Wat echter voor alle medicatie opgaat, is dat de werkzaamheid per persoon verschilt. Ga daarom niet blind op ervaringen van anderen af, en raadpleeg altijd een arts bij eventuele twijfels of vragen.
Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling van dit topic om te discussieren over het al dan niet gebruiken van antidepressiva en andere medicijnen. Alleen eigen ervaringen en do's & dont's dus.
Enkele links met meer informatie over psychofarmaca
Stichting Pandora - belangenvereniging voor mensen met psychische of psychiatriche problemen.. Onder het kopje 'dossiers' staan handige .pdjjes, met daarin onder andere informatie over de soorten medicatie, eventuele bijwerkingen, en het gebruik ervan.
Consumed - site met algemene informatie over medicijnen, en ook over de diverse medicijnen bij psychische klachten. Naast factuele informatie als samenstelling, verkrijgbaarheid, ook informatie over bijwerkingen en dergelijke.
Hulpgids.nl - prima uitleg over de werking van Anti Depressiva.
Hersenstorm - onder het kopje 'Ritalin, ja of nee?' ervaringen over de bijwerkingen van Ritalin, én alternatieven voor dit medicijn. Let op: deze ervaringen zijn alleen gebaseerd op die van de schrijfster van deze site. Ook nu geldt: wat voor de één niet werkt, kan voor de ander een uitkomst zijn.
Schizofrenieplein - index met een flink aantal bijsluiters van antipsychotica. Daarnaast veel algemene informatie over schizofrenie, en de behandelmethodes ervan.
Psycholoog.net forum - Het forum van psycholoog.net, heeft een apart 'Medicatie en psychofarmaca' subforum, met daarin vooral veel gebruikerservaringen van onder andere AD's en ritalin.
Meldpunt Medicijnen- Meldt hier je goede en slechte ervaringen met medicatie.
Enkele afkortingen, die je in dit topic kan vinden.
*ad= antidepressiva
*ha= huisarts
*mw= maatschappelijk werk
Het vorige deel: [Centraal] Medicatie bij psychische klachten Deel 7
Deze OP vindt je hier.
quote:Op maandag 22 september 2008 17:18 schreef Topspin het volgende:
Heb weer een paar dagen met spanningen in het hoofd rondgelopen, dan is het een constante stroming van gedachten die me het gevoel geven dat ik onder constante druk sta in het hoofd waardoor ik amper rust kan ervaren en ervaar ik dan even rust dan duurt dat maar heel even. Die spanningen lijken dan ook geen echte reden te hebben en zijn zo aanwezig zonder echte achtergrond. Het zijn dus ook geen zorgen zozeer die ik me maak, maar eerder een of andere spanning waarbij ik ook heel erg in mijn hoofd lijk te leven met al die spanningen en gedachten, een constante stroming van gedachten is het ook.
Net even besloten om rivotril in te nemen omdat ik geen zin had om de hele dag te moeten vechten om overeind te blijven. Na 1 minuten merkte ik al een wereld van verschil en nu dus echt het gevoel dat de dag tenminste een beetje okey is te noemen in deze rustgevende staat. Die spanningen kunnen dus vaak mijn hele dag verzieken en ook zelfs tot depressieve gedachten leiden.
Wat nu mijn vraag is over rivotril als rustgever die niet iedere dag hoeft ingenomen te worden maar indien nodig. Stel ik neem nu 1 week rivotril in, is het dan zo dat die rust die aanwezig is geweest door kan zetten zonder inname van rivotril of is rivotril slechts een tijdelijke oplossing van het probleem. Sowieso hoe het zit met andere rustgevers, kan het ervoor zorgen dat het rustgevende gevoel doorzet of is het slechts een tijdelijke verdoving en keert de onrust na stoppen of niet meer innemen altijd weer terug?
Wilde overigens 3 biertjes pakken maar denk dat het averechts werkt want bier word ik ook onrustig van, dan maar liever even 1 MG rivotril want dat is ook minder schadelijk dan steeds maar een biertje pakken om rustig te worden.
quote:
tsja, dat ligt natuurlijk aan je "spanningsaanval" komt dat door tijdelijke stress bijvoorbeeld of is het iets chronisch
quote:Vaak lijkt het chronisch te zijn met die spanningen, heb er al veel langer last van maar niet zo erg als afgelopen jaren. Dan zijn er ook dagen dat het niet aanwezig is maar het keert vaak terug. De spanning is dan nu eraf, eens zien hoelang het duurt. Kan zijn dat nu de ergste spanning eraf is en dat de rest van de avond ook ontspannen gaat zijn. Weet niet hoelang het werkt ook dat middel.Op maandag 22 september 2008 17:26 schreef Re het volgende:
tsja, dat ligt natuurlijk aan je "spanningsaanval" komt dat door tijdelijke stress bijvoorbeeld of is het iets chronisch
Tis in ieder geval een soort van verlossing en het verschil is dusdanig groot dat ik in een soort van oase van rust terecht lijk te zijn gekomen
Eerst onder hoge druk en vervolgens alle druk van de ketel en dan lijkt het ineens een vele mooiere wereld te zijn. Merk dan overigens ook op dat het lichaam veel ontspannender lijkt te zijn, maar dat lijkt me logisch omdat de hersens veel van het lichaam laat functioneren.De een neemt een joint, de ander een biertje of wijntje en ik besluit vandaag maar even dit te doen
Overigens voel ik me niet verdoofd zoals bij Xanax wel het geval was, ik voel me gewoon prettig aanwezig en ben alert genoeg nu. Tis niet zo dat ik compleet van de wereld ben, net voldoende rust om geen spanning te ervaren en niet verder weg zakkend naar beneden
[ Bericht 8% gewijzigd door Topspin op 22-09-2008 18:04:59 ]
.In geval van rivotril is het niet echt stoppen omdat ik het vaak hele periodes niet inneem en alleen als het echt nodig is. En vanzelf de hoop dat het straks helemaal niet meer nodig is want merk alsnog dat het toch beter aan het gaan is bij vlagen. En dan de hoop dat 7 dagen van rust doorzetten naar een hele lange reeks. Lijkt me best mogelijk om in rust te blijven vertoeven zodra het een tijdje aanwezig is geweest, dat de trend doorbroken wordt of iets dergelijks maar ik heb bar weinig verstand van hoe de zenuwen werken.
In ieder geval veel succes en sterkte ermee
quote:en weet je wat nog gevaarlijker is.... de eenzijdige benadering van dit geheel.... het is allemaal gebaseerd op zeer streng gecontroleerde klinische studies maar ze hebben deze analyses niet losgelaten op de praktijk waar mensen niet elke dag aandacht krijgen van ziekenhuis personeel, waar niet elk wissewasje wordt opgeschreven als mogelijke bijwerking.Op maandag 22 september 2008 18:09 schreef Noodly het volgende:
Ik ben echt heel erg geschrokken van die uitzending van Zembla. Ik twijfel er bij mezelf ook al over, maar zoals iemand in de uitzending zegt: Stoppen is moeilijk.
En nu krijg je dus het gevaar dat mensen bang worden, gaan stoppen etc...
gevaarlijk dat is deze eenzijdige berichtgeving...
en nee ik ben van mening dat het teveel wordt voorgeschreven doordat een HA gewoon geen tijd voor iets neemt maar zit je echt met een chronische of zware depressie dan is er maar 1 oplossing... (pharmaco)therapie
Ik wil gewoon niet langdurig elke dag afhankelijk zijn van een schadelijk antidepressiva die 4 op de 5 mensen helemaal niet nodig heeft
Ik weet 100% zeker dat ik de juiste keuze heb gemaakt...
[ Bericht 3% gewijzigd door ilona-scuderia op 23-09-2008 00:20:02 ]
aan de melatonine ben ik nog steeds niet begonnen omdat ik het steeds vergeet in te nemen
morgen maar weer een nieuwe poging. Lijkt me heerlijk om in een normaal ritme te komen. Ik weet niet hoe het is om op tijd te gaan slapen en 's ochtends op te staan zonder het gevoel dat ik in ga storten.Heb de uitzending van Zembla inmiddels ook gezien en ik moet Re gelijk geven, een beetje eenzijdig weergegeven dit. Net als de industrie er alles aan zal doen om hun producten positief naar buiten te brengen komt die psych in die documentaire, als ware hij Michael Moore is, aanzetten met tegenargumenten.
Ik ga mijn psych iig voorstellen om een oplossing zonder medicatie te zoeken. Als het niet werkt kan je altijd nog teruggrijpen op AD.
Herkent iemand dit en na hoe lange tijd voelde je je weer normaal ?
Ik ben trouwens ontzettend blij met de AD (Lexapro) die ik op het moment inneem. Ik zie zulke progressie in vergelijking met daarvoor. Ik heb het zonder geprobeerd, wat te langzaam ging. Geen spijt hiervan, maar als er een knopje bestond om de tijd terug te draaien dan zou ik gelijk vanaf het begin die pillen hebben genomen, dat had me heel wat ellende bespaart.
Die Zembla uitzending bracht mij weinig nieuws. Nou heb ik ook wel een controle probleempje waarschijnlijk (bij paniekstoornis toch vaak) dus voordat ik die pillen in me mik gooide had ik al behoorlijk wat informatie opgezocht op het web. En daar komen alle zaken wel naar voren die genoemd zijn. Zembla stuurt altijd met elke uitzending een bepaalde richting op en dat zag je nu ook weer terug.
[ Bericht 21% gewijzigd door TheVotary op 23-09-2008 18:26:19 ]
quote:Ik weet niet hoe het met citalopram zit, maar ik voelde me met seroxat de laatste keer dat ik probeerde te stoppen na 2 weken nog steeds redelijk brakjes. Met 3 weken begon het langzamerhand minder te worden.Op dinsdag 23 september 2008 17:43 schreef Pure-Poison het volgende:
I.v.m angst en paniek aanvallen heb ik jaren Citalopram gebruikt. Ik ben nu in 4wkn tijd afgebouwd van 40 mg naar niks,de dag dat ik helemaal stopte ben ik een paar dagen emotioneler geweest wat me niet zo vreemd lijkt.Toen ik een dag of 3 helemaal zonder medicijnen was kwam is s'morgens duizelig"dronken"en licht in mijn hoofd uit bed,dit is ondertussen al 5dgn zo en gaat niet over.
Herkent iemand dit en na hoe lange tijd voelde je je weer normaal ?
Ik wens je sterkte, hopelijk worden de afkickverschijnselen snel minder.
.quote:Dank jeOp woensdag 24 september 2008 15:56 schreef DeepChord het volgende:
[..]
Ik weet niet hoe het met citalopram zit, maar ik voelde me met seroxat de laatste keer dat ik probeerde te stoppen na 2 weken nog steeds redelijk brakjes. Met 3 weken begon het langzamerhand minder te worden.
Ik wens je sterkte, hopelijk worden de afkickverschijnselen snel minder.
De huisarts vertelde me dat het nog zeker 3-4 weken kan duren,pffff hopelijk sneller want voel me echt
heel erg ellendig.
Ik zou moeten gaan revalideren om met de pijn om te leren gaan. Dit is gewoon niet meer nodig want ik heb bijna geen pijn meer!!
In mijn hoofd gaat alles ook beter ik ben rustiger relaxter minder stress, heb overal weer zin in (daar zit het gevaar ik kan gewoon nog niet veel doen, door andere lichamelijke problemen). Ik ben mezelf weer. Hopelijk kan ik me snel weer wat beter concentreren want dat zou fijn zijn voor de studie
.
de schappen op mijn werk kwamen op me af en ik was helemaal draaierig 
het kan ook toeval zijn, ben sowieso erg moe de laatste tijd, maar vind het wel toevallig.morgen trouwens ADD test, ben benieuwd...
quote:Ik moet het 2 uur voor het slapen gaan innemenOp woensdag 24 september 2008 21:04 schreef Burdie het volgende:
@MaJo: ik heb het wel eens gebruikt, maar heb nooit bijwerkingen gehad. Wanneer neem je het? Met melatonine maakt dat veel verschil, aangezien het je ook aardig kan upfucken.
Maar opfucken, vertel 
.Ik heb ook geen bijwerkingen van melatonine, daarom vind ik het juist zo'n fijn middel.
Met andere slaapmiddelen had ik dat wel, dat ik de dag erna nog de hele dag suf en draaierig was..
Hoeveel mg heb je gekregen?
.Donderdag ga ik op vakantie naar zuid-amerika, waar 6 uur tijdsverschil is. Ik neem mijn medicijnen altijd 's avonds voor het slapen gaan, maar hoe doe ik dat op vakantie?
quote:Bij mij heeft het bijna drie weken geduurd. Griep, misselijk, duizelig, ik was echt heel ziek. Maar toch doorgaan
I.v.m angst en paniek aanvallen heb ik jaren Citalopram gebruikt. Ik ben nu in 4wkn tijd afgebouwd van 40 mg naar niks,de dag dat ik helemaal stopte ben ik een paar dagen emotioneler geweest wat me niet zo vreemd lijkt.Toen ik een dag of 3 helemaal zonder medicijnen was kwam is s'morgens duizelig"dronken"en licht in mijn hoofd uit bed,dit is ondertussen al 5dgn zo en gaat niet over.
Herkent iemand dit en na hoe lange tijd voelde je je weer normaal ?
Nou het is officieel, ik heb ADD. Vind het nog wel vreemd, ik had eigenlijk verwacht dat er een last van mijn schouders zou vallen maar nu heb ik opeens het gevoel dat het misschien niet klopt 
Komt ook omdat iedereen om me heen er zo sceptisch over is denk ik. Maar binnenkort dan weet ik het zeker, ik ga namelijk medicatie krijgen (ritalin of concerto, hoor ik nog) en als je dat inneemt als je geen ADD hebt dan ga je daar nogal van stuiteren Melatonine werkt volgens mij wel goed. Weet niet of het komt omdat ik zoveel doe of door de medicatie, maar ik ben steeds hartstikke moe en ga niet later slapen dan 12 uur. Ook opstaan gaat me iets beter af. Al zie ik er al wel naar uit dat ik morgen pas laat op hoef
quote:Ik zou het dan ook gewoon voor het slapen doen, hoewel daar in het begin en op het eind dan wel een tijdsverschil tussen zit. Ik heb me eens laten vertellen dat het niet zoveel uitmaakt op welke tijd van de dag je ze inneemt, maar helemaal zeker kan ik het natuurlijk niet zeggen.Op dinsdag 30 september 2008 16:50 schreef Burdie het volgende:
Hoi, ik heb een vraag!
Donderdag ga ik op vakantie naar zuid-amerika, waar 6 uur tijdsverschil is. Ik neem mijn medicijnen altijd 's avonds voor het slapen gaan, maar hoe doe ik dat op vakantie?
edit: shit, te laat. Laat nog maar even weten hoe je het hebt gedaan.
Vraagje aan Re, zit er verschil tussen depot of tablet ( heb uit een vorig topic vernomen dat je een studie hebt gedaan over risperdal depot) ? In ieder geval voor mij een opluchting dat het nu zo gaat. In tablet vorm kan ik straks ook richting een minimum gaan als het stabiel blijft allemaal.
Ben steeds meer naar een onderhouds-dosering aan het gaan. Over een tijdje ga ik in dagbehandeling en dat schijnt zo te kunnen aanslaan dat er nog meer naar beneden gegaan kan worden in medicatie. Dagbehandeling is dan een zwaar woord, tis eerder een structurele dagbesteding waar aan gewerkt gaat worden.
Er zit geen verschil tussen een tablet en een depot maar sommige mensen die problemen hebben met compliance (vergeten pillen te nemen, onwil in zwaardere gevallen etc.) krijgen meestal een depot want dan hoef je er 2 weken niet aan te denken.
met pillen kun je inderdaad makkelijker afbouwen en veel lager doseren... krijg je de gewone pillen of de smelt tabletten... want die zijn er ook nog
En inderdaad toen depot gekregen omdat ik zo nu en dan vergat in te nemen en niet echt bewust dat ik ze vergat maar omdat ik ze per ongeluk vergat in te nemen. En toen beweerden ze dat het zo prettig is dat je maar 1 keer er 2 weken hoeft maar alsnog vind ik depot lastiger dan gewone tabletten. Zal eerst op 4 MG gaan om vervolgens af te bouwen naar 2 en wie weet later 1 MG. Het innemen op dit moment gaat dan altijd trouw op vaste tijdstippen en tevens net na de maaltijd, schijnt ook niet zo goed te zijn om op lege maag tabletten in te nemen dus ik heb er wat meer structuur in.Vergeleken met jaren geleden is het al een afname van 50 procent in het algehele gebruik en ik voel me stabieler dan jaren geleden maar dat zal wel te maken hebben met de tijd die zijn werk ook doet in het genezingsproces. Schijnt uit ervaringsonderzoek dat het bij een bipolaire stoornis jaren kan duren voordat een rechte lijn naar voren komt in de stemming. Op dit moment voel ik me dan ook niet zo ziek, ligt er ook maar aan hoe je tegen jezelf aankijkt ook. Soms geldt het motto "je bent zo ziek als je jezelf ziet". Maar dan vanzelf ook "Je bent zo ziek als je je voelt". Voel je je dan minder ziek doordat de stemming prettiger is dan is het vanzelf zo dat het ziektebeeld minder terzake doet.
[ Bericht 4% gewijzigd door Topspin op 09-10-2008 13:53:56 ]
quote:yup, deze spuit bevat microspheres die de actieve stof (Risperdal) langzaam afgeven waardoor er 2 weken lang een constante afgifte isOp donderdag 9 oktober 2008 14:11 schreef TheVotary het volgende:
Moest even zoeken wat dat inhoudt een depot. Maar dat is dus een spuit die je eens in de zoveel weken moet en dan werkt voor die tijd?
) . Bij mij was het zo dat de laatste 3-4 dagen voor het laten zetten van een nieuwe depot, dat ik me ineens slecht ging voelen, erg moe en lusteloos. Dus dan als bijkomend voordeel dat het met tabletten steeds constant is omdat het depot niet uitwerkt. Arts vertelde me dan dat het depot niet uit kan werken maar meer verhalen gehoord dat mensen de laatste 3 dagen last krijgen ervan.Maar sowieso alleen al de gedachte van een injectie, komt over alsof je dan een super zwaar geval bent in mijn ogen en dan iedere 2 weken 15 KM moeten reizen om een te laten zetten en dan vaak 30 minuten moeten wachten voordat iemand aanwezig is om hem te zetten.
Tis dus echt een opluchting dat ik alleen nog maar op tabletten functioneer nu, dat depot zat me al vanaf het begin dwars maar vorige artsen hadden het steeds over..."Never change a winning team"en vaak leek het dan onmogelijk om een stok tussen de deur te krijgen. Nu een nieuwe arts en die vroeg me van..." Wat zou je zelf het liefst willen". En toen zei ik dus alleen tabletten en ze vroeg me zelfs welke dosering maar daar werd nog ff over onderhandeld. Af en toe een nieuwe arts kan dus wel zo verfrissend zijn
Valt me dan ook overigens op dat iedere arts zowat een eigen manier van handelen heeft, alsof er niet echt een bepaalde vaste lijn te zien is in hoe ze de boel aanpakken en dat ze elkaar ook vaker tegenspreken. Dan hanteren ze wel allemaal DSM IV maar er is toch altijd een groot verschil maar artsen zijn dan ook mensen denk ik dan maar, en zo is niet iedere arts hetzelfde net als bij huisartsen.Risperdal kreeg/krijg ik overigens tegen paranoia gedachten ontstaan door manische episoden. Al 2 jaar geen last meer van gehad dus ik vraag me dan soms af in hoeverre het nog nodig is. Maar dan beweren de artsen dat het zo weer terug kan keren maar weet niet zeker of dat zo is.
Maar nogmaals, voel me enigszins de oude en zelfs beter dan de oude, ondanks een enig lange weg die bewandeld moest worden gaat het toch alsnog de juiste richting op. Schijnt overigens zo te zijn dat risperdal ook tegen depressie werkt volgens mijn arts maar in hoeverre dat waar is weet ik niet. Arts heeft het vaker over een oppepper bij risperdal, dat het de stemming positief kan beinvloeden.
[ Bericht 2% gewijzigd door Topspin op 09-10-2008 14:24:49 ]
quote:Zou je het risico willen nemen geheel met de medicatie te stoppen waarna blijkt dat je paranoia weer terugkomt en je daarna weer aan de medicatie molen begint van voor af aan? Het kan idd zo zijn dat je er van geneest maar persoonlijk zo je een goed leven hebben en houden met een lage onderhoudsdosering en de zekerheid dat die medicatie bepaalde symptomen zal blijven onderdrukkenOp donderdag 9 oktober 2008 14:18 schreef Topspin het volgende:
Risperdal kreeg/krijg ik overigens tegen paranoia gedachten ontstaan door manische episoden. Al 2 jaar geen last meer van gehad dus ik vraag me dan soms af in hoeverre het nog nodig is. Maar dan beweren de artsen dat het zo weer terug kan keren maar weet niet zeker of dat zo is.
quote:antisychotica worden wel gebruikt in depressie maar alleen als augmentatie therapie boven op een AD, je moet natuurlijk wel het verschil weten tussen een klinische depressie, depressie tijdens de downcycle van je bipolaire stoornis of positieve stemmingsveranderingen omdat je je lekkerder voelt door de APsMaar nogmaals, voel me enigszins de oude en zelfs beter dan de oude, ondanks een enig lange weg die bewandeld moest worden gaat het toch alsnog de juiste richting op. Schijnt overigens zo te zijn dat risperdal ook tegen depressie werkt volgens mijn arts maar in hoeverre dat waar is weet ik niet. Arts heeft het vaker over een oppepper bij risperdal, dat het de stemming positief kan beinvloeden.
quote:Ik heb amper tot geen bijwerkingen ervan dus ik kan accepteren dat ik 's morgens met glas water een pilletje moet innemen, merk vaak het positieve effect op en dat maakt het nog meer dat ik het accepteer. Zoals ze wel eens zeggen het lijkt net suikerziekte alleen heeft het met de hersens te maken. Is het zo dat het de balans in de hersens in orde maakt dan vind ik het ook logisch dat er af en toe een chemische preparaat moet worden toegevoegd. Dat andere mensen er nogal skeptisch tegenover kunnen staan doet me ook niets meer, tijden kon ik me druk maken wat andere mensen ervan zouden kunnen denken maar goed, zo denken ze altijd wel wat. Een hersenziekte of een hartziekte of suikerziekte, een leverziekte of nierstoornis. In principe komt het allemaal op hetzelfde neer omdat het lichaam even niet juist functioneert. Alleen is het dan bij hersenstoornis dat het gedrag en stemming wel eens kan veranderen en dat maakt het dan ineens iets anders omdat het duidelijker zichtbaar is. ( hoewel mensen met suikerziekte of hartziekte ook ander gedrag kunnen gaan vertonen)Op donderdag 9 oktober 2008 14:27 schreef Re het volgende:
[..]
Zou je het risico willen nemen geheel met de medicatie te stoppen waarna blijkt dat je paranoia weer terugkomt en je daarna weer aan de medicatie molen begint van voor af aan? Het kan idd zo zijn dat je er van geneest maar persoonlijk zo je een goed leven hebben en houden met een lage onderhoudsdosering en de zekerheid dat die medicatie bepaalde symptomen zal blijven onderdrukken
En wat jij dan ook zegt, als het terug keert kan ik weer opnieuw beginnen, dan zit ik weer op het juiste spoor en dan kan het weer instorten en zo kun je je hele leven bezig blijven met opbouwen van stabiliteit waardoor je nooit echt stabiel zult zijn.
quote:Heb me nooit echt helemaal verdiept in depressie. Weet alleen dat ik depressief ben geworden na het wegvallen van een uitbundige stemming die maanden duurde, ineens was de uitbundige stemming weg doordat ik opgebrand was en toen kickte de depressie als het ware in. Alleen al het wegvallen van die uitbundige stemming kon me depressief maken omdat het allemaal ineens weer doodnormaal was en vanzelfsprekend maar zeker ook de burn-out door al die nachten overslaan en maar doorgaan en doorgaan.antisychotica worden wel gebruikt in depressie maar alleen als augmentatie therapie boven op een AD, je moet natuurlijk wel het verschil weten tussen een klinische depressie, depressie tijdens de downcycle van je bipolaire stoornis of positieve stemmingsveranderingen omdat je je lekkerder voelt door de APs
Maar goed
Ik ben steeds vaker neutraal en dat is voldoende. Hoef niet opgewekt te zijn zozeer, zolang ik maar zin heb in de dag. Zolang de stemming maar constant is en dat is hij ook steeds meer. Zeker gevoel als het niet alle kanten opgaat, weet dan tenminste wat ik aan mezelf heb en kan mezelf beter identificeren met mijn eigen ik. Die stemming is dan constant door de depakine, maar ook daar ben ik mee afgebouwd door de tijd heen. In the year 2525, every thing you do think and say, is in the pill that you took today
[ Bericht 4% gewijzigd door Topspin op 09-10-2008 14:53:50 ]
Een depressie die als sneeuw voor de zon verdwijnt bij het innemen van de eerste tablet? 1 tablet en nooit meer verder gaan ermee. In geval van andere aandoeningen ook 1 tablet waarbij de balans in het hoofd permanent in orde is? Niet een heel leven of lange periode moeten innemen maar eenmalig een wonder middel en alle problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon?
Of is dat een situatie die nooit zal voorkomen?
quote:Dat zal niet gaan gebeuren nee, er is nu ook nog gen antikankerpil die je inneemt en dat alles weer goed is... Er wordt wel steeds meer bekend over de hersenen en zijn afwijkingen. Wat wel voor de toekomst zal gebeuren is dat diagnoses veel accurater zijn omdat ze bijvoorbeeld een genetische basis hebben en zo behandeling makkelijker maken. Op de hele lange termijn zou men ook aan gentherapie kunnen gaan denken.Op donderdag 9 oktober 2008 15:05 schreef Topspin het volgende:
Vraag me overigens af hoever ze zijn over 20 jaar, of ze dan een oplossing hebben voor alle problemen van psychische aard. Ze zullen constant bezig zijn met ontwikkelen en onderzoeken maar hoever kunnen ze daarin doorgaan?
Een depressie die als sneeuw voor de zon verdwijnt bij het innemen van de eerste tablet? 1 tablet en nooit meer verder gaan ermee. In geval van andere aandoeningen ook 1 tablet waarbij de balans in het hoofd permanent in orde is? Niet een heel leven of lange periode moeten innemen maar eenmalig een wonder middel en alle problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon?
Of is dat een situatie die nooit zal voorkomen?
quote:Ik heb de apotheek gebeld voor advies, en zij adviseerde me om op de heenweg de medicijnen gewoon voor het slapen te nemen (wat daarginds 9 uur 's avonds was, maar voor mijn gevoel 3 uur 's nachts) en op de terugweg de medicijnen te nemen voor ik in het vliegtuig ging slapen (ik had een nachtvlucht terug). Eigenlijk heb ik qua medicijnen niets van het tijdsverschil gemerktOp vrijdag 3 oktober 2008 19:46 schreef Noodly het volgende:
[..]
Ik zou het dan ook gewoon voor het slapen doen, hoewel daar in het begin en op het eind dan wel een tijdsverschil tussen zit. Ik heb me eens laten vertellen dat het niet zoveel uitmaakt op welke tijd van de dag je ze inneemt, maar helemaal zeker kan ik het natuurlijk niet zeggen.
edit: shit, te laat. Laat nog maar even weten hoe je het hebt gedaan.
.
mijn hoofd voelt raar, alsof ik gek word. Ik ben vet wazig en vergeetachtig. Ik zit te shaken en ben in paniek. Ik ben nu onderweg en mijn moeder komt me ophalen. Dokter belt me zo terug. Voel me niet mezelf weet dat ik mezelf gek zit te maken maar het voelt zo raar 
quote:Nope Citalopram maar lijkt de laatste tijd meer bijwerkingen te hebben. Steeds waziger en vergeetachtiger. Vraag me af of de diagnose ADD misschien daarop gebaseerd is en het niet klopt.Op maandag 13 oktober 2008 12:54 schreef Re het volgende:
zit je al aan de concerta/ritalin dan?
mijn hoofd voelt zo raar, alsof er iets kapot is. Heb ook al tijden last van hoofdpijn, iets wat ik echt nooit heb
we kunnen natuurlijk niet vanaf hier zien wat het zou kunnen zijn
.Sterkte meissie
.quote:Ik neem nu op advies van de huisarts een halfje valium in en ga op bed liggen.Op maandag 13 oktober 2008 13:04 schreef Re het volgende:
mja, met zoiets zul je toch echt gewoon naar de HA moeten gaan...
we kunnen natuurlijk niet vanaf hier zien wat het zou kunnen zijn
morgenmiddag heb ik een afspraak
quote:Een stuk beter gelukkigOp dinsdag 14 oktober 2008 22:12 schreef DeepChord het volgende:
Hoe gaat het vandaag MaJo?
heb vandaag lekker niets gedaan. Uitgeslapen, 2 uur gewandeld en in bad geweest. Had het echt even nodig om wat rust te krijgen, ik doe gewoon teveel en ik moet leren accepteren dat ik dat op dit moment gewoon even niet kan ik ga nu heerlijk tot 10 uur slapen en dan weer aan de slag
Maar ik lees nu in de bijsluiter dat de werking na 2 weken alweer een stuk minder is
naar de dokter geweest en volgens hem ben ik oververmoeid. Ik doe veel te veel, ben altijd maar bezig. En continu aan het malen. De ADD breekt me op, ben op. Dinsdag medicatiegesprek. De dokter denkt dat ritalin me zal helpen rustiger te worden. We zullen zien...Ik neem de remeron nu al ruim een half jaar, maar niet meer dan een half tabletje voor het slapen gaan, omdat ik me anders de hele dag slap voel.
Vandaag heb ik tot 16:30 in bed gelegen.. Er zijn de laatste weken behoorlijk wat vervelende dingen gebeurd waardoor ik weer terugval in een depressie. Waarom komt alles altijd tegelijk! Op dagen dat ik vrij ben, dan blijf ik weleens zo lang in bed. Gewoon omdat ik sommige dagen echt niet weet wat ik moet doen, niks om handen en het gevoel heb dat ik dood wil.
Een uur geleden 5mg valium met 15mg remeron genomen omdat ik anders wel van het balkon kan springen.
Nu voel ik me helemaal slap en moe, maar het deprie gevoel is weg. Ik denk wel steeds; dit kan toch zo niet verder? Het werkt wel wat, dat merk ik. Maar sommige dagen.. Misschien is de dosering te laag.
Ik wil helemaal niet van pillen afhankelijk zijn, maar nu zit ik hier weer te gapen en zo stoned als een garnaal van dat spul..
De winter komt weer op gang en alle ellende begint weer. Ik ben gelukkig niet de enige?
Maar zoals gezegd, neem contact op met je huisarts of behandelaar...
heb ik eigenlijk altijd als ik de avond ervoor een leuke avond heb gehad lijkt wel alsof ik mezelf daarna straf, alsof ik het niet verdien om het leuk te hebben quote:Al eens 'n uitgebreid lichamelijk onderzoek gehad? Lijkt me wel nodig zeker omdat je zelf al aangeeft dat je denkt dat 't probleem lichamelijk is. Succes ermee in ieder geval.Op vrijdag 17 oktober 2008 22:10 schreef slozzo het volgende:
Het probleem is denk ik lichamelijk. De huisarts of psych kunnen me niet vertellen wat ik mankeer, omdat het net lijkt alsof er niks met me aan de hand is tijdens een gesprek. Geen problemen gehad waar het door kan komen. Het is gewoon zo dat ik sommige dagen zo slap ben dat ik bijna niet kan lopen of iets ondernemen. Met een deprie gevoel wat onverklaarbaar is. Dat nekt me. Ik wil vanalles doen, maar het kan soms gewoon niet. Op dit moment voel ik me juist weer vrolijk en fit.
M.
quote:Je dacht 'hey leuk, laat ik dat eens posten in een topic waar mensen medicijnen gebruiken'Op zaterdag 18 oktober 2008 23:18 schreef Asanovic het volgende:
Ben echt zeer tegen het gebruik van medicijnen bij psychische klachten, wat een bullshit is dat? Dat muziek 'je medicijn' is of kan zijn, daar kan ik nog bij inkomen. Maar medicijnen slikken omwille van je psychische toestand, of wat je shrink daar althans van gemaakt heeft..? Mensen die daartoe overgaan zou ik toch betere oplossingen aan kunnen dragen!
Heb je zelf last van psychische klachten? quote:Dat is inderdaad het geval, en ik wil je er niet persoonlijk op aanvallen, maar vind het wel verontrustend dat dat een algemene praktijk aan het worden is.Op zondag 19 oktober 2008 02:11 schreef MaJo het volgende:
Overigens als je wel last hebt van psychische klachten en dat oplost zonder medicijnen, good for you. Maar ik heb er wel baat bij dus dan zie ik het probleem niet. Heb je er last van dat wij medicijnen gebruiken?
quote:Kijk, als je zegt dat veel te veel mensen medicijnen slikken dan ben ik het met je eens. AD wordt belachelijk vaak voorgeschreven en lang niet iedereen heeft het echt nodig. Maar er is ook een groep die deze medicijnen wel nodig heeft. Om dan te zeggen dat medicijngebruik überhaupt nergens op slaat vind ik bot.Op zondag 19 oktober 2008 03:36 schreef Asanovic het volgende:
[..]
Dat is inderdaad het geval, en ik wil je er niet persoonlijk op aanvallen, maar vind het wel verontrustend dat dat een algemene praktijk aan het worden is.
bijv. Het nut van psychofarmaca - wetenschap versus praktijk
quote:Ja ik heb een aantal keer laten bloedprikken op vanalles en ook mijn organen zijn onderzocht. Maar een scan van je hele lichaam doen ze niet zomaar. Ik ga in de toekomst nog eens naar een internist als dit niet veranderd. ThnxOp zaterdag 18 oktober 2008 21:16 schreef BlueMage het volgende:
[..]
Al eens 'n uitgebreid lichamelijk onderzoek gehad? Lijkt me wel nodig zeker omdat je zelf al aangeeft dat je denkt dat 't probleem lichamelijk is. Succes ermee in ieder geval.
M.
Ben zooo bang (voor psychose/schizofrenie, heb dit nog nooit gehad en komt niet in de fam voor maar toch..)
quote:Hoe lang gebruik je het en hoeveel is de dosis?En hoe lang is het de bedoeling dat je het gaat gebruiken? Volgens mij is het meer iets voor tijdelijk want het is best een zwaar kalmeringsmiddel en erg verslavend.Ik heb ook een angs en paniek stoornis en gebruik hiervoor citalopram wat voor mij erg goed werkt (tijdje terug geprobeerd te stoppen dat was helaas geen suc6),niet dat dat niet verslavend is maar ik hoef er iig niet telkens meer van te gebruiken wil het zijn werk goed doen.Op woensdag 22 oktober 2008 21:10 schreef Jetje86 het volgende:
Ik heb last van paniekstoornis/angststoornis en gebruik Xanax maar toch komt de angst er nog tussendoor zetten, iemand die daar ervaringen mee heeft?
Ben zooo bang (voor psychose/schizofrenie, heb dit nog nooit gehad en komt niet in de fam voor maar toch..)
quote:Is dat ook een kalmeeringsmiddel of een AD?Op woensdag 22 oktober 2008 21:29 schreef Pure-Poison het volgende:
[..]
Hoe lang gebruik je het en hoeveel is de dosis?En hoe lang is het de bedoeling dat je het gaat gebruiken? Volgens mij is het meer iets voor tijdelijk want het is best een zwaar kalmeringsmiddel en erg verslavend.Ik heb ook een angs en paniek stoornis en gebruik hiervoor citalopram wat voor mij erg goed werkt (tijdje terug geprobeerd te stoppen dat was helaas geen suc6),niet dat dat niet verslavend is maar ik hoef er iig niet telkens meer van te gebruiken wil het zijn werk goed doen.
quote:Dat is een AD maar helpt dus ook bij een angst/paniekstoornis.Op woensdag 22 oktober 2008 21:34 schreef Jetje86 het volgende:
[..]
Is dat ook een kalmeeringsmiddel of een AD?
quote:Heb je veel last van bijwerkingen gehad?Op woensdag 22 oktober 2008 21:38 schreef Pure-Poison het volgende:
[..]
Dat is een AD maar helpt dus ook bij een angst/paniekstoornis.
quote:gewoon aan de huisarts/behandelaar melden dit, het is een bekende bijwerking van prozac iigOp woensdag 22 oktober 2008 21:12 schreef Nantes het volgende:
Ik slik nu zo'n 3 maanden Prozac (20mg) maar ben nog steeds ontzettend moe. Ik slaap als het kan zo'n 2/3 keer per dag en heb niet eens de kracht om 15 min. te fietsen. Wat ik me afvraag: is dit mogelijk of moet ik me zorgen maken? Want ik denk dat de dosis sowieso nog wordt opgehoogd.
quote:Ik zie haar vrijdag, dus dan zal ik het dan aankaartenOp woensdag 22 oktober 2008 21:41 schreef Re het volgende:
[..]
gewoon aan de huisarts/behandelaar melden dit, het is een bekende bijwerking van prozac iig
. Tot nu toe heb ik geen enkele keer contact met haar gehad omdat ze zo volgeboekt zat
. En ik ben al zo wazig de laatste tijd Ben wel benieuwd of het me helpt...quote:De 1e 2weken heel erg last van een wazig raar gevoel,angst werd een beetje erger,voelde me toen echt niet goed.Daarna ging het steeds beter,gebruik het ondertussen al weer een jaar of 5 en heb eigenlijk nooit geen last meer van angst en paniek.Op woensdag 22 oktober 2008 21:38 schreef Jetje86 het volgende:
[..]
Heb je veel last van bijwerkingen gehad?
Het enige wat ik ervan gemerkt heb is het afkicken maar sinds gisteren loop ik rond alsof ik herboren ben, geen zombie gevoel meer, geen slaapproblemen, lekker fris naast mijn bed staan 's ochtends...heerlijk
Hopelijk blijft het zo voorlopig...2 afspraken met een psycholoog hebben al beter/meer effect dan 4 maanden rotzooi (voor mij dan) slikken.
. Ik word bijna jaloers .Maar ik mag na de jaarwisseling eindelijk stoppen
.quote:Ben er geweest, ze zei dat het heel goed kon komen door mijn tekort aan vitamine B12. Daar moet ik deze week nog voor naar de huisartsOp woensdag 22 oktober 2008 21:45 schreef Nantes het volgende:
[..]
Ik zie haar vrijdag, dus dan zal ik het dan aankaarten
Tot nu toe heb ik geen enkele keer contact met haar gehad omdat ze zo volgeboekt zat
. Verder heb ik gelukkig niet hoeven ophogen en was ze wel tevreden erover..Wáárom slaat dan net nu die twijfel toe of ik mij wel fijn ga voelen bij die werkgever, angst of de muren daar na een week werken al op mij af gaan komen. Ik raakte vanmiddag zelfs lichtelijk in paniek, over zoiets als een nieuwe baan?! Echt vervelend, ik hoop dat ik snel cognitieve gedragstherapie krijg want ik lijk nu echt even (tijdelijk) totaal geen controle meer over mijn angst te hebben.
quote:Was ook deel van de uitzending aan gewijd bij Een Vandaag, volgens mij gisteren. Misschien is het nog wel bij Uitzending Gemist te vinden.
quote:tsja, als je een treatment resistant depression hebt zou dat idd wel kunnen ja, maar dat weet je van tevoren niet natuurlijk maar deze patienten worden volgens mij wel in het onderzoek meegenomen. Verhoging van medicatie kan ook omdat je farmacokinetieke en dynamieke parameters nog niet optimaal zijn afgesteld terwijl het dus best zou kunnen dat het medicijn dan wel werkt bij een hogere doseringOp dinsdag 28 oktober 2008 01:44 schreef Asanovic het volgende:
Tis geen superkrant, maar toch wel interessant nieuws op de voorpagina vandaag (gisteren), dat het toedienen van dubbele dosis, standaar als na 6 weken medicatie niet aanslaat, onzin is.
quote:nah, het is geen rotzooi, maar het moet wel in perspectief gezet worden... als je inderdaad een vorm hebt van treatment resistent depression zal een medicijn wat in eerste instantie niet werkt ook niet werken als je de dosis verhoogd, je lichaam reageert gewoon niet op dat bepaalde stofje en zal je iets anders moeten proberen.Op donderdag 30 oktober 2008 01:08 schreef Asanovic het volgende:
sorrie, van de volkskrant... maar heb er de laatste tijd ook zoveel rotzooi in gelezen dat ik me een beetje schaam om het aan te halen (was gewoon vergeten het erbij te zetten). Een of andere gozer die erop promoveerd.
. Focus je er niet teveel op en geef je er gewoon aan over. Vooral dat slapen... slaap je niet? Nouja, dan even niet! Hoe meer je denkt 'ik moet slapen', hoe minder goed het lukt . vroeger kon ik in paniek raken als ik neit goed sliep maar nu met de fluoxetine heb ik zoiets who cares 
.Ik ben er meer van gaan plassen, heb grotere pupillen gekregen en in het begin had ik aanvallen dat ik het ineens heel heet had
Ik ben van het weekend ook weer steeds vroeger wakker geworden maar vanmorgen ben ik ook wel weer even in slaap gevallen daarna. Ik zal in ieder geval proberen om me er niet op te focussen. Nu ben ik intussen verhuist, en is mijn psychiater wat ver reizen... dus ik vraag me af wat slim is. Ik zou het niet helemaal op eigen houtje willen doen, dus in elk geval contact erover hebben met mijn huisarts, maar verder? Wat zouden jullie doen? Toch maar de reistijd voor lief nemen en naar dezelfde psychiater gaan? Of in mijn nieuwe woonplaats een andere psychiater zoeken die me kan begeleiden? Of me door de huisarts laten begeleiden? Ik twijfel er enorm over. Op zich denk ik dat ik het prima zelf kan (ik weet precies waar mijn eigen grenzen liggen en voel zelf het beste hoe het met me gaat) maar ik wil het ook weer niet helemaal alleen doen... lastig.
M.
).M.
Ik zou toch proberen het met de psychiater te doen, zij kent jou en kan je helpen als er wat mis gaan. En zoals je zegt kan je het waarschijnlijk toch alleen, en hoef je nooit of bijna nooit die afstand te reizen. En misschien vindt ze het ook goed als je haar belt of mailt als je ergens mee zit.
Wel fijn dat je al bijna kan stoppen. Ik ben 2 weken geleden begonnen met medicatie (citalopram). Bijwerkingen vielen nog redelijk mee (eerste paar dagen beetje misselijk en stoned) maar na een paar dagen ben ik voor een week echt mega depri geweest ervan. Dat is nu gelukkig weer over
Hoop dat het me gaat helpen, heb er ook therapie bij en zou door de medicijnen wat minder chaotisch/emotioneel moeten worden zodat ik meer kan met therapie...ben benieuwd!!
Jij in ieder geval alvast succes met afbouwen!
. Jij succes met opbouwen . Merk je al wat verbetering?Ik weet niet of ik al verbetering merk. Tov vorige week gaat het stukken beter en ik heb de indruk dat het ook beter gaat dan daarvoor, maar vind het moeilijk te beoordelen. Ik voelde me niet elke dag superslecht, het wisselde nogal, gewoon snel verdrietig/boos, opgefokt, als er wat kleins misging het ineens helemaal niet meer zien zitten... Dus ik moet nog even gaan ondervinden of ik wat relaxter ga reageren op negatieve gebeurtenissen. Op zich ook pas 2 weken bezig dus zou ook wel snel zijn toch om positief effect te merken? hoe is dat bij jou verlopen toen je begon?
. Heb alleen maar geslapen, dus weet er niet zoveel meer van, alleen dat ik het wel lekker vond om eventjes écht 'lichamelijk' ziek te zijn. Het was rond kerst twee jaar geleden, dus ik werd lekker door mijn familie in de watten gelegd 
.Na een paar weken merkte ik ineens het verschil, toen ik me na het opstaan + douchen ineens 'normaal' voelde. Niet goed, niet slecht, gewoon neutraal. Stabiel. Heel raar ineens, als je dat gevoel al acht jaar niet meer hebt gekend
.Heb jij er ook therapie naast?
Dat gevoel dat je je ineens normaal voelt dat had ik afgelopen zaterdag wel ineens. Was vrijdagavond echt vreselijk gaan piekeren en toen naar bed gegaan, en zaterdagochtend werd ik wakker en dacht: nou zo erg is het toch ook allemaal niet.
Dat heb ik sindsdien heel de tijd, behalve gisteren, toen had ik ineens weer een dip (waarschijnlijk te lang op mn werk blijven hangen en moest bedenken wat ik voor eten ging maken voor mij en mn vriend en dat was ineens teveel 
Maar die dip ging ook relatief snel weg, dus misschien is het inderdaad wel de medicijnen die gaan werken. Maar ben wel nog steeds te lui om wat dan ook te doen (huis is ontplofte bende, en ik blijf lekker veilig met mn laptopje op de bank zitten) Nou ja...t zal wel goedkomen denk ik. Moet mezelf een schop onder mn achterste geven denk ik....
Ja ik heb er groepstherapie bij, een keer in de week. Op zich is dat prettig, maar tot nu toe vind ik dat ik er te weinig aan heb om er daadwerkelijk achter te komen waarom ik steeds weer op mn gezicht ga met alles. Als het goed is zou ik met medicijnen wat rustiger in mn hoofd moeten worden, zodat ik meer uit die therapie kan halen, dus dat moet ik even afwachten. Ik hoop écht dat het werkt, want ik ben het wel echt zat, steeds die dips en niet lekker in mn vel zitten.
En jij, wat voor therapie heb/had jij? Wat heb je daar aan gehad?
. En nu het weer goed gaat, ben ik nog steeds te lui om wat te doen .Waarom heb je btw groepstherapie en niet individuele therapie? Ik heb zelf individuele therapie gehad in de vorm van gesprekken met een psychologe, en ik ben nog bezig met een boek over borderline (zelfhulpboek).
Ik gebruik trouwens seroxat, 60mg per dag, tegen depressie, angststoornis en persoonlijkheidsstoornis nos. Klinkt heftig, zo op een rijtje
. net zelfs door de regen gefietst en ik werd er een stuk minder opgefokt van als normaal, in het begin vond ik het zelfs wel lekker (toen regende het nog niet zo erg als op t laatst )Hmmm...te lui om wat te doen zit misschien in ons karakter
Ik heb sowieso heel erg de neiging om dingen te ontwijken, dus daar zal het ook wel van komen, hoop daar nog wel een keer wat aan te kunnen doen ofzo in mn therapie Ik kreeg het advies groepstherapie van het riagg en daarvoor ook van een andere psychologe. Eerst wel individuele therapie gehad, maar groep leek ze beter, ik geloof omdat je daarbij de problemen die je in je dagelijkse leven tegenkomt ook weer gaat tegenkomen (en dat klopt ook wel). Paar maanden geleden had ik ernaast ook individueel gesprekken omdat het heel slecht ging, maar nu weer niet omdat ze willen kijken of ik genoeg heb aan die medicijnen naast de groepstherapie.
Oja, seroxat heb ik wel vaker van gehoord, ken meer mensen die dat hebben gebruikt. Fijn dat het je goed helpt. Ik hoop dat het goed gaat bij je, straks zonder...
hmmm ja zo'n rijtje "ellende" klinkt misschien wel heftig, maar het is maar net hoe je ermee omgaat. Als ik zo lees wat je schrijft doe je het heel goed nu
het laatste wat ik heb gehoord van de psycholoog over waar ik last van heb is depressies (terugkerend), en persoonlijkheidsproblemen (stoornis vindt hij te extreem klinken of zoiets zei hij) nao (nao dat houdt in dat het niet echt in 1 hokje past maar het heeft kenmerken van borderline, vermijdende persoonlijkheid en afhankelijke persoonlijkheid) bedoel jij hetzelfde (dat het niet in 1 hokje past) met persoonlijkheidsstoornis nos? Een zelfhulpboek over borderline heb ik inderdaad ook. Is leerzaam vond ik. Helpt het jou goed?
. weer wat geleerd vandaag ik zal verder nog wel een x posten hoe het met de medicijnen gaat, of ik er nog meer van ga merken
groetjes!
Het zelfhulpboek ligt alweer een paar weken stof te verzamelen
. Ik behandel het hoofdstuk voor hoofdstuk samen met m'n vriend en we willen niet teveel info tegelijk. Toch maar weer eens oppakken, ik vind het heel leerzaam .Is bij jou borderline ook een deel van je persoonlijkheidsstoornis?
Is volgens mij prima, om dat borderline boek afentoe te laten liggen. Ik kijk er ook niet zoveel in. Ik heb wel wat trekjes van borderline maar geen extreme dingen ervan vind ik zelf.
Fijn dat je het samen met je vriend leest. Mijn vriend is een beetje allergisch voor borderline, zijn ex had borderline, en dat heeft hem veel pijn gedaan. Ik heb hem ook pas na een half jaar verteld dat ze hadden gezegd dat ik er trekjes van had. Hij reageerde er niet superslecht op ofzo, maar echt blij was ie ook niet.
Sowieso staat hij zelf ook niet zo stevig in zijn schoenen, ook veel last van depressies en zit in dagtherapie en heeft ook medicijnen. Dus we zijn een lekker stel samen
Maar als ik het zo hoor staat jouw vriend wat steviger in zijn schoenen?welke andere kenmerken behalve borderline heb jij bij je persoonlijkheidsstoornis?
klachten zijn een beetje af en aan. nu was het pas vanaf augustus vrij erg, maar vorig jaar ook last van gehad en het jaar ervoor ook al een beetje. Daarvoor weer een tijd niet. maar terugkijkend op mn leven heb ik altijd al periodes gehad dat ik me depressief/ongelukkig voelde. maar gelukkig ook wel lange periodes dat ik niet echt last had en me gelukkig voelde
Dus ik weet hoe het ook kan 
Dit spul maakt een zombie van me, bevalt helemaal niet.
Ook heb ik alle moderne A-Typische medicijnen al gehad, hielpen niet en gaven erg vervelende bijwerkingen.
Ik vind ook dat de Psychiatrie erg snel met Medicatie strooit, maar voor sommige mensen is het noodzaak.
Ook ben ik erg depressief geworden, ook van alles wat er in ons Nederland gebeurd: (OV-chipkaart, BigBrother praktijken, EPD invoering, brutale straatschoffies/maroc's, CDA hetze tegen gedoogbeleid/coffeeshops, de mentaliteit van onze jeugd tegenwoordig, drankmisbruik, slachtoffers zijn slachtoffer > dader(s) worden niet aangepakt, incompetente beleidsmakers in Regering, ikke ikke ikke -cultuur, zakkenvullers, Geld/Status symboliek, Consumeer-gedrag van mensen om mij heen, en nog veel meer...
)Voel me eigenlijk steeds minder thuis in ons Nederland.
[ Bericht 1% gewijzigd door Core. op 09-11-2008 02:40:17 (typo) ]
Sterkte! ik hoop dat je je gauw wat beter voelt. balen ook van die Haldol, ken meer mensen die dat gehad hebben, schrok ook van het effect (zombie)
nogmaals sterkte!
-kuch- laat ik het eens anders (simpel) omschrijven.
Zelf al jaren last van een vervelende verlegenheid. Kan het net geen fobie noemen gezien het feit dat ik daar nog nooit voor onderzocht ben. Heb geen zin in de GGZ molen, dus misschien AD een goede oplossing?
Ik zit zelf echt in deze situatie met m'n handen in het haar, maar die verlegenheid, of angst is stukken vervelender dan je denkt. Ik kan wel uren, en uren gaan lopen praten met een psycholoog, maar daar kom ik ook niet verder mee omdat dit amper meer invloed op me heeft. Het enige wat ik zoek is een mogelijke oplossing.
[ Bericht 33% gewijzigd door F04 op 15-11-2008 02:16:56 ]
een AD slikken voor verlegenheid?... heb je wel enig idee wat voor onzin dat is en heb je wel enig idee wat voor impact medicijnen op je lichaam hebben, dat is niet iets om zomaar ff mee te willen experimenteren.
Kun je beter aan de xtc gaan ofzo 
quote:XTC? Lijkt me erg onverantwoord!Op zaterdag 15 november 2008 18:34 schreef MaJo het volgende:
Als je last hebt van extreme verlegenheid is therapie misschien een idee, maar AD? Dat slaat natuurlijk nergens op
Bij AD sta ik tenminste nog onder toezicht bij een huisarts..Trouwens, ik heb besloten om voorlopig niet meer na te denken over mijn (naderende) stoppen met de meds. Ik merkte aan mezelf dat ik er heel onrustig en heel onzeker van werd, dus ik heb besloten om er voorlopig niet meer mee bezig te zijn en het even op z'n beloop te laten. Ik ben begin februari jarig, en ik mag van mezelf pas ná mijn verjaardag weer gaan nadenken over stoppen, en dat voelt eigenlijk wel fijn
. Kan ik nog rustig even een tijdje genieten van het 'stabiel zijn' en wachten tot ik me zeker genoeg voel om die stap te zetten.
Als puntje bij paaltje komt, is het namelijk best wel eng om te stoppen met die medicijnen!
Hoe hebben anderen hier dat besloten/geregeld?
quote:Op zondag 16 november 2008 05:36 schreef F04 het volgende:
[..]
XTC? Lijkt me erg onverantwoord!
ik bedoelde bij wijze van. Ad zal je niet helpen om van je verlegenheid af te komen. Dat zou kunnen door therapie. Ad krijg je alleen als je niet meer normaal kunt functioneren.maar ik krijg het idee dat je graag aan de ad wil. Lijkt je dat stoer? Voel je je dan meer serieus genomen? Waar heb je last van waardoor jij denkt ad nodig te hebben?
quote:Therapie? Als ik daaraan denk gaat mijn nekhaar al overeind staan. Achja, ik kijk ook teveel films.Op zondag 16 november 2008 11:44 schreef Re het volgende:
Je krijgt geen ADs F04 iig niet zonder daar ook nog therapie bij te krijgen
Maar aan wat voor soort van therapie moet je dan zoal denken?
Het is niet alleen die verlegenheid, maar vooral ook een paar traumatische gebeurtenissen in het verleden die ik graag een beetje 'vergeten' wil. Gevolg van die ervaring is die angst, en daar wil ik vanaf.
quote:tjsa, praten over je problemen, je in laten zien waarom je je zo voelt etc... medicijnen is niet de oplossing alleen.Op zondag 16 november 2008 12:24 schreef F04 het volgende:
[..]
Therapie? Als ik daaraan denk gaat mijn nekhaar al overeind staan. Achja, ik kijk ook teveel films.
Maar aan wat voor soort van therapie moet je dan zoal denken?
Ik zie je bijna in alle tpics die over psychiatrische ziektes gaat posten na een internet studie op symptomen, dan ben je weer autistisch, dan heb je weer ADHD, nu zit je weer met een angststoornis... Waar ben je naar op zoek?
quote:Traumatische gebeurtenissen verwerken los je niet op door het gebruiken van medicijnen maar juist door therapie. Ad worden gebruikt als steuntje in de rug, voor mensen die het allemaal niet meer zien zitten en niet meer kunnen functioneren zonder. Maar altijd in combinatie met therapie.Op zondag 16 november 2008 12:24 schreef F04 het volgende:
[..]
Therapie? Als ik daaraan denk gaat mijn nekhaar al overeind staan. Achja, ik kijk ook teveel films.
Maar aan wat voor soort van therapie moet je dan zoal denken?
Het is niet alleen die verlegenheid, maar vooral ook een paar traumatische gebeurtenissen in het verleden die ik graag een beetje 'vergeten' wil. Gevolg van die ervaring is die angst, en daar wil ik vanaf.
quote:Op zich kan ik me voorstellen dat hij op zoek gaat naar een verklaring voor waarom hij is zoals hij is. Maar in plaats van allemaal testjes op internet te doen lijkt het me juist goed om eens naar de psycholoog te gaan. Misschien heeft hij wel ergens last van en doet het stempeltje hem goed.Op zondag 16 november 2008 12:28 schreef Re het volgende:
[..]
tjsa, praten over je problemen, je in laten zien waarom je je zo voelt etc... medicijnen is niet de oplossing alleen.
Ik zie je bijna in alle tpics die over psychiatrische ziektes gaat posten na een internet studie op symptomen, dan ben je weer autistisch, dan heb je weer ADHD, nu zit je weer met een angststoornis... Waar ben je naar op zoek?
ik heb toen zelf gezegd dat dat nergens op sloeg, dat eerste dan met name.quote:De meesten van hen hebben ooit een vorm van therapie gehad.Op zondag 16 november 2008 12:35 schreef F04 het volgende:
Alleen in combinatie met therapie dus... Hoe zit het dan met die 937.000 mensen in Nederland die een antidepressivum worden voorgeschreven? Die zitten vast toch niet niet allemaal in de GGZ?
maar waarom doe je zo vreemd ten opzichte van therapie? Het lijkt alsof je niet wil dat je probleem opgelost wordt maar dat je aan de ad wil. Geloof me, alleen de medicijnen lossen het niet op...
quote:Kijk anders eens ergens anders dan bij de GGZ. Een particuliere psycholoog bijvoorbeeld...Op zondag 16 november 2008 12:50 schreef F04 het volgende:
Ben in het verleden wel in behandeling geweest bij de GGZ, maar ik ben inmiddels alweer blij dat ik daar weer uit die molen ben. Achteraf het dossier eens doorbekeken, en daar bleek een hoop te staan over mijn familie en omgeving die absoluut niet klopten. Ik ben daar ook behoorlijk van geschrokken. Daarbij word ook nog eens heel je privéleven uit de doeken gedaan. Met allerlei diagnostisaties waarvan op het eind geen één bleef staan.
M.
quote:Kunnen die ook medicijnen voorschrijven, en hoe zit het dan met die kosten? Word dat wel volledig vergoed?Op zondag 16 november 2008 13:25 schreef MaJo het volgende:
[..]
Kijk anders eens ergens anders dan bij de GGZ. Een particuliere psycholoog bijvoorbeeld...
quote:Waarom ben je in vredesnaam zo toegespitst op medicijnen? Als je zonder medicijnen hulp kunt krijgen is dat toch alleen maar fijner? Jezus zeg, zoals Re zegt wil je echt per se íets hebben. Neem nou maar van mij aan dat het veel fijner is als je geen medicijnen hóéft te gebruiken. Ik wou dat ik dat kon...Op zondag 16 november 2008 14:09 schreef F04 het volgende:
[..]
Kunnen die ook medicijnen voorschrijven, en hoe zit het dan met die kosten? Word dat wel volledig vergoed?
[ Bericht 2% gewijzigd door F04 op 16-11-2008 14:50:55 (typo) ]
quote:Als jij AD wil zonder therapie dan kun je dat echt wel krijgen, ondanks wat hier wordt beweerd. Of het de juiste weg is dat is weer een hele andere vraag. Maar wat hier wordt beweerd dat je geen AD zou kunnen krijgen zonder therapie staat haaks op de realiteit in het huisartsenhokje.Op zondag 16 november 2008 12:35 schreef F04 het volgende:
Alleen in combinatie met therapie dus... Hoe zit het dan met die 937.000 mensen in Nederland die een antidepressivum worden voorgeschreven? Die zitten vast toch niet niet allemaal in de GGZ?
quote:hij wilde in eerste instantie zonder naar de HA te gaan ADs krijgen, via welke andere weg dan ook als het maar geen GGZ/ psychiater/psycholoog/HA was omdat hij "verlegen" isOp zondag 16 november 2008 15:59 schreef TheVotary het volgende:
[..]
Als jij AD wil zonder therapie dan kun je dat echt wel krijgen, ondanks wat hier wordt beweerd. Of het de juiste weg is dat is weer een hele andere vraag. Maar wat hier wordt beweerd dat je geen AD zou kunnen krijgen zonder therapie staat haaks op de realiteit in het huisartsenhokje.
quote:Dan zou ik V&A eens proberen, ze zeggen toch vaak dat een kwart van de voorgeschreven medicatie nooit gebruikt wordt. Daar moet wel wat te scoren zijn.Op zondag 16 november 2008 16:18 schreef Re het volgende:
[..]
hij wilde in eerste instantie zonder naar de HA te gaan ADs krijgen, via welke andere weg dan ook als het maar geen GGZ/ psychiater/psycholoog/HA was omdat hij "verlegen" is
quote:Nee hoor. Juist wel naar de huisarts, maar niet die molen van de ggz daarachter.Op zondag 16 november 2008 16:18 schreef Re het volgende:
[..]
hij wilde in eerste instantie zonder naar de HA te gaan ADs krijgen, via welke andere weg dan ook als het maar geen GGZ/ psychiater/psycholoog/HA was omdat hij "verlegen" is
.http://www.slate.com/id/95903/
quote:Ik heb nog wel wat in de aanbieding voor 'm!Op zondag 16 november 2008 16:21 schreef TheVotary het volgende:
[..]
Dan zou ik V&A eens proberen, ze zeggen toch vaak dat een kwart van de voorgeschreven medicatie nooit gebruikt wordt. Daar moet wel wat te scoren zijn.
Oeps feeding the troll again...
M.
.Geef liever antwoord op mijn vraag:
quote:Op zondag 16 november 2008 12:12 schreef Burdie het volgende:
Als puntje bij paaltje komt, is het namelijk best wel eng om te stoppen met die medicijnen!
Hoe hebben anderen hier dat besloten/geregeld?
Hoe ik dat in de werking voor me zie is dat ik dit helemaal zelf doe en ik zou wel wat mensen inlichten die om me heen staan. Maar ik zou zelf voor afbouwen van AD niet echt naar een psychiater/huisarts gaan. Nou zeg ik dat allemaal wel heel stoer, maar ik kan me voorstellen dat wanneer de tijd er echt is dat ik dan wel een beetje in de broek schijt ervoor omdat ik echt niet weer terug wil qua gevoelens om het zo maar eens te zeggen.
Opzich komt er voor mij wel eerder een moment dat ik waarschijnlijk moet stoppen met de slaapmedicatie en daar zie ik al tegenop. Ik merk dat mijn lichaam qua dosis eigenlijk meer wil (voor hetzelfde effect) en het ritme wat ik nu heb is nog niet echt standaard maar al wel een heel stuk beter. Denk niet dat dit zonder medicatie mij gaat lukken om dit vast te houden.
Ik weet niet of jij een loonslaaf
bent en of ze op het werk ook ervan weten, maar misschien als je een beetje lange vakantie hebt dat je het ook daarin zou kunnen plannen? Waarschijnlijk is die periode wel wat kort om helemaal zeker te zijn dat het allemaal ok is, maar je zou mocht het misgaan dan misschien weer de medicijnen kunnen oppakken wanneer je aan de slag moet en toch mee moet draaien in de maatschappij.[ Bericht 12% gewijzigd door TheVotary op 19-11-2008 18:34:23 ]
Misschien moet je proberen er nu voorlopig niet teveel aan te denken en dat pas weer in het nieuwe jaar doen. kan je nou nog even lekker genieten van het feit dat het goed met je gaat.
Murmeli. Ik vind het toch een eng vooruitzicht, ja . Ik ben vooral bang dat het weer slechter zal gaan daarna, terwijl het nu juist zo goed gaat. Maar ik wil ook weer niet voor altijd aan de medicijnen blijven . @Twinky: hoe heb jij het gedaan met begeleiding bij het afbouwen?
@TheVotary: ik werk ja
. Uitzendwerk, tijdelijke baantjes... niet echt iets stabiels of vastigs waar ik een tijdje 'vrij' van zou kunnen nemen. Dat speelt ook wel een beetje mee bij mijn afweging. Ik zie er gewoon als een berg tegenop
. Misschien ben ik er dan nog niet klaar voor... weet het niet...Je zou ook nog kunnen overwegen om eerst te halveren met je dosis en te kijken hoe dat gaat, en dan dat een tijd aan te houden, tot je er weer klaar voor bent om verder af te bouwen (en dan denk ik aan een maand of een paar maanden, net wat voor jou goed voelt). Als dan het halveren goed gaat, is de volgende stap daarna makkelijker. Als het niet goed gaat, of je twijfelt, ga je terug naar je oude dosis en wacht je nog even (en evt zoek je dan toch een psych in je huidige woonplaats als je daaraan behoefte hebt).
Maar kan me wel voorstellen hoor dat het moeilijk is, je hoort genoeg negatieve verhalen, maar ook redelijk goede zoals twinky bijv.
Ben blij dat ik nog niet hoef te denken over afbouwen. begin er net aan te wennen na een maand
gaat best goed, voel me stukken beter, maar weet niet of dat van de medicijnen komt of niet, maar denk het wel eigenlijk . Heb je nog last van bijwerkingen, of helemaal niets meer? En krijg je alweer wat meer grip op je leven? Mijn psychiater bellen is wel een goed idee, hoewel zij me een compleet schema heeft gegeven voor het afbouwen en het in principe niet nodig zou moeten zijn. Ik vind het gewoon een heel eng idee... weet ook helemaal niet hoe ik erop ga reageren enzo en of ik weer 'terugvallen' ga krijgen en hoe ik daarop moet reageren. Ik vind het eng
. En ik denk ook dat zij kan inschatten of je gewoon moet doorbijten of nog even moet wachten. Ik denk dat terugvallen of je die wel of niet krijt moeilijk te voorspellen is, maar misschien kan zij daar wel iets meer inzicht in geven. dat hoop ik voor je! laat je even wat weten als je haar gebeld hebt? niet uitstellen hoor, gewoon doen!!
Ja, ikben ook blij dat het goed gaat. Vorige week nog wel echt een slechte dat gehad op zaterdag, ik zat echt helemaal diep in de put, maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik min of meer had besloten mn relatie te verbreken, dus dat heb ik toen nog maar even uitgesteld. maar maandag er echt een punt achter gezet, vond dat hij me belemmerde in mn eigen herstel/ontwikkeling. En daardoor voel ik me ook wel beter, omdat ik die last van dat gezeur van hem kwijt ben
Dus daardoor ook wel grip op mijn leven ja Maar ja, het zal soms best verdrietig worden denk ik, op het moment voel ik er niet zoveel bij, heel raar, maar dat zal wel komen. (of ik voel weinig door de medicijnen?? ik weet het niet, in ieder geval reageer ik rustiger op dingen) En bijwerkingen heb ik eigenlijk niet meer. soms wat rare plotselingen bewegingen van mijn spieren en ik ben snel moe, maar dat is denk ik omdat ik aan het bijkomen ben van roofbouw plegen op mezelf. Ik slaap naar mn gevoel ook dieper. Dus eigenlijk vooral positieve verhalen van deze kant... nu duimen dat het zo blijft. . Je klinkt in elk geval heel positief over hoe het nu met je gaat, erg bemoedigend om te lezen . Ik heb het zelf best nog wel eens moeilijk, vooral omdat ik het ook heel erg onwennig vind om 'stabiel' te zijn... ik ben zo gewend om altijd in uitersten te leven en altijd heel erg extreem te leven, dat het nu soms een beetje saai voelt dat ik nu over mijn beslissingen nadenk, plannen maak, etc. .Die spiersamentrekkingen heb ik ook gehad in het begin, maar tegenwoordig heb ik er geen last meer van. Wel van vermoeidheid nog, ik hoop dat dat iets is wat over gaat als ik stop met de medicijnen (dat is iig voor mij een van de belangrijkste redenen om ermee te stoppen).
Mijn impulsiviteit zit vooral in drinken en feesten en drugsgebruik (alleen op technofeestjes eens in de paar maanden) en dat doe ik nu al een paar maanden niet, nu ook vanwege de medicijnen maar eerst ook omdat mijn ex me vanalles had verboden, maar dat is ook wel een beetje wennen. Wil wel weer een keertje proberen naar een feest te gaan maar dan hooguit een biertje te drinken maar geen andere gekke dingen (kan niet met de medicijnen ook natuurlijk) en dan eens kijken of ik het nog leuk vind. Ik hoop het wel. Hou het dan alleen stukken minder lang vol natuurlijk.
En ik denk dat het ook een beetje het zoeken is naar nieuwe uitlaatkleppen ofzo. hard uit je dak gaan met sporten of iets anders leuks, waarin je je energie kwijt kan. of iets van theatersport ofzo of iets anders toneelachtigs? ik weet niet waar je van houdt....
he, maar zou het toch niks voor je zijn om toch een psycholoog of iets daar te zoeken waar je nu woont? Al kan je maar gewoon iemand bellen die niet te ver weg zit, en gewoon eens in de paar maanden op gesprek, gewoon dat er ook nog iemand anders, buiten jezelf om, in de gaten houdt hoe het met je gaat? het lijkt me toch wel dat er heftige veranderingen zijn gekomen in je leven (dat stabieler voelen wat je net beschrijft bijv) en dan lijkt het mij wel fijn als er op je gelet wordt.
Maar mischien is dat een afwijking van mij hoor, ik wil namelijk altijd het liefste dat er iemand voor me komt zorgen. Beetje afhankelijk typje, maar hulp vragen ho maar
lekker handig. Kreeg ik nog commentaar op van de psycho vandaag, dat ik echt wat moest veranderen aan mezelf omdat ik anders weer zo'n energievretend vriendje aan de haak ga slaan... :sJa joh, heb je zoveel last van die vermoeidheid? waar heb je precies last van op dat vlak? slaap je veel? of rust je niet uit? Ik slaap zelf gewoon niet lang genoeg, althans ik word na 6 uur slapen wakker en dan lig ik een tijd wakker, dus denk dat ik daar moe van ben, en van alles wat er de afgelopen maanden gebeurd is. althans dat hoop ik, als ik zo gaar blijf van de medicijnen dan word ik op den duur ook niet blij denk ik.
wel grappig he, die spiersamentrekkingen? ik moet er altid om lachen. mn ex heeft het ook, hebben er wel hard om gelachen samen, lig je samen in bed te stuipen, hahaha!
En afbouwen is wel heel belangrijk. Je kunt echt niet in één keer stoppen, dat merkte ik wel toen ik het laatste afbouwstapje eigenlijk te snel deed. Beter dat je er een paar máánden overdoet dan dat je van de één op andere dag stopt. Ik denk ook dat mensen die dat doen juist veel meer last krijgen, je lichaam kan dan niet wennen aan het leven zonder gelukkigheidsstofje.
quote:Hoi Burdie! Ik heb dat min of meer in samenspraak met de HA gedaan, alleen heb ik het ad-hoc aangepakt zonder afbouwschema enzo. Aangezien dat kind-of foutgegaan is, wil ik je die methode niet aanbevelen.
.Ik heb het een beetje op basis van mijn intuïtie gedaan. Eerdere malen gingen fout omdat ik al in een zeer vroeg stadium met afkicken gigantisch last kreeg van woedebuien (echt keihard schreeuwen op straat
) en de spanning in diverse plekken in mijn lijf voelde. Ook had ik door afkickverschijnselen als duizeligheid, misselijkheid, elektrische schokjes in mijn hoofd totaal geen leven meer gedurende 2 weken, en dat werd niet minder.
Verder was het zelfvertrouwen dat ik had ("Het gaat je lukken Deepchord!"
) op gegeven moment totaal omgeslagen ("Je bent een mislukkeling Deepchord!" 
) met huilbuien en dergelijke. Aan het einde sloegen dan bij mij angstaanvallen en licht psychotisch gedrag toe.
Kortom, graadmeters die ik heel erg belangrijk vindt om te weten of ik op de goede weg ben gezien het afbouwen: ongecontroleerde woedebuien, spanning in lijf, afkickverschijnselen die na 2 weken niet minder worden en opgebouwd zelfvertrouwen dat op gegeven moment als sneeuw voor de zon verdwijnt.
Grote kans dat het voor jou totaal anders werkt, en dat jouw lijf hele andere boodschappen geeft als het fout gaat, maar toch hoop ik dat je er wat aan hebt. Als ik iemand de potentie vind hebben om ermee te kunnen stoppen dan ben jij het wel.
.pff als ik dit lees blijf ik wel de rest van mn leven aan de AD
quote:Haha, ik zit er nu weer aan. Heb echt een paar klotemaanden achter de rug, baan verloren enzo, heel erg onzeker over alles, slecht aanspreekbaar. Gaat nu een stuk beter, begin me weer happy te voelen.Op woensdag 19 november 2008 23:29 schreef Murmeli het volgende:
jeetje deepchord, wat een heftig verhaal. ben je er nu wel vanaf dan, of ben je doorgegaan met de medicijnen?
pff als ik dit lees blijf ik wel de rest van mn leven aan de AD
.En toch denk ik dat het best mogelijk is om te stoppen hoor. De laatste keer dat ik geprobeerd ben te stoppen ben ik er toch ongeveer een maand af geweest. De afkickverschijnselen begonnen af te nemen, ik voelde weer allerlei emoties, kreeg kippenvel tijdens een paar concerten waar ik "nuchter" bij was, etcetera. Het is echt de moeite waard als het goed gaat!
.Maar ik had nog onverwerkte dingen, was bij een werkgever begonnen waar ik totaal niet op mijn plek zat, moeder is onlangs overleden aan K, etc. Dat is gewoon vragen om problemen.
Als je een tijd stabiel geweest bent, prettig werk hebt (past goed bij je persoonlijkheid) dat niet te stressvol is, langzaam afbouwt en goed naar je lichaam en geest luistert dan kan het gewoon zomaar goedkomen!
.en als je desondanks je hele leven aan de anti-depressiva moet zitten is dat ook geen man overboord, als je op 0,5 tablet per dag kunt leven dan heb je nauwelijks bijwerkingen en toch het voordeel van AD
Zou wel handig zijn ja, stabiel leven, fijn werk, fijne relatie....denk dat het leven dan een stuk makkelijker is.
Hmmm bij jou wel een ^(**&%&) tijd nu zeg.... beter om dan weer even verder te gaan met je AD tot het wat rustiger is om je heen. heb je al nieuw werk? of nog zoekende? Of eerst nog aan het bijkomen van alle ellende?
quote:Op woensdag 19 november 2008 23:16 schreef DeepChord het volgende:
Hoi Burdie! Ik heb dat min of meer in samenspraak met de HA gedaan, alleen heb ik het ad-hoc aangepakt zonder afbouwschema enzo. Aangezien dat kind-of foutgegaan is, wil ik je die methode niet aanbevelen.
DeepChord. Wat zei je huisarts over het 'ineens stoppen'? .Ik heb zelf een redelijk strict afbouwschema gekregen van de psychiater.
quote:Dat was eigenlijk ook mijn bedoeling, want zo heb ik het opbouwen ook gedaanIk heb het een beetje op basis van mijn intuïtie gedaan.
. Ik ben alleen bang dat mijn intuitie de hele tijd blijft zeggen: "doe maar niet" terwijl het wel goed zou zijn om te stoppen, of vice versa .quote:Ik weet niet waar ik dat aan te danken heb, maar bedanktGrote kans dat het voor jou totaal anders werkt, en dat jouw lijf hele andere boodschappen geeft als het fout gaat, maar toch hoop ik dat je er wat aan hebt. Als ik iemand de potentie vind hebben om ermee te kunnen stoppen dan ben jij het wel.
.Deze week gaat het btw weer even wat minder met me, misschien ook wel omdat ik zo druk aan het nadenken ben over het stoppen met de medicijnen... dinsdag had ik het gewoon enorm gehad met mijn werk (ik heb echt een kutbaantje, maar kan op het moment niets anders krijgen
) en ik heb de halve middag, avond en nacht gehuild. Mede daardoor voelde ik me gisteren enorm brakjes, en gisteren avond voelde ik me weer paranoïa en 'stoned'... maar dat was toen ik in de MediaMarkt liep, ik voelde me echt heel raar. Overmoedig. Alsof alles daar van mij was, alsof iedereen verantwoording aan mij schuldig was, maar tegelijkertijd was alles heel erg *hier* en *nu* en alles was liefde... ik voelde me echt enorm wazig en moest bijvoorbeeld ook alle radio's heel hard op 'ruis' zetten ipv op een radiozender .Vandaag voel ik me alweer een heel stuk beter, misschien kan ik gewoon niet tegen de MM
.Oh, wat ik me ook afvraag he. Ik heb nogal wat moeite met het vinden van de juiste woorden voor iets. Dit levert geinige situaties op (zoals toen ik laatst een bizonkalfje heel hard 'bizonbig' noemde
) maar eigenlijk vind ik het wel irritant, aangezien ik altijd redelijk welbespraakt was. Ook voel ik me veel meer een 'flapuit' tegenwoordig (nu ben ik altijd al een flapuit, maar sommige dingen moet je gewoon niet hardop zeggen en ik vind het nog wel eens moeilijk om daar een grens in te onderscheiden). Zijn dit dingen die over gaan als ik met de medicijnen stop, of zouden het dingen zijn die horen bij mijn 'stoornis'?Dat met die woorden kan wel van de medicijnen zijn denk ik. Ik ben ook wel veel sneller dan normaal de draad kwijt als ik iets vertel en mn ex had dat ook vaak, slechte concentratie enzo.
. Maar op het moment is het zo naar .Vandaag ging het wel weer heel goed, en ik heb zelfs een leuke dag op m'n werk gehad! Normaal gesproken was ik allang niet meer gaan werken (ik heb zooooveel kutbaantjes gehad al
) maar ik ben best wel een beetje trots op mezelf dat ik het (tot nog toe) volhoud .Ik wacht nog even een tijdje met het bellen van de psychiater, wil het eerst voor mezelf een beetje op een rijtje krijgen. He, ingewikkeld allemaal!
quote:Je merkt het wel als die dingen werken hoor. Zo had ik voor ik anti-depressiva gebruikte last van het feit dat ik regelmatig 's-nachts wakker werd en dan dingen dacht te zien (soort van slaapdronken zijn ofzo?) vergezeld met vette angst. Ook diverse malen het gevoel dat ik mijn geestelijke gezondheid aan het verliezen was, ik sloot mezelf totaal op en had vaker wel dan niet ruzie met mijn ouders en de mensen om mij heen.Op donderdag 20 november 2008 15:33 schreef Murmeli het volgende:
Ja, ik ga het nog meemaken, ik heb ze pas een maand. heb wel het gevoel dat ik wat rustiger begin te worden, maar weet niet of het door de AD komt of gewoon toevallig zo is... Vind het een beetje moeilijk in te schatten. Maar dat komt nog wel als ik ze wat langer heb denk ik.
Het is al hardstikke fijn als enkele lichamelijke klachten bijkomend bij de depressie minder worden. Dat je de tijd hebt om aan jezelf te werken zonder dat je helemaal in de put raakt.
Wat slik jij voor AD als ik vragen mag, ook Seroxat? Krijg je er iets van therapie bij?
quote:Baan is alweer bijna geregeld, binnenkort contract tekenen!Zou wel handig zijn ja, stabiel leven, fijn werk, fijne relatie....denk dat het leven dan een stuk makkelijker is.
Hmmm bij jou wel een ^(**&%&) tijd nu zeg.... beter om dan weer even verder te gaan met je AD tot het wat rustiger is om je heen. heb je al nieuw werk? of nog zoekende? Of eerst nog aan het bijkomen van alle ellende?
. Ben ondanks de psychotische klachten en het instorten blij geweest met deze crisis, ik zit weer een stuk beter in mijn vel, er zijn puzzelstukjes op hun plek gevallen en ik heb met hulp van een coach uitgevonden waar mijn motivaties op het gebied van werk liggen, en dat heeft toch wel geleid tot het feit dat ik nu een veel leukere baan ga krijgen.Het is moeilijk om je te beseffen dat het altijd weer beter gaat uiteindelijk als je vet in de put zit, maar ik ben er het levende voorbeeld van en ik ben niet de meest optimistische persoon die er is
: dus houd hoop Murmeli. .nee geen seroxat ik heb citalopram. Het lastige aan het wel of niet merken is dat ik niet volcontinue depressief ben/was. Maar wel veel aan het piekeren en soms had ik buien dat ik zwaar in de put zat en dan meteen het hele leven niet meer zag zitten. maar kon ook weer heel blij en vrolijk zijn.
Veel van mn problemen kwamen ook door mn relatie maar die heb ik deze week verbroken, en sindsdien voel ik me ook veel beter, had voor het eerst in een paar maanden dat ik dacht: hé ik ben gelukkig
Maar ja, of het dan komt door de medicijnen of door het feit dat het gewoon beter gaat...dat vind ik moeilijk in te schatten. Ik ga wel steeds beter slapen, dat helpt al wel, en de psychiater zei wel dat dat het eerste is dat je merkt. En op mn werk reageer ik rustiger op dingen, raak niet meteen in de stress als er wat misgaat. Denk dat ik even moet afwachten. Morgen weer een gesprek met mn manager wat best vervelend kan worden (hij wil me de leuke taken voor een jaar lang afnemen omdat ik nu dus ziek ben geworden en daar ben ik niet zo blij mee, ik vind een paar maanden wel genoeg). Dus als het vervelend word en ik ben niet de rest van de dag zwaar overstuur dan zal het iig wel beter gaan en ik denk dat dat dan toch wel van de medicijnen is dan. nou ja, lastig iig...
En waar het door komt maakt ook weer niet zoveel uit...belangrijkste is wel dat ik nu weer positief vooruit kan kijken, weer mn normale optimisme terug heb
heerlijk!he, maar wat goed joh dat je een leukere baan hebt gevonden. Echt cool zeg! Wat voor coach had je om uit te zoeken wat je wilde doen? en werk je full time, of niet? ik werk nu dus 2 uur per dag omdat ik was ingestort een maand ofzo geleden en daarvoor ging het ook al een maand of 2 heel slecht. maar denk dat ik over een week wel uren ga opbouwen, 2 uur is wel erg weinig, kan ik niks doen.
ja die lichamelijke klachten had ik ook wel, ikwas de laatste weken voor ik begon met die meds echt dat ik heel de tijd zenuwachtig en opgefokt was. en dat neemt langzaam af
ben wat minder licht ontvlambaar en geduldiger aan het worden, alleen bij wakker worden ben ik nog nerveus, maar eigenlijk vooral als ik moet werken. zal nog wel wegtrekken. en anders laat ik het maar zo, ik wil perse de dosis van die meds niet ophogen, vind het wel genoeg zo oh ik zal eens ophouden met mijn gezever
zit soms beetje op de praatstoel quote:Op donderdag 20 november 2008 23:01 schreef Murmeli het volgende:
hey deepchord...
nee geen seroxat ik heb citalopram. Het lastige aan het wel of niet merken is dat ik niet volcontinue depressief ben/was. Maar wel veel aan het piekeren en soms had ik buien dat ik zwaar in de put zat en dan meteen het hele leven niet meer zag zitten. maar kon ook weer heel blij en vrolijk zijn.
Veel van mn problemen kwamen ook door mn relatie maar die heb ik deze week verbroken, en sindsdien voel ik me ook veel beter, had voor het eerst in een paar maanden dat ik dacht: hé ik ben gelukkig
Ik ga wel steeds beter slapen, dat helpt al wel, en de psychiater zei wel dat dat het eerste is dat je merkt. En op mn werk reageer ik rustiger op dingen, raak niet meteen in de stress als er wat misgaat. Denk dat ik even moet afwachten. Morgen weer een gesprek met mn manager wat best vervelend kan worden (hij wil me de leuke taken voor een jaar lang afnemen omdat ik nu dus ziek ben geworden en daar ben ik niet zo blij mee, ik vind een paar maanden zonder leuke taken wel genoeg). Dus als het vervelend word en ik ben niet de rest van de dag zwaar overstuur dan zal het iig wel beter gaan en ik denk dat dat dan toch wel van de medicijnen is dan. nou ja, lastig iig...
En waar het door komt maakt ook weer niet zoveel uit...belangrijkste is wel dat ik nu weer positief vooruit kan kijken, weer mn normale optimisme terug heb
he, maar wat goed joh dat je een leukere baan hebt gevonden. Echt cool zeg! Wat voor coach had je om uit te zoeken wat je wilde doen? en werk je full time, of niet? ik werk nu dus 2 uur per dag omdat ik was ingestort een maand ofzo geleden en daarvoor ging het ook al een maand of 2 heel slecht. maar denk dat ik over een week wel uren ga opbouwen, 2 uur is wel erg weinig, kan ik niks doen.
ja die lichamelijke klachten had ik ook wel, ikwas de laatste weken voor ik begon met die meds echt dat ik heel de tijd zenuwachtig en opgefokt was. en dat neemt langzaam af
oh ik zal eens ophouden met mijn gezever
quote:Jups, I was dumb, maar ik had in tegenstelling tot jou geen ondersteuning van een heuse psychiater...Op donderdag 20 november 2008 15:33 schreef Burdie het volgende:
Ik heb zelf een redelijk strict afbouwschema gekregen van de psychiater.
. Ik heb toch wat minder vertrouwen in de HA als het gaat om stoppen met AD. Ze willen het altijd te snel doen, en ik heb niet altijd het gevoel dat ze een idee hebben wat voor zware bijverschijnselen het stoppen meebrengt.Strikt afbouwschema? Houdt dat in dat je in een redelijk kort schema "naar nul" gaat? Vooral als dat héél erg snel gaat vind ik het eng, want ik heb nog een herinnering in mijn systeem zitten dat de afkickverschijnselen dan veul zwaarder zijn. Al heb jij volgens mij een stuk korter AD gebruikt dan ik, en misschien dat de afkickverschijnselen bij jou veel minder intens zijn dan bij mij, dat zou natuurlijk ook nog kunnen. Maar in hoeveel tijd wil het beste heerschap jou van de AD af hebben? Zit er ook nog een fase bij dat je Seroxat in vloeibare vorm krijgt zodat je een beperkte dosis tot je kunt nemen maar wél iedere dag kunt slikken?
quote:Ik herken dat wel hoor. Het is echt even slikken als je ermee moet stoppen, en je ziet bijna apocalyptische beelden voor je als je je voorstelt hoe erg het kan worden in vergelijking met hoe goed het nu gaat.. Maar ik kreeg na een of 2 dagen nadat ik gestopt was echt een gevoel van "Ja Deepchord, je kunt het man, you don't need them druqz!Dat was eigenlijk ook mijn bedoeling, want zo heb ik het opbouwen ook gedaan
.", en dan gaat er zo'n heroïsch gevoel door je heen en hoor je denkbeeldig het Nederlandse volkslied en zie je jezelf in je fantasie een gouden medaille hoog in de lucht houden. .Alle gekheid op een stokje, het is even doorzetten, die intuïtie moet even aan het koude water wennen...
quote:Nuffin' special, op basis van mijn snelle edoch grondige observatie van jouw persoonlijkheid heb ik ondervonden dat jij enkele kwaliteiten bezit die mijns inziens van groot belang zijn om succesvol te zijn in het stoppen met AD: namelijk reflectie/introspectie, geen moeite hebben je te uiten als het moeilijk wordt maar ook doorzettingsvermogen en een sterke persoonlijkheid. You're perfectly capable of finishing the job, jeweetsch!Ik weet niet waar ik dat aan te danken heb, maar bedankt
. .quote:Is het misschien niet iets om dergelijke overpeinzingen aan de psychiater voor te leggen? Het komt een beetje als schizoïde gedrag over, en dan kan ik me voorstellen dat er bij jou onzekerheid ontstaat (wellicht onbewust) of je wel in staat zult zijn om überhaupt te kunnen stoppen met AD.Deze week gaat het btw weer even wat minder met me, misschien ook wel omdat ik zo druk aan het nadenken ben over het stoppen met de medicijnen... dinsdag had ik het gewoon enorm gehad met mijn werk (ik heb echt een kutbaantje, maar kan op het moment niets anders krijgen
toen ik 4 jaar geleden stopte ging dat me heel goed af. Eerst een tijdje op halve dosering en toen gestopt. Het ging toen ook echt goed met me, zag het leven weer helemaal zitten maar zit er nu toch weer aan
quote:Nog aan de Ritalin gebleven trouwens?Op vrijdag 21 november 2008 03:20 schreef MaJo het volgende:
Gelukkig is stoppen met AD niet altijd een drama
maar zit er nu toch weer aan
quote:YepOp vrijdag 21 november 2008 03:24 schreef TheVotary het volgende:
[..]
Nog aan de Ritalin gebleven trouwens?
ben er wel tevreden over, ben een stuk geconcentreerder, rustiger, kan me beter tot dingen zetten. Dus dat is positief alleen de nadelen zijn dat ik totaal geen honger meer heb en ik veel te overmoedig wordt 's nachts. Ik heb geen zin om te slapen al ben ik doodmoe. Ga steeds door tot 5 uur 's nachts. Iets wat ik vroeger ook deed en typisch ADD is. Alleen vreemd dat dat door de Ritalin is teruggekomen? heb vandaag echt een kutdag. Voel me down, lelijk en dik, onbegeerd en vreselijk moe. Het ging zo goed en ik hoopte binnenkort met de AD te kunnen stoppen maar blijkbaar is dit toch nog niet het moment
Ik vind dit in principe toch vrij apart. Als ik bijvoorbeeld naar een paniekstoornis kijkt dan is het essentieel dat je mensen weer op de been krijgt en ze daadwerkelijk de deur weer uitkrijgt. En dat dit soms gepaard moet gaan in de beginfase met benzo's kan ik me heel goed voorstellen (zelf anders aangepakt maar dat is nu niet van belang). Als je dan dit soort medicatie niet meer gaat vergoeden dan lijkt het er echt op dat ze het niet echt serieus nemen. Ik ga me trouwens nog even beter inlezen, want helemaal duidelijk is het me nog niet.
Stukje quote (uit een boekje wat ik mee heb gekregen):
quote:Ja, er is een uitzondering gemaakt voor wie echt niet zonder deze medicijnen kan. Het gaat daarbij om gebruik bij:
-epilepsie
-angststoornissen die niet op andere medicijnen reageren
-bepaalde psychiatrische aandoeningen
-verdoving tijdens laatste levensfase.
[ Bericht 9% gewijzigd door TheVotary op 21-11-2008 14:06:15 ]
quote:Ik wil eventueel wel wat sexistische opmerkingen maken in je fotoboek om je ego een boost te geven voor vandaag.Op vrijdag 21 november 2008 12:41 schreef MaJo het volgende:
[..]
Voel me down, lelijk en dik, onbegeerd en vreselijk moe. Het ging zo goed en ik hoopte binnenkort met de AD te kunnen stoppen maar blijkbaar is dit toch nog niet het moment
Dat doorgaan zo laat tot midden in de nacht is een probleem waar ik me in kan verplaatsen, vannacht ook geen oog dichtgegaan en laatste meds ook nog eens opgemaakt de dag ervoor. Actief worden in de nacht, het blijft toch altijd weer terugkomen bij mij maar het werkt gewoon niet samen met hoe de maatschappij is ingedeelt. Erg lastig probleem.
quote:Murmeli!
Geen probleem dat je op de praatstoel zit. Volgens mij is praten over deze materie alleen maar handig, dat je een en ander herkent en alvast wat achtergrondkennis bezit. Ik ben nogal eens geneigd juist te weinig te praten, en dat daardoor de mensen die moeten inventariseren of het haalbaar is te stoppen misschien een minder goed beeld krijgen.
Vooral die toppen en dalen zijn gewoon funest. Die hoort een "normaal persoon" niet te hebben. Natuurlijk dat je op sommige dagen alles als vervelend ervaart, en gigantisch moe van alles bent, maar als je dan zodanig in de put raakt dat je fantasieën krijgt over er een einde aan maken enzo dan is dat gewoon buitenproportioneel...
Je zult het zodoende wel merken dat het spul werkt aan het feit dat die toppen en dalen gewoon veel minder worden. Dat je jezelf veel minder zorgen hoeft te maken dat je gaandeweg in een dal terecht komt en je kneiterhard moet vechten om eruit te komen, als dat überhaupt al lukt.
Sowieso vind ik het wel knap dat je desondanks nog werkt, wellicht minder uren dan je zou willen, maar toch! Dat in de stress schieten kan ik me echter wel voorstellen. Dat had ik inderdaad ook toen ik stopte met AD de laatste keer en echt helemaal in de rats zat als ik tegen een deadline aan het aanhikken was en er in korte tijd veel stappen gezet moesten worden. Ook had ik dan af en toe overleg met account managers waarbij ik het gevoel had dat ze op een vervelende manier kritiek op me aan het leveren waren, en dan voelde ik echt zo'n boosaardige vorm van kwaadheid omhoog komen en moet je moeite doen om niet uit je slof te schieten. Dat is misschien nog wel het meest klote van stoppen met AD, je gevoel komt op gegeven moment weer terug en je bent totaal vergeten hoe je bijvoorbeeld met kritiek om moet gaan; een zuchtje tegenwind is dan al genoeg om echt boosheid vanuit je maag omhoog te voelen komen.
. Dat gevoel neemt dan echt je hele lichaam en geest over, das wel zo klote.Heb je trouwens een vast contract ofzo bij je werkgever? Ik zou namelijk een beetje zenuwachtig worden in jouw geval, bang dat ze mij eruit zouden gaan werken en dat je moeite krijgt om een nieuwe baan te vinden omdat je een nutcase bent (althans dat gevoel heb je zelf dan, en andere mensen denken daar natuurlijk helemaal anders over!). Hoop in ieder geval dat je de kans krijgt om te blijven werken, ideale manier om toch een beetje in contact met de samenleving te blijven!
maar ik denk dat die lichamelijke klachten die je hebt in de ochtend (zenuwachtigheid) misschien ook wel met cognitieve gedragstherapie oid te verhelpen zijn. Kan best dat je op dat moment iets voelt wat veroorzaakt wordt door een bepaalde gedachte die ondertussen zo onbewust is dat je er geen aandacht meer op vestigt.. Als je die gedachte dan kunt ontleden en in een positievere kunt omvormen dan verandert dat gevoel langzamerhand ook in positieve zin.
Maareh, ik ben via kennissen in contact gekomen met die coach. Ik werd namelijk ontslagen en mij werd geadviseerd eens uit te gaan zoeken "waar mijn hart lag" qua werken. Daar had ik totaal geen idee van en daar heeft hij mij mee geholpen. Weet nou wat beter wat mijn sterke en zwakke kanten zijn, wat ik belangrijk vind qua werk en wat niet, en ook heb ik een idee gekregen in welke richting ik mij wil gaan begeven de komende tijd. Het is niet zo dat alle levensvragen met zo'n coach opgelost kunnen worden, maar het helpt je wel een stuk in de goede richting doet als je bereid bent veel tijd in het gekregen "huiswerk" te stoppen en (begeleid) zelfonderzoek te doen. Mij heeft coaching ook geholpen om in een toekomstige baan wat meer uit te kijken naar wat ik echt leuk vindt in plaats van waarmee ik de grootste kans heb om een baan te vinden. Dat zou ik eerder namelijk niet gedurfd hebben.
Hmmm, volgens mij zit ik zelf ook op de praatstoel.
.quote:Hehe doe maar nietOp vrijdag 21 november 2008 14:05 schreef TheVotary het volgende:
[..]
Ik wil eventueel wel wat sexistische opmerkingen maken in je fotoboek om je ego een boost te geven voor vandaag.
Dat doorgaan zo laat tot midden in de nacht is een probleem waar ik me in kan verplaatsen, vannacht ook geen oog dichtgegaan en laatste meds ook nog eens opgemaakt de dag ervoor. Actief worden in de nacht, het blijft toch altijd weer terugkomen bij mij maar het werkt gewoon niet samen met hoe de maatschappij is ingedeelt. Erg lastig probleem.
Dat 's nachts wakker willen blijven gaat me opbreken. Nu ook, ik ben eigenlijk moe en zou makkelijk kunnen slapen maar ik heb gewoon geen zin
Ik wil per se nog een aflevering van Grey's Anatomy zien dus die ben ik nu aan het binnenhalen. Ik ga ook steeds over mijn eigen grenzen heen. Eerst bedenk ik dat ik niet na 3 uur moet gaan slapen, maar de download is trager dan gehoopt dus dan stel ik dat gewoon weer bij. En waarschijnlijk kijk ik daarna gewoon nog een aflevering Maar slapen is ook zo saai . Wat mij betreft worden dat soort emoties helemaal plat geslikt vandaar mijn vraag. Geen probleem mee, slik liever dan die ellende in mijn kop. Misschien is het wel de combo alcohol en AD, maar zo voel ik me op dit moment gewoon.[ Bericht 4% gewijzigd door TheVotary op 22-11-2008 07:58:28 ]
veel informatie is hier te vinden: http://www.cipralex.com/u(...)nUrl=%2fDefault.aspx
quote:hey Deepchord!!
Oja zo'n coaching heb ik ook gehad, fijn dat het je heeft geholpen, en dat je nu in een leukere richting kan gaan werken
Bij mij hielp het niet zo, het was in het begin van dit jaar en ik was toen al zo druk bezig met m'n ex (toen nog mn vriend), die relatie heeft me echt helemaal van mezelf afgebracht zeg maar, dus mn loopbaanadviseur is gestopt met mij omdat ze vond dat ik mezelf saboteerde, ik maakte er bijv ook niet genoeg tijd voor. Nu wel spijt van, maar ja, komt nog wel een keer. Ik heb idd een vaste baan, bij de overheid, dus voordat ze me ontslaan moet ik wel expres dingen gaan saboteren denk ik. Ik maak me soms ook wel zorgen over mn baan hoor, vooral omdat dit bepaald niet mijn droombaan is en ik bang ben ergens opnieuw onderaan de ladder te moeten beginnen en dan mijn huis niet meer te kunnen betalen... Gelukkig denk ik nu niet meer zo negatief, ik zie het allemaal wel gebeuren, zal wel goedkomen denk ik.
Had vrijdag nog dat gesprek met mn baas, dat liep niet zo lekker, we werden het niet eens over mn werkzaamheden, maar ik raakte niet in de stress
was echt trots op mezelf, bleef zo rustig, zo ken ik mezelf niet...denk toch door de medicijnen dan... Kon ook ineens supergoed uit mn woorden komen. Heerlijk. Vrijdag was sowieso goed, ik was ook niet boos of opgefokt te krijgen. Vandaag wel wat meer, maar toch nog veel beter dan normaal, dus ik denk wel dat dat echt de werking van mn medicijnen is... word ik heel blij van, hoef ik me niet meer zo aan mezelf te ergeren als het zo blijft dan stop ik niet meer hoor.... Voordeel is dat ik nog wel dingen kan voelen, als ik me verdrietig voel ofzo of iets gewoon niet leuk vind dan voel ik dat wel, alleen word ik niet meer zo negatief en gestresst... best goed te doen zo Wat je inderdaad zegt, die pieken en dalen die ik had zijn niet normaal, is ook zo vermoeiend.
Dat omgaan met kritiek dat is en blijt ook een lastig punt denk ik. Of negatief interpreteren van wat mensen zeggen. Dat je het idee hebt dat ze je zitten af te kraken ofzo. Dat is denk ik wel een kenmerk van depressie en nog wat andere psychische problemen. Ik heb mezelf wel eenbeetje aangeleerd om gedrag van anderen zo positief mogelijk te intepreteren. Bij collega's en vrienden lukt dat ook wel aardig. Dan kom je er ook achter dat mensen je best wel willen helpen enzo en dat maakt je dan weer blij
Maarre...wel goed ook van jou dat je op de praatstoel zit... misschien moet je je posts op het forum meenemen naar de psycholoog ofzo als ze je niet kunnen inschatten
met mij gaat het helaas niet zo goed op het moment
de afgelopen dagen behoorlijk down geweest, tot het punt dat ik het leven echt niet meer zag zitten moet steeds huilen, ben negatief, maar alles zit me ook tegen belangrijk tentamen niet gehaald en geldproblemen terwijl ik zoveel werk. 5 dagen in de week naast 2 studies. Het is gewoon teveel op het moment MaJo. Is er geen manier waarop je het even wat rustiger aan kunt doen?quote:Lastig... Ik moet gewoon werken, en mijn studies vind ik erg leuk. Maar als ik het volgende tentamen van politicologie ook niet haal laat ik het vallen en ga ik alleen verder met mijn andere studie...Op maandag 24 november 2008 09:50 schreef Burdie het volgende:
over een maand begin ik met mijn nieuwe baan waar ik meer verdien en dus rustiger aan kan doen. Maar zal het toch nog een maand moeten uitzingen...
Ik heb zojuist een afspraak gemaakt met mijn (nieuwe) huisarts en ga toch vragen of ik hier in mijn nieuwe woonplaats begeleiding kan krijgen van een psychiater danwel psycholoog... ik voel me vaak ineens heel erg moe, uitgeput, lamgeslagen en wil graag weten of het met mijn medicijnen samenhangt (en zo ja: hoe) en wat ik er het beste mee kan doen. Voel me soms net een klein kind, omdat ik vaak zo lang moet 'bijkomen' van nieuwe indrukken...
. ik vraag me af of ik misschien een hogere dosering AD moet hebben of dat Ritalin de effecten vermindert. Loop nu al een paar dagen met nare ideeen in mijn hoofd en vind dat echt beangstigend
wat goed dat je nu begeleiding zoekt. Maar is het wel verstandig om op dit moment af te bouwen? Als je je zo voelt is dat misschien toch niet zo handig. En niks om je voor te schamen hoor
.Heb jij nog weer een afspraak staan met psych? Gewoon aan de bel trekken hoor, als je je zo voelt
.quote:dat lijkt me verstandigOp maandag 24 november 2008 11:22 schreef Burdie het volgende:
Ik ga eerst advies vragen bij de huisarts (of evt. psychiater) en besluit daarna over het afbouwen
Heb jij nog weer een afspraak staan met psych? Gewoon aan de bel trekken hoor, als je je zo voelt
sowieso fijn dat je weer onder begeleiding komt de staan, ik vind dat wel belangrijk bij dit soort medicijnen morgen weer een afspraak bij de psych. Wil ook even voorleggen dat ik weer echt behandeld wil worden, op het moment gaat het alleen over ADD maar dat is niet het belangrijkste. De onderliggende depressie moet aangepakt worden. En dat wordt nu verzuimd
quote:Jow bedankt, ik ga hier zeker eens doorheen neuzen. Altijd interresant. En ik kijk er nu een paar dagen later ook wel weer wat anders op, 20mg is wel goed zo.Op zaterdag 22 november 2008 12:00 schreef Re het volgende:
Het lijkt erop dat 20mg wel het maximale effectiviteit geeft per dag (er is wel gekeken naar 40 mg maar dat was net zo effectief als 10 mg), er zijn nauwelijks studies die hoger gaan in dosering om te kijken naar de veiligheid en effectiviteit.
veel informatie is hier te vinden: http://www.cipralex.com/u(...)nUrl=%2fDefault.aspx
Ik moet me gewoon niet zo als een wijf gedragen. En dat ik agorafobie als 'agrofobie' spel zegt al redelijk wat over de biertjes die naar binnen waren gegaan. [ Bericht 32% gewijzigd door TheVotary op 24-11-2008 17:02:41 ]
quote:ADD babyOp maandag 24 november 2008 11:48 schreef TheVotary het volgende:
Tja, ik zie je vaak posten dat het niet goed met je gaat al best een poos en dan begrijp ik eigenlijk ook niet waarom je dan een keuze maakt om een dubbelstudie te doen, ken je eigen beperkingen. Als je niet zo sterk in je schoenen staat is het gewoon erg lastig om 2 studies te doen en dan ook nog volle bak te moeten werken.
[..]
Jow bedankt, ik ga hier zeker eens doorheen neuzen. Altijd interresant. En ik kijk er nu een paar dagen later ook wel weer wat anders op, 20mg is wel goed zo.
als het goed gaat dan kan ik alles aan, hoe meer hoe beter. Maar het breekt me uiteindelijk op. Maar ik moet gewoon dingen te doen hebben, ik ken niet anders... Nu ik weet wat er is kan ik daar iets mee gaan doen
Wat mij erg geholpen heeft, is het kijken naar de toekomst: wat wil ik precies? Ik wil namelijk ook nog twee opleidingen volgen
. Feit is dat ik het financieel niet rond krijg om nog fulltime te studeren, dus kies ik voor de optie van parttime werken en deeltijd studeren. Momenteel is dat alleen nog parttime werken, maar die studie komt wel weer . Strakjes ga ik dan ook eerst de studie beginnen waar ik echt mijn beroep van wil gaan maken, en die andere studie (hoe leuk ook en hoe graag ik 'm wil afmaken - want ik ben er al aan begonnen) komt voor mij dan even op de 2e plaats. Dit betekent in de praktijk dat ik er pas over 6 jaar aan toe kom om daar weer mee bezig te gaan, maar is dat erg? Over zes jaar wil ik het toch ook nog allemaal weten? Op deze manier heb ik 1. nu rust en 2. straks ook nog wat leuks te doen .Geeft dit jou wat ruimte?
ik denk dat ik maar eens goed moet gaan kijken wat voor mij het beste is inderdaad. Ik doe altijd teveel en alles tegelijk, wat dus ADD blijkt te zijn
ik ga ook deze week met mijn moeder een financiele planning maken. Want ik kom er gewoon echt niet meer uit op het moment...
@MaJo, goed dat je met je moeder die planning gaat maken, dan ligt het ook niet meer alleen op jouw bordje. En ik sluit me ook bij burdie aan: 2 studies en nog fulltime werken... dat is voor niemand vol te houden denk ik, dus het is al knap dat je het tot nu toe hebt volgehouden. Maar nu even tijd om lief voor jezelf te zijn denk ik. Succes!
quote:Thanks voor alle supportOp maandag 24 november 2008 16:06 schreef Murmeli het volgende:
@ burdie, goed dat je met de huisarts een afspraak hebt geregeld! Hoop idd dat je snel begeleiding kan krijgen! Misschien komt je slechte gevoel wel door het piekeren over het afbouwen ofzo, maar daar kunnen zij je dan mooi bij helpen om het uit te zoeken. Hoop dat je je snel weer wat beter voelt.
@MaJo, goed dat je met je moeder die planning gaat maken, dan ligt het ook niet meer alleen op jouw bordje. En ik sluit me ook bij burdie aan: 2 studies en nog fulltime werken... dat is voor niemand vol te houden denk ik, dus het is al knap dat je het tot nu toe hebt volgehouden. Maar nu even tijd om lief voor jezelf te zijn denk ik. Succes!
ik wil nog wel even opmerken dat ik niet fulltime werk, maar 4 of 6 uur per dag. Maar dat wel 5 dagen. Gecombineerd met twee studies is dat wel meer dan fulltime
quote:Precies, netjes minderen dus. bedenk hoeveel uren je kan werken + studeren bij elkaar en probeer dat voor elkaar te krijgen.Op maandag 24 november 2008 18:09 schreef MaJo het volgende:
ik wil nog wel even opmerken dat ik niet fulltime werk, maar 4 of 6 uur per dag. Maar dat wel 5 dagen. Gecombineerd met twee studies is dat wel meer dan fulltime
Dan voel je je vast een heel stuk beter!Kan er verder weinig over op internet vinden dus ik ga er maar van uit dat het werkt
laat ff weten of het werkt! en slaap lekker
moest een pilletje van 15 door midden doen maar het werd 1/3-2/3, dus even doorgekruimeld tot het ongeveer twee gelijke stukjes waren. Weltrusten mijn dosering AD wordt verhoogd omdat ze denkt dat de Ritalin het tegenwerkt. Ik ga nu naar de 40 mg Citalopram ipv 30. Ook heb ik aangegeven dat ik wil stoppen bij mijn ADD coach omdat ik vind dat zij zich teveel focust op de ADD terwijl de onderliggende depressie volgens mij veel belangrijker is en dat nu een beetje vergeten wordt. Leuk hoor om te leren plannen, maar wat heb ik daaraan als ik het leven niet meer zie zitten. Daar moet iets aan gedaan worden, de rest komt later wel.mijn psychiater pakte het goed op en gaat op zoek naar een nieuwe behandelaar. Ben benieuwd
. Wanneer hoor je meer?quote:Ik heb over 2 weken weer een afspraak met de psych. Ondertussen gaat ze mijn situatie in het team bespreken en op zoek naar een andere coach voor me. Ze hoopt me voor die tijd te bellenOp dinsdag 25 november 2008 15:35 schreef Burdie het volgende:
Klinkt goed, MaJo
hoe gaat het met jou?
Hier gaat het prima, ben alleen doodmoe
.Gelukkig ben ik morgen een dagje vrij
.Merk jij al wat van het ophogen van je dosis?
. Hij gaat me ook begeleiden bij het afbouwen van de medicatie, maar voorlopig nog niet .quote:De laatste twee dagen gaat het weer beter met me, maar denk niet dat het al met de ophoging te maken heeftOp woensdag 26 november 2008 16:28 schreef Murmeli het volgende:
ja dat zou kunnen, ik vraag het anders wel eens na bij de psychiater ofzo. Nou ja of niet, het werkt dus het is goed zo denk ik
Merk jij al wat van het ophogen van je dosis?
heb wel trouwer mijn Ritalin ingenomen en ik denk wel dat het helpt vanavond hard gestudeerd voor mijn tentamen morgen, ik ging als een speer nu lekker 
moet wel een beetje fit zijn voor morgen quote:Nee, was het alweer vergetenOp woensdag 26 november 2008 16:39 schreef Murmeli het volgende:
Mooi zo burdie, sta je er in ieder geval niet alleen voor. Heb je nog nagevraagd wat je met dat voorval in de Media Markt aanmoet?
.Ik denk dat het door alle drukte kwam, zoek er iig niets meer achter
.Burdie: idd beter om er niks achter te zoeken, word je alleen maar niet blij van.
.Heerlijk he, als het gewoon werkt. Ik had het een aantal jaar eerder willen weten, had me een hoop ellende gespaard
.Dat heb ik nou ook ja, had ik het maar eerder geweten, dan had mijn leven er echt anders uitgezien denk ik. Ben nu zelfs een reis naar Maleisie aan het plannen, wat ik nooit durfde vanwege allerlei enge beesten en dat soort dingen. Ga nog alleen ook
(wel vrienden opzoeken daar hoor, maar ook alleen nog ff denk ik, wil ik ook meteen testen). En gewoon optimistisch, als ik ergens van baal, dan blijft het daarbij, dan is het niet meteen een drama dat nooit meer goedkomt. Ongelofelijk joh! haha. En toch nog me afentoe gewoon kut kunnen voelen dat k mn ex mis (dus ben ook niet compleet afgestompt)
zouden die pillenfabrikanten ons niet willen betalen voor het promotieteam zijn
gheghe
damn de tranen rollen over mn wangen....
.quote:Ja ging echt supergoed, wist allesOp donderdag 27 november 2008 15:21 schreef Murmeli het volgende:
MaJo: hoe ging je tentamen? Fijn dat het beter gaat! is volgens mij ook altijd moeilijk te bepalen of het door de medicijnen komt of vanuit jezelf. Nou ja bij mij weet ik het intussen wel zo goed als zeker, ben nog nooit zo relaxed geweest als de afgelopen week. Goed spul, ik kan zo in het citalopram promotieteam, hahaha!
Burdie: idd beter om er niks achter te zoeken, word je alleen maar niet blij van.
kan hier wel een goed cijfer uitslepen sowieso weer een goede dag achter de rug. Denk toch dat de pillen zijn werk doen
quote:Ik moet vooral lachen om die parapluOp donderdag 27 november 2008 15:36 schreef TheVotary het volgende:
Lexapro zijn mijn homeboys.
[ afbeelding ]
je wilt een einde aan je leven maken maar je maakt je nog wel zorgen over de regen superdroog goed joh dat je tentamen goed ging... weet je je cijfer al? Fijn dat je nieuwe dosis pillen al lijkt aan te slaan. gaat best snel dan
quote:Ik hoor donderdag mijn cijferOp maandag 1 december 2008 21:57 schreef Murmeli het volgende:
haha die plu was me niet eens opgevallen
goed joh dat je tentamen goed ging... weet je je cijfer al? Fijn dat je nieuwe dosis pillen al lijkt aan te slaan. gaat best snel dan
helaas ging het dit weekend weer fout, echt een diep dal
zag het leven niet meer zitten en wist echt even niet meer hoe ik door moest had ook veel gedronken dus dat hielp ook niet mee heb besloten de hele maand december geen alcohol te drinken, eens kijken hoe dat gaat
hoe gaat het met jou?
quote:In therapie heb ik een contract opgesteld om geen zelfmoord te plegen tijdens mijn behandeling daar (een jaar). Ook heb ik anderen daarmee geholpen en dat zijn echt de beste contracten, zeker als je vaak concrete plannetjes hebt.... Misschien is dat ook wel iets voor jou, net als een geen-alcohol-drinken-contract?
[..]
Ik hoor donderdag mijn cijfer
helaas ging het dit weekend weer fout, echt een diep dal
heb besloten de hele maand december geen alcohol te drinken, eens kijken hoe dat gaat
hoe gaat het met jou?
Wat erin staat:
-wat je belooft (ik beloof geen suicide te plegen)
-wa arom je dat besloten heb (ik wil mijn kans op een superleuk leven niet verpesten maar eraan werken)
-nog meer redenen (ik laat iedereen achter, het is gemeen voor de mensen om me heen)
-wat je doet als je plannen te concreet worden (ik ga douchen, bel die en die)
Zorg ervoor dat je op het moment dat je het maakt je ervan overtuigt ben dat je het nooit meer moet doen en probeer het zo 'lang mogelijk' te maken: veel redenen, en zo concreet mogelijk. Het idee erachter is dat je het erbij kunt pakken op momenten dat je het moeilijk hebt, en je dan dus toegesproken wordt door je 'heldere ik'.
quote:Ze worden zelfs gebruikt als nieuwe therapie voor burn-outs.Op donderdag 9 oktober 2008 14:27 schreef Re het volgende:
[..]
Zou je het risico willen nemen geheel met de medicatie te stoppen waarna blijkt dat je paranoia weer terugkomt en je daarna weer aan de medicatie molen begint van voor af aan? Het kan idd zo zijn dat je er van geneest maar persoonlijk zo je een goed leven hebben en houden met een lage onderhoudsdosering en de zekerheid dat die medicatie bepaalde symptomen zal blijven onderdrukken
[..]
antisychotica worden wel gebruikt in depressie maar alleen als augmentatie therapie boven op een AD, je moet natuurlijk wel het verschil weten tussen een klinische depressie, depressie tijdens de downcycle van je bipolaire stoornis of positieve stemmingsveranderingen omdat je je lekkerder voelt door de APs
Ik was 1 van de eersten die Seroquel kreeg om een verwaarloosde burn-out te behandelen. Ik heb het 5 maanden geslikt en ben van de een op de andere dag gestopt omdat ik ' het zelf weer kon ' . Ik geloof dat mensen die het slikken waarvoor het bedoeld is, het moet afbouwen, maar ik mocht zo er vanaf.
Nog steeds diep respect voor de psychiater die het me voorschreef. Het was een pijnloze, zeer effectieve behandeling.
Al schrok ik natuurlijk wel van het feit dat ik ineens anti-psychotica moest slikken. Ik had er geen AD bij oid en ook geen kalmeringsmiddelen.
Ik was dan ook niet depressief , maar stond onder zulke extreme spanning dat de bloedvaatjes onder mijn huid letterlijk sprongen
Ik vind het een bijzonder goede ontwikkeling dat dit soort meds ook worden toegepast op andere gebieden. Niets had mij zo effectief kunnen redden als Seroquel.
De Zembla uitzending vind ik dan ook een beetje gevaarlijk, het is te eenzijdig belicht.
.quote:hee..Op dinsdag 2 december 2008 01:21 schreef MaJo het volgende:
Ik hoor donderdag mijn cijfer
helaas ging het dit weekend weer fout, echt een diep dal
heb besloten de hele maand december geen alcohol te drinken, eens kijken hoe dat gaat
hoe gaat het met jou?
donderdag is al snel, fijn! meteen op fok zetten he!
Shit zeg die dip. Denk inderdaad dat het met drinken te maken kan hebben. Ik heb tot een week geleden ook 3 maanden niet gedronken en dat hielp bij mij wel. Sowieso word je volgens mij snel depri als je drinkt in combi met AD. Ik drink nu weer wel, maar merk ook dat ik snel dipjes krijg ervan. Dus de komende 2 weken ook even niet, wil echt even testen of mijn dipjes daarvan komen, of dat die gewoon komen en gaan.
En je kan in ieder geval om 12 uur met oud en nieuw dan weer een glaasje champi drinken he... gewoon eentje doen, dan krijg je er denk ik geen dip van.
heb je trouwens voor als je zo'n dip krijgt iets kalmerends in huis? of niet? ik heb de vorige keer bij de psychiater oxazepam gevraagd, omdat ik ook zo'n bui had gehad in het weekend en bang was dat ik mezelf wat zou gaan aandoen. Ik weet ook niet of het voor jouw buien werkt, maar ik denk dat het bij mij wel had gewerkt toen. je kan gewoon niet meer zo goed denken door dat spul dus dan kan je jezelf ook niet de put in piekeren. Nou ja en ook wat twinky zegt, een plannetje opstellen wat je gaat doen en wie je kan bellen kan goed helpen. En hoe voel je je nu dan? al wat beter? of heb je er nog last van? Ik ben toen na mijn vorige dip dagenlang zenuwachtig geweest, heb jij daar ook last van?
hier gaat het wel redelijk. Heb alleen dit weekend teveel leuke dingen gedaan en ben nu moe en ook niet zo blij als eerst. Zit er een beetje mee hoe ik nu verder moet. de AD slaat aan dus ik ben niet meer steeds aan het piekeren en depri, maar mn werk ligt nog op zn gat (ga vanaf donderdag 3 uur per dag werken, is nu 2 uur per dag) maar hoe ga ik voorkomen dat ik niet weer uit ga vallen daar. en waar moet ik op gaan letten om niet weer in een depressie ofzo te raken. Misschien wil ik te snel teveel, maar het houdt me nu even bezig. Maargoed, dat ga ik met de psycholoog bespreken en met de psychiater, die hebben daar vast wel een mening over. het is niet dat ik me er super ellendig over voel, maar ik ben gewoon niet meer zo supervrolijk als vorige week.
En ik zit te wachten op toestemming van mijn baas om in januari 4 weken naar Maleisie te gaan, maar dat schiet niet op. En ik wil boeken:) ben verder niet ongeduldig ofzo. haha. maar hoop echt dat ik mag gaan
zo'n zin in spannend, zit er helemaal druk van te wezen 7 jan vertrek ik en 3 feb kom ik weer terug....heerlijk lang ertussenuit
ongelofelijk dat ik dat ineens durf allemaal, hahahaha.... Morgen prikken halen...en zelfs daar ben ik niet bang voor
zin zin zin.... mooie beesten en planten kijken en op bountyeilanden chillen
hoera!!!!! Mag het, Murmeli? 
.OT: Onlangs met Cognitieve Gedragstherapie begonnen t.b.v. (op het moment nauwelijks aanwezig) angstklachten. Best prettig om handvatten te krijgen om er wat beter mee te leren omgaan indien het terugkomt. Gaandeweg ga je ook wat meer rationeel naar problemen kijken waar je misschien eerder helemaal verward van raakte.
Typisch trouwens dat er, inclusief mijzelf, 4 ICT'ers bij deze therapie aanwezig zijn. Zou het iets over mijn beroepsgroep zeggen?
.hee, goed je therapie! Klinkt heel nuttig. Heb je het al toe mogen
passen, of nog niet? had jij dan echt angstaanvallen, of meer lichte angstvormen ofzo?quote:Ik mag het natuurlijk altijd toepassenOp dinsdag 2 december 2008 21:39 schreef Murmeli het volgende:
hee, goed je therapie! Klinkt heel nuttig. Heb je het al toe mogen
, alleen heeft dat tot nog toe geen praktisch nut gehad omdat ik er even geen last van heb op het moment.Vroeger kon het diverse vormen aannemen, van heel extreem (niet meer aanspreekbaar zijn en echt panisch ronddrentelen) en middelmatig (echt moeite hebben om de durf te verzamelen naar je werk te gaan omdat je een project hebt waar je geestelijk het gevoel hebt niet helemaal lekker te zitten) tot veel piekeren over de meest stomme dingen...
Waarschijnlijk is het dus wel op meerdere vlakken bruikbaar!
Sowieso helpt het denk ik als je door middel van therapie ook kleine dingen waarover je piekert of angstig over raakt wat rationeler te benaderen waardoor het minder een probleem wordt. Een aantal van die kleine probleempjes kunnen m.i. als je in een wat mindere bui zit uitdraaien in blinde paniek.
Had jij ook last van angstklachten Murmeli?
Welterusten, *slapen gaat
twinky: zo'n contract is best wel een goed idee
vind dat alleen wel eng, omdat ik dan toegeef dat ik soms dat soort gedachten heb ik probeer het voor mezelf altijd goed te praten als een soort opwelling maar met een contract is het 'echt'. Volg je me nog? Tot nu toe heb ik altijd mijn ouders voor ogen gehouden en dat helpt wel, ik kan ze het gewoon niet aandoeniMurmeli: ik heb niets kalmerends voorgeschreven gekregen. Heb wel valium tegen vliegangst, misschien kan ik dat wel eens innemen
het gaat weer een stuk beter met me gelukkig. Ex uit mijn hoofd gezet en druk aan het werk. En ik heb gelukkig een leuke baan
ook neem ik mijn Ritalin nu consequent in, denk dat dat ook wel helpt ik heb trouwens een nieuwe psycholoog ipv die vage ADD coach. De 15e ga ik voor het eerst, spannend!
en wat goed Murmeli dat je je vakantie hebt geboekt! Echt super dat je het gewoon gaat doen. Dat wordt een mooie ervaring
denk dat het bij mij samenhangt met mijn depressie. Kan dan helemaal in paniek raken, durf het huis niet uit. Met de bus gaan vind ik vaak ook lastig, heb vaak zo'n moment van 'nee ik wil weer terug
' Maar als ik me wat beter voel kan ik me daar wel snel overheen zetten quote:Ja ik ken het. Ik weet het heel goed allemaal
Bedankt voor de lieve reacties
twinky: zo'n contract is best wel een goed idee
Ik weet niet hoe het bij jou zit, maar toen mijn suicidegedachten van 'ik wil niet meer leven' naar 'ik wil dood' gingen was het voor mij duidelijk dat er íets moest veranderen. Dat contract heeft me echt wel op de feiten gedrukt en het heel echt gemaakt, maar wel behapbaar en vaststaand.kan me trouwens wel voorstellen dat je tegen zo'n contract opziet, maar juist daarom is het misschien wel goed. je kan het denk ik ook wel met je nieuwe psycholoog bespreken. Fijn dat je daarmee gaat praten, lijkt me heel goed!
Hmm vervelend lijkt me dat als je de deur niet uitdurft. Dat met de bus dat had mn ex ook ja (meer met de tram dan want we zaten nooit in de bus), ik heb dat gelukkig nog nooit gehad. Wat dat betreft heb ik misschien nog wel geluk hoor.
thanks!!!.Ik was alweer half in een paniekaanval geschoten
.quote:junkieOp donderdag 4 december 2008 16:07 schreef Burdie het volgende:
Ja, ik heb net mijn zorgverzekeraar gebeld en voor angststoornissen geldt de beperking niet, gelukkig maar
Ik was alweer half in een paniekaanval geschoten
Maar ik was hier idd ook al achtergekomen, laatst ook melding van gemaakt hier. Ben wel benieuwd of ik mijn zolpidem in het nieuwe jaar nog krijg zonder daadwerkelijk te betalen. Bij de apotheek zeiden ze van niet, maargoed daar weten ze ook niet dat ik een paniekstoornis heb (gehad?).
votary: dan zal het bij jou ook wel goedkomen denk ik. je arts die weet het vast wel en die zal dan wel een mooi verhaal moeten schrijven voor de verzekeraar.
maar ik ben wel blij dat ik geen angststoornis of iets dergelijks heb, dan had ik nu denk ik ook wel vet in de stress gezeten. hoewel die medicijnen dan ook weer niet superduur zijn, maar toch, gratis is anders.
Ik had een 6,7 voor mijn tentamen
Had eigenlijk hoger verwacht maar ik zal maar niet zeuren Verder gaat het goed met me de afgelopen dagen
Vandaag en morgen lekker vrij, vandaag heerlijk uitgeslapen Vanavond sinterklaas en morgen een macbook kopen Oh een leuk kadootje voor jezelf kopen? Altijd leuk! Dus je gaat een leuk weekend tegemoet!! mooi mooi!
zo blij dat ik het weer veel te laat gemaakt heb moet morgen werken en weet nu al dat ik mezelf ga vervloeken dat ik weer veel te laat ben gaan slapen quote:Gehaald is gehaald, niemand kijkt meer ooit naar die cijfers.Op vrijdag 5 december 2008 15:09 schreef MaJo het volgende:
Even een update:
Ik had een 6,7 voor mijn tentamen
Verder gaat het goed met me de afgelopen dagen
M.
quote:Dat is ook waarOp zondag 7 december 2008 12:15 schreef BlueMage het volgende:
[..]
Gehaald is gehaald, niemand kijkt meer ooit naar die cijfers.
M.
bovendien was het gemiddelde een 4,4 dus in dat licht is mijn cijfer hartstikke goed ik voel me trouwens fit dus nog geen spijt dat ik te laat ben gaan slapen
quote:Bikkel!!Op zondag 7 december 2008 12:27 schreef MaJo het volgende:
ik voel me trouwens fit dus nog geen spijt dat ik te laat ben gaan slapen
ik heb citalopram, ook sinds oktober en is volgens mij een ssri ook, maar ik heb wel dat mijn lichaam zich dan zenuwachtig voelt ofzo maar in mijn hoofd ben ik er wel heel rustig van. maar mijn spieren zijn heel gespannen en volgens mij zijn mijn bewegingen dan ook een beetje druk. ik ga het vrijdag eens voorleggen bij de psychiater want ik word er niet zo blij van. Maar ik weet dus niet of dat hetzelfde is als wat jij bedoelt....
Ik ben chaotisch in mn denken in mn hoofd, en ook druk/opgefokt in mn lijf. Kan gewoon niet meer stil zitten... Op mn werk begint het ook duidelijk te worden, ik schep onrust nu
quote:Yep, klinkt herkenbaar. Ik heb het ook gehad (ook met seroxat), zelf had ik vooral dat ik MOEST bewegen (benen niet stil kon houden, etc.). Na een tijdje is het vanzelf over gegaan bij mij, maar ik nam wel eens oxazepam als het heel erg werdOp dinsdag 9 december 2008 21:10 schreef Leintjeuh het volgende:
Citalopram is inderdaad ook een SSRI.
Ik ben chaotisch in mn denken in mn hoofd, en ook druk/opgefokt in mn lijf. Kan gewoon niet meer stil zitten... Op mn werk begint het ook duidelijk te worden, ik schep onrust nu
. .Ik heb hier ook nog wel oxazepam liggen, kan altijd proberen een halfje te nemen als het de spuigaten uitloopt natuurlijk...
.Hoe lang gebruik je het al?
hmmm oxa kan ik ook wel eens nemen als ik er gek van word ja. voor ik aan de AD zat ook gedaan toen het een keer heeeeel erg was, maar idd niet handig op werk.
Maar ik sluit me aan bij de opmerking van Burdie om een doorverwijzing naar de psychiater te vragen, die hebben er toch meer verstand van dan huisartsen.
iig wel fijn datje je veel beter voelt, daar zijn die pillen voor he
.haha ja rusteloos in je hoofd kan ook aan jezelf liggen. kan ik ook wel hebben ja. gewoon even rustig aan doen en van alles afstand nemen. dat zou moeten helpen (althans nu helpt dat bij mij wel, zonder medicijnen is dat kansloos)
..En soms ben ik wat moodswingerig (heb nogal 'last' van hormonen) en dan weer stabiel... en ik ga morgen op gesprek voor een hele leuke (vaste!) baan, precies de baan waar ik al tijden van droom, en ik ben de enige kandidaat voor de functie, maar ineens is het zo eng. Het is een raar gevoel om 'beter' te zijn als je zo lang 'ziek' bent geweest... ik vind 't eng
.Maar wel gaaf nieuws van die baan! Ik hoop dat het je lukt!! In ieder geval wel een goede kans denk ik. probeer je niet teveel zorgen te maken. Alleen de solliciatie op zich is al een hele mooie kans die niemand je meer afneemt!
Ik ben ook een beetje bangig aan t worden, als ik me dan even rot voel of ergens tegenop zie dan denk ik: zie je die medicijnen helpen niet meer. zucht. en zit me beetje druk te maken over mn werk, dat ik bang ben dat ik nooit leer echt zelfstandig te werken. Ik heb nu hele fijne afgebakende taken, maar mijn functie is eigenlijk heel erg zelfstandig. Volgens mij kan ik dat ook wel maar ik durf het niet. Op zich lijkt het nu wel beter te gaan op het werk, maar ben dus bang dat het weer misgaat als ik meer ga doen. En zo nog wat van die dingen. bang dat ik teveel doe, dat ik stress krijg en dan weer opgefokt raak. zucht. moet ik wel ff gaan loslaten. MIsschien kan ik al mn angsten en zorgen symbolisch achterlaten in Maleisie volgende maand
Maaar.....als ik je niet meer spreek voor die tijd: heel veel succes morgen, ik ga aan je denken. laat je na afloop weten hoe het gegaan is?
Anyhow, veel belangrijker dan dat, is wel het feit dat ik ervan geleerd heb. Dat ik best wat in mijn mars heb, en moet ophouden met 'onder mijn niveau' solliciteren (dit was de eerste baan 'op mijn niveau' waar ik in tijden op had geschreven). En dat autorijden niet eng is, en een auto huren ook niet
. Het is me allemaal best goed af gegaan en ik ben trots op mezelf .Eigenlijk zou ik dit weekend het hele weekend in het theater zijn voor een cursus, maar ik had me nauwelijks voorbereid, zag op tegen de drukte en heb besloten dat thuis blijven een betere optie was. Ben ik eigenlijk ook wel een beetje trots op, dat ik dat gewoon zo heb durven beslissen. Niet als uitvlucht, maar als afweging... ik denk dat ik wel de juiste beslissing heb genomen.
Vandaag hebben we thuis de kerstboom opgezet en ik lig zelf nu voor pampus op de bank. Vriendlief is een eind gaan wandelen, maar ik voel me doodop en mijn benen doen zeer. Dat is het enige dat ik nog echt een beetje 'eng' vind aan mezelf momenteel, dat ik soms zo verschrikkelijk moe kan zijn in m'n benen. Het lijkt wel een soort doffe pijn in m'n botten en het put me soms zo uit dat ik alleen nog maar kan huilen uit wanhoop. Ik denk dat ik maar eens bij ga houden hoe vaak ik er last van heb en hoe erg, en het dan misschien eens aan de huisarts kan voorleggen. Ik heb altijd gedacht dat het met de medicijnen samen hing, in combinatie met gewoon een slechte conditie, maar nu begin ik te denken dat er misschien wel een andere reden voor kan zijn.
Pijn aan je benen kan ik me niet echt voorstellen dat het van je medicijnen is,of het zou nog die spierpijn/kramp gevoelens zijn, maar daarvan had je gezegd dat je het niet meer had dus dat lijkt me ook nie. Inderdaad ff naar je huisarts. Slechte conditie/weinig bewegen kan er wel mee te maken hebben denk ik...
quote:Idd, nooit angst voor angst je leven laten overnemen.Op donderdag 11 december 2008 15:13 schreef Murmeli het volgende:
Ik ben ook een beetje bangig aan t worden, als ik me dan even rot voel of ergens tegenop zie dan denk ik: zie je die medicijnen helpen niet meer. zucht. en zit me beetje druk te maken over mn werk, dat ik bang ben dat ik nooit leer echt zelfstandig te werken. Ik heb nu hele fijne afgebakende taken, maar mijn functie is eigenlijk heel erg zelfstandig. Volgens mij kan ik dat ook wel maar ik durf het niet. Op zich lijkt het nu wel beter te gaan op het werk, maar ben dus bang dat het weer misgaat als ik meer ga doen. En zo nog wat van die dingen. bang dat ik teveel doe, dat ik stress krijg en dan weer opgefokt raak. zucht. moet ik wel ff gaan loslaten. MIsschien kan ik al mn angsten en zorgen symbolisch achterlaten in Maleisie volgende maand
quote:Dank je... dat heb je mooi onder woorden gebracht....Op zondag 14 december 2008 21:11 schreef TheVotary het volgende:
Idd, nooit angst voor angst je leven laten overnemen.
ze beaamt dat mijn depressie op dit moment prioriteit heeft en dat de ADD behandeling wel even kan wachten. Ik moet nu nadenken over doelstellingen waaraan ik wil werken en die gaan we dan de volgende keer bespreken.
voor mijn gevoel heeft dit gesprek al zoveel meer gedaan dan al die andere gesprekken. Eindelijk iemand die naar me luistert en me serieus neemt
. kutemoties quote:Op 6 januari heb ik weer afgesproken. Eindelijk het gevoel dat we de dingen eens goed aan gaan pakkenOp maandag 15 december 2008 19:01 schreef Murmeli het volgende:
goed nieuws MaJo... wanneer ga je weer naar haar toe? Hoop dat je er veel aan hebt en je weer een beetje in de stijgende lijn terecht komt...
ga je de kersttijd een beetje doorkomen, of heb je daar nooit zo'n moeite mee?
quote:
Watisser meis?quote:zie je, nou moet ik alweer bijna huilen. Ach, de therapie is gewoon zwaar, sowieso al elke dag daar zijn, en dan ook nog tot op je bot jezelf blootgeven. En het lukt me niet om dingen vol te houden enzo.
quote:Kerst heb ik over het algemeen niet zo'n moeite mee, dan ga ik lekker bij mijn ouders chillenOp maandag 15 december 2008 20:58 schreef Murmeli het volgende:
Jeej!! Fijn hoor... 6 jan is al bijna dus dat is fijn
ga je de kersttijd een beetje doorkomen, of heb je daar nooit zo'n moeite mee?
zie alleen wel op tegen oud en nieuw. Mijn beste vrienden hebben besloten om een weekendje weg te gaan en hebben dat gepland zonder mij dat te vertellen
mijn ex gaat namelijk mee en ze zijn bang dat het weer zal uitlopen in een drama vind het alleen erg rot dat niemand me dat recht in mijn gezicht zegt en ik er dus later pas achter kom quote:Natuurlijk kun je het volhoudenOp maandag 15 december 2008 22:44 schreef Twinky het volgende:
[..]
zie je, nou moet ik alweer bijna huilen. Ach, de therapie is gewoon zwaar, sowieso al elke dag daar zijn, en dan ook nog tot op je bot jezelf blootgeven. En het lukt me niet om dingen vol te houden enzo.
. Het lijkt mij ook loodzwaar, maar je doet het voor een goed doel toch? Kan je met je begeleiders/medecursisten praten over hoe zwaar het is? Je bent vast niet de enige...quote:Hmmmz dat is wel een beetje een rotstreek ja. Snap dat je daar niet bepaald vrolijk van wordt. Denk dat het wel goed is als je ze dat vertelt, dat je liever had gehad dat ze het je eerlijk verteld hadden. Dan ben jij dat in ieder geval kwijt (anders zit je het maar op te kroppen en dat is niet goed voor je) en dan kunnen ze er in het vervolg ook rekening mee houden.Op dinsdag 16 december 2008 07:49 schreef MaJo het volgende:
[..]
Kerst heb ik over het algemeen niet zo'n moeite mee, dan ga ik lekker bij mijn ouders chillen
zie alleen wel op tegen oud en nieuw. Mijn beste vrienden hebben besloten om een weekendje weg te gaan en hebben dat gepland zonder mij dat te vertellen
En nu dus op zoek naar iets anders leuk met oud en nieuw... Anders ook bij je ouders zitten? of heb je nog iets achter de hand? maar ja...leuk is anders... GRR
quote:Ik heb ze er ook op aangesproken en allemaal zeiden ze iets als 'ja sorry, wist eigenlijk niet hoe het zat en wilde me er niet mee bemoeien'.Op dinsdag 16 december 2008 17:25 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Hmmmz dat is wel een beetje een rotstreek ja. Snap dat je daar niet bepaald vrolijk van wordt. Denk dat het wel goed is als je ze dat vertelt, dat je liever had gehad dat ze het je eerlijk verteld hadden. Dan ben jij dat in ieder geval kwijt (anders zit je het maar op te kroppen en dat is niet goed voor je) en dan kunnen ze er in het vervolg ook rekening mee houden.
En nu dus op zoek naar iets anders leuk met oud en nieuw... Anders ook bij je ouders zitten? of heb je nog iets achter de hand? maar ja...leuk is anders... GRR
maar goed, dat is inmiddels uitgesproken en heb geen zin om er nog meer down van te worden. Bovendien had ik niet eens gekund omdat ik moet werken ik ga
ik ga inderdaad naar mijn ouders, daar voel ik me ook het prettigst op dit moment
wil trouwens nog zeggen dat ik een hele goeie dag achter de rug heb, voel me zowaar gelukkig
vandaag eerste dag op mijn nieuwe werk en dat ging echt supergoed
heb gelijk al veel zelfstandig kunnen doen durf ik vaak niet...werk is ook goede afleiding voor oud en nieuw natuurlijk
Fijn dat je werk goed ging joh...heerlijk! waren ze tevreden over je?
quote:Ik durfde dat ook nooit maar sinds kort doe ik het wel, omdat ik me anders superrot voel en iedereen maar denkt dat ze over me heen kunnen lopenOp dinsdag 16 december 2008 23:22 schreef Murmeli het volgende:
zo wel cool van je dat je ze er meteen op aanspreekt
werk is ook goede afleiding voor oud en nieuw natuurlijk
Fijn dat je werk goed ging joh...heerlijk! waren ze tevreden over je?
ze waren erg tevreden over me
ze vonden dat ik dingen snel oppikte en ik kreeg al snel de ruimte om zelfstandig dingen op te pakken toonde ook eigen initiatief en daar waren ze blij mee voel me hier helemaal op mijn plek quote:Ik herken het, maar kreeg toen 40 MG seroxat. Mensen werden gek van me door mijn drukke hyper actieve gedrag. Reden ook dat ik ermee gestopt ben.Op dinsdag 9 december 2008 20:20 schreef Leintjeuh het volgende:
Ik heb een vraag, misschien dat andere users die SSRI´s gebruiken, dit herkennen? Ik gebruik inmiddels sinds oktober Seroxat 20 mg, en ik merk dat het me chaotisch en druk maakt. Herkent iemand dit?
Iets anders, krijg nu Artane tegen onrustig gevoel in de benen veroorzaakt door risperdal. Middel heeft dus echt een prettige uitwerking. Voel me super relaxed na inname van Artane, kan het gevoel niet goed omschrijven maar het is een soort lekkere staat van relaxtheid die naar voren komt, een soort van prettige roes, op de verpakking staat ook zo'n gele sticker maar dat staat zowat op ieder middel. Mag dat middel 3 maal daags innemen maar ik neem het eerder voor het slapen in als ik nog ff muziek aan het luisteren ben, 1 keer per dag dus, 3 maal daags doe ik liever niet. Slaapmiddel ook niet meer nodig gehad ( temazepam), temazepam die overigens niet meer vergoed wordt in 2009.
Heb dat eergisteren vermeld bij de arts en die zei dat veel meer mensen dat meemaken. Middel zou je op straat zo kunnen verkopen tegen 20 keer kostprijs
Zometeen misschien nog een artane innemen, anders wachten tot bedtijd Kan fout klinken maar ik ga niet naar een coffeshop om wiet te kopen, liever een andere manier om tot relaxheid te komen. Rivotril om rustig van te worden en relaxt in een roes te geraken werkt dus echt stukken minder dan die atrane.XTC you got what I need, alleen nu via de apotheek
[ Bericht 7% gewijzigd door Topspin op 17-12-2008 18:03:46 ]
. Dat onrustige gevoel in de benen oftewel bewegingsdrang zoals ze het soms noemen komt vaker voor bij risperdal.Voorheen kreeg ik akineton tegen dat onrustige gevoel in de spieren, nu dus een gratis middel zonder bijbetaling met als bijkomend voordeel die ontspanning die optreedt
Vind het wel een beetje apart. Middel A zorgt voor bijwerking B, en middel C heft bijwerking B op. Uiteindelijk treedt er vanzelf een situatie op waarbij er geen bijwerkingen meer zijn. Heb als enige medicijn tegen bijwerkingen de atrane, en dan de positieve bijwerking die lekker ontspannen sfeer in het hoofd
Nodig: doosje pillen + pillenhakker, beide gehaald bij de apotheek.
De uitgepakte pillenhakker. Let op het scherpe mesje in de bovenkant.
De pillen uit het doosje
Dan selecteer je dé pil.
Hij wordt ontbloot.
Haal de de pil uit de verpakking. Je mag bij deze pillen trouwens 'm niet erdoor drukken maar je moet het flapje openpielen en 'm er dan uithalen.
Dan doe je de pil in het vakje van de pilhakker.
(close-up)
druk de hakker stevig aan.
Tadam! Een pil in tweeen!
Perfect zelfs! Precies twee halfjes!
Lijkt wel op een dealer die 30 gram moet wegen voor 2 klanten
als ik ooit moet afbouwen ga ik ook zo'n pillensnijder regelen
Bij mij gaat het in ieder geval nog steeds heel goed allemaal. Kerst en oud en nieuw was leuk en lekker rustig, geen familiegedoe, alleen met vrienden.
En met de meds en zonder exvriendje gaat nog steeds super
heb geloof ik een aantal goede beslissingen genomen in het laatste kwartaal van 2008 Nou als jullie zin hebben om te laten weten hoe het is.... ben erg benieuwd, ik hoop dat het goed met jullie gaat (en dat het topic daarom een beetje rustig is, hihi)
[ Bericht 0% gewijzigd door Murmeli op 02-01-2009 01:54:34 ]
ten eerste gelukkig nieuwjaar iedereen
2009 gaat een topjaar worden met mij gaat het echt super. Sinds ik heb besloten om te stoppen met alcohol voel ik me zoveel beter
ben niet meer down geweest, geen rare acties uitgevoerd, steeds fit met opstaan dus dit ga ik in 2009 volhouden, voel me er echt zoveel beter door!ben benieuwd hoe het met de rest is
ben trots op je!! quote:Lijkt me dat je dat met je arts moest bespreken.Op vrijdag 2 januari 2009 17:06 schreef roosjeroosje1988 het volgende:
Ik slik al ruim 2 maanden een halve pil fluoxetine per dag en wil heel erg graag een hele per dag. Wie heeft dit ook gedaan en wat merkte je ervan?
Ik ben begonnen en slik nu nog steeds 2 pillen fluoxetine per dag. Dus ik weet niet anders.
. Bespreek het iig met je arts, die kan je erin begeleiden. Het gaat trouwens prima met mij, valt weinig te updaten dus
.Gelukkig maar!
quote:Beter!! Voorlopig nog niet afbouwen?Op zaterdag 3 januari 2009 22:24 schreef Burdie het volgende:
Ik heb het opgebouwd van 1 naar 3 pillen per dag, maar dat was paroxetine, geen fluoxetine, dus ik weet niet hoe dit is
Het gaat trouwens prima met mij, valt weinig te updaten dus
Gelukkig maar!
quote:Nee, sinds ik die 'deadline' van na de feestdagen van me af heb gezet, gaat het een stuk beter met me. Ik hoop wel dat het er dit jaar nog in zit om ermee te stoppen, niet in de laatste plaats omdat ik graag een kindje zou willen en liefst gestopt zou willen zijn met de medicijnen, voordat ik met anti-conceptie ga stoppenOp zaterdag 3 januari 2009 22:34 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Beter!! Voorlopig nog niet afbouwen?
.Mijn doel van 2008 was: stabiel worden. Mijn doel voor 2009 is: stabiel blijven.
.Ik probeer eerst wat fitter te worden, wat meer tot rust te komen, nog wat stabieler te worden, en dan wil ik zeker gaan afbouwen. Maar nu dus even niet
.Wanneer ga jij op vakantie trouwens?
!quote:Oh joh wat gaaf dat jullie een kindje willen gaan krijgen. is een leuk doel om naar te streven, maar idd eerst even stabiel blijven jaOp zaterdag 3 januari 2009 22:40 schreef Burdie het volgende:
[..]
Nee, sinds ik die 'deadline' van na de feestdagen van me af heb gezet, gaat het een stuk beter met me. Ik hoop wel dat het er dit jaar nog in zit om ermee te stoppen, niet in de laatste plaats omdat ik graag een kindje zou willen en liefst gestopt zou willen zijn met de medicijnen, voordat ik met anti-conceptie ga stoppen
Mijn doel van 2008 was: stabiel worden. Mijn doel voor 2009 is: stabiel blijven.
Ik probeer eerst wat fitter te worden, wat meer tot rust te komen, nog wat stabieler te worden, en dan wil ik zeker gaan afbouwen. Maar nu dus even niet
Wanneer ga jij op vakantie trouwens?
Een paar maanden eerder of later afbouwen maakt ook niet zoveel uit Ik ga woensdag weg
snel al he? heb zo'n zin mooie test voor mij ook of ik een beetje stabiel blijf. was eergisteren voor t eerst weer beetje onredelijk en opgefokt, maar het viel eigenlijk wel mee. Normaal had ik nog wel veel onredelijker kunnen worden hihi Fijn he dat het zo goed gaat met ons?
.Woensdag al, ik ben jaloers
. Hoe lang ga je?Dat kindje is een lange-termijn-plan hoor, duurt nog wel even
. Gezondheid van de mama komt eerst! (en ik wil dit jaar eens serieus proberen om eerst eens 20 kilo af te vallen, en gewoon over het algemeen wat gezonder te zijn en beter in m'n vel te zitten.)quote:Hihi ja trots, ik weet niet, ik heb zelf niets gedaan, ik slik gewoon die pillen en ik gedraag me ineens niet meer zo achterlijk. Eerst maar eens leren dat ook uit mezelf te kunnen.Op zaterdag 3 januari 2009 23:01 schreef Burdie het volgende:
Ja, we mogen best een beetje trots zijn
Woensdag al, ik ben jaloers
Dat kindje is een lange-termijn-plan hoor, duurt nog wel even
ik ga 4 weken
jeej!! Oja 20 kilo afvallen is best wel veel. Goed om dat eerst te doen, en sporten, dan is je lichaam ook beter voorbereid op een zwangerschap. En ik weet niet hoe oud je bent, maar je hebt denk ik nog wel even?
Ik heb de optie kinderen maar een beetje opgegeven, had ook niet echt een serieuze wens, maar ben nu bijna 34 en net weer vrijgezel dus dat wordt allemaal erg krapjes)
quote:Mag ik jou "op de vrouw af" een eerlijke vraag stellen over kinderen? Ben jij, gezien je verleden, niet bang dat je iets ervan op jouw kind overbrengt? Ik heb namelijk wel eens iets gehoord dat bepaalde onverwerkte dingen van ouders weerspraak hebben op eventuele kinderen. Ook dat kinderen van ouders die te kampen hebben gehad met een depressie daar zelf wat meer kans op hebben enzo.Op zaterdag 3 januari 2009 22:40 schreef Burdie het volgende:
[..]
Nee, sinds ik die 'deadline' van na de feestdagen van me af heb gezet, gaat het een stuk beter met me. Ik hoop wel dat het er dit jaar nog in zit om ermee te stoppen, niet in de laatste plaats omdat ik graag een kindje zou willen en liefst gestopt zou willen zijn met de medicijnen, voordat ik met anti-conceptie ga stoppen
Ik zou dat zelf namelijk als een groot bezwaar zien, en ik vraag me af hoe anderen daar over denken.
.Rete vervelend, terwijl de periode ervoor met kerst enzo altijd zo fijn is.
quote:Ja, een zwangerschap vraagt wel wat van je lichaam en van je conditie. Ik wil er gewoon eerst helemaal klaar voor zijn voor ik eraan beginOp zaterdag 3 januari 2009 23:11 schreef Murmeli het volgende:
Oja 20 kilo afvallen is best wel veel. Goed om dat eerst te doen, en sporten, dan is je lichaam ook beter voorbereid op een zwangerschap. En ik weet niet hoe oud je bent, maar je hebt denk ik nog wel even?
Ik heb de optie kinderen maar een beetje opgegeven, had ook niet echt een serieuze wens, maar ben nu bijna 34 en net weer vrijgezel dus dat wordt allemaal erg krapjes)
. Ik heb altijd gezegd: voor m'n 30e, maar dat komt al akelig dichtbij . Och, we zien wel hoe het loopt .Ik zou met de seroxat ook rustig zonder gevolgen voor de beeb zwanger kunnen raken en borstvoeding geven, maar kies er liever voor om eerst zelf gezond te worden.
quote:Goed punt. Ik heb er wel veel over nagedacht natuurlijk, ik heb namelijk een erfelijke vorm van depressie. Dus ja, ik zou het aan mijn kinderen door kunnen geven. Wil ik ze dat aandoen? Mja, toch wel. Je weet immers nooit wat je al dan niet aan je kinderen mee geeft, en met de erfelijke depressie in achterhoofd, kan je er meer rekening mee houden en eerder op inspringenOp zondag 4 januari 2009 19:24 schreef DeepChord het volgende:
[..]
Mag ik jou "op de vrouw af" een eerlijke vraag stellen over kinderen? Ben jij, gezien je verleden, niet bang dat je iets ervan op jouw kind overbrengt? Ik heb namelijk wel eens iets gehoord dat bepaalde onverwerkte dingen van ouders weerspraak hebben op eventuele kinderen. Ook dat kinderen van ouders die te kampen hebben gehad met een depressie daar zelf wat meer kans op hebben enzo.
Ik zou dat zelf namelijk als een groot bezwaar zien, en ik vraag me af hoe anderen daar over denken.
.Maar dit is hoe ik het nu zie, misschien verandert dat nog wel op het moment dat we er echt voor zouden gaan.
quote:NopeOp zondag 4 januari 2009 19:28 schreef DeepChord het volgende:
Zijn jullie trouwens ook een beetje dippie geweest zo rond oud en nieuw? Ik ben dan altijd een beetje zwaar op de hand, terugkijken op wat er zo in het jaar nou allemaal gebeurd is: dat noopt mij meestal niet tot blijheid.
Rete vervelend, terwijl de periode ervoor met kerst enzo altijd zo fijn is.
. Ik zie een nieuw jaar altijd als een nieuwe kans: een frisse lei waarin je al je voornemens waar kunt maken . Nouja, ik doe niet (echt) aan voornemens . Maar ik stel wel altijd aan het begin van het jaar een aantal aandachtspunten op waar ik me op wil gaan richten in het komende jaar.Voor 2009 is dat voor mij: gezonder en fitter worden, niet al te veel dingen veranderen, en leren om me beter in woorden uit te drukken.
.quote:Beter in woorden uitdrukken? Jij? Waarom? Dat is bij jou toch goed?Op maandag 5 januari 2009 09:54 schreef Burdie het volgende:
[..]
Voor 2009 is dat voor mij: gezonder en fitter worden, niet al te veel dingen veranderen, en leren om me beter in woorden uit te drukken.
. Op welk gebied schort het daar dan aan if I may be so bold to ask?quote:Op maandag 5 januari 2009 11:06 schreef DeepChord het volgende:
[..]
Beter in woorden uitdrukken? Jij? Waarom? Dat is bij jou toch goed?
check mijn postgeschiedenis eens . In dit topic gaat het prima, en over het algemeen gaat het de laatste tijd vrij aardig, maar ik kan soms dingen zeggen op een compleet andere manier dan hoe ik ze bedoel, zonder dat door te hebben. Borderlinetrekje, denk ik dan maar .ik heb ook geen nieuwjaarsdippie gehad
maar dat komt omdat i kdus op vakantie ga tas is al bijna helemaal gepakt Wat jij zegt over het krijgen van kinderen Burdie daar ben ik het denk ik wel mee eens. je kan zoveel ellende doorgeven, en als je er goed op let en vooral als ouders gewoon echt goed voor je kind zorgt dan moet het wel goedkomen denk ik. Ik zou wel even een tijdje kijken hoe het gaat zonder de medicijnen, of je depressies dan niet terugkomen of dat je dan meer last krijgt van je borderlineklachten.. Maar verder: moet kunnen, ik gun het je in ieder geval zover ik je nu ken
Wat bedoel je trouwens met dingen anders zeggen dan je ze bedoelt en dat het een borderlinetrekje is? Ik ga me natuurlijk meteen afvragen of ik dat dan ook doe
! Wat ik bedoel is dat ik regelmatig dingen op een nare toon zeg, terwijl ik het niet naar bedoel. Of dat een opmerking van een ander ineens heel naar overkomt, en ik daar heel heftig op reageer. .Morgen ga je op vakantie
.quote:Ah ok, dat dacht ik uit je vorige posts te begrijpen. moet wel zeggen dat ik dit wel herken hoor. vooral opmerkingen van anderen die heel naar aankomen. Daar kan ik me zo kut van voelen. Zelfs mn psycholoog kan me kwetsen hahahaha... erg....Op dinsdag 6 januari 2009 09:06 schreef Burdie het volgende:
Ow, ik weet niet of dat een borderline trekje is hoor Murmeli
quote:jaaa!!! heerlijk! spullen staan al gepakt. Straks lekker even wat eten en vanavond beetje relaxen en vroeg naar bed, want een bed ga ik de komende 40 uur ofzo dan niet zienMorgen ga je op vakantie
hihien volgens mij is nu het topic vol
Denk dat we een nieuwe moeten maken? of doet Re dat?