quote:Als iedereen die disclaimer nou eens in acht neemt, dan gaat deze topicreeks tenminste niet zo verrekte snel....[
De disclaimer: according to Lois
Wat is de (oorspronkelijke) bedoeling van dit topic?
Omdat ik overal verspreid over het forum berichten vind over terugplooien ( ! ), slaapgebrek, ontzwangeren en nog veel meer besloot ik het maar een beetje in 1 topic te verzamelen.
Als je zwanger bent kun je al je zorgen en kwaaltjes kwijt in het Z&G topic, je leuke verhalen over de baby in het babytopic, maar echt een topic voor ontzwangerende dames en moeders is er nog niet.
Vandaar deze dus, een spotlichtje op de moeders, een topic om even lekker ervaringen uit te wisselen over alles wat er met je gebeurd als je eenmaal moeder bent.
We willen graag dat jullie het "hoe gaat het met de moeders" topic weer gebruiken waar het voor bedoeld was nl hoe voel je je als moeder en hoe regel je alle dingen.Niet een klaagbankje voor alle ziek en zeer.
(we vertrouwen hierbij op het zelfregulerend vermogen van iedereen, en als het nodig is wordt er verwezen naar Klaagbaak of R&P)
Tja en ik ben nog steeds van mening dat seks niet zaligmakend is. Ik ben heel blij dat onze relatie ook zonder die seks goed is, ook al hoop ik dat die seks nog wel terugkomt (mochten we ooit voor een tweede willen gaan)
Ik was zo bang dat die kale plek op mijn hoofd weer terug zou komen
Vind het zo erg dat mijn haar weer uitvalt.. kan wel janken. Met kort haar valt het niet zo op en is het zo weer bijgegroeid, maar met mijn lengte duurt dat een jaartje of 4
Bij Oudste was het ook verschrikkelijk. Na de bevalling dacht ik dat het me bespaard bleef, maar na 4 maanden viel het alsnog met bakken tegelijk uit. Dat haar kwam gelukkig wel weer terug en is nu weer bijna 20cm lang, terwijl de rest van mijn haar minstens 2x zo lang is.
Tijdens de zwangerschap heb ik info proberen te vinden hoe ik het kon voorkomen. Niet veel over te vinden eigenlijk.. Dus ben ik gewone zwangerschaps en borstvoedings vitaminen gaan slikken. Helpt niet. Het is gewoon een hormoon kwestie waar niets aan te doen is.
Tot overmaat van ramp valt de weelderige haardos van Jongste nu ook nog uit
. Het krult alleen als de ziekte ineens 
..lelijke poedelkop
En nu is de winkel waar ik m'n henna altijd kocht ook nog failliet ofzo. This me wat.
.
. Mijn haar is trouwens nooit uitgevallen, er kwam alleen maar meer bij .Raar ding hoor, hormonen. Zo had ik in de zwangerschappen echt prachtige nagels, om na een half jaar weer de gebruikelijke brokkelige nagels te hebben.
Ja.. dat dácht ik ook PM-girl. Maar echt, het was de eerste keer onvoorstelbaar en nu gaat het weer die richting in. Misschien duurt het niet zo lang door de vitaminen, laten we het hopen
Na anderhalf jaar verdwijnt het als sneeuw voor de zon, toch?
(Het effect daarvan in rood haar is dat het blonder lijkt. En dat staat me veel minder.)
Dat relativeert weer een beetje.Of geen/wel sex, of geen/wel haar, of geen/wel buik.
Na 2e knullie ook véél haaruitval, tot aan kale plekken toe. Heb het toen maar op laten scheren met een hanekam, daniel het tenminste niet zo op
En nu weiger ik mijn haar af te knippen. Het moet maar weer gewoon bijgroeien.
quote:Nee, dan heb je er een nieuw excuus voor. "Tja, weer zwanger heOp maandag 26 mei 2008 22:28 schreef RockabeIIa het volgende:
En wanneer na je zwangerschap was je buik weg?
Na anderhalf jaar verdwijnt het als sneeuw voor de zon, toch?
"
Als kind had ik altijd superglad en steil haar. In de puberteit is daar een grof soort slag ingekomen waardoor mijn haar altijd enorm klit en rechtovereind gaat staan als ik het borstel als het droog is, het los draag of er geen liters haarspul in doe
Ik was juist blij toen het na de zwangerschap weer eens begon uit te vallen: hoe minder volume erin, hoe beter!
quote:geen sex, niet zwanger, geen haar maar wel een behaarde buik dan?Op maandag 26 mei 2008 22:31 schreef lcicle het volgende:
Hm, okay dan.. zo heeft iedereen wel wát
Of geen/wel sex, of geen/wel haar, of geen/wel buik.
quote:Even denken.. Oudste was toen bijna 9 maanden dacht ik. Dan was dat na de ruiperiode en nét na de grote knipbeurtOp maandag 26 mei 2008 22:32 schreef Macka66 het volgende:
Icicle, op de meet in Zaltbommel indertijd had je prachtig lang haar. Dat was toch al niet meer je zwangerschapsdos?
quote:Op maandag 26 mei 2008 22:37 schreef RockabeIIa het volgende:
[..]
geen sex, niet zwanger, geen haar maar wel een behaarde buik dan?
Op de rest van mijn lichaamsbeharing hebben de hormonen wél een gunstig effect.. Maar dat kan dus wel? 
.quote:Hier ook.Op maandag 26 mei 2008 22:46 schreef lcicle het volgende:
[..]
Ik heb heel veel haar, dus gelukkig geen kale plekken ondanks behoorlijke uitval, maar gelukkig is dat donswaasje van mijn buik wel ook weg!
Helaas moet ik het tegenwoordig weer aanzienlijk vaker bijhouden
de rest van mn haar begint opeens spontaan wél te groeien...
Mijn haar is nu vol voor mijn doen. Ik heb van dat typisch Britse sluike haar zonder ook maar een hint van slag of krul. Ik heb echt dat het niet uitvalt anders hou ik niets over. 
De kilo's vliegen er trouwens bij mij af, ik ben nu, een week later, al 11 kilo kwijt.
Ik doe echt helemaal niets eraan en eet eigenlijk zoals tijdens de zwangerschap. 
Maar ik hield denk ik wel heel veel vocht was, was ook bijna 20 kilo aangekomen terwijl ik dus pas 35 weken zwanger was.Maar hey, ik klaag niet hoor.
Oh en ik ben moe! 2:30 eruit, 5:30 eruit, 8:30 eruit. Wat nou geen gebroken nachten met een kindje in het ziekenhuis. En ik moet er echt uit of ik word wakker met een natte bh en borsten als meloenen die echt vreselijk zeer doen. Dus dan maar kolven. Om de 3 uur.
Voor je het weet loopt ze rond, echt! Kun je dan op een gegeven moment die nacht "voeding" dan overslaan?(Al maakt ze er nu een potje van)
Vind het heerlijk om part time te werken! As vrijdag gaan de meiden voor meer dan een week naar opa en oma. Wij gaan verhuizen en dan is het heul handig dat de meiden er niet zijn. As vrijdag (krijgen we de sleutel
) en dan 's avonds maar eens heerlijk de kroeg in. Dag lieve mama's
, fijne dag !Gisteren zag ik trouwens in Blijdorp een kindje van een maand oud, dat met 35 weken geboren was. piepklein was ze!
Heel klein koppie, met van die grote donkerblauwe ogen die verbaasd om zich heen keken. Een paar maanden geleden had ik dan nog tsr gehad, maar nu niet meer. En zelfs dát mis ik. De natte plekken, terwijl je al ruim een jaar niet meer voedt. En ik rammel af en toe nogal....
PV, ai, dat klinkt als ernstig rammelen inderdaad!
nieuw haar is ook mooi haar bij mij
dat scheelt. en verder is het weer lekker lang Ik kon me "vroeger" nooit voorstellen wie toch ob maxi of maxi plus moest kopen, mini was toch bijna altijd voldoende...
Faja, wat leuk zeg! Is dat 1 dag in de week, of vaker?
dat zou ik ook wel willen
ik ga vandaag een sollicitatiebrief sturen. ben benieuwd
de vorige keer dat ik bij t ZH solliciteerde naar de functie afdelingsass. op de kraamafdeling kreeg ik na een maand ofzo een heel kort briefje terug dat er iemand anders was gekozen
deze keer soll. ik naar de functie afdelingsass. op de apotheek in het ZH. ik zal maar weer een maand gaan wachten op een stom kutbriefje ach, laat ik maar gewoon hoop hebben, anders werk ik t zelf in de hand waarsch. bleeehhOeh, Pinquit, spannend! Lijkt me erg leuk, om in een ziekenhuis te werken!
En PM, dank voor je complimentje ! Lief !
Was erg leuk om te doen! Veel plezier en inderdaad.. wel showen he?KP, veel succes alvast met het verhuizen dan en ook een beetje met het gaan missen (alsof je daar tijd voor hebt!) van die twee meisjes van je. Heb je eigenlijk een verhuis/klustopic? Ben benieuwd hoe het gaat worden.
Oh, en ik sluit me aan bij het terechte compliment dat PM je net gaf.
http://www.nu.nl/news/158(...)wen_groot_taboe.html
quote:Heb geen verhuis/klustopic. Er hoeft namelijk NIETS te gebeuren. Het is alleen maar dozen in - en uitpakken. Heb het idee bij de klustopics dat het vaak enorme projecten zijn. Erg leuk om te volgen, trouwens! Maar dat is bij ons niet aan de orde.Op dinsdag 27 mei 2008 13:29 schreef Sugar het volgende:
Leuk, Faja!
KP, veel succes alvast met het verhuizen dan en ook een beetje met het gaan missen (alsof je daar tijd voor hebt!) van die twee meisjes van je. Heb je eigenlijk een verhuis/klustopic? Ben benieuwd hoe het gaat worden.
Oh, en ik sluit me aan bij het terechte compliment dat PM je net gaf.
En ach ja...mijn meisjes. Vind het moment dat ze weggaan echt
, maar als je dan weer even de tijd hebt voor andere dingen is het eigenlijk ook weer heerlijk. Zodra ze dan weer bijna thuis komen, dan begint het weer te kriebelen. En ik denk dat we wel een weekje druk zijn...tijd vliegt voorbij. Ze zijn in goede handen. Allebei de opa's en oma's wonen in dezelfde stad, dus P&F worden vreselijk verwend. Na een weekje zijn we weer bij elkaar. In het nieuwe huis, helemaal leuk . Heb eigenlijk wel zin in het gerommel/weggooien/uitzoeken enzo...
Krijgen ze ook aparte kamers? Of hebben ze dat al?
quote:Oh ik zie het niet als een taboe hoor, probeer het ook niet te verbergen. Zolang ik het idee heb dat het tijdelijk is iigOp dinsdag 27 mei 2008 13:40 schreef RockabeIIa het volgende:
Om nog even op de verhalen van gisteren terug te komen:
http://www.nu.nl/news/158(...)wen_groot_taboe.html
quote:Hee leuk, zeg! Post je af en toe een kunstwerkje hier op Fok?Op dinsdag 27 mei 2008 12:45 schreef Faja-Lobi het volgende:
Deze moeder heeft haar vanmorgen ingeschreven voor een opleiding aan de fotovakschool!! Ik ben helemaal hyper al de hele dag, ik ga eindelijk doen wat ik leuk vind.
quote:dat snapte ik wel, ik zei alleen wat ik er van dachtOp dinsdag 27 mei 2008 13:51 schreef RockabeIIa het volgende:
Ik bedoelde alleen aan te geven dat er veel meer vrouwen zijn met dit soort klachten...
quote:Nee joh, gekkie....flensjes horen bij elkaar te liggen !Op dinsdag 27 mei 2008 13:42 schreef RockabeIIa het volgende:
Goed man, KP
Krijgen ze ook aparte kamers? Of hebben ze dat al?
quote:Op dinsdag 27 mei 2008 15:53 schreef Silmarwen het volgende:
Faja, wat gaaf! En ook wel dapper dat je het aandurft. Lijkt me heel wat om te combineren en ik denk dta veel vrouwen het maar laten vanwege bijvoorbeeld tijdsdruk, kosten, toekomstperspectief. Ik vind het altijd geweldig om te lezen dat mensen hun dromen achter na durven te gaan en kiezen voor wat ze willen in plaats voor wat bijvoorbeeld het meeste geld in het laadje brengt. Veel succes ermee!
Heel goed, Faja! Moedig ook. Ik zou het niet op kunnen brengen om nu nog een studie te doen, denk ik. Gelukkig hoeft dat ook niet, want ik heb een baan waar ik het erg naar mijn zin heb.
gaat ook zijn droom achterna, ik heb bewondering voor hem! Altijd maar studeren...Wij zijn vandaag naar het ziekenhuis geweest om te praten over een eventuele tweede kindje, en dan vooral over de bevalling. Ik zag er erg tegenop. Gelukkig ging
mee. Eerst een co-assistent. Ze hoorde mijn verhaal aan
vorige keer een bevalling tot 5 cm ontsluiting. Toen mocht niet verder omdat Eva in stuit lag, met de navelstreng voor de uitgang. Toen een ks. Achteraf heb ik veel gemaald en nachtmerries gehad over de bevalling (niet de ks). Ik vond het shockerend en akelig en overweldigend en niet te behappen.
Of pijnstilling een oplossing zou zijn... Nee, de pijn vond ik niet het ergste. Wat dan wel? De machteloosheid...En toen moest ik huilen.
. Toen ging ze overleggen met de gyn. 10 minuten later gingen we met haar praten. Of het zin had om de bevalling door te nemen? Nee, had ik al wel gedaan en het ligt niet aan het zkh. Of het zin had om een therapeut te zoeken? Denk het niet, daar zou ik moeten rationaliseren, wat ik al wel kan, en ik vind de realiteit van een bevalling gewoon niet te aanvaarden. En toen moest ik weer huilen . En nu heb ik een afspraak met het hoofd van de afdeling. Over een maand pas! hij is ziek.... Ze snapte mijn verzoek om een ks, vond het erg naar voor me dat ik me zo voelde bij een gedachte aan een bevalling, maar kon het niet alleen toezeggen, want daar moest iedereen het opperhoofd dus achter staan. Maar, zei ze erbij, en dat stemt me wel hoopvol: als wij u niet helpen moet u naar een ander ziekenhuis en dat zou geen service van ons zijn. Nou ja, ik had gehoopt een heel duidelijk antwoord te krijgen vandaag, en dat heb ik niet, maar ik vind wel dat ze het goed opgepakt hebben. En 't viel me tegen toen ik er over praatte, hoe hoog het me nog zat. Ze vroeg nog: u bent erg bang he? Nee, ik ben eigenlijk boos dat wij dit moeten doormaken.
Maar Eva is weer thuis en ze ligt nu in haar bedje te zingen, en ze loopt, en ze is lief, en dat weegt nu wel het allerzwaarste. Over een maand maar weer eens over een evt brusje denken.
Erg he hoe zo'n bevalling er toch in kan hakken. Ik weet het, we hebben die discussie al uitgebreid gehad deze maand maar toch blijf ik het vreselijk vinden.
Linda ) en in dit geval was het goed dat ik dat pantsertje niet had.[ Bericht 0% gewijzigd door Linda__ op 27-05-2008 20:38:28 ]
Balen dat het nog zo lang duurt voor het gesprek eindelijk is
Leuk Faja!
KP gaat verhuizen, spannend! En de meiden een week niet zien.....oei
Maar goed dat je je niet hoeft te vervelen zonder ze
Mijn vriend en ik zijn tot de conclusie gekomen dat die kleine meid van ons super geweldig is, maar sinds zij er is hebben wij haast geen aandacht meer voor elkaar. We gaan binnenkort dan ook een hotelletje boeken, lekker uit eten, strandwandeling enz. Even tijd voor elkaar maken zonder Meike erbij.
quote:Lekker Karin! En dan de hele tijd over Meike pratenOp dinsdag 27 mei 2008 20:40 schreef XXXKarinXXX het volgende:
Mijn vriend en ik zijn tot de conclusie gekomen dat die kleine meid van ons super geweldig is, maar sinds zij er is hebben wij haast geen aandacht meer voor elkaar. We gaan binnenkort dan ook een hotelletje boeken, lekker uit eten, strandwandeling enz. Even tijd voor elkaar maken zonder Meike erbij.
Ben benieuwd hoe het gaat lopen Faja! Niet alleen een grote spannende stap, maar ook een enorme investering voordat je het vakdiploma hebt. In (véél!) geld maar zeker ook in tijd. Leuk vooruitzicht, maar nog lang wachten tot september
quote:GoedzoOp dinsdag 27 mei 2008 20:40 schreef XXXKarinXXX het volgende:
Mijn vriend en ik zijn tot de conclusie gekomen dat die kleine meid van ons super geweldig is, maar sinds zij er is hebben wij haast geen aandacht meer voor elkaar. We gaan binnenkort dan ook een hotelletje boeken, lekker uit eten, strandwandeling enz. Even tijd voor elkaar maken zonder Meike erbij.
Qualitytime!Ik moet in Juni nog een keer op reis, naar Midden-Amerika en dat is dan voor 10-12 dagen waarschijnlijk.
De tranen springen me al in de ogen bij het idee alleen al...
Maar ja, het is mijn werk... ik kan moeilijk nee zeggen vind ik...
Ik moet dit jaar veel trainingen volgen. Ik wil het ook wel graag, want het is interessant en nuttig, maar het is bij elkaar opgeteld: 3 dagen in januari, 5 dagen in april, 3 dagen in juni, 3 dagen in september
14 dagen . En ze veranderen zo snel.... Per saldo, in uren valt het wel mee, want als ik gewoon aan het werk was geweest op kantoor had ik haar ook maar een paar uurtjes 's avonds gezien, maar toch!Ik ga ook wel aangeven dat elk uurtje dat het korter kan voor mij welkom is.
Vorig jaar heb ik ook zoiets moeten doen maar toen hadden we maar 3 steden te bezoeken en kostte het 8 dagen.
Nu is er een kans dat er een 4e stad bij komt.
Op zich wel gaaf hoor, Mexico City, Puerto Rico en dan Monterrey en/of Panama City. Maar ja... ik zit geloof ik liever gewoon thuis op dit moment.
Het zijn wel super bestemmingen waar je hene gaat! Maar er gaat niks boven thuis.
Ik zag gister een foto van de kinders in Eli's groep, gemaatk juni 2007 ( nu was er net een paar dagen eerder een fotograaf gekomen voor iedereens foto's ), dus ik zoeken naar Eli. Staat er niet op. Ik vraag aan de leidster waarom Eli niet op de foto staat...
Ze kijkt naar de datum en zegt heel droog: "Omdat hij toen nog niet geboren was"
Ahum....
KP, veel succes met verhuizen!
Linda__ fijn dat je serieus genomen wordt daar in het zkh, maar wel jammer dat het nodig is (dat je bevalling zo traumatisch was)
Karin, veel plezier
BE, moet je echt bij alle reizen mee? Zijn er geen collega's die een deel zouden kunnen doen?
Anitra, ik vind je een sterke en moedige vrouw!
Vanaf dan moet ik eigenlijk 5 maanden fulltime onderzoek gaan lopen, maar 5 lange dagen in rotterdam + reistijd vanaf Den Haag wordt wel erg zwaar.
Parttime is in de onderzoekswereld echter compleet niet gebruikelijk, zeker niet voor studenten.
Maar had zoiets van eerst plekje regelen en dan maar eens overleggen over parttime.
En het liep zo soepel!! Na 1 mailtje had ik vanmiddag een gesprek met Prof. Dr mw E. Landelijk de enige proffessor in de geneeskunde voor verstandelijk gehandicapten. En 40 minuten later stond ik weer buiten. Al voorgesteld aan de onderzoeksgroep. Vastgestelde werkdagen (1e maand 4dagen per week, daarna nog 6 maanden 3 dagen per week). Alles helemaal rond
Ze willen me ontzettend graag hebben voor bij hun onderzoeksgroep. Geen enkel probleem dat ik daarnaast nog werk en moeder ben, en niet altijd om stipt 8.30 er kan zijn ivm kinderopvang.
Dus per september ga ik helpen bij een onderzoek naar onderliggende problematiek bij ouderen met een verstandelijke beperking. Zoals voedingstoestand, angst, depressie, beweging. Heel praktisch, breed onderzoek, wat nog helemaal in de kinderschoenen staat. Echt super
quote:Ow p_iglet, dat is wel ontzettend goed nieuws heOp woensdag 28 mei 2008 19:10 schreef p_iglet het volgende:
Ik ben zo blij. Ik heb gewoon een parttime onderzoeksplek per september
Vanaf dan moet ik eigenlijk 5 maanden fulltime onderzoek gaan lopen, maar 5 lange dagen in rotterdam + reistijd vanaf Den Haag wordt wel erg zwaar.
Parttime is in de onderzoekswereld echter compleet niet gebruikelijk, zeker niet voor studenten.
Maar had zoiets van eerst plekje regelen en dan maar eens overleggen over parttime.
En het liep zo soepel!! Na 1 mailtje had ik vanmiddag een gesprek met Prof. Dr mw E. Landelijk de enige proffessor in de geneeskunde voor verstandelijk gehandicapten. En 40 minuten later stond ik weer buiten. Al voorgesteld aan de onderzoeksgroep. Vastgestelde werkdagen (1e maand 4dagen per week, daarna nog 6 maanden 3 dagen per week). Alles helemaal rond
Ze willen me ontzettend graag hebben voor bij hun onderzoeksgroep. Geen enkel probleem dat ik daarnaast nog werk en moeder ben, en niet altijd om stipt 8.30 er kan zijn ivm kinderopvang.
Dus per september ga ik helpen bij een onderzoek naar onderliggende problematiek bij ouderen met een verstandelijke beperking. Zoals voedingstoestand, angst, depressie, beweging. Heel praktisch, breed onderzoek, wat nog helemaal in de kinderschoenen staat. Echt super
gefeliciteerd meisquote:Wat een rotbaan is het toch ookOp woensdag 28 mei 2008 08:22 schreef Brighteyes het volgende:
Brr... vond ik de 4 dagen vorige maand al erg...
Ik moet in Juni nog een keer op reis, naar Midden-Amerika en dat is dan voor 10-12 dagen waarschijnlijk.
De tranen springen me al in de ogen bij het idee alleen al...
Maar ja, het is mijn werk... ik kan moeilijk nee zeggen vind ik...
Hebben wij niet dezelfde opleiding
Nee, ik zou het ook moeilijk vinden mijn kinderen te moeten missen (zeker als je nogal ver weg zit) maar jeetje wat een leuke bijkomstigheid van een baan (maar tegelijkertijd die tweestrijd, dat wel..)
toch jaloers is
klinkt goedKarin, qualitytime is zooooo belangrijk, lekker ervan gaan genieten. en ja, je hebt het dan alleen maar over je kind, deden wij ook....
De geboortedatum van je eigen kind niet weten :d Davinia, dat is wel heel erg hoor. Ze zeggen dat bij elke zwangerschap je ook veel hersencellen kwijtraakt
BE, dubbel hoor. Aan de ene kant natuurlijk hartstikke leuk, aan de andere kant....pffff. Ach, als je straks eenmaal wegbent gaat het vast wel weer en na 10-12 dagen is het thuiskomen natuurlijk extra leuk.
PM, ik moet nog 2 hertentamens maken, verder ben ik met alle colleges en practica klaar.
Dus dan alleen onderzoek en werk... (das nog druk zat)
Sjak, hoe gaat het inmiddels met jou?
Nog steeds stapje voor stapje elke dag een ietsiepietsie beter hoop ik?
BE en KP, ik moet er niet aan denken, je kind zo lang missen.
Ik kan me heel goed voorstellen BE, dat je al volschiet bij de gedachte.
En last but certainly not least, LadyS, heel veel sterkte de aankomende dagen.
Kun je een beetje rust vinden snoopy in je tijdelijke woning?
Wat stoer Faja! Lekker weer naar school.
Dapper dat je dat gesprek aan bent gegaan Linda. En wel verstandig ook, dat je dat nu al doet. Kan me voorstellen dat je bang bent voor weer zo'n bevalling.
Lekker Karin, even samen weg.
Wat gaaaaaf p_iglet! En zeker voor die doelgroep. Past perfect bij je.
En Snoop die verhuisd is, da's waar ook.
Sjak, toch ook een
hier.En Yp ook.
Pfff, ik hou het soms allemaal echt niet meer bij.
LadyS heel veel sterkte, morgen bij de opname en overmorgen tijdens de operatie! Ik hoop dat we snel weer van je horen
LadyS veel sterkte met de operatie en het herstel!
LadyS, heel veel sterkte
P_iglet, gefeliciteerd met dat goede nieuws! Klinkt echt helemaal als perfect, geweldig joh.
p_iglet, wat een supernieuws zeg!
Piglet, wat een nieuws! Kan me helemaal indenken dat je weer frisse moed hebt met alles. Mooie oplossing
quote:Op woensdag 28 mei 2008 19:10 schreef p_iglet het volgende:
Ik ben zo blij. Ik heb gewoon een parttime onderzoeksplek per september
Super!!!!
LadyS, heel veel sterkte!
quote:Hear hear!
ook voor 't thuisfront. p_iglet, klinkt als een leuk onderzoek, gefeliciteerd! goed geregeld!
ik weet van collega's bij m'n vorige werk dat onderzoek bij verstandelijk gehandicapten heel wat extra voeten in aarde kan hebben, maar het is er niet minder interessant om. en leuk dat ze bij die onderzoeksgroep ook zo blij met jouw komst zijn.p_iglet wat super
Het is ook echt helemaal jouw als ik het zo lees!!!Moonah ik neem mijn petje af voor p_iglet! werken, studeren, mama zijn en ook nog eens leuke dingen doen en nog van alles en nog wat! Ik vind het een super mens!
LadyS heel veel succes en sterkte !
LadyS, succes..
quote:Op woensdag 28 mei 2008 23:59 schreef Anitra het volgende:
LadyS sterkte
p_iglet wat super
Moonah ik neem mijn petje af voor p_iglet! werken, studeren, mama zijn en ook nog eens leuke dingen doen en nog van alles en nog wat! Ik vind het een super mens!
My thoughts exactly.
En dan te bedenken dat ik het vaak al lastig vind om 3 dagen werk, de zorg voor Devin en het huishouden te combineren...
En vanaf volgende week komt daar 2x in de week fysio bij. Mijn onderrug is overbelast (aan het raken). Een typische jonge moeder-kwaal kreeg ik te horen
quote:Ticootje, bedankt voor de tip! (heb je hem al in het topic voor de ouder-tips gezet?) De zoog kompressen zijn hier na een uur nl. al kletsnat van de 'lekkage'.Op dinsdag 27 mei 2008 09:32 schreef Ticootje het volgende:
Sil, de eerste tijd liep ik gewoon met hydrofieldoeken in mn bh. zoogkompressen konden de lekkage echt niet aan.
Wel vreemd om niet meer in Z&G te posten maar in dit topic. Ik ben nu een moeder hihi. Maar ondanks een schatje van een baby is de roze wolk soms ver te zoeken. Vooral na een doorwaakte nacht...
quote:Gelukkig gaat het echt over hoor het lekkenOp donderdag 29 mei 2008 12:24 schreef flowerbox het volgende:
[..]
Ticootje, bedankt voor de tip! (heb je hem al in het topic voor de ouder-tips gezet?) De zoog kompressen zijn hier na een uur nl. al kletsnat van de 'lekkage'.
Wel vreemd om niet meer in Z&G te posten maar in dit topic. Ik ben nu een moeder hihi. Maar ondanks een schatje van een baby is de roze wolk soms ver te zoeken. Vooral na een doorwaakte nacht...
Bij deze alsnog, ik hoop dat je vlug hersteld en de dagen in het ziekenhuis stiekem ook een beetje verwennerij zullen zijn!
We hebben hier nog geen hotel geboekt, zijn nog aan het denken waar het leuk zou zijn
Ergens aan de kust leek ons leuk, hotel-strand-boulevard
Wie weet een leuke plaats/hotel?
.Leuke vooruitzichten, Karin!
Hmm.. nu wil ik ook weer een weekendje weg Over 2 weken gaan manlief en ik een paar dagen naar Dublin
Geboekt onder het mom: lekker even met z'n tweetjes iets doen. Maar nu moet ik 2 weken daarna voor m'n werk ook een paar dagen naar Madrid en dat vind ik dan opeens allemaal wel veel tijd weg van m'n gezin Nou ja, vergeleken met de 12 dagen van BE valt het allemaal nog wel mee natuurlijk en eigenlijk heb ik in beide tripjes ook best wel veel zin quote:Egmond aan Zee, jaOp vrijdag 30 mei 2008 08:26 schreef Linda__ het volgende:
Wij gaan dit weekend naar Egmond. Daar zijn we al eerder geweest en het is leuk! Eerder waren we al eens in Katwijk, Hotel Noordzee. Vond ik ook leuk. Mooi strand, gezellig stadje, maar niet zo stervensdruk
Leuke vooruitzichten, Karin!
't Derp.En Katwijk aan Zee
* Macka66 gaat zondag naar haar ouders in Egmond-Binnen, en lief komt uit Katwijk a/d Rijn (alias Katwijk Binnen)
Veel plezier en waai lekker uit!
Wij gaan over 3 weken een weekend naar Berlijn!
Veel plezier!!
Goed idee overigens.Egmond lijkt me leuk, Zandvoort ook, moeten maar eens aan het internetten!
Ach als je er maar even uit bent maakt het eigenlijk ook niet uit waar je precies zit!
Maar van de week hadden we ineens een probleem. Ik had vandaag personeelsuitje (
) en J bleek een vrijgezellenfeest te hebben. Mijn moeder is met vakantie. Dus tja.... wat dan? Nah, stoute schoenen aangetrokken, ik moet de stap toch ooit voor zijn 16e eens gaan wagen. De 16jarige dochter van een vriendin gebeld. Zij is erg leuk met Thies en heeft oppaservaring. Vanmiddag om 14 uur was ze er. Tussendoor maar één keer gebeld en het ging hardstikke goed. Toen ik zojuist thuis kwam (ik wilde Thies toch zelf in bed stoppen, ze heeft hem wat langer op gehouden) waren ze zo lief een boekje aan het lezen...
Echt geweldig!Het is dus gewoon hardstikke goed gegaan. Thies heeft zich prima vermaakt, mama ook, en papa zal inmiddels wel ergens dronken in de kroeg zitten. Iedereen blij dus.
Wellicht voor sommigen iets heel normaals, maar voor mij weer een stapje verder in het oh zo moeilijke loslaatproces. Een stukje leven terug, als het ware.
En ja, ik ben dronken.
Maar ik herken het helemaal hoor (het moeite hebben met loslaten.. dronken ben ik nog nooit geweest).
Mijn zusje gaat bijna trouwen en de twee kinders kunnen natuurlijk niet heel de dag aanwezig zijn. Schoonouders zijn op vakantie en de rest van de familie.. tja, die is op de bruiloft, of woont erg ver weg. Met de Oudste weg brengen om een nachtje te logeren heb ik niet zo'n moeite. Maar de Jongste wil ik gewoon nog bij mij hebben 's nachts. *probleem*
Oudste is laatst ook gaan logeren toen wij allebei naar het vrijgezellenfeest mochten. Ik ben eerder naar huis gegaan (want ik word toch niet dronken) en heb Jongste al om 22.15u opgehaald.
quote:Ik heb 3 wijntjes op. Bij mij tikt het altijd heel snel aan.
Qua tikfouten valt het best mee he?!
Maar idd Icicle, wat doe je met Jongste. Ik snap heel goed dat je dat moeilijk vindt.
En Nebelung, zet je pet maar weer op hoor.
Leuk je weer eens te zien trouwens! voor Moonah. Wat fijn dat je die stap toch hebt kunnen zetten! Soms is het zo heerlijk om er even uit te zijn. En helemaal als je weet dat je kind het ook gewoon leuk heeft gehad.Hier vanmiddag ook even eruit geweest en we hebben een superoppas
quote:Nou, daar moet je het ook maar mee treffen he? Ik snap niet dat er mensen zijn die bv een oppascentrale bellen om zo maar een vreemde te laten komen.Op zaterdag 31 mei 2008 21:37 schreef snoopy het volgende:
Hier vanmiddag ook even eruit geweest en we hebben een superoppas
Icicle, ik ken dat 'jonge ding' al heel lang. Ik weet dat ze erg verantwoordelijk is. J had idd eerst zijn twijfels door haar leeftijd, maar ze gaat echt heel goed met Thies om.
Fijn dat je er een goed gevoel over had, en dat ook nog eens bevestigd zag, heerlijk!
Nu durf je vast nog wel een keer!
Wij hebben een nachtje weg geboekt! Duurt nog ffies, maar 28 juni zitten wij heerlijk in Katwijk!
Hier gaat Lena binnenkort voor het eerst logeren, bij mijn tante. Behalve dat ik bang ben dat mijn kind word overvoed geniet ik verder alleen van de gedachte aan UITSLAPEN!!!!!!! Wat neerkomt op niet meteen in actie komen als je wakker bent. Koffie pakken en weer terug naar bed met een boek. Of tv kijken, en geeeeen tekenfilms. Ow meeeeen. Alleen de voorpret is eigenlijk al genoeg.
Wij denken erover om een goede vriendin van mijn ouders te vragen of die wil oppassen in mijn ouderlijk huis. Dat is dichter bij de feestlocatie, het is een vertrouwde omgeving én ik kan tussendoor nog even naar 'huis' om te voeden. Moet ze wel tot midden in de nacht willen blijven zitten..
Ik zou van 1 wijntje al op m'n kop staan denk ik
Het ligt zo aan de persoon die oppast. De ene 16 jarige is de andere niet, maar dit was dus een goede.
Actueel onderwerp; paar dagen geleden trouwde mijn broertje. Myrthe en Juliette zijn 's avonds door mijn schoonouders opgehaald. Myrthe ging daar aangekomen lief slapen, Juliette niet. Zij heeft tot half twee in de woonkamer rondgelopen en gespeeld, tot wij er waren toen zijn wij daar ook maar blijven logeren. LadyS sterkte
Moeilijk je kinderen zolang 'alleen' te laten! Ik ben ook best trots op mezelf. En op Thies! Hij heeft zich zo gezellig gedragen. Soms krijg ik wel eens het idee dat mensen het overdreven van me vinden, dat ik zo langzaam ben in dit soort dingen. Maar ja, het kan (en hoeft) toch niet sneller dan op ons eigen tempo he?
Maar ik ga naar bed nu.
Het duizelt me.
quote:Wij hebben de onze via OUDOp zaterdag 31 mei 2008 21:40 schreef Moonah het volgende:
[..]
Nou, daar moet je het ook maar mee treffen he? Ik snap niet dat er mensen zijn die bv een oppascentrale bellen om zo maar een vreemde te laten komen.
. Slaap lekker!Zou je bij zoiets eerst een paar keer afspreken als je zelf thuis bent?
Snoop, verhelder eens!
snoopy, ik ben ook benieuwd nu. is 't een fok!ker? kennen wij hem/haar?
Ja Snoop, vertel eens
.We zijn vanmiddag voor het eerst met Lilah naar zee geweest. Ik kon wel janken bij het idee dat het haar allereerste keer aan zee was, en zij heeft alleen maar geslapen
. Gelukkig hebben we de foto's nog .Wat mag ik mijzelf gelukkig prijzen met superlieve buren die echt goed zijn met kinderen
Maar om Ruben ergens anders te laten slapen terwijl ik hier ben, dat vind ik denk ik nog wat vroeg.Toen Saskia 3,5 was is ze voor het eerst een nachtje uit logeren geweest (en dat was nog wel ongepland, maar ze wilde wel bij d'r nichtje blijven slapen na een dag spelen) en afgelopen oktober zijn wij een paar dagen met z'n tweetjes weggeweest voor het eerst. Mijn stiefmoeder was hier in huis voor de kinderen (en een betere oppas als zij kun je niet hebben, maar toch.. ) De 'vreemde' oppas komt nu pas in beeld, nu ik een stagiair heb die ik dat wel toevertrouw, ze is 18 en gaat na de zomer versnelde SPW doen om in een kdv te werken
Volkomen berijpbaar dus, Moonah
Moeilijk he, je kind achterlaten terwijl je zelf iets leuks gaat doen. Ik vind het zo'n gemis, alles is gewoon veel leuker met hem erbij! Uitzonderingen zijn er natuurlijk ook, die 3 of 4 keer dat we uit zijn geweest ofzo terwijl hij toch lag te slapen bijv. Maar als het enigszins kan dan hem ik Devin het liefst toch zoveel mogelijk bij me, ik moet hem al vaak genoeg missen als ik aan het werk ben.
Hij is toevallig dit weekend 10 tot 15 minuten even zonder mijn man en ik geweest en hebben zijn oom en tante op hem gepast waar dat was alleen omdat mijn man mij op haalde en we kwamen meteen weer terug.
Voor de rest doe ik ook mijn eigen tempo.
Ik moet er niet aan denken dat hij bv met 6 week al bij een ander sliep of dat een ander op hem zou passen.
Ik weet ook dat ik hem steeds wat losser moet laten maar wel mijn tempo.
In het begin wilde ik niet eens dat hij met z'n papa alleen weg ging
Ik kon dat niet en wilde bij hem zijn maar nu ben ik er stukken makkelijker mee. Gelukkig doet mijn man daar niet moeilijk over en heeft er begrip voor en hij weet dat ik er echt wel aan werk.
Nu is ze regelmatig bij mijn ouders en slaapt ze er ook wel vaker.
En als ze er dan niet is, dan praten we wel veel over Kim. Wat ze gedaan heeft, wat ze nu kan, etc.
quote:Ik weet niet of jullie haar kennen, maar ik ben hetOp zaterdag 31 mei 2008 23:04 schreef bixister het volgende:
snoopy, ik ben ook benieuwd nu. is 't een fok!ker? kennen wij hem/haar?
Ik las een keer dat snoopy best eens een avondje weg wilde, en wilde wel eens een woonboot van binnen zien dus bood me aan als oppas
Nee hoor, ik ben student met te onregelmatige stages voor een bijbaan en heb veel oppaservaring (16 jaar was wel ongeveer het hoogtepunt met meerdere keren per week) dus doe het met plezier. Dat komt natuurlijk vooral door Lis & Morris want die zijn nog superder dan de oppas zelf.
Misschien telt ook mee dat we niet echt mensen kennen die zouden kunnen oppassen (wij zijn de eerste in onze vriendengroep met een kindje) en dan kom je toch al snel echt bij een vreemde uit en dat vind ik toch nogal eng.
quote:Ik denk dat Ken hier wel even zou moeten wennen.Op maandag 2 juni 2008 11:50 schreef Stiemie het volgende:
Linde logeert wel regelmatig, maar alleen nog bij opa's en oma's en een keer bij mijn broer en schoonzus. Maar echt een "vreemde" oppas durf ik nog niet echt aan. Al zal Linde er minder moeite mee hebben dan wij denk ik
Misschien telt ook mee dat we niet echt mensen kennen die zouden kunnen oppassen (wij zijn de eerste in onze vriendengroep met een kindje) en dan kom je toch al snel echt bij een vreemde uit en dat vind ik toch nogal eng.
Maar wij hebben precies hetzelfde. Het eerste kind in de vriendenkring. Al zijn er nu wel nieuwe vrienden bij gekomen die wel kinderen hebben. En het is het eerste kleinkind in de hele familie, beide kanten.
quote:ah, wat leuk!Op maandag 2 juni 2008 11:47 schreef Lemijn het volgende:
Ik weet niet of jullie haar kennen, maar ik ben het
..Anna is nu twee keer gaan logeren, bij mijn schoonouders een keertje en ook bij mijn moeder.
Een deel van mij heeft daar helemaal geen moeite mee, een ander deel vindt het verschrikkelijk. Dus ik weet het niet zo.
Wij hebben verschillende vrienden waar ik Anna zo bij achter durf te laten, omdat ze zelf ook kinderen hebben of omdat er kinderen in de familie zitten waar ze ook op passen. En schoonzusje natuurlijk, waar ze soms gaat spelen. Gelukkig dat we het niet nodig hebben, maar de mogelijkheid is er dus wel. quote:Balen...Op maandag 2 juni 2008 12:39 schreef k_i_m het volgende:
Ik heb vandaag mijn eerste werkdag en ik vind het maar stom
quote:Niettes, ik moet nog tot woensdag
...[ Bericht 100% gewijzigd door texelonia op 03-06-2008 15:36:06 ]
Ik zou me geloof ik iig dan toch gevleid voelen dat ze mijn kind blijkbaar zo leuk vindt...
Juist lief van haar vind ik.
Kim, hoe was de na-het-werk-knuffel?
ik ben verliefd wat een heerlijk ventje is dat. Djulian slaapt niet veel van huis, hij gaat iig elke dinsdag naar de oppas (de moeder van mijn vriendin), op woensdag komen mijn schoonouders hem vaak halen en gaan dan leuke dingen doen (picknicken, vliegtuigen kijken). Wij hebben het geluk dat Rick zijn werktijden zo in kan delen dat hij vrijdags vrij is. Enm tijd voor goed nieuws
vandaag weer bij de leverarts geweest. De prednison slaat aan mijn bloed is stukken beter dan 2,5 week geleden en de prednison mag donderdag nog 10mg naar beneden dit was dus Anitra op Rick zijn pc
.Maar toen ze wakker werd was het eerste wat ze deed naar me lachen
.Heerlijk Kim, dat ze meteen naar je lachtte, is het werken mee of tegengevallen?
Wel extra lekker om dan weer te knuffelen he
Mijn vrije dagen hebben toch wel veel meer waarde als voordat Meike er was
quote:Zo zijn we dus aan onze oppas gekomenOp maandag 2 juni 2008 11:47 schreef Lemijn het volgende:
[..]
Ik weet niet of jullie haar kennen, maar ik ben het
Ik las een keer dat snoopy best eens een avondje weg wilde, en wilde wel eens een woonboot van binnen zien dus bood me aan als oppas
Nee hoor, ik ben student met te onregelmatige stages voor een bijbaan en heb veel oppaservaring (16 jaar was wel ongeveer het hoogtepunt met meerdere keren per week) dus doe het met plezier. Dat komt natuurlijk vooral door Lis & Morris want die zijn nog superder dan de oppas zelf.
Waar OUD al niet goed voor is!Anitra, dat klinkt bemoedigend. Fijn
Kim, jammer dat je baan niet leuk meer is. Kan me voorstellen dat het dan nog meer moeite kost om je meisje acher te laten. Ben je op zoek naar iets nieuws?
Ik heb nog een contract tot begin volgend jaar, dus in principe heb ik nog wel even. Maar het werk wat ik nu doe zal ik waarschijnlijk niet meer kunnen doen tot ik weer in staat ben om fulltime te werken, dat maakt het hele verhaal zo vervelend
.. Verder werk ik in de automatisering, waar het begrip parttime nog niet is ingeburgerd. Het is zo goed als vrijwel onmogelijk om een bedrijf te vinden waar ze iemand nodig hebben voor maar 24 uur, lijkt het wel .24 uur werken? Dat lijkt mij ook wel lekker. Ik werk nu 32 uur, en ik vind het toch wel veel. Maar ik heb het ook wel heel erg naar mn zin op mn werk, en minder werken wordt ook wel voor mij wat lastig, dan krijg ik gewoon mn werk niet af..
Ik ben ook niet zo'n fan van het laten logeren, ik heb het twee keer georganiseerd, maar vind het eigenlijk niets. Dus voorlopig ook maar even niet!
Lemijn, wat leuk dat jij oppast! Helaas niet meer op een boot
Kim, wat jammer van je werk zeg!
Ik mag meer gaan werken en ik vind het wel lekker denk ik, ik ga nu drie hele dagen werken ipv 2,5.
Bedankt voor alle sterkte wensen, dat had ik echt niet verwacht, want ik had er niks meer over gezegd. Piglet, bedankt voor het kaartje
. Beterschap met aansterken .Ik ga es effe bijlezen...
Fijn dat het zo meeviel! Kim bij de omroepen werk je tegenwoordig bijna ltijd maar voor maximaal 3 jaar. Daarna moeten ze je een vast contract geven en daar doen ze bijna niet aan
Bij de omroep waar ik op de webredactie werkte, veranderde de hele bezetting elke 3 jaar volledig. Behalve dan de manager die de hele zwik aanstuurde, dat was de enige die bleef zitten. Anders misschien eens zelf een advertentie plaatsen op Villamedia.nl? Zo ben ik ook eens aan een nieuwe, leuke baan gekomen die precies was wat ik zocht. .Sterker nog; toen ik hier kwam werken heb ik een andere baan daarvoor afgeslagen. Dat had ik dus nooit gedaan als ze gelijk gezegd hadden dat het maar voor 3 jaar was.
En inderdaad ook mogelijkheid tot studies als ik zou blijven etc. Ik snap echt niet dat ze verwachten dat je echt GAAT voor de omroep waar je werkt als ze zo met hun mensen omgaan. Dat doen ze namelijk wel heel erg. Heb in totaal zo'n 7 jaar voor de verschillende omroepen gewerkt (commercieel en niet-commercieel), maar moet toch wel bekennen dat ik best blij ben met een baan bij een "gewoon" bedrijf Kan me voorstellen dat het zo in ieder geval nog een stuk minder leuk is om weer aan de slag te gaan
Maar je hebt het doorstaan, heel goed. Sterkte met het opknappen nu nog!
Gelukkig is eea meegevallen. Hopelijk kun je thuis rustig aan doen.
K_I_M, went het al een beetje, weer werken? Ik weet nog wel dat ik het vreselijk vond in het begin.
Het gevoel van "Wat dóe ik hier? Ik hoor bij mijn kind."
. Ik ben elke keer bang dat ze me niet meer herkent als ik thuiskom . Nu maar snel en goed verder herstellen!Ik heb spierpijn (nu al) heb vanavond de eerste avond van de avondvierdaagse gelopen met Fleur. Ja slechts 5 kilometer. Maar de laatste kilometer heeft ze bij me op de rug gehangen in de draagdoek En dat was eigenlijk wel heel gezellig. En nu heb ik spierpijn in mijn benen. Hopelijk hoeven we morgen nog niet door de duinen.....
KIM
Ik zou willen zeggen dat het went. Maar, heel eerlijk gezegd........nee, het went niet. Nu na 4 jaar went het nog steeds niet. Ik wil om kwart over 3 gewoon aan school kunnen staan om samen met Maud Fleur op te halen. En nu zit ik rond die tijd gewoon op de zaak. En bedenk dan alleen maar dat Maud slaapt. Dat Fleur het goed heeft bij de oppas en bovenal dat ik ze tegen 6en weer in mijn armen mag sluiten. Allebei. (en verder tel ik alle dagen tussen de zondag, maandag en woensdag). Die moeten het snelst gaan. Want die 3 dagen zijn mijn vrije dagen. Mijn dagen met mijn meiden. Beetje emo geloof ik.. .. Dit is het begin van het eind volgens mij, ik ben nu echt officieel niet goed geworden .Ik geniet echt van de tijd dat ik vrij ben en bij hara ben, maar ik vind het ook heerlijk om even te werken en weg te zijn van alles.
quote:Uhm.. dat doe ik ookOp woensdag 4 juni 2008 10:58 schreef k_i_m het volgende:
Ik heb gisteren een spijkerbroekje gekocht die Lilah al heeft. In een grotere maat. Omdat het zo'n leuk broekje is
Zo van: ja maar dit is niet voor nu, dit is pas voor over een paar weken dus zoveel kleren heeft ze dan eigenlijk niet En inderdaad er niet teveel bij nadenken is soms maar gewoon het beste. Al weet ik wel dat Linde het enorm naar haar zin heeft op het kdv. Ze wordt tegenwoordig al helemaal blij als ik de buggy pak
quote:Dat is heel normaal! Zo heb ik een truitje nu al voor de 4e keer gekocht, omdat hij zo leuk isOp woensdag 4 juni 2008 10:58 schreef k_i_m het volgende:
Ik heb gisteren een spijkerbroekje gekocht die Lilah al heeft. In een grotere maat. Omdat het zo'n leuk broekje is
En mijn dochter mag van mij geen spijkerbroekjes aan, vind ik niet leuk staan
.Maar gelukkig dat het normaal is
.Wat zijn Jottum randjes eigenlijk?
-edit-
ik kan natuurlijk ook gelijk het broekje posten
.
Dat is een heel leuk broekje!!
quote:Oh dat heb ik voor Noah ook al een aatal keer gehad. Is toch niks om je voor te schamen?Op woensdag 4 juni 2008 10:58 schreef k_i_m het volgende:
Ik heb gisteren een spijkerbroekje gekocht die Lilah al heeft. In een grotere maat. Omdat het zo'n leuk broekje is
En van 1 broek heb ik zo'n spijt dat ik dat toen niet gedaan heb en nu issie niet meer te koop en past ie hem al bijna niet meer...
. Ik heb van 1 spijkerbroekje van de prenatal een maat 56 en een maat 62 gekocht. En laten die dingen nou best groot vallen. Die 56 begint hoog water te worden, maar in de taille zit 'ie helemaal goed. De 62 is nog wat aan de lange kant, maar ik ben er niet rouwig om, kan ze ze mooi nog even aan. Verder draagt ze al maat 68, maar blijkbaar vallen die broekjes gewoon groot (of is mn kind een slanke den). Ik heb gelukkig werk waar ik het grootste deel zo druk mee ben dat ik niet zoveel tijd heb om aan Mirte te denken. De tijd vliegt om en ik vind het heerlijk om haar weer op te halen op het KDV. Maar ik weet ook dat ze het er naar haar zin heeft en dat maakt het wegbrengen wel makkelijker voor mij.
Nu gaat Ruben morgen aan de slag begreep ik
quote:Dank je
Dat van het extra kopen van leuke kleren ken ik. Heb me al heel wat keren moeten beheersen, al is dat niet altijd gelukt.
Ik kan wel merken dat in in het ziekenhuis aan de morfine lag, zeg maar Gelukkig is het met pijnstilling wel goed te doen, maar het is toch een tegenvaller
En Amber zei net tegen me "Je bent zo lief
" Dat maakt een hoop goed (En juist Amber is helemaal niet knuffelig, kusserig enzo, dus dat maakt het nog net even bijzonderder)Ik heb het ook gedaan hoor, zijn (mijn) favoriete broekje in een maatje groter gekocht.
En nu heeft hij hem heel wat minder vaak aan dan eerst.
Pfoe... soms vind ik het echt niet leuk om te gaan werken. Gisterenmiddag was echt een hele leuk middag saampjes, kletsen, spelen etc. En toen ik hem vanmorgen uit zijn bedje plukte was hij zo vreselijk vrolijk, volop kletsen en spelen enzo. En dan nu het idee dat een ander de hele dag van hem kan genieten...
Egoistisch eigenlijk.
Ze zijn op het kdv ook echt helemaal weg van hem. Gisteren stond er in het schriftje 'we kunnen het wel blijven zeggen, maar wat een heerlijk mannetje is het toch'.
Heb je iemand in de buurt die je kan hepen met de meiden?
Veel sterkte met de pijn.
En ik kan ze geen ongelijk geven, hij is ook gewoon een heerlijk mannetje Amber net, toen ik me omhoog aan het hijsen was van de bank: "Zal ik je helpen, mama?" En dan ondersteunen bij mijn arm en een zetje onder mijn kont
En wat fijn dat je schoonmoeder en Amber
je helpen. Ik kreeg alleen bij de laatste dosis in het ziekenhuis een allergische reactie, die gelukkig na 10 minuten weer weg is. Voortaan geen morfine meer voor mij. Troel nog gefeliciteerd!
Oh en ik had je kaartje ontvangen. Heel lief. PM me even je adres anders, dan kunnen we je een geboortekaartje sturen!Het idee van werken staat me nu ook echt niet aan. Straks is ze eindelijk thuis, dan wil ik van haar genieten ook. Gelukkig werk ik op invalbasis en bepaal ik zelf mijn uren en kan ik korte uren werken (4 uur in de BSO) en dus rustig eens opbouwen. Maar toch. Ik ga in ieder geval tot september haar helemaal gek knuffelen.
En ik heb tot 21 augustus verlof.Ik kan ook wel op de BSO werken, maar die korte uren staan mij juist niet aan
Dan moet je meer dagen werken om aan je uren te komen.
Bij ons staan er veranderingen op stapel, nieuwe locatie, nieuwe groepsindelingen... leuk!
Ik mag zelf aangeven op welke groep ik wil werken en op welke dagen
ik heb gekozen voor de groep met kinderen van 3 en 4 jaar, en dan 2 halve en 1 hele dag.
We gaan 11 aug al beginnen op de nieuwe locatie, erg fijn! Op ons oude stekkie heb ik ontzettend last van hoofdpijn doordat het er zo warm is, en dit nieuwe gebouw is voorzien van een ventilatiesysteem, dus hopelijk gaat het dan beter!
Alles staat hem zo leuk en het is zo'n smeerpoets Steeds leg ik weer iets terug in de kast om daarna toch maar snel in zijn tas te doen Voor Priscil neem ik ook altijd veel te veel mee op vakantie, terwijl ze alleen maar haar grijze vest, zwarte vest en roze vest draagt. Verder neem ik op vakantie mee wat ik leuk vind (tenminste dat kon tot vorig jaar nog, dit jaar zal ik waarschijnlijk het grijze vest, het zwarte vest en het roze vest zien)
quote:Nou het is toch maatje 98/104 wat ik mee moet nemen. Gelukkig weet ik niet wat het weer daar doet dus neem gewoon van alles 7 meeOp donderdag 5 juni 2008 14:07 schreef Ticootje het volgende:
MeNicole, voor die kleintjes neemt het nog niet zo'n ruimte in beslag. Gewoon doen dus.
Voor Priscil neem ik ook altijd veel te veel mee op vakantie, terwijl ze alleen maar haar grijze vest, zwarte vest en roze vest draagt. Verder neem ik op vakantie mee wat ik leuk vind (tenminste dat kon tot vorig jaar nog, dit jaar zal ik waarschijnlijk het grijze vest, het zwarte vest en het roze vest zien)
quote:Herkenbaar..Op donderdag 5 juni 2008 13:22 schreef MeNicole het volgende:
Het is heel normaal als je bijna op vakantie gaat en de tas aan het pakken bent voor je kleine dat je zo'n beetje alles wat ie in zijn kast heeft liggen meeneemt he?!? Ik kan maar niet kiezen wat ik meeneem en wat ik hier laat
Wij gaan volgende week vrijdag voor 2 weken op vakantie naar Belgie.. Ik denk ook dat bijna de hele inhoud van Ambers kledingkast meegaat...
Het lijkt er steeds meer op dat we ipv 4, maar 2 steden hoeven te bekijken dus dan hoef ik maar 5-6 dagen weg ipv 10-12!
Pfew! Dubbel zo blij, want het begon er steeds meer uit te zien dat deze trip naadloos aan mijn eigen vakantie aanzou sluiten en dan zou ik met een dikke jetlag 1 dag hebben om alle spullen te wassen en inpakken etc. Dat zag ik ook niet echt zitten.
, lief dat Amber je zo goed probeert te helpen .Troel, van harte
je lekker laten verwennen hoor!Be dat zou lekker zijn
ik ga voor je duimen!Ladys! Doe je rustig aan? Maar dat zal wel lukken met zo'n lieve verpleegster erbij!
quote:Als ik fulltime thuis ben staan ze nog vaker op de stoep, "want je bent toch thuis"Op dinsdag 10 juni 2008 15:08 schreef tinny het volgende:
K_I_M is full-time moederschap misschien niet eventjes de beste keuze en dan later je werk weer oppikken? of is dat euro-technisch lastig?
.En dan hebben ze ook geen vaste oppas dagen, dus dan heb ik nóg meer gezeik aan mijn harses
.Dan idd beter maar die vaste dagen en op andere dagen proberen een beetje te remmen.
k_i_m; ik ga zo de deur uit om boodschappen te doen....
Moeder; Zal ik meegaan??
k_i_m;
. . . Nee moeder, ik denk dat ik het wel alleen kan .quote:komt me bekend voor!Op dinsdag 10 juni 2008 17:00 schreef k_i_m het volgende:
Moeder; Ik ben in Hilversum, zal ik langskomen?
k_i_m; ik ga zo de deur uit om boodschappen te doen....
Moeder; Zal ik meegaan??
k_i_m;
hahahaha
maar ik vind wel dat je je eigen moeder best mag afsnouwen... niet omdat ze dat verdient... maar omdat je dat gewoon een goed gevoel geeft!!
hahahaha
quote:Ja doh, met zo'n dochterOp dinsdag 10 juni 2008 17:55 schreef Maneki.Neko het volgende:
Oi ik heb niet afgesnauwd hoor..ze heeft gewoon mensenvrees in het algemeen.
Oke, ff serieus, ik doelde ook niet (specifiek) op jou Maneki...het was meer n.a.v. de reacties uit het baby-topic
quote:Eens.Op dinsdag 10 juni 2008 17:54 schreef Vivi het volgende:
Jeetje hey..ik kan mijn moeder ook wel eens achter het behang plakken maar als ik jullie zo lees... ik ben blij dat ik mijn ma nog heb hoor, denk eens dat jullie zelf later zo worden afgesnauwd door je kind
Je bent elkaar allemaal wel eens zat, maar jee het is wel m'n moeder. Diegene die net zo veel van mij houdt als ik van mijn kind zeg maar...
Als mijn dochter later net zo over mij denkt als ik over mijn moeder, dan ben ik wel tevreden eigenlijk.
Dus moeders wees blij met je moeder en geniet ervan. Ik kan me voorstellen dat het nu zo stom overkomt maar geloof me ik zou er heel wat voor over hebben om weer bij mijn moeder langs te kunnen met mijn meisjes. Misschien wat te emotioneel en iedereen heeft zijn eigen leed maar toch.
liefs
Ze zijn ook stapelgek op Kim. En Kim ook op hun. Ze is hun 1e kleinkind.
Ze wonen op een klein kwartiertje fietsen. Maar ze komen niet te pas en ontepas langs gelukkig. Want dat zou ik ook niet leuk vinden. De ene week hebben we veel contact en zien we elkaar vaak, de andere week alleen af en toe bellen.
Zoals vrijdag gaan we voetbal bij hun kijken. We eten daar dan ook en Kim blijft slapen.
En gewoon oppassen als wij iets hebben is nooit een probleem. En soms gaat Kim er een paar uurtjes heen om gewoon lekker te spelen. Vinden ze alle 3 leuk.
Mijn schoonouders zijn anders, maar gelukkig klikt het nu goed. Ze wonen vlak over de grens in Duitsland. Een dik uur rijden met de auto. We zien ze 1x in de 3 maand. Bellen ongeveer 1x in de 2 weken. Toevallig zijn ze net geweest en dan nemen ze vaak een klein cadeautje of geld mee voor Kim.
Koester dat! (Ook al wil je de behangerslijm weleens tevoorschijn halen).Mijn moeder is 12 jaar terug al overleden en mijn vader is nogal...vreemd en heeft zich sinds mijn stiefzusje een zoon heeft gekregen bijna helemaal niet meer laten zien. Ze (hij en mijn stiefmoeder) passen één keer per week op dat jochie (haske lief kind uiteraard, die kan er ook niets aan doen) en dat gezin kan wél altijd aan komen lopen. Het jochie noemt hem opa. Mijn dochter herkent hem niet eens. En dat steekt.
Edit: ik schreef siefmoeder ipv stiefmoeder. Freud?
[ Bericht 11% gewijzigd door Mwanatabu op 10-06-2008 21:15:22 ]
Mijn moeder en ik hebben altijd al een stormachtige relatie gehad. Allebei koppige, heethoofdige driftkikkers en onze regelmatig voorkomende ruzies waren geen pretje.
5 jaar geleden kreeg ze zomaar ineens een zwaar hartinfarct. Dagenlang heb ik op de intensive care aan haar bed zitten huilen. Zoveel gevoelens, zoveel gedachtes.... maar 1 gevoel overheersde en dat was angst. Angst dat mijn moeder zou overlijden voordat ik een kind had, voordat ik de kans zou krijgen van haar te leren, alles te horen wat zij weet over verzorging en opvoeding van kinderen. Ik was zo ontzettend bang het alleen te moeten doen!
Inmiddels zijn we een paar jaar verder en hoewel de relatie tussen mams en mij wel degelijk veranderd is sinds ik zelf mama ben,
We verschillen ontzettend van mening over bijna alles, ook dat wat met Devin te maken heeft.
Soms moet de bom barsten om de lucht te klaren, en meestal ben ik degene die tot 10 moet tellen (of denken aan het feit dat ze er bijna niet meer was
) maar ik weet dat als ik haar nodig heb ze binnen 10 minuten voor de deur staat en alles, maar dan ook alles over zal hebben voor mij en Devin. Eigenlijk hou ik stiekem heel veel van mijn moeder
tussen m'n schoonmoeder en mij gingen dingen juist wat minder soepel sinds de geboorte van Piet & Anna, er ontstonden meer misverstanden en kleine wrijvinkjes. niettemin ben ik nog steeds heel blij met m'n schoonmoeder hoor, het is een geweldige schat. en ze is echt helemaal gek van de kinderen, komt met liefde elke 14 dagen een dag oppassen, terwijl ze zo'n 3 uur onderweg is van deur tot deur (met 't OV) en dan dus ook altijd een nachtje komt logeren.
[ Bericht 23% gewijzigd door bixister op 10-06-2008 21:15:46 ]
Heb hem laatst eens even toegesproken dat ík het nu voor het zeggen heb, dit is míjn kind.
.En soms komen de "onwetende" opmerkingen keihard aan.... Op de een of andere manier wordt er toch vaak van uit gegaan dat je kinderen bij oma en opa ( die in 2004 overleden is) zijn als je aan het werk bent....
quote:Nou, dat dus.Op dinsdag 10 juni 2008 21:09 schreef bixister het volgende:
mijn band met m'n moeder is echt stukken beter geworden sinds ik zelf moeder ben. we snappen elkaar ineens veel beter en er is ook veel meer wederzijdse waardering. heel fijn!
Onvoorstelbaar, een jaar of 8 geleden heb ik zelfs een poos het contact verbroken, omdat ze té verstikkend was. Gelukkig hebben we beiden in de loop der tijden veel geleerd en zéker mijn moederschap heeft ons nader tot elkaar gebracht. Ik vind het heerlijk om haar als oma te zien.
Met mijn schoonmoeder heb ik ook een uitstekende band gelukkig. Winkelen, vakantie, kletsen, serieuze gesprekken. Ze heeft wel de neiging tot betutteling, maar ze woont voor mij ver genoeg weg om dat te kunnen hanteren.
K_i_m, één tip. Communiceer rechtstreeks met je moeder. Niet: "Ik ga zo boodschappen doen", maar "Ik wil nu graag met Lilah alleen zijn."
quote:Zeg haar dat!Op dinsdag 10 juni 2008 21:31 schreef k_i_m het volgende:
Ik wil op dit moment gewoon even mijn eigen leven terug, zonder dat gebemoei van andere mensen
quote:Ik had gehoopt dat als ik het 10 keer zou zeggen dat ze het dan zou onthouden, maar kennelijk heeft ze ook een beetje last van een soort van zwangerschapsdementie
Heb ik dus al gedaan, helpt niet .Hm, dat is wel erg lastig zeg.
Mss moet het dan wat concreter, zoals Davinia voorstelde.
.Maar het is nu een nieuwe periode in jullie beider leven, plus jij zit nog onder de hormonen (sorry
). Eea zal zich in de loop der tijd vast oplossen.Het enige dat je nu kunt doen is helder blijven communiceren. Je grenzen (onomwonden, eenduidig) aangeven. Niet allerlei irritaties opkroppen. Erover praten op een moment dat je geen van beiden boos bent.
Én benadrukken (als je het meent) dat je haar écht een heel lieve moeder en oma vindt.
quote:Dat van die hormonen klopt idd. Ik dacht dat ik tijdens mijn zwangerschap al erg was, maar nu sla ik helemaal allesOp dinsdag 10 juni 2008 21:48 schreef Moonah het volgende:
Ik snap je irritaties zó goed. Het kan je zo ontzettend benauwen.
Maar het is nu een nieuwe periode in jullie beider leven, plus jij zit nog onder de hormonen (sorry
Het enige dat je nu kunt doen is helder blijven communiceren. Je grenzen (onomwonden, eenduidig) aangeven. Niet allerlei irritaties opkroppen. Erover praten op een moment dat je geen van beiden boos bent.
Én benadrukken (als je het meent) dat je haar écht een heel lieve moeder en oma vindt.
. Ik krijg op een gegeven moment zelfs zo'n waas voor mijn ogen dat ik eigenlijk wil zeggen; hier heb je mijn kind, hou het maar als ik dan in godsnaam maar van het gezeik af ben . Dat doe ik (en meen ik trouwens ook) niet natuurlijk, maar ik heb echt ontzettend behoefte aan géén gezelschap. Ik ben in staat om in mijn eentje in het hotel hier aan het eind van de straat te gaan zitten een heel weekend. Gewoon om alleen maar te slapen . ) dat als het echt serieus als een te groot gevoel voelt, je wel echt aan de bel moet trekken ergens. Maar dat vond ik nogal suf, want ja, daar spreekt die PPD-labiele-depri-eetgestoorde-sugar weer. Maar ik bedoel het echt oké: als je het gevoel hebt dat het te groot wordt, neem jezelf daarin dan serieus. quote:Op dinsdag 10 juni 2008 22:57 schreef Sugar het volgende:
daar spreekt die PPD-labiele-depri-eetgestoorde-sugar weer.
ah Sugar.....
Ik wilde met die omschrijving van mezelf niet zielig doen, hoor.
Maar kan me voorstellen dat al die dingen al snel door de hoofden gaan als ik zoiets post voor k_i_m. Nu voel ik me niet zo labiel meer gelukkig.Wat is het toch met mannen.. Denken die gewoon helemaal niet mee, of is het gewoon zo dat mannen alleen de voordelen van kinderen krijgen? Echt ik heb de laatste tijd zo vreselijk het gevoel dat alles, maar dan ook alles, op mij aankomt. Ik breng Jen en haal Jen van het KDV, ik kleed haar aan, ik doe haar in bad. Oke papa doet heeeeel af en toe een luier als hij niet te druk is met computeren.
Vanmorgen hadden we afgesproken dat hij haar zou brengen... Dan kon ik iets vroeger beginnen. Toen ik opstond had hij gewoon nog helemaal niets gedaan (ja koffie gedronken), hij staat altijd om kwart voor 7 op! Dan had hij toch de spulletjes die klaar stonden om uit te koken wel even kunnen uitkoken. Echt wat is daar nou de moeite van?? Je kookt water, de pleurt de zooi in de grote pan die klaar staat en je gooit daar het gekookte water in en klaar. Maar dat soort dingen zijn blijkbaar teveel gevraagd. En als ik daar dan een opmerking over maak dan ben ik opeens een zeikerd... Wat trouwens erop lijkt dat het tegenwoordig mijn koosnaampje is van 'm. JA NIET RAAR ALS JE NIETS DOET EN NIET NADENKT!! (En dan raar vinden dat ik ook niet in de mood ben voor andere dingen)
Zo...
quote:Ik vind dat jij juist iemand kan helpen en tips kan geven omdat jij behoorlijk rot hebt gezeten.Op woensdag 11 juni 2008 07:53 schreef Sugar het volgende:
Dat is lief, vamperotica!
Ik wilde met die omschrijving van mezelf niet zielig doen, hoor.
ik weet niet alles van je maar genoeg om te weten dat je geen onzin praat!
Vervelend, ticootje. Misschien een keer op een rustig moment een goed gesprek erover voeren?
quote:Juist niet zielig!!Op woensdag 11 juni 2008 07:53 schreef Sugar het volgende:
Dat is lief, vamperotica!
Ik wilde met die omschrijving van mezelf niet zielig doen, hoor.
Het leest eerder als een soort van "moederlijke" bezorgdheid, of een soort van herkenning
quote:Nou ik loop inderdaad al een flinke week met hoofdpijn...Op woensdag 11 juni 2008 08:17 schreef Sugar het volgende:
Stoom komt uit je oren, volgens mij.
Vervelend, ticootje. Misschien een keer op een rustig moment een goed gesprek erover voeren?
quote:Hier ook geen gesnauw hoor.Op dinsdag 10 juni 2008 17:54 schreef Vivi het volgende:
Jeetje hey..ik kan mijn moeder ook wel eens achter het behang plakken maar als ik jullie zo lees... ik ben blij dat ik mijn ma nog heb hoor, denk eens dat jullie zelf later zo worden afgesnauwd door je kind
Dat is godzijdank helemaal niet nodig, we geven elkaar over en weer denk ik precies genoeg aandacht/ruimte/rust.
Ik vind het eig. ook een beetje flauw om te komen met 'wees blij dat ze er nog is' enzo. Natuurlijk is dat zo, en natuurlijk weet je dat ook wel, maar dat is hetzelfde dat niemand meer zou mogen verzuchten dat je je kind wel eens achter het behang zou willen plakken omdat er ook mensen meelezen van wie het kindje er niet meer is. Je kan en mag toch wel gewoon af en toe iemand eens even flink zat zijn?
[ Bericht 21% gewijzigd door BE op 11-06-2008 09:05:33 ]
) mannen niet zozeer onwillig zijn, Tico, ze denken er gewoon niet aan.dus zou je ze vragen "ach, schat kun je even die flesjes uitkoken, dan kan ik even etc"
doen ze het ws gewoon braaf... 'wij' verwachten echter dat ze dat zelf bedenken en komen dan met "had je nou niet even die flesjes uit kunnen koken, djieeeeeeeeezus" en dan gaat de male ass tegen de krib.en het is denk ik ook een beetje zo, dat wij vrouwen de neiging hebben te "laatmijmaarevenikdoedatsneller/efficienter/beter" en dat mannen dan dus die passieve houding aanmeten in de veronderstelling dat ze het ws toch niet goed genoeg doen.
ik begrijp je ergenis, hoor, maar als je het een beetje zo ziet allemaal, scheelt je dat ms een hoop foute starten van de dag, zeg maar
het eerste jaar vergt gewoon best veel van je relatie en mannen trekken dat, die verandering, nog al eens slechter dan de vrouw, denk ik
quote:Ik wilde net wat gaan typen maar jij deed het al. Ik heb hetzelfde dat ik dat dus ook een rare opmerking vind.Op woensdag 11 juni 2008 09:00 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Hier ook geen gesnauw hoor.
Dat is godzijdank helemaal niet nodig, we geven elkaar over en weer denk ik precies genoeg aandacht/ruimte/rust.
Ik vind het eig. ook een beetje flauw om te komen met 'wees blij dat ze er nog is' enzo. Natuurlijk is dat zo, en natuurlijk weet je dat ook wel, maar dat is hetzelfde dat niemand meer zou mogen verzuchten dat je je kind wel eens achter het behang zou willen plakken omdat er ook mensen meelezen van wie het kindje er niet meer is. Je kan en mag toch wel gewoon af en toe iemand eens even flink zat zijn?
Ik vind het prima dat oma's zo trots zijn en hun kleinkind willen zien maar er zijn grenzen hoor.
En voor tico wilde ik hetzelfde zeggen als Milargo. Inplaats van het te verwachten vraag het aan hem.
Dat kan al heel veel schelen.
Hier vraag ik mijn man of hij iets wil doen. Het meeste ziet en doet hij zelf maar er zijn dingen die hij niet ziet of door heeft.
[ Bericht 11% gewijzigd door #ANONIEM op 11-06-2008 09:11:33 ]
quote:Op woensdag 11 juni 2008 09:07 schreef milagro het volgende:
ik denk dat veel (bepaalde, sommige
dus zou je ze vragen "ach, schat kun je even die flesjes uitkoken, dan kan ik even etc"
en het is denk ik ook een beetje zo, dat wij vrouwen de neiging hebben te "laatmijmaarevenikdoedatsneller/efficienter/beter" en dat mannen dan dus die passieve houding aanmeten in de veronderstelling dat ze het ws toch niet goed genoeg doen.
ik begrijp je ergenis, hoor, maar als je het een beetje zo ziet allemaal, scheelt je dat ms een hoop foute starten van de dag, zeg maar
het eerste jaar vergt gewoon best veel van je relatie en mannen trekken dat, die verandering, nog al eens slechter dan de vrouw, denk ik
Zo'n gesprek heb ik ook eens met manlief gehad.
Eigenlijk ligt de fout daarin namelijk meestal bij mij. Ik vind het namelijk 99 van de 100 keer totaal geen probleem om het te doen, maar dan die ene keer dat ik even geen zin heb verwacht ik dat hij het spontaan uit zichzelf gaat doen. WANT IK DOE HET TOCH ALTIJD, KAN JIJ DAN NIET EVEN DIE ENE KEER ZELF...
Terwijl ik eigenlijk wel snap waarom hij het niet doet/ziet... want het wordt toch altijd gedaan?
Ik noem dat altijd maar dat ik dan het slachtoffer ben van mijn eigen verwachtingen.
Hij weet niet eens dat ik die verwachting heb.
quote:Op woensdag 11 juni 2008 09:12 schreef Ticootje het volgende:
Be, dat is het ook wel... Het klopt gewoon als een bus...
Het heeft mij heel veel rust gegeven toen ik me dat kon bedenken.
Het blijft irritant hoor, want het zou natuurlijk wel fijn zijn als hij het wat vaker spontaan zou bedenken, zodat jij/ik het maar 75 van de 100 keer hoef te doen, maar goed... Je weet zelf hoe het gaat, 'ach, ik doe het zelf wel even, het is ook zo gebeurd' en weg is het gras weer voor zijn voetjes.
willen we niet dus ik beaam slechts wat BE zegt en ik ga niet verder dan : ja ik ben blij dat ze er nog is, maar soms heb ik echt met mezelf te doen Aan de ene kant denk ik van "kolere is toch normaal dat je af en toe een luier moet verschonen"
Maar aan de andere kant ik doen het 99% van de dag.
Voor mij is het een "normaal" dat het moet gebeuren maar voor hem is het niet een dagelijks iets.
Milargo: open een topic
Wie weet babbel ik fijn met je mee. Verschil is dat de mijne zich dus helemaal niet bemoeid maar juist niks doet
PFFF moeders.......
[ Bericht 36% gewijzigd door #ANONIEM op 11-06-2008 09:19:02 ]
En dan had hij een middag besteed aan het opruimen, dus ik kwam heerlijk in een opgeruimd huis terug. Heerlijk, nee dan moet ik hem dus gaan prijzen dat hij zo goed heeft opgeruimd. Ik vind het gewoon normaal, ik krijg toch ook nooit lof over dat het zo fijn is dat ik elke dag ervoor zorg dat alles weer schoon in de kast lig en dat je niet over de rommel struikeld..
Maar het is nu gewoon dat ik er zo boos om aan het worden ben (en ik weet ook wel, dat wat BE zegt klopt gewoon). Ik loop al steeds met hoofdpijn, ik ga gewoon maar vroeg naar bed, want 's avonds wordt die hoofdpijn alleen maar erger. En dan vraagt manlief zich nog af waarom ik hoofdpijn heb..
Ik zit er gewoon een beetje doorheen... Ik voel me gewoon een huishoudslaaf (en meestal vind ik dat helemaal niet erg) en ik vind het erg vervelend dat de zorg van Jen bijna alleen op mij aankomt. Ik wil ook wel eens vroeg op mn werk zijn (dan kan ik ook lekker vroeg weer weg)....
Nou, het zullen de hormoontjes wel zijn! (En de gebroken nachten, die meneer gewoon doorslaapt)
Niet dat jij gelijk hebt of hij maar dat je er eens goed over gaat praten want je kropt alles op en word alleen maar ongelukkiger ervan.
Edit: niet ALLES ligt aan die hormonen. Soms klopt het wel maar niet altijd.
Kom op zeg je bent nog steeds Ticootje en niet Hormoontje.
[ Bericht 37% gewijzigd door #ANONIEM op 11-06-2008 09:33:45 ]
Ik heb het op een gegeven moment, ging over iets heel anders wat me een beetje dwars zat, heel kinderachtig 's avonds in bed gedaan, in het donker zodat hij mijn gezicht even niet kon zien.
Zoals gezegd, heel kinderachtig, maar het brak de boel toen wel even open en dat hielp al heel veel, daarna konden we ook ineens weer hele andere kleine dingetjes veel makkelijker bespreken (wel face to face
).quote:Dat is iets man-eigens.. Laats een onderzoek daarover gelezen en hier thuis ook opgelet. Dan valt het wel erg op dat mannen die bevestiging gewoon nodig hebben. Na 2 maanden heb ik het lief verteld.. Die keek toch wel wat vreemd.. Maar hij blijft het doenOp woensdag 11 juni 2008 09:28 schreef Ticootje het volgende:
Heerlijk, nee dan moet ik hem dus gaan prijzen dat hij zo goed heeft opgeruimd. Ik vind het gewoon normaal, ik krijg toch ook nooit lof over dat het zo fijn is dat ik elke dag ervoor zorg dat alles weer schoon in de kast lig en dat je niet over de rommel struikeld..
Maar ik geloof dat ik wel een goede man te pakken heb.. Hij doet netjes zijn huishoudelijke dingetjes, de vroege voedingen, eten koken, (poep)luiers, etc..
Hij heeft zelfs de 1e 5 dagen in het ziekenhuis de luiers steeds verschoond, en de voedingen gemaakt. Ik heb pas op dag 6 zelf de voeding gemaakt en Chris verschoont
En natuurlijk ziet hij wel eens een klusje over het heeft, maar dat doe ik zelf net zo goed.. Ben ook niet de ideale huisvrouw Oja, zeg dingen als het even rustig is, niet als jullie beide al op springen staan...
quote:Ik zit er gewoon een beetje doorheen... Ik voel me gewoon een huishoudslaaf (en meestal vind ik dat helemaal niet erg) en ik vind het erg vervelend dat de zorg van Jen bijna alleen op mij aankomt. Ik wil ook wel eens vroeg op mn werk zijn (dan kan ik ook lekker vroeg weer weg)....
dat moet je zo zeggen, tegen hem, en probeer, hoe begrijpelijk het tegendeel ook is, niet een verwijtende toon aan te slaan... dan werkt het ws enkel averechts... (sommige) mannen willen vooral de reddende engel zijn, nou, buit dat uit, laat hem merken dat je hem gewoon hard nodig hebt, ook met de letterlijke wissewasjes...
en zo'n periode hebben we allemaal gehad, hoor, Tico, dat je er even doorheen zit, je een sloof voelt, het allemaal niet meer trekt, helemaal niet vreemd als je ook nog eens werkt, het is nogal wat... en 'wij' nemen ons moederzijn 24/7 met ons mee, ik denk dat mannen dat scheiden, werk is werk, thuis is thuis, dus loopt ons hoofd wat sneller over, wat een man dan weer niet begrijpt etc etc mars venus en zo
ja je leert echt wat in LunterenAls je geen duidelijk dingen zegt weet een ander niet hoe te reageren, hierdoor blijf je in een driehoek (of cirkeltje net wat wil
) zitten. Je moet duidelijk zeggen wat jij verlangt van een ander anders kan de ander niet reageren, want als jij loopt te mopperen is het dan om dat die vaat niet gedaan is, of omdat hij ergens anders mee bezig is of wet hij ook aan het doen is. Je moet zelf de coach worden en idd ff zeggen als je beneden komt: Zou jij dit even willen doen? Hierdoor geef je een duidelijke vraag waar duidelijk antwoord op komt. is het een beetje duidelijk wat bedoel? Sugar net wat Ardenlyn zegt, juist omdat je ervaring hebt kan je mensen tips geven enzo!
Ardenlyn
moeders zijn rare wezens en ik ben zo trots op jou! je doet het zo goed en je bent zelf een supermama!!Ticootje, het went Thijs doet veel hoor veel uit zichzelf ook wel maar toch moet ik hem vaak nog vragen om dingen.
Als ik thuis ben vind hij het geloof ik wel lekker makkelijk dat ik het doe. Ik sta op kleed beide dames aan breng Mara naar school en doe de rest wat nodig is in huis.
Maar op de dagen dat ik werk zijn het zijn taken en doe ik het niet. Ik zorg dat er kleding klaar ligt (ook een beetje in eigenbelang kleding uitzoeken is niet zijn sterkste kant) en zorg dat de melk in de koelkast klaar staat en de tas gepakt voor Zoë. Hij kleed aan, pakt spullen, smeert brood, pakt de spullen van Mara en brengt de bubs naar de gastouder en eventueel Mara naar school.
Ik vind het best jammer dat ze niet dichterbij wonen, maar het is niet anders.
Mijn schoonouders wonen dichterbij en soms zien we die dus elke week. Dat hoeft van mij nou ook weer niet, maar ik snap het van hun kant ook wel weer
Waar mijn schoonmoeder eerst mij een beetje ergerde door Ruben telkens te pakken vraagt ze het nu netjes en dan vind ik het ook eigenlijk wel prima En Ruben mag gewoon van geluk spreken dat hij al zijn grootouders nog heeft en zelfs nog twee overgrootouders quote:Lief dat je het zegtOp dinsdag 10 juni 2008 22:57 schreef Sugar het volgende:
Ik wilde laatst al zeggen (toen je schreef over echtscheidingen enzo
. En ik weet hoe je het bedoelt, en ik waardeer het juist dat het van jou komt .Ik hou het in de gaten. Ik weet wat hormonen met me doen en de hele zwangerschap heb ik het al nauwlettend in de gaten gehouden, zodat ik net mijn hoofd boven water kon houden. En na de bevalling was alles op magische wijze verdwenen, dus ik had eigenlijk niet verwacht nog een naschok te krijgen. Zolang een goede nacht slapen nog helpt en ik weer met frisse tegenzin een nieuwe dag begin maak ik me nog geen zorgen
.Dat gedoe met mannen en dingen uit zichzelf doen heb ik gelukkig lang geleden al geleerd. Als je iets van ze wil, moet je het vragen, want ze zien het zelf echt niet. Ongelovelijk maar waar
. Alhoewel ik moet zeggen dat sinds mijn wederhelft de hele dag met Lilah zit zonder mij erbij hij toch wel meer dingen snapt. Zo dacht hij dat HIJ wel in 20 minuten de deur uit kon, terwijl ik er dik een uur over deed. Gisteren gaf hij dan toch toe dat hij er anderhalf uur over had gedaan, en NIET 20 minuten. Dat doet de mens goed 
.Hij houdt rekening met mij maar ik ook met hem.
Mannen hebben hun dingen maar wij vrouwen zijn ook niet perfect
Anitra:
dankjewel! Vind het zo mooi hoever jij gekomen bent!En dan zegt
hier altijd...Maar je kunt het toch vragen????Ja, maar het zou zo fijn zijn als je het eens gewoon uit jezelf deed!!
En het is ook niet zo dat ik iets heb van....Ben allemaal maar blij dat je je moeder nog hebt en neem alles maar voor lief hoor!
Idd...Wat saint zeg...Ik zou willen dat ze er nog was zodat ik me er groen en geel aan kon ergeren!
Want ik weet zeker dat wij ook onze botsingen zouden hebben....
En ik weet hoe verstikkend het kán zijn ( misschien niet direct met moeders, maar wel met die met schoon ervoor en andere familieleden....)
Hoewel ik het nu toch wel erg getroffen heb met mn schoonmoeder wat dat betreft hoor!
quote:Op woensdag 11 juni 2008 09:15 schreef milagro het volgende:
(-) ja ik ben blij dat ze moeder duser nog is, maar soms heb ik echt met mezelf te doen
schoonouders daarentegen
Wat betreft huishouden zal ik mijn man eens naar dit topic sturen om met jullie mee te praten
. Hij doet echt verreweg het meeste in huis nu werk ik ook 4 dagen en hij is student, dus vaker thuis . als ik mijn mamadag heb, ben ik altijd minder productief dan ik zou willen. Als hij een dag thuis is, heeft hij echt van alles opgeruimd/geboend en gepoetst. Ik doe dan wel altijd de boodschappen en kook als ik de kans krijg. Ik voel me er wel eens schuldig om (dat is dan het verschil, mannen hebben daar vast géén last van ), maar hij zegt het zo prima te vinden, dus ik ook. vwb mannen, soms zien ze het echt niet dat er iets moet gebeuren, en als je het vraagt en achteraf looft, is het prima. Was voor mij ook een grote stap om gewoon te vragen ipv zelf te doen aannemende dat hij het wel weer niet zou doen, wat hij dus niet deed, want ik had het al gedaan, waardoor ik me weer opnaaide dat hij nooit wat deed, etc. de bekende cirkel.
Nu gaat het prima. gewoon vragen dus. Is in het begin wellicht tegennatuurlijk, maar werkt uiteindelijk beter.
vwb, overbezitterige moeders, duidelijkheid en grenzen stellen. Eerst een "nulijn" van heldere afspraken, en als je dan weer afgekoeld bent, kan e.e.a. versoepeld worden in gedeeld respect (verkeer woord) en overeenstemming. Imo betuigt een dergelijke aanpak juist van respect voor de ander, want de andere optie is opbouwende spanningen, met een barstende bom waarvan de uitkomst wellicht veel slechter is dan nu duidelijkheid (wellicht teveel duidelijkheid) te scheppen, en weten waar eenieder aan toe is.
En consequent zijn, eigenlijk een soort opvoeden. Je moeder is voor het eerst oma, weet ook niet precies hoe haar rol is, probeert wat zij het prettigst vindt, en moet dan door jou (of je partner) gestuurd (want jullie zijn de ouders, dus leidend mbt de (klein)kids ) worden tot het punt dat jullie het allemaal prettig vinden. Bij de een gaat dat soepeler dan bij de ander.
(Ik heb iets dergelijks gedaan met mijn schoonmoeder, en nu gaat het prima. Niet specifiek afgesproken hoevaak ze mocht bellen en zo (ze belt toch nauwelijks, was meer mijnmoeders kant), maar wel HEEL duidelijk uitgesproken wat ik van haar verwachtte als de baby zou komen. Gaat prima nu.)
Mwana,
lijkt me heftig...Milagro ook een
voor je nog niet bestaande topicreeks. Dat zegt al genoeg...Kersjes, ook een
omdat je zo ontzettend liefdevol over je moeder (en Devin) kan schrijven. Is mooi om te lezen.Micha doet misschien nog wel meer in het huishouden dan ik
Ik doe altijd de was enzow bijv, maar ben wat minder van het schoonmakerige, dat doet hij dan weer vaker. Toen Noah pasgeboren was deed hij altijd een vroege voeding voordat hij naar zn werk ging (ik deed de laatste voeding als hij al lag te slapen). Het is zelfs zo erg dat ik me er soms aan irriteer dat als Micha thuiskomt hij meteen van alles begint op te ruimen Hij wilde en deed elke nachtvoeding. hij vond het niet erg en zo kon hij Maarten ook even zien.
Nu heeft hij pech want nu slaapt door.
Hij vind het zelfs jammer aan de ene kant dat hij door slaapt
En zo heeft hij nog meer dingenwaar ik heel blij mee ben.
Omdat ik huisvrouw ben doe ik alles in huis. Ook koken. Maar dan moet hij niet gaan zeuren over het eten. Dat vind ik irritant. Kook dan zelf.
En wat ik van schoonmoeder een rare opmerking vond is dat Djeez thee/koffie ging brengen naar ze. Maar dat is mijn taak, want ik ben huisvrouw. Dat hoort hij niet te doen.
Een goed gesprek hebben heeft hier goed geholpen. En ook af en toe gewoon aan zijn lot overlaten. Dan merkt hij vanzelf wel dat een luier verschoond moet worden, dat een kind eten nodig heeft, en dat dat niet door de kaboutertjes gedaan wordt.
Ingrid, zo'n opmerking zou tegen mij toch niet gemaakt moeten worden hoor. Alsof je niets meer bent dan dat.