Hallo allemaal,
Ik ben nieuw hier, ben wel al jaren een trouw lurker. Omdat ik hier vaak zinnige juridische adviezen voorbij zie komen, heb ik eindelijk maar eens een gebruikersnaam aangemaakt.
Ik heb nogal wat ernstige problemen van financiële aard. Door omstandigheden die voor een groot deel buiten mijn schuld lagen, ben ik een jaar of 4 geleden in de schulden geraakt. Helaas kan/wil ik ivm de herkenbaarheid niet al te veel over die omstandigheden loslaten, maar wat ik er wel over kan vertellen is dat die omstandigheden zeer traumatisch waren. Dat is ook "officieel", dat wil zeggen dat een psychiater die diagnose heeft gesteld en ik daar ook voor onder behandeling ben geweest.
Een van de gevolgen van die diagnose was dat ik in die tijd totaal niet functioneerde. Ik had nauwelijks tot geen inkomsten, nam geen contact op met de schuldeisers, etcetera. Die periode heeft ongeveer 1,5 jaar geduurd, waardoor de schulden die ik toen had, behoorlijk zijn opgelopen. Oh ja, voor de goede orde: de schulden waar het hier om gaat bestonden slechts uit onbetaalde rekeningen van vaste lasten, ik heb nooit op afbetaling gekocht, dure leningen afgesloten, ik stond zelfs niet rood. Ik ben eigenlijk gewoon iemand die iets naars heeft meegemaakt, daarbovenop heel veel pech had, daardoor haar inkomen kwijtraakte en op een gegeven moment door de bomen het bos niet meer zag.
Na die periode van ongeveer 1,5 jaar waarin ik dus volledig de weg kwijt was, realiseerde ik me uiteraard terdege dat er iets moest gebeuren. Ik heb bij meerdere instanties om hulp aangeklopt, maar die eigenlijk nooit gekregen. Omdat ik niet verder in de ellende wilde komen, was mijn hoogste prioriteit het vinden van een baan om in ieder geval weer een normaal inkomen te krijgen. Dat is gelukt, door hard werken en doorzetten ben ik inmiddels alweer bijna 2 jaar aan het werk en ik heb een goede baan.
Toen ik mijn baan kreeg had ik ongeveer 40 schuldeisers en een totale schuldenlast van om en nabij de 25.000 euro. Veel geld, vooral omdat de meeste van die schulden buiten mijn schuld om zijn ontstaan. Hoewel ik daar tot op heden eigenlijk geen vrede mee heb, heb ik me zo goed en zo kwaad neergelegd bij het feit dat ik dat nu eenmaal moet betalen. Sinds ik weer werk, heb ik dan ook mijn schuldeisers van bijna 40 teruggebracht naar 6, en ongeveer 12.000 euro aan openstaande schulden betaald.
Helemaal goed, zou je zeggen. En ja, daar ben ik best trots op, want de omstandigheden waarin ik verkeer zijn nog steeds verre van makkelijk.
Waar ik nu mee zit is het volgende: de laatste schuldeisers die ik heb, zijn o.a. ook de twee grootste schuldeisers. Omdat ik zoveel schuldeisers had, en omdat die ook nog eens allemaal het geduld met mij verloren waren (door het feit dat ik dus bijna 2 jaar nergens op gereageerd heb vanwege mijn overspannenheid), ben ik gewoon begonnen met zodra ik wat geld had, gewoon 1 voor 1 de schuldeisers te betalen. Wie het eerst kwam of wie de kleinste eis had, werd als eerst betaald. Ik ging er vanuit dat het van belang was om vooral dat aantal schuldeisers te verminderen, zodat mijn afloscapaciteit voor de grote schuldeisers steeds groter zou worden. Bovendien, zo dacht ik, het loopt nu allemaal toch al zo lang, met een beetje geluk klopt schuldeiser X pas aan als ik A,B en C al heb afgelost en dan heb ik X ook meer te bieden.
Dat ging redelijk goed, totdat vorig jaar mijn grootste schuldeiser aan kwam kloppen. En ook gelijk grof geschut inzette. Een regeling was niet mogelijk, en deze schuldeiser legde loonbeslag, inboedelbeslag, etcetera. Omdat ik wist dat ik hoe dan ook de schuld moest betalen, heb ik het loonbeslag gelaten voor wat het was, maar tegelijkertijd toch maar aangeklopt bij de gemeente voor schuldsanering. Want door dat loonbeslag zou ik mijn vaste lasten weer niet kunnen betalen, en het niet kunnen betalen van mijn vaste lasten was nu net waardoor ik zo in de ellende ben gekomen.
Die aanvraag loopt nu inmiddels een half jaar. Ik heb zowel bij de schuldhulpinstantie volledig open kaart gespeeld over de situatie, als bij de deurwaarder die dat beslag gelegd heeft. Die deurwaarder zei letterlijk dat iedereen wel met een jankverhaal aan kon komen, en had er dus geen boodschap aan. De schuldhulpverlening is van mening dat ik volledig te goeder trouw ben, dus daar heb ik een goed contact mee. Helaas was mijn werkgever minder gecharmeerd van dat loonbeslag, dus die heeft mijn tijdelijke contract om die reden niet verlengd. Ik heb gelukkig wel direct aansluitend een andere baan gevonden, maar het resultaat was wel dat dat loonbeslag niet meer geïnd kon worden. Omdat ik echter inmiddels ook al met de schuldhulpverlening bezig was en die mij eigenlijk altijd de indruk gegeven hebben dat aflossing dankzij mijn salaris geen probleem zou zijn, heb ik dat maar zo gelaten.
Inmiddels heeft de GKB mijn afloscapaciteit bepaald en zou ik in principe de volledige schuld kunnen aflossen. Echter, ondanks dat ik al zoveel heb afbetaald, hoorde ik vandaag van de GKB dat mijn schuld inmiddels niet lager is, maar zelfs hóger dan voordat ik bij hen aanklopte. En dat terwijl ik in het halfjaar dat de aanvraag loopt, ruim 6.500 euro heb afbetaald, waaronder 4500 euro aan de grootste schuldeiser dmv dat loonbeslag.
En tot overmaat van ramp heeft diezelfde schuldeiser inmiddels laten weten niet akkoord te gaan met de voorgestelde aflossing, maar juist toegezegd volgende week mijn inboedel te gaan verkopen. Volgens de GKB is daar niets meer aan te doen, en moest ik maar gaan rondkijken naar iemand die eventueel mijn inboedel kan opkopen. Ik zou niet weten wie dat zou kunnen of willen, dus ik moest er maar vanuit gaan dat ik volgende week ook nog eens al mijn spullen kwijt ben.
En nu ben ik dus aan het einde van mijn latijn. Ik weet het gewoon niet meer. Ik dacht dat ik juist door bij de gemeente aan te kloppen mínder stress zou hebben, maar het is alleen maar meer geworden. Dat er nu eindelijk licht aan het einde van de tunnel zou komen, maar het wordt juist erger. Ondanks dat ik al 4 jaar krom lig voor schulden die ik niet eens allemaal zelf veroorzaakt heb, worden ze niet minder, maar meer. Ondanks dat ik aan de duvel en zijn ouwe moer elke keer weer mijn hele hebben en houwen vertel en inmiddels alle schaamte voorbij ben en overal om hulp aanklop, is het einde van het liedje steeds dat niemand mij kan helpen. En het meest frustrerende is: ik wil geen kwijtschelding van mijn schulden, ik wil gewoon afbetalen en doe dat ook. Al moet ik 10 jaar afbetalen, dat maakt mij niet uit, als ik maar van deze zorgen af ben. En ik heb niet eens 10 jaar nodig, het zou in 3 jaar kunnen. Ware het niet dat mijn schulden als bij toverslag meer en meer worden. Om een voorbeeldje te geven: ik had een schuld van nog geen 200 euro. In die periode van overspannenheid is dat opgelopen tot ruim 1000 euro. Fair enough, dat een schuldeiser geen begrip heeft voor het feit dat ik dagelijks bij een psychiater zat, daar kan ik nog inkomen. Maar waar ik niet kan inkomen is dat ik inmiddels die ruim 1000 euro afbetaald heb (in keurige maandelijkse termijnen), en er tóch nog 1100 euro openstaat. Mag dat zomaar? Hoe kan ik dan ooit úit de problemen komen?
Het enige wat ik van schuldeisers en van hulpinstanties vraag is coulance, begrip, menselijkheid en wat hulp om in ieder geval op een dusdanige manier af te lossen dat ik niet in méér problemen kom. Dus niet mij dusdanig klem zetten dat ik er nooit meer uitkom. Maar ik begin meer en meer het idee te krijgen dat dat is waar het gaat eindigen.
Heeft er iemand misschien raad en advies over welke stappen ik nog kan ondernemen? De GKB geeft mij inmiddels niet het idee dat dat nu de instantie is waar ik het van moet hebben, want op alles wat ze tot nu gedaan hebben krijg ik als antwoord "wij kunnen er ook niks aan doen". En heel eerlijk, na alles wat ik de afgelopen jaren heb meegemaakt waardoor deze ellende ontstaan is, denk ik niet dat ik die inboedelverkoop nog aankan. Ik ben opgestreden, moe van alles. Ik heb 4 jaar geprobeerd te denken dat als ik maar hard genoeg werkte en mijn best deed, ik hier wel uit zou komem. Kop d'rveur, schouders eronder, en dan zou het allemaal goed komen. Maar het komt maar niet goed, en ik weet niet meer wat ik moet doen. Iemand een advies?
Bedankt voor het lezen allemaal, en nogmaals sorry voor het lange verhaal.
Maw: Nee, ik heb geen raad en advies.
Ik zie een paar gaten in het verhaal en heb een paar vragen, die zou ik me als crediteur ook afvragen:
Hoe kan er loonbeslag worden gelegd zonder uitspraak van de rechter? Hiervoor zal je gedagvaard zijn en veroordeeld tot het betalen (deels) van de vordering. Als je niet reageert op een dagvaarding en in geval van een comparitie niet verschijnt, dan ben je de lul en kan ik nu al stoppen met schrijven en je veel succes wensen.
Ook snap ik de redenatie niet dat je eerst kleine schuldeisers gaat afbetalen om geld vrij te maken voor de grote schuldeisers. Heb je wel contact gehouden met de schuldeiser(s) en ben je de toezeggingen nagekomen?
Wat is de reden dat de crediteur niet akkoord gaat met het voorstel van het GKB? Een voorstel van 100% is kassa voor de crediteur en zal daar best drie jaar op willen wachten lijkt me.
Hoe kan het zijn dat tijdens de bemiddelingsperiode de schulden oplopen? Dit is namelijk een van de vereisten, de kosten mogen niet oplopen. Anders stopt de bemiddeling en sta je er alleen voor en zal het GKB je adviseren je aan te melden voor de wsnp.
Het HKB speelt hierin een bemiddelende rol, zij verzoeken om de kosten niet op te laten lopen bij de schuldeisers en jij zorgt er voor dat de lopende kosten betaald worden.
schuldsanering via de rechter.
ben er niet superbekend mee, maar zo te zien kan je aantonen dat je min of meer alles in het werk heb gesteld om de schulden af te lossen. Dan is de rechter doorgaans erg meegaand om zo'n traject te ondersteunen.
quote:De rechter spreekt een faillissement uit indien voldoende vaststaat dat een persoon (dat kan zowel een natuurlijk persoon als een rechtspersoon zijn) niet meer in staat is zijn schulden te betalen. Een faillissement wordt echter in de regel opgeheven zonder dat de schuldeisers enige betaling hebben ontvangen. De schulden blijven in een faillissement dus gewoon bestaan. Voor een rechtspersoon is dat over het algemeen niet zo'n probleem. Voor een natuurlijk persoon des te meer. Hij blijft in principe levenslang met zijn schulden zitten. Deze situatie werd onwenselijk geacht. De wet schuldsanering natuurlijke persoon tracht een oplossing te bieden.
De schuldsaneringsregeling is bedoeld voor degenen die buiten hun schuld in een problematische schuldsituatie terecht zijn gekomen. De regeling duurt in beginsel drie jaar. Indien de rechtbank na verloop van die drie jaar oordeelt dat de schuldenaar zich aan zijn uit de regeling voortvloeiende verplichtingen heeft gehouden, wordt hem de zogenaamde schone lei gegeven. De schone lei betekent dat de schulden die bestonden op het moment dat de schuldsaneringsregeling is uitgesproken niet langer afdwingbaar zijn.
Wat voor soort schuldeiser is het trouwens die zo moeilijk doet (en wat voor reden geeft die daarvoor op)?
quote:Waarbij de kanttekening geplaatst moet worden dat die schone lei niet inhoud dat je verwijderd bent van BKR.Op donderdag 10 april 2008 22:06 schreef BrandX het volgende:
hier een stukje uit de wiki hierover trouwens:
[..]
De schuld blijft gewoon staan en je kan alsnog tot in den treure, geen telefoon abbo, hypotheek of lening afsluiten.
Ik vind een waarschuwing voor dit traject ook wel op zijn plaats. Je ligt 3 jaar krom en bent alsnog niet vrij.
De schone lei houd alleen maar in dat een schuldeiser je niet meer kan opjagen.
Aan je BKR notering, verandert niets tot de hele schuld is ingelost.
quote:Ben je altijd johOp donderdag 10 april 2008 22:07 schreef BrandX het volgende:
oh, ben geloof ik spuit elf als ik Dirkh zo lees
Ik heb wel een advies voor mensen die nog in het begin van zo'n traject zitten. Hou altijd contact met je schuldeisers! Ik heb zelf bij een waterleidingbedrijf gewerkt en wij waren altijd bereid tot betalingsregelingen, gingen in op verzoeken van GKB en dergelijke als er maar contact was geweest. Het niet reageren heeft je denk ik genekt. Probeer als je zelf niet in staat bent om te reageren een ander te laten bellen, want dat is van wezenlijk belang.
quote:Dit is deels waar. Ik heb wel degelijk aangeklopt voor hulp, maar niet bij de schuldeisers, dat is waar. Ik ben echter in die periode oa bij maatschappelijk werk geweest, want ondanks dat ik overspannen was, was en ben ik niet gek. Zoals ik al zei: ik had eigenlijk een heleboel pech tegelijkertijd, en een van die pechzaken was dat mijn kind ernstig ziek was, bovenop allerlei nare zaken die al een tijdje speelden (het traumatische zeg maar). Ik was me er dus toentertijd van bewust dat ik eigenlijk op allerlei zaken zou moeten reageren, maar ik kón het simpelweg niet. Omdat ik 1) fysiek gewoon bijna nooit aanwezig was vanwege dat ernstig zieke kind en 2) door alle gebeurtenissen ook gewoon de mentale capaciteit niet meer had. Omdat ik ook nog eens weinig vangnet heb, om niet te zeggen geen, was er niemand die dat van mij kon overnemen. Daarvoor heb ik dus oa bij maatschappelijk werk aangeklopt, bij de sociale raadslieden, zelfs bij het leger des heils omdat ik via via hoorde dat die weleens mensen praktische hulp boden. Dat was dus niet zo, eigenlijk zeiden al die instanties hetzelfde, namelijk dat ze me niet konden helpen.Op donderdag 10 april 2008 22:03 schreef Steeven het volgende:
Als ik je verhaal zo lees ben je wel héél laat geweest met het aankloppen voor hulp. Je hebt er dan wel een excuus voor, maar dat je 1,5-2 jaar niet reageert op rekeningen, herinneringen, aanmaningen, incassobureaus en weet ik het wat, is wel dusdanig naïef dat dit je eigen schuld is. Ik heb zelf gewerkt voor een incassobureau en mijn ervaring is dat de meeste mensen te laat zijn geweest met betalen, omdat ze te laat hulp hebben ingeschakeld. Nu het puntje bij het paaltje komt wil je dus meteen geholpen worden, net als die duizenden anderen.
Maw: Nee, ik heb geen raad en advies.
Toen het ergste leed geleden was en ik dus wel reageerde, heb ik al die zaken aan de incassobureaus gemeld en daarvoor ook bewijsstukken overlegd, tot overlijdensverklaringen en brieven van mijn psych enzo aan toe. Maar eigenlijk hebben alle deurwaarders daar uitermate hard en koud en soms zelfs agressief op gereageerd. En ja, ik weet dat het fout is, maar omdat ik toen niet zo sterk in mijn schoenen stond en eigenlijk nog herstellende van die ellende was, heb ik eigenlijk min of meer mijn kop in het zand gestoken. Ik snap, dat lees ik ook in jullie reacties, dat deurwaarders daar geen boodschap aan hebben. Maar dat doet wel verdomde pijn. Als je met je laatste restje kracht (soms moest ik een hele dag moed verzamelen voordat ik durfde te bellen) dan eindelijk je verhaal doet, en daarbij een hele stoot ellende waar je niet om gevraagd hebt weer moet herbeleven, en vervolgens als reactie krijgt "dat ze die smoes al zo vaak gehoord hebben" , dan doet dat pijn. En stom genoeg was mijn reactie dan maar om thuis te gaan zitten huilen ipv te bellen.
quote:
jaja, wrijf het er maar weer inquote:Nee, na het verlenen van de schone lei wordt de schuld ook daadwerkelijk kwijtgescholden. (dat is was anders als dat de schuldeiser je niet meer op mag jagen)Op donderdag 10 april 2008 22:14 schreef SHE het volgende:
[..]
Waarbij de kanttekening geplaatst moet worden dat die schone lei niet inhoud dat je verwijderd bent van BKR.
De schuld blijft gewoon staan en je kan alsnog tot in den treure, geen telefoon abbo, hypotheek of lening afsluiten.
Ik vind een waarschuwing voor dit traject ook wel op zijn plaats. Je ligt 3 jaar krom en bent alsnog niet vrij.
De schone lei houd alleen maar in dat een schuldeiser je niet meer kan opjagen.
Aan je BKR notering, verandert niets tot de hele schuld is ingelost.
De registratie bij het BKR blijft wel een aantal jaren staan. Dat is logisch.
Telefoonabonnementen worden vaak via bedrijven zoals Preventel getoetst. Die bekijkt de kredietwaardigheid.
Overigens, je hebt over vaste lasten, aan welke vaste lasten moeten we dan denken en zijn je schulden je inclusief of exclusief kosten van incassobureau's?
Vooral dat laatste valt nog aan te vechten omdat incassobureaus doorgaans opgericht worden door hyena's die er op kicken om mensen die te laat zijn met betalen extra te laten betalen onder de mom van "incasso"-kosten.
Ik werd vaak gebeld door maatschappelijk werkers en advocaten en dergelijke met het verzoek tot betalingsregelingen, uitstel van betaling en dergelijke.
quote:Hoe komt het dan dat internet barst van de verhalen van mensen die in paniek om hulp vragen omdat ze na de 5 jaar nog steeds bij BKR staan? Terwijl ze de zogenaamde schone lei hebben?Op donderdag 10 april 2008 22:23 schreef Dirkh het volgende:
[..]
Nee, na het verlenen van de schone lei wordt de schuld ook daadwerkelijk kwijtgescholden. (dat is was anders als dat de schuldeiser je niet meer op mag jagen)
De registratie bij het BKR blijft wel een aantal jaren staan. Dat is logisch.
Telefoonabonnementen worden vaak via bedrijven zoals Preventel getoetst. Die bekijkt de kredietwaardigheid.
BKR laat de schuld staan. Hoe kan dat?
quote:Zoals ik al zei, het grootste deel van mijn schulden bestond uit onbetaalde rekeningen. Ik had eigenlijk twee grote schulden en die heb ik beiden geërfd. Dat zijn dus schulden die ik niet zelf gemaakt heb en waar ik eigenlijk weinig zicht op had. Een dagvaarding heb ik dan ook nooit gekregen, ik kreeg ineens een gerechtelijke uitspraak dat ik veroordeeld was. De deurwaarder beweert mij wel gedagvaard te hebben, maar ik heb die niet en ik heb er ook zeker nooit voor getekend. Want had ik wel een dagvaarding ontvangen was ik zeker wel naar de rechter gegaan, in die tijd was ik namelijk al weer redelijk boven jan en al hard aan het aflossen.Op donderdag 10 april 2008 22:03 schreef Dirkh het volgende:
Het is inderdaad een heel verhaal. Ik zal eerst even melden dat ik i.v.m. mijn werk aan de crediteur kant sta.
Ik zie een paar gaten in het verhaal en heb een paar vragen, die zou ik me als crediteur ook afvragen:
Hoe kan er loonbeslag worden gelegd zonder uitspraak van de rechter? Hiervoor zal je gedagvaard zijn en veroordeeld tot het betalen (deels) van de vordering. Als je niet reageert op een dagvaarding en in geval van een comparitie niet verschijnt, dan ben je de lul en kan ik nu al stoppen met schrijven en je veel succes wensen.
Ook snap ik de redenatie niet dat je eerst kleine schuldeisers gaat afbetalen om geld vrij te maken voor de grote schuldeisers. Heb je wel contact gehouden met de schuldeiser(s) en ben je de toezeggingen nagekomen?
Wat is de reden dat de crediteur niet akkoord gaat met het voorstel van het GKB? Een voorstel van 100% is kassa voor de crediteur en zal daar best drie jaar op willen wachten lijkt me.
Hoe kan het zijn dat tijdens de bemiddelingsperiode de schulden oplopen? Dit is namelijk een van de vereisten, de kosten mogen niet oplopen. Anders stopt de bemiddeling en sta je er alleen voor en zal het GKB je adviseren je aan te melden voor de wsnp.
Het HKB speelt hierin een bemiddelende rol, zij verzoeken om de kosten niet op te laten lopen bij de schuldeisers en jij zorgt er voor dat de lopende kosten betaald worden.
Waarom ik kleine schulden eerst betaalde? Omdat het vaak om bedragen ging die ik met mijn salaris gewoon in 1 keer kon betalen. En omdat ik door die hele toestand nauwelijks overzicht had omdat niet alleen mijn eigen administratie een puinhoop was, maar ik er ook nog een administratie die een nog grotere puinhoop was bij geërfd had. Alleen het overzicht creëren heeft me máánden gekost. Elke aanmaning die ik tegenkwam die om een overzichtelijk bedrag ging betaalde ik dus liever direct, zodat díe dan in ieder geval niet zo uit de hand kon lopen.
Ik heb geen nieuwe schulden gemaakt, de schulden die ik heb dateren allemaal uit de periode 2004 en 2005. Maar dat is juist een van mijn vragen: hoewel ik in die bemiddelingsfase zit, lopen de kosten en de rente kennelijk allemaal gewoon door. De GKB beweert dat dat ook standaard is, terwijl ik had begrepen dat het grote voordeel van je aanmelden bij zo'n schuldhulpverleningstraject nu net was dat dat niet mocht. Had ik geweten dat de kosten zo erg zouden doorlopen, had ik juist zélf het contact met de schuldeisers gelegd, want ik was juist heel goed op de rit en was ook al in gesprek met de schuldeisers. Maar omdat dat psychisch voor mij enorm belastend is, en omdat die ene schuldeiser dwarslag, dacht ik er goed aan te doen alles over te dragen aan de GKB.
quote:Volgens mij worden kosten kwijtgescholden zodra je definitief bent toegelaten bij de GKB; een aanmelding alleen is nog niet genoeg.Maar dat is juist een van mijn vragen: hoewel ik in die bemiddelingsfase zit, lopen de kosten en de rente kennelijk allemaal gewoon door. De GKB beweert dat dat ook standaard is, terwijl ik had begrepen dat het grote voordeel van je aanmelden bij zo'n schuldhulpverleningstraject nu net was dat dat niet mocht.
quote:Volgens de GKB kom ik hiervoor niet in aanmerking omdat mijn schulden te laag zijn en mijn salaris te hoog. Ik heb al een aantal maal bij zowel de gemeente (GKB) als bij de rechtbank zelf geinformeerd of ik me vrijwillig failliet kon laten verklaren of in de WSNP kon, maar dat kan niet. Dat is juist een van mijn allergrootste frustraties, zelfs de GKB zegt dat ik er beter aan gedaan zou hebben om een uitkering aan te vragen omdat ik dan al lang hulp gehad zou hebben, maar juist omdat ik alles in het werk gesteld heb om een baan te vinden en daarmee genoeg te verdienen schijn ik nu dus tussen wal en schip te vallen.Op donderdag 10 april 2008 22:04 schreef BrandX het volgende:
Dit zou in principe je volgende stap kunnen zijn: http://www.jurofoon.nl/nieuws/weblog.asp?id=2810
schuldsanering via de rechter.
ben er niet superbekend mee, maar zo te zien kan je aantonen dat je min of meer alles in het werk heb gesteld om de schulden af te lossen. Dan is de rechter doorgaans erg meegaand om zo'n traject te ondersteunen.
En heel eerlijk, daar snap ik dus zelf ook niks van. En ik hoopte dat iemand die in deze materie thuis is me kon vertellen dat ik wel degelijk recht heb op hulp oid.
quote:De registratie dient na vijf jaar na toekenning van de schone lei verwijderd te worden.Op donderdag 10 april 2008 22:26 schreef SHE het volgende:
[..]
Hoe komt het dan dat internet barst van de verhalen van mensen die in paniek om hulp vragen omdat ze na de 5 jaar nog steeds bij BKR staan? Terwijl ze de zogenaamde schone lei hebben?
BKR laat de schuld staan. Hoe kan dat?
Dat wil niet zeggen dat de persoon in kwestie een andere BKR registratie heeft, door bijvoorbeeld via een kredietverstrekker alsnog een nieuwe lening is aangegaan.
De registratie n.a.v. de WSNP is in ieder geval na 5 jaar weg (na het verlenen van de schone lei)
quote:Dat had ik uit alle info die ik zelf op internet had gevonden ook begrepen, maar vandaag vertelde de GKB me dat die grootste schuldeiser niet akkoord gaat en mijn inboedel gaat verkopen omdat ik slechts 60% van de schuld zou kunnen aflossen. Die resterende 40% zijn echter kosten. De oorspronkelijke schuld was 6200 euro, ik heb al 4500 euro betaald, maar volgens de deurwaarder staat er nu nog een bedrag van 8800 euro open. Waar dat bedrag op gebaseerd is daar heb ik helaas geen inzage in, ze willen het mij niet vertellen en de GKB zegt slechts dat er nu eenmaal altijd kosten bijkomen.Op donderdag 10 april 2008 22:32 schreef Steeven het volgende:
[..]
Volgens mij worden kosten kwijtgescholden zodra je definitief bent toegelaten bij de GKB; een aanmelding alleen is nog niet genoeg.
quote:Ik heb wel een paar 100 euro, ik heb ook al aangeboden om die nu direct aan ze over te maken, maar daar gaan ze niet mee akkoord. Ik heb ook aan de GKB voorgesteld om aan te bieden weer vrijwillig loonbeslag bij mijn nieuwe werk te laten leggen zolang blijkbaar nog niet definitief is dat ik in dat traject zit. Ik was zelf in de veronderstelling dat ik al lang in dat traject zat, maar dat heb ik blijkbaar verkeerd begrepen. Het vervelende is dat ik door de voorgeschiedenis nog steeds psychisch niet helemaal in staat ben om alles op te nemen, zeg maar, ik ben helemaal niet dom ofzo , ik heb zelfs een hele goede baan, maar op de een of andere manier blokkeert alles in mijn hoofd in dit geval. Dus ik denk dan dat ik alles precies goed doe, maar vervolgens blijkt dan weer dat ik het toch verkeerd doe.Op donderdag 10 april 2008 22:12 schreef Alicey het volgende:
Voor zover ik het begrijp ligt er nu geen loonbeslag. Wanneer je van dat geld wat je daardoor overhoudt e.e.a. apart zet, aan hoeveel kom je dan? In dat geval zou je nl. door dat geld aan een familielid te geven diegene onderhands kunnen laten bieden op jouw inboedel. Ik weet niet wat de verkoopwaarde van je inboedel is, maar ik verwacht niet dat deze dusdanig hoog is dat de deurwaarder veel liever dat doet.
Wat voor soort schuldeiser is het trouwens die zo moeilijk doet (en wat voor reden geeft die daarvoor op)?
De GKB weet overigens van mijn psychische problemen op dit gebied, en lijkt ook altijd daar rekening mee te houden, maar omdat ik wel redelijk welbespraakt ben komt volgens mij toch steeds niet goed over hoe erg het eigenlijk met me is. Dat heb ik al vaker gemerkt, ook bij het maatschappelijk werk enzo, die vinden mij steedsniet schrijnend genoeg en denken "ach, die mevrouw ziet er netjes uit, spreekt keurig ABN, is hoogopgeleid, zo ernstig is het allemaal niet.". Terwijl ik inmiddels echt het leven niet meer zie zitten, maar dat kan ik kennelijk niemand goed genoeg duidelijk maken.
quote:Bedank de curator dan even voor het advies wat hij/zij niet heeft gegeven.Op donderdag 10 april 2008 22:29 schreef citroenvlinder het volgende:
[..]
Zoals ik al zei, het grootste deel van mijn schulden bestond uit onbetaalde rekeningen. Ik had eigenlijk twee grote schulden en die heb ik beiden geërfd.
quote:Je hoeft er ook niet voor getekend te hebben, alleen zal de gerechtsdeurwaarder de dagvaarding in de brievenbus stoppen op het adres waar je volgens de Gemeentelijke Basis Administratie woont. Je moet, of zou moeten, weten dat je gedagvaard bent. Ik kan met de beste wil niet geloven dat de gerechtsdeurwaarder daar een woord over liegt, Dat mogen ze niet en daar hebben ze ook een eed voor afgelegd.Dat zijn dus schulden die ik niet zelf gemaakt heb en waar ik eigenlijk weinig zicht op had. Een dagvaarding heb ik dan ook nooit gekregen, ik kreeg ineens een gerechtelijke uitspraak dat ik veroordeeld was. De deurwaarder beweert mij wel gedagvaard te hebben, maar ik heb die niet en ik heb er ook zeker nooit voor getekend. Want had ik wel een dagvaarding ontvangen was ik zeker wel naar de rechter gegaan, in die tijd was ik namelijk al weer redelijk boven jan en al hard aan het aflossen.
quote:Goed bedacht, maar zou je niet mogen ontslaan van de verplichting om de ander schuldeisers in te lichten. Maar dat leed is inmiddels geleden, niks meer aan te doen.Waarom ik kleine schulden eerst betaalde? Omdat het vaak om bedragen ging die ik met mijn salaris gewoon in 1 keer kon betalen. En omdat ik door die hele toestand nauwelijks overzicht had omdat niet alleen mijn eigen administratie een puinhoop was, maar ik er ook nog een administratie die een nog grotere puinhoop was bij geërfd had. Alleen het overzicht creëren heeft me máánden gekost. Elke aanmaning die ik tegenkwam die om een overzichtelijk bedrag ging betaalde ik dus liever direct, zodat díe dan in ieder geval niet zo uit de hand kon lopen.
quote:Het overdragen aan het GKB betekent niet dat je achterover mag leunen in de hoop dat het allemaal wel goedkomt. Dat de schuldeiser rente berekend is niet netjes ten tijde van de schuldregeling, ik denk zelfs dat je dat nog wel redelijk kan aanvechten.Ik heb geen nieuwe schulden gemaakt, de schulden die ik heb dateren allemaal uit de periode 2004 en 2005. Maar dat is juist een van mijn vragen: hoewel ik in die bemiddelingsfase zit, lopen de kosten en de rente kennelijk allemaal gewoon door. De GKB beweert dat dat ook standaard is, terwijl ik had begrepen dat het grote voordeel van je aanmelden bij zo'n schuldhulpverleningstraject nu net was dat dat niet mocht. Had ik geweten dat de kosten zo erg zouden doorlopen, had ik juist zélf het contact met de schuldeisers gelegd, want ik was juist heel goed op de rit en was ook al in gesprek met de schuldeisers. Maar omdat dat psychisch voor mij enorm belastend is, en omdat die ene schuldeiser dwarslag, dacht ik er goed aan te doen alles over te dragen aan de GKB.
Maar je had ook, omdat je waarschijnlijk toch al gestopt was met aflossen, de rente blijven betalen. Die zou je dan achteraf dan aan kunnen vechten omdat dat tegen de afspraken met de GKB is.
Als het GKB zegt dat ze je niet meer verder kunnen helpen, kan dat twee oorzaken hebben.
Een van de schuldeisers heeft een zeer terechte zaak tegen jou en kan niet gedwongen worden om mee te werken aan de schuldhulp.
Of, jij hebt je niet aan de afspraken gehouden met de GKB.
Hoe nu verder?
Blijf praten met de schuldeiser, maak afspraken die je ook na kan komen en kom die ook na.
Als één schuldeiser niet meewerkt, vraag dan aan het GKB om de schuldeiser te dwingen mee te werken. Daar zijn juridische mogelijkheden voor.
Maar eerlijkheidshalve, hoe goed je verhaal ook overkomt, er iets meer meespeelt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Dirkh op 10-04-2008 22:59:43 ]
quote:Ik denk dat je de beschikking van de rechtbank even moet lezen, daar staat het bedrag precies in beschreven.Op donderdag 10 april 2008 22:38 schreef citroenvlinder het volgende:
[..]
Dat had ik uit alle info die ik zelf op internet had gevonden ook begrepen, maar vandaag vertelde de GKB me dat die grootste schuldeiser niet akkoord gaat en mijn inboedel gaat verkopen omdat ik slechts 60% van de schuld zou kunnen aflossen. Die resterende 40% zijn echter kosten. De oorspronkelijke schuld was 6200 euro, ik heb al 4500 euro betaald, maar volgens de deurwaarder staat er nu nog een bedrag van 8800 euro open. Waar dat bedrag op gebaseerd is daar heb ik helaas geen inzage in, ze willen het mij niet vertellen en de GKB zegt slechts dat er nu eenmaal altijd kosten bijkomen.
quote:Ik heb geen curator en ook nooit een curator gehad.Op donderdag 10 april 2008 22:48 schreef Dirkh het volgende:
[..]
Bedank de curator dan even voor het advies wat hij/zij niet heeft gegeven.
[..]
quote:Ik zeg ook niet dat de deurwaarder liegt, sterker nog, ik ga ervan uit dat die dagvaarding in de puinhopen van die administratie door mijn eigen schuld niet gezien is. Dat is dan idd mijn eigen schuld, daar leg ik me dan maar bij neer.Je hoeft er ook niet voor getekend te hebben, alleen zal de gerechtsdeurwaarder de dagvaarding dan de dagvaarding in de brievenbus stoppen op het adres waar je volgens de Gemeentelijke Basis Administratie woont. Je moet, of zou moeten, weten dat je gedagvaard bent. Ik kan met de beste wil niet geloven dat de gerechtsdeurwaarder daar een woord over liegt, Dat mogen ze niet en daar hebben ze ook een eed voor afgelegd.
[..]
quote:Dat weet ik.Goed bedacht, maar zou je niet mogen ontslaan van de verplichting om de ander schuldeisers in te lichten. Maar dat leed is inmiddels geleden, niks meer aan te doen.
[..]
quote:Ik zit hier heus niet te liegen en heb vandaag nog 6 keer met mijn casemanager gebeld, bij de schuldhulpverlening bestaat geen enkele twijfel over het feit dat ik volledig te goeder trouw ben en ook cooperatief ben. Maar nogmaals, ik heb ernstige psychische problemen door dit hele gedoe, daar heb ik niet om gevraagd, maar daar kan ik ook niks aan doen. Ik heb Post Traumatisch Stress Stoornis die veroorzaakt is door een traumatische gebeurtenis die toevallig verband houdt met zaken die hierop lijken, dat is door twee verschillende artsen bevestigd en daarvoor heb ik ook jaren in de ziektewet gezeten. Helaas had ik slechts recht op de minimale ziektewetuitkering (70% van bijstandniveau), dat is de reden dat ik mijn vaste lasten niet kon betalen.Het overdragen aan het GKB betekent niet dat je achterover mag leunen in de hoop dat het allemaal wel goedkomt. Dat de schuldeiser rente berekend is niet netjes ten tijde van de schuldregeling, ik denk zelfs dat je dat nog wel redelijk kan aanvechten.
Maar je had ook, omdat je waarschijnlijk toch al gestopt was met aflossen, de rente blijven betalen. Die zou je dan achteraf dan aan kunnen vechten omdat dat tegen de afspraken met de GKB is.
Als het GKB zegt dat ze je niet meer verder kunnen helpen, kan dat twee oorzaken hebben.
Een van de schuldeisers heeft een zeer terechte zaak tegen jou en kan niet gedwongen worden om mee te werken aan de schuldhulp.
Of, jij hebt je niet aan de afspraken gehouden met de GKB.
quote:Het probleem is nu juist dat geen enkele deurwaarder wil praten, omdat ze allemaal zeggen dat ik te lang niet gereageerd heb. Dat is eigenlijk de kern van het probleem.Hoe nu verder?
Blijf praten met de schuldeiser, maak afspraken die je ook na kan komen en kom die ook na.
Als één schuldeiser niet meewerkt, vraag dan aan het GKB om de schuldeiser te dwingen mee te werken. Daar zijn juridische mogelijkheden voor.
Maar eerlijkheidshalve, hoe goed je verhaal ook overkomt, er iets meer meespeelt.
quote:Ik heb vanuit verschillende kanten begrepen -niet altijd WSNP- dat de BKR heel laks is met het verwijderen van registraties..Op donderdag 10 april 2008 22:34 schreef Dirkh het volgende:
[..]
De registratie dient na vijf jaar na toekenning van de schone lei verwijderd te worden.
Dat wil niet zeggen dat de persoon in kwestie een andere BKR registratie heeft, door bijvoorbeeld via een kredietverstrekker alsnog een nieuwe lening is aangegaan.
De registratie n.a.v. de WSNP is in ieder geval na 5 jaar weg (na het verlenen van de schone lei)
quote:In de beschikking staat 11.xxx euro. Ik heb sinds ik die beschikking kreeg me direct aangemeld bij schuldhulpverlening en tegelijkertijd lag er loonbeslag. De schuldhulpverlening is vanaf dat moment met de deurwaarder in gesprek en ik heb tot januari via loonbeslag betaald. Toch is het bedrag volgens de GKB dat openstaat nog 13xxx euro, dat heb ik vandaag in een saldooverzicht van hem gekregen en dat is het saldo dat de deurwaarder gisteren heeft opgegeven. Waarom denk je dat ik me nu zo moedeloos voel? Omdat ik dacht dat ik alle juiste hulpkanalen aan het bewandelen was, dat ik ook al veel had afgelost, maar dat dat dus niet zo is. Niet alleen 4500 euro voor de kat zijn viool betaald, maar straksook nog eens mijn spullen kwijt én nog steeds een schuld die hoger is dan de schuld waarmee ik begon.Op donderdag 10 april 2008 22:50 schreef Dirkh het volgende:
[..]
Ik denk dat je de beschikking van de rechtbank even moet lezen, daar staat het bedrag precies in beschreven.
quote:eeeuh... als je schulden geerfd hebt dan zal een curator je op de hoogte gesteld hebben van de schulden die in de erfenis zaten. op zo'n moment heb je het recht om de erfenis te weigeren.Op donderdag 10 april 2008 23:01 schreef citroenvlinder het volgende:
[..]
Ik heb geen curator en ook nooit een curator gehad.
quote:Als je er echt af wilt is er een oplossing.. deze geef je zelf al aan. geen baan hebben en in de bijstand zitten. vanaf dat moment wordt je wel geholpen. in jouw geval is het dan een berekende keuze maar dat geeft je waarschijnlijk wel de kans om over een aantal jaar verder te kunnen gaan.Het probleem is nu juist dat geen enkele deurwaarder wil praten, omdat ze allemaal zeggen dat ik te lang niet gereageerd heb. Dat is eigenlijk de kern van het probleem.
Als het niet kan zoals het moet dan moet het zoals het kan!
De shuld is ontstaan uit een erfenis, dus niet door jou gemaakt.
Een van de schuldeisers heeft een uitspraak van de rechter dat de vordering terecht is.
JIj hebt alles in het werk gesteld om tot een oplossing te komen door een voorstel van 100% van de oorspronkelijke vordering te betalen over 36 maanden.
De GKB trekt zijn handen terug en zien geen oplossing.
Als jouw verhaal klopt, dan is de schuldeiser onredelijk. Ik zou juridische bijstand vragen en indien mogelijk (weet niet wanneer de beschikking is gekomen) in beroep gaan tegen de uitspraak en aandringen op een comparitie. De rechter zal dan in 99% van de gevallen proberen een schikking te forceren.
Het bod van 100% over 36 maanden zal door de rechter absoluut als redelijk gezien worden en de schuldeisers min of meer dwingen (adviseren) akkoord te gaan.
Mocht dat niet lukken, dan is de WSNP een oplossing.
quote:Nee, ik heb geen curator en ik heb de erfenis beneficiair geaccepteerd omdat er een aantal rechstzaken lopen. Maar dat is de traumatische gebeurtenis waardoor ik nu PTSS heb en dat is zo'n ingewikkeld verhaal, dat ik dat eigenlijk buiten beschouwing wilde laten. Daar lopen rechtszaken en procedures voor en dat heb ik niet zo 1,2,3 uitgelegd. Overigens heb ik dat wel aan zowel de schuldeisers als de GKB uitgelegd en gestaafd met bewijzen, dus laten we het voor deze discussie erop houden dat dat gewoon een gegeven is, dat een groot deel van dit probleem écht buiten mijn schuld om is ontstaan. Ik weet dat elke wanbetaler dat zegt, ik weet ook dat deurwaarders dat om die reden dus nooit geloven, maar in mijn geval is het helaas wel de realiteit waardoor iemand die 's ochtends nog gezond was 's middags dood was en dat vind ik al moeilijk zat.Op donderdag 10 april 2008 23:07 schreef Freeflyer het volgende:
[..]
eeeuh... als je schulden geerfd hebt dan zal een curator je op de hoogte gesteld hebben van de schulden die in de erfenis zaten. op zo'n moment heb je het recht om de erfenis te weigeren.
[..]
Als je er echt af wilt is er een oplossing.. deze geef je zelf al aan. geen baan hebben en in de bijstand zitten. vanaf dat moment wordt je wel geholpen. in jouw geval is het dan een berekende keuze maar dat geeft je waarschijnlijk wel de kans om over een aantal jaar verder te kunnen gaan.
Als het niet kan zoals het moet dan moet het zoals het kan!
quote:Ik heb idd een afspraak met het juridisch loket en daarnaast een afspraak met de advocaat die met die andere zaken bezig is. Maar ik heb maar een week, ik ben gewoon zo bang - gezien de ervaringen die ik inmiddels met deurwaarders en het rechtssysteem heb - dat het gewoon te laat is. En dan is alles voor niks geweest, en dat is gewoon zo ontzettend moeilijk te verkroppen.Op donderdag 10 april 2008 23:12 schreef Dirkh het volgende:
Okay, alles even op een rijtje.
De shuld is ontstaan uit een erfenis, dus niet door jou gemaakt.
Een van de schuldeisers heeft een uitspraak van de rechter dat de vordering terecht is.
JIj hebt alles in het werk gesteld om tot een oplossing te komen door een voorstel van 100% van de oorspronkelijke vordering te betalen over 36 maanden.
De GKB trekt zijn handen terug en zien geen oplossing.
Als jouw verhaal klopt, dan is de schuldeiser onredelijk. Ik zou juridische bijstand vragen en indien mogelijk (weet niet wanneer de beschikking is gekomen) in beroep gaan tegen de uitspraak en aandringen op een comparitie. De rechter zal dan in 99% van de gevallen proberen een schikking te forceren.
Het bod van 100% over 36 maanden zal door de rechter absoluut als redelijk gezien worden en de schuldeisers min of meer dwingen (adviseren) akkoord te gaan.
Mocht dat niet lukken, dan is de WSNP een oplossing.
quote:Ja, het vonnis is uitvoerbaar. Jouw jurist kan verzoeken om uitstel, misschien wel door een kort geding.Op donderdag 10 april 2008 23:16 schreef citroenvlinder het volgende:
[..]
Ik heb idd een afspraak met het juridisch loket en daarnaast een afspraak met de advocaat die met die andere zaken bezig is. Maar ik heb maar een week, ik ben gewoon zo bang - gezien de ervaringen die ik inmiddels met deurwaarders en het rechtssysteem heb - dat het gewoon te laat is. En dan is alles voor niks geweest, en dat is gewoon zo ontzettend moeilijk te verkroppen.
Ik kan mij niet voorstellen dat een deurwaarder het zover laat komen als jij bereid bent om tot een oplossing te komen.
Maar ik lees ook een beetje tussen de regels door dat je de vordering betwist. Kan je dat bevestigen?
quote:Nee, ik betwist de vordering niet, helemaal niet zelfs. Ik ben het idd niet eens met die torenhoge kosten, die zou ik wel graag in redelijkheid verminderd zien. En ik ben heel erg boos, boos op de onmenselijkheid van deurwaarders die zelfs als je ze een overlijdensakte faxt om maar aan te geven dat je echt niet zit te liegen en echt bereid bent tot volledige openheid je nog behandelen alsof je minder bent dan de ergste crimineel. En ik ben bitter, om alles wat er gebeurd is. en k had het fijn gevonden als in ieder geval 1 van die instanties ooit tegen me gezegd had "goh mevrouw, dat u ondanks alles toch nog zo uw best doet, dat waarderen we". Maar goed, ik weet dat dat ireeële gevoelens zijn waar ik niet zoveel aan heb. De pest is gewoon dat je voor dat soort mensen een nummer bent die nu eenmaal een gore wanbetaler is, terwijl mijn leven volledig in puin ligt en ik het ook nooit meer terug zal krijgen. Wat erkenning voor mijn verdriet had al een boel gescheeld, maar dat is ijdele hoop, dat weet ik.Op donderdag 10 april 2008 23:22 schreef Dirkh het volgende:
[..]
Ja, het vonnis is uitvoerbaar. Jouw jurist kan verzoeken om uitstel, misschien wel door een kort geding.
Ik kan mij niet voorstellen dat een deurwaarder het zover laat komen als jij bereid bent om tot een oplossing te komen.
Maar ik lees ook een beetje tussen de regels door dat je de vordering betwist. Kan je dat bevestigen?
ook als dat betekent dat je niet de meest eervolle weg bewandelt.
uiteindelijk gaat het jou om geestelijke rust en meer niet.
quote:Het stomme is dat iedereen dat idd zegt, dat ik gek ben dat ik uberhaupt nog werk. Maar wat dan? Dan laat ik nu mijn inboedel verkopen, zeg mijn baan op en ga de bijstand in. Zonder spullen, zonder geld, weliswaar over 3 jaar dan een schone lei dankzij de WSNP, maar ook mijn toekomst aan diggelen. Want dan ben ik een bijstandsmoeder, terwijl ik juist keihard gewerkt heb om ondanks alles dat niet te worden en gewoon mijn eigen broek op te houden. Ik moet straks nog meer dan 30 jaar werken, ik kan toch nu niet mijn hele toekomst vergooien omdat ik in 2004 en 2005 pech had en daardoor ziek werd?Op donderdag 10 april 2008 23:31 schreef Freeflyer het volgende:
en dus moet je voor jezelf kiezen.
ook als dat betekent dat je niet de meest eervolle weg bewandelt.
uiteindelijk gaat het jou om geestelijke rust en meer niet.
Ik kan niet accepteren dat dat idd de beste oplossing is, ik blijf maar hopen dat er een betere weg is, dat ik gewoon lekker deze ellende achter me kan laten, kan genieten van mijn kind, mijn baan, van het feit dat ik mijn leven weer op poten krijg, maar het voelt alsof ik nu gestraft word voor iets waar ik helemaal niks aan kon doen. Het wil er maar niet in bij me dat 2 jaar pech gewoon kan betekenen dat je je hele leven door de plee kan spoelen, misschien is dat mijn grootste probleem wel, dat ik dat nog steeds niet wil en kan geloven.
quote:als je die keuze hebt... dan is die keuze het overwegen waard.Op donderdag 10 april 2008 23:41 schreef citroenvlinder het volgende:
Voor de goede orde: met "deze ellende achter me laten" bedoel ik dus gewoon dat ik mijn schulden wil afbetalen, ik kan het missen en heb het in de afgelopen jaren met minder moeten doen. Volgens de GKB is mijn afloscapaciteit 500 euro per maand, als ik mijn salaris invoer op een willekeurige site van een bank zou ik 80.000 euro aan persoonlijke lening kunnen krijgen! Dat wil ik niet, heb ik ook nooit gewild, ik wil gewoon 3 jaar of desnoods 5 jaar keurig 500 euro in de maand aflossen en van alle shit af zijn. Maar dat lukt me dus maar niet en dat maakt me volledig gek van wanhoop.
je kosten lopen dan niet meer op en je kan structureel blijven aflossen.
je moet alleen je trots op zij zetten.
quote:Ik snap je niet? Welke keuze? Van die persoonlijke lening? Nee, die kan ik niet krijgen want ik ben BKR geregistreerd, door die schuldeiser waar het hier om gaat. (Het gaat om een bankrekening waar ik op gemachtigd was, en degene van wie die bankrekening was is dus dood). Was het maar waar, dan wist ik het wel.Op donderdag 10 april 2008 23:47 schreef Freeflyer het volgende:
[..]
als je die keuze hebt... dan is die keuze het overwegen waard.
je kosten lopen dan niet meer op en je kan structureel blijven aflossen.
je moet alleen je trots op zij zetten.
Ach weet je, ik snap ook wel dat niemand me hierbij kan helpen, maar ik ben alles gewoon zo zat.
quote:Wat is voor je zelf kiezen als er schuldeisers zijn? Negeren? Je leest in de OP al wat dat kan betekenen.Op donderdag 10 april 2008 23:31 schreef Freeflyer het volgende:
en dus moet je voor jezelf kiezen.
ook als dat betekent dat je niet de meest eervolle weg bewandelt.
uiteindelijk gaat het jou om geestelijke rust en meer niet.
Kortom, slecht advies. Geestelijke rust? Wat is dat als je een beetje verantwoordelijkheidsgevoel hebt?
Maar TS, je hebt dus een week de tijd om de verkoop van de inboedel tegen te gaan. Blijf de gerechtsdeurwaarder beschieten met jouw wil om te betalen. Stel voor om daar goede afspraken over te maken.
Een deurwaarder zal een verdomde goede reden moeten hebben om daar niet mee akkoord te gaan. De schuldeiser kan dan wel veel willen, maar de gerechtsdeurwaarder beslist in dit geval gewoon.
De gerechtsdeurwaarder is niet in dienst van de schuldeiser, maar van de koningin.
Laat jouw jurist hier aan meewerken, faxen en bellen en stop niet als de deurwaarder nee zegt, vraag dan wat voor oplossing hij/zij in gedachte heeft.
quote:Volgens mij is het juist de deurwaarder die dwars ligt, dat is althans wat ik begrijp. Mijn vorige werkgever heeft geprobeerd te bemiddelen, mijn huidige werkgever ook, de GKB, ikzelf, maar die deurwaarder is keihard. De oorspronkelijke schuldeiser heb ik nooit benaderd, ik heb wel een aantal maal gevraagd aan de GKB of dat zin zou hebben of dat zij dat zouden willen doen, maar die zeggen dat het geen zin heeft. En omdat ik steeds onbedoeld de boel erger maak, ik word steeds heel emotioneel en jaag dan kennelijk die mensen tegen me in het harnas, leek het me verstandiger om dat aan de GKB over te laten.Op donderdag 10 april 2008 23:54 schreef Dirkh het volgende:
[..]
Wat is voor je zelf kiezen als er schuldeisers zijn? Negeren? Je leest in de OP al wat dat kan betekenen.
Kortom, slecht advies. Geestelijke rust? Wat is dat als je een beetje verantwoordelijkheidsgevoel hebt?
Maar TS, je hebt dus een week de tijd om de verkoop van de inboedel tegen te gaan. Blijf de gerechtsdeurwaarder beschieten met jouw wil om te betalen. Stel voor om daar goede afspraken over te maken.
Een deurwaarder zal een verdomde goede reden moeten hebben om daar niet mee akkoord te gaan. De schuldeiser kan dan wel veel willen, maar de gerechtsdeurwaarder beslist in dit geval gewoon.
De gerechtsdeurwaarder is niet in dienst van de schuldeiser, maar van de koningin.
Laat jouw jurist hier aan meewerken, faxen en bellen en stop niet als de deurwaarder nee zegt, vraag dan wat voor oplossing hij/zij in gedachte heeft.
Maar jij hebt er ervaring mee, zou dat zin hebben in jouw optiek?
quote:Stoppen met werken.Op donderdag 10 april 2008 23:54 schreef Dirkh het volgende:
[..]
Wat is voor je zelf kiezen als er schuldeisers zijn? Negeren? Je leest in de OP al wat dat kan betekenen.
Kortom, slecht advies. Geestelijke rust? Wat is dat als je een beetje verantwoordelijkheidsgevoel hebt?
Schuldhulpverlening ingaan en stommetje spelen.
Als het niet kan zoals het moet, dan moet het zoals het kan.
Niet elk willekeurig bedrijf kan iemand aanmelden voor een BKR registratie..
quote:Het is een bank, ik was gemachtigd op de rekening van iemand anders die doodging dus ze komen het bij mij halen.Op vrijdag 11 april 2008 00:02 schreef Freeflyer het volgende:
Wat voor schuldeiser is dat eigenlijk?
Niet elk willekeurig bedrijf kan iemand aanmelden voor een BKR registratie..
quote:ik ben sprakeloos.Op vrijdag 11 april 2008 00:03 schreef citroenvlinder het volgende:
[..]
Het is een bank, ik was gemachtigd op de rekening van iemand anders die doodging dus ze komen het bij mij halen.
quote:Daar zijn nog wel wat regels aan verbonden. Dan hebben we het niet over een machtiging als je bij overlijden ook aansprakelijk bent.Op vrijdag 11 april 2008 00:03 schreef citroenvlinder het volgende:
[..]
Het is een bank, ik was gemachtigd op de rekening van iemand anders die doodging dus ze komen het bij mij halen.
quote:Nou, dit is dus precies het advies waar ik op zit te wachten, dus als jij hier meer over weet graag. Ik snap namelijk al ruim 3 jaar niet waarom ik hier voor op zou moeten draaien, eerlijk gezegd.Op vrijdag 11 april 2008 00:09 schreef Dirkh het volgende:
[..]
Daar zijn nog wel wat regels aan verbonden. Dan hebben we het niet over een machtiging als je bij overlijden ook aansprakelijk bent.
quote:Die regels zou jij ook moeten kennen, aangezien je tekent voor zo'n machtiging. Ik ga wel even zoeken.Op vrijdag 11 april 2008 00:11 schreef citroenvlinder het volgende:
[..]
Nou, dit is dus precies het advies waar ik op zit te wachten, dus als jij hier meer over weet graag. Ik snap namelijk al ruim 3 jaar niet waarom ik hier voor op zou moeten draaien, eerlijk gezegd.
quote:TS zou er dan goed aan doen een goede advocaat te zoeken om dit uit te laten zoeken...Op vrijdag 11 april 2008 00:09 schreef Dirkh het volgende:
[..]
Daar zijn nog wel wat regels aan verbonden. Dan hebben we het niet over een machtiging als je bij overlijden ook aansprakelijk bent.
quote:Weet je, ik snap inmiddels wel dat jij eigenlijk de schurft hebt aan mensen die schulden hebben, ik heb je andere topic ook al gelezen. Maar alsjeblieft, ik ben een mens met gevoel, ik ben ook maar ergens in beland waarin ik in korte tijd beslissingen moest nemen en zaken af moest handelen terwijl ik kapot was van verdriet, en ik neem volledige verantwoordelijkheid voor het feit dat ik dat klaarblijkelijk allemaal verkeerd heb gedaan. Dat hoef je niet steeds met van die semi-lullige opmerkinkjes in te wrijven. Ik heb ook nog nooit met dit soort zaken te maken gehad, dus nee, ik ken niet elke wet over geldzaken uit mijn hoofd. Voor dit hele gedoe had ik nog nooit schulden gehad, had ik spaargeld, stond ik niet rood, en degene die dood is is iemand van wie ik heel veel hield dus je wil ook niet dat die te boek staat als iemand die een spoor van ellende achter heeft gelaten. Dus nogmaals, ik weet heus wel dat ik de zaken niet goed heb aangepakt, maar ik vraag me eerlijk gezegd af of jij of alle andere deurwaarders die steeds zo high and mighty doen alsof ik een misdaad heb begaan in dezelfde omstandigheden het wél allemaal goed hadden gedaan.Op vrijdag 11 april 2008 00:12 schreef Dirkh het volgende:
[..]
Die regels zou jij ook moeten kennen, aangezien je tekent voor zo'n machtiging. Ik ga wel even zoeken.
quote:Ik heb helemaal heen hekel aan mensen met schulden. Als je het hele topic had gelezen, dan had je ook gezien dat ik iemand een compliment geef die de verantwoordelijkheid neemt, zelfs in het extreme. Maar goed, ik heb even voor je gezocht, volgens mij post ik hier om te kijken wat jouw mogelijkheden zijn.Op vrijdag 11 april 2008 00:18 schreef citroenvlinder het volgende:
[..]
Weet je, ik snap inmiddels wel dat jij eigenlijk de schurft hebt aan mensen die schulden hebben, ik heb je andere topic ook al gelezen. Maar alsjeblieft, ik ben een mens met gevoel, ik ben ook maar ergens in beland waarin ik in korte tijd beslissingen moest nemen en zaken af moest handelen terwijl ik kapot was van verdriet, en ik neem volledige verantwoordelijkheid voor het feit dat ik dat klaarblijkelijk allemaal verkeerd heb gedaan. Dat hoef je niet steeds met van die semi-lullige opmerkinkjes in te wrijven. Ik heb ook nog nooit met dit soort zaken te maken gehad, dus nee, ik ken niet elke wet over geldzaken uit mijn hoofd. Voor dit hele gedoe had ik nog nooit schulden gehad, had ik spaargeld, stond ik niet rood, en degene die dood is is iemand van wie ik heel veel hield dus je wil ook niet dat die te boek staat als iemand die een spoor van ellende achter heeft gelaten. Dus nogmaals, ik weet heus wel dat ik de zaken niet goed heb aangepakt, maar ik vraag me eerlijk gezegd af of jij of alle andere deurwaarders die steeds zo high and mighty doen alsof ik een misdaad heb begaan in dezelfde omstandigheden het wél allemaal goed hadden gedaan.
Maar omdat ik enorme gaten in het verhaal tegenkom, kan ik niet anders dan kritische vragen stellen.
Als jij gemachtigd bent om een rekening te beheren na overlijden, dan is die bijzonder beperkt. Zo'n machtiging beperkt zich namelijk tot het voortzetten van de gebruikelijke betalingen, zodat er geen huurschuld ontstaat terwijl er wel geld op de rekening staat.
Na het overlijden worden automatische incasso's direct stop gezet door de bank. Jij kan dan als gevolmachtigde de incasso weer door laten gaan.
Hiervoor ben jij op geen enkele manier hoofdelijk aansprakelijk, tenzij er sprake is van misbruik. Uit jouw verhaal blijkt niet dat van het laatste sprake is.
Er is dus iets anders dan alleen een volmacht waarop de rechter heeft geoordeeld dat jij hoofdelijk aansprakelijk wordt gehouden.
quote:Ja, ga een partij verongelijkt zitten doen zeg. Wij doen ons best om het verhaal duidelijk te krijgen en om te kijken of we een redelijk advies kunnen geven, ga jij deze kant op.Op vrijdag 11 april 2008 00:21 schreef citroenvlinder het volgende:
Dit is nou precies wat ik bedoel met een beetje menselijkheid, klaarbliijkelijk zijn alle mensen die aan de incasso kant werken inmiddels allemaal zo afgestompt dat ze er vanuit gaan dat iedereen met schulden te kwader trouw handelt. Geloof me, ik zou met liefde een miljoen aan schulden willen hebben en de rest van mijn leven niet meer te vreten willen hebben als ik de afgelopen jaren kon uitwissen.
En dan nog wijzen naar de crediteuren, want dat zijn allemaal klootzakken. Top!
Veel plezier in je lege huisje vandeweek.
En zoals ik al zei, ik heb zelf nog nooit een dagvaarding gezien, ik werd ineens geconfronteerd met een veroordeling voor ruim 10 ruggen en schrok me dood, en vervolgens had ik loonbeslag, inboedelbeslag, de hele reutemeteut.
Aangezien ik idd al diep in de ellende zat dacht ik, nou, dat zal dan wel, dit kan er ook nog wel bij. en ben ik naar schuldhulpverlening gegaan, ik kan namelijk niet aantonen dat ik het níet moet betalen want die bescheiden heb ik gewoon niet. En omdat ik nogal lang van het pad af ben geweest, zal het wel kloppen, dat kan ik nu niet meer terugvinden of aantonen dus ik leg me er gewoon bij neer en doe mijn best om het af te betalen.
quote:In geval van een volmacht bij overlijden wordt deze meestal (eh..altijd) gegeven in leven. Daar zijn ze speciaal voor gemaakt.Op vrijdag 11 april 2008 00:36 schreef citroenvlinder het volgende:
Nee, ik was bij leven gemachtigd, dat was voor als er bijvoorbeeld iets zou gebeuren op vakantie ofzo, of voor andere noodgevallen. Dat heb ik jaaaaaaaaren geleden eens gedaan, dat leek toen handig, wist ik veel dat diegene op een lullige manier dood zou gaan. Daar denk je toch niet aan als je allebei jong bent en in de bloei van je leven?
quote:Sorry, maar dit is toch gewoon een misselijke opmerking, of ben ik nou gek? Ik doe mijn best om te antwoorden, maar nogmaals: ik ben gewoon twee jaar van mijn leven totaal kwijt. Dat is een gevolg van een psychische aandoening waar ik niet om gevraagd heb en die ik niet eens als excuus gebruik, want misschien is het idd wel zo dat ik die kutschuld helemaal niet zou moeten betalen. Iedereen kan me alles wijsmaken, want nogmaals, ik weet het gewoon niet. Juist omdát het allemaal al moeilijk genoeg is en omdat ik er gewoon vanaf wil omdat ik ook verder wil met mijn leven, betwist ik niks en betaal ik desnoods de rest van mijn leven wel af. Dat maakt het echter niet minder zuur, ik had me mijn toekomst echt totaal anders voorgesteld hoor. En nogmaals: zoiets verzin je toch niet? Dát snap ik gewoon niet, dat jij erop gebrand lijkt te zijn om te bewijzen dat het stiekem toch allemaal gewoon mijn eigen schuld is en dat ik vast expres de boel probeer op te lichten ofzo. Dat is idd iets wat ik bij elke deurwaarder tot nu toe tegenkom, en dat is precies hetgeen wat me zo moedeloos maakt. Het is dat ik een kind heb en daaraan verplicht ben er wat van te maken, maar van mij hoeft het allemaal niet.Op vrijdag 11 april 2008 00:31 schreef Dirkh het volgende:
[..]
Ja, ga een partij verongelijkt zitten doen zeg. Wij doen ons best om het verhaal duidelijk te krijgen en om te kijken of we een redelijk advies kunnen geven, ga jij deze kant op.
En dan nog wijzen naar de crediteuren, want dat zijn allemaal klootzakken. Top!
Veel plezier in je lege huisje vandeweek.
En nogmaals, ik weet dat geen enkele schuldeiser daar boodschap aan heeft, en ook daar leg ik me bij neer. Ik heb weinig andere keuze, of wel soms? Maar dat maakt het niet minder verdrietig, hoor.
En ik dacht dat ik op de goede weg was, ik betaal me scheel aan allerlei schulden en met de dag lijken er meer bij te komen. Ook dat accepteer ik, want nogmaals, ooit hoop ik hieruit te zijn.
quote:Nee, het was geen volmacht voor als diegene overleden zou zijn, dat zeg ik net. Het was gewoon voor als je op vakantie bent en je bijvoorbeeld bestolen word, dat er iemand bij je geld kan. Of voor als er iets anders zou gebeuren, dat je ernstig ziek bent ofzo, dat je dan gewoon kan pinnen of dat er in ieder geval iemand de rekeningen kan overmaken.Op vrijdag 11 april 2008 00:41 schreef Dirkh het volgende:
[..]
In geval van een volmacht bij overlijden wordt deze meestal (eh..altijd) gegeven in leven. Daar zijn ze speciaal voor gemaakt.
quote:Zoals ik al zei, ik sta aan de crediteuren kant en bekijk het ook van die kant. Juist door krtische vragen te stellen, krijg je een helder beeld. Als er dan hiaten ontstaan dan wil je daar antwoord op hebben.Op vrijdag 11 april 2008 00:47 schreef citroenvlinder het volgende:
Dát snap ik gewoon niet, dat jij erop gebrand lijkt te zijn om te bewijzen dat het stiekem toch allemaal gewoon mijn eigen schuld is en dat ik vast expres de boel probeer op te lichten ofzo.
Ik schrijf hier nu bijna twee/drie uur met de bedoeling om te kijken of er een oplossing voor jou is, ik heb hier geen belang.
quote:Reken maar dat als jij met een eerlijk en helder vehaal komt, de deurwaarder eieren voor zijn geld kiest. Al duurthet drie jaar.Dat is idd iets wat ik bij elke deurwaarder tot nu toe tegenkom, en dat is precies hetgeen wat me zo moedeloos maakt. Het is dat ik een kind heb en daaraan verplicht ben er wat van te maken, maar van mij hoeft het allemaal niet.
En nogmaals, ik weet dat geen enkele schuldeiser daar boodschap aan heeft, en ook daar leg ik me bij neer. Ik heb weinig andere keuze, of wel soms? Maar dat maakt het niet minder verdrietig, hoor.
quote:Ik wens je dan ook oprecht veel succes. Maar met bovenstaand verhaal, zoals jij het beschrijft, heb je je zelf overgeleverd aan de schuldeisers.En ik dacht dat ik op de goede weg was, ik betaal me scheel aan allerlei schulden en met de dag lijken er meer bij te komen. Ook dat accepteer ik, want nogmaals, ooit hoop ik hieruit te zijn.
quote:Voor zover bij mij bekend bestaan die niet, tenzij je gewoon een en/of rekening hebt genomen. Dan ben je ook aansprakelijk.Op vrijdag 11 april 2008 00:49 schreef citroenvlinder het volgende:
[..]
Nee, het was geen volmacht voor als diegene overleden zou zijn, dat zeg ik net. Het was gewoon voor als je op vakantie bent en je bijvoorbeeld bestolen word, dat er iemand bij je geld kan. Of voor als er iets anders zou gebeuren, dat je ernstig ziek bent ofzo, dat je dan gewoon kan pinnen of dat er in ieder geval iemand de rekeningen kan overmaken.
In geval van diefstal zijn er andere middelen die de bank beschikbaar heeft, dan helpt een volmacht niet. Ook in geval van ziekte zijn er mogelijkheden die de bank aanbiedt. Maar daar heeft een derde zonder tussenkomst van een rechter niks te zoeken.
quote:Bijvoorbeeld de aansprakelijkheid die door de rechter ook erkend schijnt te zijn. (volmacht rekening?)Op vrijdag 11 april 2008 01:07 schreef citroenvlinder het volgende:
Wat zijn dan volgens jou de hiaten in mijn verhaal, want dat snap ik eerlijk gezegd niet?
De GKB, waarom heeft die de dagvaarding niet of de beschikking, en als zij die wel hebben... hoe kan dat, jij was die kwijtgeraakt in de periode dat alles even chaotisch was.
Wat is volgens de GKB de halstarrige houding om niet tot een akkoord te komen voor het betalen van 100%?
Hoe onderbouwt de deurwaarder deze afwijzing?
Een deel van de schulden zijn niet door mij gemaakt, maar door iemand die overleden is en waar een heel verhaal aan vooraf is gegaan. Dat verhaal kan ik onderbouwen - héb ik onderbouwd - met allerlei officiele documenten (overlijdensakte, gerechtelijke stukken, verklaringen ed)
Als gevolg van dat overlijden heb ik een ernstige psychische aandoening gekregen, die ik ook kan onderbouwen, oa door het rapport van UWV die mij destijds voor 100% ziek gemeld hebben, mijn eigen arts, gerechtelijke stukken, e.d. Ook kan ik aantonen dmv brieven van instanties dat ik in die tijd wel degelijk getracht heb praktische hulp te krijgen, voor oa het uitzoeken en beantwoorden van mijn post. Ook heb ik uitdraaien van het medisch dossier van mijn kind die onderbouwen dat ik niet alleen psychisch volledig in puin lag, maar ook een ernstig ziek kind had, waardoor ik nauwelijks op mijn eigen adres geweest ben. Daarnaast kan ik ook al bewijzen dat ik geen ander vangnet op dat moment had.
Verder zijn er twee werkgevers die bevestigd hebben dat ik inmiddels weer psychsich gezond ben en dat ik een baan en een inkomen heb, en die beide ook geprobeerd hebben te bemiddelen in deze kwestie.
Wat is dan het hiaat in het verhaal? In mijn optiek was er in de tijd dat ik niet reageerde sprake van overmacht, en is het niet aan gebrek aan moeite van mijn kant te wijten dat ik niet de juiste hulp gekregen heb. Verder ben ik sinds ik wél weer in staat ben tot reageren ook altijd cooperatief geweest en heb ik dmv alle genoemde documenten zo eerlijk mogelijk het ontstaan van mijn schulden getracht in kaart te brengen.
Voor mij voelt het dus als onwil van de schuldeisers om zich dusdanig star op te stellen dat ze niet eens in gesprek willen, als ik in de afgelopen jaren op een bounty eiland cocktails uit een kokosnoot had liggen drinken dan kan ik me er wat bij voorstellen, maar alle stukken geven een eenduidig beeld: dat ik buiten mijn schuld om in zeer ernstige omstandigheden terecht ben gekomen die in mijn ogen iederéén overspannen gemaakt hadden. De arts van UWV door wie ik steeds gekeurd moest worden zei letterlijk: ik vind het knap dat u uberhaupt nog zo op de been bent, er zijn zat mensen die in slechts 1 van uw omstandigheden al afgevoerd hadden kunnen worden, u heeft alles tegelijk op uw bord gekregen.
Dát is wat mij steekt, nogmaals, ik ben me ervan bewust dat iedere schuldenaar een heel verhaal heeft waardoor het zover is gekomen en dat schuldeisers zakelijk zijn, maar het is niet zo alsof ik totaal onwillig ben of geen inkomen heb en niet wil of kan afbetalen. Maar de meeste schuldeisers willen niet eens mijn verhaal aanhoren, dat is zo frustrerend.
quote:De beschikking is er wel, de dagvaarding is er niet. De beschikking heb ik zelf aan ze gegeven toen ik die ontving, zij hebben slechts met ze gebeld om te vragen wat het huidige saldo is en meer hebben ze niet gedaan. Waarom ze niet meer gedaan hebben weet ik ook niet, ik dacht namelijk dat hun taak was om te gaan onderhandelen met schuldeisers over oa de redelijkheid van de vordering. Maar dat doen ze gewoon niet, ik krijg niet meer van ze dan een rijtje bedragen met de mededeling "dit is uw schuld".Op vrijdag 11 april 2008 01:12 schreef Dirkh het volgende:
[..]
Bijvoorbeeld de aansprakelijkheid die door de rechter ook erkend schijnt te zijn. (volmacht rekening?)
De GKB, waarom heeft die de dagvaarding niet of de beschikking, en als zij die wel hebben... hoe kan dat, jij was die kwijtgeraakt in de periode dat alles even chaotisch was.
Wat is volgens de GKB de halstarrige houding om niet tot een akkoord te komen voor het betalen van 100%?
Hoe onderbouwt de deurwaarder deze afwijzing?
De GKB zegt dat op basis van dat rijtje mijn schuld hoger is dan hetgeen ik met mijn aflos capaciteit kan betalen in 3 jaar en die hebben dus een zoveel % voorstel aan de schuldeisers gedaan. In mijn optiek zou de GKB moeten onderhandelen over de redelijkheid van de vorderingen, omdat zoals gezegd sommige schulden met meer dan 100% verhoogd zijn. De schuldeiser die nu niet akkoord gaat met het voorstel gaat niet akkoord omdat zij vinden dat de zaak al te lang loopt "mevrouw heeft 2 jaar niks van zich laten horen en heeft er nu voor gezorgd dat het loonbeslag niet uitgevoerd kan worden". Dat laatste is niet zo, mijn contract is vanwege dat loonbeslag niet verlengd. Hoewel mijn vroige werkgever het lullig voor me vond en zelfs geprobeerd heeft te helpen, vonden ze het feitd at ik dusdanig ernstige prive problemen had een te groot risico voor het bedrijf. Volgens de GKB gebeurt dat vaker, dus ik ben behoorlijk bang dat dit gedoe me ook mijn nieuwe baan gaat kosten. Maar omdat ik het graag opgelost wil heb ik toch mijn huidige werkgever ook weer op de hoogte gesteld en gevraagd om bemiddeling, hulp, of evt. vrijwillig loonbeslag.
Op basis van de nominale schulden, vermeerderd met een percentage aan rente, kan ik in 3 jaar met gemak alle schulden aflossen. Het zijn echter de kosten die me nekken.
Vwb die rekening: zoals gezegd, ik heb zelf alleen een veroordeling voor het betalen van het openstaande saldo. Op basis waarvan dat bepaald is weet ik niet, ik weet wel dat ik idd gemachtigd was voor die rekening maar ik heb daar zelfs geen pasje of papieren meer van, dat is namelijk iets wat al ver voor dit gebeurde ooit gedaan is en waar ik al lang van vergeten was dat we dat ooit gedaan hadden.
Ik kan namelijk alleen de mogelijkheid van een voogd om over een rekening te kunnen beschikken... en ben hier wel erg nieuwsgierig naar.
quote:Sinds wanneer is dat? Wettelijk gezien betekent een schone lei slechts dat de schuld is omgezet in een natuurlijke verbintenis. De schuld blijft dus bestaan, maar is niet meer af te dwingen. Daarmee is het wel begrijpelijk dat veel schuldeisers hun schuld afboeken, maar dat is niet hun plicht.Op donderdag 10 april 2008 22:23 schreef Dirkh het volgende:
[..]
Nee, na het verlenen van de schone lei wordt de schuld ook daadwerkelijk kwijtgescholden. (dat is was anders als dat de schuldeiser je niet meer op mag jagen)
1. Als ik een volmacht op iemands rekening heb, betekent dat volgens mij alleen dat ik geld kan pinnen, het is niet mijn geld, en een eventuele roodstand is ook niet te verhalen op mij.
2. De deurwaarder wil niet meer praten....Het helpt niet echt dat je 2 jaar lang niks van je laat horen, maar praten kan altijd met de deurwaarder. Alleen, hij heeft ook maar uit te voeren wat zijn opdrachtgever zegt. Maar als jij aankomt en zegt dat je bijvoorbeeld middels een akte van cessie 500 euro per maand of een ander bedrag wil aflossen kan ik me niet voorstellen dat hier niet over te praten valt. Hij kan de inboedel wel gaan veilen, maar het zal je nog vies tegenvallen hoeveel dat gaat opleveren, en de kosten die dat meebrengt zijn ook niet gering.
quote:Ik had geen volmacht, ik was gewoon gemachtigde van die rekening. Misschien noem ik dat verkeerd ofzo, maar ik weet niet beter dan dat dat zo heet. Ik kon gewoon ook van die rekening pinnen en overboekingen doen enzo, net als degene van wie de rekening oorspronkelijk was. Dat heb ik verder nooit gedaan, het gaat om een rekening die in een totaal andere woonplaats liep dan de mijne en waar ik toentertijd (dan hebben we het over meer dan 10 jaar terug) omdat dat handig leek ivm onze persoonlijke situaties toen mee akkoord gegaan ben. Diegene was ook gemachtigd op de rekening die ik toen had, maar ik heb mijn eigen rekening uit die tijd al lang niet meer. Misschien heet dat wel gewoon een en/of rekening, ik weet dat echt niet meer, ik heb dat altijd gewoon "gemachtigd" genoemd.Op vrijdag 11 april 2008 08:38 schreef LangeTabbetje het volgende:
Er kloppen volgens mij 2 dingen niet helemaal aan dit verhaal....
1. Als ik een volmacht op iemands rekening heb, betekent dat volgens mij alleen dat ik geld kan pinnen, het is niet mijn geld, en een eventuele roodstand is ook niet te verhalen op mij.
2. De deurwaarder wil niet meer praten....Het helpt niet echt dat je 2 jaar lang niks van je laat horen, maar praten kan altijd met de deurwaarder. Alleen, hij heeft ook maar uit te voeren wat zijn opdrachtgever zegt. Maar als jij aankomt en zegt dat je bijvoorbeeld middels een akte van cessie 500 euro per maand of een ander bedrag wil aflossen kan ik me niet voorstellen dat hier niet over te praten valt. Hij kan de inboedel wel gaan veilen, maar het zal je nog vies tegenvallen hoeveel dat gaat opleveren, en de kosten die dat meebrengt zijn ook niet gering.
Ik weet dat een inboedelveiling niets op gaat leveren, ik heb immers niets van waarde, de meeste van mijn bezittingen zijn meer dan 10 jaar oud. Op zijn hoogst levert dat 100 euro op ofzo, neem ik aan en begrijp ik uit verhalen van mensen die het weleens hebben meegemaakt. Ik kan niet aan deze schuldeiser 500 euro per maand aflossen, ik kan in totaal 500 euro per maand aflossen, maar omdat deze schuldeiser de grootste is krijgt die wel het grootste deel van die 500 euro. Daar gaat de deurwaarder echter niet akkoord, eventueel ná de inboedelverkoop, maar ik denk dat ik de inboedelverkoop niet overleef. Mijn spulletjes zijn het enige wat ik nog heb, ik heb een jong kind dat al helemaal niet om de situatie heeft gevraagd en zonder normaal huis waarin we normaal kunnen leven denk ik niet dat ik het nog kan opbrengen allemaal. Maar de deurwaarder weigert te praten, niet met mij, niet met de GKB, niet met mijn werkgever. Volgens de GKB staat dit deurwaarderskantoor daarom bekend, die zei zelfs dat ze het doen om je te vernederen en de ervaringen die ik tot nu toe met dit deurwaarderskantoor wekken op mij de indruk dat ze er idd genoegen in scheppen om je zo hard mogelijk aan te pakken. En ik kan dat gewoon niet meer aan.
Maar zodra het over de financiële gevolgen gaat, spreken mensen, zoals bijvoorbeeld deurwaarders, maar dat gevoel krijg ik ook van de reacties hier, je aan alsof je een misdadiger bent of een oplichter. Dan gaan ze zoeken naar leugens, doorhameren op details, terwijl ik helemaal niets betwist, niets wil laten kwijtschelden, desnoods nog wel 10 jaar wil afbetalen, als ik deze periode maar achter me kan laten. Ik snap dus niet zo goed wat ik verkeerd doe, of ik misschien beter níet kan vertellen waardoor mijn schulden zijn ontstaan, maar als ik dat niet doe kan ik ze ook niet verklaren. Voor mij ligt de kern van het verhaal in de omstandigheden die alles bij elkaar ervoor zorgden dat ik niet eens meer wist hoe je een pak suiker moet kopen. Maar voor de schuldeisers ligt de kern van het verhaal blijkbaar in het feit dat ik niet gereageerd heb. Maar hoe had ik kunnen reageren? Daar zit een soort verschil in perceptie waar we maar niet uitkomen en het voelt voor mij aan alsof ik keihard gestraft wordt voor iets wat ik niet alleen niet expres heb gedaan, maar wat in mijn optiek iedereen had kunnen overkomen. Ik ben nog steeds van mening dat als bijvoorbeeld het maatschappelijk werk me in die tijd niet gewoon naar huis gestuurd had, maar me daadwerkelijk geholpen had, het nooit zover was gekomen. Daar zit voor mij een grote bron van verdriet en frustratie, dat ik eigenlijk keihard aan mijn lot ben overgelaten terwijl ik wel degelijk bij alle instanties die beweren daarvoor te zijn aan de bel heb getrokken. En ik ben niet alleen aan mijn lot overgelaten, maar wordt daar bovenop ook nog eens gestraft.
Ik ben me ervan bewust dat dit heel slachtofferig klinkt, maar ik voel me ook best een slachtoffer. Maar daar kan ik nu niks meer aan veranderen, ik kan niets anders doen dan me daarbij neerleggen en er vrede mee proberen te hebben en dat probeer ik ook echt. Het enige wat ik nu nog wil is op een constructieve manier deze laatste puinhopen opruimen zodat ik weer verder kan met mijn leven. Maar dat laatste lukt dus niet echt en ik had de naieve hoop dat iemand me hier wellicht had kunnen vertellen dat er wel degelijk instanties zijn die me weliswaar 4 jaar te laat, maar alsnog zouden kunnen helpen. Ik kan gewoon niet geloven dat in het Nederland waarvan men altijd zegt dat er voor elk persoon met een zere teen een praatgroep is en waar voor iedere werkeloze met een BMW voor de deur en een LCD scherm aan de muur een uitkering en schuldsanering is, iemand zoals ik geen hulp zou kunnen krijgen. Maar waar ik in de afgelopen jaren ook heb aangeklopt, hulp heb ik van geen enkele instantie gekregen.
Kijk, deurwaarders maken het dagelijks mee dat mensen nooit reageren en dan als het puntje bij paaltje komt, (loon of boedelbeslag) roepen van " HUH ? hoe kan dat nou? Ik weet helemaal van niks "
Vandaar dat deurwaarders wat dat betreft van nature wantrouwig zijn.
Wel ben ik van mening dat je te allen tijde de kans moet hebben om hem je verhaal uit te leggen. Het probleem is echter, dat de deurwaarder "gestuurd" wordt, m.a.w., als een crediteur hem een opdracht geeft, heeft hij dat maar uit te voeren.
Ik zou in jouw geval, contact opnemen met het deurwaarderskantoor, proberen een afspraak te maken en volledig open kaart te spelen. De deurwaarder, en in het verlengde daarvan de crediteur heeft er ook baat bij dat er een oplossing komt.
Een veiling van de inboedel die misschien 1000 euro oplevert (na aftrek van kosten 500) schiet ook totaal niet op. Voor jou zeker niet, maar voor de crediteur ook niet.
quote:Ik heb er helemaal geen afschriften van, er is toen zoveel gebeurd en na de dood is het huis leeggehaald enzo en was ik zelf dus zo overspannen als een idioot, dus tegen de tijd dat ik weer een beetje boven water kwam waren er miljoenen papieren en had ik allerlei post en aanmaningen en toestanden en was ik zo in paniek dat ik als een soort kip zonder kop maar wat heb gedaan. Ik heb dus stapels rekeningen die allemaal op magische wijze gegroeid leken te zijn en waar ik ook niet meer van kon nagaan of het allemaal klopte en waar ik ook de energie niet meer voor had om ze te betwisten of wat dan ook. Het leek mij dus toen gewoon het zinnigst om te accepteren dat ik financieel aan de grond zat en maar gewoon te gaan betalen. Er zijn bijvoorbeeld ook dingen bij waarvan ik inmiddels weet dat ik ze toentertijd had kunnen laten kwijtschelden, zoals gemeentelijke belastingen bijvoorbeeld, of dingen die ik toen had kunnen declareren bij verzekeringsmaatschappijen maar in die tijd niet gedaan heb. Dat is heel erg zonde, maar de hele situatie heeft zo lang geduurd dat ik ook wel weer begrijp dat die bedrijven niet 4 jaar na dato daar nog eens voor openstaan. Dat is dus jammer, maar helaas, ik snap dat echt wel en vind dat ook niet zo erg, want ik wil dus eigenlijk mijn energie gaan steken in gewoon de draad weer oppakken. Dan kost dat me maar geld, dat is nu eenmaal zo, ik heb me daar echt bij neergelegd inmiddels, ik wil niet nog 10 jaar achterom kijken of weer hele vervelende procedures die ook weer gaan aanslepen moeten voeren. Ik wil dus eigenlijk gewoon betalen en het enige verzoek wat ik dus bij de GKB en bij de deurwaarders heb neergelegd is altijd geweest of er in ieder geval met inachtneming van de omstandigheden waarin het allemaal zo uit de klauwen is gelopen coulance zou kunnen zijn in die verschrikkelijk hoge kosten. Omdat ik zonder al die kosten gewoon de schulden ook binnen die 3 jaar kan en wil afbetalen. En dan vraag ik dus niet om totale kwijtschelding van de kosten, maar om een mindering in redelijkheid. Ik vind het niet normaal dat ik op vrijwel elke schuld meer dan 100% kosten moet betalen, ik wil best wat van de kosten betalen, maar zoveel lijkt mij persoonlijk buiten elke redelijke proportie.Op vrijdag 11 april 2008 09:02 schreef CraZaay het volgende:
Over die rekening citroenvlinder, was dat een "en/of" rekening of niet? Oftewel, staat op de bankafschriften "naam van de overledene en/of jouw naam" (exact op die manier, dus beide namen)?
quote:Ja dat snap ik zelfs ook nog wel. Uiteindelijk zijn zij gewoon een bedrijf dat hun geld willen, daar kan k echt wel inkomen hoor. En in hun ogen had ik het gewoon zelf niet zo ver moeten laten komen. Dat is helemaal waar, daar neem ik ook zelf de verantwoordelijkheid voor want achteraf begrijp ik dat zelf ook nauwelijks, dat het zo uit de hand kon lopen allemaal.Op vrijdag 11 april 2008 09:28 schreef LangeTabbetje het volgende:
Ik probeer je niet af te schilderen als oplichter hoor, geen nood !
Kijk, deurwaarders maken het dagelijks mee dat mensen nooit reageren en dan als het puntje bij paaltje komt, (loon of boedelbeslag) roepen van " HUH ? hoe kan dat nou? Ik weet helemaal van niks "
Vandaar dat deurwaarders wat dat betreft van nature wantrouwig zijn.
quote:Ja, dat wil ik ook graag. Ik moet straks naar het juridisch loket en als ik het durf ga ik misschien wel eerst gewoon langs die deurwaarder. Het vervelende is echter dat ik inmiddels zo ontzettend bang voor die mensen ben dat ik daardoor bijna niet kan functioneren. Het is inmiddels een soort fobie, met mijn verstand weet ik dat het totaal ireëel is maar het gevoel is anders. Die mensen zijn ook nooit aardig, zelfs aan de telefoon beginnen ze je al uit te kafferen en benaderen ze je zo agressief dat ik meestal niet verder kom dan heel hard huilen.Wel ben ik van mening dat je te allen tijde de kans moet hebben om hem je verhaal uit te leggen. Het probleem is echter, dat de deurwaarder "gestuurd" wordt, m.a.w., als een crediteur hem een opdracht geeft, heeft hij dat maar uit te voeren.
Ik zou in jouw geval, contact opnemen met het deurwaarderskantoor, proberen een afspraak te maken en volledig open kaart te spelen. De deurwaarder, en in het verlengde daarvan de crediteur heeft er ook baat bij dat er een oplossing komt.
Een veiling van de inboedel die misschien 1000 euro oplevert (na aftrek van kosten 500) schiet ook totaal niet op. Voor jou zeker niet, maar voor de crediteur ook niet.
Vandaar dat ik dus juist naar de GKB enzo gegaan ben, en daarvoor ook bij het maatschappelijk werk, in de hoop dat die contact van me over zouden kunnen nemen omdat die er wat verder vanaf staan. Maar daar zijn ze eigenlijk niet voor, zij zijn eigenlijk vooral voor mensen die bijvoorbeeld zelf niet kunnen rekenen en of te weinig inkomen hebben en het maatschappelijk werk is weer vooral bedoeld als praten over je gevoel, en iemand zoals ik hebben ze volgens eigen zeggen nog nooit gehad. Want bij mij zit het probleem dus juist in het psychische aspect dat ik door die PTSS eigenlijk niet in staat ben om hele simpele dingen zoals een telefoontje plegen te doen. Dus dan zit je bij het maatschappelijk werk dat uit te leggen, en krijg je vervolgens van hen de opdracht "als u nou met alle schuldeisers belt, dan helpen we u met het maken van een overzicht". Maar ja, dat was het probleem nu juist, ik kan het overzicht wel maken, ik kan juist niet met ze bellen. Maar dat snappen ze dan niet of geloven ze dan niet ofzo.
[ Bericht 18% gewijzigd door citroenvlinder op 11-04-2008 09:51:41 ]
Je schrijft ergens dat je de erfenis beneficiair aanvaard hebt. Dat betekent dat je de erfenis alleen aanvaardt op voorwaarde dat er een positief saldo is. Maar dat positieve saldo was er kennelijk niet, want je hebt een schuld overgehouden aan die erfenis. Dan is daar toch iets niet goed afgehandeld? Jij zou niet met een schuld uit de erfenis kunnen blijven zitten, omdat de erfenis bij gebleken schulden alsnog verworpen wordt.
Wat is daar dan gebeurd? Er moet destijds een notaris aan te pas zijn gekomen. Kun je die niet eens benaderen om te vragen wat er precies is misgegaan waardoor je ineens tóch schulden geërfd hebt?
quote:De schulden die aantoonbaar ná de dood zijn overgebleven, die heb ik inderdaad nog niet geërfd want er is nog niet duidelijk wat het saldo zal zijn, er lopen nog allerlei rechtszaken. Maar er zijn dus ook een aantal dingen, zoals die bankrekening, die formeel geen erfenis zijn omdat ik bij leven ook al aansprakelijk was. En ook de kosten van bijvoorbeeld de begrafenis, die horen formeel ook niet bij de erfenis maar zijn voor mij wel een schuld die een direct gevolg zijn van het overlijden en de situatie die daaraan vooraf ging. Dus juridisch lijkt het allemaal wel te kloppen en ben ik grof gezegd gewoon de lul.Op vrijdag 11 april 2008 09:55 schreef Rewimo het volgende:
Ik heb net alles zitten lezen, en ik heb nog een vraag (ben geen jurist dus kan je verder helaas niet helpen).
Je schrijft ergens dat je de erfenis beneficiair aanvaard hebt. Dat betekent dat je de erfenis alleen aanvaardt op voorwaarde dat er een positief saldo is. Maar dat positieve saldo was er kennelijk niet, want je hebt een schuld overgehouden aan die erfenis. Dan is daar toch iets niet goed afgehandeld? Jij zou niet met een schuld uit de erfenis kunnen blijven zitten, omdat de erfenis bij gebleken schulden alsnog verworpen wordt.
Wat is daar dan gebeurd? Er moet destijds een notaris aan te pas zijn gekomen. Kun je die niet eens benaderen om te vragen wat er precies is misgegaan waardoor je ineens tóch schulden geërfd hebt?
quote:Dank je wel, dat doet me goed.Op vrijdag 11 april 2008 09:58 schreef SEMTEX het volgende:
Citroenvlinder, ook al heb je er weinig aan, ik wil je iig veel sterkte wensen en vind het idd ook knap dat je nog steeds volhoudt.
quote:Die horen er juist wel bij. En je bent volgens mij hooguit voor de helft aansprakelijk voor het (negatieve) saldo op een bankrekening als die op twee namen staat. De andere helft hoort in de erfenis.Op vrijdag 11 april 2008 10:01 schreef citroenvlinder het volgende:
De schulden die aantoonbaar ná de dood zijn overgebleven, die heb ik inderdaad nog niet geërfd want er is nog niet duidelijk wat het saldo zal zijn, er lopen nog allerlei rechtszaken. Maar er zijn dus ook een aantal dingen, zoals die bankrekening, die formeel geen erfenis zijn omdat ik bij leven ook al aansprakelijk was. En ook de kosten van bijvoorbeeld de begrafenis, die horen formeel ook niet bij de erfenis maar zijn voor mij wel een schuld die een direct gevolg zijn van het overlijden en de situatie die daaraan vooraf ging. Dus juridisch lijkt het allemaal wel te kloppen en ben ik grof gezegd gewoon de lul.
Toen mijn vader overleed werd de helft van het saldo op onze gezamenlijke rekening geteld voor de erfenis. De andere helft bleef erbuiten en was gewoon voor mijzelf (enige erfgenaam).
Overigens ook van mij alle respect voor je vechtlust en je pogingen om uit de schulden te komen
Ik vind het erg beroerd voor je dat alles zo tegengewerkt wordt.quote:Weet je dat zeker, van die begrafenis? Want ik heb die schuld inderdaad ook nog, die rekening staat gewoon op mijn naam, en van erfenis is echt nooit sprake geweest. Ik kreeg gewoon de rekening, en gelukkig is de begrafenisondernemer als een van de weinige partijen heel erg soepel en heeft die al jaren begrip voor de hele situatie. En stom genoeg is dat de schuld die ik het liefst van alles zou willen betalen, ik vind het echt heel erg dat dat graf nog steeds niet betaald is.Op vrijdag 11 april 2008 10:15 schreef Rewimo het volgende:
[..]
Die horen er juist wel bij. En je bent volgens mij hooguit voor de helft aansprakelijk voor het (negatieve) saldo op een bankrekening als die op twee namen staat. De andere helft hoort in de erfenis.
Toen mijn vader overleed werd de helft van het saldo op onze gezamenlijke rekening geteld voor de erfenis. De andere helft bleef erbuiten en was gewoon voor mijzelf (enige erfgenaam).
Overigens ook van mij alle respect voor je vechtlust en je pogingen om uit de schulden te komen
quote:Wat was eigenlijk je relatie tot de overleden persoon? Waren jullie bijvoorbeeld getrouwd in gemeenschap van goederen?Op vrijdag 11 april 2008 10:01 schreef citroenvlinder het volgende:
Heb je zelf opdracht gegeven om de begrafenis zo te regelen, was er geen verzekering om die kosten te dekken? Ik weet dat toen m'n vader overleed dat we ergens in een ordner nog wat verzekeringen vonden waar we niks van afwisten. Aangezien die periode nogal een blur is, zou je daar ook eens achteraan kunnen gaan, niet geschoten.. Zoiets zou je hier uit kunnen laten zoeken.
Succes in ieder geval.
quote:Verstandig. Ga langs het juridisch loket en vertel ze dat je met de deurwaarder gaat praten, alleen dat dat graag face-to-face doet en vraag aan hun of zij de deurwaarder willen bellen voor een afspraak voor jou.Op vrijdag 11 april 2008 09:44 schreef citroenvlinder het volgende:
Ik moet straks naar het juridisch loket en als ik het durf ga ik misschien wel eerst gewoon langs die deurwaarder.
(omdat je zelf dichtklapt aan de telefoon)
Vertel de deurwaarder wat je hier ook schrijft, je wil wel betalen, je kan ook betalen alleen de kosten mogen niet veel verder oplopen.
Ik zou het heel dom vinden als een deurwaarder de crediteur dan niet adviseert om het aanbod aan te nemen. Zo'n boedelverkoop levert ook geen bal op, dus dat belang is niet zo groot.
Ook vind ik, aan de hand van jouw verhaal, het raar en bijna nalatig van het GKB dat ze niks doen. Met dien verstande dat jij je wél aan de afspraken van het GKB hebt gehouden.
quote:Goed advies, dat is waarschijnlijk beter, dat ik het juridisch loket laat bellen voor een afspraak, dank je wel.Op vrijdag 11 april 2008 10:42 schreef Dirkh het volgende:
[..]
Verstandig. Ga langs het juridisch loket en vertel ze dat je met de deurwaarder gaat praten, alleen dat dat graag face-to-face doet en vraag aan hun of zij de deurwaarder willen bellen voor een afspraak voor jou.
(omdat je zelf dichtklapt aan de telefoon)
Vertel de deurwaarder wat je hier ook schrijft, je wil wel betalen, je kan ook betalen alleen de kosten mogen niet veel verder oplopen.
Ik zou het heel dom vinden als een deurwaarder de crediteur dan niet adviseert om het aanbod aan te nemen. Zo'n boedelverkoop levert ook geen bal op, dus dat belang is niet zo groot.
Ook vind ik, aan de hand van jouw verhaal, het raar en bijna nalatig van het GKB dat ze niks doen. Met dien verstande dat jij je wél aan de afspraken van het GKB hebt gehouden.
en Citroenvlinder; je bent idd nogal emotioneel ingesteld; je moet Dirkh niet zo aanvallen.
Aan de hand daarvan, met de onderliggende stukken kan je de deurwaarder overtuigen van jouw draagkracht.
Je kan wel 100% willen betalen, de vraag is alleen of je dat wel kan. En zodra jij je daar aan verbonden hebt, is het het lastig om daar onderuit te komen. Dat wil je niet, maar wees dan wel zo realistisch om de wens van 100% te onderbouwen aan de hand van jouw draagkracht.
Dit zijn trouwens dingen die je van de GKB had mogen verwachten. Daar zijn ze voor.
quote:De GKB heeft mijn vrij te laten bedrag inderdaad berekend en dan kom ik uit op een aflossing van 60%. De deurwaarder gaat daar niet mee akkoord, die willen 100%. Maar van die 100% is meer dan 40% kosten en rente. De nominale schuld, vermeerderd met de rente, kan ik dus 100% aflossen, ik kan alleen niet alle kosten betalen omdat elke deurwaarder zulke bizar hoge kosten rekent. Nogmaals, dat is inderdaad mijn eigen schuld omdat ik 2 jaar niet gereageerd heb, maar ik dacht, of liever gezegd, had gehoopt, dat over die kosten te onderhandelen viel vanuit menselijk oogpunt.Op vrijdag 11 april 2008 10:57 schreef Dirkh het volgende:
Gebruik ook overigens de rekenmodule voor het vrij te laten bedrag, dit is een standaard. ( Klik hier om dat te berekenen )
Aan de hand daarvan, met de onderliggende stukken kan je de deurwaarder overtuigen van jouw draagkracht.
Je kan wel 100% willen betalen, de vraag is alleen of je dat wel kan. En zodra jij je daar aan verbonden hebt, is het het lastig om daar onderuit te komen. Dat wil je niet, maar wees dan wel zo realistisch om de wens van 100% te onderbouwen aan de hand van jouw draagkracht.
Dit zijn trouwens dingen die je van de GKB had mogen verwachten. Daar zijn ze voor.
Maar wellicht blijkt straks bij het juridisch loket dat er andere manieren zijn, dat ik bijvoorbeeld voor een aantal schulden niet aansprakelijk ben omdat ze formeel tot de erfenis zouden moeten behoren en die heb ik nog niet geaccepteerd.
quote:Nou euh, die opmerking over dat lege huis was nogal erg lomp.Op vrijdag 11 april 2008 10:56 schreef Scorpie het volgende:
tvp.
en Citroenvlinder; je bent idd nogal emotioneel ingesteld; je moet Dirkh niet zo aanvallen.
Allereerst gecondoleerd met je verlies, ik zie aan je schrijven dat je er nog steeds kapot van bent.
En dat soms de algehele paniek toeslaat van de vragen die hier gesteld worden...
Je vraagt je af waar de menselijkheid op dit forum is gebleven, maar je zet het topic in werk, geldzaken & recht.
En de mensen die hier nu reageren willen je juist graag helpen.
(Lees en post hier nu lang genoeg om te zien wie kloot en wie niet kloot)
Helpen met uitzoeken of er een oplossing is.
Hoe je een iemand van de "andere" kant kan aanspreken etc etc....
Hier denkt men zakelijk en in oplossingen. (dat is wat ik zie en lees)
Zet je, je verhaal in R&P dan is het een ander verhaal.
Maar daar kijken de mensen niet gericht voor een oplossing.
Ik wilde ook nog even zeggen dat ik bewondering heb dat je er nog steeds voor gaat.
En hoop van harte dat er snel een oplossing komt zodat je weer verder kan gaan met je dochter en het "normale" leven.
Ook jullie verdienen het.
quote:Op vrijdag 11 april 2008 11:06 schreef SEMTEX het volgende:
[..]
Nou euh, die opmerking over dat lege huis was nogal erg lomp.
quote:Ze begint zelf als eerste met zulke opmerkingen.....Op vrijdag 11 april 2008 00:18 schreef citroenvlinder het volgende:
[..]
Weet je, ik snap inmiddels wel dat jij eigenlijk de schurft hebt aan mensen die schulden hebben, ik heb je andere topic ook al gelezen.
[ Bericht 39% gewijzigd door #ANONIEM op 11-04-2008 11:14:48 ]
quote:Dank je wel voor je lieve woordenOp vrijdag 11 april 2008 11:09 schreef Oblivion het volgende:
Lieve Citroenvlinder...
Allereerst gecondoleerd met je verlies, ik zie aan je schrijven dat je er nog steeds kapot van bent.
En dat soms de algehele paniek toeslaat van de vragen die hier gesteld worden...
Je vraagt je af waar de menselijkheid op dit forum is gebleven, maar je zet het topic in werk, geldzaken & recht.
En de mensen die hier nu reageren willen je juist graag helpen.
(Lees en post hier nu lang genoeg om te zien wie kloot en wie niet kloot)
Helpen met uitzoeken of er een oplossing is.
Hoe je een iemand van de "andere" kant kan aanspreken etc etc....
Hier denkt men zakelijk en in oplossingen. (dat is wat ik zie en lees)
Zet je, je verhaal in R&P dan is het een ander verhaal.
Maar daar kijken de mensen niet gericht voor een oplossing.
Ik wilde ook nog even zeggen dat ik bewondering heb dat je er nog steeds voor gaat.
En hoop van harte dat er snel een oplossing komt zodat je weer verder kan gaan met je dochter en het "normale" leven.
Ook jullie verdienen het.
.Ik ben ook veel te emotioneel in dit verhaal, dat klopt ook, dat is volgens mij de fout die ik ook steeds maak als het om de instanties gaat. Ik ben eigenlijk wel blij dat ik er toch maar op een forum over ben gaan schrijven, want dan heb ik die emotie er in ieder geval uit voordat ik straks naar die afspraak moet, dan kom ik daar wellicht wat helderder en zakelijker over.
Droog je tranen, kijk wat zakelijker/dieper naar de woorden van Dirkh en bewapen je.
Ik wil je echt heel veel sterkte wensen bij je afspraak van vanmiddag bij het loket. hopelijk kunnen ze iets voor je betekenen. Je schrijft dat je dingen betaalt hebt waarvan je dus neit zeker weet of je dat moest betalen. En dat dat 4 jaar geleden is. Voor bedrijven is er toch een soort regeling dat ze binnen 5 jaar nog geld van je mogen vorderen? Is dat er dan ook niet omgekeerd? (ik weet hier verder niks van maar misschien dat ze je bij het loket hier iets meer over kunnen vertellen?)Gaat alles trouwens inmiddels wel weer goed met je zieke kindje?
Denk er overgens wel aan dat Dirkh kritische vragen moet stellen om het verhaal goed duidelijk te krijgen! Zeker met dit soort complexe problemen is het belangrijk om dingen heel precies te weten.
quote:Wat een rotstreek.Op donderdag 10 april 2008 21:35 schreef citroenvlinder het volgende:
Ware het niet dat mijn schulden als bij toverslag meer en meer worden. Om een voorbeeldje te geven: ik had een schuld van nog geen 200 euro. In die periode van overspannenheid is dat opgelopen tot ruim 1000 euro. Fair enough, dat een schuldeiser geen begrip heeft voor het feit dat ik dagelijks bij een psychiater zat, daar kan ik nog inkomen.
Maar waar ik niet kan inkomen is dat ik inmiddels die ruim 1000 euro afbetaald heb (in keurige maandelijkse termijnen), en er tóch nog 1100 euro openstaat. Mag dat zomaar? Hoe kan ik dan ooit úit de problemen komen?
1000 euro afbetalen aan een rekening van 200, en dan nog 1100 moeten.
Je zou een brief naar die schuldeiser kunnen sturen. Wel wat korter dan deze post dan natuurlijk.
Ik vind je houding dat je zelf een hoop schuld op je neemt erg sterk. Teveel mensen zouden het bij de psychiater lopen gewoon als uitvlucht pakken en eisen dat ze zielig gevonden worden. Jij niet.
Maar 2100 euro betalen voor een rekening van 200... dat klopt niet.
Stel bv in een brief dat je alles goed vindt, maar dat 1900 euro van die schuld komt doordat zij een (duur) incassobureau ingeschakeld hebben. Stel dat het onrechtvaardig is om 10x zoveel te betalen alleen omdat zij een duur traject wilden kiezen.
Let wel: Het was jouw keuze en jouw fout om die rekening niet te betalen, maar het is hun aan te rekenen dat er zo'n duur traject gevolgd is. Niemand heeft ze gedwongen om dat te doen. Zij hadden daar ook gewoon een vrije keus in.
Dus stel voor dat je van die extra kosten 50% betaalt zodat je maar 5x de originele schuld betaalt; en als ze daar niet mee accoord gaan laat je je failliet verklaren want als de schuld voortdurend blijft toenemen terwijl jij betaalt heeft het toch geen enkele zin.
Die schuldeiser, die heeft meer belang bij een goede en snelle afloop dan die deurwaarder. Alleen die schuldeiser wil er nu in eerste instantie geen tijd meer aan besteden, ze geven het niet voor niets uit handen. Alleen nu ga jij proberen te dealen met een club die er belang bij heeft om zoveel mogelijk geld van jou afhandig te maken. Weinig kans. Je beste kans is om de schuldeiser te overtuigen dat het accepteren van jouw voorstel hem het snelste geld oplevert. Alleen dat betekent dat die deurwaarder niets meer verdient, dus die zal dat echt niet voorstellen.
Zoek juridische hulp, en zoek contact bij de schuldeiser, laat die de deurwaarder terugfluiten. Geef aan dat je anders de publiciteit zoekt over hun unfiare houding. En, niet dealen met de balie, zorg ervoor dat je de plaatselijke baas te spreken krijgt, oid. Die balie-gasten mogen niets beslissen.
Suc6
quote:alleen werkt het zo vaak niet in de praktijk.Op vrijdag 11 april 2008 12:54 schreef mgerben het volgende:
[..]
Wat een rotstreek.
1000 euro afbetalen aan een rekening van 200, en dan nog 1100 moeten.
Je zou een brief naar die schuldeiser kunnen sturen. Wel wat korter dan deze post dan natuurlijk.
Ik vind je houding dat je zelf een hoop schuld op je neemt erg sterk. Teveel mensen zouden het bij de psychiater lopen gewoon als uitvlucht pakken en eisen dat ze zielig gevonden worden. Jij niet.
Maar 2100 euro betalen voor een rekening van 200... dat klopt niet.
Stel bv in een brief dat je alles goed vindt, maar dat 1900 euro van die schuld komt doordat zij een (duur) incassobureau ingeschakeld hebben. Stel dat het onrechtvaardig is om 10x zoveel te betalen alleen omdat zij een duur traject wilden kiezen.
Let wel: Het was jouw keuze en jouw fout om die rekening niet te betalen, maar het is hun aan te rekenen dat er zo'n duur traject gevolgd is. Niemand heeft ze gedwongen om dat te doen. Zij hadden daar ook gewoon een vrije keus in.
Dus stel voor dat je van die extra kosten 50% betaalt zodat je maar 5x de originele schuld betaalt; en als ze daar niet mee accoord gaan laat je je failliet verklaren want als de schuld voortdurend blijft toenemen terwijl jij betaalt heeft het toch geen enkele zin.
de schuld is uit handen gegeven door de schuldeiser aan het incassobureau. de schuldeiser kan -als er een keer begonnen is met betalen- niet zoveel meer veranderen.
de praktijk is vaak zelfs zo dat de schuldeiser het originele bedrag niet eerder uitgekeerd krijgt dan wanneer het totale bedrag door het incassobedrag ontvangen is. totaal is in dit geval die 200 + kosten. en die kosten doen het hem... wettelijke rente etc.
Heb je niet een goede vriend (of familielid ofzo) waar je met dit hele verhaal over kunt praten, en die bereid is mee te gaan naar dingen als GKB, Juridisch Loket, etc? Ik heb gemerkt bij schuldproblemen die mijn moeder had, dat het iedere keer weer heel erg zinvol was als ik meeging, gewoon omdat ik andere dingen hoor dan zij, op bepaalde dingen verder kan doorvragen en haar verhaal kan aanvullen. Zeker als je nog steeds zo emotioneel bent vanwege de oorzaak van dit alles, kan het heel erg veel helpen als er iemand naast je staat.
Zoals al eerder is aangegeven: je zegt dat je de erfenis beneficair hebt aanvaard, dat zou betekenen dat je geen schulden uit de erfenis over zou moeten houden. Ik zou zeker 'ns contact opnemen met de betreffende notaris om na te gaan wat er allemaal is gebeurd (en ook hierbij kan het zeker zinvol zijn om iemand mee te nemen die op de hoogte is van het verhaal).
Verder lees ik dat je op basis van je inkomen een flinke persoonlijke lening zou kunnen afsluiten, maar dat dat vanwege die BKR registratie niet zal lukken. Heb je al echt stappen ondernomen, offertes aangevraagd enzo? Ik kan me heel goed voorstellen dat je dat eigenlijk niet wilt, maar aan de andere kant: als je ergens een PL weet af te sluiten waarmee je die laatste schulden aflost, dan geeft je dat wel een heleboel rust. Je hebt dan nog 1 lening over, waarvan je weet dat je er in 36 (of 48 of 60, wat je maar kiest) maanden vanaf bent. En als die BKR registratie inderdaad een probleem blijkt, dan zijn er ook geldverstrekkers die ook lenen waar anderen afhaken, maarja dan zit je wel met aanzienlijk ongunstiger voorwaarden.
Hoe dan ook: ik wens je heel erg veel sterkte met deze ellendige zaken.
quote:Om welke reden is dat geweigerd?Op donderdag 10 april 2008 22:47 schreef citroenvlinder het volgende:
[..]
Ik heb wel een paar 100 euro, ik heb ook al aangeboden om die nu direct aan ze over te maken, maar daar gaan ze niet mee akkoord. Ik heb ook aan de GKB voorgesteld om aan te bieden weer vrijwillig loonbeslag bij mijn nieuwe werk te laten leggen zolang blijkbaar nog niet definitief is dat ik in dat traject zit. Ik was zelf in de veronderstelling dat ik al lang in dat traject zat, maar dat heb ik blijkbaar verkeerd begrepen.
Naar mijn eigen ervaring zijn gerechtsdeurwaarders vaak iets starrer en stellen zij zich soms op een erg nare manier op. Uiteindelijk geldt echter ook voor de meeste gerechtsdeurwaarders dat zij liever incasseren zonder allerlei gedoe als beslagen en executieverkopen. Er valt best zakelijk te praten met gerechtsdeurwaarders, maar belangrijk is dat je zelf zoveel mogelijk initatief neemt, zakelijk blijft en vooral realistische voorstellen doet.
"allerlei problemen waardoor alles niet lukt". Misschien heb je eroverheen gelezen, maar ik heb ruim 12.000 euro afbetaald. En ik heb al meermaals voorgesteld een afbetaling van 500 euro per maand te doen. Daar gaat deze deurwaarder zelf niet mee akkoord, tot nu toe is het elke keer zo dat we nog middenin de onderhandelingsfase zitten en zij dan ineens een geintje flikken zoals bijvoorbeeld een deurwaarder langs sturen of loonbeslag leggen. Daarmee frustreren ze óók mijn mogelijkheden tot een regeling met de andere schuldeisers, want ze leggen meer loonbeslag dan dat mijn vaste lasten hoog zijn.
Met deze deurwaarder is gewoon geen gesprek te voeren, ze hangen op in een telefongesprek, reageren niet op brieven, willen de GKB niet te woord staan, willen de schuldhulpverlenibgsinstantie niet te woord staan of zeggen doodleuk tegen mij dat ze mijn werkgever helemaal niet gesproken hebben terwijl ik erbij zat toen mijn P&O manager hen aan de telefoon had.
Ik héb hen een zakelijk voorstel gedaan, wellicht heb ik daarin te veel achtergrondinformatie gegeven waardoor ze gewoon de brief niet hebben gelezen, maar in mijn brief aan hen heb ik mijn salaris gespecificeerd, mijn vaste lasten gespecificeerd, mijn totale schuldenlast gespecificeerd en een berekening gemaakt op basis van mijn afloscapaciteit naar rato voor de verschillende schuldeisers. Dit deurwaarderskantoor is verreweg mijn grootste schuldeiser en krijgt dus ook verreweg het grootste deel. Als antwoord op dat voorstel, legden ze beslag, zonder verdere communicatie en sindsdien reageren ze niet op brieven en/of telefoontjes.
Dankzij mijn werkgever wil ik hen as maandag weer een voorstel doen, waarin ik hen aanbied een eenmalige grote betaling doen, mits zij het inboedelbeslag opheffen en de verkoop niet door laten gaan. De GKB heeft me al geaccepteerd voor een saneringslening, dus in principe kunnen zij volgende week een bedrag van minimaal 1000 euro ineens krijgen en daarna gewoon de aflossing zoals de GKB die berekend heeft cq. het restant van de schuld via de lening van de GKB.
Als ze echter die inboedelverkoop desondanks door willen zetten dan betaal ik van dat bedrag lekker wat andere schuldeisers die daarmee ook direct volledig afbetaald zijn en vraag ik WSNP aan. Dan kunnen ze 3 jaar fluiten naar aflossing.
quote:Ze hebben geen reden gegeven, ze hebben slechts tegen de GKB gezegd dat ze hoe dan ook overgaan tot inboedelverkoop. Hoewel ik vandaag gewoon thuis was hebben ze ook zonder aan te bellen een plakkaat op mijn voordeur geplakt dat ik zag toen ik even naar buiten liep. De GKB was gisteren nog met hen in onderhandeling omdat ze me dus al geaccepteerd hebben voor een saneringslening, ik heb immers voor schuldsaneringsbegrippen een behoorlijk hoge aflossingscapaciteit en ik heb een werkgever die volledig meewerkt met eventuele voorwaarden voor een saneringskrediet of minnelijk saneringstraject. Voor de GKB ben ik dus een "goede klant", en ook de gemeente is akkoord met de garantstelling voor een saneringslening.
quote:Dat heb ik wel gelezen hoor, maar het is niet zinvol om daarmee bij een schuldeiser aan te kloppen.Op vrijdag 11 april 2008 21:09 schreef citroenvlinder het volgende:
@Alicey,
"allerlei problemen waardoor alles niet lukt". Misschien heb je eroverheen gelezen, maar ik heb ruim 12.000 euro afbetaald.
quote:Wat is de reden dat de deurwaarder niet akkoord gaat en/of welke reden geeft de deurwaarder aan?En ik heb al meermaals voorgesteld een afbetaling van 500 euro per maand te doen. Daar gaat deze deurwaarder zelf niet mee akkoord, tot nu toe is het elke keer zo dat we nog middenin de onderhandelingsfase zitten en zij dan ineens een geintje flikken zoals bijvoorbeeld een deurwaarder langs sturen of loonbeslag leggen. Daarmee frustreren ze óók mijn mogelijkheden tot een regeling met de andere schuldeisers, want ze leggen meer loonbeslag dan dat mijn vaste lasten hoog zijn.
quote:Welk kantoor is het? Je zou kunnen overwegen om het voor te leggen aan de Kamer van Gerechtsdeurwaarders. Het beste kun je denk ik een advocaat inschakelen om met die gerechtsdeurwaarder te onderhandelen en eventueel een klacht richting Kamer van Gerechtsdeurwaarders laten sturen wanneer de deurwaarder zich ook tegenover de advocaat onbehoorlijk gedraagt.Met deze deurwaarder is gewoon geen gesprek te voeren, ze hangen op in een telefongesprek, reageren niet op brieven, willen de GKB niet te woord staan, willen de schuldhulpverlenibgsinstantie niet te woord staan of zeggen doodleuk tegen mij dat ze mijn werkgever helemaal niet gesproken hebben terwijl ik erbij zat toen mijn P&O manager hen aan de telefoon had.
quote:Heb je geprobeerd zelf te bellen en te vragen wat er gaande is? Een beslag leggen betekent doorgaans dat het voorstel niet geaccepteerd wordt. Dat het op die manier gaat heb ik zelf ook wel gehad. Ik heb toen zelf gebeld en kon op basis daarvan telefonisch tot een regeling komen. Het is in ieder geval het proberen waard, mocht je het nog niet gedaan hebben..Ik héb hen een zakelijk voorstel gedaan, wellicht heb ik daarin te veel achtergrondinformatie gegeven waardoor ze gewoon de brief niet hebben gelezen, maar in mijn brief aan hen heb ik mijn salaris gespecificeerd, mijn vaste lasten gespecificeerd, mijn totale schuldenlast gespecificeerd en een berekening gemaakt op basis van mijn afloscapaciteit naar rato voor de verschillende schuldeisers. Dit deurwaarderskantoor is verreweg mijn grootste schuldeiser en krijgt dus ook verreweg het grootste deel. Als antwoord op dat voorstel, legden ze beslag, zonder verdere communicatie en sindsdien reageren ze niet op brieven en/of telefoontjes.
quote:Dat laatste zou ik erg voorzichtig mee zijn, het zou namelijk als een actio pauliana uitgelegd kunnen worden, waardoor de WSNP niet van toepassing wordt en je failliet wordt verklaard. Je voert namelijk een handeling uit waarmee je van te voren weet dat bepaalde schuldeisers (In dit geval die hele vervelende) benadeeld wordt.Dankzij mijn werkgever wil ik hen as maandag weer een voorstel doen, waarin ik hen aanbied een eenmalige grote betaling doen, mits zij het inboedelbeslag opheffen en de verkoop niet door laten gaan. De GKB heeft me al geaccepteerd voor een saneringslening, dus in principe kunnen zij volgende week een bedrag van minimaal 1000 euro ineens krijgen en daarna gewoon de aflossing zoals de GKB die berekend heeft cq. het restant van de schuld via de lening van de GKB.
Als ze echter die inboedelverkoop desondanks door willen zetten dan betaal ik van dat bedrag lekker wat andere schuldeisers die daarmee ook direct volledig afbetaald zijn en vraag ik WSNP aan. Dan kunnen ze 3 jaar fluiten naar aflossing.
Je kunt beter geen grote betalingen doen voordat je WSNP aanvraagt denk ik. Nog beter is het met het GKB te overleggen hoe je verder gaat wanneer het voorstel wordt geweigerd.
quote:Het plakkaat is de aankondiging van de openbare verkoop? Is er letterlijk gezegd dat ze hoe dan ook overgaan tot inboedelverkoop, of is er gezegd dat ze overgaan tot inboedelverkoop tenzij je met een <onhaalbaar bedrag> op de proppen komt? Wanneer het dat eerste geval is zou het wel eens kunnen zijn dat de deurwaarder zijn boekje te buiten gaat. De deurwaarder heeft de wettelijke plicht om zich in te spannen om kosten binnen de perken te houden. Hoe dan ook een openbare verkoop willen doen zonder dat dit een redelijk doel dient zou dus misbruik van zijn bevoegdheden kunnen zijn.Op vrijdag 11 april 2008 21:16 schreef citroenvlinder het volgende:
[..]
Ze hebben geen reden gegeven, ze hebben slechts tegen de GKB gezegd dat ze hoe dan ook overgaan tot inboedelverkoop. Hoewel ik vandaag gewoon thuis was hebben ze ook zonder aan te bellen een plakkaat op mijn voordeur geplakt dat ik zag toen ik even naar buiten liep. De GKB was gisteren nog met hen in onderhandeling omdat ze me dus al geaccepteerd hebben voor een saneringslening, ik heb immers voor schuldsaneringsbegrippen een behoorlijk hoge aflossingscapaciteit en ik heb een werkgever die volledig meewerkt met eventuele voorwaarden voor een saneringskrediet of minnelijk saneringstraject. Voor de GKB ben ik dus een "goede klant", en ook de gemeente is akkoord met de garantstelling voor een saneringslening.
Wanneer is de openbare verkoop gepland (een week ligt me bij?)? Zoals het op grond van je posts er lijkt voor te staan zit er geen beweging meer in door jou of je werkgever of GKB. Je komt dan denk ik toch op een advocaat uit die snel kan handelen. Ga daar dus morgen achteraan.
Het juridisch loket is in tegenstelling tot de naam doet vermoeden geen juridische instantie. Het is slechts een adviesbureau die je vertelt bij welke andere instantie je moet zijn. (Jottem, dat kastje-muur verhaal had ik gelukig nog nooit gehoord in de afgelopen jaren!) Desondanks heb ik een goed gesprek met hen gehad en hebben zij mij een aantal zaken verduidelijkt. Zo is het inderdaad zo dat er wel degelijk grote fouten zijn gemaakt door bijvoorbeeld het maatschappelijk werk, die hadden me wel degelijk specifieke hulp moeten bieden via een andere tak van maatschappelijk werk. Ook bleek ik in die jaren idd recht gehad te hebben op financiele ondersteuning die ik van sociale zaken had moeten krijgen via een speciaal potje dat daar voor is.
Hoewel je de tijd niet terug kunt draaien is het fijn om bevestigd te krijgen dat ik dus inderdaad de juiste stappen toentertijd bewandeld heb, maar niet goed ben geholpen. De medewerker van het juridisch loket had het zelfs over een klachtenprocedure opstarten, maar of ik dat de moeite waard vind weet ik eigenlijk niet, ik denk dat ik liever de hele situatie achter me laat.
Verder was het juridisch loket ook van mening dat de GKB minder heeft gedaan dan ze hadden moeten doen en zij gaan dat nu oppakken en in ieder geval in kaart brengen waarom dat zo is. Ook gaan zij contact opnemen met dit specifieke deurwaarderskantoor omdat zij op basis van de stukken de indruk hadden dat er inderdaad onrechtmatige kosten berekend zijn en zij zich niet gehouden hebben aan het "vrij te laten bedrag". De kosten die de deurwaarder specificeert met "overige kosten" leken het juridisch loket buitensporig en onredelijk.
Wordt vervolgd dus, ik zie het in ieder geval wat zonniger in allemaal en hoop dat er nu eindelijk wat te bereiken valt.
quote:Ik wil je hoop niet de grond in boren, maar wanneer het deurwaarderskantoor weigert te praten met het GKB, waarom zouden ze dat dan wel doen met het juridisch loket?Op vrijdag 11 april 2008 21:27 schreef citroenvlinder het volgende:
Wordt vervolgd dus, ik zie het in ieder geval wat zonniger in allemaal en hoop dat er nu eindelijk wat te bereiken valt.
quote:Ook niet als het grootste deel van dat geld naar die deurwaarder is gegaan?Op vrijdag 11 april 2008 21:21 schreef Alicey het volgende:
[..]
Dat heb ik wel gelezen hoor, maar het is niet zinvol om daarmee bij een schuldeiser aan te kloppen.
[..]
quote:De deurwaarder heeft geen reden gegeven. Wat er gebeurde was dat ik en de schuldhulpverleningsinstantie een concrete afspraak hadden staan voor de definitieve regeling (dus: een specifieke datum, dan-en-dan krijgt u van ons (= schuldhulpverlener) het definitieve voorstel, we verzoeken u tot die tijd geen verdere stappen te ondernemen). Twee dagen later stond er een deurwaarder hier, aan wie ik verbaasd vroeg "he? u zou toch niet komen want we hebben toch voor dan en dan een afspraak?" Volgens hem was zijn bezoekje dan wellicht vergeten te schrappen en anders niet meer dan een formaliteit. Om mijn goede wil te tonen heb ik de beste man een kopje koffie aangeboden en ook aan hem in een kort babbeltje een beetje wat verteld. Dat ging heel gemoedelijk, echt alsof hij alle begrip van de wereld had en hij zat nog leuke anekdotes over zijn werk te vertellen. Ik heb hem toen zelf - per ongeluk - verteld wie mijn werkgever was. Twee dagen erna lag er ineens een lijst met al mijn meubelen in de busWat is de reden dat de deurwaarder niet akkoord gaat en/of welke reden geeft de deurwaarder aan?
.Op mijn telefoontje om opheldering kreeg ik slechts een hele vervelende dame aan de telefoon die zei dat iedereen wel met jankverhalen kon aankomen. In diezelfde week lag er bovenop dat inboedelbeslag ook ineens loonbeslag. Sindsdien gaan ze nergens meer op in en zijn ronduit onbeschoft, een van die dames schold zelfs mijn casemanager bij de schuldhulpverlening uit!
[..]
quote:Ik heb maandag inderdaad een afspraak met mijn advocaat.Welk kantoor is het? Je zou kunnen overwegen om het voor te leggen aan de Kamer van Gerechtsdeurwaarders. Het beste kun je denk ik een advocaat inschakelen om met die gerechtsdeurwaarder te onderhandelen en eventueel een klacht richting Kamer van Gerechtsdeurwaarders laten sturen wanneer de deurwaarder zich ook tegenover de advocaat onbehoorlijk gedraagt.
[..]
quote:Ja, meerdere keren. Ze komen steeds niet verder dan "u heeft heel lang niet gereageerd" en zodra ik daarop in wil gaan kappen ze het af met onbeschoft gedrag. En daaronder versta ik me niet uit laten praten, sneren, stem verheffen en dergelijke. Dus meestal eindigt het gesprek met dat of ik zeg dat ik op deze wijze het gesprek niet langer zinvol vind, of dat zij zeggen dat ze geen zin meer hebben om met mij te praten als ik bijvoorbeeld zeg "zou u niet zo tegen mij willen schreeuwen, ik heb u niets misdaan".Heb je geprobeerd zelf te bellen en te vragen wat er gaande is? Een beslag leggen betekent doorgaans dat het voorstel niet geaccepteerd wordt. Dat het op die manier gaat heb ik zelf ook wel gehad. Ik heb toen zelf gebeld en kon op basis daarvan telefonisch tot een regeling komen. Het is in ieder geval het proberen waard, mocht je het nog niet gedaan hebben..
[..]
quote:Ik weet niet wat dat inhoudt, maar ik snap ook niet hoe deze schuldeiser benadeeld wordt als ik mijn afloscapaciteit voor hem groter maak door mijn totale aantal schuldeisers te verminderen. Leg dat eens uit?Dat laatste zou ik erg voorzichtig mee zijn, het zou namelijk als een actio pauliana uitgelegd kunnen worden, waardoor de WSNP niet van toepassing wordt en je failliet wordt verklaard. Je voert namelijk een handeling uit waarmee je van te voren weet dat bepaalde schuldeisers (In dit geval die hele vervelende) benadeeld wordt.
Je kunt beter geen grote betalingen doen voordat je WSNP aanvraagt denk ik. Nog beter is het met het GKB te overleggen hoe je verder gaat wanneer het voorstel wordt geweigerd.
quote:Wellicht doen ze dat idd niet. En wellicht komen ze dan inderdaad hier mijn spullen verkopen. Dat zou in ieder geval betekenen dat ze daarmee aantonen aan het juridisch loket dat zij onredelijk en onwillig zijn, en ik ga ervan uit dat het juridisch loket me dan in ieder geval de juiste weg wijst voor een gerechtelijke procedure. Geen enkele deurwaarder kan hardmaken dat het redelijk en billijk is om een zootje ouwe meubelen te verkopen die echt niet meer dan 200, 300 euro gaan opbrengen als ze ook een bedrag van meer dan 1000 euro gewoon kunnen krijgen en er bovendien al een akkoord is voor een saneringslening.Op vrijdag 11 april 2008 21:35 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik wil je hoop niet de grond in boren, maar wanneer het deurwaarderskantoor weigert te praten met het GKB, waarom zouden ze dat dan wel doen met het juridisch loket?
Bijvoorbeeld het juridisch loket die gaat bellen naar de deurwaarder dat zij fouten maken. Dat wordt een partij jij-bakken en de deurwaarder zet zijn enkels in het zand. Misschien dat ze inderdaad een fout hebben gemaakt, dat kan ik niet beoordelen. Maar neem dat dan mee in de onderhandelingen.
Zodra het juridisch loket met de deurwaarder gaat babbelen en de deurwaarder ziet inderdaad de fout, dan wordt de fout hersteld en het resterende bedrag zal dan meteen opgeeist worden.
Vanmorgen liet je juist zien dat je bereid was om te praten, zoeken naar een oplossing die de deurwaarder zelf in het gesprek aan kan dragen.
Ik heb het idee dat het niet handig is, maar bij de een werkt het wel, je weet maar nooit.
quote:Juist dan niet.. Hoe krom dat ook mag klinken..Op vrijdag 11 april 2008 21:43 schreef citroenvlinder het volgende:
[..]
Ook niet als het grootste deel van dat geld naar die deurwaarder is gegaan?
quote:Hmm hij kwam dus om beslag te leggen, maar is daar dus eigenlijk onvoldoende duidelijk in geweest. Aan de andere kant gebeurt het wel vaker dat er beslag gelegd wordt als stok achter de deur. Het is dan niet de bedoeling dat het beslag uitgewonnen wordt, maar wanneer een aangekondigde regeling er niet komt kan het beslag wel worden uitgewonnen. Aangezien er nu al een openbare verkoop is gepland, lijkt daar echter in dit geval ook niet echt sprake van..De deurwaarder heeft geen reden gegeven. Wat er gebeurde was dat ik en de schuldhulpverleningsinstantie een concrete afspraak hadden staan voor de definitieve regeling (dus: een specifieke datum, dan-en-dan krijgt u van ons (= schuldhulpverlener) het definitieve voorstel, we verzoeken u tot die tijd geen verdere stappen te ondernemen). Twee dagen later stond er een deurwaarder hier, aan wie ik verbaasd vroeg "he? u zou toch niet komen want we hebben toch voor dan en dan een afspraak?" Volgens hem was zijn bezoekje dan wellicht vergeten te schrappen en anders niet meer dan een formaliteit. Om mijn goede wil te tonen heb ik de beste man een kopje koffie aangeboden en ook aan hem in een kort babbeltje een beetje wat verteld. Dat ging heel gemoedelijk, echt alsof hij alle begrip van de wereld had en hij zat nog leuke anekdotes over zijn werk te vertellen. Ik heb hem toen zelf - per ongeluk - verteld wie mijn werkgever was. Twee dagen erna lag er ineens een lijst met al mijn meubelen in de bus
quote:Deel van haar werk. Ze hoort waarschijnlijk de hele dag door zielige verhalen.Op mijn telefoontje om opheldering kreeg ik slechts een hele vervelende dame aan de telefoon die zei dat iedereen wel met jankverhalen kon aankomen.
quote:Heeft de case manager daar nog een vervolg aan gegeven?In diezelfde week lag er bovenop dat inboedelbeslag ook ineens loonbeslag. Sindsdien gaan ze nergens meer op in en zijn ronduit onbeschoft, een van die dames schold zelfs mijn casemanager bij de schuldhulpverlening uit!
quote:Mooi!Ik heb maandag inderdaad een afspraak met mijn advocaat.
Hopelijk komt er zo dan wat los. In ieder geval kent een advocaat de weg en is er kans dat een deurwaarder zich iets normaler gedraagt t.o.v. een advocaat, al is het maar voor de eer.quote:Wanneer ze je niet laten uitpraten is er weinig te beginnen vrees ik.. In alle andere gevallen kan het voldoende zijn om alleen te vertellen wat je wilde vertellen en verder alleen te luisteren zonder te reageren op vervelend gedrag, maar wanneer je niet eens je verhaal kunt afmaken, wordt dat lastig. Wat je misschien nog kunt proberen is e-mail of een fax en daarin ook (zo min mogelijk verwijtend, maar zoveel mogelijk zakelijk) aangeven dat je een van hun medewerkers hebt gesproken maar door haar opstelling niet in staat was om te vertellen wat je in de e-mail of fax vertelt.Ja, meerdere keren. Ze komen steeds niet verder dan "u heeft heel lang niet gereageerd" en zodra ik daarop in wil gaan kappen ze het af met onbeschoft gedrag. En daaronder versta ik me niet uit laten praten, sneren, stem verheffen en dergelijke. Dus meestal eindigt het gesprek met dat of ik zeg dat ik op deze wijze het gesprek niet langer zinvol vind, of dat zij zeggen dat ze geen zin meer hebben om met mij te praten als ik bijvoorbeeld zeg "zou u niet zo tegen mij willen schreeuwen, ik heb u niets misdaan".
quote:Wanneer je weet dat er een faillissement of toepassing van WSNP zit aan te komen of redelijkerwijs kan verwachten, dan is het onrechtmatig en in sommige gevallen zelfs strafbaar wanneer je schuldeisers benadeelt. Onder benadelen wordt ook verstaan wanneer je met de ene schuldeiser een beter regeling treft dan met een andere. In dit geval kan ik het niet precies beoordelen, maar wanneer je alle schuldeisers op 1 na hun hele schuld afbetaalt, dan zou dit wel eens een dergelijk geval kunnen zijn. Die ene schuldeiser wordt dan benadeeld omdat hij een groot bedrag had gekregen wanneer de "pot" eerlijk verdeeld was geweest.Ik weet niet wat dat inhoudt
Hopelijk is het zo een beetje duidelijk.
quote:Nee, dat gaan ze niet doen. Ze gaan gewoon bellen om eens te vragen wat er nu eigenlijk allemaal volgens de deurwaarder aan de hand is. Zodat in ieder geval eindelijk eens duidelijk wordt voor mij waarom ze nergens mee akkoord gaan. En zij gaan dan nogmaals aan hen vertellen wat ik hen aanbied en op welke termijn. Ze raadden me af om voor dat telefoongesprek zelf met hen in gesprek te gaan, zodat ik in ieder geval niet onbedoeld de boel verder laat escaleren.Op vrijdag 11 april 2008 21:54 schreef Dirkh het volgende:
Het ging vandaag zo lekker met je citroenvlinder, maar nu heb ik de indruk dat je weer boos wordt en niet al te handige dingen van plan bent.
Bijvoorbeeld het juridisch loket die gaat bellen naar de deurwaarder dat zij fouten maken. Dat wordt een partij jij-bakken en de deurwaarder zet zijn enkels in het zand. Misschien dat ze inderdaad een fout hebben gemaakt, dat kan ik niet beoordelen. Maar neem dat dan mee in de onderhandelingen.
Zodra het juridisch loket met de deurwaarder gaat babbelen en de deurwaarder ziet inderdaad de fout, dan wordt de fout hersteld en het resterende bedrag zal dan meteen opgeeist worden.
Vanmorgen liet je juist zien dat je bereid was om te praten, zoeken naar een oplossing die de deurwaarder zelf in het gesprek aan kan dragen.
Ik heb het idee dat het niet handig is, maar bij de een werkt het wel, je weet maar nooit.
quote:Oh, dan heb ik dit verkeerd gelezen:Op vrijdag 11 april 2008 22:02 schreef citroenvlinder het volgende:
[..]
Nee, dat gaan ze niet doen. Ze gaan gewoon bellen om eens te vragen wat er nu eigenlijk allemaal volgens de deurwaarder aan de hand is. Zodat in ieder geval eindelijk eens duidelijk wordt voor mij waarom ze nergens mee akkoord gaan. En zij gaan dan nogmaals aan hen vertellen wat ik hen aanbied en op welke termijn. Ze raadden me af om voor dat telefoongesprek zelf met hen in gesprek te gaan, zodat ik in ieder geval niet onbedoeld de boel verder laat escaleren.
quote:Ik hoop dat er wat uitkomt. Zolang er maar gepraat wordt.Op vrijdag 11 april 2008 21:27 schreef citroenvlinder het volgende:
Ook gaan zij contact opnemen met dit specifieke deurwaarderskantoor omdat zij op basis van de stukken de indruk hadden dat er inderdaad onrechtmatige kosten berekend zijn en zij zich niet gehouden hebben aan het "vrij te laten bedrag". De kosten die de deurwaarder specificeert met "overige kosten" leken het juridisch loket buitensporig en onredelijk.
Veel succes.
Ik neem maar aan dat dat allemaal niet lukt en dat je een andere oplossing moet bedenken.
Als alle logische stappen niet goed kunnen worden uitgevoerd, moet je andere oplossingen bekijken.
Je hebt nu een baan, met een half jaar contract? Is het niet mogelijk om dat bedrag van je werkgever als voorschot te krijgen en dat je tekent dat ie iig zolang voor hem werkt?
IDD, de schuld verleggen naar een andere schuldeiser dus.
Enne.... als ik die schuldeiser was, dan zou ik je ook niet zo snel willen helpen. 2-3 jaar kreeg ik niks te horen, en dan wil je nog uitstel. Dan wil ik toch zoveel mogelijk van m'n geld zo snel mogelijk terug hebben, voordat je jezelf failliet verklaard. En natuurlijk, in 3 jaar tijd zou de schuld hoger moeten zijn, rente en zo.
als ik jou was had ik denk ik al radar of zo ingeschakeld
ik hoop echt heel erg dat je advocaat je kunt helpen in de deze
veel sterkte CV
quote:Op zaterdag 12 april 2008 01:56 schreef Charisma het volgende:
als ik jou was had ik denk ik al radar of zo ingeschakeld
Hoe vaak wij dat per week horen. Geweldig advies. Maar goed, dat is nog wel eens een topic waard.
quote:Doe eens?Op zaterdag 12 april 2008 09:23 schreef Dirkh het volgende:
[..]
Maar goed, dat is nog wel eens een topic waard.
quote:Als ik het goed heb gelezen dan is die rekening van 200 euro 2100 euro geworden. Dat er rente bijkomt is leuk en aardig, maar de wettelijke rente over een bedrag van 200 euro is verwaarloosbaar. Ik meen te hebben gelezen dat dit allemaal al 4 jaar speelt, dus als je 1-1-2004 neemt als vervaldatum kom je op zo'n 40 euro aan rente.Op vrijdag 11 april 2008 14:19 schreef Freeflyer het volgende:
de praktijk is vaak zelfs zo dat de schuldeiser het originele bedrag niet eerder uitgekeerd krijgt dan wanneer het totale bedrag door het incassobedrag ontvangen is. totaal is in dit geval die 200 + kosten. en die kosten doen het hem... wettelijke rente etc.
Dat verklaart niet de overige 1860 euro. Wellicht is er een rechtzaak geweest, laat er dan nog eens zo'n 500 á 600 euro bijkomen? Daar nog eens een keer rente overheen, dan kom je op zo'n 1000 euro totaal. Dan vraag ik me toch echt af welke kosten een deurwaarder / incassobureau rekent om tot die 2100 euro te komen...
quote:Als je de wettelijke rente alleen over een hoofdsom van 200 euro zou berekenen van 01-01-04 tot nu dan heb je het over een bedrag van ¤ 97,72.Op zaterdag 12 april 2008 15:10 schreef BettyWeter het volgende:
Wat een verhaal zeg.... hoop dat het binnenkort allemaal wat rooskleuriger voor je wordt.
[..]
Als ik het goed heb gelezen dan is die rekening van 200 euro 2100 euro geworden. Dat er rente bijkomt is leuk en aardig, maar de wettelijke rente over een bedrag van 200 euro is verwaarloosbaar. Ik meen te hebben gelezen dat dit allemaal al 4 jaar speelt, dus als je 1-1-2004 neemt als vervaldatum kom je op zo'n 40 euro aan rente.
Dat verklaart niet de overige 1860 euro. Wellicht is er een rechtzaak geweest, laat er dan nog eens zo'n 500 á 600 euro bijkomen? Daar nog eens een keer rente overheen, dan kom je op zo'n 1000 euro totaal. Dan vraag ik me toch echt af welke kosten een deurwaarder / incassobureau rekent om tot die 2100 euro te komen...
Dan heb je de incassokosten etc. nog niet meegerekend. Dan is er een dagvaarding van zeg even 80,00 euro, kosten en salaris etc.
Dan groeit de 200 euro wel naar een enorm bedrag. Zeker na 4 jaar.
Ik ben het met je eens dan 2100 veel is, misschien ook wel teveel, ik denk alleen dat we daar iets meer gegevens voor nodig hebben. En die zullen we nooit krijgen omdat dat ons niks aan gaat.
Maar 2100 euro... ik denk dat het kan op een bedrag van 200 euro over deze periode.
quote:Ik weet niet hoe je aan ¤ 97,72 komt, maar het betreft hier een consument / particulier, dus moet je rekenen met de samengestelde wettelijke rente voor consumententransacties; die bedraagt welgeteld ¤ 39,52. Zelfs al zou je (onterecht) wettelijke rente voor handelstransacties rekenen, dan kom je nog maar op ¤ 83,16.Op zaterdag 12 april 2008 15:53 schreef Dirkh het volgende:
[..]
Als je de wettelijke rente alleen over een hoofdsom van 200 euro zou berekenen van 01-01-04 tot nu dan heb je het over een bedrag van ¤ 97,72.
Dan heb je de incassokosten etc. nog niet meegerekend. Dan is er een dagvaarding van zeg even 80,00 euro, kosten en salaris etc.
Dan groeit de 200 euro wel naar een enorm bedrag. Zeker na 4 jaar.
Ik ben het met je eens dan 2100 veel is, misschien ook wel teveel, ik denk alleen dat we daar iets meer gegevens voor nodig hebben. En die zullen we nooit krijgen omdat dat ons niks aan gaat.
Maar 2100 euro... ik denk dat het kan op een bedrag van 200 euro over deze periode.
Je hebt gelijk dat ik de incassokosten ben vergeten; Maar dan nog, het lijkt mij dat het vrijwel onmogelijk is - of in ieder geval zou moeten zijn - om een vordering van 200 euro in 4 jaar te laten oplopen tot 2000 euro.
(ik reageer weer eens op het verkeerde moment in de tijd...)
Goed, ik heb de zaken even laten bezinken en ben de ergste emotie kwijt. In principe gaat het nu heel erg goed met ons, we zijn allebei weer gezond en dit hele ellendige verhaal ligt natuurlijk eigenlijk gewoon achter ons, het is nu nog een kwestie van puinruimen.
Dus heb ik een aantal concrete vragen:
Stel dat die executoriale verkoop wél doorgaat, wat gebeurt er dan precies? Op de aankondiging staat "onder meer worden aangeboden blablabla (lijstje met goederen) en daaronder dan vetgedrukt: en alles wat nog meer zal worden aangeboden.
Als ik het goed begrepen heb, mag alleen worden verkocht wat ook in het vonnis staat, of is het zo dat ze hier al mijn kasten mogen opentrekken en dat alles wat in mijn huis staat, maar niet op de lijst, ook verkocht kan worden?
Wat is ná verkoop het gevolg voor de totale schuld? Mogen ze na een week dan weer terugkomen en wéér beslag leggen? Mogen ze na die verkoop bijvoorbeeld weer beslag op mijn salaris leggen? Of is het verkopen en dan klaar? Hoe zit dat precies?
De GKB heeft een overeenkomst toegezegd, die zou ik volgens hen al ontvangen moeten hebben, maar heb ik nog niet. Die ga ik maandag danwel persoonlijk ophalen, danwel ontvangen met de post. Wat gebeurt er met deze schuld als ik na die verkoop alsnog in die minnelijke regeling terechtkom? De GKB zei namelijk telefonisch tegen mij afgelopen week dat deze deurwaarder wellicht ná verkoop alsnog akkoord gaat met de minnelijke schikking. Is er iemand die begrijpt wat daarmee bedoeld wordt?
En verder staat er op de lijst ook een monitor waarin ik een tijd geleden kortsluiting heb gehad en die ik dus ook niet meer heb. De computer en alle andere randapparatuur heb ik nog wel (die heb ik expres bewaard omdat er beslag op lag), maar die monitor dus niet meer. Ik heb zelf geen nieuwe computer of een nieuwe monitor ofzo, dus ik heb het ook niet expres aan het beslag onttrokken. Kan ik daardoor in nog meer problemen komen?
quote:Het vonnis vermeldt niet wat er wel of niet verkocht mag worden, maar je bedoelt waarschijnlijk de overbetekening van het beslag. Dat zijn inderdaad de spullen die verkocht mogen worden. Jij hebt bij de verkoop het recht om de volgorde te bepalen waarin zaken worden aangeboden. Als er dingen tussen zitten van emotionele waarde, zorg dan dat er een familielid komt om op die dingen te bieden. Je zou ook een familielid een bod op de hele boedel kunnen laten uitbrengen. De verkoop is dan snel over en je raakt het dan niet kwijt (Er van uitgaande dat je een beetje normale familie hebtOp zondag 13 april 2008 14:17 schreef citroenvlinder het volgende:
Stel dat die executoriale verkoop wél doorgaat, wat gebeurt er dan precies? Op de aankondiging staat "onder meer worden aangeboden blablabla (lijstje met goederen) en daaronder dan vetgedrukt: en alles wat nog meer zal worden aangeboden.
Als ik het goed begrepen heb, mag alleen worden verkocht wat ook in het vonnis staat, of is het zo dat ze hier al mijn kasten mogen opentrekken en dat alles wat in mijn huis staat, maar niet op de lijst, ook verkocht kan worden?
).quote:De opbrengst wordt van de schuld afgetrokken, de kosten van de openbare verkoop komen er bij.Wat is ná verkoop het gevolg voor de totale schuld?
quote:Dat mag allemaal. Mocht de verkoop doorgaan en mocht je niet in staat zijn om vrienden of familie te laten bieden, vul je inboedel dan niet aan. Er kan zo weer beslag gelegd worden en een verkoop georganiseerd worden.Mogen ze na een week dan weer terugkomen en wéér beslag leggen? Mogen ze na die verkoop bijvoorbeeld weer beslag op mijn salaris leggen? Of is het verkopen en dan klaar? Hoe zit dat precies?
quote:Ik neem aan (maar pin me er niet op vast) dat de deurwaarder hoe dan ook de verkoop wil laten doorgaan (wellicht inderdaad om, zoals al in dit topic is geopperd, om je een lesje te leren) en dan voor de schuld die daarna overblijft (die dus zowel lager als hoger kan zijn) alsnog akkoord gaan. In dat geval geldt het akkoord voor de nieuwe schuld.De GKB heeft een overeenkomst toegezegd, die zou ik volgens hen al ontvangen moeten hebben, maar heb ik nog niet. Die ga ik maandag danwel persoonlijk ophalen, danwel ontvangen met de post. Wat gebeurt er met deze schuld als ik na die verkoop alsnog in die minnelijke regeling terechtkom? De GKB zei namelijk telefonisch tegen mij afgelopen week dat deze deurwaarder wellicht ná verkoop alsnog akkoord gaat met de minnelijke schikking. Is er iemand die begrijpt wat daarmee bedoeld wordt?
Het kan ook zijn dat de deurwaarder meent dat er wel iets te halen valt met een openbare verkoop en zodoende probeert net iets meer te pakken te krijgen dan de andere schuldeisers.
quote:Die monitor kun je mee in de problemen komen (Je had hem beter kunnen bewaren - Het exploot vermeldt tenslotte niet of de monitor werkt). Aangezien je de rest hebt laten staan en je een monitor tegenwoordig zelfs met gratis weggeven niet kwijtraakt vermoedt ik niet dat de deurwaarder daar een probleem van zal maken. Bij het apparaat is het denk ik duidelijk dat er een fout is gemaakt.Op zondag 13 april 2008 14:27 schreef citroenvlinder het volgende:
Oh, en nog een vraagje: op die lijst van de inboedel staat 1 ding wat niet klopt. Er staat bij een electrisch apparaat een verkeerd merk, dus dat apparaat heb ik helemaal niet. Ik heb hem wel van een ander merk en dat laat ik ook gewoon staan verder, maar ik las op internet dat je strafbaar bent als je iets aan het beslag onttrekt. Ik heb echter nooit dat apparaat van dat merk gehad, ik denk dat de deurwaarder gewoon een fout heeft gemaakt want de overige apparaten zijn wel van dat merk.
En verder staat er op de lijst ook een monitor waarin ik een tijd geleden kortsluiting heb gehad en die ik dus ook niet meer heb. De computer en alle andere randapparatuur heb ik nog wel (die heb ik expres bewaard omdat er beslag op lag), maar die monitor dus niet meer. Ik heb zelf geen nieuwe computer of een nieuwe monitor ofzo, dus ik heb het ook niet expres aan het beslag onttrokken. Kan ik daardoor in nog meer problemen komen?
Ervaringen met een openbare verkoop heb ik niet, maar bij een beslaglegging die ik heb gehad klopte er ook vrij weinig van het lijstje. Het belangrijkste van het lijstje is dat jij en de deurwaarder allebei weten waar beslag op gelegd is en in dit geval lijkt me dat duidelijk.
quote:Hai Alicey, dank je wel voor je reactie. Bij het vonnis zit een lijst waarboven staat "executoriaal beslag gelegd". En dan dus een opsomming van wat van mijn spullen. Ik vraag me dus af of dat het enige is waar beslag op is gelegd of dat bijvoorbeeld ook spullen van mijn kind, die er niet opstaan, tzt waar je bij staat zo door iemand meegenomen worden of gekocht kunnen worden. En ik heb ook pas geleden nog hier ergens in de buurt gezien dat er mensen gewoon spullen uit het raam van de eerste verdieping stonden te gooien, en daar stond ook een deurwaarder bij. Kan dat gebeuren?Op zondag 13 april 2008 16:21 schreef Alicey het volgende:
[..]
Het vonnis vermeldt niet wat er wel of niet verkocht mag worden, maar je bedoelt waarschijnlijk de overbetekening van het beslag. Dat zijn inderdaad de spullen die verkocht mogen worden. Jij hebt bij de verkoop het recht om de volgorde te bepalen waarin zaken worden aangeboden. Als er dingen tussen zitten van emotionele waarde, zorg dan dat er een familielid komt om op die dingen te bieden. Je zou ook een familielid een bod op de hele boedel kunnen laten uitbrengen. De verkoop is dan snel over en je raakt het dan niet kwijt (Er van uitgaande dat je een beetje normale familie hebt
quote:Dat is dus het punt waar ik mijn hoofd over breek. Wat er op de lijst staat is echt waardeloos, zelfs zo waardeloos dat ik nadat ik mijn emoties uitgeschakeld had en die lijst eens gewoon bekeek voor wat het is, namelijk spullen en niet zoals je in je emotie denkt: je hele leven, er zelf niet eens veel voor over zou hebben. Ik ben door de hele situatie al jaren zo arm als een kerkrat, dus we hebben het hier over apparatuur die allemaal meer dan 15 jaar oud is, Ikea meubelen die ook allemaal al jaren oud zijn en zelfs nieuw geen drol gekost hebben en meer is het niet. Ik was ook voor deze hele situatie iemand die niet veel om merken of gadgets en dergelijke gaf en als een koelkast of televisie niet kapot is, waarom zou je dan een nieuwe kopen?De opbrengst wordt van de schuld afgetrokken, de kosten van de openbare verkoop komen er bij.
Dat mag allemaal. Mocht de verkoop doorgaan en mocht je niet in staat zijn om vrienden of familie te laten bieden, vul je inboedel dan niet aan. Er kan zo weer beslag gelegd worden en een verkoop georganiseerd worden.
Ik neem aan (maar pin me er niet op vast) dat de deurwaarder hoe dan ook de verkoop wil laten doorgaan (wellicht inderdaad om, zoals al in dit topic is geopperd, om je een lesje te leren) en dan voor de schuld die daarna overblijft (die dus zowel lager als hoger kan zijn) alsnog akkoord gaan. In dat geval geldt het akkoord voor de nieuwe schuld.
Het kan ook zijn dat de deurwaarder meent dat er wel iets te halen valt met een openbare verkoop en zodoende probeert net iets meer te pakken te krijgen dan de andere schuldeisers.
Dus wat de deurwaarder er mee op denkt te schieten, ik heb geen idee. Kijk, ik vind mijn eigen huisje en mijn eigen spulletjes natuurlijk leuk, maar als ik nu de hele boel op marktplaats zou zetten of naar een kringloopwinkel zou brengen krijg ik er echt niet meer dan 100, 200 euro voor, en dan ben ik waarschijnlijk nog positief. Het lijkt dus vooral op een lesje willen leren. En dus denk ik nu, misschien moet ik ze die lol dan gewoon maar gunnen? In mijn hoofd heb ik er al afstand van genomen, het zijn inderdaad maar spullen en als zelf 250 euro overmaken, wat volgens mij echt meer is dan een verkoop zou opleveren, niet geaccepteerd wordt, dan is volgens mij het enige doel om me te vernederen en om de kosten op te laten lopen. Ik heb echt letterlijk niets wat als luxe aangemerkt zou kunnen worden.
quote:Volgens mij niet. Er moet eerst beslag op gelegd worden. Na beslaglegging mag er niet direct verkocht worden.Op zondag 13 april 2008 16:59 schreef citroenvlinder het volgende:
[..]
Hai Alicey, dank je wel voor je reactie. Bij het vonnis zit een lijst waarboven staat "executoriaal beslag gelegd". En dan dus een opsomming van wat van mijn spullen. Ik vraag me dus af of dat het enige is waar beslag op is gelegd of dat bijvoorbeeld ook spullen van mijn kind, die er niet opstaan, tzt waar je bij staat zo door iemand meegenomen worden of gekocht kunnen worden.
quote:Als iemand het koopt zou het theoretisch kunnen gebeuren (Matige rommelmarkt-grap-taferelen enzo). In de buurt was er waarschijnlijk echter een ontruiming. In dat geval wordt iemand de woning uitgezet en wordt de gehele inboedel op straat gezet (Waarbij "gezet" erg ruim op te vatten is).En ik heb ook pas geleden nog hier ergens in de buurt gezien dat er mensen gewoon spullen uit het raam van de eerste verdieping stonden te gooien, en daar stond ook een deurwaarder bij. Kan dat gebeuren?
quote:Het lijkt dan niet echt een redelijk doel te dienen. Er bestaan procedures waarmee je dat soort dingen kunt aanvechten, maar dat zijn kostbare procedures en een deurwaarder die al vervelend doet gaat doorgaans na een dergelijke procedure helemaal los.Dat is dus het punt waar ik mijn hoofd over breek. Wat er op de lijst staat is echt waardeloos, zelfs zo waardeloos dat ik nadat ik mijn emoties uitgeschakeld had en die lijst eens gewoon bekeek voor wat het is, namelijk spullen en niet zoals je in je emotie denkt: je hele leven, er zelf niet eens veel voor over zou hebben. Ik ben door de hele situatie al jaren zo arm als een kerkrat, dus we hebben het hier over apparatuur die allemaal meer dan 15 jaar oud is, Ikea meubelen die ook allemaal al jaren oud zijn en zelfs nieuw geen drol gekost hebben en meer is het niet. Ik was ook voor deze hele situatie iemand die niet veel om merken of gadgets en dergelijke gaf en als een koelkast of televisie niet kapot is, waarom zou je dan een nieuwe kopen?
Dus wat de deurwaarder er mee op denkt te schieten, ik heb geen idee. Kijk, ik vind mijn eigen huisje en mijn eigen spulletjes natuurlijk leuk, maar als ik nu de hele boel op marktplaats zou zetten of naar een kringloopwinkel zou brengen krijg ik er echt niet meer dan 100, 200 euro voor, en dan ben ik waarschijnlijk nog positief. Het lijkt dus vooral op een lesje willen leren. En dus denk ik nu, misschien moet ik ze die lol dan gewoon maar gunnen? In mijn hoofd heb ik er al afstand van genomen, het zijn inderdaad maar spullen en als zelf 250 euro overmaken, wat volgens mij echt meer is dan een verkoop zou opleveren, niet geaccepteerd wordt, dan is volgens mij het enige doel om me te vernederen en om de kosten op te laten lopen. Ik heb echt letterlijk niets wat als luxe aangemerkt zou kunnen worden.
Wat je in ieder geval het beste kunt doen is een familielid laten bieden op de gehele inboedel. De deurwaarder wordt namelijk ook per uur betaald. Bovendien is het voor jezelf denk ik ook een stuk beter wanneer de deurwaarder na 5 minuten weer opgekrast is en alle plakkaten van je deur af zijn in plaats van dat de hele dag je buren kunnen genieten van het tafereel..
Of hopen ze soms op deze manier een groter deel dan de andere schuldeisers te krijgen? Want ik heb eens zitten nadenken, mijn eerste reactie was om te proberen waar dan ook geld vandaan te halen om die verkoop tegen te gaan. Als me dat zou lukken, betekent dat echter wel dat ik de schuldeisers die wel redelijk zijn min of meer benadeel, volgens mij was jij het zelfs die me erop wees dat dat strafbaar kan zijn.
Ook denk ik, als ik gewoon logisch probeer na te denken, dat het voor de deurwaarder gunstiger zou zijn om minnelijk te schikken met de GKB dan dat ik in de WSNP terecht kom. Dat is ook wat de GKB zei, immers, de GKB betaalt hen dan ineens een x percentage van de totale schuld en bij WSNP krijgt de deurwaarder 3 jaar niks en is het maar afwachten wat er na die 3 jaar in de spaarpot of hoe dat ook heet zit. Dus de kans is groot dat ze na die verkoop alsnog akkoord gaan, of niet?
Doe ik er dan niet beter aan om de verkoop door te laten gaan en eventuele financieën gewoon te gebruiken voor het bedrag dat ik de GKB dan schuldig ben? Of reken ik nu iets verkeerd uit?
quote:Het kan zijn dat ze proberen om meer te pakken te krijgen op die manier. Het is strafbaar wanneer jij daartoe het initiatief neemt, maar niet wanneer de deurwaarder dat initiatief neemt. Of het verder een rol kan spelen bij een uiteindelijke schuldregeling of schuldsanering weet ik niet, maar ik verwacht het niet.Op zondag 13 april 2008 18:37 schreef citroenvlinder het volgende:
Bedankt voor je reactie weer. Feitelijk is dus het enige wat de deurwaarder met verkoop op zou schieten dat de totale vordering hoger wordt (want: weer kosten) en ze verder weer moeten afwachten of er na die verkoop nog wat te halen valt?
Of hopen ze soms op deze manier een groter deel dan de andere schuldeisers te krijgen? Want ik heb eens zitten nadenken, mijn eerste reactie was om te proberen waar dan ook geld vandaan te halen om die verkoop tegen te gaan. Als me dat zou lukken, betekent dat echter wel dat ik de schuldeisers die wel redelijk zijn min of meer benadeel, volgens mij was jij het zelfs die me erop wees dat dat strafbaar kan zijn.
Mogelijkheden waarom de deurwaarder het doet kunnen zijn dat hij hoopt dat je opeens met een groot bedrag op de proppen komt (Het kan zelfs dat de deurwaarder de verkoop op het laatste moment aflast). Persoonlijk vind ik het echter in geen geval echt logisch wat die deurwaarder doet.
quote:Een minnelijke regeling is aan de ene kant gunstiger, maar aan de andere kant komt het bij toepassing van de WSNP door de postblokkade nogal eens voor dat er "vergeten" levensverzekeringen en andere spaarverzekeringen boven water komen. Ook kiezen sommige schuldeisers liever voor WSNP omdat de debiteur dan in de gaten gehouden wordt, wat goed is voor hun rechtvaardigheidsgevoel.Ook denk ik, als ik gewoon logisch probeer na te denken, dat het voor de deurwaarder gunstiger zou zijn om minnelijk te schikken met de GKB dan dat ik in de WSNP terecht kom. Dat is ook wat de GKB zei, immers, de GKB betaalt hen dan ineens een x percentage van de totale schuld en bij WSNP krijgt de deurwaarder 3 jaar niks en is het maar afwachten wat er na die 3 jaar in de spaarpot of hoe dat ook heet zit. Dus de kans is groot dat ze na die verkoop alsnog akkoord gaan, of niet?
Bij WSNP wordt er inderdaad pas na 3 jaar gekeken wat er in de pot zit, wat in de praktijk ook weer langer kan gaan duren dan 3 jaar. Ik zit zelf nog te wachten op het resultaat van 2 WSNP-trajecten die in 2004 aangevangen zijn.
quote:Ik vraag me af of het technisch kan - Is GKB bereid een saneringskrediet te verstrekken wanneer niet alle schuldeisers akkoord gaan? Dat lijkt me niet, want als die ene schuldeiser dan beslag legt, kan het GKB fluiten naar de centen en dat is ook hun bedoeling niet denk ik.Doe ik er dan niet beter aan om de verkoop door te laten gaan en eventuele financieën gewoon te gebruiken voor het bedrag dat ik de GKB dan schuldig ben? Of reken ik nu iets verkeerd uit?
Uiteindelijk denk ik dat je sowieso weinig tegen die verkoop kunt doen, alleen zorgen dat die zo snel mogelijk voorbij is.
(@mod: waarom is mijn eerdere post weg?)
quote:* Guckst_du wacht ook op antwoord van citroenvlinder...Op donderdag 17 april 2008 11:24 schreef Andromache het volgende:
Hey citroenvlinder, hoe is de situatie nu?
(@mod: waarom is mijn eerdere post weg?)
* Guckst_du checkt dagelijks op nieuwe berichten...
quote:Had het juridisch loket niet proberen duidelijkheid te krijgen van de deurwaarder? (dat postte je op 11 april) Of ken je nu hun kant van het verhaal ook.Op zondag 13 april 2008 18:37 schreef citroenvlinder het volgende:
Bedankt voor je reactie weer. Feitelijk is dus het enige wat de deurwaarder met verkoop op zou schieten dat de totale vordering hoger wordt (want: weer kosten) en ze verder weer moeten afwachten of er na die verkoop nog wat te halen valt?
Of hopen ze soms op deze manier een groter deel dan de andere schuldeisers te krijgen? Want ik heb eens zitten nadenken, mijn eerste reactie was om te proberen waar dan ook geld vandaan te halen om die verkoop tegen te gaan. Als me dat zou lukken, betekent dat echter wel dat ik de schuldeisers die wel redelijk zijn min of meer benadeel, volgens mij was jij het zelfs die me erop wees dat dat strafbaar kan zijn.
Ook denk ik, als ik gewoon logisch probeer na te denken, dat het voor de deurwaarder gunstiger zou zijn om minnelijk te schikken met de GKB dan dat ik in de WSNP terecht kom. Dat is ook wat de GKB zei, immers, de GKB betaalt hen dan ineens een x percentage van de totale schuld en bij WSNP krijgt de deurwaarder 3 jaar niks en is het maar afwachten wat er na die 3 jaar in de spaarpot of hoe dat ook heet zit. Dus de kans is groot dat ze na die verkoop alsnog akkoord gaan, of niet?
Doe ik er dan niet beter aan om de verkoop door te laten gaan en eventuele financieën gewoon te gebruiken voor het bedrag dat ik de GKB dan schuldig ben? Of reken ik nu iets verkeerd uit?
En mag je zelf op je eigen spullen bieden? Wat kan er rechtsmatig gebeuren als je zelf het hoogste bod hebt, en meerdere malen aan hebt gegeven dat je gewoon je schuld af wilt betalen? De deurwaarder weet dit en frustreerd dit alleen maar. Die zouden er toch op afgerekend moeten kunnen worden? Ik snap niet waarom ze zo moeilijk doen. Het lijkt me veel makkelijker/sneller (goedkoper) om de zaak zo snel en zo goed mogelijk af te handelen zodat ze van de zaak af zijn en hun tijd kunnen verdoen aan andere zaken. Maar goed, ik help je niet echt. Ik wens je veel sterkte en geluk.