Dat is een dilemma dat in de praktijk niet bestaat omdat twee kandidaten nooit gelijkwaardig zijn. Ik zou voor de kandidaat kiezen die het beste aansluit op de inhoudelijke criteria die ik stel. Iedereen kan uitvallen, om uiteenlopende redenen waarvan zwangerschap er maar één is. Garanties bestaan niet, dus je moet vooral een inschatting van iemands karakter maken als je zoekt naar een persoon met toewijding.quote:Op vrijdag 25 oktober 2013 12:46 schreef motorbloempje het volgende:
http://www.bbc.co.uk/news(...)low_facebook_bbcnews
Over vrouwen gesproken. Maar dan gaan 100 vrouwen dus lekker met elkaar babbelen over dat het allemaal zo oneerlijk is. Er zijn uiteraard dingen waar gelijkheid meer een issue zou moeten zijn, maar glazen plafonds in verband met voortplantingsdrang en aanverwante zaken vind ik niet raar. Vind het wel jammer dat je daar als vrouw zónder kinderwens ook mee te maken krijgt, maar zo werkt dat nou eenmaal.
Als ik later als ik groot ben en iemand aan moet nemen voor een bepaalde positie die het beste bekleed kan worden door iemand (m/v) voor een lange periode (zeg: 6 jaar ofzo) met fulltime commitment (nee, dus niet voor zomaar iederen functie) en ik heb de keuze uit verder, op papier en na gesprekken, exact identieke kandidaten waarbij de een een 28-jarige man en de andere een 28-jarige vrouw is, dan zou ik ook voor de man gaan, puur omdat de vrouw een éxtra risico met zich meebrengt (bovenop alle dingen die de man ook met zich meebrengt) in het geval ze zwanger wordt; niet omdat ze incompetent is en/of dat wordt zodra ze gaat werpen/geworpen heeft, maar vaak (nee, niet altijd nee, maar vaak) verschuiven prioriteiten dan, en sowieso heb je te maken met zaken als zwangerschapsverlof. Dat vind ik niet per se sexistisch of bias, maar eerder realistisch, ondanks het feit dat ze zo'n moeder kan worden die haar kind om 6am in de creche dumpt en hem om 8pm weer ophaalt en in bed legt. Kan me dan ook prima voorstellen dat een manager zo'n beslissing maakt, puur om de risico-kans: gelukkig zijn er namelijk wél veel moeders die hun kinderen boven hun carrière verkiezen en bovenstaande NIET doen. Natuurlijk zijn er ook gezinnen met andere oplossingen en systemen, en ook vaders die thuis blijven en weetikveelwat, maar dat zijn uitzonderingen.
Dat is precies het soort denken dat ik niet uit kan staan bij sollicitatiecommissies. Ja, je kunt een inschatting maken op basis van statistiek, maar je kunt veel beter je eigen inschattingsvermogen gebruiken om de kandidaten te beoordelen die je voor je hebt.quote:Op vrijdag 25 oktober 2013 13:20 schreef motorbloempje het volgende:
groot/het grootste deel van de zorg op zich nemen, maar het gebeurt nu eenmaal vaker dat de vrouw er voor kiest (in overleg) dit zelf te doen, vandaar dat het risico nu eenmaal groter is dat een vrouw minder wil/gaat werken op het moment dat er kinderen zijn. Ook als je een man aanneemt zijn er risico's, maar volgens mij, zeker als ik om me heen kijk, (zo
Een collega van mij heeft 3 kinderen en zij zei dat ze er liever nog 3 kinderen uit perst dan nog een keer een proefschrift te moeten schrijvenquote:Op vrijdag 25 oktober 2013 13:25 schreef motorbloempje het volgende:
Zie ook veel gevallen van PhD combineren met kinderen ja
Zou wellicht wel handig zijn: net als je denk dat je PhD het moeilijkste is wat je ooit gedaan hebt en zult doen en je er helemaal klaar mee bent kijk je naar je niet stil te krijgen krijsende en schijtende kind en denk je 'oh, die PhD is een eitje in vergelijking met het moederschap!", ofzo
Maar het gebeurt wel! Trouwens: als het goed is/meezit ben ik 'onklaar gemaakt' voordat ik straks mijzelf op de arbeidsmarkt ga begeven, of dat nu binnen of buiten academia zal zijn. Vraag me af in hoeverre je dat zou moeten/kunnen vermelden bij een sollicitatie om eventuele uitsluiting vanwege angst voor zwangerschap(sverlof) te sussen Soort doktersbriefje vragen!quote:Op vrijdag 25 oktober 2013 13:25 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Dat is precies het soort denken dat ik niet uit kan staan bij sollicitatiecommissies. Ja, je kunt een inschatting maken op basis van statistiek, maar je kunt veel beter je eigen inschattingsvermogen gebruiken om de kandidaten te beoordelen die je voor je hebt.
Ik zou niet weten hoe je zo'n bias bij jezelf op een enigszins betrouwbare manier vast zou kunnen stellen. Op zich is het wel interessant dat je dénkt dat je die bias hebt; dat zegt misschien ook wel iets.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 21:52 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Nee bij mij gaat het echt om de eerste indruk, voordat er uberhaupt nog iets gezegd is, of voordat ik de vrouw gezien heb. Daarna stel ik mijn beeld bij (of als ik me er bewust van ben meteen).
Ik heb daar serieus over nagedacht. Ik heb twee kinderen gekregen tijdens het schrijven van mijn proefschrift en wou na afronding op een of andere manier wel duidelijk maken aan mogelijke werkgevers dat ik niet van plan ben nog meer kinderen te krijgen. Vrouwen die in de fase zitten waarin ik zit, hebben per definitie de schijn tegen (en terecht, want de meesten beginnen dan ook aan kinderen). Uiteindelijk heb ik dat niet gedaan, al wordt uit mijn cv wel duidelijk dát ik kinderen hebben. Tijdens mijn sollicitatiegesprek kwam het ook ter sprake (ik zei dat mijn ideaal op korte termijn was om 4 dagen te werken in verband met de combinatie werk-gezin).quote:Op vrijdag 25 oktober 2013 13:29 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
Maar het gebeurt wel! Trouwens: als het goed is/meezit ben ik 'onklaar gemaakt' voordat ik straks mijzelf op de arbeidsmarkt ga begeven, of dat nu binnen of buiten academia zal zijn. Vraag me af in hoeverre je dat zou moeten/kunnen vermelden bij een sollicitatie om eventuele uitsluiting vanwege angst voor zwangerschap(sverlof) te sussen Soort doktersbriefje vragen!
Hier krijgt iedereen kinderen tijdens de PhD, bijna.quote:Op vrijdag 25 oktober 2013 13:48 schreef ATuin-hek het volgende:
Het valt wel op hoeveel van de professoren binnen het instituut waar ik werk pas aan kinderen begonnen zijn toen ze al professor waren.
Dit is natuurlijk precies de reden dat veel journals (in ieder geval die lid zijn van ICMJE) verplichten dat je trials van te voren registreert, waardoor in ieder geval missende publicaties te zien zijn. Zie ook het All Trials initiatief. Er zijn verder journals die speciaal neutrale of negatieve resultaten publiceren. Journal of Negative Results in BioMedicine of zoiets, maar dat zijn uiteraard open access-journals, aangezien negatieve results over het algemeen je IF niet bevorderen. Helaas.quote:Op vrijdag 25 oktober 2013 19:42 schreef wouter456 het volgende:
Ik ben nog niet echt een wetenschapper maar ik moet zometeen voor mijn studie wel een onderzoek doen als afsluiting van mijn geneeskunde studie. Het is eigenlijk wel bekend dat als je een studie wil publiceren deze een positief resultaat moet hebben. Maw er moet echt iets aangetoond woorden. Studies die iets ontkrachten zijn veel moeilijker te publiceren. Het lijkt me dat als een dokter in Groningen uitvindt dat iets geen voordeel oplevert, een arts een Maastricht daar geen weet van heeft. Het gevolg kan zijn dat de arts in Maastricht hetzelfde gaat onderzoeken, met veel verspilling van tijd en geld tot gevolg. Nou vroeg ik me vandaag dus af: bestaat er eigenlijk wel een database voor studie zonder resultaat?
Er bestaat geen (goed) tijdschrift voor negatieve resultaten.Maar van heel veel onderzoeken kan een (ervaren) onderzoeker wel nagaan of ze de moeite waard zijn. Bijvoorbeeld, ik denk dat er geen onderzoek gepubliceerd is dat onderzocht heeft of penicilline borstkanker kan genezen (ik heb het niet opgezocht). Maar je kunt met een beetje gezond verstand nagaan dat dat ooit wel een keer getest is. In dat geval betekent de afwezigheid van een publicatie dus een afwezigheid van een positief resultaat.quote:Op vrijdag 25 oktober 2013 19:42 schreef wouter456 het volgende:
Ik ben nog niet echt een wetenschapper maar ik moet zometeen voor mijn studie wel een onderzoek doen als afsluiting van mijn geneeskunde studie. Het is eigenlijk wel bekend dat als je een studie wil publiceren deze een positief resultaat moet hebben. Maw er moet echt iets aangetoond woorden. Studies die iets ontkrachten zijn veel moeilijker te publiceren. Het lijkt me dat als een dokter in Groningen uitvindt dat iets geen voordeel oplevert, een arts een Maastricht daar geen weet van heeft. Het gevolg kan zijn dat de arts in Maastricht hetzelfde gaat onderzoeken, met veel verspilling van tijd en geld tot gevolg. Nou vroeg ik me vandaag dus af: bestaat er eigenlijk wel een database voor studie zonder resultaat?
Nee daar blijken mensen juist echt heel erg slecht in te zijn. Kan wel wat bronnen google-en als je wilt.quote:Op vrijdag 25 oktober 2013 13:25 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Dat is precies het soort denken dat ik niet uit kan staan bij sollicitatiecommissies. Ja, je kunt een inschatting maken op basis van statistiek, maar je kunt veel beter je eigen inschattingsvermogen gebruiken om de kandidaten te beoordelen die je voor je hebt.
Maar het probleem van die manier van denken is dat het extra bias creeert op heel erg veel vlakken. Bv banen waarin vrouwen onder gerepresenteerd zijn, terwijl ze er eigenlijk beter in zijn, zie je al bij jonge kinderen dat uberhaupt het idee dat ze dat zouden kunnen worden niet bij hun op komt. Bijvoorbeeld piloot; vrouwen zijn biologisch gezien betere piloten, maar 1. omdat er zo weinig vrouwenlijke piloten zijn lijkt het geen optie, en 2. omdat er zo weinig vrouwelijke piloten zijn, is het moeilijk als vrouw binnen die mannencultuur te werken zonder negatieve reacties van mannen en in een cultuur die rekening houdt met aanwezigheid van vrouwen. Sorry mijn zinnen zijn nogal krom, ben heel moe, maar hoop dat het punt een beetje overkomtquote:Op vrijdag 25 oktober 2013 12:46 schreef motorbloempje het volgende:
http://www.bbc.co.uk/news(...)low_facebook_bbcnews
Over vrouwen gesproken. Maar dan gaan 100 vrouwen dus lekker met elkaar babbelen over dat het allemaal zo oneerlijk is. Er zijn uiteraard dingen waar gelijkheid meer een issue zou moeten zijn, maar glazen plafonds in verband met voortplantingsdrang en aanverwante zaken vind ik niet raar. Vind het wel jammer dat je daar als vrouw zónder kinderwens ook mee te maken krijgt, maar zo werkt dat nou eenmaal.
Als ik later als ik groot ben en iemand aan moet nemen voor een bepaalde positie die het beste bekleed kan worden door iemand (m/v) voor een lange periode (zeg: 6 jaar ofzo) met fulltime commitment (nee, dus niet voor zomaar iederen functie) en ik heb de keuze uit verder, op papier en na gesprekken, exact identieke kandidaten waarbij de een een 28-jarige man en de andere een 28-jarige vrouw is, dan zou ik ook voor de man gaan, puur omdat de vrouw een éxtra risico met zich meebrengt (bovenop alle dingen die de man ook met zich meebrengt) in het geval ze zwanger wordt; niet omdat ze incompetent is en/of dat wordt zodra ze gaat werpen/geworpen heeft, maar vaak (nee, niet altijd nee, maar vaak) verschuiven prioriteiten dan, en sowieso heb je te maken met zaken als zwangerschapsverlof. Dat vind ik niet per se sexistisch of bias, maar eerder realistisch, ondanks het feit dat ze zo'n moeder kan worden die haar kind om 6am in de creche dumpt en hem om 8pm weer ophaalt en in bed legt. Kan me dan ook prima voorstellen dat een manager zo'n beslissing maakt, puur om de risico-kans: gelukkig zijn er namelijk wél veel moeders die hun kinderen boven hun carrière verkiezen en bovenstaande NIET doen. Natuurlijk zijn er ook gezinnen met andere oplossingen en systemen, en ook vaders die thuis blijven en weetikveelwat, maar dat zijn uitzonderingen.
Dat is iets waar de laatste jaren veel over gesproken wordt (eerder ook al maar niet zo veel), de opties verschillen nogal per vakgebied, bij psy zijn er wel journals waarin null-results gepubliceerd worden. Ook heb je plosOne, weet niet hoe goed dat is voor geneeskunde maar die publiceren in principe alles zolang de methodologie maar goed is, ongeacht de uitkomsten en ongeach of zij het een goede vraag of niet vinden, dat vinden ze aan de peers om te beoordelen.quote:Op vrijdag 25 oktober 2013 19:42 schreef wouter456 het volgende:
Ik ben nog niet echt een wetenschapper maar ik moet zometeen voor mijn studie wel een onderzoek doen als afsluiting van mijn geneeskunde studie. Het is eigenlijk wel bekend dat als je een studie wil publiceren deze een positief resultaat moet hebben. Maw er moet echt iets aangetoond woorden. Studies die iets ontkrachten zijn veel moeilijker te publiceren. Het lijkt me dat als een dokter in Groningen uitvindt dat iets geen voordeel oplevert, een arts een Maastricht daar geen weet van heeft. Het gevolg kan zijn dat de arts in Maastricht hetzelfde gaat onderzoeken, met veel verspilling van tijd en geld tot gevolg. Nou vroeg ik me vandaag dus af: bestaat er eigenlijk wel een database voor studie zonder resultaat?
quote:Op vrijdag 25 oktober 2013 13:28 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Een collega van mij heeft 3 kinderen en zij zei dat ze er liever nog 3 kinderen uit perst dan nog een keer een proefschrift te moeten schrijven
Het is toch gewoon elementaire kansrekening? Neem Piet en je hebt X procent kans dat..., neem Truus en je hebt Y procent kans dat...quote:Op vrijdag 25 oktober 2013 13:29 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik zou niet weten hoe je zo'n bias bij jezelf op een enigszins betrouwbare manier vast zou kunnen stellen. Op zich is het wel interessant dat je dénkt dat je die bias hebt; dat zegt misschien ook wel iets.
Als de vrouwen er zelf voor kiezen om geen piloot te worden dan is er niets aan de hand.quote:Op vrijdag 25 oktober 2013 20:27 schreef oompaloompa het volgende:
Maar het probleem van die manier van denken is dat het extra bias creeert op heel erg veel vlakken. Bv banen waarin vrouwen onder gerepresenteerd zijn, terwijl ze er eigenlijk beter in zijn, zie je al bij jonge kinderen dat uberhaupt het idee dat ze dat zouden kunnen worden niet bij hun op komt. Bijvoorbeeld piloot; vrouwen zijn biologisch gezien betere piloten, maar 1. omdat er zo weinig vrouwenlijke piloten zijn lijkt het geen optie, en 2. omdat er zo weinig vrouwelijke piloten zijn, is het moeilijk als vrouw binnen die mannencultuur te werken zonder negatieve reacties van mannen en in een cultuur die rekening houdt met aanwezigheid van vrouwen. Sorry mijn zinnen zijn nogal krom, ben heel moe, maar hoop dat het punt een beetje overkomt
Een artikel met een negatief resultaat zal ook weinig citaties opleveren. Dus mocht je het ergens gepubliceerd krijgen, dan heb je er alsnog weinig aan (in termen van citaties, h-index).quote:Op vrijdag 25 oktober 2013 19:42 schreef wouter456 het volgende:
Ik ben nog niet echt een wetenschapper maar ik moet zometeen voor mijn studie wel een onderzoek doen als afsluiting van mijn geneeskunde studie. Het is eigenlijk wel bekend dat als je een studie wil publiceren deze een positief resultaat moet hebben. Maw er moet echt iets aangetoond woorden. Studies die iets ontkrachten zijn veel moeilijker te publiceren. Het lijkt me dat als een dokter in Groningen uitvindt dat iets geen voordeel oplevert, een arts een Maastricht daar geen weet van heeft. Het gevolg kan zijn dat de arts in Maastricht hetzelfde gaat onderzoeken, met veel verspilling van tijd en geld tot gevolg. Nou vroeg ik me vandaag dus af: bestaat er eigenlijk wel een database voor studie zonder resultaat?
Gefeliciteerd! Voor hoe lang?quote:Op zaterdag 26 oktober 2013 13:02 schreef Piperidine het volgende:
Maximale contractverlenging gekregen .
Maximale felicitatiesquote:Op zaterdag 26 oktober 2013 13:02 schreef Piperidine het volgende:
Maximale contractverlenging gekregen .
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |