Aan het eind van mijn latijn... advies?

quote:

Op donderdag 10 april 2008 22:48 schreef Dirkh het volgende:

[..]

Bedank de curator dan even voor het advies wat hij/zij niet heeft gegeven.

Ik heb geen curator en ook nooit een curator gehad.
[..]

quote:

Je hoeft er ook niet voor getekend te hebben, alleen zal de gerechtsdeurwaarder de dagvaarding dan de dagvaarding in de brievenbus stoppen op het adres waar je volgens de Gemeentelijke Basis Administratie woont. Je moet, of zou moeten, weten dat je gedagvaard bent. Ik kan met de beste wil niet geloven dat de gerechtsdeurwaarder daar een woord over liegt, Dat mogen ze niet en daar hebben ze ook een eed voor afgelegd.

Ik zeg ook niet dat de deurwaarder liegt, sterker nog, ik ga ervan uit dat die dagvaarding in de puinhopen van die administratie door mijn eigen schuld niet gezien is. Dat is dan idd mijn eigen schuld, daar leg ik me dan maar bij neer.
[..]

quote:

Goed bedacht, maar zou je niet mogen ontslaan van de verplichting om de ander schuldeisers in te lichten. Maar dat leed is inmiddels geleden, niks meer aan te doen.

Dat weet ik.
[..]

quote:

Het overdragen aan het GKB betekent niet dat je achterover mag leunen in de hoop dat het allemaal wel goedkomt. Dat de schuldeiser rente berekend is niet netjes ten tijde van de schuldregeling, ik denk zelfs dat je dat nog wel redelijk kan aanvechten.
Maar je had ook, omdat je waarschijnlijk toch al gestopt was met aflossen, de rente blijven betalen. Die zou je dan achteraf dan aan kunnen vechten omdat dat tegen de afspraken met de GKB is.
Als het GKB zegt dat ze je niet meer verder kunnen helpen, kan dat twee oorzaken hebben.
Een van de schuldeisers heeft een zeer terechte zaak tegen jou en kan niet gedwongen worden om mee te werken aan de schuldhulp.
Of, jij hebt je niet aan de afspraken gehouden met de GKB.

Ik zit hier heus niet te liegen en heb vandaag nog 6 keer met mijn casemanager gebeld, bij de schuldhulpverlening bestaat geen enkele twijfel over het feit dat ik volledig te goeder trouw ben en ook cooperatief ben. Maar nogmaals, ik heb ernstige psychische problemen door dit hele gedoe, daar heb ik niet om gevraagd, maar daar kan ik ook niks aan doen. Ik heb Post Traumatisch Stress Stoornis die veroorzaakt is door een traumatische gebeurtenis die toevallig verband houdt met zaken die hierop lijken, dat is door twee verschillende artsen bevestigd en daarvoor heb ik ook jaren in de ziektewet gezeten. Helaas had ik slechts recht op de minimale ziektewetuitkering (70% van bijstandniveau), dat is de reden dat ik mijn vaste lasten niet kon betalen.

quote:

Hoe nu verder?
Blijf praten met de schuldeiser, maak afspraken die je ook na kan komen en kom die ook na.
Als één schuldeiser niet meewerkt, vraag dan aan het GKB om de schuldeiser te dwingen mee te werken. Daar zijn juridische mogelijkheden voor.

Maar eerlijkheidshalve, hoe goed je verhaal ook overkomt, er iets meer meespeelt.

Het probleem is nu juist dat geen enkele deurwaarder wil praten, omdat ze allemaal zeggen dat ik te lang niet gereageerd heb. Dat is eigenlijk de kern van het probleem.

quote:

Op donderdag 10 april 2008 22:50 schreef Dirkh het volgende:

[..]

Ik denk dat je de beschikking van de rechtbank even moet lezen, daar staat het bedrag precies in beschreven.

In de beschikking staat 11.xxx euro. Ik heb sinds ik die beschikking kreeg me direct aangemeld bij schuldhulpverlening en tegelijkertijd lag er loonbeslag. De schuldhulpverlening is vanaf dat moment met de deurwaarder in gesprek en ik heb tot januari via loonbeslag betaald. Toch is het bedrag volgens de GKB dat openstaat nog 13xxx euro, dat heb ik vandaag in een saldooverzicht van hem gekregen en dat is het saldo dat de deurwaarder gisteren heeft opgegeven. Waarom denk je dat ik me nu zo moedeloos voel? Omdat ik dacht dat ik alle juiste hulpkanalen aan het bewandelen was, dat ik ook al veel had afgelost, maar dat dat dus niet zo is. Niet alleen 4500 euro voor de kat zijn viool betaald, maar straksook nog eens mijn spullen kwijt én nog steeds een schuld die hoger is dan de schuld waarmee ik begon.

quote:

Op donderdag 10 april 2008 23:07 schreef Freeflyer het volgende:

[..]

eeeuh... als je schulden geerfd hebt dan zal een curator je op de hoogte gesteld hebben van de schulden die in de erfenis zaten. op zo'n moment heb je het recht om de erfenis te weigeren.
[..]

Als je er echt af wilt is er een oplossing.. deze geef je zelf al aan. geen baan hebben en in de bijstand zitten. vanaf dat moment wordt je wel geholpen. in jouw geval is het dan een berekende keuze maar dat geeft je waarschijnlijk wel de kans om over een aantal jaar verder te kunnen gaan.

Als het niet kan zoals het moet dan moet het zoals het kan!

Nee, ik heb geen curator en ik heb de erfenis beneficiair geaccepteerd omdat er een aantal rechstzaken lopen. Maar dat is de traumatische gebeurtenis waardoor ik nu PTSS heb en dat is zo'n ingewikkeld verhaal, dat ik dat eigenlijk buiten beschouwing wilde laten. Daar lopen rechtszaken en procedures voor en dat heb ik niet zo 1,2,3 uitgelegd. Overigens heb ik dat wel aan zowel de schuldeisers als de GKB uitgelegd en gestaafd met bewijzen, dus laten we het voor deze discussie erop houden dat dat gewoon een gegeven is, dat een groot deel van dit probleem écht buiten mijn schuld om is ontstaan. Ik weet dat elke wanbetaler dat zegt, ik weet ook dat deurwaarders dat om die reden dus nooit geloven, maar in mijn geval is het helaas wel de realiteit waardoor iemand die 's ochtends nog gezond was 's middags dood was en dat vind ik al moeilijk zat.

quote:

Op donderdag 10 april 2008 23:12 schreef Dirkh het volgende:
Okay, alles even op een rijtje.

De shuld is ontstaan uit een erfenis, dus niet door jou gemaakt.
Een van de schuldeisers heeft een uitspraak van de rechter dat de vordering terecht is.
JIj hebt alles in het werk gesteld om tot een oplossing te komen door een voorstel van 100% van de oorspronkelijke vordering te betalen over 36 maanden.
De GKB trekt zijn handen terug en zien geen oplossing.

Als jouw verhaal klopt, dan is de schuldeiser onredelijk. Ik zou juridische bijstand vragen en indien mogelijk (weet niet wanneer de beschikking is gekomen) in beroep gaan tegen de uitspraak en aandringen op een comparitie. De rechter zal dan in 99% van de gevallen proberen een schikking te forceren.
Het bod van 100% over 36 maanden zal door de rechter absoluut als redelijk gezien worden en de schuldeisers min of meer dwingen (adviseren) akkoord te gaan.
Mocht dat niet lukken, dan is de WSNP een oplossing.

Ik heb idd een afspraak met het juridisch loket en daarnaast een afspraak met de advocaat die met die andere zaken bezig is. Maar ik heb maar een week, ik ben gewoon zo bang - gezien de ervaringen die ik inmiddels met deurwaarders en het rechtssysteem heb - dat het gewoon te laat is. En dan is alles voor niks geweest, en dat is gewoon zo ontzettend moeilijk te verkroppen.

quote:

Op donderdag 10 april 2008 23:22 schreef Dirkh het volgende:

[..]

Ja, het vonnis is uitvoerbaar. Jouw jurist kan verzoeken om uitstel, misschien wel door een kort geding.
Ik kan mij niet voorstellen dat een deurwaarder het zover laat komen als jij bereid bent om tot een oplossing te komen.
Maar ik lees ook een beetje tussen de regels door dat je de vordering betwist. Kan je dat bevestigen?

Nee, ik betwist de vordering niet, helemaal niet zelfs. Ik ben het idd niet eens met die torenhoge kosten, die zou ik wel graag in redelijkheid verminderd zien. En ik ben heel erg boos, boos op de onmenselijkheid van deurwaarders die zelfs als je ze een overlijdensakte faxt om maar aan te geven dat je echt niet zit te liegen en echt bereid bent tot volledige openheid je nog behandelen alsof je minder bent dan de ergste crimineel. En ik ben bitter, om alles wat er gebeurd is. en k had het fijn gevonden als in ieder geval 1 van die instanties ooit tegen me gezegd had "goh mevrouw, dat u ondanks alles toch nog zo uw best doet, dat waarderen we". Maar goed, ik weet dat dat ireeële gevoelens zijn waar ik niet zoveel aan heb. De pest is gewoon dat je voor dat soort mensen een nummer bent die nu eenmaal een gore wanbetaler is, terwijl mijn leven volledig in puin ligt en ik het ook nooit meer terug zal krijgen. Wat erkenning voor mijn verdriet had al een boel gescheeld, maar dat is ijdele hoop, dat weet ik.

quote:

Op donderdag 10 april 2008 23:31 schreef Freeflyer het volgende:
en dus moet je voor jezelf kiezen.
ook als dat betekent dat je niet de meest eervolle weg bewandelt.

uiteindelijk gaat het jou om geestelijke rust en meer niet.

Het stomme is dat iedereen dat idd zegt, dat ik gek ben dat ik uberhaupt nog werk. Maar wat dan? Dan laat ik nu mijn inboedel verkopen, zeg mijn baan op en ga de bijstand in. Zonder spullen, zonder geld, weliswaar over 3 jaar dan een schone lei dankzij de WSNP, maar ook mijn toekomst aan diggelen. Want dan ben ik een bijstandsmoeder, terwijl ik juist keihard gewerkt heb om ondanks alles dat niet te worden en gewoon mijn eigen broek op te houden. Ik moet straks nog meer dan 30 jaar werken, ik kan toch nu niet mijn hele toekomst vergooien omdat ik in 2004 en 2005 pech had en daardoor ziek werd?

Ik kan niet accepteren dat dat idd de beste oplossing is, ik blijf maar hopen dat er een betere weg is, dat ik gewoon lekker deze ellende achter me kan laten, kan genieten van mijn kind, mijn baan, van het feit dat ik mijn leven weer op poten krijg, maar het voelt alsof ik nu gestraft word voor iets waar ik helemaal niks aan kon doen. Het wil er maar niet in bij me dat 2 jaar pech gewoon kan betekenen dat je je hele leven door de plee kan spoelen, misschien is dat mijn grootste probleem wel, dat ik dat nog steeds niet wil en kan geloven.

Voor de goede orde: met "deze ellende achter me laten" bedoel ik dus gewoon dat ik mijn schulden wil afbetalen, ik kan het missen en heb het in de afgelopen jaren met minder moeten doen. Volgens de GKB is mijn afloscapaciteit 500 euro per maand, als ik mijn salaris invoer op een willekeurige site van een bank zou ik 80.000 euro aan persoonlijke lening kunnen krijgen! Dat wil ik niet, heb ik ook nooit gewild, ik wil gewoon 3 jaar of desnoods 5 jaar keurig 500 euro in de maand aflossen en van alle shit af zijn. Maar dat lukt me dus maar niet en dat maakt me volledig gek van wanhoop.

quote:

Op donderdag 10 april 2008 23:47 schreef Freeflyer het volgende:

[..]

als je die keuze hebt... dan is die keuze het overwegen waard.
je kosten lopen dan niet meer op en je kan structureel blijven aflossen.

je moet alleen je trots op zij zetten.

Ik snap je niet? Welke keuze? Van die persoonlijke lening? Nee, die kan ik niet krijgen want ik ben BKR geregistreerd, door die schuldeiser waar het hier om gaat. (Het gaat om een bankrekening waar ik op gemachtigd was, en degene van wie die bankrekening was is dus dood). Was het maar waar, dan wist ik het wel.

Ach weet je, ik snap ook wel dat niemand me hierbij kan helpen, maar ik ben alles gewoon zo zat.

quote:

Op donderdag 10 april 2008 23:54 schreef Dirkh het volgende:

[..]

Wat is voor je zelf kiezen als er schuldeisers zijn? Negeren? Je leest in de OP al wat dat kan betekenen.
Kortom, slecht advies. Geestelijke rust? Wat is dat als je een beetje verantwoordelijkheidsgevoel hebt?

Maar TS, je hebt dus een week de tijd om de verkoop van de inboedel tegen te gaan. Blijf de gerechtsdeurwaarder beschieten met jouw wil om te betalen. Stel voor om daar goede afspraken over te maken.
Een deurwaarder zal een verdomde goede reden moeten hebben om daar niet mee akkoord te gaan. De schuldeiser kan dan wel veel willen, maar de gerechtsdeurwaarder beslist in dit geval gewoon.
De gerechtsdeurwaarder is niet in dienst van de schuldeiser, maar van de koningin.
Laat jouw jurist hier aan meewerken, faxen en bellen en stop niet als de deurwaarder nee zegt, vraag dan wat voor oplossing hij/zij in gedachte heeft.

Volgens mij is het juist de deurwaarder die dwars ligt, dat is althans wat ik begrijp. Mijn vorige werkgever heeft geprobeerd te bemiddelen, mijn huidige werkgever ook, de GKB, ikzelf, maar die deurwaarder is keihard. De oorspronkelijke schuldeiser heb ik nooit benaderd, ik heb wel een aantal maal gevraagd aan de GKB of dat zin zou hebben of dat zij dat zouden willen doen, maar die zeggen dat het geen zin heeft. En omdat ik steeds onbedoeld de boel erger maak, ik word steeds heel emotioneel en jaag dan kennelijk die mensen tegen me in het harnas, leek het me verstandiger om dat aan de GKB over te laten.

Maar jij hebt er ervaring mee, zou dat zin hebben in jouw optiek?

quote:

Op vrijdag 11 april 2008 00:02 schreef Freeflyer het volgende:
Wat voor schuldeiser is dat eigenlijk?
Niet elk willekeurig bedrijf kan iemand aanmelden voor een BKR registratie..

Het is een bank, ik was gemachtigd op de rekening van iemand anders die doodging dus ze komen het bij mij halen.

Formeel is het dus geen erfenis, omdat ik bij leven al gemachtigd was. Maar in praktijk is het dat wel, want ik was alleen gemachtigd voor noodgevallen, dus ik had niets met die rekening te maken.

quote:

Op vrijdag 11 april 2008 00:09 schreef Dirkh het volgende:

[..]

Daar zijn nog wel wat regels aan verbonden. Dan hebben we het niet over een machtiging als je bij overlijden ook aansprakelijk bent.

Nou, dit is dus precies het advies waar ik op zit te wachten, dus als jij hier meer over weet graag. Ik snap namelijk al ruim 3 jaar niet waarom ik hier voor op zou moeten draaien, eerlijk gezegd.