Liften is cool #3

Nu het vorige deel met 300 berichten zijn maximum heeft bereikt, neemt de maker van Hitchhiking (ad-hoc-carpooling) in the Netherlands het initiatief voor het derde hitchhiking topic. Dit keer met het opgestoken duimpje als topicicon!

We zoeken een leukere openingsafbeelding dan deze. Als je wat hebt, laat maar weten.



Handige en leuke lift-links
Hitchhiking in the Netherlands
Hitchhiking volgens Wikipedia
Tips for hitchhiking volgens Wikitravel
Autostopguide to Europe / Europese liftersgids
Startpagina voor lifters
Hitchwiki ~ a Wiki for hitchhikers
Liftershalte.info ~ liftplaatsen op Google Map
Hitchbase.com ~ liftplaatsenoverzicht
Weblog van de Liftende Hollander
Kant-en-klare liftborden voor in Nederland
Golden Rules van liftveteraan Veit
Liftwedstrijd.com

Vorige delen:
Liften in nederland is cool!
Liften is cool #2

Positieve verhalen vorige delen:
'Liftwedstrijd' naar Zuid-Frankrijk ~ door XxxpimxX
Frank__NL's liftborden
Naar Friesland liften ~ door Dikkiedik_2003 (de liftende hollander)
Twee weken op liftvakantie in Polen ~ door Frank__NL
Liftend naar Parijs-Roubaix ~ door Frank__NL
Naar Normandie ~ door Dikkiedik_2003 (de liftende hollander)
Het is zomer 1987... ~ door Knip

Negatieve verhalen vorige delen:
Nachtmerrie in Frankrijk

Gratis onderdak onderweg
http://globalfreeloaders.com/
http://couchsurfing.com/
http://www.hospitalityclub.org/

[ Bericht 2% gewijzigd door Frank__NL op 25-07-2007 00:41:16 ]

20-23 juli: Traben-Trarbach in het Moezeldal, Duitsland

Afgelopen vrijdag liftte ik vanuit Maastricht naar Traben-Trarbach in het Moezeldal, ergens in het hart van de driehoek Frankfurt-Koblenz-Luxembourg. De te overbruggen afstand was iets meer dan 200 kilometer. Daarvan ongeveer 170 kilometer autosnelweg met onderweg één tankstation.

Ik parkeerde de Citroen AX in de omgeving van het Europaplein in Maastricht, waar ik aan mijn liftreis begon. Het was ochtend en ná de spits en er was niet al te veel verkeer. Na een tijdje op de oprit te hebben gestaan lonkte een chauffeuse mij haar kant op. Ze zou over een tijdje naar Luik rijden, en we spraken af dat ik mee kon rijden als ik er nog zou staan. Weer wat later stopte een Turkse man, die in Maastricht woonde en in Luik een kebabzaak had. Mijn rugzak ging achter zijn kleine bestelauto en de verse eieren die op de passagiersstoel lagen mochten op mijn schoot rusten.

Ik reed mee tot de eerste afrit onder knooppunt Cheratte, want hier wilde ik verder richting Hervé en Verviers. Met een kameraad had ik in januari bij deze oprit na een kwartier een lift naar Hervé. Nu duurde het langer en dit kwam vooral omdat op de oprit en in de omgeving daarvan weinig goede mogelijkheden waren om te liften. Na drie kwartier begon het keihard te regenen en dus verplaatste ik mij naar de tunnel naast de oprit. Hier stond ik te liften met een bordje “E40”, dat ik ondertussen gemaakt had. Dit omdat mijn tevoren gemaakte bordje met “Verviers” misschien iets te ambitieus was. Maar zoals gezegd, de plek was niet erg goed en als ervaren lifter kun je zoiets aanvoelen. Anderhalf uur nadat ik begonnen was kwam de verlossing van een vrouw met een hoog EQ ratio in een Nissan Micra. En ik reed mee naar de Aire de Tignee, de enige verzorgingsplaats (tankstation, red.) op de route van Maastricht naar Traben-Trarbach. Te voet had ik de afstand vlotter af kunnen leggen. Maar dit is tevoren natuurlijk niet in te schatten. Bovendien lag het tankstation boven in het heuvelland, en de oprit in het Maasdal. Dat zou dus een pittige klim zijn geworden…

Nauwelijks aangekomen op de verzorgingsplaats begon het alweer keihard te regenen. Het regende zo hard, dat er op grote stukken van het tankstation een laag van vijf centimeter water op het beton lag. Toen ik er even was, zag ik een oldtimer VW-busje aan komen rijden. Er was nog een oldtimer VW bij die er achteraan reed. Ik vroeg of men nog behoefte had aan het gezelschap van een bijrijder, die langs Malmedy op weg was naar Duitsland. En ik kon meerijden tot kort voor de grens bij Sankt-Vith.


Twee oldtimers op het tankstation bij Luik. Met de achterste kon ik meerijden.


Belabberde weersomstandigheden onderweg, met uitzicht op de oldtimer VW.

Gezeten op een stapel omgezaagde bomen genoot ik van mijn lunch en van een vorstelijk uitzicht op uitgestrekte naaldbossen in het “dak” van België.


Uitzicht vanaf een boomstam bij de oprit bij Sankt-Vith.

Op de oprit zonder vluchtstrook had ik na een minuut of tien de volgende lift, die mij al helemaal tot in het Moezeldal bracht, tot in het dorp Weinheim an der Mosel. Ter plaatse bleek de B53 afgesloten te zijn. Dan kon ik nog verder over de Landstrasse aan de andere kant van de Moezel, dus liftte ik terug naar de brug.


Witte druiventeelt op de helling van het Moezeldal.

In Liesel had ik na een minuut of vijf een lift naar Kues en in Kues ook weer vlot een rit naar Wehlen, zodat ik twee keer vier kilometer dichter bij het doel kwam. En beide dorpen ben ik doorgewandeld. In Wehlen bracht de chauffeur ~ een jong soldaatje ~ mij naar de overkant van de Moezel, terug naar de B53, tot een bushalte met uitwijkvak waar hij zelf vaak liftte. De auto’s kwamen met grote snelheid voorbij en na een minuut of zeven stopte er een; wellicht de tiende chauffeur die langs kwam. Nu kon ik het laatste stuk mee tot in Traben-Trarbach.

Het echte doel was een soort van Festplatz op de heuvel en voormalig fort Mont Royal, waar we een aantal dagen zijn gebleven voor een geslaagde gathering van de internetcommunity Hospitalty Club.


Op het kamp


Op het kamp


Op het kamp


Op het kamp


Op de terugreis kon ik samen met Robet en Rik meerijden met Randy in zijn Volvo 66 uit het jaar 1976.

[ Bericht 0% gewijzigd door Frank__NL op 25-07-2007 00:42:15 ]

quote:

Op woensdag 25 juli 2007 13:15 schreef Mikani het volgende:
Gister zag ik een lifter bij Arnhem-Noord plus een politie-auto met 2 politie-agenten, die heeft dus kennelijk een boete gekregen.

Dat zal wel meevallen allemaal. Toen ik minder dan 1000 km gelift had, ben ik ook eens weggestuurd door de politie. Gewoon, weggestuurd, dat was alles. Boetes geven ze niet zo snel. Overigens is de premie voor landlopen op de autosnelweg ongeveer 30 euro. Stukken goedkoper dan het openbaar vervoer dus...

Vandaag heb ik weer eens een lifter opgepikt. Voor wat veldwerk moest ik in de buurt van Grubbenvorst in Noord-Limburg zijn. Er liep een jongen langs de weg en ik wist dat ie daar niet volledig voor zijn lol liep. Daarom heb ik 'm een lift gegeven. Jammer genoeg stond er niemand te liften op de Maastrichter liftersplaats, en ook niemand op A2-tankstation Het Anker, waar ik even speciaal voor de potentiele lifters langs reed.

Afgelopen weekend heb ik weer gelift, "slechts" van Maastricht naar Heerlen en terug. Morgenavond breng ik verslag uit!

Ja, met een vriendelijke gelaatsuidrukking en "Entschuldigung, mochte ich ihnen etwas Fragen?" is de eerste van een rijtje van drie vragen, die chauffeurs het portier open laat doen... Die tien standaardzinnetjes, die zijn echt belangrijk. De rest is bijzaak...

Zaterdag 19 augustus 2007 ~ van Bemelen naar Heerlen ~ vertrek 15h

Vandaag staat een relatief korte liftverplaatsing op mijn programma. Vandaag en morgen wordt in de “binnenstad” van Heerlen de tiende editie van het gratis toegankelijke “Booch? Festival” gehouden, met muziek variërend van rock en pop tot dance en metal, en verder diverse muziekdocumentaires en dans- en djembé workshops. Om broederschap te bevorderen.

Ik heb goede zin voor ik vertrek. Het is mooi weer. Op straat gaat de duim omhoog, en luttele minuten later stopt een chauffeur die wat aan het toeren was, en terugkeert naar Maastricht. Hij neemt de “oude” route naar de kruising in Maastricht-noord, bij het Geusseltstadion, waar de liftersplaats gelegen is.

Op de liftersplaats blijkt een Duitse jongen met rastahaar naar Venlo te willen. Hij vraagt of hij op de juiste weg is, en op zijn kaart kijken we samen naar de te volgen route. Ik sterk zijn vertrouwen, terwijl ik vertel dat ik inmiddels 40 keer van deze plek ben vertrokken. Ondertussen stopt er een chauffeur, die kort langs Venlo blijkt te gaan. Enkele minuten later zie ik een Peugeot 205 naderen met een Duits “AC” kenteken. AC. Aachen. Ik zwaai eens extra, en de auto stopt. Voor we weer verder rijden, stopt achter ons nog een chauffeur uit Bitburg op de liftersplaats. Hij vraagt ons naar de te volgen route naar Leiden, en mijn chauffeur tekent een kaartje met het halve Nederlandse wegennet, en vertelt dat hij langs Eindhoven kan rijden, of langs Antwerpen.

In Heerlen stap ik uit op de N281-oprit, die aansluit op de A79. Onderweg, en in Heerlen wordt mijn goede gevoel over mijn zomervakantie, die over 2 weken begint, versterkt. Ik begin dan waarschijnlijk ook van huis uit en heb dan, op weg naar oostelijk Duitsland, tot Heerlen dezelfde route. Vorig jaar ging ik ook naar oostelijk Duitsland, en toen liftte ik Heerlen uit op precies dezelfde plek als waar ik nu uitstapte. Het verre buitenland lijkt onder handbereik, al zal ik nog even mijn adem in moeten houden, voor ik werkelijk door kan gaan. Naast de oprit staat een karakteristieke boerderij “De Aar” uit 1928, waar ik een foto van trek. Tot over 14 dagen.

Even later bedenk ik mij dat ik nog wel één of twee afritten verder mee had kunnen rijden. Zonder precies te weten welke afstand ik met de benenwagen ga overbruggen van hier tot bij mijn kameraad begin ik aan de voettocht. Het blijkt ongeveer 1500 meter te zijn, en ik loop over een slingerend paadje in het groen tussen het bebouwd gebied en de stadsautobaan N281.



Zondag 20 augustus 2007 ~ van Heerlen naar Bemelen ~ vertrek 22h

Dieuwke neemt de trein naar Utrecht rond 21h20, en ik voel motivatie om naar huis te liften. Per openbaar vervoer zou het 30 minuten zijn van Heerlen naar Maastricht en dan nog zo’n drie kwartier te voet naar huis. Nu loop ik vanaf het station naar de A79, waarmee ik ongeveer 20 minuten zoet ben. Op het festivalterrein raak ik even de weg kwijt. In de Geleenstraat vind ik het spoor weer terug, als een agent mij uitlegt hoe ik naar de Akerstraat kom.

Aan het begin van de A79 is een onbemande pomp gelegen. Ik neem plaats aan het begin van het uitwijkvak naar deze pomp. Kwart voor tien. Na twintig minuten ~ uit twee auto’s klonk inmiddels gejoel van onbeschaafde jongens die zichzelf kennelijk heel wat vonden ~ stopt een chauffeur. Zijn bestemming is de werkplaats van NedTrain in Maastricht, want zijn weekend zit er alweer op. Ik vraag of hij haast heeft en leg uit dat het vanaf Maastricht ongeveer drie kwartier lopen is naar huis, en dat er een binnendoor route naar Maastricht vanaf Valkenburg is, die bij mij langs komt. En zo gaan wij verder over dit tracé ~ 20 minuten na vertrek uit Heerlen ben ik weer thuis.

Het Reformatorisch Dagblad had op 28 augustus een stukje over Abgefahren eV, de eerste liftersvereniging in Duitsland, die dit voorjaar is opgericht. De foto komt van een Duitse internetsite die hetzelfde nieuws presenteerde.

quote:

Duitse vereniging promoot liften

MÜNCHEN (ANP) – Enkele Duitsers hebben een vereniging opgericht om het liften weer populair te maken. De ooit uiterst geliefde manier om te reizen is praktisch verdwenen door goedkope vlieg– en treintickets. De initiatiefnemers vinden dat jammer.



De vereniging beschouwt het meerijden als goedkoper, spannend en milieuvriendelijk, meldden Duitse media dinsdag. Met de vele voertuigen onderweg, is het liften vaak ook sneller dan een treinreis.

De vereniging Abgefahren – Deutsche Autostop Gesellschaft wil lifters met elkaar in contact brengen via het internet. De leden kunnen dan tips uitwisselen over de beste plekken om te liften.

[ Bericht 23% gewijzigd door Frank__NL op 29-08-2007 08:13:02 (make up) ]

Ha, wordt er niet meer gelift ofzo, tegenwoordig? Of waar blijven de liftverhalen???

Ik ben in het oosten van Polen. En ook al ging ik vanuit Wroclaw [Breslau] per nachtelijke trein verder, het grootste deel van de reis is op de duim gedaan. In Duitsland verplaatste ik mij met Robert uit Hengelo met 210 kmh in een Mercedes SLK, tenminste, op de weinige momenten dat onze chauffeur niet hoefde te bumperkleven.

Gisteren liftte ik vanuit Lublin, 400.000 inwoners, naar Stalowa Wola, vier keer kleiner dan Lublin. Na 20 minuten lummelen op een bushalte, met wat opspattend water van langskomende bussen over mijn lange broek, had ik een directe lift naar SW met mijn bordje "RST", waarmee de kentekens van auto's uit SW geregistreerd staan.

Kort voor SW stapte ik uit de auto, bedankte de chauffeur vriendelijk (na een rit waarin ik redelijk kon oefenen met mijn Pools ) en ging ik voor een wandeling van drie uur door de grootse "Bossen van Jan" (Lasy Janowskie).

Groeten vanuit Polen.

Geen spannend avontuur? Maar de eerste keer is het toch spannend. En de tiende keer ook nog . Mijn eerste lift waa een impulsactie van mijn pa. In 1992, ik was 14, waren we begonnen aan de beklimming van een Franse Alp. Maar mijn pa kwam tot de conclusie dat we niet genoeg tijd hadden en opeens zei ie: we kunnen proberen een lift te krijgen. Voor zover ik weet had hij nog nooit gelift, ook niet als student. Binnen korte tijd stopte er iemand.

Overigens is liften op dorpswegen vaak kinderspel. Het is echt alleen een kwestie van je duim opsteken en naar de chauffeurs glimlachen. Contact maken met autobmobilisten. Op dat soort wegen duurt het meestal nog geen 5 minuten, zelden meer dan 10. Hoe vaak is de busniet 5 minuten te laat, en dan moet je gewoon betalen. En eventuele mentale drempels passeren. De echte drempels (op de weg) kun je dan vanuit een autostoel of de achterbank over...

Ben zondag teruggekeerd uit het zuiden van Polen. Had niet de korste route. Het kon in 2 dagen, maar heb er drie dagen voor uitgetrokken. Het kon absoluut in 2 dagen. Maar ik wilde nog iemand zien onderweg. Anders had ik met een truck midden in de nacht in Berlijn aan kunnen komen. Nu zat ik de dag daarna (ze probeerden me daar dronken te voeren, maar is ze niet gelukt, ze werden zelf dronken!) 800 kilometer naast een Turkse trucker, die Turkse thee maakte, kebab en Turkse rijst, en hij kende alle grote namen van het Nederlandse voetbal, zoals een groot deel van het team Holland '88 en Ajax '95 (Champions League, Supercup).

Aankomende vrijdag: Meerssen (Lb.) naar 's-Hertogenbosch.

@blaaatkipje
Een rechtstreekse lift met z'n 2en van Leeuwarden naar Den Haag, dat is zeker niet slecht. Daar wil ik ook wel 45 minuten voor wachten... Met de trein is het niet sneller... en het hotel stond vast niet naast het station .

Ik kan je dan ook alleen maar aanbevelen: ga vaker liften, ook in Nederland...

Afgelopen weekend heb ik weer gelift, waardoor ik nu mijn jaarkilometrage van 2005 voorbij ben. Nu nog (eventjes) langs de 10.000 km van vorig jaar... Nog voldoende tijd voor...!

Zaterdag 6 oktober 2007. Van Maastricht naar ’s-Hertogenb… Kaatsheuvel.
Joepie! Vandaag ga ik naar de Efteling! Het grootste pretpark van het land en een icoon van Brabant! In de zomer was het slechts nog een idee, geopperd op een zwoele zomerse zaterdagavond in het stadspark van Maastricht. We waren bijeen met een grote groep leden van het gastvrijheidsnetwerk Couch Surfing (www.couchsurfing.com).

En opnieuw gaan we met Couch Surfers op pad. De Efteling bij Kaatsheuvel dus. Of Kèts, zoals de inwoners van Kaatsheuvel en Wollùk (Waalwijk) het zelf noemen.

Om half 6 in de ochtend word ik wakker. Als ik naar de Efteling ga wordt ik altijd wakker vóór de wekker gaat. Die stond op 6 uur. Tenslotte wil ik graag op tijd aankomen bij de poort met kromme torens aan de ingang van het park.

Net na zessen stap ik naar buiten en wandel in de vroegste ochtend over de landweggetjes naar de Maastrichtse wijk Amby. Het is donker en stil.

Ik sta drie minuten op de Maastrichter liftersplaats in het donker, met reflecterend hesje en zonder bordje (want in het donker onleesbaar en niet nodig omdat er niet al te veel verkeer is) en er stopt een auto met Belgisch kenteken. Rijdt naar Utrecht, maar ik kan niet meer mee als ik vóór ik instap nog even vraag of de radio wat zachter kan. Ik heb een lange dag voor me en stel prijs op een rustige rit.

Binnen een half uur stoppen nog drie chauffeurs, maar geen van hen rijdt echt ver van Maastricht. Uiteraard is het wel altijd plezierig als men toch even stopt!

Dan komt er een vrachtwagen. Normaliter hou ik mijn liftduim bij me als er vrachtwagens langs komen, omdat ik liever wat vlotter ga. Nu niet. Veel tijd. Alles dat sneller gaat dan een muilezel rijdt vlug genoeg. Ik kan mee tot aan Eindhoven, waar mijn chauffeur een lading vrachtwagenonderdelen naar de DAF-fabriek gaat brengen. Hij komt uit Luik.

Op het tankstation onder Eindhoven kan ik na tien minuten mee in een hele mooie Mazda. De chauffeur blijkt uit Armenië te komen en vertelt over de oorlogstijd in de jaren nadat de Sovjetunie ontbonden is. Daar heeft hij zelf meegevochten en hij laat me het officiële document zien waarop zijn functie als vroegere militair staat. Ik rijd mee tot Best. Ik wist niet dat Best ook een oprit had aan de snelweg van Eindhoven naar Tilburg, en zo ben ik van de directe route naar Den Bosch af. En daar hadden we afgesproken met Couch Surfers om met de Eftelingbus verder naar Kaatsheuvel te gaan.

Nu was ik toch aan de late kant voor die bus, zodat ik makkelijk besluit om verder te liften over Tilburg. Na één keer in- en uitgeademd te hebben stopt een man op de oprit en ik rijd mee tot de afrit Goirle. Naar het noorden toe ligt hier de provinciale weg door Tilburg, langs Kaatsheuvel, naar Waalwijk.

Er is een stopplaats met een scherm dat routekaarten van Tilburg uit kan printen. Ik pak een van de achteloos weggegooide routekaarten op en wandel, na even rondkijken, naar een onderaan het wegtalud gelegen hotel van een grote keten. Bij de receptie vraag ik om karton, daarna om papier omdat ze geen karton hebben, waarmee ik vervolgens een “bordje” maak met Waalwijk. Kaatsheuvel ligt op de route.

Liftend dwars door de stad is niet altijd de makkelijkste weg. Maar er zijn genoeg Belgen en het lijkt mij niet onlogisch dat sommigen van hen, gekomen vanuit de richting Hilvarenbeek, door Tilburg rijden als doorsteek richting Waalwijk. Na een kwartiertje stopt een rijtje van drie wagens. Ik vraag of ik iets mag vragen, en dat mag niet. “NEE!!”. Mijn kameraad Reinoud zou dan de gedachte toevoegen “dit is Ne-der-land, nee, je mag NIKS vragen, vrijheid bestáát niet…! NIKS, begrijp je wel!”.

Een paar minuten later stopt een chauffeur en ik rij enkele kilometers mee tot de kruising van de Ringbaan West met de Hart van Brabantlaan. Daar stap ik wat minuutjes later in een Citroën AX tot aan de provinciale weg bij Kaatsheuvel. Enkele minuten na tienen loop ik over de boulevard naar de entree.

Zondag 7 oktober. Van ’s-Hertobenbosch naar Bemelen.
Tijdig te bed en vroeg weer uit de veren. Dat is naar men zegt een goede gewoonte. De laatste maand was ik hoogstens één of twee keer na middernacht nog wakker. Gelukkig blijken we na de Efteling allemaal redelijk in onze lurven en kladden te voelen dat we vandaag actief waren. Met zijn elven, ongeveer de helft van de hele groep, gaan we uit eten in ’s-Hertogenbosch. We kunnen terecht bij het Indonesisch restaurant Ali Baba. Later op de avond vinden we lekkere zitzakken in de kroeg Plein 79. We zijn nog met zes. Kort voor we weg gaan komt een van de jongens aanzetten met glaasjes wodka, die tot de rand gevuld zijn. Daarna veert iedereen op. Tjonge, wat kak je in, na een dagje pretpark… Gelukkig maar. Hoef ik tenminste niet de hele nacht te stappen, wat eigenlijk helemaal niet zo gezond is…

Ik word wakker in de binnenstad. ’s-Hertogenbosch is misschien wel een beetje mijn stad, maar ik heb hier nog nooit overnacht. Tenminste, niet dat ik me kan herinneren. Natuurlijk gebeurt er de rest van de dag nog het een en ander… maar laat ik een sprongetje maken naar de liftreis, terug richting Mestreech.

Rond half vijf eindigt mijn wandeling bij de Vughterpoort, waar ik (op de kruising met de Isabellalaan) mijn duim opsteek op de plek die volgens mijn eigen site goed is om richting Eindhoven te gaan. Ik doe oordopjes in. Voor het eerst sta ik met oordopjes te liften. Reden? Omdat hier veel lawaaiige auto’s rijden en omdat er veel fietsers en wandelaars langskomen, die flauwe opmerkingen maken, die ik als lifter simpelweg negeer. Bovendien sta ik op het fietspad te liften, en een deel van de fietsers blijkt dat fietspad als een aan het toekomende plek op deze aardbol te beschouwen. Ik laveer me er doorheen. Soms heb je geen andere keus dan dwars door een brandnetelveld te lopen. En al dat verkeer en gedoe is gelijk een brandnetelveld… In zo’n geval kun je natuurlijk altijd nog een lange broek aantrekken. Vandaar. Na een kwartier stopt een chauffeur, en zijn claxon dringt ondanks de oordopjes door tot de schelp van mijn gehoor. Ik stap in de ietwat oudere Peugeot en ga mee tot tankstation Velder bij Boxtel. Daar stel ik mijn vraag tien keer, en krijg een rit met twee Limburgse heren met Duits kenteken, die naar het Autotron bij Rosmalen zijn geweest. De kruissnelheid is 140 per uur, en 120 per uur op de snelwegen rond Eindhoven, waar een maximum van 90 geldt. Er wordt gepiekt op rond de 148 kilometers per uur. Ze gaan naar Roermond en ik lift verder vanaf de oprit bij Kelpen Oler. De oordopjes waren goed bevallen en gaan hier weer in. Na tien minuten heb ik een rit naar Sittard met een zeer sympathieke man, die wellicht Arend-Jan heet, maar wellicht ook een andere naam draagt. Ik had het even niet verstaan. Hij vertelt een prachtig verhaal over een eerder door hem opgepikte lifter. Het was een man uit Angola, die vanuit de bosjes kwam op een Zuid-Limburgs tankstation en op weg was naar Rotterdam. Had langs de weg geslapen. Even later, op mijn geliefde tankstation Het Anker, keek ik nog wat rond, stelde nog eens een vraag en kreeg uiteraard al vlot een lift naar Maastricht. Nu met een bescheiden boertje die in een oud busje zat waarvan de startmotor het had begeven. Maar de ANWB had ‘m aangezwengeld op tankstation Ellerbrug en zo kon hij rijden zolang hij de motor maar niet afzette. Zijn bestemming was Cadier en Keer en nadat hij zijn “partner” had opgepikt in Wijckerveld reed hij langs mijn voordeur naar huis. Reistijd ongeveer twee uur. Afstand ongeveer 120 kilometer.

Gisterochtend kwam ik met mijn eigen auto langs de Maastrichter liftersplaats. Hoewel ik zowiezo van plan was om er even te stoppen en op een veilige manier voedsel en vocht voor het grijpen te krijgen, stopte ik ook omdat er een liftster op de liftersplaats stond. "Rotterdam" stond er op haar kladblok. Anneke kon meerijden tot aan de A2-afrit Nederweert, omdat ik daar verder ging richting de Maasduinen ten noorden van Venlo. Ik vond het een bijzonder aangename rit met deze bijrijdster. En in een klap heb ik mijn jaarkilometrage van aangeboden liftkilometers vertienvoudigd...

Over het liften van en naar Engeland heb ik al eens meer geschreven. De beste plek om een lift naar Engeland te vinden over de Kanaaltunnel is tankstation Jabekke tussen Gent en Oostende. Daar blijven tot je een lift naar Engeland hebt. Britten om een lift vragen. Er zijn daar ook veel vrachtwagens. Vrachtwagens mogen met 2 pers. en auto's met 5 pers. over. Dus als ze toch al gaan, kost het niets extra om een lifter te helpen. Liftend terug kun je het beste een van de 2 tankstations aan de snelweg tussen Londen en Folkestone proberen, een heet Maidstone Services. De A2 is dat dacht ik. Een lift tot aan de haven is niet zo handig omdat het in Calais en Folkestone heel moeilijk is om te liften. Op het haventerrein worden lifters weggestuurd, omdat Britten apatisch zijn. Lees ook dit:
http://www.digihitch.com/europe27.html

13 oktober 2007. Van Maastricht naar Binkom in Vlaams Brabant
Tijdig neem ik de fiets naar het station van Maastricht. Met bus 6 rijd ik mee naar de halte Brusselse Poort en wandel naar het verkeersplein aan de Via Regia. Achter het verkeersplein steek ik mijn duim aan het begin van een verdrijvingsvlak op. Na een minuut of vijf stopt een heer in een Mercedes, en ik kan mee tot aan Veldwezelt, vijf kilometer verderop en juist over de grens. In Veldwezelt sta ik op mijn “gebruikelijke” bushalte waar na vijf minuten een chauffeur in een Opel stopt en ik kan ongeveer vijf kilometer mee tot in Mopertingen. In Mopertingen staan borden, want het zwaardere verkeer wordt omgeleid richting Bilzen en Hasselt. Voor het overige verkeer staat een “moeilijke passage” te wachten, zo blijkt uit de borden. Ik lift en heb het vermoeden dat veel automobilisten ook maar de omleiding volgen. Daarom probeer ik ook even weg te komen vanaf de omleidingsroute. Maar dan ga ik terug en na 20 minuten heb ik een rit tot aan de rotonde voor Bilzen in een VW met aanhanger. Zoals gewoonlijk duurt het daar maar enkele minuten en ik heb een rit in een BMW. Helaas wel de stille oprit Hasselt-Oost. Toch heb ik na 10 minuten een lift in een Audi en ik rijd mee de A2 op. Op de eerste oprit oostelijk van knooppunt Lummen is het zeer stil en met opzet lift ik daarom maar de verkeerde kant op. De oprit in verkeerde richting is ook erg rustig, maar als ik juist wegloop stopt een heer in een Chrysler C300. Nu ga ik mee naar Houthalen. Daar heb ik eens eerder gelift. Er zijn twee opritten richting Hasselt / Leuven, één aan beide zijden van de onderliggende rijksweg van Hasselt naar Eindhoven. Eén is erg rustig en in volle schaduw gelegen. De ander in volle zon en drukker, maar met verkeer dat met 80 kmh voorbij “vliegt”. Op de 2e plek sta ik beter. Ben uiterst zichtbaar en wacht tot er eens iemand vol in de ankers gaat. Na een half uurtje ga ik mee tot A2 afrit Bekkevoort, net voorbij Diest met een iele man in sportkledij in een Renault. Aan de N2 bij Bekkevoort stopt de 1e of 2e auto. Het is een ouder, oerdegelijk type BMW met een heer die als eerste vraagt of ik geen liftende undercover politieagent ben, omdat hij wiet rookt. Bij Sint Joris Winge moet ik even het dorp doorwandelen. Onderweg pik ik een patatje met tomatenketchup mee. Aan de N223 duurt het enkele minuten voor ik een rit heb met een dame in een VW Passat tot aan de Kasteelstraat te Binkom.

14 oktober 2007. Van Sint Joris Winge (Vlaams Brabant) naar Maastricht.
Na een fijne wandeling en liters eigengeperst appelsap en enkele handen vol vette kastanjes rijker steek ik mijn liftduim op aan de Leuvensesteenweg (N2) bij Sint Joris Winge. Het is vrij druk. De zon is al vrij laag. Toch duurt het een heel kwartier eer een jonge heer stopt. Vanaf de A2-oprit bij Bekkevoort duurt het een minuut of drie voor ik een lift heb naar Houthalen. Op de A2-oprit bij Houthalen heb ik na één minuut ~ 3e passerende auto ~ een lift naar Maastricht, nog voor ik het bordje MAASTR. uit mijn heb opgevist. De heren koersen aan 140 kmh en pieken rond 150 kmh, zonder gordel en mèt joints. Ook ìk heb geen gordel om, want deze is stuk. De bestemming is coffeeshop Black Widow. De klok in de kerk aan de Wethouder van Caldenborghlaan slaat acht keer. Langs de Bemelerweg tussen Maastricht en Bemelen zit een Kerkuil op een verkeersbord.

19 oktober 2007. Van Maastricht naar de Oostvaardersplassen.

Ik wandel naar de Maastrichter liftersplaats. Het bordje Den Bosch levert na enige minuten wachten een lift op tot aan tankstation De Lucht-Oost bij Zaltbommel. De chauffeur is een vriendelijke, gepensioneerde man die nog werkt. Hij heet Johan. Op 16-jarige leeftijd is hij vanuit zijn geboorteland Hongarije naar Nederland gekomen. Onderweg hebben we ongeveer twintig kilometer file, hetgeen me verbaasd, aangezien we de rit in de eerste helft van de vrijdagmiddag maken.

Ook bij het tankstation rijdt het verkeer niet op volle snelheid. Zakt het tempo tot 50, dan loop ik naar de vluchtstrook en toon mijn bordje Lelystad. Neemt het tempo op de snelweg weer toe, dan doe ik drie stappen en sta met mijn bordje H’sum aan het eind van het drukke parkeerterrein.

Zo krijg ik na tien minuten een lift. Mijn chauffeur heeft Turks bloed en beheerst het Nederlands niet.

Bij Hilversum stap ik uit aan het einde van afrit 33 van de A27. Inmiddels heb ik 25 kilometer file gehad, en ben ik tweehonderd kilometer van huis. Zo nu en dan breekt de zon even door een licht wolkendek. Ik heb nog genoeg tijd, en maak een wandeling door het bos en over het hier gelegen heideveld Laapersveld.

Na een uurtje ben ik weer terug bij de oprit en na een minuut of twee kan ik meerijden naar Almere, afrit Buiten Oost. Van Almere naar Lelystad (en andersom) rijdt het verkeer met 30 tot 50 per uur over de A6. Ik loop maar eens de oprit af en laat de passerende chauffeurs nog even in verwondering over wat daar nu een wandelaar op de vluchtstrook doet. Dan gaat mijn duim omhoog en even later zit ik in een wat oudere Mercedes naast drie jongens uit Urk, die een partijtje vis in de aanhanger hebben.

Van tankstation Lepelaar loop ik langs de sloot neven de A6 naar de Knardijk en begeef me het gebied der Oostvaardersplassen in. De vrije dagen van de week worden doorgebracht in de natuur, met mijn landelijke natuurvriendenclub.

Afstand 230 km. File 30 km. Reisduur met pauze en zonder de wandelingen aan begin en eind 6 uur.


21 oktober 2007. Van de Oostvaardersplassen naar Bemelen.

Mijn zondagmiddagwandeling eindigt bij verzorgingsplaats Aalscholver aan de A6. Na enige minuten aan het eind van het terrein te hebben gestaan kan ik meerijden met José en drie andere jonge mensen. Op tankstation Nijpoort aan de A27, juist voor Utrecht, zie ik, voor ik een volgende lift krijg, aan het eind van het terrein twee andere lifters staan. Bij het tankstation gebaart een chauffeur, en ik kan mee tot Culemborg. Als we even later langs de twee andere lifters komen worden die ook uitgenodigd om plaats te nemen in de Audi.

Het tankstation blijkt net na de afrit te liggen, en chauffeur rijdt daarom een afslag door. De twee andere lifters hebben een bestemming die onder Maastricht ligt, en ik geef aan dat we niet als groep van drie kunnen door blijven liften. Ik vrees dat me dat te veel tijd gaat kosten.

Omdat de jongens gelijk afstappen op chauffeurs op het tankstation neem ik plek bij de oprit. Drink een paar bakkies thermosflesthee en eet een paar appels. Na 20 minuten kan ik mee met Poolse jongens, die niet weten dat hun stad Eindhoven op de route naar Maastricht ligt.

We naderen tankstation Velder ter hoogte van Boxtel. Juist voor we tot stilstand komen zegt mijn chauffeur, terwijl hij schuin naar voren kijkt: “Leuke dame is dat”, en ik mompel “ga er dan voor staan, dan kan ik vragen of ik met haar mee mag rijden”.

Ik stap uit en vraag aan de bij haar horende man of zij richting Maastricht gaan. Dat doen zij, ik mag mee, en wordt pardoes tot voor de deur gebracht.

Afstand 230 km. Reisduur 3 uur.

Zaterdag 3 oktober. Van Maastricht naar 's-Hertogenbosch.

Rustig wakker geworden bij een kameraad in Kelmis, in het Duitstalige deel van Belgie, ten zuiden van Vaals.

In de middag besluit ik naar mijn vader te gaan. Met de auto rijdt ik naar de liftersplaats van Maastricht. Op de liftersplaats verschijnt binnen tien minuten een tweede lifter. Vijf minuten later heb ik een rit. De andere lifter gaat ook mee, want zijn bestemming vraagt deels dezelfde route. Als we in de auto zitten blijkt hij echter niet naar Helmond te moeten, wat ik van 'm begrepen had. Hij blijkt naar Roermond te moeten. Dus we laten hem achter bij de goede weg en rijden weer verder. Afgezet aan de Larenweg in 's-Hertogenbosch, vlak bij mijn pa.

Afstand 130 km. Reisduur 1h45.

quote:

Midden december loopt mijn contract af en ga ik mijn eerste échte poging tot reizen doen.

Als je door Maastricht komt kun je ook bij mij crashen.

Zondag 4 oktober. Van Boxtel naar Maastricht.

Na de zondagmiddagwandeling begeeft mijn chauffeur (mijn vader) zich naar het A2-tankstation Velder bij Boxtel / Liempde. Daar reis ik weer terug naar Maastricht. Na een half uurtje rondkijken en vragen kan ik mee in een wagen met een Luxemburgs kenteken tot aan Maastricht.

Afstand 105 km. Reisduur 1h35.

13 november 2007
Na vandaag mag ik denk ik zeggen dat ik een beginnend beroepslifter ben!

Omdat mijn fiets gerepareerd moest worden, leek het me vanmorgen het meest handig om liftend naar kantoor te gaan. Na een paar minuten had ik een rit naar de A2. In de auto bleek dat de chauffeur langs de southbound A2 in Maastricht reed (Europaplein) en níet naar de liftersplaats bij de Geusselt. Bij de stoplichten bij het Oranjeplein (de eerste stoplichten wanneer men over de A2 vanuit het zuiden Maastricht in rijdt) had ik na één of twee keer vragen een ritje naar de liftersplaats. Daar toonde ik assertief een bordje “5 km” en na een paar minuten kon ik mee naar A2-tankstation Kruisberg, dat bij Meerssen ligt, alwaar ik werk.

Het was de éérste keer (van ongeveer 20) dat ik me bij het liftend verlaten van mijn dorp vergiste in de richting waar de chauffeur heen reed.

Reisduur 40 minuten. Zonder de vergissing zou het ongeveer 25 minuten zijn geweest, in beide gevallen inclusief de tien minuten lopen vanaf het tankstation naar kantoor.

Ter vergelijking: te voet 50-60 minuten, per fiets 20 minuten, per auto 15 minuten, per bus/trein 40 minuten.

15 november 2007
Morgen ga ik weer liftend naar kantoor!

Het is soms moeilijk om bescheiden te blijven. Maar gisteren werd ik toch echt de Liftkoning van Nederland genoemd door presentator Timur Perlin van BNN in het programma "Weg met BNN" op Radio 1.

Luister als je wil naar het volledige interview:

Weg met BNN - interview met Frank Verhart - 19 november 2007 (MP3, 5.6Mb)

Vele groeten,
Frank Verhart



Hitchhiking (ad-hoc-carpooling) in the Netherlands
http://www.franknature.nl/hitchhike/hitchhike.htm

[ Bericht 2% gewijzigd door Frank__NL op 20-11-2007 23:34:19 ]

...

[ Bericht 99% gewijzigd door Frank__NL op 20-11-2007 23:36:42 ]

...

Het lijkt mij niet onmogelijk om een lift over de grote plas naar de States te vinden, maar je hebt ofwel heel veel geduld nodig (duim opsteken en wachten tot een boot stopt kan lang duren), of weten hoe je het aan moet pakken. Klinkt logisch he . Verwacht dat je als tegenprestatie moet werken op het vaartuig. Misschien krijg je wel antwoord als je deze vraag op de grote kampvuurfora van Digihitch gooit.

De Liftkoning van Nederland moest een uur langs de kant van de weg staan!

23 november 2007, 08.30 van Bemelen naar Meerssen
Voor de deur steek ik mijn duim op. Binnen vijf minuten stoppen drie auto's. Twee rijden niet in de goede richting. De derde komt wel langs de Maastrichter liftersplaats en bovendien ook de A2 op, zodat ik niet op de liftersplaats hoef te staan.
Afstand 7 km, reistijd inclusief wachten en lopen ca. 25 minuten, waarvan 10 minuten in de auto

23 november 2007, 18.30 van Meerssen naar Limbricht
Ik wandel tien minuten naar tankstation Kruisberg aan de A2 bij Meerssen. Er is matig veel verkeer op dit relatief kleine snelwegtankstation. Na wel een half uur wachten kan ik mee naar het volgende tankstation ter hoogte van Sittard, terwijl mijn chauffeur door rijdt naar Breda. Vanaf het tankstation wandel ik naar Limbricht, waar ik door een jonge Amerikaan uitgenodigd ben op een Thanksgiving diner.
Afstand ca 20 km, reistijd inclusief wachten en lopen ca. 90 minuten, waarvan 10 minuten in de auto

24 november 2007, 10.00 van Limbricht naar Hengelo
Ik wandel weer fijn door de velden vanuit Limbricht naar A2-tankstation Swentibold en zing onderweg een liedje. Op het tankstation ga ik eerst rustig wakker worden met twee koppen thermosflesthee, en steek een beetje afwezig de duim op naar iedere langskomende chauffeur. Na de thee wandel ik wat rond bij de pomp. Een half uur na aankomst krijg ik een rit van zo'n beetje 150 kilometer naar Almelo.

Een van de hobbys van deze chauffeur is rally-racen, al doet hij het niet meer zo vaak. Zo had hij op het circuit van Zandvoort 250 kmh gereden, met als passagier Olaf Mol. En hij had met Ralf Schumacher in een F1-wagen gezeten, die even door trok naar 430 kmh. Ook bleek het tijd dat mijn hoogste liftsnelheid in eigen land gebroken zou worden, want toen ik verteld had dat dat voor mij 175 kmh was -januari 2007- trok hij de Peugeot 309 even door naar 180.

Bij Almelo was een scherpe bocht aan het eind van de A35 verdwenen, want de snelweg was recent doorgetrokken. Daarom reed ik mee tot Almelo-West. Even een bordje met HENG. in elkaar geflanst en na een paar minuten had ik een rit naar Almelo-Zuid. Ik dacht dat ik mijn vrienden aldaar wel te voet bereiken kon, maar het bleek nog zeker drie kilometer lopen. Omdat ik daar geen zin in had heb ik nog een kort stukje doorgelift, en werd voor de deur gebracht.
Afstand ca 180 km, reistijd 300 minuten inclusief wachten en lopen

25 November 2007, 13.00 van Hengelo naar Maastricht
Met mijn vrienden liep ik op tot het station, want zij gingen nog naar Zandvoort en Amsterdam per trein, en liep door. Ik wilde liften aan de Borneseweg die naar de A1 leidt, maar al wandelend op gevoel kwam ik op de Deldenseweg die naar de A35 leidt. Voorbij een kruising met stoplichten, na een kwartier lopen, stak ik mijn duim op en de 2e auto stopte.

Op de A35-oprit heb ik een heel uur gestaan, in de zon, in regen, met een briesje wind en voor het eerst voor zover ik me kan herinneren met een regenboog aan de horizon. Maar ondanks de rainbow-feelings stopte er niemand, en ik werd kwaad, kwaad op die onbehulpzame Nederlanders, die zichzelf te goed vinden om hun stuk aan de natuur onttrokken blik te delen met mij. De laatste der Mohikanen geeft echter niet snel op. "Der Anhalter win"; luidt een oud Nederlands-Duits spreekwoord.

Ik word gered door een Skoda-rijder.

Ik uit mijn woede als ik in de auto zit op gepaste wijze en dat wordt met begrip opgepakt.

Bij het tankstation tussen Deventer en Apeldoorn had ik 20 minuten nodig om een rit te krijgen richting Arnhem. Een Masserati-chauffeuse zei, met Amsterdams of Goois accent: "Ik neem niemand mee! Duidelijk toch!!". Daarna vroeg ik om de gunst bij een Alto-rijdster, die niet in de goede richting reed. Een mooie dame durfde het niet aan, maar de jongen die in de tien jaar oude BMW bij de volgende pompplek in de wagen zat maakte een knikje, en toen was het kat in 't bakkie.

Op de oprit Arnhem-Noord bij Waterberg bleek de vluchtstrook te zijn verdwenen, maar bij het stoplicht had ik binnen de minuut een rit naar tankstation de Schaars.

Daar verdween ik even in de aangelegen Veluwebossen, maar ik had er het gevoel of ik in Oost-Polen was, omdat de plek erg leek op een stuk van het bos van Augustow, en er bovendien een lege fles van Noordoost-Poolse Zubrowka (=wisent / bison) wodka op de bosbodem lag. Er stond een auto uit Roermond of Venlo, maar de chauffeur bleef te lang weg. Ik vond iemand die naar Nijmegen reed en mocht mee, maar vroeg of ik nog even de dame aan de volgende pompplek mocht vragen. Die ging tot voorbij Venlo, en ik mocht mee. "Vrouwen ook altijd"; zei de chauffeur naar Nijmegen tegen de vrouw die mijn chauffeur werd.

Een sympathieke vrouw die een beetje carrière had gemaakt in de veehouderij vóór ze voltijds het huishouden ging doen voor het gezin met twee kinderen en twee grote honden. Ze reed een Volvo, wat deels kwam doordat ze (vanuit haar studietijd) het liefst in Noorwegen op reis ging, en omdat veeartsen "altijd" Volvo rijden, omdat ze zo goed bestand zijn tegen zandwegen met kuilen op het platteland van Scandinavië èn van Noord-Limburg! Ze hield een kruissnelheid van 150 tot 160 kmh aan. De auto had 250.000 op de teller en een gasinstallatie en het ding zou blijven rijden tot de 400.000, zo zwoer ze. En in Scandinavië had ze ook veel gelift als twintiger; voor jonge vrouwen zou liften in Scandinavië niet onveilig zijn. In Frankrijk zou ze nooit liften, omdat te veel mannelijke chauffeurs daar al te veel gevaar opleveren. Zelf denk ik dat dit zeker geldt voor onder andere Spanje, Portugal, Italië, Griekenland en Turkije, terwijl ik Noord-Frankrijk ook als veilig liftgebied zie voor vrouwen, hoewel de begrippen veilig, vrouwen en liften een moeilijke combinatie zijn. Dit alles hield ik in het gesprek wel voor mezelf.

Gezien het hoge tempo liftte ik in Baarlo verder vanaf de bushalte na de stoplichten, langs de N273 / Napoleonsbaan, de hoofdweg van Venlo naar Maastricht. Dit is een uitstekende liftplek. Hoewel het al juist donker was, dacht ik vrij vlot weg te zullen zijn. Reflecterend hesje en wat reflecterende bandjes om de veiligheid te vergroten en de wachttijd te verkleinen.

Na tien minuten stopt een doctoraalstudent in een Volvo, die me mee laat rijden tot de Viaductweg in Maastricht. De ervaring leert dat ik ook in het donker vaak nog vlot weg kom, en vandaag in ieder geval een stuk beter dan in het vervloekte Hengelo!

De laatste kilometers ben ik met een vriend uit Polen mee gereden, na een avondje gidsen in Maastricht, want hij was voor de eerste keer op bezoek en wilde de stad wel zien.
Afstand ca 200 km, reistijd 330 minuten inclusief wachten en lopen

Het komend weekend lift ik naar Rotterdam. Vier jaar geleden was ik voor ’t laatst in deze stad aan de Maas.

Ik heb alvast wat maatregelen getroffen. De belangrijkste is het uitprinten van liftbordjes met Rotterdam, Dord’t (=Dordrecht), Breda en Tilburg.

Vrijdag 30 november 2007, 12.15, van Maastricht naar Rotterdam

Het is al zo’n beetje vier jaar geleden dat ik nog in Rotterdam was. Toen was het voor een paar uurtjes. Ook ben ik eens door Rotterdam gekomen tijdens een liftreis naar Den Haag. Voor een serieus bezoek aan Rotterdam, mijn enige ooit, moet ik toch wel een jaar of vijftien tot twintig terug, toen we met een paar klassen van de lagere school een dagtocht naar Rotterdam hebben gemaakt.

CouchSurfers uit Rotterdam organiseren dit weekend een Sinterklaas-meeting. Volgens de lijst hebben zich bijna 130 CouchSurfers voor dit gebeuren opgegeven. Vanuit Limburg komen er drie, twee uit Maastricht en één uit Sittard.

Ik heb vrij onrustig geslapen, want vandáág ga ik naar Rotterdam èn ik ga onderdeel zijn van een groot feest met wat ze in Brabant kéigave mensen zouden noemen. Des morgens koop ik nog wat kledingstukken in en wat schoenen (als jongen ben ik daarmee in tien minuten klaar) en dan parkeer ik mijn auto in de buurt van de Maastrichter liftersplaats. Het is vrij parkeren.

Ik sta op de liftersplaats met mijn nieuwe A3-sheetje met de plaatsen Tilburg, Breda, Dordrecht (wat ik afgekort heb tot Dord’t) en Rotterdam, en toon Breda. Het voelt toch een beetje ongemakkelijk om hier –inmiddels de 49ste keer dat ik een lift zal krijgen vanaf mijn meestgebruikte liftplek– met zo’n innovatief nieuw liftbordje met Breda te staan.

Na een minuut of zeven stopt een trucker. Truckers stoppen zelden, en de kans dat ze dat doen verklein ik zelf meestal nog fors door mijn duim en bord níet aan hen te laten zien. Tenslotte reis ik vlotter in auto’s dan in vrachtwagens. Tot nu toe ben ik volgens mijn drie of vier keer op de Maastrichter liftersplaats in een vrachtwagen gestapt. Eén keer verroerde ik mij niet, en wachtte geduldig af tot een ver achter mij, maar voor mij gestopte trucker de liftersplaats weer had verlaten.

Voor de reis van Maastricht naar Rotterdam heb ik vier uur ingeschat. Veel langer mag het niet duren. Het is vrijdag, dus er kunnen eerder files staan.

Ik wandel naar de truck, die een paar honderd meter verderop tot stilstand is gekomen. De chauffeur gaat naar Eindhoven en ik neem de rit aan. De chauffeur blijkt een Pool te zijn. Ieder weekend pendelt hij op en neer van Nederland naar zijn thuishaven in de omstreken van Wroclaw. In de Mercedes-truck rijd ik mee tot tankstation Groote Bleek aan de A2 ter hoogte van Maarheeze, het laatste tankstation voor Eindhoven.

Het is inmiddels een beetje gaan miezeren.

Ik schiet één koppel aan, dat niet in de richting van Breda rijdt. Ik heb me namelijk voorgenomen om over de route Maastricht-Eindhoven-Breda-Dordrecht naar Rotterdam te liften, en niet over Utrecht of Gorinchem. Over Breda is de route korter dan over Utrecht. En over Gorinchem lijkt mij lastiger, omdat ik het gevoel heb dat die snelweg, de A15, minder bereden word, en omdat er minder chauffeurs zijn die de hoek A2 > A15 maken over knooppunt Deil. Dat denk ik tenminste. Èn ik ben nog nooit liftend over het traject van Tilburg naar Rotterdam gekomen.

Ik besluit om niet rond te gaan vragen om een rit en om wél bij het eind van het parkeerterrein mijn duidelijke bordje Breda te tonen. Binnen tien minuten stoppen er twee chauffeurs die me een lift willen geven naar Eindhoven, maar dat schiet niet op. Bij Eindhoven kan ik niet verder liften nu de oprit bij Valkenswaard in langdurige verbouwing is. Ik loop dan maar weer terug richting pomp. Een chauffeur heeft bij mij geen kans. Komt er een auto, dan steek ik mijn duim op, kijk de chauffeur aan, of beter nog, ik maak een soort stopteken met wijs- en middelvinger, waarop een fijn aandeel van de chauffeurs positief reageert. Volgens mij is dit ongeveer hetzelfde gebaar dat de politie ook gebruikt.

En zo beland ik bij een pensioenfondsenman in de Mercedes voor een rit van 128 kilometers naar Rotterdam. In 2008 moeten we beleggen in Oost-Europa, zo luidt het advies. En de AEX is vandaag weer eens een beetje omhoog gegaan.

We nemen de A16 afrit Kralingen, maar het is even lastig om een uitstapplaats te vinden, en ook het metrostation zien we niet. Vlak bij de oprit Prins Alexander stap ik uit bij een bushalte. Aan de andere kant van de kruising gaat mijn duim nog maar eens omhoog voor een binnenstedelijk ritje van 2,5 kilometer naar de ’s-Gravenlaan, waar het metrostation Kralingse Zoom is gelegen.

Afstand 196 km, reistijd 200 minuten tot aan Kralingse Zoom. Kosten nihil.

Zondag 2 december 2007, 15.00, van Rotterdam naar Maastricht

Gezien de erg ongunstige weersomstandigheden met aanhoudende regen en een flinke wind besluit ik om de terugreis niet liftend te doen. Met CouchSurfer Martine rijd ik mee naar NS-station Breda om de reis per trein voort te zetten. Bij Eindhoven is het droog, maar inmiddels wel al donker, en mijn treinkaartje is geldig tot Maastricht. Dus neem ik geen risico en blijf gewoon in de trein, in plaats van mij naar de liftplek (bushalte) op het Floraplein te begeven… Van Roermond naar Sittard worden we met NS-bussen vervoerd, en onderweg komen we over een stukje van de nagelnieuwe A73. En langs A2-tankstation Het Anker, waar ik géén lifters zie staan…

Afstand ca. 200 km, reistijd 210 minuten tot aan NS-Maastricht. Kosten 13 euro.

Zo, de afgelopen drie dagen vanuit het Nationaal Park Slowaaks Paradijs in het midden van Slowakije naar Eindhoven gelift, alles geheel volgens plan. De eerste dag eerst een lift na drie kwartiertjes langs een dooie weg (tien minuten later zou de tweeuurlijkse bus komen) in een grote VW-jeep met hohe geschwindigkeit draaien en keren door het Slowaaks Paradijsgebergte.

Bij Poprad langs de grote weg eerst 20 minuten op een marginale liftplek (te smalle strook om makkelijk te stoppen voor chauffeur) en toen wat verder terug gewandeld en op een bushalte na 10 minuten een rit van 150 km tot halverwege Poprad en BA oftewel Bratislava. Toen was het al aardig aan het schemeren, en op een relatief ongunstige plek (voldoende stopplek maar kort na een onoverzichtelijke bocht) na tien minuutjes mee naar Bratislava, overigens net als de vorige in een VW Passat.

Tweede dag met de bus naar de overkant van de Donau gegaan en wandelend een liftplek richting Wenen gezocht. Schijnt recent een snelweg te zijn geopend tussen BA en A, maar die lag er ver weg, en probeerde t maar lekker op de oude weg die erg rustig was (de tweede rijstrook was echt enorm overbodig). Verkeer kwam met 80 langs vliegen, maar ik claimde gewoon de rechter rijstrook voor mezelf en presenteerd mezelf pontificaal en kon na een tijdje wel mee. Ha, had het eerst op een matige plek geprobeerd waar het verkeer bijna tot stilstand kwam op een kruising.

Toen mee tot Hainburg, 15 km over de grens, met een chauffeur die de Roma-bevolking van Slowakije zwaar bediscrimineerde. Toen met een man die als jongen van 20 uit Joegoslavie was vertrokken naar Oostenrijk in een Mitsubishi-jeep tot de aansluiting op de snelweg waar ik moest liften, maar het er allersinds belabberd uitzag omdat er geen stopplek was en het verkeer met 80+ kmh langs kwam suizen, maar binnen een minuut mee met een Tsjechische Oostenrijker die me al in Hainburg had zien staan.

Toen bij Wenen gestaan op een Autobahnaansluiting slash knooppunt waar verkeer 80 kmh reed en waar ik eigenlijk niet hoorde te staan, maar prima kon, met autos uit half Europa, een mix van A, D, SK, CZ, PL, RO, BG, H en ook wat UA, GB, F, NL en B. In Wenen komt het blijkbaar samen. Na een uur stopte een sympathiek paar met een beslist charmante dame, Duitsers met een Hongaars kenteken, tot aan de Oostenrijks-Duitse grens, waar ik mijn mobiel in de auto achterliet, waardoor ik tijd verloor, omdat ik mezelf probeerde te bellen. In het donker aan de grens (verkeer passerend met 60-70 kimh) met geel helsje en verlichting op het hesje en nog wat reflecterende bandjes langs de Autobahn, elke vijf minuten stopte een chauffeur en na een tijdje mocht ik meerijden met een man die zei dat in principe alles gevaarlijk is en daar kon ik hem enkel gelijk in geven. Toen nog een vervelend lange tijd van twee uurtjes wachten op tankstation Bayerische Wald en toen mee met 12 Roemeense jongens, chauffeur uit Transilvanie, van zeg 18 tot 24 jaar in 2 Audis en 1 Mercedes of BMW ofzo, die onderweg snelheidswedstrijdjes deden (top 130 mijl per uur, want de kentekens waren Brits) of naast elkaar rijden en met lichten knipperen enzo. In Wurzburg overnacht bij Jadwiga.

Dan vandaag om een uur op Rasthof Wurzburg na een kwartiertje met bordje Koln slash Nederland een rit met een oud trainer van volleybalclub Longa 59 uit Lichtenvoorde, die ook het Duitse nationale volleybalteam had gecoached, en claimde dat de hond aan boord, Sarah, bekender was in Duitsland als hij (omdat hij Sarah altijd meenam naar interviews).

Dan kon ik met m mee tot Bocholt nabij Nijmegen, maar omdat ik naar Eindhoven wilde ben ik op het laatste tankstation voor Keulen gebleven, om een of twee uur later toch een lift te nemen naar de omstreken van Arnhem, want het lukte in al die tijd niet om een rit naar Aachen, Monchengladbach of Venlo te vinden, hoewel drie chauffeurs met kenteken AC- Aachen me niet mee wilden nemen of (zeiden) een andere kant te rijden. Bij Heteren tussen Arnhem en Nijmegen naar tankstation Weerbroek gewandeld vanaf de oprit en daar nog een uur geweest tot in een lift kreeg naar Anja en Andre in Eindhoven. Halverwege het wachten wenkte de jongen in de pomp dat ik binnen mocht of moest komen, en ik dacht ff dattie me ging reprimanderen dat ik niet zou mogen liften op grondgebied van Texaco, wat natuurlijk de grootste flauwekul is die er maar bestaat op deze aardkloot, ook bekend als moeder aarde... Nee, ik kreeg een kop thee en mijn humeur en karma werden door zijn vriendelijkheid verbeterd.

Zo.

2 maart 2008. Van Luik (B) naar Maastricht (NL).

Zonder bordje nam ik plaats op de oprit van de A25 bij de Pont de l’Atlas in Luik. Na ongeveer vijf en na tien minuten stopten chauffeurs die beide richting Herve reden, wat niet de goede richting was. Na een kwartier stopte een Franse Brit die naar Eindhoven reed en zodoende kon ik mee naar Maastricht. Bij de stoplichten ben ik vlug weer uitgestapt.

Ik kan het nog, wanneer probeer JIJ het!

Het is alweer twee maanden geleden dat ik nog serieus gelift heb, alleen nog een keer van Luik naar Maastricht en een keer van de voordeur naar kantoor (de eerste auto stopte, nam met 7,5 km mee en toen wandelde ik nog een kilometer en ik was er...). Maar het weekend na Pasen ga ik weer eens op en neer naar mijn moeder en ik zal laten weten hoe goed het ging (liften is een makkie). Misschien dit weekend ook wel naar de Hoge Venen, ik weet 't nog niet...

Liften is niet gevaarlijk. Een slechte of matige chauffeur reist veiliger door te gaan liften. Als alle slechte en matige chauffeurs zouden gaan liften dan werd de verkeersveiligheid aanmerkelijk groter en was het fileprobleem opgelost. Voor jongens / mannen zijn er weinig risico's. Voor meisjes / vrouwen die alleen liften zijn de risico's wat groter.

Om van NL naar UK te liften kun je het best op tankstation Jabekke langs de snelweg ten westen van Gent een chauffeur zoeken die naar de UK rijdt. In de auto mogen vijf mensen mee voor dezelfde prijs in de tunnel. Vanuit de UK liggen er tussen Londen en Folkestone tankstations Maidstone en nog een waar je een chauffeur moet vinden die naar Gent rijdt of verder richting Nederland. Zeer goed te doen.

Met Eurolines mee zonder reservering is geen enkel probleem als er nog plek vrij is. Het gaat wel geld kosten, het gebruikelijke tarief. Liften is goedkoper.

Vorig weekend gelift vanaf Baraque Michel in de Hoge Venen, op 670 meter hoogte, naar Maastricht, na drie dagen heerlijk wandelen in de sneeuw. Na een kwartiertje had ik mijn rit van 70 kilometer. Liften is heerlijk.

Ik logeer onderweg bij familie en vrienden, bij gastvrije mensen of meetings / kampen van www.couchsurfing.com en www.hospitalityclub.org of in een tentje in een veld of bos bij langs de weg, bijvoorbeeld in de buurt van een tankstation.

Op een schitterende zondagmiddag kon ik weer eens een paar lifters mee laten rijden, en wel van Visé tot Maastricht, een stukje van 16 kilometer. Pas de vierde keer toen ik ze zag stapten ze in…

De eerste keer (1) stopte ik, maar bedacht me toen dat ik maar plek had voor één passagier. Maar ze zouden ook blij zijn met een ritje naar het station van Visé, waar ze toen nog een kilometer of vier vandaan waren, en toen ik halverwege was bedacht ik dat ik kon aanbieden om even twee keer heen en weer te rijden om ze naar dat station te brengen. Toen ik terug kwam zag ik ze nog instappen (2), dus keerde ik ook maar weer om. Eenmaal in Visé zag ik ze daar wandelen (3) en ik ging een poging doen om te tanken. Tevergeefs, want het was zondag en er was geen personeel op ’t tankstation te vinden. Ik keek nog eens in de achterbak en kwam tot de conclusie dat het mogelijk moest zijn mijn bagage zo te organiseren dat er wèl iemand op de achterbank kon zitten. De twee lifters wandelden overigens ook in de verkeerde richting naar het station, en toen ik weer bij ze was stonden ze langs de spoorlijn te kijken waar nu het station was. Dus toen ze me weer zagen (4) heb ik laten zien dat het wel ging, en zo kon ik die twee toch mee laten rijden.

Het was de eerste keer dat ik lifters mee de grens over nam. Deze laatste opmerking is puur voor de statistieken.

Zo, morgen weer op de duim naar Oost-Berlijn. Er gaan zeker wel een stuk of tien lifters vanuit Nederland naar Berlijn, en nog veel meer vanuit andere landen, naar het jaarlijkse "Berlin Beach Camp". Ook meneer "w8jij17" gaat naar het strand .

quote:

Ik zou het niet doen / durven om bij een wildvreemde in de auto te stappen
(of het moet een onwijs lekkere meid zijn

Dat laatste durfde ik nou een keer niet, en heb gewoon afgewacht tot er wat neutraler vlees achter het stuur zat, maar meestal durf ik het wel aan. Punt is natuurlijk dat vreemde mannen geen geld kosten, en mooie vrouwen wel...

Het liften is afgelopen weekend weer eens prima verlopen.

Op de heenweg op 8 mei stond ik om half 9 aan de straatkant in mijn eigen Bemelen en had na enige minuten een rit naar Maastricht. Daar kwam al heel snel liftpartner Marlene aangelopen, en vanaf de liftersplaats in Maastricht hadden we na 30 minuten een ritje naar Beek. Daar gingen we na een minuut verder naar Heerlen, gevolgd door twintig minuten wachten / zonnebrand insmeren en hop naar de A76 bij Bocholtz. Daar hadden we na 10 minuten onze kortste maar een van de meest zinvolle liften tot tankstation Tienbaan aan de A76 bij de grens bij Bocholtz - tussen Heerlen en Aken. Na een kwartier troffen we twee jongemannen die ons mee lieten rijden tot tankstation Frechen, kort voor Keulen. Daar had ik m'n ontbijt mooi in de zon, en toen hadden we na twintig minuten rondkijken en vragen een rit met twee Fransen naar de Alexanderplatz in Berlijn. Reisduur ca 10 uur, afstand ca 700 km.

Op de terugweg gingen we met het openbaar vervoer naar U-bahnhof Schoeneweide aan de B96 / Adlergestell, de uitvalsweg richting Dresden met aftakkingen naar het oosten (Polen) en westen (westelijk Duitsland). We gingen met z'n vijfen en splitsten in groepjes van twee, twee en een. Ik ging met liftpartner Marten ruim voor de eerstvolgende lifters staan, want er stonden nog wat meer mensen die na ons geweldige strandkampeerfeest op huis aan duimden. Ik borde Hannover, Marten bordje Koln en na 10 minuten hadden we dan die rit van 400 km naar Koln, kruissnelheid 150 kmh, regelmatig naar 180 kmh en piekend op 190 kmh in een Mercedes kampeerauto. Er waren drie plekken, dus de alleenliftster ging ook nog mee, en die werd voor de deur afgezet in Witten, een omweggetje van 15 kilometer. Op 't tankstation voor Keulen hadden we na vijf minuten vragen een rit tot Aachen, daar op 't tankstation na een kwartier een rit naar Heerlen (N281 afrit centrum) en vanaf 't onbemande tankstation aan het begin van de A79 in Heerlen de directe lift met 150 kmh per BMW naar de voordeur van mijn liftkameraad. Reisduur ca 9 uur, afstand ca 700 km.

"Tik, tik, tik, tik. Tot ziens." (C) Mart Smeets

Vrijdag 16 maart 2008, van Maastricht naar 's-Hertogenbosch
Op de liftersplaats in Maastricht krijg ik rond 18.55 na 3 minuten een rit tot aan tankstation De Lucht aan de A2 tussen Den Bosch en Zaltbommel. Chauffeur door naar Haarlem. Door 't tunneltje en aan de andere kant van de snelweg rijd ik met de eerste aangesproken chauffeur mee naar afrit 47 van de A59, 's-Hertogenbosch Noord. Nog tien minuten lopen naar het vaderlijk huis.

1. De chauffeur waar ik afgelopen vrijdag mee reed van Maastricht naar Den Bosch gaf aan dat het aantal liftende reizigers veel kleiner is dan vroeger. Volgens hem was dat tenminste deels te verklaren doordat Nederlanders in de tweede helft van de jaren negentig sterker in hun schulp zijn gekropen en allerlei gevaar en risico's zijn gaan zien terwijl dat in het echt niet reeel is.

2. Er wordt wel vaker gezegd dat liften een risicovolle manier van reizen zou zijn, maar uit studies blijkt dit eigenlijk niet.

3. Echter, niet iedereen is even weerbaar. Je kan je voorstellen dat jongvolwassen meisjes minder weerbaar zijn dan sommige andere groepen mensen. Meisjes kunnen er verstandig aan doen om niet mee te rijden in vrachtwagens of in auto's met twee of meer mannen aan boord. Als je alleen mee rijdt met vrouwelijke chauffeurs of met stellen / paren, dan verklein je de risico's sterk.

4. In verband met de veiligheid, en dan met name om mijn bagage niet te verliezen, laat ik als ik uitstap altijd het portier open staan, voor ik mijn tas van de achterbank of uit de kofferbak neem. Chauffeurs kunnen met openstaande portieren niet wegrijden.

[ Bericht 10% gewijzigd door Frank__NL op 18-05-2008 15:22:13 ]

Ja. Liften is overal toegestaan, behalve op snelwegen (rechthoekig bord met een viaduct erop) en autowegen (vierkant bord met een auto erop van voren gezien). Op snelwegen en autowegen mag je niet liften - dat wil zeggen: niet op de weg zelf. Bij tankstations en op opritten (als er een vluchtstrook of andere veilige stopplek is) mag wel. Van een oud-politieagent begreep ik dat je op een oprit formeel gezien niet mag liften, maar dat hier de politie hier alleen in onveilige situaties aandacht aan besteed. Op parkeerstroken en bushaltes langs autowegen kun je ook zonder probleem liften.

Op tankstations kun je door de eigenaar worden verboden om mensen aan te spreken. Dit geldt alleen voor het deel van het terrein dat eigendom is van de oliemaatschappij!! Op de rest van het tankstation (het parkeerterrein) mag je alles doen wat je wil. Ik heb overigens nog nooit een onvriendelijke tankstationhouder ontmoet, alleen behulpzame. Ze zijn er wel, maar het hangt ook sterk af van hoe de lifter zich zelf gedraagt

Voor het liften op de vluchtstrook van de snelweg of op een snelwegknooppunt kun je 30 euro boete krijgen, voor de overtreding "als voetganger gebruik maken van de autosnelweg".

Zelf lift ik overigens wel eens op de vluchtstrook bij files. Je hebt dan (vooral als je een bordje hebt) altijd binnen tien minuten een goede lift, en die 30 euro is het waard (na meer dan 40.000 liftkilometers).

quote:

Gisteren alleen de trein gepakt, liften ging niet goed en de politie heeft me ook nog weggejaagd (achteraf had ik gewoon terug op die plek moeten gaan staan, maar dat is achteraf).

Klopt. Als je veilig op die plek kon staan, had je gewoon terug kunnen komen. Zelf ben ik op 44.000 km (820 ritten) een keer weggestuurd. Verder nooit last van de politie gehad. Meestal rijden ze zonder omkijken voorbij.

Hoi. Geweldig, net zoals die lifter naar Bern in de Heineken-reclame. Ik denk dat de route Groningen-Zwolle-Nijmegen-Venlo-A61-Mannheim-A5-Basel-Bern iets makkelijker te liften is als over de A31. Goed moment om te vertrekken is zondagochtend of beter zaterdagochtend. Op zondag zitten auto's in het algemeen ietsje voller (families). Langer door Nederland betekent ook iets meer kans om andere Oranjefans te treffen onderweg die naar Zwitserland gaan. Afstand 900 km / 8 uur rijtijd. Dat kan in een dag lukken, als je geen fautjes maakt... Of relaxt in twee dagen, tentje mee, langs de weg kamperen .

Groningen ri. Zwolle: liftersplaats aan het begin van de weg over de Emmabrug. Onderweg van tankstation naar tankstation is het zekerst, vooral als je netjes om een lift vraagt. Bij Venlo naar de A61 is de snelweg onderbroken. Je kan zo nodig bij de afrit richting A61 (Koblenz) vragen om een lift naar de A61. Aan 't begin van de A61 bij Venlo (na de rotonde "Keulse Plein") kun je heel makkelijk met een groot bord staan met veel stopplaats en heel veel internationaal verkeer. Een bord Frankfurt of Bern / Basel / CH lijkt me daar wel een optie. Verder gewoon genoeg blanco karton meenemen en dikke stiften, en die Oranje shirts aantrekken als je wel naar Zwitserland wil, maar niet met Moffen... Het was immers een Schwalbe.

Ik ga dit bericht nog iets aanpassen denk ik met wat meer tips!

http://www.franknature.nl/hitchhike/hitchhike.htm

Daar kom je vast wel een plek tegen.

Liften is niet gevaarlijk. Het hangt er wel van af hoe je er mee om gaat, hoe je zelf in het leven staat. Niet naief zijn dus, in de trein kunnen namelijk ook vervelende dingen gebeuren (vooral in nachttreinen, denk ik). En zeker, er zijn lifters die de meest verschrikkelijke dingen hebben meegemaakt. In het algemeen wordt dit allemaal sterk overtrokken. Daarnaast is Nederland een van de veiligste liftlanden te noemen. In Zuid-Europa zou je wat meer op moeten passen (iedere vrouw weet dat Italiaanse mannen wild zijn van blonde meisjes, maar in Griekenland of Spanje is het niet anders).

Vrijdag 13 juni 2008 van Maastricht naar Vlijmen
Voor ik mijn appel op had kon ik meerijden van de Maastrichter liftersplaats naar Vught bij ’s-Hertogenbosch. Onderweg bleek de chauffeur welwillend om me op het Heetmanplein (ofwel Julianaplein) in ’s-Hertogenbosch te brengen. Het was klokslag 5 uur en ik stond voor het gebouw van Essent (“de voormalige PNEM”), waar de medewerkers het weekend begonnen. Na een minuut of vijf had ik resultaat met mijn bordje Vlijmen en mijn chauffeur moest zo’n beetje in de volgende straat zijn. Afstand 130 km, reistijd 90 minuten, langzaam rijdend verkeer bij Eindhoven.

Zaterdag 14 juni 2008 van Nieuwkuijk naar Tilburg
Mijn zus bracht me naar de oprit Nieuwkuijk van de A59. Daar stond ik een minuut of 10 voor een lift naar de A59 afrit Kaatsheuvel / Tilburg. Het begon net even hard te regenen, de enige bui van de dag, en ik moest even in de regen wachten tot het iets minder nat werd. Op de afrit had ik in twee minuten een rit naar Tilburg met bordje “Tilburg”. De chauffeur bleek bondscoach te zijn (één van de 17 miljoen), dus was ik ook weer even bondscoach. In het navigatiesysteem werd mijn bestemming ingevoerd, en zo werd ik aan het begin van de straat gebracht. Afstand 30 km, reistijd 60 minuten.

Zondag 15 juni 2008 van Tilburg naar Maastricht.
Ik dacht dat er geen bussen reden. Daarom wandelde ik door Tilburg op zoek naar een goede liftplek. Bij een kruispunt besloot ik om door te lopen richting de A58, oprit 11. Er reed wel ergens een bus. Kort voor het laatste kruispunt voor het eind van de bebouwde kom van Tilburg stond ik tien minuutjes met een bordje E’hoven, en weg was ik. Ik reed mee tot tankstation Kloosters, het laatste voor Eindhoven. Daar was het niet erg druk. Zo gaat dat soms op zondagmiddag. Na een ruim half uur trof ik een stel in een Lancia die naar Heerlen terugkeerden en ik kon wel mee. Voor Sittard stapte ik uit op tankstation Het Anker, waar ik na een kwartier met een Turk mee reed naar Maastricht.

Hij gaf niets om voetbal, hij ging liever vissen, toch heb ik met Turkse vrienden in Aachen een heel mooie voetbalwedstrijd gezien van de Turken tegen de Tsjechen. Afstand 120 km, reisduur 190 minuten.

Lekkere liftzondag

Optimaal weertje, afgelopen zondag. In de ochtend vertrok ik. In mijn Limburgse dorpje rijd dan bijna geen verkeer. Dus wandelde ik naar de liftersplaats in Maastricht, door de velden en door het Geusseltpark. Na twintig minuten kan ik meerijden naar Weert. Bij tankstation Meiberg (AC restaurant) stap ik uit, dan weer door naar Tilburg, A58 afrit 10. Chauffeur verder richting Breda, ik richting ’s-Hertogenbosch. Grassen en kruiden in de bermen, lekker. Bordje Den Bosch. Chauffeur stopt, kan me meenemen tot Helvoirt. Als ik roep dat ik eigenlijk naar Vlijmen ga, blijkt dat dat ook zijn bestemming is, we rijden dus over Helvoirt en Cromvoirt, binnendoor, over Brabants land. Hij gaat naar zijn moeder die in de straat woont waar ik opgroeide. Maar brengt me tot vlak aan de straat waar míjn moeder woont.

Na een middagje waarin ik al mijn ouders en zussen en hun geliefden heb bezocht wandel ik naar de oprit Nieuwkuijk (A59). Kan meteen met de eerste mee, die rijdt naar eigen zeggen 15 km richting Maastricht. Dan op oprit 22 van de A2, bij het provinciehuis van Brabant en De Pettelaar, alweer snel mijn volgende ritje. Mevrouw gaat naar Valkenswaard, ik ga mee tot tankstation Velder aan de A2 bij Boxtel. Ik maak een ronde over het parkeerterrein. Voor de ronde klaar is kan ik alweer mee met de eigenaresse van een kinderdagverblijf in Amsterdam, die tijdens haar vakantie in Noorbeek, Zuid-Limburg, even op en neer moest voor wat belangrijke post. Fijne rit alweer, goed gesprek. In heuvellanddorp Noorbeek stap ik uit, wandel het dorp weer uit, loop richting de wat grotere weg. Niet zo veel verkeer, prachtig landschap. Ik krijg weer een ritje, de mensen gaan naar Maastricht (om de EK-finale te zien), ik ga naar Aken (om de EK-finale te zien). Bushalte aan de rijksweg van Maastricht naar Vaals, bij afslag De Plank. Snelheid van het verkeer 80 kmh. Bus net weg. Eerste Duitser, een jonge gast, gaat in de ankers bij zien van mijn bordje Aachen. De straten zijn rustig, de Duitsers zitten al thuis bij de buis voor de laatste voetbalwedstrijd van dit toernooi. Hij brengt me op het Theaterplatz, Aken, in een zijstraatje daarvan kijk ik met wat vrienden in een Spaans restaurant naar de verrichtingen van de Duitsers tegen de Spanjaarden.

Kom warempel nog een paar bekende gezichten tegen, al heb ik daarna een dik half uur nodig om op de naam van Alissa te komen.

Maandagavond verneem ik van Marten uit Maastricht dat hij succesvol met Reka naar Lyon is gelift en terug, erg voorspoedig zouden we mogen zeggen. En ook Frank uit Rotterdam deed het maandag goed op zijn route van Salzburg naar Wenen. “Bedankt voor de tips, Frank”, zegt ie. Gelukkig, en liftmaand juli is nog niet eens begonnen!

Liften, dát zouden meer mensen moeten doen.

Deze zomer heb ik wat minder gelift. Ik ben namelijk verhuisd. Dat kost tijd.

Op 22 augustus was het dan zo ver, zeven hele weken niet gelift, dan is het weer een beetje spannend. Ik voelde al dat ik geen haast had. Maastricht naar Utrecht. Na een kwartiertje op de liftersplaats stopte een man in een BMW. Ik dacht eerst dat het een Pool was, maar het bleek een Tsjetsjeen te zijn. Anyway, omdat ik geen haast had ging het ook niet snel, ik liet me maar van oprit naar oprit gaan. Had zes uur nodig, had tijd zat, trouwens, onderweg zie je toch het meest. Terug naar het zuiden, toen ging ik naar Heerlen, ging wat sneller, 2.5 uur geloof ik, mara ik begon ook pas een stuk onder Utrecht, ik was al vlak bij Zaltbommel.

Afgelopen weekend op vrijdag van Maastricht naar Polen gelift (slechts 80 km de grens over en de Duitse wegen zijn snel) en op zaterdag teruggelift tot Keulen, dan maandagochtend nog even door naar kantoor. Dat was echt te veel van het goede maar ik wilde toch bij het Pools-Nederlandse bruiloftfeest van vrienden zijn. Had geen haast, 11 chauffeurs op een rit van 800 kilometer, de laatste al in het Poolse stille donkere donker. De terugweg besloot ik maar ik Keulen te blijven bij een kameraad, het was namelijk een bijzonder drukke zondag op de weg, einde vakanties, en liftend nog door naar Maastricht, al was het nog maar 100 km, leek me niet zo handig.

Trein Keulen-Maastricht 3 uur, auto Keulen-Maastricht 1 uur. Dan ga ik ondanks de onbetrouwbare reistijd liften. Maandagochtend 06.30 naar buiten, tegen 07.00 bereik ik het tankstation aan het begin van de A555 in Keulen. Eerst een dik half uur langs de weg met bordje Aachen, maar er is weinig stopplek. Dan een klein half uur vragen op het tankstation. Een man gaat naar Aachen, maar wacht op zijn chauffeur die elk moment kan komen . Ik mag mee naar Aachen, zelfs naar de bestemming Heerlen. We rijden weg omstreeks 08.03. Net na vertrek zie ik dat er net om de hoek een waarschijnlijk veel betere liftplek is naar Aachen / Heerlen . Maar goed, ik ben nu weg, het gaat 170 kmh over de A4 .

In Heerlen kan ik uitstappen bij de afrit centrum van de N281 en wandel dus meteen door naar het tankstation aan het begin van de A79 richting Maastricht. Sta daar 2 minuten met m'n velletje Maastr. en ik kan mee. Stap uit op de vluchtstrook ter hoogte van kantoor (chauffeur vond dat de op- en afrit te veel tijd kostte, en de bewust op- en afrit zitten ook niet 100% normaal in elkaar zeg maar), kijk op mijn horloge, en zie 09.01. En dat is zo'n beetje het tijdstip waarop mijn werkdag gewoonlijk begint.

[ Bericht 0% gewijzigd door Frank__NL op 06-09-2008 16:43:41 ]

...

quote:

Op maandag 4 augustus 2008 22:55 schreef Dikkiedik_2003 het volgende:
Heeft iemand hier ervaring met liften naar Parijs? Alle tips zijn welkom! Ik denk eerst de stad zoveel mogelijk uit met de metro of bus en dan verder liften.

Heb er geen ervaring mee, maar ik weet wel een goede plek richting Nederland: tankstation Aire de Courneuve langs de A1. Je kan inderdaad met de metro in de buurt komen. Voor de details moet je even naar www.hitchwiki.org gaan en de pagina Parijs doorlezen.

Hm, wat een saaie thread, het lijkt wel of er maar drie lifters zijn in Nederland?

Stond vandaag nog met twee meiden te liften in het zuiden van Polen. Achter ons stond nog een meneer die zelf geen auto had of niet wilde rijden. We mochten na een tijdje wachten met een taxichauffeur meerijden. Ik had niet eens voorgesteld om te liften, ze vroegen me er zelf om. Ook in een echt liftland als Polen (vergeet West Europa!) helpt het bekend te staan als liftexpert. Zit nu rond de 46.000 km.

Klinkt als een nogal subjectieve mening en voor mij persoonlijk vooral als een zeer oude koe.

Interessantere vraag is voor mij waarom de kans dat een Duitser in eigen land een lifter een rit verleend met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid groter is als in Polen (lees ook: als in voormalig Duits gebied, want West-Polen behoorde voor 1945 gedurende 500 jaar bij Duitsland).

Of zoals Osdorp Posse repte "ik eerst, dat is de mentaliteit die nu heerst", een variant op het aloude "ikke, ikke, ikke en de rest kan stikke!!!!".

Mensen oproepen geen lifters te helpen, hoe zuur kun je zijn.

Zo, en hij is weer terug in Nederland. De terugreis begon op 4 oktober om 06.58 en duurde diezelfde dag tot kort voor middernacht. Na een half uur lopen stak ik mijn duim op. Op de route Klodzko - Nowa Ruda - Walbrzych - Jelenia Gora waren de ritten steeds vrij kort; er was daar geen echt doorgaand verkeer, of het waren wellicht Duitsers, en ik zie Duitse chauffeurs om eerlijk te zijn in Polen niet zo snel een lifter oppikken die langs een weg staat.

Mijn kaart van Polen was ik (zoals gewoonlijk cq zoals bij mij te verwachten valt) weer eens verloren, hoogstwaarschijnlijk op de plek waar ik met Ania van Wroclaw Bielany naar Klodzko liftte. Maar met de beperkte schaal van de kaart die eerst ik bij me had, had ik weinig meer geweten.

Terugreis op de kaart

De terugreis per staccato beschrijving:
-- wandelen naar beginpunt 3 km
1. Van Klodzko DK8 x 381 naar Nowa Ruda 381, wachttijd 15 min., afstand 20 km.
2. Naar Nowa Ruda 381, wachttijd 20 min., afstand 1,5 km.
3. Naar Ludwikowickie Klodzkie 381, wachttijd 15 min., afstand 4 km.
4. Naar Swierki 381, wachttijd 20 min., afstand 3 km.
5. Van Barnica 381 naar Gluszyca 381 x 380, wachttijd incl 1 km lopen 20 min., afstand 8 km.
6. Naar Walbrzych center, wachttijd 10 min., afstand 13,5 km.
-- zoeken in Walbrzych naar punt om verder te gaan, bus terug naar ring rond Walbrzych
7. Van Walbrzych 379 x 381 naar Boguszow Gorce 367, wachttijd 5 min., afstand 11,5 km.
8. Naar Czarny Bor 367, wachttijd incl 1 km lopen 30 min., afstand 6 km.
9. Naar Kamienna Gora station DK5, wachttijd 15 min., afstand 8,5 km.
10. Van Kamienna Gora 367 x DK5 naar Jelenia Gora DK3 x DK30, wachttijd 40 min. incl 1 km lopen, afstand 36 km.
11. Naar A2 Rasthof Auetal, wachttijd 5 min., afstand 574 km.
12. Naar A67 verzorgingsplaats Ruinen, wachttijd 30 min., afstand 261 km.
-- op verzorgingsplaats Ruinen wandelde ik het tankstationgebouw in voor een bekertje thee. De kassaman, een ANWB-er en nog wat personeel waren de boel aan het afsluiten, het was inmiddels 21:35. Vriendelijke mensen, maakten wat grapjes over mijn kansen om weg te komen, aangezien de pomp ging sluiten (maar dan nog blijven er chauffeurs aan de pomp stoppen!). Ik zei dat ik altijd nog mijn tentje op kon zetten in een weiland, begonnen ze over avontuur en Polen... Op tankstation Ruinen komen talloze Polen en andere "Oost-Europeanen" (om in Telegraaf-termen te spreken), op weg naar Eindhoven, Antwerpen en Wielka Britania. Een vrouw van de pomp liep naar een auto met Polen om in het Duits te melden dat de Tankstelle geschlossen was. Daar snapten ze niets van, dus ik vertaalde dat naar het Pools en verworf en passant mijn rit naar Eindhoven.
13. Naar Eindhoven Floraplein, wachttijd 10 min., afstand 48,5 km.
-- in Eindhoven had ik mijn gewoonlijke bloedmotivatie tegen het eind van zo'n reis en wilde derhalve nog een lift naar het centrum of het station krijgen.
14. Van Eindhoven Leenderweg naar Eindhoven Stratumse Dijk, wachttijd 20 min. incl 1 km lopen, afstand 3,5 km incl 1,5 km omweg.
-- wandelen naar station 2 km
-- trein naar 's-Hertogenbosch, tussen Boxtel en 's-Hertogenbosch verder per NS-bus

Totale afstand;
a lopen tot beginpunt 3 km
b liften 999 km
c lopen onderweg 5 km
d lopen na laatste lift 2 km
e trein 15,5 km
f NS-bus 12 km
g rit naar bestemming 5 km
Totaal 1041,5 km

[ Bericht 0% gewijzigd door Frank__NL op 05-10-2008 15:10:20 ]

Wie heeft er nog gelift?

Ik niet meer

Het ziet er naar uit dat mijn volgende liftreis op 24 december zal zijn. Traditiegetrouw naar mijn ouders. Met in mijn hoofd het bekende liedje "Hitching in your car, hitching home for Christmas yeah, can't wait to see my parents".

quote:

En hoe ik tegen lifters aankijk: Beetje zielige figuren die verder willen reizen dan hun budget.

Grote jongen hoor. Lekker show off dat jij nou toevallig knaken hebt. En lekker genuanceerde mening heb je. Bedankt voor het spuwen op dit onderwerp. En nou oprotten jochie. Blijf jij maar lekker in je eentje in de file staan, de rest van je leven. Oftewel, chauffeurs die geen lift geven: beetje zielige figuren die te goed zijn voor de wereld

quote:

Ik neem ook nooit lifters mee, je weet nooit wat je in de auto haalt.
moet ik wel even vermelden dat het soort mensen mij ook nooit aanstaat jeweet

Waarom zo generaliseren, en dit onderwerp over liften zo bevuilen.

Je hoeft mij niet te vertellen dat het ad-hoc carpoolen geen al te best imago heeft.

Hier praten we juist over leuke ervaringen met liften.

Jouw uitspraken raken namelijk wel mensen die lfitend reizen, en dit met veel plezier doen.

Soms uit principiele overwegingen. Soms uit sociale redenen. Liften brengt namelijk reizigers bij elkaar, en ik kan het zeggen en weten, want ik weet dat van al die duizend chauffeurs die ik heb gehad, er vele blij waren me mee te nemen, wat aanspraak te hebben en van gedachten te wisselen. Liften geeft daar namelijk een unieke mogelijkheid toe.

Als je na een avondje stappen iemand mee naar huis neemt, weet je ook niet wat je over de vloer haalt...

"je weet nooit wat je in de auto haalt", maar ik zie wel dat jij een Fok JUNK bent. Gemiddeld 9 berichten per dag, en dat 6000 berichten lang... blijf jij lekker aan je beeldscherm plakken

JIPPIE

I want to be a hippy and I want to get stoned !

quote:

9 berichten per dag zijn snel geplaatst hoor eindbaas.

Tuurlijk. Maar denk ook eens na voor je een bericht plaatst.

Niet iedereen houdt er van zijn eigen bolide aan te sturen. En zou dat zo zijn, niet iedereen heeft een bolide. En openbaar vervoer is er. Maar ga ik naar mijn ouders, dan ben ik liftend bijna altijd sneller. En ik hou niet zo van het gejengel van kleine kinderen in de trein. Liften is gewoon veel leuker. En flexibeler. Geen parkeerprobleem. Altijd aanspraak.

Inderdaad, eindbaas. Laatste woord, ik hou dat wel even vol.

Ik ben overigens begonnen met de omzetting van Hitchhiking =(ad-hoc-carpooling)= in the Netherlands naar het Nederlands.

[ Bericht 44% gewijzigd door Frank__NL op 22-11-2008 20:37:03 ]

...

quote:

Het gaat toch over meningen dacht ik zo.

Liften is cool staat onder de header travel. Voor sommige mensen is liften een prettige manier van reizen. Daarom vind ik dat we het onderwerp op een respectvolle manier dienen te bejegenen. Ik ben niet zo erg te spreken over sommige manieren van reizen, maar daar hak ik niet op!

Lifters hebben niet altijd een goede alternatieve manier om te reizen, als ze al een andere manier van reizen willen. Dat de algemene opinie over liftend reizen niet onverdeeld positief is, is me op zich wel duidelijk. Daarom ageer ik daar maar op. Je zal lifter zijn, en dat steeds weer aanhoren. Er zijn zo weinig liftende reizigers, dat me dat een beetje overtrokken lijkt.

Ik ben inderdaad erg egocentrisch en mijn lontje is eigenlijk nog korter.

quote:

Maar dat was in de jaren tachtig!

Dus? Vroeger was alles beter?

quote:

half verzopen

Statistiek. Het regent in Nederland 4% van de tijd, waarvan hoogstens de helft harde regen. Op 50.000 lift-kms ben ik persoonlijk misschien een keer echt nat geworden. Op de fiets veel en veel vaker.

quote:

bevroren

Kwestie van gezonde voeding, en niet naar Siberie liften.

quote:

zomaar lifters bespotten terwijl ze je helemaal niks hebben aangedaan, daar moet iets achter zitten lijkt me

Afgunst en welvaart? Individualisering?

Ik sta volledig voor de goede kanten van liften: het onderweg ontmoeten van mensen, de uitwisseling, het positieve voor liftnemer en liftgever, de milieuvoordelen.

...

Buzz is weer stil.

Wie heeft er nog gelift?

Een kameraad was dit weekend naar een party in Rotterdam, gelift met 'n vriendin, vanuit Maastricht en weer terug. Ik ga in ieder geval op 24 december weer liftend naar mijn ouders. Voor het overige zien we wel weer, of dit jaar nog wat in petto heeft.

Wens iedereen goede liftreizen, en check m'n site voor goede spots: Liften =(ad-hoc carpooling)= in the Netherlands !

Ik zie het liften in dit land wel weer terug komen. Het blijft toch een voordelige manier van reizen, en milieubewust ook. En er zijn nog miljoenen chauffeurs met een plekje vrij. Gewoon proberen dat liften, doen.

Frank

John,

1. Als je het lef hebt, kun je al in het vliegtuig vragen aan mensen of zij per auto richting Amsterdam rijden en of je mee mag.
2. Op Google Maps kun je zien dat de A2-oprit bij de Fokkerweg in Eindhoven er zo uit ziet:
Google Map
3. Je kan daar op de oprit staan. Google Maps laat al zien dat er een vluchtstrook is aan het begin van de oprit. Daar neem je plaats met een bord. Wat Mr. Wortels zei klopt: ergens op de oprit staat het blauwe "snelweg" bord. Eigenlijk kun je daar ook nog best achter gaan staan. Mocht er ooit een agent komen (maar ze rijden eigenlijk altijd door), loop je weg en een paar minuutjes later weer terug
4. Wat zet ik op dit bord? Omdat ik de plek niet ken, adviseer ik "Den Bosch". Dat is niet ver weg, dus er zal vermoedelijk vrij snel iemand stoppen.
5. Het makkelijkst / meest efficiënt is liften van tankstation naar tankstation. Maar liften op opritten kan ook wel leuk zijn. Niet alle opritten zijn geschikt!!!! en hier moet je zeker rekening mee houden.
6. Ga je voor de tankstations, al voor Den Bosch is er een langs de A2, namelijk bij Boxtel. Stel je chauffeur dus teleur, en rijd niet helemaal mee naar Den Bosch, als hij/zij daar heen gaat. Stap uit bij het tankstation, en lift verder van tankstation naar tankstation langs de snelweg.
7. Vraag op het tankstation om een rit richting Utrecht / Amsterdam. Dit werkt het beste. Stap zo nodig verderop aan de A2 nogmaals over op tankstations. Als het druk is op 't tankstation, kun je rustig eens langs de auto's kijken en op de rand onder kentekenplaat kijken naar namen van garages, en plaatsnamen. Staat daar Utrecht of Amsterdam, dan heb je dikke kans.

Liften op de snelweg mag inderdaad niet. Op de oprit wel als dat veilig kan (soms is er geen vluchtstrook). Liften op de snelweg adviseer ik ook niet, al doe ik het zelf (als ervaren lifter) soms wel als er een dichte file staat.

Heb zelf 50.000 kilometer aan treinkaartjes bespaart

Kijk altijd in de richting van het verkeer. Dan kun je altijd opzij springen

Succes!!

[ Bericht 8% gewijzigd door Frank__NL op 05-12-2008 19:38:43 ]

Na twee maanden mocht het wel weer eens. Vorige week zondag had ik de liftduim reeds omhoog gestoken, maar mijn motivatie was niet heel groot. Ik ben verhuisd en woon niet meer in het kleine dorpje met een straat waar al het, niet zo snel rijdende, verkeer naar de stad rijdt, gewoonlijk langs de officiele liftersplaats van Maastricht.

Afijn, bij de oprit Maastricht Randwyck kreeg ik na een half uur het eerste ritje van 3 kilometer. Op de liftersplaats heb ik nog een kwartiertje gestaan, maar toen er de brui aan gegeven. Even een zondagje op en neer naar Utrecht vanuit Maastricht is uiteindelijk geen kattepis (en al was het dat wel, ik hou niet van kattepis).

Zaterdag 20 december 2008
van Maastricht naar 's-Hertogenbosch
Ten eerste me per bus en voet naar de liftersplaats begeven. Daar na tien minuten een rit. Een Nederlander van Griekse afkomst, eigenaar van een Grieks restaurant in Berg en Terblijt. Zegt naar Weert te rijden, maar blijkt naar Venlo te moeten. Dus na 20 km uitgestapt bij A2-tankstation Swentibold. Tien minuutjes rondgevraagd en een rit bekomen met een vrachtwagenchauffeur in auto die de naald op 150 kmh pint tot aan A2-tankstation Meiberg bij Weert. Daar begint 't wat te miezeren (goh, wat een saai verslag dit). Na een kwartiertje stopt een donkere Surinamer in een sportief uitziende Nissan en ik kan mee tot A2 afrit 's-Hertogenbosch west (kon wel verder, maar dat was niet handig). Bij de stoplichten met de tweede aankomende chauffeur meegereden, een 40-er vrouw in een klein busje en 7 km later er weer uit vlak bij A59 oprit 47 bij 's-Hertogenbosch Maaspoort. Daar stond ik dan weer vijf minuten voor een rit in een Mini - mijn eerste lift in een mini, terwijl ik inmiddels een dikke 900 liften heb genoten. Uitgestapt op 200 meter van mijn jarige moeder. Toen maar terug gewandeld naar het winkelcentrum, want zonder mooie bloemen, dat kan niet.
Afstand 135 km, reisduur ca 2h15.

Zondag 21 december 2008
van 's-Hertogenbosch naar Maastricht
Lekker wezen wandelen met m'n pa en zijn vriendin. De wandeling eindigde in het noorden van Vught. De westelijke randweg van 's-Hertogenbosch wordt momenteel overhoop gegooid. Daarom wat langs de grote weg gebanjerd op zoek naar de liftplek. Uiteindelijk bleek dat de beste liftplek van 's-Hertogenbosch richting Eindhoven er nog gewoon ligt, een bushalte langs de Vughterlaan bij de stoplichten naar de Isabellalaan. Na vijf minuten kreeg ik een lift richting Eindhoven, dus mee tot A2-tankstation Velder nabij Boxtel. Daar kon ik na een kwartiertje mee in een kleine wagen die werd aangedreven door een Iranees met een van zijn kinderen, die hij maar heel soms zag sinds hij gescheiden was van zijn Nederlandse vrouw. Ik dacht dat er vlak voor de afrit Kelpen, A2 afrit 40, nog een tankstation lag, maar dit bleek niet het geval, dus mocht ik rond 17.20 in het winterdonker op de snelweoprit gaan staan, wat overigens een goede plek is om te liften. Dat werd dus, zoals te verwachten, de langste wacht van drie kwartier, want de stopbereidheid is als het donker is stukken kleiner (al is het om 18.00 toch nog makkelijker dan om 23.00). Ik was toch wel verbaasd dat er dit keer een jonge vrouw was gestopt, ik schatte haar op mijn leeftijd en vond haar bepaald niet onsympathiek. Vrouwen, heerlijke wezens zijn het... (wat dat betreft, in de loop van de dag ha'k al meer vrouwelijk leuks zien rondhuppelen in de stad en op het platteland).

A2-tankstation het Anker is een van m'n meest gebruikte en ik weet dat hier 80% van het verkeer naar Sittard, Geleen, Heerlen, Brunssum en Aken gaat en de rest gaat naar of door Maastricht. Kon na vijf minuten mee voor de laatste 30 km. Omdat deze man door reed naar Belgie kon ik ook dicht bij huis uit stappen.
Afstand 125 km, reisduur ca 3h15

24 december 2008
van Maastricht naar 's-Hertogenbosch
Om 13.35 de bus genomen naar Scharn en naar de liftersplaats gewandeld. Na een kleine 20 minuten stopt Tim, die zich voortbeweegt in een Volvo Amazone met bouwjaar 1964. Met een kruissnelheid van ca. 110 kmh, welke ook aan wordt gehouden op de randweg van Eindhoven waar een maximum van 80 kmh geldt, rijdt ik mee naar 's-Hertogenbosch, alwaar ik bijna bij de voordeur van mijn vader uit het voertuig stap.
Afstand 130 km, reisduur van deur naar deur 140 minuten. Kosten 80 eurocent (busritje naar liftplaats).
Besparing t.o.v. OV ca 20 euro, of ca 13 euro met kortingskaart. Reisduur OV ca 145 minuten
Besparing t.o.v. eigen auto ca 25 euro inclusief geschatte afschrijving, verzekeringen, belasting en brandstof. Reisduur auto ca. 83 minuten

Yep, als ik alleen al kijk naar de emissies die ik niet veroorzaak door liftend te reizen, en de vrijheid die ik ervaar ten opzichte van het minder milieuonbewust OV, en de frustraties die ik zelf achter een stuur oploop... Vier jaar terug nog eens Maastricht-Utrecht-Maastricht in m'n vrije tijd gereden. Dat beviel niet erg, daaraan terug denken is genoeg motivatie. Alleen onder tucht of om de liefde krijgen ze mij m'n eigen auto in.

Geniet van de feestdagen.

25.12.08, van 's-Hertogenbosch naar Amsterdam-Watergraafsmeer, reistijd 120 minuten, waarvan 60 per OV (van Amsterdam RAI tot bestemming, kosten 120 cent)
26.12.08 van Amsterdam naar 's-Hertogenbosch, reistijd 160 minuten inclusief 60 minuten files (emissies...)

En weer eens lekker op de vluchtstrook uitgestapt.

Planowany
27.12.08 van 's-Hertogenbosch naar Bautzen of Gorlitz of Boleslawiec (keuze zat!!)
28.12.08 door naar Klodzko (PL)
10.01.09 van Opole (PL) naar 's-Hertogenbosch

Wortels, mijn stats:
http://hitchwiki.org/en/User:Fverhart
http://www.franknature.nl/hitchhike/hitchhike2.htm
http://abgefahren.hitchba(...)206/621#comment-1402

Dankzij mijn stats weet ik ook mooi dat ik morgen de 50.000 liftkilometers ga overschreiden...

[ Bericht 2% gewijzigd door Frank__NL op 26-12-2008 19:33:09 ]

Dat heb ik nog nooit gehoord, Dirk/Jan. Begrijp wel wat je bedoelt, everybody´s free to feel good Misschien kom je volgend jaar ook naar het strand van Berlijn?

quote:

Liften is gewoon niet COOL meer! Lifters worden door 99,9% van de automobilisten bestempeld als "ach gut, hij wil ook zo nodig reizen maar de sloeber heeft er het geld niet voor. En het is ook geen student want die heeft toch een OV. Zal dus wel een halve zwerver zijn, niet meenemen dus."

Horen we daar weer lama's schijten, dacht het wel. Er wordt minder liftend gereisd als in de 60's, 70's en 80's, maar wat heb ik aan die boodschap? Ik leef nu, maak nu mijn keuzes. En inmiddels ben ik zo wijs dat ik toch (vrij) zeker denk te weten dat de tijden niet veranderd zijn.

Het leven is gebaseerd op olie, transport en productie van goederen en voedsel zijn zonder deze olie niet mogelijk. De olie is nu goedkoop, en zal in de toekomst weer duurder zijn.

In de praktijk laat eerder 50% van de chauffeurs meerijden als de richting goed is en er plek vrij is in de auto. Dat is het percentage op tankstations, val ik al in herhaling?

Liften is net zo leuk als autorijden, fijner als zelf auto rijden en liften is een stuk flexibeler en relaxter als het openbaar vervoer. De laatste dagen reed ik mee in Volvo's (2), Opel Tigra, Audi (3), Chrysler, VW (2), Mercedes, Skoda Fabia en nog andere wagens und so weiter.

Goede reis gehad naar Polen, wel in 12 auto's gezeten voor een stuk van ca 1100 kilometer. Dat is eigenlijk wat veel lifttechnisch gezien. Met dank aan m'n ouwe pa voor de eerste rit naar 't tankstation, bedankt pa !!

In de wintervakantie zul je mij nooit aantreffen langs de A2, aangezien ik op derde kerstdag altijd naar centraal europa ga. Bovendien is de kans dat ik het ben die je ziet zowiezo nihil.

Eergisteren had ik mijn eerste lift van een Oekrainse chauffeur en zodoende konden wij het kruiend ijs op de Dniestr aanschouwen.

Limburg is een kutprovincie en stik toch in je welvaart, boer.

Vandaag de langste rit in mijn carriere gehad, op de kop af 1032 kilometers, inclusief een keertje off road tanken en een gemiste afslag. En het was heerlijk rustig op de weg. Bovendien tijdens deze rit de eerste 50.000 vol gemaakt. Ben ik nu een opschepper, of een statisticus, mij maakt het niet uit. Of het cool is of niet, maakt mij niet uit. Dit subforum gaat over reizen en dit topic in het subforum gaat over liften. Over temperatuur gesproken, een echte winter hebben we volgens mij al jaren niet meer gehad, de mensen staan net op het ijs en het gaat alweer dooien. Ik denk niet dat een aircootje of een superverwarming mij welzijnender zou maken, als dat voor een ander wel geldt: nou, dan is dat fijn voor je en ben ik blij voor je.

Nogmaals, het standpunt van de A4-rijder dat 99% van de chauffeurs erg negatief is over liftende reizigers kan niet worden gestaafd aan de feiten. Bij navraag op tankstations is ca. de helft van door mij aangesproken chauffeurs met een plaats vrij en juiste richting bereid een lift te verlenen. Nogmaals, het 99%-standpunt van de A4-rijder is onjuist.

Of liften cool is of niet, is natuurlijk een subjectieve stelling. Er is hier niemand die deze vraag op een bevredigende manier kan beantwoorden. Ik denk dat als je van mening bent dat je graag achter je eigen stuur zit, dan moet je dat lekker zo doen. En als je het leuk vindt om te experimenteren met meerijden, waarom niet. Er zijn zat mensen die je best eens een stuk op weg willen helpen, letterlijk. Zelf zoek ik een middenweg, ik bezit ook een auto. Geen A4, want dat is niks voor mij. En ik heb een OV-voordeelurenkaart en een 45-strippenkaart voor de bus. Geef je niks om emissies, moet je zelf weten, ik persoonlijk wel en wat, de auto's rijden toch rond, ik had ook met mijn auto kunnen gaan, dan was de file nog ietsje langer geworden.

Koffie, koffie...

[ Bericht 13% gewijzigd door Frank__NL op 11-01-2009 20:35:31 ]

10.01.09, 14:00 per marsrutni-bus van Tysmienica, UA naar Ivano-Frankivsk, UA, 12 km
10.01.09, 15:00 per bus van Ivano-Frankivsk, UA naar parkeerplaats Proskow nabij Opole langs de A4, PL, ca 600-700 km, kosten 250 Hryvna (dik 20 euro), aankomst parkeerplaats 04.45
11.01.09, 05:45 lift naar Floraplein, Eindhoven: Proskow - Wroclaw - Olszyna - Berlin - Hannover - Duisburg - Eindhoven, reisduur 10 uur, afstand 1032 km, aankomst 16.00
11.01.09, 16:20 lift naar Maastricht, afstand 85 km, aankomst 17:05.

Precies, dat zijn belangrijke vragen. Ik denk er aan, lifters zijn nogal verschillend. Zelf heb ik nooit meer dan drie uur ergens gestaan, sommigen stonden meer dan een dag op dezelfde plek. Vorige week legde ik in 13 uur 1100 km af. Soms heb je geluk. In snelwegland trek ik gewoonlijk zo'n 700 tot 1100 km op een dag. 's Morgens vroeg vertrekken, en weet dat je de grenzen van het mogelijke tart

Vooral op de terugreis kan dat belangrijk zijn, mogelijk kun je je niet permitteren te laat terug te zijn. De afstand tot het schip in Barcelona is ca 1500 kilometer. In principe kan je dat in twee dagen liften (of 24 uur non stop). Het gaat niet altijd goed. Twee personen plus twee grote backpacks passen niet overal in. Dus als je voor de heenreis twee dagen telt en voor de terugreis drie (twee plus een reservedag) heb je netto vier dagen daar. Belangrijk: volg de optimale route (volgens mij: Wageningen-Maastricht-Lyon-Montpellier-Barcelona) en ga van tankstation naar tankstation. Vraag daar rond naar een rit, niet gehaast, kijk rustig naar geschikte wagens van bijvoorbeeld Fransen of Spanjaarden. In Frankrijk kan je ook bij tolpoorten liften, echter dit wordt door de gendarmerie niet altijd gewaardeerd. In Spanje is liften minder gebruikelijk, Spanjaarden nemen niet zo makkelijk lifters mee. Reden (vermoedelijk): in Spanje reden in de gouden decennia van het liften nog zeer weinig auto's, toen de Spanjaarden ("eindelijk" ahum) hun automobielen kregen had het imago van liften al een deukje opgelopen. Of iets dergelijks! Maar Spanje is maar een klein stuk, en tot Barcelona schijnt het allemaal erg mee te vallen!

Ik beveel je aan om op bepaalde sites (hitchwiki.org, hitchbase.com, liftershalte.info, autostopguide.com) te checken waar je o.a. Barcelona en Lyon goed uit kan liften. Niet dat ik aanraad om in Lyon langs de weg te gaan staan (remember: van tankstation naar tankstation), maar ik zou halverwege ergens een overnachting inplannen.

Naar het zuiden vind ik Luik wel een obstakel, reden, voor Maastricht lukt het vaak niet iemand te vinden die naar Luxemburg rijdt en op het tankstation tussen Maastricht en Luik duurt dat ook lang, reden: minder klanten vanwege Nederlandse "dure" benzine. In Luik is de beste plek richting Luxemburg m.i. de brug over de Ourthe op 200 meter van station Angleur. Bordje Lux (15 km verderop op de A25 tankstation Sprimont).

Ook Maastricht vormt misschien een obstakeltje, krijg je een lift naar Maastricht, dan kun je weer verder op de oprit op het Europaplein (N278), ligt op 500 meter van station Maastricht Randwyck. Staat er voor de eerste stoplichten bij Maastricht op de A2 een flinke file, al voor van links de A79 er bij komt, dan kun je ook nog op een kort stukje vluchtstrook links van de rijstroken staan, ik schat ongeveer 500 meter voor de stoplichten. Is maar een kort stukje, je bent er snel voorbij, en je mag er eigenlijk niet staan en een chauffeur mag er eigenlijk niet stoppen, en vaak is er geen file en rijdt het verkeer dus te snel... Afijn, maar soms lijkt het me een mooi punt. Ware het niet dat mijn reis altijd eindigt in Maastricht . Bordje Lux.

Voor hetzelfde geldt tref je een chauffeur met een Luxemburgs kenteken, dat gebeurt soms.

Luxemburg heeft twee hele grote tankstations, zo druk dat ik meestal maar aan het eind sta met een bordje. Lyon bijvoorbeeld, of Espana. Verder naar het zuiden ken ik het zelf niet. Maar Lyon is ook nog een obstakel als grote agglomeratie.

Op de terugreis kan het handig zijn om op de boot alvast een eerste lift te scoren, kijk rustig rond op het dek waar de auto's vandaan komen, maak een inschatting of er wat bij is met plek en probeer die mensen te benaderen tegen het einde van de vaart. Dan kun je een kick-start maken, hoef je niet eerst heel Barcelona door. Je kan voor heen- en terugreis ook nog uitzoeken of het goedkoper / gratis is om in een auto te zitten als je het veer op gaat. Soms geldt bij veerboten dat de prijs voor een auto gelijk is ongeacht het aantal inzittenden.

Misschien heb je er wat aan om bv donderdagavond hier in Maastricht te overnachten. Stuur me dan even een mail (adres: zie mijn profiel) met wat meer info over jezelf, het zal wel in orde zijn verder, maar is altijd wel even een drempeltje om "vreemden" in huis te halen!

[ Bericht 9% gewijzigd door Frank__NL op 20-01-2009 01:09:00 ]

Wat een tyfuslijer, klootzak gewoon. Een hele rare gast, vraag me af waar hij staat. Kom dit soort figuren op straat in ieder geval nooit tegen. Anyway, het is deze winter nog niet koud geweest in mijn beleving. Ik sta overigens te popelen om zondag de ijzers aan te trekken, misschien kunnen we het ijs op.

Kijken naar de merken waarin liftgevers zich verplaatsen, een aspect dat me maar matig interesseert, daarom weet ik dat van ruim 60% van de auto's waar ik in zat niet. Van de ritten waarvan het merk wel is genoteerd ziet de merken top tien er zo uit:
1 Volkswagen
2 Mercedes
3 BMW
4 Volvo
5 Skoda (vooral vanwege een reis in Tsjechie waarin met acht vrienden veel korte stukjes zijn gelift)
6 Peugeot
7 Citroen (een keer in hetzelfde model als wat op mijn naam staat geregistreerd)
8 Renault
9 Opel
10 Ford

Audi valt net buiten de boot en komt op de 11e plaats. Tot de meer exotische merken behoren FSO Polonez, Chrysler, Autosan, Cadillac, Lomax, Mini, Porsche, Rover, Smart en Vauxhall.

Een van de Volkswagens was een model Kever. In een Lelijke Eend heb ik tijdens het liften nog nooit plaats genomen. Mijn lerares Frans vertelde ooit heel enthousiast over haar Eend

Auto's, het is rotzooi. Dus in mijn vrije tijd ga ik er echt niet in zitten als het niet hoeft. Dat een ander een andere voorkeur heeft, nou, da's dan mooi. Ik zit veel liever in de trein dan in mijn auto. En geregeld ook liever in de auto van een ander. Het kostenaspect speelt een rol. Geen parkeerprobleem ook. Iets van de wereld zien, mogelijkheden benutten. Als iemand hetzelfde op een andere manier doet, prima. Maar waarom dan dat gif.

Maar de volgende rit in een A4 zal ik maar af gaan slaan denk ik

[ Bericht 53% gewijzigd door Frank__NL op 30-01-2009 19:00:43 ]

Zelfde pomp, zelfde chauffeur…

Toeval bestaat niet. Gisteren liftte ik terug naar Maastricht. De vierde rit eindigde op tankstation Het Anker bij Sittard. Hier stap ik als het donker is altijd uit als ik een chauffeur heb die over de A67 verder Zuid-Limburg in trekt, of verder het Rhijnland in gaat.

Na een kwartiertje rondvragen bij een temperatuur van nul graden met windkracht vier of vijf vraag ik “Fahren sie vielleicht uber Maastricht?”. En ja, deze Duitse auto wordt door zijn chauffeur door Maastricht gereden. Het antwoord: “Erkennst du mir nicht?”. En ja, de man komt me bekend voor. Hij heeft me al eens eerder een lift gegeven… De vorige keer dat ik hier was, op 21 december verleden jaar, ben ik ook met Michael meegereden. “Zweite Ausfahrt nach Maastricht?” vraagt hij. Ik kan het alleen maar bevestingen…

Ook na 953 ritten brengt het duimreizen nog verrassingen.

Frank

Mij maakt zoiets ook wel boos, en ik denk dat het CDA gelijk heeft met haar normen- en waardendebat. Tegen mijn collega hetzelfde gezegd - op de fiets kan je ook geschept worden, op het voetbalveld kun je ook verminkt worden door een trap op je enkels. En thuis val je van de keukentrap.

De Pool van 't Haasje

Zaterdagnacht was het weer eens zover. Ik mocht iets bijzonders meemaken.

Tegen half negen werd ik door mijn vader naar tankstation De Lucht gebracht, langs de A2 tussen Zaltbommel en ’s-Hertogenbosch. Hij woont zelf in de Maaspoort in ’s-Hertogenbosch-Noord, vlak bij de Maas.

Ten opzichte van de vorige keer, toch al weer zeker een half jaar terug, was er wel iets veranderd. Tankstation De Lucht heeft, in tegenstelling tot veel Nederlandse snelwegtankstations, iets groots in zich, zoals op tankstations in Duitsland. Het personeel in de shop zit verder weg. De Lucht is zo’n tankstation waar het nooit geneert om rondwandelend rond te kijken en rond te vragen naar een meerijdmogelijkheid.

Het duurt niet lang voor een Limburgs koppel me mee kan laten rijden, zij gaan naar Roermond. Meneer de chauffeur heeft wel wat moeite met het tijdstip waarop ik mij liftend verplaats. Het loopt tegen negen uur in de avond. En het is winter, dus het daglicht is reeds enige uren geleden weggeschemerd, nadat de zon verdween achter de horizon. Het zijn inderdaad niet de momenten waarop chauffeurs het meest makkelijk instemmen op de vraag van een lifter of hij nog mee kan.

Ik rijd mee tot tankstation ’t Haasje tussen Eindhoven en Weert. Daar is het – tegen tien uur – vrij rustig. De chauffeur van een busje gevuld met negen Roemenen wil me er niet meer bij hebben, al gaan zij wel naar Zuid-Limburg. De auto is vol, de politie zou hem moeten vermanen. Als ik wil betalen kan ik het risico dat hij loopt wel afkopen. Dat doe ik niet. Ik spreek een jongen uit Polen aan in zijn eigen taal. Vol enthousiasme roept hij “siadai”, ga zitten!, al kan ik slechts twintig kilometer mee, naar het volgende tankstation Ellerbrug. De Poolse jongeman bewondert mijn Pools. Tegen mijn opmerking dat ik nauwelijks een gesprek kan voeren in het Pools brengt hij in dat hij bij mij geen accent hoort.

Hij vraagt me of Nederlanders negatief denken over mensen uit Polen. Ik geef maar geen antwoord op de vraag.

Jammer dat hij me niet mee wil laten rijden naar tankstation Het Anker bij Sittard. De Pool rijdt naar een kameraad uit Polen die in Heinsberg zit, net over de grens bij Heerlen. Het zou voor hem – zo schatte ik in – zo’n beetje vijf minuten meer tijd kosten. Te trots op zijn navigatiesysteem denk ik dan, de “ouderwetse” kaart laat weggebruikers wat meer nadenken over reële alternatieven. Bovendien is hij bewapend met de moderne mobiele telefoon en zijn kameraad – die hem opbelt – laat mijn chauffeur weten dat hij zit te wachten en te laat is… Ach, wat is nu eigenlijk te laat als je naar je vrienden gaat!

Dus wordt het tankstation Ellerbrug.

Ellerbrug ligt aan de A2, die ter plaatste parallel ligt langs het onder regime van Napoleon aangelegde Kanaal Wessem-Nederweert en ter hoogte van het dorpje Ell. Het is een – afgezien van de A2 – erg rustig gedeelte van Midden-Limburg. Ik word hier om 22.30 af gezet. Er is nog wel de nodige klandizie en ik heb het idee binnen een half uur een rit te kunnen hebben naar Zuid-Limburg, wellicht meteen naar Maastricht.

Zo vlot gaat het niet.

Om 23.00 sluit de tent. Enkele chauffeurs rijden aan en zijn verbaasd niet meer te kunnen tanken en dat de shop dicht is. Zo gaat dat op ieder tankstation dat ’s avonds sluit, elk dag opnieuw. Maar ook deze mensen gaan niet de kant op waar ik heen wil, of durven het momenteel niet meer aan (hoewel ik zeker weet dat ik als lifter op elk tankstation wordt vastgesteld door de diverse camera’s die er hangen). Dus ook niet de iets alternatief ogende vrouw in een bus van “Het Huis van Bourgondië”, wat volgens mij een volkstheater of iets dergelijks is in de omgeving van of in Heerlen.

Na elf uur rijd er zo nu dan nog een chauffeur het terrein op om te komen tanken, maar helaas, dat zal niet meer gaan. Voor mij biedt dat altijd nog kansen op een rit. Sommigen gaan daadwerkelijk nog tanken met de pinpas.

Op het parkeerterrein staat een grote Toyota waar vijf jonge vrouwen in zitten. Het zijn alle dames van om en nabij de 25 jaar. Overdag zit zo’n auto te vol voor een lifter. Maar nu kan ik leven met de gedachte om plaats te nemen in de kofferruimte. Of desnoods met drie meiden naast me op de achterbank. Er zijn ergere dingen in het leven. In de auto wordt driftig gerookt, er worden foto’s gemaakt, er wordt gepraat en gelachen. De ruiten zijn beslagen. Op een stil, verlaten tankstation is flirten met een auto gevuld met wat mensen altijd nog een optie. Bij een auto vol met vrouwen heb je vrij weinig te verliezen. Maar gepast respect blijft op zijn plaats. Op een stil, verlaten tankstation zijn auto’s met mannen ook interessant, maar ook deze moeten met gepast respect worden benaderd, voornamelijk als het meerdere mannen zijn. Hoe benader je mensen op de juiste manier? Want dat beïnvloedt onder andere potentiële risico’s en de kans om aan het begin van de nacht een rit te verkrijgen.

De chauffeur van een bus die zijn laatste twee passagiers op het tankstation uit laat stappen beveelt mij aan om naar mijn bestemming te wandelen. Ik moet er hartelijk om lachen en laat maar weten dat ik liever op het tankstation zal overnachten.

De lucht is helder. De hemel toont alle sterren en de maan is voor ruim driekwart gevuld. De wind waait met kracht twee. Het koelt geleidelijk af tot – althans aan de grond – een temperatuur die iets onder het vriespunt ligt. Langzaam bevriest de grond, langzaam verschijnt er rijp in het veld.

Na middernacht stoppen er nog maar weinig auto’s bij Ellerbrug. Een enkeling komt nog tanken met pinpas. De man van een jong Vlaams koppel rijdt naar de omgeving van Maastricht, maar zij durven het niet aan om me mee te laten rijden. Daarvoor heb ik volledig respect. Ja, het betekent dat ik hier nog even blijf. Maar het is goed dat ik weet waarom dat zo is.

Ook op de A2 wordt het langzaam rustiger, maar zaterdagnacht is misschien toch de drukste nacht van de week op deze snelweg. Al zijn we dan vrij ver van de stad, ik vermoed vrij veel verkeer van stappers.

Een man wil me wel een lift geven tot Geleen, maar onderweg moet hij een pauze nemen van 20 tot 30 minuten om zich om te kleden of iets in die trant. Ik sla het aanbod af, er komt juist een andere auto de parking op.

Soms is er niemand. Nu ja, niemand, op het terrein staat één vrachtwagen geparkeerd. De chauffeur is in dromenland. Hoewel het tankstation gesloten is komt er rook uit de schoorsteen van de shop. Maar vooral die ene chauffeur zorgt er voor dat er tóch nog íets menselijk leven ter plaatse is. En dat geeft me een goed gevoel. Op de Litouwse vrachtwagen zit een sticker van Panevezys. Een vriendin van me in Tilburg komt uit deze stad. We vinden overal verbanden, het is mooi zoals het is.

Na enen wordt het stil. De hoeveelheid verkeer op de A2 voldoet inmiddels wel aan mijn voorwaarde voor veilig liften op de vluchtstrook, want er rijden inmiddels minder dan zes auto’s per minuut. Voor veilig liften moeten de ogen dan altijd gericht zijn op het verkeer. Bovendien strek ik mijn arm niet uit als het aankomend verkeer met inhaalacties bezig is, of in een rijtje voorbij komt. Zo op de vluchtstrook mag je niets verwachten. Het is een helse beslissing voor een chauffeur om bij 120 per uur – of meer – in de ankers te gaan voor een schim met uitgestrekte arm onder een lantaarnpaal.

Rutger Hauer liftte in Turks Fruit ook op de vluchtstrook van de Limburgse A2. Gewoon overdag. Het leek wel of het de normaalste zaak van de wereld was.

Telkens als ik zie dat er een auto voorsorteert om Ellerbrug op te rijden huppel ik door de berm naar de pomp. Een kans om iemand aan te spreken komt naderbij!

Onverrichter zake keer ik telkens terug naar de vluchtstrook. Of onverricht, ik heb toch maar steeds gecheckt of er een meerijdmogelijkheid zou zijn.

De lucht is helder, de wind is zacht. Mijn kleding is aan de dunne kant, maar dat dacht ik overdag ook al. Dit weer zal me niet verkouden maken, of erger!

Ik kijk om en zie dat een auto is gestopt. Het rijd achteruit het parkeerterein op.

Ik draai me om en galoppeer naar deze auto toe.

Het is een taxi uit Maastricht.

Het portierraam wordt open gedraaid.

Een kort gesprekje.

“Als u gaat zitten, gaat de meter lopen!”.
“Maar ik ben lifter, het is sport.”
“Ik kan u niet gratis mee laten rijden, ik ben taxichauffeur.”
“Meneer, ik kan het niet betalen…”

Het raampje gaat dicht. Een taxichauffeur rijdt in zijn eentje naar Maastricht.

Nog even op dezelfde plek op de vluchtstrook gestaan.

Soms komt er nog iemand de parking op. Ook al rijden sommige mensen het terrein alleen maar over om er meteen weer van af te rijden, ik ga toch meteen die kant uit. Het houdt me warm, het brengt nog afwisseling!

Half twee. Tot zeven uur zal het aantal auto’s op weg nog afnemen. Daarna nemen mijn kansen weer toe. Nog goed vijf uur te gaan. Goed dat ik dit al eens heb meegemaakt, toen min of meer met opzet.

Een man stopt om zijn blaas te legen. Ik sta bij zijn Mercedes. Hij speelt het spel perfect.

“Nou meneer, nee meneer, dat kan ik echt niet doen hoor, nee meneer, ik moet zometeen al de grote weg af meneer, het spijt me meneer, meneer, dat gaat niet, meneer, meneer, dag meneer!”.

Na enige tijd loop ik naar de uitvoegstrook voor het tankstation. Er is ook nog een oprit een kleine twee kilometer terug, Kelpen-Oler, maar daar verwacht ik nog maar weinig verkeer. De uitvoegstrook is goed verlicht en daarom ben ik daar voor chauffeurs beter zichtbaar als op de vluchtstrook ter hoogte van het tankstation. Zou me dat 20% meer kans geven op een rit? Op een uitvoegstrook rijden uitvoegende auto’s. De kans dat deze zullen stoppen moet ook iets groter zijn, aangezien deze hun snelheid al aan het verlagen zijn en zij bovendien op het parkeerterrein willen stoppen om te tanken of om te pissen.

Voegt er iemand uit dan stap ik meteen van de uitvoegstrook af. Veiligheid boven alles. Ik kijk achterom en loop weer naar de parking, omdat zich misschien nog een mogelijkheid voor zal doen om om een lift te vragen.

Ik sta weer op de uitvoegstrook. Een auto komt de strook op gereden, het knipperlicht – het in Limburg in zwang zijnde woord clignateur is veel mooier – staat aan.

Ter hoogte van mij gooit de bestuurder het anker over boord.

“Rijdt u wellicht naar Zuid-Limburg, ik zoek een lift naar Maastricht”.

Het antwoord luidt: “Ja hoor, stap maar in”.

De man, rijdend in een Saab uit 1980, wil tanken en is verrast dat de pomp niet meer open is.



Even na 02.00 rijden we de snelweg op. In eerste instantie wil de man mij naar Maastricht brengen, dus dat stemt me goed, maar ik reken er natuurlijk niet op. Immers, hij woont er ook ruim twintig kilometer vandaan, en dit soort omritten maken chauffeurs niet vaak.

Misschien was mijn beste optie om rond 02.20 bij tankstation Het Anker – 24 uur open! – uit te stappen. We gaan hier tanken. Er is nog meer klandizie. Gewoonlijk stap ik hier uit, één op vijf rijdt hier naar of door Maastricht, de rest rijdt richting Heerlen, Kerkrade, Sittard of Aken. Stel de meenamebereidheid is gezakt van overdag 50% naar om en nabij de één op vijf, dan zal ik statistisch gezien ongeveer twintig chauffeurs om een rit moeten vragen. Maar wellicht neemt nu niet meer dan één op tien mee. Dat kan ik bij gebrek aan ervaring en gebrek aan referentie bij andere lifters niet goed beoordelen.

Terug in de auto begint de twijfel toe te slaan bij mijn chauffeur. Maastricht is wel ver weg nog, en zeker De Heeg, de wijk waar ik woon. “Nee, zestig kilometer omrijden is me te veel”. Nu ja, het was ook zijn eigen eerste idee, ik had nergens om gevraagd, behalve een rit “in de richting van”.

Als hij deze twijfel al had getoond voor we gingen tanken, dan was ik wellicht op Het Anker gebleven.

Hij stelt voor om me naar Vossedal te brengen, een tankstation langs de A2 bij Beek. Dan is de omweg maar vijftien kilometer, weet ik. Maar aangezien ik niet weet of dit tankstation ’s nachts wel open is en het er bovendien nooit druk is stel ik voor om op de A76 afrit Geleen / Beek uit te stappen. Overdag heb ik daar steeds binnen een kwartier een rit naar Maastricht gekregen.

Om half drie stap ik uit. Op de oprit staat meer wind, maar wat later voel ik het niet meer. Misschien is het alleen maar het effect van het contrast tussen in een auto zitten en buiten zijn, wat je bij liften goed kan ervaren. Net zoals wachten op een winderig treinstation in de polder.

De Mc Donald’s naast de oprit is gesloten. Op de oprit ga ik maar eens naar wat MP3’tjes luisteren van Enigma, de albums A posteriori en Erotic dreams, esoterisch verantwoord. Eens per twee minuten rijdt een auto de snelweg op. Mijn liftbord MAASTR. is goed leesbaar onder de felle lampen. Eén chauffeur maakt een duidelijk gebaar “helaas, ik rijd ergens anders heen”. De helft heeft een Belgisch kenteken en rijdt denkelijk richting Genk, Hasselt of Antwerpen. Op het fietspad langs de rijksweg tussen Geleen en Beek fietsen veel jonge mensen die op stap zijn geweest, sommige lallend. Maar om kwart voor vier word ik het wachten toch zat. Er komt ook steeds minder verkeer, nu alle kroegen gesloten zijn!

Ik ga aan de wandel naar Beek, en bepaal dat ik ga checken of ik elders beter kan liften. Een taxi van Geleen naar Maastricht wil ik niet. Dan loop ik liever naar huis. Nachtelijk openbaar vervoer is er niet.

Wat is het heerlijk rustig ’s nachts op de rijksweg. Er rijden voornamelijk nog wat taxi’s voorbij. Mijn duim steek ik toch nog maar eens op als er wat langs gaat komen. Heel Beek slaapt. Alleen in het centrum zie ik nog een late fietser, waarschijnlijk op stap geweest. Ik ben zelf ook op stap. Nachtwandelen is heerlijk. Overigens, de hemel is nu betrokken en de vorst is al weer uit de grond.

Rond half vijf ben ik bij tankstation Vossedal. Landschappelijk een mooie plek met zicht naar het Maasdal, het buurtschap Catsop met z’n fraaie hagen en holle wegen, en aan de horizon – althans overdag – het Mechelderbos in het Verre Belgische Buitenland.

Vossedal is open, maar uitgestorven. Wel staan er nog een stuk of tien vrachtwagens, de chauffeurs slapen. En een oud Nederlands busje, daar liggen ook mensen in te slapen. De pompmedewerker brengt ordening in de seksboekjes in de shop. Na een minuut of vijf of tien zonder stoppende auto’s – er rijdt er nog één per minuut over de A2 zelf – loop ik weer verder. Nog 12 of 14 kilometer, de kans wordt misschien steeds groter dat ik de rest helemaal zal hiken.

Oh, heerlijke wandelschoenen!

Zo loop ik over de zandweg onderlangs de A2 waar veel Bijenorchissen groeien, en een doodlopend straatje op waar ook Bijenorchissen langs te vinden zijn, en aan het einde van het straatje vervolg ik mijn weg door het bermgebied van de snelweg. Bij de afrit wandel ik naar de andere kant, nu kom ik langs Vliegveld Beek. Een vrachtwagen verlaat juist het vliegveld en ik steek mijn duim de lucht in. Stopt niet, maar komt even later ook niet de A2 op richting Maastricht. Had me dus niet geholpen. Er is nog een vrachtwagen, een Luxemburger, dus de kans bestaat dat deze door Maastricht naar Luxemburg zal gaan. Ook dit blijkt niet het geval te zijn.

Iets later zie ik een Kerkuil de Vliegveldweg over vliegen.

Ik wandel door een tunneltje net nadat ik de vertrekhal ben langs gewandeld.

Aan deze kant van de A2 is er een speciale oprit waar alleen bussen de snelweg op mogen rijden. Ik negeer het verbodsbord en ga nog een minuut of vijf met uitgestrekte arm op de vluchtstrook staan. Althans, als er een auto in de buurt komt. Daarna wandel ik rustig door tot ik bij de rotonde ben onderaan de afrit van Meerssen / Bunde. Bij een rotonde in Meerssen, zes uur in de morgen, komen net twee vroege auto’s langs. Deze stoppen niet voor mij, ik wacht nog een derde af, en dan wandel ik door naar Rothem. Ook daar gaat de duim nog even omhoog. Bij Rothem is altijd wat meer verkeer, binnendoor verkeer van Meerssen naar Maastricht en afstekers die van de A2 naar de A79 willen.

Na 1500 meter loop ik op mijn gebruikelijke woonwerk fietsroute. Nu weet ik dat het nog exact zes kilometer is, en dat ik dus om half acht bij mijn bed zal arriveren!

Zo wandel ik rustig door over de Molenweg en de Oude Molenweg langs de oostrand van Maastricht. Hier loop ik veel liever dan door de wijken, al is dat misschien nog een halve kilometer minder lang.

Voor het traject van ’s-Hertogenbosch naar Maastricht had ik dit keer de recordtijd van elf uur nodig, een symbolische tijd, zo tegen het eind van het Carnavalsseizoen.

Met hartelijke dank aan mijn vader, die me naar tankstation De Lucht bracht.


Noot. Naar mijn indruk is er op zondagavond meer verkeer te vinden op de lange afstand dan op zaterdagavond. Zo tegen het eind van het weekend is het dan misschien ook minder verrassend een lifter te treffen op de weg.

[ Bericht 0% gewijzigd door Frank__NL op 09-02-2009 20:03:04 ]

Frappant! Een van de weinige topics in travel met meer dan 10.000 views, maar alweer twee maanden dood.

Komende zaterdag ga ik het maar weer eens doen: 's-Hertogenbosch-Amsterdam-'s-Hertogenbosch dit keer. Eind mei naar Strandbad Tegel, Berlijn, met Pia.

Toedeledoki en lift ze

Een wildkampeerverbod zal een wildkampeerder toch niet weerhouden van wildkamperen.

Buzz en co,

Vandaag zowel bij Het Anker als bij Vossedal weer lifters waargenomen. Gezien jouw belangstelling voor Limburg en infrastructuur neem ik wel aan dat je weet waar ik het over heb, anders moet je even op de tankstationkaart van de ANWB kijken.

Mij heeft het alvast gemotiveerd in mijn komende liftplannen, al zijn dat er nu niet zo heel veel; Paaszondag op en neer van Den Bosch naar Amsterdam, zal mijn moeder blij mee zijn!

28 mei naar Strandbad Tegel (Berlijn), daar even een tentje / grietje scoren, en 1 juni weer terug.

Groeten.

Mijn ouders ook... hebben vroeger ook nooit gelift voor zover ik weet... wel raar, want m'n pa zag er toen wel uit als zo'n blowende lifthippy... Ja, hij heeft wel eens een lifter opgepikt geloof ik, ergens op een totaal verlaten weg in Zuid-Frankrijk.

Had die twee lifters op tankstation 't Anker mee kunnen nemen tot 't volgende tankstation, maar ze wilden niet. Waren wel lekker maf gekleed die twee, allebei helemaal in het wit, ik weet niet wat het voorstelde... Die gingen naar Bitburg / Trier, dus ik hoop dat ze daar inmiddels zijn!

Jij maakt een enorme denkfout.

In aanvulling op het vorige bericht heb ik nog enkele plannen.

Op 16 en 17 juni lift ik naar Malvoisin in de Ardennen, provincie Namur, en voor 6 en 7 juni denk ik er aan vrienden op te zoeken in Traben-Trarbach in de Hunsruck (oostelijk van Trier).

Oslo is wel heel ver, oke, vanuit Zwolle, dat wel, maar een weekend Luxemburg ligt al wat meer in de gooi.

Trouwens, ik mocht weer eens lekker aan Buzz denken, want vanmorgen heb ik weer eens twee lifters gezien langs de Limburgse A2.

Vandaag voor het eerst een ritje in een Toyota Prius. Die kunnen we van de lijst strepen. Nu nog wachten op de eerste Dacia...

Lees: weer lekker liftend gereist. Wat een verrassing...

[ Bericht 13% gewijzigd door Frank__NL op 10-05-2009 23:19:00 ]

Gisteren kwam ik er weer eens aan toe te reizen met behulp van de liftduim. Zoals gewoonlijk gaf mij dit weer de nodige voldoening en inspiratie.

Kort voor vertrek moest ik constateren dat ik mijn portefeuille in geen velden of wegen kon bekennen. Dit verbaasde me zeer, immers ik had deze nog maar enkele minuten tevoren in handen gehad. Het kon bijna niet anders dan dat deze in mijn rugzak zat, aangezien hij niet in mijn jas of broek zat. Maar in mijn tas kon ik hem toch ook niet vinden! Langzaam aan werd ik kwader tot een lichte vorm van woest was bereikt. Nu miste ik de bus!

Uiteindelijk bleek dat de portemonnee gewoon in mijn rugzak zat, daarvoor moest ik deze wel van boven tot onder uitpluizen.

Wat nu, nog een dikke 20 minuten wachten op de volgende bus, of makkelijk en milieuonbewust doen, en in de auto stappen teneinde bij de liftersplaats te geraken? Het werd de tweede optie, en ik zette de wagen op de gebruikelijke plaats weg, in de buurt van de Maastrichter liftersplaats.

Wat een schitterend weer vandaag.

Na een kwartiertje stopte er een chauffeur. Deze reed naar Amersfoort, dus dat sloot mooi aan bij mijn mobiliteitsbehoefte. Bovendien bleek, eenmaal in de wagen, dat de chauffeur langs ’s-Hertogenbosch reed. Nu ja, dit is dan op zich logisch, alleen wist ik even niet waar Amersfoort lag. Dat is in het diepe zuiden namelijk niet bij íedereen bekend.

Het gesprek met Daniël was erg de moeite waard. Het was best persoonlijk, maar ook universeel. De rit was lekker lang en we waren beide onder andere op weg naar onze moeders. Hij vond dat – hoewel ik niet meer het uiterlijk heb van een student – ik zeker nog tot de jonge generatie hoor. Daarom kreeg ik de lift ook. Ik ben overigens wel van plan om altijd jong te blijven.

Ik stapte uit aan het einde van de afrit ’s-Hertogenbosch-West (A2 23). Daar lukt het altijd wel vlot een kort ritje naar het Wilheminaplein (beter bekend als het Heetmanplein) te krijgen. Een vrouw in een autootje had het raampje open staan, dat is altijd makkelijk contact leggen in de warme tijd van het jaar.

Op het Wilhelminaplein lift ik ook vaker op weg naar mijn moeder, ter hoogte van het provinciaal kantoor van Essent, net na een set stoplichten. Na een kwartier kreeg ik mijn volgende lift. Tot mijn blijde geluk was het een Toyota Prius – die stond al even op mijn lijstje. Hopelijk heeft de hybride auto een grote toekomst (als de auto dan toch deel uit moet maken van het straatbeeld). De chauffeur was een vrouw, vriendelijk, aantrekkelijk, helemaal in orde wat mij betreft. Ze bleek juist vanuit Maastricht te komen waar ze haar vriend had verwend, en was een half uur nadat ik op de liftersplaats plaats had genomen vertrokken. Mijn bestemming lag op haar route en ze stelde voor mij te brengen tot vlak waar ik naar op weg was, dus reed ze nog een eindje binnendoor verder.

Op de terugweg wandelde ik naar de oprit van Nieuwkuijk (A59 43). Vorig jaar kwam ik daar, op de middag van de EK-finale, binnen de minuut weg. Nu duurde het dan toch een goede 20 minuten eer ik een ritje had van een kilometer of 15 tot aan Berlicum (A59 11). Daarvan wist ik dat ik er prima verder kon richting Maastricht. Na tien minuten kon ik weer 10 kilometer mee tot Vught (A2 24). Ook daar was ik eerder geweest. Er rijd betrekkelijk weinig verkeer de snelweg op. Na een half uur stopte een jongen in een busje. De derde rit van de terugreis en toevallig ook de derde keer dat een chauffeur op de oprit stopte en niet even (voor de veiligheid) uitweek naar de vluchtstrook…

Hij reed naar Venlo en dus moest ik even aftasten wat ik uit het vaatje kon tappen. Van de A2-opritten bij Eindhoven is er één die me redelijk bevalt, namelijk Veldhoven (A2 28). Maar deze bevalt mij niet heel erg, even goed blijf ik dan op het laatste tankstation vóór Eindhoven. Deze jongen vond het echter geen enkel probleem om bij Knooppunt Leenderheide even de Leenderweg te nemen naar het Floraplein. De bushalte aldaar is juist mijn favoriete liftplek richting Maastricht, ook al heb ik die dit jaar pas voor het eerst gebruikt.

Het was de eerste keer dat het me opviel dat de grote weg rond Eindhoven momenteel niet de status heeft van autosnelweg. Je rijdt hier nu dus niet over de A2, maar over de N2.

Na een kwartiertje – het was nog altijd niet donker, oh, wat lekker he, dat voorjaar – stopte een schildersbusje. Hij kwam vanuit Purmerend en was in Eindhoven over de binnenring gereden, in plaats van over de N2. Volgens hem was dit sneller. Op de N2 geldt momenteel plaatselijk een maximale snelheid van 70 kmh.

Ik heb dit zojuist even becijferd met behulp van Google. Onderstaand de afstanden vanaf de oprit Best tot aan de afrit Leende, beide aan de A2.
- via Randweg Eindhoven (N2): 28,6 km / 18 minuten (gem 95 kmh)

- via Rooseveltlaan / oostelijke binnenring: 26,6 km / 24 minuten (gem 67 kmh)

- via Boschdijk / westelijke binnenring: 24,7 km / 26 minuten (gem 57 kmh)

Het lijkt mij dat Google in haar routeplanner zelfs rekening houdt met de beperkte maximale snelheid op Randweg Eindhoven (N2). Immers, voor de werkzaamheden begonnen was de maximale snelheid op de A2 tussen Best en Leende deels 100 en deels 120 kmh. Dit is hoger dan het gemiddelde van 95 kmh.

Kortom, wat de reistijd betreft maakt het momenteel inderdaad nauwelijks uit welke van de hiervoor genoemde alternatieve routes men volgt als men van noord naar zuid of andersom door Eindhoven wil rijden!

De man reed naar Geleen, dus kon ik weer mee voor zo’n 60 kilometer. Bij tankstation Het Anker stapte ik uit. Het was me al opgevallen dat er de laatste tijd veel verkeer is op dit tankstation – vooral veel vakantiegangers die per auto reizen. De vorige twee keer dat ik hier was werd ik – toevallig, al bestaat toeval niet – opgepikt door dezelfde chauffeur. Nu hoefde ik ook maar een paar keer te vragen. Een Duitse eerstejaars student economics nam me mee. Hij beklaagde zich over de hoge parkeerabonnementen in Maastricht. Dit leek mij vrij onterecht, aangezien het model waarin hij reed zeker niet het goedkoopst mogelijke was ~ een Audi A2.

Het liften was weer prima en eind mei trek ik volgens traditie weer naar het strandkamp in Berlijn. Vanuit Nederland gaan er minstens zes strandkampers liftend heen.

Vandaag mocht ik twee lifters waarnemen op de Maastrichter liftersplaats

quote:

Power to the Pepper: laatste kans op avontuur



Lift met z’n allen met Power to the Pepper mee naar Praag

Avonturiers! Nog een paar dagen en dan is het zover. Power to the Pepper lost voor het vierde achtereenvolgende jaar het startschot voor de liftwedstrijd. Om half 8 's ochtends, op een hopelijk zonnige 15 mei vertrekken ongeveer 50 avonturiers, het avontuur recht tegemoet. De eindbestemming is dit jaar Praag! Ook jij kunt er bij zijn maar wees snel! Tot donderdagmiddag 18 uur kun jij je inschrijven op Power to the Pepper . NL. Vul het formulier in en beleef ook – nu al – het avontuur van het jaar.

<sup>De reisinformatie: kosten en de startlocatie
Het hele weekend kost je maar ¤45,- per persoon. Dit is dus inclusief twee overnachtingen, de heenreis, een geweldig avontuur en een onvergetelijk weekend! Voorafgaand aan de start ontvang je, mits je betaald, het startbewijs. Hierop staat de locatie van het hostel, een klein kaartje van Praag en een nummer voor in noodgevallen.

De start vindt plaats net achter het tankstation aan de Maasboulevard in Rotterdam. We vertrekken om precies half 8 ’s ochtends. Zorg dus dat je op tijd bent!</sup>

Buzz. Ik had haar wel door. Maar je weet dat ik niet in valkuilen trap! Hoe lekker ze soms ook zijn...

Zal wel. Maar mij zul je daar niet zien. Een Audi A4 is prima

Wat wel zeker is, met 25 liftkoppels zijn er vrijdag toch iets meer lifters dan gemiddeld onderweg. Sommigen gaan elkaar onderweg zeker tegen komen.

Je kan trouwens rustig bij de tankstations Bijleveld of De Slagmaat wachten op de lifters (bij Bijleveld je bijl mee nemen, bij De Slagmaat iets om mee te slaan). Ik verwacht ze daar tussen 8 en 10 uur 's morgens en er zullen er zeker zijn die daar over gaan stappen. Ook bij Hoograven, de liftersplaats aan de Waterlinieweg (ri Zwolle) en de aansluiting A28 x Waterlinieweg geef ik een verhoogte kans op lifters die vanuit Rotterdam naar Praag gaan.

Er zijn vele routes mogelijk tussen Rotterdam en Praag, maar die zijn allemaal niet zo veel korter of sneller of langzamer of langer. Zelf zou ik zeker kiezen om over Utrecht-Enschede-BIelefeld-Magdeburg-Dresden te gaan. De winnaars zullen waarschijnlijk deze route volgen. Liften in het Ruhrgebiet schiet totaal niet op. Ik ben tien keer door Duitsland gelift, maar vermijd altijd de kern van het Ruhrgebiet. Voornaamste problemen in het Ruhrgebiet voor lifters zijn het kleine aantal tankstations en een te dunne spoeling (= op de tankstations is het aandeel verkeer dat langs het volgende tankstation langs de E-weg komt niet groot).

Als je vaak op bepaalde plekken lift dan weet je precies hoe het gaat. Op tankstation Het Anker rijdt 80% richting Heerlen, Brunssum, Aken en 20% richting Maastricht of verder.

Waarom ik lift? Dan zeg ik tegen chauffeurs - dan heb ik meer beenruimte als in mijn eigen wagen.

Dan zit ik altijd goed ~ en niet gelogen ook.

Maar er zijn zat redenen voor te bedenken.

Handig toch, die tunnelvisie. Zo kom je nog ergens. Toch alweer een dikke zes jaar actief lifter, ik had het toen niet gedacht, maar denk nu wel dat ik nog even zo voort kan

[ Bericht 21% gewijzigd door Frank__NL op 12-05-2009 00:58:25 ]

Morgen naar Woerden!

Het liften van Maastricht naar Woerden en terug op zondag was weer intensief. Een beknopt verslagje aan de hand van een tijdbalk.

Heenreis
07.40 voordeur gesloten
07.45 bus 6 tot de Scharnerweg
07.53 te voet naar de Maastrichter liftersplaats
08.03 liftersplaats Maastricht
08.25 lift
09.25 oprit Veldhoven (A2 31)
09.40 lift
10.20 oprit Transferium Utrecht (A12 17)
10.35 lift
10.46 aankomst Woerden, te voet naar station
10.56 mijn oog ziet een ongeopend blik Hertog Jan bier liggen
11.03 bestemming bereikt

Terugreis
19.35 van vrienden huurfiets terug naar station Woerden
19.50 meegereden met vriend tot verzorgingsplaats Bisde (A2 13-14), uitgestapt op OWN
20.20 voetgangersbruggetje over de Nieuwe Graaf, modder afgeklopt
20.25 lift
21.15 Eindhoven Floraplein
21.35 een chauffeur stopt, maar rijdt naar Horst. Ik zeg dat me dit onvoldoende zal helpen, sla het aanbod af. Bedenk me dan dat het helemaal niet zou hebben geholpen.
21.40 inval duisternis
21.50 een auto met Duits kenteken AC (Aken) stopt op het tankstation, navraag leert dat hij nu niet naar Aken rijdt.
22.12 wachten op bus naar station Eindhoven
22.16 bus naar station Eindhoven
22.24 aankomst station
22.32 vertrek intercity naar Maastricht
23.00 blik Hertog Jan bier geconsumeerd
23.32 aankomst Maastricht
23.42 vertrek bus
23.55 uitgestapt
23.58 thuis

Kosten: treinkaartje 9,10 + 7 strippen 3,15 = 12,25
Kosten alles per OV: 23,80 + 6 strippen 2,70 = 26,50
Besparing tov alles met OV: 14,25

Tijd: heenreis 3.23, terugreis 4.23 = 7.46
Tijd alles per OV: heenreis: 3.19, terugreis 3.37 = 6.56
Extra tijd tov alles met OV: 50 minuten

Als ik werkelijk succes had gehad, dan had ik het laatste stuk niet met de trein gegaan.

Wat het liften naar Zweden betreft, tsja, inderdaad zo veel maakt het niet uit. Als je kan kiezen uit zaterdag, zondag of maandag zou ik de dag pakken met de prettigste weersverwachting. Door de week is er inderdaad (vooral tussen 7 en 10 en van 16 tot 19) meer woonwerk verkeer. Ook meer werkverkeer.

Belangrijker voor het welslagen van de reis is de aanpak: na vertrek alleen van tankstation naar tankstation liften, en onderweg de juiste chauffeurs opsporen en vervolgens vragen om een goede rit. Mercedessen en Saabs A4 rijden snel, auto's met een Zweeds kenteken rijden gemiddeld vaker naar Zweden dan andere auto's. Dat soort dingen dus.

Ik kan er wel iets over zeggen, maar of het ook zo uitpakt.. Voor een beginner is 500 km op een dag een aardige afstand. Lijkt mij prima. Het kost relatief veel tijd om een onbekende stad in te gaan, een hostel te zoeken en de volgende dag een plek vinden waar je weer liftend weg komt. De andere oplossing is langs de snelweg kamperen, of Couch Surfen bij iemand die in de buurt van een snelwegtankstation woont...

Ik persoonlijk plan het liefst allemaal een beetje: waar ga ik overnachten en hoe kom ik daar de volgende dag weer weg?

Bij een onbekende route is dat soms wel makkelijker gezegd dan gedaan..

Ik zelf ken deze route niet, maar omdat ik het klappen van de zweep ken zou ik er twee dagen en een overnachting voor uit trekken. Of in een keer door, dan duurt het waarschijnlijk 24 uur. 's Nachts liften heeft zijn bekoringen, zo lang je weet waar je mee bezig bent.

Ach de ene keer ging ik 800 km mee in een vrachtwagen en duurde het 24 uur. De andere keer deed ik die 800 km in 8 uur.. mijn ervaring is ook: hoe minder tijd ik eigenlijk heb, hoe sneller het gaat. En heb ik wat meer tijd, dan neem ik die vaak ook.. 500 km per dag moet te doen zijn lijkt mij zo. Als ik geen fouten maak hou ik het op zo'n 70 kmh gemiddeld inclusief wachten en files. Soms 60 kmh, soms ook 90 kmh.

Wat ik zo een beetje heb gehoord is liften in Zweden minder gebruikelijk dan in NL, Duitsland en Denemarken, en de wachttijden zouden navenant langer kunnen zijn. Maar dat zijn ook maar de geruchten die ik uit tweede of derde hand heb.

Kortere ritjes in Nederland en dan een langere. Waar heb ik dat eerder gelezen?

Voor als je dit nog leest, maar je bent mogelijk al weer op weg:

De boot naar Trelleborg kan je vast gratis op, als je bij of kort voor de haven om een lift vraagt. Op veel veerboten mogen extra passagiers gratis mee, maar dit is niet altijd zo. Dan is het goedkoper dan als voetganger.

In Trelleborg:
http://www.hitchbase.com/orte.php?LANG=ger&l_id=185
Volgens mij is dat hier:
http://maps.hitchwiki.org/?lat=55.375306659498015&lng=13.134841918945312&zoom=15&trip=0&view=3
Links op de kaart, kruising E6/Vastra Ringvagen. Vanaf de veerboot kan je er makkelijk te voet komen over de Travermundeallen en dan de Sandridaregatan.

Natuurlijk kan je ook op de veerboot uit kijken naar mensen die ver in jouw richting rijden.

Malmo:
http://www.hitchbase.com/orte.php?LANG=ger&l_id=185
http://maps.hitchwiki.org/?lat=55.58125566048383&lng=13.056907653808594&zoom=12&trip=0&view=3

Succes, ik ga donderdag naar Berlijn..

28 mei

Vanuit Maastricht naar Berlijn in vijf ritten in ca. 12 uur, ca 600 km. Totale reisduur van deur tot deur 15 uur.

Lifts:

01 Maastricht (liftersplaats Geusselt) naar Bocholtz (tankstation Tienbaan, A76, ca 30 km)

02 naar tankstation Hemsdorfer Kreuz (A9 x A4) (kruissnelheid 110 kmh, route A4, mogen genieten van het vele landschapsschoon langs deze snelweg door laaggebergte, ca 400 km)

03 naar het eerstvolgende tankstation op de A9 (ca 30 km)

04 naar tankstation Michendorf (A2) (een vrolijke Poolse trucker) (ca 200 km)

05 naar omgeving Berlin Zoölogischer Garten (ca 25 km)

1 juni

Vanuit Berlijn naar Maastricht met onderweg 4 ritten in ca. 7 uur, afstand ca. 500 km. Totale reisduur van deur tot deur 20 uur.

Lifts:

01 van Berlin tankstation Grünewald (A111) naar tankstation Michendorf (A2) (ca 20 km)

02 naar tankstation Auetal (A2) (kruissnelheid 160-170, piek 190 kmh, ca 300 km)

03 naar tankstation Remscheid (A1) (kruissnelheid 170-190, piek 220 kmh, ca 300 km)

04 naar oprit bij Frechen (A4, ca 40 km)

Bij de oprit was het moeilijk weg komen; dit is niet gelukt. We kregen onderdak aangeboden. Dit niet aangenomen. Of eigenlijk wel, maar de aanbieder was niet meer terug te vinden. Daarna per openbaar vervoer via Keulen naar Aken, overnacht bij een reuze aardige kameraad. Dinsdagochtend vroeg de bus naar Maastricht.

Afgelopen vrijdag naar Traben-Trarbach aan de Moezel. Eerst met de trein naar Aken, afgesproken met een kameraad en toen ging het "los";

01 van Aachen Monschauerstrasse naar Aachen-Lichtenbusch, oprit A4
02 naar Spa, oprit snelweg Verviers-Sankt Vith, Belgique
03 naar Zell aan de Moezel
04 naar Traben-Trarbach aan de Moezel

Vier uurtjes, nog niet eens, nauwelijks een uur langer dan zelf rijden.

Voor het eerst overdag een lift gekregen door op de vluchtstrook te liften zonder file. Want bij Spa reed er geen verkeer over de oprit. Kregen veel gebaren van chauffeurs, dus we werden zeker goed gezien!

Van Zell naar Traben-Trabach zette ik even een PR voor hoogste snelheid op een niet-autosnelweg. Chauffeur trok even door naar 195 kmh, wooh, da's vlot!

Maandag nog 10 km gelift onder werktijd. Kwam toevallig heel handig uit. En dat was volgens mijn lijst mijn 999e rit, dus de volgende is een jubilieumnummer...

Van de week vond ik toevallig een nieuw Nederlandstalig internetforum dat zich geheel wijdt aan de liftsport:

www.liftpunt.tk

Bezoek maar eens, en als je zelf lift, stel je daar maar eens even voor =)

Vrede.

quote:

Liften op eigen opstapplek

ZOETERMEER - Lifters kunnen sinds kort gebruik maken van twee heuse 'liftersplekken' in Zoetermeer.
De opstapplaatsen worden elk gemarkeerd met een klein en een groot bord. De liftersplekken aan de Afrikaweg (ter hoogte van de Van Leeuwenhoeklaan) en de Australiëweg (nabij de Van Aalstlaan) zijn een initiatief van de SP.

De gemeente kan nog niet zeggen of er al gebruik wordt gemaakt van de plekken. "Daar gaan we de komende maanden naar kijken. Maar ze staan op plekken waar ze geen kwaad kunnen. De bushaltes zijn op beide locaties hier heel erg lang.''

Voorlopig lijken de borden vooral geliefd onder het dievengilde. Het kleine bordje aan de Australiëweg is verdwenen. "We hebben een nieuw bord besteld. Over twee weken krijgen we het binnen,'' vertelt een woordvoerster van de gemeente. "Het grote bord staat er nog wel.''

De SP hoopt met de plekken mensen er toe aan te zetten samen naar het werk te gaan. Proeven elders in Nederland leverden zowel positieve als negatieve ervaringen op.

http://www.ad.nl/denhaag/(...)igen_opstapplek.html

quote:

Op maandag 22 juni 2009 02:40 schreef Elwood1802 het volgende:
De SP moet hun achterban ook tevreden houden he

De PVV is in de peilingen erg sterk, maar als die echt zo groot worden zie ik het persoonlijk somber in voor Nederland (en dat heeft dan eens niks met liften te maken).

Mijn lifttrip naar Rock Werchter was geslaagd.

Op de heenreis nam ik eerst bus 6 dwars door Maastricht tot het winkelcentrum Brusselse Poort. Juist achter het verkeersplein Via Regia is mijn plekje waar ik lift richting Bilzen, Hasselt en verder. Van het moment dat ik mijn duim daar uitstak was ik na maar liefst 1 uur al in Werchter, ongeveer 85 kilometer verderop! Had vier ritten, nooit reden meer dan 10 of 20 auto's voorbij, bij de oprit van Lummen aan de E314 juist voorbij het knooppunt Lummen stopte daar de eerste chauffeur die de oprit opdraaide.

Werchter was ook een geslaagd experiment, vrienden wisten een mooi plekje bij mensen in de achtertuin waar we dus mooi verbleven tussen de bieten en het was daar erg vermakelijk met al die mensen, dus volgend jaar weer!!

Terug reed ik eerst een stuk mee met Veroniekske maar de weg terug naar de autostrade was niet zo heel vlot, zij werd omdat ze naar het westen moest pas bij Mechelen weer de autostrade opgevoerd. Dan reed ik mee tot op de ring van Brussel, afrit Grimbergen, waar ik eens eerder heb gestaan, er is goed weg te komen. Dat duurde daar een half uurtje, toen stopte er iemand die naar de Maasvallei ging net voorbij Namen. Niet 100% de richting, wel goed zat, ook omdat oprit 13 van de A4 bij Namen een heel goed plekje is richting Luik. En dat was het ook, een medewerker van de Chaudfontaine bron nam me mee tot Luik, waar ik bovendien op de beste liftstek daar uitstapte, Pont de l'Atlas in Droixhe-Bressoux, het begin van de autostrade, niet aan de oprit maar juist aan het begin, eigenlijk net onder de brug van Atlas (ter plaatse is ooit een schip genaamd Atlas onder de waterspiegel van de Maas verdwenen). Vanuit Luik werd ik weer eens na 10 minuutjes rond 21.30 opgepikt door een jonge man die voor wiet de grens over moest. Terugreis vanaf Grimbergen in 2 uur 30, het afsluitende wandelingetje tot thuis meegeteld.

De teller staat op 1006 lifts.

Het nadeel van een precieze dag uitkiezen voor een liftreis is dat je er zeiknat mee kan worden, maar het regent toch maar <8% van de tijd.

Bij Couch Surfing ga je zeker een Oktoberfest event tegenkomen in de events list.

Mij niet gezien daar, ik hou het wel op vijf dagen Carnaval in Limburg