heb ik niks meer met haar leven te maken en zij niks met de mijne, heb haar vorige 2 berichtjes, die behoorlijk kortaf waren genegeerd, en ben er niet van plan op te reageren.. ze kan me in noodgevallen bellen en dat weet ze.

*zucht* vrouwen ben beter af zonder haar denk ik soms, laat het maar slijten tot ik niks meer er van voel

het is nu zo'n 2 weken uit, maar voel me nog steeds klote..... Zit echt heel veel op haar hyves te kijken, en dat terwijl ik veel afleiding heb in de vorm van voetbal, werk en school

iemand nog tips? ga er echt kapot aan

quote:

Op donderdag 4 september 2008 09:11 schreef mrsjaak2 het volgende:
het is nu zo'n 2 weken uit, maar voel me nog steeds klote..... Zit echt heel veel op haar hyves te kijken, en dat terwijl ik veel afleiding heb in de vorm van voetbal, werk en school

iemand nog tips? ga er echt kapot aan

Niet op haar hyves kijken.

quote:

Op donderdag 4 september 2008 09:11 schreef mrsjaak2 het volgende:
het is nu zo'n 2 weken uit, maar voel me nog steeds klote..... Zit echt heel veel op haar hyves te kijken, en dat terwijl ik veel afleiding heb in de vorm van voetbal, werk en school

iemand nog tips? ga er echt kapot aan

ik doe precies hetzelfde maar moet zeggen nu 3 weken verder gaat dat beter om af te leren.
Ga haar niet controleren, want dan ga je jezelf klote voelen, lekker laten gaan en naar jezelf kijken.
Probeer met andere mensen te praten, helpt ontzettend, en ga lekker op dit forum te keer, typ lekker alles van je af. Helpt enorm!
In de eerste week zat ik gewoon constant te kijken, nu doe ik het heel af en toe stiekem nog, maar het wordt al minder, het heeft ook tijd nodig.
Gun jezelf die tijd! zoals je zelf zegt je hebt veel afleiding, focus je daar op. En kijk naar de toekomst.

Vanavond voor 't eerst in jaren weer fitnissen zal wel spierpijn worden, maarja heb nu zó veel tijd over..

Is echt niet normaal, eigen huis, eigen regels, geen verantwoordelijkheden, geen vriendin en doe grotendeels helemaal niks er mee tijd voor wat meer actie in dat luie lijf van me te brengen en niet zoveel meer te malen over wat was of wat kan zijn en de hele avond fokken, gamen en msn-en en mezelf vol te vreten... want daar word je depri van (al helpt het wel om e.e.a. krijt te raken).

Als de tijd rijp is, is de tijd rijp.
Dit merk je zelf wel wanneer je toe bent aan iets anders, frisse lucht, gezelschap om je heen, beweging, whatever.
Dit moet je niet overhaasten, er is echt niks mis om een avondje/weekendje wat mij betreft weekje alleen te zijn en eens goed na te denken over je EIGEN leven.

quote:

Op donderdag 4 september 2008 12:58 schreef Takk... het volgende:
Als de tijd rijp is, is de tijd rijp.
Dit merk je zelf wel wanneer je toe bent aan iets anders, frisse lucht, gezelschap om je heen, beweging, whatever.
Dit moet je niet overhaasten, er is echt niks mis om een avondje/weekendje wat mij betreft weekje alleen te zijn en eens goed na te denken over je EIGEN leven.

Mijn ervaring is juist dat je mensen om je heen moet hebben. Omdat ik dan juist als ik tijd heb over mezelf met haar ga nadenken, en dat is juist niet wat ik wil. Denk dus dat het heel persoonlijk is idd.

dubbele post

quote:

Op donderdag 4 september 2008 13:07 schreef PoepSnoet het volgende:

[..]

Mijn ervaring is juist dat je mensen om je heen moet hebben. Omdat ik dan juist als ik tijd heb over mezelf met haar ga nadenken, en dat is juist niet wat ik wil. Denk dus dat het heel persoonlijk is idd.

Dat het persoonlijk is is zeker waar, maar heb/denk je dan niet dat als je meteen elke dag mensen om je heen hebt erover praat etc. je jezelf later toch tegenkomt als je dan wel alleen bent...
Uiteindelijk moet je er toch zelf doorheen, je komt toch een keer alleen te staan.

Ik bedoel natuurlijk niet dat je dus maar alleen thuis moet gaan zitten , nadenken.
Natuurlijk moet je vrienden opzoeken, erover praten met je vrienden.
Maar uiteindelijk moet je toch zelf door die periode, met hulp van vrinden dat wel.

ik heb de eerste 2 weken echt met iedereen afgesproken die beschikbaar was om maar niet alleen te hoeven zijn. Hierna langzaam aan geprobeeerd alleen te zijn. Nu gaat het makkenlijk. Ik download veel films en series en kijk die zodat ik niet echt hoef na te denken.

K heb vandaag zelfs een sweather aan die ik van me ex heb gekregen. Het doet me eigenlijk weinig. Hij staat me goed en ik voel me niet klote daar het dragen ervan.

Al met al is het grootste leed weg, het is alleen jammer dat je het moet ervaren.
Ik heb nu leuk contact met een meisje, veel chatten, nu ook mailen en zij is de gene die elkaar begint met mailen, dus niets wanhopigs vanuit mijn kant. Zonet mailde ze haar mobiele nummer omdat ze vnvd de hele avond weg is en ik ook zodat we kunnen smsen.
Ik heb daar geen zin aan dus ga dat ook niet doen. Maar iig leuk om weer te merken dat je toch wel goed in de markt ligt en er meer is dan je ex ;D

ik heb het voorlopig ff gehad met vrouwen haha
Maar dat komt na een tijdje wel weer, vind het na 2 relatie van 1 jaar en 2 jaar wel ff genoeg.
Maak nu tijd vrij voor kenissen en vrienden, dat heb ik in mijn relatie's nagelaten helaas
Daar heb ik van geleerd en ga proberen ze weer op te zoeken als ze er zelf behoefte aan hebben, zoniet eigen schuld dikke bult he

quote:

Op donderdag 4 september 2008 13:27 schreef Takk... het volgende:

[..]

Dat het persoonlijk is is zeker waar, maar heb/denk je dan niet dat als je meteen elke dag mensen om je heen hebt erover praat etc. je jezelf later toch tegenkomt als je dan wel alleen bent...
Uiteindelijk moet je er toch zelf doorheen, je komt toch een keer alleen te staan.

Ik bedoel natuurlijk niet dat je dus maar alleen thuis moet gaan zitten , nadenken.
Natuurlijk moet je vrienden opzoeken, erover praten met je vrienden.
Maar uiteindelijk moet je toch zelf door die periode, met hulp van vrinden dat wel.

Tijdens mijn 4jarige relatie de vrienden die ik had een beetje laten verwateren. dus juist nu is het moeilijker daar voor te zorgen, mijn advies voor iedereen: hou je vrienden bij je als je een partner hebt!

quote:

Op donderdag 4 september 2008 14:43 schreef PoepSnoet het volgende:

[..]

Tijdens mijn 4jarige relatie de vrienden die ik had een beetje laten verwateren. dus juist nu is het moeilijker daar voor te zorgen, mijn advies voor iedereen: hou je vrienden bij je als je een partner hebt!

Ja en toch is het heel moeilijk als je partner zichzelf opdringt bij je om langs te komen enzo...
Dat gebeurde bij mij, tevens werkte ik 6 dagen in de week toen dus krijg je al snel de verhalen van, ow hij heeft een relatie en laat zich niet meer zien.
Dus idd, voorkom ten alle tijden dat je je vriendschappen verwaarloosd.

ach snoet.. ik heb er juist achter gekomen dat mijn destijdige vrienden geen echte vrienden waren
Nu slechts nog maar 2 goede vrienden en wat kenissen.

quote:

Op donderdag 4 september 2008 15:08 schreef Chev het volgende:
ach snoet.. ik heb er juist achter gekomen dat mijn destijdige vrienden geen echte vrienden waren
Nu slechts nog maar 2 goede vrienden en wat kenissen.

idem dito hier, maar de 2 goede vrienden die ik heb, kan ik ook op bouwen ook!
Ik zeg maar zo liever een handvol dan een landvol