R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Welkom in het centrale topic van "Depressie & Angst".
quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
quote:In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-5 zijn de angststoornissen zoals ze in het DSM-IV vermeld werden, opgesplitst in drie categorieën:
1) de angststoornissen
2) de obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen (ocgs)
3) de trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Angststoornissen in het DSM-5:
Paniekstoornis
Agorafobie
Specifieke fobie
Sociale angststoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Separatieangststoornis
Selectief mutisme
Angststoornis door een middel of medicatie
Angststoornis door een andere medische aandoening
angststoornis (niet anders omschreven)
Obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCD)
Stoornis in de lichaamsbeleving
Hoarding (het dwangmatig verzamelen van dingen)
Trichotillomanie (het regelmatig uittrekken van het eigen haar)
Excoriation disorder/Dermatillomanie (het regelmatig pulken aan de eigen huid)
Trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Reactieve hechtingsstoornis
Ontremde sociale engagementstoornis
Posttraumatische stressstoornis
Acute stressstoornis
Aanpassingsstoornissen
quote:FOK! heeft nu ook zijn eigen IRC-kanaal voor de mensen in "Depressie & Angst". Hier kunnen we gezellig chatten/ tips geven en het met elkaar erover hebben.
Indien jij ook gezellig mee wilt praten met ons kun je ons bereiken via de volgende link:
http://irc.fok.nl/
En dan in principe
/join #dna
Heb je vragen omtrent IRC?
PM de volgende users:
zomertje
RBWO
quote:
Mon 'en!
Nieuw topic, nieuwe kansen...
Na een maand klooien in de WW (en 24/7 stress met steeds nieuwe fysieke symptomen) heb ik me gisteren, op aanraden van het UWV, weer ziekgemeld.
Voel me een behoorlijke sukkel omdat ik (anderhalf jaar na diagnose 'burn-out') nog steeds jankend bij het UWV zit, maar aan de andere kant moet ik voor mezelf opkomen en inzien dat ik hulp nodig heb voordat ik weer (ooit) aan het werk kan.
Bleuh
Na een maand klooien in de WW (en 24/7 stress met steeds nieuwe fysieke symptomen) heb ik me gisteren, op aanraden van het UWV, weer ziekgemeld.
Voel me een behoorlijke sukkel omdat ik (anderhalf jaar na diagnose 'burn-out') nog steeds jankend bij het UWV zit, maar aan de andere kant moet ik voor mezelf opkomen en inzien dat ik hulp nodig heb voordat ik weer (ooit) aan het werk kan.
Bleuh
Mon 'en!
Zucht. UWV-meneer aan de telefoon vanochtend. Nadat ik hem uitvoerig uitlegde dat ik terugvalverschijnselen heb en veel last van mijn sociale angsten, zei hij: "Okee. De collega's van de Ziektewet nemen binnenkort telefonisch contact met u op.."
'Binnenkort'..?! 'Telefonisch contact'..?! Oh damn. Ik heb al twee jaar in mijn dossier staan dat ik per brief of mail een aankondiging van telefoontjes wil, omdat ik er angstig van word. Maar wéér wordt dat genegeerd. Thanks for nothing, UWV!
'Binnenkort'..?! 'Telefonisch contact'..?! Oh damn. Ik heb al twee jaar in mijn dossier staan dat ik per brief of mail een aankondiging van telefoontjes wil, omdat ik er angstig van word. Maar wéér wordt dat genegeerd. Thanks for nothing, UWV!
Mon 'en!
En er is geen mogelijkheid dat je of iemand anders die meneer daar nu alsnog op wijst?quote:Op maandag 31 juli 2017 14:04 schreef bloempjuh het volgende:
Zucht. UWV-meneer aan de telefoon vanochtend. Nadat ik hem uitvoerig uitlegde dat ik terugvalverschijnselen heb en veel last van mijn sociale angsten, zei hij: "Okee. De collega's van de Ziektewet nemen binnenkort telefonisch contact met u op.."
'Binnenkort'..?! 'Telefonisch contact'..?! Oh damn. Ik heb al twee jaar in mijn dossier staan dat ik per brief of mail een aankondiging van telefoontjes wil, omdat ik er angstig van word. Maar wéér wordt dat genegeerd. Thanks for nothing, UWV!
Wellicht. Ik probeer mezelf rustig genoeg te krijgen om zelf het UWV te bellen.quote:Op maandag 31 juli 2017 16:16 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
En er is geen mogelijkheid dat je of iemand anders die meneer daar nu alsnog op wijst?
#voelmeeenmietje
Mon 'en!
Succes en ik zou zeggen pick your battles. Als het niet lukt en er is iemand die het voor je wil doen, vraag dat dan. Ik denk dat dit het niet waard is.quote:
[..]
Wellicht. Ik probeer mezelf rustig genoeg te krijgen om zelf het UWV te bellen.
#voelmeeenmietje
Het is een beetje een eenzaam topic hier. Hoe gaat het met iedereen?
Ik heb toegezegd dat ik wat vrijwilligersdienstjes ga draaien op het theaterfestival in de stad. Maak mezelf he-le-maal gek, ben zó gestressed. Eigenlijk wil ik afzeggen, maar wil gaan omdat ik anders nooit buiten kom.
#fuckmylife
Ik heb toegezegd dat ik wat vrijwilligersdienstjes ga draaien op het theaterfestival in de stad. Maak mezelf he-le-maal gek, ben zó gestressed. Eigenlijk wil ik afzeggen, maar wil gaan omdat ik anders nooit buiten kom.
#fuckmylife
Mon 'en!
Hoi, ik volg jullie al een tijdje en het lijkt mij een fijne plek om af en toe mijn hart te luchten. 
Vanaf dat ik 10 jaar ben heb ik af en aan depressieve periodes. In mijn puberteit ben ik onder behandeling geweest van een psychotherapeut, maar dat beviel niet zo. Vanaf toen modder ik eigenlijk nog steeds maar wat aan. Soms lijkt het me fijn om hulp in te schakelen, en ik heb al vaak de stap genomen, maar telkens haak ik af zodra het tot een afspraak komt bij een therapeut. Te eng.
Vanaf dat ik 10 jaar ben heb ik af en aan depressieve periodes. In mijn puberteit ben ik onder behandeling geweest van een psychotherapeut, maar dat beviel niet zo. Vanaf toen modder ik eigenlijk nog steeds maar wat aan. Soms lijkt het me fijn om hulp in te schakelen, en ik heb al vaak de stap genomen, maar telkens haak ik af zodra het tot een afspraak komt bij een therapeut. Te eng.
Sterkte bloempjuh. And remember: "this, too, shall pass!"quote:
Het is een beetje een eenzaam topic hier. Hoe gaat het met iedereen?
Ik heb toegezegd dat ik wat vrijwilligersdienstjes ga draaien op het theaterfestival in de stad. Maak mezelf he-le-maal gek, ben zó gestressed. Eigenlijk wil ik afzeggen, maar wil gaan omdat ik anders nooit buiten kom.
#fuckmylife
Float through anxiety:
http://www.anxietycoach.com/claire-weekes.html
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Ik ben wat stiller en ja weet eigenlijk gewoon niet of ik me hier nog helemaal thuis voel. Lastig om goed te verwoorden.quote:
Het is een beetje een eenzaam topic hier. Hoe gaat het met iedereen?
Ik heb toegezegd dat ik wat vrijwilligersdienstjes ga draaien op het theaterfestival in de stad. Maak mezelf he-le-maal gek, ben zó gestressed. Eigenlijk wil ik afzeggen, maar wil gaan omdat ik anders nooit buiten kom.
#fuckmylife
Ik had een positieve doorbraak. Sortof dan. Anderhalf jaar terug gaf ik het daten op omdat ik paniekaanvallen kreeg zodra iemand in de buurt kwam. Sindsdien niwt meer gedate of echt close geweest met mannen.
Paar weken terug op een feestje met iemand gezoend en wat gerommeld. En afgelopen week is hij blijven slapen en ook wat intiemer geweest. Ik had nergens last van. Misschien helpt t dat we allebei niet echt verliefd zijn en er niks vanaf hangt.
Mjah. In mijn situatie zit gewoon niet veel verandering daarom post ik daar niet veel over. Daarnaast zijn mijn klachten wat anders door cptss en dissociatieve stoornis en doordat ik al drie miljoen jaar binnen de GGZ opgenomen ben voel ik me nergens meer echt aansluiten.
Ik post vaak alleen maar als ik iets inhoudelijks denk te kunnen zeggen ofzo. Dat probeer ik tenminste.
Ik post vaak alleen maar als ik iets inhoudelijks denk te kunnen zeggen ofzo. Dat probeer ik tenminste.
Ik kom even binnen vallen met een vraag, Weet iemand wat de mogelijkheden zijn qua huisvesting als het thuis niet langer gaat. (Het gezin/de kinderen lijden behoorlijk onder zijn depressie)
Wij gaan scheiden maar door omstandigheden woont hij nu nog bij ons, maar zn depressie wordt niet beter en zn houding en gedrag naar de kinderen ook niet.
Wij gaan scheiden maar door omstandigheden woont hij nu nog bij ons, maar zn depressie wordt niet beter en zn houding en gedrag naar de kinderen ook niet.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Wil je man zelf wel of niet weg?quote:
Ik kom even binnen vallen met een vraag, Weet iemand wat de mogelijkheden zijn qua huisvesting als het thuis niet langer gaat. (Het gezin/de kinderen lijden behoorlijk onder zijn depressie)
Wij gaan scheiden maar door omstandigheden woont hij nu nog bij ons, maar zn depressie wordt niet beter en zn houding en gedrag naar de kinderen ook niet.
Vast niet, maar hij moet ook realiseren dat het zo niet langer kanquote:
[..]
Wil je man zelf wel of niet weg?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 29% gewijzigd door gewoonmezelf87 op 05-08-2017 11:51:16 ]S. 2014
J. 2016
Ja dat begrijp ik. Alleen daar zit wel een verschil in. Als hij zelf ook inziet dat het niet kan en alles kan er misschien met een behandelaar ofzo gekeken worden maar noodopvang bij het één of ander.quote:
[..]
Vast niet, maar hij moet ook realiseren dat het zo niet langer kan
Wil hij niet weg, dan vraag ik me af naar wat voor mogelijkheden je zoekt?
Ik bedoel het echt niet lullig hoor maar de situatie in ons land is wel zo dat men niet zo gauw onder de indruk is van "zijn depressie wordt niet beter en zijn gedrag naar de kinderen ook niet".
Zijn jullie aangemeld bij een systeemtherapeut?
GM, bah. Weet wel dat urgentie (als het dat is wat je bedoeld) in héél weinig zaken toegekend wordt. Je moet dan kunnen aantonen dat jij en jouw kinderen echt direct gevaar lopen.
Vraag anders een gesprek met jouw/zijn huisarts aan. Misschien kan die tips geven en wat betekenen.
Vraag anders een gesprek met jouw/zijn huisarts aan. Misschien kan die tips geven en wat betekenen.
Dat klinkt niet hard voor mij Gewoonmezelf. Alleen hoe urgent het ook is voor jou en de kindjes, en goede hulp dat voor hem ook zou zijn. Ik vrees met grote vrezen dat het systeem daar hard in is. Daarom vroeg ik of hij wat wil.
Is er een familievertrouwenspersoons bij de instelling waar hij therapie volgt? Daar kun je ook nog terecht.
Is er een familievertrouwenspersoons bij de instelling waar hij therapie volgt? Daar kun je ook nog terecht.
Urgentie is idd heel lastig, Dat zou anders zijn wanneer ik met de kinderen weg zou gaan maar dat ga ik dus niet...
Veilig thuis staat ook standbye door zijn suicide poging en die zouden ws wel meer kunnen fixen maar als het even kan wil ik hun er buiten laten.
wat een gedoe.
Veilig thuis staat ook standbye door zijn suicide poging en die zouden ws wel meer kunnen fixen maar als het even kan wil ik hun er buiten laten.
wat een gedoe.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
De laatste paar weken heb ik veel gepraat over de situatie omtrent mijn ouders, en mijn gevoelens daar in. Ook met mijn zusje, die hier misschien toch wel verder in is dan ik, heb ik veel gepraat. Ik ben toch echt tot de realisatie gekomen dat ik nog helemaal niet heb geleerd mijn ouders niet als slachtoffer te zien.
Een groot deel van mijn leven heb ik geprobeerd voor ze te zorgen, dat ze blij zijn of juist niet nog verdrietiger werden en dit gedrag heb ik ergens ook door getrokken naar mijn relaties met vrienden. Het ging zo vaak over andermans gevoelens en niet over mijn eigen.
Ik zie nu in dat dit anders moet en ik hier aan moet werken. Ik ga, hoe moeilijk ook, mijn ouders (en anderen) loslaten als mensen voor wiens geluk ik verantwoordelijk ben. Ik wil een normale band met ze opbouwen en ook mijn vader beter leren kennen. Want hem, tja, ik weet na 26 jaar eigenlijk zo weinig over hem. Jarenlang heb ik onbewust of enorm veel afstand genomen, of me te veel met mijn ouders bemoeid, en er was nooit balans.
Die balans is waar ik nu voor ga. Ik wil gewoon ouders waarbij ik ook het gevoel heb dat ik een beetje op ze kan leunen, als sterke volwassen personen. Niet alleen maar bezig zijn met ze niet te veel belasten en blij proberen te maken. Want die begeleiding en steun van een sterke ouder, daar heb ik gewoon veel behoefte aan. Ik snap niet hoe dit allemaal nu pas naar boven komt, maar ergens is het wel goed dat dit gebeurd.
Het wordt een leerproces; anders met mijn ouders omgaan, ze echt zien als een pilaar voor me en ook dat gedrag doortrekken naar anderen. Wel voelt dit als een enorm goede en nieuwe stap voor me, om meer te leren en een nog beter persoon te worden. Wat meer 'ikke' in mijn leven is helemaal geen slechte ontwikkeling.
Een groot deel van mijn leven heb ik geprobeerd voor ze te zorgen, dat ze blij zijn of juist niet nog verdrietiger werden en dit gedrag heb ik ergens ook door getrokken naar mijn relaties met vrienden. Het ging zo vaak over andermans gevoelens en niet over mijn eigen.
Ik zie nu in dat dit anders moet en ik hier aan moet werken. Ik ga, hoe moeilijk ook, mijn ouders (en anderen) loslaten als mensen voor wiens geluk ik verantwoordelijk ben. Ik wil een normale band met ze opbouwen en ook mijn vader beter leren kennen. Want hem, tja, ik weet na 26 jaar eigenlijk zo weinig over hem. Jarenlang heb ik onbewust of enorm veel afstand genomen, of me te veel met mijn ouders bemoeid, en er was nooit balans.
Die balans is waar ik nu voor ga. Ik wil gewoon ouders waarbij ik ook het gevoel heb dat ik een beetje op ze kan leunen, als sterke volwassen personen. Niet alleen maar bezig zijn met ze niet te veel belasten en blij proberen te maken. Want die begeleiding en steun van een sterke ouder, daar heb ik gewoon veel behoefte aan. Ik snap niet hoe dit allemaal nu pas naar boven komt, maar ergens is het wel goed dat dit gebeurd.
Het wordt een leerproces; anders met mijn ouders omgaan, ze echt zien als een pilaar voor me en ook dat gedrag doortrekken naar anderen. Wel voelt dit als een enorm goede en nieuwe stap voor me, om meer te leren en een nog beter persoon te worden. Wat meer 'ikke' in mijn leven is helemaal geen slechte ontwikkeling.
Ignorance is bliss
Hem uitschreven bij de gemeente (GBA) zodat hij bij de gemeente bekend staat als dakloos. Dan is hij het probleem van het Leger des Heils en van de gemeente.quote:
Urgentie is idd heel lastig, Dat zou anders zijn wanneer ik met de kinderen weg zou gaan maar dat ga ik dus niet...
Veilig thuis staat ook standbye door zijn suicide poging en die zouden ws wel meer kunnen fixen maar als het even kan wil ik hun er buiten laten.
wat een gedoe.
Jeetje, dat moet je ook maar kunnen hoor...quote:
[..]
Hem uitschreven bij de gemeente (GBA) zodat hij bij de gemeente bekend staat als dakloos. Dan is hij het probleem van het Leger des Heils en van de gemeente.
dat is weer net een stap te ver... Ons huwelijk werkt niet meer en zijn depressie is kut en heeft veel stuk gemaakt maar hij blijft wel de vader van mijn kinderen en iemand waar ik 7 jaar mee geleefd heb.quote:
[..]
Hem uitschreven bij de gemeente (GBA) zodat hij bij de gemeente bekend staat als dakloos. Dan is hij het probleem van het Leger des Heils en van de gemeente.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Daarnaast moet je iemand dan ook echt op straat zetten en buitensluiten. Anders heb je er niks aan en pleeg je nog fraude ook.
Denk je dat je samen met hem een gesprek met iemand kan aangaan hierover? Waarin iedereen zijn verhaal kan doen? Zijn behandelaar? Systeemtherapeut? Zodat je uit kan leggen hoe wonen in één huis nu als gezin voor jullie is?
Denk je dat je samen met hem een gesprek met iemand kan aangaan hierover? Waarin iedereen zijn verhaal kan doen? Zijn behandelaar? Systeemtherapeut? Zodat je uit kan leggen hoe wonen in één huis nu als gezin voor jullie is?
Denk je niet dat het lukt om samen een afspraak te maken met de behandelaar?
Ik begrijp je bedoeling, maar ik zou me flink kut voelen als er over mij was gesproken met mijn behandelaar zonder dat ik het wist. En dan zou ik sowieso nergens meer voor open staan.
Ik begrijp je bedoeling, maar ik zou me flink kut voelen als er over mij was gesproken met mijn behandelaar zonder dat ik het wist. En dan zou ik sowieso nergens meer voor open staan.
Hallo allemaal, ik ben nieuw en heb een account aangemaakt omdat ik zag dat er hier een actieve rubriek R&P is.
Ik ben depressief, last van PTSS, laatste relatie was niet zo fijn. Veel triggers en misbruik (vanuit zijn kant). Er gebeurt heel veel en ik moet maar zien of ik het aankan. Vandaar mijn behoefte aan wat contact hier.
Ik ben depressief, last van PTSS, laatste relatie was niet zo fijn. Veel triggers en misbruik (vanuit zijn kant). Er gebeurt heel veel en ik moet maar zien of ik het aankan. Vandaar mijn behoefte aan wat contact hier.
Ben nu bijna klaar met afbouw medicatie. Ging en gaat best tot heel goed.
Nu bijna twee weken vakantie achter de rug na een zeer drukke periode op het werk. Eerste week van de vakantie echt moe en last van sombere gevoelens en dwang gehad. Door niet het geluk meer na te jagen en de dwang als iets wat bij me hoort en niet perfect meer willen zijn waren de sombere momenten eigenlijk maar kort.
Schrok ik het begin wel... kwam die verdomde depressie nou weer...
Nu bijna twee weken vakantie achter de rug na een zeer drukke periode op het werk. Eerste week van de vakantie echt moe en last van sombere gevoelens en dwang gehad. Door niet het geluk meer na te jagen en de dwang als iets wat bij me hoort en niet perfect meer willen zijn waren de sombere momenten eigenlijk maar kort.
Schrok ik het begin wel... kwam die verdomde depressie nou weer...
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | https://mdj-stek.nl
Herkenbaar. Goed dat je je er bewust van was hoe je ermee om kunt gaan.quote:
Ben nu bijna klaar met afbouw medicatie. Ging en gaat best tot heel goed.
Nu bijna twee weken vakantie achter de rug na een zeer drukke periode op het werk. Eerste week van de vakantie echt moe en last van sombere gevoelens en dwang gehad. Door niet het geluk meer na te jagen en de dwang als iets wat bij me hoort en niet perfect meer willen zijn waren de sombere momenten eigenlijk maar kort.
Schrok ik het begin wel... kwam die verdomde depressie nou weer...
Ben zelf ook ineens gestopt met meds ivm allergische reactie. Ben verder wel een beetje klaar met meds nu. Maar merk toch wel dat ik die ondersteuning toch wel nodig heb om het leven niet continu als belastend te ervaren. Suïcidaliteit is iets wat overheerst, maar bij triggers (wat ik vaak heb) dan gaat het duiveltje plannen maken.
Ik moet mezelf ook maar even die figuurlijke schop onder de hol geven om een afspraak te maken bij een nieuwe psycholoog/behandelaar.
Die had het idee dat de klachten wel zouden verminderen/verdwijnen na een aantal weken na het stoppen van de behandeling maar dat blijkt toch niet zo te zijn.
Voel me er ook wel lichtelijk falend door, omdat ik daar te horen kreeg dat m'n klachten eigenlijk niet te verklaren waren en er niet zouden moeten zijn. Leuk om aan te horen als je daar zit, nooit ergens last van, altijd opgewekt. Wordt je vanuit het niets bijna om zeep geholpen en dan krijg je zoiets te horen.
Dus blijkbaar is het vreemd dat je maanden later nog last hebt van angsten, je niet lekker in je vel zit, dat afreageert en een beetje mensenschuw wordt en wat moeite hebt om je dagelijkse 'ding' gewoon weer te gaan doen. Pfff, moest het even kwijt.
Die had het idee dat de klachten wel zouden verminderen/verdwijnen na een aantal weken na het stoppen van de behandeling maar dat blijkt toch niet zo te zijn.
Voel me er ook wel lichtelijk falend door, omdat ik daar te horen kreeg dat m'n klachten eigenlijk niet te verklaren waren en er niet zouden moeten zijn. Leuk om aan te horen als je daar zit, nooit ergens last van, altijd opgewekt. Wordt je vanuit het niets bijna om zeep geholpen en dan krijg je zoiets te horen.
Dus blijkbaar is het vreemd dat je maanden later nog last hebt van angsten, je niet lekker in je vel zit, dat afreageert en een beetje mensenschuw wordt en wat moeite hebt om je dagelijkse 'ding' gewoon weer te gaan doen. Pfff, moest het even kwijt.
Dat is wel heel gek. Dan zijn je klachten JUIST te verklaren toch?quote:Op zondag 13 augustus 2017 02:18 schreef Lastpost het volgende:
Ik moet mezelf ook maar even die figuurlijke schop onder de hol geven om een afspraak te maken bij een nieuwe psycholoog/behandelaar.
Die had het idee dat de klachten wel zouden verminderen/verdwijnen na een aantal weken na het stoppen van de behandeling maar dat blijkt toch niet zo te zijn.
Voel me er ook wel lichtelijk falend door, omdat ik daar te horen kreeg dat m'n klachten eigenlijk niet te verklaren waren en er niet zouden moeten zijn. Leuk om aan te horen als je daar zit, nooit ergens last van, altijd opgewekt. Wordt je vanuit het niets bijna om zeep geholpen en dan krijg je zoiets te horen.
Dus blijkbaar is het vreemd dat je maanden later nog last hebt van angsten, je niet lekker in je vel zit, dat afreageert en een beetje mensenschuw wordt en wat moeite hebt om je dagelijkse 'ding' gewoon weer te gaan doen. Pfff, moest het even kwijt.
Ik zou zeker hulp zoeken omdat je dat zo te horen gewoon nodig hebt. Dat een hulpverlener niet in kon zien waarom, is heel vervelend, maar dat maakt jouw hulpvraag niet minder legitiem. Dus ik hoop dat je die stap snel kunt zetten. Sterkte.
Dat leek mij dus ook, alleen hun leken alles te linken aan het herbeleven (PTSS behandeling na een poging tot doodslag) en omdat ik daar veel minder last van kreeg op den duur (weinig response op EMDR en andere methodes, er makkelijk over kunnen praten etc) zouden die andere klachten ook moeten verdwijnen omdat ze niet in het plaatje pasten ofzo.quote:
[..]
Dat is wel heel gek. Dan zijn je klachten JUIST te verklaren toch?
Ik zou zeker hulp zoeken omdat je dat zo te horen gewoon nodig hebt. Dat een hulpverlener niet in kon zien waarom, is heel vervelend, maar dat maakt jouw hulpvraag niet minder legitiem. Dus ik hoop dat je die stap snel kunt zetten. Sterkte.
Dat gebeurde dus niet en dus klopte er iets niet volgens hun, alsof je daar zit te liegen in die stoel.
Dus moet nu op zoek naar een ander, want inderdaad met die klachten wil ik ook niet blijven lopen.
Kan niets hebben, voel me beroerd en 'down', vermijdt mensen, plekken en tijdstippen en m'n geheugen lijkt wel pap. En net twee maanden vader nu dus dan zit je al helemaal niet te wachten op deze ellende. Hoop alleen dat wel een instantie is die er iets mee kan, had al nooit iets met psychologen enzo dus dan helpt zo'n ervaring er al helemaal niet bij.
Bah, wat een rotsituatie.quote:
[..]
Dat leek mij dus ook, alleen hun leken alles te linken aan het herbeleven (PTSS behandeling na een poging tot doodslag) en omdat ik daar veel minder last van kreeg op den duur (weinig response op EMDR en andere methodes, er makkelijk over kunnen praten etc) zouden die andere klachten ook moeten verdwijnen omdat ze niet in het plaatje pasten ofzo.
Dat gebeurde dus niet en dus klopte er iets niet volgens hun, alsof je daar zit te liegen in die stoel.
Dus moet nu op zoek naar een ander, want inderdaad met die klachten wil ik ook niet blijven lopen.
Kan niets hebben, voel me beroerd en 'down', vermijdt mensen, plekken en tijdstippen en m'n geheugen lijkt wel pap. En net twee maanden vader nu dus dan zit je al helemaal niet te wachten op deze ellende. Hoop alleen dat wel een instantie is die er iets mee kan, had al nooit iets met psychologen enzo dus dan helpt zo'n ervaring er al helemaal niet bij.
Sowieso: EMDR is niet bij iedereen even effectief.
En daarnaast, als "het" niet in het plaatje past maar er nog wel klachten zijn, dan is het plaatje wellicht niet passend?
Ik ken mensen die best wel heel specifieke traumatische gebeurtenissen hebben meegemaakt maar waarbij EMDR ook niet helpt.
Ook ik heb meerdere traumatische gebeurtenissen meegemaakt maar EMDR heeft bij een paar daarvan geholpen. Bij de rest werkte het niet en bij sommige werden de klachten juist erger. Dat je er makkelijk over kunt praten wil niet zeggen dat het verwerkt is. Het kan ook zo zijn dat je in die context juist wat meer afstand kunt houden van je gevoel. Dat kan tig redenen hebben. Verwerking hoeft daar niet één van te zijn helaas.
Ik hoop dat je passende hulp kunt krijgen.
PS: en een late felicitatie vanwege de kleine!
Empty
like my thoughts, my heart.
Numb
Like my heart, my body.
Done
Like my body, my will to live.
I want it back
Like my will to live, happyness.
Gone
Like my happyness, the one I loved.
Empty.
like my thoughts, my heart.
Numb
Like my heart, my body.
Done
Like my body, my will to live.
I want it back
Like my will to live, happyness.
Gone
Like my happyness, the one I loved.
Empty.
Ik merk dat ik steeds vaker depressieve en wanhopige gedachtes krijg Vermoedelijk door de overspannenheid en een thuissituatie die niet heel prettig is. Ik krijg steeds meer het gevoel dat ik niet kan/mag zijn wie ik wíl zijn. En door deze frustratie krijg ik ook steeds meer de behoefte tot zelfbeschadiging. Gelukkig heb ik nog geen terugval gehad, maar het is al klote genoeg dat de gedachtes en de behoeftes terug zijn 
Vermoedelijk door de overspannenheid en een thuissituatie die niet heel prettig is. Ik krijg steeds meer het gevoel dat ik niet kan/mag zijn wie ik wíl zijn. En door deze frustratie krijg ik ook steeds meer de behoefte tot zelfbeschadiging. Gelukkig heb ik nog geen terugval gehad, maar het is al klote genoeg dat de gedachtes en de behoeftes terug zijn
quote:
Ik merk dat ik steeds vaker depressieve en wanhopige gedachtes krijg
.Is het een optie om urgentie aan te vragen? Hoe sneller jij je eigen plek hebt, hoe beter.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Ik kom niet in aanmerking voor urgentie. Heb ik al gevraagd bij de psych en de huisarts.quote:
[..]
Is het een optie om urgentie aan te vragen? Hoe sneller jij je eigen plek hebt, hoe beter.
Ik vind dat oprecht raar, helemaal omdat je met zelfdestructieve gedachten loopt en je niet uit je negatieve spiraal kunt breken zo lang je thuis woont.quote:
[..]
Ik kom niet in aanmerking voor urgentie. Heb ik al gevraagd bij de psych en de huisarts.
Ik vind t echt klote voor je
.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Sorry als ik iets stoms vraag maar ik kan het niet echt terug vinden. Ben je met je klachten wel aan het werk of zit je daardoor extra uren in die thuissituatie?quote:
Ik merk dat ik steeds vaker depressieve en wanhopige gedachtes krijg
Ja deels aan het werk gebleven. Minder uren en daarmee vaker thuis bij een moeder die niks snapt van overspannenheid.quote:
[..]
Sorry als ik iets stoms vraag maar ik kan het niet echt terug vinden. Ben je met je klachten wel aan het werk of zit je daardoor extra uren in die thuissituatie?
Oh ja duidelijk :/ ik hoop dat er op je werk wel een beetje oké gereageerd is.quote:
[..]
Ja deels aan het werk gebleven. Minder uren en daarmee vaker thuis bij een moeder die niks snapt van overspannenheid.
Ik heb ook geen ideeën ofzo, loting woningen zijn die er misschien?
En ik hoop echt voor je dat je geen terugval krijgt, trek ergens aan de bel als de drang te groot wordt. Als dat lukt natuurlijk. Sterkte.
Hoe oud ben jij Elvi?
Mogelijkheden en/of behoefte zelfstandig te gaan wonen?
Mogelijkheden en/of behoefte zelfstandig te gaan wonen?
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ik word gek van die eikels van UWV. Ze hebben besloten dat ik na anderhalf jaar Ziektewet 'beter' ben, omdat ik volgens hun checklist niet ziek genoeg ben. Zelfs een brief van psycholoog en uitdraai van huisarts-dossier heeft niet geholpen. Misschien moet ik eerst schizofreen worden, voordat ik mijn Ziektewet mag behouden..?
Mon 'en!
Behoefte ja al jaren. Mogelijkheden; nee.quote:
Hoe oud ben jij Elvi?
Mogelijkheden en/of behoefte zelfstandig te gaan wonen?
Hoi. Heeft er iemand ervaring met Topamax/topiramaat? Zo ja, welke?
Melancholie is 1 van de vreemdere emotionele gewaarwordingen.
Vetgedrukte is idd wel waar ja.quote:
[..]
Bah, wat een rotsituatie.
Sowieso: EMDR is niet bij iedereen even effectief.
En daarnaast, als "het" niet in het plaatje past maar er nog wel klachten zijn, dan is het plaatje wellicht niet passend?
Ik ken mensen die best wel heel specifieke traumatische gebeurtenissen hebben meegemaakt maar waarbij EMDR ook niet helpt.
Ook ik heb meerdere traumatische gebeurtenissen meegemaakt maar EMDR heeft bij een paar daarvan geholpen. Bij de rest werkte het niet en bij sommige werden de klachten juist erger. Dat je er makkelijk over kunt praten wil niet zeggen dat het verwerkt is. Het kan ook zo zijn dat je in die context juist wat meer afstand kunt houden van je gevoel. Dat kan tig redenen hebben. Verwerking hoeft daar niet één van te zijn helaas.
Ik hoop dat je passende hulp kunt krijgen.
PS: en een late felicitatie vanwege de kleine!
Melancholie is 1 van de vreemdere emotionele gewaarwordingen.
't UWV zijn ratten. Ze maken de meest bizarre sprongen om mensen maar terug de arbeidsmarkt in te pesten. Ken zelfs iemand die uiteindelijk besloot 't UWV voor de rechter te slepen.quote:
Ik word gek van die eikels van UWV. Ze hebben besloten dat ik na anderhalf jaar Ziektewet 'beter' ben, omdat ik volgens hun checklist niet ziek genoeg ben. Zelfs een brief van psycholoog en uitdraai van huisarts-dossier heeft niet geholpen. Misschien moet ik eerst schizofreen worden, voordat ik mijn Ziektewet mag behouden..?
Verder ken ik je persoonlijke situatie niet, maar ga er niet vanuit dat 't UWV er voor jou is of dat ze moiete voor je gaan doen (en al helemaal niet dat ze een rechtvaardigheidsgevoel hebben want dat hebben ze niet).
Ik heb al een beroepszaak tegen ze lopen, maar ik heb me ook ziekgemeld door toegenomen zware paniekklachten. Ik weet echt niet meer wat ik nu moet doen. Voel me de hele dag kotsmisselijk en zó nerveus dat ik bijna flauwval. Maar volgens UWV kan ik makkelijk weer werken.quote:
[..]
't UWV zijn ratten. Ze maken de meest bizarre sprongen om mensen maar terug de arbeidsmarkt in te pesten. Ken zelfs iemand die uiteindelijk besloot 't UWV voor de rechter te slepen.
Verder ken ik je persoonlijke situatie niet, maar ga er niet vanuit dat 't UWV er voor jou is of dat ze moiete voor je gaan doen (en al helemaal niet dat ze een rechtvaardigheidsgevoel hebben want dat hebben ze niet).
Mon 'en!
Ik heb deze er even uit gehaald, maar ik herken wel wat je schrijft. Ik heb in 't verleden al eens een relatie gehad met iemand waar ik niet verliefd op was en relaties waarbij ik wel verliefd was (en waarbij 't wederzijds was) waren in bepaalde opzichten dramatisch...quote:
[..]
Ik ben wat stiller en ja weet eigenlijk gewoon niet of ik me hier nog helemaal thuis voel. Lastig om goed te verwoorden.
Ik had een positieve doorbraak. Sortof dan. Anderhalf jaar terug gaf ik het daten op omdat ik paniekaanvallen kreeg zodra iemand in de buurt kwam. Sindsdien niwt meer gedate of echt close geweest met mannen.
Paar weken terug op een feestje met iemand gezoend en wat gerommeld. En afgelopen week is hij blijven slapen en ook wat intiemer geweest. Ik had nergens last van. Misschien helpt t dat we allebei niet echt verliefd zijn en er niks vanaf hangt.
Zonder verliefdheid is al die emotionele shit er zeg maar niet meer, scheelt een hoop ruis en een hoop gedoe?
Wat bedoel je met dat je je hier niet meer helemaal thuis voelt?
Wat vind je er zo eng aan?quote:
Hoi, ik volg jullie al een tijdje en het lijkt mij een fijne plek om af en toe mijn hart te luchten.
Vanaf dat ik 10 jaar ben heb ik af en aan depressieve periodes. In mijn puberteit ben ik onder behandeling geweest van een psychotherapeut, maar dat beviel niet zo. Vanaf toen modder ik eigenlijk nog steeds maar wat aan. Soms lijkt het me fijn om hulp in te schakelen, en ik heb al vaak de stap genomen, maar telkens haak ik af zodra het tot een afspraak komt bij een therapeut. Te eng.
Ik neem aan dat er (al dan niet onbewust) wat meer speelt dan alleen maar angst?
Joh, volgens 't UWV kan iemand die op een gesloten afdeling zit ook nog steeds prima werkenquote:
[..]
Ik heb al een beroepszaak tegen ze lopen, maar ik heb me ook ziekgemeld door toegenomen zware paniekklachten. Ik weet echt niet meer wat ik nu moet doen. Voel me de hele dag kotsmisselijk en zó nerveus dat ik bijna flauwval. Maar volgens UWV kan ik makkelijk weer werken.
Succes met je beroepszaak, ik vrees dat 't UWV hier echter niet van zal leren.
Heb je dit al vaker/langer? Waaruit bestaat je klachten-verzameling?quote:Voel me de hele dag kotsmisselijk en zó nerveus dat ik bijna flauwval
Welke copingstrategieën heb/gebruik je? Hoe gaat 't met je gewicht?
En heb jij toevallig ervaring met Topamax/topiramaat?
Ik. Bij mij was er weinig effect maar dat komt waarschijnlijk door de aard van mijn klachten. Overigens geen last van bijwerkingen en gedoe gehad. Wel veel positieve ervaringen gehoord van mensen in therapiegroepen eerder.quote:Op donderdag 24 augustus 2017 20:49 schreef magnetronkoffie het volgende:
Hoi. Heeft er iemand ervaring met Topamax/topiramaat?
Sinds het stoppen van mijn Ziektewet, een maand of drie.quote:
[..]
Joh, volgens 't UWV kan iemand die op een gesloten afdeling zit ook nog steeds prima werken
Succes met je beroepszaak, ik vrees dat 't UWV hier echter niet van zal leren.
[..]
Heb je dit al vaker/langer? Waaruit bestaat je klachten-verzameling?
Welke copingstrategieën heb/gebruik je? Hoe gaat 't met je gewicht?
En heb jij toevallig ervaring met Topamax/topiramaat?
Misselijk, hoofdpijn, spierpijn, meerdere paniekaanvallen (met hyperventilatie) per dag, hevige sociale angsten, trillen, amper slapen, geen eetlust, geen libido en nog wat dingen...
Copingstrategies zijn vooral vermijden en afleiding zoeken.
Mijn gewicht is redelijk normaal voor mijn doen.
Topamax? Nooit van gehoord.
Mon 'en!
Ik ben op zoek naar alternatieven, aangezien ik er recentelijk via het internet achtergekomen ben dat er een contra-indicatie is voor benzo's icm PTSS. Fijn dat ik daar dan na >2 1/2 jaar achter kom (en dat blijkbaar niemand de moeite nam me hiervan op de hoogte te stellen), maar dat is allemaal onderdeel van falende hulpverlening.quote:
[..]
Ik. Bij mij was er weinig effect maar dat komt waarschijnlijk door de aard van mijn klachten. Overigens geen last van bijwerkingen en gedoe gehad. Wel veel positieve ervaringen gehoord van mensen in therapiegroepen eerder.
Nu snap ik tenminste wel beter wat voor (negatief) effect m'n medicatie op m'n klachten had.
Het gaat nu serieus beter dan toen ik meer medicatie nam en toen ik m'n (psychiatrische) hulpverleners nog sprak. M'n SPV heb ik al iets van een half jaar niet meer gesproken en zie daar, ik begin gewoon op te knappen.
Als het weinig effect heeft, zou dat voor mij geen ramp zijn maar ik wil wel m'n alternatieven goed bekeken hebben (en niet zoals die faal-hulpverlening voor mij de afgelopen jaren heeft gedaan (en ik ben nog steeds van mening dat psychologen verspilling zijn van geld)).
Het is alleen lastig om medicatie te bespreken terwijl ik op 't moment eventjes nergens terecht kan.
Ik neem aan dat je wel klachten had die ervoor zorgden dat je in de 1e plaats in de ziektewet terecht kwam?quote:
[..]
Sinds het stoppen van mijn Ziektewet, een maand of drie.
Misselijk, hoofdpijn, spierpijn, meerdere paniekaanvallen (met hyperventilatie) per dag, hevige sociale angsten, trillen, amper slapen, geen eetlust, geen libido en nog wat dingen...
Copingstrategies zijn vooral vermijden en afleiding zoeken.
Mijn gewicht is redelijk normaal voor mijn doen.
Topamax? Nooit van gehoord.
Waarom heb je al deze klachten? Heb je op 't moment goede hulp?
Die hevige sociale angsten, wat spookt er die momenten door je hoofd? Zijn je andere klachten (zoals het trillen en slechte slapen) verbonden aan die sociale angsten die je hebt?
Amper slapen is heel naar als elke seconde een hel is. Geen libido is irritant daar dit anders wel voor afleiding had kunnen zorgen en voor even opluchting geeft.
Wat voor afleiding zoek je? Zelf doe ik dat op meerdere manieren maar een fijne vind ik toch door fijn sociaal contact en door veel te wandelen. Voor PC heb ik niet echt genoeg concentratie en met dit mooie weer ben ik liever buiten (nu kan 't nog).
Hier een kleine update, heb mezelf toch maar aangemeld bij een nieuwe instantie. Eerste telefoontje gehad en komende donderdag krijg ik een eerste telefonische intake en moet ik een vragenlijst ingevuld hebben. Toch wel spannend ergens. 
Ben me wel steeds bewuster van het feit dat het echt niet zo heel lekker gaat, reageer echt overdreven en ontplof haast als iets even niet gaat zoals ik verwacht en durf amper écht de straat op (dat wil zeggen, buiten het gebied waar ik mezelf waar veilig waan) richting de stad ofzo, daar baal ik dan weer van etc.
En dan wil het ook niet vlotten met de rechtszaak omdat de dader eveneens een psychiatrisch patiënte is, die willen ze dan eerst weer onderzocht hebben in het Pieter Baan Centrum maar daar moet ze toestemming voor geven ... En dat gebeurt natuurlijk niet. Wordt je ook wel een beetje simpel van, al drie keer een pro-forma zitting gehad waarbij de zaak weer 3 maanden is opgeschoven, nu staat ie 13 oktober weer op de rol maar nog geen idee of ze nu eindelijk de zaak echt gaan starten en inhoudelijk willen behandelen.
Dat houdt me dan ook weer bezig, frustreert natuurlijk ook, dus dat schiet ook lekker op.
Moest het even kwijt, excuus.
Ben me wel steeds bewuster van het feit dat het echt niet zo heel lekker gaat, reageer echt overdreven en ontplof haast als iets even niet gaat zoals ik verwacht en durf amper écht de straat op (dat wil zeggen, buiten het gebied waar ik mezelf waar veilig waan) richting de stad ofzo, daar baal ik dan weer van etc.
En dan wil het ook niet vlotten met de rechtszaak omdat de dader eveneens een psychiatrisch patiënte is, die willen ze dan eerst weer onderzocht hebben in het Pieter Baan Centrum maar daar moet ze toestemming voor geven ... En dat gebeurt natuurlijk niet. Wordt je ook wel een beetje simpel van, al drie keer een pro-forma zitting gehad waarbij de zaak weer 3 maanden is opgeschoven, nu staat ie 13 oktober weer op de rol maar nog geen idee of ze nu eindelijk de zaak echt gaan starten en inhoudelijk willen behandelen.
Dat houdt me dan ook weer bezig, frustreert natuurlijk ook, dus dat schiet ook lekker op.
Moest het even kwijt, excuus.
Ik heb zelf onlangs hier ergens geschreven wat benzo's voor effect hadden op mijn herbelevingen en hoe kut het is geweest om die jaren lang dag in dag uit geslikt te hebben. Ik kan het nu alleen ff niet terug vinden. De contra indicatie hoeft er alleen niet altijd te zijn he, er zijn zat mensen die met ptss die wel benzo's slikken.quote:
[..]
Ik ben op zoek naar alternatieven, aangezien ik er recentelijk via het internet achtergekomen ben dat er een contra-indicatie is voor benzo's icm PTSS. Fijn dat ik daar dan na >2 1/2 jaar achter kom (en dat blijkbaar niemand de moeite nam me hiervan op de hoogte te stellen), maar dat is allemaal onderdeel van falende hulpverlening.
Nu snap ik tenminste wel beter wat voor (negatief) effect m'n medicatie op m'n klachten had.
Het gaat nu serieus beter dan toen ik meer medicatie nam en toen ik m'n (psychiatrische) hulpverleners nog sprak. M'n SPV heb ik al iets van een half jaar niet meer gesproken en zie daar, ik begin gewoon op te knappen.
Maar het is fijn dat je, je al beter voelt zonder.
Topomax is middel dat veel gebruikt wordt als alternatief volgens mij en dat weinig grote bijwerkingen kent.
Een ander middel dat gebruikt wordt is doxazosine dit is een middel dat wordt gebruikt bij prostaatklachten en hoge bloeddruk maar dat ook als bijwerking heeft dat je er minder nachtmerries en herbelevingen van kunt krijgen. Dit is ook nog een alternatief waar je naar kunt vragen maar ik zou eerst Topimaraat vragen want je kunt hier goed ziek van worden want je bloeddruk zakt dus enorm. Hoop gezeik. Succes.
Ik was altijd wel een beetje zenuwlijer en begon in mijn onderwijstijd steeds vroeger op te staan en later naar bed te gaan (en meer te werken) om mijn lessen perfect te krijgen -op de dag voor mijn ziekmelding stond ik om 4.30 op en stopte om 23.00 met lesvoorbereiding-. Dus perfectionisme zat er al in.quote:
[..]
Ik neem aan dat je wel klachten had die ervoor zorgden dat je in de 1e plaats in de ziektewet terecht kwam?
Waarom heb je al deze klachten? Heb je op 't moment goede hulp?
Die hevige sociale angsten, wat spookt er die momenten door je hoofd? Zijn je andere klachten (zoals het trillen en slechte slapen) verbonden aan die sociale angsten die je hebt?
Amper slapen is heel naar als elke seconde een hel is. Geen libido is irritant daar dit anders wel voor afleiding had kunnen zorgen en voor even opluchting geeft.
Wat voor afleiding zoek je? Zelf doe ik dat op meerdere manieren maar een fijne vind ik toch door fijn sociaal contact en door veel te wandelen. Voor PC heb ik niet echt genoeg concentratie en met dit mooie weer ben ik liever buiten (nu kan 't nog).
Waarom? Omdat ik perfectionist ben, dus. En misschien niet geschikt voor onderwijs.
Goede hulp: psycholoog.
Wat er door mijn hoofd spookt: niet echt iets, mijn paniek is heel lichamelijk en wordt verergerd door geld- en UWV-zorgen. Andere klachten zijn zeker stressgerelateerd.
Slaap- en libidotekort zijn heel frustrerend, ja.
Afleiding: tv, internet etc. Veel elektronica.
Mon 'en!
O*pam geslikt gisterenavond, om wat slaap in te halen. Ben sinds 9 uur wakker en nu alweer doodop door de zorgen.
Mon 'en!
Maandag naar een andere stad, vervolgens naar een groot congres waar een paar honderd man komen. Mijn collega's hebben er allemaal zin in, ik ook, maar ben zo bang en weet nu al dat ik mij zo klote ga voelen (paniekaanvallen, zweten, verward zijn, stress, moe..), probeer nu van alles te doen - heb het ook aan mijn baas eerlijk vertelt dat ik het er moeilijk mee heb (wil niet zoals de vorige keer het niet aangeven en dan diep zakken), maar ik voel mij nu al helemaal klem, net als de rest van de week.
De kosten voor het congres zijn hoog, en hoewel ik de ruimte krijg en mij mag terugtrekken op mijn hotel kamer zie ik er ontzettend tegenop om dit 3 dagen te moeten doen. Het liefst ga ik niet mee, maar ik wil mijn baas en mijzelf niet teleurstellen.
Het is echt klote waarom ik mij zo blijf voelen, snap er niks van. Voel mij nu ook weer ontzettend depressief en weer angstig. Misschien had ik wel nee moeten zeggen, kan nu eigenlijk niet meer terug.. Elke keer weer die vervelende nare gevoelens, elke keer weer, .. het liefst was ik er niet meer dan hoefde ik ook niks meer te voelen.
De kosten voor het congres zijn hoog, en hoewel ik de ruimte krijg en mij mag terugtrekken op mijn hotel kamer zie ik er ontzettend tegenop om dit 3 dagen te moeten doen. Het liefst ga ik niet mee, maar ik wil mijn baas en mijzelf niet teleurstellen.
Het is echt klote waarom ik mij zo blijf voelen, snap er niks van. Voel mij nu ook weer ontzettend depressief en weer angstig. Misschien had ik wel nee moeten zeggen, kan nu eigenlijk niet meer terug.. Elke keer weer die vervelende nare gevoelens, elke keer weer, .. het liefst was ik er niet meer dan hoefde ik ook niks meer te voelen.
Wat voor effect hadden de benzo's op je herbeleningen?quote:
[..]
Ik heb zelf onlangs hier ergens geschreven wat benzo's voor effect hadden op mijn herbelevingen en hoe kut het is geweest om die jaren lang dag in dag uit geslikt te hebben. Ik kan het nu alleen ff niet terug vinden. De contra indicatie hoeft er alleen niet altijd te zijn he, er zijn zat mensen die met ptss die wel benzo's slikken.
Maar het is fijn dat je, je al beter voelt zonder.
In mijn geval heb ik recentelijk ontdekt dat ze wellicht ook mijn interne remmingen weghalen, waardoor ik bijvoorbeeld dingen zeg of doe die ik onder normale omstandigheden nooit gedaan of gezegd zou hebben.
Wat me al langer dwars zit, is dat het wel kalmeert, maar ik toch ook een soort "roes" wil hebben om de pijn weg te nemen. Zodat ik voor eventjes wel "normaal" kan zijn.
Nu zonder benzo's gaat 't allemaal wel, zolang ik maar niet onder druk sta. Maar dit is geen ideale situatie, dus wil wel vooruit kijken naar meer verbetering. Zeker nu ik eindelijk die tumor die m'n oude hulpverlening was, van me aan het afsnijden ben
Dat met die lagere bloeddruk is best een no-go voor mij, vrees ik. Zou gevaarlijke situaties kunnen opleveren, dus beter laat ik datquote:Topomax is middel dat veel gebruikt wordt als alternatief volgens mij en dat weinig grote bijwerkingen kent.
Een ander middel dat gebruikt wordt is doxazosine dit is een middel dat wordt gebruikt bij prostaatklachten en hoge bloeddruk maar dat ook als bijwerking heeft dat je er minder nachtmerries en herbelevingen van kunt krijgen. Dit is ook nog een alternatief waar je naar kunt vragen maar ik zou eerst Topimaraat vragen want je kunt hier goed ziek van worden want je bloeddruk zakt dus enorm. Hoop gezeik. Succes.
Thanks!
Je bent streng voor jezelf?quote:
[..]
Ik was altijd wel een beetje zenuwlijer en begon in mijn onderwijstijd steeds vroeger op te staan en later naar bed te gaan (en meer te werken) om mijn lessen perfect te krijgen -op de dag voor mijn ziekmelding stond ik om 4.30 op en stopte om 23.00 met lesvoorbereiding-. Dus perfectionisme zat er al in.
Waarom? Omdat ik perfectionist ben, dus. En misschien niet geschikt voor onderwijs.
Goede hulp: psycholoog.
Wat er door mijn hoofd spookt: niet echt iets, mijn paniek is heel lichamelijk en wordt verergerd door geld- en UWV-zorgen. Andere klachten zijn zeker stressgerelateerd.
Slaap- en libidotekort zijn heel frustrerend, ja.
Afleiding: tv, internet etc. Veel elektronica.
Geldzorgen kunnen verlammend zijn.
In mijn geval is het zeker wel psychisch.
Ik kan je wel uitleggen wat geld voor mij betekent:
Voor mij is het vooral een middel voor flexibiliteit. Als ik te weinig geld heb, krijg ik al vrij snel een soort "vastzit-gevoel", dat ik niks meer kan en dat wanneer er iets fout gaat (ik zeg maar wat, fiets ineens kapot of wasmachine stuk en reparatiekosten erbij), dat ik dat niet meer kan verhelpen en dat ik dan ineens ook van de welwillendheid van andere mensen afhankelijk ben om me te helpen (wat vaak meer gedoe oplevert dan dat beetje geld gevoelsmatig waard is).
Maar het geeft een soort vrijheid ofzo. Dus een tekort aan geld hebben geeft me 't gevoel dat ik vast zit, dat er van alles mis kan gaan, dat m';n hele leven naar de verdoemenis zou kunnen agan, dat ik m'n huis kan kwijtraken. het kan me enorm veel angst opleveren!
Wat je afleidings-methoden betreft, in hoeverre vind je deze voldoening geven? Geeft 't je voldoening om TV te kijken?
Geeft 't je voldoening om te internetten?
Geeft electronica je voldoening?
Met dit mooie weer wandel ik ook veel, dat is voor nu even mijn afleiding en tis nog gezond ook
(zolang ik niet onder een vrachtwagen kom
)
Wat moet ik nu doen - moet ik maar mijn ontslag indienen?
Ik zie zo tegenop met de dagen die mij te wachten staat.
Ik kan echt niet bewegen in een druk winkelcentrum, laat staat een drukke beurs.
Heb gesport, proberen te ontspannen, etc. - maar dit wordt helemaal niks.
Ik ga iedereen teleurstellen en kan mijn werk wel vergeten.
Ik zie zo tegenop met de dagen die mij te wachten staat.
Ik kan echt niet bewegen in een druk winkelcentrum, laat staat een drukke beurs.
Heb gesport, proberen te ontspannen, etc. - maar dit wordt helemaal niks.
Ik ga iedereen teleurstellen en kan mijn werk wel vergeten.
Kun je je niet gewoon, naar waarheid, afmelden omdat het niet goed voelt?quote:
Wat moet ik nu doen - moet ik maar mijn ontslag indienen?
Ik zie zo tegenop met de dagen die mij te wachten staat.
Ik kan echt niet bewegen in een druk winkelcentrum, laat staat een drukke beurs.
Heb gesport, proberen te ontspannen, etc. - maar dit wordt helemaal niks.
Ik ga iedereen teleurstellen en kan mijn werk wel vergeten.
Mon 'en!
Ben je er al geweest?quote:
Wat moet ik nu doen - moet ik maar mijn ontslag indienen?
Ik zie zo tegenop met de dagen die mij te wachten staat.
Ik kan echt niet bewegen in een druk winkelcentrum, laat staat een drukke beurs.
Heb gesport, proberen te ontspannen, etc. - maar dit wordt helemaal niks.
Ik ga iedereen teleurstellen en kan mijn werk wel vergeten.
Het er tegen op zien is zo verschrikkelijk, en achteraf is de realiteit vaak heel anders dan de verwachting.
Regel iemand die je kan bellen om even te babbelen voor afleiding, dat je je terug mag trekken van je baas zou ik ook zeker gebruik van maken, je hoeft je niet groot te houden tot het echt niet meer gaat. En so what als je mensen teleurstelt je bent altijd je eigen baas.
[ Bericht 1% gewijzigd door geregistreerd op 30-08-2017 09:17:16 ]
Ik zou willen dat ik ergens kon wonen. Ik voel me soms zo ontheemd en onder druk gezet door wat zorg zou moeten zijn dat het alleen maar negatief lijkt en ik er nauwelijks wat positiefs in kan zien. Het maakt wanhopig.
Heb morgen m'n telefonische intake voor die nieuwe psycholoog, zie er gewoon tegenop terwijl ik niet eens weet wat het inhoudt.Misschien gewoon een standaard ouwehoer praatje van een paar minuten maar toch.
Ook echt zo'n klote week dit, snij haast m'n vinger eraf tijdens het klussen, berichten dat m'n oma (dementerend) niet heel lang meer heeft, TV die het ineens begeeft ... Kan ik er allemaal echt even niet bij hebben zeg.
Maar ook nog iets positiefs, heb eindelijk na weken de knop omgezet en contact opgenomen met m'n advocaat die nog met tal van vragen zat, nog op documenten wachtte etc. Maakte m'n excuses maar ze begreep het wel nadat ze hoorde hoe ik me nog steeds voelde.
Ben echt zo klaar met het zo beroerd in m'n vel zitten, financieel wil het ook allemaal maar net maar dan moet er ook niets geks gebeuren ... Zucht.
Ook echt zo'n klote week dit, snij haast m'n vinger eraf tijdens het klussen, berichten dat m'n oma (dementerend) niet heel lang meer heeft, TV die het ineens begeeft ... Kan ik er allemaal echt even niet bij hebben zeg.
Maar ook nog iets positiefs, heb eindelijk na weken de knop omgezet en contact opgenomen met m'n advocaat die nog met tal van vragen zat, nog op documenten wachtte etc. Maakte m'n excuses maar ze begreep het wel nadat ze hoorde hoe ik me nog steeds voelde.
Ben echt zo klaar met het zo beroerd in m'n vel zitten, financieel wil het ook allemaal maar net maar dan moet er ook niets geks gebeuren ... Zucht.
Nou intake gehad, wordt toch ingedeeld bij psycho-trauma en kan gelukkig 8 september al terecht.
Niet op m'n voorkeurslocatie, daar was een wachtlijst tot december dus een half uurtje extra reistijd. Degene die ik sprak vond het juist heel normaal dat ik deze klachten nog had gezien de PTSS diagnose en het verdere verhaal.
Dus hoopvol en opgelucht hier.
Niet op m'n voorkeurslocatie, daar was een wachtlijst tot december dus een half uurtje extra reistijd. Degene die ik sprak vond het juist heel normaal dat ik deze klachten nog had gezien de PTSS diagnose en het verdere verhaal.
Dus hoopvol en opgelucht hier.
quote:
Ik zou willen dat ik ergens kon wonen. Ik voel me soms zo ontheemd en onder druk gezet door wat zorg zou moeten zijn dat het alleen maar negatief lijkt en ik er nauwelijks wat positiefs in kan zien. Het maakt wanhopig.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ik ben nu een tijdje onderweg met Mirtazapine tegen angstklachten. Heb bijna geen oxazepam meer nodig maar nog wel regelmatig paniekaanvallen en langdurige hoofdpijn, duizelingen en benauwdheid. Ik zit nu op 15mg Mirtazapine.. is dat misschien te weinig? Ik heb wel het idee dat het iets beter gaat maar vooral de hoofdpijn en duizeligheid kan ik slecht tegen. (lokt paniek uit)
Badeendjes Powaaaaa!
Gisteren had ik mn derde intakegesprek. Ergens ben ik wel trots, ik heb eindelijk eens eruitgegooid wat er echt dwarszit en hoe extreem het soms is. Dat ik helemaal op kan gaan in emoties en soms weken of maanden bezig ben met iets los te laten. Dat er dingen zijn gebeurd vroeger waar ik nu last van heb maar daar niet over kan praten en dat ik in mijn sociaal contact zo druk ben met allerlei gedachten en gevoelens daarover dat ik het doodvermoeiend vind allemaal. En dat ik bij elk gesprek daar moed moet verzamelen om erheen te gaan omdat ik bang ben dat ze me zullen afwijzen of mijn problemen niet erg genoeg zijn en ze vinden dat ik me aanstel ofzo.
T was wel een goed gesprek trouwens. De psycholoog vond t heel moedig dat ik t allemaal zo verteld had. En merkte op dat het ook erg vermoeiend was om zoveel zorgen te hebben en zoveel heftige emoties. Fijn die erkenning
Ik ben sinds dat gesprek echt nog veel vermoeider. Vandaag ging mn vader met pensioen en wilde ik natuurlijk er wel voor m zijn maar jezus wat vermoeiend en mn emoties in check houden. Ik had al even niks geslikt maar vandaag toch 2x oxazepam genomen.
Ik heb er nu nog 2 over en in mei had ik met de huisarts afgesproken dat ik niet meer zou krijgen omdat het verslavend werkt maar ik begin me nu wel wat zorgen te maken. Ik slik het niet vaak genoeg om verslaafd te raken, maar op dit soort dagen wil ik ook niet instorten. En over 2 weken heb ik n adviesgesprek met de ggz instelling, en dan willen ze kijken wat ze aan behandeling kunnen bieden.
T was wel een goed gesprek trouwens. De psycholoog vond t heel moedig dat ik t allemaal zo verteld had. En merkte op dat het ook erg vermoeiend was om zoveel zorgen te hebben en zoveel heftige emoties. Fijn die erkenning
Ik ben sinds dat gesprek echt nog veel vermoeider. Vandaag ging mn vader met pensioen en wilde ik natuurlijk er wel voor m zijn maar jezus wat vermoeiend en mn emoties in check houden. Ik had al even niks geslikt maar vandaag toch 2x oxazepam genomen.
Ik heb er nu nog 2 over en in mei had ik met de huisarts afgesproken dat ik niet meer zou krijgen omdat het verslavend werkt maar ik begin me nu wel wat zorgen te maken. Ik slik het niet vaak genoeg om verslaafd te raken, maar op dit soort dagen wil ik ook niet instorten. En over 2 weken heb ik n adviesgesprek met de ggz instelling, en dan willen ze kijken wat ze aan behandeling kunnen bieden.
Dat vind ik echt oprecht knap. Ik praat wel, zeg wat er is maar het is haast een soort dun versimpelt en afgezwakte variant van wat ik eigenlijk wil schreeuwen.quote:
Gisteren had ik mn derde intakegesprek. Ergens ben ik wel trots, ik heb eindelijk eens eruitgegooid wat er echt dwarszit en hoe extreem het soms is.
Ben ook totaal niet gewend om écht te praten, meer dat slap geouwehoer en ik zal nu ook wel moeten wil ik er ook echt iets aan hebben straks.
Hier ook enerzijds de angst dat ze het overdreven vinden, anderzijds hou ik mezelf graag groot en sterk en wil ik er eigenlijk niet aan toe geven en ben ik misschien ook wel bang dat ze direct denken dat ik compleet doorgedraaid ben als ik teveel op tafel gooi.
Zou eigenlijk een soort psychologen voor dummy's en beginners moeten hebben haha.
En ik herken het wel dat de wereld om je heen je verwacht en het liefst zoals ze jou graag zien. Maar dat valt inderdaad niet mee. Zou soms ook gewoon willen zeggen dat ze maar niet bij mij moeten zijn, ik genoeg aan mezelf heb etc. maar dat lukt dan ook weer niet. Vreet energie allemaal.
Qua medicaties zou ik zelf het liefst niets hebben en als het niet hoeft dan niet. Maar ik durf verdomme nog niet eens normaal in m'n eigen straat met een hond van 45 kilo te wandelen in de avond.
Ik moest ook echt een drempel over, elke keer. Maar ik denk ook dat t me lukte omdat ik niet verder wil zoals het nu gaat. Dit is teveel om te dragen en ben echt helemaal op aan het raken.quote:
[..]
Dat vind ik echt oprecht knap. Ik praat wel, zeg wat er is maar het is haast een soort dun versimpelt en afgezwakte variant van wat ik eigenlijk wil schreeuwen.
Ben ook totaal niet gewend om écht te praten, meer dat slap geouwehoer en ik zal nu ook wel moeten wil ik er ook echt iets aan hebben straks.
Hier ook enerzijds de angst dat ze het overdreven vinden, anderzijds hou ik mezelf graag groot en sterk en wil ik er eigenlijk niet aan toe geven en ben ik misschien ook wel bang dat ze direct denken dat ik compleet doorgedraaid ben als ik teveel op tafel gooi.
Zou eigenlijk een soort psychologen voor dummy's en beginners moeten hebben haha.
En ik herken het wel dat de wereld om je heen je verwacht en het liefst zoals ze jou graag zien. Maar dat valt inderdaad niet mee. Zou soms ook gewoon willen zeggen dat ze maar niet bij mij moeten zijn, ik genoeg aan mezelf heb etc. maar dat lukt dan ook weer niet. Vreet energie allemaal.
Qua medicaties zou ik zelf het liefst niets hebben en als het niet hoeft dan niet. Maar ik durf verdomme nog niet eens normaal in m'n eigen straat met een hond van 45 kilo te wandelen in de avond.
En ik zie ook geen andere mogelijkheid dan toch maar toe te geven dat het echt niet meer gaat, en aan de psycholoog te proberen uit te leggen wat er allemaal dan niet gaat in de hoop dat zij snapt wat het is, en me kan helpen om er iets aan te doen. Kort gezegd heb ik gevoelsmatig niet echt meer een andere optie.
Pf, ja. T lastige is dat mijn ouders niet eens weten hoe slecht het gaat. Het is geen onderwerp dat bespreekbaar is. Grotendeels ook omdat mijn problemen voortvloeien uit hun onvermogen om de ouderrol te vervullen. Gelukkig kan ik in mijn vriendenkring wel af en toe mijn ei kwijt en is er ruimte waarin ik kan aangeven dat ik even genoeg aan mezelf heb.
Volg jij zelf nu een therapie? Of ga je daar aan beginnen?
Dat heb ik ook heel erg. Loop nu ook al bijna 10 maanden met de problemen rond maar dacht lange tijd dat het eigenlijk wel meeviel allemaal en het vanzelf wel over zou gaan. Merk dat ik het pas een maand of twee echt durf te erkennen dat ik problemen heb die niet vanzelf over gaan en dat ik er hulp bij nodig heb en het op meer dingen invloed heeft dan ik graag toegeef.quote:
[..]
Ik moest ook echt een drempel over, elke keer. Maar ik denk ook dat t me lukte omdat ik niet verder wil zoals het nu gaat. Dit is teveel om te dragen en ben echt helemaal op aan het raken.
En ik zie ook geen andere mogelijkheid dan toch maar toe te geven dat het echt niet meer gaat, en aan de psycholoog te proberen uit te leggen wat er allemaal dan niet gaat in de hoop dat zij snapt wat het is, en me kan helpen om er iets aan te doen. Kort gezegd heb ik gevoelsmatig niet echt meer een andere optie.
Pf, ja. T lastige is dat mijn ouders niet eens weten hoe slecht het gaat. Het is geen onderwerp dat bespreekbaar is. Grotendeels ook omdat mijn problemen voortvloeien uit hun onvermogen om de ouderrol te vervullen. Gelukkig kan ik in mijn vriendenkring wel af en toe mijn ei kwijt en is er ruimte waarin ik kan aangeven dat ik even genoeg aan mezelf heb.
Volg jij zelf nu een therapie? Of ga je daar aan beginnen?
Heb zelf tegen m'n omgeving ook echt het minimale verteld steeds van wat ik voelde, waar ik mee zat en hoe het me beïnvloed. Maar dat begint gewoon tegen me te werken omdat de omgeving niet weet hoeveel er eigenlijk mis zit.
Ik heb zelf vrij snel na het geweldincident mezelf aangemeld bij de POH, die stuurde me na enkele gesprekken al door naar de SGGZ voor traumaverwerking d.m.v EMDR maar dat hielp vrijwel niet en alle klachten die bij PTSS horen zijn de maanden erna blijven hangen of zelfs verergert. Dus nu wederom de drempel over om toch maar een afspraak te maken bij een nieuwe psycholoog en daar kan ik nu dan snel terecht gelukkig. Maar start daar weer op 0 en ga ook maar gewoon gelijk in alles openheid geven en écht zeggen wat ik voel. Want anders vrees ik dat alles qua behandeling ook vrij nutteloos is als ik die schil maar om me heen hou.
En ik heb alles te winnen met een behandeling en vrij weinig te verliezen dus het zou ook gewoon dom zijn om dingen achter te houden of af te zwakken.
En lastig trouwens als je ouders onderdeel of zelfs de oorzaak zijn van het probleem, anderzijds zou ik dan zeggen dat ze ook een oplossing kunnen bieden op bepaalde gebieden.
Zal verder niet teveel cliché doen want ik heb geen idee wat er bij jou speelt natuurlijk en heb hier ook zo m'n issues gehad (en nog steeds) met m'n ouders.
Wel prettig dat je mensen in je omgeving hebt waarbij je wel gewoon echt je verhaal kunt doen, dat is wel belangrijk. Denk ik. Want zelf doe ik het niet.
Ik denk wel dat openheid heel belangrijk is. Zelf heb ik altijd gehad dat ik achteraf ging twijfelen of t nou wel zo erg was en of ik me niet aanstel en het dan ddownplayde. Maar nu heb ik het wel met concrete voorbeelden kunnen uitleggen en daarmee ook wel de ernst kunnen aangeven. Dat zou jou misschien ook wel kunnen helpen. Als je typische voorbeelden kunt geven van situaties waarin het misgaat.quote:
[..]
Dat heb ik ook heel erg. Loop nu ook al bijna 10 maanden met de problemen rond maar dacht lange tijd dat het eigenlijk wel meeviel allemaal en het vanzelf wel over zou gaan. Merk dat ik het pas een maand of twee echt durf te erkennen dat ik problemen heb die niet vanzelf over gaan en dat ik er hulp bij nodig heb en het op meer dingen invloed heeft dan ik graag toegeef.
Heb zelf tegen m'n omgeving ook echt het minimale verteld steeds van wat ik voelde, waar ik mee zat en hoe het me beïnvloed. Maar dat begint gewoon tegen me te werken omdat de omgeving niet weet hoeveel er eigenlijk mis zit.
Ik heb zelf vrij snel na het geweldincident mezelf aangemeld bij de POH, die stuurde me na enkele gesprekken al door naar de SGGZ voor traumaverwerking d.m.v EMDR maar dat hielp vrijwel niet en alle klachten die bij PTSS horen zijn de maanden erna blijven hangen of zelfs verergert. Dus nu wederom de drempel over om toch maar een afspraak te maken bij een nieuwe psycholoog en daar kan ik nu dan snel terecht gelukkig. Maar start daar weer op 0 en ga ook maar gewoon gelijk in alles openheid geven en écht zeggen wat ik voel. Want anders vrees ik dat alles qua behandeling ook vrij nutteloos is als ik die schil maar om me heen hou.
En ik heb alles te winnen met een behandeling en vrij weinig te verliezen dus het zou ook gewoon dom zijn om dingen achter te houden of af te zwakken.
En lastig trouwens als je ouders onderdeel of zelfs de oorzaak zijn van het probleem, anderzijds zou ik dan zeggen dat ze ook een oplossing kunnen bieden op bepaalde gebieden.
Zal verder niet teveel cliché doen want ik heb geen idee wat er bij jou speelt natuurlijk en heb hier ook zo m'n issues gehad (en nog steeds) met m'n ouders.
Wel prettig dat je mensen in je omgeving hebt waarbij je wel gewoon echt je verhaal kunt doen, dat is wel belangrijk. Denk ik. Want zelf doe ik het niet.
Tja de situatie met mn ouders is gecompliceerd. Maar het onderwerp is bij hen onbespreekbaar en eerlijk is eerlijk, ik heb zelf de behoefte niet meer zo dit nog met ze te bespreken. Het kwaad is geschied, t kan niet worden teruggedraaid.
Ik kan zelf maar tot op zekere hoogte praten over wat er aan de hand is. Specifieke gebeurtenissen uit t verleden daar kan ik niet over praten. Ik heb de herinneringen maar ik kan dat niet vertellen, aan niemand. Maar vertellen dat dat zo is kan ik dan weer wel. En ook dat ik regelmatig in puin lig hierdoor, maar op dat moment zorg ik dat ik alleen ben.
Thanks.quote:
Het is echt frustrerend dat er soms zo weinig is waar iets lukt/ mogelijkheden zijn. Niet meer thuis sinds 2010/2011. Mensen zeggen wel er kunnen dingen, er zijn vooruitzichten. Maar ik voel geen vooruitgang en daar mogelijkheden zijn, zijn te veel problemen van mijn kant af te veel regels/bureaucratie/andere mensen.
Pf, ik merk dat ik met elk gesprek van de intake (nu 3 gehad en adviesgesprek is 14 september) gespannener raak. Ik zit nu weer met paniekaanvallen (druk op mijn borst en razende gedachten.
Net maar even de moed bij elkaar geraapt en de huisarts gebeld.
Was en is een heel gevecht met mezelf waar ik aan de ene kant vind dat ik het maar moet uitzitten tot ik therapie heb, en ik had in mei afgesproken dat ik geen nieuwe oxazepam zou vragen. Aan de andere kant weet ik ook dat t echt niet gaat, en ik weet eigenlijk niet meer wat ik anders kan doen dan nu om hulp vragen aan de huisarts omdat ik nog niet in behandeling ben en ik eigenlijk denk dat als t zo doorgaat ik niet naar de volgende afspraak ga omdat ik in mijn hoofd al zo bang ben dat ik niet meer durf.
Ook zijn er sinds mei 3 maanden voorbijgegaan en denk ik dat ik niet verslaafd zal raken als ik nu weer om oxazepam vraag.
Net maar even de moed bij elkaar geraapt en de huisarts gebeld.
Was en is een heel gevecht met mezelf waar ik aan de ene kant vind dat ik het maar moet uitzitten tot ik therapie heb, en ik had in mei afgesproken dat ik geen nieuwe oxazepam zou vragen. Aan de andere kant weet ik ook dat t echt niet gaat, en ik weet eigenlijk niet meer wat ik anders kan doen dan nu om hulp vragen aan de huisarts omdat ik nog niet in behandeling ben en ik eigenlijk denk dat als t zo doorgaat ik niet naar de volgende afspraak ga omdat ik in mijn hoofd al zo bang ben dat ik niet meer durf.
Ook zijn er sinds mei 3 maanden voorbijgegaan en denk ik dat ik niet verslaafd zal raken als ik nu weer om oxazepam vraag.
Wat zorgt precies voor die toenemende spanning?quote:
Pf, ik merk dat ik met elk gesprek van de intake (nu 3 gehad en adviesgesprek is 14 september) gespannener raak. Ik zit nu weer met paniekaanvallen (druk op mijn borst en razende gedachten.
Net maar even de moed bij elkaar geraapt en de huisarts gebeld.
Was en is een heel gevecht met mezelf waar ik aan de ene kant vind dat ik het maar moet uitzitten tot ik therapie heb, en ik had in mei afgesproken dat ik geen nieuwe oxazepam zou vragen. Aan de andere kant weet ik ook dat t echt niet gaat, en ik weet eigenlijk niet meer wat ik anders kan doen dan nu om hulp vragen aan de huisarts omdat ik nog niet in behandeling ben en ik eigenlijk denk dat als t zo doorgaat ik niet naar de volgende afspraak ga omdat ik in mijn hoofd al zo bang ben dat ik niet meer durf.
Ook zijn er sinds mei 3 maanden voorbijgegaan en denk ik dat ik niet verslaafd zal raken als ik nu weer om oxazepam vraag.
Ik denk dat je zelf het beste weet of een verslaving op de loer llgt, als je eerlijk bent naar jezelf toe. Dus als jij weet dat het risico te verwaarlozen is, gewoon bij je HA neerleggen, zoals je het nu ook hier neerlegt.
Ik vind het overigens heel Hollands om dingen maar te moeten uitzitten. Says who? Als er hulpmiddelen beschikbaar zijn om het toch al pittige leven op sommige onaangename punten wat te vergemakkelijken, kan ik geen reden bedenken dat niet met beide handen aan te pakken.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
De spanning is denk ik omdat het heel eng vind om mijn oude zeer een plek te gaan geven. Met hulp ga ik ernaar kijken en het tot rust brengen, maar er zijn dingen gebeurd waar ik nog nooit over heb gepraat, en ik weet niet hoe ik dat zou moeten doen nu ik bij de gedachte alleen al me vreselijk ellendig voel.quote:
[..]
Wat zorgt precies voor die toenemende spanning?
Ik denk dat je zelf het beste weet of een verslaving op de loer llgt, als je eerlijk bent naar jezelf toe. Dus als jij weet dat het risico te verwaarlozen is, gewoon bij je HA neerleggen, zoals je het nu ook hier neerlegt.
Ik vind het overigens heel Hollands om dingen maar te moeten uitzitten. Says who? Als er hulpmiddelen beschikbaar zijn om het toch al pittige leven op sommige onaangename punten wat te vergemakkelijken, kan ik geen reden bedenken dat niet met beide handen aan te pakken.
Als ik geen perspectief had op verbetering van mijn situatie zou ik zeggen van wel. Ik heb ook een gevoeligheid voor verslaving. Aan de andere kant heb ik perspectief op verbetering, plus, van het laatste recept heb ik deze week pas de laatste pil gepakt, omdat ik t nodig had. en ik heb in al die tijd amper een craving naar oxazepam gehad. Ter verduidelijking: t recept was voor 2 weken maar ik nam het alleen als ik t echt nodig had.
Mja dat laatste daar heb je gelijk in. Die mentaliteit heb ik zelf heel sterk en zorgt ook nu er wel voor dat ik mijn problemen blijf bagatelliseren, terwijl ze echt heel aanwezig zijn.
Godverdomme zeg.. Even een kleine backstory. Ik ben 19 jaar en zit nu inmiddels 2,5 maand opgenomen in een GGZ kliniek in Bergen op Zoom waar ik op zaterdag en zondag met verlof naar huis mag.
Gisterenochtend tijdens de dagopening (hier bespreken we hoe het met ons gaat etc) begon ik me heel angstig te voelen voor het eerst in een hele lange tijd, gevolgd door een paniekaanval. Ik heb me toen 2 uur lang in volledige paniek begeven en zodra dit voorbij was moest ik heel erg huilen. Daarna heb ik nog 2 keer gehuild. Laat ik in ieder geval zeggen dat 1 keer huilen voor mij al vrij zeldzaam is, duis blijkbaar moest er heel veel emotie uit.
Sindsdien is mijn angstniveau echt off the charts. Ik voel me zo angstig, zo bang, en ik weet gewoon niet waar het vandaan komt. Ik heb hoofdpijn, ik ben gesloopt, ik zit constant te trillen. Zometeen om 11 uur hebben we met de groep medicatiebespreking en ik ga vragen of ik eventueel weer kan beginnen met antidepressiva (slik momenteel niks) of zo nodig oxazepam kan krijgen.
Ik word hier echt hopeloos van.. 2,5 maand ging het wel oké met me, en nu stort ik weer helemaal in. Ik weet niet meer wat ik moet doen en ik heb echt steun nodig..
Gisterenochtend tijdens de dagopening (hier bespreken we hoe het met ons gaat etc) begon ik me heel angstig te voelen voor het eerst in een hele lange tijd, gevolgd door een paniekaanval. Ik heb me toen 2 uur lang in volledige paniek begeven en zodra dit voorbij was moest ik heel erg huilen. Daarna heb ik nog 2 keer gehuild. Laat ik in ieder geval zeggen dat 1 keer huilen voor mij al vrij zeldzaam is, duis blijkbaar moest er heel veel emotie uit.
Sindsdien is mijn angstniveau echt off the charts. Ik voel me zo angstig, zo bang, en ik weet gewoon niet waar het vandaan komt. Ik heb hoofdpijn, ik ben gesloopt, ik zit constant te trillen. Zometeen om 11 uur hebben we met de groep medicatiebespreking en ik ga vragen of ik eventueel weer kan beginnen met antidepressiva (slik momenteel niks) of zo nodig oxazepam kan krijgen.
Ik word hier echt hopeloos van.. 2,5 maand ging het wel oké met me, en nu stort ik weer helemaal in. Ik weet niet meer wat ik moet doen en ik heb echt steun nodig..
Knuf! Maar t hoeft toch niet allemaal in 1 keer goed te gaan? Je hoeft niet alles meteen de eerste keer perfect te kunnen, dus zo'n terugval hoort erbij. Oefening baart kunst en het geeft je nu de mogelijkheid om het in een hele veilige omgeving aan te gaan met mensen om je heen die je kunnen begeleiden. En geloof me, het gaat weer over, heb vertrouwen in jezelf !quote:
Godverdomme zeg.. Even een kleine backstory. Ik ben 19 jaar en zit nu inmiddels 2,5 maand opgenomen in een GGZ kliniek in Bergen op Zoom waar ik op zaterdag en zondag met verlof naar huis mag.
Gisterenochtend tijdens de dagopening (hier bespreken we hoe het met ons gaat etc) begon ik me heel angstig te voelen voor het eerst in een hele lange tijd, gevolgd door een paniekaanval. Ik heb me toen 2 uur lang in volledige paniek begeven en zodra dit voorbij was moest ik heel erg huilen. Daarna heb ik nog 2 keer gehuild. Laat ik in ieder geval zeggen dat 1 keer huilen voor mij al vrij zeldzaam is, duis blijkbaar moest er heel veel emotie uit.
Sindsdien is mijn angstniveau echt off the charts. Ik voel me zo angstig, zo bang, en ik weet gewoon niet waar het vandaan komt. Ik heb hoofdpijn, ik ben gesloopt, ik zit constant te trillen. Zometeen om 11 uur hebben we met de groep medicatiebespreking en ik ga vragen of ik eventueel weer kan beginnen met antidepressiva (slik momenteel niks) of zo nodig oxazepam kan krijgen.
Ik word hier echt hopeloos van.. 2,5 maand ging het wel oké met me, en nu stort ik weer helemaal in. Ik weet niet meer wat ik moet doen en ik heb echt steun nodig..
Ben wel geweest, maar helaas terug moeten keren omdat ik onder continue stress/spanning stond. :/quote:
[..]
Ben je er al geweest?
Het er tegen op zien is zo verschrikkelijk, en achteraf is de realiteit vaak heel anders dan de verwachting.
Regel iemand die je kan bellen om even te babbelen voor afleiding, dat je je terug mag trekken van je baas zou ik ook zeker gebruik van maken, je hoeft je niet groot te houden tot het echt niet meer gaat. En so what als je mensen teleurstelt je bent altijd je eigen baas.
Op dit moment helaas weer ziek, ik ben bang dat dit komt door medicatie (Venlafaxine) + te veel aan multivitamine en andere zooi. Ik moet daar echt mee gaan stoppen want dit is niet goed voor me.
Ik ben naar de huisarts geweest. Vandaag was de vervanger er en die vond ik eigenlijk wat fijner dan degene die ik normaal heb.
Uitgelegd wat er aan de hand was maar ook dat hoewel oxazepam helpt ik liever niet verslaafd wil worden.
Ik kreeg begrip vam de huisarts daarvoor en die heeft me escitalopram voorgeschreven. Dat zou hetzelfde effect hebben maar niet verslavend zijn. Hiervoor moest ik wel een hartfilmpje laten maken. Best apart maar dat heb ik vanmiddag dus laten doen, en mijn hart is prima gezond. Tot de escilatopram werkt heb ik oxazepam.
Heeft iemand hier ervaring met escilatopram?
Uitgelegd wat er aan de hand was maar ook dat hoewel oxazepam helpt ik liever niet verslaafd wil worden.
Ik kreeg begrip vam de huisarts daarvoor en die heeft me escitalopram voorgeschreven. Dat zou hetzelfde effect hebben maar niet verslavend zijn. Hiervoor moest ik wel een hartfilmpje laten maken. Best apart maar dat heb ik vanmiddag dus laten doen, en mijn hart is prima gezond. Tot de escilatopram werkt heb ik oxazepam.
Heeft iemand hier ervaring met escilatopram?
Ik heb een paar maanden escitalopram gehad. Het had voor mij alleen de bijwerkingen en ik merkte er niks positiefs van. Maar dat is voor iedereen anders, dit is slechts mijn ervaring.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Ik heb ervaring met escilatopram (oftewel Lexapro). Ik moest elk jaar een hartfilmpje laten maken, bij mij was alles altijd oké.quote:
Ik ben naar de huisarts geweest. Vandaag was de vervanger er en die vond ik eigenlijk wat fijner dan degene die ik normaal heb.
Uitgelegd wat er aan de hand was maar ook dat hoewel oxazepam helpt ik liever niet verslaafd wil worden.
Ik kreeg begrip vam de huisarts daarvoor en die heeft me escitalopram voorgeschreven. Dat zou hetzelfde effect hebben maar niet verslavend zijn. Hiervoor moest ik wel een hartfilmpje laten maken. Best apart maar dat heb ik vanmiddag dus laten doen, en mijn hart is prima gezond. Tot de escilatopram werkt heb ik oxazepam.
Heeft iemand hier ervaring met escilatopram?
Het is een AD en voor mij werkte 't niet. Ik had veel last van bijwerkingen en ik had niet echt de indruk dat 't hielp. De bijwerkingen merkte ik meteen de 1e ochtend nadat ik het voor 't eerst ingenomen had (Libido? Haha, and it's gone!!!. Verder kan ik me nog herinneren dat ik van alle bijwerkingen op dat lijstje, de meesten wel leek te hebben. Ik had 't niet getroffen daarmee en na een tijdje weer mee gestopt).
Escilatopram lijkt voor mij totaal niet op oxazepam (wat ik ook gebruikt heb), het zijn toch 2 totaal verschillende medicijnen. Ik vind 't wel een beetje merkwaardig daar je me de indruk geeft dat je arts je heeft laten geloven dat escilatopram min of meer hetzelfde werkt als oxazepam, want dit is volgens mij niet het geval. Hooguit kan 't voor jouw specifieke klachten uitgedacht zijn, maar dat weet ik niet. Medicatie is voor elk persoon weer anders.
Jezus...wat is er met je nou aan de hand allemaal?quote:
Godverdomme zeg.. Even een kleine backstory. Ik ben 19 jaar en zit nu inmiddels 2,5 maand opgenomen in een GGZ kliniek in Bergen op Zoom waar ik op zaterdag en zondag met verlof naar huis mag.
Gisterenochtend tijdens de dagopening (hier bespreken we hoe het met ons gaat etc) begon ik me heel angstig te voelen voor het eerst in een hele lange tijd, gevolgd door een paniekaanval. Ik heb me toen 2 uur lang in volledige paniek begeven en zodra dit voorbij was moest ik heel erg huilen. Daarna heb ik nog 2 keer gehuild. Laat ik in ieder geval zeggen dat 1 keer huilen voor mij al vrij zeldzaam is, duis blijkbaar moest er heel veel emotie uit.
Sindsdien is mijn angstniveau echt off the charts. Ik voel me zo angstig, zo bang, en ik weet gewoon niet waar het vandaan komt. Ik heb hoofdpijn, ik ben gesloopt, ik zit constant te trillen. Zometeen om 11 uur hebben we met de groep medicatiebespreking en ik ga vragen of ik eventueel weer kan beginnen met antidepressiva (slik momenteel niks) of zo nodig oxazepam kan krijgen.
Ik word hier echt hopeloos van.. 2,5 maand ging het wel oké met me, en nu stort ik weer helemaal in. Ik weet niet meer wat ik moet doen en ik heb echt steun nodig..
Als je zo lang opgenomen bent, dan is er gewoonlijk iets niet goed gegaan.
Krijg je geregeld bezoek?
De HA gaf aan dat het ook werkt bij angsten en paniek, maar met als verschil dat het langdurig werkt. Oxazepam is natuurlijk makkelijk zelf te doseren, je pakt er een wanneer je t nodig hebt en anders niet. Dit slik je een langere periode achter elkaar.quote:
[..]
Ik heb ervaring met escilatopram (oftewel Lexapro). Ik moest elk jaar een hartfilmpje laten maken, bij mij was alles altijd oké.
Het is een AD en voor mij werkte 't niet. Ik had veel last van bijwerkingen en ik had niet echt de indruk dat 't hielp. De bijwerkingen merkte ik meteen de 1e ochtend nadat ik het voor 't eerst ingenomen had (Libido? Haha, and it's gone!!!. Verder kan ik me nog herinneren dat ik van alle bijwerkingen op dat lijstje, de meesten wel leek te hebben. Ik had 't niet getroffen daarmee en na een tijdje weer mee gestopt).
Escilatopram lijkt voor mij totaal niet op oxazepam (wat ik ook gebruikt heb), het zijn toch 2 totaal verschillende medicijnen. Ik vind 't wel een beetje merkwaardig daar je me de indruk geeft dat je arts je heeft laten geloven dat escilatopram min of meer hetzelfde werkt als oxazepam, want dit is volgens mij niet het geval. Hooguit kan 't voor jouw specifieke klachten uitgedacht zijn, maar dat weet ik niet. Medicatie is voor elk persoon weer anders.
De huisarts gaf mij aan dat het ook angsten remt en gevoelens wat afvlakt net als oxazepam. Alleen dan zonder het verslavende effect en het heeft een tijdje nodig om werkzaam te worden. De precieze werking kan natuurlijk wel verschillen.
Ik begrijp wel dat medicatie voor een ieder ander werkt, maar laat ik maar zeggen dat ik soort van hoop dat je arts gelijk gaat krijgen. Ik vond zelf de werkingen helemaal niet zo overlappend.quote:
[..]
De HA gaf aan dat het ook werkt bij angsten en paniek, maar met als verschil dat het langdurig werkt. Oxazepam is natuurlijk makkelijk zelf te doseren, je pakt er een wanneer je t nodig hebt en anders niet. Dit slik je een langere periode achter elkaar.
De huisarts gaf mij aan dat het ook angsten remt en gevoelens wat afvlakt net als oxazepam. Alleen dan zonder het verslavende effect en het heeft een tijdje nodig om werkzaam te worden. De precieze werking kan natuurlijk wel verschillen.
Oxazepam heeft nagenoeg geen bijwerkingen, lexapro had bijna alleen maar bijwerkingen.
Door de lexapro voelde ik me misschien hooguit in m'n geheel afgevlakt (dus ook m'n leuke karakter-eigenschappen), maar het werkte voor mij niet. Dan vond ik de abilify effectiever voor dat doel.
Ik ben trouwens wel benieuwd of en hoe 't voor jou zal gaan werken, dus laat maar weten zodra je meer weet
Jammer dat ik je niet een betere ervaring kon geven
Sinds m'n 11e heb ik last van angst- en paniekklachten. Betere periodes afgewisseld met slechtere periodes. November 2016 kreeg ik mijn eerste paniekaanval in een hele lange tijd. Sindsdien ging het achteruit. Januari 2017 tot juli 2017 moest ik een fulltime stage lopen om mijn mbo studie af te ronden, echter werden rond maart/april de paniekaanvallen op een gegeven moment zo erg dat ik mijn bed niet meer uit kon. Uiteindelijk besloten weer bij de GGZ langs te gaan. Ambulante therapie was gewoon niet meer genoeg. Heb toen het moeilijke besluit genomen om mezelf in juni te laten opnemen.quote:
[..]
Jezus...wat is er met je nou aan de hand allemaal?
Als je zo lang opgenomen bent, dan is er gewoonlijk iets niet goed gegaan.
Krijg je geregeld bezoek?
Bezoek op de kliniek is niet toegestaan, maar het is wel echt heel vrij. Buiten therapietijden mag je gewoon buiten de kliniek zijn, op zaterdag en zondag ben je gewoon thuis bij je ouders.. Heel vrij dus.
Ik heb zelf van Oxazepam ook bijna geen bijwerkingen. Ik ben soms een beetje duf maar niet heel erg.quote:
[..]
Ik begrijp wel dat medicatie voor een ieder ander werkt, maar laat ik maar zeggen dat ik soort van hoop dat je arts gelijk gaat krijgen. Ik vond zelf de werkingen helemaal niet zo overlappend.
Oxazepam heeft nagenoeg geen bijwerkingen, lexapro had bijna alleen maar bijwerkingen.
Door de lexapro voelde ik me misschien hooguit in m'n geheel afgevlakt (dus ook m'n leuke karakter-eigenschappen), maar het werkte voor mij niet. Dan vond ik de abilify effectiever voor dat doel.
Ik ben trouwens wel benieuwd of en hoe 't voor jou zal gaan werken, dus laat maar weten zodra je meer weet
Jammer dat ik je niet een betere ervaring kon geven
Ik ga het iig een kans geven en kijken wat het allemaal doet. Wat ik zelf fijn vind aan oxazepam is dat ik het alleen pak als het echt nodig is, en dit spul gebruik je continue.
Ik hoop iig maar dat het een tijdelijk iets is en de en behandeling waar ik mee ga starten snel helpt om zonder te kunnen.
Zou je lekker niet "schamen" (weet even geen passender woord) voor het gebruik van die medicatie. Je hebt het nu gewoon even nodig en het is onderdeel van je herstel.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Mee eens. Je hebt al genoeg aan je hoofd.quote:
Zou je lekker niet "schamen" (weet even geen passender woord) voor het gebruik van die medicatie. Je hebt het nu gewoon even nodig en het is onderdeel van je herstel.
Als medicatie werkt: doen!
Mon 'en!
Wat hierboven mij gezegd wordt. Gewoon proberen. Succes.quote:
[..]
Ik heb zelf van Oxazepam ook bijna geen bijwerkingen. Ik ben soms een beetje duf maar niet heel erg.
Ik ga het iig een kans geven en kijken wat het allemaal doet. Wat ik zelf fijn vind aan oxazepam is dat ik het alleen pak als het echt nodig is, en dit spul gebruik je continue.
Ik hoop iig maar dat het een tijdelijk iets is en de en behandeling waar ik mee ga starten snel helpt om zonder te kunnen.
Helpt het niet, ongevraagd advies sorry. Je zou ook naar prometazine kunnen informeren, dit heeft als voordeel dat je het met als oxazepam kunt innemen indien nodig en is niet verslavend.
Ik weet t. Ergens wil ik t allemaal zelf kunnen, maar het is zo enorm fijn hierdoor even pauze te hebben van alle stress en paniek van t moment.quote:
[..]
Mee eens. Je hebt al genoeg aan je hoofd.
Als medicatie werkt: doen!
Je kunt het (even) niet. Punt.
Accepteer het en accepteer jezelf
Dat zal werken aan je daadwerkelijke problemen makkelijker maken denk ik.
Accepteer het en accepteer jezelf
Dat zal werken aan je daadwerkelijke problemen makkelijker maken denk ik.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ik zal af en toe een update geven. Bij de apotheek gaven ze aan dat het tot 4 weken kan duren voor ik er iets van merk en dat tot die tijd mijn klachten kunnen verergeren. Vandaar waarschijnlijk de oxazepam ernaast. Ik ga t zien, na het weekend ga ik er eens aan beginnen.quote:
[..]
Ik begrijp wel dat medicatie voor een ieder ander werkt, maar laat ik maar zeggen dat ik soort van hoop dat je arts gelijk gaat krijgen. Ik vond zelf de werkingen helemaal niet zo overlappend.
Oxazepam heeft nagenoeg geen bijwerkingen, lexapro had bijna alleen maar bijwerkingen.
Door de lexapro voelde ik me misschien hooguit in m'n geheel afgevlakt (dus ook m'n leuke karakter-eigenschappen), maar het werkte voor mij niet. Dan vond ik de abilify effectiever voor dat doel.
Ik ben trouwens wel benieuwd of en hoe 't voor jou zal gaan werken, dus laat maar weten zodra je meer weet
Jammer dat ik je niet een betere ervaring kon geven
Iets heel geks misschien maar ik ben wel benieuwd of jullie dit ook wel eens hebben gehad. Ik ben via tinder met iemand aan t kletsen en dinsdag heb ik een eerste date. Daar heb ik eigenlijk best zin in. Lijkt me n aardige man om eens te ontmoeten.
Wat me bij hem trouwens opvalt is dat hij al een keer of drie heeft aangegeven dat hij mij zo'n zonnige persoonlijkheid vind hebben. Nou weet hij niets van mijn paniekaanvallen en andere problemen die spelen. En ik zou mezelf ook niet als depressief omschrijven, als ik genoeg afleiding heb van alle herinneringenstress dan ben ik eigenlijk best vrolijk en ook wel een positief ingesteld persoon. Het is enkel zodra ik stress voel dat dat verandert.
Overigens, wat ik me dus afvroeg: wanneer zeg je zoiets eigenlijk?
Ik vind t ook zoiets om zo tijdens t hoofdgerecht te gaan van ja en ik moet je wel even wat uitleggen want....
Wat me bij hem trouwens opvalt is dat hij al een keer of drie heeft aangegeven dat hij mij zo'n zonnige persoonlijkheid vind hebben. Nou weet hij niets van mijn paniekaanvallen en andere problemen die spelen. En ik zou mezelf ook niet als depressief omschrijven, als ik genoeg afleiding heb van alle herinneringenstress dan ben ik eigenlijk best vrolijk en ook wel een positief ingesteld persoon. Het is enkel zodra ik stress voel dat dat verandert.
Overigens, wat ik me dus afvroeg: wanneer zeg je zoiets eigenlijk?
Ik vind t ook zoiets om zo tijdens t hoofdgerecht te gaan van ja en ik moet je wel even wat uitleggen want....
Jup, collega's vinden me vaak best opgewekt terwijl ik zelf in gedachten me aan het geselen ben.quote:
Iets heel geks misschien maar ik ben wel benieuwd of jullie dit ook wel eens hebben gehad. Ik ben via tinder met iemand aan t kletsen en dinsdag heb ik een eerste date. Daar heb ik eigenlijk best zin in. Lijkt me n aardige man om eens te ontmoeten.
Wat me bij hem trouwens opvalt is dat hij al een keer of drie heeft aangegeven dat hij mij zo'n zonnige persoonlijkheid vind hebben. Nou weet hij niets van mijn paniekaanvallen en andere problemen die spelen. En ik zou mezelf ook niet als depressief omschrijven, als ik genoeg afleiding heb van alle herinneringenstress dan ben ik eigenlijk best vrolijk en ook wel een positief ingesteld persoon. Het is enkel zodra ik stress voel dat dat verandert.
Overigens, wat ik me dus afvroeg: wanneer zeg je zoiets eigenlijk?
Ik vind t ook zoiets om zo tijdens t hoofdgerecht te gaan van ja en ik moet je wel even wat uitleggen want....
quote:
[..]
Ik heb zelf van Oxazepam ook bijna geen bijwerkingen. Ik ben soms een beetje duf maar niet heel erg.
Ik ga het iig een kans geven en kijken wat het allemaal doet. Wat ik zelf fijn vind aan oxazepam is dat ik het alleen pak als het echt nodig is, en dit spul gebruik je continue.
Ik hoop iig maar dat het een tijdelijk iets is en de en behandeling waar ik mee ga starten snel helpt om zonder te kunnen.
Zelf vind ik 't veel prettiger als ik iets kan gebruiken wat ik alleen maar gebruik 't moment dat ik 't nodig heb. Fijn ook als ik zelf kan bepalen welke momenten dat zijn, dat geeft me ook meer 't gevoel dat ik controle heb over m'n eigen leven.quote:
[..]
Ik zal af en toe een update geven. Bij de apotheek gaven ze aan dat het tot 4 weken kan duren voor ik er iets van merk en dat tot die tijd mijn klachten kunnen verergeren. Vandaar waarschijnlijk de oxazepam ernaast. Ik ga t zien, na het weekend ga ik er eens aan beginnen.
Als tijdelijk iets kan ik medicatie wel waarderen, maar waak ervoor dat het je niet te gemakkelijk wordt gemaakt dat spul definitief te blijven gebruiken...
Ik ben benieuwd!
Ideaal zou zijn als je gewoon alles kunt vertellen. Voordeel daarvan is ook dat 't moeilijkste ook meteen eruit ligt. En als ie 't positief opneemt (en niet dus alleen maar zegt of liegt dat ie dat doet om goed over te komen enzo), dan weet je ook al vrij snel dat je een goed potentieeltje te pakken hebtquote:
Iets heel geks misschien maar ik ben wel benieuwd of jullie dit ook wel eens hebben gehad. Ik ben via tinder met iemand aan t kletsen en dinsdag heb ik een eerste date. Daar heb ik eigenlijk best zin in. Lijkt me n aardige man om eens te ontmoeten.
Wat me bij hem trouwens opvalt is dat hij al een keer of drie heeft aangegeven dat hij mij zo'n zonnige persoonlijkheid vind hebben. Nou weet hij niets van mijn paniekaanvallen en andere problemen die spelen. En ik zou mezelf ook niet als depressief omschrijven, als ik genoeg afleiding heb van alle herinneringenstress dan ben ik eigenlijk best vrolijk en ook wel een positief ingesteld persoon. Het is enkel zodra ik stress voel dat dat verandert.
Overigens, wat ik me dus afvroeg: wanneer zeg je zoiets eigenlijk?
Ik vind t ook zoiets om zo tijdens t hoofdgerecht te gaan van ja en ik moet je wel even wat uitleggen want....
overigens is 't geen goed idee gelijk de gehele beerput uit te scheppen in zijn aanwezigheid..das een beetje overload. Waarschijnlijk heeft ie zelf ook wel wat zombies in de kast, laat je niet daardoor afschrikken, verrassen of bijten
Knap dat 't je gelukt is jezelf te laten opnemen. Helaas faalde ik ook al daarin en mijn toetsenbord doet ineens moeilijk over de hoofdlettersquote:
[..]
Sinds m'n 11e heb ik last van angst- en paniekklachten. Betere periodes afgewisseld met slechtere periodes. November 2016 kreeg ik mijn eerste paniekaanval in een hele lange tijd. Sindsdien ging het achteruit. Januari 2017 tot juli 2017 moest ik een fulltime stage lopen om mijn mbo studie af te ronden, echter werden rond maart/april de paniekaanvallen op een gegeven moment zo erg dat ik mijn bed niet meer uit kon. Uiteindelijk besloten weer bij de GGZ langs te gaan. Ambulante therapie was gewoon niet meer genoeg. Heb toen het moeilijke besluit genomen om mezelf in juni te laten opnemen.
Bezoek op de kliniek is niet toegestaan, maar het is wel echt heel vrij. Buiten therapietijden mag je gewoon buiten de kliniek zijn, op zaterdag en zondag ben je gewoon thuis bij je ouders.. Heel vrij dus.
God klere, dit ding is al zo oud als de weg naar Rome Tis een beetje ver weg en je mag blijkbaar geen bezoek, anders had je me wel kunnen vragen je te komen opzoeken als je daar zin in had.
Heb je enig idee -waarom- je die paniekaanvallen op je 11e ontstonden? Had 't iets met de pubertijd te maken?
Als de frequentie van paniekaanvallen een soort van golvende beweging maakt zoals jij die omschrijft, spelen er vaak meerdere factoren mee ((langdurige) stress is een veel voorkomende, vaak samen met een trigger). De overbelasting en stress kunnen je vatbaarder maken voor uitingen zoals paniekaanvallen. Tis een beetje als de zwakste schakel, bij jou geeft dat stukje van jezelf blijkbaar als 1e mee.
Meld.
Bij mij is BDD gediagnosticeerd. Dit uit zich in tot in den treure in de spiegel kijken, van smorgens voeg tot avonds laat denken over hoe verschrikkelijk ik eruit zie met bijbehorende nare gedachten. Het klinkt misschien oppervlakkig, maar het is echt heel naar.
Momenteel ben ik in behandeling bij het LUMC waar een psychiater werkzaam is die hierin gespecialiseerd is. Ik denk dat het echt belangijk is om zo iemand te vinden. Doorsnee psychs werken hun bekende boekje af, maakt niet uit wat de klachten zijn. Voor mijn gevoel heb ik daar nu gewoon niets aan.
Ben benieuwd hoe het verder gaat.
Bij mij is BDD gediagnosticeerd. Dit uit zich in tot in den treure in de spiegel kijken, van smorgens voeg tot avonds laat denken over hoe verschrikkelijk ik eruit zie met bijbehorende nare gedachten. Het klinkt misschien oppervlakkig, maar het is echt heel naar.
Momenteel ben ik in behandeling bij het LUMC waar een psychiater werkzaam is die hierin gespecialiseerd is. Ik denk dat het echt belangijk is om zo iemand te vinden. Doorsnee psychs werken hun bekende boekje af, maakt niet uit wat de klachten zijn. Voor mijn gevoel heb ik daar nu gewoon niets aan.
Ben benieuwd hoe het verder gaat.
Alweer een tijdje dat ik me hier gemeld heb. Ik ben lang op vakantie geweest en heb veel nagedacht. Nagedacht over het leven, wat de zin van alles is, wat mijn rol is in het geheel en vooral: de balans tussen de wereld en mezelf.
Ik begin steeds meer het gevoel te krijgen dat ik het leven snap, maar er hangt altijd zo'n zwaar gevoel van moraliteit over me. Zo'n gevoel dat zegt dat ik me weg moet cijferen voor het grote geheel. Maar mezelf wegcijferen heeft me de naarste periode uit mijn leven bezorgd en ik kies nu in eerste instantie voor mezelf. Dit botst.
Ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik die twee opvattingen ga combineren, al heb ik het voor mijn gevoel al aardig uitgevogeld. Ook heb ik al twee weken geen druppel alcohol meer aangeraakt. Ik heb echt het gevoel dat ik op een kruispunt in mijn leven sta en de volgende stap kan zetten. Overdenken staat echter altijd op de loer en angsten uit het verleden schuilen vaak nog in elk donker hoekje.
Het voelt nu echter als de tijd om first and foremost aan mezelf te denken, iets wat ik eigenlijk mijn hele leven niet heb gedaan. Kijkende naar mijn ouders, een logisch patroon. Voor het eerst durf ik de ontwikkeling vrij te laten gaan, zonder proberen alles te plannen en te weten. Ik stort mezelf met angst en nieuwschierigheid in het onbekende en ik ben trots op mezelf dat ik dit punt heb kunnen bereiken. Dat ik leer accepteren dat niet alles maakbaar en controleerbaar is. De trauma's van mijn burnout lijken eindelijk hun grip op mijn gedrag te verliezen.
Meestal voel ik me goed, soms denk ik te veel na. Maar ik heb er zin in diep van binnen. Het feit dat die levenslust echt in me zit is iets waar ik me erg goed om kan voelen. Die wil is ondanks alle shit van de laatste jaren nooit gebroken.
Ik begin steeds meer het gevoel te krijgen dat ik het leven snap, maar er hangt altijd zo'n zwaar gevoel van moraliteit over me. Zo'n gevoel dat zegt dat ik me weg moet cijferen voor het grote geheel. Maar mezelf wegcijferen heeft me de naarste periode uit mijn leven bezorgd en ik kies nu in eerste instantie voor mezelf. Dit botst.
Ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik die twee opvattingen ga combineren, al heb ik het voor mijn gevoel al aardig uitgevogeld. Ook heb ik al twee weken geen druppel alcohol meer aangeraakt. Ik heb echt het gevoel dat ik op een kruispunt in mijn leven sta en de volgende stap kan zetten. Overdenken staat echter altijd op de loer en angsten uit het verleden schuilen vaak nog in elk donker hoekje.
Het voelt nu echter als de tijd om first and foremost aan mezelf te denken, iets wat ik eigenlijk mijn hele leven niet heb gedaan. Kijkende naar mijn ouders, een logisch patroon. Voor het eerst durf ik de ontwikkeling vrij te laten gaan, zonder proberen alles te plannen en te weten. Ik stort mezelf met angst en nieuwschierigheid in het onbekende en ik ben trots op mezelf dat ik dit punt heb kunnen bereiken. Dat ik leer accepteren dat niet alles maakbaar en controleerbaar is. De trauma's van mijn burnout lijken eindelijk hun grip op mijn gedrag te verliezen.
Meestal voel ik me goed, soms denk ik te veel na. Maar ik heb er zin in diep van binnen. Het feit dat die levenslust echt in me zit is iets waar ik me erg goed om kan voelen. Die wil is ondanks alle shit van de laatste jaren nooit gebroken.
Ignorance is bliss
Hij weet dat ik werkloos ben op het moment. Ik zou hem kunnen vertellen dat ik nog niet naar werk zoek omdat ik nog herstel van een burnout. Ik denk dat ik het dan aan hem laat om door te vragen of niet.quote:
[..]
Ideaal zou zijn als je gewoon alles kunt vertellen. Voordeel daarvan is ook dat 't moeilijkste ook meteen eruit ligt. En als ie 't positief opneemt (en niet dus alleen maar zegt of liegt dat ie dat doet om goed over te komen enzo), dan weet je ook al vrij snel dat je een goed potentieeltje te pakken hebt
overigens is 't geen goed idee gelijk de gehele beerput uit te scheppen in zijn aanwezigheid..das een beetje overload. Waarschijnlijk heeft ie zelf ook wel wat zombies in de kast, laat je niet daardoor afschrikken, verrassen of bijten
Maargoed we gaat t zien.
Wat je eerder zei over medicatie voel ik ook zo. Liever heb ik iets dat ik zelf kan doseren naar behoefte ipv van standaard iets innemen.
Ik denk dat 't geen kwaad kan om de ander door te laten vragen. Als ie weet dat je werkloos bent, zal 't voor veel mensen geen grote stap meer zijn te bedenken dat daar gewoonlijk een goede reden voor is.quote:
[..]
Hij weet dat ik werkloos ben op het moment. Ik zou hem kunnen vertellen dat ik nog niet naar werk zoek omdat ik nog herstel van een burnout. Ik denk dat ik het dan aan hem laat om door te vragen of niet.
Maargoed we gaat t zien.
Wat je eerder zei over medicatie voel ik ook zo. Liever heb ik iets dat ik zelf kan doseren naar behoefte ipv van standaard iets innemen.
Ik ben wel benieuwd
Hier ook een update, eerder deze week voor het eerst geweest. Pak je je spullen, zie je ineens dat je ID-kaart verlopen is en dat je dan geen behandeling kunt starten.
Toch maar gegaan, viel blijkbaar niet op en zodoende gelukkig eindelijk kunnen starten.
Goed gesprek gehad, alle ruimte om zelf te kunnen zeggen wat ik wilde en voelde me redelijk op m'n gemak. Omdat ik aangaf dat ik flink last heb van de angsten en het me ook op andere fronten flink in de weg zit en andere zaken triggert heeft ze er een extra gesprek tussen geplaatst dus komende woensdag weer daarheen en dan met een arts erbij en die kijkt dan naar de mogelijkheden om eventueel iets voor te schrijven, waar ik inmiddels niet meer tegenop zie maar haast omhels.
Daarna volgt dan nog een teamoverleg en dan een laatste 'voorgesprek' om te kijken of hun visie, behandelvoorstel en traject mij aanstaat en dan kunnen we van start. Ook in huis flink doorgepakt, door alle ellende toch flink wat financiële armslag verloren (minder inkomen door verlies van baan, veel regelingen die lopen, advocaatkosten etc) en zodoende een digitale garage-sale gehouden en bijna 1000 euro binnengehengeld, daarmee in één klap het grootste deel van de kosten kunnen weghalen.
Geeft ook weer wat extra rust en minder zenuwen.
Toch maar gegaan, viel blijkbaar niet op en zodoende gelukkig eindelijk kunnen starten.
Goed gesprek gehad, alle ruimte om zelf te kunnen zeggen wat ik wilde en voelde me redelijk op m'n gemak. Omdat ik aangaf dat ik flink last heb van de angsten en het me ook op andere fronten flink in de weg zit en andere zaken triggert heeft ze er een extra gesprek tussen geplaatst dus komende woensdag weer daarheen en dan met een arts erbij en die kijkt dan naar de mogelijkheden om eventueel iets voor te schrijven, waar ik inmiddels niet meer tegenop zie maar haast omhels.
Daarna volgt dan nog een teamoverleg en dan een laatste 'voorgesprek' om te kijken of hun visie, behandelvoorstel en traject mij aanstaat en dan kunnen we van start. Ook in huis flink doorgepakt, door alle ellende toch flink wat financiële armslag verloren (minder inkomen door verlies van baan, veel regelingen die lopen, advocaatkosten etc) en zodoende een digitale garage-sale gehouden en bijna 1000 euro binnengehengeld, daarmee in één klap het grootste deel van de kosten kunnen weghalen.
Geeft ook weer wat extra rust en minder zenuwen.
Woow wat lekker Lastpak!
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Goed bezig!quote:
Ik ga dinsdag naar psyciater. Inmiddels heb ik volgens mij 'angst-hypochondrie' ontwikkeld. Ik heb álle mogelijke angsten, volgens allerlei zelftestjes online. Mijn stress-levels zijn hoger dan ooit.
Maar goed. Ik dénk dat ik de juiste stappen zet.
Mon 'en!
Dat is het belangrijkste en zelfs als het de verkeerde stap blijkt te zijn, je zet er in ieder geval eentje.quote:
[..]
Goed bezig!
Maar goed. Ik dénk dat ik de juiste stappen zet.
Vond het overigens soms echt zwaar ongemakkelijk als ze dingen aan me vroegen die ik voorheen echt 'debiel' had gevonden.
"Hoor je weleens stemmen terwijl er dan niemand blijkt te zijn", echt zo'n vraag dat je bang bent om in zo'n witte jas met banden naar buiten gebracht te worden als je ja zegt.
Precies. Ik denk ook de hele tijd "ach, zo erg is het allemaal niet... Stel je niet aan", tot ik weer zo'n zelftest invul en blijkt dat ik bijna-knettergek ben.quote:
[..]
Dat is het belangrijkste en zelfs als het de verkeerde stap blijkt te zijn, je zet er in ieder geval eentje.
Vond het overigens soms echt zwaar ongemakkelijk als ze dingen aan me vroegen die ik voorheen echt 'debiel' had gevonden.
"Hoor je weleens stemmen terwijl er dan niemand blijkt te zijn", echt zo'n vraag dat je bang bent om in zo'n witte jas met banden naar buiten gebracht te worden als je ja zegt.
Mon 'en!
Ik zit al heel het weekend bij mezelf te denken.. kunnen onverwerkte emoties uit het verleden de oorzaak zijn van mijn huidige angst- en paniekklachten?
Ik huil echt niet vaak. Gedurende mijn leven heb ik mijn emoties er nooit echt laten zijn. Wanneer mijn relatie van 2,5 jaar op mijn 17e stuk liep heb ik hier nooit om gehuild. Even droevige muziek luisteren en ontsnappen in het gamen, klaar. Toen ik in de brugklas en 2e klas van de middelbare school lichtjes gepest werd, schudde ik het van me af; ik lachte het gewoon weg en ontsnapte toen ook weer in het gamen.
Iedere keer wanneer er iets gebeurde dat emotioneel confronterend kon zijn, hield ik het voor me en ontsnapte ik in het gamen, in plaats van dat ik erover praatte. Deze week heb ik in de kliniek pas echt geleerd om het er gewoon te laten zijn. Heb sinds maandag al zo'n 6 huilbuien erop zitten, waarvan de meest recente een uur geleden aan de eettafel met mijn vader en moeder. Ik zat echt stijf en rillend van de angst aan tafel en opeens kwamen alle emoties eruit.
Wat denkt men hier? Zouden eventuele onverwerkte emoties uit het verleden de oorzaak kunnen zijn van de voortdurende stress, spanning, angst en paniek die ik al een hele lange tijd voel?
Ik huil echt niet vaak. Gedurende mijn leven heb ik mijn emoties er nooit echt laten zijn. Wanneer mijn relatie van 2,5 jaar op mijn 17e stuk liep heb ik hier nooit om gehuild. Even droevige muziek luisteren en ontsnappen in het gamen, klaar. Toen ik in de brugklas en 2e klas van de middelbare school lichtjes gepest werd, schudde ik het van me af; ik lachte het gewoon weg en ontsnapte toen ook weer in het gamen.
Iedere keer wanneer er iets gebeurde dat emotioneel confronterend kon zijn, hield ik het voor me en ontsnapte ik in het gamen, in plaats van dat ik erover praatte. Deze week heb ik in de kliniek pas echt geleerd om het er gewoon te laten zijn. Heb sinds maandag al zo'n 6 huilbuien erop zitten, waarvan de meest recente een uur geleden aan de eettafel met mijn vader en moeder. Ik zat echt stijf en rillend van de angst aan tafel en opeens kwamen alle emoties eruit.
Wat denkt men hier? Zouden eventuele onverwerkte emoties uit het verleden de oorzaak kunnen zijn van de voortdurende stress, spanning, angst en paniek die ik al een hele lange tijd voel?
Ja, dat is zeker mogelijk. Vrij waarschijnlijk, zelfs.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Bij mij is dat de hoofdoorzaak van mijn klachten, dus Jep.quote:
Ik zit al heel het weekend bij mezelf te denken.. kunnen onverwerkte emoties uit het verleden de oorzaak zijn van mijn huidige angst- en paniekklachten?
Ik huil echt niet vaak. Gedurende mijn leven heb ik mijn emoties er nooit echt laten zijn. Wanneer mijn relatie van 2,5 jaar op mijn 17e stuk liep heb ik hier nooit om gehuild. Even droevige muziek luisteren en ontsnappen in het gamen, klaar. Toen ik in de brugklas en 2e klas van de middelbare school lichtjes gepest werd, schudde ik het van me af; ik lachte het gewoon weg en ontsnapte toen ook weer in het gamen.
Iedere keer wanneer er iets gebeurde dat emotioneel confronterend kon zijn, hield ik het voor me en ontsnapte ik in het gamen, in plaats van dat ik erover praatte. Deze week heb ik in de kliniek pas echt geleerd om het er gewoon te laten zijn. Heb sinds maandag al zo'n 6 huilbuien erop zitten, waarvan de meest recente een uur geleden aan de eettafel met mijn vader en moeder. Ik zat echt stijf en rillend van de angst aan tafel en opeens kwamen alle emoties eruit.
Wat denkt men hier? Zouden eventuele onverwerkte emoties uit het verleden de oorzaak kunnen zijn van de voortdurende stress, spanning, angst en paniek die ik al een hele lange tijd voel?
Je zit al best lang in het traject?quote:
Wat denkt men hier? Zouden eventuele onverwerkte emoties uit het verleden de oorzaak kunnen zijn van de voortdurende stress, spanning, angst en paniek die ik al een hele lange tijd voel?
Zou dit niet een van de eerste opties moeten zijn die besproken zijn?
Of heb je heel lang dit verzwegen voor de hulpverleners?
Hell To The Liars
- Ja, vandaag precies 12 weken in opname.quote:
[..]
Je zit al best lang in het traject?
Zou dit niet een van de eerste opties moeten zijn die besproken zijn?
Of heb je heel lang dit verzwegen voor de hulpverleners?
- Ja.
- Ook ja. Eerste ~10 weken van mijn opname in pure vermijdingsmodus gezeten, altijd maar gezegd dat het prima met me ging. Daarnaast veel pleasegedrag; veel dingen doen om anderen tevreden te stellen maar nooit letten op mijn eigen wensen. Hierdoor is maandagochtend de emmer overgelopen; weer een terugval qua paniekaanvallen, veel huilen en negatieve gedachten.
Volgens mijn behandelaren is dit nu wel een doorbraak in mijn behandeling, omdat ik nu kan gaan leren om meer te handelen vanuit mijn eigen wensen en behoeften en dingen uit te spreken wanneer ze emoties bij me oproepen.
Gaat dit inmiddels al beter? Ben heel erg benieuwd.quote:
[..]
Bij mij is dat de hoofdoorzaak van mijn klachten, dus Jep.
Jawel, maar ik ben nog lang niet waar ik zijn wil.quote:
[..]
Gaat dit inmiddels al beter? Ben heel erg benieuwd.
Even heel droog vergeleken: vorige zomer kreeg ik dagelijkse begeleiding, slikte ik 50mg oxazepam per dag naast mijn andere medicijnen, en was het heel wat als ik naar de supermarkt ging en even in het park ging zitten. Om het maar niet te hebben over hoeveel ik gewoon depressief op de bank heb zitten zijn..
Nu woon ik helemaal alleen, ben ik daar aan gewend, krijg ik therapie en ga ik binnekort beginnen met de trauma therapie. Ben ook net begonnen met vrijwilligerswerk en geef zelfs een feestje volgende week.
En ik heb net de oxazepam afgebouwd.
Ik kan me hier wel in vinden. Ik moest ook "gewoon mogen huilen" voordat ik verder kwam. Zonder dat er iemand boos op me zou worden terwijl ik er geen zak meer van begreep. Of in paniek mogen raken, zonder dat iemand anders er boos om werd. Dingen voelen, erover mogen praten, zonder dat er iemand boos op me werd.quote:
[..]
- Ja, vandaag precies 12 weken in opname.
- Ja.
- Ook ja. Eerste ~10 weken van mijn opname in pure vermijdingsmodus gezeten, altijd maar gezegd dat het prima met me ging. Daarnaast veel pleasegedrag; veel dingen doen om anderen tevreden te stellen maar nooit letten op mijn eigen wensen. Hierdoor is maandagochtend de emmer overgelopen; weer een terugval qua paniekaanvallen, veel huilen en negatieve gedachten.
Volgens mijn behandelaren is dit nu wel een doorbraak in mijn behandeling, omdat ik nu kan gaan leren om meer te handelen vanuit mijn eigen wensen en behoeften en dingen uit te spreken wanneer ze emoties bij me oproepen.
Mijn therapeut en mijn vriend hebben me hier echt heel erg bij geholpen. Waardoor ik meer dingen uit durfde te gaan spreken, makkelijker tot oplossingen kwam en zo steeds meer zelfvertrouwen kreeg. G-schema's hebben me hier ook heel erg bij geholpen. Ben er nog lang niet maar het gaat wel echt al een stuk beter.
Vermijdingsmodus..quote:
[..]
- Ja, vandaag precies 12 weken in opname.
- Ja.
- Ook ja. Eerste ~10 weken van mijn opname in pure vermijdingsmodus gezeten, altijd maar gezegd dat het prima met me ging. Daarnaast veel pleasegedrag; veel dingen doen om anderen tevreden te stellen maar nooit letten op mijn eigen wensen. Hierdoor is maandagochtend de emmer overgelopen; weer een terugval qua paniekaanvallen, veel huilen en negatieve gedachten.
Volgens mijn behandelaren is dit nu wel een doorbraak in mijn behandeling, omdat ik nu kan gaan leren om meer te handelen vanuit mijn eigen wensen en behoeften en dingen uit te spreken wanneer ze emoties bij me oproepen.
Dat is wel een dingetje bij
En ook het pleasen en mensen niet willen kwetsen herken in nog wel in je en ook bij mijzelf.
Wat is het plan straks ?
Hoe lang verwacht je daar te moeten blijven?
Hell To The Liars
F-ing hell, minus de dagelijkse medicatie (die ik 'maar' een paar keer per week slik) en dagelijkse begeleiding (wekelijks hier, omdat mijn Maatschappelijk Werker is ontslagenquote:
[..]
Even heel droog vergeleken: vorige zomer kreeg ik dagelijkse begeleiding, slikte ik 50mg oxazepam per dag naast mijn andere medicijnen, en was het heel wat als ik naar de supermarkt ging en even in het park ging zitten. Om het maar niet te hebben over hoeveel ik gewoon depressief op de bank heb zitten zijn..
) lijkt dit wel op hoe ik mij voel. Ik kom amper buiten... Maar de instanties lijken me niet serieus te nemen.
Dinsdag hopelijk eindelijk een echte diagnose van psychiater.
Mon 'en!
Ook een hele herkenbare situatie hier.quote:
[..]
F-ing hell, minus de dagelijkse medicatie (die ik 'maar' een paar keer per week slik) en dagelijkse begeleiding (wekelijks hier, omdat mijn Maatschappelijk Werker is ontslagen
Maar de instanties lijken me niet serieus te nemen.
Dinsdag hopelijk eindelijk een echte diagnose van psychiater.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Fijn dat je dinsdag een gesprek hebt met de psychiater, dat is toch het begin. Het klinkt misschien een beetje stom.. maar het wordt beter.
O ja, de enorme gaten qua tijd tussen de verschillende behandelaren.. Wat is dat enorm waardeloos ja. Dat wachten haalt alle behaalde vooruitgang weer onderuit.quote:
[..]
F-ing hell, minus de dagelijkse medicatie (die ik 'maar' een paar keer per week slik) en dagelijkse begeleiding (wekelijks hier, omdat mijn Maatschappelijk Werker is ontslagen
Maar de instanties lijken me niet serieus te nemen.
Dinsdag hopelijk eindelijk een echte diagnose van psychiater.
Hoop dat je vanaf dinsdag weer een beetje gestructureerder aan de slag kan.
Jupperdejup.quote:Op zondag 10 september 2017 16:45 schreef Trashcanman het volgende:
[..]
O ja, de enorme gaten qua tijd tussen de verschillende behandelaren.. Wat is dat enorm waardeloos ja. Dat wachten haalt alle behaalde vooruitgang weer onderuit.
Hoop dat je vanaf dinsdag weer een beetje gestructureerder aan de slag kan.
Leuk dat de hulpverlenening aan huis maar 3 maanden mag komen als de wachttijden voor therapie bijvoorbeeld 6 maanden zijn.
Ik hoop vooral dat psychiater kan verklaren dat ik me niet aanstel. Zodat ik daarmee weer richting UWV kan.quote:
[..]
O ja, de enorme gaten qua tijd tussen de verschillende behandelaren.. Wat is dat enorm waardeloos ja. Dat wachten haalt alle behaalde vooruitgang weer onderuit.
Hoop dat je vanaf dinsdag weer een beetje gestructureerder aan de slag kan.
Mon 'en!
Ja naadje lijkt me dat. Dan maar hopen dat die hulpverlener wel het eea aan handvaten kn aangeven zodat je de rest van de tijd het wat beter kan volhouden dan.quote:
[..]
Jupperdejup.
Leuk dat de hulpverlenening aan huis maar 3 maanden mag komen als de wachttijden voor therapie bijvoorbeeld 6 maanden zijn.
Die zitten nu in je nek te hijgen?quote:
[..]
Ik hoop vooral dat psychiater kan verklaren dat ik me niet aanstel. Zodat ik daarmee weer richting UWV kan.
Yup. Ze hebben me de ZiekteWet uitgepleurd en mijn WW (met 0,0 hulp van WerkPlein omdat ik 'daar niet thuis hoor') loopt binnenkort af. 24/7 stress.quote:
[..]
Die zitten nu in je nek te hijgen?
Mon 'en!
He getver zeg! Veel sterkte dinsdag, dat zal wel heel spannend voor je zijn. Ik hoop dat er wat nuttigs voor je uitkomt!quote:
[..]
Yup. Ze hebben me de ZiekteWet uitgepleurd en mijn WW (met 0,0 hulp van WerkPlein omdat ik 'daar niet thuis hoor') loopt binnenkort af. 24/7 stress.
Ik heb woensdag gesprek met de ggz die met een behandelvoorstel gaan komen. Donderdag een gesprek met UWV om te bespreken hoe ik kan gaan revalideren. Ook erg spannend allemaal.
Go team D&A! We can do this!
[ Bericht 1% gewijzigd door bloempjuh op 10-09-2017 19:52:53 ]
[ Bericht 1% gewijzigd door bloempjuh op 10-09-2017 19:52:53 ]
Mon 'en!
Ik word gek.
Bijstand-mevrouw vindt dat ik 'er niet ziek uitzie', ondanks dat ik zat te huilen aan haar bureau. Ze vindt dat ik onterecht Bijstand aanvraag en (nog zo'n mooie standaardzin) "zo'n jonge meid kan toch best werken..?"
De volgende keer ga ik met een clownsneus op ofzo.
Waarom neemt NIEMAND mentale sh*t serieus?
Bijstand-mevrouw vindt dat ik 'er niet ziek uitzie', ondanks dat ik zat te huilen aan haar bureau. Ze vindt dat ik onterecht Bijstand aanvraag en (nog zo'n mooie standaardzin) "zo'n jonge meid kan toch best werken..?"
De volgende keer ga ik met een clownsneus op ofzo.
Waarom neemt NIEMAND mentale sh*t serieus?
Mon 'en!
Dat zijn de 'poortwachters'quote:
Ik word gek.
Bijstand-mevrouw vindt dat ik 'er niet ziek uitzie', ondanks dat ik zat te huilen aan haar bureau. Ze vindt dat ik onterecht Bijstand aanvraag en (nog zo'n mooie standaardzin) "zo'n jonge meid kan toch best werken..?"
De volgende keer ga ik met een clownsneus op ofzo.
Waarom neemt NIEMAND mentale sh*t serieus?
Ik denk dat je op basis van die uitspraak wel een klacht kunt indienen.
Zij zitten daar niet om klakkeloos alles aan te nemen wat iedereen zegt. Ze zitten daar om dit soort vragen te stellen en om dit soort steken uit te delen om te kijken hoe jij reageert en hoe consistent je verhaal is en blijft.quote:
Ik word gek.
Bijstand-mevrouw vindt dat ik 'er niet ziek uitzie', ondanks dat ik zat te huilen aan haar bureau. Ze vindt dat ik onterecht Bijstand aanvraag en (nog zo'n mooie standaardzin) "zo'n jonge meid kan toch best werken..?"
De volgende keer ga ik met een clownsneus op ofzo.
Waarom neemt NIEMAND mentale sh*t serieus?
Geef gewoon antwoord en trek het je niet persoonlijk aan. Het is niet op jou persoonlijk gericht.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ik neem aan dat je een verklaring hebt van je psycholoog? Want daarmee toon je aan dat je wel degelijk ziek bent...quote:
Ik word gek.
Bijstand-mevrouw vindt dat ik 'er niet ziek uitzie', ondanks dat ik zat te huilen aan haar bureau. Ze vindt dat ik onterecht Bijstand aanvraag en (nog zo'n mooie standaardzin) "zo'n jonge meid kan toch best werken..?"
De volgende keer ga ik met een clownsneus op ofzo.
Waarom neemt NIEMAND mentale sh*t serieus?
Verder is dat wat DP zegt ook wel waar. De vragen zijn hard, blijkbaar is dat nodig. Dat zou ik ook niet persoonlijk opvatten, hoe moeilijk dat ook is.
Knuffel
. Vind het echt kut voor je.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Vanaf morgen zelfs van een psychiater, als hij een beetje snel schrijft (morgen afspraak).quote:
[..]
Ik neem aan dat je een verklaring hebt van je psycholoog? Want daarmee toon je aan dat je wel degelijk ziek bent...
Verder is dat wat DP zegt ook wel waar. De vragen zijn hard, blijkbaar is dat nodig. Dat zou ik ook niet persoonlijk opvatten, hoe moeilijk dat ook is.
Knuffel
Ik heb nog niet eens ontbeten, omdat ik zo mega-misselijk ben al de hele dag. En ik huil al uren. Goddamn.
Snap out of it, bloempjuh!
Mon 'en!
Kijk aan. Dat moet toch gewicht in de schaal leggen.quote:
[..]
Vanaf morgen zelfs van een psychiater, als hij een beetje snel schrijft (morgen afspraak).
Ik heb nog niet eens ontbeten, omdat ik zo mega-misselijk ben al de hele dag. En ik huil al uren. Goddamn.
Snap out of it, bloempjuh!
Heb je iets kalmerends dat je mag slikken zodat je kunt ontspannen en eventueel wat kunt slapen? Of toch iig tot rust komt.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Oxazepam. Maar moet eigenlijk ook nog wat andere zeikerige regeldingen doen (want het is maandag, de dag waarop al mijn opgespaarde vragen van het weekend weer ergens neergelegd kunnen worden).quote:
[..]
Kijk aan. Dat moet toch gewicht in de schaal leggen.
Heb je iets kalmerends dat je mag slikken zodat je kunt ontspannen en eventueel wat kunt slapen? Of toch iig tot rust komt.
Niet echt realistisch, aangezien ik niet eens rustig kan ademen, laat staan telefoneren.. maar toch.
Mon 'en!
Het lijkt me denk ik beter eerst je rust even te pakken. Een ding tegelijk.quote:
[..]
Oxazepam. Maar moet eigenlijk ook nog wat andere zeikerige regeldingen doen (want het is maandag, de dag waarop al mijn opgespaarde vragen van het weekend weer ergens neergelegd kunnen worden).
Niet echt realistisch, aangezien ik niet eens rustig kan ademen, laat staan telefoneren.. maar toch.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Heeft die dame een medische achtergrond? Zoniet, dan kan zij dat helemaal niet inschatten.quote:
[..]
Dat zijn de 'poortwachters'
Ik denk dat je op basis van die uitspraak wel een klacht kunt indienen.
En wat Elvi zegt, klacht indienen! Hoe haalt ze het in d'r hoofd jou nog ff zo naar beneden te trappen.
Wat zij zegt! ff je rust nemen meid, je moet ook nog overeind blijven he.quote:
[..]
Het lijkt me denk ik beter eerst je rust even te pakken. Een ding tegelijk.
Wat mij helpt op dit soort momenten is de 'to-do'chaos even helemaal uitschrijven in een lijst. En van die lijst echt alleen de dingen die nu direct moeten omdat anders de wereld instort. Daarna lijstje aan de kant.
Geen zorgen dat je iets vergeet, want je hebt daar je lijstje voor. En de dingen die je echt moet moet moet doen, dat zijn er maar n paar, hooguit, want de wereld stort niet zo snel in doorgaans.
Sterkte meis!
Op mijn lijstje staat nu 'iedereen bellen die mogelijk een bommenwerper heeft staan en die mobiliseren'.quote:
[..]
Wat zij zegt! ff je rust nemen meid, je moet ook nog overeind blijven he.
Wat mij helpt op dit soort momenten is de 'to-do'chaos even helemaal uitschrijven in een lijst. En van die lijst echt alleen de dingen die nu direct moeten omdat anders de wereld instort. Daarna lijstje aan de kant.
Geen zorgen dat je iets vergeet, want je hebt daar je lijstje voor. En de dingen die je echt moet moet moet doen, dat zijn er maar n paar, hooguit, want de wereld stort niet zo snel in doorgaans.
Sterkte meis!
Ik kan op dit moment niet eens meer een lijstje maken. Mijn hoofd zit zo vol paniek, dat ik er niets zinnigs uit krijg. Dáár heb ik dus een maatschappelijk werker voor nodig, die ik pas volgende week voor de eerste keer zie.
Ik wil geen nieuwe mensen meer, ik wil geen stomme hulpverleners meer die minder weten dan ik, ik wil geen Maatschappelijk Werk-stagiaires voor wie ik een leuke 'case' ben, ik wil geen Bijstandsuitkering met verplichte sollicitatietraining... Pleur allemaal toch een eind op!
Het ging zo goed, begin zomer. En nu is al die vooruitgang compleet weggevaagd.
Mon 'en!
Issie niet. Je hebt een terugslag. Die kom je ook wel weer te boven. Niet jezelf kwalijk nemen dat een symptoom van je ziekte je even tegenwerkt.quote:
[..]
Op mijn lijstje staat nu 'iedereen bellen die mogelijk een bommenwerper heeft staan en die mobiliseren'.
Ik kan op dit moment niet eens meer een lijstje maken. Mijn hoofd zit zo vol paniek, dat ik er niets zinnigs uit krijg. Dáár heb ik dus een maatschappelijk werker voor nodig, die ik pas volgende week voor de eerste keer zie.
Ik wil geen nieuwe mensen meer, ik wil geen stomme hulpverleners meer die minder weten dan ik, ik wil geen Maatschappelijk Werk-stagiaires voor wie ik een leuke 'case' ben, ik wil geen Bijstandsuitkering met verplichte sollicitatietraining... Pleur allemaal toch een eind op!
Het ging zo goed, begin zomer. En nu is al die vooruitgang compleet weggevaagd.
Wat moet er allemaal op lijstjes?
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Knuffels voor jou! Wat een ontzettende rotsituatie en ik snap helemaal dat je wel een bom op t UWV wil gooien als ze zo doen. Sommige mensen kunnen zo horkerig zijn.quote:
[..]
Op mijn lijstje staat nu 'iedereen bellen die mogelijk een bommenwerper heeft staan en die mobiliseren'.
Ik kan op dit moment niet eens meer een lijstje maken. Mijn hoofd zit zo vol paniek, dat ik er niets zinnigs uit krijg. Dáár heb ik dus een maatschappelijk werker voor nodig, die ik pas volgende week voor de eerste keer zie.
Ik wil geen nieuwe mensen meer, ik wil geen stomme hulpverleners meer die minder weten dan ik, ik wil geen Maatschappelijk Werk-stagiaires voor wie ik een leuke 'case' ben, ik wil geen Bijstandsuitkering met verplichte sollicitatietraining... Pleur allemaal toch een eind op!
Het ging zo goed, begin zomer. En nu is al die vooruitgang compleet weggevaagd.
Is er iemand die je nu kunt bellen om even een arm om je heen te slaan? Echt... leg alles ff neer, vraag iemand om je te komen knuffelen en te zeggen 'komt wel goed', huil eens even goed uit. Het is een kutsituatie, en je hoeft t nu niet allemaal in je eentje te kunnen.
Ik ga even Little Big Planet spelen. Even proberen mijn hoofd te vullen met wat luchtig entertainment.
Thanks voor jullie lieve woorden, heb ze even keihard nodig vandaag. X
Thanks voor jullie lieve woorden, heb ze even keihard nodig vandaag. X
Mon 'en!
Die verplichte sollicitatietraining ja.. Echt tenenkrommend om daar tussen te zitten.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Ten 1e, de kans is groot dat zij geen verstand heeft van zaken als "ziek" zijn als ze dat oordeel velt door naar je uiterlijk te kijken.quote:
Ik word gek.
Bijstand-mevrouw vindt dat ik 'er niet ziek uitzie', ondanks dat ik zat te huilen aan haar bureau. Ze vindt dat ik onterecht Bijstand aanvraag en (nog zo'n mooie standaardzin) "zo'n jonge meid kan toch best werken..?"
De volgende keer ga ik met een clownsneus op ofzo.
Waarom neemt NIEMAND mentale sh*t serieus?
Ten 2e, dat zinnetje van die jonge meid die toch best kan werken illustreert in sterke mate hoe onserieus je genomen wordt. Blijkbaar gaan ze er vooraf al vanuit dat je liegt en dat je bij de gemeente aanklopt om de boel daar te bedriegen.
Mijn advies is om bij een eventuele volgende afspraak daar iemand mee te nemen, bij voorkeur een hulpverlener. Dan wordt je gelijk een stuk serieuzer genomen, en anders maak je als mens met serieuze psychische issues eigenlijk al zo goed als geen kans meer.
Misschien zou je ook kunnen overwegen om naar 't juridisch loket te gaan? Het kan bijna niet anders of er zijn mensen die veel verstand hebben van dat terrein en die je kunnen helpen. Truc is om ze te vinden.
Ik heb 't even snel gelezen, misschien dat je hier wat mee kan.
Kijk, now we're talkinquote:
[..]
Heeft die dame een medische achtergrond? Zoniet, dan kan zij dat helemaal niet inschatten.
En wat Elvi zegt, klacht indienen! Hoe haalt ze het in d'r hoofd jou nog ff zo naar beneden te trappen.
Maar wat 't indienen van die klacht betreft, houd er wel rekening mee dat je er rekening mee moet houden of je het persoonlijk wel trekt om tegen de stroom in te moeten vechten, mocht je die klacht gaan indienen. Als je pech hebt, zullen ze je voor rotte vis uitmaken en elk ding wat in jouw voordeel is, negeren en alles wat ook maar in 't geringste in je voordeel spreekt, aangrijpen en tot iets dramatisch opblazen.
Mag ik misschien weten wat je tot nu toe voor diagnoses hebt? Waarvoor word je behandeld? En waarvoor (nog) niet?quote:
[..]
Op mijn lijstje staat nu 'iedereen bellen die mogelijk een bommenwerper heeft staan en die mobiliseren'.
Ik kan op dit moment niet eens meer een lijstje maken. Mijn hoofd zit zo vol paniek, dat ik er niets zinnigs uit krijg. Dáár heb ik dus een maatschappelijk werker voor nodig, die ik pas volgende week voor de eerste keer zie.
Ik wil geen nieuwe mensen meer, ik wil geen stomme hulpverleners meer die minder weten dan ik, ik wil geen Maatschappelijk Werk-stagiaires voor wie ik een leuke 'case' ben, ik wil geen Bijstandsuitkering met verplichte sollicitatietraining... Pleur allemaal toch een eind op!
Het ging zo goed, begin zomer. En nu is al die vooruitgang compleet weggevaagd.
Vetgedrukte herken ik maar al te best, na sinds 2015 tientallen verschillende hulpverleners gehad te hebben (waaronder dus de ene stagair na de andere
) was ik 't zat en sinds ik m'n hulpverleners helemaal niet meer spreek, is m'n psychische situatie gestabiliseerd. Ik ben natuurlijk wel op zoek naar nieuwe alternatieven, want ik heb wel nog ondersteuning nodig (in elk geval voorlopig).Ik moest een lange tijd terug ook een verplichte sollicitatietraining doen. Helaas voor hun viel ik ergens halverwege dat traject uit vanwege een opname op de PAAZ, daarna niks meer van gehoord
Maar ik raad je aan om bondgenoten te zoeken. Je geeft een duidelijk beeld weer dat het je teveel wordt en dat je min of meer continu hier steun loopt te zoeken. Maar de mensen hier zullen naar alle waarschijnlijkheid niet met je meegaan naar de gemeente en -daar- gewicht in de schaal leggen, terwijl je dat gewicht nou juist -daar- nodig hebt
Het beste zou zijn een SPV oid. Ik weet dat als je aan de grond zit, het al bijna niet te doen is om nog meer geregeld te krijgen, maar op middellange termijn zal dit zeker verlichting (kunnen) geven, zeker bij officiële instanties zoals de gemeente en bijvoorbeeld het UWV.
Bloempjuh, dat gesprek vandaag was dat een eerste gesprek of al met je daadwerkelijke jobcoach.
Met die "intake mensen" heb ik ook een hele slechte ervaring er tussen gehad die een beetje aan het doen was alsof zei ging bepalen of de aanvraag doorging maar dat sloeg oprecht nergens op.
Mijn jobcoach was echt een hele lieve vrouw (helaas heeft ze ontslag genomen. Ze is nu al 2 weken weg en ik heb nog geen nieuwe contactpersoon). Met bewijs van mijn behandeling heeft ze de sollicitatieplicht voor me weggestreept, dus wie weet gaat het nog meevallen.
Met die "intake mensen" heb ik ook een hele slechte ervaring er tussen gehad die een beetje aan het doen was alsof zei ging bepalen of de aanvraag doorging maar dat sloeg oprecht nergens op.
Mijn jobcoach was echt een hele lieve vrouw (helaas heeft ze ontslag genomen. Ze is nu al 2 weken weg en ik heb nog geen nieuwe contactpersoon). Met bewijs van mijn behandeling heeft ze de sollicitatieplicht voor me weggestreept, dus wie weet gaat het nog meevallen.
En inmiddels door al het geisoleerd leven ook naast hevige depressie de diagnose ontwijkende persoonlijkheidsstoornis gekregen.. Aan de ene kant helpt zo'n labeltje niet zo veel, aan de andere kant is er dan wel duidelijk in beeld waar aan gewerkt moet worden. Hopelijk is de behandeling die ze voorstellen wat.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Ik denk dat je nu niet zo druk moet maken om uwv enz. Ik denk dat je beter eerst je focus op jezelf moet leggen.quote:
[..]
Ik heb al een beroepszaak tegen ze lopen, maar ik heb me ook ziekgemeld door toegenomen zware paniekklachten. Ik weet echt niet meer wat ik nu moet doen. Voel me de hele dag kotsmisselijk en zó nerveus dat ik bijna flauwval. Maar volgens UWV kan ik makkelijk weer werken.
Ga mediteren ( mindfulness) heeft bij mij enorm geholpen.
Klinkt miss hard maar misschien toch richting medicatie gaan?
Ik heb ook 2 jaar geleden paniekaanvallen gehad zelfs 12 op een dag en dat elke dag de ene vaker dan de ander.
Eerste korte periode heb ik Xanax retard 1mg geslikt. Geeft even gevoel van niks om je heen ff gewoon niks!
Daarna naar iets lichtere versie alprazolam 0.25mg en dat even aangehouden daarbij ook antidepressiva wat ik nu nog slik citalopram wat enorm helpt en behoorlijk goed hielp bij behandelingen bij psych..
Bespreek dit met je psych. Miss is dit voor nu even een oplossing totdat je zelf wat rustiger bent.
1. Mindfulness
2. Xanax retard of lichtere versie alprazolam
3. Anti depressiva ( wordt niet alleen bij depressie gebruikt ook bij angstaanvallen paniekaanvallen etc)
Succes en sterkte
Je komt uit die spiraal! Duurt even en je moet er voor vechten. Maar je komt eruit!
God doesn't help stupid!
Hallo allemaal,
Ik raad iedereen mindfulness aan.
Voordat je gaat slapen oordoppen in languit op je rug liggen. Goed ademhalen via je neus in ademen 4 sec inhouden en via mond uitademen 7 seconden en dat herhalen en dit luisteren en daarop focussen. En dit herhalen paar x per week kan ook paar x per dag.
Volg meer van Power Thoughts meditatiom club,
Zij hebben mij enorm geholpen.
Nadat ik dit nu 2 jaar doe. Ben ik meer bewust van mijn kunde grenzen etc
Ik raad iedereen mindfulness aan.
Voordat je gaat slapen oordoppen in languit op je rug liggen. Goed ademhalen via je neus in ademen 4 sec inhouden en via mond uitademen 7 seconden en dat herhalen en dit luisteren en daarop focussen. En dit herhalen paar x per week kan ook paar x per dag.
![Hypnosis ➤ Cleansing Unwanted Feelings and Negative Thinking [Solfeggio 417Hz & Binaural]](http://i.ytimg.com/vi/V-bavbcbf9I/0.jpg)
Volg meer van Power Thoughts meditatiom club,
Zij hebben mij enorm geholpen.
Nadat ik dit nu 2 jaar doe. Ben ik meer bewust van mijn kunde grenzen etc
God doesn't help stupid!
Medische achtergrond? Volgens mij is ze gewoon 'inkomensconsulent'.quote:
[..]
Heeft die dame een medische achtergrond? Zoniet, dan kan zij dat helemaal niet inschatten.
En wat Elvi zegt, klacht indienen! Hoe haalt ze het in d'r hoofd jou nog ff zo naar beneden te trappen.
En ze wordt er waarschijnlijk voor betaald om de instroom te 'filteren'. Ik ben dat gewoon een beetje (veel) zat, na zoveel intakes bij zoveel instanties.
Hulpverlener meenemen: Ik heb donderdag afspraak met mijn 'werkconsulent' en moet dan dus al meteen inzetten op "werk is uitgesloten". Spreek mijn psycholoog (die niet buiten de praktijk mag werken) en psychiater morgen en heb pas volgende week intake met nieuwe Maatschappelijk Werker. Wie kan ik voor zoiets vragen? #cluelessquote:Op maandag 11 september 2017 17:41 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Mijn advies is om bij een eventuele volgende afspraak daar iemand mee te nemen, bij voorkeur een hulpverlener. Dan wordt je gelijk een stuk serieuzer genomen, en anders maak je als mens met serieuze psychische issues eigenlijk al zo goed als geen kans meer.
Misschien zou je ook kunnen overwegen om naar 't juridisch loket te gaan? Het kan bijna niet anders of er zijn mensen die veel verstand hebben van dat terrein en die je kunnen helpen. Truc is om ze te vinden.
Juridisch Loket al een paar keer geweest, dankzij hen heb ik een (nieuwe) advocaat die me begrijpt en me kan helpen.
Precies. Daar ben ik bang voor. En dat verwachten zij waarschijnlijk ook...quote:Op maandag 11 september 2017 17:43 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Kijk, now we're talkin
Maar wat 't indienen van die klacht betreft, houd er wel rekening mee dat je er rekening mee moet houden of je het persoonlijk wel trekt om tegen de stroom in te moeten vechten, mocht je die klacht gaan indienen. Als je pech hebt, zullen ze je voor rotte vis uitmaken en elk ding wat in jouw voordeel is, negeren en alles wat ook maar in 't geringste in je voordeel spreekt, aangrijpen en tot iets dramatisch opblazen.
Diagnose van psycholoog: burn-out met paniekstoornis en agorafobie. Hiervoor heb ik al meer dan een jaar (quote:
[..]
Mag ik misschien weten wat je tot nu toe voor diagnoses hebt? Waarvoor word je behandeld? En waarvoor (nog) niet?
...
Maar ik raad je aan om bondgenoten te zoeken.
...
Het beste zou zijn een SPV oid.
) cognitieve gedragstherapie. Ging tot stopzetting ZW prima en ik was bijna klaar voor parttime baan. Ik ga morgen naar een Lotgenotengroep. Vind het doodeng. Hopelijk kan ik daar wat inspiratie op doen en idee krijgen waar ik een SPV'er of iets dergelijks kan vinden, op korte termijn.
Vandaag was intake, donderdag werkcoach. Ik hoop op ten minste vrijstelling sollicitatieplicht, anders word ik echt gek. CV-schrijf-cursussen hoef ik als docent Nederlands ook niet, thanks..quote:
Bloempjuh, dat gesprek vandaag was dat een eerste gesprek of al met je daadwerkelijke jobcoach.
...
Met bewijs van mijn behandeling heeft ze de sollicitatieplicht voor me weggestreept, dus wie weet gaat het nog meevallen.
--
Sorry, heb even alles in een antwoord geplempt. Excuses als het wat rommelig is.
Mon 'en!
Ik zit ergens mee in de knoop, en iedereen die me daarmee kan helpen is op vakantie. (Psycholoog, psychiater, contact persoon kringloop, een nieuwe jobcoach moet ik nog krijgen).
En nu ga ik er toch over liggen piekeren in bed dus misschien kunnen jullie mij wel helpen. Ik ben sinds kort begonnen met vrijwilligerswerk. De bedoeling was twee middagen per week, was mijn eigen plan al, en dat is ook het minimale wat ze bij de kringloop verwachten. Nu liep dat allemaal iets anders dan gepland, de stress was me toch teveel waardoor we besloten hebben dat ik in blokken van 2 uur zou komen. Ik dacht, dat doe ik 1 week, dan de week erop per keer een uur erbij en zo bouw ik op..
Alleen na de eerste keer heb ik s avonds echt staan kotsen van de stress vermoed ik. En de laatste 3 weken is het dus bij 2x per week 2 uur gebleven. Vorige week zelfs maar 1 keer doordat de maandag en de dinsdag niet konden vanuit de kringloop. En toen ging er ook nog een man knock out waardoor ik zelf kortsluiting kreeg.
En nu voel ik me heel slecht door de hele situatie, en morgen wil ik eigenlijk weer. Maar ik mis gewoon een beetje feedback of het zelfvertrouwen en ik begin heel bang te worden dat ik in paniek ga raken.
En nu ga ik er toch over liggen piekeren in bed dus misschien kunnen jullie mij wel helpen. Ik ben sinds kort begonnen met vrijwilligerswerk. De bedoeling was twee middagen per week, was mijn eigen plan al, en dat is ook het minimale wat ze bij de kringloop verwachten. Nu liep dat allemaal iets anders dan gepland, de stress was me toch teveel waardoor we besloten hebben dat ik in blokken van 2 uur zou komen. Ik dacht, dat doe ik 1 week, dan de week erop per keer een uur erbij en zo bouw ik op..
Alleen na de eerste keer heb ik s avonds echt staan kotsen van de stress vermoed ik. En de laatste 3 weken is het dus bij 2x per week 2 uur gebleven. Vorige week zelfs maar 1 keer doordat de maandag en de dinsdag niet konden vanuit de kringloop. En toen ging er ook nog een man knock out waardoor ik zelf kortsluiting kreeg.
En nu voel ik me heel slecht door de hele situatie, en morgen wil ik eigenlijk weer. Maar ik mis gewoon een beetje feedback of het zelfvertrouwen en ik begin heel bang te worden dat ik in paniek ga raken.
Heel kut maar een logisch gevolg van je situatie en een tijd thuis geweest, lijkt mij. Dat je morgen eigenlijk wel wil is volgens mij een goed teken om het nog een keer te proberen.quote:
Ik zit ergens mee in de knoop, en iedereen die me daarmee kan helpen is op vakantie. (Psycholoog, psychiater, contact persoon kringloop, een nieuwe jobcoach moet ik nog krijgen).
En nu ga ik er toch over liggen piekeren in bed dus misschien kunnen jullie mij wel helpen. Ik ben sinds kort begonnen met vrijwilligerswerk. De bedoeling was twee middagen per week, was mijn eigen plan al, en dat is ook het minimale wat ze bij de kringloop verwachten. Nu liep dat allemaal iets anders dan gepland, de stress was me toch teveel waardoor we besloten hebben dat ik in blokken van 2 uur zou komen. Ik dacht, dat doe ik 1 week, dan de week erop per keer een uur erbij en zo bouw ik op..
Alleen na de eerste keer heb ik s avonds echt staan kotsen van de stress vermoed ik. En de laatste 3 weken is het dus bij 2x per week 2 uur gebleven. Vorige week zelfs maar 1 keer doordat de maandag en de dinsdag niet konden vanuit de kringloop. En toen ging er ook nog een man knock out waardoor ik zelf kortsluiting kreeg.
En nu voel ik me heel slecht door de hele situatie, en morgen wil ik eigenlijk weer. Maar ik mis gewoon een beetje feedback of het zelfvertrouwen en ik begin heel bang te worden dat ik in paniek ga raken.
Er zit nogal een doemscenario in mijn hoofd dat ze gaan concluderen dat ik hopeloos ben.quote:
[..]
Heel kut maar een logisch gevolg van je situatie en een tijd thuis geweest, lijkt mij. Dat je morgen eigenlijk wel wil is volgens mij een goed teken om het nog een keer te proberen.
Ik zou eigenlijk liever eerst een gesprek hebben met mijn contactpersoon daar voor ik weer ga. Maar ik ben bang dat dat laks staat.quote:
Fripsel, ik vind je stoer dat je wil blijven proberen.
Als het goed is zou ze er deze week zijn en ze zegt altijd dat je moet mailen en dat ze dan meteen reageerd. Dus ik heb gister om 9 uur s ochtends ofzo meteen een mail gestuurd maar nog geen reactie gehad.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |