[DEF] Defensie bezuinigingen 2013/2014 #11

quote:

Op maandag 9 september 2013 19:31 schreef DeVogelverschrikker het volgende:
Te triest voor woorden.....
Waar wij moeten bezuinigen, geeft Amerika doodleuk 711 miljard dollar uit aan Defensie....

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 00:20 schreef Aapsoldaat het volgende:
Wat is dan het nut van CV90's als de focus op Afrika komt te liggen, maar er geen CV90's naar toe worden gestuurd. Stuur een paar van die krengen die kant op, die zullen vast nog wel van pas komen als QRF. (op z'n minst)

quote:

Jeanine, gooi het roer om!

Een strategie bestaat doorgaans uit drie vragen, de 'strategische driehoek': wat zijn je doelen, wat zijn je middelen en hoe wil je de doelen bereiken? Ambitieuze strategieën vereisen zowel gewaagde doelen als veel middelen; bij een bescheiden strategie passen juist eenvoudige doelen en weinig middelen.

quote:

Tien misvattingen die onze defensie ondermijnen

In de aanloop naar de internationale Vredesweek doen veel organisaties hun best om hun ideeën over vrede en veiligheid voor het voetlicht te brengen en in een actueel perspectief te plaatsen. Vrede en veiligheid zijn namelijk nog steeds niet overal ter wereld uitbundig aanwezig. Op veel plekken is het een schaarstegoed waarvoor mensen nog altijd vaak bereid zijn het hoogste offer te brengen. In het al lange tijd relatief zeer veilige Nederland staan wij daar steeds verder vanaf. De ‘intellectuele bijdragen’ van VVD-jongeren in dagblad Trouw zijn een schrijnend voorbeeld van het egocentrisme dat mensen kenmerkt in diepe geestelijke nood.

De academisch gevormde kinderen van de grootste liberale partij in Nederland pleiten voor een kleine krijgsmacht met als hoofdtaak het bewaken van de territoriale integriteit. “Vergeet de veelzijdig inzetbare krijgsmacht”, zo vat Trouw het nieuwe dogma samen. De krant geeft de VVD-jongeren vervolgens royaal de ruimte om hun denkbeelden uit te werken. Een zegen voor de natie, omdat hierdoor des te duidelijker naar voren komt welke wanen de dag van vandaag regeren. Bedoeld of onbedoeld zet Trouw voor ons tien algemene misvattingen op een rij die onze defensie ondermijnen.


Rechts is toch voor het leger?

Dat Trouw in zo’n ruime mate een podium geeft aan het werkstukje van Ghassan Dahhan, Stephan de Vries en Marno de Boer is natuurlijk “omdat dit nieuws is”. De hardnekkige misvatting die hier achter steekt is dat ‘rechts’ traditioneel vóór het militaire apparaat is, tegenover een ‘linkse’ voorkeur voor pacifisme. De realiteit is echter dat door de hele wereldgeschiedenis heen zowel linkse als rechtse ideologen militaire middelen inzetten als verlengstuk van hun politiek. De begrotingsoverzichten van de afgelopen eeuw wijzen uit dat ‘links’ in Nederland structureel meer geld over blijkt te hebben voor interventies. Humaniteit en solidariteit en solidariteit zijn blijkbaar krachtiger ideologische drijfveren geworden dan het beschermen van handelsbelangen.

Misvatting 1: Wij geven te veel geld uit per militair

De oplettende calculerende burgers stellen vast dat “wij relatief veel geld uitgeven per militair”. De bedrijfskosten per Defensiemedewerker halen zij naar voren als een veelzeggende efficiencyratio. Ze signaleren een in hun ogen ongunstige trend: minder mensen zijn voor ons aan het werk, terwijl de productiekosten niet hard genoeg dalen. Wat een verschrikkelijk inefficiënt management moet Defensie wel niet hebben! Deze redenering gaat echter volledig voorbij aan de realiteit dat steeds meer menselijke arbeid wordt verricht door machines. Geavanceerde apparaten en automatiseringsoplossingen nemen werk uit handen, zorgen voor meer productiecapaciteit, borgen de kwaliteit en consistentie van de output. En in het geval van Defensie staat naast effectiviteit vooral ook het reduceren van gevaar voor personeel voorop: meer veiligheid, minder eigen slachtoffers. Een moderne krijgsmacht telt per definitie minder mensen dan een ouderwets apparaat. De realiteit is dat de Nederlandse Defensiebegroting al twintig jaar krimpt, terwijl de inzet zeker niet is verminderd. Boots on the ground en numeriek overwicht zijn steeds minder relevant geworden in de praktijk van het veiligheidswerk. Cyberspace heeft zich bovendien naast de fysieke ruimte – die uiteraard nog steeds bestaat – gepresenteerd als een nieuwe economische ruimte waar onze kwetsbaarheid ligt.

Misvatting 2: Wij hebben teveel officiersfuncties

Met hetzelfde gemak poneren de leergierige observatoren de stelling dat het Nederlandse leger naar verhouding veel te veel officieren heeft. Ook deze misvatting is gebaseerd op een achterhaald idee over de logische opbouw van een door mensen gevormde organisatiepyramide. Alsof het zo verstandig is om een laagopgeleide achter de joystick van een drone te zetten, omdat die zo goed is in computerspelletjes. De apparatuur wordt steeds slimmer, maar het is niet verstandig om mensen die ooit het ‘domme’ werk deden nu het slimmere werk te laten doen. Misschien moeten ‘operators’ (de nieuwe cyber-infanterie) juist wel hogere salarissen krijgen dan de oude ‘voetsoldaten’ en tankbemanningen, omdat ze hoger opgeleid werk moeten doen met veel meer verantwoordelijkheid. Als je het rangenstelsel wilt herzien is dat wat anders. Misschien willen we het werk ‘op officiersniveau’ geen ‘officiersfuncties’ meer noemen. De politiek is er gek genoeg voor om hiervoor nieuwe kreten te verzinnen.

Misvatting 3: Defensie is té ambitieus

Een derde hardnekkige misvatting die de VVD-jongeren zo eloquent articuleren luidt: De doelstellingen van Defensie zijn ambitieus. Onzin. Defensie stelt als organisatie geen uiteindelijk zelf geen politieke doelen. De ambitie wordt in onze democratische samenleving nog altijd gesteld door gekozen bewindslieden. De Nazi’s tegenhouden was ook ambitieus. De Holocaust stoppen was een bijzonder ambitieus plan. Was het nodig? Is het nu nodig om gifgasaanvallen op MENSEN te stoppen, waar ook ter wereld? Ambitieus… De VVD-jongeren veronderstellen een zekere onevenwichtigheid: dit kunnen wij niet aan. Dit denken gaat voorbij aan wat de tegenstander als autonome actor voor uitdagingen presenteert. Het verleden heeft duidelijk gemaakt dat niet alleen de ambitie van Nederlandse politici de effectiviteit van onze Defensie bepaalt. Het machtsevenwicht wordt ook beïnvloed door wat tegenstanders in stelling brengen. In het geval van “irreguliere” tegenstanders is het nog lastiger dan anders om een juiste inschatting te maken van de middelen die Nederland nodig heeft.


Misvatting 4: Onze veiligheid speelt alleen binnen onze territoriale grenzen

Een vierde misvatting is dat onze veiligheid zich afspeelt binnen de fysieke grenzen van het Koninkrijk der Nederlanden. Vitale belangen en het grondgebied moeten beschermd worden; de prioriteit moet daarbij liggen bij het beschermen van de territoriale integriteit… Een merkwaardige stellingname voor wie de handelseconomie ruim baan wil geven. In het belang van importerende en exporterende bedrijven doen we ons best voor open grenzen, voor een wereldwijd vrij verkeer van goederen en diensten, voor het aantrekken van buitenlandse investeerders, voor het naar binnen halen van vestigingen van fabrieken en dergelijke, of juist voor verplaatsen van productiefaciliteiten naar het goedkopere buitenland. Onze belangen liggen in het beschermen van wereldwijde fysieke en elektronische netwerken. De netwerken voor fysieke distributie van olie, gas, elektronica, voedsel, kleding enzovoort zijn wereldomspannend. In overtreffende trap geldt dit voor netwerken in het elektrische domein; telecommunicatie, TV/radio, computer software, cloud services. Een kreet als “het nationaal belang moet voorop staan” getuigt van weinig inzicht in de aard van de economie. Nederlandse bedrijven – ook in het MKB –zijn hartstikke afhankelijk van zaken uit het buitenland om überhaupt te kunnen produceren en veel zijn direct of indirect afhankelijk van export. Zelfs op het niveau van individuele huishoudens zijn de zegeningen merkbaar van de wereldhandel. Goedkope elektronica en kleding uit Azië. Goedkope brandstof uit het Midden-Oosten en Rusland. Voedingsmiddelen die voor nauwelijks meer dan een appel en ei dagelijks op ons menu verschijnen. De vrijheid die wij nodig hebben om onze levenswijze in stand te houden ontlenen wij niet aan parkwachters in een soort wildreservaat. Een tank bij de grens neerzetten is een achterhaald concept.

Misvatting 5: Nederland tast de internationale rechtsorde aan

Kortzichtig en naïef is ook de misvatting dat Nederland in feite het aantasten van de internationale rechtsorde steunt door achter Amerika aan te lopen en mee te doen met militaire interventies. Door de VVD-jongeren ongewilde betrokkenheid bij interventies in landen als Koeweit, Irak, Afghanistan et cetera worden hiermee veroordeeld als een ‘onrechtmatige daad’. Hierbij wordt wel even voorbijgegaan aan het feit dat totalitaire regimes (Irak) en extremistische ideologieën (te gemakkelijk gelabeld als Taliban?) weldegelijk hun territoriale grenzen hebben overschreden. Het maakt blijkbaar niet uit dat ze bovendien eerst humanitaire grenzen hebben overschreden en mensenrechten hebben vertrapt. Gruweldaden die buiten ons territorium plaatsvonden. En het gebeurt nog elke dag, zoals onlangs weer in Mali werd bewezen en in Syrië. Niet mee bemoeien? Zijn wij onze broeders hoeder? Welke ideologie rechtvaardigt een dergelijke desinteresse?

De ‘sjeik op de oliekraan’ is tegenwoordig niet meer zo’n populair beeld. En ook ‘de gek met zijn vinger boven een rode knop’ boezemt ons niet veel angst meer in. Maar het is al te gemakkelijk om te zeggen dat Defensie eigenlijk een goede vijand nodig heeft, of een lekkere concrete dreiging dicht bij huis. Dat zou een domme omkering van de feiten zijn. Er is sprake van onveiligheid. Er zijn concrete situaties van oorlogen, schendingen van de rechtsorde, van ernstige aantasting van de vrijheid van individuen en volkeren. We kunnen wel doen alsof we daar niets mee te maken hebben omdat die buiten ons territorium vallen, maar dat is kortzichtig en naïef.

Misvatting 6: Militaire interventies hebben geen duidelijk doel

Ten zesde stellen de jeugdige analisten in dit verband dat de militaire interventies in Afghanistan en dergelijke geen duidelijk militair doel hebben gehad. Het zou lachwekkend zijn als de materie niet zo ernstig was. Militaire interventies heten niet voor niets ‘missies’. Centraal staan voortdurend het ‘waarom’ en het beoogde eindresultaat. In onze democratie organiseren en ondernemen militairen niets voordat ze daartoe een expliciete opdracht hebben gekregen. Op strategisch, operationeel en tactisch niveau wordt nadrukkelijk naar uitvoerbare doelen toegewerkt: de ‘end state’. Dat de politiek vaak niet beschikt over het vermogen om het militaire instrumentarium adequaat te gebruiken is des te schrijnender. Onwerkbare ‘rules of engagement’ en mandaten die neerkomen op ‘afschrikken door aanwezigheid, zonder zelf geweld te gebruiken of te beantwoorden’ zijn geen uitzondering. Militairen hebben altijd concrete doelen voor ogen. Het is echter de politiek die beslist: Nou, doe toch maar liever niet. Niet in de laatste plaats omdat het afvuren van een raket en het zuiveren en beveiligen van een bepaalde sector in het operatiegebied zoveel geld kost.

Misvatting 7: Inzet moet binnen het bestaande budget voor opbouw en instandhouding


Inzet slaat grote gaten in de begroting van Defensie, stellen de heldere geesten, want interventies moeten wel binnen het bestaande budget worden gerealiseerd. Deze zevende misvatting gaat uit van het idee dat je kunt kiezen of het vrede is en of het veilig is in de wereld. Alsof wij in Nederland helemaal autonoom bepalen of de conditie waarin de wereld verkeert in orde is. Op het niveau van de individuele mens kunnen we het nog net overzien. Ieder weldenkend mens weet dat je gezondheid niet alleen maar afhankelijk is van je inkomen. En als het je eigen lichaam betreft, is het niet zo moeilijk om te kiezen of je wel of niet gaat behandelen met die dure medicijnen. De realiteit is dat Nederlanders zich prima voelen als het gaat om veiligheid. Ze worden niet ziek van wat er gebeurt in andere delen van de wereld. Het is blijkbaar een té grote intellectuele sprong om te snappen dat de kosten van inzet van militairen per definitie niet gefinancierd kunnen worden uit het budget voor onderhoud en instandhouding. Daar moeten andere financiële middelen voor beschikbaar komen. Het zou verstandig zijn om daar reserves voor op te bouwen. Maar ja, dan zijn we als Nederlanders nog meer kwijt aan onze overheid. En daar zijn ze bij de VVD-jongeren al helemaal niet van.


Misvatting 8: Expeditionair optreden is duurder dan territoriale beveiliging

De stellers van de Trouw-artikelen blijken allergisch voor het uitgeven van geld aan zaken die niet onmiddellijk betrekking hebben op onze eigen situatie en leefomgeving. Expeditionaire inzet is geldverslindend stellen zij als één van de slechtste eigenschappen van de huidige Nederlandse krijgsmacht. Zij schetsen de aard van onze Defensieorganisatie als een slang met twee koppen: De inzet is sowieso geldverslindend en expeditionaire inzet is dat in overtreffende trap. Echter, iedere polemoloog en econoom moet kunnen uitleggen dat geweldsescalatie veel duurder is. Ver van huis vroegtijdig ingrijpen is veel kostenefficiënter dan wachten tot de brand verder uitslaat.

Misvatting 9: Fuseren van Defensieonderdelen levert besparingen op

We leren het onze kinderen zelf: Als je meerijdt met iemand anders kun je de brandstofkosten delen en dan kom je goedkoper waar je wezen wilt. Als je krantenabonnement te duur wordt, deel je ’m toch gewoon met de buren? Dezelfde ijzeren logica volgend stellen de jeugdige VVD-ideologen dat het hoog tijd wordt om Defensie-onderdelen die ongeveer hetzelfde werk lijken te doen maar te laten fuseren. Dat de overheid bij uitstek niet succesvol is gebleken in het realiseren van besparingen op deze manier, wordt even vergeten. Dat fuseren daarentegen een uitstekende tactiek is gebleken om effectieve organisaties volledig te ontregelen en te ontkrachten, dat lijkt hen niet te deren. Als je agenda is om vervolgens de hele boel te ontmantelen, kun je je ook de moeite van het fuseren besparen. Hun betoog voert echter terug op de premisse dat inkrimpen en afschaffen eigenlijk wel een verstandig beleid zou zijn. Het reduceren van het aantal organisatorische eenheden is een logische eerste stap naar het afscheid nemen van bepaalde competenties. Fuseren is uitvoering geven aan het krimpscenario volgens een beproefd model.

Misvatting 10: De krijgsmacht kunnen we gerust vergeten

De VVD-jongeren doen precies wat we van VVD-jongeren mogen verwachten als het gaat om het formuleren van ideologie: pleiten voor een kleiner overheidsapparaat dat bovendien minder intervenieert. Knap van Trouw dat deze krant dit grote en belangrijke nieuws onder zo’n pakkende en veelzeggende kop heeft weten te vatten: “Vergeet de veelzijdig inzetbare krijgsmacht”. In vijf woorden weet de redactie drie frames samen te pakken: a) veelzijdigheid is duur, b) inzet(baarheid) is niet wenselijk, en c) een krijgsmacht is voor Nederland overbodig geworden. Knap, want ieder praktisch ingesteld mens weet dat multifunctionaliteit per definitie efficiënter is. Bovendien is het juist de feitelijke inzet die de relevantie aan het licht brengt en de ‘gebruikswaarde’ laat ervaren. En de gecoördineerde inzet van geweldsmiddelen is als politiek instrument is nog altijd aan de orde van de dag, ook al leven we in Nederland ver van het huidige front. Kortetermijndenken en kortzichtigheid zijn ons in het verleden al vaker duur komen te staan. Defensie is in het Nederlandse bestel geen ‘macht van het kwaad’, maar een ‘macht tegen het kwaad’ in de wereld. Wij stellen ons niet de vraag of wij geweld mogen gebruiken of willen gebruiken. Defensie is zoals wij onze krijgsmacht hebben georganiseerd juist het antwoord op geweld dat op ons afkomt; op ons Nederlanders en andere mensen van goede wil. Wij kunnen in de wereld staan als volk dat de vrede alleen voor onszelf wil, of als medemensen die vrede en veiligheid voor iedereen zouden willen. Misschien is het toch nog te vroeg om de krijgsmacht te vergeten. Misschien hebben wij als één van de rijkste landen in het vrije deel van de wereld ook nog wel een grotere verantwoordelijkheid.

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 08:58 schreef Cobra4 het volgende:
De Jonge raadt Hennis aan te investeren in de vertrouwensband met haar personeel. De minister wil daar niet op reageren. Haar woordvoerder laat alleen weten dat Defensie "zich niet herkent in het beeld dat generaal De Jonge met zijn artikel oproept".

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 08:27 schreef Pumatje het volgende:

[..]

Ja, gewoon het idee van de gereeschapskist.

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 13:36 schreef Pumatje het volgende:
Daar doet ze het mee af? Op een klacht van formaat is het oke als die wordt beantwoord met: "we herkennen ons er niet in"

Moet ik eens doen op mijn werk. Puma, je verwaarloost de CV, je pist over de munitie heen en er zit een drol van je in de uitlaat.

Oh, echt? Nou ik herken me er niet in sherrif.
de groetjes.

fantastisch

quote:

Kamer wil opheldering Hennis over kritiek op beleid
Minister van Defensie Jeanine Hennis-Plasschaert (VVD) moet op korte termijn reageren op de kritiek die zij uit eigen gelederen krijgt op haar beleid.

De Tweede Kamer eist voor donderdagmiddag een brief van de bewindsvrouw. Een meerderheid steunde dinsdag een verzoek daartoe van Gert-Jan Segers (ChristenUnie).
Aanleiding is het opiniestuk dat generaal-majoor buiten dienst Harm de Jonge maandag schreef in dagblad Trouw. Hij stelde dat officieren van de krijgsmacht steeds minder vertrouwen hebben in de minister. De wijze waarop Hennis invulling geeft aan de bezuinigingen, getuigt volgens hem niet van visie.
"Het is gewoon strepen tot de boekhouder tevreden is gesteld zonder je al te veel af te vragen in hoeverre je nu nog de gewenste samenhang in de krijgsmacht overeind kan houden", schreef hij.

Opmerkelijk
De generaal eist dat Hennis op Prinsjesdag met een duidelijke 'stip op de horizon' komt voor het defensiepersoneel. Zijn kritiek is opmerkelijk, omdat militairen zelden publiekelijk kritiek leveren op hun minister.
Segers sprak van een "hele ernstige situatie" en wil eigenlijk een debat met de minister. Daarvoor kreeg hij te weinig steun. Wel moet Hennis voor donderdag 12.00 uur een brief sturen over de kwestie. Dat verzoek steunden ook de regeringspartijen VVD en PvdA. Mogelijk volgt dan alsnog een debat.

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 18:59 schreef Aapsoldaat het volgende:

[..]

Belachelijk, er is 1,2 miljard euro voor die krengen neergelegd, en dan worden ze niet eens ingezet wanneer de kans er is.

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 19:09 schreef 99.999 het volgende:

[..]

Maar wat doet jouw leidinggevende wanneer je via de media je onvrede uit?
Ik denk dat je dan eerst eens uitgebreid op je donder krijgt omdat je je organisatie in het openbaar te kakken zet en dat men daarna heel misschien eens gaat overwegen ook inhoudelijk naar je klacht te kijken. Het op deze manier spelen geeft nu eenmaal niet echt een grote kans op instemmend geknik van de hoogste baas.

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 19:36 schreef Pumatje het volgende:

[..]

We gaan niet onze hele krijgsmacht afstemmen op Afrika. Lees wat beter