TRV Travel
Alles over je favoriete vakantiebestemmingen, vakantie-ervaringen van jezelf en anderen, tips, info en meer. Van Schin op Geul tot de USA.
Nu het vorige deel met 300 berichten zijn maximum heeft bereikt, neemt de maker van Hitchhiking (ad-hoc-carpooling) in the Netherlands het initiatief voor het derde hitchhiking topic. Dit keer met het opgestoken duimpje als topicicon!
We zoeken een leukere openingsafbeelding dan deze. Als je wat hebt, laat maar weten.
Handige en leuke lift-links
Hitchhiking in the Netherlands
Hitchhiking volgens Wikipedia
Tips for hitchhiking volgens Wikitravel
Autostopguide to Europe / Europese liftersgids
Startpagina voor lifters
Hitchwiki ~ a Wiki for hitchhikers
Liftershalte.info ~ liftplaatsen op Google Map
Hitchbase.com ~ liftplaatsenoverzicht
Weblog van de Liftende Hollander
Kant-en-klare liftborden voor in Nederland
Golden Rules van liftveteraan Veit
Liftwedstrijd.com
Vorige delen:
Liften in nederland is cool!
Liften is cool #2
Positieve verhalen vorige delen:
'Liftwedstrijd' naar Zuid-Frankrijk ~ door XxxpimxX
Frank__NL's liftborden
Naar Friesland liften ~ door Dikkiedik_2003 (de liftende hollander)
Twee weken op liftvakantie in Polen ~ door Frank__NL
Liftend naar Parijs-Roubaix ~ door Frank__NL
Naar Normandie ~ door Dikkiedik_2003 (de liftende hollander)
Het is zomer 1987... ~ door Knip
Negatieve verhalen vorige delen:
Nachtmerrie in Frankrijk
Gratis onderdak onderweg
http://globalfreeloaders.com/
http://couchsurfing.com/
http://www.hospitalityclub.org/
[ Bericht 2% gewijzigd door Frank__NL op 25-07-2007 00:41:16 ]
We zoeken een leukere openingsafbeelding dan deze. Als je wat hebt, laat maar weten.
Handige en leuke lift-links
Hitchhiking in the Netherlands
Hitchhiking volgens Wikipedia
Tips for hitchhiking volgens Wikitravel
Autostopguide to Europe / Europese liftersgids
Startpagina voor lifters
Hitchwiki ~ a Wiki for hitchhikers
Liftershalte.info ~ liftplaatsen op Google Map
Hitchbase.com ~ liftplaatsenoverzicht
Weblog van de Liftende Hollander
Kant-en-klare liftborden voor in Nederland
Golden Rules van liftveteraan Veit
Liftwedstrijd.com
Vorige delen:
Liften in nederland is cool!
Liften is cool #2
Positieve verhalen vorige delen:
'Liftwedstrijd' naar Zuid-Frankrijk ~ door XxxpimxX
Frank__NL's liftborden
Naar Friesland liften ~ door Dikkiedik_2003 (de liftende hollander)
Twee weken op liftvakantie in Polen ~ door Frank__NL
Liftend naar Parijs-Roubaix ~ door Frank__NL
Naar Normandie ~ door Dikkiedik_2003 (de liftende hollander)
Het is zomer 1987... ~ door Knip
Negatieve verhalen vorige delen:
Nachtmerrie in Frankrijk
Gratis onderdak onderweg
http://globalfreeloaders.com/
http://couchsurfing.com/
http://www.hospitalityclub.org/
[ Bericht 2% gewijzigd door Frank__NL op 25-07-2007 00:41:16 ]
20-23 juli: Traben-Trarbach in het Moezeldal, Duitsland
Afgelopen vrijdag liftte ik vanuit Maastricht naar Traben-Trarbach in het Moezeldal, ergens in het hart van de driehoek Frankfurt-Koblenz-Luxembourg. De te overbruggen afstand was iets meer dan 200 kilometer. Daarvan ongeveer 170 kilometer autosnelweg met onderweg één tankstation.
Ik parkeerde de Citroen AX in de omgeving van het Europaplein in Maastricht, waar ik aan mijn liftreis begon. Het was ochtend en ná de spits en er was niet al te veel verkeer. Na een tijdje op de oprit te hebben gestaan lonkte een chauffeuse mij haar kant op. Ze zou over een tijdje naar Luik rijden, en we spraken af dat ik mee kon rijden als ik er nog zou staan. Weer wat later stopte een Turkse man, die in Maastricht woonde en in Luik een kebabzaak had. Mijn rugzak ging achter zijn kleine bestelauto en de verse eieren die op de passagiersstoel lagen mochten op mijn schoot rusten.
Ik reed mee tot de eerste afrit onder knooppunt Cheratte, want hier wilde ik verder richting Hervé en Verviers. Met een kameraad had ik in januari bij deze oprit na een kwartier een lift naar Hervé. Nu duurde het langer en dit kwam vooral omdat op de oprit en in de omgeving daarvan weinig goede mogelijkheden waren om te liften. Na drie kwartier begon het keihard te regenen en dus verplaatste ik mij naar de tunnel naast de oprit. Hier stond ik te liften met een bordje “E40”, dat ik ondertussen gemaakt had. Dit omdat mijn tevoren gemaakte bordje met “Verviers” misschien iets te ambitieus was. Maar zoals gezegd, de plek was niet erg goed en als ervaren lifter kun je zoiets aanvoelen. Anderhalf uur nadat ik begonnen was kwam de verlossing van een vrouw met een hoog EQ ratio in een Nissan Micra. En ik reed mee naar de Aire de Tignee, de enige verzorgingsplaats (tankstation, red.) op de route van Maastricht naar Traben-Trarbach. Te voet had ik de afstand vlotter af kunnen leggen. Maar dit is tevoren natuurlijk niet in te schatten. Bovendien lag het tankstation boven in het heuvelland, en de oprit in het Maasdal. Dat zou dus een pittige klim zijn geworden…
Nauwelijks aangekomen op de verzorgingsplaats begon het alweer keihard te regenen. Het regende zo hard, dat er op grote stukken van het tankstation een laag van vijf centimeter water op het beton lag. Toen ik er even was, zag ik een oldtimer VW-busje aan komen rijden. Er was nog een oldtimer VW bij die er achteraan reed. Ik vroeg of men nog behoefte had aan het gezelschap van een bijrijder, die langs Malmedy op weg was naar Duitsland. En ik kon meerijden tot kort voor de grens bij Sankt-Vith.
Twee oldtimers op het tankstation bij Luik. Met de achterste kon ik meerijden.
Belabberde weersomstandigheden onderweg, met uitzicht op de oldtimer VW.
Gezeten op een stapel omgezaagde bomen genoot ik van mijn lunch en van een vorstelijk uitzicht op uitgestrekte naaldbossen in het “dak” van België.
Uitzicht vanaf een boomstam bij de oprit bij Sankt-Vith.
Op de oprit zonder vluchtstrook had ik na een minuut of tien de volgende lift, die mij al helemaal tot in het Moezeldal bracht, tot in het dorp Weinheim an der Mosel. Ter plaatse bleek de B53 afgesloten te zijn. Dan kon ik nog verder over de Landstrasse aan de andere kant van de Moezel, dus liftte ik terug naar de brug.
Witte druiventeelt op de helling van het Moezeldal.
In Liesel had ik na een minuut of vijf een lift naar Kues en in Kues ook weer vlot een rit naar Wehlen, zodat ik twee keer vier kilometer dichter bij het doel kwam. En beide dorpen ben ik doorgewandeld. In Wehlen bracht de chauffeur ~ een jong soldaatje ~ mij naar de overkant van de Moezel, terug naar de B53, tot een bushalte met uitwijkvak waar hij zelf vaak liftte. De auto’s kwamen met grote snelheid voorbij en na een minuut of zeven stopte er een; wellicht de tiende chauffeur die langs kwam. Nu kon ik het laatste stuk mee tot in Traben-Trarbach.
Het echte doel was een soort van Festplatz op de heuvel en voormalig fort Mont Royal, waar we een aantal dagen zijn gebleven voor een geslaagde gathering van de internetcommunity Hospitalty Club.
Op het kamp
Op het kamp
Op het kamp
Op het kamp
Op de terugreis kon ik samen met Robet en Rik meerijden met Randy in zijn Volvo 66 uit het jaar 1976.
[ Bericht 0% gewijzigd door Frank__NL op 25-07-2007 00:42:15 ]
Afgelopen vrijdag liftte ik vanuit Maastricht naar Traben-Trarbach in het Moezeldal, ergens in het hart van de driehoek Frankfurt-Koblenz-Luxembourg. De te overbruggen afstand was iets meer dan 200 kilometer. Daarvan ongeveer 170 kilometer autosnelweg met onderweg één tankstation.
Ik parkeerde de Citroen AX in de omgeving van het Europaplein in Maastricht, waar ik aan mijn liftreis begon. Het was ochtend en ná de spits en er was niet al te veel verkeer. Na een tijdje op de oprit te hebben gestaan lonkte een chauffeuse mij haar kant op. Ze zou over een tijdje naar Luik rijden, en we spraken af dat ik mee kon rijden als ik er nog zou staan. Weer wat later stopte een Turkse man, die in Maastricht woonde en in Luik een kebabzaak had. Mijn rugzak ging achter zijn kleine bestelauto en de verse eieren die op de passagiersstoel lagen mochten op mijn schoot rusten.
Ik reed mee tot de eerste afrit onder knooppunt Cheratte, want hier wilde ik verder richting Hervé en Verviers. Met een kameraad had ik in januari bij deze oprit na een kwartier een lift naar Hervé. Nu duurde het langer en dit kwam vooral omdat op de oprit en in de omgeving daarvan weinig goede mogelijkheden waren om te liften. Na drie kwartier begon het keihard te regenen en dus verplaatste ik mij naar de tunnel naast de oprit. Hier stond ik te liften met een bordje “E40”, dat ik ondertussen gemaakt had. Dit omdat mijn tevoren gemaakte bordje met “Verviers” misschien iets te ambitieus was. Maar zoals gezegd, de plek was niet erg goed en als ervaren lifter kun je zoiets aanvoelen. Anderhalf uur nadat ik begonnen was kwam de verlossing van een vrouw met een hoog EQ ratio in een Nissan Micra. En ik reed mee naar de Aire de Tignee, de enige verzorgingsplaats (tankstation, red.) op de route van Maastricht naar Traben-Trarbach. Te voet had ik de afstand vlotter af kunnen leggen. Maar dit is tevoren natuurlijk niet in te schatten. Bovendien lag het tankstation boven in het heuvelland, en de oprit in het Maasdal. Dat zou dus een pittige klim zijn geworden…
Nauwelijks aangekomen op de verzorgingsplaats begon het alweer keihard te regenen. Het regende zo hard, dat er op grote stukken van het tankstation een laag van vijf centimeter water op het beton lag. Toen ik er even was, zag ik een oldtimer VW-busje aan komen rijden. Er was nog een oldtimer VW bij die er achteraan reed. Ik vroeg of men nog behoefte had aan het gezelschap van een bijrijder, die langs Malmedy op weg was naar Duitsland. En ik kon meerijden tot kort voor de grens bij Sankt-Vith.
Twee oldtimers op het tankstation bij Luik. Met de achterste kon ik meerijden.
Belabberde weersomstandigheden onderweg, met uitzicht op de oldtimer VW.
Gezeten op een stapel omgezaagde bomen genoot ik van mijn lunch en van een vorstelijk uitzicht op uitgestrekte naaldbossen in het “dak” van België.
Uitzicht vanaf een boomstam bij de oprit bij Sankt-Vith.
Op de oprit zonder vluchtstrook had ik na een minuut of tien de volgende lift, die mij al helemaal tot in het Moezeldal bracht, tot in het dorp Weinheim an der Mosel. Ter plaatse bleek de B53 afgesloten te zijn. Dan kon ik nog verder over de Landstrasse aan de andere kant van de Moezel, dus liftte ik terug naar de brug.
Witte druiventeelt op de helling van het Moezeldal.
In Liesel had ik na een minuut of vijf een lift naar Kues en in Kues ook weer vlot een rit naar Wehlen, zodat ik twee keer vier kilometer dichter bij het doel kwam. En beide dorpen ben ik doorgewandeld. In Wehlen bracht de chauffeur ~ een jong soldaatje ~ mij naar de overkant van de Moezel, terug naar de B53, tot een bushalte met uitwijkvak waar hij zelf vaak liftte. De auto’s kwamen met grote snelheid voorbij en na een minuut of zeven stopte er een; wellicht de tiende chauffeur die langs kwam. Nu kon ik het laatste stuk mee tot in Traben-Trarbach.
Het echte doel was een soort van Festplatz op de heuvel en voormalig fort Mont Royal, waar we een aantal dagen zijn gebleven voor een geslaagde gathering van de internetcommunity Hospitalty Club.
Op het kamp
Op het kamp
Op het kamp
Op het kamp
Op de terugreis kon ik samen met Robet en Rik meerijden met Randy in zijn Volvo 66 uit het jaar 1976.
[ Bericht 0% gewijzigd door Frank__NL op 25-07-2007 00:42:15 ]
Wat mij nog wel eens leuk lijkt als ik een maand vrij kan krijgen is om te liften met slechts 4 bordjes. North / East / South / West. Geen idee waar je dan uitkomt, geen uitgestippelde route, steeds weer een gok.
Echter, zullen mensen die voorbij rijden dit ook snappen wat de bedoeling is dan?
Echter, zullen mensen die voorbij rijden dit ook snappen wat de bedoeling is dan?
We don't stop playing because we grow old; we grow old because we stop playing.
Check mijn band Glorybox
Check mijn band Glorybox
Cool, deel 3 alweer!!! Zo zie je maar dat Liften cool is! En al helemaal niet gevaarlijk, ouderwets etc.quote:reactie:
Hoi Maarten, volgens mij ben jij al een behoorlijk ervaren liften. De optimale route lijkt mij dan Enschede-Magdeburg-Leipzig-Dresden-Praha. Inderdaad een kwestie van tankstation hoppen. Van het tankstaiton voor Dresden, genaamd Dresdner Tor, langs de A4 heb ik wel eens gehoord dat het lastig is om een lift naar Tsjechie / Praha te vinden. Bovendien doe je er verstandig aan tevoren uit te zoeken hoe het staat met de snelweg in aanbouw tussen Dresden en Praha. Welke delen zijn al opengesteld? Aan de Duits-Tsjechische grens stopt al het verkeer en ik neem aan dat kort voor of na de grens een fijne liftplek te vinden is. Op de terugreis kan je daar een bordje Nederland tonen; ik had een rood-wit-blauw bordje aan de Pools-Duitse grens, en na 7 minuten een rit naar Eindhoven. Ik had wel twee kortere ritten binnen die 7 minuten afgeslagen.
A.s. weekend ga ik liftend naar Praag in tjechie en daar door tjechie liften met zn 2tjes, backpacks en een tentje. Daarna zal ik absoluut mijn verhaal met foto's weer hier met jullie delen.
Frank thnx voor je tip over de route. Ik zal eens informeren over dat stuk snelweg of dat er al is.
gewoon tankstation hoppen was ook mijn plan, met een bordje "Immer Grade Aus" of hoe je dat ook schrijft op mn beste duits Ik hoop op mooi weer!
Ik hoop op mooi weer! 
Liftverhalen http://liftendehollander.web-log.nl
Enjoy Life. Always Look For Adventure.
The Sun. The Water. The Wind. The Snow. The Adrealine Thats the Ultimate.
Enjoy Life. Always Look For Adventure.
The Sun. The Water. The Wind. The Snow. The Adrealine Thats the Ultimate.
Gister zag ik een lifter bij Arnhem-Noord plus een politie-auto met 2 politie-agenten, die heeft dus kennelijk een boete gekregen.
I know everything changes / All the cities and faces / But I know how I feel / About you
Ik ga zondag van Enschede naar Krakow liften, daarna met de trein naar Ivano-Frankivsk in Oekraïne
Komt keesje bij de leraar: "Meester, ik word gepest, iedereen noemt me schele keesje"
Waarop de leraar antwoordt: "Wat kan jou dat nou schelen keesje ?"
_o_
Waarop de leraar antwoordt: "Wat kan jou dat nou schelen keesje ?"
_o_
Dat zal wel meevallen allemaal. Toen ik minder dan 1000 km gelift had, ben ik ook eens weggestuurd door de politie. Gewoon, weggestuurd, dat was alles. Boetes geven ze niet zo snel. Overigens is de premie voor landlopen op de autosnelweg ongeveer 30 euro. Stukken goedkoper dan het openbaar vervoer dus...quote:Op woensdag 25 juli 2007 13:15 schreef Mikani het volgende:
Gister zag ik een lifter bij Arnhem-Noord plus een politie-auto met 2 politie-agenten, die heeft dus kennelijk een boete gekregen.
Ben 1x wezen liften naar Tsjechie. En dat ging verbazingwekkend makkelijk!
We vertrokken ergens in de middag, bij een benzinepomp ergens tussen Rotterdam en Dordrecht aan de A16, en binnen 10 minuten hadden we een lift van een vrachtwagenchauffeur richting Aachen.
Daar aangekomen was het zo'n 7 uur. Duitsland - Italie moest spelen tijdens het WK, dus leek ons wel leuk relaxed een hostel te zoeken, wat te eten, en met veel bier de duitsers te supporten. We waren immers het land uit dus we hoefden niet perce nog verder het land in.
Volgende dag hebben we 2 uur met een kartonnen bordje bij een afrit gestaan; geen succes. We hebben toen maar de trein gepakt naar een grote Rastette vlakbij Aachen. Daar hadden we binnen 5 minuten weer een lift. We reden mee met een Italiaan in een bestelbusje; deze zijn perfect! Ze maken lange afstanden en kunnen gewoon met 160 over de snelweg scheuren. Hij ging naar noord italie, en we konden mee reizen. Ons doel was echter Praag.. maar toch mooi idee dat we in 1 dag in noord italie hadden kunnen zitten dmv liften
We werden door hem bij Neurenberg afgezet. Hier begon het echte avontuur.
Het was al 9 uur savonds, en we achtte het nog wel mogelijk om Pilzen te bereiken.
Wij alle vrachtwagens langs om te vragen of we mee konden liften. Iedere chauffeur zat al aan het bier, pornoblaadjes lagen open, en de voetbalwedstrijd kon elk moment beginnen. Van de vrachtwagenchauffeurs hoefden we dus niet veel te verwachten.
Wij de personenauto's af; geen succes. Toen maar besloten om even wat te gaan eten en het later weer te proberen.
Toen kwamen we een bestelbus tegen met een verdomd lekker mokkel erbij, plus.. een tijger! Behoorlijk kinky als je het mij vraagt
Anyhoe, wij vragen of we mee konden liften. Later toen haar vriend erbij kwam waarschuwde hij ons; het mag best maar... we vervoeren wel een tijger, weet je het zeker.
Dit maak je natuurlijk niet vaak mee, en het was de enige lift die we konden vinden, dus wij uiteraard de bus ingestapt.
Toen we de Tsjechische grens naderden, stelden ze voor dat wij maar even voor de grens moesten uitstappen, en dat we ze weer zouden treffen in Tsjechië. Ze hadden namelijk wel alle benodigde papieren om een tijger te vervoeren, maar bij de douane konden ze nog wel s moeilijk doen. Ze hebben wel eens meegemaakt dat ze 5 dagen vastzaten, voordat ze er zeker van waren dat de papieren in orde waren. Ze wilden niet dat wij in hetzelfde schuitje zouden zitten.
Toen we nog dichter bij de grens kwamen zagen we een ENORME file van vrachtwagens, wat bleek; het was een nationale feestdag in tsjechie, en de douane lag ook (half) op haar gat. Deze vrachtwagens konden dus wel 2 dagen in die file staan. Wij even geluk dat we geen lift konden vinden met een vrachtwagen!
De tijger sliep, dus ze vonden het wel een goed idee als wij gewoon bleven zitten, dan zou de tijger ook niet gewekt worden. Dus, wij in een busje met 2 tsjechen, 2 nederlanders en een tijger de grens over. De douane beambte wuifde ons; rij maar rustig door.. viel dat eens even mee!
Vervolgens zijn we door het stelletje om 12 uur snachts afgezet in het centrum van Pilzen, waar, nadat bleek dat de hostels die ik daar kende vol zaten, en niemand engels of duits sprak, we maar op het station hebben geslapen. Vreemde ervaring!
Morgen ga ik het weer proberen, maar nu naar Engeland! Ben benieuwd hoe dat gaat bevallen (en hoe het weer wordt )
We vertrokken ergens in de middag, bij een benzinepomp ergens tussen Rotterdam en Dordrecht aan de A16, en binnen 10 minuten hadden we een lift van een vrachtwagenchauffeur richting Aachen.
Daar aangekomen was het zo'n 7 uur. Duitsland - Italie moest spelen tijdens het WK, dus leek ons wel leuk relaxed een hostel te zoeken, wat te eten, en met veel bier de duitsers te supporten. We waren immers het land uit dus we hoefden niet perce nog verder het land in.
Volgende dag hebben we 2 uur met een kartonnen bordje bij een afrit gestaan; geen succes. We hebben toen maar de trein gepakt naar een grote Rastette vlakbij Aachen. Daar hadden we binnen 5 minuten weer een lift. We reden mee met een Italiaan in een bestelbusje; deze zijn perfect! Ze maken lange afstanden en kunnen gewoon met 160 over de snelweg scheuren. Hij ging naar noord italie, en we konden mee reizen. Ons doel was echter Praag.. maar toch mooi idee dat we in 1 dag in noord italie hadden kunnen zitten dmv liften
We werden door hem bij Neurenberg afgezet. Hier begon het echte avontuur.
Het was al 9 uur savonds, en we achtte het nog wel mogelijk om Pilzen te bereiken.
Wij alle vrachtwagens langs om te vragen of we mee konden liften. Iedere chauffeur zat al aan het bier, pornoblaadjes lagen open, en de voetbalwedstrijd kon elk moment beginnen. Van de vrachtwagenchauffeurs hoefden we dus niet veel te verwachten.
Wij de personenauto's af; geen succes. Toen maar besloten om even wat te gaan eten en het later weer te proberen.
Toen kwamen we een bestelbus tegen met een verdomd lekker mokkel erbij, plus.. een tijger! Behoorlijk kinky als je het mij vraagt
Anyhoe, wij vragen of we mee konden liften. Later toen haar vriend erbij kwam waarschuwde hij ons; het mag best maar... we vervoeren wel een tijger, weet je het zeker.
Dit maak je natuurlijk niet vaak mee, en het was de enige lift die we konden vinden, dus wij uiteraard de bus ingestapt.
Toen we de Tsjechische grens naderden, stelden ze voor dat wij maar even voor de grens moesten uitstappen, en dat we ze weer zouden treffen in Tsjechië. Ze hadden namelijk wel alle benodigde papieren om een tijger te vervoeren, maar bij de douane konden ze nog wel s moeilijk doen. Ze hebben wel eens meegemaakt dat ze 5 dagen vastzaten, voordat ze er zeker van waren dat de papieren in orde waren. Ze wilden niet dat wij in hetzelfde schuitje zouden zitten.
Toen we nog dichter bij de grens kwamen zagen we een ENORME file van vrachtwagens, wat bleek; het was een nationale feestdag in tsjechie, en de douane lag ook (half) op haar gat. Deze vrachtwagens konden dus wel 2 dagen in die file staan. Wij even geluk dat we geen lift konden vinden met een vrachtwagen!
De tijger sliep, dus ze vonden het wel een goed idee als wij gewoon bleven zitten, dan zou de tijger ook niet gewekt worden. Dus, wij in een busje met 2 tsjechen, 2 nederlanders en een tijger de grens over. De douane beambte wuifde ons; rij maar rustig door.. viel dat eens even mee!
Vervolgens zijn we door het stelletje om 12 uur snachts afgezet in het centrum van Pilzen, waar, nadat bleek dat de hostels die ik daar kende vol zaten, en niemand engels of duits sprak, we maar op het station hebben geslapen. Vreemde ervaring!
Morgen ga ik het weer proberen, maar nu naar Engeland! Ben benieuwd hoe dat gaat bevallen (en hoe het weer wordt )
Leuke verhalen!
Ik ga a.s. woensdag ook op lift-vakantie, we vliegen naar Londen, maar ligt aan het weer of we verder gaan in Engeland/Schotland of dat we richting het zuiden gaan (Spanje, Portugal). Heb er iig heel veel zin in.
@2nosedT, veel plezier morgen en misschien tot dan haha...
Ik ga a.s. woensdag ook op lift-vakantie, we vliegen naar Londen, maar ligt aan het weer of we verder gaan in Engeland/Schotland of dat we richting het zuiden gaan (Spanje, Portugal). Heb er iig heel veel zin in.
@2nosedT, veel plezier morgen en misschien tot dan haha...
Kijk das een gaaf verhaal 2nosedT !! Cool met zo'n tijger mee. Volhouden en geduld hebben werpt vanzelf zn vruchten af. Ik ben zeer benieuwd hoe het ons zal vergaan, we vertrekken zondagochtend vroeg vanuit zaandam, richting enschede of arnhem en daar de grens over.
Liftverhalen http://liftendehollander.web-log.nl
Enjoy Life. Always Look For Adventure.
The Sun. The Water. The Wind. The Snow. The Adrealine Thats the Ultimate.
Enjoy Life. Always Look For Adventure.
The Sun. The Water. The Wind. The Snow. The Adrealine Thats the Ultimate.
zo! dat was gaaf!
Zaterdagochtend vertrokken, door mn vader afgezet aan de A16 tussen Dordrecht en Breda.
Binnen een kwartier een lift gekregen door een Belgisch gezinnetje die ons heeft afgezet bij Jabbeke (vlakbij Brugge).
Daar, na ongeveer een kwartiertje rondvragen een oud engels echtpaar gevonden die ons een lift kon aanbieden naar Engeland. De twee woonden in Oxford, maar reden voor ons een beetje om op ons op een wat betere plek af te zetten, onwijs aardig van ze!
Om ongeveer 19:30 waren we op de M3 tussen London en Basingstoke. Na even wat gegeten te hebben zijn we om 20:00 weer op zoek gegaan naar een lift. De eerste gast die we vroegen vertelde ons dat het een wagen was van de defensie waar hij in reed, en dat hij geen passagiers kon meenemen. Wij verder rondvragen, waarna die gast naar ons toe kwam rijden om te zeggen dat we toch wel mee konden liften (misschien was het omdat het regende? ).
Bleek dat het een marinier was die al 27 jaar bij de mariniers zit. Hij had onwijs bizarre verhalen over de oorlogen waarin hij heeft gevochten (waaronder Irak, Afganistan, etc).
Anyhoe, hij vroeg waar we moesten zijn en waar we zouden slapen. Wij hadden nog niets geregeld dus vertelden hem dat we nog wat moesten fixen. Toen bood hij aan dat we bij hem thuis mochten slapen. Hij had 2 dochters thuis (15 en 17 jaar ofzo) en ging zelf die avond weg... hij was dus wel vol van vetrouwen (het was ook wel een gast waar je echt geen ruzie mee wil hebben).
We zijn die avond dus tot Ferdown gekomen (vlakbij Bornemouth), vlakbij Yeovil waar we moesten zijn de volgende dag.
De zondag moesten we dus in Yeovil zien te komen. Daar speelde de band 'Sikth' waarvoor we naar Engeland gingen.
In Bornmouth hebben we anderhalf uur met een bordje aan de weg gestaan. Dit was echter een erg slechte plek om een lift te regelen.. auto's konden er niet zo makkelijk stoppen. Op de snelweg was er ook niet echt een geschikte plek.
We hebben toen maar de trein gepakt (voor 12 pond) naar Yeovil.
Tijdens de show hebben we bji wat bands nog een lift proberen te regelen (een band kwam uit Brighton, zou voor ons perfect zijn.. terug richting Dover) maar alle bussen zaten vol. Na de show op de parkeerplek een lift weten te regelen naar Wookey Hole (niet echt in de richting die we op moesten, maar we konden er blijven pitten).
Volgende ochtend vroeg opgestaan (half 7) en kwart voor 7 naar Wells gewandeld. Van daaruit hebben we een lift weten te regelen naar Shepton Mallet waar we met een bordje aan de weg hebben gestaan. Binnen een kwartiertje hadden we een lift van een gozer die ons bij Ilchester heeft afgezet (waar een de weg kruiste met de A303 - een main road richting London).
Daar weer met een bordje gestaan en ook weer redelijk snel een lift kunnen krijgen (binnen een half uurtje ofzo).
Uiteindelijk zijn we om 12 uur afgezet op de M3 tussen Basingstoke en London, waar we op de parkeerplek een lift hebben gefixed verder richting Dover. Afgezet aan de M25 onder London.
Na een lange tijd rondlopen/vragen (anderhalf uur) een lift geregeld bij een gozer waar we het minst van verwachtte. Zakenmannetje in een erg dikke cabriolet. Deze zou ons iets verder afzetten richting Dover. Maar door een andere route die hij nam hebben we die gemist. Hij heeft ons toen maar in Dover afgezet (wat flink om was voor hem).. wederom was ik weer erg verbaasd over hoeveel ze over kunnen hebben voor lifters).
In Dover hebben we een ticket gekocht voor de overtocht (16 pond), en om 20:00 (NL tijd) kwamen we aan in Calais. Op de boot hebben we een lift geregeld met een zwitser die ons in Jabbeke af wilde zetten.
Daar binnen 5 minuten een lift geregeld met een gozer uit Dongen die ons op Breda centraal heeft afgezet.
Daar de trein gepakt naar Dordrecht, en om half 12 waren we thuis!
Dus, wederom geslaagd en tof liftavontuur
Twee dingen die me heel erg opvielen;
1. Je kan totaal niet beoordelen of iemand je een lift wil aanbieden of niet. Mensen van wie je het minst verwacht kunnen onwijs gastvrij zijn. We hebben een lift gehad van een oud echtpaar, zakenmannen, hippies en een gezin
2. In England (in tegenstelling tot mijn vorige liftervaring) was het, vooral op de terugweg, een stuk makkelijker om een lift te regelen met een bordje aan de kant van de weg, dan door het rondvragen bij een tankstation.
[ Bericht 0% gewijzigd door 2nosedT op 01-08-2007 09:50:01 ]
Zaterdagochtend vertrokken, door mn vader afgezet aan de A16 tussen Dordrecht en Breda.
Binnen een kwartier een lift gekregen door een Belgisch gezinnetje die ons heeft afgezet bij Jabbeke (vlakbij Brugge).
Daar, na ongeveer een kwartiertje rondvragen een oud engels echtpaar gevonden die ons een lift kon aanbieden naar Engeland. De twee woonden in Oxford, maar reden voor ons een beetje om op ons op een wat betere plek af te zetten, onwijs aardig van ze!
Om ongeveer 19:30 waren we op de M3 tussen London en Basingstoke. Na even wat gegeten te hebben zijn we om 20:00 weer op zoek gegaan naar een lift. De eerste gast die we vroegen vertelde ons dat het een wagen was van de defensie waar hij in reed, en dat hij geen passagiers kon meenemen. Wij verder rondvragen, waarna die gast naar ons toe kwam rijden om te zeggen dat we toch wel mee konden liften (misschien was het omdat het regende? ).
Bleek dat het een marinier was die al 27 jaar bij de mariniers zit. Hij had onwijs bizarre verhalen over de oorlogen waarin hij heeft gevochten (waaronder Irak, Afganistan, etc).
Anyhoe, hij vroeg waar we moesten zijn en waar we zouden slapen. Wij hadden nog niets geregeld dus vertelden hem dat we nog wat moesten fixen. Toen bood hij aan dat we bij hem thuis mochten slapen. Hij had 2 dochters thuis (15 en 17 jaar ofzo) en ging zelf die avond weg... hij was dus wel vol van vetrouwen (het was ook wel een gast waar je echt geen ruzie mee wil hebben).
We zijn die avond dus tot Ferdown gekomen (vlakbij Bornemouth), vlakbij Yeovil waar we moesten zijn de volgende dag.
De zondag moesten we dus in Yeovil zien te komen. Daar speelde de band 'Sikth' waarvoor we naar Engeland gingen.
In Bornmouth hebben we anderhalf uur met een bordje aan de weg gestaan. Dit was echter een erg slechte plek om een lift te regelen.. auto's konden er niet zo makkelijk stoppen. Op de snelweg was er ook niet echt een geschikte plek.
We hebben toen maar de trein gepakt (voor 12 pond) naar Yeovil.
Tijdens de show hebben we bji wat bands nog een lift proberen te regelen (een band kwam uit Brighton, zou voor ons perfect zijn.. terug richting Dover) maar alle bussen zaten vol. Na de show op de parkeerplek een lift weten te regelen naar Wookey Hole (niet echt in de richting die we op moesten, maar we konden er blijven pitten).
Volgende ochtend vroeg opgestaan (half 7) en kwart voor 7 naar Wells gewandeld. Van daaruit hebben we een lift weten te regelen naar Shepton Mallet waar we met een bordje aan de weg hebben gestaan. Binnen een kwartiertje hadden we een lift van een gozer die ons bij Ilchester heeft afgezet (waar een de weg kruiste met de A303 - een main road richting London).
Daar weer met een bordje gestaan en ook weer redelijk snel een lift kunnen krijgen (binnen een half uurtje ofzo).
Uiteindelijk zijn we om 12 uur afgezet op de M3 tussen Basingstoke en London, waar we op de parkeerplek een lift hebben gefixed verder richting Dover. Afgezet aan de M25 onder London.
Na een lange tijd rondlopen/vragen (anderhalf uur) een lift geregeld bij een gozer waar we het minst van verwachtte. Zakenmannetje in een erg dikke cabriolet. Deze zou ons iets verder afzetten richting Dover. Maar door een andere route die hij nam hebben we die gemist. Hij heeft ons toen maar in Dover afgezet (wat flink om was voor hem).. wederom was ik weer erg verbaasd over hoeveel ze over kunnen hebben voor lifters).
In Dover hebben we een ticket gekocht voor de overtocht (16 pond), en om 20:00 (NL tijd) kwamen we aan in Calais. Op de boot hebben we een lift geregeld met een zwitser die ons in Jabbeke af wilde zetten.
Daar binnen 5 minuten een lift geregeld met een gozer uit Dongen die ons op Breda centraal heeft afgezet.
Daar de trein gepakt naar Dordrecht, en om half 12 waren we thuis!
Dus, wederom geslaagd en tof liftavontuur
Twee dingen die me heel erg opvielen;
1. Je kan totaal niet beoordelen of iemand je een lift wil aanbieden of niet. Mensen van wie je het minst verwacht kunnen onwijs gastvrij zijn. We hebben een lift gehad van een oud echtpaar, zakenmannen, hippies en een gezin
2. In England (in tegenstelling tot mijn vorige liftervaring) was het, vooral op de terugweg, een stuk makkelijker om een lift te regelen met een bordje aan de kant van de weg, dan door het rondvragen bij een tankstation.
[ Bericht 0% gewijzigd door 2nosedT op 01-08-2007 09:50:01 ]
Vandaag heb ik weer eens een lifter opgepikt. Voor wat veldwerk moest ik in de buurt van Grubbenvorst in Noord-Limburg zijn. Er liep een jongen langs de weg en ik wist dat ie daar niet volledig voor zijn lol liep. Daarom heb ik 'm een lift gegeven. Jammer genoeg stond er niemand te liften op de Maastrichter liftersplaats, en ook niemand op A2-tankstation Het Anker, waar ik even speciaal voor de potentiele lifters langs reed.
Uitgebreider verslag + foto's van de lift trip van 2nosedT en mijzelf naar Yeovil, Engeland:
http://plunk.livejournal.com/232193.html
http://plunk.livejournal.com/232193.html
Misschien moet ik het ook maar eens gaan proberen.
Lijkt me wel een leuke ervaring
Lijkt me wel een leuke ervaring
Do what you love, love what you do!
Afgelopen weekend heb ik weer gelift, "slechts" van Maastricht naar Heerlen en terug. Morgenavond breng ik verslag uit!
Zow! Ik ben ook alweer een week terug van mn liftavontuur naar Praag dus tijd om mijn verhaal uit de doeken te doen:
Zaandam - Praha 842,3 km
We hadden als route bedacht: enschede - osnabruck - Hannover - magdeburg - leipzig - dresden - praha. 842 km.
Zondagochtend 31 juli, 11 uur verlieten we - ik en mn vriendin- het huis in zaandam met onze volle backpacks en lege kartonnen liftbordjes en een merkstift, om vanaf de Shell zaandam proberen uit te komen richting de duitse grens!
Na ongeveer een uur bij dit rustige tankstation op zondagochtend gestaan te hebben, spraken we een man aan die zei de zon op te gaan zoeken. Waar naar toe dan? Praag? Nee hij wilde met zn nieuwe Corsa naar groningen om deze eens even goed te testen en wij mochten als testpasagiers mee!
Ook kwamen we een stel zweden tegen met een bus die terug naar zweden gingen, maar helaas geen plek meer in de bus! Dat was vet geweest
De man in de corsa wilde dus zn auto inrijden door een lekker stuk te rijden, onderweg bespraken we dat hij ons wel bij arnhem of enschede wilde afzetten. Nee hengelo, bij hengelo zou hij ons afzetten, eenmaal bij hengelo werd het duitsland, en aangezien ze geen tankstation hebben de eerste 100 km richting osnabruck heeft hij ons uiteindelijk op een Autohof net na Osnabruck afgezet.
Daar even op het terras in de stromende regen wat eten en drinken en richting parkeerplaats naar een lift richting Dresden ( positief denken
Ons duits is slecht dus we proberen het met een bordje, maar alle duitsers reden ons voorbij. Ineens stond daar een camper met een CZ sticker en een wit nummerbord. Tsjechie! Maar helaas zodra ik richting zn camper liep sloeg ie zn deur dicht en ging angstig in zn camper zitten.
Op een gegeven momen kwam er een vw bus met eeen enorme trailer dat leek op een boot ofzo, maar dan op zn kop, nieuwsgierig als mn vriendin is ging ze een kijkje nemen, bleek hij perfect engels te spreken en dat er een "Glider" in zat uit 1935. Een zelfgerestaureerde zweefvliegtuig uit 1935. Na een praatje zei hij ons wel een stukje op weg te kunnen helpen richting Kassel. Dit leek ons een goed idee na alweer ruim een uur daar in de regen te staan. Alleen is dit een andere route dan we gepland hadden maar wel richting dresden, maar dan onderlangs. Okidoki! De trailer was 11 meter lang, en de vw transporter was ook niet klein dus met een gangetje of 80 gingen we met het gevaarte op pas. Halve wege wilde hem even checken en konden we zn flugmachine even bekijken. Hij werkte trouwens bij Airbus en ontwierp de raampjes van de opvolger van de airbus 350 die weer de concurrent moet worden van die "milieuvriendelijke" nieuwe boeing. Uiteindelijk dus bij Kassel afgezet.
En daar hebben we uuuuuuuuren gestaan, langs de snelweg rechtstreeks naar Dresden, 400 km.
Wel kregen we een lift van een Ferrari Enzo aangeboden, of beter gezegd, mn vriendin mocht mee
Het was ondertussen 9 uur savonds en we moesten wat gaan verzinnen, we hadden een tent mee dus ik wilde wel gaan wildkamperen maar mn vriendin durfde het niet aan duss naar een Motel, met zn tweetjes in een 1persoonskamer - lekker knusss -
Volgende dag aan de andere kant vd snelweg gaan staan om naar Erfurt te gaan en dan richting dresden. Heerlijk weer, lekker in het zonnetje. Nog een redbull gekregen van 2 redbull meisjes in zown redbul beetle, jaja die hebben ze in duitsland ook. Dus een goed begin vd dag!
Op deze plek zagen we ook al een paar andere lifters rondstruinen op de parkeerplaatsen, backpacks opzoek naar een lift. Uiteindelijk zijn we met een vrachtwagenchauffeur mee gegegaan om 50 km zuidelijker te gaan. Super nieuwe mercedes truck en achter het stuur een 26 jarige heinrich. We kregen een toeristische route door de dorpjes om de file op de snelweg te ontwijken, uiteindelijk werden we bij de Aldi afgezet, op een perfecte plek langs de snelweg naar dresden!
Hier stonden we inmiddels 2 uur toen er ineens nog een liftkoppel afgezet werd. Bassie en zn vriendinnetje- jongen met knalrood krullend haar en een grote goochelaarshoed op! . Duitsers.
En even later werd op deze zelfde spot NOG een stelletje lifters daar afgezet. Hier kwamen we dus nooit meer weg. Maar ze zeiden wel dat omdat wij er eerder waren mochten wij als eerste met een lift mee en ze zouden op ons wachtten. Dat was wel erg netjes, maar na een uur hadden we het wel gezien. We moesten hier weg, en uiteindelijk besloten een treinstation op te zoeken. Die was 15 km daar vandaan.. lopen? Maarr bij de aldi, uiteraard de aldi, waren NL-ers die ons wel even naar Bad Hersveld wilden brengen. Daar zijn we op de ICE naar dresden gestapt. 11 uur savonds aangekomen en in een hostel gecrashed. In Dresden wilden we nog wel een extra dag blijven, omdat het zo'n mooie stad is.
Stond ik s'ochtends onder de douche in het hostel sprak iemand me in de douche naast mij aan in het duits, maar als snel hoorde hij dat ik ook nederlands was. En dat hij en zn vriend die middag naar Praag zouden rijden !! Hij moest even aan zn maat vragen. Dus plannen gewijzigd; we gingen die middag naar Praag met een nederlandse Volvo !! Twee relaxte gasten die met een grote volvo station naar een festival in Budapest onderweg waren. Maar wilden ook nog een paar dagen naar praag.
In tsjechie aangekomen bij de grens, vignet kopen, en "volg de skoda rijder!" Het stikt er echt van de skoda''s. Was erg gezellig in de volvo, compleet met communistische rock !
Dinsdag om 5 uur smiddags waren we in praag aangekomen, we hadden in de loneley planet een camping gespot en gevonden. Die jongens besloten ook op de camping te gaan staan en zo hadden we nog een paar dagen gezelschap Jongens bedankt!!
AL met al viel me liften in duitsland behoorlijk tegen. Echt uren gestaan. Voor het eerst ook flinke concurrentie. De truuc is, achteraf gezien mensen aanspreken in het duits. zo'n bordje werkt niet in duitsland. En goed op nummerborden letten, dan zie je precies waar ze vandaan komen, en dus dus waarschijnlijk naar toe gaan. DD is Dresden.
Zaandam - Praha 842,3 km
We hadden als route bedacht: enschede - osnabruck - Hannover - magdeburg - leipzig - dresden - praha. 842 km.
Zondagochtend 31 juli, 11 uur verlieten we - ik en mn vriendin- het huis in zaandam met onze volle backpacks en lege kartonnen liftbordjes en een merkstift, om vanaf de Shell zaandam proberen uit te komen richting de duitse grens!
Na ongeveer een uur bij dit rustige tankstation op zondagochtend gestaan te hebben, spraken we een man aan die zei de zon op te gaan zoeken. Waar naar toe dan? Praag? Nee hij wilde met zn nieuwe Corsa naar groningen om deze eens even goed te testen en wij mochten als testpasagiers mee!
Ook kwamen we een stel zweden tegen met een bus die terug naar zweden gingen, maar helaas geen plek meer in de bus! Dat was vet geweest
De man in de corsa wilde dus zn auto inrijden door een lekker stuk te rijden, onderweg bespraken we dat hij ons wel bij arnhem of enschede wilde afzetten. Nee hengelo, bij hengelo zou hij ons afzetten, eenmaal bij hengelo werd het duitsland, en aangezien ze geen tankstation hebben de eerste 100 km richting osnabruck heeft hij ons uiteindelijk op een Autohof net na Osnabruck afgezet.
Daar even op het terras in de stromende regen wat eten en drinken en richting parkeerplaats naar een lift richting Dresden ( positief denken
Ons duits is slecht dus we proberen het met een bordje, maar alle duitsers reden ons voorbij. Ineens stond daar een camper met een CZ sticker en een wit nummerbord. Tsjechie! Maar helaas zodra ik richting zn camper liep sloeg ie zn deur dicht en ging angstig in zn camper zitten.
Op een gegeven momen kwam er een vw bus met eeen enorme trailer dat leek op een boot ofzo, maar dan op zn kop, nieuwsgierig als mn vriendin is ging ze een kijkje nemen, bleek hij perfect engels te spreken en dat er een "Glider" in zat uit 1935. Een zelfgerestaureerde zweefvliegtuig uit 1935. Na een praatje zei hij ons wel een stukje op weg te kunnen helpen richting Kassel. Dit leek ons een goed idee na alweer ruim een uur daar in de regen te staan. Alleen is dit een andere route dan we gepland hadden maar wel richting dresden, maar dan onderlangs. Okidoki! De trailer was 11 meter lang, en de vw transporter was ook niet klein dus met een gangetje of 80 gingen we met het gevaarte op pas. Halve wege wilde hem even checken en konden we zn flugmachine even bekijken. Hij werkte trouwens bij Airbus en ontwierp de raampjes van de opvolger van de airbus 350 die weer de concurrent moet worden van die "milieuvriendelijke" nieuwe boeing. Uiteindelijk dus bij Kassel afgezet.
En daar hebben we uuuuuuuuren gestaan, langs de snelweg rechtstreeks naar Dresden, 400 km.
Wel kregen we een lift van een Ferrari Enzo aangeboden, of beter gezegd, mn vriendin mocht mee
Het was ondertussen 9 uur savonds en we moesten wat gaan verzinnen, we hadden een tent mee dus ik wilde wel gaan wildkamperen maar mn vriendin durfde het niet aan duss naar een Motel, met zn tweetjes in een 1persoonskamer - lekker knusss -
Volgende dag aan de andere kant vd snelweg gaan staan om naar Erfurt te gaan en dan richting dresden. Heerlijk weer, lekker in het zonnetje. Nog een redbull gekregen van 2 redbull meisjes in zown redbul beetle, jaja die hebben ze in duitsland ook. Dus een goed begin vd dag!
Op deze plek zagen we ook al een paar andere lifters rondstruinen op de parkeerplaatsen, backpacks opzoek naar een lift. Uiteindelijk zijn we met een vrachtwagenchauffeur mee gegegaan om 50 km zuidelijker te gaan. Super nieuwe mercedes truck en achter het stuur een 26 jarige heinrich. We kregen een toeristische route door de dorpjes om de file op de snelweg te ontwijken, uiteindelijk werden we bij de Aldi afgezet, op een perfecte plek langs de snelweg naar dresden!
Hier stonden we inmiddels 2 uur toen er ineens nog een liftkoppel afgezet werd. Bassie en zn vriendinnetje- jongen met knalrood krullend haar en een grote goochelaarshoed op! . Duitsers.
En even later werd op deze zelfde spot NOG een stelletje lifters daar afgezet. Hier kwamen we dus nooit meer weg. Maar ze zeiden wel dat omdat wij er eerder waren mochten wij als eerste met een lift mee en ze zouden op ons wachtten. Dat was wel erg netjes, maar na een uur hadden we het wel gezien. We moesten hier weg, en uiteindelijk besloten een treinstation op te zoeken. Die was 15 km daar vandaan.. lopen? Maarr bij de aldi, uiteraard de aldi, waren NL-ers die ons wel even naar Bad Hersveld wilden brengen. Daar zijn we op de ICE naar dresden gestapt. 11 uur savonds aangekomen en in een hostel gecrashed. In Dresden wilden we nog wel een extra dag blijven, omdat het zo'n mooie stad is.
Stond ik s'ochtends onder de douche in het hostel sprak iemand me in de douche naast mij aan in het duits, maar als snel hoorde hij dat ik ook nederlands was. En dat hij en zn vriend die middag naar Praag zouden rijden !! Hij moest even aan zn maat vragen. Dus plannen gewijzigd; we gingen die middag naar Praag met een nederlandse Volvo !! Twee relaxte gasten die met een grote volvo station naar een festival in Budapest onderweg waren. Maar wilden ook nog een paar dagen naar praag.
In tsjechie aangekomen bij de grens, vignet kopen, en "volg de skoda rijder!" Het stikt er echt van de skoda''s. Was erg gezellig in de volvo, compleet met communistische rock !
Dinsdag om 5 uur smiddags waren we in praag aangekomen, we hadden in de loneley planet een camping gespot en gevonden. Die jongens besloten ook op de camping te gaan staan en zo hadden we nog een paar dagen gezelschap Jongens bedankt!!
Jongens bedankt!! 
AL met al viel me liften in duitsland behoorlijk tegen. Echt uren gestaan. Voor het eerst ook flinke concurrentie. De truuc is, achteraf gezien mensen aanspreken in het duits. zo'n bordje werkt niet in duitsland. En goed op nummerborden letten, dan zie je precies waar ze vandaan komen, en dus dus waarschijnlijk naar toe gaan. DD is Dresden.
Liftverhalen http://liftendehollander.web-log.nl
Enjoy Life. Always Look For Adventure.
The Sun. The Water. The Wind. The Snow. The Adrealine Thats the Ultimate.
Enjoy Life. Always Look For Adventure.
The Sun. The Water. The Wind. The Snow. The Adrealine Thats the Ultimate.
Ja, met een vriendelijke gelaatsuidrukking en "Entschuldigung, mochte ich ihnen etwas Fragen?" is de eerste van een rijtje van drie vragen, die chauffeurs het portier open laat doen... Die tien standaardzinnetjes, die zijn echt belangrijk. De rest is bijzaak...
Zaterdag 19 augustus 2007 ~ van Bemelen naar Heerlen ~ vertrek 15h
Vandaag staat een relatief korte liftverplaatsing op mijn programma. Vandaag en morgen wordt in de “binnenstad” van Heerlen de tiende editie van het gratis toegankelijke “Booch? Festival” gehouden, met muziek variërend van rock en pop tot dance en metal, en verder diverse muziekdocumentaires en dans- en djembé workshops. Om broederschap te bevorderen.
Ik heb goede zin voor ik vertrek. Het is mooi weer. Op straat gaat de duim omhoog, en luttele minuten later stopt een chauffeur die wat aan het toeren was, en terugkeert naar Maastricht. Hij neemt de “oude” route naar de kruising in Maastricht-noord, bij het Geusseltstadion, waar de liftersplaats gelegen is.
Op de liftersplaats blijkt een Duitse jongen met rastahaar naar Venlo te willen. Hij vraagt of hij op de juiste weg is, en op zijn kaart kijken we samen naar de te volgen route. Ik sterk zijn vertrouwen, terwijl ik vertel dat ik inmiddels 40 keer van deze plek ben vertrokken. Ondertussen stopt er een chauffeur, die kort langs Venlo blijkt te gaan. Enkele minuten later zie ik een Peugeot 205 naderen met een Duits “AC” kenteken. AC. Aachen. Ik zwaai eens extra, en de auto stopt. Voor we weer verder rijden, stopt achter ons nog een chauffeur uit Bitburg op de liftersplaats. Hij vraagt ons naar de te volgen route naar Leiden, en mijn chauffeur tekent een kaartje met het halve Nederlandse wegennet, en vertelt dat hij langs Eindhoven kan rijden, of langs Antwerpen.
In Heerlen stap ik uit op de N281-oprit, die aansluit op de A79. Onderweg, en in Heerlen wordt mijn goede gevoel over mijn zomervakantie, die over 2 weken begint, versterkt. Ik begin dan waarschijnlijk ook van huis uit en heb dan, op weg naar oostelijk Duitsland, tot Heerlen dezelfde route. Vorig jaar ging ik ook naar oostelijk Duitsland, en toen liftte ik Heerlen uit op precies dezelfde plek als waar ik nu uitstapte. Het verre buitenland lijkt onder handbereik, al zal ik nog even mijn adem in moeten houden, voor ik werkelijk door kan gaan. Naast de oprit staat een karakteristieke boerderij “De Aar” uit 1928, waar ik een foto van trek. Tot over 14 dagen.
Even later bedenk ik mij dat ik nog wel één of twee afritten verder mee had kunnen rijden. Zonder precies te weten welke afstand ik met de benenwagen ga overbruggen van hier tot bij mijn kameraad begin ik aan de voettocht. Het blijkt ongeveer 1500 meter te zijn, en ik loop over een slingerend paadje in het groen tussen het bebouwd gebied en de stadsautobaan N281.
Zondag 20 augustus 2007 ~ van Heerlen naar Bemelen ~ vertrek 22h
Dieuwke neemt de trein naar Utrecht rond 21h20, en ik voel motivatie om naar huis te liften. Per openbaar vervoer zou het 30 minuten zijn van Heerlen naar Maastricht en dan nog zo’n drie kwartier te voet naar huis. Nu loop ik vanaf het station naar de A79, waarmee ik ongeveer 20 minuten zoet ben. Op het festivalterrein raak ik even de weg kwijt. In de Geleenstraat vind ik het spoor weer terug, als een agent mij uitlegt hoe ik naar de Akerstraat kom.
Aan het begin van de A79 is een onbemande pomp gelegen. Ik neem plaats aan het begin van het uitwijkvak naar deze pomp. Kwart voor tien. Na twintig minuten ~ uit twee auto’s klonk inmiddels gejoel van onbeschaafde jongens die zichzelf kennelijk heel wat vonden ~ stopt een chauffeur. Zijn bestemming is de werkplaats van NedTrain in Maastricht, want zijn weekend zit er alweer op. Ik vraag of hij haast heeft en leg uit dat het vanaf Maastricht ongeveer drie kwartier lopen is naar huis, en dat er een binnendoor route naar Maastricht vanaf Valkenburg is, die bij mij langs komt. En zo gaan wij verder over dit tracé ~ 20 minuten na vertrek uit Heerlen ben ik weer thuis.
Vandaag staat een relatief korte liftverplaatsing op mijn programma. Vandaag en morgen wordt in de “binnenstad” van Heerlen de tiende editie van het gratis toegankelijke “Booch? Festival” gehouden, met muziek variërend van rock en pop tot dance en metal, en verder diverse muziekdocumentaires en dans- en djembé workshops. Om broederschap te bevorderen.
Ik heb goede zin voor ik vertrek. Het is mooi weer. Op straat gaat de duim omhoog, en luttele minuten later stopt een chauffeur die wat aan het toeren was, en terugkeert naar Maastricht. Hij neemt de “oude” route naar de kruising in Maastricht-noord, bij het Geusseltstadion, waar de liftersplaats gelegen is.
Op de liftersplaats blijkt een Duitse jongen met rastahaar naar Venlo te willen. Hij vraagt of hij op de juiste weg is, en op zijn kaart kijken we samen naar de te volgen route. Ik sterk zijn vertrouwen, terwijl ik vertel dat ik inmiddels 40 keer van deze plek ben vertrokken. Ondertussen stopt er een chauffeur, die kort langs Venlo blijkt te gaan. Enkele minuten later zie ik een Peugeot 205 naderen met een Duits “AC” kenteken. AC. Aachen. Ik zwaai eens extra, en de auto stopt. Voor we weer verder rijden, stopt achter ons nog een chauffeur uit Bitburg op de liftersplaats. Hij vraagt ons naar de te volgen route naar Leiden, en mijn chauffeur tekent een kaartje met het halve Nederlandse wegennet, en vertelt dat hij langs Eindhoven kan rijden, of langs Antwerpen.
In Heerlen stap ik uit op de N281-oprit, die aansluit op de A79. Onderweg, en in Heerlen wordt mijn goede gevoel over mijn zomervakantie, die over 2 weken begint, versterkt. Ik begin dan waarschijnlijk ook van huis uit en heb dan, op weg naar oostelijk Duitsland, tot Heerlen dezelfde route. Vorig jaar ging ik ook naar oostelijk Duitsland, en toen liftte ik Heerlen uit op precies dezelfde plek als waar ik nu uitstapte. Het verre buitenland lijkt onder handbereik, al zal ik nog even mijn adem in moeten houden, voor ik werkelijk door kan gaan. Naast de oprit staat een karakteristieke boerderij “De Aar” uit 1928, waar ik een foto van trek. Tot over 14 dagen.
Even later bedenk ik mij dat ik nog wel één of twee afritten verder mee had kunnen rijden. Zonder precies te weten welke afstand ik met de benenwagen ga overbruggen van hier tot bij mijn kameraad begin ik aan de voettocht. Het blijkt ongeveer 1500 meter te zijn, en ik loop over een slingerend paadje in het groen tussen het bebouwd gebied en de stadsautobaan N281.
Zondag 20 augustus 2007 ~ van Heerlen naar Bemelen ~ vertrek 22h
Dieuwke neemt de trein naar Utrecht rond 21h20, en ik voel motivatie om naar huis te liften. Per openbaar vervoer zou het 30 minuten zijn van Heerlen naar Maastricht en dan nog zo’n drie kwartier te voet naar huis. Nu loop ik vanaf het station naar de A79, waarmee ik ongeveer 20 minuten zoet ben. Op het festivalterrein raak ik even de weg kwijt. In de Geleenstraat vind ik het spoor weer terug, als een agent mij uitlegt hoe ik naar de Akerstraat kom.
Aan het begin van de A79 is een onbemande pomp gelegen. Ik neem plaats aan het begin van het uitwijkvak naar deze pomp. Kwart voor tien. Na twintig minuten ~ uit twee auto’s klonk inmiddels gejoel van onbeschaafde jongens die zichzelf kennelijk heel wat vonden ~ stopt een chauffeur. Zijn bestemming is de werkplaats van NedTrain in Maastricht, want zijn weekend zit er alweer op. Ik vraag of hij haast heeft en leg uit dat het vanaf Maastricht ongeveer drie kwartier lopen is naar huis, en dat er een binnendoor route naar Maastricht vanaf Valkenburg is, die bij mij langs komt. En zo gaan wij verder over dit tracé ~ 20 minuten na vertrek uit Heerlen ben ik weer thuis.
dat zijn weer twee mooie lifters verhalen
zelf heb ik het te druk voor liften en is het me een beetje onvoorspelbaar....
heb ik liever het stuur zelf in handen
dan ben ik vast iemand die een lifter een keertje zou meenemen...
alleen kom ik nooit lifters tegen!
t lijkt me waanzinnig om eens richting Z. Frankrijk te liften...
dit verhaal is ook schitterend om te lezen:
http://www.groningen-montpellier.uwnet.nl/
à le pied france
zelf heb ik het te druk voor liften en is het me een beetje onvoorspelbaar....
heb ik liever het stuur zelf in handen
dan ben ik vast iemand die een lifter een keertje zou meenemen...
alleen kom ik nooit lifters tegen!
t lijkt me waanzinnig om eens richting Z. Frankrijk te liften...
dit verhaal is ook schitterend om te lezen:
http://www.groningen-montpellier.uwnet.nl/
à le pied france
life is good... enjoy it!
Het Reformatorisch Dagblad had op 28 augustus een stukje over Abgefahren eV, de eerste liftersvereniging in Duitsland, die dit voorjaar is opgericht. De foto komt van een Duitse internetsite die hetzelfde nieuws presenteerde.
[ Bericht 23% gewijzigd door Frank__NL op 29-08-2007 08:13:02 (make up) ]
quote:Duitse vereniging promoot liften
MÜNCHEN (ANP) – Enkele Duitsers hebben een vereniging opgericht om het liften weer populair te maken. De ooit uiterst geliefde manier om te reizen is praktisch verdwenen door goedkope vlieg– en treintickets. De initiatiefnemers vinden dat jammer.
De vereniging beschouwt het meerijden als goedkoper, spannend en milieuvriendelijk, meldden Duitse media dinsdag. Met de vele voertuigen onderweg, is het liften vaak ook sneller dan een treinreis.
De vereniging Abgefahren – Deutsche Autostop Gesellschaft wil lifters met elkaar in contact brengen via het internet. De leden kunnen dan tips uitwisselen over de beste plekken om te liften.
[ Bericht 23% gewijzigd door Frank__NL op 29-08-2007 08:13:02 (make up) ]
Ha, wordt er niet meer gelift ofzo, tegenwoordig? Of waar blijven de liftverhalen???
Ik ben in het oosten van Polen. En ook al ging ik vanuit Wroclaw [Breslau] per nachtelijke trein verder, het grootste deel van de reis is op de duim gedaan. In Duitsland verplaatste ik mij met Robert uit Hengelo met 210 kmh in een Mercedes SLK, tenminste, op de weinige momenten dat onze chauffeur niet hoefde te bumperkleven.
Gisteren liftte ik vanuit Lublin, 400.000 inwoners, naar Stalowa Wola, vier keer kleiner dan Lublin. Na 20 minuten lummelen op een bushalte, met wat opspattend water van langskomende bussen over mijn lange broek, had ik een directe lift naar SW met mijn bordje "RST", waarmee de kentekens van auto's uit SW geregistreerd staan.
Kort voor SW stapte ik uit de auto, bedankte de chauffeur vriendelijk (na een rit waarin ik redelijk kon oefenen met mijn Pools ) en ging ik voor een wandeling van drie uur door de grootse "Bossen van Jan" (Lasy Janowskie).
Groeten vanuit Polen.
Ik ben in het oosten van Polen. En ook al ging ik vanuit Wroclaw [Breslau] per nachtelijke trein verder, het grootste deel van de reis is op de duim gedaan. In Duitsland verplaatste ik mij met Robert uit Hengelo met 210 kmh in een Mercedes SLK, tenminste, op de weinige momenten dat onze chauffeur niet hoefde te bumperkleven.
Gisteren liftte ik vanuit Lublin, 400.000 inwoners, naar Stalowa Wola, vier keer kleiner dan Lublin. Na 20 minuten lummelen op een bushalte, met wat opspattend water van langskomende bussen over mijn lange broek, had ik een directe lift naar SW met mijn bordje "RST", waarmee de kentekens van auto's uit SW geregistreerd staan.
Kort voor SW stapte ik uit de auto, bedankte de chauffeur vriendelijk (na een rit waarin ik redelijk kon oefenen met mijn Pools ) en ging ik voor een wandeling van drie uur door de grootse "Bossen van Jan" (Lasy Janowskie).
) en ging ik voor een wandeling van drie uur door de grootse "Bossen van Jan" (Lasy Janowskie).Groeten vanuit Polen.
Ik heb 2 weken geleden voor het eerst in mn leven gelift
We vertrokken vanuit Leeuwarden en we wilden naar Den Haag.
We stonden te liften bij één van de grotere rotondes van Leeuwarden wat ons nogal wat bekijks op leverde van langsfietsende jeugd en automobilisten maar na 3 kwartier leverde het ons ook een lift op. Een servicemonteur uit Nootdorp heeft ons meegenomen richting Den Haag, eerst wilde hij ons op Den Haag Centraal afzetten maar later wilde hij ons zelfs naar ons hotel brengen!
Kortom, we waren binnen 2 uur en 3 kwartier op plaats van bestemming, absoluut niet verkeerd en mocht het zo uitkomen zeker voor herhaling vatbaar
We vertrokken vanuit Leeuwarden en we wilden naar Den Haag.
We stonden te liften bij één van de grotere rotondes van Leeuwarden wat ons nogal wat bekijks op leverde van langsfietsende jeugd en automobilisten maar na 3 kwartier leverde het ons ook een lift op. Een servicemonteur uit Nootdorp heeft ons meegenomen richting Den Haag, eerst wilde hij ons op Den Haag Centraal afzetten maar later wilde hij ons zelfs naar ons hotel brengen!
Kortom, we waren binnen 2 uur en 3 kwartier op plaats van bestemming, absoluut niet verkeerd en mocht het zo uitkomen zeker voor herhaling vatbaar
How rude!
Niet zo'n spannend avontuur, maar wel m'n eerste liftsessie. Ik was in München om te kijken bij het WK roeien. Ik was al lopend met een knappe dame ergens in Oberschleissheim terecht gekomen, zo'n 7 km van de camping waar ik stond af. Toen ik onderweg terug aan het lopen was (zij ging door naar haar hotel in Oberschleissheim) dacht ik "Hee, waarom ga ik niet gewoon liften". Na twintig stappen wikken en wegen ("Moet ik dit wel doen") gewoon brutaal mezelf omgedraaid en al achteruitlopend langs een normale Duitse dorpsweg mijn duim opgestoken. Iedereen reed natuurlijk voorbij, maar een 200 meter verder waren de bomen van de spoorwegovergang open.
Ik dacht nog "Zal je zien, draait er één z'n raampje open als ik langsloop" en ja hoor: een Duitser van een jaar of 40 in een dikke BMW vroeg me "Wo mussen Sie sein?", dus ik reageerde met "die Regattastrecke" (= de roeibaan). Dat kende hij niet, maar hij moest richting Augsburg, en toen ik zei dat mijn bestemming gewoon "Immer geradeaus" was ( ) kon ik wel meerijden. Superrelaxed! En dat met nog geen minuut duimen zwaaien.
Ik dacht nog "Zal je zien, draait er één z'n raampje open als ik langsloop" en ja hoor: een Duitser van een jaar of 40 in een dikke BMW vroeg me "Wo mussen Sie sein?", dus ik reageerde met "die Regattastrecke" (= de roeibaan). Dat kende hij niet, maar hij moest richting Augsburg, en toen ik zei dat mijn bestemming gewoon "Immer geradeaus" was ( ) kon ik wel meerijden. Superrelaxed! En dat met nog geen minuut duimen zwaaien.
Zum nächsten Mal, bitte nicht die Kinder!
Geen spannend avontuur? Maar de eerste keer is het toch spannend. En de tiende keer ook nog . Mijn eerste lift waa een impulsactie van mijn pa. In 1992, ik was 14, waren we begonnen aan de beklimming van een Franse Alp. Maar mijn pa kwam tot de conclusie dat we niet genoeg tijd hadden en opeens zei ie: we kunnen proberen een lift te krijgen. Voor zover ik weet had hij nog nooit gelift, ook niet als student. Binnen korte tijd stopte er iemand.
Overigens is liften op dorpswegen vaak kinderspel. Het is echt alleen een kwestie van je duim opsteken en naar de chauffeurs glimlachen. Contact maken met autobmobilisten. Op dat soort wegen duurt het meestal nog geen 5 minuten, zelden meer dan 10. Hoe vaak is de busniet 5 minuten te laat, en dan moet je gewoon betalen. En eventuele mentale drempels passeren. De echte drempels (op de weg) kun je dan vanuit een autostoel of de achterbank over...
Ben zondag teruggekeerd uit het zuiden van Polen. Had niet de korste route. Het kon in 2 dagen, maar heb er drie dagen voor uitgetrokken. Het kon absoluut in 2 dagen. Maar ik wilde nog iemand zien onderweg. Anders had ik met een truck midden in de nacht in Berlijn aan kunnen komen. Nu zat ik de dag daarna (ze probeerden me daar dronken te voeren, maar is ze niet gelukt, ze werden zelf dronken!) 800 kilometer naast een Turkse trucker, die Turkse thee maakte, kebab en Turkse rijst, en hij kende alle grote namen van het Nederlandse voetbal, zoals een groot deel van het team Holland '88 en Ajax '95 (Champions League, Supercup).
Aankomende vrijdag: Meerssen (Lb.) naar 's-Hertogenbosch.
Overigens is liften op dorpswegen vaak kinderspel. Het is echt alleen een kwestie van je duim opsteken en naar de chauffeurs glimlachen. Contact maken met autobmobilisten. Op dat soort wegen duurt het meestal nog geen 5 minuten, zelden meer dan 10. Hoe vaak is de busniet 5 minuten te laat, en dan moet je gewoon betalen. En eventuele mentale drempels passeren. De echte drempels (op de weg) kun je dan vanuit een autostoel of de achterbank over...
Ben zondag teruggekeerd uit het zuiden van Polen. Had niet de korste route. Het kon in 2 dagen, maar heb er drie dagen voor uitgetrokken. Het kon absoluut in 2 dagen. Maar ik wilde nog iemand zien onderweg. Anders had ik met een truck midden in de nacht in Berlijn aan kunnen komen. Nu zat ik de dag daarna (ze probeerden me daar dronken te voeren, maar is ze niet gelukt, ze werden zelf dronken!) 800 kilometer naast een Turkse trucker, die Turkse thee maakte, kebab en Turkse rijst, en hij kende alle grote namen van het Nederlandse voetbal, zoals een groot deel van het team Holland '88 en Ajax '95 (Champions League, Supercup).
Aankomende vrijdag: Meerssen (Lb.) naar 's-Hertogenbosch.
@blaaatkipje
Een rechtstreekse lift met z'n 2en van Leeuwarden naar Den Haag, dat is zeker niet slecht. Daar wil ik ook wel 45 minuten voor wachten... Met de trein is het niet sneller... en het hotel stond vast niet naast het station .
Ik kan je dan ook alleen maar aanbevelen: ga vaker liften, ook in Nederland...
Een rechtstreekse lift met z'n 2en van Leeuwarden naar Den Haag, dat is zeker niet slecht. Daar wil ik ook wel 45 minuten voor wachten... Met de trein is het niet sneller... en het hotel stond vast niet naast het station .
Ik kan je dan ook alleen maar aanbevelen: ga vaker liften, ook in Nederland...
Afgelopen weekend heb ik weer gelift, waardoor ik nu mijn jaarkilometrage van 2005 voorbij ben. Nu nog (eventjes) langs de 10.000 km van vorig jaar... Nog voldoende tijd voor...!
Zaterdag 6 oktober 2007. Van Maastricht naar ’s-Hertogenb… Kaatsheuvel.
Joepie! Vandaag ga ik naar de Efteling! Het grootste pretpark van het land en een icoon van Brabant! In de zomer was het slechts nog een idee, geopperd op een zwoele zomerse zaterdagavond in het stadspark van Maastricht. We waren bijeen met een grote groep leden van het gastvrijheidsnetwerk Couch Surfing (www.couchsurfing.com).
En opnieuw gaan we met Couch Surfers op pad. De Efteling bij Kaatsheuvel dus. Of Kèts, zoals de inwoners van Kaatsheuvel en Wollùk (Waalwijk) het zelf noemen.
Om half 6 in de ochtend word ik wakker. Als ik naar de Efteling ga wordt ik altijd wakker vóór de wekker gaat. Die stond op 6 uur. Tenslotte wil ik graag op tijd aankomen bij de poort met kromme torens aan de ingang van het park.
Net na zessen stap ik naar buiten en wandel in de vroegste ochtend over de landweggetjes naar de Maastrichtse wijk Amby. Het is donker en stil.
Ik sta drie minuten op de Maastrichter liftersplaats in het donker, met reflecterend hesje en zonder bordje (want in het donker onleesbaar en niet nodig omdat er niet al te veel verkeer is) en er stopt een auto met Belgisch kenteken. Rijdt naar Utrecht, maar ik kan niet meer mee als ik vóór ik instap nog even vraag of de radio wat zachter kan. Ik heb een lange dag voor me en stel prijs op een rustige rit.
Binnen een half uur stoppen nog drie chauffeurs, maar geen van hen rijdt echt ver van Maastricht. Uiteraard is het wel altijd plezierig als men toch even stopt!
Dan komt er een vrachtwagen. Normaliter hou ik mijn liftduim bij me als er vrachtwagens langs komen, omdat ik liever wat vlotter ga. Nu niet. Veel tijd. Alles dat sneller gaat dan een muilezel rijdt vlug genoeg. Ik kan mee tot aan Eindhoven, waar mijn chauffeur een lading vrachtwagenonderdelen naar de DAF-fabriek gaat brengen. Hij komt uit Luik.
Op het tankstation onder Eindhoven kan ik na tien minuten mee in een hele mooie Mazda. De chauffeur blijkt uit Armenië te komen en vertelt over de oorlogstijd in de jaren nadat de Sovjetunie ontbonden is. Daar heeft hij zelf meegevochten en hij laat me het officiële document zien waarop zijn functie als vroegere militair staat. Ik rijd mee tot Best. Ik wist niet dat Best ook een oprit had aan de snelweg van Eindhoven naar Tilburg, en zo ben ik van de directe route naar Den Bosch af. En daar hadden we afgesproken met Couch Surfers om met de Eftelingbus verder naar Kaatsheuvel te gaan.
Nu was ik toch aan de late kant voor die bus, zodat ik makkelijk besluit om verder te liften over Tilburg. Na één keer in- en uitgeademd te hebben stopt een man op de oprit en ik rijd mee tot de afrit Goirle. Naar het noorden toe ligt hier de provinciale weg door Tilburg, langs Kaatsheuvel, naar Waalwijk.
Er is een stopplaats met een scherm dat routekaarten van Tilburg uit kan printen. Ik pak een van de achteloos weggegooide routekaarten op en wandel, na even rondkijken, naar een onderaan het wegtalud gelegen hotel van een grote keten. Bij de receptie vraag ik om karton, daarna om papier omdat ze geen karton hebben, waarmee ik vervolgens een “bordje” maak met Waalwijk. Kaatsheuvel ligt op de route.
Liftend dwars door de stad is niet altijd de makkelijkste weg. Maar er zijn genoeg Belgen en het lijkt mij niet onlogisch dat sommigen van hen, gekomen vanuit de richting Hilvarenbeek, door Tilburg rijden als doorsteek richting Waalwijk. Na een kwartiertje stopt een rijtje van drie wagens. Ik vraag of ik iets mag vragen, en dat mag niet. “NEE!!”. Mijn kameraad Reinoud zou dan de gedachte toevoegen “dit is Ne-der-land, nee, je mag NIKS vragen, vrijheid bestáát niet…! NIKS, begrijp je wel!”.
Een paar minuten later stopt een chauffeur en ik rij enkele kilometers mee tot de kruising van de Ringbaan West met de Hart van Brabantlaan. Daar stap ik wat minuutjes later in een Citroën AX tot aan de provinciale weg bij Kaatsheuvel. Enkele minuten na tienen loop ik over de boulevard naar de entree.
Zondag 7 oktober. Van ’s-Hertobenbosch naar Bemelen.
Tijdig te bed en vroeg weer uit de veren. Dat is naar men zegt een goede gewoonte. De laatste maand was ik hoogstens één of twee keer na middernacht nog wakker. Gelukkig blijken we na de Efteling allemaal redelijk in onze lurven en kladden te voelen dat we vandaag actief waren. Met zijn elven, ongeveer de helft van de hele groep, gaan we uit eten in ’s-Hertogenbosch. We kunnen terecht bij het Indonesisch restaurant Ali Baba. Later op de avond vinden we lekkere zitzakken in de kroeg Plein 79. We zijn nog met zes. Kort voor we weg gaan komt een van de jongens aanzetten met glaasjes wodka, die tot de rand gevuld zijn. Daarna veert iedereen op. Tjonge, wat kak je in, na een dagje pretpark… Gelukkig maar. Hoef ik tenminste niet de hele nacht te stappen, wat eigenlijk helemaal niet zo gezond is…
Ik word wakker in de binnenstad. ’s-Hertogenbosch is misschien wel een beetje mijn stad, maar ik heb hier nog nooit overnacht. Tenminste, niet dat ik me kan herinneren. Natuurlijk gebeurt er de rest van de dag nog het een en ander… maar laat ik een sprongetje maken naar de liftreis, terug richting Mestreech.
Rond half vijf eindigt mijn wandeling bij de Vughterpoort, waar ik (op de kruising met de Isabellalaan) mijn duim opsteek op de plek die volgens mijn eigen site goed is om richting Eindhoven te gaan. Ik doe oordopjes in. Voor het eerst sta ik met oordopjes te liften. Reden? Omdat hier veel lawaaiige auto’s rijden en omdat er veel fietsers en wandelaars langskomen, die flauwe opmerkingen maken, die ik als lifter simpelweg negeer. Bovendien sta ik op het fietspad te liften, en een deel van de fietsers blijkt dat fietspad als een aan het toekomende plek op deze aardbol te beschouwen. Ik laveer me er doorheen. Soms heb je geen andere keus dan dwars door een brandnetelveld te lopen. En al dat verkeer en gedoe is gelijk een brandnetelveld… In zo’n geval kun je natuurlijk altijd nog een lange broek aantrekken. Vandaar. Na een kwartier stopt een chauffeur, en zijn claxon dringt ondanks de oordopjes door tot de schelp van mijn gehoor. Ik stap in de ietwat oudere Peugeot en ga mee tot tankstation Velder bij Boxtel. Daar stel ik mijn vraag tien keer, en krijg een rit met twee Limburgse heren met Duits kenteken, die naar het Autotron bij Rosmalen zijn geweest. De kruissnelheid is 140 per uur, en 120 per uur op de snelwegen rond Eindhoven, waar een maximum van 90 geldt. Er wordt gepiekt op rond de 148 kilometers per uur. Ze gaan naar Roermond en ik lift verder vanaf de oprit bij Kelpen Oler. De oordopjes waren goed bevallen en gaan hier weer in. Na tien minuten heb ik een rit naar Sittard met een zeer sympathieke man, die wellicht Arend-Jan heet, maar wellicht ook een andere naam draagt. Ik had het even niet verstaan. Hij vertelt een prachtig verhaal over een eerder door hem opgepikte lifter. Het was een man uit Angola, die vanuit de bosjes kwam op een Zuid-Limburgs tankstation en op weg was naar Rotterdam. Had langs de weg geslapen. Even later, op mijn geliefde tankstation Het Anker, keek ik nog wat rond, stelde nog eens een vraag en kreeg uiteraard al vlot een lift naar Maastricht. Nu met een bescheiden boertje die in een oud busje zat waarvan de startmotor het had begeven. Maar de ANWB had ‘m aangezwengeld op tankstation Ellerbrug en zo kon hij rijden zolang hij de motor maar niet afzette. Zijn bestemming was Cadier en Keer en nadat hij zijn “partner” had opgepikt in Wijckerveld reed hij langs mijn voordeur naar huis. Reistijd ongeveer twee uur. Afstand ongeveer 120 kilometer.
Joepie! Vandaag ga ik naar de Efteling! Het grootste pretpark van het land en een icoon van Brabant! In de zomer was het slechts nog een idee, geopperd op een zwoele zomerse zaterdagavond in het stadspark van Maastricht. We waren bijeen met een grote groep leden van het gastvrijheidsnetwerk Couch Surfing (www.couchsurfing.com).
En opnieuw gaan we met Couch Surfers op pad. De Efteling bij Kaatsheuvel dus. Of Kèts, zoals de inwoners van Kaatsheuvel en Wollùk (Waalwijk) het zelf noemen.
Om half 6 in de ochtend word ik wakker. Als ik naar de Efteling ga wordt ik altijd wakker vóór de wekker gaat. Die stond op 6 uur. Tenslotte wil ik graag op tijd aankomen bij de poort met kromme torens aan de ingang van het park.
Net na zessen stap ik naar buiten en wandel in de vroegste ochtend over de landweggetjes naar de Maastrichtse wijk Amby. Het is donker en stil.
Ik sta drie minuten op de Maastrichter liftersplaats in het donker, met reflecterend hesje en zonder bordje (want in het donker onleesbaar en niet nodig omdat er niet al te veel verkeer is) en er stopt een auto met Belgisch kenteken. Rijdt naar Utrecht, maar ik kan niet meer mee als ik vóór ik instap nog even vraag of de radio wat zachter kan. Ik heb een lange dag voor me en stel prijs op een rustige rit.
Binnen een half uur stoppen nog drie chauffeurs, maar geen van hen rijdt echt ver van Maastricht. Uiteraard is het wel altijd plezierig als men toch even stopt!
Dan komt er een vrachtwagen. Normaliter hou ik mijn liftduim bij me als er vrachtwagens langs komen, omdat ik liever wat vlotter ga. Nu niet. Veel tijd. Alles dat sneller gaat dan een muilezel rijdt vlug genoeg. Ik kan mee tot aan Eindhoven, waar mijn chauffeur een lading vrachtwagenonderdelen naar de DAF-fabriek gaat brengen. Hij komt uit Luik.
Op het tankstation onder Eindhoven kan ik na tien minuten mee in een hele mooie Mazda. De chauffeur blijkt uit Armenië te komen en vertelt over de oorlogstijd in de jaren nadat de Sovjetunie ontbonden is. Daar heeft hij zelf meegevochten en hij laat me het officiële document zien waarop zijn functie als vroegere militair staat. Ik rijd mee tot Best. Ik wist niet dat Best ook een oprit had aan de snelweg van Eindhoven naar Tilburg, en zo ben ik van de directe route naar Den Bosch af. En daar hadden we afgesproken met Couch Surfers om met de Eftelingbus verder naar Kaatsheuvel te gaan.
Nu was ik toch aan de late kant voor die bus, zodat ik makkelijk besluit om verder te liften over Tilburg. Na één keer in- en uitgeademd te hebben stopt een man op de oprit en ik rijd mee tot de afrit Goirle. Naar het noorden toe ligt hier de provinciale weg door Tilburg, langs Kaatsheuvel, naar Waalwijk.
Er is een stopplaats met een scherm dat routekaarten van Tilburg uit kan printen. Ik pak een van de achteloos weggegooide routekaarten op en wandel, na even rondkijken, naar een onderaan het wegtalud gelegen hotel van een grote keten. Bij de receptie vraag ik om karton, daarna om papier omdat ze geen karton hebben, waarmee ik vervolgens een “bordje” maak met Waalwijk. Kaatsheuvel ligt op de route.
Liftend dwars door de stad is niet altijd de makkelijkste weg. Maar er zijn genoeg Belgen en het lijkt mij niet onlogisch dat sommigen van hen, gekomen vanuit de richting Hilvarenbeek, door Tilburg rijden als doorsteek richting Waalwijk. Na een kwartiertje stopt een rijtje van drie wagens. Ik vraag of ik iets mag vragen, en dat mag niet. “NEE!!”. Mijn kameraad Reinoud zou dan de gedachte toevoegen “dit is Ne-der-land, nee, je mag NIKS vragen, vrijheid bestáát niet…! NIKS, begrijp je wel!”.
Een paar minuten later stopt een chauffeur en ik rij enkele kilometers mee tot de kruising van de Ringbaan West met de Hart van Brabantlaan. Daar stap ik wat minuutjes later in een Citroën AX tot aan de provinciale weg bij Kaatsheuvel. Enkele minuten na tienen loop ik over de boulevard naar de entree.
Zondag 7 oktober. Van ’s-Hertobenbosch naar Bemelen.
Tijdig te bed en vroeg weer uit de veren. Dat is naar men zegt een goede gewoonte. De laatste maand was ik hoogstens één of twee keer na middernacht nog wakker. Gelukkig blijken we na de Efteling allemaal redelijk in onze lurven en kladden te voelen dat we vandaag actief waren. Met zijn elven, ongeveer de helft van de hele groep, gaan we uit eten in ’s-Hertogenbosch. We kunnen terecht bij het Indonesisch restaurant Ali Baba. Later op de avond vinden we lekkere zitzakken in de kroeg Plein 79. We zijn nog met zes. Kort voor we weg gaan komt een van de jongens aanzetten met glaasjes wodka, die tot de rand gevuld zijn. Daarna veert iedereen op. Tjonge, wat kak je in, na een dagje pretpark… Gelukkig maar. Hoef ik tenminste niet de hele nacht te stappen, wat eigenlijk helemaal niet zo gezond is…
Ik word wakker in de binnenstad. ’s-Hertogenbosch is misschien wel een beetje mijn stad, maar ik heb hier nog nooit overnacht. Tenminste, niet dat ik me kan herinneren. Natuurlijk gebeurt er de rest van de dag nog het een en ander… maar laat ik een sprongetje maken naar de liftreis, terug richting Mestreech.
Rond half vijf eindigt mijn wandeling bij de Vughterpoort, waar ik (op de kruising met de Isabellalaan) mijn duim opsteek op de plek die volgens mijn eigen site goed is om richting Eindhoven te gaan. Ik doe oordopjes in. Voor het eerst sta ik met oordopjes te liften. Reden? Omdat hier veel lawaaiige auto’s rijden en omdat er veel fietsers en wandelaars langskomen, die flauwe opmerkingen maken, die ik als lifter simpelweg negeer. Bovendien sta ik op het fietspad te liften, en een deel van de fietsers blijkt dat fietspad als een aan het toekomende plek op deze aardbol te beschouwen. Ik laveer me er doorheen. Soms heb je geen andere keus dan dwars door een brandnetelveld te lopen. En al dat verkeer en gedoe is gelijk een brandnetelveld… In zo’n geval kun je natuurlijk altijd nog een lange broek aantrekken. Vandaar. Na een kwartier stopt een chauffeur, en zijn claxon dringt ondanks de oordopjes door tot de schelp van mijn gehoor. Ik stap in de ietwat oudere Peugeot en ga mee tot tankstation Velder bij Boxtel. Daar stel ik mijn vraag tien keer, en krijg een rit met twee Limburgse heren met Duits kenteken, die naar het Autotron bij Rosmalen zijn geweest. De kruissnelheid is 140 per uur, en 120 per uur op de snelwegen rond Eindhoven, waar een maximum van 90 geldt. Er wordt gepiekt op rond de 148 kilometers per uur. Ze gaan naar Roermond en ik lift verder vanaf de oprit bij Kelpen Oler. De oordopjes waren goed bevallen en gaan hier weer in. Na tien minuten heb ik een rit naar Sittard met een zeer sympathieke man, die wellicht Arend-Jan heet, maar wellicht ook een andere naam draagt. Ik had het even niet verstaan. Hij vertelt een prachtig verhaal over een eerder door hem opgepikte lifter. Het was een man uit Angola, die vanuit de bosjes kwam op een Zuid-Limburgs tankstation en op weg was naar Rotterdam. Had langs de weg geslapen. Even later, op mijn geliefde tankstation Het Anker, keek ik nog wat rond, stelde nog eens een vraag en kreeg uiteraard al vlot een lift naar Maastricht. Nu met een bescheiden boertje die in een oud busje zat waarvan de startmotor het had begeven. Maar de ANWB had ‘m aangezwengeld op tankstation Ellerbrug en zo kon hij rijden zolang hij de motor maar niet afzette. Zijn bestemming was Cadier en Keer en nadat hij zijn “partner” had opgepikt in Wijckerveld reed hij langs mijn voordeur naar huis. Reistijd ongeveer twee uur. Afstand ongeveer 120 kilometer.
Gisterochtend kwam ik met mijn eigen auto langs de Maastrichter liftersplaats. Hoewel ik zowiezo van plan was om er even te stoppen en op een veilige manier voedsel en vocht voor het grijpen te krijgen, stopte ik ook omdat er een liftster op de liftersplaats stond. "Rotterdam" stond er op haar kladblok. Anneke kon meerijden tot aan de A2-afrit Nederweert, omdat ik daar verder ging richting de Maasduinen ten noorden van Venlo. Ik vond het een bijzonder aangename rit met deze bijrijdster. En in een klap heb ik mijn jaarkilometrage van aangeboden liftkilometers vertienvoudigd...
Ik ben van plan om eind November / begin December naar Engeland te liften via de kanaaltunnel ofzo... Iemand hier ervaring mee? is het een beetje te doen?
Music falls back to second place in this commercial race
Over het liften van en naar Engeland heb ik al eens meer geschreven. De beste plek om een lift naar Engeland te vinden over de Kanaaltunnel is tankstation Jabekke tussen Gent en Oostende. Daar blijven tot je een lift naar Engeland hebt. Britten om een lift vragen. Er zijn daar ook veel vrachtwagens. Vrachtwagens mogen met 2 pers. en auto's met 5 pers. over. Dus als ze toch al gaan, kost het niets extra om een lifter te helpen. Liftend terug kun je het beste een van de 2 tankstations aan de snelweg tussen Londen en Folkestone proberen, een heet Maidstone Services. De A2 is dat dacht ik. Een lift tot aan de haven is niet zo handig omdat het in Calais en Folkestone heel moeilijk is om te liften. Op het haventerrein worden lifters weggestuurd, omdat Britten apatisch zijn. Lees ook dit:
http://www.digihitch.com/europe27.html
http://www.digihitch.com/europe27.html
13 oktober 2007. Van Maastricht naar Binkom in Vlaams Brabant
Tijdig neem ik de fiets naar het station van Maastricht. Met bus 6 rijd ik mee naar de halte Brusselse Poort en wandel naar het verkeersplein aan de Via Regia. Achter het verkeersplein steek ik mijn duim aan het begin van een verdrijvingsvlak op. Na een minuut of vijf stopt een heer in een Mercedes, en ik kan mee tot aan Veldwezelt, vijf kilometer verderop en juist over de grens. In Veldwezelt sta ik op mijn “gebruikelijke” bushalte waar na vijf minuten een chauffeur in een Opel stopt en ik kan ongeveer vijf kilometer mee tot in Mopertingen. In Mopertingen staan borden, want het zwaardere verkeer wordt omgeleid richting Bilzen en Hasselt. Voor het overige verkeer staat een “moeilijke passage” te wachten, zo blijkt uit de borden. Ik lift en heb het vermoeden dat veel automobilisten ook maar de omleiding volgen. Daarom probeer ik ook even weg te komen vanaf de omleidingsroute. Maar dan ga ik terug en na 20 minuten heb ik een rit tot aan de rotonde voor Bilzen in een VW met aanhanger. Zoals gewoonlijk duurt het daar maar enkele minuten en ik heb een rit in een BMW. Helaas wel de stille oprit Hasselt-Oost. Toch heb ik na 10 minuten een lift in een Audi en ik rijd mee de A2 op. Op de eerste oprit oostelijk van knooppunt Lummen is het zeer stil en met opzet lift ik daarom maar de verkeerde kant op. De oprit in verkeerde richting is ook erg rustig, maar als ik juist wegloop stopt een heer in een Chrysler C300. Nu ga ik mee naar Houthalen. Daar heb ik eens eerder gelift. Er zijn twee opritten richting Hasselt / Leuven, één aan beide zijden van de onderliggende rijksweg van Hasselt naar Eindhoven. Eén is erg rustig en in volle schaduw gelegen. De ander in volle zon en drukker, maar met verkeer dat met 80 kmh voorbij “vliegt”. Op de 2e plek sta ik beter. Ben uiterst zichtbaar en wacht tot er eens iemand vol in de ankers gaat. Na een half uurtje ga ik mee tot A2 afrit Bekkevoort, net voorbij Diest met een iele man in sportkledij in een Renault. Aan de N2 bij Bekkevoort stopt de 1e of 2e auto. Het is een ouder, oerdegelijk type BMW met een heer die als eerste vraagt of ik geen liftende undercover politieagent ben, omdat hij wiet rookt. Bij Sint Joris Winge moet ik even het dorp doorwandelen. Onderweg pik ik een patatje met tomatenketchup mee. Aan de N223 duurt het enkele minuten voor ik een rit heb met een dame in een VW Passat tot aan de Kasteelstraat te Binkom.
14 oktober 2007. Van Sint Joris Winge (Vlaams Brabant) naar Maastricht.
Na een fijne wandeling en liters eigengeperst appelsap en enkele handen vol vette kastanjes rijker steek ik mijn liftduim op aan de Leuvensesteenweg (N2) bij Sint Joris Winge. Het is vrij druk. De zon is al vrij laag. Toch duurt het een heel kwartier eer een jonge heer stopt. Vanaf de A2-oprit bij Bekkevoort duurt het een minuut of drie voor ik een lift heb naar Houthalen. Op de A2-oprit bij Houthalen heb ik na één minuut ~ 3e passerende auto ~ een lift naar Maastricht, nog voor ik het bordje MAASTR. uit mijn heb opgevist. De heren koersen aan 140 kmh en pieken rond 150 kmh, zonder gordel en mèt joints. Ook ìk heb geen gordel om, want deze is stuk. De bestemming is coffeeshop Black Widow. De klok in de kerk aan de Wethouder van Caldenborghlaan slaat acht keer. Langs de Bemelerweg tussen Maastricht en Bemelen zit een Kerkuil op een verkeersbord.
Tijdig neem ik de fiets naar het station van Maastricht. Met bus 6 rijd ik mee naar de halte Brusselse Poort en wandel naar het verkeersplein aan de Via Regia. Achter het verkeersplein steek ik mijn duim aan het begin van een verdrijvingsvlak op. Na een minuut of vijf stopt een heer in een Mercedes, en ik kan mee tot aan Veldwezelt, vijf kilometer verderop en juist over de grens. In Veldwezelt sta ik op mijn “gebruikelijke” bushalte waar na vijf minuten een chauffeur in een Opel stopt en ik kan ongeveer vijf kilometer mee tot in Mopertingen. In Mopertingen staan borden, want het zwaardere verkeer wordt omgeleid richting Bilzen en Hasselt. Voor het overige verkeer staat een “moeilijke passage” te wachten, zo blijkt uit de borden. Ik lift en heb het vermoeden dat veel automobilisten ook maar de omleiding volgen. Daarom probeer ik ook even weg te komen vanaf de omleidingsroute. Maar dan ga ik terug en na 20 minuten heb ik een rit tot aan de rotonde voor Bilzen in een VW met aanhanger. Zoals gewoonlijk duurt het daar maar enkele minuten en ik heb een rit in een BMW. Helaas wel de stille oprit Hasselt-Oost. Toch heb ik na 10 minuten een lift in een Audi en ik rijd mee de A2 op. Op de eerste oprit oostelijk van knooppunt Lummen is het zeer stil en met opzet lift ik daarom maar de verkeerde kant op. De oprit in verkeerde richting is ook erg rustig, maar als ik juist wegloop stopt een heer in een Chrysler C300. Nu ga ik mee naar Houthalen. Daar heb ik eens eerder gelift. Er zijn twee opritten richting Hasselt / Leuven, één aan beide zijden van de onderliggende rijksweg van Hasselt naar Eindhoven. Eén is erg rustig en in volle schaduw gelegen. De ander in volle zon en drukker, maar met verkeer dat met 80 kmh voorbij “vliegt”. Op de 2e plek sta ik beter. Ben uiterst zichtbaar en wacht tot er eens iemand vol in de ankers gaat. Na een half uurtje ga ik mee tot A2 afrit Bekkevoort, net voorbij Diest met een iele man in sportkledij in een Renault. Aan de N2 bij Bekkevoort stopt de 1e of 2e auto. Het is een ouder, oerdegelijk type BMW met een heer die als eerste vraagt of ik geen liftende undercover politieagent ben, omdat hij wiet rookt. Bij Sint Joris Winge moet ik even het dorp doorwandelen. Onderweg pik ik een patatje met tomatenketchup mee. Aan de N223 duurt het enkele minuten voor ik een rit heb met een dame in een VW Passat tot aan de Kasteelstraat te Binkom.
14 oktober 2007. Van Sint Joris Winge (Vlaams Brabant) naar Maastricht.
Na een fijne wandeling en liters eigengeperst appelsap en enkele handen vol vette kastanjes rijker steek ik mijn liftduim op aan de Leuvensesteenweg (N2) bij Sint Joris Winge. Het is vrij druk. De zon is al vrij laag. Toch duurt het een heel kwartier eer een jonge heer stopt. Vanaf de A2-oprit bij Bekkevoort duurt het een minuut of drie voor ik een lift heb naar Houthalen. Op de A2-oprit bij Houthalen heb ik na één minuut ~ 3e passerende auto ~ een lift naar Maastricht, nog voor ik het bordje MAASTR. uit mijn heb opgevist. De heren koersen aan 140 kmh en pieken rond 150 kmh, zonder gordel en mèt joints. Ook ìk heb geen gordel om, want deze is stuk. De bestemming is coffeeshop Black Widow. De klok in de kerk aan de Wethouder van Caldenborghlaan slaat acht keer. Langs de Bemelerweg tussen Maastricht en Bemelen zit een Kerkuil op een verkeersbord.
Tnx man, fijne informatie !!!quote:Op maandag 15 oktober 2007 19:14 schreef Frank__NL het volgende:
Over het liften ...... Britten apatisch zijn. Lees ook dit:
http://www.digihitch.com/europe27.html
Music falls back to second place in this commercial race
19 oktober 2007. Van Maastricht naar de Oostvaardersplassen.
Ik wandel naar de Maastrichter liftersplaats. Het bordje Den Bosch levert na enige minuten wachten een lift op tot aan tankstation De Lucht-Oost bij Zaltbommel. De chauffeur is een vriendelijke, gepensioneerde man die nog werkt. Hij heet Johan. Op 16-jarige leeftijd is hij vanuit zijn geboorteland Hongarije naar Nederland gekomen. Onderweg hebben we ongeveer twintig kilometer file, hetgeen me verbaasd, aangezien we de rit in de eerste helft van de vrijdagmiddag maken.
Ook bij het tankstation rijdt het verkeer niet op volle snelheid. Zakt het tempo tot 50, dan loop ik naar de vluchtstrook en toon mijn bordje Lelystad. Neemt het tempo op de snelweg weer toe, dan doe ik drie stappen en sta met mijn bordje H’sum aan het eind van het drukke parkeerterrein.
Zo krijg ik na tien minuten een lift. Mijn chauffeur heeft Turks bloed en beheerst het Nederlands niet.
Bij Hilversum stap ik uit aan het einde van afrit 33 van de A27. Inmiddels heb ik 25 kilometer file gehad, en ben ik tweehonderd kilometer van huis. Zo nu en dan breekt de zon even door een licht wolkendek. Ik heb nog genoeg tijd, en maak een wandeling door het bos en over het hier gelegen heideveld Laapersveld.
Na een uurtje ben ik weer terug bij de oprit en na een minuut of twee kan ik meerijden naar Almere, afrit Buiten Oost. Van Almere naar Lelystad (en andersom) rijdt het verkeer met 30 tot 50 per uur over de A6. Ik loop maar eens de oprit af en laat de passerende chauffeurs nog even in verwondering over wat daar nu een wandelaar op de vluchtstrook doet. Dan gaat mijn duim omhoog en even later zit ik in een wat oudere Mercedes naast drie jongens uit Urk, die een partijtje vis in de aanhanger hebben.
Van tankstation Lepelaar loop ik langs de sloot neven de A6 naar de Knardijk en begeef me het gebied der Oostvaardersplassen in. De vrije dagen van de week worden doorgebracht in de natuur, met mijn landelijke natuurvriendenclub.
Afstand 230 km. File 30 km. Reisduur met pauze en zonder de wandelingen aan begin en eind 6 uur.
21 oktober 2007. Van de Oostvaardersplassen naar Bemelen.
Mijn zondagmiddagwandeling eindigt bij verzorgingsplaats Aalscholver aan de A6. Na enige minuten aan het eind van het terrein te hebben gestaan kan ik meerijden met José en drie andere jonge mensen. Op tankstation Nijpoort aan de A27, juist voor Utrecht, zie ik, voor ik een volgende lift krijg, aan het eind van het terrein twee andere lifters staan. Bij het tankstation gebaart een chauffeur, en ik kan mee tot Culemborg. Als we even later langs de twee andere lifters komen worden die ook uitgenodigd om plaats te nemen in de Audi.
Het tankstation blijkt net na de afrit te liggen, en chauffeur rijdt daarom een afslag door. De twee andere lifters hebben een bestemming die onder Maastricht ligt, en ik geef aan dat we niet als groep van drie kunnen door blijven liften. Ik vrees dat me dat te veel tijd gaat kosten.
Omdat de jongens gelijk afstappen op chauffeurs op het tankstation neem ik plek bij de oprit. Drink een paar bakkies thermosflesthee en eet een paar appels. Na 20 minuten kan ik mee met Poolse jongens, die niet weten dat hun stad Eindhoven op de route naar Maastricht ligt.
We naderen tankstation Velder ter hoogte van Boxtel. Juist voor we tot stilstand komen zegt mijn chauffeur, terwijl hij schuin naar voren kijkt: “Leuke dame is dat”, en ik mompel “ga er dan voor staan, dan kan ik vragen of ik met haar mee mag rijden”.
Ik stap uit en vraag aan de bij haar horende man of zij richting Maastricht gaan. Dat doen zij, ik mag mee, en wordt pardoes tot voor de deur gebracht.
Afstand 230 km. Reisduur 3 uur.
Ik wandel naar de Maastrichter liftersplaats. Het bordje Den Bosch levert na enige minuten wachten een lift op tot aan tankstation De Lucht-Oost bij Zaltbommel. De chauffeur is een vriendelijke, gepensioneerde man die nog werkt. Hij heet Johan. Op 16-jarige leeftijd is hij vanuit zijn geboorteland Hongarije naar Nederland gekomen. Onderweg hebben we ongeveer twintig kilometer file, hetgeen me verbaasd, aangezien we de rit in de eerste helft van de vrijdagmiddag maken.
Ook bij het tankstation rijdt het verkeer niet op volle snelheid. Zakt het tempo tot 50, dan loop ik naar de vluchtstrook en toon mijn bordje Lelystad. Neemt het tempo op de snelweg weer toe, dan doe ik drie stappen en sta met mijn bordje H’sum aan het eind van het drukke parkeerterrein.
Zo krijg ik na tien minuten een lift. Mijn chauffeur heeft Turks bloed en beheerst het Nederlands niet.
Bij Hilversum stap ik uit aan het einde van afrit 33 van de A27. Inmiddels heb ik 25 kilometer file gehad, en ben ik tweehonderd kilometer van huis. Zo nu en dan breekt de zon even door een licht wolkendek. Ik heb nog genoeg tijd, en maak een wandeling door het bos en over het hier gelegen heideveld Laapersveld.
Na een uurtje ben ik weer terug bij de oprit en na een minuut of twee kan ik meerijden naar Almere, afrit Buiten Oost. Van Almere naar Lelystad (en andersom) rijdt het verkeer met 30 tot 50 per uur over de A6. Ik loop maar eens de oprit af en laat de passerende chauffeurs nog even in verwondering over wat daar nu een wandelaar op de vluchtstrook doet. Dan gaat mijn duim omhoog en even later zit ik in een wat oudere Mercedes naast drie jongens uit Urk, die een partijtje vis in de aanhanger hebben.
Van tankstation Lepelaar loop ik langs de sloot neven de A6 naar de Knardijk en begeef me het gebied der Oostvaardersplassen in. De vrije dagen van de week worden doorgebracht in de natuur, met mijn landelijke natuurvriendenclub.
Afstand 230 km. File 30 km. Reisduur met pauze en zonder de wandelingen aan begin en eind 6 uur.
21 oktober 2007. Van de Oostvaardersplassen naar Bemelen.
Mijn zondagmiddagwandeling eindigt bij verzorgingsplaats Aalscholver aan de A6. Na enige minuten aan het eind van het terrein te hebben gestaan kan ik meerijden met José en drie andere jonge mensen. Op tankstation Nijpoort aan de A27, juist voor Utrecht, zie ik, voor ik een volgende lift krijg, aan het eind van het terrein twee andere lifters staan. Bij het tankstation gebaart een chauffeur, en ik kan mee tot Culemborg. Als we even later langs de twee andere lifters komen worden die ook uitgenodigd om plaats te nemen in de Audi.
Het tankstation blijkt net na de afrit te liggen, en chauffeur rijdt daarom een afslag door. De twee andere lifters hebben een bestemming die onder Maastricht ligt, en ik geef aan dat we niet als groep van drie kunnen door blijven liften. Ik vrees dat me dat te veel tijd gaat kosten.
Omdat de jongens gelijk afstappen op chauffeurs op het tankstation neem ik plek bij de oprit. Drink een paar bakkies thermosflesthee en eet een paar appels. Na 20 minuten kan ik mee met Poolse jongens, die niet weten dat hun stad Eindhoven op de route naar Maastricht ligt.
We naderen tankstation Velder ter hoogte van Boxtel. Juist voor we tot stilstand komen zegt mijn chauffeur, terwijl hij schuin naar voren kijkt: “Leuke dame is dat”, en ik mompel “ga er dan voor staan, dan kan ik vragen of ik met haar mee mag rijden”.
Ik stap uit en vraag aan de bij haar horende man of zij richting Maastricht gaan. Dat doen zij, ik mag mee, en wordt pardoes tot voor de deur gebracht.
Afstand 230 km. Reisduur 3 uur.
Zaterdag 3 oktober. Van Maastricht naar 's-Hertogenbosch.
Rustig wakker geworden bij een kameraad in Kelmis, in het Duitstalige deel van Belgie, ten zuiden van Vaals.
In de middag besluit ik naar mijn vader te gaan. Met de auto rijdt ik naar de liftersplaats van Maastricht. Op de liftersplaats verschijnt binnen tien minuten een tweede lifter. Vijf minuten later heb ik een rit. De andere lifter gaat ook mee, want zijn bestemming vraagt deels dezelfde route. Als we in de auto zitten blijkt hij echter niet naar Helmond te moeten, wat ik van 'm begrepen had. Hij blijkt naar Roermond te moeten. Dus we laten hem achter bij de goede weg en rijden weer verder. Afgezet aan de Larenweg in 's-Hertogenbosch, vlak bij mijn pa.
Afstand 130 km. Reisduur 1h45.
Rustig wakker geworden bij een kameraad in Kelmis, in het Duitstalige deel van Belgie, ten zuiden van Vaals.
In de middag besluit ik naar mijn vader te gaan. Met de auto rijdt ik naar de liftersplaats van Maastricht. Op de liftersplaats verschijnt binnen tien minuten een tweede lifter. Vijf minuten later heb ik een rit. De andere lifter gaat ook mee, want zijn bestemming vraagt deels dezelfde route. Als we in de auto zitten blijkt hij echter niet naar Helmond te moeten, wat ik van 'm begrepen had. Hij blijkt naar Roermond te moeten. Dus we laten hem achter bij de goede weg en rijden weer verder. Afgezet aan de Larenweg in 's-Hertogenbosch, vlak bij mijn pa.
Afstand 130 km. Reisduur 1h45.
Alsof je ervoor gemaakt bent, Frank. Mijn respect hebt je.
Ik ben gisteren naar outdoospecialist de Wit in Schijndel geweest. Daar heb ik voor 280,- aan materiaal (slaapzak, matje en backpack) gekocht. Midden december loopt mijn contract af en ga ik mijn eerste échte poging tot reizen doen.
[ Bericht 13% gewijzigd door w8jij17 op 04-11-2007 11:06:36 ]
Ik ben gisteren naar outdoospecialist de Wit in Schijndel geweest. Daar heb ik voor 280,- aan materiaal (slaapzak, matje en backpack) gekocht. Midden december loopt mijn contract af en ga ik mijn eerste échte poging tot reizen doen.
[ Bericht 13% gewijzigd door w8jij17 op 04-11-2007 11:06:36 ]
Als je door Maastricht komt kun je ook bij mij crashen.quote:Midden december loopt mijn contract af en ga ik mijn eerste échte poging tot reizen doen.
Zondag 4 oktober. Van Boxtel naar Maastricht.
Na de zondagmiddagwandeling begeeft mijn chauffeur (mijn vader) zich naar het A2-tankstation Velder bij Boxtel / Liempde. Daar reis ik weer terug naar Maastricht. Na een half uurtje rondkijken en vragen kan ik mee in een wagen met een Luxemburgs kenteken tot aan Maastricht.
Afstand 105 km. Reisduur 1h35.
Heb twee weken geleden ook mijn eerste (echte) liftavontuur beleefd. We wilden op vakantie naar Berlijn en drie arme studenten die we zijn, hadden geen zin om diep in de buidel te tasten voor een weekje vakantie. Dus werd het liften
De moeder van een van die vrienden woont in Enschede, dus daar zijn we zondagochtend om 10 uur begonnen aan ons 'avontuur' Van het huis naar de oprit van de A1 hadden we redelijk snel een lift geregeld. Een bejaarde man die in plat Twents wat zat te zeuren dat hij z`n navigatiesysteem niet begreep. Hij zo`n slechte rijstijl (bumperkleven bij een gehandicapte autootje
) dat we blij waren dat de oprit gelukkig maar een minuut of 10 rijden was. Hier zette hij ons netjes af.
Omdat het liften met drie personen (allemaal jongens) niet echt ideaal is hebben we ons opgesplitst in drie groepen. Ik samen met een vriend, de derde vriend had al vaker gelift en wilde wel alleen gaan. Toen we aankwamen stond er al een andere lifter op de oprit, hier even een praatje mee gemaakt en daarna haar eerst laten liften. Ze werd gelukkig na een minuut of 20 meegenomen door een Poolse vrachtwagenchauffeur. Hierna is de vriend die in z`n eentje was begonnen (wij hadden ons verstopt onder een viaduct) hij werd na 90 minuten meegenomen naar de grens en vond op de grens een directe lift van een oud ("Maar o zo gezellig") stel een directe lift naar Berlijn en niet zomaar Berlijn maar gewoon 200 meter van ons Hostel hadden zij een appertementje gehuurd, dus meer geluk kon hij niet hebben.
Ik en mijn liftpartner hadden stukken minder geluk met het liften. Het was zondag en er reed bijna geen hond richting Duitsland. Van 11:00 tot 17:00 uur was er nog geen een auto gestopt voor ons. Als we nou in trench coats met één of ander screammasker op hadden gestaan had ik het wel begrepen, maar dat was toch echt niet zo. De moed was al helemaal in de schoenen gezakt toen om 17:05 een vrouw ons oppikte bij de oprit. Deze bracht ons ook naar de grens waar zich een restaurantje bevond. Na hier wat gegeten te hebben hebben we alle automobilisten aangesproken en redelijk snel een lift geregeld die ons richting Hannover bracht. We waren eindelijk echt op weg! Het bleek een oude rocker te zijn met een geweldige muzieksmaak, wat ons moraal veel goed deed. Hadden inmiddels al een Smsje gekregen van de andere vriend dat hij al aan het bier zat in Berlijn
.
Nadat we afgezet waren bij een tankstation net voor Hannover hadden we binnen vijf minuten een lift van een jong stelletje dat een auto af moest geven in Berlijn. Zij hadden hier blijkbaar haast bij want we reden zo`n 200 km/u over de Autobahn en ook zij hadden geweldige muziek aan staan (Radio 21: Classic rock). Moet eerlijk zeggen dat ik me in deze lift vele malen veiliger voelde dan bij de allereerste bumperklevende bejaarde, dus snelheid zegt ook niet alles.
Al met al kwamen we om 24:00 aan in Berlijn. Dus hadden gelukkig nog genoeg tijd om ook aan het duitse bier te gaan. Vond het een super ervaring en zes dagen Berlijn heeft ons slechts 240 euro p.p. gekost!
De moeder van een van die vrienden woont in Enschede, dus daar zijn we zondagochtend om 10 uur begonnen aan ons 'avontuur' Van het huis naar de oprit van de A1 hadden we redelijk snel een lift geregeld. Een bejaarde man die in plat Twents wat zat te zeuren dat hij z`n navigatiesysteem niet begreep. Hij zo`n slechte rijstijl (bumperkleven bij een gehandicapte autootje
) dat we blij waren dat de oprit gelukkig maar een minuut of 10 rijden was. Hier zette hij ons netjes af.Omdat het liften met drie personen (allemaal jongens) niet echt ideaal is hebben we ons opgesplitst in drie groepen. Ik samen met een vriend, de derde vriend had al vaker gelift en wilde wel alleen gaan. Toen we aankwamen stond er al een andere lifter op de oprit, hier even een praatje mee gemaakt en daarna haar eerst laten liften. Ze werd gelukkig na een minuut of 20 meegenomen door een Poolse vrachtwagenchauffeur. Hierna is de vriend die in z`n eentje was begonnen (wij hadden ons verstopt onder een viaduct) hij werd na 90 minuten meegenomen naar de grens en vond op de grens een directe lift van een oud ("Maar o zo gezellig") stel een directe lift naar Berlijn en niet zomaar Berlijn maar gewoon 200 meter van ons Hostel hadden zij een appertementje gehuurd, dus meer geluk kon hij niet hebben.
Ik en mijn liftpartner hadden stukken minder geluk met het liften. Het was zondag en er reed bijna geen hond richting Duitsland. Van 11:00 tot 17:00 uur was er nog geen een auto gestopt voor ons. Als we nou in trench coats met één of ander screammasker op hadden gestaan had ik het wel begrepen, maar dat was toch echt niet zo. De moed was al helemaal in de schoenen gezakt toen om 17:05 een vrouw ons oppikte bij de oprit. Deze bracht ons ook naar de grens waar zich een restaurantje bevond. Na hier wat gegeten te hebben hebben we alle automobilisten aangesproken en redelijk snel een lift geregeld die ons richting Hannover bracht. We waren eindelijk echt op weg! Het bleek een oude rocker te zijn met een geweldige muzieksmaak, wat ons moraal veel goed deed. Hadden inmiddels al een Smsje gekregen van de andere vriend dat hij al aan het bier zat in Berlijn
. Nadat we afgezet waren bij een tankstation net voor Hannover hadden we binnen vijf minuten een lift van een jong stelletje dat een auto af moest geven in Berlijn. Zij hadden hier blijkbaar haast bij want we reden zo`n 200 km/u over de Autobahn en ook zij hadden geweldige muziek aan staan (Radio 21: Classic rock). Moet eerlijk zeggen dat ik me in deze lift vele malen veiliger voelde dan bij de allereerste bumperklevende bejaarde, dus snelheid zegt ook niet alles.
Al met al kwamen we om 24:00 aan in Berlijn. Dus hadden gelukkig nog genoeg tijd om ook aan het duitse bier te gaan. Vond het een super ervaring en zes dagen Berlijn heeft ons slechts 240 euro p.p. gekost!
When you give food to the poor, they call you a saint. When you ask why the poor have no food, they call you a communist.
Archbishop Helder Camara
Archbishop Helder Camara
13 november 2007
Na vandaag mag ik denk ik zeggen dat ik een beginnend beroepslifter ben!
Omdat mijn fiets gerepareerd moest worden, leek het me vanmorgen het meest handig om liftend naar kantoor te gaan. Na een paar minuten had ik een rit naar de A2. In de auto bleek dat de chauffeur langs de southbound A2 in Maastricht reed (Europaplein) en níet naar de liftersplaats bij de Geusselt. Bij de stoplichten bij het Oranjeplein (de eerste stoplichten wanneer men over de A2 vanuit het zuiden Maastricht in rijdt) had ik na één of twee keer vragen een ritje naar de liftersplaats. Daar toonde ik assertief een bordje “5 km” en na een paar minuten kon ik mee naar A2-tankstation Kruisberg, dat bij Meerssen ligt, alwaar ik werk.
Het was de éérste keer (van ongeveer 20) dat ik me bij het liftend verlaten van mijn dorp vergiste in de richting waar de chauffeur heen reed.
Reisduur 40 minuten. Zonder de vergissing zou het ongeveer 25 minuten zijn geweest, in beide gevallen inclusief de tien minuten lopen vanaf het tankstation naar kantoor.
Ter vergelijking: te voet 50-60 minuten, per fiets 20 minuten, per auto 15 minuten, per bus/trein 40 minuten.
15 november 2007
Morgen ga ik weer liftend naar kantoor!
Na vandaag mag ik denk ik zeggen dat ik een beginnend beroepslifter ben!
Omdat mijn fiets gerepareerd moest worden, leek het me vanmorgen het meest handig om liftend naar kantoor te gaan. Na een paar minuten had ik een rit naar de A2. In de auto bleek dat de chauffeur langs de southbound A2 in Maastricht reed (Europaplein) en níet naar de liftersplaats bij de Geusselt. Bij de stoplichten bij het Oranjeplein (de eerste stoplichten wanneer men over de A2 vanuit het zuiden Maastricht in rijdt) had ik na één of twee keer vragen een ritje naar de liftersplaats. Daar toonde ik assertief een bordje “5 km” en na een paar minuten kon ik mee naar A2-tankstation Kruisberg, dat bij Meerssen ligt, alwaar ik werk.
Het was de éérste keer (van ongeveer 20) dat ik me bij het liftend verlaten van mijn dorp vergiste in de richting waar de chauffeur heen reed.
Reisduur 40 minuten. Zonder de vergissing zou het ongeveer 25 minuten zijn geweest, in beide gevallen inclusief de tien minuten lopen vanaf het tankstation naar kantoor.
Ter vergelijking: te voet 50-60 minuten, per fiets 20 minuten, per auto 15 minuten, per bus/trein 40 minuten.
15 november 2007
Morgen ga ik weer liftend naar kantoor!
Er wordt niet veel gelift tegenwoordig...
Sinds maart heb ik een auto en ben ik vastberaden om andere mensen niet zo in de kou te laten staan als mij meermaals overkomen is toen ik zelf probeerde te liften (in Benelux iig - liften in centraal/oosteuropa gebeurt volop en gaat erg soepel). Pas van de week m'n eerste lifters meegenomen, een stel belgische krakers die naar een festival in Groningen gingen. Aangezien ik van Nijmegen naar Amsterdam reed kon ik ze niet ver meenemen, heb ze bij de P+R plaats bij Arnhem-Noord (bij knooppunt A12-A50) afgezet. Iig rij ik bijna iedere week van Nijmegen naar Utrecht, R'dam of A'dam en terug in een meestal op mij na lege auto. Doodzonde
Sinds maart heb ik een auto en ben ik vastberaden om andere mensen niet zo in de kou te laten staan als mij meermaals overkomen is toen ik zelf probeerde te liften (in Benelux iig - liften in centraal/oosteuropa gebeurt volop en gaat erg soepel). Pas van de week m'n eerste lifters meegenomen, een stel belgische krakers die naar een festival in Groningen gingen. Aangezien ik van Nijmegen naar Amsterdam reed kon ik ze niet ver meenemen, heb ze bij de P+R plaats bij Arnhem-Noord (bij knooppunt A12-A50) afgezet. Iig rij ik bijna iedere week van Nijmegen naar Utrecht, R'dam of A'dam en terug in een meestal op mij na lege auto. Doodzonde
Het is soms moeilijk om bescheiden te blijven. Maar gisteren werd ik toch echt de Liftkoning van Nederland genoemd door presentator Timur Perlin van BNN in het programma "Weg met BNN" op Radio 1.
Luister als je wil naar het volledige interview:
Weg met BNN - interview met Frank Verhart - 19 november 2007 (MP3, 5.6Mb)
Vele groeten,
Frank Verhart
Hitchhiking (ad-hoc-carpooling) in the Netherlands
http://www.franknature.nl/hitchhike/hitchhike.htm
[ Bericht 2% gewijzigd door Frank__NL op 20-11-2007 23:34:19 ]
Luister als je wil naar het volledige interview:
Weg met BNN - interview met Frank Verhart - 19 november 2007 (MP3, 5.6Mb)
Vele groeten,
Frank Verhart
Hitchhiking (ad-hoc-carpooling) in the Netherlands
http://www.franknature.nl/hitchhike/hitchhike.htm
[ Bericht 2% gewijzigd door Frank__NL op 20-11-2007 23:34:19 ]
Zo, dat is nog eens een eer! Als ik tijd heb ga ik het interview luisteren.
Echt leuk voor je Frank! Je verdient het!
Echt leuk voor je Frank! Je verdient het!
Leuk dat je op de radio was! Goede reclame voor je website ook 
Ben momenteel druk met mn nieuwe huis maar de volgende vakantie wordt ook weer liftend!
Ben momenteel druk met mn nieuwe huis maar de volgende vakantie wordt ook weer liftend!
Liftverhalen http://liftendehollander.web-log.nl
Enjoy Life. Always Look For Adventure.
The Sun. The Water. The Wind. The Snow. The Adrealine Thats the Ultimate.
Enjoy Life. Always Look For Adventure.
The Sun. The Water. The Wind. The Snow. The Adrealine Thats the Ultimate.
Morgenochtend vertrek ik voor mijn eerste serieuze lift richting Munchen...
Ik zal een verslagje schrijven !!!
Ik zal een verslagje schrijven !!!
Music falls back to second place in this commercial race
Heel veel succes! Ik hoop dat het een leuk avontuur voor je zal worden.
Frank: Leuk interview! Wat moet dat een kick geven. Ik denk dat je de eer dubbel en dwars verdient hebt.
Frank: Leuk interview! Wat moet dat een kick geven. Ik denk dat je de eer dubbel en dwars verdient hebt.
Wauw, prachtige verhalen hier, en Frank, gefeliciteerd!
Wat ik me af zit te vragen, en misschien is het wat ambitieus, want ik heb nog nooit gelift, ik wil het wel heel graag op vrij korte termijn gaan doen, maar ik ben wel benieuwd:
Liften jullie ook wel eens verder dan alleen Europa? Dus meer richting Azie, Afrika, of de andere kant op, richting de VS? (VS gaat misschien iets moeilijker ivm de atlantische oceaan, maar kan het?)
Wat ik me af zit te vragen, en misschien is het wat ambitieus, want ik heb nog nooit gelift, ik wil het wel heel graag op vrij korte termijn gaan doen, maar ik ben wel benieuwd:
Liften jullie ook wel eens verder dan alleen Europa? Dus meer richting Azie, Afrika, of de andere kant op, richting de VS? (VS gaat misschien iets moeilijker ivm de atlantische oceaan, maar kan het?)
Het lijkt mij niet onmogelijk om een lift over de grote plas naar de States te vinden, maar je hebt ofwel heel veel geduld nodig (duim opsteken en wachten tot een boot stopt kan lang duren), of weten hoe je het aan moet pakken. Klinkt logisch he 
. Verwacht dat je als tegenprestatie moet werken op het vaartuig. Misschien krijg je wel antwoord als je deze vraag op de grote kampvuurfora van Digihitch gooit.
. Verwacht dat je als tegenprestatie moet werken op het vaartuig. Misschien krijg je wel antwoord als je deze vraag op de grote kampvuurfora van Digihitch gooit.
De Liftkoning van Nederland moest een uur langs de kant van de weg staan!
23 november 2007, 08.30 van Bemelen naar Meerssen
Voor de deur steek ik mijn duim op. Binnen vijf minuten stoppen drie auto's. Twee rijden niet in de goede richting. De derde komt wel langs de Maastrichter liftersplaats en bovendien ook de A2 op, zodat ik niet op de liftersplaats hoef te staan.
Afstand 7 km, reistijd inclusief wachten en lopen ca. 25 minuten, waarvan 10 minuten in de auto
23 november 2007, 18.30 van Meerssen naar Limbricht
Ik wandel tien minuten naar tankstation Kruisberg aan de A2 bij Meerssen. Er is matig veel verkeer op dit relatief kleine snelwegtankstation. Na wel een half uur wachten kan ik mee naar het volgende tankstation ter hoogte van Sittard, terwijl mijn chauffeur door rijdt naar Breda. Vanaf het tankstation wandel ik naar Limbricht, waar ik door een jonge Amerikaan uitgenodigd ben op een Thanksgiving diner.
Afstand ca 20 km, reistijd inclusief wachten en lopen ca. 90 minuten, waarvan 10 minuten in de auto
24 november 2007, 10.00 van Limbricht naar Hengelo
Ik wandel weer fijn door de velden vanuit Limbricht naar A2-tankstation Swentibold en zing onderweg een liedje. Op het tankstation ga ik eerst rustig wakker worden met twee koppen thermosflesthee, en steek een beetje afwezig de duim op naar iedere langskomende chauffeur. Na de thee wandel ik wat rond bij de pomp. Een half uur na aankomst krijg ik een rit van zo'n beetje 150 kilometer naar Almelo.
Een van de hobbys van deze chauffeur is rally-racen, al doet hij het niet meer zo vaak. Zo had hij op het circuit van Zandvoort 250 kmh gereden, met als passagier Olaf Mol. En hij had met Ralf Schumacher in een F1-wagen gezeten, die even door trok naar 430 kmh. Ook bleek het tijd dat mijn hoogste liftsnelheid in eigen land gebroken zou worden, want toen ik verteld had dat dat voor mij 175 kmh was -januari 2007- trok hij de Peugeot 309 even door naar 180.
Bij Almelo was een scherpe bocht aan het eind van de A35 verdwenen, want de snelweg was recent doorgetrokken. Daarom reed ik mee tot Almelo-West. Even een bordje met HENG. in elkaar geflanst en na een paar minuten had ik een rit naar Almelo-Zuid. Ik dacht dat ik mijn vrienden aldaar wel te voet bereiken kon, maar het bleek nog zeker drie kilometer lopen. Omdat ik daar geen zin in had heb ik nog een kort stukje doorgelift, en werd voor de deur gebracht.
Afstand ca 180 km, reistijd 300 minuten inclusief wachten en lopen
25 November 2007, 13.00 van Hengelo naar Maastricht
Met mijn vrienden liep ik op tot het station, want zij gingen nog naar Zandvoort en Amsterdam per trein, en liep door. Ik wilde liften aan de Borneseweg die naar de A1 leidt, maar al wandelend op gevoel kwam ik op de Deldenseweg die naar de A35 leidt. Voorbij een kruising met stoplichten, na een kwartier lopen, stak ik mijn duim op en de 2e auto stopte.
Op de A35-oprit heb ik een heel uur gestaan, in de zon, in regen, met een briesje wind en voor het eerst voor zover ik me kan herinneren met een regenboog aan de horizon. Maar ondanks de rainbow-feelings stopte er niemand, en ik werd kwaad, kwaad op die onbehulpzame Nederlanders, die zichzelf te goed vinden om hun stuk aan de natuur onttrokken blik te delen met mij. De laatste der Mohikanen geeft echter niet snel op. "Der Anhalter win"; luidt een oud Nederlands-Duits spreekwoord.
Ik word gered door een Skoda-rijder.
Ik uit mijn woede als ik in de auto zit op gepaste wijze en dat wordt met begrip opgepakt.
Bij het tankstation tussen Deventer en Apeldoorn had ik 20 minuten nodig om een rit te krijgen richting Arnhem. Een Masserati-chauffeuse zei, met Amsterdams of Goois accent: "Ik neem niemand mee! Duidelijk toch!!". Daarna vroeg ik om de gunst bij een Alto-rijdster, die niet in de goede richting reed. Een mooie dame durfde het niet aan, maar de jongen die in de tien jaar oude BMW bij de volgende pompplek in de wagen zat maakte een knikje, en toen was het kat in 't bakkie.
Op de oprit Arnhem-Noord bij Waterberg bleek de vluchtstrook te zijn verdwenen, maar bij het stoplicht had ik binnen de minuut een rit naar tankstation de Schaars.
Daar verdween ik even in de aangelegen Veluwebossen, maar ik had er het gevoel of ik in Oost-Polen was, omdat de plek erg leek op een stuk van het bos van Augustow, en er bovendien een lege fles van Noordoost-Poolse Zubrowka (=wisent / bison) wodka op de bosbodem lag. Er stond een auto uit Roermond of Venlo, maar de chauffeur bleef te lang weg. Ik vond iemand die naar Nijmegen reed en mocht mee, maar vroeg of ik nog even de dame aan de volgende pompplek mocht vragen. Die ging tot voorbij Venlo, en ik mocht mee. "Vrouwen ook altijd"; zei de chauffeur naar Nijmegen tegen de vrouw die mijn chauffeur werd.
Een sympathieke vrouw die een beetje carrière had gemaakt in de veehouderij vóór ze voltijds het huishouden ging doen voor het gezin met twee kinderen en twee grote honden. Ze reed een Volvo, wat deels kwam doordat ze (vanuit haar studietijd) het liefst in Noorwegen op reis ging, en omdat veeartsen "altijd" Volvo rijden, omdat ze zo goed bestand zijn tegen zandwegen met kuilen op het platteland van Scandinavië èn van Noord-Limburg! Ze hield een kruissnelheid van 150 tot 160 kmh aan. De auto had 250.000 op de teller en een gasinstallatie en het ding zou blijven rijden tot de 400.000, zo zwoer ze. En in Scandinavië had ze ook veel gelift als twintiger; voor jonge vrouwen zou liften in Scandinavië niet onveilig zijn. In Frankrijk zou ze nooit liften, omdat te veel mannelijke chauffeurs daar al te veel gevaar opleveren. Zelf denk ik dat dit zeker geldt voor onder andere Spanje, Portugal, Italië, Griekenland en Turkije, terwijl ik Noord-Frankrijk ook als veilig liftgebied zie voor vrouwen, hoewel de begrippen veilig, vrouwen en liften een moeilijke combinatie zijn. Dit alles hield ik in het gesprek wel voor mezelf.
Gezien het hoge tempo liftte ik in Baarlo verder vanaf de bushalte na de stoplichten, langs de N273 / Napoleonsbaan, de hoofdweg van Venlo naar Maastricht. Dit is een uitstekende liftplek. Hoewel het al juist donker was, dacht ik vrij vlot weg te zullen zijn. Reflecterend hesje en wat reflecterende bandjes om de veiligheid te vergroten en de wachttijd te verkleinen.
Na tien minuten stopt een doctoraalstudent in een Volvo, die me mee laat rijden tot de Viaductweg in Maastricht. De ervaring leert dat ik ook in het donker vaak nog vlot weg kom, en vandaag in ieder geval een stuk beter dan in het vervloekte Hengelo!
De laatste kilometers ben ik met een vriend uit Polen mee gereden, na een avondje gidsen in Maastricht, want hij was voor de eerste keer op bezoek en wilde de stad wel zien.
Afstand ca 200 km, reistijd 330 minuten inclusief wachten en lopen
23 november 2007, 08.30 van Bemelen naar Meerssen
Voor de deur steek ik mijn duim op. Binnen vijf minuten stoppen drie auto's. Twee rijden niet in de goede richting. De derde komt wel langs de Maastrichter liftersplaats en bovendien ook de A2 op, zodat ik niet op de liftersplaats hoef te staan.
Afstand 7 km, reistijd inclusief wachten en lopen ca. 25 minuten, waarvan 10 minuten in de auto
23 november 2007, 18.30 van Meerssen naar Limbricht
Ik wandel tien minuten naar tankstation Kruisberg aan de A2 bij Meerssen. Er is matig veel verkeer op dit relatief kleine snelwegtankstation. Na wel een half uur wachten kan ik mee naar het volgende tankstation ter hoogte van Sittard, terwijl mijn chauffeur door rijdt naar Breda. Vanaf het tankstation wandel ik naar Limbricht, waar ik door een jonge Amerikaan uitgenodigd ben op een Thanksgiving diner.
Afstand ca 20 km, reistijd inclusief wachten en lopen ca. 90 minuten, waarvan 10 minuten in de auto
24 november 2007, 10.00 van Limbricht naar Hengelo
Ik wandel weer fijn door de velden vanuit Limbricht naar A2-tankstation Swentibold en zing onderweg een liedje. Op het tankstation ga ik eerst rustig wakker worden met twee koppen thermosflesthee, en steek een beetje afwezig de duim op naar iedere langskomende chauffeur. Na de thee wandel ik wat rond bij de pomp. Een half uur na aankomst krijg ik een rit van zo'n beetje 150 kilometer naar Almelo.
Een van de hobbys van deze chauffeur is rally-racen, al doet hij het niet meer zo vaak. Zo had hij op het circuit van Zandvoort 250 kmh gereden, met als passagier Olaf Mol. En hij had met Ralf Schumacher in een F1-wagen gezeten, die even door trok naar 430 kmh. Ook bleek het tijd dat mijn hoogste liftsnelheid in eigen land gebroken zou worden, want toen ik verteld had dat dat voor mij 175 kmh was -januari 2007- trok hij de Peugeot 309 even door naar 180.
Bij Almelo was een scherpe bocht aan het eind van de A35 verdwenen, want de snelweg was recent doorgetrokken. Daarom reed ik mee tot Almelo-West. Even een bordje met HENG. in elkaar geflanst en na een paar minuten had ik een rit naar Almelo-Zuid. Ik dacht dat ik mijn vrienden aldaar wel te voet bereiken kon, maar het bleek nog zeker drie kilometer lopen. Omdat ik daar geen zin in had heb ik nog een kort stukje doorgelift, en werd voor de deur gebracht.
Afstand ca 180 km, reistijd 300 minuten inclusief wachten en lopen
25 November 2007, 13.00 van Hengelo naar Maastricht
Met mijn vrienden liep ik op tot het station, want zij gingen nog naar Zandvoort en Amsterdam per trein, en liep door. Ik wilde liften aan de Borneseweg die naar de A1 leidt, maar al wandelend op gevoel kwam ik op de Deldenseweg die naar de A35 leidt. Voorbij een kruising met stoplichten, na een kwartier lopen, stak ik mijn duim op en de 2e auto stopte.
Op de A35-oprit heb ik een heel uur gestaan, in de zon, in regen, met een briesje wind en voor het eerst voor zover ik me kan herinneren met een regenboog aan de horizon. Maar ondanks de rainbow-feelings stopte er niemand, en ik werd kwaad, kwaad op die onbehulpzame Nederlanders, die zichzelf te goed vinden om hun stuk aan de natuur onttrokken blik te delen met mij. De laatste der Mohikanen geeft echter niet snel op. "Der Anhalter win"; luidt een oud Nederlands-Duits spreekwoord.
Ik word gered door een Skoda-rijder.
Ik uit mijn woede als ik in de auto zit op gepaste wijze en dat wordt met begrip opgepakt.
Bij het tankstation tussen Deventer en Apeldoorn had ik 20 minuten nodig om een rit te krijgen richting Arnhem. Een Masserati-chauffeuse zei, met Amsterdams of Goois accent: "Ik neem niemand mee! Duidelijk toch!!". Daarna vroeg ik om de gunst bij een Alto-rijdster, die niet in de goede richting reed. Een mooie dame durfde het niet aan, maar de jongen die in de tien jaar oude BMW bij de volgende pompplek in de wagen zat maakte een knikje, en toen was het kat in 't bakkie.
Op de oprit Arnhem-Noord bij Waterberg bleek de vluchtstrook te zijn verdwenen, maar bij het stoplicht had ik binnen de minuut een rit naar tankstation de Schaars.
Daar verdween ik even in de aangelegen Veluwebossen, maar ik had er het gevoel of ik in Oost-Polen was, omdat de plek erg leek op een stuk van het bos van Augustow, en er bovendien een lege fles van Noordoost-Poolse Zubrowka (=wisent / bison) wodka op de bosbodem lag. Er stond een auto uit Roermond of Venlo, maar de chauffeur bleef te lang weg. Ik vond iemand die naar Nijmegen reed en mocht mee, maar vroeg of ik nog even de dame aan de volgende pompplek mocht vragen. Die ging tot voorbij Venlo, en ik mocht mee. "Vrouwen ook altijd"; zei de chauffeur naar Nijmegen tegen de vrouw die mijn chauffeur werd.
Een sympathieke vrouw die een beetje carrière had gemaakt in de veehouderij vóór ze voltijds het huishouden ging doen voor het gezin met twee kinderen en twee grote honden. Ze reed een Volvo, wat deels kwam doordat ze (vanuit haar studietijd) het liefst in Noorwegen op reis ging, en omdat veeartsen "altijd" Volvo rijden, omdat ze zo goed bestand zijn tegen zandwegen met kuilen op het platteland van Scandinavië èn van Noord-Limburg! Ze hield een kruissnelheid van 150 tot 160 kmh aan. De auto had 250.000 op de teller en een gasinstallatie en het ding zou blijven rijden tot de 400.000, zo zwoer ze. En in Scandinavië had ze ook veel gelift als twintiger; voor jonge vrouwen zou liften in Scandinavië niet onveilig zijn. In Frankrijk zou ze nooit liften, omdat te veel mannelijke chauffeurs daar al te veel gevaar opleveren. Zelf denk ik dat dit zeker geldt voor onder andere Spanje, Portugal, Italië, Griekenland en Turkije, terwijl ik Noord-Frankrijk ook als veilig liftgebied zie voor vrouwen, hoewel de begrippen veilig, vrouwen en liften een moeilijke combinatie zijn. Dit alles hield ik in het gesprek wel voor mezelf.
Gezien het hoge tempo liftte ik in Baarlo verder vanaf de bushalte na de stoplichten, langs de N273 / Napoleonsbaan, de hoofdweg van Venlo naar Maastricht. Dit is een uitstekende liftplek. Hoewel het al juist donker was, dacht ik vrij vlot weg te zullen zijn. Reflecterend hesje en wat reflecterende bandjes om de veiligheid te vergroten en de wachttijd te verkleinen.
Na tien minuten stopt een doctoraalstudent in een Volvo, die me mee laat rijden tot de Viaductweg in Maastricht. De ervaring leert dat ik ook in het donker vaak nog vlot weg kom, en vandaag in ieder geval een stuk beter dan in het vervloekte Hengelo!
De laatste kilometers ben ik met een vriend uit Polen mee gereden, na een avondje gidsen in Maastricht, want hij was voor de eerste keer op bezoek en wilde de stad wel zien.
Afstand ca 200 km, reistijd 330 minuten inclusief wachten en lopen
Ik ging er niet van uit dat alle schippers mensen langs gingen met de vraag of ze alsjeblieft met VIP luxe mee wilden varenquote:Op maandag 26 november 2007 19:17 schreef Frank__NL het volgende:
Het lijkt mij niet onmogelijk om een lift over de grote plas naar de States te vinden, maar je hebt ofwel heel veel geduld nodig (duim opsteken en wachten tot een boot stopt kan lang duren), of weten hoe je het aan moet pakken. Klinkt logisch he
Het zit namelijk ongeveer zo: mijn tante is een jaar of 10/20 geleden met de rugzak door heel Europa heen gegaan, en blijkbaar zit dat in het bloed ofzo, want ik begin werkelijk met de dag meer zin te krijgen om haar achterna te gaan. En als het dan even kan ook verder, en ik heb al wel zo'n idee dat dat inhoud dat je gewoon wat bijklust om in leven te blijven, en mee te mogen met de ritten, daar zie ik geen enkel probleem in.
Maar eerst nog een vakantie met de trein naar Griekenland (Interrail Global Pass
), en dan maar zien of het gevoel er nog steeds zit.
Ik ken het gevoel manquote:Op maandag 26 november 2007 20:33 schreef Hmail het volgende:
[..]
Het zit namelijk ongeveer zo: mijn tante is een jaar of 10/20 geleden met de rugzak door heel Europa heen gegaan, en blijkbaar zit dat in het bloed ofzo, want ik begin werkelijk met de dag meer zin te krijgen om haar achterna te gaan. En als het dan even kan ook verder, en ik heb al wel zo'n idee dat dat inhoud dat je gewoon wat bijklust om in leven te blijven, en mee te mogen met de ritten, daar zie ik geen enkel probleem in.
Check deze site voor inspiratie en tips: http://www.hitchhiketheworld.com/
Dit stel is in 5 jaar tijd letterlijk de wereld over gelift en op de meest bizarre plekken terecht gekomen, gratis met een boot de oceaan overgstoken etc.
Liftverhalen http://liftendehollander.web-log.nl
Enjoy Life. Always Look For Adventure.
The Sun. The Water. The Wind. The Snow. The Adrealine Thats the Ultimate.
Enjoy Life. Always Look For Adventure.
The Sun. The Water. The Wind. The Snow. The Adrealine Thats the Ultimate.
Zo ik ben thuis van mijn eerste liftavontuur. Het is me echt zeer goed bevallen en ik sluit me aan bij de topictitel± Liften is cool!. Hieronder een verslagje.
Zaterdag 24 november, Schiedam - Frankfurt (460 km)
Na mijn nachtdienst niet geslapen en rond half 8 de metro en tram gepakt richting het Schieplein in Rotterdam (Op aanbevelen van Frank zijn documentje) Aldaar bij de oprit gaan staan met een bordje "Utrecht" en binnen een kwartiertje werd ik opgehaald door een vriendelijke jongen welke DJ moest spelen op de Gameplay beurs in de Jaarbeurs. Me af laten zetten bij de laatste pomp voor Utrecht. Aldaar wederom met een bordje "Arnhem" gaan staan en ook hier was ik met een minuut of twintig weer weg met een wat ouder stel, welke op weg waren naar de Smaakparade nabij Arnhem. Vooral de man van dat stel was erg komisch en deze mensen hebben me op een pompstation bij Arnhem gedropt. Daar dit een klein pompstation was heb ik na het drinken van een bak verse (!) koffie de enige Duitse auto aldaar aangesproken. Na beloofd te hebben geen drugs bij me te hebben (wat ook gewoon waar was) heeft dit in Nederland wonende Duitse stelletje me tot 20 km voor Keulen op een ander tankstation gebracht. Aldaar maar geprobeerd een bordje met Frankfurt in de lucht te steken en wederom na een minuut of 20 opgepikt door een gare auto waarin de helft van de bekleding miste. Hierin zaten 3 Duitse punkers / alto's welke naar het 27 verjaardagsfeestje van de "Böhse Onkels" gingen in Frankfurt. Veel gelachen, een beetje geslapen en veel Böhse Onkels moeten luisteren en uiteindelijk bij de Jahrhunderthalle in Frankfurt afgezet tussen een paar duizend Onkels fans. Vanaf hier met het openbaar vervoer naar het centrum van Frankfurt gegaan en ingecheckt in een zeer net Youth Hostel. Om kwart over 3 was dit gebeurt en had ik nog ruim de gelegenheid om de stad te bekijken en wat te relaxen. Uiteindelijk ergens om 23:00 uur gaan slapen.
zondag 25 december, Frankfurt - München (392 km)
Rond een uurtje of 8 na het ontbijt vertrokken uit het hostel en richting het station gelopen. Daar bij verkeerslichten mensen aangesproken met de vraag of ze naar de snelweg reden. Bij de 6e auto was dat raak en deze man besloot voor mij wat om te rijden en me bij de oprit van de A5 bij het vliegveld afgezet. Op zich een goede keus en tip van de man, want hier reed (zeker voor een zondag) veel verkeer en best wat auto's met een lonkende "M". Eerst geprobeerd wat auto's aan te spreken met deze "M", maar wonderbaar zat elke chauffeur of te bellen of was te beroerd me te zien. Toen maar op de oprit gaan staan met een bordje München. Bij het vliegveld ongeveer 5 kwartier gestaan in totaal, mijn langste wachttijd van de reis, en toen uiteindelijk opgepikt door een coole gast welke me naar Stuttgart wilde brengen. Hij had net zijn vriendinnetje op het vliegveld naar Washington DC gezet en kon wel wat aanspraak gebruiken om hem af te leiden. Daar de beste man een goede muzieksmaak had en veel concerten had bezocht bijna de gehele reis over deze gezamenlijke interesse zitten babbelen. Bij een pompstation net voor Stuttgart afgezet, wat gegeten en mijn bordje München weer tevoorschijn getoverd. In de regen ben ik daar gaan staan en de tweede auto stopte om me naar München te brengen. Een stel van bijna 50 bracht me in München voor de deur van mijn geplande hostel. Onderweg wederom veel gebabbeld. Waren ook leuke mensen die het jammer vonden dat ze te oud werden om veel feest te vieren en concerten te bezoeken. Naar hun zeggen hadden ze er inmiddels dagen last van als ze 1 nachtje niet sliepen. Anyway dus voor de deur van het hostel gebracht en toen was het ongeveer 2 uur á half 3. Ook hier ingecheckt, het centrum bekeken en toen rond een uur of 7 naar de "Backstage" gegaan waar Gogol Bordello een concert zou geven. Mijn kaartje gekocht en de show bekeken en heel veel grappige, dronken Duitsers ontmoet en met hen feest gevierd. Na dit feestje naar mijn hostel gegaan en vrij gaar en redelijk met bier gevuld gaan slapen.
Maandag 26 november, München - Schiedam (843 km)
Om half 9 het hostel verlaten om weer richting huis te reizen. Omdat ik twee dagen had ingepland voor de huisreis kon ik niet een dagje langer blijven. Wel was mijn plan de gehele rit in 1 dag te proberen. Al lopend en met de S-bahn richting de oprit gerezen. Door lang wachten op dat treintje daar pas om even over half 10 aangekomen. Hier een bordje met Stuttgart omhoog gehouden en binnen 10 minuten was ik "on the road again". Een Duitse zakenman in een dikke Mercedes huurauto bracht me tot Stuttgart. Een intressant gesprek gehad met de man onderweg en voor Stuttgart bij een tankstation uitgestapt om te ontbijten en verder te reizen. Alhier met een bordje "Frankfurt" gaan staan, omdat ik geen auto's kon zien met de "F" om aan te spreken. Na een kwartier een lift richting Kalsruhe aangenomen van een Rus welke in Duitsland woont. Hij moest voor zijn werk in Kalsruhe zijn en de man hield erg van doorrijden. Met gemiddeld 170 op de teller bij een tankstation net buiten de snelweg gebracht. Een vrij grote voorziening met een Mcdonalds en een grote sexshop. Hier was wel wat weinig verkeer. Na eerst 2 Hollandse vrachtwagenchauffers aangesproken te hebben en te hebben geleerd dat de meeste Nederlandse vrachtwagens op maandag juist het land uitreden in plaats van in met mijn Frankfurt bordje langs de weg gaan staan. De eerste Frankfurtse auto was bereid met daar voor een tankstation af te zetten. Met een contrabas in mijn nek van deze muziekleraar naar Frankfurt gereden. Hier werd ik met mijn bordje Köln na een kwartier ofzo opgepikt door een Turkse trucker. Communicatie was vrijwel onmogelijk, maar ik begraap dat de man me naar Limburg bij een tankstelle wilde brengen.
Zaterdag 24 november, Schiedam - Frankfurt (460 km)
Na mijn nachtdienst niet geslapen en rond half 8 de metro en tram gepakt richting het Schieplein in Rotterdam (Op aanbevelen van Frank zijn documentje) Aldaar bij de oprit gaan staan met een bordje "Utrecht" en binnen een kwartiertje werd ik opgehaald door een vriendelijke jongen welke DJ moest spelen op de Gameplay beurs in de Jaarbeurs. Me af laten zetten bij de laatste pomp voor Utrecht. Aldaar wederom met een bordje "Arnhem" gaan staan en ook hier was ik met een minuut of twintig weer weg met een wat ouder stel, welke op weg waren naar de Smaakparade nabij Arnhem. Vooral de man van dat stel was erg komisch en deze mensen hebben me op een pompstation bij Arnhem gedropt. Daar dit een klein pompstation was heb ik na het drinken van een bak verse (!) koffie de enige Duitse auto aldaar aangesproken. Na beloofd te hebben geen drugs bij me te hebben (wat ook gewoon waar was) heeft dit in Nederland wonende Duitse stelletje me tot 20 km voor Keulen op een ander tankstation gebracht. Aldaar maar geprobeerd een bordje met Frankfurt in de lucht te steken en wederom na een minuut of 20 opgepikt door een gare auto waarin de helft van de bekleding miste. Hierin zaten 3 Duitse punkers / alto's welke naar het 27 verjaardagsfeestje van de "Böhse Onkels" gingen in Frankfurt. Veel gelachen, een beetje geslapen en veel Böhse Onkels moeten luisteren en uiteindelijk bij de Jahrhunderthalle in Frankfurt afgezet tussen een paar duizend Onkels fans. Vanaf hier met het openbaar vervoer naar het centrum van Frankfurt gegaan en ingecheckt in een zeer net Youth Hostel. Om kwart over 3 was dit gebeurt en had ik nog ruim de gelegenheid om de stad te bekijken en wat te relaxen. Uiteindelijk ergens om 23:00 uur gaan slapen.
zondag 25 december, Frankfurt - München (392 km)
Rond een uurtje of 8 na het ontbijt vertrokken uit het hostel en richting het station gelopen. Daar bij verkeerslichten mensen aangesproken met de vraag of ze naar de snelweg reden. Bij de 6e auto was dat raak en deze man besloot voor mij wat om te rijden en me bij de oprit van de A5 bij het vliegveld afgezet. Op zich een goede keus en tip van de man, want hier reed (zeker voor een zondag) veel verkeer en best wat auto's met een lonkende "M". Eerst geprobeerd wat auto's aan te spreken met deze "M", maar wonderbaar zat elke chauffeur of te bellen of was te beroerd me te zien. Toen maar op de oprit gaan staan met een bordje München. Bij het vliegveld ongeveer 5 kwartier gestaan in totaal, mijn langste wachttijd van de reis, en toen uiteindelijk opgepikt door een coole gast welke me naar Stuttgart wilde brengen. Hij had net zijn vriendinnetje op het vliegveld naar Washington DC gezet en kon wel wat aanspraak gebruiken om hem af te leiden. Daar de beste man een goede muzieksmaak had en veel concerten had bezocht bijna de gehele reis over deze gezamenlijke interesse zitten babbelen. Bij een pompstation net voor Stuttgart afgezet, wat gegeten en mijn bordje München weer tevoorschijn getoverd. In de regen ben ik daar gaan staan en de tweede auto stopte om me naar München te brengen. Een stel van bijna 50 bracht me in München voor de deur van mijn geplande hostel. Onderweg wederom veel gebabbeld. Waren ook leuke mensen die het jammer vonden dat ze te oud werden om veel feest te vieren en concerten te bezoeken. Naar hun zeggen hadden ze er inmiddels dagen last van als ze 1 nachtje niet sliepen. Anyway dus voor de deur van het hostel gebracht en toen was het ongeveer 2 uur á half 3. Ook hier ingecheckt, het centrum bekeken en toen rond een uur of 7 naar de "Backstage" gegaan waar Gogol Bordello een concert zou geven. Mijn kaartje gekocht en de show bekeken en heel veel grappige, dronken Duitsers ontmoet en met hen feest gevierd. Na dit feestje naar mijn hostel gegaan en vrij gaar en redelijk met bier gevuld gaan slapen.
Maandag 26 november, München - Schiedam (843 km)
Om half 9 het hostel verlaten om weer richting huis te reizen. Omdat ik twee dagen had ingepland voor de huisreis kon ik niet een dagje langer blijven. Wel was mijn plan de gehele rit in 1 dag te proberen. Al lopend en met de S-bahn richting de oprit gerezen. Door lang wachten op dat treintje daar pas om even over half 10 aangekomen. Hier een bordje met Stuttgart omhoog gehouden en binnen 10 minuten was ik "on the road again". Een Duitse zakenman in een dikke Mercedes huurauto bracht me tot Stuttgart. Een intressant gesprek gehad met de man onderweg en voor Stuttgart bij een tankstation uitgestapt om te ontbijten en verder te reizen. Alhier met een bordje "Frankfurt" gaan staan, omdat ik geen auto's kon zien met de "F" om aan te spreken. Na een kwartier een lift richting Kalsruhe aangenomen van een Rus welke in Duitsland woont. Hij moest voor zijn werk in Kalsruhe zijn en de man hield erg van doorrijden. Met gemiddeld 170 op de teller bij een tankstation net buiten de snelweg gebracht. Een vrij grote voorziening met een Mcdonalds en een grote sexshop. Hier was wel wat weinig verkeer. Na eerst 2 Hollandse vrachtwagenchauffers aangesproken te hebben en te hebben geleerd dat de meeste Nederlandse vrachtwagens op maandag juist het land uitreden in plaats van in met mijn Frankfurt bordje langs de weg gaan staan. De eerste Frankfurtse auto was bereid met daar voor een tankstation af te zetten. Met een contrabas in mijn nek van deze muziekleraar naar Frankfurt gereden. Hier werd ik met mijn bordje Köln na een kwartier ofzo opgepikt door een Turkse trucker. Communicatie was vrijwel onmogelijk, maar ik begraap dat de man me naar Limburg bij een tankstelle wilde brengen.
Music falls back to second place in this commercial race
Vervolg....
Een blik op de map vertelde me dat Limburg tussen Frankfurt en Köln lag en maar besloten mee te rijden. Op een tankstation vrij moe aangekomen. Het was inmiddels 17:00 uur en ik was vrij gaar. Met een red bulletje mezelf opgepept en mensen aan gaan spreken. Een bordje leek me vanwege de duisternis onhandig. Daarom maar mensen aan gaan spreken. Ongeveer de tiende auto betrof een Engelse wagen met twee jonge, hippe gasten. De mannen waren niet Engels, maar Zuid-Afrikaans, woonden in Mönchen-Gladbach en waarom de auto Engels was heb ik niet begrepen. Anyway wilden deze mannen me wel tot een tankstation brengen. Onderweg was er een afsplitsing van de autobahn afgezet en reden we vervolgens ook nog eens verkeerd. Na wat sightseeing in de omgeving van de Nurburgring weer de snelweg gevonden. Dit koste wat vertraging, maar de vriendelijkheid he sportieve rijgedrag en de muziek in de auto maakte dat wel goed. Bij Mönchen-Gladbach een paar Duitse auto's aangesproken zonder resultaat om vervolgens met een Nederlandse auto mee te kunnen rijden naar de pomp bij Gilze-Rijen. Dit stelletje had net gewintersport voor een weekeind in de alpen en vond het leuk om lifters mee te nemen. Daarom hebben ze alle bagage ge-herschikt om een deel van de achterbank overeind te kunnen zetten. Even later passeerde ik dus bij Venlo onze grens en was ik weer in Nederland!. Bij Gilze-Rijen dus uitgestapt. Daar was het inmiddels al wat rustiger dus heb ik elke auto tijdens het tanken aangesproken. Na een kwartiertje trof ik op deze manier twee Turkse jongens uit Rotterdam-Zuid, ze zouden me tot metrostation Slinge brengen en dan kon ik de metro naar huis pakken. Nadat deze jongens me ongevraagd hadden voorzien van red-bull en een sigaret reden we naar Rotterdam. Onderweg een grappig gesprek gevoerd en uiteindelijk had de chauffeur maar besloten me naar Schiedam te brengen. Bij een doorgaande weg 3 minuten loopafstand van mijn huis ben ik uitgestapt en naar huis gewandeld. Om 22:10 uur stak ik de sleutel in het slot en was mijn reis tot een einde gekomen.
Al met al het heel goed naar mijn zin gehad. Veel leuke mensen ontmoet en liften valt absoluut niet tegen. Het gaat best gemakkelijk en het is cool! Als laatst wil ik nog alle chauffeurs mochten deze op FOK! komen, en Frank bedanken. De chauffeurs voor de reis en gezelligheid en Frank voor de tips op zijn site.
Een blik op de map vertelde me dat Limburg tussen Frankfurt en Köln lag en maar besloten mee te rijden. Op een tankstation vrij moe aangekomen. Het was inmiddels 17:00 uur en ik was vrij gaar. Met een red bulletje mezelf opgepept en mensen aan gaan spreken. Een bordje leek me vanwege de duisternis onhandig. Daarom maar mensen aan gaan spreken. Ongeveer de tiende auto betrof een Engelse wagen met twee jonge, hippe gasten. De mannen waren niet Engels, maar Zuid-Afrikaans, woonden in Mönchen-Gladbach en waarom de auto Engels was heb ik niet begrepen. Anyway wilden deze mannen me wel tot een tankstation brengen. Onderweg was er een afsplitsing van de autobahn afgezet en reden we vervolgens ook nog eens verkeerd. Na wat sightseeing in de omgeving van de Nurburgring weer de snelweg gevonden. Dit koste wat vertraging, maar de vriendelijkheid he sportieve rijgedrag en de muziek in de auto maakte dat wel goed. Bij Mönchen-Gladbach een paar Duitse auto's aangesproken zonder resultaat om vervolgens met een Nederlandse auto mee te kunnen rijden naar de pomp bij Gilze-Rijen. Dit stelletje had net gewintersport voor een weekeind in de alpen en vond het leuk om lifters mee te nemen. Daarom hebben ze alle bagage ge-herschikt om een deel van de achterbank overeind te kunnen zetten. Even later passeerde ik dus bij Venlo onze grens en was ik weer in Nederland!. Bij Gilze-Rijen dus uitgestapt. Daar was het inmiddels al wat rustiger dus heb ik elke auto tijdens het tanken aangesproken. Na een kwartiertje trof ik op deze manier twee Turkse jongens uit Rotterdam-Zuid, ze zouden me tot metrostation Slinge brengen en dan kon ik de metro naar huis pakken. Nadat deze jongens me ongevraagd hadden voorzien van red-bull en een sigaret reden we naar Rotterdam. Onderweg een grappig gesprek gevoerd en uiteindelijk had de chauffeur maar besloten me naar Schiedam te brengen. Bij een doorgaande weg 3 minuten loopafstand van mijn huis ben ik uitgestapt en naar huis gewandeld. Om 22:10 uur stak ik de sleutel in het slot en was mijn reis tot een einde gekomen.
Al met al het heel goed naar mijn zin gehad. Veel leuke mensen ontmoet en liften valt absoluut niet tegen. Het gaat best gemakkelijk en het is cool! Als laatst wil ik nog alle chauffeurs mochten deze op FOK! komen, en Frank bedanken. De chauffeurs voor de reis en gezelligheid en Frank voor de tips op zijn site.
Music falls back to second place in this commercial race
Gaaf verhaal botar!! Je bent duitsland behoorlijk snel doorgekomen, misschien ook wel omdat je alleen was.
Zei ik toch in mijn eerste deel 1: Liften is cool!
Zei ik toch in mijn eerste deel 1: Liften is cool!
Liftverhalen http://liftendehollander.web-log.nl
Enjoy Life. Always Look For Adventure.
The Sun. The Water. The Wind. The Snow. The Adrealine Thats the Ultimate.
Enjoy Life. Always Look For Adventure.
The Sun. The Water. The Wind. The Snow. The Adrealine Thats the Ultimate.
Heel leuk verteld botar en complimenten voor de manier waarop je het gedaan hebt. Dit bewijst voor mij dat het aanspreken van mensen bij tankstations, naast het bordje, ook lucratief is.
Als je ooit weer eens van plan bent te gaan liften kijk ik uit naar je verslag.
Als je ooit weer eens van plan bent te gaan liften kijk ik uit naar je verslag.
Het komend weekend lift ik naar Rotterdam. Vier jaar geleden was ik voor ’t laatst in deze stad aan de Maas.
Ik heb alvast wat maatregelen getroffen. De belangrijkste is het uitprinten van liftbordjes met Rotterdam, Dord’t (=Dordrecht), Breda en Tilburg.
Ik heb alvast wat maatregelen getroffen. De belangrijkste is het uitprinten van liftbordjes met Rotterdam, Dord’t (=Dordrecht), Breda en Tilburg.
Vrijdag 30 november 2007, 12.15, van Maastricht naar Rotterdam
Het is al zo’n beetje vier jaar geleden dat ik nog in Rotterdam was. Toen was het voor een paar uurtjes. Ook ben ik eens door Rotterdam gekomen tijdens een liftreis naar Den Haag. Voor een serieus bezoek aan Rotterdam, mijn enige ooit, moet ik toch wel een jaar of vijftien tot twintig terug, toen we met een paar klassen van de lagere school een dagtocht naar Rotterdam hebben gemaakt.
CouchSurfers uit Rotterdam organiseren dit weekend een Sinterklaas-meeting. Volgens de lijst hebben zich bijna 130 CouchSurfers voor dit gebeuren opgegeven. Vanuit Limburg komen er drie, twee uit Maastricht en één uit Sittard.
Ik heb vrij onrustig geslapen, want vandáág ga ik naar Rotterdam èn ik ga onderdeel zijn van een groot feest met wat ze in Brabant kéigave mensen zouden noemen. Des morgens koop ik nog wat kledingstukken in en wat schoenen (als jongen ben ik daarmee in tien minuten klaar) en dan parkeer ik mijn auto in de buurt van de Maastrichter liftersplaats. Het is vrij parkeren.
Ik sta op de liftersplaats met mijn nieuwe A3-sheetje met de plaatsen Tilburg, Breda, Dordrecht (wat ik afgekort heb tot Dord’t) en Rotterdam, en toon Breda. Het voelt toch een beetje ongemakkelijk om hier –inmiddels de 49ste keer dat ik een lift zal krijgen vanaf mijn meestgebruikte liftplek– met zo’n innovatief nieuw liftbordje met Breda te staan.
Na een minuut of zeven stopt een trucker. Truckers stoppen zelden, en de kans dat ze dat doen verklein ik zelf meestal nog fors door mijn duim en bord níet aan hen te laten zien. Tenslotte reis ik vlotter in auto’s dan in vrachtwagens. Tot nu toe ben ik volgens mijn drie of vier keer op de Maastrichter liftersplaats in een vrachtwagen gestapt. Eén keer verroerde ik mij niet, en wachtte geduldig af tot een ver achter mij, maar voor mij gestopte trucker de liftersplaats weer had verlaten.
Voor de reis van Maastricht naar Rotterdam heb ik vier uur ingeschat. Veel langer mag het niet duren. Het is vrijdag, dus er kunnen eerder files staan.
Ik wandel naar de truck, die een paar honderd meter verderop tot stilstand is gekomen. De chauffeur gaat naar Eindhoven en ik neem de rit aan. De chauffeur blijkt een Pool te zijn. Ieder weekend pendelt hij op en neer van Nederland naar zijn thuishaven in de omstreken van Wroclaw. In de Mercedes-truck rijd ik mee tot tankstation Groote Bleek aan de A2 ter hoogte van Maarheeze, het laatste tankstation voor Eindhoven.
Het is inmiddels een beetje gaan miezeren.
Ik schiet één koppel aan, dat niet in de richting van Breda rijdt. Ik heb me namelijk voorgenomen om over de route Maastricht-Eindhoven-Breda-Dordrecht naar Rotterdam te liften, en niet over Utrecht of Gorinchem. Over Breda is de route korter dan over Utrecht. En over Gorinchem lijkt mij lastiger, omdat ik het gevoel heb dat die snelweg, de A15, minder bereden word, en omdat er minder chauffeurs zijn die de hoek A2 > A15 maken over knooppunt Deil. Dat denk ik tenminste. Èn ik ben nog nooit liftend over het traject van Tilburg naar Rotterdam gekomen.
Ik besluit om niet rond te gaan vragen om een rit en om wél bij het eind van het parkeerterrein mijn duidelijke bordje Breda te tonen. Binnen tien minuten stoppen er twee chauffeurs die me een lift willen geven naar Eindhoven, maar dat schiet niet op. Bij Eindhoven kan ik niet verder liften nu de oprit bij Valkenswaard in langdurige verbouwing is. Ik loop dan maar weer terug richting pomp. Een chauffeur heeft bij mij geen kans. Komt er een auto, dan steek ik mijn duim op, kijk de chauffeur aan, of beter nog, ik maak een soort stopteken met wijs- en middelvinger, waarop een fijn aandeel van de chauffeurs positief reageert. Volgens mij is dit ongeveer hetzelfde gebaar dat de politie ook gebruikt.
En zo beland ik bij een pensioenfondsenman in de Mercedes voor een rit van 128 kilometers naar Rotterdam. In 2008 moeten we beleggen in Oost-Europa, zo luidt het advies. En de AEX is vandaag weer eens een beetje omhoog gegaan.
We nemen de A16 afrit Kralingen, maar het is even lastig om een uitstapplaats te vinden, en ook het metrostation zien we niet. Vlak bij de oprit Prins Alexander stap ik uit bij een bushalte. Aan de andere kant van de kruising gaat mijn duim nog maar eens omhoog voor een binnenstedelijk ritje van 2,5 kilometer naar de ’s-Gravenlaan, waar het metrostation Kralingse Zoom is gelegen.
Afstand 196 km, reistijd 200 minuten tot aan Kralingse Zoom. Kosten nihil.
Zondag 2 december 2007, 15.00, van Rotterdam naar Maastricht
Gezien de erg ongunstige weersomstandigheden met aanhoudende regen en een flinke wind besluit ik om de terugreis niet liftend te doen. Met CouchSurfer Martine rijd ik mee naar NS-station Breda om de reis per trein voort te zetten. Bij Eindhoven is het droog, maar inmiddels wel al donker, en mijn treinkaartje is geldig tot Maastricht. Dus neem ik geen risico en blijf gewoon in de trein, in plaats van mij naar de liftplek (bushalte) op het Floraplein te begeven… Van Roermond naar Sittard worden we met NS-bussen vervoerd, en onderweg komen we over een stukje van de nagelnieuwe A73. En langs A2-tankstation Het Anker, waar ik géén lifters zie staan…
Afstand ca. 200 km, reistijd 210 minuten tot aan NS-Maastricht. Kosten 13 euro.
Het is al zo’n beetje vier jaar geleden dat ik nog in Rotterdam was. Toen was het voor een paar uurtjes. Ook ben ik eens door Rotterdam gekomen tijdens een liftreis naar Den Haag. Voor een serieus bezoek aan Rotterdam, mijn enige ooit, moet ik toch wel een jaar of vijftien tot twintig terug, toen we met een paar klassen van de lagere school een dagtocht naar Rotterdam hebben gemaakt.
CouchSurfers uit Rotterdam organiseren dit weekend een Sinterklaas-meeting. Volgens de lijst hebben zich bijna 130 CouchSurfers voor dit gebeuren opgegeven. Vanuit Limburg komen er drie, twee uit Maastricht en één uit Sittard.
Ik heb vrij onrustig geslapen, want vandáág ga ik naar Rotterdam èn ik ga onderdeel zijn van een groot feest met wat ze in Brabant kéigave mensen zouden noemen. Des morgens koop ik nog wat kledingstukken in en wat schoenen (als jongen ben ik daarmee in tien minuten klaar) en dan parkeer ik mijn auto in de buurt van de Maastrichter liftersplaats. Het is vrij parkeren.
Ik sta op de liftersplaats met mijn nieuwe A3-sheetje met de plaatsen Tilburg, Breda, Dordrecht (wat ik afgekort heb tot Dord’t) en Rotterdam, en toon Breda. Het voelt toch een beetje ongemakkelijk om hier –inmiddels de 49ste keer dat ik een lift zal krijgen vanaf mijn meestgebruikte liftplek– met zo’n innovatief nieuw liftbordje met Breda te staan.
Na een minuut of zeven stopt een trucker. Truckers stoppen zelden, en de kans dat ze dat doen verklein ik zelf meestal nog fors door mijn duim en bord níet aan hen te laten zien. Tenslotte reis ik vlotter in auto’s dan in vrachtwagens. Tot nu toe ben ik volgens mijn drie of vier keer op de Maastrichter liftersplaats in een vrachtwagen gestapt. Eén keer verroerde ik mij niet, en wachtte geduldig af tot een ver achter mij, maar voor mij gestopte trucker de liftersplaats weer had verlaten.
Voor de reis van Maastricht naar Rotterdam heb ik vier uur ingeschat. Veel langer mag het niet duren. Het is vrijdag, dus er kunnen eerder files staan.
Ik wandel naar de truck, die een paar honderd meter verderop tot stilstand is gekomen. De chauffeur gaat naar Eindhoven en ik neem de rit aan. De chauffeur blijkt een Pool te zijn. Ieder weekend pendelt hij op en neer van Nederland naar zijn thuishaven in de omstreken van Wroclaw. In de Mercedes-truck rijd ik mee tot tankstation Groote Bleek aan de A2 ter hoogte van Maarheeze, het laatste tankstation voor Eindhoven.
Het is inmiddels een beetje gaan miezeren.
Ik schiet één koppel aan, dat niet in de richting van Breda rijdt. Ik heb me namelijk voorgenomen om over de route Maastricht-Eindhoven-Breda-Dordrecht naar Rotterdam te liften, en niet over Utrecht of Gorinchem. Over Breda is de route korter dan over Utrecht. En over Gorinchem lijkt mij lastiger, omdat ik het gevoel heb dat die snelweg, de A15, minder bereden word, en omdat er minder chauffeurs zijn die de hoek A2 > A15 maken over knooppunt Deil. Dat denk ik tenminste. Èn ik ben nog nooit liftend over het traject van Tilburg naar Rotterdam gekomen.
Ik besluit om niet rond te gaan vragen om een rit en om wél bij het eind van het parkeerterrein mijn duidelijke bordje Breda te tonen. Binnen tien minuten stoppen er twee chauffeurs die me een lift willen geven naar Eindhoven, maar dat schiet niet op. Bij Eindhoven kan ik niet verder liften nu de oprit bij Valkenswaard in langdurige verbouwing is. Ik loop dan maar weer terug richting pomp. Een chauffeur heeft bij mij geen kans. Komt er een auto, dan steek ik mijn duim op, kijk de chauffeur aan, of beter nog, ik maak een soort stopteken met wijs- en middelvinger, waarop een fijn aandeel van de chauffeurs positief reageert. Volgens mij is dit ongeveer hetzelfde gebaar dat de politie ook gebruikt.
En zo beland ik bij een pensioenfondsenman in de Mercedes voor een rit van 128 kilometers naar Rotterdam. In 2008 moeten we beleggen in Oost-Europa, zo luidt het advies. En de AEX is vandaag weer eens een beetje omhoog gegaan.
We nemen de A16 afrit Kralingen, maar het is even lastig om een uitstapplaats te vinden, en ook het metrostation zien we niet. Vlak bij de oprit Prins Alexander stap ik uit bij een bushalte. Aan de andere kant van de kruising gaat mijn duim nog maar eens omhoog voor een binnenstedelijk ritje van 2,5 kilometer naar de ’s-Gravenlaan, waar het metrostation Kralingse Zoom is gelegen.
Afstand 196 km, reistijd 200 minuten tot aan Kralingse Zoom. Kosten nihil.
Zondag 2 december 2007, 15.00, van Rotterdam naar Maastricht
Gezien de erg ongunstige weersomstandigheden met aanhoudende regen en een flinke wind besluit ik om de terugreis niet liftend te doen. Met CouchSurfer Martine rijd ik mee naar NS-station Breda om de reis per trein voort te zetten. Bij Eindhoven is het droog, maar inmiddels wel al donker, en mijn treinkaartje is geldig tot Maastricht. Dus neem ik geen risico en blijf gewoon in de trein, in plaats van mij naar de liftplek (bushalte) op het Floraplein te begeven… Van Roermond naar Sittard worden we met NS-bussen vervoerd, en onderweg komen we over een stukje van de nagelnieuwe A73. En langs A2-tankstation Het Anker, waar ik géén lifters zie staan…
Afstand ca. 200 km, reistijd 210 minuten tot aan NS-Maastricht. Kosten 13 euro.
Zo, de afgelopen drie dagen vanuit het Nationaal Park Slowaaks Paradijs in het midden van Slowakije naar Eindhoven gelift, alles geheel volgens plan. De eerste dag eerst een lift na drie kwartiertjes langs een dooie weg (tien minuten later zou de tweeuurlijkse bus komen) in een grote VW-jeep met hohe geschwindigkeit draaien en keren door het Slowaaks Paradijsgebergte.
Bij Poprad langs de grote weg eerst 20 minuten op een marginale liftplek (te smalle strook om makkelijk te stoppen voor chauffeur) en toen wat verder terug gewandeld en op een bushalte na 10 minuten een rit van 150 km tot halverwege Poprad en BA oftewel Bratislava. Toen was het al aardig aan het schemeren, en op een relatief ongunstige plek (voldoende stopplek maar kort na een onoverzichtelijke bocht) na tien minuutjes mee naar Bratislava, overigens net als de vorige in een VW Passat.
Tweede dag met de bus naar de overkant van de Donau gegaan en wandelend een liftplek richting Wenen gezocht. Schijnt recent een snelweg te zijn geopend tussen BA en A, maar die lag er ver weg, en probeerde t maar lekker op de oude weg die erg rustig was (de tweede rijstrook was echt enorm overbodig). Verkeer kwam met 80 langs vliegen, maar ik claimde gewoon de rechter rijstrook voor mezelf en presenteerd mezelf pontificaal en kon na een tijdje wel mee. Ha, had het eerst op een matige plek geprobeerd waar het verkeer bijna tot stilstand kwam op een kruising.
Toen mee tot Hainburg, 15 km over de grens, met een chauffeur die de Roma-bevolking van Slowakije zwaar bediscrimineerde. Toen met een man die als jongen van 20 uit Joegoslavie was vertrokken naar Oostenrijk in een Mitsubishi-jeep tot de aansluiting op de snelweg waar ik moest liften, maar het er allersinds belabberd uitzag omdat er geen stopplek was en het verkeer met 80+ kmh langs kwam suizen, maar binnen een minuut mee met een Tsjechische Oostenrijker die me al in Hainburg had zien staan.
Toen bij Wenen gestaan op een Autobahnaansluiting slash knooppunt waar verkeer 80 kmh reed en waar ik eigenlijk niet hoorde te staan, maar prima kon, met autos uit half Europa, een mix van A, D, SK, CZ, PL, RO, BG, H en ook wat UA, GB, F, NL en B. In Wenen komt het blijkbaar samen. Na een uur stopte een sympathiek paar met een beslist charmante dame, Duitsers met een Hongaars kenteken, tot aan de Oostenrijks-Duitse grens, waar ik mijn mobiel in de auto achterliet, waardoor ik tijd verloor, omdat ik mezelf probeerde te bellen. In het donker aan de grens (verkeer passerend met 60-70 kimh) met geel helsje en verlichting op het hesje en nog wat reflecterende bandjes langs de Autobahn, elke vijf minuten stopte een chauffeur en na een tijdje mocht ik meerijden met een man die zei dat in principe alles gevaarlijk is en daar kon ik hem enkel gelijk in geven. Toen nog een vervelend lange tijd van twee uurtjes wachten op tankstation Bayerische Wald en toen mee met 12 Roemeense jongens, chauffeur uit Transilvanie, van zeg 18 tot 24 jaar in 2 Audis en 1 Mercedes of BMW ofzo, die onderweg snelheidswedstrijdjes deden (top 130 mijl per uur, want de kentekens waren Brits) of naast elkaar rijden en met lichten knipperen enzo. In Wurzburg overnacht bij Jadwiga.
Dan vandaag om een uur op Rasthof Wurzburg na een kwartiertje met bordje Koln slash Nederland een rit met een oud trainer van volleybalclub Longa 59 uit Lichtenvoorde, die ook het Duitse nationale volleybalteam had gecoached, en claimde dat de hond aan boord, Sarah, bekender was in Duitsland als hij (omdat hij Sarah altijd meenam naar interviews).
Dan kon ik met m mee tot Bocholt nabij Nijmegen, maar omdat ik naar Eindhoven wilde ben ik op het laatste tankstation voor Keulen gebleven, om een of twee uur later toch een lift te nemen naar de omstreken van Arnhem, want het lukte in al die tijd niet om een rit naar Aachen, Monchengladbach of Venlo te vinden, hoewel drie chauffeurs met kenteken AC- Aachen me niet mee wilden nemen of (zeiden) een andere kant te rijden. Bij Heteren tussen Arnhem en Nijmegen naar tankstation Weerbroek gewandeld vanaf de oprit en daar nog een uur geweest tot in een lift kreeg naar Anja en Andre in Eindhoven. Halverwege het wachten wenkte de jongen in de pomp dat ik binnen mocht of moest komen, en ik dacht ff dattie me ging reprimanderen dat ik niet zou mogen liften op grondgebied van Texaco, wat natuurlijk de grootste flauwekul is die er maar bestaat op deze aardkloot, ook bekend als moeder aarde... Nee, ik kreeg een kop thee en mijn humeur en karma werden door zijn vriendelijkheid verbeterd.
Zo.
Bij Poprad langs de grote weg eerst 20 minuten op een marginale liftplek (te smalle strook om makkelijk te stoppen voor chauffeur) en toen wat verder terug gewandeld en op een bushalte na 10 minuten een rit van 150 km tot halverwege Poprad en BA oftewel Bratislava. Toen was het al aardig aan het schemeren, en op een relatief ongunstige plek (voldoende stopplek maar kort na een onoverzichtelijke bocht) na tien minuutjes mee naar Bratislava, overigens net als de vorige in een VW Passat.
Tweede dag met de bus naar de overkant van de Donau gegaan en wandelend een liftplek richting Wenen gezocht. Schijnt recent een snelweg te zijn geopend tussen BA en A, maar die lag er ver weg, en probeerde t maar lekker op de oude weg die erg rustig was (de tweede rijstrook was echt enorm overbodig). Verkeer kwam met 80 langs vliegen, maar ik claimde gewoon de rechter rijstrook voor mezelf en presenteerd mezelf pontificaal en kon na een tijdje wel mee. Ha, had het eerst op een matige plek geprobeerd waar het verkeer bijna tot stilstand kwam op een kruising.
Toen mee tot Hainburg, 15 km over de grens, met een chauffeur die de Roma-bevolking van Slowakije zwaar bediscrimineerde. Toen met een man die als jongen van 20 uit Joegoslavie was vertrokken naar Oostenrijk in een Mitsubishi-jeep tot de aansluiting op de snelweg waar ik moest liften, maar het er allersinds belabberd uitzag omdat er geen stopplek was en het verkeer met 80+ kmh langs kwam suizen, maar binnen een minuut mee met een Tsjechische Oostenrijker die me al in Hainburg had zien staan.
Toen bij Wenen gestaan op een Autobahnaansluiting slash knooppunt waar verkeer 80 kmh reed en waar ik eigenlijk niet hoorde te staan, maar prima kon, met autos uit half Europa, een mix van A, D, SK, CZ, PL, RO, BG, H en ook wat UA, GB, F, NL en B. In Wenen komt het blijkbaar samen. Na een uur stopte een sympathiek paar met een beslist charmante dame, Duitsers met een Hongaars kenteken, tot aan de Oostenrijks-Duitse grens, waar ik mijn mobiel in de auto achterliet, waardoor ik tijd verloor, omdat ik mezelf probeerde te bellen. In het donker aan de grens (verkeer passerend met 60-70 kimh) met geel helsje en verlichting op het hesje en nog wat reflecterende bandjes langs de Autobahn, elke vijf minuten stopte een chauffeur en na een tijdje mocht ik meerijden met een man die zei dat in principe alles gevaarlijk is en daar kon ik hem enkel gelijk in geven. Toen nog een vervelend lange tijd van twee uurtjes wachten op tankstation Bayerische Wald en toen mee met 12 Roemeense jongens, chauffeur uit Transilvanie, van zeg 18 tot 24 jaar in 2 Audis en 1 Mercedes of BMW ofzo, die onderweg snelheidswedstrijdjes deden (top 130 mijl per uur, want de kentekens waren Brits) of naast elkaar rijden en met lichten knipperen enzo. In Wurzburg overnacht bij Jadwiga.
Dan vandaag om een uur op Rasthof Wurzburg na een kwartiertje met bordje Koln slash Nederland een rit met een oud trainer van volleybalclub Longa 59 uit Lichtenvoorde, die ook het Duitse nationale volleybalteam had gecoached, en claimde dat de hond aan boord, Sarah, bekender was in Duitsland als hij (omdat hij Sarah altijd meenam naar interviews).
Dan kon ik met m mee tot Bocholt nabij Nijmegen, maar omdat ik naar Eindhoven wilde ben ik op het laatste tankstation voor Keulen gebleven, om een of twee uur later toch een lift te nemen naar de omstreken van Arnhem, want het lukte in al die tijd niet om een rit naar Aachen, Monchengladbach of Venlo te vinden, hoewel drie chauffeurs met kenteken AC- Aachen me niet mee wilden nemen of (zeiden) een andere kant te rijden. Bij Heteren tussen Arnhem en Nijmegen naar tankstation Weerbroek gewandeld vanaf de oprit en daar nog een uur geweest tot in een lift kreeg naar Anja en Andre in Eindhoven. Halverwege het wachten wenkte de jongen in de pomp dat ik binnen mocht of moest komen, en ik dacht ff dattie me ging reprimanderen dat ik niet zou mogen liften op grondgebied van Texaco, wat natuurlijk de grootste flauwekul is die er maar bestaat op deze aardkloot, ook bekend als moeder aarde... Nee, ik kreeg een kop thee en mijn humeur en karma werden door zijn vriendelijkheid verbeterd.
Zo.
Tof om te lezen allemaal 
Ikzelf heb een zus die wel met enige regelmaat lift maar zelf heb ik het nog nooit gedaan, binnenkort gaat een collega van me een half jaar studeren in Slovenie en aangezien hij zelf ook een fervent lifter is vroeg hij of ik niet even langs kwam liften. Daar sprak ik later even met een vriend van me over en hem leek het ook wel een tof idee dus we gaan even een route uitstippelen om uiteindelijk bij m'n collega uit te komen, dit mag best een tijdje duren omdat wij beide op dit moment de tijd wel hebben
Ik zal dit topic even verder lezen en misschien heb ik daarna nog wel wat vragen, eerst dus maar deze tvp
Ikzelf heb een zus die wel met enige regelmaat lift maar zelf heb ik het nog nooit gedaan, binnenkort gaat een collega van me een half jaar studeren in Slovenie en aangezien hij zelf ook een fervent lifter is vroeg hij of ik niet even langs kwam liften. Daar sprak ik later even met een vriend van me over en hem leek het ook wel een tof idee dus we gaan even een route uitstippelen om uiteindelijk bij m'n collega uit te komen, dit mag best een tijdje duren omdat wij beide op dit moment de tijd wel hebben
Ik zal dit topic even verder lezen en misschien heb ik daarna nog wel wat vragen, eerst dus maar deze tvp
Bernie en ik zijn tof.
In maart zal ik mijn nieuwe plan gaan uitvoeren...
Eerst naar Strassbourg, vanuit daar naar Bourges (ook in Frankrijk) en vanaf daar weer naar huis... gezamelijke afstand iets van 17 of 18 honderd km... Zal ik in 4 of dagen willen / moeten doen...
en dan zie ik gelijk Gogol Bordello 3x live spelen
Eerst naar Strassbourg, vanuit daar naar Bourges (ook in Frankrijk) en vanaf daar weer naar huis... gezamelijke afstand iets van 17 of 18 honderd km... Zal ik in 4 of dagen willen / moeten doen...
en dan zie ik gelijk Gogol Bordello 3x live spelen
Music falls back to second place in this commercial race
een tvp en een leuk liftfilmpje http://nl.youtube.com/watch?v=DbkYObEvw8Y
[ Bericht 0% gewijzigd door Ziggahmastah op 03-02-2008 12:55:14 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door Ziggahmastah op 03-02-2008 12:55:14 ]
life is good... enjoy it!
2 maart 2008. Van Luik (B) naar Maastricht (NL).
Zonder bordje nam ik plaats op de oprit van de A25 bij de Pont de l’Atlas in Luik. Na ongeveer vijf en na tien minuten stopten chauffeurs die beide richting Herve reden, wat niet de goede richting was. Na een kwartier stopte een Franse Brit die naar Eindhoven reed en zodoende kon ik mee naar Maastricht. Bij de stoplichten ben ik vlug weer uitgestapt.
Ik kan het nog, wanneer probeer JIJ het!
Zonder bordje nam ik plaats op de oprit van de A25 bij de Pont de l’Atlas in Luik. Na ongeveer vijf en na tien minuten stopten chauffeurs die beide richting Herve reden, wat niet de goede richting was. Na een kwartier stopte een Franse Brit die naar Eindhoven reed en zodoende kon ik mee naar Maastricht. Bij de stoplichten ben ik vlug weer uitgestapt.
Ik kan het nog, wanneer probeer JIJ het!
Als exchange student in Canada ben ik tijdens mijn spring break naar de oost kust gegaan, lange afstanden gewoon met het vliegtuig, trip was Toronto -> St. John's -> Halifax -> Toronto. Al snel kwam ik erachter dat de afstanden enorm waren en openbaar vervoer niet te doen was, enige keer dat ik hiervoor gelift heb was in Gent terug van het uitgaan (culture club) naar ons hostel, op initiatief van iemand anders die erg vaak lift.
Ik wilde erg graag naar Cape Spear, het meest oostelijke punt van Noord Amerika, ookal was het maar 30 kilometer vanuit de stad, er reden geen bussen, en 60km lopen vond ik toch net iets tever gaan. Met een half uurtje was ik op de weg naar het uitzicht punt, na 2 minuten met mijn hand uitgestoken de weg op te lopen bood de eerste lift zich al aan, een local die maar een paar kilometer verderop moest zijn. Daarna 1 a 2 kilometer gelopen, met ongeveer 2 auto's per minuut draaide ik mij om als ik er een aan zag komen, weer een lift van een local die 1 km van het uitzichtpunt vandaan woonde, daar aangekomen bood hij nog aan om mij ook weer terug te brengen als ik niemand had voor de terugweg Na van het uitzicht genoten te hebben sprak ik daar maar iemand willekeurig aan die mij op de terugweg nog Blackhead Village liet zien en mij voor m'n hostel afzette 
tot zover mijn eerste lift ervaring
Aangekomen in Halifax wilde ik meer zien van de provincie (Nova Scotia) dan alleen die stad, na alle hostels afgebeld te hebben, bleek er eentje open te zijn in een klein plaatsje 200km naar het zuiden, Port Mouton. Het kostte mij 40 minuten om de stad uit te komen, maar 4 ritten en 3 uur later was ik aangekomen. Daar veel natuur gezien, ik was de enige gast in het hostel, had die man ook eens iemand anders dan de locals om mee te praten Terugweg in de sneeuw, eerste stukje naar een iets grotere stad van de hostel eigenaar gekregen, daar binnen een minuut een rit van iemand naar Halifax (ik had een bord), incl. een stukje scenic langs de Lighthouse Route
Dus als je in Canada bent, liften is zeer makkelijk te doen!
Ik wilde erg graag naar Cape Spear, het meest oostelijke punt van Noord Amerika, ookal was het maar 30 kilometer vanuit de stad, er reden geen bussen, en 60km lopen vond ik toch net iets tever gaan. Met een half uurtje was ik op de weg naar het uitzicht punt, na 2 minuten met mijn hand uitgestoken de weg op te lopen bood de eerste lift zich al aan, een local die maar een paar kilometer verderop moest zijn. Daarna 1 a 2 kilometer gelopen, met ongeveer 2 auto's per minuut draaide ik mij om als ik er een aan zag komen, weer een lift van een local die 1 km van het uitzichtpunt vandaan woonde, daar aangekomen bood hij nog aan om mij ook weer terug te brengen als ik niemand had voor de terugweg
Na van het uitzicht genoten te hebben sprak ik daar maar iemand willekeurig aan die mij op de terugweg nog Blackhead Village liet zien en mij voor m'n hostel afzette tot zover mijn eerste lift ervaring Aangekomen in Halifax wilde ik meer zien van de provincie (Nova Scotia) dan alleen die stad, na alle hostels afgebeld te hebben, bleek er eentje open te zijn in een klein plaatsje 200km naar het zuiden, Port Mouton. Het kostte mij 40 minuten om de stad uit te komen, maar 4 ritten en 3 uur later was ik aangekomen. Daar veel natuur gezien, ik was de enige gast in het hostel, had die man ook eens iemand anders dan de locals om mee te praten
Terugweg in de sneeuw, eerste stukje naar een iets grotere stad van de hostel eigenaar gekregen, daar binnen een minuut een rit van iemand naar Halifax (ik had een bord), incl. een stukje scenic langs de Lighthouse Route Dus als je in Canada bent, liften is zeer makkelijk te doen!
Het is alweer twee maanden geleden dat ik nog serieus gelift heb, alleen nog een keer van Luik naar Maastricht en een keer van de voordeur naar kantoor (de eerste auto stopte, nam met 7,5 km mee en toen wandelde ik nog een kilometer en ik was er...). Maar het weekend na Pasen ga ik weer eens op en neer naar mijn moeder en ik zal laten weten hoe goed het ging (liften is een makkie). Misschien dit weekend ook wel naar de Hoge Venen, ik weet 't nog niet...
Plan: in december van Kroatië terug naar London hitchen. Moet te doen zijn met een backpack & gitaar..
Iemand die een goed idee heeft mbt het oversteken van vaste land naar Groot-Brittanië? Betaalbaar en comfortabel plz..
Iemand die een goed idee heeft mbt het oversteken van vaste land naar Groot-Brittanië? Betaalbaar en comfortabel plz..
Mon 'en!
Met een liftwedstrijd van onze studentenvereniging, is het mensen gelukt om in een auto via de eurotunnen naar Londen te liften. Alleen de reis terug was problematisch....
Komt keesje bij de leraar: "Meester, ik word gepest, iedereen noemt me schele keesje"
Waarop de leraar antwoordt: "Wat kan jou dat nou schelen keesje ?"
_o_
Waarop de leraar antwoordt: "Wat kan jou dat nou schelen keesje ?"
_o_
Het is te doen? Als dat niet lukt kan ik altijd nog terug naar Lille om daar op een Eurolines-bus te stappen (lastig als je geen reservering hebt)..quote:Op donderdag 20 maart 2008 13:13 schreef DaDude1987 het volgende:
Met een liftwedstrijd van onze studentenvereniging, is het mensen gelukt om in een auto via de eurotunnen naar Londen te liften. Alleen de reis terug was problematisch....
Mon 'en!
dat liften he....is dat nou eigenlijk niet gevaarlijk? net als lifters oppikken
Imperare sibi maximum imperium est
Liften is niet gevaarlijk. Een slechte of matige chauffeur reist veiliger door te gaan liften. Als alle slechte en matige chauffeurs zouden gaan liften dan werd de verkeersveiligheid aanmerkelijk groter en was het fileprobleem opgelost. Voor jongens / mannen zijn er weinig risico's. Voor meisjes / vrouwen die alleen liften zijn de risico's wat groter.
Om van NL naar UK te liften kun je het best op tankstation Jabekke langs de snelweg ten westen van Gent een chauffeur zoeken die naar de UK rijdt. In de auto mogen vijf mensen mee voor dezelfde prijs in de tunnel. Vanuit de UK liggen er tussen Londen en Folkestone tankstations Maidstone en nog een waar je een chauffeur moet vinden die naar Gent rijdt of verder richting Nederland. Zeer goed te doen.
Met Eurolines mee zonder reservering is geen enkel probleem als er nog plek vrij is. Het gaat wel geld kosten, het gebruikelijke tarief. Liften is goedkoper.
Om van NL naar UK te liften kun je het best op tankstation Jabekke langs de snelweg ten westen van Gent een chauffeur zoeken die naar de UK rijdt. In de auto mogen vijf mensen mee voor dezelfde prijs in de tunnel. Vanuit de UK liggen er tussen Londen en Folkestone tankstations Maidstone en nog een waar je een chauffeur moet vinden die naar Gent rijdt of verder richting Nederland. Zeer goed te doen.
Met Eurolines mee zonder reservering is geen enkel probleem als er nog plek vrij is. Het gaat wel geld kosten, het gebruikelijke tarief. Liften is goedkoper.
Vorig weekend gelift vanaf Baraque Michel in de Hoge Venen, op 670 meter hoogte, naar Maastricht, na drie dagen heerlijk wandelen in de sneeuw. Na een kwartiertje had ik mijn rit van 70 kilometer. Liften is heerlijk.
Dank, Frankquote:Op zondag 30 maart 2008 01:02 schreef Frank__NL het volgende:
Liften is niet gevaarlijk. Een slechte of matige chauffeur reist veiliger door te gaan liften. Als alle slechte en matige chauffeurs zouden gaan liften dan werd de verkeersveiligheid aanmerkelijk groter en was het fileprobleem opgelost. Voor jongens / mannen zijn er weinig risico's. Voor meisjes / vrouwen die alleen liften zijn de risico's wat groter.
Om van NL naar UK te liften kun je het best op tankstation Jabekke langs de snelweg ten westen van Gent een chauffeur zoeken die naar de UK rijdt. In de auto mogen vijf mensen mee voor dezelfde prijs in de tunnel. Vanuit de UK liggen er tussen Londen en Folkestone tankstations Maidstone en nog een waar je een chauffeur moet vinden die naar Gent rijdt of verder richting Nederland. Zeer goed te doen.
Met Eurolines mee zonder reservering is geen enkel probleem als er nog plek vrij is. Het gaat wel geld kosten, het gebruikelijke tarief. Liften is goedkoper.
Mon 'en!
He, ik misbruik dit topic ff voor een vraag aan je...quote:Op maandag 26 november 2007 23:46 schreef Dikkiedik_2003 het volgende:
[..]
Ik ken het gevoel man
Check deze site voor inspiratie en tips: http://www.hitchhiketheworld.com/
Dit stel is in 5 jaar tijd letterlijk de wereld over gelift en op de meest bizarre plekken terecht gekomen, gratis met een boot de oceaan overgstoken etc.
Ik zag in een topic uit 2005 dat jij wel iets wist van Mauritius
Is dat nog steeds zo? Wil er evt. van de zomer heen met 2 vrienden.
Vandaag van de liftplaats bij Amsterdam Amstel naar Wageningen gelift. Eigenlijk was het plan om als het goed ging naar mijn vader in Enschede te gaan, maar mijn vriendin en ik hadden niet goed nagedacht, en kwamen op de A12 ipv de A1 terecht, waarna het wel verleidelijk werd om thuis in Wageningen te stoppen, ipv de knooppunten bij Arnhem en Deventer langs te moeten. Volgende keer verder, liften is leuk
Deze zomer willen we in Frankrijk gaan liften. Ik vraag me af hoe anderen met meerdaagse liftreizen overnachten... Wij nemen een tent mee, dus het is verleidelijk om 's avonds gewoon naast de snelweg op een geschikte plek te wildkamperen. Sowieso willen we vooral kamperen, om het zo goedkoop mogelijk te houden
Deze zomer willen we in Frankrijk gaan liften. Ik vraag me af hoe anderen met meerdaagse liftreizen overnachten... Wij nemen een tent mee, dus het is verleidelijk om 's avonds gewoon naast de snelweg op een geschikte plek te wildkamperen. Sowieso willen we vooral kamperen, om het zo goedkoop mogelijk te houden
Ik logeer onderweg bij familie en vrienden, bij gastvrije mensen of meetings / kampen van www.couchsurfing.com en www.hospitalityclub.org of in een tentje in een veld of bos bij langs de weg, bijvoorbeeld in de buurt van een tankstation.
Op een schitterende zondagmiddag kon ik weer eens een paar lifters mee laten rijden, en wel van Visé tot Maastricht, een stukje van 16 kilometer. Pas de vierde keer toen ik ze zag stapten ze in…
De eerste keer (1) stopte ik, maar bedacht me toen dat ik maar plek had voor één passagier. Maar ze zouden ook blij zijn met een ritje naar het station van Visé, waar ze toen nog een kilometer of vier vandaan waren, en toen ik halverwege was bedacht ik dat ik kon aanbieden om even twee keer heen en weer te rijden om ze naar dat station te brengen. Toen ik terug kwam zag ik ze nog instappen (2), dus keerde ik ook maar weer om. Eenmaal in Visé zag ik ze daar wandelen (3) en ik ging een poging doen om te tanken. Tevergeefs, want het was zondag en er was geen personeel op ’t tankstation te vinden. Ik keek nog eens in de achterbak en kwam tot de conclusie dat het mogelijk moest zijn mijn bagage zo te organiseren dat er wèl iemand op de achterbank kon zitten. De twee lifters wandelden overigens ook in de verkeerde richting naar het station, en toen ik weer bij ze was stonden ze langs de spoorlijn te kijken waar nu het station was. Dus toen ze me weer zagen (4) heb ik laten zien dat het wel ging, en zo kon ik die twee toch mee laten rijden.
Het was de eerste keer dat ik lifters mee de grens over nam. Deze laatste opmerking is puur voor de statistieken.
De eerste keer (1) stopte ik, maar bedacht me toen dat ik maar plek had voor één passagier. Maar ze zouden ook blij zijn met een ritje naar het station van Visé, waar ze toen nog een kilometer of vier vandaan waren, en toen ik halverwege was bedacht ik dat ik kon aanbieden om even twee keer heen en weer te rijden om ze naar dat station te brengen. Toen ik terug kwam zag ik ze nog instappen (2), dus keerde ik ook maar weer om. Eenmaal in Visé zag ik ze daar wandelen (3) en ik ging een poging doen om te tanken. Tevergeefs, want het was zondag en er was geen personeel op ’t tankstation te vinden. Ik keek nog eens in de achterbak en kwam tot de conclusie dat het mogelijk moest zijn mijn bagage zo te organiseren dat er wèl iemand op de achterbank kon zitten. De twee lifters wandelden overigens ook in de verkeerde richting naar het station, en toen ik weer bij ze was stonden ze langs de spoorlijn te kijken waar nu het station was. Dus toen ze me weer zagen (4) heb ik laten zien dat het wel ging, en zo kon ik die twee toch mee laten rijden.
Het was de eerste keer dat ik lifters mee de grens over nam. Deze laatste opmerking is puur voor de statistieken.
IK zou morgen naar t Belgenland (Zele welteverstaan) gaan liften... Maar aangezien ik daar waarschijnlijk slaap en donderdag weer op tijd terug moet zijn voor mijn werk ga ik toch maar zelf achter het stuur kruipen... Wie weet dat ik nu zelf een lifter spot die ik kan helpen.
Music falls back to second place in this commercial race
Zo, morgen weer op de duim naar Oost-Berlijn. Er gaan zeker wel een stuk of tien lifters vanuit Nederland naar Berlijn, en nog veel meer vanuit andere landen, naar het jaarlijkse "Berlin Beach Camp". Ook meneer "w8jij17" gaat naar het strand .
.
Ik zit een beetje met een dilemma. Mijn vriendin en ik gaan op onze vakantie deze zomer 2 weken ergens in de Vogezen vrijwilligerswerk doen. Hierna willen we liften naar de Pyreneeën. Nu zou ik zelf heel graag het eerste stuk (dus naar het adres waar we 2 weken zitten) ook liftend afleggen. Dat lijkt me gewoon leuk, en ook denk ik dat dat afzienbare stuk liften (430km) me wat meer vertrouwen zal geven in deel 2 van de vakantie. Maar we moeten daar wel op tijd zijn, want we moeten van tevoren aangeven wanneer we aankomen... In principe kunnen we best 4 of 5 dagen van tevoren vertrekken, dus dat lijkt niet zo'n probleem.
Maar is het niet een beetje de liftgoden verzoeken, om te gaan liften naar een vaste afspraak? Want het is toch wel een beetje liftregel 1, dat je geen vaste aankomsttijd voor ogen moet hebben. Zouden we zo veel pech kunnen hebben, dat we het niet op tijd halen? We hebben inmiddels wel wat liftervaring in Nederland, maar erbuiten nog amper, dus ik voel me wat onzeker... Wat denken meer ervaren lifters hier over? We kunnen er ook goedkoop komen zonder 'echt' te liften, omdat we waarschijnlijk met anderen kunnen meerijden vanuit Nederland, liften is dus geen noodzaak.
Maar is het niet een beetje de liftgoden verzoeken, om te gaan liften naar een vaste afspraak? Want het is toch wel een beetje liftregel 1, dat je geen vaste aankomsttijd voor ogen moet hebben. Zouden we zo veel pech kunnen hebben, dat we het niet op tijd halen? We hebben inmiddels wel wat liftervaring in Nederland, maar erbuiten nog amper, dus ik voel me wat onzeker... Wat denken meer ervaren lifters hier over? We kunnen er ook goedkoop komen zonder 'echt' te liften, omdat we waarschijnlijk met anderen kunnen meerijden vanuit Nederland, liften is dus geen noodzaak.
Ik heb nog geen vergelijkingsmateriaal met andere landen dan Nederland, maar als het je hier al lukt denk ik dat je (voglens de verhalen) het daar zeker zou moeten redden.
En nee, ik zit niet in Berlijn. Jammergenoeg. Ik heb helaas mijn plannen moeten wijzigen
En ja, ik baal daar ontzettend van. Hopelijk hebben Frank en alle andere NL'ers het naar hun zin met dit prachtweer. Ik wacht het verslag af van onze liftkoning.
En nee, ik zit niet in Berlijn. Jammergenoeg. Ik heb helaas mijn plannen moeten wijzigen
En ja, ik baal daar ontzettend van. Hopelijk hebben Frank en alle andere NL'ers het naar hun zin met dit prachtweer. Ik wacht het verslag af van onze liftkoning.
Ik zou het niet doen / durven om bij een wildvreemde in de auto te stappen 
(of het moet een onwijs lekkere meid zijn
)
(of het moet een onwijs lekkere meid zijn
)
"You can call me Susan if it makes you happy"
Dat laatste durfde ik nou een keer niet, en heb gewoon afgewacht tot er wat neutraler vlees achter het stuur zat, maar meestal durf ik het wel aan. Punt is natuurlijk dat vreemde mannen geen geld kosten, en mooie vrouwen wel...quote:Ik zou het niet doen / durven om bij een wildvreemde in de auto te stappen
(of het moet een onwijs lekkere meid zijn
Het liften is afgelopen weekend weer eens prima verlopen.
Op de heenweg op 8 mei stond ik om half 9 aan de straatkant in mijn eigen Bemelen en had na enige minuten een rit naar Maastricht. Daar kwam al heel snel liftpartner Marlene aangelopen, en vanaf de liftersplaats in Maastricht hadden we na 30 minuten een ritje naar Beek. Daar gingen we na een minuut verder naar Heerlen, gevolgd door twintig minuten wachten / zonnebrand insmeren en hop naar de A76 bij Bocholtz. Daar hadden we na 10 minuten onze kortste maar een van de meest zinvolle liften tot tankstation Tienbaan aan de A76 bij de grens bij Bocholtz - tussen Heerlen en Aken. Na een kwartier troffen we twee jongemannen die ons mee lieten rijden tot tankstation Frechen, kort voor Keulen. Daar had ik m'n ontbijt mooi in de zon, en toen hadden we na twintig minuten rondkijken en vragen een rit met twee Fransen naar de Alexanderplatz in Berlijn. Reisduur ca 10 uur, afstand ca 700 km.
Op de terugweg gingen we met het openbaar vervoer naar U-bahnhof Schoeneweide aan de B96 / Adlergestell, de uitvalsweg richting Dresden met aftakkingen naar het oosten (Polen) en westen (westelijk Duitsland). We gingen met z'n vijfen en splitsten in groepjes van twee, twee en een. Ik ging met liftpartner Marten ruim voor de eerstvolgende lifters staan, want er stonden nog wat meer mensen die na ons geweldige strandkampeerfeest op huis aan duimden. Ik borde Hannover, Marten bordje Koln en na 10 minuten hadden we dan die rit van 400 km naar Koln, kruissnelheid 150 kmh, regelmatig naar 180 kmh en piekend op 190 kmh in een Mercedes kampeerauto. Er waren drie plekken, dus de alleenliftster ging ook nog mee, en die werd voor de deur afgezet in Witten, een omweggetje van 15 kilometer. Op 't tankstation voor Keulen hadden we na vijf minuten vragen een rit tot Aachen, daar op 't tankstation na een kwartier een rit naar Heerlen (N281 afrit centrum) en vanaf 't onbemande tankstation aan het begin van de A79 in Heerlen de directe lift met 150 kmh per BMW naar de voordeur van mijn liftkameraad. Reisduur ca 9 uur, afstand ca 700 km.
"Tik, tik, tik, tik. Tot ziens." (C) Mart Smeets
Op de heenweg op 8 mei stond ik om half 9 aan de straatkant in mijn eigen Bemelen en had na enige minuten een rit naar Maastricht. Daar kwam al heel snel liftpartner Marlene aangelopen, en vanaf de liftersplaats in Maastricht hadden we na 30 minuten een ritje naar Beek. Daar gingen we na een minuut verder naar Heerlen, gevolgd door twintig minuten wachten / zonnebrand insmeren en hop naar de A76 bij Bocholtz. Daar hadden we na 10 minuten onze kortste maar een van de meest zinvolle liften tot tankstation Tienbaan aan de A76 bij de grens bij Bocholtz - tussen Heerlen en Aken. Na een kwartier troffen we twee jongemannen die ons mee lieten rijden tot tankstation Frechen, kort voor Keulen. Daar had ik m'n ontbijt mooi in de zon, en toen hadden we na twintig minuten rondkijken en vragen een rit met twee Fransen naar de Alexanderplatz in Berlijn. Reisduur ca 10 uur, afstand ca 700 km.
Op de terugweg gingen we met het openbaar vervoer naar U-bahnhof Schoeneweide aan de B96 / Adlergestell, de uitvalsweg richting Dresden met aftakkingen naar het oosten (Polen) en westen (westelijk Duitsland). We gingen met z'n vijfen en splitsten in groepjes van twee, twee en een. Ik ging met liftpartner Marten ruim voor de eerstvolgende lifters staan, want er stonden nog wat meer mensen die na ons geweldige strandkampeerfeest op huis aan duimden. Ik borde Hannover, Marten bordje Koln en na 10 minuten hadden we dan die rit van 400 km naar Koln, kruissnelheid 150 kmh, regelmatig naar 180 kmh en piekend op 190 kmh in een Mercedes kampeerauto. Er waren drie plekken, dus de alleenliftster ging ook nog mee, en die werd voor de deur afgezet in Witten, een omweggetje van 15 kilometer. Op 't tankstation voor Keulen hadden we na vijf minuten vragen een rit tot Aachen, daar op 't tankstation na een kwartier een rit naar Heerlen (N281 afrit centrum) en vanaf 't onbemande tankstation aan het begin van de A79 in Heerlen de directe lift met 150 kmh per BMW naar de voordeur van mijn liftkameraad. Reisduur ca 9 uur, afstand ca 700 km.
"Tik, tik, tik, tik. Tot ziens." (C) Mart Smeets
Lieve liftvrienden. Op 8 Augustus 2008 is er een grootse liftersmeeting/-zuippartij onder de Eiffeltoren in Parijs. Het idee is om liften als vervoermiddel te promoten door van alle uithoeken in Europa naar Parijs te liften.
Ik vertrek vanuit London en kijk er nu al naar uit!
http://en.hitchwiki.org/?title=888_PROJECT
Ik vertrek vanuit London en kijk er nu al naar uit!
http://en.hitchwiki.org/?title=888_PROJECT
Mon 'en!
Ik zag het al en wil ook...quote:Op donderdag 15 mei 2008 11:54 schreef bloempjuh het volgende:
Lieve liftvrienden. Op 8 Augustus 2008 is er een grootse liftersmeeting/-zuippartij onder de Eiffeltoren in Parijs. Het idee is om liften als vervoermiddel te promoten door van alle uithoeken in Europa naar Parijs te liften.
Ik vertrek vanuit London en kijk er nu al naar uit!
http://en.hitchwiki.org/?title=888_PROJECT
Maar ja dan zit net met mijn reis door de Balkan... en ik vind het een beetje onzin om dan meerdere dagen daar op te geven voor een lift naar Parijs...
Anyhow... wel cool
Music falls back to second place in this commercial race
Vrijdag 16 maart 2008, van Maastricht naar 's-Hertogenbosch
Op de liftersplaats in Maastricht krijg ik rond 18.55 na 3 minuten een rit tot aan tankstation De Lucht aan de A2 tussen Den Bosch en Zaltbommel. Chauffeur door naar Haarlem. Door 't tunneltje en aan de andere kant van de snelweg rijd ik met de eerste aangesproken chauffeur mee naar afrit 47 van de A59, 's-Hertogenbosch Noord. Nog tien minuten lopen naar het vaderlijk huis.
Op de liftersplaats in Maastricht krijg ik rond 18.55 na 3 minuten een rit tot aan tankstation De Lucht aan de A2 tussen Den Bosch en Zaltbommel. Chauffeur door naar Haarlem. Door 't tunneltje en aan de andere kant van de snelweg rijd ik met de eerste aangesproken chauffeur mee naar afrit 47 van de A59, 's-Hertogenbosch Noord. Nog tien minuten lopen naar het vaderlijk huis.
hee mensen....
ik vind liften ook erg cool maar k heb ff een vraag.... mijn ouders vinden het echt helemaal niets.... met name mijn moeder niet... hebben meer mensen hier dit probleem? hoe gaan jullie ermee om? ik heb eigenlijk zoiets van, zulke dingen beslis ik nu zelf (ik woon niet meer bij mijn ouders, ben bijna 20), maargoed, ik vind het ook niet leuk als ik weet dat mijn moeder doodongerust is... en opzich hoef ik het natuurlijk niet altijd te zeggen als ik ga liften, maar ik wil deze vakantie naar frankrijk liften, en dan ontkom ik er toch niet aan, mijn moeder vraagt altijd wel naar vakantieplannen ed.
ik vind liften ook erg cool
maar k heb ff een vraag.... mijn ouders vinden het echt helemaal niets.... met name mijn moeder niet... hebben meer mensen hier dit probleem? hoe gaan jullie ermee om? ik heb eigenlijk zoiets van, zulke dingen beslis ik nu zelf (ik woon niet meer bij mijn ouders, ben bijna 20), maargoed, ik vind het ook niet leuk als ik weet dat mijn moeder doodongerust is... en opzich hoef ik het natuurlijk niet altijd te zeggen als ik ga liften, maar ik wil deze vakantie naar frankrijk liften, en dan ontkom ik er toch niet aan, mijn moeder vraagt altijd wel naar vakantieplannen ed.
"Wie kennis vermeerdert, vermeerdert smart" - Prediker 1:18
Ik heb dat probleem gelukkig niet, maar het lijkt me wel lastig. Het lijkt me belangrijk om te zorgen dat ze je vertrouwt. Dus maak haar duidelijk dat je weet wat er fout kan gaan, en wat je dan kunt doen, zodat ze weet dat je niet naief bent, en er wel degelijk over hebt nagedacht. Het is goed als ze weet dat jij ook aan de veiligheid denkt. Maar natuurlijk zonder dat je haar nog ongeruster maakt. Misschien zou het haar ook geruster maken als je niet in je eentje maar met een ander zou liften. Maarja, dat moet maar net in je vakantieplannen passen.quote:
Veiligheid tijdens het liften vind ik wel een interessant onderwerp trouwens! Letten de andere lifters hier nog ergens op qua veiligheid, met name tijdens een liftvakantie in het buitenland? Ik wil (zoals eerder gezegd) deze zomer in Frankrijk gaan liften met mijn vriendin, en ik heb eigenlijk niet zo veel verstand van de veiligheidskwestie, behalve dat ik bijna zeker weet dat de kans heel erg klein is dat je iets overkomt. Ik stap wel altijd eerst in, en we proberen er aan te denken dat ik op een plek zit waar ik niet makkelijk uit de auto geduwd kan worden. En natuurlijk bij voorkeur onze tassen bij ons houden, en niet achterin de auto ofzo. Ik denk er ook aan, om altijd een flink bedrag (2x50 euro ofzo) bij me te hebben, om altijd meteen te kunnen afgeven aan iemand die het plan heeft om ons te beroven, om te voorkomen dat we de rest van onze (voor een ander waardeloze maar voor ons essentiële) spullen kwijtraken.
1. De chauffeur waar ik afgelopen vrijdag mee reed van Maastricht naar Den Bosch gaf aan dat het aantal liftende reizigers veel kleiner is dan vroeger. Volgens hem was dat tenminste deels te verklaren doordat Nederlanders in de tweede helft van de jaren negentig sterker in hun schulp zijn gekropen en allerlei gevaar en risico's zijn gaan zien terwijl dat in het echt niet reeel is.
2. Er wordt wel vaker gezegd dat liften een risicovolle manier van reizen zou zijn, maar uit studies blijkt dit eigenlijk niet.
3. Echter, niet iedereen is even weerbaar. Je kan je voorstellen dat jongvolwassen meisjes minder weerbaar zijn dan sommige andere groepen mensen. Meisjes kunnen er verstandig aan doen om niet mee te rijden in vrachtwagens of in auto's met twee of meer mannen aan boord. Als je alleen mee rijdt met vrouwelijke chauffeurs of met stellen / paren, dan verklein je de risico's sterk.
4. In verband met de veiligheid, en dan met name om mijn bagage niet te verliezen, laat ik als ik uitstap altijd het portier open staan, voor ik mijn tas van de achterbank of uit de kofferbak neem. Chauffeurs kunnen met openstaande portieren niet wegrijden.
[ Bericht 10% gewijzigd door Frank__NL op 18-05-2008 15:22:13 ]
2. Er wordt wel vaker gezegd dat liften een risicovolle manier van reizen zou zijn, maar uit studies blijkt dit eigenlijk niet.
3. Echter, niet iedereen is even weerbaar. Je kan je voorstellen dat jongvolwassen meisjes minder weerbaar zijn dan sommige andere groepen mensen. Meisjes kunnen er verstandig aan doen om niet mee te rijden in vrachtwagens of in auto's met twee of meer mannen aan boord. Als je alleen mee rijdt met vrouwelijke chauffeurs of met stellen / paren, dan verklein je de risico's sterk.
4. In verband met de veiligheid, en dan met name om mijn bagage niet te verliezen, laat ik als ik uitstap altijd het portier open staan, voor ik mijn tas van de achterbank of uit de kofferbak neem. Chauffeurs kunnen met openstaande portieren niet wegrijden.
[ Bericht 10% gewijzigd door Frank__NL op 18-05-2008 15:22:13 ]
hm, die tip van portier open laten staan kende ik nog niet, bedankt!
en tja, ik was sowieso niet van plan ooit in mn eentje te gaan liften.... gewoon alleen met een andere jongen. en de tip om de jongen altijd als eerste in te laten stappen kende ik ook al wel. maargoed, ik heb mn moeder er ook echt wel van verzekerd dat ik echt wel nadenk over mn veiligheid, en dr ook al gezegd dat het helemaal niet klopt dat liften echt gevaarlijk is. en dat ik opzich de risico's die zij noemt wel zie, maar dat het gewoon een feit is dat er in het over-overgrote deel van de gevallen niets gebeurt. en tja, een heel enkele keer wel, maargoed, als ik met bus of trein ga heb ik evengoed een kleine kans op een ongeluk.
tja, je loopt toch hoe dan ook wel risico's in het leven vind ik... en het grootste risico is om helemaal niets te riskeren
en tja, ik was sowieso niet van plan ooit in mn eentje te gaan liften.... gewoon alleen met een andere jongen. en de tip om de jongen altijd als eerste in te laten stappen kende ik ook al wel. maargoed, ik heb mn moeder er ook echt wel van verzekerd dat ik echt wel nadenk over mn veiligheid, en dr ook al gezegd dat het helemaal niet klopt dat liften echt gevaarlijk is. en dat ik opzich de risico's die zij noemt wel zie, maar dat het gewoon een feit is dat er in het over-overgrote deel van de gevallen niets gebeurt. en tja, een heel enkele keer wel, maargoed, als ik met bus of trein ga heb ik evengoed een kleine kans op een ongeluk.
tja, je loopt toch hoe dan ook wel risico's in het leven vind ik... en het grootste risico is om helemaal niets te riskeren
"Wie kennis vermeerdert, vermeerdert smart" - Prediker 1:18
Ik heb een vraag m.b.t. liften in Nederland. Is het mogelijk om een boete te krijgen als je staat te liften. Ik sta regelmatig te liften, maar vraag me weleens af of je er een bekeuring voor kan krijgen. Kan geen duidelijk antwoord vinden op het internet. Kan iemand hier uitsluitsel over geven?
Yesterday is History, Today is a Gift, Tomorrow is a Mystery
Ja. Liften is overal toegestaan, behalve op snelwegen (rechthoekig bord met een viaduct erop) en autowegen (vierkant bord met een auto erop van voren gezien). Op snelwegen en autowegen mag je niet liften - dat wil zeggen: niet op de weg zelf. Bij tankstations en op opritten (als er een vluchtstrook of andere veilige stopplek is) mag wel. Van een oud-politieagent begreep ik dat je op een oprit formeel gezien niet mag liften, maar dat hier de politie hier alleen in onveilige situaties aandacht aan besteed. Op parkeerstroken en bushaltes langs autowegen kun je ook zonder probleem liften.
Op tankstations kun je door de eigenaar worden verboden om mensen aan te spreken. Dit geldt alleen voor het deel van het terrein dat eigendom is van de oliemaatschappij!! Op de rest van het tankstation (het parkeerterrein) mag je alles doen wat je wil. Ik heb overigens nog nooit een onvriendelijke tankstationhouder ontmoet, alleen behulpzame. Ze zijn er wel, maar het hangt ook sterk af van hoe de lifter zich zelf gedraagt
Voor het liften op de vluchtstrook van de snelweg of op een snelwegknooppunt kun je 30 euro boete krijgen, voor de overtreding "als voetganger gebruik maken van de autosnelweg".
Zelf lift ik overigens wel eens op de vluchtstrook bij files. Je hebt dan (vooral als je een bordje hebt) altijd binnen tien minuten een goede lift, en die 30 euro is het waard (na meer dan 40.000 liftkilometers).
Op tankstations kun je door de eigenaar worden verboden om mensen aan te spreken. Dit geldt alleen voor het deel van het terrein dat eigendom is van de oliemaatschappij!! Op de rest van het tankstation (het parkeerterrein) mag je alles doen wat je wil. Ik heb overigens nog nooit een onvriendelijke tankstationhouder ontmoet, alleen behulpzame. Ze zijn er wel, maar het hangt ook sterk af van hoe de lifter zich zelf gedraagt
Voor het liften op de vluchtstrook van de snelweg of op een snelwegknooppunt kun je 30 euro boete krijgen, voor de overtreding "als voetganger gebruik maken van de autosnelweg".
Zelf lift ik overigens wel eens op de vluchtstrook bij files. Je hebt dan (vooral als je een bordje hebt) altijd binnen tien minuten een goede lift, en die 30 euro is het waard (na meer dan 40.000 liftkilometers).
Ok, dat is heel duidelijk. Bedankt voor je antwoord. Stond vanmiddag namelijk te liften langs de snelweg, net na oprit maar veilig in de berm. Hoorde opeens politie aankomen met zwaailichten en schrok toch wel een beetje hahaquote:Op woensdag 21 mei 2008 20:11 schreef Frank__NL het volgende:
Ja. Liften is overal toegestaan, behalve op snelwegen (rechthoekig bord met een viaduct erop) en autowegen (vierkant bord met een auto erop van voren gezien). Op snelwegen en autowegen mag je niet liften - dat wil zeggen: niet op de weg zelf. Bij tankstations en op opritten (als er een vluchtstrook of andere veilige stopplek is) mag wel. Van een oud-politieagent begreep ik dat je op een oprit formeel gezien niet mag liften, maar dat hier de politie hier alleen in onveilige situaties aandacht aan besteed. Op parkeerstroken en bushaltes langs autowegen kun je ook zonder probleem liften.
Op tankstations kun je door de eigenaar worden verboden om mensen aan te spreken. Dit geldt alleen voor het deel van het terrein dat eigendom is van de oliemaatschappij!! Op de rest van het tankstation (het parkeerterrein) mag je alles doen wat je wil. Ik heb overigens nog nooit een onvriendelijke tankstationhouder ontmoet, alleen behulpzame. Ze zijn er wel, maar het hangt ook sterk af van hoe de lifter zich zelf gedraagt
Voor het liften op de vluchtstrook van de snelweg of op een snelwegknooppunt kun je 30 euro boete krijgen, voor de overtreding "als voetganger gebruik maken van de autosnelweg".
Zelf lift ik overigens wel eens op de vluchtstrook bij files. Je hebt dan (vooral als je een bordje hebt) altijd binnen tien minuten een goede lift, en die 30 euro is het waard (na meer dan 40.000 liftkilometers).
Dus maar snel de dijk opgerend tot hij voorbij was.Ik heb BTW een echte lift-hyve gemaakt omdat er nog niet echt een serieuze was: http://ilovehitchhiking.hyves.nl/
[ Bericht 4% gewijzigd door button4ever op 21-05-2008 21:00:17 ]
Yesterday is History, Today is a Gift, Tomorrow is a Mystery
Nou, dat is een heel leuk initiatief van je! Doe je goed.quote:Op woensdag 21 mei 2008 20:18 schreef button4ever het volgende:
[..]
Ok, dat is heel duidelijk. Bedankt voor je antwoord. Stond vanmiddag namelijk te liften langs de snelweg, net na oprit maar veilig in de berm. Hoorde opeens politie aankomen met zwaailichten en schrok toch wel een beetje haha
Ik heb BTW een echte lift-hyve gemaakt omdat er nog niet echt een serieuze was: http://ilovehitchhiking.hyves.nl/
Ik ben ook net terug. Vanuit Leiden naar Etten-Leur gelift met Khalid. Echt een supermarrokaan, zwaar relaxte gast (ja mensen, ze bestaan echt
). Veel dezelfde ideeën over hoe het er volgens ons met de wereld voorstond, heel interessant gesprek.Gisteren alleen de trein gepakt, liften ging niet goed en de politie heeft me ook nog weggejaagd (achteraf had ik gewoon terug op die plek moeten gaan staan, maar dat is achteraf).
