De kunst van het loslaten van je ex #63

quote:

Op donderdag 28 augustus 2008 10:44 schreef ThaBrain het volgende:

[..]

En toch kan je het niet laten om te reageren he In ieder geval veel geluk in de rest van je leven Chev. Ik hoop dat je iemand vindt die wel goed bij je pas en je accepteert om wie je bent. Ik hoop dat het iemand is die bij jou wil horen en waarvan jij wil dat diegene op gelijke hoogte naast je kan staan. Ze verwoorden het zo mooi in de (animatie)film Samurai X. Daarin heeft een man het erover dat een man het zwaard is en zijn vrouw de schede. Deze twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. (Die vrouw gaat dan dood en dan gaat die man wraak nemen )

Thanks Brain, dat hoop ik ook, en ook voor jou en de rest natuurlijk, nu ik weet hoe de pijn voelt van het verliezen, en kan ik me voorstellen dat mensen een beetje gek kunnen gaan doen..

Je verliest een deel van jezelf, je ritme, je sociale leven(?) en misschien zelfs wel meer (kinderen/geld).

Een pijn erger die erger is dan wat voor soort lichamelijke pijn dan ook, en wens dat niemand ooit toe,
maar gelukkig heelt de tijd deze wond zo goed als dicht todat we opnieuw geluk of doel vinden in ons leven, op wat voor manier dan ook.

Soms groeien mensen voorgoed uit elkaar, zien dingen die ze niet eerder zagen en worden er zelf beter van, en
heel soms groeien ze (na lange tijd) weer naar elkaar toe, maar dat ligt per relatie verschillend, maar dat lijkt me erg lastig, maar in praktijk heb ik het meegemaakt bij vrienden.

Het is onmogelijk om een half jaar in de toekomst te kijken, laat staan jaren, doelen kan je stellen, maar of ze behaald worden weet je nooit.

Daarom kan je het beste je eigen plan trekken en een partner zoeken als aanvulling op jezelf in het leven, en geen opvulling, zorg dat je zelf op nr 1 staat, zodat je jezelf nog over hebt als er wat naars gebeurd.

Onvoorwaardelijke liefde? Het bestaat vast.. maar die zal ik eerst (opnieuw) moeten vinden wil ik er in geloven
Als het niet de ware is dan moet die vast nog ergens rondlopen.

Denk dat ik gewoon maar 's een tijdje niet over mezelf post en gewoon reageer

Ik vind het vandaag zwaarder dan tot nu toe. Heel tegenstrijdig allemaal. Aan de ene kant begin ik te voelen dat ik 'vrij' kom van die afhankelijkheid van hem, aan de andere kant ben ik bang dat het nu echt helemaal en voorgoed voorbij zou kunnen zijn.

quote:

Op donderdag 28 augustus 2008 17:45 schreef HiZ het volgende:
Ik vind het vandaag zwaarder dan tot nu toe. Heel tegenstrijdig allemaal. Aan de ene kant begin ik te voelen dat ik 'vrij' kom van die afhankelijkheid van hem, aan de andere kant ben ik bang dat het nu echt helemaal en voorgoed voorbij zou kunnen zijn.

Hou vol... Dit gevoel herken ik heel erg goed. Geen contact zoeken maar een ander doel, idee of wat voor jou werkt. Als je nu weer contact zoekt begin je bijna weer van voren af aan.


Ik heb mijn doel gevonden in een huis wat ik gekocht heb.. Werkt als een prima afleiding.

quote:

Op donderdag 28 augustus 2008 19:31 schreef Miesjel het volgende:
[ afbeelding ]

Hij is goed
Op dit moment is dat zeker waar.

Zelf kan ik 101 redenen bedenken om niks meer mijn ex te maken te willen hebben en niet meer aan mijn ex te denken, maar 1 gevoel is genoeg om dat soms te doen vergeten

Toch wil ieder die zich afvraagt of het niet beter kan eventjes heel serieus je ogen (figuurlijk) te sluiten en terug te kijken:

Was JIJ, en alleen jij echt geluk de laatste weken/maanden in je relatie of hoopte je dat alles wel weer goed zou komen.. misschien is dat al verhelderend.

Praat met mensen die echt van je houden (ouders, goede vrienden) die dichtbij je staan.
Zelf kan ik mijn hart leegstorten bij mijn moeder gelukkig (vanavond weer gedaan na een enorme dip) en ze heeft me opnieuw weer doorheen geholpen, en duidelijk gemaakt dat dit dit toch het beste is voor mij omdat ik niet gelukkig werd van haar gedrag, en dat was waar, was verhelderend.

Het 'als' en 'waarom' zullen vaak naar boven blijven komen, dat kan wel even duren ligt eraan hoe heftig je hier last van heb, maar uiteinderlijk hebt er niks aan, toch komen ze onbewust bij muziek en herinneringen ofzomaar uit het niks, zoek weer hulp als dat nodig is bij de mensen die van je houden en vraag het hun.

Dan nog zal je aan je ex denken, misschien (niet) elke minuut, uur, dag, misschien wel week, maar de emoties worden minder als je eenmaal accepteerd dat het waarschijnlijk ook niet meer goed komt, en je enigsinds openstaat voor je nieuwe leven.

Je kan je indenken dat 'in de long run' je misschien wel weer kans heb, maar dat is niet eens jouw beslissing als diegene het uitgemaakt heeft met jou, misschien zal hij/zij zich (n)ooit realiseren wat jij nu heel helder ziet in die persoon, en dan is het vroeg genoeg om er over na te denken.

Ik blijf erbij dat degene die het uitgemaakt heeft alleen degene is die zich kan bedenken.. daarna als het zover is zal degene met wie hij/zij het uitgemaakt heeft moeten denken of het het echt waard is, en of hij/zij dat nog wel wil.

Leef, doe dingen die je normaal niet doet, het kan wel een hoop weekjes duren, maar probeer wat nieuws, leef je uit op het forum (zoals ik ), leef je uit in sport of in je werk, zoek een hobby, ga gamen, bezoek oude familie en (oude) vrienden of mail/sms ze, het is leuk om wat te horen van al die mensen die je stieken toch heb gemist, maar nooit geen tijd voor had met je ex.

Ga met een vriend(in) op een zaterdag avond met wat films op de bank hangen met wat biertjes en/of een fles wijn erbij drink je zat en zorg dat je een stretcher heb, en praat met elkaar erover!

Maar neem ook de tijd voor jezelf.. jank als je dat wil, waar je wil, of hou je sterk tot een moment alleen. Soms heb je wel mensen nodig om je helpen en je even te zeg maar.

De donkere dagen komen weer, het is om 21:00 donker, heb je nog iets te doen?
Verwaarloos jezelf niet, maar als je geen zin heb in gepaalde dingen doe ze gewoon lekker niet, of juist wel beslis zelf over je eigen leven, maar doe het verantwoordelijk zoals je geleerd heb van je ouders.

Tot zo ver mijn preek

quote:

Op donderdag 28 augustus 2008 20:44 schreef ThaBrain het volgende:

[..]

Dus je hebt m toch gekocht?

Jaaahaaaa..

Eigenlijk is het loslaten het moeilijkste. Je hebt je zwakke momenten, op die momenten meot je sterk staan en tegen je zelf blijven zeggen dat je niets meer van haar wilt.
Ik ben er wel overheen, kan fotos kijken zonder dat ik iets voel. Het is jammer dat vind ik wel.
Al droom ik nog wel over haar dat het telkens goed komt, maar dat wil ik helemaal niet.
Ik zie nu gewoon in dat zij een heel ander persoon was zoals ze zich voordeed.
Dus ik ben gelukkig met me zelf, ookal moet ik alleen zijn nu.

Verder iedereen een goed weekend en vecht tegen de zwakke momenten;D

quote:

Op vrijdag 29 augustus 2008 11:53 schreef Pim26 het volgende:
Eigenlijk is het loslaten het moeilijkste. Je hebt je zwakke momenten, op die momenten meot je sterk staan en tegen je zelf blijven zeggen dat je niets meer van haar wilt.
Ik ben er wel overheen, kan fotos kijken zonder dat ik iets voel. Het is jammer dat vind ik wel.
Al droom ik nog wel over haar dat het telkens goed komt, maar dat wil ik helemaal niet.
Ik zie nu gewoon in dat zij een heel ander persoon was zoals ze zich voordeed.
Dus ik ben gelukkig met me zelf, ookal moet ik alleen zijn nu.

Verder iedereen een goed weekend en vecht tegen de zwakke momenten;D

Erg hè.. dat loslaten van emo's, heb edit: had ik nu edit: net ook weer de keuze is gemaakt, het nieuwe leven is in gang gezet zo abrupt beindigt en toch achteraf zo voorspelbaar als maar kan..

Toch lijkt het soms bijna onmogelijk om mezelf bedwingen niet na te gaan hoe het met mijn ex gaat via via.
Ik heb zo lang om haar gegeven en voor haar gezorgd dat het een tweede natuur is geworden, en nu maak ik me zorgen om haar... dat gevoel ben ik nog niet kwijt merk ik
edit: Nu 2-3 uur later is die drang weer wat afgezakt ze heeft genoeg mensen om haar te beschermen..

En dan zoveel dingen die je linken aan haar of kennissen/familie van haar zeker als de persoon waarmee ze nu gaat iemand is die je ken (ahum..)
edit: Wat me niks meer zo veel meer doet

Tegelijkertijd voel ik me onwijs stom dat ik dit allemaal nog doe, ik voel me niet schuldig , en hoef me ook niet onzeker te voelen, want ik weet dat mijn ex niet meer van me houd zoals het was, andersom is dat nu ook niet mogelijk dus wat zeur ik nou
Edit: Tja we blijven het jammer vinden, maar het is niet anders.

Er overheen zijn há wat is dat word gewoon mopperig op mezelf vanavond feesten hoop ik 't naar m'n zin te hebben, kan geen drank drinken omdat ik met de auto ben, is maar goed ook
Edit Toch wel nieuwschierig naar al die singles... maar 'n beetje bang voor het onbekende

[ Bericht 2% gewijzigd door Chev op 29-08-2008 14:54:14 ]

Nieuw bericht; Single feest was een flop, was er nog geen 30 minuten en voelde me kompleet klote en had het idee 'wat doe ik hier??' Ben weer weggegaan.. ben er nog niet aan toe

Dus toch iets positiefs, heb er weer van geleerd.
Even klote gevoeld naar m'n broer gegaan halve liter 8% bier naar binnen tegankt en voel me al een stuk rustiger hehe

Zó verschrikkeljik zonde dat ze compleet gebrainwashed is door haar ouders en de gemakkelijkste weg heeft gekozen.. maarja gebeurd is gebeurd.

Dus toch waar wat ik op de radio hoor: vrouwen trekken hun ex z'n shirt aan en mannen zetten het op een zuipen..

Nu je het zegt weet niet eens of mijn ex werkelijk m'n t-shirt heeft gehouden of niet, had ze 't over láng geleden omdat de geur zo lekker was.

Niks van terug te merken overigens niks meer van haar gehoord sinds haar laatst sms van afgelopen zondag dat we maar beter helemaal nooit geen contact meer kunnen hebben..

Zit ik toch nog over mezelf te posten hè brain hèhè oh well life go's on again.

[ Bericht 31% gewijzigd door Chev op 30-08-2008 01:17:59 ]

Het hoge woord is eruit. Ze heeft het uitgemaakt
Na 2,5 jaar blijken we toch andere verwachtingen en doelen te hebben.
Dit terwijl we samenwoon plannen hadden en over een maandje samen op vakantie zouden gaan
Er waren al wel spanningen de afgelopen tijd omdat we het niet over alles eens waren. Lang erover nagedacht en net nu ik overal weer een beetje vertrouwen in begon te krijgen ziet zij het niet meer zitten
Het doet pijn

Samewonen is een ENORM grote stap.. dan komen er naar mijn idee vaak twijfels omhoog.. is dit het? Passen we wel goed genoeg bij elkaar?

Tja Mushi.. accept it leer ervan, probeer wat rust te vinden in jezelf ookal is dat niet makkelijk... Zelf nu 2 maanden later voel ik me een paar dagen goed en dan opeens weer enorm klote en een paar uur later en praten wel weer normaal.

Even wat vrijheid is ook goed voor een mens om alles over na te denken, praat veel met de mensen waarvan je houd en die van jou houden is mijn enige advies, vooral als ze dichbij je staan, want die zien dat soort dingen vaak ook aankomen.

zie ook mijn vorige post

Dankje, over dat samenwonen daar begonnen in eerste instantie de twijfels denk ik. Van haar kant dan, ik wilde o zo graag. Misschien was ik wel te gek op haar, wil ik teveel te snel. In mn hoofdje was zij degene waar ik oud mee wilde worden. Trouwen, kinderen (ooit) Argh. Waarom denk ik dan ook dat er zo'n happy ending bestaat. Een relatie gaat niet vanzelf, natuurlijk zullen er periodes met veel gedonder zijn, maar daar kan je samen sterker uitkomen. Ik dacht dat wij sterk genoeg waren! Ik probeer me wel op het advies te focusen. Er morgen over te praten met vrienden.

Mushi, ik had hetzelfde, maar ze wou niet, het is iets van het 'opgeven' van vrijheid en het niet mer afhankelijk kunnen zijn denk ik, het té veel houden is zeker de laatste maanden zó omdat je wanhopig alles goed wil maken (toch?), en zeker als ze nog bij haar ouders woond is het lastig om de beslissing te maken, ook voor haar ouders..

Geef jezelf niet de schult, ze heeft 'nee' tegen je gezegt, ze heeft bewust een keuze gemaakt, niks wat jij daar anders over had gezegt had beholpen dnek ik.

Probeer realisistch te zijn, en hou jezelf in dit weekend! De weekenden zijn het kloterigste.

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 10:24 schreef ThaBrain het volgende:

[..]

Haha je ontkomt er niet aan he Af en toe moet je gewoon dingen kwijt. Wat dat feest dat relatieplanet feest? Waarom voelde je je er niet thuis? Was het leeftijdsverschil te groot of vond je de muziek niks?

Dat was idd het relatieplanet feest ja.
Muziek was wel ok, maar er speelde iets in m'n hoofd wat m'n vriendin wel 's zei voor de grap: jij ouwe saaie sok
En ja toen begon het voelde me een desperate single en realiseerde me dat ik haar verschrikkelijk miste bij me, het vertrouwde gevoel, de zekrheid samen.. we hadden hier kunnen dansen met z'n tweeën....samen, ik had haar meer uit moeten nemen naar leukere plekken, maar dat krijg je in een sleur.


Voelde me steeds slechter, laatste zaal was de muziek wel oké even bijven staan, beetje gedanst (10 min) maar ik kreeg het te zwaar.

Ben hier echt nog niet aan toe, blijbaar heb ik mezelf overschat en mis ik haar toch nog best wel erg ondanks wat ze me geflikt heeft..

Terugweg in de auto me helemaal uitgeleeft (wel netjes aan de snelheid gehouden) speelde zelfs nog met het idee om naar haar toe te gaan en aan te bellen bij d'r ouders huis.. maar ben verstandig genoeg om te weten dat dat niet helpt.. straks zie ik haar en haar nieuwe 'allerliefste moppie' samen half naakt in de deur staan rij ik mezelf echt kapot denk ik..

Daarom zei ik dat ik het verschrikkelijk zonde vind dat ze zo verpest is.. tja samenwonen was een té grote stap, maar er speelde wel meer hoor zeker 't laatste half jaar, ben blij dat het nu uit is zodat ik opnieuw kan beginnen als is het soms verschrikkelijk moeilijk, bilj dat ike ven met m'n broer kan praten..

Het is onbegrijpelijk dat m'n ex al uitgaat, plezier heeft en dat soort shit terwijl ik me nog klote voel, maar is neit anders ik zit anders in elkaar en zij was er al 2-3 maanden langer mee bezig dan ik

Verwacht helemaal niks meer van haar, het mooiste zou zijn als ze huilend naar je toekomt en zegt dat JIJ de ware bent en ze zich dat nu realiseerd en veranderd is, en dat die ander een vergissing was, maar dat gebeurd alleen in de film

edit: Ahoewel het mooiste? hmm toch wat meer tijd voor mezelf om mezelf verder te ontwikkelen.

[ Bericht 3% gewijzigd door Chev op 30-08-2008 12:28:02 ]

Was het maar waar dat het alleen maar in de film gebeurde, want dan kon je die onrealistische hoop afdoen als romantische nonsense.

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 12:33 schreef HiZ het volgende:
Was het maar waar dat het alleen maar in de film gebeurde, want dan kon je die onrealistische hoop afdoen als romantische nonsense.

Hmm aan de ene kant waar, maar aan de andere kant, waarom denk je dat mensen het idee hebben dat het écht kan?
Denk ik door (over)romantische boeken en films

En daarom gebeurd het ook
Grappig is we denken eraan maar als het er ooit van komt dan is dat volgens mij verschrikkelijk moeilijk

Hoop doet leven.
Maar ga er niet op wachten, je moet door met je eigen leven.

Heb mijn ex laatst gesproken, het is nu officieel vriendje en vriendinnetje met haar 21 jarige knul, hoewel ze niet helemaal enthousiast overkwam, uit bescherming voor mij denk ik maar dat is niet meer nodig :-)
Maar ik ben blij voor haar, ik hoop dat ze gevonden heeft wat ze zocht en niet bij mij kon vinden.

Uiteindelijk komt iedereen zichzelf tegen in het leven, hoe je daar mee omgaat maakt wie je bent.

Die ex van me wil ook alles onder controlle hebben.

Nadat ze zowat elke week op z'n minst 1x contact met me (belangrijk of onbelangrijk) zoekt sinds het uit is heb ik 6 dagen geleden sms van haar ontvangen: Dat ze er over nagedacht heeft, en dat het beter is dat we elkaar niet meer spreken, wenst me heel veel geluk verders, en ze hoopt dat ik er overheen kom, gr. [ex]

Dacht dus rust te heben nu

Vandaag dus een email(6 dagen later): Of ik haar sms heb ontvangen en hoe ik er over denk. gr [ex]

Man.. het is uit, we spreken af elkaar 3 maanden niet te spreken, elke week regelmatig contact puur en alleen van haar kant uit, voor 5 weken ndat het uti was, daarna heb ik het afgekapt, en nu evengoed nog elke week een sms of email van haar kant af, heb haar 3x verzocht of ze wou stoppen, krijg ik de sms dat we elkaar maar niet meer moeten spreken, en nu dit.

Ga er niet op reageren hoor.. ze weet precies hoe ik er over denk, en dat als er echt iets belangrijks is dat ze me kan bellen (heb ik specefiek gezegt tegen haar aan de telefoon) , en we hadden een afspraak dat ze geen contact met me op zou nemen tot oktober, en ik ga me daar aan houden.

En nu sta ik dus op mijn streep, laat haar maar met haar nieuwe vriendje, 's nadenken over haarzelf, je hebt gelijk Takk, iedereen zichzelf tegen in het leven, hoe je daar mee omgaat maakt wie je bent.

Eerste liedje dat ik hoorde na de email:


[ Bericht 3% gewijzigd door Chev op 30-08-2008 15:12:20 ]

Mijn opticien begon vandaag over een bril van haar die klaar voor haar ligt. Smack... Ik heb gezegd dat ik haar niet meer spreek.

Tjek, ik ben er nog niet overheen.. Ik ben nu even in mineur. Vanavond met vrienden BBQen Het er even over hebben en dan zien we wel weer verder.

De uitspraak life is like a rollercoaster komt goed van pas nu
Mijn relatie is 2 weken geleden uit gegaan, en heb gelukkig de ergste week gehad aangezien ik er echt helemaal kapot van was. En heb zo nu en dan natuurlijk nog een dip.
We waren nog op vakantie geweest en alles was gewoon toppie en voor mijn gevoel waren we nog meer naar elkaar toe gegroeid alleen 3 weken later, vertelde ze me dat ze niet meer het gevoel had, meer als vriendschap en niet meer als een relatie. Voor de vakantie het ze ook al het gevoel maar ze dacht dat het wel over ging, en dat na de vakantie alles weer goed kwam(hier wist ik niett van, totdat ze het uitmaakte) Voelde me machteloos, alle problemen hebben we samen altijd opgelost of over gepraat, en nu is het gevoel weg en de deur is in 1 keer dicht en kan er niets meer aan doen. En nu ga je zitten denken en is er in 1 keer een grote leegte in mijn leven die ik moet opvullen, want heb contacten/vriendschappen verwaarloosd tijdens mijn relatie heel erg stom idd, en me sport op gegeven(dit vanwege een blessure, maar kan opereren niet gedaan)Heb ik nu ook spijt van want mis me sport en vooral het socialle gedeelte. Heb zo dagen dat ik me sterk voel en soms voel ik me van suiker.
Alleen heb stiekem nog steeds hoop, en willen toch later een vriendschap hebben, en dat zal moeilijk genoeg zijn. Misschien mensen nog tips, om het sneller te verwerken? Kan je later nog wel weer van iemand anders houden? Voor mijn gevoel niet want het zit nogal diep. Weekenden zijn helemaal zwaar je bent alleen je verveelt je, voelt je leeg en saai.

Heb soort van hetzelfde meegemaakt Arjan, alleen hebben mijn ex en ik er wel goed over gepraat en ons verstand zei dat het niet eer werkte, maar het gevoel was het daar niet mee eens.
Toch de knoop zo'n 8 weken gelden doorgehakt, maar het deed pijn.

Heb ook door mijn verleden weinig vrienden, beste vriend is aan het afstuderen dus heeft geen tot erg weinig tijd nu, maar dat gaat veranderen.
Vakantietijd zorgt er ook voor dat andere vrienden op vakantie zijn/waren.
Dus heb een kutvakantie gehad, gelukkig maandag weer naar school, dat ik dat nog eens zou zeggen ;-)

Tsja tips, probeer toch wat te ondernemen, hoe moeilijk dat ook is.
Ik ben elke dag boodschappen gaan doen, en daar een half uur voor gelopen :-)
Zoek afleiding, gamen, films, tv, whatever.
Overhaast niks, geef het de tijd, vindt jezelf terug.
Er hier over posten wil ook wel helpen, misschien het topic doorlezen staan genoeg "tips" in.

Vandaag m'n hele huis schoon gemaakt, gestofzogen, gewijlt, boodschappen gedaan, voelde me TOP!

Ik heb het leven weer in de hand, met wat hobbels en gaten zoals gisteravond, maar ik had het idee dat ik niks meer van haar zou horen (hoe naief van mij, ik ken haar!)

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 16:50 schreef ThaBrain het volgende:
Wat een vervelend mens zeg. Eerst je geluk wensen met het over haar heen komen en vervolgens toch weer contact zoeken Ik krijg een beetje het gevoel dat ze nog niet over JOU heen is. Ze heeft dan wel een nieuw vriendje, maar volgens mij liegt ze een beetje tegen hem. Jij zit nog in haar hoofd. Ik denk niet dat ze zich helemaal kan binden aan die nieuwe vriend van haar, anders zou ze je geen berichtjes sturen namelijk. Waarschijnlijk gaat ze weer dezelfde fouten maken als eerst. Laat haar maar lekker op haar bek gaan

Ik weet het wel bijna zeker Brain.. maar durf er niet eens aan te denken, ik denk dat ze elkaar gebruiken voor hun pleziertje, of dat hoop ik..
Ik ben het geheel met je eens dat ze eerst maar 's de pijn moet voelen die ze zo lang heeft ontweken, en hierdoor zó cool en hard heeft kunnen zijn tegen mij.

Het onschuldige is er nu wel vanaf, ze zit me gewoon te fukken per email, het is zaterdag d'r nieuwe vriendje heeft weekend dienst en zij zit alleen thuis dus gaat ze weer achter dat fokking ouwe barrel van een pc van me zitten malen zoals ze altijd doet.

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 16:50 schreef ThaBrain het volgende:
Ik weet dat dit je misschien hoop kan geven, maar ga er alsjeblieft niet op in! Al ben je volgens mij wel al zover dat je haar niet meer terug wil. En als je op het punt staat om haar toch terug te nemen....denk aan hoeveel pijn ze je heeft gedaan toen ze het uit maakte. Je weet hoe ze is, je weet hoe het uit is gegaan. Het zal vast niet de eerste keer zijn dat ze het op die manier uitmaakt met iemand. Sommige mensen veranderen nooit (op bepaalde vlakken).

Brain.. ik weet dat het niet kan en het maakt me opnieuw gek in mijn kop, moet vechten tegen mijn emoties van gisteravond dat ze niet weer opnieuw omhoog komen.

Ik ga niet reageren, ik vertel het m'n ouders en vrienden niet, dit ga ik voor mezelf houden.
Momenteel voel ik me woest .. dat ze dit mij weer aandoet.

Ja ze heeft me pijn aangedaan die ik niet dacht dat mogelijk was in mijn leven, als het uitgaat zal ik na een paar weken misschien wel 's contact opnemen met haar voor een goed gesprek.. ik wil haar helpen een beter mens te worden als de tijd zover is, als het me dan nog iets kan schelen.

De reden dat ze het uitmaakte weet ze zelf niet eens Brain, ik was haar eerste vriendje dus ze heeft het niet eerder uitgemaakt met iemand.

God wat voel ik me kwaad nu

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 16:54 schreef Miesjel het volgende:
Mijn opticien begon vandaag over een bril van haar die klaar voor haar ligt. Smack... Ik heb gezegd dat ik haar niet meer spreek.

Tjek, ik ben er nog niet overheen.. Ik ben nu even in mineur. Vanavond met vrienden BBQen Het er even over hebben en dan zien we wel weer verder.

Ik heb mijn mobiele abonnement nog op haar naam staan, heb een aantal nieuwsbrieven op mijn naam overgezet naar die van haar, ALLE digitale bestanden in 1 zip bestand gedaan en diep in mijn pc gezet, en heb mijn hyves verwijderd om van haar af te komen in mijn hoofd.

Dat nog helpt niet altijd, maar het zó min mogelijk herinnerd worden en bezig zijn helpt wel.. op een gegeven moment denk je sterk genoeg te zijn, pijl jezelf met kleine dingetjes, ga naar dat café op een avond die jullie samen nooit gingen pijl jezelf, ga naar de kermis waar jullie heengingen, trek je dat?

Foto's heb zelf nu minder problemen mee, maar vaak komt zo'n beeld pas een paar uren/dagen later terug, vooral die mooiste foto's.

Zorg ervoor dat je niet meer herinnerd word aan haar dat is het belangrijkste, contact voor de eerste maanden maar het lieft vermeiden als het kan.

Op de meest vage momenten zal je instorten, maar het herstellen zal steeds korter duren, van een halfe dag naar uren naar 10tallen minuten na slechts 5-10 minuten, vermoeiend is het wel, ga optijd slapen

Praat er met je vrienden over vanavond, vrienden vinden zoiets niet erg, maar ga niet over in zelf medelijden om medeleven te krijgen want wees sterk voro jezelf en niet voro anderen, (dat zal je al snel denken, traantje wegpinken bij een herinnering kan best )

Succes!

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 17:35 schreef arjan1202 het volgende:
[knip]
Alleen heb stiekem nog steeds hoop, en willen toch later een vriendschap hebben, en dat zal moeilijk genoeg zijn. Misschien mensen nog tips, om het sneller te verwerken? Kan je later nog wel weer van iemand anders houden? Voor mijn gevoel niet want het zit nogal diep. Weekenden zijn helemaal zwaar je bent alleen je verveelt je, voelt je leeg en saai.

Ik ben blij dat mijn ex het uitgemaakt heeft vòòr de vakantie, waardeer ik echt van haar, alleen niet wat er nu is.. maargoed.

Je zit in een sociaal gat... doe wat JIJ wil,.

Tja je moet het zelf weten, maar als je écht goed contact had met je vrienden moet je maar 's voorzichtig een emailtje sturen naar een paar van je (destijds) beste vrienden moet je maar 's je hart luchten toen het beste en misschien wel hun gelijk geven...

Wat tips om je beter te laten voelen

Voornaamste doe wat je zelf wil, prop je niet vol met vreten, drink wat drank als je dat lekker vind, het verdooft 'n beetje maar stop voor je helemaal ladderzat en dronken word want dan ga je rare dingen doen.

Praat veel, blog, schrijf een brief (MAAR VERSTUURD DEZE NIET NAAR JE EX!) forumpost DOE IETS om je gedachten kwijt te kunnen.
Emoties en gedachten en redelijkheid zijn vaak ver te vinden, als je eenmaal wat maandjes verder bent en je via via allerlei dingen hoort of meemaakt zal je vanzelf erachter komen of te horen krijgen van andere wat er precies mis is gegaan, en dan sla je jezelf voor je kop dat je dat niet eerder zag.

Als emotioneel word GA NIET NAAR JE EX, SMS NIET, EMAIL NIET, want wat je dan doet is onvergevelijk en compleet irrationeel.

Hoop is er altjid, maarja.. ik zal niet degene zijn die zegt dat het op moet geven, daar moet ieder mens voor zichzelf een beslissing over maken.

Ik raak mijn ex kwijt en dat brengt zowel veel verdriet als pijn als boosheid naar boven bij me, naar mijn idee moet je iemand compleet kwijtraken voordat er iets nieuws opgebouwd kan worden, met een ander of met je ex, maar niemand kan tegen je zeggen of dat goed is of niet ookal zullen ze dat wel proberen..

quote:

Op zaterdag 30 augustus 2008 17:48 schreef Takk... het volgende:
Heb soort van hetzelfde meegemaakt Arjan, alleen hebben mijn ex en ik er wel goed over gepraat en ons verstand zei dat het niet eer werkte, maar het gevoel was het daar niet mee eens.
Toch de knoop zo'n 8 weken gelden doorgehakt, maar het deed pijn.

Heb ook door mijn verleden weinig vrienden, beste vriend is aan het afstuderen dus heeft geen tot erg weinig tijd nu, maar dat gaat veranderen.
Vakantietijd zorgt er ook voor dat andere vrienden op vakantie zijn/waren.
Dus heb een kutvakantie gehad, gelukkig maandag weer naar school, dat ik dat nog eens zou zeggen ;-)

Tsja tips, probeer toch wat te ondernemen, hoe moeilijk dat ook is.
Ik ben elke dag boodschappen gaan doen, en daar een half uur voor gelopen :-)
Zoek afleiding, gamen, films, tv, whatever.
Overhaast niks, geef het de tijd, vindt jezelf terug.
Er hier over posten wil ook wel helpen, misschien het topic doorlezen staan genoeg "tips" in.

Je kan ook in het forum overzicht OP het (rode) mapje klikken dan komen alle posts onder elkaar.

Vrienden na zo'n heftige en lange relatie overhouden is soms erg lastig, ik heb mijn hele vriendengroep verlaten omdat ze achter m'n rug om allerei dingen over mij en m'n ex zeiden dat heb ik in de mail gelezen.. , en dat pikte ik niet en koos voor haar (terrecht in mijn mening) hierdoor heb ik momenteel 2 goede vrienden en wat aardige kennisen

Beter een goede vriend dan een boek kennissen zeg ik maar

Joh heb niks meer te zeggen, helpt ff afreageren op het toetsenbord, voel me frustratie iets wegzakken denk dat ik aardappelen ga schillen met en die met een potje rode kool op ga eten yummie, die email heb ik verwijderd, ex zoek je eigen shit eerst maar 's uit voordat je mij lastig ga vallen!