De dag dat de dollar viel #13: Nieuwe Dollars.

quote:

Op donderdag 15 november 2007 20:20 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Blijkbaar kan kon je gewoon je eigen munt beginnen in de US.

http://www.libertydollar.org/ld/about/index.htm

quote:

Op donderdag 15 november 2007 20:42 schreef RacerDKB het volgende:
Wanneer gaat Amerika nou failliet?

quote:

Op donderdag 15 november 2007 20:20 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Blijkbaar kan kon je gewoon je eigen munt beginnen in de US.

http://www.libertydollar.org/ld/about/index.htm

quote:

Wal-Mart is vandaag niet alleen de grootste supermarktketen in de wereld, het is op Exxon Mobil na, ook de grootste onderneming in de wereld. In de Verenigde Staten is Wal-Mart de grootste werkgever met meer dan 1,2 miljoen medewerkers. In zijn nu ook in het Nederlands vertaalde boek Het Wal-Mart effect gaat journalist Charles Fishman op zoek naar het impact van het bedrijf op economie en samenleving. Winkelen zal nooit meer hetzelfde zijn. 1 op 3 gezinnen in de Verenigde Staten doet wekelijks zijn inkopen in een van de winkels van Wal-Mart. Op jaarbasis heeft het bedrijf zelfs een bereik van 93 percent van de Amerikaanse gezinnen. Wal-Mart heeft 15 percent van de totale levensmiddelenmarkt in de VS in handen.

De eerste Wal-Mart winkel werd geopend in 1962 en sinds die dag is het bedrijf trouw gebleven aan zijn kernfilosofie: verkoop producten die mensen dagelijks nodig hebben net even goedkoper dan wie ook en blijf ze consequent tegen die lagere prijs aanbieden. De producten bij Wal-Mart zouden gemiddeld 15 procent goedkoper zijn dan bij de concurrenten. Om deze bedrijfsstrategie blijvend hard te maken, diende het bedrijf de kosten zo laag mogelijk te houden. Zo ontstond een cultuur waarin aandacht werd geschonken aan zelfs de laatste cent aan kostenbesparingen die te vinden was. Producenten van deodorants werd ooit gevraagd om hun flesjes niet langer in een doosje te verpakken. Het doosje nam teveel schapruimte in en er kon bovendien heel veel bespaard worden op het aanmaken van de verpakking. Fisman spreekt dan ook terecht over ‘een keten van de zuinigheid’ die een impact heeft die verder reikt dan de eigen winkelruimte en de portemonnee van zijn klanten.

Wal-Mart vertegenwoordigt immers een enorme economische en financiële macht, ook en vooral in de relatie met zijn toeleveranciers, de grote producenten van consumentenartikelen. Een merk dat geen toegang krijgt tot de schappen van Wal-Mart is gedoemd om een nichespeler te blijven. Wal-Mart dicteert steeds meer de voorwaarden waaronder merken hun producten moeten produceren en aanbieden. Fishman gaat in dit boek dan ook veel verder dan menig marketingboek ooit aandurfde. Hij legt meteen ook de vinger op de wonde: voor een merk gaat het onderhandelen met de distributiereuzen vandaag voor op het verleiden van de consument. Want de distributeur heeft de sleutel tot de consument in handen.

Fishman citeert het voorbeeld van het jeansmerk Levi’s dat enkele jaren geleden in een neerwaartse verkoopspiraal was terecht gekomen. Wellicht mede als gevolg van het feit dat Wal-Mart zelf met een eigen huismerk van jeans was gestart. Levi’s diende bij de duivel te biechten te gaan om het tij te keren, maar wel onder de voorwaarden die Wal-Mart oplegde. Alles wat Levi’s tot dan maakte, was te duur volgens de standaarden van Wal-Mart. Dus ontwierp Levi’s een aparte jeanslijn van goedkopere spijkerstof en een goedkoper ontwerp, dat gemakkelijker en goedkoper te produceren zou zijn. De Levi’s Signature kost uiteindelijk 25 tot 30 percent minder dan de laagst geprijsde Levi’s-Jeans elders en onderscheidt zich in niets meer van andere merken. Het enige dat er werkelijk ‘Levi’s’ aan is, is de naam.

Fishman suggereert ook dat de recente fusie in de wereld van de producenten van fast moving consumer goods tussen Procter&Gamble en Gillette deels zou gemotiveerd zijn door de behoefte om ten opzichte van Wal-Mart niet te veel schaalgrootte – lees onderhandelingspositie – te verliezen. Wal-Mart is immers de grootste klant van P&G, maar vandaag een even grote klant als de volgende negen grote klanten samen. ‘Wal-Mart is ‘gewoon’ de baas over de business van P&G”, poneert Fishman nog. Hij laat een anonieme CEO van een groot levensmiddelenconcern aan het woord die het nog scherper formuleert : ‘Zij hebben het vrijemarktkapitalisme in Amerika vermoord.’

Wal-Mart roept de laatste jaren ook maatschappelijk steeds meer controverses op. Fisman schetst het dilemma treffend: ‘Wal-Mart is voor sommigen een van de meest stoutmoedige en democratische scheppingen uit de menselijke geschiedenis, een rechtvaardiging van het vrije marktprincipe waarvan de enorme macht wordt aangewend ten behoeve van de noden van de gewone man, terwijl het voor anderen dan weer een onverzadigbaar, arglistig monster is dat de mensen uitbuit die het voorwendt te verdedigen.’ De uitgever noemt het boek op de flap ‘genuanceerd’, maar dat neemt niet weg dat de toon zeer scherp is. Fishman onderbouwt zijn betoog wel met het schaarse wetenschappelijke onderzoek dat er over het bedrijf beschikbaar is. Het is een feit dat Wal-Mart prijzen drukt in de steden waar het een winkel opent. Maar dat gaat wel ten koste van andere handelszaken, met faillissementen van middenstanders en dalende werkgelegenheid voor gevolg.

Opmerkelijk en beslist controversieel is de stelling van Fishman dat in de steden waar Wal-Mart ooit een winkel heeft geopend, de armoede onder de plaatselijke bevolking zou zijn toegenomen. Zelfs als andere mogelijke factoren zoals het onderwijsniveau of de gezinssamenstelling neutraal bleven, komt dit erop neer dat ruwweg 20.000 Amerikaanse gezinnen méér onder de armoedegrens leven ten gevolge van Wal-Mart. Mogelijke verklaring is dat als gevolg van de komst van een Wal-Mart winkel binnen vijf jaar gemiddeld vier kleine winkels hun deuren moesten sluiten. Het is volgens Fishman ‘heel goed mogelijk’ dat werknemers die na sluiting van die winkels zonde werk raakten, moesten toezien hoe hun gezin onder de armoedegrens zakte.

De sterkte van het boek is dat Fishman constant de verbinding maakt tussen de lage prijzenstrategie van Wal-Mart en de ruime maatschappelijke effecten, die vaak onderbelicht blijven. Om die lage prijzen voor de consument te blijven garanderen, moet steeds meer gedrukt worden op de kosten. Vroeg of laat zijn er geen efficiënties meer uit de leveringsketen te wringen. Dan kunnen er geen centen meer worden bespaard door middel van een slimmere distributie of goedkopere verpakkingen. Uiteindelijk is er nog maar een manier om de kosten te reduceren: de productie verplaatsen naar lageloonlanden, waar minder strenge eisen worden gesteld en minder overhead nodig is. Het is een aspect van het Wal-Mart effect dat grotendeels onttrokken blijft aan het oog van het grote publiek, zo weet de auteur.

Het brengt ons ook tot de conclusies van Fishman: een pleidooi voor het verplicht openbaar maken van informatie van megaondernemingen die ze anders onder geen voorwaarde vrij zullen geven. Dat is natuurlijk in de eerste plaats een kwestie van overheidsbeleid, merkt hij nog op. Voor Fishman is het wel duidelijk dat het niet aan de ondernemingen zelf mag worden overgelaten te bepalen welke informatie zij kwijt willen. Het verzet van de ondernemingen zal fel zijn omdat zij volgens Fishman vrezen dat er dan mogelijk een beweging zal ontstaan die hen voor die impact ter verantwoording zal roepen.

Het Wal-Mart effect toont aan dat er uiteindelijk altijd iemand is die de rekening betaalt van een lage prijzenstrategie. Op het eerste zich lijkt de consument de grote winnaar te zijn, maar de maatschappelijke keerzijde is groot. Het is ook een vingerwijzing voor consumentenorganisaties. Marketeers zullen in dit boek misschien wat op hun honger blijven omdat Fishman amper oog heeft voor het feit dat grote retailketens, van supermarkten tot kleding- en meubelketens, vandaag zelf uitgegroeid zijn tot sterke merken. Hun private labels steken steeds meer de gevestigde kwaliteitsmerken naar de kroon, ook op vlak van klantentrouw. Maar er is naast de lage kosten strategie van Wal-Mart wel degelijk nog een plaats voor merken die op andere dingen willen concurreren dan prijs: van kwaliteit en design over superieure service tot maatschappelijk verantwoord ondernemen. Er is leven na Wal-Mart.


Charles Fishman, Het Wal-Mart effect, Business Contact, 2006, 286 pagina’s


Recensie door Fons Van Dyck

De recensent is managing director think/BBDO, gespecialiseerd in merk- en communicatiestrategieën

quote:

Op donderdag 15 november 2007 20:48 schreef SeLang het volgende:
Die Amerikanen pwnen iedereen.
Kopen spullen in China en betalen met dollars die steeds minder waard worden.
En ondertussen daalt de dollar rente ook nog eens
Dus wie is hier nu gek

quote:

GEEN TVP'S PLAATSEN AUB!

quote:

Op donderdag 15 november 2007 20:48 schreef SeLang het volgende:
Die Amerikanen pwnen iedereen.
Kopen spullen in China en betalen met dollars die steeds minder waard worden.
En ondertussen daalt de dollar rente ook nog eens
Dus wie is hier nu gek

quote:

Op donderdag 15 november 2007 22:57 schreef Richie_Rich het volgende:

[..]

Inderdaad, vande drie scenario's die mogelijk zijn, winnen de Amerikanen het bij twee.

Oh, Europa verliest in alledrie

quote:

Op donderdag 15 november 2007 23:18 schreef Perrin het volgende:

[..]

Maar we kunnen in de tussentijd wel goedkoop op vakantie in de VS.

quote:

Op donderdag 15 november 2007 23:18 schreef Perrin het volgende:

[..]

Maar we kunnen in de tussentijd wel goedkoop op vakantie in de VS. [afbeelding]

quote:

Op vrijdag 16 november 2007 11:37 schreef simmu het volgende:
nog eventjes over die te verwachten beurscrash: het lijkt erop alsof dat gewoon allang aan de gang is? 7% neer in twee weken..........

quote:

Op vrijdag 16 november 2007 11:38 schreef Evil_Jur het volgende:

[..]

Dat is geen crash, vorige week had de Dow nog de op een na grootste stijging in een dag.

quote:

Op donderdag 15 november 2007 22:57 schreef Richie_Rich het volgende:

[..]

Inderdaad, vande drie scenario's die mogelijk zijn, winnen de Amerikanen het bij twee.

Oh, Europa verliest in alledrie

quote:

Injectie

Volgens handelaar Rob Koenders van Harmony Vermogensbeheer heeft het Amerikaanse stelsel van centrale banken, de Federal Reserve, donderdag ruim 47 miljard dollar in het Amerikaanse bankensysteem geïnjecteerd. "Dat betekent dat de banken elkaar nog steeds erg wantrouwen en dat ze elkaar geen geld durven te lenen", aldus Koenders

quote:

Op vrijdag 16 november 2007 12:47 schreef digitaLL het volgende:

[..]

Nu

quote:

Op vrijdag 16 november 2007 13:39 schreef simmu het volgende:

[..]

ik zie het niet staan hoor?

quote:

Fed makes biggest temporary injection since '01Thu Nov 15, 2007 6:33 PM GMT
Email This Article | Print This Article | RSS [-] Text [+] By John Parry

NEW YORK (Reuters) - The Federal Reserve on Thursday pumped its biggest temporary daily infusion into the U.S. banking system since just after the September 11, 2001 attacks as short-term lending rates rose on both sides of the Atlantic.

Even though some news about bank write-downs from riskier investments was not as dismal as some investors had feared, underlying strains pushed overnight lending rates up in both the United States and Europe.

"There was a bit more focus on the Fed operations today in context of the rise in Libor (London Interbank Offered Rates)," said Tony Crescenzi, chief bond market strategist at Miller, Tabak & Co. in New York.


Two-month sterling rates hit a two-month high, which also put upward pressure on the U.S. money market.

In addition, U.S. commercial paper outstanding shrank for the second consecutive week, indicating dislocations from the summer's credit market turmoil continue to dog that sector.

The Fed injected $47.25 billion in temporary reserves, its biggest combined daily infusion since September 19, 2001, to calm a rise in overnight interbank lending rates.

"We are seeing tightness in fed funds with concerns about financial institutions' exposure to subprime," said Kenneth Kim, economist with Stone & McCarthy Research Associates, in Princeton, New Jersey. Continued...

quote:

Op donderdag 15 november 2007 22:23 schreef StefanP het volgende:
TVP.

quote:

Op donderdag 15 november 2007 20:42 schreef RacerDKB het volgende:
Wanneer gaat Amerika nou failliet?

quote:

Op vrijdag 16 november 2007 22:29 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

"Ergens aan het einde van 2008" dat is nu, dus dat is geen voorspelling

quote:

Op vrijdag 16 november 2007 22:34 schreef Nembrionic het volgende:
TerugVindPeso

quote:

Op donderdag 15 november 2007 21:34 schreef venomsnake het volgende:

[..]

Okidokie

quote:

Saudi Arabia Won't Include U.S. Dollar in OPEC Talks (Update4)

By Maher Chmaytelli and Fred Pals

Nov. 16 (Bloomberg) -- Saudi Arabia, the world's largest crude oil exporter, rejected a proposal by Iran and Venezuela to discuss the weak dollar at this weekend's OPEC summit in Riyadh, saying it didn't want the U.S. currency to ``collapse.''

Saudi Arabia won't discuss pricing oil in currencies other than the dollar, Saudi Foreign Minister Prince Saud Al-Faisal said, speaking at a meeting of oil and finance ministers today that was accidentally broadcast to journalists.

The Organization of Petroleum Exporting Countries, which pumps more than 40 percent of the world's oil, has seen its revenue diminish because of the decline in the dollar over the past three years. OPEC holds a heads of state summit in Riyadh tomorrow.

``As for the monetary aspect and the dollar I would like to ask his Excellency, the minister of Iran, to leave this question to the appropriate party, the ministers of finance, without mentioning that we gave them this task so that there won't be negative impact from OPEC,'' Al-Faisal said, speaking in reaction to an Iranian proposal to discuss the currency.

Some OPEC members have said they will consider increasing transactions in euros. The dollar has fallen almost 15 percent against the euro in the past 12 months.

Broadcast Blunder

``There will be journalists who will seize on this point and we don't want the dollar to collapse instead of doing something good for OPEC,'' Al-Faisal said.

The minister's comments were broadcast from a closed meeting before Saudi authorities unplugged the live broadcast. The blunder was discovered after just over half an hour. The main protagonists in the debate were Venezuelan Energy Minister Rafael Ramirez, Iranian Foreign Minister Manouchehr Mottaki and Saud al-Faisal, each one talking in their own language.

Earlier in the broadcast, Venezuela, the fourth-largest producer in OPEC, had said it backs Iran's proposal to discuss pricing oil in other currencies.

``We're backing this Iranian proposal,'' Ramirez said.

The dollar slid to a record low of $1.4752 against the euro on Nov. 9 and has fallen versus 15 of the 16 most actively traded currencies tracked by Bloomberg this year, hurting the international purchasing power of OPEC's dollar-based export revenue. Iran already sells some of its oil in other currencies.

Crude oil for December delivery rose $1.38, or 1.5 percent, to $94.81 a barrel at the 2:30 p.m. close of floor trading on the New York Mercantile Exchange.

Dollar Weakness

Concern is increasing that the dollar's weakness may augur the end of the U.S. currency's reign as the world's main international currency for trade, financial transactions and central-bank reserves. The dollar's share of global reserves fell from 71 percent in 1999 to 64.8 percent in the second quarter this year, according to a report from the Washington- based International Monetary Fund.

``If oil was traded in something else than the dollar it would accelerate the long-term diversification trend out of the currency,'' said Meg Browne, a senior currency strategist at Brown Brothers Harriman & Co. in New York. ``But the chances of that happening is small -- it's simply not convenient for these countries when so much of their economies is priced in dollar.''

OPEC has no plans to price oil in any currency other than U.S. dollars even though the currency has fallen to record lows, OPEC Secretary-General Abdalla Salem el-Badri said Nov. 14. The heads of state summit, the third in OPEC's 47-year history, will include Saudi Arabia's King Abdullah and Venezuelan President Hugo Chavez.

The group of countries will release a statement after the meeting ends this weekend.

`Everybody's Position'

``It was not in the declaration in the first place and it won't be in the final declaration, period,'' el-Badri said to journalists. ``It's not Saudi Arabia's position, it's everybody's position.''

The United Arab Emirates may end its 30-year-old peg to the dollar and link the dirham to a basket of currencies to help stem inflation, central bank Governor Sultan Bin Nasser al- Suwaidi said in an interview in Gwacheon, South Korea, on Nov. 15. Inflation has risen to the fastest pace in at least five years.

Kuwait abandoned its peg to the dollar in May for a basket of currencies that include the dollar. Russia, the world's biggest energy producer, manages the ruble to a basket consisting of 55 percent dollar and 45 percent euro.

quote:

Op zaterdag 17 november 2007 11:18 schreef simmu het volgende:
aaaaw: hoe schattig: tweakers denkt ook mee
http://tweakers.net/nieuws/50411

quote:

>> Freeman verwacht dat chipfabrikanten minder zwaar geraakt worden dan halfgeleiderproducenten in >>het geval dat de economische depressie doorzet.

>Wat is het verschil tussen chips en halfgeleiders?

quote:

Op zaterdag 17 november 2007 11:58 schreef gtotep het volgende:
hier de schulden van de us

http://www.brillig.com/debt_clock/