Straw heeft hier wel een talent voor.quote:
Kreator is de baasquote:Op vrijdag 14 augustus 2015 18:07 schreef Fera het volgende:
[..]
Straw heeft hier wel een talent voor.
quote:Op vrijdag 14 augustus 2015 19:43 schreef Bosbeetle het volgende:
Dit topic is een grote schok voor alle post-croupouque users
Je vraagt erom ....quote:
Schitterend!quote:Op vrijdag 14 augustus 2015 20:49 schreef qwerty_x het volgende:
[..]
Je vraagt erom ....
Golfer
[ afbeelding ]
Jan is een echte man. Zo eentje die met blote handen dit land weer heeft opgebouwd.
Hij kan zich de eerste automobiel in het dorp nog goed herinneren, net als de vliegmachien en die verdomde trein waarvan alle koeien op slag geen melk meer gaven.
Al die onzin was aan onze Jan niet besteed. Na de lagere school direct de metaal in, geen gedoe over studeren of andere rijkeluis fratsen: brood op de plank, dat was belangrijk. Alleen broer Frans mocht doorstuderen en was tot aan zijn dood pastoor.
In de metaal was Jan in z'n element. De hele dag in hemdsmouwen met gelijkgestemden grote werken verrichten. De eerste brug bij Dordt, dat was toch maar mooi zijn werk, net als de Brienenoord.
De jaren kwamen en gingen, met al hun modernistische fratsen. De jaren zestig, met al dat langharig werkschuw tuig. Met bloemen in je haar naar India, wat een flauwekul. Jan wist niet eens waar India lag, maar belangrijker: wie betaalde voor dat alles.
De Varkensbaai, de mammoetwet, kruisraketten, Berlijn; dit alles ging aan onze Jan voorbij, dag en nacht zwoegend.
Tot op een goede dag het bedrijf ging automatiseren en z'n ploegbaas meldde dat er ruimte was voor de oudere werknemers om van een welverdiende en aangename oude dag te gaan genieten.
En het was gedaan met Jan in de metaal.
Nu zit hij thuis, met verwonderde ogen om zich heen kijkend naar al die nieuwigheden; murmelend over die godverbeten vooruitgang.
Om de eenzaamheid wat te verdrijven heeft hij zich een paar jaar geleden laten overhalen zo'n typmachien met beeldscherm te kopen. En sindsdien laat hij zich mondjesmaat op Fok! zien, al is het nooit echt van harte.
Want zeg nou zelf, die typmachien is niet van metaal dus kan nooit echt goed zijn.
Prachtig.quote:Op vrijdag 14 augustus 2015 20:49 schreef qwerty_x het volgende:
Alleen broer Frans mocht doorstuderen en was tot aan zijn dood pastoor.
Zó herkenbaar .quote:Op vrijdag 14 augustus 2015 20:49 schreef qwerty_x het volgende:
Nu zit hij thuis, met verwonderde ogen om zich heen kijkend naar al die nieuwigheden; murmelend over die godverbeten vooruitgang.
Werkelijk heel treffend en vrijwel alles klopt ook nog.quote:Op vrijdag 14 augustus 2015 20:49 schreef qwerty_x het volgende:
Golfer
[ afbeelding ]
Jan is een echte man. Zo eentje die met blote handen dit land weer heeft opgebouwd.
Hij kan zich de eerste automobiel in het dorp nog goed herinneren, net als de vliegmachien en die verdomde trein waarvan alle koeien op slag geen melk meer gaven.
Al die onzin was aan onze Jan niet besteed. Na de lagere school direct de metaal in, geen gedoe over studeren of andere rijkeluis fratsen: brood op de plank, dat was belangrijk. Alleen broer Frans mocht doorstuderen en was tot aan zijn dood pastoor.
In de metaal was Jan in z'n element. De hele dag in hemdsmouwen met gelijkgestemden grote werken verrichten. De eerste brug bij Dordt, dat was toch maar mooi zijn werk, net als de Brienenoord.
De jaren kwamen en gingen, met al hun modernistische fratsen. De jaren zestig, met al dat langharig werkschuw tuig. Met bloemen in je haar naar India, wat een flauwekul. Jan wist niet eens waar India lag, maar belangrijker: wie betaalde voor dat alles.
De Varkensbaai, de mammoetwet, kruisraketten, Berlijn; dit alles ging aan onze Jan voorbij, dag en nacht zwoegend.
Tot op een goede dag het bedrijf ging automatiseren en z'n ploegbaas meldde dat er ruimte was voor de oudere werknemers om van een welverdiende en aangename oude dag te gaan genieten.
En het was gedaan met Jan in de metaal.
Nu zit hij thuis, met verwonderde ogen om zich heen kijkend naar al die nieuwigheden; murmelend over die godverbeten vooruitgang.
Om de eenzaamheid wat te verdrijven heeft hij zich een paar jaar geleden laten overhalen zo'n typmachien met beeldscherm te kopen. En sindsdien laat hij zich mondjesmaat op Fok! zien, al is het nooit echt van harte.
Want zeg nou zelf, die typmachien is niet van metaal dus kan nooit echt goed zijn.
quote:Op vrijdag 14 augustus 2015 22:07 schreef twi het volgende:
Ontmoet Barbusse:
Al in groep 5 van de basisschool was duidelijk dat Bart een echte dromer was. Tegenover het klaslokaal waar hij les had van juffrouw Annelies liepen met regelmaat groepen erg net geklede mensen langs. Gefascineerd door de maatpakken, stropdassen en en lakschoenen staarde hij met zijn neus tegen het raam en stralend van geluk naar de mensen (met name de mannen) die voorbij liepen. Een enkeling keek hem boos in de ogen, waarna Bart in shock de rest van de dag weer naar juffrouw Annelies luisterde. Hij was zich van geen kwaad bewust, maar was nog zo jong dat hij niet besefte dat mensen in een begrafenisstoet meestal niet in feeststemming zijn.
[ afbeelding ]
Dat moet anders kunnen, bedacht Bart zich. Door zo'n pak naar een écht feestje te dragen. Jaren later, op het eindfeest van groep 8, greep hij zijn kans door aan te dringen op het dragen van een oude smoking van zijn vader. Nu zou hij wel de blits gaan maken! Helaas, niets was minder waar. De andere kinden vonden het maar raar dat hij geen house-broek droeg. Het was toch zeker geen begrafenis?
Bart worstelde zich door de middelbare school. Als rijkeluiskindje was hij sowieso al een beetje een buitenbeentje. Hij mocht niet zoveel van zijn ouders, en probeerde de balans te vinden van wat zijn ouders toelieten en wat zijn klasgenootjes normaal vonden. Dikwijls ging hij met zijn grote lederen schoudertas naar school, waarin hij een extra Eastpak rugtas had gepropt waar dan weer al zijn boeken in zaten. Het pastte vaak maar nét, en voor de lesuren met de allerdikste boeken verzon hij een smoesje of spijbelde hij terwijl 'ie nog eens zijn dunne boekjes voor Wiskunde A door nam.
Kansberekening was namelijk wel zijn ding. Hoewel hij over zakgeld al weinig te klagen had, begon hij af en toe wat geld in te zetten op kansspelen. Stiekem, met de creditcard van zijn vader. Niet op sportwedstrijden, waar al zijn klasgenootjes hem altijd lastig over wilde vallen. Bah, voetbal! Nee, aan dat soort onzin deed hij niet. Texas Hold'Em, dat was zijn spelletje.
Dit was het punt dat iedereen die voor Bart langs kwam, hem wel écht een beetje raar begon te vinden. De enkele keer dat er een vriendje door zijn ouders naar zijn kamer werd gedirigeerd en ze Bart in driedelig pak achter een laptop zagen zitten, naast een glaasje water met daarin een plastic olijfje. Meestal draaiden ze zich dan hoofdschuddend om, waarbij Bart na een zucht van opluchting blij was dat hij nét niet had hoeven folden. Bart hield niet van onnodig oponthoud, dat verpestte zijn winkansen.
Op deze manier vergaarde Bart genoeg geld voor zijn studie Bedrijfseconomie zonder ook maar een cent te hoeven lenen. Uiteindelijk haalde hij in 4 jaar zijn bul, waar hij voor zijn scriptie een briljante strategie tot het opzetten van een online gokbedrijf had beschreven. Na zijn studie deed hij verwoede pogingen om dergelijke bedrijven uit de grond te stampen, maar vanwege het ongunstige belastingklimaat in het beklemmende Nederland, alsmede zijn angst voor de millenniumbug, bleek hij uiteindelijk schromelijk te laat te zijn. Anderen hadden vanaf één of ander onguur eilandje in de Middellandse Zee zijn plannen weten te bemachtigen en hadden werkelijk met alle wind mee binnen de kortste tijd miljoenenbedrijf in handen.
Gefrustreerd besloot Bart om deze boevenbende op de meest directe manier te confronteren: face to face. Helaas was de beveiliging van de topmannen verantwoordelijk voor zijn leed zo goed, dat hij maar niet in de buurt kon komen. Inmiddels, een paar jaar later, leeft Bart voornamelijk vanuit zijn busje langs de wegen rondom de diverse parken van Valletta. Tenminste, als er een gratis Wi-Fi netwerk in de buurt is.
Om zand in de ogen te strooien van zijn zakelijke doelwitten, post hij dagelijks op een internetforum foto's van clubs en terrasjes waar hij niet zal zijn, in de hoop dat hun beveiligers op het verkeerde been worden gezet. Dit, met als naar bijverschijnsel dat verschillende vrouwen van het forum inmiddels tickets naar Malta hebben geboekt. Met, gezien zijn imago, als gevolg dat hij weer één van zijn oude pakken uit de mottenballen moet trekken, om aan de verwachtingen te voldoen.
Maar ééns zal het hem lukken, en zal hij degene zijn die met een prachtig jacht tussen zijn business in Valletta en zijn penthouse in Monte Carlo pendelt.
[ afbeelding ]
Godverdomme, baas!quote:Op vrijdag 14 augustus 2015 22:07 schreef twi het volgende:
Ontmoet Barbusse:
Al in groep 5 van de basisschool was duidelijk dat Bart een echte dromer was. Tegenover het klaslokaal waar hij les had van juffrouw Annelies liepen met regelmaat groepen erg net geklede mensen langs. Gefascineerd door de maatpakken, stropdassen en en lakschoenen staarde hij met zijn neus tegen het raam en stralend van geluk naar de mensen (met name de mannen) die voorbij liepen. Een enkeling keek hem boos in de ogen, waarna Bart in shock de rest van de dag weer naar juffrouw Annelies luisterde. Hij was zich van geen kwaad bewust, maar was nog zo jong dat hij niet besefte dat mensen in een begrafenisstoet meestal niet in feeststemming zijn.
[ afbeelding ]
Dat moet anders kunnen, bedacht Bart zich. Door zo'n pak naar een écht feestje te dragen. Jaren later, op het eindfeest van groep 8, greep hij zijn kans door aan te dringen op het dragen van een oude smoking van zijn vader. Nu zou hij wel de blits gaan maken! Helaas, niets was minder waar. De andere kinden vonden het maar raar dat hij geen house-broek droeg. Het was toch zeker geen begrafenis?
Bart worstelde zich door de middelbare school. Als rijkeluiskindje was hij sowieso al een beetje een buitenbeentje. Hij mocht niet zoveel van zijn ouders, en probeerde de balans te vinden van wat zijn ouders toelieten en wat zijn klasgenootjes normaal vonden. Dikwijls ging hij met zijn grote lederen schoudertas naar school, waarin hij een extra Eastpak rugtas had gepropt waar dan weer al zijn boeken in zaten. Het pastte vaak maar nét, en voor de lesuren met de allerdikste boeken verzon hij een smoesje of spijbelde hij terwijl 'ie nog eens zijn dunne boekjes voor Wiskunde A door nam.
Kansberekening was namelijk wel zijn ding. Hoewel hij over zakgeld al weinig te klagen had, begon hij af en toe wat geld in te zetten op kansspelen. Stiekem, met de creditcard van zijn vader. Niet op sportwedstrijden, waar al zijn klasgenootjes hem altijd lastig over wilde vallen. Bah, voetbal! Nee, aan dat soort onzin deed hij niet. Texas Hold'Em, dat was zijn spelletje.
Dit was het punt dat iedereen die voor Bart langs kwam, hem wel écht een beetje raar begon te vinden. De enkele keer dat er een vriendje door zijn ouders naar zijn kamer werd gedirigeerd en ze Bart in driedelig pak achter een laptop zagen zitten, naast een glaasje water met daarin een plastic olijfje. Meestal draaiden ze zich dan hoofdschuddend om, waarbij Bart na een zucht van opluchting blij was dat hij nét niet had hoeven folden. Bart hield niet van onnodig oponthoud, dat verpestte zijn winkansen.
Op deze manier vergaarde Bart genoeg geld voor zijn studie Bedrijfseconomie zonder ook maar een cent te hoeven lenen. Uiteindelijk haalde hij in 4 jaar zijn bul, waar hij voor zijn scriptie een briljante strategie tot het opzetten van een online gokbedrijf had beschreven. Na zijn studie deed hij verwoede pogingen om dergelijke bedrijven uit de grond te stampen, maar vanwege het ongunstige belastingklimaat in het beklemmende Nederland, alsmede zijn angst voor de millenniumbug, bleek hij uiteindelijk schromelijk te laat te zijn. Anderen hadden vanaf één of ander onguur eilandje in de Middellandse Zee zijn plannen weten te bemachtigen en hadden werkelijk met alle wind mee binnen de kortste tijd miljoenenbedrijf in handen.
Gefrustreerd besloot Bart om deze boevenbende op de meest directe manier te confronteren: face to face. Helaas was de beveiliging van de topmannen verantwoordelijk voor zijn leed zo goed, dat hij maar niet in de buurt kon komen. Inmiddels, een paar jaar later, leeft Bart voornamelijk vanuit zijn busje langs de wegen rondom de diverse parken van Valletta. Tenminste, als er een gratis Wi-Fi netwerk in de buurt is.
Om zand in de ogen te strooien van zijn zakelijke doelwitten, post hij dagelijks op een internetforum foto's van clubs en terrasjes waar hij niet zal zijn, in de hoop dat hun beveiligers op het verkeerde been worden gezet. Dit, met als naar bijverschijnsel dat verschillende vrouwen van het forum inmiddels tickets naar Malta hebben geboekt. Met, gezien zijn imago, als gevolg dat hij weer één van zijn oude pakken uit de mottenballen moet trekken, om aan de verwachtingen te voldoen.
Maar ééns zal het hem lukken, en zal hij degene zijn die met een prachtig jacht tussen zijn business in Valletta en zijn penthouse in Monte Carlo pendelt.
[ afbeelding ]
quote:Op vrijdag 14 augustus 2015 22:07 schreef twi het volgende:
Ontmoet Barbusse:
Al in groep 5 van de basisschool was duidelijk dat Bart een echte dromer was. Tegenover het klaslokaal waar hij les had van juffrouw Annelies liepen met regelmaat groepen erg net geklede mensen langs. Gefascineerd door de maatpakken, stropdassen en en lakschoenen staarde hij met zijn neus tegen het raam en stralend van geluk naar de mensen (met name de mannen) die voorbij liepen. Een enkeling keek hem boos in de ogen, waarna Bart in shock de rest van de dag weer naar juffrouw Annelies luisterde. Hij was zich van geen kwaad bewust, maar was nog zo jong dat hij niet besefte dat mensen in een begrafenisstoet meestal niet in feeststemming zijn.
[ afbeelding ]
Dat moet anders kunnen, bedacht Bart zich. Door zo'n pak naar een écht feestje te dragen. Jaren later, op het eindfeest van groep 8, greep hij zijn kans door aan te dringen op het dragen van een oude smoking van zijn vader. Nu zou hij wel de blits gaan maken! Helaas, niets was minder waar. De andere kinden vonden het maar raar dat hij geen house-broek droeg. Het was toch zeker geen begrafenis?
Bart worstelde zich door de middelbare school. Als rijkeluiskindje was hij sowieso al een beetje een buitenbeentje. Hij mocht niet zoveel van zijn ouders, en probeerde de balans te vinden van wat zijn ouders toelieten en wat zijn klasgenootjes normaal vonden. Dikwijls ging hij met zijn grote lederen schoudertas naar school, waarin hij een extra Eastpak rugtas had gepropt waar dan weer al zijn boeken in zaten. Het pastte vaak maar nét, en voor de lesuren met de allerdikste boeken verzon hij een smoesje of spijbelde hij terwijl 'ie nog eens zijn dunne boekjes voor Wiskunde A door nam.
Kansberekening was namelijk wel zijn ding. Hoewel hij over zakgeld al weinig te klagen had, begon hij af en toe wat geld in te zetten op kansspelen. Stiekem, met de creditcard van zijn vader. Niet op sportwedstrijden, waar al zijn klasgenootjes hem altijd lastig over wilde vallen. Bah, voetbal! Nee, aan dat soort onzin deed hij niet. Texas Hold'Em, dat was zijn spelletje.
Dit was het punt dat iedereen die voor Bart langs kwam, hem wel écht een beetje raar begon te vinden. De enkele keer dat er een vriendje door zijn ouders naar zijn kamer werd gedirigeerd en ze Bart in driedelig pak achter een laptop zagen zitten, naast een glaasje water met daarin een plastic olijfje. Meestal draaiden ze zich dan hoofdschuddend om, waarbij Bart na een zucht van opluchting blij was dat hij nét niet had hoeven folden. Bart hield niet van onnodig oponthoud, dat verpestte zijn winkansen.
Op deze manier vergaarde Bart genoeg geld voor zijn studie Bedrijfseconomie zonder ook maar een cent te hoeven lenen. Uiteindelijk haalde hij in 4 jaar zijn bul, waar hij voor zijn scriptie een briljante strategie tot het opzetten van een online gokbedrijf had beschreven. Na zijn studie deed hij verwoede pogingen om dergelijke bedrijven uit de grond te stampen, maar vanwege het ongunstige belastingklimaat in het beklemmende Nederland, alsmede zijn angst voor de millenniumbug, bleek hij uiteindelijk schromelijk te laat te zijn. Anderen hadden vanaf één of ander onguur eilandje in de Middellandse Zee zijn plannen weten te bemachtigen en hadden werkelijk met alle wind mee binnen de kortste tijd miljoenenbedrijf in handen.
Gefrustreerd besloot Bart om deze boevenbende op de meest directe manier te confronteren: face to face. Helaas was de beveiliging van de topmannen verantwoordelijk voor zijn leed zo goed, dat hij maar niet in de buurt kon komen. Inmiddels, een paar jaar later, leeft Bart voornamelijk vanuit zijn busje langs de wegen rondom de diverse parken van Valletta. Tenminste, als er een gratis Wi-Fi netwerk in de buurt is.
Om zand in de ogen te strooien van zijn zakelijke doelwitten, post hij dagelijks op een internetforum foto's van clubs en terrasjes waar hij niet zal zijn, in de hoop dat hun beveiligers op het verkeerde been worden gezet. Dit, met als naar bijverschijnsel dat verschillende vrouwen van het forum inmiddels tickets naar Malta hebben geboekt. Met, gezien zijn imago, als gevolg dat hij weer één van zijn oude pakken uit de mottenballen moet trekken, om aan de verwachtingen te voldoen.
Maar ééns zal het hem lukken, en zal hij degene zijn die met een prachtig jacht tussen zijn business in Valletta en zijn penthouse in Monte Carlo pendelt.
[ afbeelding ]
baasquote:Op vrijdag 14 augustus 2015 22:07 schreef twi het volgende:
Ontmoet Barbusse:
Al in groep 5 van de basisschool was duidelijk dat Bart een echte dromer was. Tegenover het klaslokaal waar hij les had van juffrouw Annelies liepen met regelmaat groepen erg net geklede mensen langs. Gefascineerd door de maatpakken, stropdassen en en lakschoenen staarde hij met zijn neus tegen het raam en stralend van geluk naar de mensen (met name de mannen) die voorbij liepen. Een enkeling keek hem boos in de ogen, waarna Bart in shock de rest van de dag weer naar juffrouw Annelies luisterde. Hij was zich van geen kwaad bewust, maar was nog zo jong dat hij niet besefte dat mensen in een begrafenisstoet meestal niet in feeststemming zijn.
[ afbeelding ]
Dat moet anders kunnen, bedacht Bart zich. Door zo'n pak naar een écht feestje te dragen. Jaren later, op het eindfeest van groep 8, greep hij zijn kans door aan te dringen op het dragen van een oude smoking van zijn vader. Nu zou hij wel de blits gaan maken! Helaas, niets was minder waar. De andere kinden vonden het maar raar dat hij geen house-broek droeg. Het was toch zeker geen begrafenis?
Bart worstelde zich door de middelbare school. Als rijkeluiskindje was hij sowieso al een beetje een buitenbeentje. Hij mocht niet zoveel van zijn ouders, en probeerde de balans te vinden van wat zijn ouders toelieten en wat zijn klasgenootjes normaal vonden. Dikwijls ging hij met zijn grote lederen schoudertas naar school, waarin hij een extra Eastpak rugtas had gepropt waar dan weer al zijn boeken in zaten. Het pastte vaak maar nét, en voor de lesuren met de allerdikste boeken verzon hij een smoesje of spijbelde hij terwijl 'ie nog eens zijn dunne boekjes voor Wiskunde A door nam.
Kansberekening was namelijk wel zijn ding. Hoewel hij over zakgeld al weinig te klagen had, begon hij af en toe wat geld in te zetten op kansspelen. Stiekem, met de creditcard van zijn vader. Niet op sportwedstrijden, waar al zijn klasgenootjes hem altijd lastig over wilde vallen. Bah, voetbal! Nee, aan dat soort onzin deed hij niet. Texas Hold'Em, dat was zijn spelletje.
Dit was het punt dat iedereen die voor Bart langs kwam, hem wel écht een beetje raar begon te vinden. De enkele keer dat er een vriendje door zijn ouders naar zijn kamer werd gedirigeerd en ze Bart in driedelig pak achter een laptop zagen zitten, naast een glaasje water met daarin een plastic olijfje. Meestal draaiden ze zich dan hoofdschuddend om, waarbij Bart na een zucht van opluchting blij was dat hij nét niet had hoeven folden. Bart hield niet van onnodig oponthoud, dat verpestte zijn winkansen.
Op deze manier vergaarde Bart genoeg geld voor zijn studie Bedrijfseconomie zonder ook maar een cent te hoeven lenen. Uiteindelijk haalde hij in 4 jaar zijn bul, waar hij voor zijn scriptie een briljante strategie tot het opzetten van een online gokbedrijf had beschreven. Na zijn studie deed hij verwoede pogingen om dergelijke bedrijven uit de grond te stampen, maar vanwege het ongunstige belastingklimaat in het beklemmende Nederland, alsmede zijn angst voor de millenniumbug, bleek hij uiteindelijk schromelijk te laat te zijn. Anderen hadden vanaf één of ander onguur eilandje in de Middellandse Zee zijn plannen weten te bemachtigen en hadden werkelijk met alle wind mee binnen de kortste tijd miljoenenbedrijf in handen.
Gefrustreerd besloot Bart om deze boevenbende op de meest directe manier te confronteren: face to face. Helaas was de beveiliging van de topmannen verantwoordelijk voor zijn leed zo goed, dat hij maar niet in de buurt kon komen. Inmiddels, een paar jaar later, leeft Bart voornamelijk vanuit zijn busje langs de wegen rondom de diverse parken van Valletta. Tenminste, als er een gratis Wi-Fi netwerk in de buurt is.
Om zand in de ogen te strooien van zijn zakelijke doelwitten, post hij dagelijks op een internetforum foto's van clubs en terrasjes waar hij niet zal zijn, in de hoop dat hun beveiligers op het verkeerde been worden gezet. Dit, met als naar bijverschijnsel dat verschillende vrouwen van het forum inmiddels tickets naar Malta hebben geboekt. Met, gezien zijn imago, als gevolg dat hij weer één van zijn oude pakken uit de mottenballen moet trekken, om aan de verwachtingen te voldoen.
Maar ééns zal het hem lukken, en zal hij degene zijn die met een prachtig jacht tussen zijn business in Valletta en zijn penthouse in Monte Carlo pendelt.
[ afbeelding ]
Jaquote:Op zaterdag 15 augustus 2015 01:03 schreef Donnie-Brasco het volgende:
Dit is een heel... bijzonder topic om het maar zo te zeggen. Wat een fantasie hebben sommige mensen.
Dit is zeker de beste. Hier heb ik en vele anderen op gewacht. Mijn complimenten.quote:Op vrijdag 14 augustus 2015 08:58 schreef Kreator het volgende:
Ik lag vannacht in bed en toen bedacht ik me dat ik mijn favoriete user niet had gedaan. Kom ik hier net, zie ik hem al in het topic. .
GGMM Online:
[ afbeelding ]
The one true leader GGMM, had op zijn 3e verjaardag reeds 4 boeken geschreven. Allemaal over Ajax.
Hij doet zich voor als een Nederlandse Ajax-fan. Het is uiteraard geen echte fan, maar zo'n fan die aan de overkant van het echte supportersvak met een verrekijker zit te genieten van de rellen en ze de volgende dag vertelt alsof hij er tussen zat.
Op fok is het een beetje een Kim Jong Oen. Soms een hit, meestal een miss, maar altijd op de persoon. Het liefst met een pistool in de hand en een meute handlangers achter zich (hierbij alvast de groetjes aan de VBL SC). Er zijn verhalen over verdwenen Fokkers na een flame-war met Kim jong GG. Zijn ego is groter dan die van de Grote Leider. Dit is dan ook de oorzaak van Global Warming. Zoveel ego past niet op 1 planeet.
GGMM is het schoolvoorbeeld van iemand die je geen moderator moet maken.
Reallife GGMM:
[ afbeelding ]
Zo'n flitsend mannetje die als hij het kantoor binnen komt wandelen altijd wel zorgt voor wat extra hangende schouders. GGMM is 27, maar ziet eruit als 38. Dit komt door zijn haarlijn en drugsgebruik. Als ik trouwens kantoor zeg, bedoel ik het stoffige hokje van de groothandel in tampons, alwaar hij telefonisch sales-medewerker is. Je wordt natuurlijk niet zomaar zo zuur.
GGMM is vrijgezel. Niet omdat hij geen vriendin kan krijgen, maar omdat hij er voor kiest om vrijgezel te zijn. Als je zijn woorden moet geloven.
GGMM woont in Almere, in een nieuwbouwwijk. In die ene grote flat tussen de vinexhuizen. 4e verdieping. Had graag allerlei designmeubelen willen hebben, maar heeft in werkelijkheid vooral Ikea. Kan geen abo voor Sport1 betalen.
In zijn vrije tijd is hij gek op het bouwen van boten. Op afstand bestuurbaar. Hij spaart bierflesjes en heeft 180.000 op zijn spaarrekening staan. het blijft natuurlijk wel een jood.
Overigens verwacht ik dat je met GGMM IRL best gezellig een biertje kunt drinken, maar dat is zo'n deceptie dat ik liever afsluit met de fok-variant:
sterf, vuile hond, sterf.
quote:Op zaterdag 15 augustus 2015 09:03 schreef -Strawberry- het volgende:
Kon ‘m toch niet laten.
Fascination
[ afbeelding ]
Fassepas groeide als klein meisje op met een groot rechtvaardigheidsgevoel. Ze nam het op school op voor slachtoffers van pesterijen en werd er vaak vriendinnetjes mee. Dit waren wel opvallend vaker meisjes dan jongens. In de klas zat ze meestal achterin, waar er goed overzicht was op iedereen. Het standaard dictee op de vrijdagmiddag was voor haar een genietmomentje. Natuurlijk had ze dan 0 fout.
Leraren werden soms een beetje moe van haar. Ze kon het niet laten om ze te wijzen op hun domme fouten. Zo moeilijk zijn taalregels toch niet? Stam+t. Verbaasd dat zulke mensen voor de klas mochten staan, heeft ze meermaals beklag gedaan bij het bestuur. Dat haalde alleen nooit iets uit. Waar klasgenoten zich nog bezig hielden met boeken van Carry Slee en Jacques Vriens, was zij al bezig in de boeken van Harry Mulisch en Kluun. Vooral Twee Vrouwen kon haar wel bekoren.
Al heel jong wist Fas dat ze meisjes leuker vond dan jongens. Want zeg nou zelf, zo’n vrouwenlichaam is toch ook veel mooier om naar te kijken? Ronde, zachte vormen tegenover… tja, waar doet het eigenlijk aan denken? Een schaaldier of zoiets. Toch heeft Fascination wel een tijdje iets gehad met een man, maar ze wist al vrij snel dat het niets voor haar was.
[ afbeelding ]
Fascination staat op verschillende datingsites, maar wordt niet vrolijk van het aanbod. Zoals elke 21e eeuwse deerne heeft ze een paar eisen. Biwijfjes vallen af, rokers kunnen het vergeten en mannelijke vrouwen... laten we daar maar niet over beginnen. Op een perfecte date zouden Fas en een spontaan meisje bij haar thuis praten over dingen als het Eurovisiesongfestival en Boer Zoekt Vrouw. Op de achtergrond klinkt er dan een nummer van Madonna. Wel een van haar oudere, toen ze nog leuke muziek maakte. Dit alles het liefst onder het genot van een drankje om het versierproces wat minder ongemakkelijk te maken. Knabbeltjes zullen zeker niet ontbreken. Fascination is het gewend om de eerste move te maken, maar zou het leuk vinden om zelf eens versierd te worden. Op een tweede date is het goed mogelijk dat ze je wenkbrauwen even bijwerkt.
Ze heeft lang getwijfeld over een vervolgstudie. Iets met Nederlands, of toch rechten? Uiteindelijk is het rechten geworden. Verder schrijft ze wel eens freelance columns voor De Opzij, maar dat hangt ze niet aan de grote klok. Wat niet veel mensen weten is dat ze daarnaast ook horoscopen uitbrengt voor een maandelijks tijdschrift. Dat is vanwege haar fascinatie met sterrenbeelden. In haar appartement zal je dan ook een telescoop en minstens 5 boeken over astrologie kunnen vinden. Samen kijken naar de sterren bewaart ze voor date nummer 3. Ze heeft gelukkig nog wel goede hoop dat er een leuke Kreeft, of toch een Vissen op haar pad komt.
Gvd, zeg. ! Leuk stuk, hardop gelachen.quote:Op zaterdag 15 augustus 2015 09:03 schreef -Strawberry- het volgende:
Kon ‘m toch niet laten.
Fascination
[ afbeelding ]
Fassepas groeide als klein meisje op met een groot rechtvaardigheidsgevoel. Ze nam het op school op voor slachtoffers van pesterijen en werd er vaak vriendinnetjes mee. Dit waren wel opvallend vaker meisjes dan jongens. In de klas zat ze meestal achterin, waar er goed overzicht was op iedereen. Het standaard dictee op de vrijdagmiddag was voor haar een genietmomentje. Natuurlijk had ze dan 0 fout.
Leraren werden soms een beetje moe van haar. Ze kon het niet laten om ze te wijzen op hun domme fouten. Zo moeilijk zijn taalregels toch niet? Stam+t. Verbaasd dat zulke mensen voor de klas mochten staan, heeft ze meermaals beklag gedaan bij het bestuur. Dat haalde alleen nooit iets uit. Waar klasgenoten zich nog bezig hielden met boeken van Carry Slee en Jacques Vriens, was zij al bezig in de boeken van Harry Mulisch en Kluun. Vooral Twee Vrouwen kon haar wel bekoren.
Al heel jong wist Fas dat ze meisjes leuker vond dan jongens. Want zeg nou zelf, zo’n vrouwenlichaam is toch ook veel mooier om naar te kijken? Ronde, zachte vormen tegenover… tja, waar doet het eigenlijk aan denken? Een schaaldier of zoiets. Toch heeft Fascination wel een tijdje iets gehad met een man, maar ze wist al vrij snel dat het niets voor haar was.
[ afbeelding ]
Fascination staat op verschillende datingsites, maar wordt niet vrolijk van het aanbod. Zoals elke 21e eeuwse deerne heeft ze een paar eisen. Biwijfjes vallen af, rokers kunnen het vergeten en mannelijke vrouwen... laten we daar maar niet over beginnen. Op een perfecte date zouden Fas en een spontaan meisje bij haar thuis praten over dingen als het Eurovisiesongfestival en Boer Zoekt Vrouw. Op de achtergrond klinkt er dan een nummer van Madonna. Wel een van haar oudere, toen ze nog leuke muziek maakte. Dit alles het liefst onder het genot van een drankje om het versierproces wat minder ongemakkelijk te maken. Knabbeltjes zullen zeker niet ontbreken. Fascination is het gewend om de eerste move te maken, maar zou het leuk vinden om zelf eens versierd te worden. Op een tweede date is het goed mogelijk dat ze je wenkbrauwen even bijwerkt.
Ze heeft lang getwijfeld over een vervolgstudie. Iets met Nederlands, of toch rechten? Uiteindelijk is het rechten geworden. Verder schrijft ze wel eens freelance columns voor De Opzij, maar dat hangt ze niet aan de grote klok. Wat niet veel mensen weten is dat ze daarnaast ook horoscopen uitbrengt voor een maandelijks tijdschrift. Dat is vanwege haar fascinatie met sterrenbeelden. In haar appartement zal je dan ook een telescoop en minstens 5 boeken over astrologie kunnen vinden. Samen kijken naar de sterren bewaart ze voor date nummer 3. Ze heeft gelukkig nog wel goede hoop dat er een leuke Kreeft, of toch een Vissen op haar pad komt.
Ik vind hem vrij accuraatquote:Op vrijdag 14 augustus 2015 08:58 schreef Kreator het volgende:
Ik lag vannacht in bed en toen bedacht ik me dat ik mijn favoriete user niet had gedaan. Kom ik hier net, zie ik hem al in het topic. .
GGMM Online:
[ afbeelding ]
The one true leader GGMM, had op zijn 3e verjaardag reeds 4 boeken geschreven. Allemaal over Ajax.
Hij doet zich voor als een Nederlandse Ajax-fan. Het is uiteraard geen echte fan, maar zo'n fan die aan de overkant van het echte supportersvak met een verrekijker zit te genieten van de rellen en ze de volgende dag vertelt alsof hij er tussen zat.
Op fok is het een beetje een Kim Jong Oen. Soms een hit, meestal een miss, maar altijd op de persoon. Het liefst met een pistool in de hand en een meute handlangers achter zich (hierbij alvast de groetjes aan de VBL SC). Er zijn verhalen over verdwenen Fokkers na een flame-war met Kim jong GG. Zijn ego is groter dan die van de Grote Leider. Dit is dan ook de oorzaak van Global Warming. Zoveel ego past niet op 1 planeet.
GGMM is het schoolvoorbeeld van iemand die je geen moderator moet maken.
Reallife GGMM:
[ afbeelding ]
Zo'n flitsend mannetje die als hij het kantoor binnen komt wandelen altijd wel zorgt voor wat extra hangende schouders. GGMM is 27, maar ziet eruit als 38. Dit komt door zijn haarlijn en drugsgebruik. Als ik trouwens kantoor zeg, bedoel ik het stoffige hokje van de groothandel in tampons, alwaar hij telefonisch sales-medewerker is. Je wordt natuurlijk niet zomaar zo zuur.
GGMM is vrijgezel. Niet omdat hij geen vriendin kan krijgen, maar omdat hij er voor kiest om vrijgezel te zijn. Als je zijn woorden moet geloven.
GGMM woont in Almere, in een nieuwbouwwijk. In die ene grote flat tussen de vinexhuizen. 4e verdieping. Had graag allerlei designmeubelen willen hebben, maar heeft in werkelijkheid vooral Ikea. Kan geen abo voor Sport1 betalen.
Geen woord aan gelogenquote:Op zaterdag 15 augustus 2015 13:00 schreef Barbusse het volgende:
Ontmoet Belsezar:
[ afbeelding ]
Bels wist al op jonge leeftijd dat hij anders was als de anderen. Nee, niet homo of zoiets, wat tegenwoordig zo bon ton is om te zeggen. Nee, hij was niet 100% Nederlands! Na een lange worsteling met zijn identiteit met alle bijbehorende puberproblemen besloot hij uit de kast te komen: hij was gedeeltelijk Braziliaans. Je kunt begrijpen dat de schok voor zijn familie groot was. Gelukkig steunden velen hem in zijn keuze en begrepen zijn nieuwe levenstijl toen ze zagen hoe gelukkig het hem maakte.
Als rechtgeaarde gedeeltelijke Braziliaan heeft hij het echter niet makkelijk in Nederland. De vooroordelen, die doen hem niet zoveel. "Je accepteert me maar zoals ik ben!" is zijn (terechte) reactie. (Dit zegt hij trouwens bij voorkeur in het Portugees waardoor de boodschap totaal niet overkomt bij anderen) Maar het weer hier! Dat is pas echt zwaar. Om deze reden heeft hij al meerdere malen geprobeerd naar Brazilie te vertrekken. Helaas ziet de Braziliaanse regering "kutweer" niet als een rechtsgeldig argument voor permanent asiel waardoor hij na korte tijd ter onverrichter zake weer naar Nederland terugkeert. De mensen van de immigratiedienst kent hij ondertussen bij voor- en achternaam, en ze sturen hem ieder jaar een kaartje voor zijn verjaardag.
Een groot nadeel van het "kutweer" is dat hij vrijwel altijd binnen blijft en de verwarming zo hoog zet dat al meerdere malen de politie langs is geweest omdat ze vanwege het energieverbruik dachten dat hij een wietplantage op zijn zolder had. Niets is minder waar, want Belsezar heeft slechts 1 grote passie: de BBQ! Want barbequen, dat doen echte Brazilianen natuurlijk! Dat Nederlanders het ook doen als het mooi weer is doet hij af met "Het is geen mooi weer in Nederland en zij grillen geen vlees, ze verbranden het". Helaas heeft deze passie in combinatie met zijn antipathie voor het weer in Nederland tot ontsteltenis van zijn vrienden en familie geleid tot de nare gewoonte om de BBQ maar binnenskamers aan te steken. Hierdoor is hij al meerdere malen in het ziekenhuis beland met koolmonyxide vergiftiging. Gelukkig brengt wat bossa nova hem er weer snel bovenop.
Al met al, ooit zal hij Brazilie bereiken. In de tussentijd zal hij het hiermee moeten doen:
I knowquote:
goed hoor leuke insteek ook, dat ie toch maar uit de kast is gekomenquote:Op zaterdag 15 augustus 2015 13:00 schreef Barbusse het volgende:
Ontmoet Belsezar:
[ afbeelding ]
Bels wist al op jonge leeftijd dat hij anders was als de anderen. Nee, niet homo of zoiets, wat tegenwoordig zo bon ton is om te zeggen. Nee, hij was niet 100% Nederlands! Na een lange worsteling met zijn identiteit met alle bijbehorende puberproblemen besloot hij uit de kast te komen: hij was gedeeltelijk Braziliaans. Je kunt begrijpen dat de schok voor zijn familie groot was. Gelukkig steunden velen hem in zijn keuze en begrepen zijn nieuwe levenstijl toen ze zagen hoe gelukkig het hem maakte.
Als rechtgeaarde gedeeltelijke Braziliaan heeft hij het echter niet makkelijk in Nederland. De vooroordelen, die doen hem niet zoveel. "Je accepteert me maar zoals ik ben!" is zijn (terechte) reactie. (Dit zegt hij trouwens bij voorkeur in het Portugees waardoor de boodschap totaal niet overkomt bij anderen) Maar het weer hier! Dat is pas echt zwaar. Om deze reden heeft hij al meerdere malen geprobeerd naar Brazilie te vertrekken. Helaas ziet de Braziliaanse regering "kutweer" niet als een rechtsgeldig argument voor permanent asiel waardoor hij na korte tijd ter onverrichter zake weer naar Nederland terugkeert. De mensen van de immigratiedienst kent hij ondertussen bij voor- en achternaam, en ze sturen hem ieder jaar een kaartje voor zijn verjaardag.
Een groot nadeel van het "kutweer" is dat hij vrijwel altijd binnen blijft en de verwarming zo hoog zet dat al meerdere malen de politie langs is geweest omdat ze vanwege het energieverbruik dachten dat hij een wietplantage op zijn zolder had. Niets is minder waar, want Belsezar heeft slechts 1 grote passie: de BBQ! Want barbequen, dat doen echte Brazilianen natuurlijk! Dat Nederlanders het ook doen als het mooi weer is doet hij af met "Het is geen mooi weer in Nederland en zij grillen geen vlees, ze verbranden het". Helaas heeft deze passie in combinatie met zijn antipathie voor het weer in Nederland tot ontsteltenis van zijn vrienden en familie geleid tot de nare gewoonte om de BBQ maar binnenskamers aan te steken. Hierdoor is hij al meerdere malen in het ziekenhuis beland met koolmonyxide vergiftiging. Gelukkig brengt wat bossa nova hem er weer snel bovenop.
Al met al, ooit zal hij Brazilie bereiken. In de tussentijd zal hij het hiermee moeten doen:
Fasjequote:Op zaterdag 15 augustus 2015 09:03 schreef -Strawberry- het volgende:
Kon ‘m toch niet laten.
Fascination
[ afbeelding ]
Fassepas groeide als klein meisje op met een groot rechtvaardigheidsgevoel. Ze nam het op school op voor slachtoffers van pesterijen en werd er vaak vriendinnetjes mee. Dit waren wel opvallend vaker meisjes dan jongens. In de klas zat ze meestal achterin, waar er goed overzicht was op iedereen. Het standaard dictee op de vrijdagmiddag was voor haar een genietmomentje. Natuurlijk had ze dan 0 fout.
Leraren werden soms een beetje moe van haar. Ze kon het niet laten om ze te wijzen op hun domme fouten. Zo moeilijk zijn taalregels toch niet? Stam+t. Verbaasd dat zulke mensen voor de klas mochten staan, heeft ze meermaals beklag gedaan bij het bestuur. Dat haalde alleen nooit iets uit. Waar klasgenoten zich nog bezig hielden met boeken van Carry Slee en Jacques Vriens, was zij al bezig in de boeken van Harry Mulisch en Kluun. Vooral Twee Vrouwen kon haar wel bekoren.
Al heel jong wist Fas dat ze meisjes leuker vond dan jongens. Want zeg nou zelf, zo’n vrouwenlichaam is toch ook veel mooier om naar te kijken? Ronde, zachte vormen tegenover… tja, waar doet het eigenlijk aan denken? Een schaaldier of zoiets. Toch heeft Fascination wel een tijdje iets gehad met een man, maar ze wist al vrij snel dat het niets voor haar was.
[ afbeelding ]
Fascination staat op verschillende datingsites, maar wordt niet vrolijk van het aanbod. Zoals elke 21e eeuwse deerne heeft ze een paar eisen. Biwijfjes vallen af, rokers kunnen het vergeten en mannelijke vrouwen... laten we daar maar niet over beginnen. Op een perfecte date zouden Fas en een spontaan meisje bij haar thuis praten over dingen als het Eurovisiesongfestival en Boer Zoekt Vrouw. Op de achtergrond klinkt er dan een nummer van Madonna. Wel een van haar oudere, toen ze nog leuke muziek maakte. Dit alles het liefst onder het genot van een drankje om het versierproces wat minder ongemakkelijk te maken. Knabbeltjes zullen zeker niet ontbreken. Fascination is het gewend om de eerste move te maken, maar zou het leuk vinden om zelf eens versierd te worden. Op een tweede date is het goed mogelijk dat ze je wenkbrauwen even bijwerkt.
Ze heeft lang getwijfeld over een vervolgstudie. Iets met Nederlands, of toch rechten? Uiteindelijk is het rechten geworden. Verder schrijft ze wel eens freelance columns voor De Opzij, maar dat hangt ze niet aan de grote klok. Wat niet veel mensen weten is dat ze daarnaast ook horoscopen uitbrengt voor een maandelijks tijdschrift. Dat is vanwege haar fascinatie met sterrenbeelden. In haar appartement zal je dan ook een telescoop en minstens 5 boeken over astrologie kunnen vinden. Samen kijken naar de sterren bewaart ze voor date nummer 3. Ze heeft gelukkig nog wel goede hoop dat er een leuke Kreeft, of toch een Vissen op haar pad komt.
Renesite:quote:
Heb weinig met dit topic, maar deze is wel geniaalquote:Op zaterdag 15 augustus 2015 09:03 schreef -Strawberry- het volgende:
Kon ‘m toch niet laten.
Fascination
[ afbeelding ]
Fassepas groeide als klein meisje op met een groot rechtvaardigheidsgevoel. Ze nam het op school op voor slachtoffers van pesterijen en werd er vaak vriendinnetjes mee. Dit waren wel opvallend vaker meisjes dan jongens. In de klas zat ze meestal achterin, waar er goed overzicht was op iedereen. Het standaard dictee op de vrijdagmiddag was voor haar een genietmomentje. Natuurlijk had ze dan 0 fout.
Leraren werden soms een beetje moe van haar. Ze kon het niet laten om ze te wijzen op hun domme fouten. Zo moeilijk zijn taalregels toch niet? Stam+t. Verbaasd dat zulke mensen voor de klas mochten staan, heeft ze meermaals beklag gedaan bij het bestuur. Dat haalde alleen nooit iets uit. Waar klasgenoten zich nog bezig hielden met boeken van Carry Slee en Jacques Vriens, was zij al bezig in de boeken van Harry Mulisch en Kluun. Vooral Twee Vrouwen kon haar wel bekoren.
Al heel jong wist Fas dat ze meisjes leuker vond dan jongens. Want zeg nou zelf, zo’n vrouwenlichaam is toch ook veel mooier om naar te kijken? Ronde, zachte vormen tegenover… tja, waar doet het eigenlijk aan denken? Een schaaldier of zoiets. Toch heeft Fascination wel een tijdje iets gehad met een man, maar ze wist al vrij snel dat het niets voor haar was.
[ afbeelding ]
Fascination staat op verschillende datingsites, maar wordt niet vrolijk van het aanbod. Zoals elke 21e eeuwse deerne heeft ze een paar eisen. Biwijfjes vallen af, rokers kunnen het vergeten en mannelijke vrouwen... laten we daar maar niet over beginnen. Op een perfecte date zouden Fas en een spontaan meisje bij haar thuis praten over dingen als het Eurovisiesongfestival en Boer Zoekt Vrouw. Op de achtergrond klinkt er dan een nummer van Madonna. Wel een van haar oudere, toen ze nog leuke muziek maakte. Dit alles het liefst onder het genot van een drankje om het versierproces wat minder ongemakkelijk te maken. Knabbeltjes zullen zeker niet ontbreken. Fascination is het gewend om de eerste move te maken, maar zou het leuk vinden om zelf eens versierd te worden. Op een tweede date is het goed mogelijk dat ze je wenkbrauwen even bijwerkt.
Ze heeft lang getwijfeld over een vervolgstudie. Iets met Nederlands, of toch rechten? Uiteindelijk is het rechten geworden. Verder schrijft ze wel eens freelance columns voor De Opzij, maar dat hangt ze niet aan de grote klok. Wat niet veel mensen weten is dat ze daarnaast ook horoscopen uitbrengt voor een maandelijks tijdschrift. Dat is vanwege haar fascinatie met sterrenbeelden. In haar appartement zal je dan ook een telescoop en minstens 5 boeken over astrologie kunnen vinden. Samen kijken naar de sterren bewaart ze voor date nummer 3. Ze heeft gelukkig nog wel goede hoop dat er een leuke Kreeft, of toch een Vissen op haar pad komt.
20 euro overmaken naar Danny, onder vermelding van "ik wil ook !"quote:Op zaterdag 15 augustus 2015 16:56 schreef KingKloon het volgende:
Ik weet, wie vraagt wordt overgeslagen, maar toch:
Hoe kan iemand aanmelden voor een profiel?
quote:Op zaterdag 15 augustus 2015 16:56 schreef KingKloon het volgende:
Ik weet, wie vraagt wordt overgeslagen, maar toch:
Hoe kan iemand aanmelden voor een profiel?
Nou, dat klopt.quote:Op zaterdag 15 augustus 2015 15:19 schreef twi het volgende:
[..]
Renesite:
Rene zijn moeder zei altijd:"Kinderen die vragen worden overgeslagen." Helaas is Rene vrij eigenwijs.
Gewoon afwachten of je een keer langs komt of niet. Anders gewoon genieten van de leuke verhalen hier.quote:Op zaterdag 15 augustus 2015 16:56 schreef KingKloon het volgende:
Ik weet, wie vraagt wordt overgeslagen, maar toch:
Hoe kan iemand aanmelden voor een profiel?
Helaas geen woord over die bekerquote:Op zaterdag 15 augustus 2015 13:00 schreef Barbusse het volgende:
Ontmoet Belsezar:
[ afbeelding ]
Bels wist al op jonge leeftijd dat hij anders was als de anderen. Nee, niet homo of zoiets, wat tegenwoordig zo bon ton is om te zeggen. Nee, hij was niet 100% Nederlands! Na een lange worsteling met zijn identiteit met alle bijbehorende puberproblemen besloot hij uit de kast te komen: hij was gedeeltelijk Braziliaans. Je kunt begrijpen dat de schok voor zijn familie groot was. Gelukkig steunden velen hem in zijn keuze en begrepen zijn nieuwe levenstijl toen ze zagen hoe gelukkig het hem maakte.
Als rechtgeaarde gedeeltelijke Braziliaan heeft hij het echter niet makkelijk in Nederland. De vooroordelen, die doen hem niet zoveel. "Je accepteert me maar zoals ik ben!" is zijn (terechte) reactie. (Dit zegt hij trouwens bij voorkeur in het Portugees waardoor de boodschap totaal niet overkomt bij anderen) Maar het weer hier! Dat is pas echt zwaar. Om deze reden heeft hij al meerdere malen geprobeerd naar Brazilie te vertrekken. Helaas ziet de Braziliaanse regering "kutweer" niet als een rechtsgeldig argument voor permanent asiel waardoor hij na korte tijd ter onverrichter zake weer naar Nederland terugkeert. De mensen van de immigratiedienst kent hij ondertussen bij voor- en achternaam, en ze sturen hem ieder jaar een kaartje voor zijn verjaardag.
Een groot nadeel van het "kutweer" is dat hij vrijwel altijd binnen blijft en de verwarming zo hoog zet dat al meerdere malen de politie langs is geweest omdat ze vanwege het energieverbruik dachten dat hij een wietplantage op zijn zolder had. Niets is minder waar, want Belsezar heeft slechts 1 grote passie: de BBQ! Want barbequen, dat doen echte Brazilianen natuurlijk! Dat Nederlanders het ook doen als het mooi weer is doet hij af met "Het is geen mooi weer in Nederland en zij grillen geen vlees, ze verbranden het". Helaas heeft deze passie in combinatie met zijn antipathie voor het weer in Nederland tot ontsteltenis van zijn vrienden en familie geleid tot de nare gewoonte om de BBQ maar binnenskamers aan te steken. Hierdoor is hij al meerdere malen in het ziekenhuis beland met koolmonyxide vergiftiging. Gelukkig brengt wat bossa nova hem er weer snel bovenop.
Al met al, ooit zal hij Brazilie bereiken. In de tussentijd zal hij het hiermee moeten doen:
Welke beker?quote:
preciesquote:
Ik heb bij iedere user wel een gedachte die perfect past bij de situatie in het echte leven.quote:Op zondag 16 augustus 2015 17:09 schreef Jeffcha het volgende:
Haha leuk om te lezen! Bij sommige users Heb je inderdaad al helemaal iemand in gedachten
quote:
quote:Op zaterdag 15 augustus 2015 13:00 schreef Barbusse het volgende:
Ontmoet Belsezar:
[ afbeelding ]
Bels wist al op jonge leeftijd dat hij anders was als de anderen. Nee, niet homo of zoiets, wat tegenwoordig zo bon ton is om te zeggen. Nee, hij was niet 100% Nederlands! Na een lange worsteling met zijn identiteit met alle bijbehorende puberproblemen besloot hij uit de kast te komen: hij was gedeeltelijk Braziliaans. Je kunt begrijpen dat de schok voor zijn familie groot was. Gelukkig steunden velen hem in zijn keuze en begrepen zijn nieuwe levenstijl toen ze zagen hoe gelukkig het hem maakte.
Als rechtgeaarde gedeeltelijke Braziliaan heeft hij het echter niet makkelijk in Nederland. De vooroordelen, die doen hem niet zoveel. "Je accepteert me maar zoals ik ben!" is zijn (terechte) reactie. (Dit zegt hij trouwens bij voorkeur in het Portugees waardoor de boodschap totaal niet overkomt bij anderen) Maar het weer hier! Dat is pas echt zwaar. Om deze reden heeft hij al meerdere malen geprobeerd naar Brazilie te vertrekken. Helaas ziet de Braziliaanse regering "kutweer" niet als een rechtsgeldig argument voor permanent asiel waardoor hij na korte tijd ter onverrichter zake weer naar Nederland terugkeert. De mensen van de immigratiedienst kent hij ondertussen bij voor- en achternaam, en ze sturen hem ieder jaar een kaartje voor zijn verjaardag.
Een groot nadeel van het "kutweer" is dat hij vrijwel altijd binnen blijft en de verwarming zo hoog zet dat al meerdere malen de politie langs is geweest omdat ze vanwege het energieverbruik dachten dat hij een wietplantage op zijn zolder had. Niets is minder waar, want Belsezar heeft slechts 1 grote passie: de BBQ! Want barbequen, dat doen echte Brazilianen natuurlijk! Dat Nederlanders het ook doen als het mooi weer is doet hij af met "Het is geen mooi weer in Nederland en zij grillen geen vlees, ze verbranden het". Helaas heeft deze passie in combinatie met zijn antipathie voor het weer in Nederland tot ontsteltenis van zijn vrienden en familie geleid tot de nare gewoonte om de BBQ maar binnenskamers aan te steken. Hierdoor is hij al meerdere malen in het ziekenhuis beland met koolmonyxide vergiftiging. Gelukkig brengt wat bossa nova hem er weer snel bovenop.
Al met al, ooit zal hij Brazilie bereiken. In de tussentijd zal hij het hiermee moeten doen:
Van de foto? Gewonnen met kunstschaatsen?quote:
Lijkt me logischer wanneer hij dit met een dans gewonnen heeft, gezien zijn outfit.quote:Op maandag 17 augustus 2015 09:14 schreef Godshand het volgende:
[..]
Van de foto? Gewonnen met kunstschaatsen?
quote:Op vrijdag 14 augustus 2015 09:44 schreef KingKloon het volgende:
Gary_Oak:
[ afbeelding ]
Gary_Oak was een zeer getalenteerde jongen die van zijn familie hield, maar altijd in de schaduw van zijn broer, Itachi Oak, leefde. Nadat zijn broer zijn hele familie had gedood had Sasuke nog maar een doel: het vermoorden van Itachi. Hij werkte hard op de academie en haalde bij elke test gemakkelijk de hoogste score.
Maar op laatste moment heeft Gary_Oak besloten om zijn bloeddorstige wraakzucht te vergeten en is hij een sociale wetenschap gaan studeren op een bekende universiteit in Nederland. Dit leek hem een goed idee omdat hij dan zijn problemen kan oplossen zonder gebruik te hoeven maken van geweld en in de toekomst zou hij als hulpverlener andere jongens die hun familie uitgemoord zag door hun grote broer kon helpen met het verwerken.
Helaas bevalt het leven van de Aziatische student niet fijn en al zijn fangirls hebben toch gekozen voor wat stoerdere anime anti-helden met wat meer levenservaring en aanzien zoals:
[ afbeelding ]
quote:Op vrijdag 14 augustus 2015 10:35 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
U vraagt wij draaien.
Dit is Gary_oak met zijn middelbare school crush:
[ afbeelding ]
Wij kennen hem als de rivaal van Ash Ketchum, maar in het echte leven heet hij gewoon Gerrit. Het dubbelleven van Gerrit kent zijn oorsprong op de basisschool. Hij kwam toen als een echte nineties kid voor het eerst in aanraking met Pokémon. Wat begon als een onschuldige tekenfilm voor kinderen, ontaardde bij hem tot een regelrechte passie. Ongeslagen in het kaartspel en bedreven op de Nintendo, kreeg hij al snel de bijnaam Gary Motherfuckin' Oak. Op het schoolplein altijd haantje de voorste als er weer een spel te winnen was.
Niemand kon zich met hem meten. Behalve Sato, zijn ultieme rivaal. Op een donkere dag in mei wist Sato een van zijn glimmende kaarten te bemachtigen met het spelletje ‘dichtst bij de muur’. Vanaf dat moment wist Gerrit dat hij zijn gelijke had gevonden, al zou hij dat nooit tegen Sato uitspreken.
In plaats van hoge cijfers, verzamelde Gerrit liever kaarten. Tot op de dag van vandaag is een first edition glimmende Charizard zijn meest waardevolle bezit. Hij durft niet te zeggen wat hij heeft moeten doen om die te bemachtigen, maar als hij het erover heeft verschijnt er altijd een vreemde glinstering in zijn ogen. Hij had liever een first edition Blastoise gehad, maar je kunt niet alles hebben.
Na een tijdje begonnen de leraren zich terecht zorgen te maken over zijn verminderde schoolprestaties. Daar bleef het niet bij. Op een doordeweekse schooldag kregen de ouders van Gerrit een belletje dat hij had gevochten met een klasgenoot. De reden? Zijn klasgenoot had Squirtle de slechtste starter pokemon genoemd. Gerrit werd hiervoor 1 week geschorst.
Dat was uiteraard de druppel voor zijn ouders. Hij moest zijn kaarten opbergen en alle afleveringen van Pokémon werden vanaf dat moment gecensureerd. Voor zijn eigen bestwil, niet wetende dat dit juist het impuls was voor het ontstaan van zijn internetpersona: Gary_Oak.
Als Al Pacino voor zijn rol in Scarface, zo ver gaat Gerrit in zijn rol als Gary. Het is niet verwonderlijk dat hierdoor af en toe een kleine identiteitscrisis ontstaat. Het was al verdacht dat hij zijn opa bleef aanspreken met 'professor Oak', maar de alarmbellen gingen pas echt af toen hij een muis bekogelde in een dierenwinkel. Daar gooide hij een steen en riep: "Rattata, je bent van mij! Gotta catch them all!" Hij heeft nu een dierenwinkelverbod.
Als Gary gewoon Gerrit is, is het een lieve jongen. Misschien te lief voor zijn eigen bestwil. Vermoedelijk dat zijn alter ego Gary daarom zo’n enorme klootzak is. Een vaak terugkerende droom van Gerrit is er een over meisjes die zijn naam roepen en voor hem juichen.
[ afbeelding ]
Zijn wens is om ooit een reis te maken naar Japan. Helaas is hij in het verkeerde land geboren. Af en toe werpt hij nog een blik op de doos met kaarten in de kast. Maar hij realiseert zich ook dat hij als gewoon Gerrit er ook best mag zijn.
Latin dansen natuurlijkquote:Op maandag 17 augustus 2015 09:14 schreef Godshand het volgende:
[..]
Van de foto? Gewonnen met kunstschaatsen?
quote:Op maandag 17 augustus 2015 11:59 schreef Bosbeetle het volgende:
Dit is een van de zeldzame foto's van pietverdriet
[ afbeelding ]
Piet Verdriet echte naam Piet Verdonk is geboren n 1929 op een boot ergens tussen Borkum en Denemarken op een schip waar zijn moeder verstekeling was en zijn vader matroos. Zijn pre-puber jaren heeft hij altijd geleefd in havensteden van enkhuizen tot macao. In 1940 verbleef hij tijdens het bombardement van Rotterdam in de duitse havenplaats Bremen. Omdat hij in zoveel verschillende plaatsen gewoond heeft, heeft is hij vele talen machtig.
Eenmaal in de pubertijd geraakt besloot Piet om toch maar te settelen in het noord-brabantse zuid-hollandse Hendrik-Ido-ambacht en daar begon hij vlak na de oorlog aan de hotelschool om te leren voor kok. Terwijl hij de waspeen aan het schrappen was ontdekte hij zijn voorliefde voor mannen. Het was niet alleen de waspeen maar de combinatie van de schrapbeweging en de woestaantrekkelijke ruwe bolster Willem van Kerstenbruchwald. Willem van Kerstenbruchwald was zijn leraar duits en wortelschrap techniek aan de hotelschool. Willem had dit effect op vele jonge knapen maar hij was volledig hetero (al viel hij wel op manwijven, maar dat is een ander verhaal).
Omdat de liefde die Piet voelde voor Willem niet wederzijds was raakte piet in diepe depressie, om dicht bij Willem in de buurt te blijven deed Piet zijn best niet meer voor de hotelschool vooral niet op wortelschrappen. Keer op keer moest hij het schrap examen herkansen, ondanks verwoede pogingen van Willem lukte het piet maar niet (eigenlijk kon hij het prima maarja de aanraking van Willem tijdens de schrap practica waren niet te weerstaan). Na 13 jaar hotelschool hebben ze Piet dan uiteindelijk toch maar laten slagen. Piet was niet te troosten en trok naar zijn oude gewoonten namelijk de scheepvaart.
Van zijn 28 tot 53ste was piet bootsjongen op een cruiseschip, telkens een ander cruiseschip. Hier kon hij zich tegoed doen aan willem look-a-likes onder de matrozen, ondertussen bleef hij koken en leerde van de kok van het schip de fijne kneepjes en alle specerijen die rondom de wereldzeeën vergaard werden. Van alle andere gasten leerde hij allerhande zaken zoals scheikunde van een oude prof op het cruiseschip, konijnenwassen van een oude belgische konijnenwasster, etc. Het enige wat Piet nooit kreeg was erkenning voor zijn kookkunsten en zijn opgedane kennis. Hij bleef de simpele bootjongen...
Na jaren varen (en sparen op zee kun je je geld niet uitgeven) besloot Piet toch maar weer eens aan wal te gaan. En wel in Bremen, daar kocht hij een appartement en computer, daar stuite hij op het internet en de grote hoeveelheid informatie die daar te vinden was. Zo kon hij ook weer contact opnemen met Willem die hem voorstelde aan zijn jongere broertje Heinrich van Kerstenbruchwald, die als 2 druppels water op Willem leek. Piet en Heinrich leken voor elkaar gemaakt en Piets geluk kon niet op toen bleek dat Heinrich niet vies was van de mannenliefde. Piet en Heinrich zijn nogsteeds een stel en nogsteeds woonachtig in Bremen.
Op FOK! heeft piet de plek gevonden waar zijn kennis wel gewaardeerd wordt, maar het lukt hem niet om af en toe toch in zijn oude mopperende gewoonte te vallen die hij heeft aangeleerd toen de mensen hem nog niet waardeerden. Hij blijft zich dan ook vaak tot den treure toe verdedigen zelfs al geeft de ander hem gelijk.
Post 29 van dit topicquote:Op maandag 17 augustus 2015 22:03 schreef miss_sly het volgende:
Heb ik die van Copycat gemist? Ben ik wel benieuwd naar
Thanks! Hij is goed. Net als die van CoolGuyquote:
quote:Op zaterdag 15 augustus 2015 13:00 schreef Barbusse het volgende:
Ontmoet Belsezar:
[ afbeelding ]
Bels wist al op jonge leeftijd dat hij anders was als de anderen. Nee, niet homo of zoiets, wat tegenwoordig zo bon ton is om te zeggen. Nee, hij was niet 100% Nederlands! Na een lange worsteling met zijn identiteit met alle bijbehorende puberproblemen besloot hij uit de kast te komen: hij was gedeeltelijk Braziliaans. Je kunt begrijpen dat de schok voor zijn familie groot was. Gelukkig steunden velen hem in zijn keuze en begrepen zijn nieuwe levenstijl toen ze zagen hoe gelukkig het hem maakte.
Als rechtgeaarde gedeeltelijke Braziliaan heeft hij het echter niet makkelijk in Nederland. De vooroordelen, die doen hem niet zoveel. "Je accepteert me maar zoals ik ben!" is zijn (terechte) reactie. (Dit zegt hij trouwens bij voorkeur in het Portugees waardoor de boodschap totaal niet overkomt bij anderen) Maar het weer hier! Dat is pas echt zwaar. Om deze reden heeft hij al meerdere malen geprobeerd naar Brazilie te vertrekken. Helaas ziet de Braziliaanse regering "kutweer" niet als een rechtsgeldig argument voor permanent asiel waardoor hij na korte tijd ter onverrichter zake weer naar Nederland terugkeert. De mensen van de immigratiedienst kent hij ondertussen bij voor- en achternaam, en ze sturen hem ieder jaar een kaartje voor zijn verjaardag.
Een groot nadeel van het "kutweer" is dat hij vrijwel altijd binnen blijft en de verwarming zo hoog zet dat al meerdere malen de politie langs is geweest omdat ze vanwege het energieverbruik dachten dat hij een wietplantage op zijn zolder had. Niets is minder waar, want Belsezar heeft slechts 1 grote passie: de BBQ! Want barbequen, dat doen echte Brazilianen natuurlijk! Dat Nederlanders het ook doen als het mooi weer is doet hij af met "Het is geen mooi weer in Nederland en zij grillen geen vlees, ze verbranden het". Helaas heeft deze passie in combinatie met zijn antipathie voor het weer in Nederland tot ontsteltenis van zijn vrienden en familie geleid tot de nare gewoonte om de BBQ maar binnenskamers aan te steken. Hierdoor is hij al meerdere malen in het ziekenhuis beland met koolmonyxide vergiftiging. Gelukkig brengt wat bossa nova hem er weer snel bovenop.
Al met al, ooit zal hij Brazilie bereiken. In de tussentijd zal hij het hiermee moeten doen:
quote:Op donderdag 20 augustus 2015 01:55 schreef Duderinnetje het volgende:
Ik begreep viavia dat Pietverdriet nogal beledigd is door zijn omschrijving. Hij vindt het schoolplein-pesterij aan zijn adres.
Heel veel sterkte de komende tijd, Ino!quote:Op donderdag 20 augustus 2015 03:03 schreef Belsezar het volgende:
Mensen, aanschouw Inolvidable:
[ afbeelding ]
Deze jonge meid heeft een fascinatie met Care Bear. Dit is terug te voeren naar het begin van haar jeugd waarin zij haar Care Bear speeltjes geen moment achterliet. Overal werden ze mee naar toe gesleept, was het de camping, onder de douche, naar school, etc. Ze moest en zou ze bij zich hebben. Toen dachten haar ouders en familie nog dat het lief en schattig was...
In haar latere jaren heeft ze dit nooit los kunnen laten, wat regelmatig tot conflicten leidde met haar studie, vrienden en familie. Toch zal zij volharden in deze passie. Zelfs de Fokkers hier hebben mogen delen in haar passie waarin zij zo vurig is dat het haar zelfs een ban heeft opgeleverd vanwege het verspreiden van Care Bear pornografie. Om het kort te zeggen was en is haar familie diep geschokt hierdoor en willen niets liever dat hun Ino een normaal bestaan krijgt en mee kan draaien in de maatschappij.
Haar familie heeft nu een regeling getroffen dat zij in Spanje onder streng toezicht in El Convento de las Monjas Sagradas te Murcia gaat proberen om hiervan af te komen. Het is haar laatste kans, aldus een persoon die dichtbij haar familie staat. "Het is genoeg geweest."
Laten wij allen haar succes en haar familie sterkte wensen in deze moeilijke tijden.
quote:Op donderdag 20 augustus 2015 03:03 schreef Belsezar het volgende:
Mensen, aanschouw Inolvidable:
[ afbeelding ]
Deze jonge meid heeft een fascinatie met Care Bear. Dit is terug te voeren naar het begin van haar jeugd waarin zij haar Care Bear speeltjes geen moment achterliet. Overal werden ze mee naar toe gesleept, was het de camping, onder de douche, naar school, etc. Ze moest en zou ze bij zich hebben. Toen dachten haar ouders en familie nog dat het lief en schattig was...
In haar latere jaren heeft ze dit nooit los kunnen laten, wat regelmatig tot conflicten leidde met haar studie, vrienden en familie. Toch zal zij volharden in deze passie. Zelfs de Fokkers hier hebben mogen delen in haar passie waarin zij zo vurig is dat het haar zelfs een ban heeft opgeleverd vanwege het verspreiden van Care Bear pornografie. Om het kort te zeggen was en is haar familie diep geschokt hierdoor en willen niets liever dat hun Ino een normaal bestaan krijgt en mee kan draaien in de maatschappij.
Haar familie heeft nu een regeling getroffen dat zij in Spanje onder streng toezicht in El Convento de las Monjas Sagradas te Murcia gaat proberen om hiervan af te komen. Het is haar laatste kans, aldus een persoon die dichtbij haar familie staat. "Het is genoeg geweest."
Laten wij allen haar succes en haar familie sterkte wensen in deze moeilijke tijden.
!!!quote:Op donderdag 20 augustus 2015 11:52 schreef stbabylon het volgende:
Goed, ik ben niet interessant genoeg, duidelijk
!!!quote:Op donderdag 20 augustus 2015 15:04 schreef stbabylon het volgende:
[..]
schaamteloze poging uiteraard
Ik denk gewoon dat ze jouw verhaal niet veel erger kunnen makenquote:Op donderdag 20 augustus 2015 11:52 schreef stbabylon het volgende:
Goed, ik ben niet interessant genoeg, duidelijk
Dat is wel een beetje gemeen van jequote:Op donderdag 20 augustus 2015 16:22 schreef Good.vs.Evil het volgende:
[..]
Ik denk gewoon dat ze jouw verhaal niet veel erger kunnen maken
ik vond het gewoon grappig het is toch een soort van fictie?quote:Op donderdag 20 augustus 2015 01:55 schreef Duderinnetje het volgende:
Ik begreep viavia dat Pietverdriet nogal beledigd is door zijn omschrijving. Hij vindt het schoolplein-pesterij aan zijn adres.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |