FOK!forum / Filosofie & Levensbeschouwing / Wat is het nut?
BretsiGzaterdag 6 januari 2007 @ 22:54
Er zijn miljarden sterren, weet-ik-hoeveel-miljarden planeten. Een onmetelijk groot heelal (of zijn er daar ook meerderen van?). Wij zijn een klein stukje sterrenstof en doen in een flits allerlei dingen die er eigenlijk niet toe doen maar wat is nou de bedoeling van dit alles?

Waarom zoveel van dat alles en met welk doel? Of is alles maar weer een atoom van iets groots waar we geen weet van hebben.

Soms, nu dus, vraag ik me echt af waarom alles er is en dan ook nog eens zo massaal. Who the fuck heeft daar baat bij? En als het er *zomaar* is wie heeft op de knopjes gedrukt dat het er allemaal is?

Damn, ik moet er ook niet over nadenken eigenlijk maar als je eenmaal begint is er geen houden aan. Zullen we er ooit achter komen op de een of andere manier?

Kut materie.
P8zaterdag 6 januari 2007 @ 22:56
quote:
Op zaterdag 6 januari 2007 22:54 schreef BretsiG het volgende:
Er zijn miljarden sterren, weet-ik-hoeveel-miljarden planeten. Een onmetelijk groot heelal (of zijn er daar ook meerderen van?). Wij zijn een klein stukje sterrenstof en doen in een flits allerlei dingen die er eigenlijk niet toe doen maar wat is nou de bedoeling van dit alles?

Waarom zoveel van dat alles en met welk doel? Of is alles maar weer een atoom van iets groots waar we geen weet van hebben.

Soms, nu dus, vraag ik me echt af waarom alles er is en dan ook nog eens zo massaal. Who the fuck heeft daar baat bij? En als het er *zomaar* is wie heeft op de knopjes gedrukt dat het er allemaal is?

Damn, ik moet er ook niet over nadenken eigenlijk maar als je eenmaal begint is er geen houden aan. Zullen we er ooit achter komen op de een of andere manier?

Kut materie.
mochten we niet vernietigd zijn tegen die tijd, dan gok ik dat we er ooit wel achter zullen komen. Maar ik weet zeker dat wij dat nooit meer mee zullen maken
mijn schatting is dat die kennis nog een paar miljoen jaar duurt.
P8zaterdag 6 januari 2007 @ 23:00
quote:
WOO!
MrSleepzaterdag 6 januari 2007 @ 23:01
We zullen er alleen achterkomen wanneer we dood gaan en er inderdaad een God bestaat die het ons kan vertellen.
P8zaterdag 6 januari 2007 @ 23:03
quote:
Op zaterdag 6 januari 2007 23:01 schreef MrSleep het volgende:
We zullen er alleen achterkomen wanneer we dood gaan en er inderdaad een God bestaat die het ons kan vertellen.
persoonlijk denk ik dat wij god zijn zodra we overlijden. Ik heb ooit deze visie wel eens uitgelegd en heb er geen zin in om dat nu weer te doen
Anyway, in mijn visie hoeft het ons dus niet verteld te worden zodra we dood gaan, maar weten we het al
SlimShadyzaterdag 6 januari 2007 @ 23:04
quote:
Op zaterdag 6 januari 2007 23:00 schreef P8 het volgende:

[..]

WOO!
In Homer's hoofd! Ik wist dat het zoiets zou zijn
BretsiGzaterdag 6 januari 2007 @ 23:05
quote:
Op zaterdag 6 januari 2007 23:01 schreef MrSleep het volgende:
We zullen er alleen achterkomen wanneer we dood gaan en er inderdaad een God bestaat die het ons kan vertellen.
Ja, of het licht gaat gewoon uit en we weten nog niks.

Ik moet er ook niet over nadenken, ik word er droevig van. Het bevestigd alleen dat we werkelijk helemaal NIETS voorstellen met z'n allen.
SlimShadyzaterdag 6 januari 2007 @ 23:05
quote:
Op zaterdag 6 januari 2007 23:03 schreef P8 het volgende:

[..]

persoonlijk denk ik dat wij god zijn zodra we overlijden. Ik heb ooit deze visie wel eens uitgelegd en heb er geen zin in om dat nu weer te doen
Anyway, in mijn visie hoeft het ons dus niet verteld te worden zodra we dood gaan, maar weten we het al
wat gebeurt er dan met 'ons', Goden ?
P8zaterdag 6 januari 2007 @ 23:09
quote:
Op zaterdag 6 januari 2007 23:05 schreef SlimShady het volgende:

[..]

wat gebeurt er dan met 'ons', Goden ?
zodra we goden zijn? Dan reïncarneren wij
BretsiGzaterdag 6 januari 2007 @ 23:10
quote:
Op zaterdag 6 januari 2007 23:09 schreef P8 het volgende:

[..]

zodra we goden zijn? Dan reïncarneren wij
Weet je hoe klein de kans is dat je weer als mens terugkomt, zou dat het geval zijn.
P8zaterdag 6 januari 2007 @ 23:27
quote:
Op zaterdag 6 januari 2007 23:10 schreef BretsiG het volgende:

[..]

Weet je hoe klein de kans is dat je weer als mens terugkomt, zou dat het geval zijn.
heb ik gezegd dat je alleen maar als mens kan reïncarneren dan?
bartholzaterdag 6 januari 2007 @ 23:47
Moet er een doel zijn? moet er een nut zijn?
Het IS ! en het is geweldig. Letterlijk "ontzag"wekkend.
Het je verbazen erover, het beleven ervan en het
besef er deel van uit te maken, dat zou voldoende
moeten zijn.

(en dan ben ik nog niet eens gelovig )
Bart1984zaterdag 6 januari 2007 @ 23:49
quote:
Wat is het nut?
Ik denk dat het universum/ het leven geen nut heeft en niks dient. In de zin van dat het geen hogere macht dient.
BretsiGzaterdag 6 januari 2007 @ 23:50
quote:
Op zaterdag 6 januari 2007 23:47 schreef barthol het volgende:
Moet er een doel zijn? moet er een nut zijn?
Het IS ! en het is geweldig. Letterlijk "ontzag"wekkend.
Het je verbazen erover, het beleven ervan en het
besef er deel van uit te maken, dat zou voldoende
moeten zijn.

(en dan ben ik nog niet eens gelovig )
Dan kun je denken ja. Maar als je net iets verder denkt dan zijn er alleen maar vragen.
BretsiGzaterdag 6 januari 2007 @ 23:52
quote:
Op zaterdag 6 januari 2007 23:49 schreef Bart1984 het volgende:

[..]

Ik denk dat het universum/ het leven geen nut heeft en niks dient. In de zin van dat het geen hogere macht dient.
Dus we leven een doelloos leven met zijn allen. Buiten dat het best leuk is ja, is het toch allemaal compleet nutteloos.

Ben ik toch blij dat ik het hele leven met een korrel zout neem.
Bart1984zaterdag 6 januari 2007 @ 23:55
Het leven is zinloos maar ik niet
P8zondag 7 januari 2007 @ 00:30
quote:
Op zaterdag 6 januari 2007 23:50 schreef BretsiG het volgende:

[..]

Dan kun je denken ja. Maar als je net iets verder denkt dan zijn er alleen maar vragen.
misschien geef je hier al het antwoord op je eigen vraag
Het nut is niet iets waar je over moet doordenken

denk daar maar es over na
Biancaviazondag 7 januari 2007 @ 00:33
quote:
Op zaterdag 6 januari 2007 23:04 schreef SlimShady het volgende:

[..]

In Homer's hoofd! Ik wist dat het zoiets zou zijn
Ja, die zag ik gisteren ook op tv!
Keimooi!
bartholzondag 7 januari 2007 @ 00:47
quote:
Dan kun je denken ja. Maar als je net iets verder denkt dan zijn er alleen maar vragen.
Bretsig, je kan wel alles dood relativeren door er over te gaan nadenken in plaats van ervan te
genieten. Wat is het nut van muziek? Wat is het nut van mooie kunst? Wat is het nut ervan dat
de warmte van de zomerzon op je huid prettig aanvoelt? Wat is het nut ervan dat de bergen zo
hoog zijn?

[domineemode]
De dingen om te beleven, om te waarderen, om van te genieten zijn vaak nutteloos en tegelijkertijd
heel erg waardevol. Een geluid wat mooi klinkt, een prachtige zonsondergang, de vorm van een
steen die je vindt. Niet alles hoeft een doel of een nut te hebben om waardevol of mooi te zijn.

En ja, we zijn heel nietig in het universum, en mischien is het enige doel van het leven wel stront
maken. Een biochemisch proces van recycelen waar alle levende organismen aan meedoen.
Maar tegelijkertijd is het leven mooi en de moeite waard om te leven, en de wereld, het universum,
iets geweldigs om te bewonderen om zijn grootsheid. En jij en ik maken er deel van uit... is dat
niet geweldig?
[/domineemode]

groet en een heel mooi leven toegewenst,
barthol
MrSleepzondag 7 januari 2007 @ 00:59
quote:
Op zondag 7 januari 2007 00:47 schreef barthol het volgende:

[..]

Bretsig, je kan wel alles dood relativeren door er over te gaan nadenken in plaats van ervan te
genieten. Wat is het nut van muziek? Wat is het nut van mooie kunst? Wat is het nut ervan dat
de warmte van de zomerzon op je huid prettig aanvoelt? Wat is het nut ervan dat de bergen zo
hoog zijn?
Het nut van mooie muziek, mooie kunst en de ervaring van de zomerzon op je huid is dat je leven daardoor voor een deel veranderd. Die ervaring neem je bewust of onbewust mee naar de verdere loop van je leven. Genoeg nut dus, maar het nut van de rest zal vast altijd een raadsel blijven
#ANONIEMzondag 7 januari 2007 @ 05:25
Wanneer je naar het 'nut' vraagt, vraag je naar de 'zin'. De meest menselijke vraag van allemaal, die we eigenlijk in zijn complexiteit niet mogen onderschatten.

Het punt is wel dat dit meer levensbeschouwing is dan filosofie. Het is geen 'instrumentaal' (middel) denken meer, maar meer 'levensbeschouwelijk' (doel). Waartoe is iets, waartoe zijn de middelen die men heeft.

Maar waartoe dit alles is? Dat weet ik gewoon niet. Durf er ook geen antwoord op te geven, maar ik maak er maar het beste van nu dat ik er toch bij betrokken ben.
Never-Breakzondag 7 januari 2007 @ 05:38
katerrrrr

[ Bericht 33% gewijzigd door Never-Break op 07-01-2007 12:30:34 ]
jorszondag 7 januari 2007 @ 12:26
de vraag is willen we het weten?
Schonedalzondag 7 januari 2007 @ 20:33
"There is a theory which states that if ever anyone discovers exactly what the Universe is for and why it is here, it will instantly disappear and be replaced by something even more bizarre and inexplicable. There is another theory which states that this has already happened."
-- Douglas Adams
fabericzondag 7 januari 2007 @ 20:40
Het heelal is zo groot omdat het al zo'n 13,7 miljard jaar uitdijt, met een behoorlijke snelheid.

Slotje.
onemangangzondag 7 januari 2007 @ 22:12
quote:
Op zaterdag 6 januari 2007 23:01 schreef MrSleep het volgende:
We zullen er alleen achterkomen wanneer we dood gaan en er inderdaad een God bestaat die het ons kan vertellen.
Aangezien God niet bestaat hoef je daar niet op te wachten. Immers, de god zoals mensen zich altijd hebben voorgesteld is een god die de mens centraal in het universum heeft gesteld. De praktijk is echter dat de mens eerder een 'volstrekt onbenullig, niet ter zake doende stofje' is dan iets waar het universum voor lijkt te 'dienen'.
Echo99zondag 7 januari 2007 @ 22:15
quote:
Op zondag 7 januari 2007 20:40 schreef faberic het volgende:
Het heelal is zo groot omdat het al zo'n 13,7 miljard jaar uitdijt, met een behoorlijke snelheid.

Slotje.
Wat ik me dan wel eens afvraag: Wat zit er nou op de plekken waar nog geen heelal zit dan?
speknekzondag 7 januari 2007 @ 22:22
quote:
Op zondag 7 januari 2007 05:25 schreef Friek_ het volgende:
Het punt is wel dat dit meer levensbeschouwing is dan filosofie. Het is geen 'instrumentaal' (middel) denken meer, maar meer 'levensbeschouwelijk' (doel). Waartoe is iets, waartoe zijn de middelen die men heeft.
Het is wel een filosofische vraag, aangezien Wittgenstein aangetoond heeft dat de vraag onzinnig is. Zijn redenering gaat zo iets:

Intrinsiek nut bestaat niet, nut is iets dat een buitenstaander aan een object toebedeeld. Als je het heelal als totaliteit der dingen hebt, kan dat in zichzelf geen nut hebben. Voorheen zou men een god bedacht hebben die het heelal nut geeft, maar god is nu zelf een onderdeel geworden van de totaliteit der dingen, en is daarmee nutteloos geworden.
Aslamazondag 7 januari 2007 @ 22:27
Een mogelijk (levensbeschouwelijk) antwoord is zodat de mens de (goede) eigenschappen van de Schepper kent.
Haushoferzondag 7 januari 2007 @ 22:30
quote:
Op zondag 7 januari 2007 22:15 schreef Echo99 het volgende:

[..]

Wat ik me dan wel eens afvraag: Wat zit er nou op de plekken waar nog geen heelal zit dan?
Wat voor geur heeft de kleur blauw?

Enzo
Geartsjuhzondag 7 januari 2007 @ 22:37
quote:
Op zaterdag 6 januari 2007 23:00 schreef P8 het volgende:

[..]

WOO!
Doet me denken aan de eindscene van MIB waarin op het laatst een stel aliens met sterrenstelsels zit te knikkeren .

Verder is het een beetje een dooddoener, maar ik raad de TS de dit boek aan . Vooral in het derde deel wordt diep ingegaan op de vragen die in de OP staan.
onemangangmaandag 8 januari 2007 @ 00:57
quote:
Op zondag 7 januari 2007 22:27 schreef Aslama het volgende:
Een mogelijk (levensbeschouwelijk) antwoord is zodat de mens de (goede) eigenschappen van de Schepper kent.
Het universum staat bol van kosmische stormen, ontzagwekkende zwarte, materieopslurpende gaten, en dode materie met een buitengewoon onleefbaar klimaat en afstanden die onmogelijk voor mensen zijn te overbruggen.

Vertel me, kan je hieruit concluderen dat het waarschijnlijk is dat de Schepper dit alles ter eer en glorie van mensen heeft gemaakt?
star_gazermaandag 8 januari 2007 @ 02:14
Wij zijn de ogen van het universum: de manier waarop zij haarzelf kan zien
Maverick_tfdmaandag 8 januari 2007 @ 02:17
Wat geeft jou/jullie reden te denken dat uberhaupt iets zin/nut moet hebben om te bestaan?
bartholmaandag 8 januari 2007 @ 02:25
quote:
Op maandag 8 januari 2007 02:14 schreef star_gazer het volgende:
Wij zijn de ogen van het universum: de manier waarop zij haarzelf kan zien
In dat licht ook nog een interessant berichtje: "Google to help build giant telescope"
( http://news.yahoo.com/s/ap/20070106/ap_on_sc/google_telescope_3 )
matthijstmaandag 8 januari 2007 @ 10:45
Tsja, inderdaad: wat is het nut?
Waarom leef je? Elke dag maar werken... in het weekend vrij...
Dag in dag uit hetzelfde... tot je dood gaat en dan?
De eerste paar dagen/weken wordt je nog gemist, maar dan gaat het leven voor de achterblijvers gewoon verder. Wat heb je er dan aan gehad, wat was je toegevoegde waarde?

Uiteindelijk is het enige verschil tussen mensen als ze dood gaan, de dingen die ze in hun leven hebben gedaan, meegemaakt en gezien. Maar wat heeft het allemaal voor nut gehad?

Als alle mensen collectief zelfmoord zouden plegen, wat zou het uitmaken, wat zou er missen?
Zou het ook maar enige impact hebben? Wat maakt het uit als Jantje vandaag niet op zijn werk komt, of Pietje de bus niet bestuurd? Geen auto's, geen olie, geen geld....
Dieren zouden de wereld overnemen, maar zou de mens gemist worden?

Of is er gewoon geen doel en is oud worden en leven een doel op zich
Fir3flymaandag 8 januari 2007 @ 14:37
quote:
Op zaterdag 6 januari 2007 23:05 schreef BretsiG het volgende:

[..]
Het bevestigd alleen dat we werkelijk helemaal NIETS voorstellen met z'n allen.
En dat vind ik ook. Prachtige gedachte.
fabericmaandag 8 januari 2007 @ 19:02
quote:
Op zondag 7 januari 2007 22:15 schreef Echo99 het volgende:

[..]

Wat ik me dan wel eens afvraag: Wat zit er nou op de plekken waar nog geen heelal zit dan?
Je geeft het antwoord zelf al. Niets dus (maar ook geen vacuum, want een vacuum is niet leeg!)
Schaduwtjemaandag 8 januari 2007 @ 20:12
quote:
Op maandag 8 januari 2007 10:45 schreef matthijst het volgende:
...
Of is er gewoon geen doel en is oud worden en leven een doel op zich
Het gaat niet om het doel, maar om de weg er naar toe.
Steenarendmaandag 8 januari 2007 @ 22:14
newsflash: er is geen doel in het leven, je moet ze zelf bedenken gewoon plezier hebben in je leven. Heb je nooit spijt van
Biancaviamaandag 8 januari 2007 @ 22:16
quote:
Op maandag 8 januari 2007 20:12 schreef Schaduwtje het volgende:

[..]

Het gaat niet om het doel, maar om de weg er naar toe.
De weg is het doel.
Maverick_tfdmaandag 8 januari 2007 @ 22:18
quote:
Op maandag 8 januari 2007 22:16 schreef Biancavia het volgende:

[..]

De weg is het doel.
Dan klopt het niet meer
Bart1984maandag 8 januari 2007 @ 22:52
quote:
Op zondag 7 januari 2007 22:27 schreef Aslama het volgende:
Een mogelijk (levensbeschouwelijk) antwoord is zodat de mens de (goede) eigenschappen van de Schepper kent.
Ok, maar wat is dan het nut/de zin van de schepper??
bartholmaandag 8 januari 2007 @ 22:52
Wat is het doel van het leven van een mug? Je weet wel zo'n grote die 'snachts duikvluchten maakt
naar je hoofd.
Bart1984maandag 8 januari 2007 @ 23:05
quote:
Op maandag 8 januari 2007 02:17 schreef Maverick_tfd het volgende:
Wat geeft jou/jullie reden te denken dat uberhaupt iets zin/nut moet hebben om te bestaan?
Dat vraag ik me nou ook af. Waarom moet het een doel hebben? Leef toch gewoon
P8dinsdag 9 januari 2007 @ 00:23
quote:
Op maandag 8 januari 2007 23:05 schreef Bart1984 het volgende:

[..]

Dat vraag ik me nou ook af. Waarom moet het een doel hebben? Leef toch gewoon
neemt de vraag van waarom er atomen zijn en waarom deze allemaal eigenschappen hebben niet weg?

is dat een normale zin? volgens mij niet boeiend, weltrusten!
#ANONIEMdinsdag 9 januari 2007 @ 02:15
quote:
Op zondag 7 januari 2007 22:22 schreef speknek het volgende:

[..]

Het is wel een filosofische vraag, aangezien Wittgenstein aangetoond heeft dat de vraag onzinnig is. Zijn redenering gaat zo iets:

Intrinsiek nut bestaat niet, nut is iets dat een buitenstaander aan een object toebedeeld. Als je het heelal als totaliteit der dingen hebt, kan dat in zichzelf geen nut hebben. Voorheen zou men een god bedacht hebben die het heelal nut geeft, maar god is nu zelf een onderdeel geworden van de totaliteit der dingen, en is daarmee nutteloos geworden.
Het is een menselijk oordeel over datgene wat ons 'toegeworpen wordt' (object). Het subject dat het object een bepaald doel wilt meegeven, terwijl het voor ons, de 'moderne' mens, maar indifferentisme is. Een doel veronderstelt mij de vraag 'waartoe' (levensbeschouwelijk) iets is, niet 'hoe' (filosofisch) iets is.

Je redenering volg ik trouwens niet helemaal. Het is een filosofische vraag omdat Wittgenstein het behandelt heeft?
ZomerDagDromerdinsdag 9 januari 2007 @ 03:21
Termen als 'nut' zijn bedacht door mensen met de intentie om hun leven een 'doel' te geven, maar het bestaat feitelijk helemaal niet. Wat echter belangrijk is, is dat dat géén reden is om niet te leven met de gedachte dat je nuttig bezig bent of jezelf geen doel te geven, integendeel.
We houden onszelf eenvoudigweg voor de gek, zijn te arrogant of te bang om te geloven of te accepteren dat ons bestaan een grote toevalligheid en zinloos is. We bepalen daarom onze eigen normen in het leven en hechten waarde aan absoluut waardeloze zaken, op die manier behouden we onze menselijke soort van zelfdestructie. Ik zie de mens als een wezen met een 'natuurlijke', op oerdriften reagerende, en een intellectuele kant. De verhouding tussen die twee verschilt vanzelfsprekend van mens tot mens. Voortplanting is ons enige natuurlijke doel, en hoe sterker je intellectuele kant is ontwikkeld, des te groter wordt de vraag of je je leven ook nog een ander doel wenst te geven.
Wanneer je je leven ziet als een lijn met een duidelijk begin en einde, en jezelf als een stipje ergens op die lijn voorstelt kun je je leven een doel geven, gepaard met een veelvoorkomend motto als "Pluk de dag" of een wat minder populaire als: "De afgeknipte teennagels van alle leden van het koningshuis verzamelen". Op zo'n moment heeft 'nut' wél betekenis, omdat je jezelf of in sommige gevallen de mensheid centraal stelt.
In een breder perspectief heeft uiteraard ook dát allemaal geen nut, als de aarde morgen uit elkaar knalt en geen spoor van ons achterlaat is niemand op de planeet Flux-313 of ver daarbuiten daar rouwig om. We bestaan bij de gratie van ons eigen bestaan, maar dat is geen reden om een pessimistische instelling te hebben.

Het was onmogelijk om hier iets nuttigs over te zeggen.
most_wanteddinsdag 9 januari 2007 @ 14:17
Er is geen nut. Het universum is er altijd al geweest en zal ook voor eeuwig door blijven leven. Het is moeilijk om in oneindigheid te denken. Mensen zullen nooit tot een punt van oneindig leven komen; want iets dat oneindig leefd word niet geboren.
Maak je niet zo druk over het nut, het zal je hooguit depressief maken.
P8dinsdag 9 januari 2007 @ 15:18
quote:
Op dinsdag 9 januari 2007 14:17 schreef most_wanted het volgende:
Er is geen nut. Het universum is er altijd al geweest en zal ook voor eeuwig door blijven leven. Het is moeilijk om in oneindigheid te denken. Mensen zullen nooit tot een punt van oneindig leven komen; want iets dat oneindig leefd word niet geboren.
Maak je niet zo druk over het nut, het zal je hooguit depressief maken.
volgens mij is het al min of meer bewezen dat het heelal uitdijt, en daaruit valt te concluderen dat het ook op 1 punt begonnen is (big bang enzo)

Mensen die trouwens zeggen dat het heelal geen nut heeft, zijn in mijn ogen aardig beperkt in hun denken. Sowieso vind ik dat van mensen die hun waarheid als de algemene waarheid beschouwen. Je gelooft iets, of je gelooft het niet.

Zelf geloof ik graag dat er wel een nut is, of in ieder geval dat ons heelal een reactie op iets anders is. Maar ik denk ook dat wij dat met onze hersencapaciteit nog lang niet kunnen bevatten.
tontoricowoensdag 10 januari 2007 @ 12:20
Ik denk dat het heelal steeds groter wordt, omdat de mens straks ook steeds meer ruimte nodig heeft.

Beter een hele verre vriend dan een goede buur
speknekwoensdag 10 januari 2007 @ 12:37
quote:
Op dinsdag 9 januari 2007 15:18 schreef P8 het volgende:
Mensen die trouwens zeggen dat het heelal geen nut heeft, zijn in mijn ogen aardig beperkt in hun denken. Sowieso vind ik dat van mensen die hun waarheid als de algemene waarheid beschouwen. Je gelooft iets, of je gelooft het niet.
Noem je Wittgenstein nou beperkt in z'n denken? .
Autodidactwoensdag 10 januari 2007 @ 15:19
Mja, mensen die denken dat het universum hun een zingeving schuldig is. Wat een luie arrogantie.
tudoroswoensdag 10 januari 2007 @ 20:20
Over deze vraag breken mensen zich al "sinds mensheugenis" het hoofd, dus de schrale troost is: je bent niet de enige.

Waar vrijwel iedereen het in het algemeen over eens is, is dat niemand het ooit geweten heeft, niemand het nú weet en niemand het ooit zal weten, dus nog een schrale troost als je geen antwoord kunt vinden: iedereen haalt een onvoldoende op deze vraag.

Als een klontje zo klaar is dat we echter wel een werkelijkheid om ons heen waarnemen. Hoe die vandaag de dag ook verklaard wordt, we moeten het daar mee doen. De volgende vraag is "hoe wil ik hier dan mee leven?" Los van het ingewikkelde en beslist niet absolute, maar voor ieder weer ander antwoord is hier nog een andere moeilijkheid.

Die moeilijkheid laat zich samenvatten in dat bij het zoeken naar dat antwoord de onbekende factor uit de eerste vraagstelling eerst enigzins hanteerbaar moet zijn. Wat ligt er ten grondslag aan het bestaan? Het zoeken naar de zin van je leven staat niet los van het bestaan van het leven überhaupt. Ofwel, het is noodzakelijk dat je je tot iets kunt richten om je frustratie, maar ook je dankbaarheid, je onwetendheid, maar ook je ervaring tegen en in uit te drukken.

Er zijn verschillende antwoorden hierop bedacht die meestal dan weer wat minder in zwang zijn bij mensen die denken dat wetenschap er een sluitend antwoord op zou kunnen hebben. Mijn bescheiden mening is dat de wetenschap alleen wat over het leven zelf kan zeggen en zich verre van zingeving moet houden. Belangrijk is iig dat - hoewel sommigen je anders willen doen geloven - de eerste factor geen enkele invloed heeft op de tweede en dus 'eigenlijk' alleen functioneel is en een middel in de tweede factor. Als je een antwoord op de eerste factor vindt, dan zul je ook zien dat die eigenlijk dezelfde strekking heeft als van ieder ander.

[ Bericht 0% gewijzigd door tudoros op 10-01-2007 20:30:38 ]
P8woensdag 10 januari 2007 @ 23:23
quote:
Op woensdag 10 januari 2007 12:37 schreef speknek het volgende:

[..]

Noem je Wittgenstein nou beperkt in z'n denken? .
in mijn mening is hij dat als hij daadwerkelijk zijn overtuiging als DE waarheid bestempelt.
Dat hij een naam heeft, word ik echt niet warm of koud van
speknekdonderdag 11 januari 2007 @ 08:26
quote:
Op woensdag 10 januari 2007 23:23 schreef P8 het volgende:
in mijn mening is hij dat als hij daadwerkelijk zijn overtuiging als DE waarheid bestempelt.
Dat hij een naam heeft, word ik echt niet warm of koud van
Ik zou je hem graag zien debunken.
tontoricodonderdag 11 januari 2007 @ 11:21
quote:
Op woensdag 10 januari 2007 20:20 schreef tudoros het volgende:
Over deze vraag breken mensen zich al "sinds mensheugenis" het hoofd, dus de schrale troost is: je bent niet de enige.

Waar vrijwel iedereen het in het algemeen over eens is, is dat niemand het ooit geweten heeft, niemand het nú weet en niemand het ooit zal weten, dus nog een schrale troost als je geen antwoord kunt vinden: iedereen haalt een onvoldoende op deze vraag.
Hoe kan iemand erbij komen, dat wij er nooit achter zullen komen?
Is er een indicatie dat dat zo is?

Ik heb ooit een stelling geplaatst of de evolutie begrenst is, en door aan te nemen dat de mens nooit het geheim der universum zal doorgronden, dan is dat hetzelfde zeggen als dat de evolutie begrenst is.
tudorosdonderdag 11 januari 2007 @ 12:19
quote:
Op donderdag 11 januari 2007 11:21 schreef tontorico het volgende:

[..]

Hoe kan iemand erbij komen, dat wij er nooit achter zullen komen?
Is er een indicatie dat dat zo is?

Ik heb ooit een stelling geplaatst of de evolutie begrenst is, en door aan te nemen dat de mens nooit het geheim der universum zal doorgronden, dan is dat hetzelfde zeggen als dat de evolutie begrenst is.
Je kunt het nooit weten, omdat wij alleen de werkelijkheid kunnen onderzoeken. Die kan ons eventueel informatie geven dichtbij het allerbeginste begin, maar zal nooit verklaren "hoe" die werkelijkheid Überhaupt bestaat. Waar ontleent de werkelijkheid, het alles, het universum zijn bestaansrecht aan? Wat is de oorzaak dat materie kan bestaan? En stel, mochten wij daar achterkomen, waar haalt die reden zijn bestaan vandaan?

Hoe breed of hoe beperkt je het ook bekijkt - het bestaan op zich kunnen wij nooit een model van maken, simpelweg omdat wij datzelf zijn en er dus niet buiten kunnen stappen. We kunnen het hoogstens verzinnen. Stel dat we een 4e of 5e dimensie vinden, die verklaart dat de ruimte en tijd een kringloopt vormt en we dus een sluitende theorie voor het grote plaatje hebben, dan nóg - dan nóg weten we niet wat bestaan precies is.

Sommige mensen plaatsen voor die vraag het woordje God,of het woord universum, of levensenergie of het al, of de eeuwigheid of de eeuwige etc... Het verschilt per persoon en per cultuur in hoeverre je zulks personificeerd. Het Joodse geloof (en daarmee ook het chriselijke en islamitische) is heel erg beelden in zijn verhalen. Zaken worden een naam gegeven en een persoon. Elk personage in de joodse boeken heeft een naam die een metafoor is waarvoor die persoon staat. En van al die personages is - hoe kan het ook anders - JHWH het meest geheimzinnige. Die kun je alleen ervaren, maar nooit verklaren. Daarom krijgt die naam ook heel veel omschrijvingen als De Eeuwige, Vader, Ik Ben, Barmhartige, De levende, etc. Terwijl het in het Boeddhisme heel anders is en veel minder metaforisch. Dat is ook waarom die religie zo populair wordt in het westen, omdat die niet met de joodse metaforen in de bijbel overweg kunnen, omdat ze die letterlijk nemen en dat sluit niet meer aan op de inmiddels aanwezige kennis over de werkelijkheid.
tontoricodonderdag 11 januari 2007 @ 13:53
Maar dan wil je dus vaststellen dat wij daar nooit achter zullen komen?
Is het niet een beetje kort door de bocht om te zeggen "nooit"?
tontoricodonderdag 11 januari 2007 @ 14:07
Misschien is er wel een weg te vinden naar een gemeenschappelijk, mondiaal bewustzijn.
speknekdonderdag 11 januari 2007 @ 14:10
Het boeddhisme minder metaforisch?

Volgens mij heeft die levensovertuiging aan kracht gewonnen t.o.v. het Christendom, omdat bij Boeddhisme verlichting uit jezelf komt, in plaats van dat je als onmachtig persoon moet hopen dat je verlicht wordt door iemand anders. Ik vind de eerste zienswijze veel positiever.
Pietverdrietdonderdag 11 januari 2007 @ 14:50
quote:
Op zaterdag 6 januari 2007 22:54 schreef BretsiG het volgende:
Er zijn miljarden sterren, weet-ik-hoeveel-miljarden planeten. Een onmetelijk groot heelal (of zijn er daar ook meerderen van?). Wij zijn een klein stukje sterrenstof en doen in een flits allerlei dingen die er eigenlijk niet toe doen maar wat is nou de bedoeling van dit alles?

Waarom zoveel van dat alles en met welk doel? Of is alles maar weer een atoom van iets groots waar we geen weet van hebben.

Soms, nu dus, vraag ik me echt af waarom alles er is en dan ook nog eens zo massaal. Who the fuck heeft daar baat bij? En als het er *zomaar* is wie heeft op de knopjes gedrukt dat het er allemaal is?

Damn, ik moet er ook niet over nadenken eigenlijk maar als je eenmaal begint is er geen houden aan. Zullen we er ooit achter komen op de een of andere manier?

Kut materie.
Waarom denk je dat het een doel of nut zou moeten hebben?
Pietverdrietdonderdag 11 januari 2007 @ 14:52
quote:
Op woensdag 10 januari 2007 12:37 schreef speknek het volgende:

[..]

Noem je Wittgenstein nou beperkt in z'n denken? .
Wittgenstein is de meest overschatte filosoof aller tijden
speknekdonderdag 11 januari 2007 @ 15:08
quote:
Op donderdag 11 januari 2007 14:52 schreef Pietverdriet het volgende:
Wittgenstein is de meest overschatte filosoof aller tijden
Ik heb nog wel een lange lijst van filosofen die ik meer overschat vind hoor . Ik ben het niet altijd eens met Wittgenstein, overigens gedeeltelijk ook door persoonlijke voorkeur, maar een aantal van z'n gedachte-experimenten zijn wat mij betreft geen speld tussen te krijgen.
Pietverdrietdonderdag 11 januari 2007 @ 15:39
quote:
Op donderdag 11 januari 2007 15:08 schreef speknek het volgende:

[..]

Ik heb nog wel een lange lijst van filosofen die ik meer overschat vind hoor . Ik ben het niet altijd eens met Wittgenstein, overigens gedeeltelijk ook door persoonlijke voorkeur, maar een aantal van z'n gedachte-experimenten zijn wat mij betreft geen speld tussen te krijgen.
Frege, Quine en Russell gaan lezen.
thabitdonderdag 11 januari 2007 @ 16:07
quote:
Op donderdag 11 januari 2007 14:52 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Wittgenstein is de meest overschatte filosoof aller tijden
De meeste filosofen produceren enkel metafysisch geleuter. Wittgenstein als positivist staat daar dan per definitie boven.
tudorosdonderdag 11 januari 2007 @ 17:00
quote:
Op donderdag 11 januari 2007 13:53 schreef tontorico het volgende:
Maar dan wil je dus vaststellen dat wij daar nooit achter zullen komen?
Is het niet een beetje kort door de bocht om te zeggen "nooit"?
In principe is het altijd gevaarlijk om het woord "nooit" te gebruiken (in deze zin is "altijd" ook gevaarlijk dus...). Als je vanaf het begin wilt beginnen dan zijn we het er allemaal over eens dat we gewoon niks weten en niks kunnen weten. We kunnen wel 'denken' dat we dingen waarnemen of dat we een eigen wil hebben of dat de wereld waarin we leven bestaat etc, maar dat zegt nog niks over "the eternal truth".

Er was een filosoof die dacht dat we dan maar moesten beginnen met dat we bestonden, omdat we konden denken. Op zich een aardige definitie van bestaan. Verder heb je alleen maar aannames die in meer of mindere mate gebasseerd zijn op modellen en theorieën. Maar het zijn slechts beschrijvingen van dat bestaan. Hoe kunnen we nou weten wat de reden achter dat bestaan überhaupt is? Het lijkt evident dat daar geen mens een zinnige theorie over kan ontvouwen en dus wordt er gesteld dat we er nooit achter zullen komen - hoe kort door de bocht dat ook klinkt.

Stel je eens een reden voor die achter "het bestaan" zou kunnen zitten. Waar is het begonnen en wat is er voor het begin? Is er dan niets? Wat is niets? Je kunt er beter niet over na gaan denken, want anders eindig je nog als Nietsche...
quote:
Op donderdag 11 januari 2007 14:10 schreef speknek het volgende:
Het boeddhisme minder metaforisch?

Volgens mij heeft die levensovertuiging aan kracht gewonnen t.o.v. het Christendom, omdat bij Boeddhisme verlichting uit jezelf komt, in plaats van dat je als onmachtig persoon moet hopen dat je verlicht wordt door iemand anders. Ik vind de eerste zienswijze veel positiever.
Filosofisch gezien heb jij dus een ethisch oordeel over christendom tov boeddhisme.

De waarde is dat het individu vrij moet zijn en zelf moet kunnen beslissen. Bij Boeddhisme komt (volgens jou) verlichting vanuit jezelf en je conclusie is vanuit je waarde dat dat best goed is.
Bij christendom komt (volgens jou) de verlichting uit de verlossing door iemand anders en je conclussie is dat dit niet overeenkomt met jouw waarde en dus minder goed is.

Reactie

Mijn reactie hierop is denk ik best lang, maar ik zal het zo kort mogelijk proberen te houden:

Geen toeval
Ten eerste geloof ik niet in toeval. Chemisch gezien kunnen reacties namelijk maar op één manier plaatsvinden en staat dus van tevoren al vast dat A+B --> C. Als je het hele alles als één groot reactievat ziet, dan kan het niet anders dat al vanaf de eerste stap alles vastligt. Als ik dus niet in toeval geloof, geloof ik dus ook niet in vrije wil en al helemaal niet vrij om zelf te beslissen wat ik wil.

metafysica
Deze aanname doe ik alleen met als kanttekening dat er geen metafysische krachten bestaan. Ik heb namelijk geen reden om daar in te geloven. Ik geloof dat dingen die ik niet kan verklaren een logica hebben die ik gewoon niet zie. Zou er wel zoiets bestaan, dan zouden wij een geest met vrije wil kunnen hebben of een God kunnen zijn die met één vingerknip van deze dag de laatste dag maakt.

Ethiek
Het beeld dat naar voren komt uit jouw verhaal over christendom en boeddhisme is een beeld waarvan ik denk dat die volstrekt logisch is. Jij ziet het namelijk zo. Zou je dieper in de materie duiken, dan begrijp je misschien waar Dhamma voor staat en waar God voor staat, hoe deze begrippen ontstaan zijn, in welke tijd en waarom het op die manier nodig was. Ik wil hier absoluut niet bevoogdend overkomen, maar wil alleen maar aangeven dat je iets als goed of slecht kunt beoordelen als je beeld van iets niet of juist wel overeenkomt met je waardes.

Ten eerste komen onze waardes niet helemaal overeen. Ik vind wel dat ik mijn gedachten niet aan een ander moet opleggen, maar ook dat we een bepaalde verantwoordelijk hebben voor elkaar.
Ten tweede komt ons beeld van religie en religies totaal niet overeen. Ik denk dat overgave aan een religie een kunst is die atheïsten niet beheersen, omdat ze anders hun macht van het weten verliezen. Immers, je weet niet wat er voor in de plaats komt? Ik denk dat dat de kunst van het leven is - loslaten dat je niet alles weet of zou kunnen weten als je maar lang genoeg zoekt.
Flashwindonderdag 11 januari 2007 @ 17:05
ons universum is een simulatie van iets wat weer een simulatie is van iets anders en ga zo maar door.
SlimShadydonderdag 11 januari 2007 @ 17:09
wat simulatie? daar geloof ik helemaal niet in.
ik vond The Matrix boeiend, maar het kan niet waar zijn.
Flashwindonderdag 11 januari 2007 @ 17:21
quote:
Op donderdag 11 januari 2007 17:09 schreef SlimShady het volgende:
wat simulatie? daar geloof ik helemaal niet in.
ik vond The Matrix boeiend, maar het kan niet waar zijn.
je gelooft daar helemaal niet in? goh!
Flashwindonderdag 11 januari 2007 @ 17:23
om op de TT terug te komen. Je moet niet vergeten dat een begrip als "nut" en de manier waarop we dat in het dagelijks leven gebruiken is voortgekomen uit hoe onze planeet zich heeft ontwikkeld.
Het begrip Nut heeft misschien wel helemaal geen toepassing buiten onze planeet.
tontoricodonderdag 11 januari 2007 @ 17:52
Maar wel voor ons als we ons buiten onze planeet bevinden, in dat geval reist "nut" gewoon mee
Dr_Jackdonderdag 11 januari 2007 @ 19:45
quote:
Op donderdag 11 januari 2007 16:07 schreef thabit het volgende:

[..]

De meeste filosofen produceren enkel metafysisch geleuter. Wittgenstein als positivist staat daar dan per definitie boven.
Ik weet niet hoeveel jij van Wittgenstein weet, maar Wittgenstein voelde helemaal niets voor het positivisme. De logisch positivisten waren een groot fan van Wittgenstein, maar Wittgenstein vond dat ze zijn Tractatus verkeerd hadden begrepen. Hij nam duidelijk afstand van het positivisme. En ook Wittgensteins denken is metafysisch; het zit vol kentheorie, ontologie, taalfilosofie en filosofie van de logica en wiskunde. Je komt er gewoon niet aan; bijv. wetenschap zelf is ook een filosofisch uitgangspunt. Ook de hedendaagse wetenschapsfilosofie is eigenlijk metafysica, maar omdat metafysica een 'vies' woord is, wordt zij weinig gebruikt.
Neemaandag 15 januari 2007 @ 02:28
Het nut is, om jou af te vragen wat het nut ervan is.
no-use-for-a-namemaandag 15 januari 2007 @ 02:39
Ik denk niet dat het veel nut heeft om veel zorgen te maken over wat het nut is. Dit geeft aan dat je te weinig te doen hebt en waarschijnlijk je tijd niet echt nuttig gebruikt. Waarom zou je alles willen bevatten. Hoe meer je weet hoe meer leed.

[ Bericht 2% gewijzigd door no-use-for-a-name op 15-01-2007 02:46:12 ]
Krijnskiekjes.tkwoensdag 17 januari 2007 @ 21:35
Ik denk dat het nut van het universum simpel is:

Dat ik op een mooie zomernacht naar die geweldige oneindige sterenhemel kan kijken.
Dat ik aan het strand naar een zonsondergang kan kijken.
Dat ik snachts naar vallende sterren kan kijken.

enz.
SlimShadywoensdag 17 januari 2007 @ 21:38
quote:
Op woensdag 17 januari 2007 21:35 schreef Krijnskiekjes.tk het volgende:
Ik denk dat het nut van het universum simpel is:

Dat ik op een mooie zomernacht naar die geweldige oneindige sterenhemel kan kijken.
Dat ik aan het strand naar een zonsondergang kan kijken.
Dat ik snachts naar vallende sterren kan kijken.

enz.
dat is een mooie manier van kijken naar het universum
JAMdonderdag 18 januari 2007 @ 01:55
Het enige antwoord op deze vraag is; 'De enige manier waarop wij het woord "nut" kunnen verstaan is als "geneuzel van zelfverloochenende Christenen en/of andere religieuzen, magische denkers, fantasten en andere gekken."'
Laten wij daar onze tijd niet aan verdoen.
tontoricodonderdag 18 januari 2007 @ 09:16
Nut is meer dan dat,

in ieder geval is het nu nog niet het stadium van "zingeving" gepasseerd, maar waar de mens ook achterkomt of ontdekt, het nut voor de mens zal altijd blijven bestaan.

Het is onlosmakelijk aan het mens-zijn.

Als wij het geheim van het universum willen doorgronden, is het dan belangrijk dat je eerst de omgeving analyseert, of eerst diegene analyseren die het probeert te doorgronden?
LocoLatinovrijdag 19 januari 2007 @ 11:45
Het nadenken over het nut en de zin van het leven.... Ik krijg er zowaar het vliegend schijt van.

Dit heeft al voor zoveel shit - religies gezorgd en bijhorende levensvisies en oorlogen.

Alles wat wij ervaren, is gewoon geconditioneerd vanaf onze geboorte in deze huidige samenleving. Miljoenen impulsen zorgen ervoor dat je dingen mooi of lelijk vindt.

Evolutie van de denkende mens heeft ervoor gezorgd dat we het instinctieve van de mens totaal verloochenen of zelfs 'zedenschennis' noemen...

We zijn onderdrukt door onze eigen gezamenlijke conditionering en krankzinnige gedachtengang, die exponentioneel krankzinniger wordt ! Kijk maar eens naar de laatste 1000 jaar, hoe we geëvolueerd zijn naar deze 'tussenfase' , waarin minstens 1000000 keer van levensbeschouwing is verandert ! Dat maakt het ook interessant, maar ik voel persoonlijk dat we op weg zijn naar totale uitputting en overdreven materialisme en onverzadigbaarheid van de wensen van de mens.

Persoonlijk leer ik ermee leven, zoals iedereen doet.. De ene zet zich af als rebel, de andere loopt mee en de andere is de betwetende übermensch (in zijn gedachtengang dan toch). Het nut ligt misschien in het vinden van je weg doorheen de onderdrukking van je eigen soort
tontoricovrijdag 19 januari 2007 @ 12:14
Hoe ouder je wordt, hoe meer impulsen je leven beinvloeden..

Daarom is een goede opvoeding ook zo belangrijk.
LocoLatinovrijdag 19 januari 2007 @ 12:44
Een goede opvoeding.. wat is goed ? Moet ik mijn kind opvoeden zodat het opkan tegen de harde, materialistische wereld en zelf zo'n speelbal of spelbepaler van ons lot wordt ? Of moet ik het juist vredelievend en sociaal opvoeden, zodat het later misbruikt kan worden en meelopen kan met 90% van de maatschappij?

Er bestaat geen goede opvoeding meer, we zijn te verzadigd met domme, nutteloze, door-de-ontwikkeling-afgestompte mensen.

Daaronder reken ik ook mijzelf, aangezien de evolutie de mens zo heeft 'herschapen'. Ook al denk je zelf van ... oooh daar ben ik niet bij .... ik ben intellectueel en redenerend ... get real ! je bent onderwerp en ontwerp van de huidige maatschappij, ontwikkeld door een menigte materialistische, rascistische, egoïstische meute.
tontoricovrijdag 19 januari 2007 @ 13:13
quote:
Op vrijdag 19 januari 2007 12:44 schreef LocoLatino het volgende:
Een goede opvoeding.. wat is goed ? Moet ik mijn kind opvoeden zodat het opkan tegen de harde, materialistische wereld en zelf zo'n speelbal of spelbepaler van ons lot wordt ? Of moet ik het juist vredelievend en sociaal opvoeden, zodat het later misbruikt kan worden en meelopen kan met 90% van de maatschappij?
Het is toch geen of-of kwestie.
Tegenwoordig met de huidige kennis is beide ook mogelijk,

misschien vergt het wat meer energie, maar je moet de mens als concept ook niet onderschatten en in een land als Nederland is zeker en-en mogelijk.
LocoLatinovrijdag 19 januari 2007 @ 13:19
quote:
[b]
Zelf geloof ik graag dat er wel een nut is, of in ieder geval dat ons heelal een reactie op iets anders is. Maar ik denk ook dat wij dat met onze hersencapaciteit nog lang niet kunnen bevatten.
Hoe kan er een nut ZIJN, als we het NU niet kunnen bevatten.. jeezes, gebruik dan toekomstige tijd..

binnen 1000 jaar.. Ja euuuwh , er was wel een nut toen, ze snapten het toen nog niet zo goed...... nuttig hé
LocoLatinovrijdag 19 januari 2007 @ 13:22
quote:
[b]
Het is toch geen of-of kwestie.
Tegenwoordig met de huidige kennis is beide ook mogelijk,

misschien vergt het wat meer energie, maar je moet de mens als concept ook niet onderschatten en in een land als Nederland is zeker en-en mogelijk.
Ja, en beide is echt wel goed... waar stuur je nu op aan.. ULTIEME LEVENSLANGE DEPRESSIES ? Als jij dit persoon al bent tegengekomen, dat ontsnapt is als product van deze maatschappij, moet je jezelf gelukkig prijzen of schijnheilig zelf zo voelen

[ Bericht 21% gewijzigd door LocoLatino op 19-01-2007 13:27:51 ]
tontoricovrijdag 19 januari 2007 @ 13:59
Waar concludeer je dat dat ultieme levenslange depressies oplevert?

En trouwens wat is bij jou een depressie, want als een hele maatschappij depressief is, dan wordt dat per definite op dat moment ook weer opgeheven.
koningdavidzaterdag 20 januari 2007 @ 00:10
Hoe ik, als christen, erover denk.

De God van de bijbel is er een
- die een kleine jongen (David) boven zijn grotere broers kiest, om een reus (Goliath) te verslaan
- die tegen Gideon zegt dat hij zijn leger van 22.000 moet uitdunnen tot 300 man om daarmee een groot leger (Mideanieten) te overwinnen
- die zijn Zoon niet als zoon van de keizer maar als zoon van de timmerman geboren laat worden. In een voerbak.
- die duizenden mensen voert met 5 broden en 2 vissen.
- die Mozes met een gewone stok de Rode Zee laat 'splitsen'

- die een piepklein miezerig planeetje, uit een gigantisch heelal, uitkiest om een leefbare atmosfeer te creeëren voor de bekroning van Zijn schepping, de mens.

Ik zie er Gods 'logica' in. Voor mensen is het rationeel niet te verklaren.
Aproposzaterdag 20 januari 2007 @ 00:19
quote:
Op woensdag 10 januari 2007 12:37 schreef speknek het volgende:

[..]

Noem je Wittgenstein nou beperkt in z'n denken? .
Autoriteitsargument.
Twpkzaterdag 20 januari 2007 @ 01:05
Nut hebben is voor mij het beste van je leven maken. Plezier hebben in wat je tijdens je toch al korte bestaan doen. Leven.

Naast me is een leuke zwarte Labrador in z'n droom aan het rennen. Hij heeft er duidelijk plezier is. Dat is voor mij het ultieme nut. Hij maakt zich geen zorgen over tentamens of relaties, wat ik wel doe. Hij bezit het ultieme vrolijke leven, waardoor het veel nuttiger is dan dat van mij.

Hetgeen dat mijn leven nuttig maakt is het vergaren van zo veel mogelijk kennis, grotendeels wetenschappelijk, om zo dichter tot een begrip van het universum te komen. Ik heb niet de illusie dat ik voor alles een verklaring kan vinden, maar dat deert me ook niet. Het plezier/nut zit hem juist in het denken over de verklaring. Dat anderen daar niet genoeg aan hebben en religie gebruiken om hun begrip volledig te maken snap ik niet. Als je voor alles een verklaring/nut gevonden hebt, ofdat je een god hebt die alles een plaats geeft, kun je er net zo goed een eind aan maken. Er valt niets meer te ontdekken, niets waar je je over kan verwonderen of verbazen. Je bezit dan de "waarheid" en gaat je vijandelijk opstellen tegenover mensen die niet op dezelfde waarheid zijn uitgekomen. Er kan immers maar 1 waarheid zijn. Je bent feitelijk al dood. Het gevoel van verwondering en dat je niet alles weet, dat geeft mijn leven nut. Het nadenken over alle magistraal grote verhoudingen, en het lege gevoel van ontzag vind ik heerlijk.

O.T. Het nut van het universum. Dat is het zorgen voor uitdagingen voor ons, om te ontdekken en verbazen. Dat het universum zelf nut heeft denk ik niet. Het is er. Als je je daar ongelukkig over voelt kun je het beste bij jezelf te raden gaan. Probeer niet elke onzekerheid dicht te stoppen met religie. Ga zelf op onderzoek uit.
tudoroszaterdag 20 januari 2007 @ 11:06
quote:
Op vrijdag 19 januari 2007 11:45 schreef LocoLatino het volgende:
Het nadenken over het nut en de zin van het leven.... Ik krijg er zowaar het vliegend schijt van.
Ook al is er geen nut in het leven, toch wil ik mezelf een bepaalde zin geven. Als ik dat niet doe, hoef ik morgen ook niet meer op te staan - theeft toch geen zin.
P8zondag 21 januari 2007 @ 01:34
quote:
Op vrijdag 19 januari 2007 13:19 schreef LocoLatino het volgende:

[..]

Hoe kan er een nut ZIJN, als we het NU niet kunnen bevatten.. jeezes, gebruik dan toekomstige tijd..

binnen 1000 jaar.. Ja euuuwh , er was wel een nut toen, ze snapten het toen nog niet zo goed...... nuttig hé
Dus omdat we het nu nog niet weten, bestaat het nu ook nog niet?

Zwaartekracht bestond niet voordat Newton daar achterkwam?
De evolutie bestond 200 jaar geleden nog niet omdat Darwin er nog niks over gepubliceerd had?

voor zover ik weet ging die post over het nut van ons als mensheid/zelfbewuste wezen. Dus niet over onze individuele levensinvulling. Maar het kan zijn dat ik dat fout had.

Anyway, je komt aardig gefrustreerd over in je posts. Gefrustreerd raken in een gesprek/discussie is niet goed. Vooral niet op internet
Bart1984zondag 21 januari 2007 @ 01:41
quote:
Op woensdag 10 januari 2007 12:20 schreef tontorico het volgende:
Ik denk dat het heelal steeds groter wordt, omdat de mens straks ook steeds meer ruimte nodig heeft.
Ik heb nog nooit zo'n bizare hypothese gezien
Dr_Jackzondag 21 januari 2007 @ 10:18
quote:
Op zaterdag 20 januari 2007 00:19 schreef Apropos het volgende:

[..]

Autoriteitsargument.


Hoe kan een vraag een drogreden zijn?
#ANONIEMzondag 21 januari 2007 @ 12:39
Ik moet trouwens wel aan deze discussie toevoegen dat het woord 'nut' vaak juist wordt toegeschreven aan objecten om ze een bepaalde functie te verlenen. Het object wordt dan een middel tot. Of je dit ook met mensen kunt in een veel groter, levensbeschouwelijk en bijna kosmologisch verband, is naar mijn mening dus ook maar de vraag.
Aproposzondag 21 januari 2007 @ 16:42
quote:
Op zondag 21 januari 2007 10:18 schreef Dr_Jack het volgende:

[..]



Hoe kan een vraag een drogreden zijn?
Het was een grapje. Overigens kan dat natuurlijk wel, vragen worden met een bepaalde intentie gesteld.
tontoricomaandag 22 januari 2007 @ 09:53
Strikvraag
#ANONIEMdinsdag 23 januari 2007 @ 04:09
quote:
Op zondag 7 januari 2007 22:22 schreef speknek het volgende:

[..]

Het is wel een filosofische vraag, aangezien Wittgenstein aangetoond heeft dat de vraag onzinnig is. Zijn redenering gaat zo iets:

Intrinsiek nut bestaat niet, nut is iets dat een buitenstaander aan een object toebedeeld. Als je het heelal als totaliteit der dingen hebt, kan dat in zichzelf geen nut hebben. Voorheen zou men een god bedacht hebben die het heelal nut geeft, maar god is nu zelf een onderdeel geworden van de totaliteit der dingen, en is daarmee nutteloos geworden.
Wil hier eigenlijk nogmaals op ingaan, zeker omdat ik nu nogmaals de Tractatus Logico-Philosophicus aan het bestuderen ben. Hiermee heb je namelijk maar de helft gezegd.

Het intrinsieke nut waar je over praat vinden we terug in stelling 6.41:
"De zin van de wereld moet buiten haar liggen. In de wereld is alles als het is en gebeurt alles zoals het gebeurt: er is in de wereld geen waarde--en als deze er was, zou zij geen waarde hebben.
Als er een waarde is die waarde heeft, moet zij buiten alles wat gebeurt en buiten alle zo-zijn liggen. Want alle gebeuren en zo-zijn is toevallig.
Wat het niet-toevallig maakt, kan niet in de wereld liggen, want anders zou dat weer toevallig zijn.
Het moet buiten de wereld liggen."

Maar daarmee is nog niet het probleem 'opgelost'. Sterker nog, het gebrek aan zingeving blijft bestaan. Dit laat hij ook heel duidelijk terugkomen in stelling 6.52:

"Wij voelen dat zelfs als alle mogelijke wetenschappelijke vragen beantwoord zijn, onze levensproblemen nog helemaal niet zijn aangeroerd. Er blijft dan weliswaar geen vraag meer over; en dat is het antwoord."

Dat is volgens Wittgenstein ook niet verwonderlijk: levensproblemen (in dit geval zingeving) kunnen niet in beweringen van zijn wereldbeeld worden uitgedrukt. De 'zin' van de wereld of de zin van het leven ligt als het ware buiten de wereld (zoals al is aangegeven in stelling 6.41). Dat wil niet zeggen dat alles wat er in beweringen zou kunnen worden beschreven ook alles is wat er is. Elke taal heeft namelijk 'zijn grenzen', dat wil zeggen dat elke taal eigenschappen heeft die niet in die taal zelf kunnen worden uitgedrukt, maar er alleen door worden getoond. Dit geldt ook voor Wittgensteins denkbeeldige talen waarin de feiten volledig kunnen worden beschreven; de grenzen daarvan corresponderen met de 'grenzen van de wereld'. Dus hoewel niet gezegd kan worden wat de zin van het leven is, is er weliswaar iets wat onuitsprekelijk is; dit toont zich, het is het mystieke (stelling 6.522). In zekere zin is het daarom mogelijk te 'zien' dat het leven een zin heeft.

God is dus, en zeker in Wittgensteins denken, zeker te weten niet nutteloos. Het religieuze valt buiten onze toevalligheden, buiten onze vanzelfsprekendheden. En dat is waar men de zin van het leven dient te vinden. Buiten de wereld, waar zij mogelijk God kunnen plaatsen.

[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 23-01-2007 16:11:55 ]
poldergeistmaandag 12 februari 2007 @ 12:18
quote:
Op zaterdag 6 januari 2007 22:54 schreef BretsiG het volgende:
Er zijn miljarden sterren, weet-ik-hoeveel-miljarden planeten. Een onmetelijk groot heelal (of zijn er daar ook meerderen van?). Wij zijn een klein stukje sterrenstof en doen in een flits allerlei dingen die er eigenlijk niet toe doen maar wat is nou de bedoeling van dit alles?

Waarom zoveel van dat alles en met welk doel? Of is alles maar weer een atoom van iets groots waar we geen weet van hebben.

Soms, nu dus, vraag ik me echt af waarom alles er is en dan ook nog eens zo massaal. Who the fuck heeft daar baat bij? En als het er *zomaar* is wie heeft op de knopjes gedrukt dat het er allemaal is?

Damn, ik moet er ook niet over nadenken eigenlijk maar als je eenmaal begint is er geen houden aan. Zullen we er ooit achter komen op de een of andere manier?

Kut materie.
Dit is een interessant topic, maar ik ben van mening dat je het enigszins vaag formuleert. Dit topic zal vermoedelijk ook weer deel uit maken van het eeuwige kip of het ei verhaal.

Mijn mening is echter dat we ontstaan zijn vanuit een mix van verschillende stoffen in de ruimte. Water, gassen, gesteentes etc. Ik ben iemand die best wel gelooft in de big bang, of hoe men het ook wilt noemen. Ik kan het moeilijk uitleggen, ik ben geen bioloog of astronoom, maar ik geloof er best in dat we voortkomen uit een soort van eruptie van de Zon. Dat zich uit die eruptie gesteentes hebben gevormd die nu circuleren rond de Zon. Onze planeten dus. Deze theorie zal inmiddels al onder veel mensen bekend zijn, als iemand een betere uitleg heeft, dan is dat meer dan welkom.

Bepaalde religieuze mensen voelen zich vaak aangevallen door deze theorie. Maar mijn vraag aan alle mensen, religieuze mensen en wetenschappelijk mensen , is: Waarom blijven we vaak zo bekrompen denken met onze A en B. A. God creëerde het heelal, de aarde, de planten, de dieren en de mens en B. Het is een kosmische evolutie geweest waar de mensen uiteindelijk uit zijn voortgekomen, zonder goddelijke interventie.

Waarom kunnen we niet kijken naar het begin. Zoals ik al zei zijn we voortgekomen uit reacties van verschillende materies. Ik ben geen intellectueel, maar ik stel me de simpele vraag: Hoe is het mogelijk dat levenloos materiaal zoals gassen en water en gesteentes in de eerste plaats in de ruimte zijn terecht gekomen. Die moeten door ‘iets’ gecreëerd zijn dat in staat was geweest om niets in iets te veranderen. Deze materiën kunnen toch niet spontaan zonder interventie uit het niets ontstaan zijn! Verder stel ik me de vraag: Hoe is het mogelijk dat uit levenloos materiaal een omschakeling wordt gemaakt naar levend materiaal. Ik heb eens in een biologieboek gelezen dat door gassen, bliksem, en water organische stoffen zijn ontstaan, waar uiteindelijk leven uit gevormd werd. Dit zou al veel verklaren, maar hoe kan zo stof uiteindelijk een eigen leven gaan leiden, (met een eigen wil, met levenskenmerken en instinct?) Ik denk dat met name de levenskenmerken al van het begin af aan al aanwezig was, (behalve bij virussen maar dit valt niet onder een organisme).

Kortom, ik stel me de vraag: Hoe is het mogelijk dat in het begin vanuit het niets, levenloze stoffen zijn ontstaan en ik vraag me af hoe die omschakeling is gegaan van levenloze stoffen naar levende organismen, bacteriën bijvoorbeeld.

Daarnaast om eens echt op jouw topic terug te komen: wat is het nut? Is het niet ons denkvermogen en onze aangeleerde cognitie die ons laat kijken naar een eventueel ‘nut’ van dit leven en ons bestaan, met andere organismen, materiën en hemellichamen?

Wij als mens zijn vermoedelijk de enigste organismen op aarde die in staat zijn om te denken over de oorsprong en het hiernamaals en te denken over een eventueel nut van het leven. Andere organismen leiden gewoon hun leven en proberen hun eerste levensbehoefte te vervullen. Wij gaan al veel verder, wij proberen onze secundaire, tertiaire en quartaire levensbehoeften te vervullen. Een hond bijvoorbeeld zal waarschijnlijk niet denken aan zijn oorsprong en het hiernamaals. Een hond houdt zich waarschijnlijk alleen bezig met zijn primaire en secundaire levensbehoeften. Een hond zal waarschijnlijk wel op het moment leven, op zoek naar eten en drinken en onderdak. Dit soort dieren leven meer met hun instinct en overlevingsdrift. Een hond paart gewoon omdat het zijn instinct is, niet omdat hij behoefte heeft om kinderen op de wereld te zetten, als tijdverdrijf en bron van liefde en om ‘iets na te laten’ op deze wereld.

Kortom, ‘wat is het nut’? is er wel een nut? Kan men wel spreken van een nut en zijn wij niet puur kosmisch toeval, (gecreëerd door een goddelijke interventie)? Is het niet onze intelligentie dat ons in staat stelt om te zoeken naar een ‘nut’?
speknekmaandag 12 februari 2007 @ 12:29
Even drie dingen. Ten eerste, je conclusie is wel waar; wij zijn geëvolueerd om onszelf het nut van het universum af te vragen, en als we die vermogens niet hadden, zou het ons geen reet interesseren. Dat zet het wat in perspectief, maar zegt niets over of er een nut is. Wanneer je een computer programma schrijft, is deze niet bewust van zichzelf of van zijn nut, maar hij heeft het wel.
Ten tweede, we zijn niet ontstaan uit de explosie van een zon. Een stofwolk is door een zwaartekracht veld heen gegaan, waardoor (door de druk van de zwaartekracht) het centrum van die wolk in een ster veranderde. De rest van de stof gaat om de ster heendraaien en vormen zich tot planeten. De Big Bang staat hier volledig los van, dat heeft meer met de eigenschappen van de ruimte zelf te maken. Ons zonnenstelsel is veel jonger dan de big bang.
Ten derde, het begin van het leven is inderdaad nog een van de grote vragen van de wetenschap, maar het is niet moeilijk om het gradueel te bekijken. Wij hebben meer cognitieve mogelijkheden dan een hond, wanneer is de stap gebeurd van instinct naar zelfreflectie? Dat komt op een gegeven moment, net zoals er een stap van geen instinct gradueel naar wel instinct kan gaan.
onemangangmaandag 12 februari 2007 @ 12:38
quote:
Op dinsdag 23 januari 2007 04:09 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Wil hier eigenlijk nogmaals op ingaan, zeker omdat ik nu nogmaals de Tractatus Logico-Philosophicus aan het bestuderen ben. Hiermee heb je namelijk maar de helft gezegd.

Het intrinsieke nut waar je over praat vinden we terug in stelling 6.41:
De zin van de wereld moet buiten haar liggen.
Wat een onzin. Niets op deze wereld heeft contact met iets buiten onze dampkring. De zin van deze wereld is daarom de wereld zelf, alle organismen samen vormen een eenheid, een planeet.
quote:
Maar daarmee is nog niet het probleem 'opgelost'. Sterker nog, het gebrek aan zingeving blijft bestaan. Dit laat hij ook heel duidelijk terugkomen in stelling 6.52:

"Wij voelen dat zelfs als alle mogelijke wetenschappelijke vragen beantwoord zijn, onze levensproblemen nog helemaal niet zijn aangeroerd. Er blijft dan weliswaar geen vraag meer over; en dat is het antwoord."
Wederom onzin. Alles wat leeft, tot aan het meest onbenullige organisme, doet aan zingeving. Anders heeft het geen zin om te leven.
quote:
God is dus, en zeker in Wittgensteins denken, zeker te weten niet nutteloos. Het religieuze valt buiten onze toevalligheden, buiten onze vanzelfsprekendheden. En dat is waar men de zin van het leven dient te vinden. Buiten de wereld, waar zij mogelijk God kunnen plaatsen.
God heeft geen reet te maken met mijn manier van leven en hoe ik mijn leven inricht. Ik leef een zinvol bestaan zonder God. Mijn bestaan is al een weerlegging van de stelling dat God niet nutteloos zou zijn. God is volslagen nutteloos, want ik kan zonder.
poldergeistmaandag 12 februari 2007 @ 12:40
quote:
Op maandag 12 februari 2007 12:29 schreef speknek het volgende:

Ten tweede, we zijn niet ontstaan uit de explosie van een zon. Een stofwolk is door een zwaartekracht veld heen gegaan, waardoor (door de druk van de zwaartekracht) het centrum van die wolk in een ster veranderde. De rest van de stof gaat om de ster heendraaien en vormen zich tot planeten. De Big Bang staat hier volledig los van, dat heeft meer met de eigenschappen van de ruimte zelf te maken.
Poeh, dit gaat best diep, ik heb er nog nooit van gehoord, maar ik geloof je best dat deze theorie bestaat

Maar dit brengt ons min of meer weer terug bij mijn gewone vraag, hoe is het fenomeen zwaartekracht in eerste instantie ontstaan, en hoe is die stofwolk er gekomen? Dit zijn toch materialen en krachten die toch niet zomaar zijn ontstaan!?

Wat betreft mijn opmerking dat we in staat zijn om te kijken naar een eventueel 'nut': dit is geen antwoord van mijn kant voor de vraag wat het nut is. Maar soms moet je terugkijken naar de vraag die je stelt, in plaats van altijd naar antwoorden te zoeken.
speknekmaandag 12 februari 2007 @ 12:42
Je denkt niet conceptueel, onemangang. De wereld is hier het totaliteit der dingen. En zingeving is een (bij gebrek aan beter woord) exotherme operatie. Met andere woorden, de zin van een flesopener is de zin die ik eraan geef. In zichzelf heeft een flesopener geen zin. In zichzelf heeft de wereld geen zin, dat is iets wat van buitenaf gegeven moet worden.
Haushofermaandag 12 februari 2007 @ 12:46
quote:
Op maandag 12 februari 2007 12:40 schreef poldergeist het volgende:

[..]

Poeh, dit gaat best diep, ik heb er nog nooit van gehoord, maar ik geloof je best dat deze theorie bestaat

Maar dit brengt ons min of meer weer terug bij mijn gewone vraag, hoe is het fenomeen zwaartekracht in eerste instantie ontstaan, en hoe is die stofwolk er gekomen? Dit zijn toch materialen en krachten die toch niet zomaar zijn ontstaan!?
We weten niet hoe krachten zijn ontstaan Er zijn 4 fundamentele natuurkrachten in het universum, en daar hebben we 2 theorieen voor nodig om die helemaal te beschrijven; de algemene relativiteitstheorie voor de zwaartekracht, en het standaardmodel voor de andere 3 krachten. Die zijn allebei ontzettend nauwkeurig, totdat je op hele kleine lengteschalen gaat kijken. Dan heb je een verenigde theorie nodig, en die is er nog niet. Nou zijn de verdamping van een zwart gat en de oerknal 2 typische situaties waarin je die unificatietheorie nodig hebt. Als die er is, dan verschaft ons dat waarschijnlijk veel meer inzicht in het hoe en waarom van de oerknal.

Tot nu toe kunnen we geloof ik alles tot zo'n 10-34 seconde ( of iets in die orde ) na de oerknal heel mooi beschrijven met de huidige theorieen. We weten niet waarom de oerknal er was, en waarom het universum de eigenschappen heeft die het heeft. Waarom 3 ruimtelijke dimensies, en 1 tijdsdimensie? Waarom hebben alle deeltjes de massa's die ze hebben, en de lading? Waarom 4 krachten, en niet 2, of 10? Het is afwachten of zulke fundamentele vragen überhaupt ooit een vraag zullen krijgen, en wat dan weer daarachter ligt om te vragen
poldergeistmaandag 12 februari 2007 @ 12:50
quote:
Op maandag 12 februari 2007 12:42 schreef speknek het volgende:Met andere woorden, de zin van een flesopener is de zin die ik eraan geef. In zichzelf heeft een flesopener geen zin. In zichzelf heeft de wereld geen zin, dat is iets wat van buitenaf gegeven moet worden.
Precies, zo denk ik er ook over, de zingeving kan ieder voor zich invullen, omdat er waarschijnlijk toch nooit een duidelijk antwoord komt en wat betreft die flessenopener, voor de een is dat een werktuig om een behoefte (bier) te openen, voor de Heineken of Grolsch is het een handig marketingmiddel, als de merknaam erop staat. Het is maar hoe je het bekijkt. Voor de een is de aarde een geschenk van God waar we op een volwaardige manier mee moeten omgaan (rentmeesterschap) voor de ander is de aarde gewoon een hemellichaam, waar we toevallig op ontstaan zijn.
#ANONIEMmaandag 12 februari 2007 @ 14:04
Oh btw, nog even een post die ik al had gemaakt in R&P:

De zin van het leven kan men overigens vanuit vier verschillende invalshoeken benaderen:

  • 1. Zin bezit eerst, zowel in het Nederlands als in verschillende andere talen, een gerichte of richtingaangevende betekenis: hij verwijst dan gewoon naar de richting van een beweging. Toegepast op de kwestie van de zin van het leven, kan je voorlopig zeggen dat het leven zich in een bepaalde richting beweegt. In de gerichte betekenis van het woord is de zin van het leven dus die van een wedloop naar de dood, zoals Heidegger heeft beklemtoond, een wedloop die wij nooit zullen winnen. De zin van het leven is dus in deze betekenis de dood.

  • 2. Naast deze richtingaangevende betekenis, die met elk nadenken over de zin van het leven samenhangt, bezit de zin voorts een inhoud die je 'betekenisdragend' of 'veelzeggend' kan noemen.

  • 3. De zin van het leven slaat ook op wat je een zeker gevoel van vatbaarheid voor indrukken zou kunnen noemen, een reukzin, een neus voor het leven. Zin verwijst hier naar een gewaarwordingsvermogen en zelfs naar de gezindheid om van te leven te genieten.

  • 4. De laatste invalshoek is is wanneer men zin bedoelt evenzeer een oordeelsvermogen, een manier om het leven naar waarde te schatten en op prijs te stellen.

    Als het leven zin heeft, dan kan die zin niet geheel an al door mensen zijn uitgedacht, maar moet hij inherent zijn aan het leven zelf. Filosofie kan ook niet bij machte een zin aan het leven geven, maar kan alleen ons proberen ons ontvankelijk te maken voor de zin die het leven zelf in zich draagt.

    [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 13-02-2007 15:59:08 ]
  • speknekmaandag 12 februari 2007 @ 14:38
    Ik ben het met alle vier je definities niet eens. Iets heeft een zin wanneer het een vooropgesteld doel, die van nut is voor de zingever, in staat is te vervolmaken.
    sannidinsdag 13 februari 2007 @ 11:32
    De laatste regel nemende van de TS: Nee, we zullen er nooit achterkomen en ook
    niet weten omdat onze kennis en technologie voorlopig ontoereikend is.
    #ANONIEMdinsdag 13 februari 2007 @ 16:14
    quote:
    Op maandag 12 februari 2007 14:38 schreef speknek het volgende:
    Ik ben het met alle vier je definities niet eens. Iets heeft een zin wanneer het een vooropgesteld doel, die van nut is voor de zingever, in staat is te vervolmaken.
    Je denkt te constructivistisch. Je idee veronderstelt de volgende twee zaken: ten eerste dat de betekenissen en de elementen die worden samengevoegd of gerangschikt, preëxistent zijn aan de stuctuur zelf, en ten tweede dat degene die 'opstelt' of 'con-strueert', de intentie had om dat te doen.

    Betekenisverlening heeft imo niets te maken met zoiets geconstrueerds zoals jij meent. Ik vind juist dat de zin van het leven inherent is aan het leven zelf en dat we deze zelf moeten vinden.

    [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 13-02-2007 16:21:08 ]
    P8dinsdag 13 februari 2007 @ 17:21
    quote:
    Op dinsdag 13 februari 2007 11:32 schreef sanni het volgende:
    De laatste regel nemende van de TS: Nee, we zullen er nooit achterkomen en ook
    niet weten omdat onze kennis en technologie voorlopig ontoereikend is.
    spreekt elkaar tegen
    speknekdinsdag 13 februari 2007 @ 17:26
    quote:
    Op dinsdag 13 februari 2007 16:14 schreef Friek_ het volgende:
    Je denkt te constructivistisch. Je idee veronderstelt de volgende twee zaken: ten eerste dat de betekenissen en de elementen die worden samengevoegd of gerangschikt, preëxistent zijn aan de stuctuur zelf, en ten tweede dat degene die 'opstelt' of 'con-strueert', de intentie had om dat te doen.

    Betekenisverlening heeft imo niets te maken met zoiets geconstrueerds zoals jij meent. Ik vind juist dat de zin van het leven inherent is aan het leven zelf en dat we deze zelf moeten vinden.
    Ik ben geen constructivist, maar kan zingeving moeilijk anders zien. Hoe kan zin intrinsiek zijn? Een moer in zichzelf heeft toch geen zin, tenzij er schroeven zijn?
    switchboydinsdag 13 februari 2007 @ 18:34
    Waarom moet er persé een doel of een nut zijn?
    denisdemenisdinsdag 13 februari 2007 @ 19:47
    Het heeft in ieder geval geen nut om deze vraag te stellen op dit forum. Want mensen die heel veel kunnen verduidelijken van datgene waar je antwoord op wil hebben, gaan de moeite niet doen om dit op fok.nl te posten. Niet alleen omdat de discusies vrijwel altijd verzanden, maar vooral omdat er gebruik gemaakt moet worden van denkbeelden die niet allerdaags zijn. Voordat zo'n persoon 5% heeft verduidelijkt, is iedereen binnen het onderwerp al verdwaalt en zit onderling te kissebissen over iets triviaals.
    JAMdinsdag 13 februari 2007 @ 19:49
    quote:
    Op dinsdag 13 februari 2007 19:47 schreef denisdemenis het volgende:
    Het heeft in ieder geval geen nut om deze vraag te stellen op dit forum. Want mensen die heel veel kunnen verduidelijken van datgene waar je antwoord op wil hebben, gaan de moeite niet doen om dit op fok.nl te posten. Niet alleen omdat de discusies vrijwel altijd verzanden, maar vooral omdat er gebruik gemaakt moet worden van denkbeelden die niet allerdaags zijn. Voordat zo'n persoon 5% heeft verduidelijkt, is iedereen binnen het onderwerp al verdwaalt en zit onderling te kissebissen over iets triviaals.
    Amen.

    .
    #ANONIEMwoensdag 14 februari 2007 @ 01:56
    quote:
    Op dinsdag 13 februari 2007 17:26 schreef speknek het volgende:

    [..]

    Ik ben geen constructivist, maar kan zingeving moeilijk anders zien. Hoe kan zin intrinsiek zijn? Een moer in zichzelf heeft toch geen zin, tenzij er schroeven zijn?
    Je denkt imo veels te functionalistisch, te positivistisch en te wetenschappelijk. Het verbaast me ook niets als je een wetenschappelijke studie doet. Ik zal m'n standpunt proberen toe te lichten:

    In ons innerlijk dialoog, wanneer we onszelf afvragen waar dit allemaal toe dient, waar dit allemaal toe doet, dan kunnen wij dat niet vanuit een buitenstaandersperspectief. We kunnen onszelf niet buiten de zingeving plaatsen en het van buiten bekijken (als een soort van metazingeving) en er proberen een structuralistisch iets van te maken. De zin van het leven bevindt zich in dat deelnemersperspectief, in dat innerlijke dialoog waarin iedereen filosoof is. En of dat zinloze 'metafysische' (in de meest wazige zin van het woord) vragen zijn? Nee, totaal niet. Ik heb ook niets met het onderbewuste van Freud, met de wil tot macht van Nietzsche, nutteloze hartstocht van Sartre, de klassenstrijd van Marx of de geschiedenisgeest van Hegel. Het is de mens zelf die zijn idealen kan stellen en zichzelf kan overstijgen daarmee.

    [ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 14-02-2007 02:13:01 ]
    zwambtenaarwoensdag 14 februari 2007 @ 05:58
    quote:
    Op zaterdag 6 januari 2007 22:54 schreef BretsiG het volgende:
    Kut materie.
    Zie hier een mooie en goede samenvatting van mijn visie op deze zaak .

    De dood is het enige positieve in het vooruitzicht.
    tontoricowoensdag 14 februari 2007 @ 09:46
    En in heel veel gevallen een nieuw leven ook
    Oud_studentwoensdag 14 februari 2007 @ 10:20
    quote:
    Op woensdag 14 februari 2007 01:56 schreef Friek_ het volgende:
    Je denkt imo veels te functionalistisch, te positivistisch en te wetenschappelijk. Het verbaast me ook niets als je een wetenschappelijke studie doet. Ik zal m'n standpunt proberen toe te lichten:

    In ons innerlijk dialoog, wanneer we onszelf afvragen waar dit allemaal toe dient, waar dit allemaal toe doet, dan kunnen wij dat niet vanuit een buitenstaandersperspectief. We kunnen onszelf niet buiten de zingeving plaatsen en het van buiten bekijken (als een soort van metazingeving) en er proberen een structuralistisch iets van te maken. De zin van het leven bevindt zich in dat deelnemersperspectief, in dat innerlijke dialoog waarin iedereen filosoof is. En of dat zinloze 'metafysische' (in de meest wazige zin van het woord) vragen zijn? Nee, totaal niet. Ik heb ook niets met het onderbewuste van Freud, met de wil tot macht van Nietzsche, nutteloze hartstocht van Sartre, de klassenstrijd van Marx of de geschiedenisgeest van Hegel. Het is de mens zelf die zijn idealen kan stellen en zichzelf kan overstijgen daarmee.
    Een sympatieke gedachte.
    Het is alsof ik Descartes hoor praten, die in zijn Discours met enige trots zegt "ik heb mijzelf doorvorst".
    Door systematische twijfel komt Descartes uiteindelijk uit bij het feit dat het enige wat zeker is zijn eigen bestaan is "Cogito ergo sum". Strikt genomen leidt dit tot het soliphisme en is dus een metafysische aanname. Dwz waarom het soliphisme aannemen, maar niet bijv. het realisme of nog iets anders.
    Hoe je het ook wendt of keert, je ontkomt niet aan metafysische aannames.
    Descates erkent dat ook en onderscheidt als rationalist drie soorten begrippen:
    - de adventitiae (van buiten gekomen),
    - de innatae (in- of aangeboren begrippen) en
    - de a me ipse factae (zelf gemaakte).
    Bij de aangeboren begrippen horen IMO ook bepaalde metafysische begrippen op het gebied van ethiek estehiek, logica, en werkelijkheid (ruimte/tijd)

    Je junt dus door zelfonderzoek zaken vinden of creëren op het gebied van zingeving, maar in hoeverre zijn die door jezelf bedacht? Zijn het niet ook afspiegelingen van zaken buiten ons?
    kareltje_de_grotewoensdag 14 februari 2007 @ 10:29
    quote:
    Op dinsdag 13 februari 2007 18:34 schreef switchboy het volgende:
    Waarom moet er persé een doel of een nut zijn?
    Anders is het zo nutteloos
    De mensen geven zichzelf graag het idee dat ze ertoe doen, dat ze van enig belang zijn.

    geen doel of nut is iets dat mensen zich niet voor kunnen stellen, evenals oneindig en geen begin.
    zwambtenaarwoensdag 14 februari 2007 @ 11:06
    quote:
    Op woensdag 14 februari 2007 09:46 schreef tontorico het volgende:
    En in heel veel gevallen een nieuw leven ook
    Waarom dweept iedereen toch zo met het leven?
    zwambtenaarwoensdag 14 februari 2007 @ 11:08
    quote:
    Op woensdag 14 februari 2007 10:29 schreef kareltje_de_grote het volgende:

    [..]

    Anders is het zo nutteloos
    De mensen geven zichzelf graag het idee dat ze ertoe doen, dat ze van enig belang zijn.

    geen doel of nut is iets dat mensen zich niet voor kunnen stellen, evenals oneindig en geen begin.
    Op zich mee eens, maar de andere kant is ook aan de orde. Er zijn mensen die schijnbaar praktisch een orgasme ervaren bij het idee dat alles nutteloos is en dat ze er niet toe doen in dit universum. En zo komen nog harder klaar wanneer ze dat van de daken kunnen schreeuwen als een reactie op de vragen zoals de TS deze stelt.
    bartholwoensdag 14 februari 2007 @ 11:22
    quote:
    Op woensdag 14 februari 2007 11:08 schreef zwambtenaar het volgende:

    [..]

    Op zich mee eens, maar de andere kant is ook aan de orde. Er zijn mensen die schijnbaar praktisch een orgasme ervaren bij het idee dat alles nutteloos is en dat ze er niet toe doen in dit universum. En zo komen nog harder klaar wanneer ze dat van de daken kunnen schreeuwen als een reactie op de vragen zoals de TS deze stelt.
    Overdrijf je het nu niet een beetje?
    tontoricowoensdag 14 februari 2007 @ 12:54
    Dat is niet dwepen,

    je moet eens zien hoeveel gelukzaligheid de zicht op de komst van een nieuw leven met zich meebrengt. En dat is een menselijke eigenschap, ook een dierlijke trouwens, alleen de gelukzaligheid is minder te detecteren omdat we niet weten of het wel werkelijk zo is.
    Pietverdrietwoensdag 14 februari 2007 @ 12:58
    Zie nog steeds niet in waarom het universum een nut zou moeten hebben, het is er gewoon.
    Haushoferwoensdag 14 februari 2007 @ 13:02
    quote:
    Op woensdag 14 februari 2007 12:58 schreef Pietverdriet het volgende:
    Zie nog steeds niet in waarom het universum een nut zou moeten hebben, het is er gewoon.
    Maar dan zou er geen andere keus kunnen zijn? Het zou dus niet zo kunnen zijn dat het universum er niet zou zijn? En zou het mogelijk zijn dat het universum er op een andere manier zou zijn?
    Pietverdrietwoensdag 14 februari 2007 @ 13:10
    quote:
    Op woensdag 14 februari 2007 13:02 schreef Haushofer het volgende:

    [..]

    Maar dan zou er geen andere keus kunnen zijn? Het zou dus niet zo kunnen zijn dat het universum er niet zou zijn? En zou het mogelijk zijn dat het universum er op een andere manier zou zijn?
    hoe bedoel je andere keus? Had je het liever in metalic gehad?
    Het universum had er niet kunnen zijn, maar het is er.
    Haushoferwoensdag 14 februari 2007 @ 13:15
    quote:
    Op woensdag 14 februari 2007 13:10 schreef Pietverdriet het volgende:

    [..]

    hoe bedoel je andere keus? Had je het liever in metalic gehad?
    Andere natuurconstantes, andere krachten, ander aantal dimensies, je kunt zoveel variatie bedenken als je zelf wilt.
    quote:
    Het universum had er niet kunnen zijn, maar het is er.
    Maar dan is er dus een keuze gemaakt, en moet het universum dan ook geen oorzaak hebben? Dan kan het ook een nut hebben.
    Pietverdrietwoensdag 14 februari 2007 @ 13:28
    quote:
    Op woensdag 14 februari 2007 13:15 schreef Haushofer het volgende:


    Maar dan is er dus een keuze gemaakt, en moet het universum dan ook geen oorzaak hebben? Dan kan het ook een nut hebben.
    Hoe kom je erbij dat er een keuze is gemaakt? Dat is een aanname, want dan ga je ervan uit dat er iemand is die de keuze maakt over het universum. Het universum is er gewoon, geen nut, geen keuze, het is gewoon zo
    Oud_studentwoensdag 14 februari 2007 @ 13:31
    quote:
    Op woensdag 14 februari 2007 13:10 schreef Pietverdriet het volgende:
    hoe bedoel je andere keus? Had je het liever in metalic gehad?
    Het universum had er niet kunnen zijn, maar het is er.
    Alleen al die mogelijkheid (het al dan niet zijn van het universum) is al wonderbaarlijk en is opzich ook al iets dat zou bestaan.
    Maar dit is meer een discussie over toeval en noodzaak.
    Hoe het, of een mogelijk, universum inelkaar zit kan ons niet een stap dichter bij het nut ervan brengen.
    Pietverdrietwoensdag 14 februari 2007 @ 13:54
    quote:
    Op woensdag 14 februari 2007 13:31 schreef Oud_student het volgende:

    [..]

    Alleen al die mogelijkheid (het al dan niet zijn van het universum) is al wonderbaarlijk en is opzich ook al iets dat zou bestaan.
    Maar dit is meer een discussie over toeval en noodzaak.
    Hoe het, of een mogelijk, universum inelkaar zit kan ons niet een stap dichter bij het nut ervan brengen.
    Waarom denk je dat er een nut zou moeten zijn?
    Oud_studentwoensdag 14 februari 2007 @ 14:12
    quote:
    Op woensdag 14 februari 2007 13:54 schreef Pietverdriet het volgende:
    Waarom denk je dat er een nut zou moeten zijn?
    De vraag naar het nut van het universum kan niet beantwoord worden omdat "nut" niet van toepassing is op het universum. Nut van een object voorondersteld dat het gemaakt is om een bepaalde functie te verrichten. Naar de zin van het universum kan IMO wel, dat is dan meer de vraag naar de achterliggende (metafysische) grond.
    JAMwoensdag 14 februari 2007 @ 14:14
    Waar komt toch die eeuwige zucht naar 'nut' en 'zingeving' vandaan? Ik zeg, daar verdoet men enkel de tijd mee. Mensen hebben daar altijd al een zucht naar gehad omdat een leven zonder 'nut' om de een of andere manier ondraagbaar zou zijn, daar eerst God voor uitgevonden en toen Hij kapot werd gemaakt (oftewel; niet meer serieus te nemen viel) kwam het geleuter over 'zelf een nut aan het leven geven' en meer van dat soort geneuzel.
    Het is gewoon niet nodig!
    Er zijn daar zo in de laatste jaren, vooral door een groepje Fransen in de jaren '60, hele heldere gedachten over opgemaakt. Kort door de bocht; men wordt geconfronteerd met een paradox. Enerzijds hecht men onwijs veel waarde aan het leven maar kan men niet anders dan concluderen dat het simpelweg mening- en waarde- en nutteloos is. Dat realiserende maken velen een héle rare stap door zich af te vragen: 'Waarom maken we er dan niet gelijk een einde aan?'
    Daar zijn meerdere redenen voor te geven. Eén van die (iets wat me zojuist te binnen schoot); mening, nut en waarde zijn geen voorwaarde voor leven. Men is niet uit mening, waarde, en/of nut voortgekomen, men heeft het überhaupt nooit gehad. De realisatie hiertoe lijkt me geen geldige en redelijke reden om datgeen waaruit men in eerste instantie uit voorgekomen is, de nutteloosheid -het leven- van anderen (paps en mams) te verwerpen en er dan maar een einde aan te maken. In tegendeel; omarm het.
    Pietverdrietwoensdag 14 februari 2007 @ 14:16
    quote:
    Op woensdag 14 februari 2007 14:14 schreef JAM het volgende:
    Waar komt toch die eeuwige zucht naar 'nut' en 'zingeving' vandaan?
    Omdat de meeste mensen geen zin hebben in Natuurkundige verklaringen als het grote sprookjesboek met veel mooiere verhaaltjes komt zonder al die lastige formules.
    JAMwoensdag 14 februari 2007 @ 14:29
    quote:
    Op woensdag 14 februari 2007 14:16 schreef Pietverdriet het volgende:

    [..]

    Omdat de meeste mensen geen zin hebben in Natuurkundige verklaringen als het grote sprookjesboek met veel mooiere verhaaltjes komt zonder al die lastige formules.
    Vtel, wat biedt de natuurkunde als antwoord op de vraag naar 'zingeving' en 'nut' en 'waarde'? Ik denk dat een beetje zichzelf respecterend natuurkundige zich dat allemaal niet zoveel uit zou maken en in ieder geval niet bij zijn vakgebied zou betrekken.
    JAMwoensdag 14 februari 2007 @ 14:31
    De vraag naar 'nut' en 'zingeving' en 'waarde' is leuk voor het gevangenispastoraat en theoloogjes en, ook nog wel, historici. Voor de rest zou men daar z'n tijd (en mijn fucking belastinggeld) niet mee moeten verdoen.
    Pietverdrietwoensdag 14 februari 2007 @ 14:32
    quote:
    Op woensdag 14 februari 2007 14:29 schreef JAM het volgende:

    [..]

    Vtel, wat biedt de natuurkunde als antwoord op de vraag naar 'zingeving' en 'nut' en 'waarde'? Ik denk dat een beetje zichzelf respecterend natuurkundige zich dat allemaal niet zoveel uit zou maken en in ieder geval niet bij zijn vakgebied zou betrekken.
    Niets, want er is geen nut of waarde, of zin in de natuur of de realiteit. Dat zijn zaken die de mensen er op willen leggen.
    JAMwoensdag 14 februari 2007 @ 15:05
    quote:
    Op woensdag 14 februari 2007 14:32 schreef Pietverdriet het volgende:

    [..]

    Niets, want er is geen nut of waarde, of zin in de natuur of de realiteit. Dat zijn zaken die de mensen er op willen leggen.
    Kijk; zo hoor ik het nu graag. .
    SlimShadywoensdag 14 februari 2007 @ 15:08
    er zit toch wel logica in de natuur en het heelal?
    of zie ik dat verkeerd...
    JAMwoensdag 14 februari 2007 @ 15:12
    quote:
    Op woensdag 14 februari 2007 15:08 schreef SlimShady het volgende:
    er zit toch wel logica in de natuur en het heelal?
    of zie ik dat verkeerd...
    Dat heeft hier in ieder geval niets mee te maken.
    JAMwoensdag 14 februari 2007 @ 15:14
    Daarbij gaat ook op dat logica iets is wat de mensen de natuur en het heelal toedichten, het zal het heelal werkelijk geen reet schelen of het wel conform onze toedichtingen van logica handelt.
    Schonedalwoensdag 14 februari 2007 @ 16:23
    quote:
    Op maandag 12 februari 2007 12:18 schreef poldergeist het volgende:

    [..]

    Mijn mening is echter dat we ontstaan zijn vanuit een mix van verschillende stoffen in de ruimte. Water, gassen, gesteentes etc. Ik ben iemand die best wel gelooft in de big bang, of hoe men het ook wilt noemen. Ik kan het moeilijk uitleggen, ik ben geen bioloog of astronoom, maar ik geloof er best in dat we voortkomen uit een soort van eruptie van de Zon. Dat zich uit die eruptie gesteentes hebben gevormd die nu circuleren rond de Zon. Onze planeten dus. Deze theorie zal inmiddels al onder veel mensen bekend zijn, als iemand een betere uitleg heeft, dan is dat meer dan welkom.
    -----
    Het is nu wel meer dan voldoende bekend in de astronomie dat de planeten niet door een eruptie uit de zon ontstaan zijn.
    De zon met de planeten zijn tegelijk ontstaan in een samentrekkende en roterende stof- en gaswolk.
    Dit proces kunnen we op vele plaatsen in het heelal met behulp van ruimtetelescopen waarnemen.
    -----

    Kortom, ik stel me de vraag: Hoe is het mogelijk dat in het begin vanuit het niets, levenloze stoffen zijn ontstaan en ik vraag me af hoe die omschakeling is gegaan van levenloze stoffen naar levende organismen, bacteriën bijvoorbeeld.
    De materie die bij de Big Bang ontstaan is was voornamelijk waterstof, zware sterren verbranden waterstof snel tot zwaardere elementen, dit gaat door tot het element ijzer.
    Bij heftige sterexplosies nova`s en supernova`s ontstaan nog zwaardere elementen, deze worden dan over de ruimte verspreid, de aarde en ook wijzelf zijn uit deze materie opgebouwd.
    #ANONIEMwoensdag 14 februari 2007 @ 19:43
    quote:
    Op woensdag 14 februari 2007 10:20 schreef Oud_student het volgende:

    [..]

    Een sympatieke gedachte.
    Het is alsof ik Descartes hoor praten, die in zijn Discours met enige trots zegt "ik heb mijzelf doorvorst".
    Door systematische twijfel komt Descartes uiteindelijk uit bij het feit dat het enige wat zeker is zijn eigen bestaan is "Cogito ergo sum". Strikt genomen leidt dit tot het soliphisme en is dus een metafysische aanname. Dwz waarom het soliphisme aannemen, maar niet bijv. het realisme of nog iets anders.
    Hoe je het ook wendt of keert, je ontkomt niet aan metafysische aannames.
    Descates erkent dat ook en onderscheidt als rationalist drie soorten begrippen:
    - de adventitiae (van buiten gekomen),
    - de innatae (in- of aangeboren begrippen) en
    - de a me ipse factae (zelf gemaakte).
    Bij de aangeboren begrippen horen IMO ook bepaalde metafysische begrippen op het gebied van ethiek estehiek, logica, en werkelijkheid (ruimte/tijd)
    Wat betreft Descartes ben ik het helemaal met je eens hoor. Alleen zou ik dat Cogito ergo sum ('Ik denk, dus ik besta') willen omdraaien: ik besta, dus ik denk. Doordat wij in deze toestand 'geworpen' zijn ontwaakt ons denken ook (ons innerlijk dialoog).
    quote:
    Je junt dus door zelfonderzoek zaken vinden of creëren op het gebied van zingeving, maar in hoeverre zijn die door jezelf bedacht? Zijn het niet ook afspiegelingen van zaken buiten ons?
    Sociale wetenschappen hebben al vaak genoeg aangetoond dat we zingeving en de zoekende antwoorden op levensvragen uit structuren voortkomt. Ze hebben wat mij betreft gelijk dat het 'autonome' denken nooit zo autonoom is als het pretendeert te zijn. Dat alles is waar, maar het stimuleert onze eigen verantwoordelijkheid niet hard en dat is iets waar ik wel graag op hamer bij zingeving: de mens moet het zelf doen.
    poldergeistwoensdag 14 februari 2007 @ 19:49
    quote:
    Op woensdag 14 februari 2007 16:23 schreef Schonedal het volgende:

    [..]

    De materie die bij de Big Bang ontstaan is was voornamelijk waterstof, zware sterren verbranden waterstof snel tot zwaardere elementen, dit gaat door tot het element ijzer.
    Bij heftige sterexplosies nova`s en supernova`s ontstaan nog zwaardere elementen, deze worden dan over de ruimte verspreid, de aarde en ook wijzelf zijn uit deze materie opgebouwd.
    Dankje voor de opfrisser, ik heb het een aantal jaren terug bij ANW gehad op de havo, en ik kwam er niet altijd met mijn verstand bij. Maar de Big Bang an sich, zijn vorige stappen al niet een teken van een goddelijke interventie. En is een o zo machtige Big Bang niet een klein geheel van dit universum. Is dit niet een knal geweest in een groot geheel waar al lang sterrenstelsels waren? Is ons sterrenstelsel niet simpelweg een zandkorrel van een zandbak? Dit zou misschien al een teken kunnen zijn dat er voor ons bestaan al zo veel (misschien wel iets goddelijks) geweest?
    InAmsterdamseArmendonderdag 15 februari 2007 @ 11:19
    quote:
    Op zaterdag 6 januari 2007 22:54 schreef BretsiG het volgende:
    Er zijn miljarden sterren, weet-ik-hoeveel-miljarden planeten. Een onmetelijk groot heelal (of zijn er daar ook meerderen van?). Wij zijn een klein stukje sterrenstof en doen in een flits allerlei dingen die er eigenlijk niet toe doen maar wat is nou de bedoeling van dit alles?

    Waarom zoveel van dat alles en met welk doel? Of is alles maar weer een atoom van iets groots waar we geen weet van hebben.
    Soms, nu dus, vraag ik me echt af waarom alles er is en dan ook nog eens zo massaal. Who the fuck heeft daar baat bij? En als het er *zomaar* is wie heeft op de knopjes gedrukt dat het er allemaal is?

    Damn, ik moet er ook niet over nadenken eigenlijk maar als je eenmaal begint is er geen houden aan. Zullen we er ooit achter komen op de een of andere manier?

    Kut materie.
    Er was zo'n gozer die dat beweerde, we onderdeel uitmaken van iets groters, een gebruiksvoorwerp in de handen van een ander wezen, vele malen groter dan wij. Iemand enig idee wie dat was?
    onemangangdonderdag 15 februari 2007 @ 11:53
    quote:
    Op woensdag 14 februari 2007 19:49 schreef poldergeist het volgende:

    [..]

    Dankje voor de opfrisser, ik heb het een aantal jaren terug bij ANW gehad op de havo, en ik kwam er niet altijd met mijn verstand bij. Maar de Big Bang an sich, zijn vorige stappen al niet een teken van een goddelijke interventie. En is een o zo machtige Big Bang niet een klein geheel van dit universum. Is dit niet een knal geweest in een groot geheel waar al lang sterrenstelsels waren? Is ons sterrenstelsel niet simpelweg een zandkorrel van een zandbak? Dit zou misschien al een teken kunnen zijn dat er voor ons bestaan al zo veel (misschien wel iets goddelijks) geweest?
    zou best kunnen dat dit universum is ontstaan uit een ander, maar een goddelijk iets zal nooit het antwoord op de vraag 'wat was het begin?' kunnen geven omdat je dan blijft zitten met de vraag 'waar komt dat goddelijke vandaan?'. Wat we in ieder geval wel weten is dat de meeste zaken om ons heen uit iets elementairs, iets simpels zijn ontstaan. God is niet simpel.
    mgerbendonderdag 15 februari 2007 @ 16:13
    Doet deze link het?
    Zo nee, kijk hier eens.

    poldergeistdonderdag 15 februari 2007 @ 22:56
    quote:
    Op donderdag 15 februari 2007 11:53 schreef onemangang het volgende:

    [..]

    omdat je dan blijft zitten met de vraag 'waar komt dat goddelijke vandaan?'.
    Precies, dat bedoel ik met het eindeloze kip of het ei verhaal.
    quote:
    Wat we in ieder geval wel weten is dat de meeste zaken om ons heen uit iets elementairs, iets simpels zijn ontstaan. God is niet simpel.
    Mijn eenvoudige, maar misschien niet onware gedachtengang blijft: Wie of wat, welk proces heeft die simpele elementaire delen in eerste instantie geplaats in het universum?

    Daarnaast heb ik begrepen dat het universum steeds blijft uitdeien, misschien mag je het vergelijken met een olievlek. Wat is die grens dan van het universum?

    Als je een olievat uitgiet op een zee (niet doen aub) wat is die zee dan, in vergelijking met dat uitdeiende universum?

    [ Bericht 0% gewijzigd door poldergeist op 15-02-2007 22:57:12 (question mark) ]
    speknekdonderdag 15 februari 2007 @ 23:07
    quote:
    Op donderdag 15 februari 2007 22:56 schreef poldergeist het volgende:

    [..]

    Precies, dat bedoel ik met het eindeloze kip of het ei verhaal.
    [..]

    Mijn eenvoudige, maar misschien niet onware gedachtengang blijft: Wie of wat, welk proces heeft die simpele elementaire delen in eerste instantie geplaats in het universum?

    Daarnaast heb ik begrepen dat het universum steeds blijft uitdeien, misschien mag je het vergelijken met een olievlek. Wat is die grens dan van het universum?

    Als je een olievat uitgiet op een zee (niet doen aub) wat is die zee dan, in vergelijking met dat uitdeiende universum?
    .
    Die zee is er niet.
    Je moet het universum vergelijken met het oppervlak van een ballon. Als je de ballon opblaast, dijt het oppervlakte uit. Maar nergens 'in', gewoon in z'n eigen verlengde.
    poldergeistdonderdag 15 februari 2007 @ 23:12
    quote:
    Op donderdag 15 februari 2007 23:07 schreef speknek het volgende:

    [..]

    .
    Die zee is er niet.
    Je moet het universum vergelijken met het oppervlak van een ballon. Als je de ballon opblaast, dijt het oppervlakte uit. Maar nergens 'in', gewoon in z'n eigen verlengde.
    Mmmm het blijft vaag , kan er met mijn verstand niet bij, ondanks ik niet Bonnie St. Clair heet, dat als iets uitdeit in zijn eigen verlengde, dan er dan niets elders is.
    #ANONIEMvrijdag 18 mei 2007 @ 16:48
    Sorry voor de kutkick, ik was een oude post aan het opzoeken.

    [ Bericht 94% gewijzigd door #ANONIEM op 18-05-2007 16:55:07 ]
    Double-Helixvrijdag 18 mei 2007 @ 18:06
    quote:
    Op zondag 7 januari 2007 22:15 schreef Echo99 het volgende:

    [..]

    Wat ik me dan wel eens afvraag: Wat zit er nou op de plekken waar nog geen heelal zit dan?
    Niets,tijd-ruimte is "daar" nog niet aangekomen.