R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
http://www.ggz.nl - Algemenere hulpverlening
http://www.autismeteam.nl - Diagnose en begeleiding / Regio Rijnmond
http://www.handicap.info - Stiching MEE / Begeleiding bij verschillende vormen van handicaps, ook voor Autistjes
http://www.autsider.net/ / Online community, met een enorme shitload aan informatie over autismestoornissen en PDD-NOS
http://www.autsider.net/spectrum/dsmiv.htm / Herkenningspunten voor autisme
http://www.faaas.org/doc.(...)9048,,,Doc,page.html / Een workshop door een specialist op het gebied van Asperger, over Asperger en intieme relaties. Hoewel het in het specifiek over relaties gaat, vond ik zelf dat er ontzettend veel dingen in staan die sowieso nuttig en duidelijk zijn om te lezen.
De mate van iemands emotie is omgekeerd evenredig aan zijn kennis van feiten,
hoe minder men weet, hoe meer opgewonden men raakt.
On y va
[ Bericht 99% gewijzigd door SHE op 07-07-2008 20:01:59 ]
quote:Op maandag 7 juli 2008 19:50 schreef SHE het volgende:
[..]
Ik functioneer gewoonweg niet als ik me niet ergens in kan vastbijten. Als ik me ergens voor interesseer dan wil ik er ook elk detail van weten, anders verlies ik al snel de aandacht.
Heeft bij mij niets met overprikkelingen te maken hoor; overprikkeld raak ik eerder van alledaagse dingen zoals mensen, geluiden, sociale interactie, muziek of groepsprocessen.
Dat dus.quote:Op maandag 7 juli 2008 19:51 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Ja en nee. Ja, ik heb onderwerpen waar ik mij extreem mee bezig hou, en nee: dat gaat met vlagen. Soms duurt zo'n periode 3 dagen, soms 3 maanden of een jaar; daar is geen peil op te trekken. Gedurende die tijd moet zo veel als mogelijk wijken voor dat onderwerp, wil ik er alles van af weten. En dan houdt het op
Net te snelquote:Op maandag 7 juli 2008 19:56 schreef SHE het volgende:
[ afbeelding ]
http://www.ggz.nl - Algemenere hulpverlening
http://www.autismeteam.nl - Diagnose en begeleiding / Regio Rijnmond
http://www.handicap.info - Stiching MEE / Begeleiding bij verschillende vormen van handicaps, ook voor Autistjes
http://www.autsider.net/ / Online community, met een enorme shitload aan informatie over autismestoornissen en PDD-NOS
http://www.autsider.net/spectrum/dsmiv.htm / Herkenningspunten voor autisme
http://www.faaas.org/doc.(...)9048,,,Doc,page.html / Een workshop door een specialist op het gebied van Asperger, over Asperger en intieme relaties. Hoewel het in het specifiek over relaties gaat, vond ik zelf dat er ontzettend veel dingen in staan die sowieso nuttig en duidelijk zijn om te lezen.
De mate van iemands emotie is omgekeerd evenredig aan zijn kennis van feiten,
hoe minder men weet, hoe meer opgewonden men raakt.
On y va
Voor mijn beeldvorming:quote:Op maandag 7 juli 2008 13:53 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Ik bedoel meer de zelf-analyse; zowel dat je die hebt (want volgens mij zijn er niet veel mensen die dat zomaar doen) als de uitgebreidheid ervan.
-edit-: tiepvaud
Zijn er ook niet-ass'ers die een complete zelfanalyse van zichzelf hebben gemaakt? Die elk kenmerk en elk trekje van zichzelf ergens hebben genoteerd? (En daardoor anderen lees: je psycholoog dusdanig overdonderen dat je er meer last van hebt dan dat die ander het oppakt en je er mee helpt?)
Repent, Pray, Forgive
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Heb ik over een vraag heen gelezen Calvin?
Stelde je die vraag aan mij? ( over die zelfanalyse)
Ik ben altijd nogal self-involved geweest. Nooit op een bewuste manier; maar ik heb er altijd een sport van gemaakt mijn brainwaves te noteren. Helaas is er voor een leek geen touw aan vast te knopen.
Dus ergens verbaasd het mij ook niet dat een arts meds voorschrijft. Die zal hebben gedacht dat ik helemaal whoohaa was.
Uiteindelijk is het epistel wel heel bruikbaar gebleken overigens. In de loop der jaren heb ik bepaalde gedragspatronen ontdekt en dus ook bepaalde dingen kunnen aanpassen. Dus zo gek was het niet eens.
Stelde je die vraag aan mij? ( over die zelfanalyse)
Ik ben altijd nogal self-involved geweest. Nooit op een bewuste manier; maar ik heb er altijd een sport van gemaakt mijn brainwaves te noteren. Helaas is er voor een leek geen touw aan vast te knopen.
Dus ergens verbaasd het mij ook niet dat een arts meds voorschrijft. Die zal hebben gedacht dat ik helemaal whoohaa was.
Uiteindelijk is het epistel wel heel bruikbaar gebleken overigens. In de loop der jaren heb ik bepaalde gedragspatronen ontdekt en dus ook bepaalde dingen kunnen aanpassen. Dus zo gek was het niet eens.
Ik heb geen ASS en geen psycholoog, ik ben er wel 1. Ik kan mezelf ook eindeloos analyseren, ik schrijf het alleen niet op.quote:Op maandag 7 juli 2008 20:04 schreef Stupendous76 het volgende:
Voor mijn beeldvorming:
Zijn er ook niet-ass'ers die een complete zelfanalyse van zichzelf hebben gemaakt? Die elk kenmerk en elk trekje van zichzelf ergens hebben genoteerd? (En daardoor anderen lees: je psycholoog dusdanig overdonderen dat je er meer last van hebt dan dat die ander het oppakt en je er mee helpt?)
Hier wilde ik nog even op reageren:
Ik weet niet of dit een beroepsmatige conclusie is of een logische redenering, maar ik heb hier wel een aha-erlebnis.
Ik word inderdaad rustig als ik hyperfocus of obsessief bezig ben. De afleiding zou mogelijkerwijs inderdaad ervoor kunnen zorgen dat ik minder gefrustreerd reageer op ruis.
Ik heb het nooit zo gezien; maar ik geloof dat hier ineens een kwartje valt.
Is dit typisch? Of heeft dit een neurologische basis?
( ik bedoel: vertel me meer )
quote:Op maandag 7 juli 2008 19:53 schreef Xennia het volgende:
[..]
Ik denk dat bedoeld wordt dat je vastbijten in 1 activiteit juist werkt als ontprikkeling tegen de dagelijke overprikkeling
Ik weet niet of dit een beroepsmatige conclusie is of een logische redenering, maar ik heb hier wel een aha-erlebnis.
Ik word inderdaad rustig als ik hyperfocus of obsessief bezig ben. De afleiding zou mogelijkerwijs inderdaad ervoor kunnen zorgen dat ik minder gefrustreerd reageer op ruis.
Ik heb het nooit zo gezien; maar ik geloof dat hier ineens een kwartje valt.
Is dit typisch? Of heeft dit een neurologische basis?
( ik bedoel: vertel me meer )
Helaas niet specifiek aan jou gericht.quote:Op maandag 7 juli 2008 20:09 schreef SHE het volgende:
Heb ik over een vraag heen gelezen Calvin?
Stelde je die vraag aan mij? ( over die zelfanalyse)
Ik ben altijd nogal self-involved geweest. Nooit op een bewuste manier; maar ik heb er altijd een sport van gemaakt mijn brainwaves te noteren. Helaas is er voor een leek geen touw aan vast te knopen.
Dus ergens verbaasd het mij ook niet dat een arts meds voorschrijft. Die zal hebben gedacht dat ik helemaal whoohaa was.
Uiteindelijk is het epistel wel heel bruikbaar gebleken overigens. In de loop der jaren heb ik bepaalde gedragspatronen ontdekt en dus ook bepaalde dingen kunnen aanpassen. Dus zo gek was het niet eens.
In het vorige topic kwam ik op die vraag uit. Ik ben mijzelf (of beter: minj gedrag) redelijk vaak aan het analyzeren. Voor mijn aanmelding bij de autismepoli en het onderzoek of ik ASS heb, heb ik die analyzes op papier gezet en aan de psychologe gegeven. Ik heb alleen het vermoeden dat zij (of eender wie) dat heel anders lezen dan ik heb bedoeld.
Maar ik heb, mede door al die analyzes, inmiddels zoveel gelezen en gehoord dat ik misschien zelf wel een cursus psychologie ga doen
Repent, Pray, Forgive
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
dit bedoelde ik inderdaad.quote:Op maandag 7 juli 2008 19:53 schreef Xennia het volgende:
[..]
Ik denk dat bedoeld wordt dat je vastbijten in 1 activiteit juist werkt als ontprikkeling tegen de dagelijke overprikkeling
Ik zal de achterliggende gedachte even toelichten:
RUim 2 jaar geleden gebeurden er heftige dingen in het leven van mij en mijn man.
Ik weet eerder wat er in het hoofd van mijn man gebeurd dan hijzelf en ik zag in de periode die hierop volgde een heftige beweging. Er was chaos in zijn hoofd.
In het verlengde hiervan sloot hi j zich af en ook ik kon amper echt contact met hem krijgen, terwijl wij dat voorheen wel hadden. Hij ging echter wel volledig op in dat waar hij goed in is en waar zijn interesse naar uit gaat. Hij sloot zich op in het onderwerp dat hij begreep, waar hij expert in is.
Hij sloeg hierin behoorlijk door. (dit was altijd als zijn "fiep"? maar nu was het extreem)
Ik zie heel goed wat er in hem gebeurd. (zoals ik al zei.. we kennen elkaar ook door en door... en persoonlijk vind ik het een compliment dat hij mij zover in zijn zijn toe heeft gelaten dat ik dit touwtje tussen hem en mij heb kunnen weven waarmee ik rechtstreeks in zijn koppie kan kijken. Zelfs op de momenten dat hij dit niet wil of dat hij te eigenwijs is om dat bewust toe te staan
)
quote:Op maandag 7 juli 2008 20:15 schreef SHE het volgende:
Hier wilde ik nog even op reageren:
[..]
Ik weet niet of dit een beroepsmatige conclusie is of een logische redenering, maar ik heb hier wel een aha-erlebnis.
Ik word inderdaad rustig als ik hyperfocus of obsessief bezig ben. De afleiding zou mogelijkerwijs inderdaad ervoor kunnen zorgen dat ik minder gefrustreerd reageer op ruis.
Ik heb het nooit zo gezien; maar ik geloof dat hier ineens een kwartje valt.
Is dit typisch? Of heeft dit een neurologische basis?
( ik bedoel: vertel me meer )
ik denk dat dit al dan niet bewust afsluiten van dat wat onrust veroorzaakt of van dat wat je niet begrijpt is en je richten op dat wat je wel begrijpt is.
Er zijn voor mij 2 manieren waardoor ik mij kan afsluiten van de boze buitenwereld:quote:Op maandag 7 juli 2008 20:15 schreef SHE het volgende:
Hier wilde ik nog even op reageren:
[..]
Ik weet niet of dit een beroepsmatige conclusie is of een logische redenering, maar ik heb hier wel een aha-erlebnis.
Ik word inderdaad rustig als ik hyperfocus of obsessief bezig ben. De afleiding zou mogelijkerwijs inderdaad ervoor kunnen zorgen dat ik minder gefrustreerd reageer op ruis.
Ik heb het nooit zo gezien; maar ik geloof dat hier ineens een kwartje valt.
Is dit typisch? Of heeft dit een neurologische basis?
( ik bedoel: vertel me meer )
Maar het hyperfocussen heeft ook zijn beperkingen bij mij, het is rustgevend omdat ik volledig in mijn eigen wereld ben en zo al pratend tegen mezelf de informatie kan rangschikken en verwerken (of problemen oplossen), maar als ik hyperfocus en ik word dan door iemand of iets ruw gestoord dan ben ik er acuut uit en ben ik zwaar gefrustreerd en kost het mij gelijk al mijn energie en val ik 9 van de 10 keer acuut terug in mijn kernautisme.
Ik probeer dus niet te hyperfocussen tenzij ik er nagenoeg 100% zeker van kan zijn dat ik niet gestoord wordt (al ben k al gestoord
).Als ik b.v. in een drukke omgeving ben waar ik gek word van de geluiden, geuren, verlichting, of wat dan ook, is mezelf focussen op iets (maakt dan even niet uit waarop) wel een manier om de prikkels minder te maken. Maar dat werkt alleen als ik voldoende energie heb.
[ Bericht 4% gewijzigd door Juup© op 07-07-2008 23:51:31 ]
Dit is O zo herkenbaar.quote:Op maandag 7 juli 2008 20:26 schreef Rimpelhond het volgende:
[..]
dit bedoelde ik inderdaad.
Ik zal de achterliggende gedachte even toelichten:
RUim 2 jaar geleden gebeurden er heftige dingen in het leven van mij en mijn man.
Ik weet eerder wat er in het hoofd van mijn man gebeurd dan hijzelf en ik zag in de periode die hierop volgde een heftige beweging. Er was chaos in zijn hoofd.
In het verlengde hiervan sloot hi j zich af en ook ik kon amper echt contact met hem krijgen, terwijl wij dat voorheen wel hadden. Hij ging echter wel volledig op in dat waar hij goed in is en waar zijn interesse naar uit gaat. Hij sloot zich op in het onderwerp dat hij begreep, waar hij expert in is.
Hij sloeg hierin behoorlijk door. (dit was altijd als zijn "fiep"? maar nu was het extreem)
Ik zie heel goed wat er in hem gebeurd. (zoals ik al zei.. we kennen elkaar ook door en door... en persoonlijk vind ik het een compliment dat hij mij zover in zijn zijn toe heeft gelaten dat ik dit touwtje tussen hem en mij heb kunnen weven waarmee ik rechtstreeks in zijn koppie kan kijken. Zelfs op de momenten dat hij dit niet wil of dat hij te eigenwijs is om dat bewust toe te staan
wat ontzettend bizar....
ik lees hier zulke herkenbare dingen.
Het lijkt er dus op dat bepaalde zaken zich vrij standaard afspelen rondom mensen met asperger.
Hóe kan het dan... en ja dit tik ik gefrustreerd, dat de geestelijke gezondheidszorg deze steeds terugkerende kenmerken níet herkend!!
Ik lees hier over SHE en verdovende middelen, ik lees iets vergelijkbaars bij Juup... en allen in relatie tot overprikkeling/ omgaan met...
Mijn man gerbuikte wiet op extreme manier in de fase die ik hierboven beschreef.
Wij hebben verdorie bijna 2 jaar te horen gekregen dat hij gééén autist is maar dat er wel een ander probleem is... wietverslaving!!
Autisme was niet aan de orde....en de wiet lag zeker niet in het verlengde van....
de wiet was het probleem! ow..en hij was depressief... en toen hij geen medicijnen tegen depressie wilde slikken (want zowel hij als ik meenden dat hij niet depressief was) lag hij zogenaamd dwars.
en vervolgens waas hij psychotisch (ja dat komt door de wiet.. zie je nou wel dat er geenautisme is... er is verslaving en daarna psychose)
en toen hij obsessief met zijn "ding" aan de gang ging was hij opeens paranoia..
néé riep ik... dat is zijn "fiep"!!!
Autisme ligt aan de basis van alles wat erna komt.
en toen was ik overheersend, ik viel ze in de reden.... en bla bla...
vind je het gek? Ze bléven dezelfde vragen steeds opnieuw formuleren.
waar lig je wakker van? lig je niet wakker?? waar zou je aan denken als je wakker ligt?
etc etc......
Inmiddels kijk ik er op terug als humor.. gewoon een slechte ongeloofwaardige comedie.
ik lees hier zulke herkenbare dingen.
Het lijkt er dus op dat bepaalde zaken zich vrij standaard afspelen rondom mensen met asperger.
Hóe kan het dan... en ja dit tik ik gefrustreerd, dat de geestelijke gezondheidszorg deze steeds terugkerende kenmerken níet herkend!!
Ik lees hier over SHE en verdovende middelen, ik lees iets vergelijkbaars bij Juup... en allen in relatie tot overprikkeling/ omgaan met...
Mijn man gerbuikte wiet op extreme manier in de fase die ik hierboven beschreef.
Wij hebben verdorie bijna 2 jaar te horen gekregen dat hij gééén autist is maar dat er wel een ander probleem is... wietverslaving!!
Autisme was niet aan de orde....en de wiet lag zeker niet in het verlengde van....
de wiet was het probleem! ow..en hij was depressief... en toen hij geen medicijnen tegen depressie wilde slikken (want zowel hij als ik meenden dat hij niet depressief was) lag hij zogenaamd dwars.
en vervolgens waas hij psychotisch (ja dat komt door de wiet.. zie je nou wel dat er geenautisme is... er is verslaving en daarna psychose)
en toen hij obsessief met zijn "ding" aan de gang ging was hij opeens paranoia..
néé riep ik... dat is zijn "fiep"!!!
Autisme ligt aan de basis van alles wat erna komt.
en toen was ik overheersend, ik viel ze in de reden.... en bla bla...
vind je het gek? Ze bléven dezelfde vragen steeds opnieuw formuleren.
waar lig je wakker van? lig je niet wakker?? waar zou je aan denken als je wakker ligt?
etc etc......
Inmiddels kijk ik er op terug als humor.. gewoon een slechte ongeloofwaardige comedie.
elke man gaat in zijn pubertijd obsessief met zijn ''ding'' aan de gang. Natuurlijk is dat herkenbaar, niet iedereen noemt het alleen zijn 'fiep'
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
ik begrijp het oprecht niet...
het lag er zo dik bovenop.. al die specifieke blijkbaar universele kenmerken.. en nog ontkennen...
wat die analyse betreft.. die heb ik van mijn man gemaakt..
die heb ik in 2006 al aan een arts gegeven.
Dat ik hier over mijn man praat is absoluut niet onrespectvol bedoeld, hij weet dat ik nu even mijn ei kwijt moet. Gewoon om te overleven, om mijn eigenwaarde te houden. Want vreemd genoeg... wij gingen met hem de molen in.. en ik kreeg de meest idiote dingen over mij heen gespuugd... ik ben tot op de grond toe af gebrand in de dossiers. de dossiers die elkaar nog tegenspreken ook!
En al die tijd was er geen plaats voor mijn verdriet en frustratie want we zaten nog in de molen en als ik ze niet in het rond mepte deed niemand het. Eerst mijn man op de juiste plek laten aanlanden was het doel.
Nu is het even nodig dat ik raas en tier
We praten zelf ook veel en dat lucht gewoon op.
Veel lachen en je hart luchten.
Hij weet hiervan.
het lag er zo dik bovenop.. al die specifieke blijkbaar universele kenmerken.. en nog ontkennen...
wat die analyse betreft.. die heb ik van mijn man gemaakt..
die heb ik in 2006 al aan een arts gegeven.
Dat ik hier over mijn man praat is absoluut niet onrespectvol bedoeld, hij weet dat ik nu even mijn ei kwijt moet. Gewoon om te overleven, om mijn eigenwaarde te houden. Want vreemd genoeg... wij gingen met hem de molen in.. en ik kreeg de meest idiote dingen over mij heen gespuugd... ik ben tot op de grond toe af gebrand in de dossiers. de dossiers die elkaar nog tegenspreken ook!
En al die tijd was er geen plaats voor mijn verdriet en frustratie want we zaten nog in de molen en als ik ze niet in het rond mepte deed niemand het. Eerst mijn man op de juiste plek laten aanlanden was het doel.
Nu is het even nodig dat ik raas en tier
We praten zelf ook veel en dat lucht gewoon op.
Veel lachen en je hart luchten.
Hij weet hiervan.
quote:Op maandag 7 juli 2008 21:26 schreef Aoristus het volgende:
elke man gaat in zijn pubertijd obsessief met zijn ''ding'' aan de gang. Natuurlijk is dat herkenbaar, niet iedereen noemt het alleen zijn 'fiep'
je begrijpt wel dat ik niet naar zijn jantje refereer?
en fiep.. dat is een walgelijke term (ik vind het raar klinken) die ik overal als benaming voor dat waar we het hier over hebben tegen kom. Ik heb voor het gemak in de communicatie die term dus maar even over genomen.
Gewoon met enige regelmaat volslagen onbegrijpelijke verbanden leggen, veel mierenneuken, zeveren over prikkels en jezelf heel apart vinden.quote:Op maandag 7 juli 2008 21:15 schreef ZomerVakantie_ het volgende:
Hoe kan je erachter komen of je een vorm van autisme hebt?
Ik heb hier een rol stickers liggen..wanna?
en vergeet niet "denken dat je slimmer bent dan de rest van de wereld"quote:Op maandag 7 juli 2008 21:33 schreef SHE het volgende:
[..]
Gewoon met enige regelmaat volslagen onbegrijpelijke verbanden leggen, veel mierenneuken, zeveren over prikkels en jezelf heel apart vinden.
Ik heb hier een rol stickers liggen..wanna?
iedereen is gek behalve jijzelf.
quote:Op maandag 7 juli 2008 21:35 schreef SHE het volgende:
Is die fiep nu een penis of ben ik weer eens walgelijk inappropriate?
die fiep is geen penis.
die fiep is zijn interesse waar hij compleet in kan doorslaan.
Niet dat hij geen interesse in zijn penis heeft hoor,
maar dat is meer míjn obsessie.
ik dacht ook dat het een penis was.
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Ah ok; het klonk als iets tastbaars.
'ff mijn fiep rechtleggen'
'godverdomme wat is mijn fiep hard vandaag'
'als je zo doorgaat, krijg je met de fiep!!! '
Dat idee.
Maar dat is het dus niet,
Ik laat het los
*poef*
'ff mijn fiep rechtleggen'
'godverdomme wat is mijn fiep hard vandaag'
'als je zo doorgaat, krijg je met de fiep!!! '
Dat idee.
Maar dat is het dus niet,
Ik laat het los
*poef*
fiep zegt het fluitje van de machinist
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
SHE,
verslik je je niet in de visuals die je hebt?
mijn teksten klinken misschien ook wat krommer door het wijntje dat lekker valt
verslik je je niet in de visuals die je hebt?
mijn teksten klinken misschien ook wat krommer door het wijntje dat lekker valt
She is gewoon een viezerik. Gelukkig maar.
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Waarom denk je dat ik met enige regelmaat bij een prof op de bank lig? Niet omdat ik zo'n gezonde kijk op de wereld en zijn conformiteiten heb.quote:Op maandag 7 juli 2008 21:41 schreef Rimpelhond het volgende:
SHE,
verslik je je niet in de visuals die je hebt?
mijn teksten klinken misschien ook wat krommer door het wijntje dat lekker valt
Wijn is een goed idee. Ik doe met je mee. Ergens moeten nog vijgen en wat bedorven kazen liggen.
Het wordt een fijne avond.
Hoe kan ik een viezerik zijn als ik niet snel vies ben van iets?.quote:Op maandag 7 juli 2008 21:42 schreef Aoristus het volgende:
She is gewoon een viezerik. Gelukkig maar.
Ik heb door de jaren heen een heleboel gevoelens en gedachten opgeschreven. Ik begon er mee toen ik een jaar of 18 was. (mijn dagboek) Mijn dagboek is ook aanschakelijk van gedachten en gevoelens die behoorlijk warrig zijn. Maar het is voor mij het enige houvast wat ik heb.quote:Op maandag 7 juli 2008 20:04 schreef Stupendous76 het volgende:
knip
Voor mijn beeldvorming:
Zijn er ook niet-ass'ers die een complete zelfanalyse van zichzelf hebben gemaakt? Die elk kenmerk en elk trekje van zichzelf ergens hebben genoteerd? (En daardoor anderen lees: je psycholoog dusdanig overdonderen dat je er meer last van hebt dan dat die ander het oppakt en je er mee helpt?)
Toen ik na jaren van ellende uiteindelijk besloten heb om hulp te zoeken voor mijn problemen. Heb ik (mijn dagboek) meegenomen met de intentie om dit als hulpmiddel te gebruiken. Ik had een aantal vragen aan mijn psycholoog.
Vraag 1
Hoe kan ik een beter sociaal leven krijgen?
Vraag 2
Hoe kan ik de problemen die ik met mijn moeder heb gehad verwerken?
Vraag 3
Kan ik getest worden of ik autisme heb?
Op de eerste twee vragen was het antwoord dat ik daar aan ga werken tijdens mijn therapie. En hiermee ben ik nog steeds bezig of moet er nog mee gaan beginnen.
Het antwoord op derde vraag luidde na een gesprek en het hebben gelezen van (mijn dagboek) dat ik niet hoefde getest worden op autisme omdat ik dat zeer waarschijnlijk niet heb. Hier ben ik het niet mee eens.
Hoe kan je na een gesprek en het lezen van (mijn dagboek) zo'n oordeel vellen?
Verder heb ik al weer een paar gesprekken gehad met degene die mij gaat behandelen. Ik heb het gevoel dat wij totaal langs elkaar heen praten. Het is alsof wij twee verschillende talen praten. Ik snap de vraag wel maar ik kan er geen goed antwoord opgeven of althans een antwoord dat hij wilt. Ik kan niet goed genoeg duidelijk maken wat ik voel en waarom ik wat voel. Daardoor raak ik nog meer gefrusteerd dan ik al ben.
Dit hele verhaal is behoorlijk warig. Dit is dus een van mijn problemen. Dat ik niet duidelijk kan maken wat ik voel.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
de vraag stellen is de vraag beantwoorden.quote:Op maandag 7 juli 2008 21:47 schreef SHE het volgende:
[..]
Hoe kan ik een viezerik zijn als ik niet snel vies ben van iets?.
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Alleen is mijn diagnose geen Asperger maar HFAquote:Op maandag 7 juli 2008 21:23 schreef Rimpelhond het volgende:
wat ontzettend bizar....
ik lees hier zulke herkenbare dingen.
Het lijkt er dus op dat bepaalde zaken zich vrij standaard afspelen rondom mensen met asperger.
Hóe kan het dan... en ja dit tik ik gefrustreerd, dat de geestelijke gezondheidszorg deze steeds terugkerende kenmerken níet herkend!!
Ik lees hier over SHE en verdovende middelen, ik lees iets vergelijkbaars bij Juup... en allen in relatie tot overprikkeling/ omgaan met...
(al maakt het bijna geen zak uit).
Misschien moet ik met je trouwen Aoristus. Ik heb het vermoeden dat je zowaar begrijpt waar ik het over heb.quote:Op maandag 7 juli 2008 21:53 schreef Aoristus het volgende:
[..]
de vraag stellen is de vraag beantwoorden.
Wat jou ook een enge klootzak maakt, maar dat is ineens irrelevant.
En bedankt, nu heb ik vanaf nu een penis als beeldvorming bij het woord fiepquote:Op maandag 7 juli 2008 21:39 schreef SHE het volgende:
Ah ok; het klonk als iets tastbaars.
'ff mijn fiep rechtleggen'
'godverdomme wat is mijn fiep hard vandaag'
'als je zo doorgaat, krijg je met de fiep!!! '
Dat idee.
Maar dat is het dus niet,
Ik laat het los
*poef*
dan zou ik aan je vragenlijstje een ding toevoegen:
"ik ervaar moeilijkheden in de communicatie. Ik denk de ander wel te begrijpen, maar ik heb het idee dat de ander niet begrijpt wat ik zeg. Ik kan mijn gevoel niet goed verwoorden of mensen halen een andere boodschap uit dat wat ik zeg dan dat ik bedoel. Kan ik daar ook voor geholpen worden? "
voorbeeldje:
mijn man wilde toen dat nog een issue was hulp rondom het wietgebruik.
Dit kreeg hij echter niet.
Hij gaf ZELF aan dat hij een wietprobleem heeft en dat dat opgelost moest worden:
De wedervraag hierop luidde:
"heeft u hulp nodig bij het stoppen met het gebruiken van cannabis?"
nee was zijn antwoord.
en daar was weer een negatieve aantekening in zijn dossier... "meneer zegt geen hulp mbt tot zijn cannabis gebruik nodig te willen".
Ik heb aangegeven dat ze het antwoord anders interpreteerden dan hoe hij het bedoeld en dat het misschien handig is als zijn reacties eens in de context van een autist gaan zetten.
Ik heb uitgelegd dat hij inderdaad geen problemen ervaart bij het stoppen met wietgebruik (hij had al een paar keer bewezen dat hij ermee kan stoppen voor een aantal weken... dús in zijn beleving heeft hij geen problemen met het stoppen).
ik gaf daarbij aan dat hij het probleem omschrijft als "ik kan nadat ik gestopt ben niet voorkomen dat ik weer opnieuw ga gebruiken" en dat hij daar hulp bij zoekt.
Een soort terugval preventie dus.
Ze bleven gewoon volhouden dat geen hij hulp wil.
Hij zat ernaast en beaamde wat ik "vertaalde".... ze negeerden het.
inmiddels hebben wij het gedaan en geregeld via de touristische route.
"ik ervaar moeilijkheden in de communicatie. Ik denk de ander wel te begrijpen, maar ik heb het idee dat de ander niet begrijpt wat ik zeg. Ik kan mijn gevoel niet goed verwoorden of mensen halen een andere boodschap uit dat wat ik zeg dan dat ik bedoel. Kan ik daar ook voor geholpen worden? "
voorbeeldje:
mijn man wilde toen dat nog een issue was hulp rondom het wietgebruik.
Dit kreeg hij echter niet.
Hij gaf ZELF aan dat hij een wietprobleem heeft en dat dat opgelost moest worden:
De wedervraag hierop luidde:
"heeft u hulp nodig bij het stoppen met het gebruiken van cannabis?"
nee was zijn antwoord.
en daar was weer een negatieve aantekening in zijn dossier... "meneer zegt geen hulp mbt tot zijn cannabis gebruik nodig te willen".
Ik heb aangegeven dat ze het antwoord anders interpreteerden dan hoe hij het bedoeld en dat het misschien handig is als zijn reacties eens in de context van een autist gaan zetten.
Ik heb uitgelegd dat hij inderdaad geen problemen ervaart bij het stoppen met wietgebruik (hij had al een paar keer bewezen dat hij ermee kan stoppen voor een aantal weken... dús in zijn beleving heeft hij geen problemen met het stoppen).
ik gaf daarbij aan dat hij het probleem omschrijft als "ik kan nadat ik gestopt ben niet voorkomen dat ik weer opnieuw ga gebruiken" en dat hij daar hulp bij zoekt.
Een soort terugval preventie dus.
Ze bleven gewoon volhouden dat geen hij hulp wil.
Hij zat ernaast en beaamde wat ik "vertaalde".... ze negeerden het.
inmiddels hebben wij het gedaan en geregeld via de touristische route.
dank je voor het compliment. Ik vind dat je nog steeds niet goed bij je hoofd bent, maar dat maakt ook niet zoveel uit.quote:Op maandag 7 juli 2008 21:58 schreef SHE het volgende:
[..]
Misschien moet ik met je trouwen Aoristus. Ik heb het vermoeden dat je zowaar begrijpt waar ik het over heb.
Wat jou ook een enge klootzak maakt, maar dat is ineens irrelevant.
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
ze is in ieder geval wel fiepbaarquote:Op maandag 7 juli 2008 22:04 schreef Aoristus het volgende:
[..]
dank je voor het compliment. Ik vind dat je nog steeds niet goed bij je hoofd bent, maar dat maakt ook niet zoveel uit.
een jaar of 8 geleden wel denk ik. Maar het zou inderdaad een explosief huwelijk worden.quote:
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Beetje herkenbaar maar 't kan toch ook zijn dat je gewoon apart bent niet per se autistisch?quote:Op maandag 7 juli 2008 21:33 schreef SHE het volgende:
[..]
Gewoon met enige regelmaat volslagen onbegrijpelijke verbanden leggen, veel mierenneuken, zeveren over prikkels en jezelf heel apart vinden.
Ik heb hier een rol stickers liggen..wanna?
SHE is heet hoorquote:Op maandag 7 juli 2008 22:12 schreef Aoristus het volgende:
[..]
een jaar of 8 geleden wel denk ik. Maar het zou inderdaad een explosief huwelijk worden.
quote:Op maandag 7 juli 2008 22:14 schreef ZomerVakantie_ het volgende:
[..]
Beetje herkenbaar maar 't kan toch ook zijn dat je gewoon apart bent niet per se autistisch?
klopt, dan kom je onder mijn paraplu staan.
knettergek zonder excuus.
Doe niet zo raar, ik word mooier met de jaren. Althans, dat vind ik zelf. Heel erg.quote:Op maandag 7 juli 2008 22:12 schreef Aoristus het volgende:
[..]
een jaar of 8 geleden wel denk ik. Maar het zou inderdaad een explosief huwelijk worden.
Voor wat betreft je laatste opmerking heb je gelijk, ik zou je kop eraf rukken. Of jij de mijne. Maar spinnen leven ook een gelukkig leven op deze wijze.
Toevallig zat ik ook al te denken aan een kussen op je hoofd, maar dat is te pijnloos ben ik bang.quote:Op maandag 7 juli 2008 22:35 schreef SHE het volgende:
[..]
Doe niet zo raar, ik word mooier met de jaren. Althans, dat vind ik zelf. Heel erg.
Voor wat betreft je laatste opmerking heb je gelijk, ik zou je kop eraf rukken. Of jij de mijne. Maar spinnen leven ook een gelukkig leven op deze wijze.
En ik ga niet in een web wonen, bekijk het maar. Je hebt je kans in 2005 gehad
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Ohquote:Op maandag 7 juli 2008 22:50 schreef Aoristus het volgende:
[..]
Toevallig zat ik ook al te denken aan een kussen op je hoofd, maar dat is te pijnloos ben ik bang.
En ik ga niet in een web wonen, bekijk het maar. Je hebt je kans in 2005 gehad
My
F-ing
God!
Vind je het goed als ik wegkruip; ergens in de rottende spelonken van de hall of shame?
O ja? Stonden de sterren toen niet in een lijn?quote:Op maandag 7 juli 2008 22:57 schreef SHE het volgende:
Overigens was 2005 een waardeloos jaar. SHE-wise.
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Sorry voor de tvp, maar anders ben ik het topic weer kwijt.
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Nee, ik had veel coke in mijn neus, lucht in mijn hoofd en een waardeloos gevoel voor humor.quote:Op maandag 7 juli 2008 22:59 schreef Aoristus het volgende:
[..]
O ja? Stonden de sterren toen niet in een lijn?
Waar denk je dat mijn minderwaardigheidscomplex vandaan komt?
zelfs knoflook kon daar niet aan bijdragen huh..
Ik heb wel geneukt die avond.
Ik heb wel geneukt die avond.
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
quote:Op maandag 7 juli 2008 22:56 schreef SHE het volgende:
[..]
Oh
My
F-ing
God!
Vind je het goed als ik wegkruip; ergens in de rottende spelonken van de hall of shame?
quote:Op maandag 7 juli 2008 22:59 schreef yvonne het volgende:
Sorry voor de tvp, maar anders ben ik het topic weer kwijt.
daar zijn bookmarks voor 
Het is niets anders dan je terugtrekken in je veilige wereldje die je zelf kan regeren volgens voorspelbare regels. Ik denk dat met je lichaam wiegen bijvoorbeeld hetzelfde werkt. Het kalmeert en je sluit je af, in jezelf. Wellicht is het haast meditatief.quote:Op maandag 7 juli 2008 20:15 schreef SHE het volgende:
Hier wilde ik nog even op reageren:
[..]
Ik weet niet of dit een beroepsmatige conclusie is of een logische redenering, maar ik heb hier wel een aha-erlebnis.
Ik word inderdaad rustig als ik hyperfocus of obsessief bezig ben. De afleiding zou mogelijkerwijs inderdaad ervoor kunnen zorgen dat ik minder gefrustreerd reageer op ruis.
Ik heb het nooit zo gezien; maar ik geloof dat hier ineens een kwartje valt.
Is dit typisch? Of heeft dit een neurologische basis?
( ik bedoel: vertel me meer )
Ik weet niet hoe ik dat moet rijmen met dat je vindt dat je alleen maar mooier wordt met de jaren? Tenzij je heeeel lelijk begonquote:Op maandag 7 juli 2008 23:02 schreef SHE het volgende:
[..]
Nee, ik had veel coke in mijn neus, lucht in mijn hoofd en een waardeloos gevoel voor humor.
Waar denk je dat mijn minderwaardigheidscomplex vandaan komt?
Mooier, als in het geheel.
Ik word gracieus oud, geen rimpel te bekennen, lijf fitter dan het ooit is geweest en mijn hoofd die ik eindelijk kan volgen en enigzins sturen.
Vroeger was dat wel anders. Wel de looks, maar tragisch gestoord. Dat heeft me best geraakt. Zeker omdat ik wist dat ik er grotendeels zelf verantwoordelijk voor was.
Mind over matter, uweets.
Ik word gracieus oud, geen rimpel te bekennen, lijf fitter dan het ooit is geweest en mijn hoofd die ik eindelijk kan volgen en enigzins sturen.
Vroeger was dat wel anders. Wel de looks, maar tragisch gestoord. Dat heeft me best geraakt. Zeker omdat ik wist dat ik er grotendeels zelf verantwoordelijk voor was.
Mind over matter, uweets.
Overigens was ik wel een afgrijselijk lelijke baby. Zelfs mijn magische muziek-mobiel barstte in huilen uit als ik er met mijn knuistjes naar greep.
Duidelijk.quote:Op maandag 7 juli 2008 23:25 schreef Xennia het volgende:
[..]
Het is niets anders dan je terugtrekken in je veilige wereldje die je zelf kan regeren volgens voorspelbare regels. Ik denk dat met je lichaam wiegen bijvoorbeeld hetzelfde werkt. Het kalmeert en je sluit je af, in jezelf. Wellicht is het haast meditatief.
[..]
ik keek laatst naar discovery en dat ging over spiegelneuronen en dat die bij autisten niet goed geregeld is, iets met het niet goed kunnen spiegelen van emoties en de waarneming die daar bij hoort...
tvp dus
tvp dus
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
In het tijdschrijft Engagement (van de NVA) staat een stukje over autisme en schizofrenie. Ik denk, dat je het wel kunt vinden op internet.
Weten jullie, wat Mcdd is?
Weten jullie, wat Mcdd is?
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
Dat is toch een stoornis die zowel autisme, angstoornissen als schizofrenie kenmerken heeft? Oftewel, daar ben je mooi klaar mee.quote:Op dinsdag 8 juli 2008 13:59 schreef Oxymoron het volgende:
In het tijdschrijft Engagement (van de NVA) staat een stukje over autisme en schizofrenie. Ik denk, dat je het wel kunt vinden op internet.
Weten jullie, wat Mcdd is?
Valt voor zover ik weet onder PDD-NOS.
Klopt. Het staat voor Multiple Complex Developmental Disorder en er is nog veel onduidelijkheid over deze diagnose. Het is ook niet opgenomen in de DSM voor zover ik weetquote:Op dinsdag 8 juli 2008 14:17 schreef TheVotary het volgende:
[..]
Dat is toch een stoornis die zowel autisme, angstoornissen als schizofrenie kenmerken heeft? Oftewel, daar ben je mooi klaar mee.
Ik vroeg het, omdat één van mijn begeleiders op autisme-cursus is gegaan. En kwam met het idee, dat ik Mcdd zou hebben.
Maar kan dat samen met (klassiek)autisme gaan?
Ik heb er pas, een column van een psychiater over gelezen en die, schreef, dat je bij Mcdd juist héél veel fantasie hebt, en bij klassiek autisme en Asperger juist heel weinig fantasie.
Ik heb, heel weinig fantasie. Maar ik wordt just bang en angstig als/doordat, ik dingen (té) letterlijk, neem.
Hebben jullie autisten juist véél of weinig fantasie?
Maar kan dat samen met (klassiek)autisme gaan?
Ik heb er pas, een column van een psychiater over gelezen en die, schreef, dat je bij Mcdd juist héél veel fantasie hebt, en bij klassiek autisme en Asperger juist heel weinig fantasie.
Ik heb, heel weinig fantasie. Maar ik wordt just bang en angstig als/doordat, ik dingen (té) letterlijk, neem.
Hebben jullie autisten juist véél of weinig fantasie?
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
Heeft ze dit met jou besproken? Heeft ze dit overlegd met je behandelaar?quote:Op dinsdag 8 juli 2008 15:35 schreef Oxymoron het volgende:
Ik vroeg het, omdat één van mijn begeleiders op autisme-cursus is gegaan. En kwam met het idee, dat ik Mcdd zou hebben.
Ik weet zelf helaas niet zo veel van mcdd.
Nee ze heeft dit niet met mij besproken, mijn moeder, zei het tegen mij. (mijn moeder, twijfelt over alle autisme-dingen die ik heb)quote:Op dinsdag 8 juli 2008 15:40 schreef Xennia het volgende:
Heeft ze dit met jou besproken? Heeft ze dit overlegd met je behandelaar?
. Ik heb pas sinds vorige week, een nieuwe behandelaar. Die zei, dat ze niet ''twijfelde aan de diagnose'' (autisme dus) . Ik ben wel een beetje teneergeslagen, over dit idee Mcdd te hebben. Goed ja, ik heb 2x een psychose gehad, en soms angsten, maar verder, herken ik mij niet in Mcdd. 
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
Het is verder ook eigenlijk helemaal niet belangrijk toch. Jij weet wie je bent, wat je krachten en je beperkingen zijn en welke begeleiding je nodig hebt.quote:Op dinsdag 8 juli 2008 15:49 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Nee ze heeft dit niet met mij besproken, mijn moeder, zei het tegen mij. (mijn moeder, twijfelt over alle autisme-dingen die ik heb)
Helaas heel weinig fantasie.quote:Op dinsdag 8 juli 2008 15:35 schreef Oxymoron het volgende:
Ik vroeg het, omdat één van mijn begeleiders op autisme-cursus is gegaan. En kwam met het idee, dat ik Mcdd zou hebben.
Maar kan dat samen met (klassiek)autisme gaan?
Ik heb er pas, een column van een psychiater over gelezen en die, schreef, dat je bij Mcdd juist héél veel fantasie hebt, en bij klassiek autisme en Asperger juist heel weinig fantasie.
Ik heb, heel weinig fantasie. Maar ik wordt just bang en angstig als/doordat, ik dingen (té) letterlijk, neem.
Hebben jullie autisten juist véél of weinig fantasie?
Ik weet nog dat ik bij de een psychiater een test deed waar ik een verhaaltje moest verzinnen en dat ging echt zo ongelofelijk pijnvol... i.p.v. een verhaaltje verzinnen zat ik eigelijk een soort oorzaak-gevolg verhaaltje te vertellen.
Ik heb gelukkig wel enorm veel voorstellingsvermogen.
De beste user. (Waar jij geen waardering voor hebt.)
Alsof iemand die gebruiktquote:
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
met een linkjequote:Op dinsdag 8 juli 2008 14:58 schreef Xennia het volgende:
[..]
Klopt. Het staat voor Multiple Complex Developmental Disorder en er is nog veel onduidelijkheid over deze diagnose. Het is ook niet opgenomen in de DSM voor zover ik weet
http://www.mcdd.info/
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
enquote:
Diagnostic criteria for Multiple Complex Developmental Disorder (MCDD; Cohen et al., 1994)
1) Regulation of affective state and anxiety is impaired beyond that seen in children of comparable age, as exemplified by several of the following:
a. intense generalized anxiety or tension
b. fears and phobias (often unusual or peculiar)
c. recurrent panic episodes or flooding with anxiety
d. episodes of behavioral disorganization punctuated by markedly immature, primitive or violent behaviors
e. significant and wide emotional variability with or without environmental precipitants
f. frequent idiosyncratic or bizarre anxiety reactions
2) Consistently impaired social behavior/sensitivity, as exemplified by the following types of disturbances:
a. social disinterest, detachment, avoidance or withdrawal despite evident competence
b. severely impaired peer relationships
c. markedly disturbed attachments; high degree of ambivalence to adults (especially parents/caregivers)
d. profound limitations in the capacity for empathy or understanding others affects accurately
3) Impaired cognitive processing (thinking disorder), as exemplified by some of the following difficulties:
a. irrationality, sudden intrusions on normal thought process, magical thinking, neologism or repetition of nonsense words, desultory thinking, blatantly illogical, and bizarre ideas
b. confusion between reality and inner fantasy life
c. perplexity and easy confusability (trouble understanding social processes or keeping thoughts ‘straight’)
d. delusions, overvalued ideas including fantasies of omnipotence, paranoid preoccupations, over-engagement with fantasy figures, grandiose fantasies of special powers, and referential ideation
4) The syndrome appears during the first several years of life
5) The child is not suffering from autism or schizophrenia
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
quote:5) The child is not suffering from autism or schizophrenia
De beste user. (Waar jij geen waardering voor hebt.)
Jullie gaan veel te snel! Zat dingen waar ik op wil reageren, maar dan is het alweer onder 3 pagina's begraven! 
Maar ik moet even m'n hart luchten: net te horen gekregen dat Centrum Autisme me niet aanneemt omdat ik in de verkeerde regio zit! En dat na drie weken van volstrekte stilte en ik verdomme gewoon zelf moest bellen voor een simpele ontvangst bevestiging!
Mag alles helemaal overnieuw en het is allemaal ook zo lekker laagdrempelig voor hun toekomstige patienten met de verwijzingen en de eindeloze vragenlijsten en onduidelijke formulieren die je mag invullen!
Hier loop ik echt iedere keer weer op stuk. Iedere keer als ik 'eigen verplichtingen' heb (met de telefoon in de hand om een afspraak te maken, een envelop met een rekening in m'n hand, een studieboek voor een toets voor me op m'n bureau, etc.) is alsof al m'n gedachten in m'n hoofd gillend alle kanten richting afleidingen vluchten in één grote chaos.
Het is wel een typisch geval van 'als de eerste schaap over de dam is...', want dan neemt m'n onvermogen om m'n aandacht te verdelen het over, maar dat ene schaap moet wel eerst de Atlantikwal nemen in een 'Sumo' pak.
SOms zit ik echt minuten lang naar het object in kwestie te staren tewijl m'n motivatie zich te pletter loopt op een onzichtbare muur zoals een vetklep op een stormbaan. Scheurende pijn van binnen omdat ik niet begrijp waarom mijn wilskracht zo ongrijpbaar is als rookt en woedende tranen die niet willen komen. Het enige wat eruit komt is slechts een idioot lachje om de ironie en krankzinnigheid ervan.
Is dit ASD gerelateerd? Echt dit sloopt me
En het stomme is dat het bijna onmogelijk is om familie of vrienden me te laten helpen. Ik sluit het liefst alles binnen en verstop mezelf en het het gevoel 'kapot' te zijn in m'n afleidingen en obsessie. En weinig irriteert me dan meer dan wanneer goedbedoelende mensen me dan proberen te helpen door dingen voor mij te regelen.
[ Bericht 3% gewijzigd door Tobz op 08-07-2008 18:10:02 ]
Maar ik moet even m'n hart luchten: net te horen gekregen dat Centrum Autisme me niet aanneemt omdat ik in de verkeerde regio zit! En dat na drie weken van volstrekte stilte en ik verdomme gewoon zelf moest bellen voor een simpele ontvangst bevestiging!
Mag alles helemaal overnieuw en het is allemaal ook zo lekker laagdrempelig voor hun toekomstige patienten met de verwijzingen en de eindeloze vragenlijsten en onduidelijke formulieren die je mag invullen!
Hier loop ik echt iedere keer weer op stuk. Iedere keer als ik 'eigen verplichtingen' heb (met de telefoon in de hand om een afspraak te maken, een envelop met een rekening in m'n hand, een studieboek voor een toets voor me op m'n bureau, etc.) is alsof al m'n gedachten in m'n hoofd gillend alle kanten richting afleidingen vluchten in één grote chaos.
Het is wel een typisch geval van 'als de eerste schaap over de dam is...', want dan neemt m'n onvermogen om m'n aandacht te verdelen het over, maar dat ene schaap moet wel eerst de Atlantikwal nemen in een 'Sumo' pak.
SOms zit ik echt minuten lang naar het object in kwestie te staren tewijl m'n motivatie zich te pletter loopt op een onzichtbare muur zoals een vetklep op een stormbaan. Scheurende pijn van binnen omdat ik niet begrijp waarom mijn wilskracht zo ongrijpbaar is als rookt en woedende tranen die niet willen komen. Het enige wat eruit komt is slechts een idioot lachje om de ironie en krankzinnigheid ervan.
Is dit ASD gerelateerd? Echt dit sloopt me
En het stomme is dat het bijna onmogelijk is om familie of vrienden me te laten helpen. Ik sluit het liefst alles binnen en verstop mezelf en het het gevoel 'kapot' te zijn in m'n afleidingen en obsessie. En weinig irriteert me dan meer dan wanneer goedbedoelende mensen me dan proberen te helpen door dingen voor mij te regelen.
[ Bericht 3% gewijzigd door Tobz op 08-07-2008 18:10:02 ]
Cogitans sollicitus est
2 pagina's in 2 dagen is niet zo snel hoor.quote:Op dinsdag 8 juli 2008 17:53 schreef Tobz het volgende:
Jullie gaan veel te snel! Zat dingen waar ik op wil reageren, maar dan is het alweer onder 3 pagina's begraven!
En voor de rest: ga anders even langs bij een vestiging van MEE bij jou in de buurt
Ik ben trouwens door Centrum Autisme nu dus doorgestuurd naar Altrecht (http://www.altrecht.nl/), maar als ik zo die site bekijk krijg ik niet echt een goed gevoel. Beetje zo'n dertien in een dozijn ziektebeelden&behandelingen chaos instituut. Waar als je bij je intake praktisch met een afvinklijstje je symptomen bijhouden en als je niet exact bij een ziektebeeld past met gestandaardiseerde behandeling, je mag kiezen tussen een serie kostbare 'aanmodder' therapiesessies, of een pot pillen en een handdruk.
[edit] ik zal vast wel weer overdrijven...
[edit] ik zal vast wel weer overdrijven...
Cogitans sollicitus est
Naar aanleiding van mijn vorige post en de reacties hierop heb ik besloten om voor mij op zo´n duidelijk mogelijke manier op te schrijven hoe ik mijzelf en wat ik voel enz.
Daar mee ga ik nogmaals mee naar mijn psycholoog. Nu hoop ik dat hij daar wel iets mee doet. Als hij dit niet doet dan ga ik vragen of iemand anders mij kan helpen. Want de manier waarop het nu gaat kom ik niet mee verder.
Daar mee ga ik nogmaals mee naar mijn psycholoog. Nu hoop ik dat hij daar wel iets mee doet. Als hij dit niet doet dan ga ik vragen of iemand anders mij kan helpen. Want de manier waarop het nu gaat kom ik niet mee verder.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nee hoor je overdrijft niet. Zo gaat het tegenwoordig in de gezondheidszorg. Als je ziek bent of hulp nodig hebt dan ben je overgeleverd aan de wille keur van de mensen die je moeten gaan behandelen. Dit kan zo wel positief als negatief zijn.quote:Op dinsdag 8 juli 2008 18:21 schreef Tobz het volgende:
Ik ben trouwens door Centrum Autisme nu dus doorgestuurd naar Altrecht (http://www.altrecht.nl/), maar als ik zo die site bekijk krijg ik niet echt een goed gevoel. Beetje zo'n dertien in een dozijn ziektebeelden&behandelingen chaos instituut. Waar als je bij je intake praktisch met een afvinklijstje je symptomen bijhouden en als je niet exact bij een ziektebeeld past met gestandaardiseerde behandeling, je mag kiezen tussen een serie kostbare 'aanmodder' therapiesessies, of een pot pillen en een handdruk.
[edit] ik zal vast wel weer overdrijven...
Mijn ervaringen met de gezondheidszorg zijn voornamelijk negatief.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Hebben jullie dit ook. Stress ervaren in het verkeer. Ik fiets naar bepaalde plekken heen (voor een afspraak, bijvoorbeeld) en ik raak soms zwaar gestressd. Alle mensen en auto's die ik zie zijn allemaal obstakels. Ik word er gewoon zenuwachtig van. Het is niet zo erg dat ik niet meer uit de deur kan maar het is in ieder geval wel lastig. Ik denk dat ik op een gegeven moment maar vaker de bus moet nemen om zo veel van die spanningen te vermijden. Aan de andere kant, in een bus zit het vol met mensen die ik niet ken dus dat brengt ook weer allerlei spanningen mee. Toch zou ik soms liever in de bus zitten dan moeilijk te doen op de fiets.
De beste user. (Waar jij geen waardering voor hebt.)
TVP
Van een ADD'er met vermoedelijk HFA (onderzoek loopt nog).
Van een ADD'er met vermoedelijk HFA (onderzoek loopt nog).
Op maandag 37 juli 1742 01:42 schreef dWc_RuffRyder het volgende:
Whehehe.
Whehehe.
Het dilemma van het openbaar vervoer nemen of de auto pakken is bij mij altijd aanwezig. Ik ervaar idd ook de prikkels (obstakels zoals jij het omschrijft), maar het OV levert mij meerdere malen meer prikkels op dan met de auto gaan. Toch is het niet altijd even fijn om voor de auto te moeten kiezen, omdat ik ook daar TEVEEL prikkels krijg en dat soms tot ongewenste situaties kan leiden tijdens het rijden.quote:Op dinsdag 8 juli 2008 19:50 schreef Ruzbeh het volgende:
Hebben jullie dit ook. Stress ervaren in het verkeer. Ik fiets naar bepaalde plekken heen (voor een afspraak, bijvoorbeeld) en ik raak soms zwaar gestressd. Alle mensen en auto's die ik zie zijn allemaal obstakels. Ik word er gewoon zenuwachtig van. Het is niet zo erg dat ik niet meer uit de deur kan maar het is in ieder geval wel lastig. Ik denk dat ik op een gegeven moment maar vaker de bus moet nemen om zo veel van die spanningen te vermijden. Aan de andere kant, in een bus zit het vol met mensen die ik niet ken dus dat brengt ook weer allerlei spanningen mee. Toch zou ik soms liever in de bus zitten dan moeilijk te doen op de fiets.
De fiets is ook niet altijd een oplossing, omdat ik geen lange afstanden kan fietsen of omdat het niet fijn is om ergens b.v. bezweet of platgeregend aan te komen.
Over dat fietsen. Ik hou er ook niet van om te zweten. Dus wat dacht ik. Ik ga gewoon langzamer fietsen. Fietsen vind ik sowieso vrij ontspannend (mits de fiets lekker zit).
Maar ik merk dat ik elke keer maar gewoon vrij hard fiets en ik denk dat ik nu pas weet waarom. Hoe sneller ik fiets, hoe sneller ik bij mijn bestemming aan kom dus sta ik minder lang bloot tegen al die prikkels. Soms kan ik gewoon niet ontspannen op de fiets. Hoe minder mensen op straat (lopend, op de fiets, in de auto), hoe beter.
Maar ik merk dat ik elke keer maar gewoon vrij hard fiets en ik denk dat ik nu pas weet waarom. Hoe sneller ik fiets, hoe sneller ik bij mijn bestemming aan kom dus sta ik minder lang bloot tegen al die prikkels. Soms kan ik gewoon niet ontspannen op de fiets. Hoe minder mensen op straat (lopend, op de fiets, in de auto), hoe beter.
De beste user. (Waar jij geen waardering voor hebt.)
quote:Op dinsdag 8 juli 2008 21:22 schreef Ruzbeh het volgende:
Over dat fietsen. Ik hou er ook niet van om te zweten. Dus wat dacht ik. Ik ga gewoon langzamer fietsen. Fietsen vind ik sowieso vrij ontspannend (mits de fiets lekker zit).
Maar ik merk dat ik elke keer maar gewoon vrij hard fiets en ik denk dat ik nu pas weet waarom. Hoe sneller ik fiets, hoe sneller ik bij mijn bestemming aan kom dus sta ik minder lang bloot tegen al die prikkels. Soms kan ik gewoon niet ontspannen op de fiets. Hoe minder mensen op straat (lopend, op de fiets, in de auto), hoe beter.
Wederom herkenbaar. Mijn vrouw vraagt ook altijd of ik niet zo hard wil fietsen, en vroeger (toen ik nog naar school fietste (en dat is heeeel lang geleden
) werd er aan mij altijd gevraagd of ik haast had.Ik heb geprobeerd met muziek op te fietsen (dat wil zeggen, muziekoordopjes in en telefoon als MP3 speler aan), maar door de muziek hoor ik niet wat er om mij heen gebeurt en dat is enorm eng dus dat doe ik maar niet meer.
Ja dat vind ik ook vreselijk.quote:Op dinsdag 8 juli 2008 21:31 schreef Juup© het volgende:
maar door de muziek hoor ik niet wat er om mij heen gebeurt en dat is enorm eng dus dat doe ik maar niet meer.
Vooral als ik buiten ben moet ik echt alles wel kunnen horen. Sowieso is het een slecht idee om muziek te luisteren op een fiets, IMO. Kans wordt dan aardig groot dat je een ongelukt krijgt.
De beste user. (Waar jij geen waardering voor hebt.)
Het is natuurlijk niet een oplossing voor ls je overdag ergens naartoe moet,
maar om te kunnen genieten van het buiten zijn is het misschien wel het proberen waard.
Ga 's avonds als het donker/schemerig is een stuk fietsen of wandelen.
Heeeeeeerlijk.
Het voelt veel geslotener, minder druk (en dan heb ik het niet alleen letterlijk over mensen maar de hele sfeer en het scala aan kleuren). Gewoon lekker!
maar om te kunnen genieten van het buiten zijn is het misschien wel het proberen waard.
Ga 's avonds als het donker/schemerig is een stuk fietsen of wandelen.
Heeeeeeerlijk.
Het voelt veel geslotener, minder druk (en dan heb ik het niet alleen letterlijk over mensen maar de hele sfeer en het scala aan kleuren). Gewoon lekker!
Dat deed ik vroeger heel veel. Zelf merkte ik het niet zo, maar toen mijn vader erover begon heb ik wel geprobeerd ermee te stoppen omdat ik het toch ook wel een beetje neurotisch over vond komen. Toch vind ik het nog steeds lekker om te doen eigenlijk.quote:Op maandag 7 juli 2008 23:25 schreef Xennia het volgende:
[..]
Het is niets anders dan je terugtrekken in je veilige wereldje die je zelf kan regeren volgens voorspelbare regels. Ik denk dat met je lichaam wiegen bijvoorbeeld hetzelfde werkt. Het kalmeert en je sluit je af, in jezelf. Wellicht is het haast meditatief.
[..]
Ik weet niet hoe ik dat moet rijmen met dat je vindt dat je alleen maar mooier wordt met de jaren? Tenzij je heeeel lelijk begon
Erg rustgevend.
Sanity is (not) statistical
Mijn ouders werden vroeger gek van mijn gewiebel met mijn benen of voeten, en van het getikt of getrommel met mijn vingers, of spelen en tikken met het bestek op tafel of op een bord of glas,. Mijn vrouw word er soms ook een beetje nerveus van als ik weer met mijn tenen of met mijn voet(en) wiebel of op mijn hoofd of laptop aan het trommelen ben met mijn vingers. Zelfs als ik slaap wiebel ik nog met mijn tenen (of voeten).quote:Op dinsdag 8 juli 2008 21:52 schreef Maeghan het volgende:
[..]
Dat deed ik vroeger heel veel. Zelf merkte ik het niet zo, maar toen mijn vader erover begon heb ik wel geprobeerd ermee te stoppen omdat ik het toch ook wel een beetje neurotisch over vond komen. Toch vind ik het nog steeds lekker om te doen eigenlijk.
Hm, dan moet je maar nooit bij mij thuis komen. Ik ben gek op kleuren. Ik heb een paarse kamer, een paarse kamer met bloemetjesbehang en bloemenfotoprint, een groene gang, een azuurblauwe badkamer, azuurblauw toilet en een gele keuken. Alleen de woonkamer is rustig en dat is ook alleen omdat dat moest van m'n ouders; die vonden dat ik wel met goed fatsoen visite thuis moest kunnen ontvangen en zeiden dat ik gek zou worden van te veel kleur en frutsels. Eigenlijk is het de kamer die ik het minst leuk vind. Die met paars bloemetjesbehang en bloemenfotoprint vind ik het leukste. Ik ben gek op bloemen en kleurtjes, altijd al geweest. Ik vind het zelf ook helemaal niet wild, maar juist best rustig (één kleur per kamer). Maar goed, het zijn dan ook wel kleuren die ik zelf mooi vind, zelf uitgezocht heb, en allemaal lichte kleuren. Van donkere kleuren, donkerblauw bijv. word ik heel chagerijnig.quote:Op maandag 7 juli 2008 19:54 schreef SHE het volgende:
[..]
Oh wow, een kleurboek is voor mij een soort vuurwerk. Dan raak ik helemaal over mijn toeren.
Ik heb echt een tyfushekel aan kleuren.
Aan puzzels ook trouwens.
Nu je het erover had, het is wel opvallend dat ik blijkbaar helemaal niet onrustig word van kleur (integendeel), terwijl ik over het algemeen wel snel zintuiglijk overprikkeld ben (veel losse dingen in huis, licht, maar met name geuren, geluid en aanraking).
Puzzels vind ik trouwens ook niet echt leuk om te doen, maar het gaat me om het 'kleuren' en het vullen van vakjes. Het is eerder dwangmatig dan dat ik het leuk vind en ik krijg er ook snel hoofdpijn van en ik word soort van 'duizelig', zoals ik dat ook heb bij het lezen van kleine letters, schuine letters of irritante lettertypes.
Behalve dat 'schommelen' wiebel ik helemaal niet. Mijn vader doet dit wel altijd en ik heb daar zelf een hekel aan en daarnaast heb ik het afgeleerd omdat mijn moeder het niet wilde. Iedere keer als ik wiebelde moest ik bijv. naar m'n kamer of ik kreeg een tik op m'n vingers.quote:Op dinsdag 8 juli 2008 21:58 schreef Juup© het volgende:
[..]
Mijn ouders werden vroeger gek van mijn gewiebel met mijn benen of voeten, en van het getikt of getrommel met mijn vingers, of spelen en tikken met het bestek op tafel of op een bord of glas,. Mijn vrouw word er soms ook een beetje nerveus van als ik weer met mijn tenen of met mijn voet(en) wiebel of op mijn hoofd of laptop aan het trommelen ben met mijn vingers. Zelfs als ik slaap wiebel ik nog met mijn tenen (of voeten).
Ik denk dat weinig mensen zo lang zo stil kunnen zitten als ik. Van tikkende dingen en gewiebel in beeld word ik helemaal gek. Ook mensen die met hun handen praten vind ik irritant bijvoorbeeld. Ik vind mensen het leukst (of het minst vervelend, want ergens ben ik toch een misantroop) als ze stil zitten, hun gezicht in niet al te rare plooien trekken, niet slap ouwehoeren en vooral niet blij kijken - als ik ergens een hekel aan heb, zijn het wel van die overdreven blij kijkende mensen (iemand toevallig die zweefteef in 'wie is de chef' gezien? je zou het mens zelf in haar dehydrator stoppen). Mensen die altijd blij kijken vind ik doodeng.
Sanity is (not) statistical
Ouders die bepalen hoe hun kind zijn/haar huis in moet richtenquote:Op dinsdag 8 juli 2008 22:11 schreef Maeghan het volgende:
[..]
Alleen de woonkamer is rustig en dat is ook alleen omdat dat moest van m'n ouders; die vonden dat ik wel met goed fatsoen visite thuis moest kunnen ontvangen en zeiden dat ik gek zou worden van te veel kleur en frutsels.
, hoe goed bedoeld het ook moge zijn.Maar goed, dat is mijn mening
Bij mij is het niet gelukt om het af te leren, het is bij mij te hardnekkig aanwezig blijkbaarquote:Op dinsdag 8 juli 2008 22:11 schreef Maeghan het volgende:
[..]
Behalve dat 'schommelen' wiebel ik helemaal niet. Mijn vader doet dit wel altijd en ik heb daar zelf een hekel aan en daarnaast heb ik het afgeleerd omdat mijn moeder het niet wilde. Iedere keer als ik wiebelde moest ik bijv. naar m'n kamer of ik kreeg een tik op m'n vingers.
Ik denk dat weinig mensen zo lang zo stil kunnen zitten als ik.
Doe ik ook wel eens.quote:
Dat dan weer niet...quote:Op dinsdag 8 juli 2008 21:58 schreef Juup© het volgende:
Zelfs als ik slaap wiebel ik nog met mijn tenen (of voeten).
De beste user. (Waar jij geen waardering voor hebt.)
Tja, daar zit een verhaal achter en dat is een van de dingen waardoor ik denk dat er iets 'mis' is met me (tenminste, anders dan anderen en in zekere zin ook verschrikkelijk vervelend). Ik heb een huis gekocht vorig jaar en dat was nogal gedateerd. Ik had geen geld voor een duurder huis en huren was ook geen optie, omdat ik dan nog erg lang op een wachtlijst moest staan en particulier huren zou te duur worden. Maar goed, het huis moest dus nogal ingrijpend verbouwd worden. Ik kon gewoon niet bedenken wat ik zelf wilde. Ik heb geen overzicht, ik kan me ook niet voorstellen hoe iets wordt. Ik heb aan een kant een goed ruimtelijk inzicht, bijvoorbeeld met parkeren maar ook op tests. Echter, in een huis kan ik me niet voorstellen dat een bank in een bepaalde kamer past en of er dan nog een tafel in kan. Ik kon ook gewoon niet bedenken wat ik waar wilde, hoe ik dingen wilde hebben, wat praktisch was. Ik kreeg zelf niets georganiseerd, uitgevoerd. Met heel veel ruzie en veel hulp van m'n vriend en ouders is het gelukt, maar eigenlijk heeft mijn moeder het huis ontworpen (en tussentijds steeds 'toestemming' gevraagd), mijn vader bedacht hoe het in de praktijk uitgevoerd moest worden, met welk materiaal en zo, en m'n vriend heeft geholpen bij de uitvoering. Ik heb zelf niet veel meer gedaan dan de deuren schuren en schilderen.quote:Op dinsdag 8 juli 2008 22:13 schreef Juup© het volgende:
[..]
Ouders die bepalen hoe hun kind zijn/haar huis in moet richten
Maar goed, dat is mijn mening
Ik was echt constant gedeprimeerd, lamlendig, huilerig, hangerig. Er kwam niets uit m'n handen en m'n ouders moesten opschrijven wat ik moest doen, mailtjes sturen met wanneer ik in m'n huis moest zijn en wat ik moest doen. Ik heb vaak te horen gekregen dat ik dingen zelf moest doen en m'n ouders begrepen niet hoe ik bepaalde dingen kon vergeten, of hoe ik over bepaalde zaken gewoon helemaal niet had nagedacht, die voor hun 'logisch' waren. Ik kon er gewoon allemaal niks mee. Het was te veel en te ingewikkeld en ik raakte er alleen maar van in paniek.
Sanity is (not) statistical
Duidelijk. In dat geval is het wel handig en wenselijk dat er enige controle wordt uitgeoefend.quote:
Dat klinkt bekend...quote:Op dinsdag 8 juli 2008 21:58 schreef Juup© het volgende:
[..]
Mijn ouders werden vroeger gek van mijn gewiebel met mijn benen of voeten, en van het getikt of getrommel met mijn vingers, of spelen en tikken met het bestek op tafel of op een bord of glas,. Mijn vrouw word er soms ook een beetje nerveus van als ik weer met mijn tenen of met mijn voet(en) wiebel of op mijn hoofd of laptop aan het trommelen ben met mijn vingers. Zelfs als ik slaap wiebel ik nog met mijn tenen (of voeten).
Laat ik nu net een huis gekocht hebben...quote:Op dinsdag 8 juli 2008 22:26 schreef Maeghan het volgende:
[..]
Tja, daar zit een verhaal achter en dat is een van de dingen waardoor ik denk dat er iets 'mis' is met me (tenminste, anders dan anderen en in zekere zin ook verschrikkelijk vervelend). Ik heb een huis gekocht vorig jaar en dat was nogal gedateerd. Ik had geen geld voor een duurder huis en huren was ook geen optie, omdat ik dan nog erg lang op een wachtlijst moest staan en particulier huren zou te duur worden. Maar goed, het huis moest dus nogal ingrijpend verbouwd worden. Ik kon gewoon niet bedenken wat ik zelf wilde. Ik heb geen overzicht, ik kan me ook niet voorstellen hoe iets wordt. Ik heb aan een kant een goed ruimtelijk inzicht, bijvoorbeeld met parkeren maar ook op tests. Echter, in een huis kan ik me niet voorstellen dat een bank in een bepaalde kamer past en of er dan nog een tafel in kan. Ik kon ook gewoon niet bedenken wat ik waar wilde, hoe ik dingen wilde hebben, wat praktisch was. Ik kreeg zelf niets georganiseerd, uitgevoerd. Met heel veel ruzie en veel hulp van m'n vriend en ouders is het gelukt, maar eigenlijk heeft mijn moeder het huis ontworpen (en tussentijds steeds 'toestemming' gevraagd), mijn vader bedacht hoe het in de praktijk uitgevoerd moest worden, met welk materiaal en zo, en m'n vriend heeft geholpen bij de uitvoering. Ik heb zelf niet veel meer gedaan dan de deuren schuren en schilderen.
Ik was echt constant gedeprimeerd, lamlendig, huilerig, hangerig. Er kwam niets uit m'n handen en m'n ouders moesten opschrijven wat ik moest doen, mailtjes sturen met wanneer ik in m'n huis moest zijn en wat ik moest doen. Ik heb vaak te horen gekregen dat ik dingen zelf moest doen en m'n ouders begrepen niet hoe ik bepaalde dingen kon vergeten, of hoe ik over bepaalde zaken gewoon helemaal niet had nagedacht, die voor hun 'logisch' waren. Ik kon er gewoon allemaal niks mee. Het was te veel en te ingewikkeld en ik raakte er alleen maar van in paniek.
Mijn ruimtelijk inzicht is dan wel weer erg goed (meer dan zelfs), dus ik heb nog goede hoop
Repent, Pray, Forgive
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Bij je nieuwe aanmelding/doorverwijzing aangeven dat je door een fout van anderen al xx maanden in de mallemolen zit, zeggen dat je al een berg vragenlijsten en formulieren hebt ingevuld en dat je die zal opsturen zodat ze zich die moeite kunnen besparen en je op zeer korte termijn kunnen inplannen voor de rest van het traject.quote:Op dinsdag 8 juli 2008 17:53 schreef Tobz het volgende:
Jullie gaan veel te snel! Zat dingen waar ik op wil reageren, maar dan is het alweer onder 3 pagina's begraven!
Maar ik moet even m'n hart luchten: net te horen gekregen dat Centrum Autisme me niet aanneemt omdat ik in de verkeerde regio zit! En dat na drie weken van volstrekte stilte en ik verdomme gewoon zelf moest bellen voor een simpele ontvangst bevestiging!
Mag alles helemaal overnieuw en het is allemaal ook zo lekker laagdrempelig voor hun toekomstige patienten met de verwijzingen en de eindeloze vragenlijsten en onduidelijke formulieren die je mag invullen!
Hier loop ik echt iedere keer weer op stuk. Iedere keer als ik 'eigen verplichtingen' heb (met de telefoon in de hand om een afspraak te maken, een envelop met een rekening in m'n hand, een studieboek voor een toets voor me op m'n bureau, etc.) is alsof al m'n gedachten in m'n hoofd gillend alle kanten richting afleidingen vluchten in één grote chaos.
Het is wel een typisch geval van 'als de eerste schaap over de dam is...', want dan neemt m'n onvermogen om m'n aandacht te verdelen het over, maar dat ene schaap moet wel eerst de Atlantikwal nemen in een 'Sumo' pak.
SOms zit ik echt minuten lang naar het object in kwestie te staren tewijl m'n motivatie zich te pletter loopt op een onzichtbare muur zoals een vetklep op een stormbaan. Scheurende pijn van binnen omdat ik niet begrijp waarom mijn wilskracht zo ongrijpbaar is als rookt en woedende tranen die niet willen komen. Het enige wat eruit komt is slechts een idioot lachje om de ironie en krankzinnigheid ervan.
Is dit ASD gerelateerd? Echt dit sloopt me
En het stomme is dat het bijna onmogelijk is om familie of vrienden me te laten helpen. Ik sluit het liefst alles binnen en verstop mezelf en het het gevoel 'kapot' te zijn in m'n afleidingen en obsessie. En weinig irriteert me dan meer dan wanneer goedbedoelende mensen me dan proberen te helpen door dingen voor mij te regelen.
Repent, Pray, Forgive
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Tja, ik raak in de war door de overdaad aan keuzes en door alle dingen waar je tegelijk rekening mee moet houden. Opdracht: zoek een keuken op marktplaats was voor mij onuitvoerbaar, omdat ik rekening moest houden met het formaat van de keuken, de indeling (waarvan ik geen idee had wat ik wilde of wat handig was), aansluitingen voor gas, water, electriciteit, de kleur van het laminaat, etc. Dan ben ik het helemaal kwijt en dan kan ik niks meer.
Sanity is (not) statistical
Dit zijn één van de weinige dingen die ik absoluut niet herken. Heb je trouwens Asperger of klassieke autisme?quote:Op dinsdag 8 juli 2008 22:36 schreef Maeghan het volgende:
Tja, ik raak in de war door de overdaad aan keuzes en door alle dingen waar je tegelijk rekening mee moet houden. Opdracht: zoek een keuken op marktplaats was voor mij onuitvoerbaar, omdat ik rekening moest houden met het formaat van de keuken, de indeling (waarvan ik geen idee had wat ik wilde of wat handig was), aansluitingen voor gas, water, electriciteit, de kleur van het laminaat, etc. Dan ben ik het helemaal kwijt en dan kan ik niks meer.
De beste user. (Waar jij geen waardering voor hebt.)
Ik ben toevallig in dit topic terecht gekomen omdat ik behoorlijk wat dingen van Asperger herken, in eerste instantie eigenlijk via het ADD-topic omdat ik daar ook best wel wat dingen in herkende. Ik heb geen diagnose of zo, behalve in het verleden een depressie. Ik overweeg wel om een arts te bezoeken, maar ik moet mezelf nog overtuigen dat het nodig is (hoewel ik regelmatig tegen muren oploop en over het algemeen het gevoel heb dat er 'iets' is en het me eigenlijk beter lijkt om er eens over te praten, heb ik er ergens ook helemaal geen zin in - ik ben een struisvogeltje). Wat er mis is, geen idee. Misschien gewoon ordinaire kortsluiting.
Overigens is het 'geen overzicht hebben' wel iets wat ik tegengekomen ben tijdens het lezen over Asperger. Het gebrek aan overzicht is ook de reden dat ik mijn studie niet afgemaakt heb; alle vakken lukten prima, maar de scriptie... Na 2 1/2 jaar tobben ben ik toen toch gestopt.
Overigens is het 'geen overzicht hebben' wel iets wat ik tegengekomen ben tijdens het lezen over Asperger. Het gebrek aan overzicht is ook de reden dat ik mijn studie niet afgemaakt heb; alle vakken lukten prima, maar de scriptie... Na 2 1/2 jaar tobben ben ik toen toch gestopt.
Sanity is (not) statistical
