quote:Op dinsdag 27 juni 2017 09:57 schreef Euribob het volgende:
Iemand die trouwens een preciezere datum weet dan "ergens deze week" wat betreft het in stemming brengen van de Obamacare-repeal? Kan het zo 1 2 3 niet vinden op Google.
quote:At least four Republican senators, Susan Collins of Maine, Rand Paul of Kentucky, Dean Heller of Nevada and Ron Johnson of Wisconsin, have signaled they could oppose a key procedural vote that will occur either Tuesday afternoon or Wednesday. A number of other senators, like Shelley Moore Capito of West Virginia and Marco Rubio of Florida, are undecided.
http://www.politico.com/s(...)ill-revisions-239948
Top, vandaag of morgen al dus,quote:
Mijn mening in deze is die van senator rand Paul.quote:Op dinsdag 27 juni 2017 09:52 schreef Nielsch het volgende:
[..]
En door Trumpcare kunnen vele duizenden pauperkinderen straks niet meer behandeld worden aan hun kanker! Ik zou een vijfgangenmaaltijd bestellen en hen keihard in hun gezicht uitlachen! Nog meer winning
Nou ja, dat vind je voornamelijk een probleem als je vindt dat de ACA positief heeft uitgepakt denk ik. Anderen zullen zeggen: beter je eigen zaken regelen dan verplicht onder een ondoorzichtig en inefficiënt systeem als Obamacare.quote:
Zo hard slingert het ook weer niet van links naar rechts. Eigenlijk heeft 'links' tot Obama nooit echt voet aan de grond gekregen met betrekking tot zorg op federaal niveau en zelfs Obama heeft behoorlijk wat concessies moeten doen aan enerzijds de Republikeinen en anderzijds de wat conservatievere Democraten. Ook Obamacare is nog steeds een stuk 'rechtser' dan het Nederlandse systeem op veel vlakken.quote:Op dinsdag 27 juni 2017 10:47 schreef archito het volgende:
Wat ben ik blij dat ik in Nederland woon als ik dat allemaal lees zeg.
Ook onze gezondheidszorg kan beter, maar intussen horen we al tot de top van de wereld, zeker als je naar prijs/kwaliteit kijkt.
- Vergeleken met de VS zijn we hier zoveel verder met preventie (al mag dat echt nog veel meer, ook hier) waardoor de gemiddelde Nederlander veel gezonder is dan de Amerikaan.
- Onze gezondheidszorg is veel constanter doordat de regering minder van links naar rechts slingert zoals in de VS.
- In principe heeft iedereen toegang tot de gezondheidszorg, je bent het zelfs verplicht en als je het niet helemaal zelf kunt betalen kun je toeslagen krijgen. Ik ben er van overtuigd dat deze toeslagen zichzelf terugverdienen doordat mensen betere zorg krijgen en dus minder snel veel duurdere zorg nodig hebben omdat ze in eerste instantie hebben gewacht.
We lopen echt zoveel voor op de VS, en nu met Trump als president zie je dat er van een inhaalslag al helemaal geen sprake meer is.
Nou onder Obama konden ze er ook wat van. Daar crepeerde een hoop Amerikanen dankzij het rampbeleid van Obama en koos men massaal voor Trump.quote:Op dinsdag 27 juni 2017 11:45 schreef Monolith het volgende:
[..]
Ook niet zo gek, want in de Republikeinse belevingswereld is creperen een keuze. Als je ziek wordt is dat je eigen schuld of een straf van god.
Wat valt daar nou aan te genieten?quote:Op dinsdag 27 juni 2017 12:08 schreef Elzies het volgende:
Was gisteren even nagenieten dat Trump uiteindelijk zijn zin heeft gekregen inzake het inreisverbod. Gefeliciteerd mister president.
Laat maar gaan, Elzies is een sadist. Houdt er van andere mensen te zien lijden.quote:
Ach laat hem toch genieten, toont alleen maar aan hoe simpel die fanboys (ook al blijft die simplist het herhalen het niet te zijn maar als hij het niet is dan beschikt hij over dezelfde persoonlijke stoornissen als Trump) blij te maken zijn.quote:Op dinsdag 27 juni 2017 12:37 schreef DustPuppy het volgende:
[..]
Laat maar gaan, Elzies is een sadist. Houdt er van andere mensen te zien lijden.
Ga je nu beweren echt onderzoek te hebben gedaan waarom men massaal (nou ja ruim 3 miljoen minder stemmen dan de verliezer) voor Trump zou hebben gekozen of trek je dat weer eens uit je endeldarm?quote:Op dinsdag 27 juni 2017 12:08 schreef Elzies het volgende:
[..]
Nou onder Obama konden ze er ook wat van. Daar crepeerde een hoop Amerikanen dankzij het rampbeleid van Obama en koos men massaal voor Trump.
Alle onderzoeken zeggen dat de gezondheidszorg in de VS niet beter is dan middelmatig terwijl de kosten veruit en met grote afstand de hoogste ter wereld zijn.quote:Op dinsdag 27 juni 2017 10:47 schreef archito het volgende:
Wat ben ik blij dat ik in Nederland woon als ik dat allemaal lees zeg.
Ook onze gezondheidszorg kan beter, maar intussen horen we al tot de top van de wereld, zeker als je naar prijs/kwaliteit kijkt.
- Vergeleken met de VS zijn we hier zoveel verder met preventie (al mag dat echt nog veel meer, ook hier) waardoor de gemiddelde Nederlander veel gezonder is dan de Amerikaan.
- Onze gezondheidszorg is veel constanter doordat de regering minder van links naar rechts slingert zoals in de VS.
- In principe heeft iedereen toegang tot de gezondheidszorg, je bent het zelfs verplicht en als je het niet helemaal zelf kunt betalen kun je toeslagen krijgen. Ik ben er van overtuigd dat deze toeslagen zichzelf terugverdienen doordat mensen betere zorg krijgen en dus minder snel veel duurdere zorg nodig hebben omdat ze in eerste instantie hebben gewacht.
We lopen echt zoveel voor op de VS, en nu met Trump als president zie je dat er van een inhaalslag al helemaal geen sprake meer is.
Je mag ook inhoudelijke argumenten aandragen hoor, dat is niet verboden.quote:Op dinsdag 27 juni 2017 12:08 schreef Elzies het volgende:
[..]
Nou onder Obama konden ze er ook wat van. Daar crepeerde een hoop Amerikanen dankzij het rampbeleid van Obama en koos men massaal voor Trump.
Was gisteren even nagenieten dat Trump uiteindelijk zijn zin heeft gekregen inzake het inreisverbod. Gefeliciteerd mister president.
Tegenslag na tegenslag moeten de Democraten nu verwerken. Met hun nietszeggende grote muilen vol laster en leugen trekken ze nu steeds vaker aan het korste eind. Maar een kleine troost voor onze anti-Trumpies, Alec Baldwin gaat door met zijn Trump-typetje.
bronquote:America's Military: Overcommitted and Underfunded
The administration wants to expand the armed forces’ commitments, even while contracting spending.
I confess up front to being a budget hawk. I basically believe that as long as the Pentagon is still buying two manned fighter planes after the unmanned revolution, there is more than enough money going to the Defense Department—because if money were really tight, one or both of those programs would be cancelled, and the military services would be undercutting each other's budgets to increase the funding available for their priorities. As long as adaptation to obvious next-generation platforms (like unmanned aerial fighters) remains this slow and the services placidly accept their budget shares, the topline is adequate.
But even I am now nervous about the widening gap between America’s military obligations and the resourcing we are committing. What’s worsening the situation is that the Trump administration is both expanding requirements and contracting spending.
Since taking office, President Trump and his defense secretary have approved an increase in both forces and operational tempo in the fight against ISIS in Iraq and Syria; committed to an enduring presence in Iraq after the defeat of ISIS; are considering an imminent increase of at least 4,000 troops to Afghanistan as part of the advise and assist mission to Afghan National Security Forces; are reviewing an Afghan war strategy that could make weightier demands of long duration to that country; have increased the military assets assigned to deter and if necessary engage North Korea; are providing greater intelligence and special-operations support to allied operations in Yemen; and are pushing back assertively on Iranian naval activity. Those are non-trivial expansions of demand to place on an already over-stretched force.
Chief of Staff of the Army, General Mark Milley, assesses current requirements at 540,000 active-duty soldiers, which appears to be the Army’s favorite round number: It was also what the Army believed it needed in the mid-1990s, and what the Army believed it needed mid-term of the Obama administration. So it’s likely an institutionally comfortable number rather than a rigorously derived one.
Still, the 540,000 number cannot reasonably meet the very different demands of those three time frames. Planners at the end of the Cold War envisioned a strategic environment that entailed Russia integrating into the West, did not imagine the emergence of global terrorist threats, and under-emphasized the rise of an aggressive China as America’s peer. The early-2000s assessments were based on a Russia reset, the tide of wars receding, and China as a responsible stakeholder; none of those three planning parameters hold. Even without factoring in the president’s policies, objectively the international environment is increasing demands.
The president’s budget allots only a 3-percent increase in the coming fiscal year DOD spending. When out-year projections are taken into account, the Trump budget will add only $463-billion increase through 2027. Despite political grandstanding about the “historic” size of the increase and a pledge to rebuild America’s armed forces, that is a very modest bump, probably inadequate even to rebuild current readiness shortfalls.
Moreover, the Trump budget would drastically reduce the congressionally-approved slush fund called Overseas Contingency Operations. The OCO funds are off-budget, so are unconstrained by the Budget Control Act ceilings, and currently funnel an additional $64 billion to Defense. Despite Defense Secretary James Mattis testifying that preserving OCO funding was one of his top five budget priorities, the president’s budget would reduce the funding to only $12 billion by the end of the five-year Future Years Defense Program.
To make matters worse, the president has offered up a budget there is no reasonable possibility the Congress will enact, because it both exceeds BCA caps by $52 billion and pays for the modest increase in defense spending by violating the mandated dollar for dollar balance between domestic and defense spending. The former chair of the House Appropriations Committee, Republican Hal Rodgers, called it “politically impossible.” Mattis testified that his own budget fails to fund $33 billion in needed spending.
One bleak interpretation of the White House’s intention is that the administration is seeking to make it safe for Republicans to vote in favor of budgets that increase deficit spending. Under this theory, in order to get increases in defense, conservatives would swallow their concern about the debt and agree to increases in domestic spending. In short, the administration would be betting on budget hawks abjuring their principles. They would also be setting DOD up to be the villain as the only government activity whose spending is increasing, and that at the cost of other national priorities.
There is, of course, no reason Congress needs to pay any attention to the president’s budget submission. It can, and should, increase defense spending because the objective circumstances of protecting the country now require it. The president’s budget provides no blueprint for Congress to do so, but it’s easy to see what a bipartisan plan might look like: an agreed topline of a 3-5 percent increase in federal spending, split proportionately (if not exactly equally) between defense and domestic needs, and funded by modest adjustments to entitlement programs. Congress has the ability to better advance America’s national security in several dimensions by increasing defense spending, putting national finances on sounder footing, and moving ahead in a bipartisan way to solve our national problems.
If Congress will not find a way out of the dysfunctionality of sequestration—and the unwillingness to compromise that triggers it—the only other way to bring our requirements into line with our spending is to reduce those requirements. If Congress won't provide adequate funding, it should at least provide guidance to the administration about which obligations we have undertaken for our security that we as a country should pare back. Where should the administration accept greater risk? Maybe instead of producing an “unfunded requirements” list, the secretary of defense should write his strategy in incremental spending thresholds that show what would have to be sacrificed in order for DOD to have confidence it could meet the strategy’s requirements. That way, Congress could choose the nation’s fate by choosing its level of spending.
Behold, the End of the Roman Empire.quote:Op dinsdag 27 juni 2017 13:11 schreef Monolith het volgende:
Stukje over het spanningsveld tussen grote militaire ambities en de financiële realiteit:
[..]
bron
Trump heeft er niet zoveel mee te maken. Het is voornamelijk een GOP aangelegenheid (McConnel en Ryan). Op hun beurt worden die weer in gijzeling gehouden door het Koch-network. Dat was te lezen in de WaPo of NYT, het Koch-network houdt lobby-geld tegen zolang Obama-care repeal en de tax reform niet geregeld is.quote:Op dinsdag 27 juni 2017 12:08 schreef Elzies het volgende:
[..]
Nou onder Obama konden ze er ook wat van. Daar crepeerde een hoop Amerikanen dankzij het rampbeleid van Obama en koos men massaal voor Trump.
In mijn ogen wel wat kort door de bocht. Ja natuurlijk is het wenselijk om het groene pijltje te volgen. Dat is een mooie lineaire lijn tussen een maatstaf voor het aantal gezonde jaren per inwoner en de bijbehorende kosten. Dan ga je er echter vanuit dat de onderliggende incrementele verbeteringen altijd met gelijke kosten en inspanning gerealiseerd kunnen worden. De nuances van zorgsystemen even daargelaten is het rekken van het gezonde leven in de laatste levensfase gewoon enorm duur, één van de oorzaken van de disproportionele kosten.quote:
Probleem hierbij is natuurlijk ook dat de mensen dit op zijn vroegst pas in 2021 (en op zijn laatst in 2024) gaan voelen, en dan kan er zomaar alweer een democraat aan het roer zitten die het allemaal op mag lossen (en de schuld krijgt natuurlijk).quote:Op dinsdag 27 juni 2017 13:17 schreef Freak188 het volgende:
[..]
Trump heeft er niet zoveel mee te maken. Het is voornamelijk een GOP aangelegenheid (McConnel en Ryan). Op hun beurt worden die weer in gijzeling gehouden door het Koch-network. Dat was te lezen in de WaPo of NYT, het Koch-network houdt lobby-geld tegen zolang Obama-care repeal en de tax reform niet geregeld is.
Maar Trump mag trots z'n handtekening onder een 'mean' beleid zetten.
Langzamerhand zal voor de Trump fanbase inzichtelijk worden dat Trump zich helemaal niet bemoeit met regeren, maar het laat aan McConnel en Ryan. Straks als ze van ziektekosten verzekering afgegooid worden en dat er toch banen verdwijnen zal het Trump effect uitgewerkt zijn.
Trump zit er echt alleen voor de show.
Dat ze er iets van leren, maar zal wel niet.quote:Op dinsdag 27 juni 2017 13:26 schreef monkyyy het volgende:
Al die right-wingers die politiek als een teamsport benaderen en vervolgens genaaid worden door hun eigen "team", tragisch.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |