De kunst van het loslaten van je ex #63

quote:

Op donderdag 28 augustus 2008 10:44 schreef ThaBrain het volgende:

[..]

En toch kan je het niet laten om te reageren he In ieder geval veel geluk in de rest van je leven Chev. Ik hoop dat je iemand vindt die wel goed bij je pas en je accepteert om wie je bent. Ik hoop dat het iemand is die bij jou wil horen en waarvan jij wil dat diegene op gelijke hoogte naast je kan staan. Ze verwoorden het zo mooi in de (animatie)film Samurai X. Daarin heeft een man het erover dat een man het zwaard is en zijn vrouw de schede. Deze twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. (Die vrouw gaat dan dood en dan gaat die man wraak nemen )

Thanks Brain, dat hoop ik ook, en ook voor jou en de rest natuurlijk, nu ik weet hoe de pijn voelt van het verliezen, en kan ik me voorstellen dat mensen een beetje gek kunnen gaan doen..

Je verliest een deel van jezelf, je ritme, je sociale leven(?) en misschien zelfs wel meer (kinderen/geld).

Een pijn erger die erger is dan wat voor soort lichamelijke pijn dan ook, en wens dat niemand ooit toe,
maar gelukkig heelt de tijd deze wond zo goed als dicht todat we opnieuw geluk of doel vinden in ons leven, op wat voor manier dan ook.

Soms groeien mensen voorgoed uit elkaar, zien dingen die ze niet eerder zagen en worden er zelf beter van, en
heel soms groeien ze (na lange tijd) weer naar elkaar toe, maar dat ligt per relatie verschillend, maar dat lijkt me erg lastig, maar in praktijk heb ik het meegemaakt bij vrienden.

Het is onmogelijk om een half jaar in de toekomst te kijken, laat staan jaren, doelen kan je stellen, maar of ze behaald worden weet je nooit.

Daarom kan je het beste je eigen plan trekken en een partner zoeken als aanvulling op jezelf in het leven, en geen opvulling, zorg dat je zelf op nr 1 staat, zodat je jezelf nog over hebt als er wat naars gebeurd.

Onvoorwaardelijke liefde? Het bestaat vast.. maar die zal ik eerst (opnieuw) moeten vinden wil ik er in geloven
Als het niet de ware is dan moet die vast nog ergens rondlopen.

Denk dat ik gewoon maar 's een tijdje niet over mezelf post en gewoon reageer

Ik vind het vandaag zwaarder dan tot nu toe. Heel tegenstrijdig allemaal. Aan de ene kant begin ik te voelen dat ik 'vrij' kom van die afhankelijkheid van hem, aan de andere kant ben ik bang dat het nu echt helemaal en voorgoed voorbij zou kunnen zijn.

quote:

Op donderdag 28 augustus 2008 17:45 schreef HiZ het volgende:
Ik vind het vandaag zwaarder dan tot nu toe. Heel tegenstrijdig allemaal. Aan de ene kant begin ik te voelen dat ik 'vrij' kom van die afhankelijkheid van hem, aan de andere kant ben ik bang dat het nu echt helemaal en voorgoed voorbij zou kunnen zijn.

Hou vol... Dit gevoel herken ik heel erg goed. Geen contact zoeken maar een ander doel, idee of wat voor jou werkt. Als je nu weer contact zoekt begin je bijna weer van voren af aan.


Ik heb mijn doel gevonden in een huis wat ik gekocht heb.. Werkt als een prima afleiding.

quote:

Op donderdag 28 augustus 2008 19:31 schreef Miesjel het volgende:
[ afbeelding ]

Hij is goed
Op dit moment is dat zeker waar.

Zelf kan ik 101 redenen bedenken om niks meer mijn ex te maken te willen hebben en niet meer aan mijn ex te denken, maar 1 gevoel is genoeg om dat soms te doen vergeten

Toch wil ieder die zich afvraagt of het niet beter kan eventjes heel serieus je ogen (figuurlijk) te sluiten en terug te kijken:

Was JIJ, en alleen jij echt geluk de laatste weken/maanden in je relatie of hoopte je dat alles wel weer goed zou komen.. misschien is dat al verhelderend.

Praat met mensen die echt van je houden (ouders, goede vrienden) die dichtbij je staan.
Zelf kan ik mijn hart leegstorten bij mijn moeder gelukkig (vanavond weer gedaan na een enorme dip) en ze heeft me opnieuw weer doorheen geholpen, en duidelijk gemaakt dat dit dit toch het beste is voor mij omdat ik niet gelukkig werd van haar gedrag, en dat was waar, was verhelderend.

Het 'als' en 'waarom' zullen vaak naar boven blijven komen, dat kan wel even duren ligt eraan hoe heftig je hier last van heb, maar uiteinderlijk hebt er niks aan, toch komen ze onbewust bij muziek en herinneringen ofzomaar uit het niks, zoek weer hulp als dat nodig is bij de mensen die van je houden en vraag het hun.

Dan nog zal je aan je ex denken, misschien (niet) elke minuut, uur, dag, misschien wel week, maar de emoties worden minder als je eenmaal accepteerd dat het waarschijnlijk ook niet meer goed komt, en je enigsinds openstaat voor je nieuwe leven.

Je kan je indenken dat 'in de long run' je misschien wel weer kans heb, maar dat is niet eens jouw beslissing als diegene het uitgemaakt heeft met jou, misschien zal hij/zij zich (n)ooit realiseren wat jij nu heel helder ziet in die persoon, en dan is het vroeg genoeg om er over na te denken.

Ik blijf erbij dat degene die het uitgemaakt heeft alleen degene is die zich kan bedenken.. daarna als het zover is zal degene met wie hij/zij het uitgemaakt heeft moeten denken of het het echt waard is, en of hij/zij dat nog wel wil.

Leef, doe dingen die je normaal niet doet, het kan wel een hoop weekjes duren, maar probeer wat nieuws, leef je uit op het forum (zoals ik ), leef je uit in sport of in je werk, zoek een hobby, ga gamen, bezoek oude familie en (oude) vrienden of mail/sms ze, het is leuk om wat te horen van al die mensen die je stieken toch heb gemist, maar nooit geen tijd voor had met je ex.

Ga met een vriend(in) op een zaterdag avond met wat films op de bank hangen met wat biertjes en/of een fles wijn erbij drink je zat en zorg dat je een stretcher heb, en praat met elkaar erover!

Maar neem ook de tijd voor jezelf.. jank als je dat wil, waar je wil, of hou je sterk tot een moment alleen. Soms heb je wel mensen nodig om je helpen en je even te zeg maar.

De donkere dagen komen weer, het is om 21:00 donker, heb je nog iets te doen?
Verwaarloos jezelf niet, maar als je geen zin heb in gepaalde dingen doe ze gewoon lekker niet, of juist wel beslis zelf over je eigen leven, maar doe het verantwoordelijk zoals je geleerd heb van je ouders.

Tot zo ver mijn preek

quote:

Op donderdag 28 augustus 2008 20:44 schreef ThaBrain het volgende:

[..]

Dus je hebt m toch gekocht?

Jaaahaaaa..

Eigenlijk is het loslaten het moeilijkste. Je hebt je zwakke momenten, op die momenten meot je sterk staan en tegen je zelf blijven zeggen dat je niets meer van haar wilt.
Ik ben er wel overheen, kan fotos kijken zonder dat ik iets voel. Het is jammer dat vind ik wel.
Al droom ik nog wel over haar dat het telkens goed komt, maar dat wil ik helemaal niet.
Ik zie nu gewoon in dat zij een heel ander persoon was zoals ze zich voordeed.
Dus ik ben gelukkig met me zelf, ookal moet ik alleen zijn nu.

Verder iedereen een goed weekend en vecht tegen de zwakke momenten;D

quote:

Op vrijdag 29 augustus 2008 11:53 schreef Pim26 het volgende:
Eigenlijk is het loslaten het moeilijkste. Je hebt je zwakke momenten, op die momenten meot je sterk staan en tegen je zelf blijven zeggen dat je niets meer van haar wilt.
Ik ben er wel overheen, kan fotos kijken zonder dat ik iets voel. Het is jammer dat vind ik wel.
Al droom ik nog wel over haar dat het telkens goed komt, maar dat wil ik helemaal niet.
Ik zie nu gewoon in dat zij een heel ander persoon was zoals ze zich voordeed.
Dus ik ben gelukkig met me zelf, ookal moet ik alleen zijn nu.

Verder iedereen een goed weekend en vecht tegen de zwakke momenten;D

Erg hè.. dat loslaten van emo's, heb edit: had ik nu edit: net ook weer de keuze is gemaakt, het nieuwe leven is in gang gezet zo abrupt beindigt en toch achteraf zo voorspelbaar als maar kan..

Toch lijkt het soms bijna onmogelijk om mezelf bedwingen niet na te gaan hoe het met mijn ex gaat via via.
Ik heb zo lang om haar gegeven en voor haar gezorgd dat het een tweede natuur is geworden, en nu maak ik me zorgen om haar... dat gevoel ben ik nog niet kwijt merk ik
edit: Nu 2-3 uur later is die drang weer wat afgezakt ze heeft genoeg mensen om haar te beschermen..

En dan zoveel dingen die je linken aan haar of kennissen/familie van haar zeker als de persoon waarmee ze nu gaat iemand is die je ken (ahum..)
edit: Wat me niks meer zo veel meer doet

Tegelijkertijd voel ik me onwijs stom dat ik dit allemaal nog doe, ik voel me niet schuldig , en hoef me ook niet onzeker te voelen, want ik weet dat mijn ex niet meer van me houd zoals het was, andersom is dat nu ook niet mogelijk dus wat zeur ik nou
Edit: Tja we blijven het jammer vinden, maar het is niet anders.

Er overheen zijn há wat is dat word gewoon mopperig op mezelf vanavond feesten hoop ik 't naar m'n zin te hebben, kan geen drank drinken omdat ik met de auto ben, is maar goed ook
Edit Toch wel nieuwschierig naar al die singles... maar 'n beetje bang voor het onbekende

[ Bericht 2% gewijzigd door Chev op 29-08-2008 14:54:14 ]

Nieuw bericht; Single feest was een flop, was er nog geen 30 minuten en voelde me kompleet klote en had het idee 'wat doe ik hier??' Ben weer weggegaan.. ben er nog niet aan toe

Dus toch iets positiefs, heb er weer van geleerd.
Even klote gevoeld naar m'n broer gegaan halve liter 8% bier naar binnen tegankt en voel me al een stuk rustiger hehe

Zó verschrikkeljik zonde dat ze compleet gebrainwashed is door haar ouders en de gemakkelijkste weg heeft gekozen.. maarja gebeurd is gebeurd.

Dus toch waar wat ik op de radio hoor: vrouwen trekken hun ex z'n shirt aan en mannen zetten het op een zuipen..

Nu je het zegt weet niet eens of mijn ex werkelijk m'n t-shirt heeft gehouden of niet, had ze 't over láng geleden omdat de geur zo lekker was.

Niks van terug te merken overigens niks meer van haar gehoord sinds haar laatst sms van afgelopen zondag dat we maar beter helemaal nooit geen contact meer kunnen hebben..

Zit ik toch nog over mezelf te posten hè brain hèhè oh well life go's on again.

[ Bericht 31% gewijzigd door Chev op 30-08-2008 01:17:59 ]

Het hoge woord is eruit. Ze heeft het uitgemaakt
Na 2,5 jaar blijken we toch andere verwachtingen en doelen te hebben.
Dit terwijl we samenwoon plannen hadden en over een maandje samen op vakantie zouden gaan
Er waren al wel spanningen de afgelopen tijd omdat we het niet over alles eens waren. Lang erover nagedacht en net nu ik overal weer een beetje vertrouwen in begon te krijgen ziet zij het niet meer zitten
Het doet pijn

Samewonen is een ENORM grote stap.. dan komen er naar mijn idee vaak twijfels omhoog.. is dit het? Passen we wel goed genoeg bij elkaar?

Tja Mushi.. accept it leer ervan, probeer wat rust te vinden in jezelf ookal is dat niet makkelijk... Zelf nu 2 maanden later voel ik me een paar dagen goed en dan opeens weer enorm klote en een paar uur later en praten wel weer normaal.

Even wat vrijheid is ook goed voor een mens om alles over na te denken, praat veel met de mensen waarvan je houd en die van jou houden is mijn enige advies, vooral als ze dichbij je staan, want die zien dat soort dingen vaak ook aankomen.

zie ook mijn vorige post

Dankje, over dat samenwonen daar begonnen in eerste instantie de twijfels denk ik. Van haar kant dan, ik wilde o zo graag. Misschien was ik wel te gek op haar, wil ik teveel te snel. In mn hoofdje was zij degene waar ik oud mee wilde worden. Trouwen, kinderen (ooit) Argh. Waarom denk ik dan ook dat er zo'n happy ending bestaat. Een relatie gaat niet vanzelf, natuurlijk zullen er periodes met veel gedonder zijn, maar daar kan je samen sterker uitkomen. Ik dacht dat wij sterk genoeg waren! Ik probeer me wel op het advies te focusen. Er morgen over te praten met vrienden.

Mushi, ik had hetzelfde, maar ze wou niet, het is iets van het 'opgeven' van vrijheid en het niet mer afhankelijk kunnen zijn denk ik, het té veel houden is zeker de laatste maanden zó omdat je wanhopig alles goed wil maken (toch?), en zeker als ze nog bij haar ouders woond is het lastig om de beslissing te maken, ook voor haar ouders..

Geef jezelf niet de schult, ze heeft 'nee' tegen je gezegt, ze heeft bewust een keuze gemaakt, niks wat jij daar anders over had gezegt had beholpen dnek ik.

Probeer realisistch te zijn, en hou jezelf in dit weekend! De weekenden zijn het kloterigste.

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 10:24 schreef ThaBrain het volgende:

[..]

Haha je ontkomt er niet aan he Af en toe moet je gewoon dingen kwijt. Wat dat feest dat relatieplanet feest? Waarom voelde je je er niet thuis? Was het leeftijdsverschil te groot of vond je de muziek niks?

Dat was idd het relatieplanet feest ja.
Muziek was wel ok, maar er speelde iets in m'n hoofd wat m'n vriendin wel 's zei voor de grap: jij ouwe saaie sok
En ja toen begon het voelde me een desperate single en realiseerde me dat ik haar verschrikkelijk miste bij me, het vertrouwde gevoel, de zekrheid samen.. we hadden hier kunnen dansen met z'n tweeën....samen, ik had haar meer uit moeten nemen naar leukere plekken, maar dat krijg je in een sleur.


Voelde me steeds slechter, laatste zaal was de muziek wel oké even bijven staan, beetje gedanst (10 min) maar ik kreeg het te zwaar.

Ben hier echt nog niet aan toe, blijbaar heb ik mezelf overschat en mis ik haar toch nog best wel erg ondanks wat ze me geflikt heeft..

Terugweg in de auto me helemaal uitgeleeft (wel netjes aan de snelheid gehouden) speelde zelfs nog met het idee om naar haar toe te gaan en aan te bellen bij d'r ouders huis.. maar ben verstandig genoeg om te weten dat dat niet helpt.. straks zie ik haar en haar nieuwe 'allerliefste moppie' samen half naakt in de deur staan rij ik mezelf echt kapot denk ik..

Daarom zei ik dat ik het verschrikkelijk zonde vind dat ze zo verpest is.. tja samenwonen was een té grote stap, maar er speelde wel meer hoor zeker 't laatste half jaar, ben blij dat het nu uit is zodat ik opnieuw kan beginnen als is het soms verschrikkelijk moeilijk, bilj dat ike ven met m'n broer kan praten..

Het is onbegrijpelijk dat m'n ex al uitgaat, plezier heeft en dat soort shit terwijl ik me nog klote voel, maar is neit anders ik zit anders in elkaar en zij was er al 2-3 maanden langer mee bezig dan ik

Verwacht helemaal niks meer van haar, het mooiste zou zijn als ze huilend naar je toekomt en zegt dat JIJ de ware bent en ze zich dat nu realiseerd en veranderd is, en dat die ander een vergissing was, maar dat gebeurd alleen in de film

edit: Ahoewel het mooiste? hmm toch wat meer tijd voor mezelf om mezelf verder te ontwikkelen.

[ Bericht 3% gewijzigd door Chev op 30-08-2008 12:28:02 ]

Was het maar waar dat het alleen maar in de film gebeurde, want dan kon je die onrealistische hoop afdoen als romantische nonsense.

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 12:33 schreef HiZ het volgende:
Was het maar waar dat het alleen maar in de film gebeurde, want dan kon je die onrealistische hoop afdoen als romantische nonsense.

Hmm aan de ene kant waar, maar aan de andere kant, waarom denk je dat mensen het idee hebben dat het écht kan?
Denk ik door (over)romantische boeken en films

En daarom gebeurd het ook
Grappig is we denken eraan maar als het er ooit van komt dan is dat volgens mij verschrikkelijk moeilijk

Hoop doet leven.
Maar ga er niet op wachten, je moet door met je eigen leven.

Heb mijn ex laatst gesproken, het is nu officieel vriendje en vriendinnetje met haar 21 jarige knul, hoewel ze niet helemaal enthousiast overkwam, uit bescherming voor mij denk ik maar dat is niet meer nodig :-)
Maar ik ben blij voor haar, ik hoop dat ze gevonden heeft wat ze zocht en niet bij mij kon vinden.

Uiteindelijk komt iedereen zichzelf tegen in het leven, hoe je daar mee omgaat maakt wie je bent.

Die ex van me wil ook alles onder controlle hebben.

Nadat ze zowat elke week op z'n minst 1x contact met me (belangrijk of onbelangrijk) zoekt sinds het uit is heb ik 6 dagen geleden sms van haar ontvangen: Dat ze er over nagedacht heeft, en dat het beter is dat we elkaar niet meer spreken, wenst me heel veel geluk verders, en ze hoopt dat ik er overheen kom, gr. [ex]

Dacht dus rust te heben nu

Vandaag dus een email(6 dagen later): Of ik haar sms heb ontvangen en hoe ik er over denk. gr [ex]

Man.. het is uit, we spreken af elkaar 3 maanden niet te spreken, elke week regelmatig contact puur en alleen van haar kant uit, voor 5 weken ndat het uti was, daarna heb ik het afgekapt, en nu evengoed nog elke week een sms of email van haar kant af, heb haar 3x verzocht of ze wou stoppen, krijg ik de sms dat we elkaar maar niet meer moeten spreken, en nu dit.

Ga er niet op reageren hoor.. ze weet precies hoe ik er over denk, en dat als er echt iets belangrijks is dat ze me kan bellen (heb ik specefiek gezegt tegen haar aan de telefoon) , en we hadden een afspraak dat ze geen contact met me op zou nemen tot oktober, en ik ga me daar aan houden.

En nu sta ik dus op mijn streep, laat haar maar met haar nieuwe vriendje, 's nadenken over haarzelf, je hebt gelijk Takk, iedereen zichzelf tegen in het leven, hoe je daar mee omgaat maakt wie je bent.

Eerste liedje dat ik hoorde na de email:


[ Bericht 3% gewijzigd door Chev op 30-08-2008 15:12:20 ]

Mijn opticien begon vandaag over een bril van haar die klaar voor haar ligt. Smack... Ik heb gezegd dat ik haar niet meer spreek.

Tjek, ik ben er nog niet overheen.. Ik ben nu even in mineur. Vanavond met vrienden BBQen Het er even over hebben en dan zien we wel weer verder.

De uitspraak life is like a rollercoaster komt goed van pas nu
Mijn relatie is 2 weken geleden uit gegaan, en heb gelukkig de ergste week gehad aangezien ik er echt helemaal kapot van was. En heb zo nu en dan natuurlijk nog een dip.
We waren nog op vakantie geweest en alles was gewoon toppie en voor mijn gevoel waren we nog meer naar elkaar toe gegroeid alleen 3 weken later, vertelde ze me dat ze niet meer het gevoel had, meer als vriendschap en niet meer als een relatie. Voor de vakantie het ze ook al het gevoel maar ze dacht dat het wel over ging, en dat na de vakantie alles weer goed kwam(hier wist ik niett van, totdat ze het uitmaakte) Voelde me machteloos, alle problemen hebben we samen altijd opgelost of over gepraat, en nu is het gevoel weg en de deur is in 1 keer dicht en kan er niets meer aan doen. En nu ga je zitten denken en is er in 1 keer een grote leegte in mijn leven die ik moet opvullen, want heb contacten/vriendschappen verwaarloosd tijdens mijn relatie heel erg stom idd, en me sport op gegeven(dit vanwege een blessure, maar kan opereren niet gedaan)Heb ik nu ook spijt van want mis me sport en vooral het socialle gedeelte. Heb zo dagen dat ik me sterk voel en soms voel ik me van suiker.
Alleen heb stiekem nog steeds hoop, en willen toch later een vriendschap hebben, en dat zal moeilijk genoeg zijn. Misschien mensen nog tips, om het sneller te verwerken? Kan je later nog wel weer van iemand anders houden? Voor mijn gevoel niet want het zit nogal diep. Weekenden zijn helemaal zwaar je bent alleen je verveelt je, voelt je leeg en saai.

Heb soort van hetzelfde meegemaakt Arjan, alleen hebben mijn ex en ik er wel goed over gepraat en ons verstand zei dat het niet eer werkte, maar het gevoel was het daar niet mee eens.
Toch de knoop zo'n 8 weken gelden doorgehakt, maar het deed pijn.

Heb ook door mijn verleden weinig vrienden, beste vriend is aan het afstuderen dus heeft geen tot erg weinig tijd nu, maar dat gaat veranderen.
Vakantietijd zorgt er ook voor dat andere vrienden op vakantie zijn/waren.
Dus heb een kutvakantie gehad, gelukkig maandag weer naar school, dat ik dat nog eens zou zeggen ;-)

Tsja tips, probeer toch wat te ondernemen, hoe moeilijk dat ook is.
Ik ben elke dag boodschappen gaan doen, en daar een half uur voor gelopen :-)
Zoek afleiding, gamen, films, tv, whatever.
Overhaast niks, geef het de tijd, vindt jezelf terug.
Er hier over posten wil ook wel helpen, misschien het topic doorlezen staan genoeg "tips" in.

Vandaag m'n hele huis schoon gemaakt, gestofzogen, gewijlt, boodschappen gedaan, voelde me TOP!

Ik heb het leven weer in de hand, met wat hobbels en gaten zoals gisteravond, maar ik had het idee dat ik niks meer van haar zou horen (hoe naief van mij, ik ken haar!)

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 16:50 schreef ThaBrain het volgende:
Wat een vervelend mens zeg. Eerst je geluk wensen met het over haar heen komen en vervolgens toch weer contact zoeken Ik krijg een beetje het gevoel dat ze nog niet over JOU heen is. Ze heeft dan wel een nieuw vriendje, maar volgens mij liegt ze een beetje tegen hem. Jij zit nog in haar hoofd. Ik denk niet dat ze zich helemaal kan binden aan die nieuwe vriend van haar, anders zou ze je geen berichtjes sturen namelijk. Waarschijnlijk gaat ze weer dezelfde fouten maken als eerst. Laat haar maar lekker op haar bek gaan

Ik weet het wel bijna zeker Brain.. maar durf er niet eens aan te denken, ik denk dat ze elkaar gebruiken voor hun pleziertje, of dat hoop ik..
Ik ben het geheel met je eens dat ze eerst maar 's de pijn moet voelen die ze zo lang heeft ontweken, en hierdoor zó cool en hard heeft kunnen zijn tegen mij.

Het onschuldige is er nu wel vanaf, ze zit me gewoon te fukken per email, het is zaterdag d'r nieuwe vriendje heeft weekend dienst en zij zit alleen thuis dus gaat ze weer achter dat fokking ouwe barrel van een pc van me zitten malen zoals ze altijd doet.

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 16:50 schreef ThaBrain het volgende:
Ik weet dat dit je misschien hoop kan geven, maar ga er alsjeblieft niet op in! Al ben je volgens mij wel al zover dat je haar niet meer terug wil. En als je op het punt staat om haar toch terug te nemen....denk aan hoeveel pijn ze je heeft gedaan toen ze het uit maakte. Je weet hoe ze is, je weet hoe het uit is gegaan. Het zal vast niet de eerste keer zijn dat ze het op die manier uitmaakt met iemand. Sommige mensen veranderen nooit (op bepaalde vlakken).

Brain.. ik weet dat het niet kan en het maakt me opnieuw gek in mijn kop, moet vechten tegen mijn emoties van gisteravond dat ze niet weer opnieuw omhoog komen.

Ik ga niet reageren, ik vertel het m'n ouders en vrienden niet, dit ga ik voor mezelf houden.
Momenteel voel ik me woest .. dat ze dit mij weer aandoet.

Ja ze heeft me pijn aangedaan die ik niet dacht dat mogelijk was in mijn leven, als het uitgaat zal ik na een paar weken misschien wel 's contact opnemen met haar voor een goed gesprek.. ik wil haar helpen een beter mens te worden als de tijd zover is, als het me dan nog iets kan schelen.

De reden dat ze het uitmaakte weet ze zelf niet eens Brain, ik was haar eerste vriendje dus ze heeft het niet eerder uitgemaakt met iemand.

God wat voel ik me kwaad nu

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 16:54 schreef Miesjel het volgende:
Mijn opticien begon vandaag over een bril van haar die klaar voor haar ligt. Smack... Ik heb gezegd dat ik haar niet meer spreek.

Tjek, ik ben er nog niet overheen.. Ik ben nu even in mineur. Vanavond met vrienden BBQen Het er even over hebben en dan zien we wel weer verder.

Ik heb mijn mobiele abonnement nog op haar naam staan, heb een aantal nieuwsbrieven op mijn naam overgezet naar die van haar, ALLE digitale bestanden in 1 zip bestand gedaan en diep in mijn pc gezet, en heb mijn hyves verwijderd om van haar af te komen in mijn hoofd.

Dat nog helpt niet altijd, maar het zó min mogelijk herinnerd worden en bezig zijn helpt wel.. op een gegeven moment denk je sterk genoeg te zijn, pijl jezelf met kleine dingetjes, ga naar dat café op een avond die jullie samen nooit gingen pijl jezelf, ga naar de kermis waar jullie heengingen, trek je dat?

Foto's heb zelf nu minder problemen mee, maar vaak komt zo'n beeld pas een paar uren/dagen later terug, vooral die mooiste foto's.

Zorg ervoor dat je niet meer herinnerd word aan haar dat is het belangrijkste, contact voor de eerste maanden maar het lieft vermeiden als het kan.

Op de meest vage momenten zal je instorten, maar het herstellen zal steeds korter duren, van een halfe dag naar uren naar 10tallen minuten na slechts 5-10 minuten, vermoeiend is het wel, ga optijd slapen

Praat er met je vrienden over vanavond, vrienden vinden zoiets niet erg, maar ga niet over in zelf medelijden om medeleven te krijgen want wees sterk voro jezelf en niet voro anderen, (dat zal je al snel denken, traantje wegpinken bij een herinnering kan best )

Succes!

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 17:35 schreef arjan1202 het volgende:
[knip]
Alleen heb stiekem nog steeds hoop, en willen toch later een vriendschap hebben, en dat zal moeilijk genoeg zijn. Misschien mensen nog tips, om het sneller te verwerken? Kan je later nog wel weer van iemand anders houden? Voor mijn gevoel niet want het zit nogal diep. Weekenden zijn helemaal zwaar je bent alleen je verveelt je, voelt je leeg en saai.

Ik ben blij dat mijn ex het uitgemaakt heeft vòòr de vakantie, waardeer ik echt van haar, alleen niet wat er nu is.. maargoed.

Je zit in een sociaal gat... doe wat JIJ wil,.

Tja je moet het zelf weten, maar als je écht goed contact had met je vrienden moet je maar 's voorzichtig een emailtje sturen naar een paar van je (destijds) beste vrienden moet je maar 's je hart luchten toen het beste en misschien wel hun gelijk geven...

Wat tips om je beter te laten voelen

Voornaamste doe wat je zelf wil, prop je niet vol met vreten, drink wat drank als je dat lekker vind, het verdooft 'n beetje maar stop voor je helemaal ladderzat en dronken word want dan ga je rare dingen doen.

Praat veel, blog, schrijf een brief (MAAR VERSTUURD DEZE NIET NAAR JE EX!) forumpost DOE IETS om je gedachten kwijt te kunnen.
Emoties en gedachten en redelijkheid zijn vaak ver te vinden, als je eenmaal wat maandjes verder bent en je via via allerlei dingen hoort of meemaakt zal je vanzelf erachter komen of te horen krijgen van andere wat er precies mis is gegaan, en dan sla je jezelf voor je kop dat je dat niet eerder zag.

Als emotioneel word GA NIET NAAR JE EX, SMS NIET, EMAIL NIET, want wat je dan doet is onvergevelijk en compleet irrationeel.

Hoop is er altjid, maarja.. ik zal niet degene zijn die zegt dat het op moet geven, daar moet ieder mens voor zichzelf een beslissing over maken.

Ik raak mijn ex kwijt en dat brengt zowel veel verdriet als pijn als boosheid naar boven bij me, naar mijn idee moet je iemand compleet kwijtraken voordat er iets nieuws opgebouwd kan worden, met een ander of met je ex, maar niemand kan tegen je zeggen of dat goed is of niet ookal zullen ze dat wel proberen..

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 17:48 schreef Takk... het volgende:
Heb soort van hetzelfde meegemaakt Arjan, alleen hebben mijn ex en ik er wel goed over gepraat en ons verstand zei dat het niet eer werkte, maar het gevoel was het daar niet mee eens.
Toch de knoop zo'n 8 weken gelden doorgehakt, maar het deed pijn.

Heb ook door mijn verleden weinig vrienden, beste vriend is aan het afstuderen dus heeft geen tot erg weinig tijd nu, maar dat gaat veranderen.
Vakantietijd zorgt er ook voor dat andere vrienden op vakantie zijn/waren.
Dus heb een kutvakantie gehad, gelukkig maandag weer naar school, dat ik dat nog eens zou zeggen ;-)

Tsja tips, probeer toch wat te ondernemen, hoe moeilijk dat ook is.
Ik ben elke dag boodschappen gaan doen, en daar een half uur voor gelopen :-)
Zoek afleiding, gamen, films, tv, whatever.
Overhaast niks, geef het de tijd, vindt jezelf terug.
Er hier over posten wil ook wel helpen, misschien het topic doorlezen staan genoeg "tips" in.

Je kan ook in het forum overzicht OP het (rode) mapje klikken dan komen alle posts onder elkaar.

Vrienden na zo'n heftige en lange relatie overhouden is soms erg lastig, ik heb mijn hele vriendengroep verlaten omdat ze achter m'n rug om allerei dingen over mij en m'n ex zeiden dat heb ik in de mail gelezen.. , en dat pikte ik niet en koos voor haar (terrecht in mijn mening) hierdoor heb ik momenteel 2 goede vrienden en wat aardige kennisen

Beter een goede vriend dan een boek kennissen zeg ik maar

Joh heb niks meer te zeggen, helpt ff afreageren op het toetsenbord, voel me frustratie iets wegzakken denk dat ik aardappelen ga schillen met en die met een potje rode kool op ga eten yummie, die email heb ik verwijderd, ex zoek je eigen shit eerst maar 's uit voordat je mij lastig ga vallen!

tnx voor de reactie's in ieder geval.
Heb al keer met beste maat afgesproken en lekker bij gepraat, dat lucht ook op en die brief had ik idd al gemaakt en zat toen te twijfelen om op te sturen ben blij dat ik het niet heb gedaan maar luchte ook op.
En films kijken ook idd gedaan;) en heb besloten om operatie voor blessure(afgescheurde kruisband) te gaan doen, zodat ik weer kan volleyballen, want dat was voor mij het geen waar ik mijn frustraties en alles kwijt kon en dat mis ik nu. En ben idd bezig om sommige vrienden/contacten weer is aan te spreken en ja ik snap best als sommige niets meer willen horen Zag dit topic ik denk zat er gewoon wat neer, want praten erover helpt heel veel merk ik en vind ik ook prettig en lucht soms op.

God wat word ik moe van die emoties.. net me weer druk gemaakt omdat mailtje van m'n ex.. ze zorgt er iedere keer weer voor dat ik met mijn hoofd bij haar ben

Net m'n bed aan het opmaken even een wegpinken en dacht ´help, iemand!´ maar ik ga dit niet doorvertellen aan vrienden of m´n ouders.. is niet de moeite, zo´n aanstellerige schreeuw voor aandacht vind ik het dan... dus val ik jullie maar even lastig

Maar na zo'n opwelling voel ik me zó moe joh , nu last van m'n knieën van de spanning maar m´n hooft wel weer leeg, dat gaan sneller tegenwoordig, als ik ´t gewoon ergens kwijt kan.

Ben hier nog lang niet klaar mee merk ik al

Zeer de behoefte om m´n 6 trapiste bier met een zak chips naar binnen te werken, maar ga maar voor de cola light en een schaaltje chips denk ik wil tenslotte ´n beetje aan m´n body werken volgende met fitniss.

101 redenen om het niet te doen... dat denken .......

Ik zit er ook steeds aan te denken.... probeer het niet te doen.. maar ik weet gewoon dat hij in deze dagen bezig is met zijn plannen om te verhuizen. Daarnaast weet ik gewoon dat we over een maand tegelijkertijd in Istanbul zullen zijn. Ik ben als de dood om hem tegen te komen in een bar. I weet niet hoe ik zou reageren als hij met een ander was.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 01:29 schreef HiZ het volgende:
Ik zit er ook steeds aan te denken.... probeer het niet te doen.. maar ik weet gewoon dat hij in deze dagen bezig is met zijn plannen om te verhuizen. Daarnaast weet ik gewoon dat we over een maand tegelijkertijd in Istanbul zullen zijn. Ik ben als de dood om hem tegen te komen in een bar. I weet niet hoe ik zou reageren als hij met een ander was.

Dat lijkt mij ook niet zo'n prettig idee HiZ, ik hoop voor je dat je hulp heb van vrienden, kennissen of je ouders die je erdoorheen slepen, dat had ik wel gelukkig..

Jullie gaan naar dezelfde plek op vakantie? Hmm Istambul is een wereldstad toch? Lijkt me dat jullie elkaar niet hoeven te zien, probeer ervan te genieten ookal is dat moeilijk, omdat je toch over je schouder kijk iedere keer (dat heb ik tenmiste nog steeds).

quote:

.

Ik heb toen het 1 maand uit was voor mezelf opgeschreven wat ik vond dat er allemaal fout is gegaan in de relatie met mijn ex. Nu een maand later vallen er een hoop stukjes toch weer op zijn plaats.

Iedere keer als ik me rot en klote voel lees ik het door en herinnerd me eraan wat ze allemaal gedaan heeft, en wat ik zelf juist niet gedaan heb.. is iedere keer toch wel verhelderend.

Gisteren voelde ik me onwijs sterk en zelfstandig en onafhankelijk van haar, maar na haar mailtje gister voel ik me vanmorgen vol zenuwen wakker geworden, veel gedroomd en niet uitgerust, ik sta stijf van de stres moet en ik moet dit ff van me afschudden

Mijn ex ken ik nit meer.. nu ik alles van een veilige afstand bekijk is zó onwijs verschillend van mij!
Controllerend, onzeker,en afhankelijk van haar ouders en egoistisch, tijdens de laatste 6 maanden was ik zelf alleen maar onzeker, en afhankelijk van haar, en ik zou er inderdaad een grote punt achter moeten zetten.

Wil dit veranderen dan gaat dit zeker nog wel 'n jaar duren al dan niet jaren want je moet het eerst willen om het te doen, en toch bljift die hoop...

Ik wil niet op haar mail reageren, want dan geef ik toe aan haar, en dan volgt er een mail wisseling dat weet ik zeker, en dat wil ik niet, dit mailtje kan ik nog wel hebben maar ik weet niet of ik het volgende mailtje aankan..

Maar ik vind het moeilijk..... ik hield zoveel van haar dat ik mezelf een 'breakdown' heb bezorgt.. ik kan even geen liefde voelen voor iemand behalve voor vriendschap met échte vrienden en m'n ouders.., want gevoel voor echte liefde dat heb ik héél diep weggedrukt, maar om het missen van een mooie vertrouwens band die we 3 1/2 jaar lang die we samen hebben gdeeld, en die wil ik terug *zucht*.

Op het laatst ging het alleen maar over het huis, toekomst, geld en dat ik niet geneog aan mezelf werkte, zelf ziet ze misschien nu in dat ze zelf ook een aantal dingen niet goed gedaan heeft? Of is dat weer ijdelehoop..

When the things get tough the tough get going

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik weet dat er vast nog wel iemand rondloopt die misschien wel beter bij mij past dan haar .. maar ik zie dat nog niet helemaal, ik straal het niet uit, en mijn hoofd staat er niet nar, de hoop dat ze op korte termijn veranderd is erg klein.

Tijdens de relatie had ik figuurlijk de deur uit het kozijn gesloopt en liet over me heen walsen, had ik geen grens, waarschijnlijk had ze toen gehoopt dat ik het uit zou maken, maar ik kon het niet, nu heb ik een grens voor mezelf zou nu wel beslissingen kunnen maken als het niet verder kan, ben ik trots op!

Dus dit alles is wel positief voor mezelf.
Maar haar beeld, woorden en de dingen die we meegemaakt hebben zit nog op mijn entvlies gebrand, zowel de goede als de slechte..

Mensen veranderen alleen voor hunzelf als ze dat zelf willen

[ Bericht 6% gewijzigd door Chev op 31-08-2008 12:07:28 ]

zit sinds gisteravond veel met agressie en frustraties is niet normaal meer
In het begin van de relatie heeft me vriendin pheiffer gehad en konden dus ook niet uitgaan was een moeilijke tijd maar we hadden elkaar, duurde anderhalf jaar en daarna zijnw e langzaam samen is weer wat ergens gaan drinken maar nooit echt stappen. Nu is het uit en vervolgens hoor ik of zie ik op msn dat ze donderdag en zaterdag is gaan stappen en alles, en tijdens onze relatie had ze het er nooit over als ik zei we gaan er even op uit was het ook maar even omdat ze dacht dat ze te moe werd. Ene kant voel ik me best wel genaaid, want zei heeft lekker plezier en doet weer nieuwe contacten op, en ik zit hier weer met fucking veel frustraties, praat mezelf ook beetje moed in van, komt allemaal wel weer en dan ga ik ook weer genieten maar op dit moment kan ik wel een deur eruit rammen van ergernis
Dacht dat ik het ergste wel had gehad maar heb soms van die dagen dan bereik ik het kookpunt.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 11:47 schreef arjan1202 het volgende:
zit sinds gisteravond veel met agressie en frustraties is niet normaal meer
In het begin van de relatie heeft me vriendin pheiffer gehad en konden dus ook niet uitgaan was een moeilijke tijd maar we hadden elkaar, duurde anderhalf jaar en daarna zijnw e langzaam samen is weer wat ergens gaan drinken maar nooit echt stappen. Nu is het uit en vervolgens hoor ik of zie ik op msn dat ze donderdag en zaterdag is gaan stappen en alles, en tijdens onze relatie had ze het er nooit over als ik zei we gaan er even op uit was het ook maar even omdat ze dacht dat ze te moe werd. Ene kant voel ik me best wel genaaid, want zei heeft lekker plezier en doet weer nieuwe contacten op, en ik zit hier weer met fucking veel frustraties, praat mezelf ook beetje moed in van, komt allemaal wel weer en dan ga ik ook weer genieten maar op dit moment kan ik wel een deur eruit rammen van ergernis
Dacht dat ik het ergste wel had gehad maar heb soms van die dagen dan bereik ik het kookpunt.

Klinkt alsof ze compleet uit haar ban gesprongen is Arjan, heeft mijn ex de eerste weken gedaan heel veel drank zuipen, feesten met haar nieuwe vriendje.

Niks van aantrekken, je bent nu gewoon bezorgt en boos tegelijkertijd, ze komt haarzelf wel tegen, maar daar kan jij niks meer aan doen.

Kan ook zijn dat door de sleur ze destijds niet uit wilde gaan, nu het over is en ze zichzelf terug vindt heeft ze weer wel zin om te feesten, of haar vrienden/innen hebben haar meegenomen...
Maar daar moet je niet aan denken, aan jezelf denken!!!

Het kan trouwens ook zo zijn dat zij een soortgelijke gedachte heeft als ze hoort dat jij je laat opereren om weer te kunnen sporten, weet niet of dat een keer een punt van discussie is geweest tijdens de relatie...
Maar laat je niet gek maken door wat de ex nu allemaal wel en niet doet, want alle exen zoeken iets anders dan wat ze hadden, daarom is het ook over, een partij vond niet wat hij/zij zocht en gaat het op een ander zoeken.
En ja dan herken je die partij niet meer.

Mensen veranderen inderdaad alleen maar voor zichzelf, anders houd je jezelf alleen maar voor de gek als je het voor een ander doet en houd je dat niet op de lange termijn vol.
Ik ben ook veranderd omdat ik dat 3,5 jaar geleden zelf wilde maar mijn ex heeft daar ook een groot aandeel in gehad en daar ben ik haar dankbaar voor, net zoals zij is veranderd en ik daar een groot aandeel in heb gehad.
Op dat moment hadden wij elkaar nodig maar nu niet meer, nu is het tijd om alleen te veranderen.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 12:08 schreef Takk... het volgende:
Mensen veranderen inderdaad alleen maar voor zichzelf, anders houd je jezelf alleen maar voor de gek als je het voor een ander doet en houd je dat niet op de lange termijn vol.
Ik ben ook veranderd omdat ik dat 3,5 jaar geleden zelf wilde maar mijn ex heeft daar ook een groot aandeel in gehad en daar ben ik haar dankbaar voor, net zoals zij is veranderd en ik daar een groot aandeel in heb gehad.
Op dat moment hadden wij elkaar nodig maar nu niet meer, nu is het tijd om alleen te veranderen.

dat hebben wij dus beide, we zijn beide in positieve zin veranderd en daar zijn we elkaar ook dankbaar voor.
Maar de dingen die zij nu wel doet, heb ik altijd gemist in de relatie en daar baal ik dan van. Vind het ook moeilijk om der niet aan te spreken, zit tegen mezelf ook te zeggen geen contact laat maar even gaan voorlopig. En inderdaaddat van het opereren kan ook zijn, maar heb ik ook tegen der gezegd dat ik spijt heb dat ik het niet eerder heb gedaan, want ik val nu in zo'n groot gat geen sport en relatie meer was bij elkaar toch 50% van me leven en die andere 50% werkte ik. Dus daar heb ik wel van geleerd om ook als ik weer een relatie heb tijd voor vrienden en mezelf hou, want merk nu dat ik te afhankelijk van de relatie was en daar betaal ik nu de prijs voor helaas want heb aardig wat kennissen laten zitten in die 2 jaar heel erg stom! Maar is me eigen schuld geweest.

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 10:54 schreef Chev het volgende:

[..]

Dat lijkt mij ook niet zo'n prettig idee HiZ, ik hoop voor je dat je hulp heb van vrienden, kennissen of je ouders die je erdoorheen slepen, dat had ik wel gelukkig..

Jullie gaan naar dezelfde plek op vakantie? Hmm Istambul is een wereldstad toch? Lijkt me dat jullie elkaar niet hoeven te zien, probeer ervan te genieten ookal is dat moeilijk, omdat je toch over je schouder kijk iedere keer (dat heb ik tenmiste nog steeds).
[..]
<knip>

Ik woon part-time in Istanbul, en zijn ouders wonen er. De eerstvolgende keer dat ik erheen ga is de Ramadan net afgelopen en dan gaan de meeste mensen in Turkije naar hun ouders toe. Omdat we een beetje dezelfde vriendenkring hebben en naar dezelfde plaatsen gaan, is er een reëel risico elkaar tegen te komen.

Tjongen.. ik ben vandaag erg zwak zeg.. Kan echt aan niets anders denken.. Ik ben blij als het weer morgen is.

HiZ, nu al bang zijn voor een confrontatie heeft erg weinig zin. Probeer je zoveel mogelijk te sterken voor je weer naar Istanbul gaat. (ongelooflijk mooie stad trouwens)

Miesjel.. ik leef met je mee joh.

Vandaag heb ik ook een slechte dag, ik snap niet dat ik m'n ex neit uit mijn hoofd kan zetten, ben nu weer alleen thuis, geen slaap, en mis de warmte van gezeldschap en liefde...

Een email die ik van haar ontving hielp ook niet echt veel.. verdomme ex-mens laat me met rust, je hebt me genoeg pijn gedaan!

Als ze nog niet over mij heen kan komen is dat haar eigen schult had ze maar niet naar alle zorgen van haar ouders moeten luisteren en me moeten vertrouwen in plaats van het op te geven en alles van me te willen hebben, en niet binnen 3 dagen over moeten stappen naar haar nieuwe lover..

Ik ben blij dat ik ook in nuzie hoe stom ik geweest ben door geen grenzen te stellen, of ik dat anders wel had gedaan als het niet uit was gegaan.. ik denk het niet, ik was gewoon een ja knikken en on intressant denk ik.

GRR klotestreek!

quote:

Op zondag 31 augustus 2008 23:40 schreef Chev het volgende:
Miesjel.. ik leef met je mee joh.

Vandaag heb ik ook een slechte dag, ik snap niet dat ik m'n ex neit uit mijn hoofd kan zetten, ben nu weer alleen thuis, geen slaap, en mis de warmte van gezeldschap en liefde...

Een email die ik van haar ontving hielp ook niet echt veel.. verdomme ex-mens laat me met rust, je hebt me genoeg pijn gedaan!

Als ze nog niet over mij heen kan komen is dat haar eigen schult had ze maar niet naar alle zorgen van haar ouders moeten luisteren en me moeten vertrouwen in plaats van het op te geven en alles van me te willen hebben, en niet binnen 3 dagen over moeten stappen naar haar nieuwe lover..

Ik ben blij dat ik ook in nuzie hoe stom ik geweest ben door geen grenzen te stellen, of ik dat anders wel had gedaan als het niet uit was gegaan.. ik denk het niet, ik was gewoon een ja knikken en on intressant denk ik.

GRR klotestreek!

Er zijn mensen die blijven doorgaan idd en erop uit zijn om je pijn te doen, ik vind dat zo laag niveau als ze dat doen, geen greintje respect voor de ander waar je toch een deel van je leven mee hebt gedeeld. Een andere ex van mij voor deze relatie die zat meteen al op hyves te reageren ff onder de gordel, zo is het alweer lekker uit. Ik heb met haar toen uitgemaakt en al het contact verbroken msn,telefoon noem het maar op maar zelfs na 2 jaar blijft ze door etteren, nu trek ik er me erweinig van aan, maar opzienbarend hoe gemeen mensen kunnen zijn! Zij zelf had na 2 dagen toen al een ander was een goede keuze van mij want dat zei toen genoeg. Maar toch blijft ze af en toe dat contact zoeken terwijl ik niks van der wil weten.

Maar goed nu ben ik er wel goed ziek van, het is gewoon echt een achtbaan zaterdagavond en zondagochtend was ik zo opgefockt en agressief en nu voel ik me weer beter, probeer mezelf ook op te peppen, er loopt dus ergens anders toch nog de ware, en dat het op den duur wel weer goed komt, maar het blijft ontzettend zwaar helaas. Hoop dat als ik operatie heb gehad en na 2 maanden thuis zitten dan, weer langzaam aan wat kan gaan oppakken en als ik weer kan volleyballen met mijn teammaten dat ik weer lekker kan genieten!

quote:

Op maandag 1 september 2008 08:18 schreef arjan1202 het volgende:
Er zijn mensen die blijven doorgaan idd en erop uit zijn om je pijn te doen, ik vind dat zo laag niveau als ze dat doen, geen greintje respect voor de ander waar je toch een deel van je leven mee hebt gedeeld.

Ik tik dit even van me af hoor..

Zo ver zou ik ook weer niet gaan met haar ze is niet lelijk tegen me, al is ze me wel behoorlijk afgevallen in de laatste maanden van onze relatie, maar ze blijft me wel contacten terwijl we anders hadden afgesproken.. wel irritant, al hoop ik toch echt dat ze de boodschap begrepen heeft dit keer en ik volgende week niet weer een berichtje krijg van haar met een of andere zinloze text.

Het is over en voorbij, dat weet zij ook, zij is nota bene degene geweest die vorige week smste dat we maar beter geen contact meer konden hebben.

Zij zal niet geloven of willen horen hoe ik er over denk, dat haar ouders en broer haar onzeker hebben gemaakt met allerlei angst theoriën over een financiele toekomst met mij, kinderen, koophuis ('slechte tijden'), en zij zal blijven denken dat ik niet goed genoeg mijn best gedaan heb voor de relatie (wat me wel pijn doet/deed)... ik was ook onzeker maar meer omdat zij zo raar deed, en ik zelf geen grens kon trekken met haar kritiek, heb ik wel spijt van, had me enkele maanden pijn kunnen besparen, en misschien wel meer kunnen redden, maar ik denk dat het toch wel uitgegaan was op den duur..

Ze zei: "Tja, op een gegeven moment ga je wel nadenken over de toekomst hè" en "voor een toekomst voor onze kinderen hebben we toch wel geld nodig hè", en "ik wil onze kinderen het beste kunnen geven" (en ik niet?), en "ik geloofte er niet meer in dat je meer aan je studie/carriere/conditie zou gaan werken" en toen had ze 't al gehad over dat ik maar 'carriere' moest gaan maken.. met een salaris iets onder de 2000 euro bruto per maand kan ik best rondkomen hoor, en zij verdiende in 3 1/2 jaar tijd nog niet eens de helf hiervan met haar eigen bedrijf en had een bijbaan, ze vond dat ze met haar 'cursussen zelfstudie' erg goed bezig was met haar toekomst.. terwijl ze dit bijna nooit afmaakte of in de praktijd gebruikte

Ofwel hier had ze zelf niet opgekomen.. dat is gewoon (toen ik er niet was) door haar ouders 'bevestigd' of 'versterkt' omdat haar hele familie ("succesvol") ondernemers zijn (en zogenaamd bakken met geld hebben).. grote beloftes, hoge eisen en een verpest zelfbeeld

Een wat realistischer beeld van het leven en wat écht belangrijk is, namelijk geven en nemen en gelijk zijn aan je partner is het belangrijkste wat in een relatie belangrijk is.

Met een minimum inkomen hadden we kunnen huren, had ik gelukkig mee geweest, maar ik had meer dan genoeg gespaart in 9 jaar tijd om een huis te kopen (mijn droom mij en voor ons samen) met een 'lichte hypotheek' lasten van +-500 euro per maand+aflossing voor een tussenwoning eengezins woning van 111 vierkante meter.

Maar zij zag het dus niet zitten en heeft volgens mij 'onbewust/bewust' besloten dat het voor haar makkelijker was om te zien of het gras bij een ander groener is, wat het natuurlijk altijd is als het wat minder gaat in een relatie..

aanvulling:
*zucht* sommige mensen leren het nooit, wat denken jullie?

Zelf denk ik dat ik niet met haar om kan gaan zolang ze met die van een kennis van me is.. en dat ze hier ook niet gelukkig van word tot ze zich realiseerd dat ze heel wat meer moet doen om een succesvol en gelukkig leven te hebben en dat dat niet afhangt van geld en macht/controlle, want alles kan niet gaan zoals je wilt, en je kan best met een gezamelijk inkomen en een lage hypotheek prima kinderen opvoeden.. mijn ouders konden het ook, ik ook, en die studie die komt wel als ik me happy voel

[ Bericht 2% gewijzigd door Chev op 01-09-2008 10:24:24 (spellingsfoutjes + aanvulling) ]

sommige mensen zijn hardleers, ik ben ook van mening als je samen er aan werkt kom je er altijd wel uit. Geld is handig maar moet geen reden zijn om daarom een relatie te beeindigen.
Geld maakt niet gelukkig liefde wel. (Altans liefde maakt niet altijd gelukkig kijk maar als 1 het uitmaakt dan voel je je ellendig zacht gezegd.
Ik wordt in ieder geval niet gelukkig van macht/controlle, wordt gelukkig van iemand waar ik van hou waarmee je alles deelt en lacht en huilt. Die bij je is die om je geeft die je de warmte geeft. Elkaar steund in moeilijke tijden.
Dit alles mis ik het meeste, kan niet ergens me ei meer kwijt zeg maar, naar ouders of een goede vriend toe is toch anders.
Dus chev ben het helemaal met je eens sommige leren het nooit.

quote:

Op maandag 1 september 2008 09:05 schreef Chev het volgende:


Ze zei: "Tja, op een gegeven moment ga je wel nadenken over de toekomst hè" en "voor een toekomst voor onze kinderen hebben we toch wel geld nodig hè", en "ik wil onze kinderen het beste kunnen geven" (en ik niet?), en "ik geloofte er niet meer in dat je meer aan je studie/carriere/conditie zou gaan werken" en toen had ze 't al gehad over dat ik maar 'carriere' moest gaan maken.. met een salaris iets onder de 2000 euro bruto per maand kan ik best rondkomen hoor,

nounounou, wat een slap excuus zeg. Alsof mensen die iets minder verdienen van de honger omkomen in dit land. Ik ken zat mensen met een dergelijk salaris die ook nog eens een paar kinderen hebben en zich prima redden en vermaken.

Zal wel komen door die tv programma's waarin tegenwoordig alles om geld draait en niet om de liefde, helaas denkt zij dat die fictie werkelijkheid is.

quote:

Op maandag 1 september 2008 14:27 schreef ThaBrain het volgende:

Gisteren date gahad. Is wel goed verlopen We zijn zelfs niet meer aan de film toegekomen omdat we veel hebben gepraat (en uiteindelijk wel gezoend). Maar toch...she's just not 'that' into me. Maar misschien komt dat nog wel tezijnertijd. Aan het eind van de avond was dat namelijk al een stuk meer. We doen het gewoon rustig aan en zien wel waar het schip strand. Ik ga er alleen niet op zitten wachten.

NIce Brain, bedankt voor je bericht, had ik wel eventjes nodig.. krijg het idee dat ik het steeds makkelijker krijg om haar los te laten. misschien zijn alle dingen die zeg over haar ouders/fam die ik intype geen fijten, maar wel sterke vermoedens.. want ze komen niet zomaar ergens vandaan..

quote:

.

EDIT: Nog meer reacties! Bedankt mensen.. die quotes van jullie zijn inderdaad echt gezegt door haar en ik wist het wel.. maar toch erg blij om meerdere mensen dit te horen zeggen zijn er toch nog mensen die geloven in de ware betekenis van een relatie en ware liefde . en tja.. zoals ik al zei dat had ze vast niet van haarzelf.. (neem ik haar toch weer in verdediging grr.. deed ze misschien alleen zodat ik haar zou 'dumpen' en het niet andersom hoefte.. maakt ook niet meer uit hè )

Over je date

Een kus op je 2e date, is nogmaal iets voor de 3e date hehe, doe je 't toch wel goed
En praten is goed, alleen niet over de ex hè (maar heb je vast niet gedaan)

Tja rustig aan doen naar jezelf luisteren, maar geef haar wel een kans hè 'n mens moet een beetje open blijven..
tja praat ook voor mezelf (doe m'n best!)

[ Bericht 10% gewijzigd door Chev op 01-09-2008 14:48:35 ]

Geen dank chev.
Vind het zelf ook fijn om hier wat dingen kwijt te kunnen, lucht heel erg op.
Merk dat praten erover helpt en ook natuurlijk dat andere hetzelfde meemaken heb je toch wat gemeen met elkaar praat makkelijker.

En @ ThaBrain mooi dat je weer wat anders hebt gevonden hoop dat het wat wordt voor je! Het blijft natuurlijk een hoorlijk gevoel als je weer wat begint te voelen voor iemand

Vandaag ook wel wat grappigs meegemaakt.

Moest net op mijn werk een dame helpen in een vergaderzaal met haar laptop voor een presentatie, ben er heen gegaan ze zag er wel leuk uit blonde stijle hare, roze blouse, heb er dus zo'n 20 minuten naast haar gezeten terwijl ze luisterde naar de presentatie, het probleem verholpen en haar mijn (prive) mobiele nummer gegeven dat ze me kon bellen als er nog problemen waren met de laptop (had ook het helpdesk nummer kunnen geven).

Geen idee hoe oud ze was of dat ze iemand had of wat dan ook, maar gaf me toch wel 'n beetje een happy gevoel

Edit: En 'n uurtje later is het wel een vreemd gevoel maarja ze zag er wel lief uit bang voor 't onbekende denk ik

[ Bericht 7% gewijzigd door Chev op 01-09-2008 16:31:22 ]

Miesjel: Moeder ik ben niet blij en weet niet precies waarom. Ex spookt weer door mijn hoofd
Moeder: Je hebt een huis gekocht en wil dat heel graag vertellen aan ex, maar dat kan niet.

Ineens wist ik het.. Ik heb er niet zoveel aan, maar nu weet ik tenminste waarom ik me zo kut voel. Moeders zijn echt goed.

quote:

Op maandag 1 september 2008 19:04 schreef Miesjel het volgende:
Miesjel: Moeder ik ben niet blij en weet niet precies waarom. Ex spookt weer door mijn hoofd
Moeder: Je hebt een huis gekocht en wil dat heel graag vertellen aan ex, maar dat kan niet.

Ineens wist ik het.. Ik heb er niet zoveel aan, maar nu weet ik tenminste waarom ik me zo kut voel. Moeders zijn echt goed.

Hé Miesjel, ik snap 't wel., moeders kennen hun kinderen, 't is freaky maar ze zijn er voor je en weten meer dan je denkt...

Vanavond ook even kort met mijn moeder gepraat, zij heeft me eigenlijk tot de drempel geleid en ik sta nu in een tweestrijd, gooi ik de deur dicht of laat ik hem open voor mijn mijn ex.

Alles in mijn verstand zegt me dat ik hem dicht moet gooien, maar er staat een schim van mezelf er tussen die hem heel hard tegenhoud met alle kracht die die heeft, en wat ik ook doe ik zie hem alleen maar nee schudden, dat er iets nog niet af is...

quote:

Op maandag 1 september 2008 15:49 schreef ThaBrain het volgende:
EDIT
Volgens mij moet ik het terugnemen dat ze misschien toch niet "that into me" is Ik ben net uitgenodigd om vrijdag bij haar te blijven eten en daarna te blijven slapen

Lucky dog, maar doe 't rustig aan en blijf de baas

quote:

Op maandag 1 september 2008 20:02 schreef Chev het volgende:

[..]

Hé Miesjel, ik snap 't wel., moeders kennen hun kinderen, 't is freaky maar ze zijn er voor je en weten meer dan je denkt...

Vanavond ook even kort met mijn moeder gepraat, zij heeft me eigenlijk tot de drempel geleid en ik sta nu in een tweestrijd, gooi ik de deur dicht of laat ik hem open voor mijn mijn ex.

Alles in mijn verstand zegt me dat ik hem dicht moet gooien, maar er staat een schim van mezelf er tussen die hem heel hard tegenhoud met alle kracht die die heeft, en wat ik ook doe ik zie hem alleen maar nee schudden, dat er iets nog niet af is...
[..]

Lucky dog, maar doe 't rustig aan en blijf de baas

Klinkt allemaal heel bekend. Het is alsof 'ik' nog moet besluiten om het uit te maken of zo. Terwijl dat onzin is. Het is al uit.

Bleh wat een naar topic is dit eigenlijk.. ik ga maar slapen, kan het niet verder lezen allemaal