R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Als je er zelf een punt achter zet, kies je ervoor, dan wil je het.quote:Op zondag 2 december 2007 18:46 schreef Riann het volgende:
Dit is voor mij ook de eerste keer dat ik gedumpt ben ik heb het andere keren altijd gedaan niet dat je dan geen verdriet hebt net zo goed.
Zet de partner er een punt achter, dan blijf je meestal achter met het niet willen, wat het eindeloos moeilijk maakt. Gevecht tegen moeten accepteren, maar het niet willen. De ander heeft het voor jou bepaald, dat je toekomstbeeld weg valt.
Wereld van verschil.
Verdrietig zijn, maar weten dat dit het beste is en dat je dit wilt is zo anders, dan verdriet hebben en gewoon niet zonder die persoon willen.
Un'altra te,
Dove la trovo io...
Dove la trovo io...
Nou heb ik geen berg aan relaties achter de rug gelukkig, maar ik kan wel zeggen dat ik er iedere keer anders mee om ging al bleef dat klote gevoel natuurlijk nog steeds.quote:Op zondag 2 december 2007 18:15 schreef Ewaldus het volgende:
[...]
Wat ik mij nu afvraag is voor de mensen die al veelvoudig verbroken relaties hebben mee gemaakt, ga je er ook elke keer makkelijker mee om ? Of blijft het elke keer weer hetzelfde drama?
Maar waar ik de eerste keer echt kapot was van het nieuwtje dat ze ermee wilde kappen en bij ieder verziekt liefdesliedje, gestuurd kaartje of oud sms-je even niet wist waar ik het moest vinden ga ik daar nu wel anders mee om en probeer ik toch zoveel mogelijk de boel van de positieve kant te bekijken en vooral niet zielig thuis te blijven zitten.
En ach, dat gaat de ene keer makkelijker als de andere keer en ligt ook gewoon aan de redenen waardoor het uitgaat, de periode dat je iets hebt en hoe het verloopt verder nadat het uitgaat.
Maar helaas is het niet zo makkelijk dat je het na een gesprek achter je neer legt en de eerste de beste meid alweer probeert te versieren onder het mom van 'life goes on'.
ik moet zeggen het gaat nu steeds een stukje beter. af en toe nog wel een snik moment maar niet meer zo erg. Ik denk nu ook aan de dingen die ik niet leuk vind/vond aan hem en die waren er ook nogal wat. Misschien uiteindelijk nog wel meer dan de leuke dingen. Maar toen waren de leuke dingen overheersend. morgen is het 2 weken uit.
ik ben nu na 2,5 week nog steeds zo apathisch. ik snap er niks van. misschien is het een soort zelfbescherming ofzo, het gaat echt vanzelf. zijn er mensen die dit herkennen? Ik zit namelijk de hele tijd eigenlijk te wachten totdat de klap komt
[ Bericht 1% gewijzigd door -Mellow- op 05-12-2007 19:20:53 ]
[ Bericht 1% gewijzigd door -Mellow- op 05-12-2007 19:20:53 ]
'If the doors of perception were cleansed everything would appear to man as it is, infinite.'
Ik word er moe van. Augustus heb ik hem voor het laatst gezien. Maar ik kan hem maar niet loslaten. Blijf maar aan hem denken. Soms gaat het een paar dagen goed. En dan komt ie in eens weer door me hoofd heen wandelen. Vooral als ik met een andere jongen afspreek, denk ik heel erg aan hem.
Iemand tips?
Iemand tips?
Look at Krull's necklace. It's got more ice than Liberace, don't you?
Andie: Oh, it's just a little frosting. Frosting? Frosting!
Andie: Oh, it's just a little frosting. Frosting? Frosting!
ah, nu dus.quote:Op woensdag 5 december 2007 14:51 schreef -Mellow- het volgende:
ik ben nu na 2,5 week nog steeds zo apathisch. ik snap er niks van. misschien is het een soort zelfbescherming ofzo, het gaat echt vanzelf. zijn er mensen die dit herkennen? Ik zit namelijk de hele tijd eigenlijk te wachten totdat de klap komt
'If the doors of perception were cleansed everything would appear to man as it is, infinite.'
Herkenbaar ja. Ik had wel al een deel van de klap gehad, de eerste 2 dagen, maar toen was het verdriet opeens *weg*. Heel vreemd en onnatuurlijk vond ik. Maar goed, dat heeft ook niet erg lang geduurd, die zelfbescherming werkt niet eeuwig, op een gegeven moment moet je er toch helemaal doorheenquote:Op woensdag 5 december 2007 14:51 schreef -Mellow- het volgende:
ik ben nu na 2,5 week nog steeds zo apathisch. ik snap er niks van. misschien is het een soort zelfbescherming ofzo, het gaat echt vanzelf. zijn er mensen die dit herkennen? Ik zit namelijk de hele tijd eigenlijk te wachten totdat de klap komt
Sterkte iig.
Zijn er hier mensen die in volle eerlijkheid kunnen zeggen dat ze na hun eerste echte liefde-waarvan-ze-dachten-dat-hij-nooit-overging, nog een keer datzelfde gevoel hebben gehad bij een volgende relatie?
Ik kan me niet voorstellen dat ik nog ooit zo op iemand ga bouwen eigenlijk.
Ik vind elke relatie is anders. En elke relatie maak je toch een ander gevoel. Ik weet niet maar ik heb bij nog geen 1 relatie hetzelfde gevoel gehad.quote:Op donderdag 6 december 2007 15:41 schreef vliegtuigje het volgende:
[..]
Herkenbaar ja. Ik had wel al een deel van de klap gehad, de eerste 2 dagen, maar toen was het verdriet opeens *weg*. Heel vreemd en onnatuurlijk vond ik. Maar goed, dat heeft ook niet erg lang geduurd, die zelfbescherming werkt niet eeuwig, op een gegeven moment moet je er toch helemaal doorheen
Sterkte iig.
Zijn er hier mensen die in volle eerlijkheid kunnen zeggen dat ze na hun eerste echte liefde-waarvan-ze-dachten-dat-hij-nooit-overging, nog een keer datzelfde gevoel hebben gehad bij een volgende relatie?
Ik zeg liever geen nooit. Een lichaam (=geest) aan verandering onderheving en die veranderingen heb je niet altijd onder controle. Dus bij mijn eerste echte liefde-waarvan-ik-dacht-dat-hij-nooit-overging heb ik ook altijd volgehouden dat dit waarschijnlijk tijdelijk zou zijn. Alleen voelde ik wel dat ik hier langer aan zou kunnen vasthouden, dan anderen. Het gevoel dat-het-nooit-overgaat zal niet weggaan, totdat je merkt dat die ander toch niet alles kan bieden wat je zoekt en je er niet meer aan vast hoeft te houden. Ik ook kan me daarom nu nog steeds niet voorstellen ooit nog zo op iemand te bouwen. Ik ben blij met wie ik nu ben.... en daar past wat mij betreft maar één iemand het best bij . De rest maakt het dragelijker. Alleen morgen kan ik door onverwachte redenen veranderen van gedachten.quote:Op donderdag 6 december 2007 15:41 schreef vliegtuigje het volgende:
Zijn er hier mensen die in volle eerlijkheid kunnen zeggen dat ze na hun eerste echte liefde-waarvan-ze-dachten-dat-hij-nooit-overging, nog een keer datzelfde gevoel hebben gehad bij een volgende relatie?
Doe eens wild ....
quote:Op donderdag 6 december 2007 19:23 schreef Tarot het volgende:
[..]
Ik zeg liever geen nooit. Een lichaam (=geest) aan verandering onderheving en die veranderingen heb je niet altijd onder controle. Dus bij mijn eerste echte liefde-waarvan-ik-dacht-dat-hij-nooit-overging heb ik ook altijd volgehouden dat dit waarschijnlijk tijdelijk zou zijn. Alleen voelde ik wel dat ik hier langer aan zou kunnen vasthouden, dan anderen. Het gevoel dat-het-nooit-overgaat zal niet weggaan, totdat je merkt dat die ander toch niet alles kan bieden wat je zoekt en je er niet meer aan vast hoeft te houden. Ik ook kan me daarom nu nog steeds niet voorstellen ooit nog zo op iemand te bouwen. Ik ben blij met wie ik nu ben.... en daar past wat mij betreft maar één iemand het best bij . De rest maakt het dragelijker. Alleen morgen kan ik door onverwachte redenen veranderen van gedachten.
Dat gevoel komt nooit meer terug. Jij bent veranderd en je toenmalige liefde was een gelukkig moment in tijd. Een andere relatie zul je misschien hetzelfde willen aanpakken onder het mom van hetzelfde gevoel maar dan ben je op zoek naar iets dat niet is. Heb er een tijdje naar gezocht ook bij anderen maar besefte dat ik verkeerd bezig was. je moet je Liefde-waarvan-je-dacht-dat-ie-nooit-over-zou-gaan echt helemaal los laten. Als je meerdere relaties hebt gehad kom je daar vanzelf op uit, dan weet je inderdaad wat je wil en dat daar maar een persoon bij past.
In mijn geval was die liefde, na veel verwerking, ook echt een leuke tijd en nu niet meer dan dat.
En God zag dat Breakcore lauw was........waar is JUNGLE mensen! |
Doom |
Doom |
Ja hoor... Heb 7 jaar met mn ext meisje gehad. Dacht dat het nooit uit zou gaan. Totdat na 7 jaar voor mij de sleur te groot was. Nu 3 jaar met huidige vriendin en de liefde gaat nog een stuk dieper doordat ik dingen heb geleerd uit mn vorige relatiequote:Op donderdag 6 december 2007 15:41 schreef vliegtuigje het volgende:
[..]
Zijn er hier mensen die in volle eerlijkheid kunnen zeggen dat ze na hun eerste echte liefde-waarvan-ze-dachten-dat-hij-nooit-overging, nog een keer datzelfde gevoel hebben gehad bij een volgende relatie?
. Ik kom mn ex nog regelmatig tegen, maar het gevoel is helemaal weg.@Tarot-->
"Meisje kijk me aan en laat je tranen lopen.
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Ik geloof dat ik duidelijk ben geweest over het gebruik van nooit.quote:Op vrijdag 7 december 2007 00:06 schreef h_vreman het volgende:
Dat gevoel komt nooit meer terug. [...]
Dat moet helemaal niet. Ik gaf aan wat hier volgens mij voor nodig is.quote:je moet je Liefde-waarvan-je-dacht-dat-ie-nooit-over-zou-gaan echt helemaal los laten.
Doe eens wild ....
Datzelfde gevoel komt niet terug, elke relatie is gevoelsgewijs anders. Dat je duidelijk bent dat klopt.quote:Op vrijdag 7 december 2007 10:15 schreef Tarot het volgende:
[..]
Ik geloof dat ik duidelijk ben geweest over het gebruik van nooit.
[..]
Dat moet helemaal niet. Ik gaf aan wat hier volgens mij voor nodig is.
Je moet niks, maar als je je teveel vastklampt aan voorgaande dan wordt t lastig, kijkend naar mezelf dan.
En God zag dat Breakcore lauw was........waar is JUNGLE mensen! |
Doom |
Doom |
Loslaten van je ex.
1) Dat is vrij lastig als je samen kinderen hebt.
2) Dat wordt nog lastiger als het een bitch is die bezig is om je kinderen minder bij je te laten wonen en een rechtzaak start.
1) Dat is vrij lastig als je samen kinderen hebt.
2) Dat wordt nog lastiger als het een bitch is die bezig is om je kinderen minder bij je te laten wonen en een rechtzaak start.
Co-ouder van twee geweldige kinderen
mijn god, zijn sommige mensen echt 6 maanden bezig om er overheen te komen?
ik ben nu precies een maand bezig met accepteren en verwerken etc..en ik heb nog steeds terugvallen waarbij ik denk: 'slechter dan dit kan ik me ECHT niet voelen'
en een week later voel ik me dus nóg slechter
dat belooft nog wat
ik ben nu precies een maand bezig met accepteren en verwerken etc..en ik heb nog steeds terugvallen waarbij ik denk: 'slechter dan dit kan ik me ECHT niet voelen'
en een week later voel ik me dus nóg slechter
dat belooft nog wat
het is hier nu 5 maanden uit en kan nu eigenlijk wel zeggen dat ik er ook echt klaar mee ben. Ik heb 2,5 jaar met hem gehad, en heb het elf uitgemaakt. Het liefst had ik toen met hem doorgegaan, maar de omstandigheden lieten het niet meer toe. Soms moet je dan voor jezelf kiezen. Ik ben achteraf hee blij dat ik die keus gemaakt heb.
Ik heb al moeite met het loslaten van m'n vriendin terwijl ze nog niet eens m'n ex is 
Laatste tijd komt door omstandigheden steeds maar haar negatieve kant naar boven met veel ruzie en verwijt, zie ook vorige post terwijl de positieve kant waar ik gek op ben slechts sporadisch naar voren komt.
Er is ook op termijn geen vooruitzicht op verbetering, waardoor ik helemaal moedeloos ben
. Ik wil geen relatie met de negatieve kant van haar...
Laatste tijd komt door omstandigheden steeds maar haar negatieve kant naar boven met veel ruzie en verwijt, zie ook vorige post terwijl de positieve kant waar ik gek op ben slechts sporadisch naar voren komt.
Er is ook op termijn geen vooruitzicht op verbetering, waardoor ik helemaal moedeloos ben
. Ik wil geen relatie met de negatieve kant van haar...
nou hup! knopen doorhakken dan maar.quote:Op woensdag 12 december 2007 00:11 schreef adt het volgende:
Ik heb al moeite met het loslaten van m'n vriendin terwijl ze nog niet eens m'n ex is
Laatste tijd komt door omstandigheden steeds maar haar negatieve kant naar boven met veel ruzie en verwijt, zie ook vorige post terwijl de positieve kant waar ik gek op ben slechts sporadisch naar voren komt.
Er is ook op termijn geen vooruitzicht op verbetering, waardoor ik helemaal moedeloos ben
als ik de keus had tussen levenslang ongelukkig met iemand of uitmaken en een tijdje ongelukkig en daarna alleen maar beter, was mijn keuze snel gemaakt
volgens mij zijn jullie elkaar zat, maar wil geen van beiden de eerste stap zetten.
Computers redeneren logisch, mensen niet 
Ik weet wel wat het beste is om te doen, maar ik durf inderdaad niet die stap te zetten. Of zij het ook weet, daar ben ik niet van overtuigd. Wat het ook weer moeilijker maakt natuurlijk.
Zucht, en dan denk je weer aan die goeie dingen en fijne momenten, en maak je jezelf weer aan het twijfelen
Oke oke ik weet het, niet meer zo janken en er een einde aan maken met je laffe hoofd
-edit-
Het is ook lasti weet je, want we wonen samen dus dan kom je elkaar hoe dan ook tegen. En wanneer je boos op elkaar bent is het zo niet relaxt om het uit te maken. Dat vind ik althans. Vind dat het onder goeie omstandigheden moet gebeuren omdat je elkaar dan niks meer kunt verwijten.
Maar dat is ook weer lastig omdat, wanneer het goed gaat, je dan een stuk minder zin hebt om er iets aan te veranderen omdat het ook zo gezellig is met z'n tweetjes
om te je bescheuren
[ Bericht 35% gewijzigd door adt op 12-12-2007 11:43:53 ]
Ik weet wel wat het beste is om te doen, maar ik durf inderdaad niet die stap te zetten. Of zij het ook weet, daar ben ik niet van overtuigd. Wat het ook weer moeilijker maakt natuurlijk.
Zucht, en dan denk je weer aan die goeie dingen en fijne momenten, en maak je jezelf weer aan het twijfelen
Oke oke ik weet het, niet meer zo janken en er een einde aan maken met je laffe hoofd
-edit-
Het is ook lasti weet je, want we wonen samen dus dan kom je elkaar hoe dan ook tegen. En wanneer je boos op elkaar bent is het zo niet relaxt om het uit te maken. Dat vind ik althans. Vind dat het onder goeie omstandigheden moet gebeuren omdat je elkaar dan niks meer kunt verwijten.
Maar dat is ook weer lastig omdat, wanneer het goed gaat, je dan een stuk minder zin hebt om er iets aan te veranderen omdat het ook zo gezellig is met z'n tweetjes
om te je bescheuren
[ Bericht 35% gewijzigd door adt op 12-12-2007 11:43:53 ]
Je beschrijft mijn gevoel zo onwijs goed..quote:Op donderdag 6 december 2007 15:41 schreef vliegtuigje het volgende:
[..]
Zijn er hier mensen die in volle eerlijkheid kunnen zeggen dat ze na hun eerste echte liefde-waarvan-ze-dachten-dat-hij-nooit-overging, nog een keer datzelfde gevoel hebben gehad bij een volgende relatie?
Maar gelukkig zijn er hierboven een paar mensen die zeggen dat het kanquote:Op woensdag 12 december 2007 20:04 schreef KiwiTjuHh het volgende:
[..]
Je beschrijft mijn gevoel zo onwijs goed..
Ik ben nou 2,5 maand verder ongeveer en ik heb nog veel terugvallen, maar het gaat een stuk beter. Ik vraag me nou alleen heel erg af wat ik met m'n leven aanmoet Ik vond het geweldig zoals het was en nu moet alles opeens anders. Nieuwe hobby's, nieuwe mensen,... ik vind er gewoon totaal geen voldoening in. Maar ook dat went nog wel.
Zucht
Ik heb het nu uit gemaakt, en het is rampzalig verlopen
Eerst werd ik heel verdrietig en ging ze me troosten. We spraken af nog een keer het gezellig te maken met z'n tweeen om een leuke herrinering. We gingen lekker eten met stokbrood en sla, en daarna met z'n tweeen op de bank zitten, knuffelen weet ik het.
Ze wilde ook nog een keer afscheids seks met me, gewoon, voor de laatste keer.
Onder het eten vroeg ze zich af hoe ik haar gezicht nou zo kon aaien en haar lief vinden, maar er toch klaar mee zijn.
Waarop ik antwoordde nog wel van haar te houden en alles, maar dat ik niet meer zo met haar kon samenwonen omdat het niet meer ging. Van elkaar weg een relatie was ook geen optie, want dan zouden we alsnog bij elkaar zitten en niet apart.
Vervolgens, even later, werd ze boos. Ze werd boos omdat ze niet snapte hoe ik het haar aan kon doen. Ook dacht ze dat ik dacht, dat ze het gezellig wilde maken om me trug te halen (wat ik dus niet dacht).
Dit is nou het hele punt. Ze is niet eerlijk tegenover mij en zichzelf. Ze word boos, vertelt me eerst niet waarom, vervolgens geeft ze me een reden die helemaal niet waar is, en nu zegt ze dat het 'te laat' is, om alle dingen die ik verkeerd heb gezegd.
Fout meisje, het is niet te laat om alle dingen die ik verkeerd heb gezegd, het is te laat omdat jouw mentaliteit niet deugd.
Ik heb haar duidelijk gemaakt dat ik het uit heb gemaakt zolang ze niet werkt aan haar mentaliteit en het boos zijn tegenover mij. Op die manier laat ik haar nog een opening, zodat dat iig niet mijn schuld is. Maar ze zegt bij voorbaat dat het 'te laat' is. Te laat m'n reet, al kan ze daarin wel gelijk hebben, maar niet op de manier waarop zij dat ziet.
*huilie huilie* ben nu heel verdrietig omdat ik niet wil dat het zo eindigt. morgen precies 19 maanden geleden
Ik heb het nu uit gemaakt, en het is rampzalig verlopen
Eerst werd ik heel verdrietig en ging ze me troosten. We spraken af nog een keer het gezellig te maken met z'n tweeen om een leuke herrinering. We gingen lekker eten met stokbrood en sla, en daarna met z'n tweeen op de bank zitten, knuffelen weet ik het.
Ze wilde ook nog een keer afscheids seks met me, gewoon, voor de laatste keer.
Onder het eten vroeg ze zich af hoe ik haar gezicht nou zo kon aaien en haar lief vinden, maar er toch klaar mee zijn.
Waarop ik antwoordde nog wel van haar te houden en alles, maar dat ik niet meer zo met haar kon samenwonen omdat het niet meer ging. Van elkaar weg een relatie was ook geen optie, want dan zouden we alsnog bij elkaar zitten en niet apart.
Vervolgens, even later, werd ze boos. Ze werd boos omdat ze niet snapte hoe ik het haar aan kon doen. Ook dacht ze dat ik dacht, dat ze het gezellig wilde maken om me trug te halen (wat ik dus niet dacht).
Dit is nou het hele punt. Ze is niet eerlijk tegenover mij en zichzelf. Ze word boos, vertelt me eerst niet waarom, vervolgens geeft ze me een reden die helemaal niet waar is, en nu zegt ze dat het 'te laat' is, om alle dingen die ik verkeerd heb gezegd.
Fout meisje, het is niet te laat om alle dingen die ik verkeerd heb gezegd, het is te laat omdat jouw mentaliteit niet deugd.
Ik heb haar duidelijk gemaakt dat ik het uit heb gemaakt zolang ze niet werkt aan haar mentaliteit en het boos zijn tegenover mij. Op die manier laat ik haar nog een opening, zodat dat iig niet mijn schuld is. Maar ze zegt bij voorbaat dat het 'te laat' is. Te laat m'n reet, al kan ze daarin wel gelijk hebben, maar niet op de manier waarop zij dat ziet.
*huilie huilie* ben nu heel verdrietig omdat ik niet wil dat het zo eindigt. morgen precies 19 maanden geleden
adt 
sterkte ermee
Ik heb nu af en toe nog wel terugvallen elke dag wel een keertje
maar ik zie nu ook veel slechte dingen van hem en dat ik denk van dit vind ik niet leuk en dit vind ik niet leuk dat is nu voorbij dat waren ook tig dingen die ik niet leuk vind en daar ben ik nu van af daar hoef ik me niet meer aan te storen dus dat is ook fijn dus dan weer blij dat ik er vanaf ben.
Maar het is bij mij denk ik meer het iemand hebben. Een relatie hebben gelukkig zijn uiteindelijk wil iedereen toch trouwen. Het samen knuffelen de sex je weet alles van elkaar of ja bijna alles. Dat geeft ook een heerlijk veilig gevoel. Je hoeft je nergens voor te schamen. zelfs niet voor dingen waar je wel tegenover je ouders voor zou schamen. Dat is denk ik het gene wat ik nu mis.
Ik mis hem niet maar dat gevoel.
sterkte ermee Ik heb nu af en toe nog wel terugvallen elke dag wel een keertje
maar ik zie nu ook veel slechte dingen van hem en dat ik denk van dit vind ik niet leuk en dit vind ik niet leuk dat is nu voorbij dat waren ook tig dingen die ik niet leuk vind en daar ben ik nu van af daar hoef ik me niet meer aan te storen dus dat is ook fijn dus dan weer blij dat ik er vanaf ben.
Maar het is bij mij denk ik meer het iemand hebben. Een relatie hebben gelukkig zijn uiteindelijk wil iedereen toch trouwen. Het samen knuffelen de sex je weet alles van elkaar of ja bijna alles. Dat geeft ook een heerlijk veilig gevoel. Je hoeft je nergens voor te schamen. zelfs niet voor dingen waar je wel tegenover je ouders voor zou schamen. Dat is denk ik het gene wat ik nu mis.
Ik mis hem niet maar dat gevoel.
Hoe kut is het dan ook als je samenwoont en zij zwijgt in alle talen. Gaat dan op bed en wanneer je haar achterna strompelt de slaapkamer in zie je nog hoe ze zich haastig uitkleedt en in bed duikt, vervolgens niets meer tegen je zegt.
Jepquote:Op donderdag 6 december 2007 15:41 schreef vliegtuigje het volgende:
Zijn er hier mensen die in volle eerlijkheid kunnen zeggen dat ze na hun eerste echte liefde-waarvan-ze-dachten-dat-hij-nooit-overging, nog een keer datzelfde gevoel hebben gehad bij een volgende relatie?
Elke relatie is anders, maar je krijgt dat gevoel echt nog wel een keer
Un'altra te,
Dove la trovo io...
Dove la trovo io...
Emotionele chantage. Je wou het toch uitmaken?quote:Op woensdag 12 december 2007 23:09 schreef adt het volgende:
Hoe kut is het dan ook als je samenwoont en zij zwijgt in alle talen. Gaat dan op bed en wanneer je haar achterna strompelt de slaapkamer in zie je nog hoe ze zich haastig uitkleedt en in bed duikt, vervolgens niets meer tegen je zegt.
Ik hoop ook dat het kan! Kan het me nog steeds niet voorstellen... ik weet nu wel dat hij het niet was voor mij, maar dat gevoel dat erbij hoorde.. denk gewoon niet dat ik dat nog keer kan krijgen!quote:Op woensdag 12 december 2007 20:59 schreef vliegtuigje het volgende:
[..]
Maar gelukkig zijn er hierboven een paar mensen die zeggen dat het kan
Ik kan me helaas ook weer aansluiten bij de club...
Sinds gisterenavond is het over, en het was niet bepaald mijn besluit (ik wist wel dat het zo niet echt verder kon maargoed...)
Het enigste nare is dat ik nogsteeds zoveel van haar hou, en zij op een zekere manier nog van mij. We gaan proberen op vriendschappelijke manier door te gaan (al weet ik uit de regel...en ervaring van eerdere exen dat dit meestal niet werkt op lange termijn) en wie weet of het op een gegeven moment nog goed komt (ze zegt zelf ook dat we het wel zien)
Maar voor nu moet ik me er overheen zetten, succes aan mijzelf
Sinds gisterenavond is het over, en het was niet bepaald mijn besluit (ik wist wel dat het zo niet echt verder kon maargoed...)
Het enigste nare is dat ik nogsteeds zoveel van haar hou, en zij op een zekere manier nog van mij. We gaan proberen op vriendschappelijke manier door te gaan (al weet ik uit de regel...en ervaring van eerdere exen dat dit meestal niet werkt op lange termijn) en wie weet of het op een gegeven moment nog goed komt (ze zegt zelf ook dat we het wel zien)
Maar voor nu moet ik me er overheen zetten, succes aan mijzelf
Ik heb nu sinds anderhalf jaar een relatie met mijn huidige vriendin. Het is een schat. Ik hou van haar. Zij van mij. En ik had het werkelijk niet beter kunnen treffen.
Toch bekruipt mij de laatste twee maanden ongeveer steeds hetzelfde gevoel. Ofja, geen gevoel. Meer een gedachte aan een persoon. Mijn ex dus. Het is volgens mij al vijf jaar over tussen ons, en de laatste twee jaar heb ik haar nooit meer gezien zelfs. Tussen die ex en deze vriendin zaten zelfs nog romances.
Steeds meer denk ik aan haar. En eerlijk gezegd, mis ik haar. Ik mis haar lach, haar mooie gezicht, haar spontaanheid. Eigenlijk alles aan haar. Natuurlijk is alles uit het verleden mooier, en zal de realiteit vies hard tegenvallen. Maar ik word er gek van. Stapelgek. Ik heb haar geeneens meer gezien de afgelopen twee jaar! Ik weet niet eens meer waar ze werkt of waar ze woont.
Ik voel me zo klote tegenover mijn vriendin. Ik durf het haar niet te vertellen. Het lijkt mij ook het beste om het haar niet te vertellen, want wat niet weet dat deert niet. Ik hou van haar, maar ik denk aan haar. Steeds meer, en steeds hopelozer. 'sAvonds als ik in bed lig denk ik aan die tijd met mijn ex, en vergeet ik dat ik beloofd had om mijn huidige vriendin nog even te bellen.
Ik voel me gewoon een leugenaar en een verrader tegenover mijn vriendin. Maar werkelijk waar, ik kan er niets aan doen...
Toch bekruipt mij de laatste twee maanden ongeveer steeds hetzelfde gevoel. Ofja, geen gevoel. Meer een gedachte aan een persoon. Mijn ex dus. Het is volgens mij al vijf jaar over tussen ons, en de laatste twee jaar heb ik haar nooit meer gezien zelfs. Tussen die ex en deze vriendin zaten zelfs nog romances.
Steeds meer denk ik aan haar. En eerlijk gezegd, mis ik haar. Ik mis haar lach, haar mooie gezicht, haar spontaanheid. Eigenlijk alles aan haar. Natuurlijk is alles uit het verleden mooier, en zal de realiteit vies hard tegenvallen. Maar ik word er gek van. Stapelgek. Ik heb haar geeneens meer gezien de afgelopen twee jaar! Ik weet niet eens meer waar ze werkt of waar ze woont.
Ik voel me zo klote tegenover mijn vriendin. Ik durf het haar niet te vertellen. Het lijkt mij ook het beste om het haar niet te vertellen, want wat niet weet dat deert niet. Ik hou van haar, maar ik denk aan haar. Steeds meer, en steeds hopelozer. 'sAvonds als ik in bed lig denk ik aan die tijd met mijn ex, en vergeet ik dat ik beloofd had om mijn huidige vriendin nog even te bellen.
Ik voel me gewoon een leugenaar en een verrader tegenover mijn vriendin. Maar werkelijk waar, ik kan er niets aan doen...
[i]Freedom is won by those who are willing to protect it[/i]
Als het pas 2 maanden is, ms is het een fase...quote:Op woensdag 19 december 2007 17:30 schreef Solevita het volgende:
Toch bekruipt mij de laatste twee maanden ongeveer steeds hetzelfde gevoel. Ofja, geen gevoel. Meer een gedachte aan een persoon. Mijn ex dus. Het is volgens mij al vijf jaar over tussen ons, en de laatste twee jaar heb ik haar nooit meer gezien zelfs. Tussen die ex en deze vriendin zaten zelfs nog romances.
Ik heb ook wel eens zulk soort momenten gehad. M'n verleden/ex/oude relatie overtrof wat ik heb (nu had inmiddels
). Een ex uit het verleden had dan toch iets wat ik onbewust leek te missen in m'n relatie.Is er echt niks wat je ex heeft, wat je huidige vriendin mist of is de relatie heel anders?
(Als je relatie net pril was, dan is dit gevoel wat meer logisch, dan na 1,5 jaar.)
Zo niet, dan zijn het ms gewoon wat oude beelden die ineens gaan spelen en dan blijven hangen.
Hoeft niet.quote:Natuurlijk is alles uit het verleden mooier, en zal de realiteit vies hard tegenvallen.
Ja als je een overgeromantiseerd persoon bent, die dingen niet nuchter bekijkt.Mijn relaties verschilden wel degelijk heel veel van elkaar. Vandaar dat ik terug dacht aan een ex, omdat ik bepaalde dingen gewoon echt miste.
De relatie/ex zelf miste ik niet, was al jaren voorbij. Maar als je in een nieuwe relatie zit, dan ga je toch vergelijken, zodra er wat scheelt of ontbreekt. Dat was bij mij de reden, dat het in m'n hoofd ineens ging malen.
Un'altra te,
Dove la trovo io...
Dove la trovo io...
In het begin van dit jaar heeft mijn ex het uitgemaakt na een relatie van ongeveer vijf jaar:
Als je wil kun je over mijn vrolijke avonturen lezen in dit topic: Doffe ellende
Gisteren heb ik haar weer een keer gezien na een tijd waarin we elkaar vrij weinig gezien hebben en ik moet zeggen dat het best OK was om haar weer te zien.
We hebben nog wel liefdevolle gevoelens voor elkaar, maar dan echt alleen als vrienden.
Toen ik haar zag was ik ook blij om haar te zien, maar meer gewoon als een vriendin die ik al een tijdje had gemist. We zijn echt 'klaar' met elkaar als voormalige partners en we kunnen nu gewoon weer normaal met elkaar omgaan. En da's best fijn.
Als je wil kun je over mijn vrolijke avonturen lezen in dit topic: Doffe ellende
Gisteren heb ik haar weer een keer gezien na een tijd waarin we elkaar vrij weinig gezien hebben en ik moet zeggen dat het best OK was om haar weer te zien.
We hebben nog wel liefdevolle gevoelens voor elkaar, maar dan echt alleen als vrienden.
Toen ik haar zag was ik ook blij om haar te zien, maar meer gewoon als een vriendin die ik al een tijdje had gemist. We zijn echt 'klaar' met elkaar als voormalige partners en we kunnen nu gewoon weer normaal met elkaar omgaan. En da's best fijn.
kunnen jullie ook vriendschappelijk samen dingen doen (zonder dat er anderen bij zijn) zonder dat het pijnlijk is dan?quote:Op donderdag 20 december 2007 14:49 schreef Alonely het volgende:
In het begin van dit jaar heeft mijn ex het uitgemaakt na een relatie van ongeveer vijf jaar:
Als je wil kun je over mijn vrolijke avonturen lezen in dit topic: Doffe ellende
Gisteren heb ik haar weer een keer gezien na een tijd waarin we elkaar vrij weinig gezien hebben en ik moet zeggen dat het best OK was om haar weer te zien.
We hebben nog wel liefdevolle gevoelens voor elkaar, maar dan echt alleen als vrienden.
Toen ik haar zag was ik ook blij om haar te zien, maar meer gewoon als een vriendin die ik al een tijdje had gemist. We zijn echt 'klaar' met elkaar als voormalige partners en we kunnen nu gewoon weer normaal met elkaar omgaan. En da's best fijn.
ik kan me er nog niks bij voorstellen namelijk.
'If the doors of perception were cleansed everything would appear to man as it is, infinite.'
Ms wel als je 9 maanden verder bentquote:Op donderdag 20 december 2007 16:54 schreef -Mellow- het volgende:
[..]
kunnen jullie ook vriendschappelijk samen dingen doen (zonder dat er anderen bij zijn) zonder dat het pijnlijk is dan?
ik kan me er nog niks bij voorstellen namelijk.
Ligt er ook aan om welke reden je relatie stuk is gegaan he.
En als je elkaar 9 maanden niet ziet, dan trekken een hoop dingen weer bij, vallen dingen in perspectief.
Un'altra te,
Dove la trovo io...
Dove la trovo io...
Gister had ik een hele enge droom met/over mn ex en ik werd helemaal in paniek/huilend wakker. Bleek hij ongeveer dezelfde droom (over mij) te hebben gehad ?
Zelfs uit m'n dromen gaat ie niet weg
?Zelfs uit m'n dromen gaat ie niet weg
Ja, ondertussen kan dat wel weer.quote:Op donderdag 20 december 2007 16:54 schreef -Mellow- het volgende:
[..]
kunnen jullie ook vriendschappelijk samen dingen doen (zonder dat er anderen bij zijn) zonder dat het pijnlijk is dan?
ik kan me er nog niks bij voorstellen namelijk.
We houden nog van elkaar, maar niet als geliefden. En dat zou ik ook ab-so-luut niet meer willen.
De laatste keer dat ik haar zag was er ook niks meer van het "Ooooh-ik-wil-je-terug" gevoel over.
Klopt, in 9 maanden kunnen er een hoop dingen veranderen.quote:Op donderdag 20 december 2007 21:35 schreef Noisekick het volgende:
[..]
Ms wel als je 9 maanden verder bent
Ligt er ook aan om welke reden je relatie stuk is gegaan he.
En als je elkaar 9 maanden niet ziet, dan trekken een hoop dingen weer bij, vallen dingen in perspectief.
De reden van onze relatie-beëindiging was overigens niet zo prettig, dus daar heeft het weinig mee te maken.
We hebben elkaar in de tussenliggende periode wel een paar keer gezien, maar de laatste keer merkte ik echt: "Hé... leuk om haar te zien en da's gewoon OK."
En dan te bedenken dat ik me in het begin van dit jaar echt niet waardelozer kon voelen.
Ik raak dat maar niet kwijt... elke keer dat ik haar zie, ontwijk ik haar om d'r met rust te laten. Maar stiekem wil ik juist met d'r praten. Ze denkt misschien wel dat ik d'r haat, maar ze vroeg er destijds zelf om.quote:Op vrijdag 21 december 2007 12:00 schreef Alonely het volgende:
De laatste keer dat ik haar zag was er ook niks meer van het "Ooooh-ik-wil-je-terug" gevoel over.
Doe eens wild ....
Het is al een jaar uit met mijn vriendin. Drie jaar samen waarvan 1 samengewoond. Ze heeft tot vorige week mij proberen te overtuigen om terug een relatie aan te gaan. Eindelijk was ik er terug klaar voor om met haar terug iets op te bouwen. Leerde ze vorige week een andere kerel kennen die ze een kans wil geven.
Een jaar gelede ben ik bij haar vertrokke omdat we gewoon niet meer samen konden leven. We zijn altijd van elkaar blijven houden. Nu krijg ik plots die klap, voor de eerste keer in mijn leven. Wenen doe ik normaal niet. Maar sinds gistere zie ik de wereld alsof ik onder water leef. K'voel me klote, ik weet dat het over zal gaan... maar ik hoop vooral dat die kerel het afbolt en dat ze terug bij mij komt.
Een jaar gelede ben ik bij haar vertrokke omdat we gewoon niet meer samen konden leven. We zijn altijd van elkaar blijven houden. Nu krijg ik plots die klap, voor de eerste keer in mijn leven. Wenen doe ik normaal niet. Maar sinds gistere zie ik de wereld alsof ik onder water leef. K'voel me klote, ik weet dat het over zal gaan... maar ik hoop vooral dat die kerel het afbolt en dat ze terug bij mij komt.
Would You Try And Stay For The Rest Of Your Days?
je kan beter hopen dat ze die kerel afbelt, hè.... als hij haar afbelt en ze dan ineens bij jou voor de deur staat is ook zo.... tweede keuzerig... al begrijp ik dat je door hartzeer overmand nu dat niet boeit, maar denk er toch eens over na.
verder sterkte voor een ieder die alleen is deze dagen en het niet wil zijn, 2008 wordt echt beter
verder sterkte voor een ieder die alleen is deze dagen en het niet wil zijn, 2008 wordt echt beter
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
ik ben het wel met milagro eens
je bent dan ook zoiets van bij gebrek aan beter. Anders zou ze die andere jongen geen kans geven.
je bent dan ook zoiets van bij gebrek aan beter. Anders zou ze die andere jongen geen kans geven.
quote:Op maandag 24 december 2007 13:28 schreef Riann het volgende:
je bent dan ook zoiets van bij gebrek aan beter....
Doe eens wild ....
ik geloof het niet echt.quote:Op maandag 24 december 2007 13:12 schreef FlipDwerg het volgende:
Het is al een jaar uit met mijn vriendin. Drie jaar samen waarvan 1 samengewoond. Ze heeft tot vorige week mij proberen te overtuigen om terug een relatie aan te gaan. Eindelijk was ik er terug klaar voor om met haar terug iets op te bouwen. Leerde ze vorige week een andere kerel kennen die ze een kans wil geven.
Een jaar gelede ben ik bij haar vertrokke omdat we gewoon niet meer samen konden leven. We zijn altijd van elkaar blijven houden. Nu krijg ik plots die klap, voor de eerste keer in mijn leven. Wenen doe ik normaal niet. Maar sinds gistere zie ik de wereld alsof ik onder water leef. K'voel me klote, ik weet dat het over zal gaan... maar ik hoop vooral dat die kerel het afbolt en dat ze terug bij mij komt.
ik denk dat ze allang al met hem ging en zo "wraak" heeft genomen om je terug te pakken.
Op dinsdag 7 juni 2016 23:04 Papierversnipperaar het volgende:
En waarom staat Groot Brittannië er niet tussen? Alleen al het drugs geld dat door HSBC is witgewassen levert dat land een ereplaats op.
Website ware Islam: http://harun-yahya.net/
En waarom staat Groot Brittannië er niet tussen? Alleen al het drugs geld dat door HSBC is witgewassen levert dat land een ereplaats op.
Website ware Islam: http://harun-yahya.net/
Iedereen die het er nu moeilijk mee heeft rond deze tijd, sterkte, I know how you feel! 
En toch nog zo fijn mogelijke dagen!
En toch nog zo fijn mogelijke dagen!
ik vind kerst helemaal geweldig maar ik mis dan toch die iemand niet zo zeer mijn ex terwijl ik nu wel zo mee en dan denk wat zal hij aan het doen zijn. Maar ik mis ook gewoon iemand langs mij.
snik snik
snik snik
Ik heb precies hetzelfde gevoel. Ik ben wel blij dat ik niet hem mis, maar gewoon iemand om me heen die om me geeft etcquote:Op dinsdag 25 december 2007 10:50 schreef Riann het volgende:
ik vind kerst helemaal geweldig maar ik mis dan toch die iemand niet zo zeer mijn ex terwijl ik nu wel zo mee en dan denk wat zal hij aan het doen zijn. Maar ik mis ook gewoon iemand langs mij.
snik snik
Maar af en toe denk ik ook, wat zal hij doen? Maar hij zit vast lekker bij zijn schoonouders ofzo denk ik dan maar
Van ex naar friends with bennefits
En ik voel me er niet eens slecht bij? Maar ik zeg 't maar tegen niemand.. Anders krijg je dat standaard gezeik weer
En ik voel me er niet eens slecht bij? Maar ik zeg 't maar tegen niemand.. Anders krijg je dat standaard gezeik weer
wat moet ik doen. 