Peakoil al bereikt

quote:

Op donderdag 14 juni 2007 22:15 schreef digitaLL het volgende:
Ethanol uit mais is hoogst inefficient. Het kost enorm veel FOSSIELE brandstof om te produceren. Denk daarbij aan bemesting, oogsten, vervoer, productie en destillatie. Daarbij is de calorische waarde van ethanol veel lager dan die van fossiele brandstoffen.

quote:

Op donderdag 14 juni 2007 23:02 schreef maartena het volgende:

[..]

Het kost een hoop electriciteit. En die kan ook op ander manieren dan fossiele brandstoffen geproduceerd worden. Maar ook zijn KOLEN in de VS nog steeds een uitkomst. Het oosten van Noord Amerika is het "Midden-Oosten van de Kolen", er zit in het oosten van de VS meer kolen dan in de rest van de wereld.

Ze hebben hier intussen ook een andere manier dan het verbranden van kolen uitgevonden om electriciteit op te wekken. Deze "clean coal" technologie werkt door een chemisch proces, en heeft VEEL minder uitstoot dan normaal.

Ook is in de VS een nieuwe techniek onder de loep gelegd, die "coal liquidification" heet, ofwel het vloeibaar maken van kolen door een chemisch proces. Zie bijv hier. De VS heeft ZOVEEL kolen dat men juist weer naar kolen gaat kijken voor de energie en transportatievoorziening. Men heeft al eens uitgerekend in puur en alleen jouleverbruik, dat als we alle olie in de VS zouden kunnen vervangen door kolen, dat de VS nog zeker voor 350 jaar kolen heeft. Met de huidige kolenmijnen capaciteit kan men nog voor 1800 jaar kolen uit de grond halen of zoiets, en er wordt zelfs gekeken naar robot-mijnwerkers.

Ik denk zelf dat Europa een veel groter probleem gaat krijgen dan de VS, met de energievoorziening. Weinig olie. Te druk bevolkt om overal nieuwe kolenmijnen en/of afgravingen neer te leggen. Aardgas is er net genoeg om de huizen in de winter warm te houden (Nederland exporteert o.a naar Frankrijk en Noorwegen).

Een van de redenen waarom benzine zoveel goedkoper is in de VS is omdat ze heel veel zelf hebben, of over een korte afstand (Canada) en door VEILIG land kunnen transporteren. Ik zie voorlopig geen veilige pijpleiding van Saudie-Arabia naar Europa Die wordt om de haverklap opgeblazen door een stelletje terroristen natuurlijk.

Europeanen zijn goed in het vingertje wijzen naar de VS, maar ik denk dat Europa zelf vrij grote energieproblemen gaat krijgen in de komende 50 jaar.

quote:

Op donderdag 14 juni 2007 22:48 schreef gronk het volgende:
Reden temeer voor de fransen om niet zo te teuten met ITER.

quote:

Op donderdag 14 juni 2007 22:46 schreef maartena het volgende:Er zit te weinig olie in Europa!

quote:

Op donderdag 14 juni 2007 23:25 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

De techniek achter ITER kan op heel weinig steun rekenen in de wetenschappelijke wereld.

quote:

Op donderdag 14 juni 2007 23:34 schreef gronk het volgende:

[..]

Linkjes, graag. En niet alleen van die ene egotrippende wetenschapper (what's new) die vindt dat iter 'te moeilijk' is.

quote:

Op donderdag 14 juni 2007 23:44 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Dit artikel in Nature is het beste wat ik nu kan vinden.

quote:

Op donderdag 14 juni 2007 23:46 schreef gronk het volgende:

[..]

Volgens mij geeft dat al aan dat die mening niet zo wijdverspreid is onder wetenschappers als je wilt laten geloven

quote:

Op donderdag 14 juni 2007 23:54 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Nou, hier heb je de mening van een fysicus met meer dan tien jaar ervaring.

If it looks easy, it is not. If it looks difficult, it is damn near impossible.

quote:

Op vrijdag 15 juni 2007 00:00 schreef gronk het volgende:

[..]

quote:

Op vrijdag 15 juni 2007 00:03 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Heb je het artikel gelezen?

quote:

Op donderdag 14 juni 2007 23:02 schreef maartena het volgende:
Een van de redenen waarom benzine zoveel goedkoper is in de VS is omdat ze heel veel zelf hebben, of over een korte afstand (Canada) en door VEILIG land kunnen transporteren. Ik zie voorlopig geen veilige pijpleiding van Saudie-Arabia naar Europa Die wordt om de haverklap opgeblazen door een stelletje terroristen natuurlijk.

quote:

Op vrijdag 15 juni 2007 00:06 schreef gronk het volgende:

[..]

Ik kan alleen een regel van het abstract lezen.
Maar dan nog vind ik een link niet zo heel overtuigend.

quote:

News Focus
FUSION REACTOR:
ITER's $12 Billion Gamble
Daniel Clery

With its big political hurdle behind it, the make-or-break project must run a gantlet of technical challenges to see whether fusion can fulfill its promise of almost limitless energy
Hotter than the sun. ITER's interior must endure colossal heat loads and neutron bombardment.
CREDIT: ITER


ABINGDON, U.K., AND GARCHING, GERMANY--Several times a year, hunters gather in the forests around Saint Paul lez Durance in southern France to shoot wild boar. Over the coming decade, however, a portion of their hunting ground will be cleared, and the town's cafés will gradually fill up with newcomers from San Diego and Seoul, Moscow and Munich, Naka and New Delhi. Rising out of that forest clearing will be a 20,000-tonne experiment that just might point a way out of the world's looming energy crisis.
In November, politicians representing more than half the world's population will sign an agreement that fires the starting pistol for the International Thermonuclear Experimental Reactor (ITER). Although first mooted in 1985, ITER has so far existed only on paper. The governments of China, the European Union (E.U.), India, Japan, South Korea, Russia, and the United States are now ready to hand over a $6 billion check for ITER's construction, followed by a similarly sized one for 20 years' operation. Then it is up to an international team of scientists and engineers to show that the thing will work.

If it does, the rewards could be huge. With the global population due to climb from 6.5 billion to 8.1 billion by 2030 and the economies of China, India, and others hungry for power, many new generating plants will have to be built. The choices are stark: Burn more coal, with the inevitable impact on climate; build new nuclear fission plants and deal with the radioactive waste and risk of terrorism; or try alternative sources such as solar power, although this option remains expensive and lacks efficiency.

But there is an outside bet: fusion. If it can be built, a fusion power station would emit no greenhouse gases and produce little radioactive waste, it cannot explode in a runaway reaction, and its fuel is found in seawater in virtually limitless quantities. Such a plant, unlike alternative sources, would produce the steady, reliable base-load power that cities need. And the economics are astounding: A 1-gigawatt coal-fired plant burns about 10,000 tonnes of coal per day, whereas a 1-gigawatt fusion plant would need roughly 1 kilogram of deuterium-tritium fuel.

We're not even close yet, however. Indeed, skeptics joke that "Fusion is the power of the future and always will be." The sun is a gigantic fusion reactor, but recreating the conditions here on Earth in which atomic nuclei collide with such force that they fuse together has proved fiendishly difficult. A few dozen examples of the currently favored reactor design--a doughnut-shaped vessel known as a tokamak--have been built since the 1950s, but only a handful have managed to get fusion in their plasma. In 1997, the Joint European Torus (JET) in Abingdon, U.K., the biggest existing tokamak, managed to produce 16 megawatts, but that was only 65% of the power used to keep the reaction running.



CREDIT: (TOP ROW, L TO R) AP PHOTO; AFP/GETTY IMAGES; (2ND ROW, L TO R) THE SCIENCE MUSEUM/SCIENCE & SOCIETY PICTURE LIBRARY; EFDA-JET
Are we there yet? Political as well as technical trials have dogged the footsteps of fusion. This largest of international collaborations will likely hit some more bumps before it is done.
CREDIT: IPP


By studying those earlier reactors, plasma physicists have derived scaling laws that predict that a bigger tokamak (ITER is twice the size of JET in linear dimensions) would overcome many of the problems. But ITER is not a prototype power plant; it is an experiment designed to finally decide whether taming the sun's energy to generate electricity is even viable. ITER aims to produce 500 megawatts of power, 10 times the amount needed to keep it running. But a moneymaking energy utility would need several times that amount, and it would have to keep on doing it steadily for years without a break.
ITER needs to show such performance is at least possible. But it faces many challenges: Scientists and engineers need to find a lining for its inner walls that can withstand the intense heat; they must tame the plasma instabilities that plague existing reactors; and they must find a way to run the reactor in a steady state rather than the short pulses of existing reactors. ITER must do all of this and, for the first time, maintain the plasma temperature with heat from the fusion reaction itself rather than an external source.

"There's no doubt that it's an experiment. But it's absolutely necessary. We have to build something like ITER," says Lorne Horton of the Max Planck Institute for Plasma Physics (IPP) in Garching, Germany. Researchers are reasonably confident that ITER can achieve the basic goals laid out in the project's plans, but there is less certainty about what comes after that. "I'm pretty confident ITER will work as advertised, but you can't be 100% sure," says Christopher Llewellyn-Smith, director of the U.K. Atomic Energy Authority's Culham Laboratory in Abingdon, home of JET. IPP's Hartmut Zohm agrees: "Certainly there's an element of risk. I'm very confident, 90-something percent, that we can produce a plasma dominated by fusion. But I'm much more uncertain that it will make a viable fusion power reactor." German physicist Norbert Holtkamp says that ITER's goal of generating excess power is clear: "Either it can do it, or it can't. If it fails, the tokamak is out."



CREDIT: ITER
The waiting game
The ITER project is currently in a state of limbo. Researchers nailed down the design of the reactor in 2001 after a 13-year effort costing about $1 billion. Since then, governments have been in charge. The ITER partners at that time--the E.U., Japan, and Russia (the United States had pulled out in 1999)--began negotiating who would construct which parts of the reactor. By December 2003, China and South Korea had joined the team, the United States had rejoined, a division of labor had been agreed upon, and the list of sites had been whittled down from four to two: Rokkasho in northern Japan and Cadarache, near Saint Paul lez Durance. Politicians gathered in Washington, D.C., to close the deal but failed to decide between the two sites, and the initialing of the agreement was put off (Science, 2 January 2004, p. 22).
Acrimonious negotiations continued for 18 months. Finally, in June 2005, a deal was struck: Japan agreed to support Cadarache, and in exchange, the E.U. will place some of its contracts with Japanese companies and will share the cost of extra research facilities in Japan (Science, 1 July 2005, p. 28).

Since then, negotiators have reworked the international agreement ahead of the signing next month. India has also joined, and key appointments have been made. Kaname Ikeda, a Japanese diplomat with experience of nuclear engineering, will be ITER's director general; its principal deputy director general will be Holtkamp, who managed accelerator building on the Spallation Neutron Source at Oak Ridge National Laboratory in Tennessee. Six other deputies--one from each partner apart from Japan--were appointed in July.

By the end of this year, the ITER organization will employ no more than 200 people. But across the globe, as many as 4000 researchers are already working directly or indirectly on the project, and they're itching to have some input. Fusion science has moved on in the 5 years since ITER's design was completed, and many want to make changes in the light of recent results. This generates a creative tension between the wider fusion community, which would like an adaptable machine to test as many scenarios as possible, and the ITER staff, who want the machine built on time, on budget, and ready for the next step: a power plant prototype.

"The physics community still wants modifications, all the bells and whistles. We'll always keep asking. It's healthy," says Horton. Valery Chuyanov, head of ITER's work site in Garching and now the nominee deputy director general for fusion science and technology, counters that physicists "must understand the boundary conditions. We must respect the agreement and keep within the set cost. They can't expect miracles."

Holtkamp has heeded calls for a design review and will convene a meeting in December. But, as Chuyanov points out, not everything has to be set in stone now. Contracts for big-ticket items such as the building, the vacuum vessel, and the superconducting magnets must be signed almost immediately, but other systems are years away from procurement. "The design review is not a moment in time but a continuous process," Chuyanov says.

Above all, researchers want the ITER design to be flexible. Since it was fired up in 1983, JET has had numerous transformations including the retrofitting of a divertor, a structure at the bottom of the tokamak designed to siphon off waste heat and particles that is now considered essential for a tokamak. Researchers worry that if ITER's design is too fixed and the current best configuration turns out not to work, they will have little room to maneuver. "We need to maximize the flexibility of the machine. It must give enough information to build a first electricity-generating reactor. Society can't afford another intermediate step," says IPP's Harald Bolt.

Skin deep
One area in which researchers would particularly like some wiggle room is the lining of the inner surface of the vacuum vessel. This so-called first wall must be able to withstand huge heat loads: Parts of the divertor will weather as much as 20 megawatts per square meter for up to 20 seconds. In an ideal world, researchers would line their reactor with carbon: It can stand the heat and doesn't erode and pollute the plasma. But tritium in the fuel readily reacts with carbon, and the resulting radioactive hydrocarbons can be hard to shift. Nuclear licensing authorities require that all tritium must be rigorously accounted for because any released in an accident would soon enter the food chain. So tritium retention in the vessel is a major worry.

Many believe the answer to be tungsten: It has a very high melting point and low erosion. The problem is that if the plasma wobbles and strikes the surface, it would set loose tungsten ions. Because tungsten has a high atomic number, once it is stripped of all its electrons it has a huge positive charge, so even a few ions would severely dilute the plasma. As a compromise, some tokamaks have experimented with beryllium, the metal with the lowest atomic number (4, compared with tungsten's 74). But beryllium has a low melting point, so it cannot be used in areas with a large heat load, it erodes easily, and neutrons can transmute it into hydrogen or helium.

ITER's designers have opted for a compromise: The first wall will be 80% beryllium with 5% to 7% carbon and about 12% tungsten, both concentrated in the divertor region (see diagram, above). But researchers know that beryllium is just not tough enough for a generating plant and is highly toxic. "I'm convinced that at a late stage we need to convert ITER to full tungsten coverage to learn if this scenario is compatible with a power reactor," says Bolt, head of materials research at IPP.

But Kimihiro Ioki, who heads the vacuum vessel and blanket division in the existing ITER organization, warns that changing the 700 square meters of the first wall would be no mean feat. The 421 panels of the main wall (excluding the divertor) together weigh more than 1 tonne, and technicians would have to extract them one by one through a small port using a many-jointed mechanical arm. Ioki estimates it would take at least a year.

To run a power reactor with an all-tungsten first wall, operators would have to be sure that the plasma will behave and not touch the sides. Today, it's far from clear that researchers will be able to guarantee that. "A tokamak is the worst lab experiment you can do. It's an extremely hostile environment, and there are too many variables. It's a very difficult process to understand," says plasma physicist Steven Lisgo of the Culham lab. Phenomena at work in a tokamak range in size from micrometers to meters across, operate over time periods ranging from microseconds to years, and interact in complex nonlinear ways. It's the antithesis of a nice, clean controlled experiment, and theorists still struggle to understand everything that is going on.

Feeling the heat
In the beginning, during the 1950s, researchers thought it was going to be easy. Theorists made a calculation, based on standard random diffusion of particles, about the transport of energy and particles from the burning center of the plasma to the edge and concluded that a fusion reactor would only need to be a half-meter across. The early machines revealed, however, that transport was actually five orders of magnitude higher because of turbulent fluctuations in the plasma. "That's why ITER has an 8-meter radius," says Zohm. Ever since those early days, the trend has been toward ever-bigger tokamaks, on the simple understanding that a larger body "cools" more slowly than a small one. And researchers have been wrestling with turbulence. "It's really difficult physics. We're only now starting to understand it," says Zohm.

In the center of the sun, the heat and pressure necessary to spark fusion come from the mass of material pressing down on the core. On Earth, we don't have the benefit of all that gravity, and a tokamak is not a strong vise (see sidebar, p. 239); ITER's plasma pressure will reach only about 5 atmospheres in the center. To compensate, the plasma has to be very hot, about 100 million kelvin. Researchers don't yet know which heating method will work best in a power reactor, so ITER will be equipped to try several, including electron beams, ion beams, neutral particle beams, and microwaves.

But as Aladdin discovered, once you fire up such a genie in a bottle, it's devilishly hard to control. Researchers have found a plethora of instabilities that cause plasma to wobble, bulge, vibrate, and generally misbehave. It's like trying to squeeze a balloon full of water: The more you squeeze, the more it bulges between your fingers. These troublesome behaviors sport exotic names such as Alfvén waves, neoclassical tearing modes, saw-tooth instabilities, and resonant magnetic perturbations. The bind for researchers is that to get the most fusion power out of their tokamak, they must squeeze the balloon full of plasma as much as possible, but more pressure breeds more instabilities, which ultimately doom the fusion.

Researchers are fighting instabilities in a number of ways. One is to tweak the distribution of the plasma current flowing around the tokamak ring. Looking at a cross section of the ring, if the heating beams are used to give the current a boost in one spot here and another spot there, this can calm instabilities and allow the plasma to reach a higher pressure. "You can make very small changes in the internal current distribution, and instabilities can go away," says Zohm.

Another method is to change the shape of the plasma. In early tokamaks, the plasma was usually circular in cross section, but more modern machines have D-shaped plasmas or almost triangular ones. That helps because the magnetic surfaces that you cross as you move outward from the center of the plasma keep changing direction slightly, an effect known as "magnetic shear." "Shear suppresses [turbulent] eddies, and so transport is less efficient. It keeps energy in," says Richard Buttery of the Culham lab.


Black art. Researchers hope that by nudging, squeezing, and bombarding the plasma, they can get it to burn hot without instabilities.
CREDIT: ITER; ILLUSTRATION: P. HUEY/SCIENCE, ADAPTED FROM LABORATOIRE DE PHYSIQUE DES MILIEUX IONISÉS ET APPLICATIONS (J. BOUGDIRA, R. HUGON)


Researchers also found another way to keep plasma pressure confined when they were trying to solve a different problem: how to siphon off waste particles and heat from the edge of the plasma. When a deuterium nucleus fuses with a tritium nucleus, they produce a fast-moving helium nucleus, or alpha particle, and a speedy neutron. The neutrons are unaffected by the tokamak's magnetic fields, so they zip straight out and bury themselves in the surrounding "blanket" material, where their energy can raise steam to drive an electricity-generating turbine.
The charged alpha particles are held inside the tokamak and heat up the plasma. But once they've imparted their energy, these alphas become waste and must be removed from the plasma before they quell the fusion. In the late 1980s, researchers decided to try reshaping the magnetic field toward the bottom of the plasma vessel so that some of the outer magnetic surfaces, instead of bending round and up again, actually diverge at the bottom and pass through the vessel wall. The result is that any particles that stray out near the edge of the plasma eventually get swept down to the bottom and dumped into the divertor, a heat-resistant target where particles are cooled and then pumped out of the vessel.

JET was first fitted with a divertor in 1991. The devices are now considered indispensable because they not only remove waste but also help confine the plasma. Although researchers don't yet understand why, these open, diverging magnetic surfaces create a "transport barrier" inside the bulk of the plasma, near the edge. The pressure increases very steeply across this barrier so that the core of the plasma can be maintained at a significantly higher pressure--a configuration that plasma physicists call H-mode.

H-mode has been so successful that it is now part of ITER's baseline scenario, but it does have a downside: Running the plasma in H-mode can lead to the mother of all instabilities, known as edge-localized modes (ELMs). These happen because the transport barrier doesn't let out excess energy gradually but bottles it up until it's finally released all at once. "ELMs are not fully understood. They are bursts of power, like earthquakes," says Jerome Pamela, head of the JET project. ELMs can damage the first wall or send a blast of energy down to the divertor. Few believe that they will be able to banish ELMs altogether, but if they can be made small and regular, they are manageable. "The name of the game is to let the energy out smoothly," says Buttery.

Such is the value of H-mode that even at this late stage ITER's designers are considering design changes to cope with ELMs. One scheme investigated at JET involves injecting impurities such as nitrogen into the transport barrier to make it a bit more leaky, but this also degrades H-mode, so it is not popular. Another tactic, tested at IPP with its Asdex Upgrade tokamak, is to regularly fire pellets of frozen deuterium into the barrier. This sparks an ELM every time, keeping them steady and small. This system "will be installed" on ITER, says Chuyanov, "but is it enough? We don't know."

A late entrant into the race is a system developed in the United States using the DIII-D tokamak at General Atomics in San Diego, California. Extra magnetic coils added to the tokamak create a sort of chaotic static in the transport barrier, making it leaky enough to avoid large ELMs. "It's much simpler than pellets, more reliable," says Pamela. The problem is where to put the coils. Ideally, they would be inside the reactor vessel, close to the plasma, but that sort of reconfiguration would be one step too far for ITER's designers. "We're working very actively to find a solution for ITER, but it's impossible to put the coils inside," says Chuyanov. Researchers at JET are considering fitting them outside their vessel to see whether that might work for ITER.


Testing, testing. Engineers have already built pieces of ITER, such as this slice of vacuum vessel, to test construction.
CREDIT: ITER


Even if one of these techniques does tame ELMs, no one knows what will happen when ITER's self-heating regime kicks in. The fast-moving alpha particles created by fusion will have much more energy than the bulk of the particles in the plasma, and these could open up a whole hornets' nest. "This is the first time a plasma has been heated by alphas. It could create new instabilities. Experts don't think it will, but we cannot logically exclude that possibility," says Llewellyn-Smith. "That's why we need ITER," adds Zohm. "We can't simulate internal heating. It's the part we know least about."
Seeking steady state
Although there may be surprises along the way and whole new scenarios may have to be developed, few doubt that ITER will reach its goal of generating large amounts of excess power. But power is not much use commercially in bursts a few minutes long followed by a long wait while the reactor is reconfigured. Tokamaks are by their nature pulsed devices. Some of the magnetic field that confines the plasma is provided by plasma particles flowing around the tokamak--a current of some 15 million amps. This current is induced by a rising current in coils in the central hole of the tokamak ring, the coils and plasma acting like the primary and secondary windings of a transformer. But the current in the coils can't keep rising forever, so the length of any fusion run is limited. The French tokamak at Cadarache, Tore Supra, holds the record with 6-minute pulses.

But pulsed operation would put intolerable stresses on a power plant that must keep working for decades, so researchers are looking for other ways to drive the plasma current. Firing the heating beams in a particular direction will push plasma around the ring, but this will never provide all the necessary current. In the 1980s, theorists predicted another way: If the pressure gradient in the plasma is high enough, particles, which move through the plasma by spiraling around magnetic field lines, will interfere with each other in such a way as to produce a net current around the ring. This "bootstrap" current was demonstrated in the 1990s, and the Asdex Upgrade, for example, has produced as much as 30% to 40% of its current from the bootstrap effect.

Getting more bootstrap is hard because of the usual problem: It needs higher pressure gradients in the plasma, which mean more instabilities. Nevertheless, once ITER has demonstrated its baseline scenario, researchers will be aiming for an "advanced" scenario in which the induction coils are switched off and 80% to 90% of the plasma current is generated by bootstrap with the remaining push provided by heating beams. "At the very least, we will want long pulses," says Horton. But researchers don't expect the advanced scenario to be easy. "It will be a real pain to get to this," says Zohm.

Ready when you are
With a total price tag of about $12 billion, ITER is the most expensive experiment in the world apart from the international space station. Some plasma physicists are skeptical that fusion will ever be a power source on Earth and argue that we shouldn't be wasting our money on ITER. After 50 years of research, even fusion's flag-wavers concede that it may still be another half-century until we have a workable fusion power plant, but ITER researchers are undaunted. "By the middle of the century, we'll know how to do it. Then it's up to the world community to decide if they want it," says Zohm. Soviet fusion pioneer Lev Artsimovich, speaking more than 3 decades ago, had the same message. Asked when fusion power would be available, he answered, "Fusion will be ready when society needs it." That time may be fast approaching.

quote:

Op vrijdag 15 juni 2007 00:10 schreef Lyrebird het volgende:

En speciaal voor jou het hele artikel:

quote:

Op vrijdag 15 juni 2007 00:33 schreef gronk het volgende:
aar met een project als iter heb je hoogstwaarschijnlijk ook een ontzettende spin-off, plus dat het ook een prima project is om fysici bezig te houden. Maar most of all, 't is iets waar je naartoe kunt leven. En dat mis ik een beetje bji de zwartkijkers.

quote:

Op vrijdag 15 juni 2007 00:48 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Je hebt gelijk wat betreft de zwartkijkers. Maar van de andere kant hebben we het wel over 12 miljard dollar, die door de belastingbetaler moet worden opgebracht. Zullen die 12 miljard dollar zinvol besteed worden? Als zwartkijker heb ik mijn twijfels.

quote:

Op vrijdag 15 juni 2007 00:48 schreef Lyrebird het volgende:

Je hebt gelijk wat betreft de zwartkijkers. Maar van de andere kant hebben we het wel over 12 miljard dollar, die door de belastingbetaler moet worden opgebracht. Zullen die 12 miljard dollar zinvol besteed worden? Als zwartkijker heb ik mijn twijfels.

quote:

Op donderdag 14 juni 2007 18:42 schreef Grrrrrrrr het volgende:

[..]

"Cold fusion" is vooralsnog een sprookje, je bent in de war met gewone kernfusie volgens mij.

quote:

Op donderdag 14 juni 2007 16:31 schreef gronk het volgende:

[..]

Terecht. Olie is een mooi materiaal, waar je prima spullen van kunt maken. Doodzonde om dat te verstoken in een SUV.

quote:

Op vrijdag 15 juni 2007 09:05 schreef DiRadical het volgende:

[..]

Ik ben niet in de war[/url].

Ik zou geen tokamak thuis wilen hebben staan, dank je.
Dan zijn windmolen + PV/zonneboiler veel veiliger

quote:

Op donderdag 14 juni 2007 21:34 schreef Basp1 het volgende:
Nou maartena dan ben ik toch benieuwd naar de technische achtgrond van jou verhaaltje, hoeveel liter ethanol 1 hectare kan opbrengen. Ook ben ik dan wel geintreseerd in de plant die men wilt gaan gebruiken hiervoor.

quote:

Op vrijdag 15 juni 2007 09:22 schreef Matty___ het volgende:Zelfde met zonenergie. Hier in Nederland kun je er niet op vertrouwen. Zal alleen in landen werken waar je zeker weet dat er heel de dag volop de zon schijnt.

quote:

Olieschaarste komt naar je toe deze zomer Uitgegeven: 15 juni 2007 10:50

Er dreigt een olietekort in de tweede helft van dit jaar. Hiervoor waarschuwt het Internationale Energie Agentschap. De organisatie verwacht een forse stijging van de vraag naar olie deze zomer. Stevent de oliemarkt af op een nieuwe crisis?

Door Hans Jager van Blikopdebeurs.com

De waarschuwing van het Internationale Energie Agentschap (IEA) staat in het maandelijkse rapport over de mondiale oliemarkt dat deze week is gepubliceerd. "In april werden dagelijks 72 miljoen vaten geraffineerde olie geconsumeerd, tot augustus komen daar 2,8 miljoen vaten per dag bij", aldus David Fyfe, van het agentschap.


Meer olie nodig

Het IEA legt de zwarte piet bij de olieproducerende landen die deel uitmaken van de OPEC. Zij zouden weigeren hun productie te verhogen. Er wordt serieus rekening gehouden met een tekort op korte termijn van 1,5 miljoen vaten per dag. "De wereld heeft absoluut meer olie nodig", waarschuwde een IEA woordvoerder dinsdag in Parijs.

De OPEC liet echter direct weten "geen enkele aanleiding" te zien de productie te verhogen. Het kartel doet voorkomen of dat een vrije keuze is, maar steeds meer analisten betwijfelen of ze überhaupt nog in staat zijn meer olie op te pompen. Het grootste deel van de huidige olieproductie komt uit velden van minstens tien jaar oud die bijna aan hun productielimiet zitten.

Zorgwekkend

Het harde antwoord van de OPEC-landen kan mogelijk niet los worden gezien van de situatie in Saoedi-Arabië. De olieproductie is in twee jaar tijd met bijna 20 procent gedaald naar ca. 8,5 miljoen vaten per dag. Energie-expert Matthew Simons schreef twee jaar geleden al in zijn boek 'Twilight in the desert' dat de belangrijkste olievelden van Saoedi-Arabië in zorgwekkende staat verkeren.

Een rondje langs andere olieproducenten levert ook geen vrolijk beeld op. Volgens gerenommeerde instituten sjoemelt Koeweit met haar oliereserves. Nigeria kampt met ontvoeringen en aanslagen. Iran en Venezuela worden geregeerd door onberekenbare idioten. Rusland investeert te weinig in haar productie en in Irak vechten soennieten en sjiieten elkaar de tent uit.

Productiepiek

Waarschuwingen over olietekorten zijn niet nieuw. Toch is dit signaal van het IEA opmerkelijk, de organisatie staat namelijk als oerconservatief te boek. Een productiepiek wordt pas over een jaar of twintig verwacht, terwijl veel onafhankelijke onderzoekers en experts denken dat 'peak oil' veel sneller komt, met als gevolg een ernstig tekort aan olie vķķr 2010.

Juist deze week verscheen een uitgebreid artikel over 'peak oil' in de Britse kwaliteitskrant The Independent. Vooraanstaande wetenschappers vegen in het stuk de vloer aan met een onderzoek van BP, waaruit zou blijken dat we met bestaande reserves nog veertig jaar vooruit kunnen. Volgens de wetenschappers zal de olieproductie al binnen vier jaar pieken, met grote gevolgen voor de wereldeconomie.

Financiële markten

Het zal echt geen jaren meer duren voordat financiële markten een olietekort serieus gaan incalculeren. Laatste nieuws: Amerikaanse raffinaderijen draaiden de afgelopen week op de laagste capaciteit in vijftien jaar. En 'driving season' moet nog beginnen. Hoeveel signalen heeft u nog nodig? Voor het 'olieproof' maken van de aandelenportefeuille zou ik niet al te lang meer wachten.

quote:

Op vrijdag 15 juni 2007 09:22 schreef Matty___ het volgende:

probleem van windmolens is dat ze geen constante hoeveelheid stroom opleveren. Je kunt windmolens alleen gebruiken om een bestaand energienet te ondersteunen.
Want waait het harder dan levert hij ook meer stroom. Deze schommelingen kun je niet hebben in een land waar stroom zo belangrijk is als de onze. Dus volledig op windenergie overschakkelen zal nooit werken.

quote:

Zelfde met zonenergie. Hier in Nederland kun je er niet op vertrouwen. Zal alleen in landen werken waar je zeker weet dat er heel de dag volop de zon schijnt.

quote:

Op vrijdag 15 juni 2007 15:07 schreef Basp1 het volgende:

[..]

Men is bezig om de stroom te gaan opslaan door bij een overschot water op te gaan pompen en bij een groter vraag dit water weer te laten vallen. Energieverlies hierbij is 20% Stond een paar weken geleden eens tuk over in het technisch weekblad.
[..]

quote:

IEA in maandrapport:
Olieprijs zal door tekort flink stijgen

Rotterdam, 13 juni. Er komt een olietekort in de tweede helft van dit jaar. Dat kan leiden tot forse prijsstijgingen. Oorzaak: de olieproducerende landen verenigd in de OPEC weigeren hun productie te verhogen.

Deze boodschap staat in het maandelijkse rapport over de mondiale oliemarkt, dat het Internationale Energie Agentschap (IEA), gisteren in Parijs uitbracht. In het IEA zijn 26 industrielanden verenigd.

„Wij verwachten een aanzienlijke stijging van de vraag naar olie deze zomer”, zegt IEA-analist David Fyfe. „In april werden wereldwijd 72 miljoen vaten geraffineerde olie per dag geconsumeerd, tot augustus komen daar nog 2,8 miljoen vaten per dag bij.” Volgens Fyfe heeft dat te maken met een seizoensgebonden piek. In de zomer nemen mensen vaker de auto om te reizen.

Het probleem is dat de OPEC-landen niet van plan zijn meer ruwe olie te produceren, zegt Fyfe. „Recentelijk hebben zij zelfs de productie verlaagd met 2 miljoen vaten per dag, omdat de voorraden de laatste tijd opliepen. Het tekort dreigt daarom straks op te lopen tot 1,5 miljoen vaten olie per dag.”

In een reactie tegenover het Amerikaanse persbureau Bloomberg bevestigt de OPEC niet van plan te zijn haar productie op te schroeven. Dat zou te maken kunnen hebben met problemen in sommige OPEC-landen, zegt Fyfe, zoals Nigeria. „Iran kan nog wel 3 miljoen vaten per dag extra produceren als dat moet.”

Coby van der Linden, hoogleraar energiemanagement: „Er is inderdaad ruimte voor extra productie, maar de OPEC-landen willen een goede prijs voor hun producten. In het verleden hebben ze die vastgesteld op 55 dollar per vat. In hun beleid hebben ze daar rekening mee gehouden, en daarom willen ze geen acties ondernemen die die prijs ondermijnen.”

In Londen stond de Brent-olie, veruit de belangrijkste oliesoort, vanmorgen licht lager op 68,71 dollar per vat.

quote:

Op vrijdag 15 juni 2007 09:03 schreef gronk het volgende:

[..]

Je moet wel een hele kleinzielige boekhouder zijn om voor 'n project als dit aan te komen zetten met het 'belastinggeld-'argument''. Ja, het is een smak geld. Maar landbouwsubsidies zijn ook een smak geld. De betuwelijn kost ook een smak geld (hell, voor de betuwelijn hadden we een *derde* van ITER kunnen betalen. Think about it.) Als je wilt besparen op verkwisting van belastinggeld, doe het dan bij dat soort projecten. Niet bij ITER.

quote:

Op vrijdag 15 juni 2007 23:03 schreef Zyggie het volgende:

[..]

Hier ben ik het zeker mee eens. Naast het feit dat technologische innovatie de neiging heeft zichzelf terug te verdienen, moet je niet vergeten dat een klein deel van de belastinggeld investeren in een toekomstproduct die de wereld een stukje kan verbeteren, een hoog goed is om na te streven. Het constante gehamer op belastinggeld is onzinnig.

quote:

Op zaterdag 16 juni 2007 00:22 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Ook als het in een bodemloze put wordt gegooid?

The road to hell is paved with good intentions.

quote:

Op donderdag 14 juni 2007 09:59 schreef Originele_Naam het volgende:
zal me een worst wezen, als ik het geld heb, koop ik toch wel een benzine zuipende porsche

quote:

Doe er je voordeel mee

quote:

Op zaterdag 16 juni 2007 00:29 schreef gronk het volgende:

[..]

Prima dat je de moralist wilt uithangen, maar je maakt jezelf toch wel aardig belachelijk door nou net dit programma uit te zoeken om kritiek op te hebben.

quote:

Op zaterdag 16 juni 2007 00:50 schreef waht het volgende:

[..]

Je snapt het niet helemaal hč? Het is heel goed mogelijk dat, aangezien Peak Oil nu bereikt is, er over 10 jaar een rotzooi van jewelste is op deze wereld, en vergeleken met wat voor een rotzooi het nu al is, kan je nagaan dat je kan fluiten naar die porsche van je... 'Als ik het geld heb' jij bent van plan miljarden te verdienen de komende jaren? Want slechts die allerrijksten zullen nog enige vorm van luxe hebben als de ergste voorspellingen waarheid worden.

Het is, met andere woorden, zeer waarschijnlijk dat we vanaf dit moment aan welvaart zullen moeten gaan inleveren tot de mate van 'welvaart' die in derde wereld landen heerst.

Je gelooft me uiteraard niet, heel begrijpelijk, er zijn slechts weinig mensen die met een dergelijke gedachte vrede kunnen maken. Het is geheel jouw keuze uiteraard. Ik raad je echter wel aan om eens op internet te gaan zoeken wát we nou allemaal precies aan fossiele brandstoffen (aardolie, aardgas, kolen) te danken hebben, direct en indirect. Daarnaast kan het ook geen kwaad om eens wat te lezen over 'overbevolking'. Doe er je voordeel mee nu die informatie nog voor het oprapen ligt en makkelijk te vinden is (daarmee doel ik op het feit dat je nu toegang tot internet hebt).

quote:

Op zaterdag 16 juni 2007 14:07 schreef Matty___ het volgende:

[..]

klopt tot op zeker hoogte maar je vergeet wel dat de ontwikkelingen niet stil staan. Hoe krachtiger computers worden hoe sneller nieuwe technologieen worden ontwikkeld. Dus over 10-20jaar zijn er misschien mogelijkheden die je nu niet eens kunt voorstellen.

Maar anyway door nu minder met de auto te rijden zal het probleem niet veranderen. Je moet het gewoon accepteren en juist nu meer geld in ontwikkeling stoppen zodat het juist niet zo erg wordt als jij beschrijft.

quote:

Op zondag 17 juni 2007 13:52 schreef gronk het volgende:
En dan?

quote:

Op zaterdag 16 juni 2007 00:56 schreef gronk het volgende:

[..]

Y'know, je kunt complete nitwits meestal prima herkennen aan het gebruik van dit soort kreten.

quote:

Op maandag 18 juni 2007 09:31 schreef Matty___ het volgende:

[..]

dan zal nog meer geld en tijd in reseach worden geinvesteerd.

quote:

Op maandag 9 juli 2007 20:38 schreef Pietverdriet het volgende:
[afbeelding]
De prijs van de olie fluctueert, maar stijgt helemaal niet. Het is de dollar die daalt.
Hype hype en histerie, maar weten waar je het over hebt, ho maar.

De prijs van olie in de waarde van de dollar anno 2005
[afbeelding]

In de jaren 80 was de olie dus duurder

quote:

Op maandag 9 juli 2007 20:51 schreef Richie_Rich het volgende:

[..]

Zo'n zelfde plaatje krijg je ook bij de goudkoers.

Ik kon eigenlijk nooit echt een goede olieprijs vinden in zowel euro's als dollars.