 
		 
			 
			
			
			Wat is die leugen dan precies? Want soms zie ik het je hardnekkig ontkennen en dat is niet alleen om ons te overtuigen, maar vooral jezelf. Hoe harder je jezelf probeert te overtuigen (verstandelijk beredeneren) van je liefde voor hem, hoe minder ik het geloof. Liefde moet je voelen, niet beredeneren.quote:Op woensdag 3 oktober 2007 23:28 schreef boekenworm het volgende:
Je hoeft niet persé te liegen. Je kunt ook gewoon eerlijk zijn over je zonde, het is geen schande. Ieder mens heeft zonde, het hoord erbij. Het klopt dat je vaak de ene zonde afdekt met de ander... Maar goed, het gaat erom dat je, je best doet. En ik weet nu niet goed te handelen en in een leugen te leven.
 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			Handjes boven de dekens, he!quote:Op woensdag 3 oktober 2007 23:45 schreef milagro het volgende:
nu ja, tijd om te dromen over zondige zinnelijke zaken![]()
weltrusten , ook voor de zondaars onder ons
 
			 
			
			
			Ja, als een broer, zei je zelf. Maar je trouwt toch ook niet met je broer (behalve dan in Alabamaquote:Op woensdag 3 oktober 2007 20:54 schreef boekenworm het volgende:
[..]
Of je het gelooft of niet, ik houd echt van die jongen. En zegt ook van mij te houden en ik geloof hem. Het is ook zijn keuze om het nog een tijdje te proberen.
 
			 
			
			
			Ik heb geen zonden! *gooit steen*quote:Op woensdag 3 oktober 2007 23:28 schreef boekenworm het volgende:
Ieder mens heeft zonde, het hoord erbij.
 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			Het is zo ontzettend hypocriet te denken dat omdat je "een kind van God bent" je gelijk moet verzetten tegen de dingen die het leven juist zo leuk en uitdagend maken.quote:Op donderdag 27 september 2007 20:59 schreef boekenworm het volgende:
Het geloof verliezen is inderdaad geen optie. Dit is een punt waar ik me momenteel nog niet in kan plaatsen, maar het geloof brengt me ook veel geluk en rust. Ik voel me veel beter sinds ik God heb gevonden.
Een andere kerk zit er denk ik ook niet in, want ik de leer wel aanhang en als juist beschouw. Ik ben iemand die van de orthodoxe kerk houd, het past bij mij en mijn belevingswereld. Ik heb er wel met de dominee over gehad, maar hij vindt dat ik het goed aanpak heb gekozen.
Het stukje eerlijkheid, mijn vriend kent mijn achtergrond voor een groot gedeelte. Hij weet dat ik angstig ben voor aanrakingen, maar dat kan minder worden. En zoals Releaze zei, ik weet niet of ik een geboren homofiel ben of dat ik gewoon een intense afkeer voor mannen heb. Verder weet hij hoe ik over het krijgen van kinderen denk, waarom ik geen kinderen wil heeft ook zijn diepgaandere redenen (erfelijke ziektes, grote kans op onvruchtbaarheid en ik wil niet die pijn van mislukking ondergan). Dus dat soort dingen weet hij allemaal wel, alleen hij kent niet mijn angst voor de mislukking. En in principe is houden van en dol zijn op elkaar genoeg voor een relatie. Verliefdheid duurt nooit eeuwig, en toch kunnen mensen heel lang samen zijn.
Het is inderdaad hard dat God me heeft gemaakt zoals ik ben, in mijn leven heb ik veel verdriet gekent, maar daar ben ik ook dankbaar voor, want zo ben ik ook een sterker mens geworden. De verleiding van homoseksualiteit is erg groot, maar ieder mens krijgt zo zijn verleidingen mee. Daarom wil ik me er ook tegen verzetten, ik ben een kind van God, daarom verzet ik me.
 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			Ik ken wel meer mensen die 20 jaar bij elkaar zijn en helemaal niet aan trouwen denkenquote:Op donderdag 4 oktober 2007 09:42 schreef LadyXochi het volgende:
[..]
Ja, als een broer, zei je zelf. Maar je trouwt toch ook niet met je broer (behalve dan in Alabama)
En dan nog, ook al zouden jullie wel van elkaar houden op een manier waarop een man en een vrouw van elkaar horen te houden, waarom dan trouwen?
Mijn vriend en ik hebben gisteren de eerste kennismaking gehad met de ambtenaar van de burgelijke stand, die ons volgende week gaat trouwen. Hij vroeg waarom we gingen trouwen. Mijn eerste reactie was:"Je bedoelt náást het feit dat we van elkaar houden?" En inderdaad, dat bedoelde hij. Want, zei hij, je hoeft niet getrouwd te zijn om van elkaar te houden. Mijn ouders zijn bijvoorbeeld ook al 40 jaar of zo bij elkaar en die zijn ook nooit getrouwd.
Sja, als je seks wil en seks voor het huwelijk mag niet (en daar sta je achter), dan kan dat ook een reden zijn. Maar daar is bij jullie geen sprake van, toch?
 
			 
			
			
			ja, zeg, luister: ik zeg net: ik ben zelf niet gelovig, maar de bijbelknuffelaars zijn er wel fan van, dus zij ook neem ik aanquote:Op donderdag 4 oktober 2007 12:00 schreef Beroepsgokker het volgende:
De 10 geboden is net zo ouderwets als de wetteksten uit het jaar 1900.
Iemand met een gezond verstand heeft geen '10 geboden' nodig om te weten dat stelen niet mag. En moord al helemaal niet.
 
			 
			
			
			Niet subtiel gezegd, maar dit is inderdaad niet in orde.quote:Op maandag 1 oktober 2007 15:07 schreef erodome het volgende:
[..]
Je verwacht dat iemand boos wordt en je slaat als je over je erg nare verleden verteld die hele beste wonden heeft geslagen?????????????
Lekker gezond idee van relatie's heb je dan zeg....
Autoriteitsargument; drogreden.quote:Op donderdag 27 september 2007 21:36 schreef boekenworm het volgende:
[..]
Te snel gelezen, ik dacht dat je vroeg waarom ik dergelijke relaties ben aangegaan
De reden waarom het niet kan is dat mijn geloof de leer heeft dat het fout is om dergelijke relaties aan te gaan
 
			 
			
			
			Jij bent ook schattig, hoor. En ook met jou ben ik het eensquote:
 
			 
			
			
			quote:Op donderdag 4 oktober 2007 12:38 schreef oddman het volgende:
[..]
Jij bent ook schattig, hoor. En ook met jou ben ik het eens.
 
			 
			
			
			het was ook niet voor jou bedoeldquote:Op donderdag 4 oktober 2007 12:09 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
ja, zeg, luister: ik zeg net: ik ben zelf niet gelovig, maar de bijbelknuffelaars zijn er wel fan van, dus zij ook neem ik aan
 
			 
			
			
			quote:Op donderdag 4 oktober 2007 11:55 schreef motorbloempje het volgende:
hoe kun je in vredesnaam met die jongen TROUWEN!!
OK, je houdt van hem, maar ik houd ook van mijn beste vriend, maar met hem trouwen?? NOOIT!![]()
Zoals je zelf al zegt: je walgt van de gedachte om seks met hem (een man) te hebben, dat heb ik ook bij mijn beste vriend.. Zou absoluut geen seks met hem willen hebben, maar ik houd wel van hem. Als vriend. Daarom zijn er verschillende soorten 'houden van'.
I know, ik mag woensdagquote:Op donderdag 4 oktober 2007 12:05 schreef Spacemonkeh het volgende:
[..]
Ik ken wel meer mensen die 20 jaar bij elkaar zijn en helemaal niet aan trouwen denken![]()
Trouwen is maar een symbool... wat veel geld kost.. tenzij je het voor maandag 10:00 doet![]()
 
			 
			
			
			quote:Op donderdag 27 september 2007 20:59 schreef boekenworm het volgende:
...
Het is inderdaad hard dat God me heeft gemaakt zoals ik ben, in mijn leven heb ik veel verdriet gekent, maar daar ben ik ook dankbaar voor, want zo ben ik ook een sterker mens geworden. De verleiding van homoseksualiteit is erg groot, maar ieder mens krijgt zo zijn verleidingen mee. Daarom wil ik me er ook tegen verzetten, ik ben een kind van God, daarom verzet ik me.
Naar wat ik heb begrepen richt jij je tot God als een vaderfiguur. Je zegt immers: God de vader. Je beschouwt God ook -hopelijk niet al te letterlijk- als je vader(figuur).quote:Op donderdag 27 september 2007 21:32 schreef boekenworm het volgende:
[..]
Jezus is de Zoon van God, wij zijn maar mensen. Dat is compleet wat anders...
Deze kijk op zelfverloochening heb ik trouwens gewoon op catechesatie geleerd
quote:Op donderdag 27 september 2007 21:03 schreef boekenworm het volgende:
Het is inderdaad moeilijk te zeggen wat erger is, homoseksuelaitet of liegen. Wel weet ik dat God vergeeft als je, je best doet om goed te leven. Waarneer ik een relatie met een meisje heb, die ik niet mijn best maar kies ik de makkelijkste weg. En ik denk dat, dat fout is.
Het puntje zelfverloochenen komt vaak voor in de Bijbel, en wordt geprezen. Ik zal zo even gaan zoeken. Natuurlijk moet je jezelf en anderen in hun waarden houden. Alleen is het Woord van God belangrijker.
Als je niet weet wat God vindt, hoe kun je dan weten wat hij goed of fout vindt, en of hij je zal vergeven voor iets wat je fout hebt gedaan? In die 2 reacties heb je zelf het tegengestelde gezegd en voel je de tegenstelling niet aan. Trouwens, hoe weet jij dat God iets vergeeft? Iemand heeft je dat verteld (het erin gepompt), je hebt het zelf niet ervaren. Zie dat eens onder ogen.quote:Op donderdag 27 september 2007 21:23 schreef boekenworm het volgende:
Tja... wat God vindt kunnen wij niet weten. Ik hoop alleen dat dit beter is dan homoseksualiteit. Het is een scheve situatie, maar ik denk niet dat het slecht is. Het is niet dat ik niet om hem geef, dus een compleet neppe situatie is het gewoon niet. Eigenlijk is het haast niet te verwoorden, daarom is het ook zo ingewikkeld. Maar ik ben er zeker van dat we er wel op een bevredigende manier uit kunnen komen.
 
			 
			
			
			Godsamme, niet alleen de beste en onbaatzuchtigste klusser van heel Fok, maar nog intelligente reacties ook.quote:Op donderdag 4 oktober 2007 16:25 schreef MMach het volgende:
..heel verhaal...
 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			Een vraag om hulp mag alleen als iemand vervolgens precies doet wat jij zegt?quote:Op donderdag 4 oktober 2007 18:15 schreef motorbloempje het volgende:
waarom open je dit topic met de vraag om advies als je toch doet wat je wilt..
niets mis doen hoor, met doen wat je zelf wilt, maar vraag dan geen advies om het vervolgens geheel en al in de wind te slaan
 
			 
			
			
			Dus als bijvoorbeeld een gedoopte baby wordt verkracht door een of andere twisted mind, dan is dat opdat de baby waarachtig zou kiezen voor zijn geloof? Meer nog, het zou noodzakelijk zijn dat mensen in moeilijke situaties zouden kiezen voor het geloof. Een noodzaak impliceert een faling als er niet voor die keuze wordt gegaan. Maw, kies je ervoor om jouw lijden te aanvaarden en er actief iets aan te doen, dan bega je een grove fout die je zware problemen oplevert.quote:Op donderdag 4 oktober 2007 18:04 schreef boekenworm het volgende:
Waarom mensen moeten lijden? Omdat we op de proef gesteld moeten worden. Om de keuze van het geloof een echte keuze uit noodzaak wordt, en niet een ach-prima-wat-kan-mij-het-wat-schelen-keuze.
Ik geloof absoluut niet dat leed een gevolg van zonde is. Dat vind ik zelfs belachelijk. Maar schultgevoel naar moeilijke periodes is een normaal menselijke reactie.
 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			Zeker! Ik ben blij dat je het in die woorden zegt.quote:Op donderdag 4 oktober 2007 18:36 schreef boekenworm het volgende:
Sorry, maar als iemand tegen jou zal zeggen dump je vriend zo je dat ook niet gelijk doen zonder er over na te denken (hoop ik tenminste). Ik heb sowieso al met hem gepraat, en op het moment ben ik erg hard over het al dan niet het uitmaken te denken. Ik zie wel in dat dit niet klopt, alleen moet ik mezelf nog schoppen er wat mee te doen en te verzinnen wat ik het beste kan doen. Ik sta niet gevoelloos tegenover die knul, ik gum hem heus het beste. Maar nog nooit heb ik zoveel liefde gevoeld en gekregen van iemand, het is misschien hypocriet en egoïstisch, maar ik ben ook een mens met een hart en gevoel.
 
			 
			
			
			Ik kies er niet voor om mijn problemen te aanvaarden, en ik vecht er heus wel tegen. Alleen ik wil het ook kunnen plaatsen, doormiddel van het geloof denk ik het, voor mezelf, op de juiste manier geplaatst te hebben. Als je gelooft betekend het nog niet dat je alles met leden ogen aanziet.quote:Op donderdag 4 oktober 2007 18:33 schreef MMach het volgende:
@Roquefort: thnx!
[..]
Dus als bijvoorbeeld een gedoopte baby wordt verkracht door een of andere twisted mind, dan is dat opdat de baby waarachtig zou kiezen voor zijn geloof? Meer nog, het zou noodzakelijk zijn dat mensen in moeilijke situaties zouden kiezen voor het geloof. Een noodzaak impliceert een faling als er niet voor die keuze wordt gegaan. Maw, kies je ervoor om jouw lijden te aanvaarden en er actief iets aan te doen, dan bega je een grove fout die je zware problemen oplevert.
Voor een gedeelte denk ik dat je gelijk hebt. Ik geloof dan dat het bestaan van het geloof vanuit God komt. Maar ik denk wel dat het voor de mens nodig is om het lijden een zin te geven (en ik ben ervan overtuigd dat het zin heeft). Als al het leed zinloos zou zijn, zou ik niet willen leven. De zin ervan maakt het simpelweg veel makkelijker om het te dragen en weet de mens zelfs te genieten van het leven. Lijden hoord bij het leven, hoe je het went of keert.quote:Wel, ik zal het je zeggen waarom het geloof een mooie optie is om het lijden zin te geven. Het is gewoon handig om er een willekeurige betekenis aan te geven om het minder pijnlijk te maken. Het is ook handig en geruststellend om te denken dat er een opperwezen bestaat die het beste met je voorheeft. Ik geloof ook dat daarin het ontstaan van het geloof ligt. Van zodra je het geloof interpreteert als strikte regels en verboden, dan ben je niet goed bezig (ik zal maar mijn eigen behoeftes onderdrukken want anders wordt die man met zijn witte baard kwaad en moet ik naar de hel).
Ik kan je nu ook de wedervraag stellen ben je voor het geloof en God gevlucht om het leed dragelijk te maken? Hoe je hier tegenover staat is een kwestie van je startpunt. Maar goed... het punt dat je, je eigen problemen onder ogen kan zien en overwinnen is een "mooi" feit. Het klinkt fout maar je begrijpt me waarschijnlijk wel...quote:Ik kan zeggen, met 100% overtuiging, dat ik al mijn problemen zelf onder ogen heb gezien, zelf de ernst ervan beseft, en zelf heb gehandeld om ze te overwinnen, zonder daarvoor het bestaan van een opperwezen te aanvaarden, heck ik heb het opperwezen zelfs verworpen om die reden (Mocht God bestaan hebben, zou hij mijn ziel niet proberen redden hebben door mij een teken te geven? Zo van 'jongen ik laat u lijden omdat je voor mij zou kiezen, maar je hebt het niet begrepen, ik geef je nu een niet mis te verstaan teken'). Jij hebt de touwtjes van je eigen leven in handen, niet God of wie dan ook.
Dit ontken ik zeker niet. Maar jij zal zo ook wel je overlevingstactiek hebben ontworpen. Al geloof ik dan wel dat het geloof een waarheid is (tenminste de mijne). Maar ik geef toe dat ik soms te strikt kan leven om orde te scheppen in de chaos. En ik weet ook wel dat de stenen tafelen vast niet uit de lucht zijn komen vallen. Ook geloof ik dat de Bijbel door mensen is geschreven, maar dat die mensen stuk voor stuk door God zijn geïnspireerd.quote:In al je ijver en goede wil om niet per se de makkelijkste weg te nemen, ben je net met datzelfde bezig: je zoekt een toevlucht in een geloof, in regeltjes om orde te scheppen in de innerlijke strijd. Iemand anders moet maar verklaren waarom jij worstelt met jezelf, is het de papafiguur met de baard niet, dan is het wel de dominee of een boek.
Het is niet vreemd dat een boek met regeltjes en mooie verhalen met een betekenis zin kan hebben, want die regeltjes zijn er niet voor niks gekomen. Niet omdat er als bij toverslag stenen tabletten uit de lucht zijn komen vallen, maar omdat een paar mensen gekeken hebben wat er precies nodig was om een vreedzaam bestaan te kunnen leiden waar de mensen niet worden getergd door al te moeilijke vragen als de zin van het lijden.
Ik ben bezig met mijn leven te verbeteren, op een menselijke zin en de religieuze. Ik ben bezig om me uit dit milieu te werken en de juiste mensen te zoeken om mee te leven. Het punt is dat niemand met een vingerknip uit de problemen komt.quote:Ik zeg het nog eens; al zal het in dovenmansoren vallen: jouw geloof is geen noodzaak om uit het slop te geraken. Enkel jouw gevoel speelt een rol, het zit in je genen, zo ben je gebouwd, en bovenal; je hebt zelf de verantwoordelijkheid over je eigen daden en hoe je bepaalde problemen tackelt. En alleen zo zal je gelukkig worden, dat geef ik je op een briefje.
De andere optie is: vluchten in een geloof dat je zodanige regels oplegt dat je stabiel kunt leven. Maar dat stabiele leven zal erg ongelukkig zijn, voor beide partijen.
 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			Ok, dat kan je doen, maar probeer ook even aan de alternatieven te denken, los van het strikte geloof dat je nu hebt. Je bent niet de enige die en lesbisch en christelijk is. Je hebt ook mensen die het lesbische verdringen en kiezen voor een 'vroom' bestaan (de weg die waar jij naartoe neigt). Maar je hebt ook lesbische vrouwen die hun geaardheid hebben weten te verzoenen met hun geloof. Hoe zij dat hebben gedaan zou je aan hen moeten vragen, er moet daar wel een forum over bestaan ergens in de grote wondere wereld die internet heet. In jouw geval zou ik die alternatieven beter proberen bekijken. Je hebt al aangegeven dat je jouw geloof niet wil verlaten, en het is ook mijn bedoeling niet om je daarvoor te veroordelen, maar andere mensen hebben al oplossingen voor dat probleem gevonden. En je hebt in jouw geval ervaringsdeskundigen nodig. Geen man die zegt hoe je dat moet doen, maar een vrouw in dezelfde situatie die haar oplossing geeft. Ik neem aan dat een van de 'oplossingen' is om het te onderdrukken, maar ik denk dat je wijs genoeg bent om te weten dat zoiets geen ziekte is, en in onze samenleving nagenoeg perfect wordt aanvaard. Daar zou ik toch gebruik van maken.quote:Op donderdag 4 oktober 2007 18:51 schreef boekenworm het volgende:
[..]
Ik kies er niet voor om mijn problemen te aanvaarden, en ik vecht er heus wel tegen. Alleen ik wil het ook kunnen plaatsen, doormiddel van het geloof denk ik het, voor mezelf, op de juiste manier geplaatst te hebben. Als je gelooft betekend het nog niet dat je alles met leden ogen aanziet.
[..]
Het lijden in sé is in mijn ogen inderdaad zinloos, in diezelfde zin dat het winnen van de loterij zinloos is: het berust op toeval. Maar hoe je omgaat met je lijden is waar het om draait. Overwin je het, dan verandert jouw karakter, en dat is de positieve kant van het lijden, en dat maakt het lijden voor mij aanvaardbaar. Dus het gevolg van het lijden is niet zinloos. What doesn't break you makes you stronger, om het maar in een lelijke clichézin te gieten. Een sterk karakter is goud waard, want het helpt je niet alleen om toekomstige problemen makkelijker te overwinnen, maar belangrijker nog, het leert je je leven meer waarderen.quote:Voor een gedeelte denk ik dat je gelijk hebt. Ik geloof dan dat het bestaan van het geloof vanuit God komt. Maar ik denk wel dat het voor de mens nodig is om het lijden een zin te geven (en ik ben ervan overtuigd dat het zin heeft). Als al het leed zinloos zou zijn, zou ik niet willen leven. De zin ervan maakt het simpelweg veel makkelijker om het te dragen en weet de mens zelfs te genieten van het leven. Lijden hoord bij het leven, hoe je het went of keert.
[..]
Ik heb nogal een analytische instelling (op de eerste plaats feiten en dan pas betekenissen) en heb daadwerkelijk gekozen om op eigen benen te staan. Ik heb dus eerst besloten om mij uit het slop te werken op de manier die mijn verstand en op de 2de plaats mijn hart ingaven. Later heb ik dat kunnen verzoenen met het niet aanvaarden van een God, met de redenering die ik heb gegeven een paar posts terug. Let wel, de christelijke waarden vind ik een goede zaak, alleen heb ik moeite met de invulling die de kerk eraan geeft. Het lijkt teveel op 'doen wat wij zeggen, dan komt alles in orde, vooral geen vragen stellen'. En geloof me vrij, ik zou heel graag geloven in een God en in een hemel, maar de feiten in de wereld rondom mij bewijzen bijna zeker het onbestaan van die zaken. Ik ben dan ook als de dood voor de dood. Het christelijke geloof geeft daar een mooie voorstelling van, maar de wetenschappelijke ik weet wel beter. Het leven is chemie, vallen de reacties stil, dan is het afgelopen. Is het niet zo, zoveel te beter, ik heb dan nog tijd genoeg om het te beseffenquote:Ik kan je nu ook de wedervraag stellen ben je voor het geloof en God gevlucht om het leed dragelijk te maken? Hoe je hier tegenover staat is een kwestie van je startpunt. Maar goed... het punt dat je, je eigen problemen onder ogen kan zien en overwinnen is een "mooi" feit. Het klinkt fout maar je begrijpt me waarschijnlijk wel...
[..]
Het geloof mag ook je waarheid zijn als dat niet volledig ten koste gaat van wat je gevoel je zegt. Het geloof kan een super steun zijn bij algemene problemen, maar ik denk niet dat het het antwoord is op jouw specifieke probleem. Je moet toch aanvoelen dat het niet de bedoeling van het geloof kan zijn om je leven lang ongelukkig te zijn? Nu nog denken dat geaardheid een ziekte/een zonde is is echt niet meer van deze tijd. En in de tijd van Jezus zal dat ook hebben bestaan en waarschijnlijk nog aanvaard ook. De negatieve bijklank die de katholieke kerk aan holebi toestanden heeft gegeven kan door 1 interpretatie zijn van een tekst in de bijbel, daar waar misschien meerdere interpretaties mogelijk zijn. En ik denk ook dat de bijbel daarom zo symbolisch is geschreven: iedereen haalt er op zijn manier zijn waarheid uit, men haalt er hetgene uit waar men vragen over heeft en de bijbel geeft er op zijn manier betekenis aan. Helaas is het nogal geevolueerd in de richting van de letterlijke vertaling en wordt symboliek niet voldoende beschouwd. (Denk bijvoorbeeld aan de Vos Renaerde of Alice in Wonderland. Die verhalen hebben echt enorm veel lagen van betekenis. Je kan ze gewoon lezen als een verhaal, maar je kan ook dieper graven. Net zoals bij gedichten. Je kan bij sommige alleen maar raden naar de oorspronkelijke bedoeling van de schrijver, en je moet het stellen met jouw eigen interpretatie en zingeving (al heb je ook daar de voorgekauwde zingevingen die men je op de secundaire school in je strot ramt), en dat is ook de sterkte van een goedgedicht)quote:Dit ontken ik zeker niet. Maar jij zal zo ook wel je overlevingstactiek hebben ontworpen. Al geloof ik dan wel dat het geloof een waarheid is (tenminste de mijne). Maar ik geef toe dat ik soms te strikt kan leven om orde te scheppen in de chaos. En ik weet ook wel dat de stenen tafelen vast niet uit de lucht zijn komen vallen. Ook geloof ik dat de Bijbel door mensen is geschreven, maar dat die mensen stuk voor stuk door God zijn geïnspireerd.
[..]
Dat kan ik (en ik niet alleen) toejuichen. Aan jezelf werken vraagt tijd en inspanning, maar het is het waard uiteindelijk. Ik kan je alleen maar zeggen dat je zo breed mogelijk moet proberen denken. Niet alleen luisteren naar wat de ene zegt, maar ook wat iemand anders zegt, wat helemaal anders kan zijn. En ik zie dat je dat ook doet. Daar waar je in het begin van het topic klonk alsof het een gedane zaak was, is er pagina na pagina een zekere vooruitgangquote:Ik ben bezig met mijn leven te verbeteren, op een menselijke zin en de religieuze. Ik ben bezig om me uit dit milieu te werken en de juiste mensen te zoeken om mee te leven. Het punt is dat niemand met een vingerknip uit de problemen komt.
 
			 
			
			
			Eerlijker is een eerste stap naar gelukkiger, moet je maar denkenquote:Op donderdag 4 oktober 2007 19:30 schreef boekenworm het volgende:
Ik heb hem gebeld, en ik kan stellen dat ik niet geloof dat ik hier gelukkiger van zal worden, maar goed... wel eerlijker.
 
			 
			
			
			Ik weet dat de Bijbel op meerdere manieren gelezen kan worden. Desondanks kan ik homoseksualiteit niet accepteren, bij mijzelf tenminste, en dit heeft niet alleen met mijn geloof te maken. Het is nogal een lang verhaal om hier neer te gooien, maar het zit veel en veel dieper dan dat alleen. Ik wìl niet zo zijn.quote:Op donderdag 4 oktober 2007 19:59 schreef MMach het volgende:
[..]
Ok, dat kan je doen, maar probeer ook even aan de alternatieven te denken, los van het strikte geloof dat je nu hebt. Je bent niet de enige die en lesbisch en christelijk is. Je hebt ook mensen die het lesbische verdringen en kiezen voor een 'vroom' bestaan (de weg die waar jij naartoe neigt). Maar je hebt ook lesbische vrouwen die hun geaardheid hebben weten te verzoenen met hun geloof. Hoe zij dat hebben gedaan zou je aan hen moeten vragen, er moet daar wel een forum over bestaan ergens in de grote wondere wereld die internet heet. In jouw geval zou ik die alternatieven beter proberen bekijken. Je hebt al aangegeven dat je jouw geloof niet wil verlaten, en het is ook mijn bedoeling niet om je daarvoor te veroordelen, maar andere mensen hebben al oplossingen voor dat probleem gevonden. En je hebt in jouw geval ervaringsdeskundigen nodig. Geen man die zegt hoe je dat moet doen, maar een vrouw in dezelfde situatie die haar oplossing geeft. Ik neem aan dat een van de 'oplossingen' is om het te onderdrukken, maar ik denk dat je wijs genoeg bent om te weten dat zoiets geen ziekte is, en in onze samenleving nagenoeg perfect wordt aanvaard. Daar zou ik toch gebruik van maken.
http://en.wikipedia.org/w(...)ty_and_homosexuality
Hier heb je beide standpunten naast elkaar. Het conservatieve standpunt heb je al goed bekeken, kan je het vrijere standpunt niet onder de loep nemen. Ik denk dat je wel kan aanvaarden dat de bijbel op meerdere manieren te interpreteren valt.
[..]
Hier ben ik het mee eens. Pijn maakt je altijd sterker en je krijgt nooit meer op je schouders dan je aankan. Vaak zorgen problemen ervoor dat je een groter empatischvermogen ontwikkeld... Het heeft zeker zo zijn voordelen.quote:Het lijden in sé is in mijn ogen inderdaad zinloos, in diezelfde zin dat het winnen van de loterij zinloos is: het berust op toeval. Maar hoe je omgaat met je lijden is waar het om draait. Overwin je het, dan verandert jouw karakter, en dat is de positieve kant van het lijden, en dat maakt het lijden voor mij aanvaardbaar. Dus het gevolg van het lijden is niet zinloos. What doesn't break you makes you stronger, om het maar in een lelijke clichézin te gieten. Een sterk karakter is goud waard, want het helpt je niet alleen om toekomstige problemen makkelijker te overwinnen, maar belangrijker nog, het leert je je leven meer waarderen.
Is een dergelijke tatoe je niet jezelf gewoon pesten? Misschien zie ik het verkeerd (want ik waarschijnlijk anders tegenover het overlijden van mijn vader sta), maar je confronteerd jezelf zo telkens weer en weer...quote:Ik maak het zelfs nog persoonlijker.
Op mijn arm staat een tatoeage die 'remember' leest (die ik heb laten zetten op de 7de verjaardag van het overlijden van mijn vader en de 14de van het overlijden van m'n moeder) . Elke dag zie ik ze in de spiegel, en elke dag herinner ik mij op die manier aan het verleden. Dat werkt versterkend op 2 manieren:
-gaat het goed, dan ben ik dubbel zo gelukkig omdat ik weet vanwaar ik kom. Het maakt ook dat ik dingen die voor andere mensen alledaags zijn, zoals een warme thuis, beter weet te waarderen. En ik mijzelf behoed van het wennen aan iets dat zo belangrijk en fantastisch is als een goede relatie.
-gaat het slecht, dan ben ik gesterkt door het feit dat het in het verleden al veel slechter is gegaan en ik er weer ben bovenop gekomen.
Dat is ook een manier waarop je moet kunnen denken. Ik geef toe dat ik teveel pieker, maar het is wel mijn manier om dingen te verwerken... Ik denk niet dat het een beter is dan het ander. Verdruk je zo de dingen niet?quote:Je ziet, ik doe ook aan zingeving, maar ik put de kracht uit mezelf en uit mijn persoonlijke verleden om het nu beter te aanvaarden/aan te pakken. Ik moet wel zeggen dat mijn problemen meestal onmiddelijke actie vergden waardoor je weinig piekertijd hebt op het moment zelf, waardoor je sneller een weg ziet.
[..]
Dit is gewoon een kwestie van begin punt weer. Jij denkt vanuit een wetenschappelijk punt, waar overigens helemaal niks mis mee is en waar ik ook naar neig, alleen het geloof zet je niet naar de hand lijkt me. Anders is het geen geloof, maar goed... Ik houd me toch aan het beeld van het geloof. Waarom zou je bang zijn voor de dood als je geloofd? Waarom zou je het lijden niet ervaren? Natuurlijk, je moet je verzetten en zelf wat van je leven maken, maar als het zin heeft is het toch wat prettiger.quote:Ik heb nogal een analytische instelling (op de eerste plaats feiten en dan pas betekenissen) en heb daadwerkelijk gekozen om op eigen benen te staan. Ik heb dus eerst besloten om mij uit het slop te werken op de manier die mijn verstand en op de 2de plaats mijn hart ingaven. Later heb ik dat kunnen verzoenen met het niet aanvaarden van een God, met de redenering die ik heb gegeven een paar posts terug. Let wel, de christelijke waarden vind ik een goede zaak, alleen heb ik moeite met de invulling die de kerk eraan geeft. Het lijkt teveel op 'doen wat wij zeggen, dan komt alles in orde, vooral geen vragen stellen'. En geloof me vrij, ik zou heel graag geloven in een God en in een hemel, maar de feiten in de wereld rondom mij bewijzen bijna zeker het onbestaan van die zaken. Ik ben dan ook als de dood voor de dood. Het christelijke geloof geeft daar een mooie voorstelling van, maar de wetenschappelijke ik weet wel beter. Het leven is chemie, vallen de reacties stil, dan is het afgelopen. Is het niet zo, zoveel te beter, ik heb dan nog tijd genoeg om het te beseffen. Daarom begrijp ik de mensen die ook waarachtig geloven zo goed. Het plaatje van het christendom is ook perfect compleet als je gewoon blind de regels volgt. Dan ben je niet bang van de dood, dan aanvaard je je lijden, en alles heeft zin. Maar zodra je kritisch wordt, valt het compleet in duigen.
[..]
In mijn ogen is het de bedoeling van het geloof ook dat je gelukkig bent... Alleen hoort het ongelukkig zijn ook bij het leven, je kunt er niet aan ontkomen. En okey, de een krijgt meer op de schouders dan de ander, het zij zo. Hoe hard je er ook tegen vecht, dat verander je niet.quote:Het geloof mag ook je waarheid zijn als dat niet volledig ten koste gaat van wat je gevoel je zegt. Het geloof kan een super steun zijn bij algemene problemen, maar ik denk niet dat het het antwoord is op jouw specifieke probleem. Je moet toch aanvoelen dat het niet de bedoeling van het geloof kan zijn om je leven lang ongelukkig te zijn?
Hier ben ik het wel mee eens. En geloof me ik ben absoluut niet vanplan om de Bijbel letterlijk te gaan nemen. Alleen ik vind het wel een belangrijke leiddraad. En zoals ik al zei geloof niet dat geaardheden ziektes zijn, alleen dan hoef ik het niet voor mezelf acceptabel te vinden.quote:Nu nog denken dat geaardheid een ziekte/een zonde is is echt niet meer van deze tijd. En in de tijd van Jezus zal dat ook hebben bestaan en waarschijnlijk nog aanvaard ook. De negatieve bijklank die de katholieke kerk aan holebi toestanden heeft gegeven kan door 1 interpretatie zijn van een tekst in de bijbel, daar waar misschien meerdere interpretaties mogelijk zijn. En ik denk ook dat de bijbel daarom zo symbolisch is geschreven: iedereen haalt er op zijn manier zijn waarheid uit, men haalt er hetgene uit waar men vragen over heeft en de bijbel geeft er op zijn manier betekenis aan. Helaas is het nogal geevolueerd in de richting van de letterlijke vertaling en wordt symboliek niet voldoende beschouwd. (Denk bijvoorbeeld aan de Vos Renaerde of Alice in Wonderland. Die verhalen hebben echt enorm veel lagen van betekenis. Je kan ze gewoon lezen als een verhaal, maar je kan ook dieper graven. Net zoals bij gedichten. Je kan bij sommige alleen maar raden naar de oorspronkelijke bedoeling van de schrijver, en je moet het stellen met jouw eigen interpretatie en zingeving (al heb je ook daar de voorgekauwde zingevingen die men je op de secundaire school in je strot ramt), en dat is ook de sterkte van een goedgedicht)
[..]
Ik start niet topic om mijn eigen gelijk te bewijzenquote:Dat kan ik (en ik niet alleen) toejuichen. Aan jezelf werken vraagt tijd en inspanning, maar het is het waard uiteindelijk. Ik kan je alleen maar zeggen dat je zo breed mogelijk moet proberen denken. Niet alleen luisteren naar wat de ene zegt, maar ook wat iemand anders zegt, wat helemaal anders kan zijn. En ik zie dat je dat ook doet. Daar waar je in het begin van het topic klonk alsof het een gedane zaak was, is er pagina na pagina een zekere vooruitgang![]()
 
			 
			
			
			Nou... jippie wat ben ik gelukkig met dit alles... Degene verstoten die je lief heeft en waarvan je houdt... zuchtquote:Op donderdag 4 oktober 2007 20:01 schreef Copycat het volgende:
[..]
Eerlijker is een eerste stap naar gelukkiger, moet je maar denken.
 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			quote:Op donderdag 4 oktober 2007 18:48 schreef MMach het volgende:
[..]
Je moet hem echt niet laten vallen, je moet hem alleen niet zien als je levenspartner. Iemand waar je veel voor voelt omdat hij je begrijpt, er is voor jou en op dezelfde golflengte zit als jou, dat heet een soulmate.
[...]
Maar goed, hij hoeft niet je levenspartner te zijn om je soulmate en toeverlaat te zijn.
Doe niet zo stom. Je verstoot hem toch niet? Je kunt toch ook gewoon als vrienden door het leven? Als soulmates, zoals MMach het zo mooi verwoordde? Maar nee, miss Drama Queen moet weer overdrijven hoor.quote:Op donderdag 4 oktober 2007 20:41 schreef boekenworm het volgende:
[..]
Nou... jippie wat ben ik gelukkig met dit alles... Degene verstoten die je lief heeft en waarvan je houdt... zucht
 
			 
			
			
			Ja, daar kan ik weinig zinnig over zeggen helaas. Ik heb het gevoel dat zoiets niet te onderdrukken valt en vroeg of laat toch doorbreekt.quote:Op donderdag 4 oktober 2007 20:40 schreef boekenworm het volgende:
[..]
Ik weet dat de Bijbel op meerdere manieren gelezen kan worden. Desondanks kan ik homoseksualiteit niet accepteren, bij mijzelf tenminste, en dit heeft niet alleen met mijn geloof te maken. Het is nogal een lang verhaal om hier neer te gooien, maar het zit veel en veel dieper dan dat alleen. Ik wìl niet zo zijn.
[..]
Je hebt mensen die bijvoorbeeld door financiële problemen zelfmoord plegen, dus ik denk dat ook de omvang van problemen niet vooraf bepaald is (ongelukkig geformuleerd, maar je begrijpt me wel). Al is deze discussie eerder over geloof dan over jouw probleem.quote:Hier ben ik het mee eens. Pijn maakt je altijd sterker en je krijgt nooit meer op je schouders dan je aankan. Vaak zorgen problemen ervoor dat je een groter empatischvermogen ontwikkeld... Het heeft zeker zo zijn voordelen.
[..]
Wel, ik heb mijn verleden aanvaard en vind het achteraf niet zo erg wat er allemaal is gebeurd juist omdat ik daardoor bewezen heb tot wat ik in staat ben en ik mijn eigen karakter heb kunnen vormen. Misschien was ik nu wel een ettertje mocht ik niks meegemaakt hebben. En dat bewijst niet dat mijn lijden mij overkomen is om een beter mens te worden, maar omgekeerd. Mocht ik geloven dan had ik waarschijnlijk gezegd: god heeft me laten lijden om een beter mens te worden. Dat hoor je ook vaak van mensen die geloven en veel hebben meegemaakt ('en toen voelde ik God ook echt aan men zijde en hij heeft me de weg gewezen'). Maar eigenlijk hebben ze zichzelf wijsgemaakt dat er iemand is die erover waakt dat ze hun problemen teboven komen en hebben ze het geruststellende gevoel dat het niet fout kan gaan. Dat zorgt voor een positievere instelling, en daarmee kan je erg veel overwinnen. Zo kan geloof dus erg handig zijn. Gelukkig is geloof niet noodzakelijk voor een positieve instelling, geloven in je eigen kunnen is ook goed.quote:Is een dergelijke tatoe je niet jezelf gewoon pesten? Misschien zie ik het verkeerd (want ik waarschijnlijk anders tegenover het overlijden van mijn vader sta), maar je confronteerd jezelf zo telkens weer en weer...
Anderzijds, als je er zo tegenaan kijkt is het natuurlijk een heel positief iets... In elk geval vind ik het sterk van je dat je dat hebt gedaan... Ik zou het waarschijnlijk niet kunnen
[..]
Ik pieker ook erg veel, ik heb zelfs slaapproblemen omdat ik lang nadenk over de dingen 's avonds in m'n bed en zo niet in slaap raak. Het is gevaarlijk in die zin dat je snel in zelfmedelijden kan vervallen als je te diep doordenkt op de reden achter het lijden. Geloof geeft er betekenis aan zodat je het sneller kan aanvaarden, maar 'shit happens' werkt even goed na een tijdjequote:Dat is ook een manier waarop je moet kunnen denken. Ik geef toe dat ik teveel pieker, maar het is wel mijn manier om dingen te verwerken... Ik denk niet dat het een beter is dan het ander. Verdruk je zo de dingen niet?
[..]
Inderdaad, maar ik heb de mogelijke wegen tegen elkaar afgewogen en voor mij persoonlijk bood het geloof geen meerwaarde. Ik zou het ook niet kunnen verzoenen met mijn instelling tegenover het dagelijkse leven. Ik probeer op wetenschappelijke basis zin te geven aan gebeurtenissen uit mijn leven of het leven in het algemeen (ik ben dan ook wetenschappelijk opgeleid). Maar als ik ergens mee kamp dan zoek ik echt wel alternatieven (kijken wat de kerk erover zegt, wat andere stromingen daarover zeggen). Die alternatieven zijn meestal goed gezien en geven ook dan klein beetje extra inzicht, maar voldoen meestal niet aan genoeg onderbouwing.quote:Dit is gewoon een kwestie van begin punt weer. Jij denkt vanuit een wetenschappelijk punt, waar overigens helemaal niks mis mee is en waar ik ook naar neig, alleen het geloof zet je niet naar de hand lijkt me. Anders is het geen geloof, maar goed... Ik houd me toch aan het beeld van het geloof. Waarom zou je bang zijn voor de dood als je geloofd? Waarom zou je het lijden niet ervaren? Natuurlijk, je moet je verzetten en zelf wat van je leven maken, maar als het zin heeft is het toch wat prettiger.
[..]
Maar jij loopt het risico de rest van je leven ongelukkig te zijn op dat vlak. Een gebrek aan sex (aan onvrijwillige sex zal je vriend ook vast geen 100% plezier beleven) is zeker een probleem in een relatie en als je dan ook niet meer kunt scheiden zit je met een erg slechte situatie.quote:In mijn ogen is het de bedoeling van het geloof ook dat je gelukkig bent... Alleen hoort het ongelukkig zijn ook bij het leven, je kunt er niet aan ontkomen. En okey, de een krijgt meer op de schouders dan de ander, het zij zo. Hoe hard je er ook tegen vecht, dat verander je niet.
[..]
Dat is een goede houding tov de Bijbel denk ik, maar tegenover jezelf minder. Mollige mensen moeten ook leren aanvaarden dat ze mollig zijn om vervolgens anders te willen zijn (of niet) en er dan iets aan doen (of niet). Bij jou gaat het niet over bv accepteren dat je neus uit het lood staat, maar over echt veel fundamentelere zaken die gewoonweg niet kunnen onderdrukt worden (ik heb een aardig aantal homosexuele vrienden en geen enkele daarvan probeert dat te verdrukken. Op gewone probleempjes na ondervinden zij daar geen last van).quote:Hier ben ik het wel mee eens. En geloof me ik ben absoluut niet vanplan om de Bijbel letterlijk te gaan nemen. Alleen ik vind het wel een belangrijke leiddraad. En zoals ik al zei geloof niet dat geaardheden ziektes zijn, alleen dan hoef ik het niet voor mezelf acceptabel te vinden.
[..]
Ik start niet topic om mijn eigen gelijk te bewijzenMaar ik wil er wel over na kunnen denken en met dit soort onderwerpen kan ik heel lang blijven piekeren, maar goed... Ik moet zeggen dat mijn leventje de laatste tijd wel aardig ramploos verloopt, dus het is tijd om aan mezelf te werken.
 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			We zijn nog wel vrienden, alleen tja...quote:Op donderdag 4 oktober 2007 21:22 schreef LadyXochi het volgende:
[..]
![]()
[..]
Doe niet zo stom. Je verstoot hem toch niet? Je kunt toch ook gewoon als vrienden door het leven? Als soulmates, zoals MMach het zo mooi verwoordde? Maar nee, miss Drama Queen moet weer overdrijven hoor.![]()
 
			 
			
			
			Ik weet het niet. Tot beide voel ik me in zekere zin aangetrokken, al heb ik dan bij mannen de angst voor de daad. Maar een echte voorkeur, ik kan het niet zo zeggen.quote:Op donderdag 4 oktober 2007 21:06 schreef erodome het volgende:
Misschien een belangerijke vraag, voel je wel een zekere aantrekkingskracht tot mannen, maar doet het idee van de daad je walgen door het verleden?
Of voel je helemaal niets bij mannen, geen enkele aantrekkingskracht, voel je dat alleen bij vrouwen?
Dus niet zozeer de daad zelf, maar de aantrekking?
 
			 
			
			
			Dus je ziet jezelf niet zozeer als lesbisch, maar als iemand met een angst voor mannen door je verleden?quote:Op donderdag 4 oktober 2007 21:42 schreef boekenworm het volgende:
[..]
Ik weet het niet. Tot beide voel ik me in zekere zin aangetrokken, al heb ik dan bij mannen de angst voor de daad. Maar een echte voorkeur, ik kan het niet zo zeggen.
 
			 
			
			
			Misschien, ik zou het niet weten. Ik weet alleen dat ik mezelf zo minder tegen de borst aan stuit dan wanneer ik een relatie aan ga met een vrouw.quote:Op donderdag 4 oktober 2007 21:36 schreef MMach het volgende:
[..]
Ja, daar kan ik weinig zinnig over zeggen helaas. Ik heb het gevoel dat zoiets niet te onderdrukken valt en vroeg of laat toch doorbreekt.
[..]
Mensen die zelfmoord plegen kiezen er niet voor om te vechten. Die verdrinken in zelfmedelijden en egoïsme.quote:Je hebt mensen die bijvoorbeeld door financiële problemen zelfmoord plegen, dus ik denk dat ook de omvang van problemen niet vooraf bepaald is (ongelukkig geformuleerd, maar je begrijpt me wel). Al is deze discussie eerder over geloof dan over jouw probleem.
[..]
Hier ben ik het grotedeels mee eens. Geloven in je eigen kunnen, tja... ik weet niet wat de mens kan, dus waar moet je dan in geloven?quote:Wel, ik heb mijn verleden aanvaard en vind het achteraf niet zo erg wat er allemaal is gebeurd juist omdat ik daardoor bewezen heb tot wat ik in staat ben en ik mijn eigen karakter heb kunnen vormen. Misschien was ik nu wel een ettertje mocht ik niks meegemaakt hebben. En dat bewijst niet dat mijn lijden mij overkomen is om een beter mens te worden, maar omgekeerd. Mocht ik geloven dan had ik waarschijnlijk gezegd: god heeft me laten lijden om een beter mens te worden. Dat hoor je ook vaak van mensen die geloven en veel hebben meegemaakt ('en toen voelde ik God ook echt aan men zijde en hij heeft me de weg gewezen'). Maar eigenlijk hebben ze zichzelf wijsgemaakt dat er iemand is die erover waakt dat ze hun problemen teboven komen en hebben ze het geruststellende gevoel dat het niet fout kan gaan. Dat zorgt voor een positievere instelling, en daarmee kan je erg veel overwinnen. Zo kan geloof dus erg handig zijn. Gelukkig is geloof niet noodzakelijk voor een positieve instelling, geloven in je eigen kunnen is ook goed.
[..]
Dat is heel normaal zelfs. Pijnlijke dingen vergeet je niet zomaar. Natuurlijk shit happens en zelfmedelijden is zinloos. Het is mooi dat je vrede hebt met je verleden. Alles heeft een positieve kant en dat moet de mens gewoon niet vergeten. Evenals dat alles een negatieve kant heeft, want anders zou het leven niks meer aan zijn.quote:Ik pieker ook erg veel, ik heb zelfs slaapproblemen omdat ik lang nadenk over de dingen 's avonds in m'n bed en zo niet in slaap raak. Het is gevaarlijk in die zin dat je snel in zelfmedelijden kan vervallen als je te diep doordenkt op de reden achter het lijden. Geloof geeft er betekenis aan zodat je het sneller kan aanvaarden, maar 'shit happens' werkt even goed na een tijdje
Ik ben ook bang geweest dat ik later een terugslag zou krijgen die ik niet teboven zou komen, maar eens je alles aanvaard hebt dan is er ook niks meer om terug te slaan. En ik ben in vrede met m'n verleden, het is een meerwaarde gebleken, mijn jeugd ben ik kwijt, maar daar kan ik toch niks aan veranderen of ik daar nu om huil of erger. Toegegeven, ik krijg bij sommige films wel eens de krop in de keel, zelfs bij sommige liedjes die me eraan herinneren, maar dat is normaal denk ik.
[..]
Wanneer je niet het hart naar het geloof heb moet je niet gaan geloven. Ik zal je niet proberen te bekerenquote:Inderdaad, maar ik heb de mogelijke wegen tegen elkaar afgewogen en voor mij persoonlijk bood het geloof geen meerwaarde. Ik zou het ook niet kunnen verzoenen met mijn instelling tegenover het dagelijkse leven. Ik probeer op wetenschappelijke basis zin te geven aan gebeurtenissen uit mijn leven of het leven in het algemeen (ik ben dan ook wetenschappelijk opgeleid). Maar als ik ergens mee kamp dan zoek ik echt wel alternatieven (kijken wat de kerk erover zegt, wat andere stromingen daarover zeggen). Die alternatieven zijn meestal goed gezien en geven ook dan klein beetje extra inzicht, maar voldoen meestal niet aan genoeg onderbouwing.
[..]
Tja... mijn vriend is nu mijn vriend niet meer. En volgens mij is hij nu behoorlijk pist. Ik probeer maar morgen de boel te lijmen. Al hoop ik dat hij na een nacht slapen het kan berusten en toch inziet dat dit het beste is. En nu maar bidden en hopen dat hij me niet in de steek laat.quote:Maar jij loopt het risico de rest van je leven ongelukkig te zijn op dat vlak. Een gebrek aan sex (aan onvrijwillige sex zal je vriend ook vast geen 100% plezier beleven) is zeker een probleem in een relatie en als je dan ook niet meer kunt scheiden zit je met een erg slechte situatie.
Met een drastische maar logische keuze kan je dat vermijden, al vergt dat heel veel moed van jouw kant.
Tja... oud overlevingsmechanisme wat nog uitgeschakeld moet worden. En misschien moet ik het wel gaan accepteren, alleen er zitten zoveel maren, ogen en haken aan. En tja... verder heb je weer eens gelijkquote:Dat is een goede houding tov de Bijbel denk ik, maar tegenover jezelf minder. Mollige mensen moeten ook leren aanvaarden dat ze mollig zijn om vervolgens anders te willen zijn (of niet) en er dan iets aan doen (of niet). Bij jou gaat het niet over bv accepteren dat je neus uit het lood staat, maar over echt veel fundamentelere zaken die gewoonweg niet kunnen onderdrukt worden (ik heb een aardig aantal homosexuele vrienden en geen enkele daarvan probeert dat te verdrukken. Op gewone probleempjes na ondervinden zij daar geen last van).
Piekeren is goed zolang je niet teveel in hetzelfde straatje blijft nadenken. Je hebt nieuwe invalshoeken nodig, levensverhalen van anderen, etc Het is bijna altijd een meerwaarde om te weten hoe iemand anders over dezelfde zaken denkt.
Het gesprek was weer eens iets waarvan ik blij was dat ik niet bij hem in de buurt was, ben benieuwd of hij dan wel de pootjes voor zich had gehouden. Anderzijds hij heeft meer dan het recht om boos om me te zijn. Tja... het is gewoon zo balen, hoe leg je iemand uit dat je van hem houdt terwijl je iemand zoiets flikt? Dat is niet uit te leggen. Maar ja... de mensheid is vaag.quote:En over het feit dat je je vriend hebt gebeld (al kan ik alleen maar raden naar de aard van je gesprek) getuigd van zeer veel moed, dusEn dat je je nu niet super voelt, dat hoort erbij. Liever nu een beetje afzien en niet veel later oppergelukkig zijn, dan nu alles zijn beloop laten gaan om wakker te moeten worden in een hel.
 
			 
			
			
			Ik denk het wel. Maar ik weet het niet zeker. Het is niet eens zeker te zeggen of ik wel eens echt verliefd ben geweest. Het staat wel vast dat een vrouw me een veiliger gevoel geeft. Maar ja... ook dat is niet iets om een relatie mee te onderbouwen.quote:Op donderdag 4 oktober 2007 22:01 schreef erodome het volgende:
[..]
Dus je ziet jezelf niet zozeer als lesbisch, maar als iemand met een angst voor mannen door je verleden?
Iemand die zich bij vrouwen veiliger, geborgener voelt?
Die jongen is de enige man waarbij ik me in zekere zin veilig voel. BIj andere zit ik toch nog wel in een soort vlucht of vecht systeem, of het nou nodig is of niet. Maar goed... ook dit is een kwestie van schoppen en niet zeuren. Angst is er om te negerenquote:Is die angst wat afgenomen sinds je een mannelijke partner hebt?
Heb je het idee dat als de dingen echt op jouw tempo gebeuren en er niets gebeurt dat naar is je over die angst heen zou kunnen komen?
Ja, dat heb ik. Alleen het stond me absoluut niet aan. Ze willen voordurend je verhaal horen en daar heb ik geen trek in. Het past prima in mijn hoofd.quote:Heb je weleens hulp gezocht, professioneel, om je verleden te verwerken?
 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			En toch verwacht je weer dat hij je slaat omdat je het hebt uit gemaakt? Het is echt niet zo gebruikelijk om door mannen geslagen te worden. Het is mij en al mijn vriendinnen (bij mijn weten) nog nooit overkomen.quote:Op donderdag 4 oktober 2007 22:12 schreef boekenworm het volgende:
Die jongen is de enige man waarbij ik me in zekere zin veilig voel. BIj andere zit ik toch nog wel in een soort vlucht of vecht systeem
Ik moest hier wel een beetje om lachen, maar gezond is het natuurlijk niet om dat op te kroppen. Hoe kun je iets veranderen, dat je niet erkent?quote:Ja, dat heb ik. Alleen het stond me absoluut niet aan. Ze willen voordurend je verhaal horen en daar heb ik geen trek in. Het past prima in mijn hoofd.
 
			 
			
			
			Maak die zin eens af?quote:Op donderdag 4 oktober 2007 21:41 schreef boekenworm het volgende:
[..]
We zijn nog wel vrienden, alleen tja...
 
			 
			
			
			Weinig krediet krijgt hij, voor iemand die zoveel goeds voor je betekent als je hebt geschetst in dit topic. Nu zal jouw redenering wel zijn dat dat aan jou ligt, aan jouw ervaringen, en niet aan hem. Maar deze gedachte heb je waarschijnlijk niet letterlijk aan hem verteld, terwijl je wel verzucht wel dat je hoopt dat je hem duidelijk hebt kunnen maken wat hij voor jou betekent - dat je van hem houdt..quote:Op donderdag 4 oktober 2007 22:06 schreef boekenworm het volgende:
[..]
[..]
Het gesprek was weer eens iets waarvan ik blij was dat ik niet bij hem in de buurt was, ben benieuwd of hij dan wel de pootjes voor zich had gehouden. Anderzijds hij heeft meer dan het recht om boos om me te zijn. Tja... het is gewoon zo balen, hoe leg je iemand uit dat je van hem houdt terwijl je iemand zoiets flikt? Dat is niet uit te leggen. Maar ja... de mensheid is vaag.
 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			Ik heb het wel helemaal aan hem vertelt en hij weet hoe het zit. Hij weet ook, maar dat wist hij al langer, dat ik altijd met een soort angst zit. Dat viel ook niet te ontkennen. Een complete verrassing was het niet voor hem, alleen hij vindt het jammer dat we het zo hebben laten lopen. Tussen de middag heeft hij mij weer gebeld, dat-ie wel vrienden wilt blijven, daar ben ik heel erg blij mee. Nu hopen dat het ooit weer zo wordt als het was.quote:Op vrijdag 5 oktober 2007 10:10 schreef Roquefort het volgende:
[..]
Weinig krediet krijgt hij, voor iemand die zoveel goeds voor je betekent als je hebt geschetst in dit topic. Nu zal jouw redenering wel zijn dat dat aan jou ligt, aan jouw ervaringen, en niet aan hem. Maar deze gedachte heb je waarschijnlijk niet letterlijk aan hem verteld, terwijl je wel verzucht wel dat je hoopt dat je hem duidelijk hebt kunnen maken wat hij voor jou betekent - dat je van hem houdt..
Zoiets van: Met mijn rechteroog vertrouw ik hem blind, maar met mijn linkeroog hou ik in de gaten of hij er niet toch op los gaat meppen?
 
			 
			
			
			Het klopt grotedeels wel. Al moet ik zeggen dat mijn laatste vriendin en hij eerder het tegenover gestelde van dit spiraal zijn. Zeker toen ik jonger was heb ik hele foute verkeringen gehad. Overigens vind ik niet dat ik het verdien, anders had ik me er niet tegen verzet en werd ik nogsteeds geslagen, anders had ik keuze niet gemaakt om nieuwe vrienden en een nieuwe omgeving te zoeken. Nu heb ik wel door dat ik beter verdien, misschien ben ik nog (emotioneel)onevenwichtig, maar ik accepteer het absoluut niet meer.quote:Op vrijdag 5 oktober 2007 12:52 schreef LadyXochi het volgende:
Goed punt, Roquefort. Misschien is TS vaker mishandeld in haar leven? Is trouwens ook een feit dat sommige vrouwen gewoon voor foute mannen bijven vallen... Zijn ook meestal vrouwen die zichzelf wegcijferen. Vrouwen die vinden dat ze het ongeluk waar ze mee te maken krijgen ook wel verdienen. Hmmm.. klinkt bekend, TS?
 
			 
			
			
			Het klopt dat de meeste mannen niet zo zijn, rationeel gezien weet ik dat ook. En tja... ik denk dat het wel klopt dat ik bij mannen altijd een soort angst of remming voel. Echt ontspannen kan ik me niet bij mannen. Misschien moet ik er inderdaad wat mee doen, maar misschien leert de tijd me ook veel.quote:Op donderdag 4 oktober 2007 22:16 schreef MMach het volgende:
Hmm, tja, ik kan natuurlijk niet voor alle mannen spreken, maar ik denk dat het merendeel voldoende is opgevoed om te weten dat je een vrouw niet slaat.
Ik kan begrijpen dat je vriend pissed is (maar pissed is niet het juiste woord, hij zal vooral geschrokken zijn als hij het niet zag aankomen). Hij zal wel beseffen dat het voor hem ook geen ideale situatie zou zijn later. Dat kan je later wel even vermelden in een gesprek met hem.
Ik vrees dat je negatieve ervaringen met mannen ook veel remmingen bij jou hebben veroorzaakt. Misschien dat je daarom zoals Erodome komt aan te geven je vooral de bescherming (wederom, niet het perfecte woord, je voelt je waarschijnlijk veiliger bij een vrouw omdat je niet verwacht dat ze je iets zou aandoen) zoekt bij de vrouw. Als dat zo is, of je hebt toch ergens het gevoel dat dat zo is, dan zijn daar inderdaad mensen voor. Ik ben niet op de hoogte van de mogelijke hulp-instanties op dat vlak, maar ze bestaan zeker.
In elk geval is het nu een goed moment om dat soort hulp te zoeken.
 
			 
			
			
			Je verwerkt het wel goed, je moet alleen nooit een relatie beginnen tenzij je echt verliefd bent en met die persoon dolgraag naar bed wil om lekker samen te sexen. Dan ben je gelukkig en goed bezigquote:Op donderdag 4 oktober 2007 22:12 schreef boekenworm het volgende:
[..]
Ik denk het wel. Maar ik weet het niet zeker. Het is niet eens zeker te zeggen of ik wel eens echt verliefd ben geweest. Het staat wel vast dat een vrouw me een veiliger gevoel geeft. Maar ja... ook dat is niet iets om een relatie mee te onderbouwen.
[..]
Die jongen is de enige man waarbij ik me in zekere zin veilig voel. BIj andere zit ik toch nog wel in een soort vlucht of vecht systeem, of het nou nodig is of niet. Maar goed... ook dit is een kwestie van schoppen en niet zeuren. Angst is er om te negeren
[..]
Ja, dat heb ik. Alleen het stond me absoluut niet aan. Ze willen voordurend je verhaal horen en daar heb ik geen trek in. Het past prima in mijn hoofd.
 
			 
			
			
			quote:Op vrijdag 5 oktober 2007 12:52 schreef LadyXochi het volgende:
Goed punt, Roquefort. Misschien is TS vaker mishandeld in haar leven? Is trouwens ook een feit dat sommige vrouwen gewoon voor foute mannen bijven vallen... Zijn ook meestal vrouwen die zichzelf wegcijferen. Vrouwen die vinden dat ze het ongeluk waar ze mee te maken krijgen ook wel verdienen. Hmmm.. klinkt bekend, TS?
 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			quote:Op zondag 7 oktober 2007 18:25 schreef boekenworm het volgende:
Even een kleine up to date: Gisteren heb ik hem een mailtje gestuurd met extra uitleg en gevraagt of mij me kon vergeven en gewoon vrienden blijven. Vrij snel daarna belde hij me op, om te zeggen dat hij het compleet belachelijk vond dat ik hem vroeg me te vergeven en dat we zeker vrienden blijven. Vandaag zijn we weer bij elkaar gekomen. We hebben goede kerkdiensten gehad, gezellig geluncht en een gezellige middag gehad.
Ikzelf was enorm opgelucht, en ik had het idee dat dit wederzijds was.
Desondanks weet ik absoluut nog niet wat ik met het idee liefdesleven aan moet...
 
			 
			
			
			Je hebt voorlopig genoeg issues op te lossen alvorens je een gezonde relatie aan kunt gaanquote:Op zondag 7 oktober 2007 18:25 schreef boekenworm het volgende:
Desondanks weet ik absoluut nog niet wat ik met het idee liefdesleven aan moet...
 
			 
			
			
			Helemaal mee eens. Dit was niet nodig geweest als jullie al in het begin, of eigenlijk vóór het begin, al in hadden gezien dat jullie basis (van elkaar houden als heel goede vrienden en met elkaar oud willen worden) niet voldoende was om een relatie op te baseren.quote:Op vrijdag 5 oktober 2007 16:12 schreef boekenworm het volgende:
hij vindt het jammer dat we het zo hebben laten lopen.
Komt nog wel. Er is pas sprake van een liefdesleven als er ook echt liefde in het spel is. En dat moet je niet proberen af te dwingen. En geloof me, als je later wel de ware (m/v) vindt, dan ben je zo blij dat je toch niet met je beste vriend getrouwd bent!quote:Op zondag 7 oktober 2007 18:25 schreef boekenworm het volgende:
Desondanks weet ik absoluut nog niet wat ik met het idee liefdesleven aan moet...
 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			Ik zou eens naar de pastoor gaan, én naar een psycholoog, met dit soort kromme ideeën.quote:Op donderdag 27 september 2007 19:14 schreef boekenworm het volgende:
Ook delen we hetzelfde geloof en willen we allebei naar deze principes leven.
Ik ben dol op hem en wil hem niet kwijt, maar verliefd ben ik niet en zal ik ook nooit worden.
Natuurlijk, homoseksualiteit is zondig, het is een verboden vrucht, die we moeten weerstaan.
Zelfverloochening hoort bij het geloof.
 Dat is een stuk kolder dat je jezelf hebt wijsgemaakt om de sociale druk om gelovig te blijven te verenigen met de sociale afkeuring waar je bang voor bent als je jezelf zou ontplooien.
  Dat is een stuk kolder dat je jezelf hebt wijsgemaakt om de sociale druk om gelovig te blijven te verenigen met de sociale afkeuring waar je bang voor bent als je jezelf zou ontplooien. 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			 
  Zonde dat je je vorige relatie met een vrouw hebt verbroken.
 Zonde dat je je vorige relatie met een vrouw hebt verbroken. 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			Ik laat het lekker staanquote:Op vrijdag 16 november 2007 09:17 schreef LadyXochi het volgende:
*zucht*
Moeilijk he, lezen...
TS, reageer eens. Hoe is het nu met je?
 
 
											 
			 
			
			
			|  | 

| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |