De kunst van het loslaten van je ex! #55

quote:

Op woensdag 12 december 2007 23:09 schreef adt het volgende:
Hoe kut is het dan ook als je samenwoont en zij zwijgt in alle talen. Gaat dan op bed en wanneer je haar achterna strompelt de slaapkamer in zie je nog hoe ze zich haastig uitkleedt en in bed duikt, vervolgens niets meer tegen je zegt.

Emotionele chantage. Je wou het toch uitmaken?

quote:

Op woensdag 12 december 2007 20:59 schreef vliegtuigje het volgende:

[..]

Maar gelukkig zijn er hierboven een paar mensen die zeggen dat het kan Ik ben nou 2,5 maand verder ongeveer en ik heb nog veel terugvallen, maar het gaat een stuk beter. Ik vraag me nou alleen heel erg af wat ik met m'n leven aanmoet Ik vond het geweldig zoals het was en nu moet alles opeens anders. Nieuwe hobby's, nieuwe mensen,... ik vind er gewoon totaal geen voldoening in. Maar ook dat went nog wel.

Ik hoop ook dat het kan! Kan het me nog steeds niet voorstellen... ik weet nu wel dat hij het niet was voor mij, maar dat gevoel dat erbij hoorde.. denk gewoon niet dat ik dat nog keer kan krijgen!

Ik kan me helaas ook weer aansluiten bij de club...
Sinds gisterenavond is het over, en het was niet bepaald mijn besluit (ik wist wel dat het zo niet echt verder kon maargoed...)

Het enigste nare is dat ik nogsteeds zoveel van haar hou, en zij op een zekere manier nog van mij. We gaan proberen op vriendschappelijke manier door te gaan (al weet ik uit de regel...en ervaring van eerdere exen dat dit meestal niet werkt op lange termijn) en wie weet of het op een gegeven moment nog goed komt (ze zegt zelf ook dat we het wel zien)

Maar voor nu moet ik me er overheen zetten, succes aan mijzelf

Ik heb nu sinds anderhalf jaar een relatie met mijn huidige vriendin. Het is een schat. Ik hou van haar. Zij van mij. En ik had het werkelijk niet beter kunnen treffen.

Toch bekruipt mij de laatste twee maanden ongeveer steeds hetzelfde gevoel. Ofja, geen gevoel. Meer een gedachte aan een persoon. Mijn ex dus. Het is volgens mij al vijf jaar over tussen ons, en de laatste twee jaar heb ik haar nooit meer gezien zelfs. Tussen die ex en deze vriendin zaten zelfs nog romances.

Steeds meer denk ik aan haar. En eerlijk gezegd, mis ik haar. Ik mis haar lach, haar mooie gezicht, haar spontaanheid. Eigenlijk alles aan haar. Natuurlijk is alles uit het verleden mooier, en zal de realiteit vies hard tegenvallen. Maar ik word er gek van. Stapelgek. Ik heb haar geeneens meer gezien de afgelopen twee jaar! Ik weet niet eens meer waar ze werkt of waar ze woont.

Ik voel me zo klote tegenover mijn vriendin. Ik durf het haar niet te vertellen. Het lijkt mij ook het beste om het haar niet te vertellen, want wat niet weet dat deert niet. Ik hou van haar, maar ik denk aan haar. Steeds meer, en steeds hopelozer. 'sAvonds als ik in bed lig denk ik aan die tijd met mijn ex, en vergeet ik dat ik beloofd had om mijn huidige vriendin nog even te bellen.

Ik voel me gewoon een leugenaar en een verrader tegenover mijn vriendin. Maar werkelijk waar, ik kan er niets aan doen...

quote:

Op woensdag 19 december 2007 17:30 schreef Solevita het volgende:

Toch bekruipt mij de laatste twee maanden ongeveer steeds hetzelfde gevoel. Ofja, geen gevoel. Meer een gedachte aan een persoon. Mijn ex dus. Het is volgens mij al vijf jaar over tussen ons, en de laatste twee jaar heb ik haar nooit meer gezien zelfs. Tussen die ex en deze vriendin zaten zelfs nog romances.

Als het pas 2 maanden is, ms is het een fase...
Ik heb ook wel eens zulk soort momenten gehad. M'n verleden/ex/oude relatie overtrof wat ik heb (nu had inmiddels ). Een ex uit het verleden had dan toch iets wat ik onbewust leek te missen in m'n relatie.

Is er echt niks wat je ex heeft, wat je huidige vriendin mist of is de relatie heel anders?
(Als je relatie net pril was, dan is dit gevoel wat meer logisch, dan na 1,5 jaar.)
Zo niet, dan zijn het ms gewoon wat oude beelden die ineens gaan spelen en dan blijven hangen.

quote:

Natuurlijk is alles uit het verleden mooier, en zal de realiteit vies hard tegenvallen.

Hoeft niet. Ja als je een overgeromantiseerd persoon bent, die dingen niet nuchter bekijkt.

Mijn relaties verschilden wel degelijk heel veel van elkaar. Vandaar dat ik terug dacht aan een ex, omdat ik bepaalde dingen gewoon echt miste.
De relatie/ex zelf miste ik niet, was al jaren voorbij. Maar als je in een nieuwe relatie zit, dan ga je toch vergelijken, zodra er wat scheelt of ontbreekt. Dat was bij mij de reden, dat het in m'n hoofd ineens ging malen.

In het begin van dit jaar heeft mijn ex het uitgemaakt na een relatie van ongeveer vijf jaar:
Als je wil kun je over mijn vrolijke avonturen lezen in dit topic: Doffe ellende
Gisteren heb ik haar weer een keer gezien na een tijd waarin we elkaar vrij weinig gezien hebben en ik moet zeggen dat het best OK was om haar weer te zien.
We hebben nog wel liefdevolle gevoelens voor elkaar, maar dan echt alleen als vrienden.
Toen ik haar zag was ik ook blij om haar te zien, maar meer gewoon als een vriendin die ik al een tijdje had gemist. We zijn echt 'klaar' met elkaar als voormalige partners en we kunnen nu gewoon weer normaal met elkaar omgaan. En da's best fijn.

quote:

Op donderdag 20 december 2007 14:49 schreef Alonely het volgende:
In het begin van dit jaar heeft mijn ex het uitgemaakt na een relatie van ongeveer vijf jaar:
Als je wil kun je over mijn vrolijke avonturen lezen in dit topic: Doffe ellende
Gisteren heb ik haar weer een keer gezien na een tijd waarin we elkaar vrij weinig gezien hebben en ik moet zeggen dat het best OK was om haar weer te zien.
We hebben nog wel liefdevolle gevoelens voor elkaar, maar dan echt alleen als vrienden.
Toen ik haar zag was ik ook blij om haar te zien, maar meer gewoon als een vriendin die ik al een tijdje had gemist. We zijn echt 'klaar' met elkaar als voormalige partners en we kunnen nu gewoon weer normaal met elkaar omgaan. En da's best fijn.

kunnen jullie ook vriendschappelijk samen dingen doen (zonder dat er anderen bij zijn) zonder dat het pijnlijk is dan?

ik kan me er nog niks bij voorstellen namelijk.

quote:

Op donderdag 20 december 2007 16:54 schreef -Mellow- het volgende:

[..]

kunnen jullie ook vriendschappelijk samen dingen doen (zonder dat er anderen bij zijn) zonder dat het pijnlijk is dan?

ik kan me er nog niks bij voorstellen namelijk.

Ms wel als je 9 maanden verder bent

Ligt er ook aan om welke reden je relatie stuk is gegaan he.
En als je elkaar 9 maanden niet ziet, dan trekken een hoop dingen weer bij, vallen dingen in perspectief.

Gister had ik een hele enge droom met/over mn ex en ik werd helemaal in paniek/huilend wakker. Bleek hij ongeveer dezelfde droom (over mij) te hebben gehad ?

Zelfs uit m'n dromen gaat ie niet weg

quote:

Op donderdag 20 december 2007 16:54 schreef -Mellow- het volgende:

[..]

kunnen jullie ook vriendschappelijk samen dingen doen (zonder dat er anderen bij zijn) zonder dat het pijnlijk is dan?

ik kan me er nog niks bij voorstellen namelijk.

Ja, ondertussen kan dat wel weer.
We houden nog van elkaar, maar niet als geliefden. En dat zou ik ook ab-so-luut niet meer willen.
De laatste keer dat ik haar zag was er ook niks meer van het "Ooooh-ik-wil-je-terug" gevoel over.

quote:

Op donderdag 20 december 2007 21:35 schreef Noisekick het volgende:

[..]

Ms wel als je 9 maanden verder bent

Ligt er ook aan om welke reden je relatie stuk is gegaan he.
En als je elkaar 9 maanden niet ziet, dan trekken een hoop dingen weer bij, vallen dingen in perspectief.

Klopt, in 9 maanden kunnen er een hoop dingen veranderen.
De reden van onze relatie-beëindiging was overigens niet zo prettig, dus daar heeft het weinig mee te maken.
We hebben elkaar in de tussenliggende periode wel een paar keer gezien, maar de laatste keer merkte ik echt: "Hé... leuk om haar te zien en da's gewoon OK."
En dan te bedenken dat ik me in het begin van dit jaar echt niet waardelozer kon voelen.

Bweuh. Stomme feestdagen.

quote:

Op vrijdag 21 december 2007 12:00 schreef Alonely het volgende:
De laatste keer dat ik haar zag was er ook niks meer van het "Ooooh-ik-wil-je-terug" gevoel over.

Ik raak dat maar niet kwijt... elke keer dat ik haar zie, ontwijk ik haar om d'r met rust te laten. Maar stiekem wil ik juist met d'r praten. Ze denkt misschien wel dat ik d'r haat, maar ze vroeg er destijds zelf om.

Het is al een jaar uit met mijn vriendin. Drie jaar samen waarvan 1 samengewoond. Ze heeft tot vorige week mij proberen te overtuigen om terug een relatie aan te gaan. Eindelijk was ik er terug klaar voor om met haar terug iets op te bouwen. Leerde ze vorige week een andere kerel kennen die ze een kans wil geven.

Een jaar gelede ben ik bij haar vertrokke omdat we gewoon niet meer samen konden leven. We zijn altijd van elkaar blijven houden. Nu krijg ik plots die klap, voor de eerste keer in mijn leven. Wenen doe ik normaal niet. Maar sinds gistere zie ik de wereld alsof ik onder water leef. K'voel me klote, ik weet dat het over zal gaan... maar ik hoop vooral dat die kerel het afbolt en dat ze terug bij mij komt.

je kan beter hopen dat ze die kerel afbelt, hè.... als hij haar afbelt en ze dan ineens bij jou voor de deur staat is ook zo.... tweede keuzerig... al begrijp ik dat je door hartzeer overmand nu dat niet boeit, maar denk er toch eens over na.


verder sterkte voor een ieder die alleen is deze dagen en het niet wil zijn, 2008 wordt echt beter

ik ben het wel met milagro eens

je bent dan ook zoiets van bij gebrek aan beter. Anders zou ze die andere jongen geen kans geven.

quote:

Op maandag 24 december 2007 13:28 schreef Riann het volgende:
je bent dan ook zoiets van bij gebrek aan beter....

quote:

Op maandag 24 december 2007 13:56 schreef Tarot het volgende:

[..]

[ afbeelding ]

"The Heartbreak Kid" in a nutshell

quote:

Op maandag 24 december 2007 13:12 schreef FlipDwerg het volgende:
Het is al een jaar uit met mijn vriendin. Drie jaar samen waarvan 1 samengewoond. Ze heeft tot vorige week mij proberen te overtuigen om terug een relatie aan te gaan. Eindelijk was ik er terug klaar voor om met haar terug iets op te bouwen. Leerde ze vorige week een andere kerel kennen die ze een kans wil geven.

Een jaar gelede ben ik bij haar vertrokke omdat we gewoon niet meer samen konden leven. We zijn altijd van elkaar blijven houden. Nu krijg ik plots die klap, voor de eerste keer in mijn leven. Wenen doe ik normaal niet. Maar sinds gistere zie ik de wereld alsof ik onder water leef. K'voel me klote, ik weet dat het over zal gaan... maar ik hoop vooral dat die kerel het afbolt en dat ze terug bij mij komt.

ik geloof het niet echt.

ik denk dat ze allang al met hem ging en zo "wraak" heeft genomen om je terug te pakken.

Iedereen die het er nu moeilijk mee heeft rond deze tijd, sterkte, I know how you feel!

En toch nog zo fijn mogelijke dagen!

ik vind kerst helemaal geweldig maar ik mis dan toch die iemand niet zo zeer mijn ex terwijl ik nu wel zo mee en dan denk wat zal hij aan het doen zijn. Maar ik mis ook gewoon iemand langs mij.

snik snik

quote:

Op dinsdag 25 december 2007 10:50 schreef Riann het volgende:
ik vind kerst helemaal geweldig maar ik mis dan toch die iemand niet zo zeer mijn ex terwijl ik nu wel zo mee en dan denk wat zal hij aan het doen zijn. Maar ik mis ook gewoon iemand langs mij.

snik snik

Ik heb precies hetzelfde gevoel. Ik ben wel blij dat ik niet hem mis, maar gewoon iemand om me heen die om me geeft etc Maar af en toe denk ik ook, wat zal hij doen? Maar hij zit vast lekker bij zijn schoonouders ofzo denk ik dan maar

Nog mensen hun ex opgegeten met kerst?

Van ex naar friends with bennefits
En ik voel me er niet eens slecht bij? Maar ik zeg 't maar tegen niemand.. Anders krijg je dat standaard gezeik weer

*diepe zucht*...mn ex vriendin heeft op dit moment (19:00) een afspraak met een jongen. ik baal dat ik dit weet, ik wil het eigenlijk niet weten, want ik zit nu mezelf helemaal gek te maken hier thuis. wat moet ik doen.

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 19:03 schreef Dizzee het volgende:
*diepe zucht*...mn ex vriendin heeft op dit moment (19:00) een afspraak met een jongen. ik baal dat ik dit weet, ik wil het eigenlijk niet weten, want ik zit nu mezelf helemaal gek te maken hier thuis. wat moet ik doen.

Potje bier pakken

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 19:03 schreef Dizzee het volgende:
*diepe zucht*...mn ex vriendin heeft op dit moment (19:00) een afspraak met een jongen. ik baal dat ik dit weet, ik wil het eigenlijk niet weten, want ik zit nu mezelf helemaal gek te maken hier thuis. wat moet ik doen.

knop om zetten, hup.
Bent toch zeker geen wijf.

De mannelijke adviezen getuigen weer van veel empathie

Dizzee, hoe komt het dat je dat weet? Je hebt nog contact met je ex?
Zoja, kan je beter wat afstand nemen van haar in plaats van nauwgezet haar agenda en afspraken bij te houden.
Dat helpt je ook geen stap vooruit in het verwerkingsproces.

Niet te veel lopen piekeren nu, iets gaan doen om je gedachten wat te verzetten (in hoeverre dat mogelijk is tenminste)!

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 20:50 schreef AudeVie het volgende:

Dizzee, hoe komt het dat je dat weet? Je hebt nog contact met je ex?
Zoja, kan je beter wat afstand nemen van haar in plaats van nauwgezet haar agenda en afspraken bij te houden.
Dat helpt je ook geen stap vooruit in het verwerkingsproces.

Niet te veel lopen piekeren nu, iets gaan doen om je gedachten wat te verzetten (in hoeverre dat mogelijk is tenminste)!

gisteravond kwam ik dr tegen in de kroeg, en heb toen 1 smsje in haar inbox gelezen. vandaar dat ik het weet. heel stom ja. voel me echt klote.

Hoe heb je dat gedaan? Telefoon stiekem gestolen?

Nee, lag op tafel

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 22:17 schreef Dizzee het volgende:
Nee, lag op tafel

Klinkt best wel triest dat je iemand anders zn berichtjes gaat lezen. Ik zou het al niet doen bij mn vriendin, laat staan bij mn ex

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 20:50 schreef AudeVie het volgende:
De mannelijke adviezen getuigen weer van veel empathie

Wat een onzin. Het was een welgemeend advies. Niks helpt beter dan met je vrienden even een biertje pakken. Hij heeft dat ook gedaan, alleen komt dan zn ex tegen en steelt dr telefoon. Om erachter te komen dat ze al toe is aan een andere piemel. Kan me voorstellen dat dat eventjes pijndoet, maar het komt allemaal goed

quote:

Op zaterdag 29 december 2007 01:11 schreef sipper het volgende:

[..]

Klinkt best wel triest dat je iemand anders zn berichtjes gaat lezen. Ik zou het al niet doen bij mn vriendin, laat staan bij mn ex
[..]

Wat een onzin. Het was een welgemeend advies. Niks helpt beter dan met je vrienden even een biertje pakken. Hij heeft dat ook gedaan, alleen komt dan zn ex tegen en steelt dr telefoon. Om erachter te komen dat ze al toe is aan een andere piemel. Kan me voorstellen dat dat eventjes pijndoet, maar het komt allemaal goed

Ik heb er geen problemen mee als iemand mn berichtjes leest? Wat zou daar triest aan zijn?

Maar in een kroeg gaat dat gewoon wat anders. Daar hangt een gezellig sfeertje, denk je niet na als nu. Die telefoon lag gewoon op tafel, ik pakte 'm en, las zo dat smsje.

Voelde me gister behoorlijk klote, maar nu valt t allemaal mee.

quote:

Op zaterdag 29 december 2007 01:11 schreef sipper het volgende:

[..]

Wat een onzin. Het was een welgemeend advies. Niks helpt beter dan met je vrienden even een biertje pakken. Hij heeft dat ook gedaan, alleen komt dan zn ex tegen en steelt dr telefoon. Om erachter te komen dat ze al toe is aan een andere piemel. Kan me voorstellen dat dat eventjes pijndoet, maar het komt allemaal goed

Yep, bier maakt alles goed!

quote:

Op zaterdag 29 december 2007 11:11 schreef Dizzee het volgende:

[..]

Ik heb er geen problemen mee als iemand mn berichtjes leest? Wat zou daar triest aan zijn?

Maar in een kroeg gaat dat gewoon wat anders. Daar hangt een gezellig sfeertje, denk je niet na als nu. Die telefoon lag gewoon op tafel, ik pakte 'm en, las zo dat smsje.

Voelde me gister behoorlijk klote, maar nu valt t allemaal mee.

Ik zou het ook niet appreciëren hoor mocht mijn ex of iemand anders mijn berichtjes stiekem gaan zitten lezen.
Maar goed, de nacht heeft je geholpen om het allemaal een stuk te relativeren. Proberen zo te houden

Nee, bier schiet bij mij nooit op. Dan voel ik me de volgende dag helemaal klote.

Maar over die berichtjes, daar moeten jullie niet te zwaar aan tillen. Dat is niet iets waar 'wij' moeilijk over doen. Het ging me puur om het feit dat ze met zo'n jongen een gezellige avond gaat hebben en dat mn dag/avond verpeste. Stom om te piekeren, jalouzie is slecht weet ik allemaal, maar kan dr niets aan doen. Wist ik maar wat ik eraan kon doen!

Ik ben nu echt klaar met mijn ex 100% zeker

quote:

Op zaterdag 29 december 2007 15:32 schreef Riann het volgende:
Ik ben nu echt klaar met mijn ex 100% zeker

Dat zijn goeie dingen Any special reason of gewoon tijd en verwerking?

quote:

Op zaterdag 29 december 2007 21:28 schreef Noisekick het volgende:

[..]

Dat zijn goeie dingen Any special reason of gewoon tijd en verwerking?

Tijd en verwerking

en ben nu ook weer bezig met andere jongens

Na 8 jaar is het nu dus ineens klaar.
8 jaar lief & leed sinds we 17 waren. En binnen 2 weken is alles volledig uit de hand gelopen. We bleken allebei vreemd te zijn gegaan waar we ons dan allebei wel over heen konden zetten.
8 jaar is lang, shit happens maar daarna begon het draaien en liegen.
Dingen die niet klopte en uiteindelijk moest ik wel uit maken om nog een beetje zelfrespect over te hebben.
En daar zitten we dan nu, 8 jaar dik plezier gehad en nu heeft ze twijfels, ze wil me niet kwijt maar ze weet niet of ze nu al voor de rest van haar leven in dezelfde relatie wil zitten. Ze houdt van me maar ze moet nadenken.
Wat mij dan weer ongelooflijk boos maakt en ook verdrietig. Want ondanks de lage acties van de afgelopen tijd wil ik haar niet kwijt.
En het enige wat rest is haar met rust laten, wat waarschijnlijk eindigt in haar kwijtraken.
Ongelooflijk gevoel en ik wist niet dat je jezelf zo klote kon voelen
En ik kan niet zomaar 8 jaar uitzetten, dat voelt alsof ik er een been af moet hakken.
Geen flauw idee hoe ik het moet aanpakken op dit moment want ik kan alleen maar boos worden wat natuurlijk ook voor geen meter opschiet. En ik wil haar niet terug als ze er niet de volle 100% achter staat. Maar ik wil haar niet kwijt.

Enfin, vet dillema. Iemand een idee?

Hardlopen/joggen helpt btw.

C

quote:

Op zondag 30 december 2007 12:45 schreef cWaVe het volgende:
Na 8 jaar is het nu dus ineens klaar.
8 jaar lief & leed sinds we 17 waren. En binnen 2 weken is alles volledig uit de hand gelopen. We bleken allebei vreemd te zijn gegaan waar we ons dan allebei wel over heen konden zetten.
8 jaar is lang, shit happens maar daarna begon het draaien en liegen.
Dingen die niet klopte en uiteindelijk moest ik wel uit maken om nog een beetje zelfrespect over te hebben.
En daar zitten we dan nu, 8 jaar dik plezier gehad en nu heeft ze twijfels, ze wil me niet kwijt maar ze weet niet of ze nu al voor de rest van haar leven in dezelfde relatie wil zitten. Ze houdt van me maar ze moet nadenken.
Wat mij dan weer ongelooflijk boos maakt en ook verdrietig. Want ondanks de lage acties van de afgelopen tijd wil ik haar niet kwijt.
En het enige wat rest is haar met rust laten, wat waarschijnlijk eindigt in haar kwijtraken.
Ongelooflijk gevoel en ik wist niet dat je jezelf zo klote kon voelen
En ik kan niet zomaar 8 jaar uitzetten, dat voelt alsof ik er een been af moet hakken.
Geen flauw idee hoe ik het moet aanpakken op dit moment want ik kan alleen maar boos worden wat natuurlijk ook voor geen meter opschiet. En ik wil haar niet terug als ze er niet de volle 100% achter staat. Maar ik wil haar niet kwijt.

Enfin, vet dillema. Iemand een idee?

Hardlopen/joggen helpt btw.

C

Pfoei.. 8 jaar
Daar baal je zeker van.. Maar vraag je eens af; nooit twijfels gehad? Nooit gedacht van; "is dit het nou"
Maak jezelf gewoon maar wijs dat jullie niet voor elkaar bestemd waren.. Dat is een manier om jezelf gerust te stellen.. Zo van: het had toch niks geworden... Als zij er geen energie meer wil insteken, moet je het zelf ook maar laten varen vind ik... Maarja, dat is de trots van de mens.. Je wil niet als een hondje achter haar aan lopen.

Ik ben inmiddels een maand of 9 verder en het ging echt hardstikke goed.Er is vanalles gebeurd in die 9 maanden waardoor ik telkens weer terug me dal in ging en me zorgen liep te maken waar hij mee bezig was (Hoe zot kan je bezig zijn )Na de laatste klapper die die me vertelde was ik er echt wel klaar mee...

Maar vrijdag moesten we naar de notaris om het een en ander te ondertekenen....en....godver de godver...die klik is er gewoon nog!! En nu merk ik dus weer dat ie regelmatig door me hoofd spookt en er ook weer regelmatig tranen komen... Weet dat dat ook wel weer overgaat,ga hem voorlopig maar weer een beetje ontwijken.Hij komt nog klussen afmaken hier in huis,maar dat moet ie dan maar doen als ik aan het werk ben...

Tis gewoon zo moeilijk...het alleen zijn,het zonder hem zijn,een ander leven opbouwen,nieuwe vrienden maken omdat je eigen 'vrienden' niets tot weinig van zich laten horen.Het is makkelijk gezegd om het te doen,maar toch werkt het in het echt toch anders...

Maar het komt wel weer goed,ik blijf me best doen en geef mezelf regelmatig de spreekwoordelijke schop onder mijn kont! Maar soms... lukt dat ff niet..

quote:

Op zondag 30 december 2007 18:14 schreef Suzziieee het volgende:
Ik ben inmiddels een maand of 9 verder en het ging echt hardstikke goed.Er is vanalles gebeurd in die 9 maanden waardoor ik telkens weer terug me dal in ging en me zorgen liep te maken waar hij mee bezig was (Hoe zot kan je bezig zijn )Na de laatste klapper die die me vertelde was ik er echt wel klaar mee...

Maar vrijdag moesten we naar de notaris om het een en ander te ondertekenen....en....godver de godver...die klik is er gewoon nog!! En nu merk ik dus weer dat ie regelmatig door me hoofd spookt en er ook weer regelmatig tranen komen... Weet dat dat ook wel weer overgaat,ga hem voorlopig maar weer een beetje ontwijken.Hij komt nog klussen afmaken hier in huis,maar dat moet ie dan maar doen als ik aan het werk ben...

Tis gewoon zo moeilijk...het alleen zijn,het zonder hem zijn,een ander leven opbouwen,nieuwe vrienden maken omdat je eigen 'vrienden' niets tot weinig van zich laten horen.Het is makkelijk gezegd om het te doen,maar toch werkt het in het echt toch anders...

Maar het komt wel weer goed,ik blijf me best doen en geef mezelf regelmatig de spreekwoordelijke schop onder mijn kont! Maar soms... lukt dat ff niet..

Heel herkenbaar, alleen bij mij is nu pas net 2 maanden uit. Ook ik ben nog veelste veel bezig of het wel goed gaat met hem. Terwijl ik nu gewoon meer aan mezelf moet denken en weer alles op een rij moet krijgen. Hij gaat immers gewoon door met zijn leventje en lijkt nergens moeite mee te hebben.

Inderdaad het weer in je eentje zijn, nieuwe dingen gaan doen, valt nu nog erg zwaar. Terwijl ik 4 jaar geleden toen ik hem nog helemaal niet kende, het prima redde in mijn eentje.

Misschien moet ik de spreekwoordelijke schop onder mijn kont mijzelf ook wat vaker geven.

Op naar 2008...

quote:

Op zondag 30 december 2007 18:42 schreef Xie_je het volgende:

[..]

Heel herkenbaar, alleen bij mij is nu pas net 2 maanden uit. Ook ik ben nog veelste veel bezig of het wel goed gaat met hem. Terwijl ik nu gewoon meer aan mezelf moet denken en weer alles op een rij moet krijgen. Hij gaat immers gewoon door met zijn leventje en lijkt nergens moeite mee te hebben.

Inderdaad het weer in je eentje zijn, nieuwe dingen gaan doen, valt nu nog erg zwaar. Terwijl ik 4 jaar geleden toen ik hem nog helemaal niet kende, het prima redde in mijn eentje.

Misschien moet ik de spreekwoordelijke schop onder mijn kont mijzelf ook wat vaker geven.

Op naar 2008...

Heel herkenbaar wat je zegt inderdaad...Ik heb bijna heel 2007 weggegooid aan hem en me zorgen te maken over zijn akties.Hij zegt gelukkig te zijn,ik denk daar anders over...en wil daar niet meer over nadenken.Het is genoeg geweest

Als ik mezelf weer verdrietig begin te voelen dan zeg ik gerust hardop..NEE SUUS,DAT GAAN WE NIET MEER DOEN!!!en meestal helpt dat wel.Inderdaad op naar 2008...en 2007 snel achter me laten

Sterkte!

quote:

Op zondag 30 december 2007 19:00 schreef Suzziieee het volgende:

[..]

Heel herkenbaar wat je zegt inderdaad...Ik heb bijna heel 2007 weggegooid aan hem en me zorgen te maken over zijn akties.Hij zegt gelukkig te zijn,ik denk daar anders over...en wil daar niet meer over nadenken.Het is genoeg geweest

Als ik mezelf weer verdrietig begin te voelen dan zeg ik gerust hardop..NEE SUUS,DAT GAAN WE NIET MEER DOEN!!!en meestal helpt dat wel.Inderdaad op naar 2008...en 2007 snel achter me laten

Sterkte!

Wel al hartstikke goed van je dat je al zegt: 'het is genoeg geweest' , en dat je je gedachten over hem probeert stop te zetten.
Dan ben je toch al een heel eind om hem 'te vergeten'

Bij mij wilt dat nog niet lukken, maar daarvoor is de tijd misschien nog te kort.
Die tijd komt voor mij vast ook nog wel!

In ieder geval ook jij veel sterkte!

quote:

Op zondag 30 december 2007 19:26 schreef Xie_je het volgende:

[..]

Wel al hartstikke goed van je dat je al zegt: 'het is genoeg geweest' , en dat je je gedachten over hem probeert stop te zetten.
Dan ben je toch al een heel eind om hem 'te vergeten'

Bij mij wilt dat nog niet lukken, maar daarvoor is de tijd misschien nog te kort.
Die tijd komt voor mij vast ook nog wel!

In ieder geval ook jij veel sterkte!

Ja ik MOET hem vergeten!!Das het beste voor mezelf! Jij komt ook nog wel zover...bij mij heeft het een maand of 8 geduurd En ben er ook nog steeds niet...maar ben wel al een heel eind

quote:

Op zondag 30 december 2007 19:57 schreef Suzziieee het volgende:
Ja ik MOET hem vergeten!!

Als je hem vergeet, dan leer je er weinig van. De kans lijkt me groot dat je hetzelfde verdriet dan ooit weer opnieuw zult tegenkomen... en de tweede keer zal het extra hard aankomen omdat je het hebt laten gebeuren.

quote:

Op zondag 30 december 2007 19:57 schreef Suzziieee het volgende:

[..]

Ja ik MOET hem vergeten!!Das het beste voor mezelf! Jij komt ook nog wel zover...bij mij heeft het een maand of 8 geduurd En ben er ook nog steeds niet...maar ben wel al een heel eind

hier niet meer posten helpt ook, hoor, echt

sterkte, het kan soms lang duren, maar niet zelden ben je daar zelf ook een beetje (of soms veel) debet aan... en dit is een algemene opmerking, niet voor jou speciaal.

iedereen een fijne jaarwisseling, kom op, hè, lui, niemand is het waard om zoveel en zolang over te treuren, geef die ander in al zijn of haar afwezigheid die macht niet om ook in diezelfde afwezigheid zo aanwezig te zijn.

'dumpers' are stupid, throw rocks at them don't think about them

quote:

Op maandag 31 december 2007 12:41 schreef milagro het volgende:

[..]

kom op, hè, lui, niemand is het waard om zoveel en zolang over te treuren, geef die ander in al zijn of haar afwezigheid die macht niet om ook in diezelfde afwezigheid zo aanwezig te zijn.

Mooi gezegd

quote:

Op maandag 31 december 2007 12:41 schreef milagro het volgende:
iedereen een fijne jaarwisseling, kom op, hè, lui, niemand is het waard om zoveel en zolang over te treuren, geef die ander in al zijn of haar afwezigheid die macht niet om ook in diezelfde afwezigheid zo aanwezig te zijn.

De waarde van mensen is nogal subjectief natuurlijk. Ik zou het verlies mijn kind altijd (willen) betreuren... Maar in de vele verhalen die zijn verteld over mensen die niet meer functioneren na een groot verlies, is het moraal vaak dat jijzelf ook belangrijk bent en als de persoon over wie je treurt er niks aan heeft, dan heeft het ook geen zin om jezelf te martelen.

En jij ook een fijne jaarwisseling gewenst

Het lukt mij ook niet hoor. Wij hebben altijd al iets gehad. Ik zie haar nu ook weer en we gaan aardig de goede kant op, we hebben min of meer een relatie alweer.
Ben hier heel blij mee. Alles is zo vertrouwd etc. Ze wil het eerst nog even rustig aan doen, want ze is niet echt gewend om weer zo serieus met iemand om te gaan.

quote:

Op zondag 30 december 2007 19:00 schreef Suzziieee het volgende:

[..]

Heel herkenbaar wat je zegt inderdaad...Ik heb bijna heel 2007 weggegooid aan hem en me zorgen te maken over zijn akties.Hij zegt gelukkig te zijn,ik denk daar anders over...en wil daar niet meer over nadenken.Het is genoeg geweest

Als ik mezelf weer verdrietig begin te voelen dan zeg ik gerust hardop..NEE SUUS,DAT GAAN WE NIET MEER DOEN!!!en meestal helpt dat wel.Inderdaad op naar 2008...en 2007 snel achter me laten

Sterkte!

Hmm, ik ken je verhaal niet, gok dat jij niet degene bent die de relatie heeft beëindigd, maar dan toch de volgende vraag:

Mijn ex heeft het twee maanden geleden uitgemaakt, zag het ook niet meer zitten. Kwam voor mij volledig uit de lucht vallen, ik zag het wel gebeuren met haar, dus de afgelopen twee maanden zijn een hel geweest, waar ik nog steeds niet uitgeklauterd ben.

Maarrrrr...in de tussentijd hebben we niet heel veel contact gehad, omdat ik heb aangegeven het allemaal erg moeilijk te vinden nu en voorlopig even afstand wil/moet nemen, omdat ik er anders helemáál in blijf hangen. Zij vindt óók dat we helemaal los moeten komen van elkaar, maar dan stuurt ze me vlak na de kerst wél een SMS-je met de vraag hoe mijn kerst was, dat ze me toch wel erg gemist heeft en blij is dat de kerstdagen er weer opzitten. Je zult begrijpen dat dat soort berichtjes bij mij inslaan als een bom, al zal ze het ongetwijfeld goed bedoelen en geen bijbedoelingen hebben (in de zin van: ze wil me terug).

De vraag is: Waarom doen vrouwen dat? Denkt ze soms dat ik ermee geholpen ben als ik erachter kom dat het voor haar óók nog moeilijk is, of wil ze me gewoon een hart onder de riem steken 'for old times' sake'? Ze weet dat ik het er erg moeilijk mee heb en dan toch stuurt ze me af en toe nog een berichtje om te vragen hoe het is en krijg ik een kaartje als ik aangeef dat het niet zo goed gaat. Zij is dus degene die het contact initiërt, voelen vrouwen zich dan soms nog verantwoordelijk voor het welzijn van hun ex, of hoe zit dat?

Lápiz, ik weet precies wat je bedoeld. Mijn ex-vriendin had er een goeie 3 a 4 weken geleden ook opeens geen zin meer in (onder het motto: het ging al langer niet meer) en weet dat het voor mij erg moeilijk te verwerken is.

Ze weet dat ik het moeilijk heb haar los te laten en dat het mij tijd gaat kosten maar ondertussen doet ze exact hetzelfde als jouw ex. Ze belt me regelmatig, gewoon zomaar en smst me (dus inderdaad ook met Kerst dat het raar is zonder mij en dat ze me best mist, zoals bij jou) maar ondertussen sloopt dit mij behoorlijk. Of ze het nou goed bedoeld (ookal werkt het averechts) of niet, het is ongelovelijk ruk dat het zo aangrijpt.

Ik betrap mijzelf er ook regelmatig op dat ik valse hoop in mijn hoofd plant na een berichtje met iets in de richting van 'ik mis je' ...ik weet het, dit is fout en zou het niet moeten doen.

Dus tja, ik denk dat het iets vrouwelijks is. Misschien voelen ze zich ergens verantwoordelijk voor wat ze feitelijk hebben aangericht (jouw hartzeer en dipjes en weet ik veel wat allemaal) en proberen op zo'n manier het wat dragelijker te maken...ookal werkt dit (zoals ik al zei) behoorlijk averechts.

quote:

Op maandag 31 december 2007 12:41 schreef milagro het volgende:

[..]
kom op, hè, lui, niemand is het waard om zoveel en zolang over te treuren, geef die ander in al zijn of haar afwezigheid die macht niet om ook in diezelfde afwezigheid zo aanwezig te zijn.

Deze heb ik trouwens even goed in mijn hoofd geprent, je hebt verdomme gelijk! (Hopelijk vergeet ik het niet tijdens een van m'n dipjes...)

[ Bericht 19% gewijzigd door Blast op 31-12-2007 18:29:20 ]

Geen idee...

Het was totaal niet mijn keuze..totale verassing en de grond is echt ff onder me weggevaagd toen.Omdat wij financieel nog aan elkaar vast zaten is er nog regelmatig contact.Inmiddels is dat sinds van de week grotendeels geregeld.

Ik maakte en soms maak ik me nog zorgen om hem,kan het hele verhaal niet vertellen,maar er zijn een aantal dingen gebeurd waarvan je je echt afvraagt waar die mee bezig is.Inmiddels ben ik wel zo ver dat ik denk dat ie oud en wijs genoeg is om te weten waar die mee bezig is.Al valt dat soms nog steeds zwaar.Ik weet ook van hem dat ie zich ook wel zorgen om mij heeft gemaakt... hij zei altijd..omdat de liefde weg is betekend dat nog niet dat ik niets meer om je geef..Misschien is dat met jouw ex ook wel.

Mijn ex smste en belde mij ook veel hoe het met me ging en kan nog steeds met veel bij hem aankloppen,al heb ik nu wel voor mezelf voor elkaar dat ik dat niet meer voor ieder wissewasje doe.Moet echt een praktisch iets zijn wat ik zelf niet kan of een financieel iets.Regelmatig zeg ik nu ook afspraken af omdat ik hem niet meer te vaak wil zien.En ook dat ik hem wel bel of sms en dat ie niet meer mij voor een lulpraatje hoeft te bellen.Terwijl een lange tijd geen haar op mijn hoofd er ook maar aan dacht om een afspraak met HEM af te zeggen...

Het komt wel goed met me...ben er over het algemeen grotendeels wel overheen..Kunnen nu redelijk normaal met elkaar praten zonder gelijk ruzie te maken en zijn hele nieuwe situatie af te kraken en zwart te maken Al zal ik het nooit snappen.


Ik zou aan je ex vragen of ze dat niet meer wilt doen omdat jij daar veel moeite mee hebt..iets anders zou ik ook neit weten.

quote:

Op maandag 31 december 2007 18:19 schreef Blast het volgende:
Lápiz, ik weet precies wat je bedoeld. Mijn ex-vriendin had er een goeie 3 a 4 weken geleden ook opeens geen zin meer in (onder het motto: het ging al langer niet meer) en weet dat het voor mij erg moeilijk te verwerken is.

Ze weet dat ik het moeilijk heb haar los te laten en dat het mij tijd gaat kosten maar ondertussen doet ze exact hetzelfde als jouw ex. Ze belt me regelmatig, gewoon zomaar en smst me (dus inderdaad ook met Kerst dat het raar is zonder mij en dat ze me best mist, zoals bij jou) maar ondertussen sloopt dit mij behoorlijk. Of ze het nou goed bedoeld (ookal werkt het averechts) of niet, het is ongelovelijk ruk dat het zo aangrijpt.

Ik betrap mijzelf er ook regelmatig op dat ik valse hoop in mijn hoofd plant na een berichtje met iets in de richting van 'ik mis je' ...ik weet het, dit is fout en zou het niet moeten doen.

Dus tja, ik denk dat het iets vrouwelijks is. Misschien voelen ze zich ergens verantwoordelijk voor wat ze feitelijk hebben aangericht (jouw hartzeer en dipjes en weet ik veel wat allemaal) en proberen op zo'n manier het wat dragelijker te maken...ookal werkt dit (zoals ik al zei) behoorlijk averechts.
[..]

Deze heb ik trouwens even goed in mijn hoofd geprent, je hebt verdomme gelijk! (Hopelijk vergeet ik het niet tijdens een van m'n dipjes...)

Tsja, vertel mij wat, ik krijg twee minuten geleden een SMS'je van d'r dat het een moeilijke avond wordt en dat ze het de afgelopen jaren met oud en nieuw erg leuk heeft gehad met mij. Dan is mijn avond dus bij voorbaat al verpest. Ik weet ook niet zo goed wat ik eraan moet doen, misschien gewoon aangeven dat ze het beter niet meer kan doen, omdat het mij niet helpt.

Die valse hoop is nog het ergste inderdaad, je schiet er helemaal niks mee op, want je zult net zien dat ze toch niks meer wil.

Bah.

quote:

Op maandag 31 december 2007 12:29 schreef Tarot het volgende:

[..]

Als je hem vergeet, dan leer je er weinig van. De kans lijkt me groot dat je hetzelfde verdriet dan ooit weer opnieuw zult tegenkomen... en de tweede keer zal het extra hard aankomen omdat je het hebt laten gebeuren.

Dit vind ik nou echt een opmerking die nergens over gaat! Al zou ik hem vergeten dan wil dat echt nog niet zeggen dat je het nog een keer 'laat gebeuren'

[ Bericht 5% gewijzigd door Suzziieee op 31-12-2007 18:50:36 ]

quote:

Op maandag 31 december 2007 12:41 schreef milagro het volgende:

[..]

hier niet meer posten helpt ook, hoor, echt

sterkte, het kan soms lang duren, maar niet zelden ben je daar zelf ook een beetje (of soms veel) debet aan... en dit is een algemene opmerking, niet voor jou speciaal.

iedereen een fijne jaarwisseling, kom op, hè, lui, niemand is het waard om zoveel en zolang over te treuren, geef die ander in al zijn of haar afwezigheid die macht niet om ook in diezelfde afwezigheid zo aanwezig te zijn.

'dumpers' are stupid, throw rocks at them don't think about them

Klopt... heb hier ook maaanden niet meer gepost,juist omdat het me meer aan alles herinnerde.Inmiddels kan ik aan veel herrineringen denken zonder gelijk verdrietig te worden en in tranen uit te barsten.

Ook dat de lange rit van liefdesverdriet vaak aan jezelf ligt klopt ook! In me hoofd ben ik er al maanden klaar mee...maar gevoelsmatig is dat gewoon heel anders.Inmiddels is dat ook voor 90-95% ook in kannen en kruiken.

Gaat helemaal goedkomen

quote:

Op maandag 31 december 2007 18:40 schreef Lápiz het volgende:

[..]

Tsja, vertel mij wat, ik krijg twee minuten geleden een SMS'je van d'r dat het een moeilijke avond wordt en dat ze het de afgelopen jaren met oud en nieuw erg leuk heeft gehad met mij. Dan is mijn avond dus bij voorbaat al verpest. Ik weet ook niet zo goed wat ik eraan moet doen, misschien gewoon aangeven dat ze het beter niet meer kan doen, omdat het mij niet helpt.

Die valse hoop is nog het ergste inderdaad, je schiet er helemaal niks mee op, want je zult net zien dat ze toch niks meer wil.

Bah.

Ken het gevoel van een bij voorbaat verklote avond:
Ik weet dat m'n ex vanavond bij een andere gozer thuis zit (waar ze nu wel erg veel mee omgaat...maar het is maar een goeie vriend...ja vast. Deze kerel was waarschijnlijk ook deels oorzaak van de plotse breuk, al zal ze dat nooit toegeven. Lang verhaal...) maar de gedachte dat ze bij hem is vind ik echt slopend.

Verder wat betreft het aangeven dat je niks meer wilt horen van haar, het vervelende is dat je het ergens ook wel fijn vind als je weer wat van haar hoort (ookal vind je het aan de andere kant zwaar klote omdat het je naar beneden haalt), dat heb ik in ieder geval wel. Ik weet dat het me totaal geen goed doet, maar toch vind ik het altijd wel fijn om haar even te zien, horen of lezen (sms)...al is het daarna altijd meteen een flinke koude douche als het besef van de breuk weer even hard de hoek om komt racen.

En ookal geeft zij aan dat ze het ook moeilijk heeft ermee, heb ik toch het idee dat het haar allemaal véél makkelijker afgaat dan mij om er overheen te stappen en gewoon vrolijk door te gaan

quote:

Op maandag 31 december 2007 19:44 schreef Blast het volgende:

[..]

Ken het gevoel van een bij voorbaat verklote avond:
Ik weet dat m'n ex vanavond bij een andere gozer thuis zit (waar ze nu wel erg veel mee omgaat...maar het is maar een goeie vriend...ja vast. Deze kerel was waarschijnlijk ook deels oorzaak van de plotse breuk, al zal ze dat nooit toegeven. Lang verhaal...) maar de gedachte dat ze bij hem is vind ik echt slopend.

Verder wat betreft het aangeven dat je niks meer wilt horen van haar, het vervelende is dat je het ergens ook wel fijn vind als je weer wat van haar hoort (ookal vind je het aan de andere kant zwaar klote omdat het je naar beneden haalt), dat heb ik in ieder geval wel. Ik weet dat het me totaal geen goed doet, maar toch vind ik het altijd wel fijn om haar even te zien, horen of lezen (sms)...al is het daarna altijd meteen een flinke koude douche als het besef van de breuk weer even hard de hoek om komt racen.

En ookal geeft zij aan dat ze het ook moeilijk heeft ermee, heb ik toch het idee dat het haar allemaal véél makkelijker afgaat dan mij om er overheen te stappen en gewoon vrolijk door te gaan

Ja, dat je jezelf al bij voorbaat loopt op te vreten over wat er allemaal wel niet kan gebeuren tussen die twee, dat ken ik ook. Al gebeurt er verder waarschijnlijk helemaal niks, het feit is dat zij daar met hem zit, terwijl jij niet met haar bent. Maar da's dan de harde realiteit waarom het je ex is. Hetzelfde geldt voor mij, overigens.

En tsja, wat mijn verhaal betreft; ik heb m'n ex net opgebeld om te zeggen dat ze - hoe goed ze het ook bedoelt - maar beter niks meer van zich kan laten horen, omdat het mij alleen maar dichterbij de afgrond brengt. Dat begreep ze en ze vond het vervelend. Tenslotte heb ik haar gevraagd of ze niet gewoon tegen me kon zeggen dat het niks meer kan worden tussen ons, zodat ik in ieder geval alle hoop kan laten varen en (uiteindelijk) verder kan. Dan is het nog steeds een k*tavond, maar dan weet ik in ieder geval waar ik aan toe ben. Maar dat kon ze me niet zeggen, omdat ze zelf de laatste weken ook weer erg aan het twijfelen is geslagen. Ze wil me nog steeds geen valse hoop geven, maar als ik naar de waarheid vraag, dan krijg ik dit te horen. Aan de ene kant vind ik dat natuurlijk fijn om te horen, want het is wel weer hoopgevend, maar aan de andere kant kan ik het dan dus nog steeds niet loslaten. Grrrr, ik denk dat ik maar een paar biertjes moet nemen en me er verder niet te druk over maken.

Ben ik weer met een vervolg op november 2006. Ja je leest het goed november 2006. Op 21 december van 2007 was het weer zover. Meneer besloot na 2 dagen samen te zijn geweest en een potje stevige seks in de middag weer eens dat een relatie met mij te beperkend was en dat hij seks wilde kunnen hebben met anderen, maar dat hij dat niet kon zolang hij een relatie had. Exit ik dus ongeveer anderhalf uur na de sex. (Waarvan hij later vertelde dat hij dat had gedaan om dat hij behoefte had aan sex met zijn partner - letterlijk zo).

De volgende dag gesproken en toen heb ik kennelijk de grote fout gemaakt hem terug te willen. Dat had niet gemogen. Als ik hem had weggestuurd was hij wel teruggekomen. Daarna volgde de gebruikelijke stroom van smsjes, lange telefoongesprekken en dergelijke. Hij gaat deze keer wel wat rigoreuzer te werk dan de vorige keer. Vertelt zijn vrienden dat ze mij geen hoop mogen geven. Vertelt mij in het voorlaatste gesprek dat hij seks heeft gehad met een andere man en dat het erg leuk was geweest (waar of niet het was duidelijk bedoeld om mij van hem weg te drijven). Tussen neus en lippen door nog even gemeld dat hij vooral bang was zwak te zullen worden en toch nog naar mij terug zou willen komen.

Anyway, het was voor mij niet minder pijnlijk dan de vorige keer maar er lijkt een voordeeltje aan te zitten dat meneer deze keer ruiger te keer gaat dan de vorige keer dat hij zo een bui had. Ik ben sneller aan het denken gezet of ik uberhaupt wel een relatie met deze figuur wil hebben. Ik begin zijn gedag steeds meer te zien als een ziektebeeld en als schadelijk voor mijn eigen levensgeluk.

We zitten nu op zo ongeveer 3 weken nadat hij het plotseling uitmaakte. De vorige keer was hij na iets meer dan een maand terug. Er zijn ook nogal wat anderen die denken dat hij nog wel terug zal komen. Ik zit nu vooral in mijn hoofd met de vraag. Ben ik straks sterk genoeg om hem zijn oude plek terug te weigeren.

Oh ja, in ons allerlaatste gesprek (wat plaatsvond na het gesprek waarin hij me vertelde dat hij ieder contact met me verbrak) ben ik nogal afhoudend geweest naar hem toe. Gevraagd waarom hij me wilde spreken. En uiteindelijk ook gezegd dat het gesprek geen zin had als hij me niks nieuws te melden had.

De laatste gesprekken hebben plaatsgevonden op 5 januari. Er zijn nu bijna 72 uur verstreken.

Finally; ik heb met iemand gewed dat hij binnen een week een nieuw vriendje presenteert om de weg terug naar mij af te snijden.

[ Bericht 13% gewijzigd door HiZ op 08-01-2008 15:35:14 ( ) ]

Hiz, je weet wel, hè, dat jij degene bent die dit alles láát gebeuren en laat duren, en iedere keer weer de gelegenheid schept voor hem om te doen wat hij wil maar vooral kan doen.

wat hem tot dergelijk gedrag drijft, al zijn waaroms, doen er zo niet toe, joh, daar moet je je helemaal niet in gaan verdiepen.
wat er wel toe doet is je afvragen waarom jij dit toelaat, laat gebeuren, laat duren, je keer op keer aan de toch wel duidelijke zelfde steen stoot.

houd je ms zelf gewoon stiekem/onbewust van slepende ellende?
verwar je die hang daarna niet met liefde, want ik zie hier van hem geen liefde in, maar van jou ook niet, het is een verslaving, obsessie ms, weetikhet, maar met liefde heeft dit eigenlijk allang niets meer te maken, if ever at all.

probeer eens helemaal geen kontakt, ben je zo afhankelijk van welke vorm van kontakt van hem dan ook? ook al gaan er 50 alarmbellen rinkelen, en 40 lichten knipperen, DANGER GO BACK, er toch maar vol in weer omdat je anders ook maar alleen bent en alleen is zo alleen?

doe eens niet, joh, je steekt zoveel energie in eindeloos zinloos gepieker over die kerel zijn drijfveren en de enige drijfveer ben JIJ, hoor, jij laat dit toe en hij denkt gewoon "waarom niet?" meer is het niet.

je bent echt kostbare tijd aan het verspillen, je laat over je heen lopen al denk je van niet.
je verzet is , je "ik pik dit niet langer" is blijkbaar zo onindrukwekkend en terecht, want je zwicht weer, iedere keer weer, dat hij inderdaad zal blijven aankloppen om er dan weer van tussen te gaan met de op dat moment voorhande kutsmoes... die jou weer uren gepieker en gewik en geweeg bezorgt.... en de enige oplossing, het enige antwoord ben jij, ligt bij jou, en dat is dus KAPPEN ermee, maar dan ook helemaal, geen geanalyseer meer, geen urenlange gesprekken met vrienden over zijn doen en laten, de waaroms en de daaroms, geen telefoontjes, geen smsjes, geen mailtjes, niet je huis meer binnenlaten. NIETS.


hou er verdomme mee op

quote:

Op dinsdag 8 januari 2008 15:52 schreef milagro het volgende:
Hiz, je weet wel, hè, dat jij degene bent die dit alles láát gebeuren en laat duren, en iedere keer weer de gelegenheid schept voor hem om te doen wat hij wil maar vooral kan doen.

Yep, dat weet ik

quote:

wat hem tot dergelijk gedrag drijft, al zijn waaroms, doen er zo niet toe, joh, daar moet je je helemaal niet in gaan verdiepen.
wat er wel toe doet is je afvragen waarom jij dit toelaat, laat gebeuren, laat duren, je keer op keer aan de toch wel duidelijke zelfde steen stoot.

houd je ms zelf gewoon stiekem/onbewust van slepende ellende?
verwar je die hang daarna niet met liefde, want ik zie hier van hem geen liefde in, maar van jou ook niet, het is een verslaving, obsessie ms, weetikhet, maar met liefde heeft dit eigenlijk allang niets meer te maken, if ever at all.

Die vragen ben ik mezelf nu ook wat serieuzer gaan stellen. Ik zie donderdag een arts en ik stuur aan op een doorverwijzing naar een psycholoog.

quote:

probeer eens helemaal geen kontakt, ben je zo afhankelijk van welke vorm van kontakt van hem dan ook? ook al gaan er 50 alarmbellen rinkelen, en 40 lichten knipperen, DANGER GO BACK, er toch maar vol in weer omdat je anders ook maar alleen bent en alleen is zo alleen?

doe eens niet, joh, je steekt zoveel energie in eindeloos zinloos gepieker over die kerel zijn drijfveren en de enige drijfveer ben JIJ, hoor, jij laat dit toe en hij denkt gewoon "waarom niet?" meer is het niet.

je bent echt kostbare tijd aan het verspillen, je laat over je heen lopen al denk je van niet.
je verzet is , je "ik pik dit niet langer" is blijkbaar zo onindrukwekkend en terecht, want je zwicht weer, iedere keer weer, dat hij inderdaad zal blijven aankloppen om er dan weer van tussen te gaan met de op dat moment voorhande kutsmoes... die jou weer uren gepieker en gewik en geweeg bezorgt.... en de enige oplossing, het enige antwoord ben jij, ligt bij jou, en dat is dus KAPPEN ermee, maar dan ook helemaal, geen geanalyseer meer, geen urenlange gesprekken met vrienden over zijn doen en laten, de waaroms en de daaroms, geen telefoontjes, geen smsjes, geen mailtjes, niet je huis meer binnenlaten. NIETS.

hou er verdomme mee op

Een lange weg begint met kleine stapjes. Gistermiddag stond ik op het vliegveld van Istanbul en ik voelde me ellendig en ik wilde hem gaan bellen etc. Ik heb ALLES gedaan om hem niet te bellen en ik heb het ook niet gedaan.

Het gaat er inderdaad niet meer over of hij een borderliner is of MD, maar waarom ik toesta dat hij zo een verwoestend spoor door mijn leven trekt

goed zo!

niemand niemand niemand is zoveel energie, verdriet, ellende, dust biting, vergeving, tijd, nagelbijten of orgasmes waard , lieve Hiz, dat weet je wel, maar ik zeg het toch nog maar eens.
dit is geen generale repetitie, hè, je leeft echt maar 1 keer, en zulke mensen zijn zo zonde van je tijd, compleet wastes of space en tijd en energie en verdriet en blablabla

ze teren op je, draaien op je, en flikkeren je weg als je op bent, leeg bent, geen lol meer aan bent omdat je op bent, leeg bent, en als ze zich vervelen pakken ze je weer op, schudden je wat heen en weer, en net als een lege batterij doe je het dan heel even weer en dan blijk je 'na dat even' toch op, leeg, geen lol meer aan en flikkeren ze je weer weg, zelf ondertussen opgeladen, vol energie voor de volgende.

misselijkmakend egoïstisch dus, van zo iemand kun je niet houden, met je volle verstand.
zie je zelf dus maar als ontoerekeningsvatbaar wat betreft dit en grijp die hulp (van een psych) met beide handen aan, het gaat namelijk om jou in dit leven uiteindelijk, hè, zodra jij sterk in je schoenen staat, je goed voelt over jezelf, wie je bent, wat je kan, wat je te bieden hebt, trek je vanzelf een ander soort mensen aan...

als je zwak staat, om wat voor reden dan ook, en dat staan we allemaal wel eens, dan komen de klootzakken en dit was er dus zo 1, maar dat wist je al

maar hulde voor je serieuze plan van aanpak, en uitvoeren ook , hè.
en babysteps, nou er mag best wel af en toe een flinke sprong tussen zitten, hoor, om te beginnen in de vorm van een flinke schop onder den klootzaks hol, in figuurlijke zin, maar letterlijk zou ook niet verkeerd zijn.

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 19:03 schreef Dizzee het volgende:
*diepe zucht*...mn ex vriendin heeft op dit moment (19:00) een afspraak met een jongen. ik baal dat ik dit weet, ik wil het eigenlijk niet weten, want ik zit nu mezelf helemaal gek te maken hier thuis. wat moet ik doen.

opzoeken en die gast ff aftimmeren

werkt vaak... bij mij


en om in te gaan op het stukkie smsjes van je ex krijgen en geen idee hebben wat er mee te doen.. compleet begrijpelijk. Heeeeel herkenbaar...


Op een gegeven moment naar haar toe gereden, weer een discussie gehad. Ik wilde nu weten wat er gebeuren ging, wat zij wilde.. wilde ze me terug .?? of.. ( kreeg ook smsjes van, ik mis je , het is zo alleen, en het was zo fijn toen je er was..blaaaat blaaaat blaaaaaaaaaaaat )

Nee dat wilde ze niet, Waarom in fokkin crap's naam stuur je die shit dan dame?

Ik hoef dat niet te weten, ik wil liever helemaal niets meer horen van je..
Ruzie, blablabla...

Ik hoefde niets meer van haar te weten, nooit meer iets van haar te horen.


En toen ineens ging een half jaar later de telefoon..

ze miste mij zo erg, ze had zoveeeeeel fouten gemaakt, blaaaat blaat again ... ene oor in, andere oor uit.
Ik bood met gekruisde vingers mijn excuses aan haar aan.. omdat ik inmiddels haar debiele gedrag al begreep.. en ze wilde mij terug, terug die tijd met mij.. ik zeg is goed, kom maar praten.. etc.

3 dagen later ( haar in die dagen niet gesproken )kijkt een vriend van me op haar hyves( ja ik weet het, hyves ), heeft ze ineens een relatie , getrouwd, + een hond in een 2 onder 1 kap woning ..



vrouwen



ik vertrouw ze ook niet meer.. never ever again.
gewoon ja en amen zeggen, ondertussen je escape plan klaar hebben liggen en neuken wat je neuken kunt


kunt beter kippen houden.

[ Bericht 30% gewijzigd door Pumatje op 08-01-2008 17:11:59 ]

Grr... elke cel in mijn verstand zegt; dumpen die rotzooi. Maar mijn gevoel wil er niet aan. Ik zit echt de hele tijd aan tegen het punt dat ik hem ga bellen of een smsje sturen. Ik weet dat ie voor geen centimeter deugt voor mij maar ik zit toch stiekum te hopen/wachten dat hij net zoals de vorige keer terugkomt. Terwijl meneer volgens mij alweer bezig is met een nieuw vriendje.

quote:

Op woensdag 9 januari 2008 12:35 schreef HiZ het volgende:
Grr... elke cel in mijn verstand zegt; dumpen die rotzooi. Maar mijn gevoel wil er niet aan. Ik zit echt de hele tijd aan tegen het punt dat ik hem ga bellen of een smsje sturen. Ik weet dat ie voor geen centimeter deugt voor mij maar ik zit toch stiekum te hopen/wachten dat hij net zoals de vorige keer terugkomt. Terwijl meneer volgens mij alweer bezig is met een nieuw vriendje.

je "moet" om te beginnen ophouden met dit soort aankondigingen , hier of tegen jezelf.
daarmee zet je zelf aan tot het zwichten weer, hè.
kun je achteraf zeggen, al dan niet tegen anderen of jezelf "ik zei toch al dat ik het moeilijk had!"

op de bank zitten (bij wijze van dan) en iemand gaan zitten missen en steeds herhalen "oh wat zou ikhem graag bellen, ooh wat heb ik het moeilijk, oooh als ik maar niet zwicht!" maakt het alleen maar erger

het is normaal, hoor, daar niet van, maar negeer het, ga wat doen, maakt niet uit wat, maar ga het niet dramatiseren , ga er niet mee 'dwepen' (en dat bedoel ik niet als verwijt in de zin van 'man , stel je niet aan" dus, hè, het is zoals gezegd, normaal dat je zo voelt en denkt) .

dus hup fort weg uit dit topic, aan het werk, of aan het shoppen, koop een spannend boek, verlies jezelf erin, jaag er alle seizoenen Sopranos doorheen, maar ga niet in herhaling vallen, voor jezelf, hoe graag je zou willen dat....

et ceterum censeo Kloothominem esse delendam.

Wat je zegt is waar, maar zoals de dingen gaan heb ik natuurlijk ook net nu griep gekregen zodat ik alleen thuis zit. En ik heb af en toe een uitlaatklep nodig. Want het alternatief is een turks telefoonnummer.

quote:

Op woensdag 9 januari 2008 15:18 schreef HiZ het volgende:
Wat je zegt is waar, maar zoals de dingen gaan heb ik natuurlijk ook net nu griep gekregen zodat ik alleen thuis zit. En ik heb af en toe een uitlaatklep nodig. Want het alternatief is een turks telefoonnummer.

uitlaatklep is goed, maar niet je plannen nu meteen al zelf gaan ondermijnen door infeite te suggeren dat je wel weer zal zwichten.

je maakt jezelf zwak, moedwillig op deze manier.
"oh als ik het maar vol hou, het is zooooo moeilijk, en nu zit ik ook nog thuis en dat telefoonnummer is bij de hand en als dat maar goed gaat"

doe dát eens niet.
je hebt al zolang gezeik en gedoe met deze vent, dus het wordt echt hoog tijd, hoog hoog tijd jezelf eens aan te pakken, en wat strenger te zijn en niet weg te vallen in slachtofferisme, en al helemaal niet dus te gaan 'voorspellen' in zekere zin dat je wel weer zal zwichten.

nu weer een jaar eraan vastplakken, dan is het blijkbaar wat je wil, gebruikt worden, over je heen laten lopen , 80 % van de tijd zitten balen/wanhopen/missen etc etc voor die schamele 20 % leut... nou, succes ermee dan.

quote:

Op woensdag 9 januari 2008 12:35 schreef HiZ het volgende:Ik weet dat ie voor geen centimeter deugt voor mij maar ik zit toch stiekum te hopen/wachten dat hij net zoals de vorige keer terugkomt. ....

Het loslaten van de hoop is volgens mij ook gelijk de grootste en moeilijkste stap in het proces... sterkte.

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 07:35 schreef milagro het volgende:

[..]

uitlaatklep is goed, maar niet je plannen nu meteen al zelf gaan ondermijnen door infeite te suggeren dat je wel weer zal zwichten.

je maakt jezelf zwak, moedwillig op deze manier.
"oh als ik het maar vol hou, het is zooooo moeilijk, en nu zit ik ook nog thuis en dat telefoonnummer is bij de hand en als dat maar goed gaat"

doe dát eens niet.
je hebt al zolang gezeik en gedoe met deze vent, dus het wordt echt hoog tijd, hoog hoog tijd jezelf eens aan te pakken, en wat strenger te zijn en niet weg te vallen in slachtofferisme, en al helemaal niet dus te gaan 'voorspellen' in zekere zin dat je wel weer zal zwichten.

nu weer een jaar eraan vastplakken, dan is het blijkbaar wat je wil, gebruikt worden, over je heen laten lopen , 80 % van de tijd zitten balen/wanhopen/missen etc etc voor die schamele 20 % leut... nou, succes ermee dan.

Eh, het punt is dat hij niet de hele tijd dat doet. Het grootste deel van de tijd met hem is gewoon hartstikke leuk. Je beeld dat het permanent fout zit klopt niet met de werkelijkheid. Juist die enorme slingerbewegingen maken dat het voor mij moeilijk is om te zeggen dat het niet verder meer kan. Omdat de goede tijden net zo goed in mijn geheugen zitten. Als hij continue niet deugde dan was het helemaal geen probleem geweest om er een streep onder te zetten. Zoals Tarot het aangeeft, het lastigste is om de hoop los te laten.

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 10:56 schreef HiZ het volgende:
Eh, het punt is dat hij niet de hele tijd dat doet. Het grootste deel van de tijd met hem is gewoon hartstikke leuk. Je beeld dat het permanent fout zit klopt niet met de werkelijkheid. Juist die enorme slingerbewegingen maken dat het voor mij moeilijk is om te zeggen dat het niet verder meer kan. Omdat de goede tijden net zo goed in mijn geheugen zitten. Als hij continue niet deugde dan was het helemaal geen probleem geweest om er een streep onder te zetten.

Ik zou (bijna) een vergelijking kunnen trekken met het gebruik van drugs. Juist door die enorme pieken en dalen heb je het gevoel dat je leeft.... het is een verslaving en je bent daarmee compleet afhankelijk van hem. Als jij je onafhankelijker wil voelen, moet je eerst leren leven zonder hem. Dat betekent dus ook het opgeven van de leuke tijden. Extremen zijn prettig voor veel mensen, maar ze hebben de neiging om de rest van je leven te verpesten.

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 10:56 schreef HiZ het volgende:

[..]

Eh, het punt is dat hij niet de hele tijd dat doet. Het grootste deel van de tijd met hem is gewoon hartstikke leuk. Je beeld dat het permanent fout zit klopt niet met de werkelijkheid. Juist die enorme slingerbewegingen maken dat het voor mij moeilijk is om te zeggen dat het niet verder meer kan. Omdat de goede tijden net zo goed in mijn geheugen zitten. Als hij continue niet deugde dan was het helemaal geen probleem geweest om er een streep onder te zetten. Zoals Tarot het aangeeft, het lastigste is om de hoop los te laten.

ja nu ja, whatever, Hiz, het speelt al zooooooooooooooooo lang, wat klopt er dan niet?
als het allemaal zo leuk was, en maar af en toe naar, dan nam je die narigheid wel op de koop toe, iedere relatie heeft wel wat zo op zijn tijd.

maar je kan er helemaal niet tegen, hoe deze man jou behandelt en in het leven staat, hij kiest niet voor jou, je bent niet speciaal voor hem, al zegt hij van wel waarschijnlijk.

je verzint argumenten voor hem, waarom hij toch niet zo slecht is, je verzint argumenten voor jezelf, waarom het toch zo lang heeft kunnen duren, prima, hoor, maar per saldo is dit een "zieke " relatie, het doet je geen goed, al tijden niet.

dat het loslaten lastig is, begrijp ik, maar die ja maren van je snijden geen hout, hè, allemaal excuses , je houdt jezelf er mee voor de gek en hem uit de wind.

de enige oplossing bij dit soort dingen is RADIKAAL KAPPEN, geen enkel kontakt, msn, gsm, sms , allemaal blokkeren, verwijderen, niet reageren.

over en uit, dat is een paar maanden doorbijten en dan ben je er klaar mee, maar je moet jezelf dan wel de kans geven, hè, als je echt van dit verlost wil worden, maar gezien je "track record" wil je dat eigenlijk helemaal niet... en dat heb je zellf ook wel in de gaten, daarvoor heb je aan de psychologenbel getrokken immers.. maar het is dan ook zaak om niet meteen al weer te beginnen met verzachtende omstandigheden, uitwegen, smoesjes, verklaringen, die je hele voornemen onderuit halen weer... je loopt meteen al de boel te ondermijnen door voor jezelf dit drama zonder einde te "rechtvaardigen" ... "ja maar hij is dus juist niet altijd zo, he, hij is heel vaak erg leuk juist!"

ja? wat doe je hier dan?

je houdt jezelf voor de gek.
en mensen, vrienden,. psychologen fokkers, kunnen je helpen, maar het begint met jou, hè.
en een uitlaatklep is prima, maar ik heb het idee dat je wel 35 uitlaatkleppen hebt, vrienden van jou, vrienden van hem, hemzelf, wij, etc etc.
je kan er ook té veel over praten, en door dat te doen houd je de boel ook in stand... elke keer weer doorzagen over het hoe en waarom van hem, van jou, dat is nu precies wat je niet moet doen ,als je echt voor jezelf, voor een gelukkig leven, voor een onafhankelijk leven wil kiezen... pas als je dat voor mekaar hebt, kan er ruimte zijn voor een relatie, een ander, en vanzelf komt er dan iemand op je pad die zelf ook gewoon lekker in zijn vel zit, en niet dergelijke emotionele parasieten als deze meneer, en wellicht de meneer daarvoor.

als je steeds weer in allerlei drama relaties belandt, moet je kijken naar de grote gemene deler, en dat ben jij .
daar zit het probleem.
en de oplossing is simpel, afkappen.
het is geen familie van je, geen broer, geen ouder, geen kind, bij wie het verbreken van kontakt een stuk lastiger ligt, je bent deze persoon niets verplicht, enkel jezelf, en als het je leven zo nadelig beheerst, dan moet er wat veranderen, die knul verandert niet, dus weg ermee.

en dat laatste heb JIJ in de hand, niemand anders.
dus als die knul weer aanklopt bij je, hoe leuk en lief en aardig en vol beloftes hij ook is, dan is het aan jou, jij bent degene die dan WIL zwichten, het overkomt je niet, je kiest ervoor.
hoog tijd je eens af te vragen waarom.

Eergisteren mijn ex weer eens aan de telefoon gehad. De eerste keer dat ik emotioneel niet instortte

En ik kan ook weer moeiteloos melancholische muziek horen.

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 12:58 schreef milagro het volgende:<snip>

Nee nee nee nee... er gebeurt tussen ons helemaal niks vervelend zolang de relatie aan is. Het probleem dat er tussen ons speelt is dat hij met lange tussenpozen (de vorige was 13 maanden terug) paniekaanvallen heeft over zijn toekomst. Waarbij hij dus plotseling zeker weet dat zijn familie hem gaat dwingen om zijn leven te slijten in een klein stadje in het Zuid-Oosten van Turkije. Op dat soort momenten raakt hij helemaal uit balans en maakt hij het uit. Ook omdat ik dan verder zou kunnen gaan met mijn leven zonder hem.

Of het goed is voor mij om met zo iemand een relatie te hebben is een andere vraag. Maar het is onzin om hier nou te gaan roepen dat hij zo'n ontzettende klootzak is. Integendeel, zoals hij nu 'denkt' is het voor mij beter dat het uit is.

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 13:20 schreef -Mellow- het volgende:
Eergisteren mijn ex weer eens aan de telefoon gehad. De eerste keer dat ik emotioneel niet instortte
En ik kan ook weer moeiteloos melancholische muziek horen.

Goed nieuws. Heb je hierdoor nu ook een ander beeld gekregen van je ex?

quote:

Op donderdag 10 januari 2008 14:55 schreef HiZ het volgende:
Nee nee nee nee... er gebeurt tussen ons helemaal niks vervelend zolang de relatie aan is.

Het probleem dat er tussen ons speelt is dat hij met lange tussenpozen (de vorige was 13 maanden terug) paniekaanvallen heeft over zijn toekomst. Waarbij hij dus plotseling zeker weet dat zijn familie hem gaat dwingen om zijn leven te slijten in een klein stadje in het Zuid-Oosten van Turkije.

Of het goed is voor mij om met zo iemand een relatie te hebben is een andere vraag. Maar het is onzin om hier nou te gaan roepen dat hij zo'n ontzettende klootzak is. Integendeel, zoals hij nu 'denkt' is het voor mij beter dat het uit is.

Hier een eerdere quote van jou:

quote:

Op dinsdag 8 januari 2008 15:30 schreef HiZ het volgende:
Ben ik weer met een vervolg op november 2006. Ja je leest het goed november 2006. Op 21 december van 2007 was het weer zover. Meneer besloot na 2 dagen samen te zijn geweest en een potje stevige seks in de middag weer eens dat een relatie met mij te beperkend was en dat hij seks wilde kunnen hebben met anderen, maar dat hij dat niet kon zolang hij een relatie had. Exit ik dus ongeveer anderhalf uur na de sex. (Waarvan hij later vertelde dat hij dat had gedaan om dat hij behoefte had aan sex met zijn partner - letterlijk zo).

Klinkt als een eerste klas klootzak. Dit zijn echt twee compleet tegenovergestelde berichten. Eerst maakt ie het uit omdat hij seks wil met anderen (omdat zijn toekomst in gevaar is en dus graag nog even zoveel mogelijk geniet) En vervolgens doet hij denkt het omdat het beter is voor jou? Hij beweert zeker dat hij jou niet waard is, als hij ook seks met anderen wil. En dat je iemand verdient die beter is!

Wat ik in milagro's berichten lees is dat ze je gewoon duidelijk wil maken is dat je gelukkiger kunt worden met iemand die niet zo onstabiel is en waardeloos met je omgaat.

Je kunt zijn gedachtengang volgens mij ook makkelijk doorbreken. Gewoon zeggen dat hij seks mag hebben met anderen tijdens jullie relatie (tenzij je daar niet tegenkunt, maar dan kun je zelf de conclusies trekken en opstappen) Als hij toch de relatie wil verbreken, dan is het niet alleen vanwege de seks met anderen...