Welke film heb jij vandaag/pas gezien deel CVII

quote:

Op zondag 1 april 2007 13:11 schreef Lambiekje het volgende:

Je moet wel wat intellectueel zijn om de film te waarderen. Als je StevenSegal films top vind dan kun 2001 niet waarderen. Bovendien is bij deze flim meerdere views benodigd om de echte schoonheid te zien.

Zo intellectueel ben je dus niet

Wat jammer toch dat als mensen op een nette manier aangeven dat ze een bepaalde klassieker niet zo waarderen (in dit geval zelfs "toen ze klein waren") dat er dan meteen gesmeten gaat worden met namen als Deuce Bigalow 2 en Steven Seagal.

Ik vind 2001: ASO enkele prachtige scènes hebben, maar na een aantal kijkbeurten ook nog steeds een flink aantal overbodige. Nu heb ik geen Heidegger gelezen, daar zal het wel aan liggen. Of ik ben gewoon niet intellectueel genoeg.

quote:

Op zondag 1 april 2007 13:11 schreef Lambiekje het volgende:

[..]

Je moet wel wat intellectueel zijn om de film te waarderen. Als je StevenSegal films top vind dan kun 2001 niet waarderen. Bovendien is bij deze flim meerdere views benodigd om de echte schoonheid te zien.

Intellectueel, ik ben intellecueel

Maar stiekem een beetje onzin natuurlijk.

Overigens kan ik wel genieten van Steven Seagal, lijkt me toch een sympathiek ventje.

Submerged (2005)
Pheeeeuw Steven Seagal heeft de wereld maar mooi weer gered. Tjonge jonge jonge wat een pointoze movies maakt die gast.

cijfer 3 / imdb 3.7

Escort (2006)
Een escort-trut krijgt een deal van een oude vent, met een hersentumor, om met hem trouwen en de ervenis krijgen. Maar wel zodat hij zijn laaste dagen met een knappe vrouw kan doorbrengen. Na wikken en wegen met haar vriend besluit ze dat maar te gaan doen. De artsen zeggen dat het hoogstens een halfjaar te gaan is. Uiteraard als ze eenmaal getrouwd zijn wordt al snel duidelijk dat de tumor niet is wat het lijkt. En zij denkt gvd dan kan ik fluiten naar me centen op korte termijn. Haar vriend (Bas Ragas, de ploert van Tooske) wordt ook een beetje opdringerig.
Het blijft een Nederlandse film, matig acteerwerk.

cijfer 5.5 / imdb 6.9 (36 votes)

Welcome to my Dollhouse (1995)
Een lelijk meisje wordt door gehele school gepest en getreiterd en bovendien haar naam is ook niet mee, Wiener.
foute bril, foute kleding. Daarin tegen treitert zij op haar beurt haar jongere zusje wat z;n heerlijk speelskind is in z'n ballerina pak. Daarnaast heeft ze nog een nerdbroer. Als dan een knappe jongen mee gaat spelen in haar broers band wordt ze verliefd op hem. Haar ouders hebben meer oog voor dat liefje zusje en de intelligente broer. En haar ook minofmeer pesten. Zij krijgt overal de schuld van. Zij krijgt geen lekker toetje en dat soort dingen.
Wat overigens wel weer mooi is en nog waar ook. Is dat de grootste pestkop, haar bedreigd en wil verkrachten en in de klas haar voor schut zet. Gewoon verliefd is op haar. Maar omdat de school een hekel heeft aan dat kind kan je nooit jouw liefde ten toonstellen. Als de jongen alleen is met haar veranderd zijn karakter tot een jongen die ook niet weet wat hij met de situatie aan moet. Maar hij is niet de kwaadste.
Het is wel mooi uitgebeeld hoe pesten op school te werk gaat. Niet de ecsessen, maar dus wel zo dat de docenten en leiding niet door hebben wat er speelt. Het is geen visueel hoogstaande film, maar wat de film behandeld is wel goed verbeeld.

cijfer 7 / imdb 7.3

quote:

Op zondag 1 april 2007 13:32 schreef Lambiekje het volgende:
Submerged (2005)
Pheeeeuw Steven Seagal heeft de wereld maar mooi weer gered. Tjonge jonge jonge wat een pointoze movies maakt die gast.

cijfer 3 / imdb 3.7
[...]

Als ik dan toch bezig ben. Waarom kijk je dat Seagal-spul als je al weet dat je die 'pointloze movies' zo bagger vindt? Wat verwacht je dan, dat hij je ineens verrast met wat intellectueel hoogvermaak?

quote:

Op zondag 1 april 2007 13:07 schreef Lambiekje het volgende:

[..]

Óm te zien hoe het dus NIET moet ?!

Dan zou ik eerder Santa Claus Conquers the Martians of Manos: The Hands of Fate aanraden . Het idee en de boodschap, die zowaar te ontdekken viel, is nog wel aardig bedacht, maar de uitvoering is echt bagger, maar wel genietbare bagger dus.

quote:

Op zondag 1 april 2007 13:28 schreef Sokolsky het volgende:
Wat jammer toch dat als mensen op een nette manier aangeven dat ze een bepaalde klassieker niet zo waarderen (in dit geval zelfs "toen ze klein waren") dat er dan meteen gesmeten gaat worden met namen als Deuce Bigalow 2 en Steven Seagal.

Ik vind 2001: ASO enkele prachtige scènes hebben, maar na een aantal kijkbeurten ook nog steeds een flink aantal overbodige. Nu heb ik geen Heidegger gelezen, daar zal het wel aan liggen. Of ik ben gewoon niet intellectueel genoeg.

Ho ho ik vind 2001 een prachtfilm. En ben er zelfs 3 jaar geleden in de Pathé Comebacks voor naar de bios geweest. Dat is echt een ervaring.
Wat ik er wel bij moet zeggen dat ik toen ik de eerste keer de film zag als kind, ergens op TCM, dat ik het niet geheel begreep. Mede omdat ik nog niet voldoen (filisophische) kennis hebt. Veel van sommige films die ik als kind stom vond heb ik wel degelijk moeten herzien, en andersom, Bud Spencer films bijvoorbeeld.

Wat ik wel denk is dat je 2001 nog mooier en nog beter kan gaan vinden als filosofische klassiekers kent.

Ik wil alleen maar aangegeven, dat als je nobrainer actiefilms echt leuk vind, films als 2001 of Solyaris minder kan waarderen. Gros van de mensen heeft het verstand van een tokkie, niet vergeten he. Want waarom worden er nog steeds van die trieste spinoffs van AmericanPies en jamesbonds gemaakt? Of films als Norbit, White Chicks en Little man. Deze producties krijgen potverdikkie nog exposure ook in onze zalen.?

quote:

Op zondag 1 april 2007 13:40 schreef Doff het volgende:

[..]

Als ik dan toch bezig ben. Waarom kijk je dat Seagal-spul als je al weet dat je die 'pointloze movies' zo bagger vindt? Wat verwacht je dan, dat hij je ineens verrast met wat intellectueel hoogvermaak?

Toch stiekum hopen dat ie Nico of Under Siege overtreft.

Ik heb me invloed op de flimkeuze verspeeld, nadat ik Miss Little Sunshine had voorgeschoteld
Nee voor deze Seagal film niet hoor .. ,maar ik heb wel degelijk te horen gekregen van jy mag niet meer bepalen na MLS.

En bovendien wie een beetje me filmhistory bekijkt. Weet dat ik het leuk vind om zelf op te winden over hoogstaande werken als Pledge This, 9 Lives en andere topfilms met Paris Hilton.

[ Bericht 14% gewijzigd door Lambiekje op 01-04-2007 13:58:26 ]

quote:

Op zondag 1 april 2007 13:42 schreef Falco het volgende:

[..]

Dan zou ik eerder Santa Claus Conquers the Martians of Manos: The Hands of Fate aanraden . Het idee en de boodschap, die zowaar te ontdekken viel, is nog wel aardig bedacht, maar de uitvoering is echt bagger, maar wel genietbare bagger dus.

Monsturd niet vergeten !

quote:

Op zondag 1 april 2007 13:48 schreef Lambiekje het volgende:

[..]

Ik wil alleen maar aangegeven, dat als je nobrainer actiefilms echt leuk vind, films als 2001 of Solyaris minder kan waarderen. Gros van de mensen heeft het verstand van een tokkie, niet vergeten he. Want waarom worden er nog steeds van die trieste spinoffs van AmericanPies en jamesbonds gemaakt? Of films als Norbit, White Chicks en Little man. Deze producties krijgen potverdikkie nog exposure ook in onze zalen.?

Gelukkig maar dat wij daar boven staan .
Overigens haal je hier natuurlijk wat zaken door elkaar, ik noem smaak, interesse en intelligentie.

Volgens mij heb je mij niet begrepen Lambiekje. Ik heb het helemaal niet over jouw mening over 2001. Ik vraag me af waarom je in hemelsnaam begint over hedendaagse rommel als iemand anders alleen stelt 2001 niet te trekken. Dat heeft toch niets met elkaar te maken? Bovendien ben jij volgens mij degene hier die het meest van dat soort rommel kijkt, dus het verkoopt wel degelijk.

Verder vind ik opmerkingen als "gros van de mensen heeft het verstand van een tokkie" nogal misplaatst en arrogant .Waarom zou jij zo verheven zijn?

Welke filosofische klassiekers zou ik volgens jou moeten kennen om bijvoorbeeld die schreeuwende kleurenpaletsequentie in 2001 op waarde te schatten?

quote:

Op zondag 1 april 2007 13:50 schreef Lambiekje het volgende:

[..]

Toch stiekum hopen dat ie Nico of Under Siege overtreft.

Ik heb me invloed op de flimkeuze verspeeld, nadat ik Miss Little Sunshine had voorgeschoteld
Nee voor deze Seagal film niet hoor .. ,maar ik heb wel degelijk te horen gekregen van jy mag niet meer bepalen na MLS.

En bovendien wie een beetje me filmhistory bekijkt. Weet dat ik het leuk vind om zelf op te winden over hoogstaande werken als Pledge This, 9 Lives en andere topfilms met Paris Hilton.

Wie zijn die mensen, die Seagals films boven MLS verkiezen. Je 12-jarige broertje?

Is dat een beetje een leuke film? Miss Little Sunshine?

quote:

Op zondag 1 april 2007 13:58 schreef Sokolsky het volgende:
Volgens mij heb je mij niet begrepen Lambiekje. Ik heb het helemaal niet over jouw mening over 2001. Ik vraag me af waarom je in hemelsnaam begint over hedendaagse rommel als iemand anders alleen stelt 2001 niet te trekken. Dat heeft toch niets met elkaar te maken? Bovendien ben jij volgens mij degene hier die het meest van dat soort rommel kijkt, dus het verkoopt wel degelijk.

Verder vind ik opmerkingen als "gros van de mensen heeft het verstand van een tokkie" nogal misplaatst en arrogant .Waarom zou jij zo verheven zijn?

Welke filosofische klassiekers zou ik volgens jou moeten kennen om bijvoorbeeld die schreeuwende kleurenpaletsequentie in 2001 op waarde te schatten?

Nou ik heb het over hedendaagse rommel om dat ik vrienden/kennissen heb die dus films voor 1990 niet te harden vinden. (afgezien van de paar die ik net al eerder had genoemd). En ik ben ervan overtuigd dat een groot deel die mening ook gedeeld is. Voor 1990 hoor je niet te bekijken gevoel heb ik dan...

Ik kijk slechte rommel om de goede werken beter te waarderen. Beetje bij de lesblijven hoe het ook al weer niet moet. Om eerlijk te zijn films met een dikke 1 of 2 op imdb zijn genietbaarder dan films die een 4 of 5 hebben.
Nietszeggend is erger dan beyond slecht. Dat vermengen met steengoede films maakt de betere films wel beter, tenminste naar mijn gevoel.

Een ding, ik zou die kutfilms nooit gehuurd of gekocht hebben, lange leven het internet. Mensen kinderen wat een troep titels staan er bij de blokker, wie heeft die titels wel eens doorgebladerd. ?! Met acteurs die GTST niet eens zou aannemen?

Wie durft te bekennen dat ie bij blokker de 1 euro troep heeft gekocht?

Kleurenpallet is gewoon pracht wat er in die tijd kon

quote:

Op zondag 1 april 2007 14:08 schreef Lambiekje het volgende:
Nou ik heb het over hedendaagse rommel om dat ik vrienden/kennissen heb die dus films voor 1990 niet te harden vinden.

Daar heb ik ook altijd last van. Ze lachen me uit.

Mikaël (1924 - Carl Th. Dreyer)

Schilder Claude Zerot is een wereldberoemd schilder en op een dag komt beginnend schilder Mikaël bij hem langs om zijn schetsen te laten zien. Het wordt afgekeurd, maar het knappe koppie van de jonge Mikaël valt bij de schilder gelijk in de smaak. Mikaël is vanaf dat moment het vaste model voor Zerot, en ‘samen’ maken ze verschillende meesterwerken. Dan komt er een Russische prinses ten tonele: het is de schone, maar niet meer zo rijke, Lucia Zamikoff. Ze vraagt Zerot een portret van haar te maken. Maar dat weigert de schilder, hij werkt niet op bestelling. Als de teleurgestelde Lucia op punt staat van vertrekken ziet Zerot toch wel wat in haar, en besluit toch een portret van haar te maken. Tijdens het werken (en ook daarna) probeert Lucia de oude, en vooral erg rijke, schilder te versieren, om zo haar schulden af te lossen. Maar daar moet hij niets van hebben, hij gaat immers met Mikaël. Dus probeert ze het eens bij Mikaël zelf, die wel een beetje uitgekeken is op de oude man, en met succes. Mikaël gaat steeds vaker weg en komt op een gegeven moment zelfs niet meer langs, tenzij het verplicht is voor het werk. Mikaël is ook niet altijd even netjes, hij liegt zijn meester/geliefde voor, verkoopt zijn werk om de schulden van Lucia af te betalen, en blijft maar geld nemen van Zerot om zo zijn dure levensstijl te bekostigen. Vriend (en biograaf) Schwitt probeert Zerot wijs te maken dat Mikaël zijn liefde niet waard is, maar hier wil Zerot niets van weten. Ondertussen steelt Mikaël zelfs van zijn Zerot, en dit is dan de laatste klap. Hij gaat eraan onderdoor, en overlijdt die avond. Er wordt nog geprobeerd Mikaël (die nog wel alles van Zerot krijgt) op te piepen, maar dat lukt niet meer. En zo steft hij alleen, maar wel tevreden. Hij heeft tenminste ware liefde mogen aanschouwen.

Erg rijke film, die iets minder bekend is in het oeuvre van Dreyer. Erg mooi geschoten (en wat een sets ook!), en lekker vlot vertelt. De film verveelt werkelijk geen moment. De relatie tussen de kunstenaar en zijn/haar leerling komt goed uit de verf, en ook andere thema’s worden goed behandelt. En ook nog een compliment voor de betoverende score van Pierre Oser, past fantastisch bij de film.

[ Bericht 0% gewijzigd door RuneRose op 01-04-2007 16:33:51 ]

Dus... al die mensen met het verstand van de tokkies zijn jouw vrienden? Of begrijp ik het nu verkeerd?

Wat een gezeur om niets allemaal. Waarom zou je 2001:ASO niet goed kunnen vinden als je graag naar films van Steven Seagal kijkt. Klinkklare onzin.

Bobby

Liep er toevallig tegen aan, nooit wat over gelezen of gehoord, maar verrassend goed.
Het speelt zich af op de dag van de moord op Robert Kennedy, hence de titel .
Het verhaal wordt verteld via de belevenissen van hotelgasten en personeel van het hotel waar de moord plaatsvond.

Er speelt een hele zwik grote namen mee in deze door Emilio Estevez geregisseerde film, wat me altijd een beetje huiverig maakt (het verhaal zal wel zwak zijn dan, raar vooroordeel maar sue me) maar ik werd aangenaam verrast, prachtige film.
En hoewel je weet wat de afloop is, naarmate het einde nadert loopt de spanning toch goed op, zit je op het puntje van je stoel (nu ja, ik dan ). Je voelt de paniek, de radeloosheid, het verdriet, de woede, mensen die hun hoop op deze man gevestigd hadden en het heeft nooit zo moge zijn.. prachtig in beeld gebracht in die laatste minuten.


Kennedy komt zelf in beeld enkel via historische beelden, dus geen acteur die hem speelt, alleen op het einde even, maar dan slechts van achter te zien., wmb een goede keuze, zo komt het authentieker over.

Rubber's Lover (1996)
Vreemde Japanse (zwart-wit) film over een stel wetenschappers dat ether in de hersenen van mensen inspuit, af en toe gaat het mis en spatten de hoofden van die mensen uit elkaar. Waar het verhaal nou precies over ging, weet ik eigenlijk niet, maar ik vond het een goede film waarin horror en science fiction door elkaar lopen.

quote:

Op zondag 1 april 2007 14:35 schreef RuneRose het volgende:
Wat een gezeur om niets allemaal. Waarom zou je 2001:ASO niet goed kunnen vinden als je graag naar films van Steven Seagal kijkt. Klinkklare onzin.

dat misschien wel. Maar dan moet je nog wel een aversie hebben tegen films van voor 1990.

It's a Wonderful Life
Ik ben tamelijk lyrisch...

Prima oudje, voor die tijd prima effecten. En zowaar superspannend nog,ondanks dat de film zo oud is.
7.5/10

quote:

Op zondag 1 april 2007 20:54 schreef dvdfreak het volgende:
[afbeelding]
Prima oudje, voor die tijd prima effecten. En zowaar superspannend nog,ondanks dat de film zo oud is.
7.5/10

Dat is toevallig, die heb ik vandaag ook gezien. Die special effects waren erg hip ja. Het einde is helaas even beroerd als Steven Spielbergs einde. Cijfer: 8

quote:

Op zondag 1 april 2007 20:59 schreef Falco het volgende:

[..]

Dat is toevallig, die heb ik vandaag ook gezien. Die special effects waren erg hip ja. Het einde is helaas even beroerd als Steven Spielbergs einde. Cijfer: 8

Ikheb de Spielberg versie nog niet gezien

Vrijdagavond en gisteren gekeken:

Candy(2006)

Liefdesverhaal over 2 drugsverslaafden.Ondanks dat dit onderwerp in films als Requim for a Dream en Drugstore Cowboy al is behandeld blijft het toch wel aangrijpend.Ook de sterke rollen van Heath Ledger en Abbie Cornish maken deze (kleine) Australische productie 'n boeiende film.

Down in the Valley(2005)

Edward Norton speelt de cowboy-versie van Travis Bickle.Maar zelfs Norton kon deze film niet redden.De film begon aardig,maar werd steeds langdradiger.Evan Rachel Wood speelt maar weer eens de opstandige tiener en Rory Culkin(alwéér 'n Culkin?Hoeveel zijn er wel niet?) is ronduit irritant!

Lantana(2001)

Beetje de Australische versie van Magnolia,alleen met 'n moordverhaal erbij.Ook hier dus de verschillende verhaallijnen.Ik vond de film toch wel verrassend goed.Het acteerwerk is gewoon goed(vooral Anthony LaPagila),net zoals het camerawerk en het verhaal is vrij goed uitgewerkt.Ik vond het begin vrij slapjes,maar daarna begon de film toch steeds meer te boeien.Mede ook danzij dat suspense-sfeertje.Minpuntjes waren dat er soms te veel toevalligheden in de film voorkomen en dat niet alle karakters even goed uit de verf komen.Maar desondanks toch 'n vermakelijke film.

Ellie Parker(2005)

Filmversie van de short film,ook met Naomi Watts( ) in de hoofdrol.Australische actrice probeert zich te redden in Hollywood.De film heeft 'n aantal leuke momenten,maar is eigenlijk vrij middelmatig.Wel 'n sterke rol van Watts en het was ook leuk om Chevy Chase weer eens in 'n film te zien.

Domicile conjugal (1970) :: 7.6



Leuke en grappige film van Truffaut, net iets minder dan z'n voorganger maar nog steeds leuk.

Belle de jour (Luis Buñuel, 1967) :: 7.8



Wederom een prima film van Bunuel, leuk verhaal gevuld met absurdisme en een perfecte rol van Catherine Deneuve.

Geen sterk verhaal of een slecht script maar de special effects maken nog iets goed bij deze film
6.4/10

Babel

Goeie film. Maar maakte de hype niet helemaal waar.

quote:

Op zondag 1 april 2007 23:09 schreef dvdfreak het volgende:
[afbeelding]
Geen sterk verhaal of een slecht script maar de special effects maken nog iets goed bij deze film
6.4/10

Waar baseer je die .4 op?

The fountain

Geweldige film

Top 10 dan maar, deze keer zonder links, vanwege geen zin.

1. The Fountain (Darren Aronofsky, 2006)
2. About Love (Ten Shimoyama, Chin-yen Yee, Yibai Zhang, 2005)
3. The Verdict (Sidney Lumet, 1982)
4. Paris, Texas (Wim Wenders, 1984)
5. Le fantôme de la liberté (Luis Buñuel, 1974)
6. The Glass Key (Stuart Heisler, 1942)
7. Badkonake sefid (Jafar Panahi, 1995)
8. 300 (Zack Snyder, 2006)
9. Hôhokekyo tonari no Yamada-kun (Isao Takahata, 1999)
10. All That Heaven Allows (Douglas Sirk, 1955)

Geen kortfilms omdat ik gewoon niets ben tegengekomen wat in een top 10 zou horen.

quote:

Op maandag 2 april 2007 08:49 schreef SaintOfKillers het volgende:
Top 10 dan maar, deze keer zonder links, vanwege geen zin.

1. The Fountain (Darren Aronofsky, 2006)
2. About Love (Ten Shimoyama, Chin-yen Yee, Yibai Zhang, 2005)
3. The Verdict (Sidney Lumet, 1982)
4. Paris, Texas (Wim Wenders, 1984)
5. Le fantôme de la liberté (Luis Buñuel, 1974)
6. The Glass Key (Stuart Heisler, 1942)
7. Badkonake sefid (Jafar Panahi, 1995)
8. 300 (Zack Snyder, 2006)
9. Hôhokekyo tonari no Yamada-kun (Isao Takahata, 1999)
10. All That Heaven Allows (Douglas Sirk, 1955)

Geen kortfilms omdat ik gewoon niets ben tegengekomen wat in een top 10 zou horen.

Schrijf eens wat over The Fountain, ik ben er erg benieuwd naar.

quote:

Op maandag 2 april 2007 11:15 schreef Gillingham het volgende:

[..]

Schrijf eens wat over The Fountain, ik ben er erg benieuwd naar.

Darren Aronofsky's nieuwste film: The Fountain

quote:

Op zondag 1 april 2007 13:28 schreef Sokolsky het volgende:

Ik vind 2001: ASO enkele prachtige scènes hebben, maar na een aantal kijkbeurten ook nog steeds een flink aantal overbodige. Nu heb ik geen Heidegger gelezen, daar zal het wel aan liggen. Of ik ben gewoon niet intellectueel genoeg.

Het is vaak een uitnodiging tot prentetieuze onzin, zoals weer blijkt.
De beste uitleg van de film is hier te vinden. Aanrader voor iedereen.

Ik vind het zinloos om bij "moeilijke" films ergens anders een interpretatie te gaan zoeken. Wat ben je zelf nu met de interpretatie van iemand anders? Hoogstens leuk om eens te lezen, maar zoiets kan je toch alleen maar zelf invullen, vind ik.

Dat kan ik moeilijk begrijpen, een film niet snappen of er zelf geen interpretatie aan kunnen geven (waar niets mis mee is, dat is gewoon een vorm van smaak) en nadat een ander dan zijn persoonlijke, subjectieve uitleg daarover geeft, iets dan plotseling schitterend gaan vinden.

Dat is geen mening vormen, maar een mening kopiëren.

quote:

Op maandag 2 april 2007 11:31 schreef SaintOfKillers het volgende:

[..]

Darren Aronofsky's nieuwste film: The Fountain

Thanks.

Als zelfs jij deze film zo hoog waardeert...

quote:

Op maandag 2 april 2007 11:52 schreef SaintOfKillers het volgende:
Ik vind het zinloos om bij "moeilijke" films ergens anders een interpretatie te gaan zoeken. Wat ben je zelf nu met de interpretatie van iemand anders? Hoogstens leuk om eens te lezen, maar zoiets kan je toch alleen maar zelf invullen, vind ik.

Dat kan ik moeilijk begrijpen, een film niet snappen of er zelf geen interpretatie aan kunnen geven (waar niets mis mee is, dat is gewoon een vorm van smaak) en nadat een ander dan zijn persoonlijke, subjectieve uitleg daarover geeft, iets dan plotseling schitterend gaan vinden.

Dat is geen mening vormen, maar een mening kopiëren.

Edit: je post nu wat beter gelezen, onderstaande reactie is dan ook niet echt meer relevant.

Natuurlijk heb je gelijk, l'auteur est mort, en zoals Lynch altijd zegt; het gaat om jouw interpretatie. Auteursintentie lijkt verleden tijd, ook al ben ik het daar niet helemaal mee eens, maar dat sluit nog niet uit dat de manier waarop andere mensen naar een film kijken jouw ervaring niet kan veranderen. Daarvoor moet je de film natuurlijk nog wel een keer bekijken. Maar als het gaat om jouw interpreatie, iets dat dus tijdelijk is, kan dat de volgende keer door invloed van andere of bijvoorbeeld een vernieuwd referntiekader (waar ik op doelde met Heidegger - 2001) veel positiever of negatiever zijn dan de eerste keer.

Nu heb ik mijn eigen theorie over Inland Empire, Mulholland Dr en The Fountain, maar ik vond het nog steeds erg leuk om te lezen hoe anderen de film interpreteerde. Blijkbaar had ik een aantal zaken gemist, dat kan niet anders bij film, en de volgende keer was (zal) de ervaring dus anders (zijn).

quote:

Op maandag 2 april 2007 11:52 schreef SaintOfKillers het volgende:
Ik vind het zinloos om bij "moeilijke" films ergens anders een interpretatie te gaan zoeken. Wat ben je zelf nu met de interpretatie van iemand anders? Hoogstens leuk om eens te lezen, maar zoiets kan je toch alleen maar zelf invullen, vind ik.

Dat kan ik moeilijk begrijpen, een film niet snappen of er zelf geen interpretatie aan kunnen geven (waar niets mis mee is, dat is gewoon een vorm van smaak) en nadat een ander dan zijn persoonlijke, subjectieve uitleg daarover geeft, iets dan plotseling schitterend gaan vinden.

Dat is geen mening vormen, maar een mening kopiëren.

Precies . Het leukste bij dit soort films, waarbij actief filmkijken/meedenken in zekere mate wordt verwacht, is natuurlijk om zelf met een interpretatie op de proppen te komen. Dat die dan niet overkomt met de visie van de filmmaker of een belangwekkende criticus, zou in principe niet uit moeten maken m.i. Zo ontzettend veel waarde zou je aan dat soort complete analyses ook niet aan moeten geven, want het gaat om je eigen filmervaring en niet die van iemand anders natuurlijk.

Na Mulholland Drive bijvoorbeeld dacht ik "Oke, wel een vage, maar ook wel leuke film". Niet alles snapte ik er van, maar ik voelde ook niet meteen de behofte om meteen op allerlei websites na te gaan wat nou bedoeld wordt met zus en zo. Ik denk wel dat na een tweede kijkbeurt mijn ideeën over Mulholland Drive wel duidelijker worden, zoals dat eigenlijk wel vaker het geval is bij dit soort 'moeilijkere' films.

En ohja, het zou overigens ook zeker niet 'fout' genoemd mogen worden als je een andere interpretatie hanteert.

Rebel Without a Cause (1955)
De film begint met een dronken Jim Stark (James Dean) die naar het politiebureau wordt gebracht, aldaar wordt duidelijk dat er veel problemen zijn in Jim's leven. Als ik het aan de ene kant bekijk dan zie ik een film die zijn tijd ver vooruit was, maar aan de andere kant kreeg ik niet echt een meelevingsgevoel. Waar dat aan ligt weet ik niet misschien wel de gedateerde maar visueel wel leuke setting. Het acteerwerk was verder prima en de film heeft gewoon vele memorabele scenes.


[ Bericht 4% gewijzigd door Shogo op 02-04-2007 13:08:08 ]

quote:

Op maandag 2 april 2007 11:52 schreef SaintOfKillers het volgende:
Ik vind het zinloos om bij "moeilijke" films ergens anders een interpretatie te gaan zoeken. Wat ben je zelf nu met de interpretatie van iemand anders? Hoogstens leuk om eens te lezen, maar zoiets kan je toch alleen maar zelf invullen, vind ik.

Dat kan ik moeilijk begrijpen, een film niet snappen of er zelf geen interpretatie aan kunnen geven (waar niets mis mee is, dat is gewoon een vorm van smaak) en nadat een ander dan zijn persoonlijke, subjectieve uitleg daarover geeft, iets dan plotseling schitterend gaan vinden.

Dat is geen mening vormen, maar een mening kopiëren.

Ik ben het half met je eens. Half totaal niet.

Ja. Het is raar als mensen echt totaal geen eigen idee hebben bij een film. En die dan plotseling goed vinden, nadat ze er iets over gelezen hebben.

Nee, het lezen van iemands anders zijn mening en interpretatie is geen totale onzin.
Het gaat niet bij mij nooit om een mening te vormen. Maar meer om iets extra te leren. Ik start met mijn eigen interpretatie van een film. Maar die van een ander kan me wel helpen om de puntjes op de i te zetten, de blanke gaten erin in te vullen.

Neem nou Mullholland Dr. (het uitgekookte, maar beste voorbeeld bij dit soort films) of 2001 ASO. Dat zijjn films waar ik het kijken zelf interpretaties bij heb (Fuck, wat ben ik slim. ). Dan vind ik het leuk om na te lezen, wat andere er van denken. Om zo met de de ideeën en aanwijzingen van andere de film nog beter te kunnen begrijpen.

Vergelijk het bijvoorbeeld met een schilderij van de oude meesters. Je weet wie het is, wat het voorstelt en/of welke gebeurtenis het schilderij afbeeldt. Je snapt zelfs enkele symbolen, die in het schilderij zitten. Dat is je eigen interpretatie. En je vind het nog een mooi schilderij ook. Als er dan iemand komt die je uitlegt over alle symbolen en symboliek in het schilderij. Dan is dat toch alleen maar interessant. En kan zo´n schilderij in mijn ogen alleen maar mooier en interessanter maken.

Ik zelf heb niet alle werken van alle filosofen in de wereld gelezen. Dus als iemand dan met een theorie komt van hoe een theorie van een bepaalde filosoof bij de film past. Of dat een film allerlei symboliek en verwijzingen heeft naar andere literatuur, die ik heb gemist. Dan vind ik dat interessant om te lezen. En om te kijken in hoeverre dat mijn eigen interpretatie voor-of tegen spreekt. En aan de hand van zoiets eens wat meer na te denken over de film. En misschien wel mijn interpretatie iets bij te schaven, omdat die bijdrage van andere logischer is. Zoiets kan mij helpen om een film beter te begrijpen. Laat ik een concreet voorbeeld noemen. Bij Mullholland Dr. zijn er theoriën over of het in de droom om twee vrouwen gaat (zoals ik zelf dacht eerst) of dat beiden vrouwen een aspect van Noami´s karakter voorstellen. Na het lezen daarvan erover na te denken, vond ik dat een logischere, betere verklaring.

Dat is geen mening kopieëren maar een mening vormen aan de hand van een discussie.
Vind jij het discussie voeren na afloop van een film met vrienden ook onzin? Zo´n discussie met vrienden, waar je ideeën met elkaar vergelijkt om zo gezamenlijk tot een `betere` interpretatie en begrip van de film te komen vind ik vergelijkbaar met het lezen van intertpretaties van andere op het internet.

Of ben jij zo iemand die zich in zo´n discussie obsessief vasthoud aan zijn eigen mening? Die niks van iemand wil aannemen. En alles wat zijn eigen ideeën tegenspreekt bij voorbaat al verwerpt om je eigen gelijk te kunnen behouden. Dan is het lezen van interpretaties namelijk wel echt onzin. Of als je alwetend bent.

Amen

quote:

Op maandag 2 april 2007 13:44 schreef Lonewolf2003 het volgende:

[..]

Ik ben het half met je eens. Half totaal niet.

...
Na het lezen daarvan erover na te denken, vond ik dat een logischere, betere verklaring.

Ik beschouw een film als een losstaand gegeven. Als ik 'm heb gezien, dan vorm ik een mening, geef ik een waardering. Als ik nog allerlei zijdelings verwante dingen moet lezen om het beter te begrijpen/waarderen, dan vind ik dat persoonlijk een gebrek van de film. Als ik iets uit een film niet begrijp, dan wekt dat bij mij geen nieuwsgierigheid op, maar dan verlies ik gewoonlijk alle interesse en dan wens ik geen energie te steken in een queeste om het wel te begrijpen, het boeit me niet. Ik zie film vooral als een verhalend medium, als dat verhaal onduidelijk is, tja... dan heeft dat zijn effect op mijn waardering voor die film.

quote:

Dat is geen mening kopieëren maar een mening vormen aan de hand van een discussie.
.....
Of als je alwetend bent.

Ik zie niet in waarom ik bij dit soort dingen van mening zou veranderen? Als ik iets ontzettend kut vind en een ander komt met allerlei briljante theorietjes aanzetten, nou, fijn voor hem of haar, ik vind 'm nog steeds ontzettend kut. Ik heb nog nooit iets gehoord of gelezen waardoor ik mijn mening over een film heb bijgesteld, kan me ook niet voorstellen dat dat gebeurt. Ik kan me ook niet voorstellen dat iemand mij iets komt vertellen waardoor ik een rockband die ik tot dan vreselijk vond, plots leuk vind of waardoor ik Big Brother plots boeiende TV zou vinden. Ik bedoel maar, dit is geen discussie over politiek of over moraliteit of weet ik veel, dit gaat over subjectieve waardering van vormen van vluchtig entertainment.

De enige manier waarop ik mijn mening zou bijstellen is na het herkijken van de film, alleen op basis van het gegeven zelf, nooit door de mening van een ander daarover. Ik zou het ook bizar vinden dat iemand zijn mening aanpast door iets wat ik zeg. Ik respecteer de mening van een ander en de redenen daarvoor, maar dat heeft uiteindelijk 0,0% effect op wat ik denk.

quote:

Op maandag 2 april 2007 15:49 schreef SaintOfKillers het volgende:

[..]

Ik respecteer de mening van een ander en de redenen daarvoor, maar dat heeft uiteindelijk 0,0% effect op wat ik denk.

Dat is schromelijke zelfoverschatting.

Maar verder wel respect voor je extreem lage vatbaarheid voor beinvloeding.

Ik snap die SoK ook niet. Na wat meningen en verhalen te hebben gelezen, en dan de film nog een keer te hebben gekeken kan je toch nieuwe emoties/ideeën bij de film hebben. Die komen nog steeds uitjezelf, ze zijn alleen getriggered door wat anderen hebben gezegd. Doodnormaal.

Maar als jij dat zegt niet te hebben geloof ik dat maar. Of dat goed is is een tweede..

Het is gewoon je referentiekader dat je uitbreidt, niets mis mee. Gebeurt altijd en continu.

quote:

Op maandag 2 april 2007 15:49 schreef SaintOfKillers het volgende:

[..]

Ik beschouw een film als een losstaand gegeven. Als ik 'm heb gezien, dan vorm ik een mening, geef ik een waardering. Als ik nog allerlei zijdelings verwante dingen moet lezen om het beter te begrijpen/waarderen, dan vind ik dat persoonlijk een gebrek van de film. Als ik iets uit een film niet begrijp, dan wekt dat bij mij geen nieuwsgierigheid op, maar dan verlies ik gewoonlijk alle interesse en dan wens ik geen energie te steken in een queeste om het wel te begrijpen, het boeit me niet. Ik zie film vooral als een verhalend medium, als dat verhaal onduidelijk is, tja... dan heeft dat zijn effect op mijn waardering voor die film.
[..]

Volgens mij haal je twee dingen door elkaar. Het waarderen van een film, (je meninig) en het begrijpen van een film (Interpretatie). Dat kan voor een los van elkaar staan. Je kan een film kut/prachtig vinden. Er over lezen, iets leren dat je nog niet wist. En de film nog steeds kut/prachtig vinden.
Een film heeft imo twee vlakken, die min of meer scheidbaar zijn. Een subjectieve persoonlijke emotionele vlak, waarbij vragen als raakt de film me emotioneel? Is die vermakelijk? etc. En een objectiever (al niet geheel objectief, want dat bestaat niet hierbij) vlak over wat de inhoud is, wat de `kunstenaar` wil zeggen, wat de boodschap ervan is, wat je interpretatie ervan is.

Ik heb de afgelopen maand heel wat Bergmans gekeken. Sommigen daarvan vond ik beter dan anderen. Maar bij allemaal heb ik na het lezen erover iets extra geleerd wat ik nog niet begreep/wist. Waardering en begrip van een film staat dus voor een deel los van elkaar.

Als ik een film gaaf en mooi vind, dan wil ik er alles over weten. En soms bij mindere films ook. Dat is geen gebrek van de film, het boek, schilderij etc., maar pure nieuwsgierigheid en leergierigheid van mijn kant. Het gaat niet zo zeer om onduidelijkheden van een film. Maar om iets extra te leren wat ik nog niet wist. Verwijzingen en symboliek etc. die als je ze niet ziet/kent/weet niet hinderlijk zijn voor het begrijpen van de film. Maar als je dat wel doet de film nog iets extra geven. Niemand is nou eenmaal helemaal op de hoogte van alle religies, filosofen, geschiedenis, symoboliek etc. in de wereld. Ik benadruk nog maals dat het niet gaat om onduidelijkheden in het verhaal. Dat zou voor iedereen te volgen moeten zijn (tot op zekere hoogte). Maar om een dieper begrip van een film.
Zijn films van Ki-duk Kim prachtig en te volgen voor me zonder iets te weten van boedhisme etc. ? Ja. Worden die films nadat ik daarvan daar meer over wist, weet beter te begrijpen, krijgen ze een extra laag die ik zonder die kennis niet had meegekregen?Ja.

quote:

Ik zie niet in waarom ik bij dit soort dingen van mening zou veranderen? Als ik iets ontzettend kut vind en een ander komt met allerlei briljante theorietjes aanzetten, nou, fijn voor hem of haar, ik vind 'm nog steeds ontzettend kut. Ik heb nog nooit iets gehoord of gelezen waardoor ik mijn mening over een film heb bijgesteld, kan me ook niet voorstellen dat dat gebeurt. Ik kan me ook niet voorstellen dat iemand mij iets komt vertellen waardoor ik een rockband die ik tot dan vreselijk vond, plots leuk vind of waardoor ik Big Brother plots boeiende TV zou vinden. Ik bedoel maar, dit is geen discussie over politiek of over moraliteit of weet ik veel, dit gaat over subjectieve waardering van vormen van vluchtig entertainment.

Het gaat dus niet om dat je een rockband opeens tof gaat vinden, maar dat je begrijpt waar de teksten over gaan. BB is een perfect slecht voorbeeld, omdat daar geen enkele boodschap onderligt. (Tenminste niet uit zich zelf) En du om geen enkel begrip vraagt.

Zelf zou ik de betere intelectuellere films of om het algemener te trekken alle betere hogere kunst, (Want daar hebben we het over. Niemand gaat theoriën lezen over Seagal films .) nooit bestempelen als vluchtig entertainment. Kunst kan ons aanzetten tot nadenken over ons zelf, de wereld etc. en een boodschap hebben die we ons hele leven mee dragen. Als jij alle films, boeken, muziek etc. echt alleen maar ziet als puur vluchtig entertainment. Dan hebben wij een totaal andere opvatting over hoe we kunst voor een deel beleven.

quote:

De enige manier waarop ik mijn mening zou bijstellen is na het herkijken van de film, alleen op basis van het gegeven zelf, nooit door de mening van een ander daarover. Ik zou het ook bizar vinden dat iemand zijn mening aanpast door iets wat ik zeg. Ik respecteer de mening van een ander en de redenen daarvoor, maar dat heeft uiteindelijk 0,0% effect op wat ik denk.

Bij mij werkt dat niet zo. Een mening van iemand kan best wel effect hebben op mij. Natuurlijk geen drastische omzwaaingen van 3en naar 8en. Maar iemand kan met zijn mening mij wel wijzen op gebreken of positieve punten van een film en daardoor van een 8 een 7,5 of 8,5 maken bijvoorbeeld.

En ik wou me reactie nog wel kort houden.

quote:

Op maandag 2 april 2007 15:49 schreef SaintOfKillers het volgende:

[..]

Ik beschouw een film als een losstaand gegeven. Als ik 'm heb gezien, dan vorm ik een mening, geef ik een waardering. Als ik nog allerlei zijdelings verwante dingen moet lezen om het beter te begrijpen/waarderen, dan vind ik dat persoonlijk een gebrek van de film. Als ik iets uit een film niet begrijp, dan wekt dat bij mij geen nieuwsgierigheid op, maar dan verlies ik gewoonlijk alle interesse en dan wens ik geen energie te steken in een queeste om het wel te begrijpen, het boeit me niet. Ik zie film vooral als een verhalend medium, als dat verhaal onduidelijk is, tja... dan heeft dat zijn effect op mijn waardering voor die film.
[..]

Dat vind juist totaal niet. Je hebt wel degelijk kennis nodig van zaken wat er in de echte wereld speelt. Zelffs voor StarWars.

Matrix is juist veel beter als je de foute grappen van wereld kent en dat we nu langzamerhand in een 1984 wereld leven. Als je geen kennis hebt van het bestaan van het 1984 boek dan mist men toch wel heel wat er zijn zo veel films op 1984 geent.

Films als Caligula of Salo. Als je denkt dat een regiseur pervers is. Maar dat is dus gewoon geschiedenis.

Oorlogfilms. Dan heb je toch echt wel kennis nodig waarom die oorlog was, tussen wie en welke tijd. Het zou bespottelijk zijn om alles wat er in de wereld gebeurd in iedere film weer te gaan vertellen.

Parodie films ..om het beter te begrijpen en alle grappen en grollen heb je toch echt wel een grote film kennis nodig

Als je Harry Potter films kijkt zou ik het persoonlijk bespottelijk vinden als ze iedere keer weer gaan uitleggen. Als je eerdere delen hebt gemist dan mis je toch wel wat van de films.

Hoe groter je kennis je referentie kader hoe beter een verhaal boek, film of toneel is.
Hoe je meer je weet van de geschiedenis., Wereld toneel (1984, oorlog, olie, drugs, democratie), kunst, literatuur en liefde.

Het enige genre waar je geen extra kennis nodig hebt is onderbroekenlol als American Pie.

quote:

Ik zie niet in waarom ik bij dit soort dingen van mening zou veranderen? Als ik iets ontzettend kut vind en een ander komt met allerlei briljante theorietjes aanzetten, nou, fijn voor hem of haar, ik vind 'm nog steeds ontzettend kut. Ik heb nog nooit iets gehoord of gelezen waardoor ik mijn mening over een film heb bijgesteld, kan me ook niet voorstellen dat dat gebeurt. Ik kan me ook niet voorstellen dat iemand mij iets komt vertellen waardoor ik een rockband die ik tot dan vreselijk vond, plots leuk vind of waardoor ik Big Brother plots boeiende TV zou vinden. Ik bedoel maar, dit is geen discussie over politiek of over moraliteit of weet ik veel, dit gaat over subjectieve waardering van vormen van vluchtig entertainment.

De enige manier waarop ik mijn mening zou bijstellen is na het herkijken van de film, alleen op basis van het gegeven zelf, nooit door de mening van een ander daarover. Ik zou het ook bizar vinden dat iemand zijn mening aanpast door iets wat ik zeg. Ik respecteer de mening van een ander en de redenen daarvoor, maar dat heeft uiteindelijk 0,0% effect op wat ik denk.

Jy gaat mij niet vertellen dat jy als kind een noir film goed vind. Dus je geeft Thrid Man bijvnu geen 2e kans omdat je het in het verleden slecht vond.

quote:

Op maandag 2 april 2007 08:49 schreef SaintOfKillers het volgende:
Top 10 dan maar, deze keer zonder links, vanwege geen zin.

1. The Fountain (Darren Aronofsky, 2006)
2. About Love (Ten Shimoyama, Chin-yen Yee, Yibai Zhang, 2005)
3. The Verdict (Sidney Lumet, 1982)
4. Paris, Texas (Wim Wenders, 1984)
5. Le fantôme de la liberté (Luis Buñuel, 1974)
6. The Glass Key (Stuart Heisler, 1942)
7. Badkonake sefid (Jafar Panahi, 1995)
8. 300 (Zack Snyder, 2006)
9. Hôhokekyo tonari no Yamada-kun (Isao Takahata, 1999)
10. All That Heaven Allows (Douglas Sirk, 1955)

Geen kortfilms omdat ik gewoon niets ben tegengekomen wat in een top 10 zou horen.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 2 april 2007 20:12 schreef Lambiekje het volgende:

[..]

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ja.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Verder komt het er op neer dat ik er niet van hou om dingen kapot te analyseren en al helemaal niet van anderen die dat voor mij doen. Dat heeft volgens mij minder te maken met een cultureel/historisch referentiekader.