reïncarnatie: hoe denk jij erover?

Ik focus mijn gedachtes nu op energie, omdat het menselijke wezen pure energie is. Denk ik aan reincarnatie dan denk ik aan een energiestroom die niet dood gaat als het lichaam dood gaat. Maar ook denk ik nu dat alles afsterft bij de dood.

Als ik nu denk aan doodgaan dan denk ik aan chronische vermoeidheid waarbij er geen energie meer overblijft, en dan denk ik dus ook dat de kaars uitgaat van je bestaan. Dat de kaars uitgaat en nooit meer aangaat.

Dus ik twijfel. Ik weet niet goed hoe het aanvoelt wanneer je dood gaat, of je dan wegzakt in eeuwige stilte en rust. Dan zou ik eens voor de afwisseling dood moeten gaan.

Als de vlam dooft, hoe gaat de vlam vervolgens weer aan?

Als het lichaam stopt, wat gebeurt daarna? Als je bijvoorbeeld in je slaap dood gaat.

Is het dood gaan helemaal doven van de vlam? Of is er een kans dat er ergens ver weg een vlammetje aanspringt weer? Is de kaars eeuwig opgebrand na het overlijden of niet?

Ik twijfel dus. Op dit moment zeg ik " Dood = dood".

Omdat bij uitgaan van de vlam alles sterft, geen enkele connectie meer met het leven. De vlam gaat uit om voor eeuwig uit te zijn Sowieso gaat de vlam van de lichamelijke energie uit. Dus je houdt sowieso minder energie over om verder te leven. En dan is de vraag van..." Hoeveel energie zit er in je geest en ziel???". Wat is de bepalende factor? De energie in je lichaam of de energie elders?

Een vlam uitblazen is daarbij makkelijker dan een vlam aanmaken of niet?

En zo zie je maar dat ik ook wel eens in niet paranormale termen kan denken, hoewel ik op ieder moment terug kan komen op deze gedachte van dood = dood.

Als iemand met een goede verklaring komt waarom dood = niet dood kan zijn, dan pas ik wellicht mijn huidige benaderingswijze weer aan.

Ik heb sinds lange tijd een anker gelegd even, wel staand maar dat maakt niet uit. Ik vroeg wat er na de dood gebeurt en kreeg binnen van. " Je geest en ziel gaan naar gene zijde".

En toen vroeg ik even of een geest en ziel wel bestaat en of het niet puur lichamelijk is allemaal. En toen kreeg ik binnen... "Waar denk je dat buiten zintuigelijke waarneming vandaan komt als het allemaal zo lichamelijk is?".

Zo'n anker leggen doe je door duim en wijsvinger met beide handen in een circel te vormen en vervolgens handpalmen naar boven.

Vorige zomer heb ik dat vaker gedaan om antwoorden te krijgen, een anker leg je om antwoord te krijgen op vragen waar je met een mond vol tanden staat. Een anker kun je ook leggen om tot rust te komen, maar ik doe dat meestal om antwoorden te krijgen. Vaak zijn die antwoorden een beetje vreemd van aard en dus niet echt Yip en Janneke taal.

Gene zijde is de plek na de dood.

Hoe vormt zo'n nieuw bestaan zich wil ik weten nu

Ik zal proberen te vragen en dan is het dus een persoonlijk antwoord.

" Door het moeras over te steken".

Een nieuw bestaan vormt zich door het moeras over te steken

Wat moeras oversteken betekend kan ik nu niet vertellen want dan krijg ik geen antwoord. Vroeger op school ging het wel vaker over een rivier oversteken als je dood gaat. Heb ook vaker foto's gezien waarbij mensen vanuit de geboorte richting de dood naar een rivier leven en dan zie je aan de overkant van de rivier een nieuw kind tot leven komen.

De rivier staat dan voor????? Zwemmen richting de oever? Zoals je ook bij de voortplanting aan het zwemmen bent? Maar dan met je geest en ziel?

Even vrije associatie dus.

Straks even vragen of ik een vorig leven had. Zomaar als experiment een anker leggen zo nu en dan. Wie weet dat er wat naar voren komt

Lemming

[flauw]
In dit leven geloof ik er niet in
[/flauw]

Nee, later word ik een beer

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 16:52 schreef jogy het volgende:
Het leven is gewoon een speeltuin en elke keer leer je weer wat bij, wat je dan uitwerkt als je weer eens gestorven bent. Je bewustzijn blijft maar de rest valt weg mettertijd. En net als in het stoffelijke leven zal je krijgen wat je verwacht, alleen gaat het als ziel per direct terwijl het in het stoffelijke leven een soort van vertrageing heeft. Je hoeft als ziel geen rekening te houden met je omgeving omdat ruimte en tijd niet bestaan daar. Hier ben ik van overtuigd al kan je het natuurlijk nooit bewijzen op een manier dat iedereen mee gaat in je overtuiging.

En mensen met een hersenbloeding zijn al een beetje weg?

Weet je wat zo stom is bij dit soort onderwerpen, ik ben altijd zo bang dat er niks meer is, ik kan er zo mooi over nadenken, maar m'n grootste angst is eigenlijk dat het na de dood gewoon ophoudt. Wat hebben die mensen er dan aan gehad, heel hun leven hun best doen om in een volgend leven beter te worden. En stel dat dat wel zo is, dan herinneren ze zich niet hoe slecht ze het hadden... je gunt dan eigenlijk een ander een beter leven, wat wel okay is, maar om daar je eigen leven aan te wijdden...

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 23:54 schreef jogy het volgende:

[..]

Nee, die zijn gehandicapt. Maar wie weet zijn mensen die op een of andere manier in een coma zijn gezakt zonder aanwijsbare reden wel al een beetje weg. Wie weet? Kijk, als je een hersenbloeding hebt gehad dan heb je een grote kans dat je nog wel helemaal bij je bewustzijn bent maar het niet kan uiten. Lijkt me verschrikkelijk eerlijk gezegd. Misschien dat je het kan vergelijken met de ziel als bestuurder en de rest als 'auto' Je auto kan kapot zijn maar je ziel intact. en als je dan uiteindelijk dood gaat dan ga je weer verder. Een ziel heeft geen haast dus die zit zijn tijd wel uit. Een leven is op het totaal genomen dan maar een moment opname. Dit wilt natuurlijk niet zeggen dat je in het leven niet moet doen wat je wenst te doen en zoiets als reïncarnatie maar moet aanpakken als excuus om vruchteloos door het leven te gaan. zoek je geluk op en maak er een leuke tijd van, zoveel je kan.

Ah 'de ziel' komt langs. Bestaan er ook mensen zonder een ziel? Hebben dieren een ziel?

quote:

Jij ziet het vermoedlijk als niet bestaand, reïncarnatie? .

Misschien. Ik laat het in het ongewis.

quote:

Op donderdag 25 januari 2007 00:04 schreef Zyggie het volgende:


Ah 'de ziel' komt langs. Bestaan er ook mensen zonder een ziel? Hebben dieren een ziel?

Alle mensen hebben een ziel.. dieren ook zover ik kan bedenken, maar ik weet niet hoe dat gaat als ze sterven.. ivm reincarnatie.
Ik denk dat dieren er zijn, en dat ze een vorm zijn uit 1 geest.
Bijvoorbeeld een Olifant... ik denk dat je om te zeggen 1 oerolifant hebt, waaruit alle andere Olifanten op de aarde bestaan..
Tevens denk ik, dat als je doodgaat, en na de rustperiode van je geest je in een 'wereld' bent die jezelf graag zou willen, en dat daarin je oude huisdieren ook weer zijn als jij dat zou willen.

Noobie vraagje ...

Als ze met 2 zielen begonnen zijn (Adam en Eva ) ... hoe komen we dan nou ineens aan 6.000.000.000 zielen ?

Heb ooit ergens een verhaal gelezen dat er ergens een mastercreator zou zijn die nieuwe zielen aanmaakt? Het probleem met onze aarde zou zijn dat we teveel nieuwe onervaren zielen hebben tov een beperkter aandeel oude ervaren?

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 13:47 schreef UncleScorp het volgende:
Noobie vraagje ...

Als ze met 2 zielen begonnen zijn (Adam en Eva ) ... hoe komen we dan nou ineens aan 6.000.000.000 zielen ?

Heb ooit ergens een verhaal gelezen dat er ergens een mastercreator zou zijn die nieuwe zielen aanmaakt? Het probleem met onze aarde zou zijn dat we teveel nieuwe onervaren zielen hebben tov een beperkter aandeel oude ervaren?

Ahhh..
Beetje het kip en het ei verhaal eigenlijk, wie was er eerder?
De zielen, of de mensen?

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 13:58 schreef jogy het volgende:

[..]

Volgens sommige, en mocht reïncarnatie echt zijn is dit de meest logische verklaring, bestaat alles uit dezelfde energie en die energie kan je 'god' noemen ( moet je alleen niet de christelijke god gaan gebruiken want dan loop je vast ) . Deze zit overal en is in potentie overal voor te gebruiken, hieruit komt ook die bewustzijn waar we mee zitten opgescheept.

En in principe, ( daar ga ik weer ) als je naar dat quantumspul kijkt en je erin verdiept lijkt het erop dat die energie ook echt bestaat, volgens sommige betwiste theorieën zit er in het quantumveld de potentie tot de zwaarste materie vanuit elk deeltje. Uit dat veld komen dan de 'nieuwe zielen'.

Wel grappig, ik zat een jaartje of iets meer geleden met precies dezelfde vraag als jij, die heb ik hier ook ergens gepost .

Oh en als ik onzin aan het spuien ben wat betreft quantum zeg het dan even want ik heb ergens in Zuid Spanje een klok horen luiden maar weet nog niet eens hoe de klepel eruit ziet en waar ie zou kunnen hangen. .

Ik heb er ook eens over nagedacht en kom min of meer op dezelfde conclusie. Echter.. we zijn allemaal uniek, als we dood gaan keren we niet terug in 1 massa dan blijven we ook uniek.
Misschien is dat juist de rede om te incarneren, doorgaan totdat je 'verheven word tot het licht' , dat je 'naast God mag zitten' om even een paar bijbelse verwoordingen te geven. Dus uiteindelijk in de puurste vorm van liefde terecht komen?
Wie zei ook alweer dat we allemaal geschapen worden naar het evenbeeld van God, en dat de vlam in ons allen is? Dat duidt toch ook op 1 vorm van energie..?

Als we allemaal afstammen van Adam en Eva, dan zien we er toch allemaal hetzelfde uit. Dan zou je toch geen verschil in huidskleur hebben en nog meer.

Of kun je vanuit 2 blanke mensen 1 neger maken?

De film Dogma gaat daar toch over of niet?

Over een zwarte Jezus

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 14:38 schreef jogy het volgende:

[..]

Lijkt me stug dat Adam en Eva letterlijk hebben bestaan eigenlijk .

Denk ik ook.. maar je moet iets verzinnen om het scheppingsverhaal mee te beginnen
Er was eens...

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 14:33 schreef jogy het volgende:

Jezus Christus misschien?

Die gast wist dingen hoor

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 14:37 schreef Dromenvanger het volgende:
Als we allemaal afstammen van Adam en Eva, dan zien we er toch allemaal hetzelfde uit. Dan zou je toch geen verschil in huidskleur hebben en nog meer.

Of kun je vanuit 2 blanke mensen 1 neger maken?

De film Dogma gaat daar toch over of niet?

Over een zwarte Jezus

Als Adam en Eva bestaan hebben, dan leefden ze ergens in midden-Afrika en hadden ze een donkere huidskleur. Aldus Midas Dekkers ( ).

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 14:19 schreef Bastard het volgende:

[..]

Ik heb er ook eens over nagedacht en kom min of meer op dezelfde conclusie. Echter.. we zijn allemaal uniek, als we dood gaan keren we niet terug in 1 massa dan blijven we ook uniek.

Je kan toch deel van een massa zijn en tegelijk uniek zijn? Dat spreekt elkaar niet tegen .

quote:

Wie zei ook alweer dat we allemaal geschapen worden naar het evenbeeld van God, en dat de vlam in ons allen is? Dat duidt toch ook op 1 vorm van energie..?

Dat staat in het scheppingsverhaal, het eerste deel van Genesis.

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 14:43 schreef Bastard het volgende:

[..]

Denk ik ook.. maar je moet iets verzinnen om het scheppingsverhaal mee te beginnen
Er was eens...

Er was eens inderdaad.....

De bijbel zie ik dus ook als sprookje in, zeker het scheppingsverhaal.

En God creeërde de koeien, zodat de mensen lekker konden smikkelen en smullen.

En God creeërde de zee, zodat het lekker kon overstromen

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 14:50 schreef Geartsjuh het volgende:

[..]

Je kan toch deel van een massa zijn en tegelijk uniek zijn? Dat spreekt elkaar niet tegen .

Ok, dan verschillen we over het idee 'massa' denk ik.
Ja je kan een massa mensen hebben... maar je kan ook een massa klei hebben.
Bij de 1 heb je allemaal individuen die samen een massa vormen, de andere is een massa alsin solide vorm.

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 15:24 schreef Bastard het volgende:

[..]

Ok, dan verschillen we over het idee 'massa' denk ik.
Ja je kan een massa mensen hebben... maar je kan ook een massa klei hebben.
Bij de 1 heb je allemaal individuen die samen een massa vormen, de andere is een massa alsin solide vorm.

Massa als in solide vorm bestaat absoluut gezien niet. Alles bestaat weer uit deeltjes, zelfs een homp klei .

Ik snap je punt overigens wel en volgens mij is het ook mogelijk om op te gaan in de massa, mocht je daar als ziel voor kiezen. Ik denk alleen niet dat de essentie van wie jij bent dan verloren gaat. Je verandert van vorm en wordt weer deel van het geheel.

waar ik uit besta blijft voortbestaan, mijn 'ziel' gaat denk ik verloren.

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 15:38 schreef Geartsjuh het volgende:

[..]

Massa als in solide vorm bestaat absoluut gezien niet. Alles bestaat weer uit deeltjes, zelfs een homp klei .

Ik snap je punt overigens wel en volgens mij is het ook mogelijk om op te gaan in de massa, mocht je daar als ziel voor kiezen. Ik denk alleen niet dat de essentie van wie jij bent dan verloren gaat. Je verandert van vorm en wordt weer deel van het geheel.

Ik zie het tegen die tijd wel, ben nog lang niet klaar ervoor om op te gaan in die massa

Ik kies straks voor een leven zonder lichaam

Een lichaam heeft beperkingen, als vrije energie kun je veel meer kanten op.

Of ik kies straks voor een leven in bits and bytes. Ik kies ervoor om straks een game personage te worden

Zoals in Monkey Island en Indiana Jones.

Dromenvanger's game serie. Waarbij ik zelf de game maak.

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 15:59 schreef jogy het volgende:

[..]

, tot je weer eens kiest om een lichaam aan te trekken .

Toch is het wel eens prettig om zonder lichaam door het leven te gaan volgens mij. Energie daar kun je veel hogere snelheden mee behalen. Kijk maar naar dromen waar je op hoge snelheid kunt vliegen, ook pure energie.

Ik zou wel eens kern-energie willen zijn in een volgend leven.

Een bak kern-energie Kijken hoe het voelt om pure energie te zijn. Nu is het natuurlijk ook energie maar toch niet de energie die ik voor ogen heb. Dan kan ik natuurlijk 24 blikjes red bull nemen of 10 kilo speed maar zelfs die energie is te zwak.

Benzine!!!!! Kerosine!!!!!

Ik zou ook wel eens willen ervaren hoe het is om op de meest krachtige energie leefbaar te zijn. Waarbij je bijna uit elkaar spat.

En wat jij zegt Jogy, vervolgens na het uit elkaar spatten weer op zoek naar een of ander lichaam.

Wie weet gaat het ook wel zo in zijn werk, na het overlijden blijft energie over die zichzelf krachtiger maakt, en via een orgasme kom je weer tot leven Een explosie

Ik mis vaker energie en kracht, zelfs al ben ik nooit uitgeput van vermoeidheid en zelfs toen ik 10 KM deed hardlopen was het geen pure energie. Ik mis heavy energy. Volgens mij kun je als mens ook niet super mega power energie krijgen. Het lichaam is niet bestand tegen het zware materiaal

Rammstein wederom. Het nummer Benzin. Kein nicotine und kein caffeine.

Uit elkaar spatten

Spat je na de dood uit elkaar of slaap je na de dood in?

Is dood gaan als in een diepe slaap vallen, of komt er ergens een explosie naar voren?

Je huidige geest en ziel sterven af, en vervolgens komt er een groot vuurwerk en wordt je geboren in een wezen dat verder is dan het huidige leven, na dit leven een bestaan dat veel meer krachtiger is en veel ruimer is in het beseffen en beleven, een Goddelijk bestaan Is het logisch dat je steeds vooruit gaat of kun je ook een stap terug gaan?

[ Bericht 7% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 26-01-2007 16:10:21 ]

Even iets op een rijtje zetten voor mezelf

Voor dit bestaan was er leegte en bestond ik niet, dus ik ben al eens dood geweest in principe omdat ik uit het niets ben geboren. De vraag is dan echter, ben ik een eeuwigheid dood geweest voor dit leven alvorens ik tot leven kwam? En kan ik wel spreken dat ik uit het niets geboren ben? Stond mijn leven misschien al vanaf het begin van alles vast?

En dan kom ik weer tot het besef dat het lijkt alsof ik altijd geleefd hebt, waarom voelt het vaak zo aan alsof ik eeuwig geleefd heb terwijl ik pas 29 jaar rond loop hier? Of is die 29 jaar niet nuchter te bekijken? Voelt 29 jaar vanzelf als eeuwigheid aan omdat je na een X-aantal jaren de tel kwijt raakt en ook het besef over hoe lang je leeft?

Maar stel nou ik ben 1 miljard jaar dood geweest voor dit leven, en ben toen geboren omdat mijn eerste familie op deze aarde tot stand kwam vanaf de eerste grootouders. Hoe groot is de kans dat ik na dit leven over 1 miljard jaar nog eens tot leven kom? Kun je ook 1000 miljard jaar van maken in een andere kosmos of zonder kosmos. 1000 miljard jaar dood zijn is toch in 1 tel gebeurt of niet?

Is dat uit te rekenen, de kans op een volgend leven dus uitrekenen.

Je hebt natuurlijk te maken met oneindigheid en het begin en het eind. Of komt er geen einde aan het bestaan in algemene zin? Kun je spreken aan een einde der tijden waarbij het complete bestaan eindigd of zal het bestaan altijd blijven bestaan?

Het einde der tijden reken ik dus niet onder het einde van de wereld, zelfs al vergaat de wereld, dan nog heb je een bestaan. Zelfs al komt het universum ten einde, dan nog kun je spreken van een bestaan omdat voor ons universum ook een tijd was dat niets bestond.

Is de kans op een volgend leven misschien niet groot te noemen als je uitgaat van oneindigheid en het feit dat je vanuit niets opgroeid tot iets?

Herinneringen aan een vorig leven, stel nou er zijn 10 miljoen jaar overheen gegaan of van mijn part 10,000 jaar, is het dan niet logisch dat je vergeet wie je was? Net zoals je de jaren uit je jeugd niet compleet kunt herinneren tot in de details?

En dan kom ik ook tot de conclusie dat je niet meer weet wie je was als je opnieuw geboren wordt, de persoon dromenvanger zal dood zijn als ik dood ga. Dood=dood wat dat betreft. Dood is dus zeker dood volgens mij. Alleen dan ook het feit dat nieuw=nieuw.

Hoe ik over reïncarnatie denk:

Ieder mens heeft een ziel en de ziel wordt na elk leven weer gebruikt. Er zijn mensen met oudere zielen, die dus behoorlijk wijs zijn. En elke ziel krijgt in het leven waarvoor het gebruikt wordt weer iets voor de kiezen. Elke ziel krijgt dus weer een leerproces. Keer op keer opnieuw. En als de ziel niet genoeg geleerd heeft, krijgt hij weer iets voor zijn kiezen.

Als ik naar mezelf kijk, ik heb een ziel die niet erg jong is, maar ook niet erg oud. Zeker niet op liefdes gebied. Op een heleboel andere manieren heb ik een oudere ziel. Als ik soms hoor wat anderen hebben meegemaakt, vind ik het knap dat ze dat hebben kunnen verwerken. En soms denk ik wel eens: “kom op zeg, daar kan je toch niet wakker om liggen, dit is een peulenschil”

Iedere ziel komt weer terug en ik hoop dat mijn ziel in het volgende leven toch makkelijker krijgt dan nu, maar dat zal wel niet want zielen zijn nooit uitgeleerd.

Verder denk ik dat je als alles terug kan komen. Het kan maar zo zijn dat je ziel in het vorige leven een kat is geweest.
Ik vraag me ook werkelijk af, wanneer een ziel denkt dat het genoeg is om te stoppen met dit leven waarin het zit. Is dat een beslissing van de ziel of is dat een beslissing van buitenaf?
Eerlijk gezegd heb ik daar geen idee van.
Hoeveel moet je incasseren voor het stopt? Wanneer ben je uitgeleerd? Wat is het doel van reïncarnatie als het leven soms zo vervelend is?

Je wordt sterker ervan als het leven vervelend is, dat is het enige voordeel.

Hoe meer je op je kiezen krijgt des te meer eelt je op de ziel krijgt, wie weet wilt de ziel wel onsterfelijk worden en zo sterk worden als maar wat. Dat de ziel zich voorbereidt vaker en zodoende een leven uitzoekt dat geen koek & ei is.

Dat het de ziel is die misschien een moeilijk bestaan kiest om daarna steeds makkelijker te kunnen leven? Of juist niet makkelijker maar moeilijker? Dat ieder leven zwaarder wordt maar dat het minder zwaar is omdat de ziel ballast weet te dragen steeds meer?

Heb je 1000 KG moeten slepen aan problemen dan weegt het minder zwaar daarna. Zo kun je overgaan op 1010 KG en ga zo door. Totdat je alle problemen kunt dragen die je maar kunt voorstellen.

Dan wordt je oud met een zwaar bestaan en daarna kom je in een ander bestaan dat nog zwaarder is maar wel lichter aanvoelt.

Wie weet zijn sommige mensen wel geboren om ellende te dragen

Zoals je mensen vaker hoort zeggen dat ze niet voor het geluk geboren zijn. De een is geboren om alleen maar geluk te ervaren zonder ook maar eens goed onderuit te gaan, en de ander is geboren om vaker problemen op het pad te krijgen om zodoende getest te worden in het uithoudingsvermogen.

Never give up!!! Never surrender

[ Bericht 56% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 27-01-2007 12:41:24 ]

Dat vind ik een mooie manier van denken/geloven Dromenvanger..
Daar zou ik wel meer over willen horen.. Heb je msn? Voeg mij maar toe.. Dit vind ik erg interressant.

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 15:38 schreef Geartsjuh het volgende:
Massa als in solide vorm bestaat absoluut gezien niet. Alles bestaat weer uit deeltjes, zelfs een homp klei .

En waar bestaat een deeltje uit volgens jou dan? Nog meer deeltjes?

quote:

Op zondag 28 januari 2007 00:24 schreef dolfina-chica het volgende:
Dat vind ik een mooie manier van denken/geloven Dromenvanger..
Daar zou ik wel meer over willen horen.. Heb je msn? Voeg mij maar toe.. Dit vind ik erg interressant.

Ik gebruik msn zelden tot nooit, teveel gedoe.

Over de zwaarte van het pad dat je moet lopen, 1000 kg meeslepen en vervolgens laten vallen betekend dat het bestaan 1000 Kg lichter aanvoelt. Stel je hebt 1000 kg problemen met je meegesleept en je bent vrij van die problemen na een tijdje ( sowieso na je dood ) dan is dat dus 1000 kg verlichting.

Het is toch een opluchting als je thuis komt met de boodschappen en vervolgens de tassen kunt laten vallen, dan heb je toch het idee dat het lichter is?

Wie weet is het een vorm van extra verlichting als je een zwaar bestaan hebt. Nu extra zwaar met lood in de schoenen en is het lood weg dan is het vanzelf vliegen op hoge hoogtes.

Zonder zwaarte geen licht gevoel?

Je kunt me overigens wel via PM bereiken op fok!.

quote:

Op zondag 28 januari 2007 11:05 schreef The_Shining het volgende:

[..]

En waar bestaat een deeltje uit volgens jou dan? Nog meer deeltjes?

Zoveel deeltjes dat er niets overblijft. Als je stof in 1000 stukken hakt dan blijft er toch ook niets over?

quote:

Op zondag 28 januari 2007 11:31 schreef Dromenvanger het volgende:
Zoveel deeltjes dat er niets overblijft. Als je stof in 1000 stukken hakt dan blijft er toch ook niets over?

Ik zou zeggen dan heb je 1000 stukjes stof.

quote:

Op zondag 28 januari 2007 14:26 schreef The_Shining het volgende:

[..]

Ik zou zeggen dan heb je 1000 stukjes stof.

Als het dan zo klein is dat het niet meer waar te nemen valt?

Stel het is zo klein dat je het in geen mogelijkheid kunt zien

Bestaat het dan nog?

quote:

Op zondag 28 januari 2007 14:35 schreef Dromenvanger het volgende:
Als het dan zo klein is dat het niet meer waar te nemen valt?

Groot en klein is relatief. Misschien zijn er micro wezentjes die het wel waarnemen.

quote:

Stel het is zo klein dat je het in geen mogelijkheid kunt zien

Bestaat het dan nog?

Niet voor mij aangezien je stelt dat het onzichtbaar is. Wat niets zegt over het wel of niet bestaan ervan.

quote:

Op zondag 28 januari 2007 14:41 schreef The_Shining het volgende:


Niet voor mij aangezien je stelt dat het onzichtbaar is. Wat niets zegt over het wel of niet bestaan ervan.

Onzichtbaar wilt toch zeggen dat het ook bestaat of niet? Waarom zetten ze er anders zichtbaar in. Het is niet zichtbaar maar het wilt niet zeggen dat het niet zichtbaar zou kunnen worden?

Als iets onzichtbaar is dan heb je toch een vermoeden hoe het eruit ziet of niet soms? Anders zou je er geen naam aan plakken.

Over groot en klein heb je gelijk in, het meest kleine is groot voor iets dat nog kleiner is dan dat kleine.

Ik zie reïncarnatie als iets onmogelijks, omdat er steeds meer mensen komen, en dus ook zielen, en er een heleboel omheen moet worden verzonnen als er op een tijd meer mensen sterven dan dat er bij komen. Dan krijg je nog meer onzin zoals reïncarnatie in stenen, dieren etc.

En dat er toevallig 'n paar keer een kind was dat ergens de weg scheen te weten waar hij nog nooit geweest was, heeft het allemaal begonnen ook.

Wie weet kom je wel in een ander universum uit na de dood

Wie zegt dat dit bestaan het enige bestaan is dat bestaat? Lijkt me sterk dat dit het enige is eerlijk gezegd. De kans was 100 procent dat dit bestaan ontstaan is, waarom zou de kans geen 100 procent zijn dat een ander al dan niet soortgelijk bestaan ontstaan is? Dat je dus honderden tot duizenden verschillende bestaansvormen naast elkaar hebt draaien. Dat je eerst 1 bestaan moet afronden om vervolgens in een ander bestaan terecht te komen. En dat het steeds veelzijdiger gaat zijn, heb je een bestaan onder de knie en ga je dood dan ga je over tot een complexer bestaan dat zeker de moeite waard is. Een soort puzzel-achtig iets waar ik vaak mee naar voren kom, puzzelen om problemen op te lossen en puzzelen om het beste eruit te halen qua kansen. Inschatten ook wel.

Dat het druk wordt wanneer we allemaal terugkomen in dit bestaan ben ik ook van mening, wie weet bouwen je grootouders van de eerste graad wel een bestaan op elders als ze sterven.

Je eerste grootouders zijn dus gestorven en zijn elders weer tot leven gekomen. Zo hou je dus ook je familie

Mijn grootouders die misschien al in het jaar 900 aanwezig waren zijn opnieuw geboren elders in een compleet andere vorm en zijn daar ook bezig met voortplanten. Dan is het een kwestie van tijd dat ik daar elders weer geboren wordt in dezelfde stamboom

Of is dat een compleet idiote theorie?

Wie weet moet ik nog geboren worden en moeten mijn ouders en grootouders ook nog geboren worden elders ver weg

Ik vind het best een aannemelijke gedachte, dat je gewoon een soort zelfde familie krijgt dus. Hoeft niet eens menselijk te zijn, kan van alles zijn.

quote:

Op zondag 28 januari 2007 11:05 schreef The_Shining het volgende:

[..]

En waar bestaat een deeltje uit volgens jou dan? Nog meer deeltjes?

Ja, tot in het oneindige.

Maar mijn punt was meer dat er absoluut gezien niet zoiets bestaat als opgaan in de massa. Dat klinkt zo negatief, alsof je verliest wie je werkelijk bent als individu. Volgens mij is het meer zo dat die massa is wie je werkelijk bent en daardoor verlies je niet wie je bent maar herbevestig je juist je afkomst.

Moeilijk uit te leggen .

quote:

Op zondag 28 januari 2007 18:08 schreef Syheriat het volgende:

En dat er toevallig 'n paar keer een kind was dat ergens de weg scheen te weten waar hij nog nooit geweest was, heeft het allemaal begonnen ook.

Dat is wel heel wat vaker dan een paar keer gebeurd.