het probleem is dat je bijv ADHD niet kan verhelpen, komt gewoon doordat de 2 hersenhelften niet goed samenwerken en daar kan je dus niets tegen doen. Je kan moeilijk even een nieuw paar hersenen erin proppen en de enige manier waarop we het wel kunnen laten functioneren is de medicatie.quote:Op dinsdag 23 september 2008 07:08 schreef Escaflowne het volgende:
Bijna overal heb je wel een pilletje voor tegenwoordig:
- pijnstillers tegen (hoofd)pijn
- kalmeringsmiddelen tegen angst, depressie, slapeloosheid
- anti-depressiva tegen depressie
- ritalin en dexo's tegen ADHD
- anti-psychotica tegen psychoses
- etc..
Al die middelen doen echter niet veel meer dan verlichting bieden, symptoombestrijding en een sluier over de dieperliggende oorzaken van de problemen leggen. Tuurlijk voel je je daar beter door, mits je niet te veel last ondervind van de bijwerkingen.
Je wordt er kalmer van en die kalmte helpt je om je hoofd meer helder te krijgen, zodat je de echte problemen beter het hoofd kan bieden. En dat laatste is essentieel, want voor heel veel problemen zijn er ook nog echte oplossingen. Oplossingen die alle medicijnen van de wereld je niet kunnen bieden.
Nee, dat denk ik niet. Vroegah was je gewoon een moeilijk kind als je wat drukker was. Nu ben je ADD/ADHD'er met een lichte vorm van Asperger gecombineerd met een toefje borderline; waarvoor je naar een psycholoog mag/moet die je hele zware medicatie voorschrijft.quote:
tegenwoordig is het inderdaad zo dat je zonder label geen medicatie krijgt, het internet speelt er natuurlijk ook een grote rol in want alles is te vinden over elke indicatie en iedereen is natuurlijk expert in de zelfdiagnose en klopt er iets niet dan treedt de cognitieve dissonatie in.quote:Op dinsdag 23 september 2008 09:43 schreef Kreator het volgende:
[..]
Nee, dat denk ik niet. Vroegah was je gewoon een moeilijk kind als je wat drukker was. Nu ben je ADD/ADHD'er met een lichte vorm van Asperger gecombineerd met een toefje borderline; waarvoor je naar een psycholoog mag/moet die je hele zware medicatie voorschrijft.
Er móet een label aan, want het kan niet zo zijn dat het gewoon een persoonlijkheids- of opvoedingskwestie is. Dat is namelijk te confronterend en confrontatie is iets dat tegenwoordig bijna een scheldwoord is.
Ja als zowel de kwaliteit áls de kwatiteit dratisch achteruit gaan, dan hebben we een probleem.quote:Op dinsdag 23 september 2008 09:50 schreef Re het volgende:
Het gevaar alleen is dus voor mensen waarbij de ziekte hun dagelijkse leven zodanig beinvloeden dat zowel de kwaliteit als kwatiteit van het leven dratisch achteruit gaat deze berichtgevingen een averechts effect kunnen hebben...
het zou super zijn als je de mensen die door het placebo-effect geholpen worden zou kunnen overtuigen dat het ook echt het placebo-effect is...quote:Op dinsdag 23 september 2008 10:11 schreef Re het volgende:
het jammere is dat veel gelabelden dit wel willen en vervolgens geholpen worden door de placebo effecten.
Ik wilde in het andere topic juist kritiek leveren op deze denkwijze. Er zit nogal een groot grijs gebied tussen 'iedereen die medicijnen voorgeschreven krijgt is ziek en wordt genezen' en 'men is niet ziek en medicijnen helpen niet'. Ik zou eerder zeggen dat de relevante vragen zijn of er niet té makkelijk naar medicijnen wordt gegrepen en of deze medicijnen niet te veel als dé oplossing worden geprofileerd. In de VS worden bijvoorbeeld antidepressive direct naar de consument geadverteerd. Daarbij wordt bijvoorbeeld niet geschroomd om te claimen dat depressies worden veroorzaakt door een tekort aan serotonine en dat de medicijnen de balans herstellen. Dit is daar wel een aardig artikeltje over:quote:Op dinsdag 23 september 2008 00:03 schreef Re het volgende:
Nou mensen het is wel duidelijk, het gebruik van psychofarmaca staat weer op de kaart.
ADHD, depressie, en andere psychiatrische ziektes worden eens flink onder de loep gehouden. We worden steeds zieker, krijgen meer labels en gebruiken steeds meer medicijnen om dit allemaal tegen te gaan, althans dat is wat veel in de media komt. Men is niet ziek en medicijnen helpen niet.
Waar of niet waar?
PLoS Medicinequote:Serotonin and Depression: A Disconnect between the Advertisements and the Scientific Literature
Jeffrey R. Lacasse, Jonathan Leo
In the United States, selective serotonin reuptake inhibitor (SSRI) antidepressants are advertised directly to consumers [1]. These highly successful direct-to-consumer advertising (DTCA) campaigns have largely revolved around the claim that SSRIs correct a chemical imbalance caused by a lack of serotonin (see Tables 1 and 2). For instance, sertraline (Zoloft) was the sixth best-selling medication in the US in 2004, with over $3 billion in sales [2] likely due, at least in part, to the widely disseminated advertising campaign starring Zoloft's miserably depressed ovoid creature. Research has demonstrated that class-wide SSRI advertising has expanded the size of the antidepressant market [3], and SSRIs are now among the best-selling drugs in medical practice [2].
Given the multifactorial nature of depression and anxiety, and the ambiguities inherent in psychiatric diagnosis and treatment, some have questioned whether the mass provision of SSRIs is the result of an over-medicalized society. These sentiments were voiced by Lord Warner, United Kingdom Health Minister, at a recent hearing: “…I have some concerns that sometimes we do, as a society, wish to put labels on things which are just part and parcel of the human condition”[4]. He went on to say, “Particularly in the area of depression we did ask the National Institute for Clinical Excellence [an independent health organisation that provides national guidance on treatment and prevention] to look into this particular area and their guideline on depression did advise non-pharmacological treatment for mild depression” [4]. Sentiments such as Lord Warner's, about over-medicalization, are exactly what some pharmaceutical companies have sought to overcome with their advertising campaigns. For example, Pfizer's television advertisement for the antidepressant sertraline (Zoloft) stated that depression is a serious medical condition that may be due to a chemical imbalance, and that “Zoloft works to correct this imbalance” [5]. Other SSRI advertising campaigns have also claimed that depression is linked with an imbalance of the neurotransmitter serotonin, and that SSRIs can correct this imbalance (see Table 2). The pertinent question is: are the claims made in SSRI advertising congruent with the scientific evidence?
Ja en vergeet het internetgedeelte niet. Je ziet het hier op fok ook (ik zie wel eens fokkers in 3 of 4 aandoeningen-topics posten). Het lijkt soms wel een wedstrijd wie de zwaarste medicatie krijgt of de ergste symptomen heeft. Je hoort heel makkelijk ergens bij, want beide partijen hebben hier baat bij (de groep die er al zat krijgt een nieuwe bevestiging dat er meer mensen zjin; de nieuweling krijgt bevestiging van de groep), waardoor je gevaarlijke situaties kunt krijgen. Mensen lezen op internet symptomen van anderen en al zijn ze nog zo licht, bij de huisarts worden ze breeduit toegelicht, waardoor een verkeerd beeld ontstaat bij de hulpverlenende instanties.quote:Op dinsdag 23 september 2008 10:11 schreef Re het volgende:
.... het jammere is dat veel gelabelden dit wel willen en vervolgens geholpen worden door de placebo effecten.
dat ze niet meer is staat zijn om productief te zijn... bijvoorbeeld het behoud van een baan door ziekte etc.quote:Op dinsdag 23 september 2008 10:28 schreef Dipkip het volgende:
Hoe stel ik me de 'kwantiteit van het leven' voorbedoel je dat die mensen sneller doodgaan zonder medicijnen?
Dat is juist de makke van de huidige kennis van de niet experts etc... die zien het wel zwart wit en een patient volgt dat natuurlijk getrouw.. zowel aan de believers als non-believers kant.quote:Op dinsdag 23 september 2008 10:39 schreef Monolith het volgende:
[..]
Ik wilde in het andere topic juist kritiek leveren op deze denkwijze. Er zit nogal een groot grijs gebied tussen 'iedereen die medicijnen voorgeschreven krijgt is ziek en wordt genezen' en 'men is niet ziek en medicijnen helpen niet'. Ik zou eerder zeggen dat de relevante vragen zijn of er niet té makkelijk naar medicijnen wordt gegrepen en of deze medicijnen niet te veel als dé oplossing worden geprofileerd. In de VS worden bijvoorbeeld antidepressive direct naar de consument geadverteerd. Daarbij wordt bijvoorbeeld niet geschroomd om te claimen dat depressies worden veroorzaakt door een tekort aan serotonine en dat de medicijnen de balans herstellen. Dit is daar wel een aardig artikeltje over:
Dat klopt, maar ik neem aan dat je deze topic hebt geopend om dat aan de kaak te stellen. In het vorig jaar verschenen boek The Loss of Sadness stellen Allan Horwitz en Jerome Wakefield dat de nadruk bij diagnoses tegenwoordig te veel ligt op symptomen en te weinig op de context van de klachten van de patiënt, waardoor de diagnose 'zware depressie' te vaak gesteld wordt. Psychiater Ronald Pies stelt in een review dat daarbij voorbij wordt gegaan aan het feit dat het aantal diagnoses van zware depressie de laatste decennia stabiel is gebleven. Daarnaast stelt hij bijvoorbeeld ook dat nergens uit blijkt dat bijvoorbeeld bij depressieve gevoelens na het verlies van een dierbare, die volgens de auteurs van eerdergenoemd boek onder 'normale droefheid' vallen, een medische behandeling overbodig is. Tenslotte stelt hij iets dat m.i. ook een aardig punt is in deze discussie, namelijk dat de onderbehandeling bij zware depressie een groter probleem is dan overbehandeling bij mensen die het gewoon even tegenzit.quote:Op dinsdag 23 september 2008 10:49 schreef Re het volgende:
[..]
Dat is juist de makke van de huidige kennis van de niet experts etc... die zien het wel zwart wit en een patient volgt dat natuurlijk getrouw.. zowel aan de believers als non-believers kant.
Die persoon mag evenals Lambiekje lekker wegblijven wat mij betreft en ik neem aan dat dit ook reden was dat Re er een apart topic over geopend heeft.quote:
Het internet is iid ook naast een eindeloze bron van informatie ook een uitemate subjectief medium en ja gevuld met deze informatie is het makkelijk een huisarts te overtuigen.quote:Op dinsdag 23 september 2008 10:44 schreef Kreator het volgende:
[..]
Ja en vergeet het internetgedeelte niet. Je ziet het hier op fok ook (ik zie wel eens fokkers in 3 of 4 aandoeningen-topics posten). Het lijkt soms wel een wedstrijd wie de zwaarste medicatie krijgt of de ergste symptomen heeft. Je hoort heel makkelijk ergens bij, want beide partijen hebben hier baat bij (de groep die er al zat krijgt een nieuwe bevestiging dat er meer mensen zjin; de nieuweling krijgt bevestiging van de groep), waardoor je gevaarlijke situaties kunt krijgen. Mensen lezen op internet symptomen van anderen en al zijn ze nog zo licht, bij de huisarts worden ze breeduit toegelicht, waardoor een verkeerd beeld ontstaat bij de hulpverlenende instanties.
Daarom ben ik ook 'tegenstander' van al die psychische aandoeningen topics hier. Het wakkert elkaar aan, het versterkt elkaar, terwijl dat in veel gevallen in mijn optiek gewoon slecht is. Bovendien heeft het een nadelig effect op mensen die er wél echt last van hebben, omdat zij niet meer serieus genomen worden.
Tis alleen niet te filteren of te controleren (en daar wordt gretig gebruik van gemaakt door een grote groep).
ik kan de users geen topic ban geven natuurlijk maar pertinente nonsense wordt hier wel aangepakt ja.quote:Op dinsdag 23 september 2008 11:20 schreef Monolith het volgende:
[..]
Die persoon mag evenals Lambiekje lekker wegblijven wat mij betreft en ik neem aan dat dit ook reden was dat Re er een apart topic over geopend heeft.
Ik ga dat spul eens lezen, interessant leesvoer natuurlijk.quote:Op dinsdag 23 september 2008 11:13 schreef Monolith het volgende:
[..]
Dat klopt, maar ik neem aan dat je deze topic hebt geopend om dat aan de kaak te stellen. In het vorig jaar verschenen boek The Loss of Sadness stellen Allan Horwitz en Jerome Wakefield dat de nadruk bij diagnoses tegenwoordig te veel ligt op symptomen en te weinig op de context van de klachten van de patiënt, waardoor de diagnose 'zware depressie' te vaak gesteld wordt. Psychiater Ronald Pies stelt in een review dat daarbij voorbij wordt gegaan aan het feit dat het aantal diagnoses van zware depressie de laatste decennia stabiel is gebleven. Daarnaast stelt hij bijvoorbeeld ook dat nergens uit blijkt dat bijvoorbeeld bij depressieve gevoelens na het verlies van een dierbare, die volgens de auteurs van eerdergenoemd boek onder 'normale droefheid' vallen, een medische behandeling overbodig is. Tenslotte stelt hij iets dat m.i. ook een aardig punt is in deze discussie, namelijk dat de onderbehandeling bij zware depressie een groter probleem is dan overbehandeling bij mensen die het gewoon even tegenzit.
quote:Op dinsdag 23 september 2008 09:43 schreef Kreator het volgende:
[..]
Nee, dat denk ik niet. Vroegah was je gewoon een moeilijk kind als je wat drukker was. Nu ben je ADD/ADHD'er met een lichte vorm van Asperger gecombineerd met een toefje borderline; waarvoor je naar een psycholoog mag/moet die je hele zware medicatie voorschrijft.
Er móet een label aan, want het kan niet zo zijn dat het gewoon een persoonlijkheids- of opvoedingskwestie is. Dat is namelijk te confronterend en confrontatie is iets dat tegenwoordig bijna een scheldwoord is.
Ach pertinente onzin aanpakken staat in het geval van betreffende users ongeveer gelijk aan een topic ban.quote:Op dinsdag 23 september 2008 11:22 schreef Re het volgende:
[..]
ik kan de users geen topic ban geven natuurlijk maar pertinente nonsense wordt hier wel aangepakt ja.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |